Δροσος Γεωργιος

Παγκόσμιο συμβόλαιο για την σωτηρία του Ίντερνετ. Τριάντα περίπου χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο Βρετανός Τιμ Μπέρνερς-Λι έβαλε τα θεμέλια του Παγκόσμιου Ιστού (World Wide Web) και από τότε δεν έχει σταματήσει να αγωνίζεται για ένα καλύτερο διαδίκτυο. Τώρα, το Ίδρυμα που ο ίδιος δημιούργησε γι’ αυτό το σκοπό το 2009, το World Wide Web Foundation, έδωσε στη δημοσιότητα το παγκόσμιο «Συμβόλαιο για τον Ιστό» (Contract for the Web), το οποίο συνιστά ένα παγκόσμιο σχέδιο δράσης για τη σωτηρία του Ίντερνετ από τις ουκ ολίγες απειλές εναντίον του. Ο ίδιος το ονόμασε «οδικό χάρτη για τη δημιουργία ενός καλύτερου Ιστού» και αφορά τις κάθε είδους καταχρήσεις του διαδικτύου από κυβερνήσεις, εταιρείες και άτομα, όπως η πολιτική χειραγώγηση και προπαγάνδα, η παραπληροφόρηση και οι ψευδείς ειδήσεις, η λογοκρισία, η παραβίαση των προσωπικών δεδομένων, η ακραία εμπορευματοποίηση, η διεύρυνση των ανισοτήτων κ.α. Το «Συμβόλαιο», που ετοιμαζόταν εδώ κι ένα χρόνο και το οποίο συντάχθηκε σε συνεργασία με εκπροσώπους από το δημόσιο τομέα, τον ιδιωτικό τομέα και την κοινωνία των πολιτών, θέτει ως βασικό στόχο να κυκλοφορούν ελεύθερα οι γνώσεις στο διαδίκτυο, ενώ δεσμεύει τις εταιρείες ότι «η επιδίωξη των κερδών δεν θα γίνεται σε βάρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας». Ήδη πάνω από 150 οργανισμοί, μεταξύ των οποίων η Google, η Microsoft και το Facebook (όχι όμως η Amazon ή το Twitter), οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας, καθώς επίσης οι οργανώσεις Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα και Electronic Frontier Foundation, εξέφρασαν επίσημα την υποστήριξη τους στο σχέδιο. Αν και το «συμβόλαιο» δεν είναι νομικά δεσμευτικό, προτείνει νέα πλαίσια για τις εθνικές και διεθνείς νομοθεσίες, που κυρίως θα προστατεύουν τα online προσωπικά δεδομένα και την ιδιωτικότητα. Οι κυβερνήσεις καλούνται να μην αποκόβουν τους πολίτες τους από το διαδίκτυο, να διασφαλίζουν το δικαίωμα στη συνεχή πρόσβαση και τις ελευθερίες των χρηστών. Οι τεχνολογικές εταιρείες καλούνται να παρέχουν φθηνή πρόσβαση στο διαδίκτυο και να αναπτύξουν διαδικτυακές υπηρεσίες για άτομα με αναπηρίες, όσους μιλούν μειονοτικές γλώσσες κ.α. Επίσης να συμβουλεύονται την κοινωνία προτού εμφανίσουν νέα προϊόντα και να αξιολογούν εκ των προτέρων τους πιθανούς κινδύνους (π.χ. από τους νέους αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης). «Ο Ιστός χρειάζεται ριζική παρέμβαση από όλους όσους έχουν δύναμη να διαμορφώσουν το μέλλον του. Είμαστε σε ένα κομβικό σημείο. Το πώς θα ανταποκριθούμε, θα καθορίσει αν ο Ιστός θα υπάρξει ως μια δυνητική δύναμη για το καλό ή θα μας οδηγήσει σε μια ψηφιακή δυστοπία», δήλωσε ο Λι στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης». Υπερασπίσθηκε, επίσης, τις επικρίσεις -πρόσφατα και από τη Διεθνή Αμνηστία για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων- για τη συνυπογραφή του «συμβολαίου» από γίγαντες όπως η Google και το Facebook. «Το να τους έχουμε στο δωμάτιο είναι πραγματικά σημαντικό. Αισθανόμαστε ότι οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις αξίζουν μια ισότιμη θέση στο τραπέζι. Οι πολίτες πρέπει να καταστήσουν υπεύθυνους όσους έχουν εξουσία, να απαιτήσουν σεβασμό των ψηφιακών δικαιωμάτων τους και να βοηθήσουν να υπάρξει ένας υγιής online διάλογος», πρόσθεσε ο Σερ Τιμ. «Δικαιολογημένα φαίνεται ολοένα μεγαλύτερος ο φόβος των ανθρώπων για τα άσχημα πράγματα που συμβαίνουν στο διαδίκτυο. Αν αφήσουμε τα πράγματα όπως έχουν, ένας πολύ μεγάλος αριθμός πραγμάτων θα πάνε στραβά. Μπορεί να καταλήξουμε με μια δυστοπία, αν δεν κάνουμε αλλαγή πλεύσης», ανέφερε ο εφευρέτης του Ιστού στη «Γκάρντιαν». Σύνδεσμος για το Συμβόλαιο: www.contractfortheweb.org https://physicsgg.me/2019/11/25/%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%bf-%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%cf%8c%ce%bb%ce%b1%ce%b9%ce%bf-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%83%cf%89%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%84/

RSC Energia: Ο ανεφοδιασμός και φόρτωση του πλοίου μεταφοράς Progress MS-13 ολοκληρώθηκε. Στο Cosmodrome του Baikonur, οι ειδικοί της RSC Energia συνεχίζουν την προγραμματισμένη προετοιμασία του μεταφορικού οχήματος Progress MS-13 (TGC) για την εκτόξευση στο πλαίσιο του προγράμματος της 74ης αποστολής της προμήθειας του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών ανεφοδιασμού, το πλοίο έφτασε στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών και εγκαταστάθηκε σε δυναμικό περίπτερο για να πραγματοποιήσει τα τελικά στάδια προετοιμασίας πριν από την πτήση και πρόσθετη τοποθέτησης νωπών προϊόντων και εγγράφων στο θάλαμο φορτίου. Ως εκ τούτου, η Progress MS-13 πρέπει να παραδώσει στα αποθέματα καυσίμων και αερίων ISS με συνολική μάζα 700 κιλών, καθώς και 1.350 κιλά διαφόρων ειδών εξοπλισμού και φορτίων, συμπεριλαμβανομένου εξοπλισμού για συστήματα ελέγχου επί του σκάφους και συστημάτων υποστήριξης ζωής, μέσων διεξαγωγής πειραμάτων επιστημονικής έρευνας και υγιεινής τα υγιεινά υλικά και τους ιατρικούς ελέγχους, τα 420 λίτρα νερού στις δεξαμενές Rodnik και τα πρότυπα σιτηρέσια. Επιπλέον, οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες του ISS θα λάβουν έναν νέο καμβά ενός τρέχοντος προσομοιωτή σχεδιασμένου να διατηρεί τη φυσική μορφή του πληρώματος σε μηδενική βαρύτητα. Η εκτοξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a με το Progress MS-13 TGC έχει προγραμματιστεί για την 1η Δεκεμβρίου 2019. https://www.energia.ru/ru/iss/iss61/progress_ms-13/photo_11-22.html Η Ρωσία δημιουργεί τον συνδυασμό κινητήρα για τα υπερηχητικά αεροσκάφη. Η κρατική εταιρία Roscosmos λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για σχήματα κινητήρα για ένα αεροπλάνο ικανό να πετάει σύντομα με υπερυψωμένη ταχύτητα για να εκτοξεύσει πυραύλους στο διάστημα, σύμφωνα με την περιγραφή της εφεύρεσης στην ιστοσελίδα Rospatent. Οι ειδικοί της Roscosmos ανέπτυξαν ένα συνδυασμό κινητήρων, ενσωματώνοντας τις δυνατότητες ενός κινητήρα αεριωθουμένων και ενός κινητήρα πυραύλων υγρού. Η εφεύρεση, όπως αναφέρεται στην περιγραφή της, «μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ενός αεροδιαστημικού συστήματος οριζόντιας εκτόξευσης ή για τη δημιουργία ενός αεροσκάφους που θα είναι σε θέση να πραγματοποιήσει βραχυπρόθεσμη πτήση με υπερηχητική ταχύτητα». Αυτός ο κινητήρας προτείνεται να χρησιμοποιηθεί κυρίως σε αεροσκάφος, το οποίο θα απογειωθεί από ένα αεροδρόμιο για να επιταχύνει μέχρι έξι Mach και να ενεργήσει ως πρώτο στάδιο, για να εκτοξεύσει πυραύλους από τον εαυτό του στο διάστημα. Η σημασία της ανάπτυξης στην Roscosmos επιβεβαιώνεται από παρόμοια δουλειά που γίνεται στις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία για τη δημιουργία ενός συνδυασμένου κινητήρα στο πλαίσιο του προγράμματος SABER (Synergetic Air Breathing Rocket Engine). Η ρωσική εφεύρεση είναι απλούστερη από τις εξωστρεφείς εξελίξεις με υπερβολικά σύνθετα σχήματα, σύμφωνα με την περιγραφή της. Αυτό δεν είναι το πρώτο έργο που εξετάζει τη δυνατότητα να ξεκινήσει το φορτίο στο διάστημα χρησιμοποιώντας την τεχνολογία «εκτόξευσης αέρα». Είναι κάτι που οι επιστήμονες κουβαλούσαν από τα μέσα του 20ου αιώνα, αλλά σε σχεδόν 70 χρόνια, υπήρξαν μόνο λίγα επιτυχημένα έργα από πάνω από εκατό συνολικά.Για παράδειγμα, το τμήμα εκτόξευσης δορυφόρων Virgin της Virgin Orbit , τροποποίησε ένα αεροσκάφος Boeing 747 για να λειτουργήσει ως κινητό δορυφόρο εκτόξευσης δορυφόρων. Ένα μικρό όχημα εκτόξευσης, το οποίο ονομάζεται LauncherOne, μπαίνει κάτω από την πτέρυγα ενός αεροσκάφους και πέφτει από υψηλό υψόμετρο, αναφλέγοντας τον κινητήρα του και φέρνοντας τον δορυφόρο στην τροχια. Η κύρια ιδέα πίσω από αυτή την ιδέα είναι η δυνατότητα αντικατάστασης των δορυφόρων μέσα σε 24 ώρες. https://asgardia.space/en/news/Russia-Creates-Super-Engine-for-Hypersonic-Aircraft

Η ISRO αποκαλύπτει τελικά τους λόγους της σκληρής προσγείωσης του Vikram. Ολόκληρος ο κόσμος ενθουσιάστηκε στην Ινδία, καθώς το Vikram Lander της ISRO - μέρος της αποστολής Chandrayaan-2 - ήταν έτοιμος να αγγίξει το φεγγάρι. Ο Sivan και η ομάδα ISRO ειχαν την ελπιδα για να αποκαταστήσουν την ξαφνικά χαμένη σύνδεση με τη συσκευή. Η μοίρα του Βίκραμ παρέμεινε άγνωστη μέχρι σήμερα, Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου 2019, όταν η ISRO δημοσίευσε τη δήλωση της. Αυτό που γνωρίζουμε τώρα, χάρη σε μια ανακοίνωση ενός εκπρόσωπου σε μια συνεδρίαση του κοινοβουλίου που έγινε σήμερα, δυόμισι μήνες αργότερα, είναι ότι, αυστηρά μιλώντας, η προσγείωση συνέβη - αλλά, όπως υποψιάζονταν, ήταν δύσκολη. ο Jitendra Singh, υπουργός Εξωτερικών της Ινδίας ειπε ότι η μοίρα του Vikram αποφασίστηκε όταν η ταχύτητά του στην προσγείωση μειώθηκε, προκαλώντας το να πληγεί σε σεληνιακό έδαφος «μέσα σε 500 μέτρα από τον καθορισμένο χώρο προσγείωσης». Αυτό που το ISRO δεν μιλά ακόμα είναι το πώς η σκληρή προσγείωση εφερε τη συντριβή, αφού έχασε την επικοινωνία με τον έλεγχο πτήσης περίπου 350 μέτρα μακριά από την σεληνιακή επιφάνεια. Η ομάδα, ωστόσο, μοιράστηκε τα στιγμιότυπα του Chandrayaan 2 Orbiter, δηλώνοντας ότι λειτουργεί όπως είχε προγραμματιστεί, πετώντας γύρω από το φεγγάρι, διατηρώντας έτσι την αποστολή ενεργή στην επίτευξη των επιστημονικών και τεχνολογικών στόχων της. «Τώρα έχουν ολοκληρωθεί οι επιστημονικοί στόχοι, οι οποίοι περιλαμβάνουν τη χαρτογράφηση της επιφάνειας του φεγγαριού, τις τοπογραφικές μελέτες, τις μελέτες με ραντάρ και άλλες,» εξήγησε ο υπουργός. Στη διεύθυνσή του, υπενθύμισε επίσης στον κόσμο ότι ο Chandrayaan 2 ήταν σε κάθε περίπτωση ένα επίτευγμα για την Ινδία που υπερηφανεύεται και ότι καμία από τις χώρες που ήταν στο φεγγάρι δεν είχε επιτυχημένη πρώτη προσγείωση. το διάστημα που είχαμε μπροστά μας πολλά χρόνια μπροστά μας, όταν τραγουδούσαμε τα παιδικά ποιήματα «Chanda Mama Door Ke», θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε την soft landing μόνο στην όγδοη προσπάθεια », δήλωσε ο Singh προσθέτοντας ότι η Ινδία είχε μάθει τα διδάγματα της άλλοι και εξέφρασαν τη διαβεβαίωση επιτυχίας στο προβλέψιμο μέλλον. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Orbiter είναι καλός και ζωντανός και μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί για την αποστολή Chandrayaan-3 της Ινδίας, η οποία θα περιλαμβάνει την επόμενη απόπειρα προσγείωσης. https://asgardia.space/en/news/ISRO-Finally-Reveals-Reasons-of-Vikrams-Hard-Landing

NASA και ESA σχεδιάζουν την πιο φιλόδοξη και πολύπλοκη αποστολή στον Άρη. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) συνεργάζονται σε μια κοινή αποστολή, την πιο πολύπλοκη στη διαστημική ιστορία, με στόχο να φέρουν στη Γη τα πρώτα δείγματα πετρωμάτων από τον 'Αρη έως το 2031 και με την ελπίδα να βρουν ίχνη ζωής σε αυτά. Το φιλόδοξο σχέδιο κόστους επτά δισεκατομμυρίων δολαρίων (το ενάμισι δισεκατομμύριο θα καταβάλει η Ευρώπη μέσα στην επόμενη δεκαετία) θα συνδυαστεί με την υπό ανάπτυξη αμερικανική αποστολή «Mars 2020» που θα εκτοξευθεί του χρόνου τον Ιούλιο. Στόχος των δύο διαστημικών υπηρεσιών είναι να στείλουν ένα ρόβερ στον γειτονικό πλανήτη, να συλλέξει δείγματα βάρους περίπου μισού κιλού και μετά αυτά, με τη βοήθεια ενός δεύτερου ρόβερ, να σταλούν στη Γη. Το σχέδιο εγκρίθηκε ήδη από τη NASA και αυτή την εβδομάδα αναμένεται να πάρει το πράσινο φως και από τα 22 ευρωπαϊκά κράτη μέλη της ESA που συναντώνται στη Σεβίλλη. Το σχέδιο, γνωστό ως «Mars Sample Return-MSR» (Επιστροφή Δειγμάτων 'Αρη), θα απαιτήσει, εκτός από τα δύο ρομποτικά ρόβερ, τρεις εκτοξεύσεις μεγάλων πυραύλων από τον δικό μας πλανήτη και κυρίως την πρώτη στην ιστορία εκτόξευση από άλλο πλανήτη, προκειμένου να γίνει το ταξίδι επιστροφής των δειγμάτων στη Γη. «Είναι τόσο πολύπλοκο όσο η αποστολή των ανθρώπων στη Σελήνη», δήλωσε στο περιοδικό "Science" ο επικεφαλής του προγράμματος MSR Μπράιαν Μιούερχεντ του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA. Το εξάτροχο ρόβερ με μέγεθος αυτοκινήτου της αποστολής Mars 2020 θα προσεδαφιστεί το 2021 στον αρχαίο κρατήρα Τζέζερο του βορείου ημισφαιρίου, ο οποίος έχει ηλικία σχεδόν τεσσάρων δισεκατομμυρίων ετών. Το ρομποτικό όχημα θα τρυπήσει στα πετρώματα, θα συλλέξει δείγματα και θα τα αποθηκεύσει σε ειδικά μεταλλικά καλά σφραγισμένα δοχεία, τα οποία θα εναποτεθούν σε συγκεκριμένα σημεία της επιφάνειας του 'Αρη. Το 2028 ένα δεύτερο ρόβερ (Sample Fetch Rover), που θα κατασκευάσει η ESA και θα κινείται με ηλιακή ενέργεια, θα εκτοξευθεί από τη Γη, θα κατέβει στον 'Αρη, θα βρει τα 30 διασκορπισμένα δείγματα, θα τα βάλει όλα μαζί σε ένα κάνιστρο μεγέθους μπάλας και θα τα φορτώσει στον αμερικανικό πύραυλο επιστροφής (Mars Ascent Vehicle). Αυτός θα εκτοξευθεί από τον «κόκκινο πλανήτη» και θα φθάσει σε μια μη ευρωπαϊκή επανδρωμένη διαστημοσυσκευή (Earth Return Orbiter) σε τροχιά γύρω από τον 'Αρη σε ύψος 300 χιλιομέτρων, η οποία τελικά θα επιστρέψει στη Γη μαζί με το πολύτιμο φορτίο της. Αν όλα πάνε καλά (και πολλά μπορούν να πάνε στραβά), η κάψουλα με τα δείγματα θα πέσει με αλεξίπτωτο κάπου στην πολιτεία Γιούτα των ΗΠΑ το 2031. Τα δείγματα θα καταλήξουν σε εργαστήρια ύψιστης ασφαλείας, είτε για τον κίνδυνο μόλυνσης της Γης με αρειανά μικρόβια, είτε αντίστροφα για τον κίνδυνο μόλυνσης των αρειανών δειγμάτων με γήινα μικρόβια. Έως σήμερα οι επιστήμονες είχαν μόνο δύο τρόπους να μελετήσουν αρειανά πετρώματα. Είτε αναλύοντας μετεωρίτες πιθανής αλλά όχι βέβαιης αρειανής προέλευσης που βρέθηκαν στη Γη και δυστυχώς έχουν «μολυνθεί» στο μεταξύ από το γήινο περιβάλλον, είτε αναλύοντας τα δείγματα επί τόπου στον 'Αρη με τα περιορισμένα μέσα των ρόβερ. Ασφαλώς η αποστολή στη Γη φρέσκων δειγμάτων από τον 'Αρη και η ενδελεχής ανάλυση τους στα επιστημονικά εργαστήρια είναι κάτι που όλοι προτιμούν. Αν και θεωρείται μάλλον απίθανο να βρεθούν ίχνη ζωής σε ένα τόσο μικρό δείγμα του 'Αρη, η προσπάθεια θεωρείται ότι αξίζει με το παραπάνω. Τα αρειανά δείγματα θα είναι εξίσου πολύτιμα- αν όχι περισσότερο- από τα σεληνιακά δείγματα που έφεραν οι αποστολές «Απόλλων». https://www.kathimerini.gr/1053347/article/epikairothta/episthmh/nasa-kai-esa-sxediazoyn-thn-pio-filodo3h-kai-polyplokh-apostolh-ston-arh

Εντυπωσιακή «συνάντηση» Αφροδίτης - Δία στον νυχτερινό ουρανό. Η Αφροδίτη και ο Δίας - δύο από τα φωτεινότερα άστρα στον νυχτερινό ουρανό – είχαν μία «στενή» επαφή τη νύχτα της Κυριακής. Τα δύο λαμπερά ουράνια σώματα ευθυγραμμίστηκαν και προσέφεραν ένα εντυπωσιακό θέαμα, σε όσους είχαν στρέψει το βλέμμα τους χαμηλά στον ορίζοντα. Το φαινόμενο, που ονομάζεται σύζευξη, συμβαίνει όταν δύο ουράνια αντικείμενα έρχονται σχετικά κοντά στον ουρανό. Ωστόσο , αν και από τη Γη φαίνεται ότι οι δύο πλανήτες είναι πολύ κοντά, εν τούτοις Αφροδίτη και Δίας βρίσκονται πολύ μακριά, σε απόσταση 670 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Η προηγούμενη «συνάντηση» Δία - Αφροδίτης πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο ενώ η επόμενη σύνοδός τους αναμένεται στις 11 Φεβρουαρίου 2021. https://www.kathimerini.gr/1053341/article/epikairothta/episthmh/entypwsiakh-synanthsh-afrodiths---dia-ston-nyxterino-oyrano-vinteo

Ανατινάχθηκε κατά τις δοκιμές το διαστημόπλοιο Starship. Καταστροφική αποδείχθηκε η δοκιμή του γιγαντιαίου διαστημοπλοίου «Starship» της διαστημικής εταιρείας του Ελον Μασκ, SpaceX. Βίντεο που κατέγραψε την στιγμή της απόπειρας εκτόξευσης δείχνει την κεφαλή του πρωτότυπου πυραύλου να εκρήγνυται και τα συντρίμμια να διασκορπίζονται σε όλο το πεδίο της δοκιμής, στο Τέξας των ΗΠΑ, σηκώνοντας ένα τεράστιο σύννεφο. Η αμερικανική εταιρεία έχει χαρακτηρίσει το Starship ως σύστημα μεταφοράς του μέλλοντος για όλες τις χρήσεις. Στόχος είναι να χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά ατόμων και φορτίων από τη Γη προς το Διάστημα και σε προορισμούς σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με το BBC, το πρωτότυπο Mk-1 επρόκειτο να ξεκινήσει δοκιμαστικές πτήσεις σε υψόμετρο 20 χλμ. τις προσεχείς εβδομάδες. Οι εργασίες ανάπτυξης ήδη στρέφονται σε ένα άλλο πρωτότυπο, με την ονομασία Mk-3. Τι ανακοίνωσε η εταιρεία Η SpaceX δήλωσε μετά την αποτυχημένη δοκιμή ανακοίνωσε πως «σκοπός της σημερινής δοκιμής ήταν να πιέσει τα συστήματα στο μέγιστο, οπότε το αποτέλεσμα δεν ήταν εντελώς αναμενόμενο». Όπως τουίταρε και ο Έλον Μασκ, το Mk1 λειτούργησε ως πολύτιμος κατασκευαστικός οδηγός, αλλά το σχέδιο που θα πετάξει θα είναι αρκετά διαφορετικό. Η απόφαση είχε ήδη παρθεί το συγκεκριμένο δοκιμαστικό πρωτότυπο να μην πετάξει και η ομάδα είναι προσανατολισμένη στην ανάπτυξη των Mk3, που έχουν σχεδιαστεί για να μπουν σε διαστημική τροχιά. Το SpaceX έχει αντιμετωπίσει πρόσφατα πολλές αστοχίες υλικού. Τον Απρίλιο, για παράδειγμα, η διαστημική κάψουλα Dragon καταστράφηκε ολοσχερώς μετά από έκρηξη. Αλλά η εταιρεία δεν φοβάται αυτές τις αποτυχίες. Πιστεύει σε μια ταχεία διαδικασία «κατασκευής, δοκιμής και επανάληψης». https://www.in.gr/2019/11/21/tech/elon-mask-anatinaxthike-kata-tis-dokimes-diastimoploio-starship/

Ανακαλύφθηκε ο πρώτος γαλαξίας με τρεις μαύρες τρύπες στο κέντρο του Συνήθως οι μεγάλοι γαλαξίες, όπως ο δικός μας, έχουν μια τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο τους, όμως μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε τον πρώτο γαλαξία, στην κεντρική περιοχή του οποίου υπάρχουν τρεις υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες σχετικά κοντά η μία στην άλλη. Πρόκειται για τον γαλαξία NGC 6240 σε απόσταση περίπου 300 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Έως τώρα οι επιστήμονες νόμιζαν ότι αυτός έχει δύο κεντρικές μαύρες τρύπες, αλλά τελικά βρήκαν και μια τρίτη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Βόλφραμ Κολάτσνι του γερμανικού Πανεπιστημίου του Γκέτινγκεν, που μελέτησαν τον γαλαξία με το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή και έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας και αστροφυσικής «Astronomy & Astrophysics», υπολόγισαν ότι κάθε μία από τις τρεις κεντρικές μαύρες τρύπες έχει μάζα πάνω από 90 εκατομμύρια ήλιους. Οι τρεις μαύρες τρύπες βρίσκονται σε μια περιοχή του διαστήματος διαμέτρου μικρότερης των 3.000 ετών φωτός. Γαλαξίες με πάνω από μία κεντρική μαύρη τρύπα προέρχονται από τη συγχώνευση παλαιότερων μικρότερων γαλαξιών που είχαν τη δική τους κεντρική μαύρη τρύπα. «Έως τώρα τέτοια συγκέντρωση τριών τεράστιων μαύρων οπών δεν είχε ποτέ ανακαλυφθεί στο σύμπαν. Αποτελεί ένδειξη για μια διαδικασία ταυτόχρονης συγχώνευσης τριών γαλαξιών μαζί με τις κεντρικές μαύρες τρύπες τους», δήλωσε ο Κολάτσνι. https://www.kathimerini.gr/1052936/article/epikairothta/episthmh/anakalyf8hke-o-prwtos-gala3ias-me-treis-mayres-trypes-sto-kentro-toy

Η επανεμφάνιση του μυστηριώδους σωματιδίου Χ17 Μια νέα δημοσίευση με τίτλο «New evidence supporting the existence of the hypothetic X17 particle» https://arxiv.org/abs/1910.10459 επαναφέρει στο προσκήνιο το μποζόνιο Χ17 που παρατηρήθηκε στο παρελθόν, κατά την μετάβαση του βηρυλλίου-8 από μια διεγερμένη κατάστασή στην θεμελιώδη. Το Χ17 πιθανώς να συνδέεται με την σκοτεινή ύλη και την ύπαρξη μιας πέμπτης δύναμης στο σύμπαν – πέραν των τεσσάρων γνωστών (βαρυτική, ηλεκτρομαγνητική, ισχυρή πυρηνική και ασθενή πυρηνική δύναμη). Σύμφωνα με την πρόσφατη μελέτη το σωματίδιο Χ17 έχει μάζα 16,84 MeV (33 φορές περίπου την μάζα του ηλεκτρονίου) και χρόνο ζωής περίπου 10-14 δευτερόλεπτα. Το μποζόνιο X17 στο προηγούμενο πείραμα παρατηρήθηκε κατά την αποδιέγερση μιας διεγερμένης κατάστασης του βηρυλλίου προς την θεμελιώδη του κατάσταση: 8Be∗→8Be + X17, και στη συνέχεια το X17 διασπάται σε ζεύγος ηλεκτρονίου – ποζιτρονίου: X17→ e−+e+. Στο νέο πείραμα διερευνήθηκε η δημιουργία του μποζονίου Χ17 κατά την αποδιέγερση μιας διεγερμένης κατάστασης του 4Ηe. Μελετώντας τα παραγόμενα ζεύγη ηλεκτρονίων – ποζιτρονίων σε διάφορες μεταξύ των γωνίες, μπορεί κανείς να συμπεράνει τον σχηματισμό του Χ17 και να προσδιορίσει την μάζα και τον χρόνο ζωής του. Οι διεγερμένοι πυρήνες ηλίου-4 δημιουργούνταν από τον βομβαρδισμό τριτίου (3Η) με πρωτόνια. Το ‘καρούμπαλο’ στο παραπάνω γράφημα υποδεικνύει την δημιουργία του μποζονίου Χ17 με μάζα περίπου 17MeV Και το νέο πείραμα έδειξε την ύπαρξη ενός σωματιδίου με μάζα 16,84 MeV, πάρα πολύ κοντά στην τιμή 17,01MeV που δίνει το πείραμα της αποδιέγερσης του βηρυλλίου-8. Κι αυτό ενισχύει τα επιχειρήματα ότι πρόκειται για την ανίχνευση του ίδιου μυστηριώδους σωματιδίου. Του μποζονίου Χ17. Άραγε θα προκύψει νέα φυσική μέσα από τα ταπεινά ισότοπα του ηλίου και του βηρυλλίου;; https://physicsgg.me/2019/11/21/%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%bc%cf%86%ce%ac%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%cf%85%cf%83%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%b9%cf%8e%ce%b4%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1/

Λεπτομερή ηλεκτρονική πύλη για τη ρωσική βιομηχανία διαστήματος παρουσιάστηκε σήμερα. Η γενική διευθύντρια του Glavkosmos Dmitry Loskutov δήλωσε ότι η εταιρεία χρειάζεται «να αρχίσει να είναι πιο φιλική προς τον πελάτη, με λεπτομερείς τεχνικές και άλλες περιγραφές που είναι ήδη διαθέσιμες στα αγγλικά και στα ρωσικά και με περισσότερες γλώσσες που θα προστεθούν σύντομα, η νέα πύλη trade.glavkosmos.com διαθέτει 480 προϊόντα που έχουν παραχθεί από περισσότερες από 75 εταιρείες μέχρι σήμερα. portal "έχει σχεδιαστεί για να σας εξοικονομήσει χρόνο και να βοηθήσετε τους πελάτες να δουν τι μπορεί να προσφέρει η ρωσική διαστημική βιομηχανία. Η δικτυακή πύλη παρέχει στους επισκέπτες επιλογές όπως η εγγραφή προσωπικών λογαριασμών, η κουβέντα με τους διαχειριστές σε απευθείας σύνδεση για να συζητήσουν το προϊόν που βρίσκουν ενδιαφέρον και να αναζητήσουν πληροφορίες για τους κατασκευαστές , αντί να στέλνουν μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τηλεομοιοτυπίες ή τηλεφωνικές κλήσεις που χρειάστηκαν περισσότερη επεξεργασία. Μια πύλη ειδήσεων περιέγραψε τη νέα πύλη, επιτρέποντας στους πελάτες να «συγκρίνουν, να οργανώσουν, να συνδυάσουν και να ενώσουν προϊόντα χρησιμοποιώντας μόνο έναν μοναδικό δικτυακό πόρο με ένα πολύ απλό και διαισθητικό περιβάλλον». Όπως λέει ο Loskutov, «Ελπίζουμε αυτό να είναι ένα πρώτο βήμα για να διευκολυνθεί η μετάβαση στη ρωσική αγορά. Αυτός είναι ένας μακρύς δρόμος. " https://asgardia.space/en/news/Detailed-Online-Portal-for-Russian-Space-Industry-Unveiled-Today Το ΝΑΤΟ ανακήρυξε πεδίο μάχης και το Διάστημα. Παραφράζοντας τη γνωστή ρήση του Μαρκ Τουέιν, ο Λιθουανός υπουργός Εξωτερικών Λίνας Λινκεβίτσιους δήλωσε, προσερχόμενος στη χθεσινή σύνοδο των ομολόγων του από τα 29 κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, ότι «οι φήμες περί θανάτου της Συμμαχίας είναι εξόχως υπερβολικές». Η ειρωνική αναφορά του προφανώς παρέπεμπε στην πολύκροτη, πρόσφατη δήλωση του Γάλλου πρόεδρου Εμανουέλ Μακρόν περί «εγκεφαλικού θανάτου» της Συμμαχίας. Σε συνδυασμό με το κενό ηγεσίας επί προεδρίας Τραμπ και τη μονομερή εισβολή της Τουρκίας εναντίον των Κούρδων στη βόρεια Συρία, η δήλωση Μακρόν δημιούργησε ατμόσφαιρα περισυλλογής στη χθεσινή συνάντηση των Βρυξελλών, αποστολή της οποίας ήταν η προετοιμασία της πανηγυρικής συνόδου κορυφής για τα 70 χρόνια της Συμμαχίας, στις αρχές Δεκεμβρίου, στο Λονδίνο. Αν και η Αγκελα Μέρκελ έλαβε αποστάσεις από την έντονη κριτική του Μακρόν, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας εκτίμησε ότι χρειάζεται ένας ανασχεδιασμός του ΝΑΤΟ, ενώ ο Γάλλος ομόλογός του Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν προσπάθησε να ηρεμήσει τα πνεύματα. Από την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ προειδοποίησε ότι η Βορειοατλαντική Συμμαχία δεν μπορεί να υποκατασταθεί από την ευρωπαϊκή άμυνα, όπως οραματίζεται το Παρίσι. Σε μια εμφανή προσπάθεια να αποδείξει ότι το ΝΑΤΟ δεν αποτελεί απλώς κατάλοιπο μιας άλλης εποχής, η χθεσινή σύνοδος επρόκειτο να υιοθετήσει δύο αποφάσεις που διευρύνουν κατά πολύ, τουλάχιστον θεωρητικά, τον ρόλο της. Η πρώτη αφορά την ανακήρυξη του Διαστήματος σε πέμπτο «πεδίο μάχης», πλάι στη γη, τη θάλασσα, τον αέρα και τον κυβερνοχώρο. Η δεύτερη προβλέπει τη στενή παρακολούθηση του στρατιωτικού δυναμικού της Κίνας, μιας ανερχόμενης δύναμης, πολύ μακριά από τον παραδοσιακό χώρο επιχειρήσεων της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Πάντως, και στις δύο περιπτώσεις δεν προβλέπεται η ανάπτυξη οπλικών συστημάτων, παρά μόνο η παρακολούθηση των δυνητικών αντιπάλων. https://www.kathimerini.gr/1052736/article/epikairothta/kosmos/to-nato-anakhry3e-pedio-maxhs-kai-to-diasthma NanoRacks Outposts για την επανάσταση της ανθρώπινης παρουσίας στο διάστημα. Όταν η εταιρεία NanoRacks με έδρα το Τέξας ιδρύθηκε λίγο πριν από μια δεκαετία, η δραστηριότητά της ήταν αφιερωμένη κυρίως στην παροχή εμπορικών ωφέλιμων φορτίων στο ISS στα ράφια εξοπλισμού (εξ ου και το όνομα NanoRacks.) Τα τελευταία δύο χρόνια, τα έργα thw NanoRacks αυξήθηκαν περισσότερο διαφορετικα, καθώς και πιο φιλόδοξα. Το 2018, υπέγραψε συμβάσεις με τη NASA και τη Boeing για να κατασκευάσει το πρώτο εμπορικό airlock για το ISS. Σήμερα ξεκινάει να εφαρμόζει το τροχιακό πρόγραμμα του Outpost Στο σχεδιασμό των ιδεών του, ο CEO της NanoRacks, Jeffrey Manber, ανακαλύπτει ότι ο αρχιτέκτονας R. Buckminster Fuller είναι γνωστός ότι εφευρέθηκαν γεωδαισιακοί θόλοι, καθώς και ότι είπε ότι όλοι οι άνθρωποι ήταν «αστροναύτες σε ένα μικρό διαστημόπλοιο που ονομάζεται Γη». Ο Manber βλέπει την επιχείρησή του να ανυψώνει το όραμα του Buckminster Fuller από τη Γη σε «μικρά διαστημόπλοια», τα φυλάκια που θα διευρύνουν την παρουσία της ανθρωπότητας σε όλο το Σύμπαν - δηλαδή την Ανεξαρτησία-1. Ο Manber σκοπεύει να ξεκινήσει με την επαναχρησιμοποίηση των ενισχυτών πυραύλων Centaur (ανώτερα στάδια) των πρώτων σταδίων των πυραύλων Atlas 5 της United Launch Alliance. Μόλις μια τέτοια ανώτερη βαθμίδα έχει εκπληρώσει την αποστολή της να πάει ένα ωφέλιμο φορτίο σε τροχιά, θα μεταβληθεί είτε από το πλήρωμα ISS είτε από ρομποτικα (όπως προτείνεται από την MDA US Systems της Maxar Technologies) για να ταιριάξει με τον νέο ρόλο του. Για τον Manber, η ιδέα συμβαδίζει με την πρόθεση της διοίκησης του Trump να εμπορευματοποιήσει επιχειρήσεις σε τροχιά χαμηλής γης γύρω στο 2025, βοηθώντας έτσι το έθνος να κινηθεί «στο επόμενο κεφάλαιο με εμπορικά φυλάκια». Ο Διευθύνων Σύμβουλος της NanoRacks δήλωσε ρητά ότι το νέο έργο δεν πρέπει να βασίζεται σε καμία από τις επιχειρήσεις του κλάδου, όπως η Axiom, η Bigelow, η Boeing, η Lockheed ή η NanoRacks, αλλά ελπίζουν να εμφανιστούν νέοι παίκτες με νέες μοναδικές ικανότητες. Η ιδέα της μετατροπής μιας ανώτερης βαθμίδας σε τροχιακή φυλακή ακολουθεί τη δεκαετία του 1960, όταν μια τότε νεαρή NASA σχεδίαζε την επαναχρησιμοποίηση των ανώτερων σταδίων του Κρόνου V για το σκοπό αυτό, αλλά έπρεπε να εγκαταλείψει την ιδέα που φαινόταν υπερβολικά δαπανηρή και τεχνικά δύσκολη. Ωστόσο, η NASA έκανε το ίδιο με την Skylab, ανοικοδομώντας μια ανώτερη βαθμίδα σε έναν διαστημικό σταθμό πριν ξεκινήσει. Σήμερα, η NanoRacks συνεργάζεται με την United Launch Alliance, Space Adventures και Maxar για να συνδυάσει την υπάρχουσα ιδέα μετατροπής ανώτερης βαθμίδας και την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Είναι ένα από τα έξι έργα που υποστηρίζονται από την πρωτοβουλία NASA για τα οικότοπα βαθιάς διαστήματος, NextSTEP. Προς το παρόν, η NanoRacks και η NASA εξετάζουν το ενδεχόμενο να δημιουργήσουν ένα πρωτότυπο επί τόπου από ένα ανώτερο στάδιο Centaur που δεν κατάφερε να λάβει τεχνική έγκριση για την κύρια χρήση του στο Space Flight Centre στην Αλαμπάμα, για να αποδείξει ότι η εταιρεία και οι συνεργάτες της τι χρειάζεται για την επίλυση όλων των τεχνικών εργασιών που προβλέπει το έργο. Ο Manber γνωρίζει πολύ καλά ότι θα έρθει μια μέρα όταν τα ανώτερα στάδια του Centaur δεν θα κατασκευάζονται πια. Ο πύραυλος Vulcan που βρίσκεται σε εξέλιξη από την ULA, θα χρησιμοποιήσει το Centaur εδώ και αρκετό καιρό, για να αλλάξει στη συνέχεια σε αναμορφώσιμες Advanced Cryogenic Evolved Stages (ACES). «Το ACES μπορεί να είναι λίγο καλύτερο ως φυλάκιο από τον Κένταυρο», είπε. Τα φυλάκια θεωρούνται ότι λειτουργούν είτε ανεξάρτητα, είτε ως δομοστοιχεία του ISS - τα οποία πιθανόν να ισχύουν για την Independence-1, τα διαστημικά ξενοδοχεία, τα εργαστήρια τροχιακών ερευνών και τους χώρους παραγωγής. Ανυπομονούμε να συνεργαστούμε με τους εμπορικούς φορτωτές, να πηγαίνουμε σε διαφορετικές τροχιές, διαφορετικές κλίσεις, με τις μετοχές της Manber, ελπίζοντας ότι το πρόγραμμα NextSTEP της NASA θα περιλαμβάνει επίσης ευκαιρίες μεγάλου διαστήματος με τα NanoRacks που προμηθεύουν εργοστάσια, αποθήκες καυσίμων, αποθήκες και διαστημικά συγκροτήματα . https://asgardia.space/en/news/NanoRacks-Outposts-to-Revolutionize-Human-Presence-in-Space

Από την πλατεία Κλαυθμώνος στη... Σελήνη. Τον Ιούλιο του 1969, ένας νεαρός φοιτητής Φυσικής, είχε κολλήσει το πρόσωπό του στο τζάμι του ΡΑΔΙΟ ΑΘΗΝΑΙ (κατάστημα ηλεκτρικών ειδών στην οδό Δραγατσανίου, στην πλατεία Κλαυθμώνος). Γιατί; Μα για να δει στις τηλεοράσεις της βιτρίνας την προσσελήνωση του «Apollo 11» από τον Neil Armstrong και Buzz Aldrin. Η καρδιά του φτερούγισε δυνατά και η φαντασία του οργίαζε βλέποντας μπροστά του ότι ο «θαυμαστός καινούργιος κόσμος» είναι εδώ! Πού να ήξερε ο τότε νεαρός, και τώρα «λίγο» μεγαλύτερος, ότι μετά 50 χρόνια θα του ζητούσαν να γράψει κάτι για το γεγονός αυτό, για μια εξαιρετική έκθεση ζωγραφικής με τον τίτλο «Από τη Σελάνα στο Moon Hoax» στον εκθεσιακό χώρο και πνευματικό εντευκτήριο «Φωκίωνος Νέγρη, 16». Εκεί, έξι σημαντικοί, γνωστοί, εικαστικοί καλλιτέχνες: η Ηώ Αγγελή, ο Νίκος Αγγελής, η Καλλιόπη Ασαργιωτάκη, η Μαριλίτσα Βλαχάκη, ο Αλέκος Λεβίδης και ο Κώστας Παπανικολάου παρατηρούν, εμπνέονται και ζωγραφίζουν το φεγγάρι. Είναι πολύ ενδιαφέρον να δει κανείς την ποικιλία όχι μόνο των ιδεών αλλά και του τρόπου που αποτυπώνονται στον καμβά για να αναγνωρίσει πώς το ίδιο αντικείμενο, δηλαδή το φεγγάρι εν προκειμένω, προκαλεί διαφορετικά ερεθίσματα στον καθένα από τους εξαιρετικούς καλλιτέχνες. Μη όντας κριτικός τέχνης, θα σταματήσω εδώ για τα έργα των καλλιτεχνών, τα οποία θα θαυμάσετε «ιδίοις όμμασι». Αν ήταν κινηματογραφικές ταινίες, θα έπαιρνα το ρίσκο να προχωρήσω βαθύτερα, μια που ο κινηματογράφος είναι η μεγάλη μου αγάπη… Το φεγγάρι, λοιπόν, που είναι το πιο κοντινό μας σώμα, ως δορυφόρος της Γης, ασκούσε πάνω μας μια μαγική γοητεία και το συνδέαμε με όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας: κακές, όπως ο σεληνιασμός (όρα επιληψία, που σήμερα γνωρίζουμε ότι είναι «βραχυκύκλωμα» των νευρωνικών κυκλωμάτων), ρομαντικές: πόσα ζευγαράκια δεν έχουν ερωτευθεί πιασμένοι χέρι χέρι κοιτάζοντάς το, για χιλιάδες χρόνια τώρα, και κάνοντας όνειρα; Πόσα παραμύθια και ιστορίες δεν έχουν γραφτεί, μέχρι το προφητικό «Από τη Γη στη Σελήνη» του Ιουλίου Βερν. Ακόμα και ο «Πατριάρχης» της Φυσικής, Ισαάκ Νεύτων, τεκμηρίωσε τη Θεωρία της Βαρύτητας που ανακάλυψε, εξηγώντας την άμπωτη και την παλίρροια ως αποτέλεσμα της δύναμης της Βαρύτητας που ασκεί η Σελήνη στη Γη, δηλαδή την ίδια δύναμη που την κρατάει στην τροχιά της γύρω από τη Γη. Σιγά σιγά δηλαδή το φεγγάρι έχασε τον ρομαντισμό του για τους «επαΐοντες», και δεν είναι παρά ένας βράχος, που λόγω της βαρύτητας, εγκλωβίστηκε στο να γυρίζει αέναα γύρω από τη Γη, σαν μια σισύφεια πραγματικότητα. Μην ξεχνάμε επίσης ότι ο πλανήτης Γη είναι άλλος ένας βράχος. Ο τρίτος βράχος από τον Hλιο… Ακόμη και για τους λιγότερο ρομαντικούς, το φεγγάρι ασκεί μια έντονη γοητεία, λόγω της «κοντινής» απόστασής του από τη Γη, που το κάνει ευάλωτο στις προσπάθειες των γήινων να «φύγουν» από τη Γη. Ετσι, λοιπόν, φτάσαμε τον Ιούλιο του 1969 σε μια παγκόσμια πρώτη, την «κατάκτηση» του φεγγαριού. Αυτό βέβαια δεν ήταν παρά η αρχή της εξόδου των γήινων όντων από τη Γη, που τότε έγινε για λόγους επιστημονικούς, τεχνολογικούς, ίσως και ανταγωνιστικούς, μεταξύ ΗΠΑ και της τότε Σοβιετικής Ενωσης, τώρα όμως πια σχεδιάζεται να γίνει για λόγους επιβίωσης του είδους μας. Ηδη, βρισκόμαστε μέσα στην Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση, ίσως τη μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη μέχρι τώρα, όπου η Τεχνητή Νοημοσύνη (Artificial Intelligence), η ρομποτική και όλες οι κβαντικές εφαρμογές δημιουργούν τον «μετάνθρωπο», δηλαδή την εξέλιξη του Homo Sapiens. Πολύ σύντομα η Γη δεν θα μας αρκεί πια, καθώς δεν θα μπορεί να αντέξει τα δισεκατομμύρια ανθρώπων που υπολογίζεται να υπάρχουν έως το 2050, άρα η εποίκιση θα είναι αναγκαστική. Εκτιμάται ότι μέχρι το 2030 θα έχουν δημιουργηθεί μικρές αποικίες στο φεγγάρι, δηλαδή θα έχουμε τα πρώτα «φεγγαρόπαιδα». Αρκετά όμως σας κούρασα… Απολαύστε την ωραία αυτή έκθεση και αφήστε τη φαντασία σας να πετάξει μέχρι το φεγγάρι, φέροντας στον νου σας, το υπέροχο τραγούδι του τρομερού διδύμου Μ. Χατζιδάκι - Ν. Γκάτσου: …Χάρτινο το φεγγαράκι, ψεύτικη η ακρογιαλιά… Διάρκεια έκθεσης έως 21 Δεκεμβρίου, Φωκίωνος Νέγρη 16, κυψέλη. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ • Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, καθηγητής Φυσικής, Texas A&M University. Στην φωτογραφία Eργα των Καλλιόπης Ασαργιωτάκη (επάνω), Ηώς Αγγελή (επάνω κέντρο), Κώστα Παπανικολάου (επάνω δεξιά), Αλέκου Λεβίδη και Μαριλίτσας Βλαχάκη (κέντρο και δεξιά). https://www.kathimerini.gr/1052658/article/politismos/eikastika/apo-thn-plateia-klay8mwnos-sth-selhnh

Σαντορίνη : Ξεκίνησε αποστολή της NASA στο υποθαλάσσιο ηφαίστειο του Κολούμπου. Ξεκίνησε, το βράδυ της Τετάρτης από το λιμάνι του Λαυρίου και θα διαρκέσει έως τις 27 Νοεμβρίου, διεθνής ωκεανογραφική έρευνα του βυθού στο υποθαλάσσιο ηφαίστειο Κολούμπος, περίπου επτά χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Σαντορίνης, η οποία χρηματοδοτείται και στηρίζεται από την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA). Η διεθνής αποστολή που αποτελείται από 30 επιστήμονες από τις ΗΠΑ, την Ελλάδα, την Αυστραλία και τη Γερμανία, υποστηρίζεται επιχειρησιακά από το ελληνικών συμφερόντων πλοίο DP-2 CLV Ocean Link της εταιρείας Maritech International. Σκοπός της NASA είναι να δοκιμάσει στις θάλασσες της Γης νέες και «έξυπνες» τεχνολογίες με αυτόνομα υποβρύχια οχήματα (Autonomous Underwater Vehicles – AUVs), που τις επόμενες δεκαετίες προορίζονται να αξιοποιηθούν για την εξερεύνηση εξωγήινων ωκεανών σε μακρινούς δορυφόρους του Δία και του Κρόνου, όπως ο Εγκέλαδος και η Ευρώπη, όπου θα αναζητηθούν υποθαλάσσια ίχνη ζωής σε ακραία, αχαρτογράφητα και πιθανώς επικίνδυνα περιβάλλοντα. Στο πρόγραμμα, που στοχεύει στη βελτιστοποίηση της τεχνολογίας των ρομποτικών ανιχνευτικών μέσων, συμμετέχουν το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Woods Hole της Μασαχουσέτης (με επικεφαλής τον Δρ. Ρίτσαρντ Καμίλι, ο οποίος είναι και ο αρχηγός της αποστολής), το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, το Τμήμα Γεωλογίας & Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας, Βιοτεχνολογίας και Υδατοκαλλιεργειών (Ι.ΘΑ.Β.Β.ΥΚ.) του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ). Η υπεύθυνη για την ελληνική συμμετοχή, επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών Παρασκευή Νομικού, η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πραγματοποίηση της έρευνας της NASΑ στην Ελλάδα και όχι σε άλλη χώρα, δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Το ηφαίστειο του Κολούμπου μας φέρνει αντιμέτωπους με προκλήσεις ανάλογες με εκείνες της πλανητικής εξερεύνησης. Αν και τηλεχειριζόμενα υποβρύχια σκάφη έχουν στο παρελθόν κατέβει μέσα στον κρατήρα του Κολούμπου, σε αυτή την αποστολή θα χρησιμοποιηθούν αυτόνομα υποβρύχια οχήματα (AUV και gliders) για τη συλλογή ωκεανογραφικών δεδομένων λόγω του πολύπλοκου και δυνητικά επικίνδυνου περιβάλλοντος». Όπως εξήγησε, ο ηφαιστειακός κώνος του Κολούμπου έχει διάμετρο βάσης τριών χιλιομέτρων και σχηματίζει ένα κρατήρα διαμέτρου 170 μέτρων, ο οποίος υψώνεται από βάθος 504 μέτρων έως βάθος 18 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η υποθαλάσσια αυτή καλδέρα βρίσκεται σε ένα άκρως γεωδυναμικό περιβάλλον, πολύ κοντά στην καλδέρα του ηφαιστείου της Σαντορίνης, ενώ διαθέτει ένα σημαντικό υδροθερμικό σύστημα, από όπου εκλύεται σχεδόν καθαρό αέριο διοξείδιο του άνθρακα. «Τα αυτόνομα υποβρύχια οχήματα θα κινηθούν μέσα στον κρατήρα του Κολούμπου και θα μελετήσουν τις υδροθερμικές πηγές του και άλλες περιοχές βιογεωχημικού ενδιαφέροντος. Τα ρομπότ, τα οποία διαθέτουν χημικούς αισθητήρες, μεταξύ άλλων, θα αναζητήσουν συνθήκες μέσα στην καλδέρα, που θα μπορούσαν να ευνοούν την ανάπτυξη μορφών ζωής, όπως θα συνέβαινε αν βρίσκονταν σε ένα εξωγήινο ωκεανό», ανέφερε η κα Νομικού. Ο Δρ. Καμίλι δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «το ερευνητικό πρόγραμμα μας είναι εστιασμένο στη δοκιμή τεχνολογιών, ειδικότερα αυτόνομων ρομπότ, και όχι στη μελέτη του ηφαιστείου». Όπως είπε, «αν και οι δοκιμές που κάνουμε στον Κολούμπο, εστιάζονται στην ανάπτυξη νέων ρομποτικών συστημάτων για την εξερεύνηση των φεγγαριών του Δία και του Κρόνου, όπως ο Τιτάνας, ο Εγκέλαδος και η Ευρώπη, και διαλέξαμε τον Κολούμπο ως αντιπροσωπευτικό υποκατάστατο αυτών των ωκεάνιων κόσμων, η εστίαση της NASA δεν είναι να μελετήσουμε ειδικά το εν λόγω ηφαίστειο. Παρόλα αυτά, η ελληνική επιστημονική κοινότητα και γενικότερα η κοινωνία θα ωφεληθούν από την αυξημένη κατανόηση του ηφαιστείου». «Μεταξύ άλλων», όπως ανέφερε, «η έρευνα μπορεί να βοηθήσει στην έγκαιρη προετοιμασία για μια ηφαιστειακή έκρηξη και στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος». Τόνισε ότι «όλο το πρόγραμμα πραγματοποιείται χωρίς καθόλου ελληνική ή ευρωπαϊκή οικονομική συμμετοχή», αλλά με χρηματοδότηση από τη NASA. Επεσήμανε, επίσης, ότι «έχοντας ως ερευνητής διεξάγει έρευνα στην Ελλάδα και αλλού στην ΕΕ για περισσότερα από 15 χρόνια, έχω δει τις επιπτώσεις της οικονομικής λιτότητας πάνω στην επιστημονική κοινότητα. Έχει δημιουργήσει μια χαμένη γενιά επιστημόνων και μηχανικών, πολλοί από τους οποίους έπρεπε να φύγουν από την Ελλάδα για να βρουν αλλού επαγγελματικές ευκαιρίες. Ελπίζω ότι αυτή η διασπορά δεν θα συνεχιστεί στις επόμενες γενιές. Ίσως το έργο των συναδέλφων μου εδώ σε κάποιο μικρό τουλάχιστον βαθμό θα βοηθήσει, ώστε να ενισχυθεί η επιστημονική έρευνα στην Ελλάδα». Πλην της δρος Παρασκευής Νομικού, στην έρευνα συμμετέχει η δρ. Παρασκευή Πολυμενάκου του Ι.ΘΑ.Β.Β.ΥΚ. του ΕΛΚΕΘΕ, καθώς επίσης δύο Έλληνες ερευνητές του εξωτερικού, ο δρ. ‘Αγγελος Μάλλιος και η Δρ. Μαρία Παχιαδάκη του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole της Μασαχουσέτης. https://www.in.gr/2019/11/21/tech/santorini-ksekinise-apostoli-tis-nasa-sto-ypothalassio-ifaisteio-tou-koloumpou/

Αμερικανός επιστήμονας βρίσκει έντομα στον Άρη. Τι σημαίνει αυτό? Οι Ρόβερς στον Άρη φαίνεται να χρησιμοποιούν τον χρόνο τους καλά, βοηθώντας μας να απαντήσουμε στην ερώτηση που έχει ενδιαφέρει όλους για τις τελευταίες δεκαετίες, από τον 20ό αιώνα μέχρι τον 21ο: Υπάρχει ζωή στον Άρη; Σύμφωνα με μερικά από τα στιγμιότυπα των δρομέων της επιφάνειας του Κόκκινου Πλανήτη, η απάντηση θα ήταν απλά και τελικά - ναι. Ακόμη αμφιβολίες; Συζητήστε με τον Ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου του Οχάιο Ο William Romoser. Ο πρόσφατα ανακαλυμμένος Άρης δεν είναι ο φιλικός του είδους που βλέπεις στα Star Wars, το 5ο Element και τα παρόμοια, αλλά ένα έντομο 20 ιντσών φωτογραφήθηκε από έναν από τους ορίζοντες που κοιτούν προς την κάμερα. Έντομα στον Άρη; Μπορεί αυτό να είναι σωστό; Ο Dr. Romoser, καθηγητής της ανθρωπολογίας του πανεπιστημίου του Οχάιου, 45 ετών και συνιδρυτής του Ινστιτούτου Τροπικής Νόσου, μοιράστηκε τις ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις του την Τρίτη 19 Νοεμβρίου στην εθνική συνάντηση της Ενδομολογικής Εταιρείας της Αμερικής στο Σεντ Λούις του Μιζούρι. Έχει περάσει πολλά χρόνια μελετώντας σχολαστικά τις εικόνες του Άρη. Έχει ανιχνεύσει σχήματα που μοιάζουν με έντομα σε περισσότερες από μία φωτογραφίες και έχει πολύ λίγους, αν υπάρχουν, λόγοι αμφιβολίας. Επιπλέον, έχει εντοπίσει κάτι που θα μπορούσε να είναι ερπετά, τόσο ζωντανά όσο και απολιθωμένα υπολείμματα. «Έχει υπάρξει και εξακολουθεί να υπάρχει ζωή στον Άρη. Υπάρχει προφανής ποικιλομορφία ανάμεσα στην πανίδα του Άρη που παρουσιάζει πολλά χαρακτηριστικά παρόμοια με τα έντομα Terran που ερμηνεύονται ως προχωρημένες ομάδες - για παράδειγμα, η παρουσία φτερών, κάμψη πτερύγων, ευκίνητη ολίσθηση / πτήση και διάφορα δομημένα στοιχεία ποδιών, ο δρ. Romoser ήταν αμερόληπτος και ακριβής, χρησιμοποιώντας όλες τις διαθέσιμες εικόνες, ιδιαίτερα αυτές που έλαβε η Curiosity. Έχει επικεντρωθεί στην εμφάνιση συμπεριφοράς, την απόδειξη κίνησης, τη σαφήνεια και τη συμμετρία του σχήματος, της θέσης, της στάσης του σώματος και έτσι Ο ίδιος συνέχισε να λέει ότι για να εντοπίσει ένα έντομο στη Γη, «ένας εξωσκληρωτός και συνδεδεμένα εξαρτήματα αρκούν για να καθιερωθεί η ταυτοποίηση ως αρθροπόδιο. Τρεις περιοχές σώματος, ένα μόνο ζεύγος κεραιών και έξι πόδια είναι παραδοσιακά επαρκείς », εξηγώντας ότι τα ίδια χαρακτηριστικά πρέπει να λειτουργούν για να επιβεβαιώσουν ότι ένα φερόμενο πλάσμα που βρέθηκε στον Άρη είναι έντομο. Πολλές από τις φωτογραφίες απεικόνιζαν ευδιάκριτα τα έντομα που έμοιαζαν με μελισσοκόμους. Τα σπίτια τους (φωλιά ή σπηλιές) καταλήφθηκαν επίσης. Ο Ρομέσερ εξήγησε επίσης ότι τα ευρήματά του δεν είναι τελικά, καθώς θα υπάρξουν περισσότερες πληροφορίες για τον Άρη που θα συλλέγονται από τους δρομείς στο εγγύς μέλλον, αλλά είναι σίγουρος ότι βρίσκεται στο σωστό δρόμο με τα συναρπαστικά στοιχεία που έχει συγκεντρώσει ήδη. «Τα αποδεικτικά στοιχεία της ζωής στον Άρη που παρουσιάζονται εδώ αποτελούν μια ισχυρή βάση για πολλά πρόσθετα σημαντικά βιολογικά αλλά και κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Αποτελεί επίσης μια ισχυρή αιτιολόγηση για περαιτέρω μελέτη ", λέει. https://asgardia.space/en/news/US-Scientist-Finds-Insects-on-Mars-What-Does-This-Mean

Πρώτο τεστ «πλανητικής άμυνας» από τη NASA: Θα χτυπήσει μικρό αστεροειδή. Η καταστροφική πρόσκρουση ενός τεράστιου διαστημικού βράχου με τη Γη, αν και αποτελεί απομακρυσμένο σενάριο προς το παρόν, αντιμετωπίζεται διεθνώς ως μια υπαρκτή απειλή για την ανθρωπότητα, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι μεγάλοι αστεροειδείς έχουν πέσει στη Γη πολλές φορές στο παρελθόν σκορπίζοντας την καταστροφή, αφανίζοντας τους δεινόσαυρους, ή αλλάζοντας το κλίμα. Η επιστημονική κοινότητα θεωρεί πάντως σχεδόν σίγουρο ότι ένας μεγάλος αστεροειδής θα πέσει ξανά στη Γη, ωστόσο δεν είναι ακόμη σίγουρο πότε θα κτυπήσει και σε ποιες περιοχές. Καθώς κάποιοι επιστήμονες προειδοποιούν ότι είναι θέμα χρόνου, το θέμα αυτό απασχολεί ιδιαίτερα τις κυβερνήσεις και τις εθνικές υπηρεσίες, κυρίως στις ΗΠΑ, την ΕΕ και τη Ρωσία, οι οποίες επεξεργάζονται διάφορους τρόπους πλανητικής άμυνας. Προς τον σκοπό αυτό, η ΝΑΣΑ ετοιμάζει την πρώτη αποστολή DART (Double Asteroid Redirection Test), η οποία μοιάζει να έχει εμπνευστεί από τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Το 2022 ένα διαστημόπλοιο της ΝΑΣΑ θα χτυπήσει έναν μικρό αστεροειδή, 11 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά, προκαλώντας αλλαγή στην τροχιά του, σε μια προσπάθεια να δοκιμαστεί η τεχνική αυτή προκειμένου η ανθρωπότητα να είναι προετοιμασμένη στην περίπτωση που σημάνει κόκκινος συναγερμός. Το τεστ αυτό θα αποτελεί την πρώτη επίδειξη της τεχνικής που ονομάζεται κινητική πρόσκρουση για να αλλάξει η κίνηση ενός αστεροειδή στο διάστημα. Ο στόχος Δίδυμος Ο στόχος που επιλέχθηκε είναι ένα δυαδικό σύστημα αστεροειδών που ονομάζεται Δίδυμοι. Πρόκειται για έναν κύριο αστεροειδή μήκους 800 μέτρων (Δίδυμος), γύρω από τον οποίο περιστρέφεται ένας άλλος μικρότερος αστεροειδής μεγέθους 150 μέτρων, (το φεγγάρι του Δίδυμου ή Didymoon). Η ΝΑΣΑ στοχεύει να κτυπήσει τον μικρότερο αστεροειδή. Το διαστημικό σκάφος DART θα πετύχει την κινητική πρόσκρουση με μια σκόπιμη συντριβή του στον μικρό αστεροειδή με μια ταχύτητα που φθάνει τα έξι χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο και με τη βοήθεια μιας ενσωματωμένης κάμερας και ενός εξελιγμένου αυτόνομου λογισμικού πλοήγησης. Η πρόσκρουση αναμένεται να αλλάξει την ταχύτητα του αστεροειδούς γύρω από τον Δίδυμο κατά 1%, αρκετό για να μετρηθεί χρησιμοποιώντας τηλεσκόπια στη Γη. Το δυαδικό αυτό σύστημα αστεροειδών δεν αποτελεί απειλή για τη Γη και θεωρείται ως ένας ιδανικός στόχος για τη δοκιμή. Το συνολικό κόστος της αποστολής ανέρχεται στα $69 εκατ. δολάρια. Η αποστολή DART θα ξεκινήσει τον Ιούνιο του 2021 φθάνοντας στον στόχο της τον Οκτώβριο του 2022, όταν ο αστεροειδής θα βρίσκεται σε απόσταση 11 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. https://www.kathimerini.gr/1022940/gallery/epikairothta/kosmos/prwto-test-planhtikhs-amynas-apo-th-nasa-8a-xtyphsei-mikro-asteroeidh

Η έκρηξη ακτίνων-γ GRB 190114C Μια σύντομη αλλά κατακλυσμική -άγνωστης προέλευσης- έκρηξη ακτίνων-γ σε ένα μακρινό γαλαξία, σε απόσταση 4,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, είχε την πιο υψηλή ενέργεια που έχει ποτέ γίνει αντιληπτή από τους αστρονόμους (, περίπου 100 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του ορατού φωτός. Η κοσμική αυτή έκρηξη έσπασε το ρεκόρ της πηγής φωτός με την υψηλότερη ενέργεια στο σύμπαν. Οι περισσότεροι από 300 επιστήμονες από όλο τον κόσμο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Nature, ανίχνευσαν την έκρηξη (GRB 190114C) αρχικά στις 14 Ιανουαρίου φέτος με τα διαστημικά τηλεσκόπια Neil Gehrels Swift Observatory και Fermi Gamma-ray Space Telescope, ενώ στη συνέχεια και πολλά άλλα επίγεια τηλεσκόπια στράφηκαν πάνω της. Οι μυστηριώδεις εκρήξεις ακτίνων-γ (Gamma-ray Bursts ή GRBs) είναι οι πιο ισχυρές στο σύμπαν μετά την αρχική «Μεγάλη Έκρηξη» (Big Bang). Πιθανώς παράγονται από τεράστια άστρα που εκρήγνυνται με τη μορφή σούπερ-νόβα αφήνοντας πίσω τους μια μαύρη τρύπα ή από τη συγχώνευση άστρων νετρονίων ή μαύρων οπών. Μια τέτοια έκρηξη απελευθερώνει σε λίγα δευτερόλεπτα τόση ενέργεια όση ο Ήλιος μας σε όλη τη διάρκειας δέκα δισεκατομμυρίων ετών ζωή του. Οι εκρήξεις αυτού του είδους διαρκούν από κλάσματα δευτερολέπτου έως μερικές εκατοντάδες δευτερόλεπτα, αλλά αφήνουν πίσω τους μια λιγότερη φωτεινή εκπομπή ακτινοβολίας σε ένα ευρύ φάσμα ενεργειών (ραδιοκύματα, οπτική, υπέρυθρη, υπεριώδης, ακτίνες-Χ), που μπορεί να παρατηρηθεί από μερικά τηλεσκόπια για λίγα λεπτά ή από τα ραδιοτηλεσκόπια για μήνες ή και χρόνια. Κατά την έκρηξη-ρεκόρ ανιχνεύθηκαν φωτόνια των 0,2 έως 1 TeV (τεραηλεκτρονιοβόλτ), ισοδύναμα με την ενέργεια που απελευθερώνουν οι συγκρούσεις πρωτονίων στον μεγάλο επιταχυντή του CERN (συγκριτικά το ορατό φως έχει ενέργεια ενός τριών ηλεκτρονιοβόλτ). https://physicsgg.me/2019/11/20/%ce%ad%ce%ba%cf%81%ce%b7%ce%be%ce%b7-%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%af%ce%bd%cf%89%ce%bd-%ce%b3-%cf%83%cf%80%ce%ac%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%cf%81%ce%b5%ce%ba%cf%8c%cf%81-%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%b9%ce%bd%ce%bf/

Δεκατέσσερις Ελληνες στη λίστα των επιστημόνων με τη μεγαλύτερη ερευνητική επιρροή. Δεκατέσσερις Έλληνες πανεπιστημιακοί περιλαμβάνονται στη λίστα των 6.200 επιστημόνων με τη μεγαλύτερη επιρροή, παγκοσμίως, που προκύπτει από την απήχηση του έργου τους για την τελευταία 11ετία, σύμφωνα με τον κατάλογο «The Highly Cited Researchers». Από τους 14 επιστήμονες, τρεις εργάζονται στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, τέσσερις στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και από μία συμμετοχή καταγράφουν το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Πατρών, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το Πανεπιστήμιο Πειραιά και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Πρόκειται για μία σημαντική διάκριση, που αναδεικνύει το υψηλό επίπεδο του έμψυχου δυναμικών των ελληνικών πανεπιστημίων. Αναλυτικά, οι πανεπιστημιακοί που διακρίθηκαν είναι (αλφαβητικά) οι εξής: - Νίκος Απέργης, King Abdulaziz University & Πανεπιστήμιο Πειραιά, Economics & Business - Χάρης Γαλανάκης, ― King Saud University & Εργαστήρια Γαλανάκης, ― Agricultural Sciences - Ευάγγελος Γιακουμής , ― Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ― Engineering - Μελέτιος - Αθανάσιος Δημόπουλος ― Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών ― Clinical Medicine - Γιώργος Καραγιαννίδης ― Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ― Computer Science - Δημήτριος Ρακόπουλος ―Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης & Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ― Engineering - Κωνσταντίνος Ρακόπουλος ― Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ― engineering - Γεωργία Σαλάντη ― Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων & University of Bern―Cross-Field - Ματθαίος Σανταμούρης, University of New South Wales Sydney & Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Εngineering - Ματθαίος Φαλάγγας, - Tufts University & Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν, Cross-Field - Κωνσταντίνος Φαρσαλίνος ― King Abdulaziz University & Πανεπιστήμιο Πατρών―Cross Field - Γεράσιμος Φιλιππάτος ― Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών & Πανεπιστήμιο Κύπρου ― Clinical Medicine - Νίκος Χατζηαργυρίου, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο & Διαχειριστής Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας - Engineering - Άρτεμις Χατζηγεωργίου ― Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας & Ελληνικό Ινστιτούτο Παστέρ ― Biology & Biochemistry Από τους συνολικά 6.200 επιστήμονες που περιλαμβάνονται στον κατάλογο, οι 3.700 κατατάσσονται σε 21 συγκεκριμένα επιστημονικά πεδία και τομείς και οι 2.500 στην κατηγορία των διεπιστημονικών πεδίων και τομέων. Τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για την ανάλυση και την επιλογή των ερευνητών με υψηλή διάκριση προέρχονται από τους δείκτες βασικών επιστημών (ESI), 2008-2018, οι οποίοι προκύπτουν από περίπου 150.000 άρθρα και ερευνητικές εργασίες υψηλής απήχησης και επίδρασης. Κάθε μία από αυτές τις ερευνητικές εργασίες κατατάσσεται στο κορυφαίο 1% των άρθρων με το μεγαλύτερο αριθμό ετεροαναφορών για κάθε συγκεκριμένο έτος. Ένα δεύτερο κριτήριο επιλογής ενός ερευνητή στον εν λόγω πίνακα είναι το κατά πόσο το σύνολο των ετεροαναφορών του σε ένα συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο, τον κατατάσσει στο 1% των ερευνητών με το μεγαλύτερο αριθμό ετεροαναφορών στο συγκεκριμένο πεδίο. Σύμφωνα με τα στοιχεία, από τα περίπου 9.000.000 ερευνητών, που δραστηριοποιούνται παγκοσμίως, συντάσσεται ο πίνακας με τους καλύτερους 6.200 ερευνητές, το έργο των οποίων είναι σημαντικό, σύμφωνα με συγκεκριμένους δείκτες, και αποτελεί συγχρόνως πηγή για τις εργασίες άλλων ερευνητών. Ο κατάλογος, ο οποίος συντάσσεται από τον διεθνώς αναγνωρισμένο οργανισμό Thomson Reuters στο πλαίσιο του project Clarivate Analytics και στηρίζεται στα δεδομένα της ερευνητικής βάσης δεδομένων Web of Science, βρίσκεται στον σύνδεσμο: https://recognition.webofsciencegroup.com/awards/highly-cited/2019/ https://www.kathimerini.gr/1052685/article/epikairothta/ellada/dekatesseris-ellhnes-sth-lista-twn-episthmonwn-me-th-megalyterh-ereynhtikh-epirroh

Παγκόσμια διάκριση για την Ελλάδα στην Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής 2019 Με τέσσερα μετάλλια -τρία αργυρά, ένα χάλκινο- και τρεις διακρίσεις (τέταρτη, έβδομη και ένατη θέση) επέστρεψε η ελληνική αποστολή από τον παγκόσμιο τελικό της Ολυμπιάδας Εκπαιδευτικής Ρομποτικής WRO 2019, που πραγματοποιήθηκε στο Γκιόρ της Ουγγαρίας, με θέμα την ανοικοδόμηση των πόλεων του μέλλοντος. Οι ελληνικές ομάδες σημείωσαν την καλύτερη επίδοση της φετινής διοργάνωσης, συγκεντρώνοντας τα περισσότερα μετάλλια -μαζί με την Ρωσία- ανάμεσα σε 423 ομάδες από 73 χώρες, μία παγκόσμια διάκριση εξαιρετικής σημασίας για την Ελλάδα. Οι Έλληνες μαθητές, που ταξίδεψαν στο Γκιόρ, συναγωνίστηκαν στη δημιουργία και τον προγραμματισμό ρομποτικών κατασκευών στους τομείς των αστικών μεταφορών, της ύδρευσης και της διαχείρισης αποβλήτων, του φωτισμού και της θέρμανσης κτιρίων, έχοντας ως θέμα τις «Έξυπνες Πόλεις». Οι διακρίσεις της ελληνικής αποστολής στην Ολυμπιάδας Εκπαιδευτικής Ρομποτικής WRO 2019 Στην κατηγορία Open, ασημένια μετάλλια έλαβαν: η ομάδα Infinite Code στο Δημοτικό (Αρσάκειο Αθήνας) που παρουσίασε το project «Alex Bear» -ένα έξυπνο χνουδωτό αρκουδάκι που προορίζεται για να υποστηρίζει παιδιά που νοσηλεύονται σε νοσοκομείο- και στο Γυμνάσιο η ομάδα SMARTBIRDS (Πειραματικό Λάγγουρα & 2ο Γυμνάσιο Πάτρας) με το project «Θαλής» - ένα ρομπότ που πλοηγείται στους δρόμους της πόλης, παρέχοντας σημαντικές μετρήσεις σε πραγματικό χρόνο και εξασφαλίζοντας τη βοήθεια που χρειάζονται τα πρόσωπα που συναντά, αφότου αναπτύξει διάλογο μαζί τους. Στο Λύκειο, την τέταρτη θέση παγκοσμίως έλαβε η ομάδα Minders (Εκπαιδευτική Αναγέννηση) που παρουσίασε το project «SKEye» - ένα πρωτοποριακό σύστημα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης που βελτιώνει τη ζωή των κατοίκων μιας πόλης, επιλύοντας θέματα όπως τη διαχείριση αποβλήτων, την άμεση αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, τη διαχείριση κρίσεων καθώς και τον περιορισμό του ανθρώπινου παράγοντα σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Στην κατηγορία ποδοσφαίρου με ρομπότ, η καλαματιανή ομάδα bitbot με μαθητές Λυκείου κατέλαβε τη 2η θέση και το ασημένιο μετάλλιο, επικρατώντας ανάμεσα σε 56 ομάδες από περισσότερες από 30 χώρες. Στην απαιτητική κατηγορία Regular η ομάδα Jobi κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο στο Δημοτικό. Επίσης, 7η θέση στο Λύκειο κατέκτησε η ομάδα Teamwork Optimum (Πειραματικό Λύκειο Πατρών). Τις επιτυχίες ολοκλήρωσε η φοιτητική ομάδα ESDA Lab (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου) η οποία κατετάγη στην 9η στην κατηγορία της. «Οι διακρίσεις της ελληνικής αποστολής στην 16η Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, που είναι το επιστέγασμα σκληρής προσπάθειας των μαθητών, εκπαιδευτικών, όπως επίσης και των γονέων, μας γεμίζουν περηφάνια και ελπίδα για το μέλλον. Οι ομάδες μας κατέκτησαν σημαντικές θέσεις, έτσι ώστε στην τελετή λήξης, κάθε δεύτερη αναγγελία, η ελληνική σημαία να κυματίζει στα υψηλότερα σημεία. Οι προσπάθειες που κάνουμε εδώ και χρόνια, με σύμμαχό μας την COSMOTE, αποδίδουν καρπούς. Συνεχίζουμε δυναμικά την προσπάθεια για τη διάδοση του STEM και της εκπαιδευτικής ρομποτικής στη χώρας μας», είπε ο Πρόεδρος του Οργανισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής WRO Hellas, εθνικού διοργανωτή στην Ελλάδα, κ. Ιωάννης Σομαλακίδης. «Συγχαρητήρια σε όλες τις ομάδες της ελληνικής αποστολής. Μέσα από τη συμμετοχή τους, αλλά και τις σημαντικές διακρίσεις που κατέκτησαν απέναντι στις παραδοσιακές «μεγάλες δυνάμεις» της εκπαιδευτικής ρομποτικής, τα παιδιά αποδεικνύουν τις δυνατότητες της χώρας μας στον τομέα του STEM και την εξέλιξη που σημειώνεται τα τελευταία χρόνια. Νιώθουμε περήφανοι που είμαστε από τους πρώτους ιδιωτικούς φορείς που επένδυσαν στο STEM και την ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων των νέων, συμπράττοντας με τον εκπαιδευτικό φορέα WRO Hellas. Τα τελευταία έξι χρόνια μέσα από τις δράσεις μας έχουμε βοηθήσει χιλιάδες παιδιά να ασχοληθούν με την εκπαιδευτική ρομποτική, καλλιεργώντας την ομαδικότητα και δημιουργικότητά τους.», δήλωσε ο Παναγιώτης Γαβριηλίδης, Chief Marketing Officer Οικιακών Πελατών του Ομίλου ΟΤΕ. Η Cosmote έχει καταγράψει την πορεία των ελληνικών ομάδων προς την Ολυμπιάδα της Ουγγαρίας και τις προσπάθειές τους εκεί, σε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο, «The Real Robokids», που θα προβληθεί το επόμενο χρονικό διάστημα. Ο WRO Hellas με στρατηγικό συνεργάτη την Cosmote τα τελευταία έξι χρόνια προωθεί τη διάδοση της εκπαιδευτικής ρομποτικής και του STEM στα ελληνικά σχολεία για την ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων των παιδιών. Μέσα από δράσεις όπως οι Πανελλήνιοι Διαγωνισμοί Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, έχουν σημειωθεί μέχρι σήμερα σημαντικά αποτελέσματα: • Περισσότερες από 18.000 συμμετοχές μαθητών από όλη την Ελλάδα - πάνω από το 20% των ελληνικών σχολείων- στους διαγωνισμούς εκπαιδευτικής ρομποτικής. • Περισσότεροι από 1.500 εκπαιδευτικοί παρακολουθούν κάθε χρόνο τα δωρεάν εκπαιδευτικά σεμινάρια κατάρτισης στην εκπαιδευτική ρομποτική. • Online βιβλία κατάρτισης για εκπαιδευτικούς σχετικά με την εκπαιδευτική ρομποτική. • Δωρεάν διάθεση περίπου 500 εκπαιδευτικών kits ρομποτικής σε σχολεία της χώρας μας από την Cosmote. Αναλυτικά τα αποτελέσματα της Ολυμπιάδας Ρομποτικής εμφανίζονται στην επίσημη σελίδα του Οργανισμού: https://scoring.wro-association.org/en/event/scoring/4/wro-international-final-2019-gyor-hungary. https://www.naftemporiki.gr/story/1534810/pagkosmia-diakrisi-gia-tin-ellada-stin-olumpiada-ekpaideutikis-rompotikis-2019

Νάζκα : Νέο ανθρωπόμορφο γεωγλυφικό εντόπισε τεχνητή νοημοσύνη. Νέα γεωγλυφικά στη διάσημη περιοχή Νάζκα του Περού ανακάλυψε η τεχνητή νοημοσύνη και το σύστημα Watson της αμερικανικής εταιρείας ΙΒΜ. Ο «Γουάτσον» ανέλυσε δορυφορικές και άλλες εναέριες φωτογραφίες, εντοπίζοντας ένα ανθρωπόμορφο γεωγλυφικό, το οποίο είχε περάσει απαρατήρητο έως τώρα. Οι λεγόμενες «Γραμμές της Νάζκα» είναι μία μυστηριώδης σειρά αρχαίων γεωγλυφικών του πολιτισμού των Νάζκα στην ομώνυμη επαρχία του νοτίου Περού, που καλύπτουν μία έκταση άνω των 450 τετραγωνικών χιλιομέτρων και εκτιμάται ότι δημιουργήθηκαν μεταξύ 200 π.Χ. και 500 μ.Χ. Κατά καιρούς νέα γεωγλυφικά ανακαλύπτονται από τους αρχαιολόγους. Τα εκατοντάδες γεωγλυφικά ζώων, φυτών, γεωμετρικών σχημάτων και σπάνια ανθρωπόμορφων οντοτήτων έχουν από μικρό μέγεθος (κάτω των πέντε μέτρων) έως τεράστιο (εκατοντάδων μέτρων). Συχνά είναι ορατά μόνο από τον ουρανό, γι’ αυτό και προέκυψαν οι εικασίες ορισμένων, με πρώτο τον ερασιτέχνη αρχαιολόγο Έριχ φον Ντένικεν, ότι σχετίζονταν με τους εξωγήινους. Όλα τα γεωγλυφικά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είχαν δημιουργηθεί με την αφαίρεση των μαύρων πετρών της επιφάνειας, ώστε να αποκαλυφθεί η λευκή άμμος από κάτω. Όμως με το πέρασμα του χρόνου η διάβρωση του εδάφους κατέστησε δύσκολο τον εντοπισμό τους ακόμη και από τον αέρα. Ο λόγος της δημιουργίας τους αποτελεί ακόμη αντικείμενο συζήτησης, με τη μία επιστημονική πλευρά να θεωρεί ότι ήταν μηνύματα προς τις ουράνιες θεότητες, μια άλλη ότι ήταν τοποθεσίες διεξαγωγής τελετουργιών και μια τρίτη ότι βοηθούσαν στην κυκλοφορία του νερού και στην άρδευση. Οι ερευνητές του ιαπωνικού Πανεπιστημίου Γιαμαγκάτα, με επικεφαλής τον καθηγητή ανθρωπολογίας και αρχαιολογίας Μασάτο Σακάι, κατέφυγαν από το 2018 στο σύστημα μηχανικής μάθησης της ΙΒΜ, το οποίο τροφοδότησαν αρχικά με εικόνες από ήδη γνωστά γεωγλυφικά, ώστε να το «εκπαιδεύσουν», και στη συνέχεια με νέες φωτογραφίες. Το σύστημα εντόπισε νέες περιοχές ενδιαφέροντος και έτσι οι ερευνητές βρήκαν μια άγνωστη έως τώρα ανθρωπόμορφη γεωγλυφική φιγούρα με τετράγωνο κεφάλι, η οποία στέκεται στα δύο πόδια της και κρατά κάτι σαν μπαστούνι. Έχει μήκος περίπου τεσσάρων μέτρων και πλάτος δύο μέτρων, ενώ εκτιμάται ότι δημιουργήθηκε μεταξύ του 100 π.Χ. και του 100 μ.Χ. «Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς το λόγο δημιουργίας του γεωγλυφικού και τον κοινωνικό ρόλο της ανθρωποειδούς φιγούρας», δήλωσε ο Σακάι. Συνολικά οι Ιάπωνες ερευνητές, που μελετούν τη Νάζκα από το 2006, έχουν βρει 143 γεωγλυφικά μέχρι σήμερα. Τα αρχαιότερα (100 π.Χ. έως 100 μ.Χ.) έχουν μήκος κάτω των 50 μέτρων, ενώ τα κάπως νεότερα (100 μ.Χ. έως 300 μ.Χ.) ξεπερνούν και τα 100 μέτρα. https://www.tanea.gr/2019/11/20/science-technology/nazka-neo-anthropomorfo-geoglyfiko-entopise-texniti-noimosyni/

Βραδιές Αστρονομίας του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών . Οι τακτικές βραδινές παραστάσεις του Κέντρου Επισκεπτών Πεντέλης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών συνεχίζονται τα Σάββατα και τις Κυριακές και τη χειμερινή περίοδο από τον Δεκέμβριο και έως τις διακοπές του Πάσχα, προσφέροντας στο κοινό 15 βραδιές Αστρονομίας, αλλά και νυχτερινής παρατήρησης με το ιστορικό τηλεσκόπιο Newall που φέτος συμπληρώνει 150 χρόνια λειτουργίας από το έτος κατασκευής του το 1869. Οι παρουσιάσεις ξεκινούν στις 20:00 και αφορούν σε θέματα Αστροφυσικής, Κοσμολογίας, ιστορικής Αστρονομίας και συναφών επιστημών, τονίζοντας «τη διεπιστημονικότητα, τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη του επιστημονικού τρόπου σκέψης», όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αστρονόμος του αστεροσκοπείου δρ. Βαγγέλης Κολοκοτρώνης. «Στόχος των διαδραστικών ομιλιών είναι η καλλιέργεια μίας ευρύτερης ερευνητικής κουλτούρας, καθώς και η ενημέρωση του κοινού σε τομείς επιστημονικής αιχμής» προσθέτει ο ίδιος. Οι συζητήσεις πραγματοποιούνται σχεδόν πάντα με την ενεργή συμμετοχή των επισκεπτών και ιδιαίτερα των παιδιών. Ακολουθεί ταινία αστρονομικού ενδιαφέροντος και το πρόγραμμα, που είναι κατάλληλο για άτομα από 10 ετών και άνω, συνεχίζεται στον χώρο λειτουργίας του μεγάλου τηλεσκοπίου Newall, όπου οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν τα θαύματα του αττικού ουρανού. https://www.amna.gr/home/article/409078/Bradies-Astronomias-tou-Ethnikou-Asteroskopeiou-Athinon

Οι αστροναύτες θα μπορούσαν να κάνουν αδρανοποίηση στο δρόμο προς τον Άρη. Η χειμερία νάρκη είναι εδώ και πολύ καιρό μια έννοια στην επιστημονική φαντασία, αλλά τώρα η ESA την αντιμετωπίζει ως μια πραγματική δυνατότητα, διερευνώντας πώς θα επηρεάσει τη σχεδίαση της αποστολής Πιο πρόσφατα, η ομάδα SciSpacE της ESA έχει επικεντρώσει τη βοήθεια της Μηχανής Συγχρόνου Σχεδιασμού (CDF) του οργανισμού για να διαπιστώσει εάν η ανθρώπινη χειμερία νάρκη σε ένα ταξίδι σε έναν άλλο πλανήτη έχει νόημα. Το CDF είναι μια εγκατάσταση πολυμέσων που βασίζεται σε εμπειρογνώμονες για την εκτέλεση αρχικών αξιολογήσεων των προτεινόμενων αποστολών. Το πρώτο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσετε είναι ο αντίκτυπος της χειμερίας νάρκης στο σχεδιασμό της αποστολής, με ένα μάτι για μια μελλοντική αποστολή πέντε ετών Mars που θα στείλει έξι ανθρώπους στον κόκκινο πλανήτη και πίσω. "Εργαζόμαστε για την προσαρμογή της αρχιτεκτονικής του διαστημικού σκάφους, η εφοδιαστική της, η προστασία από την ακτινοβολία, η κατανάλωση ενέργειας και ο συνολικός σχεδιασμός της αποστολής, δήλωσε ο Robin Biesbroek του CDF στο Phys.org. «Εξετάσαμε πώς μια ομάδα αστροναυτών θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερα σε χειμερία νάρκη, τι πρέπει να κάνει σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, πώς να χειριστεί την ανθρώπινη ασφάλεια και πόσο αντίκτυπο της νάρκης θα είχε στην ψυχολογία της ομάδας. Τέλος, δημιουργήσαμε ένα αρχικό σκίτσο της αρχιτεκτονικής οικοτόπων και δημιούργησα έναν χάρτη πορείας για να επιτύχουμε μια επικυρωμένη προσέγγιση για την αδρανοποίηση των ανθρώπων στον Άρη μέσα σε 20 χρόνια. "Πριν από την αδρανοποίηση - δηλαδή προτού προκαλέσει ορμή, οι αστροναύτες θα πρέπει να αποκτήσουν πρόσθετο σωματικό λίπος. Τα μαλακά λοβούς αδρανοποίησης θα ήταν σκοτεινά και δροσερά για το 180ήμερο ταξίδι στον Άρη. Με βάση τη χειμερία νάρκη των ζώων, οι επιστήμονες της ESA δεν αναμένουν προβλήματα οστού ή μυών μετά τη χειμερία νάρκης, αν και συμβουλεύουν μια περίοδο ανάκτησης 21 ημερών. Άλλες έρευνες λένε ότι η χειμερία νάρκης είναι ευεργετική για την προστασία από την ακτινοβολία - αν και τα λοβό θα ήταν επίσης θωρακισμένα. Επιπλέον, η αποστολή θα έπρεπε να είναι αυτόνομη, καθώς το πλήρωμα θα ήταν ανίκανο για παρατεταμένες χρονικές περιόδους. Αυτό σημαίνει ότι το διαστημικό σκάφος θα πρέπει να είναι ενεργοποιημένο με AI, ικανό να πραγματοποιεί «ανίχνευση βλαβών, απομόνωση και ανάκτηση» έως ότου το πλήρωμα είναι ξύπνιο. "Για μια στιγμή τώρα, η χειμερία νάρκη έχει προταθεί ως εργαλείο που αλλάζει το παιχνίδι για ανθρώπινο διαστημικό ταξίδι," λέει ο Jennifer Ngo-Anh της SciSpacE. «Αν μπορούσαμε να μειώσουμε το βασικό μεταβολικό ρυθμό ενός αστροναύτη κατά 75% - παρόμοιο με αυτό που μπορούμε να παρατηρήσουμε στη φύση με τα μεγάλα χειμεριωμένα ζώα όπως ορισμένες αρκούδες - θα μπορούσαμε να καταλήξουμε σε σημαντική εξοικονόμηση μάζας και κόστους, κάνοντας αποστολές μακροχρόνιας εξερεύνησης πιο εφικτό. '' Προσθέτει ότι η ιδέα της χειμερίας νάρκης δεν είναι όσο έξω, όπως μπορεί να φανεί: μια παρόμοια μέθοδος ήταν στην πράξη για 20 χρόνια, εφαρμοσμένη σε τραυματίες ασθενείς σε κρίσιμη περίθαλψη ή σε ασθενείς που υποβάλλονταν σε μεγάλες χειρουργικές επεμβάσεις. Με την πρόκληση torpor, οι γιατροί προκαλούν υποθερμία για να μειώσουν τον μεταβολισμό του ασθενούς, προκειμένου ουσιαστικά να κερδίσουν περισσότερο χρόνο. Και τα οφέλη της αδρανοποίησης είναι πολύπλευρα. Κάνοντας τους αστροναύτες σε χειμερία νάρκη θα σήμαινε ότι το διαστημικό σκάφος θα έπρεπε να μεταφέρει λιγότερα αναλώσιμα και να καταλαμβάνει μικρότερα λοβούς ενώ βρίσκεται στην ακινητοποιημένη κατάσταση. Πίσω από το πρώτο Συνέδριο Επιστημών και Επενδύσεων ΑΣΓΑΡΔΙΑ τον Οκτώβριο, ένα συμβάν για τη συζήτηση λύσεων για το μέλλον της ανθρωπότητας στο διάστημα, Ο Tinganelli, επικεφαλής της κλινικής ακτινοβολίας της GSI, εξήγησε: «Μπορούμε να μειώσουμε τον πυρετό του θαλάμου. Και μπορούμε επίσης να μειώσουμε το φαγητό. Το φαγητό είναι βάρος. Το βάρος είναι χρήμα ... Μπορούμε να μειώσουμε την απομάκρυνση των οστών, την απώλεια μυϊκής δύναμης. Μπορούμε να μειώσουμε την ενέργεια που χρησιμοποιείται και μπορούμε να μειώσουμε το φαινόμενο της ακτινοβολίας. " «Στόχος μας είναι να οικοδομήσουμε αυτό στο μέλλον, με την έρευνα των διαδρομών εγκεφάλου που ενεργοποιούνται ή παρεμποδίζονται κατά την έναρξη της νάρκης, ξεκινώντας από τα ζώα και προχωρώντας στους ανθρώπους», καταλήγει ο Ngo-Anh. https://asgardia.space/en/news/Astronauts-Could-Hibernate-on-the-Way-to-Mars

Επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη υδρατμών στην Ευρώπη, δορυφόρο του Δία. Η Ευρώπη, το παγωμένο φεγγάρι του Δία, αποτελεί έναν από τους πλέον σημαντικούς στόχους της επιστημονικής έρευνας για εξωγήινη ζωή στο ηλιακό σύστημα, καθώς ο συγκεκριμένος δορυφόρος φαίνεται ικανός να έχει όλα τα συστατικά που είναι απαραίτητα για την ύπαρξη ζωής. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι ένα από αυτά, το νερό σε υγρή μορφή, είναι παρόν κάτω από την παγωμένη επιφάνεια, και ότι κάποιες φορές εκτινάσσεται στο διάστημα σε μεγάλους πίδακες, ωστόσο ως τώρα κανείς δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει την παρουσία νερού σε αυτούς τους πίδακες μετρώντας απευθείας μόρια νερού. Αυτό άλλαξε, χάρη στη δουλειά επιστημόνων του Goddard Space Flight Center της NASA στο Γκρίνμπελτ του Μέριλαντ, που εντόπισαν υδρατμούς για πρώτη φορά πάνω από την επιφάνεια της Ευρώπης, χρησιμοποιώντας ένα από τα μεγαλύτερα τηλεσκόπια του κόσμου, στη Χαβάη. Η επιβεβαίωση της παρουσίας υδρατμών πάνω από την Ευρώπη βοηθά τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τους «μηχανισμούς» στο φεγγάρι- πχ ενισχύει την ιδέα (για την οποία οι επιστήμονες είναι αρκετά βέβαιοι) ότι υπάρχει ένας ωκεανός νερού σε υγρή μορφή, ίσως διπλάσιος σε μέγεθος από αυτόν της Γης, κάτω από το παχύ κέλυφος από πάγο του φεγγαριού. Άλλη μια πηγή νερού για τους πίδακες, εκτιμούν κάποιοι επιστήμονες, θα μπορούσε να είναι ρηχά κοιτάσματα λιωμένου πάγου, όχι πολύ κάτω από την επιφάνεια. Επίσης είναι πιθανόν το ισχυρό πεδίο ακτινοβολίας του Δία να αποσπά μόρια νερού από το παγωμένο κέλυφος της Ευρώπης, αν και πρόσφατες έρευνες μάλλον αποδυναμώνουν αυτή τη θεωρία. «Απαραίτητα χημικά στοιχεία (άνθρακας, υδρογόνο, οξυγόνο, άζωτο, φώσφορος και θείο) και πηγές ενέργειας, δύο από τα τρία προαπαιτούμενα για τη ζωή, συναντώνται παντού στο ηλιακό σύστημα. Αλλά το τρίτο – νερό σε υγρή μορφή- είναι κάπως δύσκολο να βρεθεί πέρα από τη Γη» είπε ο Λούκας Παγκανίνι, πλανητικός επιστήμονας της NASA που ηγήθηκε της έρευνας. «Αν και οι επιστήμονες δεν εντόπισαν ακόμα απευθείας νερό σε υγρή μορφή, βρήκαμε το επόμενο καλύτερο: Νερό σε μορφή υδρατμών». Ο Παγκανίνι και η ομάδα του επισημαίνουν σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Nature Astronomy τη Δευτέρα πως εντόπισαν αρκετό νερό να έχει αποδεσμεύεται από την Ευρώπη (2.360 κιλά ανά δευτερόλεπτο) για να γεμίσει μια ολυμπιακών διαστάσεων πισίνα μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Ωστόσο οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως το νερό δεν εμφανίζεται συχνά- τουλάχιστον σε ποσότητες που είναι αρκετά μεγάλες για να εντοπιστούν από τη Γη, είπε ο Παγκανίνι. Η ομάδα των ερευνητών εντόπισε τα αχνά μα καθαρά ίχνη υδρατμών μόνο μία φορά μέσα σε διάστημα 17 νυχτών παρατήρησης μεταξύ του 2016 και του 2017. Κοιτάζοντας το φεγγάρι από το W.M. Keck Observatory στο ηφαίστειο Μάουνα Κέα στη Χαβάη, οι επιστήμονες είδαν μόρια νερού στην πλευρά του φεγγαριού που «κοιτάει» πάντα προς την κατεύθυνση της τροχιάς του γύρω από τον Δία. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν ένα φασματογράφο που μετρά τη χημική σύνθεση των ατμοσφαιρών των πλανητών μέσω του υπέρυθρου φωτός που απορροφούν ή εκπέμπουν. Μόρια όπως αυτά του νερού εκπέμπουν συγκεκριμένες συχνότητες υπέρυθρου φωτός καθώς αλληλεπιδρούν με την ηλιακή ακτινοβολία. Πριν τον εντοπισμό των υδρατμών είχαν υπάρξει και πολλά άλλα εξαιρετικά ενδιαφέροντα ευρήματα- και στο κοντινό μέλλον αναμένεται να υπάρξουν πιο κοντινές ματιές στον ιδιαίτερα σημαντικό αυτόν κόσμο, χάρη στην αποστολή Europa Clipper, που αναμένεται να εκτοξευτεί στα μέσα της δεκαετίας του 2020.

BRUIE: Υποβρύχιο Ρομποτ για τον Εγκέλαδο. Το εργαστήριο Jet Propulsion της NASA στην Πασαντένα της Καλιφόρνια αναπτύσσει ένα ρομπότ BRUIE για υποβρύχιες εξερευνήσεις παγωμένων φεγγαριών, αλλά πριν το αποστείλει σε τροχούς σε εξωγήινους κόσμους, το ρομπότ δοκιμάζεται στον ερευνητικό σταθμό Casey της Αυστραλίας στην Ανταρκτική. να είναι οι καλύτεροι υποψήφιοι για αστροβιολογικές έρευνες. Το φεγγάρι του Δία και η Σελήνη του Κρόνου Enceladus καλύπτονται με παγωμένες κρούστες που μπορούν να κρύψουν τους ωκεανούς κάτω από αυτές. Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι αυτοί οι ξένοι κόσμοι μπορούν να φιλοξενήσουν πρωτόγονες μορφές ζωής, όχι σε αντίθεση με τη Γη στις πρώτες της μέρες. Ακόμα, δεν υπάρχουν στοιχεία για τους οργανισμούς που κατοικούν σε αυτά τα παγωμένα φεγγάρια. Για να σταματήσουμε να μαντεύουμε, πρέπει να στείλουμε έναν εξερευνητή ικανό να πλοηγηθεί σόλο μέσα από τους ωκεανούς, ενώ θα παγιδευτεί κάτω από παγωμένες κρούστες που θα μπορούσαν να έχουν πάχος 10 έως 19 χιλιομέτρων. »Τα κοχύλια πάγου που καλύπτουν αυτούς τους μακρινούς ωκεανούς χρησιμεύουν ως παράθυρο στους ωκεανούς κάτω, η χημεία του πάγου θα μπορούσε να συμβάλει στη διατροφή των ζώων μέσα στους ωκεανούς. Εδώ στη Γη, ο πάγος που καλύπτει τους πολικούς ωκεανούς μας εξυπηρετεί παρόμοιο ρόλο και η ομάδα μας ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το τι συμβαίνει όταν το νερό συναντά τον πάγο », λέει ο Kevin Hand, JPL επικεφαλής επιστήμονας στο έργο BRUIE. Η Ανταρκτική είναι το καλύτερο μέρος στη Γη για να μιμούνται τους παγωμένους ωκεανούς, γι 'αυτό είναι το καλύτερο μέρος για να δοκιμάσετε το BRUIE. Το ρομπότ θα τοποθετηθεί στο νερό μέσα από τις τρυπημένες οπές στον πάγο, και στη συνέχεια η ομάδα θα μεταβεί από τη ροδέλα από απόσταση. Δεν είναι η πρώτη δοκιμή πεδίου για το ρομπότ: έχει ήδη βιώσει το παγωμένο κρύο των αρκτικών λιμνών κοντά στο Barrow της Αλάσκας. Το BRUIE σημαίνει Buoyant Rover για εξερεύνηση κάτω από το πάγο. Ο θαλάσσιος εξερευνητής έχει μήκος 1 μέτρο και διαθέτει δύο τροχούς για να κυλήσει κάτω από τον πάγο. Ο υποβρύχιος δρομολογητής μπορεί να συλλαμβάνει εικόνες και να συλλέγει δεδομένα σχετικά με την περιοχή όπου το υγρό νερό συναντά το παγωμένο κρούστα. Γιατί να εξερευνήσετε την περιοχή του νερού-πάγου και να μην πάτε βαθύτερα; «Βρήκαμε ότι η ζωή ζει συχνά σε διεπαφές, τόσο στον πυθμένα της θάλασσας όσο και στη διασύνδεση πάγου-νερού στην κορυφή. Οι περισσότεροι υποβρύχιοι έχουν έναν δύσκολο χρόνο να διερευνήσουν αυτή την περιοχή, καθώς τα ρεύματα των ωκεανών θα μπορούσαν να προκαλέσουν τη συντριβή τους, ή θα σπαταλούν υπερβολική δύναμη στη διατήρηση της θέσης », λέει ο επικεφαλής μηχανικός Andy Klesh. Το BRUIE, ωστόσο, χρησιμοποιεί την πλευστότητα για να παραμείνει αγκυρωμένο στον πάγο και είναι αδιαπέραστο στα περισσότερα ρεύματα. Επιπλέον, μπορεί να σβήσει με ασφάλεια και να ενεργοποιηθεί μόνο όταν χρειάζεται να μετρήσει, ώστε να μπορεί να περάσει μήνες παρατηρώντας το περιβάλλον κάτω από πάγο. Ο εξερευνητής θα είναι εξοπλισμένος με μια σειρά επιστημονικών οργάνων για τη μέτρηση των παραμέτρων που σχετίζονται με όπως το διαλυμένο οξυγόνο, η αλατότητα του νερού, η πίεση και η θερμοκρασία. Ο υποβρύχιος δρομέας διαθέτει επίσης δύο ζωντανές κάμερες υψηλής ευκρίνειας. Μπορεί ακόμα να είναι δύσκολο να βρεθείς ζωή σε έναν εξωγήινο κόσμο, ακόμα κι αν κολυμπάει μπροστά σου: «Μόλις φτάσουμε εκεί», είπε ο μηχανικός μηχανικός Dan Berisford. «Το μόνο που ξέρουμε είναι πώς να εντοπίσουμε τη ζωή παρόμοια με εκείνη της Γης. Έτσι, είναι πιθανό να είναι δύσκολο να αναγνωριστούν πολύ διαφορετικά μικρόβια. "Ωστόσο, οι προγραμματιστές έχουν χρόνο να το καταλάβουν και να βρουν τις απαραίτητες προσαρμογές. Η διαπλανητική αποστολή στην Ευρώπη πρόκειται να ξεκινήσει το 2025. Το Europa Clipper είναι ένα ορχηστρικό συγκρότημα που θα μελετήσει το παγωμένο φεγγάρι μέσω μιας σειράς πτήσεων. Όσο για τον Enceladus, ο οποίος προσελκύει τη μεγάλη προσοχή των επιστημόνων λόγω πρόσφατα ανακαλυμένων ενδείξεων υδροθερμικής δραστηριότητας και οργανικών ενώσεων στον υποθαλάσσιο ωκεανό του, δεν υπάρχει ακόμα προγραμματισμένη αποστολή να διερευνηθεί αυτός ο ελπιδοφόρος ξένος κόσμος. https://asgardia.space/en/news/BRUIE-Underwater-Robotic-Enceladus-and-Europa-Subsurface-Ocean-Explorer

Τρεις αστεροειδείς κατευθύνονται προς τη Γη. Η NASA έχει εντοπίσει και παρακολουθεί στενά τρία ουράνια σώματα που βρίσκονται κοντά στην Γη (near-Earth objects NEOs), τα οποία αναμένονται να περάσουν κοντά από τον πλανήτη μας, την Τετάρτη, 20 Νοεμβρίου. Ο πρώτος – και ο μεγαλύτερος - είναι ο αστεροειδής 019 UK6, με διάμετρο από 48 έως 110 μέτρα και ο οποίος θα περάσει κοντά από τη Γη στις 6.20 π.μ. GMT. Ο αστεροειδής αυτός εντοπίστηκε για πρώτη φορά στις 24 Οκτωβρίου και έκτοτε οι επιστήμονες παρακολουθούν την πορεία του. Ωστόσο, τα υπόλοιπα δύο από τα τρία ουράνια σώματα εντοπίστηκαν μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο, αυξάνοντας για άλλη μία φορά τις ανησυχίες για την επαρκή πλανητική άμυνα της Γης. Ο 2019 WF εντοπίστηκε την Κυριακή, 17 Νοεμβρίου. Υπολογίζεται ότι έχει διάμετρο 24 μέτρα και το κοντινότερο σημείο που θα βρεθεί στη Γη , θα απέχει περίπου όσο η διπλάσια απόσταση Γης – Σελήνης. Ο τρίτος αστεροειδής ονομάζεται 2019 WE και εντοπίστηκε και αυτός στις 17 Νοεμβρίου. Αυτός ο αστεροειδής θα πετάξει σε απόσταση περίπου 1,3 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Σύμφωνα με το Κέντρο NEOS της NASA, οι τρεις αστεροειδής «θα προσεγγίσουν τη Γη» αλλά δεν υπάρχει καμία απειλή πρόσκρουσης με τον πλανήτη μας. Το πέρασμά τους ωστόσο αποτελεί μία εξαιρετική ευκαιρία επιπλέον παρατήρησης και έρευνας του διαστήματος. Υπαρκτός ο κίνδυνος καταστροφικής πρόσκρουσης στο μέλλον Η καταστροφική πρόσκρουση ενός τεράστιου διαστημικού βράχου με τη Γη, αν και αποτελεί απομακρυσμένο σενάριο προς το παρόν, αντιμετωπίζεται διεθνώς ως μια υπαρκτή απειλή για την ανθρωπότητα, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι μεγάλοι αστεροειδείς έχουν πέσει στη Γη πολλές φορές στο παρελθόν σκορπίζοντας την καταστροφή, αφανίζοντας τους δεινόσαυρους, ή αλλάζοντας το κλίμα. Η επιστημονική κοινότητα θεωρεί πάντως σχεδόν σίγουρο ότι ένας μεγάλος αστεροειδής θα πέσει ξανά στη Γη, ωστόσο δεν είναι ακόμη σίγουρο πότε θα κτυπήσει και σε ποιες περιοχές. Προς τον σκοπό αυτό, η ΝΑΣΑ ετοιμάζει την πρώτη αποστολή DART (Double Asteroid Redirection Test), η οποία μοιάζει να έχει εμπνευστεί από τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Το 2022 ένα διαστημόπλοιο της ΝΑΣΑ θα χτυπήσει έναν μικρό αστεροειδή, 11 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά, προκαλώντας αλλαγή στην τροχιά του, σε μια προσπάθεια να δοκιμαστεί η τεχνική αυτή προκειμένου η ανθρωπότητα να είναι προετοιμασμένη στην περίπτωση που σημάνει κόκκινος συναγερμός. Το τεστ αυτό θα αποτελεί την πρώτη επίδειξη της τεχνικής που ονομάζεται κινητική πρόσκρουση για να αλλάξει η κίνηση ενός αστεροειδή στο διάστημα. https://www.kathimerini.gr/1052485/gallery/epikairothta/episthmh/treis-asteroeideis-katey8ynontai-pros-th-gh

Εξωγήινα σάκχαρα βασικά για τη ζωή ανιχνεύθηκαν για πρώτη φορά σε μετεωρίτες. Ιάπωνες και Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν για πρώτη φορά μέσα σε μετεωρίτες σάκχαρα ουσιώδη για τη ζωή στη Γη. Η ανακάλυψη ενισχύει την άποψη ορισμένων επιστημόνων ότι ο βομβαρδισμός κάποτε του πλανήτη μας από αστεροειδείς -τα μητρικά σώματα των μετεωριτών- υπήρξε η πηγή των θεμελιωδών λίθων της ζωής. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γιοσιχίρο Φουρουκάβα του Πανεπιστημίου Τοχόκου και τον Ντάνι Γλάβιν του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), ανακάλυψαν τα σάκχαρα (ριβόζη, ξυλόζη, αραβινόζη) σε δύο μετεωρίτες πλούσιους σε άνθρακα που έχουν βρεθεί στη Γη (τους NWA 801 και Murchison). Οι ποσότητες της ριβόζης και των άλλων σακχάρων που ανιχνεύθηκαν, ήταν από 2,3 έως 11 μέρη ανά δισεκατομμύριο(ppb) στον πρώτο μετεωρίτη και από 6,7 έως 180 ppb στον δεύτερο. Οι επιστήμονες θεωρούν απίθανη τη «μόλυνση» των δειγμάτων από γήινα σάκχαρα. Ιδίως η ριβόζη είναι σημαντικό σάκχαρο, καθώς αποτελεί βάση για το μόριο του RNA. Ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν πιθανότερο ότι το RNA εμφανίστηκε πρώτο στη Γη και στη συνέχεια εξελίχτηκε το DNA. Το RNA μπορεί να δράσει ως καταλύτης σε χημικές αντιδράσεις, καθώς επίσης να δημιουργήσει αντίγραφα του εαυτού του, κάτι που δεν μπορεί να κάνει το DNA, γι' αυτό το RNA ίσως προηγήθηκε, ανοίγοντας το δρόμο για τη ζωή που ακολούθησε. Σήμερα πια το RNA ενεργεί ως αγγελιαφόρος του DNA, αντιγράφοντας τις γενετικές οδηγίες που περιέχει το τελευταίο και μεταφέροντας τις μέσα στο κύτταρο. Στο παρελθόν είχαν βρεθεί άλλα βιομόρια σε μετεωρίτες, όπως αμινοξέα, από όπου δημιουργούνται οι πρωτεΐνες. Όμως μέχρι σήμερα δεν είχαν ανακαλυφθεί σάκχαρα. Από την άλλη, οι ερευνητές δεν ανακάλυψαν στους μετεωρίτες το σάκχαρο του DNA (2-δεοξυ-D-ριβόζη). «Η έρευνα μας παρέχει την πρώτη άμεση ένδειξη για την ύπαρξη ριβόζης στο διάστημα και την μεταφορά της στη Γη. Αυτό το εξωγήινο σάκχαρο μπορεί να συνέβαλε στο σχηματισμό του RNA στη Γη, οδηγώντας πιθανώς στην προέλευση της ζωής», ανέφερε ο Φουρουκάβα. Οι Ιάπωνες και Αμερικανοί επιστήμονες περιμένουν με ενδιαφέρον να αναλύσουν τα δείγματα από αστεροειδείς, τα οποία θα φέρουν στη Γη η ιαπωνική αποστολή Hayabusa2 από τον αστεροειδή Ριούγκου (το 2020) και η αμερικανική Osiris-Rex από τον αστεροειδή Μπενού (το 2023). https://www.kathimerini.gr/1052586/article/epikairothta/episthmh/e3wghina-sakxara-vasika-gia-th-zwh-anixney8hkan-gia-prwth-fora-se-metewrites

Ο διαστημικός σταθμός της Κίνας θα ξεκινήσει τη λειτουργία του σε δύο χρόνια. Η Κίνα που έστειλε τους τελευταίους ανθρώπους στο διάστημα το 2016 δεν ήταν αδρανής. Ο επικεφαλής σχεδιαστής Zhou Jianping, ο επικεφαλής του διαστημικού προγράμματος, δήλωσε αυτό το Σαββατοκύριακο ότι μέχρι το 2022 η Κίνα θα έχει ένα διαστημικό σταθμό 100 τόνων κατάλληλο για 3 αστροναύτες να εργαστούν και να ζήσουν, να λειτουργήσουν. Ο σταθμός, πρόσθεσε, θα είναι τεχνικά ρυθμιζόμενος για περαιτέρω επέκταση. Ο διαστημικός σταθμός που έχει σχεδιαστεί για να γίνει η κύρια πλατφόρμα διαστημικής έρευνας του έθνους θα είναι κατάλληλος για μακροχρόνιες επιστημονικές αποστολές, διασφαλίζοντας την προστασία της υγείας και την προσωπική ασφάλεια των ανθρώπων επί του σκάφους, ενώ ένα διαστημικό εργαστήριο θα τους παρέχει τις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις για επιτυχή διαμονή. "Ο κύριος στόχος της κατασκευής του διαστημικού σταθμού είναι να καταστεί η Κίνα μια χώρα που ανεξάρτητα θα κυριαρχεί στην τεχνολογία για μακροχρόνια επανδρωμένη πτήση σε κοντινό γήινο χώρο", εξήγησε ο Τζου καθώς μίλησε για το έργο στην 4η Κίνα Φόρουμ Κορυφής για την Ανθρώπινη Παραγοντική Μηχανική στο Πανεπιστήμιο Sun Yat-sen της επαρχίας Γκουανγκντόνγκ στα Νότια της Κίνας, στις 16 και 17 Νοεμβρίου. Ο σταθμός θα παρουσιάσει άριστες ευκαιρίες για μακρόχρονη επιστημονική δουλειά κοντά στη γη, μαζί με τη χρήση του χώρου, πρόσθεσε. Η Κίνα έχει ήδη απευθύνει πρόσκληση σε διεθνείς συναδέλφους να εργαστούν στον διαστημικό σταθμό της μαζί με Κινέζους αστροναύτες, αναφέροντας ρητά ότι η αρχική χωρητικότητα του διαστημικού σταθμού θα διευρυνθεί τελικά. Το 2016, ο Ζου δήλωσε ότι η αναμενόμενη διάρκεια ζωής του διαστημικού σταθμού της Κίνας θα είναι περίπου δέκα χρόνια, η οποία είναι μικρή σε σύγκριση με τα δεκαπέντε χρόνια του Μιρ και το λειτουργικό ISS που ξεκίνησε το 1998, το οποίο εάν προγραμματιστεί μέχρι το 2024 έχουν δραστηριοποιηθεί εδώ και 26 χρόνια. Το 2016 ήταν το έτος που είδε για πρώτη φορά τους Κινέζους αστροναύτες στο διάστημα, εργάζοντάς τους στο τροχιακό εργαστήριο Tiangong-2 για 33 ημέρες. Ο προκάτοχος πρωτότυπου σταθμού Tiangong-1 θα μπορούσε να είχε κακή τύχη, αλλά το σύνολο των εργασιών που έγιναν συνιστούσε προπαρασκευαστικά βήματα για την τοποθέτηση του κινεζικού διαστημικού σταθμού σε τροχιά, για να προσφέρουν στους Κινέζους αστροναύτες και επιστήμονες, καθώς και στους διεθνείς συναδέλφους τους, ευκαιρίες. https://asgardia.space/en/news/Chinas-Own-Space-Station-to-Start-Operation-in-Two-years-Time Progress MS-13 Σήμερα, 19 Νοεμβρίου, η τεχνική διοίκηση στο Cosmodrome Baikonur επιβεβαίωσε την ετοιμότητα του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-13 (TGC) για να ανεφοδιαστεί με καύσιμα και συμπιεσμένα αέρια. Σύμφωνα με την απόφαση που ελήφθη μετά τη συνάντηση, ένα συνδυασμένο σύστημα πρόωσης και ένα σύστημα ανεφοδιασμού πλοίων φορτίου επιτρέπεται να εργάζονται σε ένα βενζινάδικο. Ο εξοπλισμός του βενζινάδικου είναι έτοιμος για εργασία. Πριν από την αποστολή του προϊόντος για ανεφοδιασμό, το φορτίο πλοίου Progress MS-13 ήταν ισορροπημένο και ζυγίστηκε. Οι λειτουργίες τροφοδοσίας TGC προγραμματίζονται για τις 20-21 Νοεμβρίου. Η εκκίνηση του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-13 από το όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1a από την πλατφόρμα 31 του κοσμοδρόμου Baikonur έχει προγραμματιστεί για την 1η Δεκεμβρίου 2019. https://www.energia.ru/ru/iss/iss61/progress_ms-13/photo_11-19.html

Το «ταγκό» της Ναϊάδας και της Θάλασσας: Ο θαυμαστός «χορός της αποφυγής» δύο φεγγαριών του Ποσειδώνα. Ακόμα και για τα δεδομένα του εξώτερου ηλιακού συστήματος, οι περίεργες τροχιές δύο εκ των δορυφόρων του Ποσειδώνα είναι άνευ προηγουμένου, σύμφωνα με νέα μελέτη. Ειδικοί στην τροχιακή δυναμική κάνουν λόγο για έναν «χορό αποφυγής» από τα δύο μικρά φεγγάρια- Ναϊάς και Θάλασσα. Πρόκειται για ένα πραγματικό ζευγάρι, με τροχιές σε απόσταση 1.850 χλμ- ωστόσο ποτέ δεν πλησιάζουν πολύ το ένα στο άλλο. Η τροχιά της Ναϊάδας έχει κλίση και εντυπωσιακής ακρίβειας συγχρονισμό: Κάθε φορά που διέρχεται από την (πιο αργή) Θάλασσα, η απόστασή τους είναι 2.200 χλμ. Στο πλαίσιο αυτής της αέναης «χορογραφίας», η Ναϊάς περιστρέφεται γύρω από τον παγωμένο γίγαντα κάθε επτά ώρες, ενώ η Θάλασσα κάνει επτάμισι ώρες. Ένας παρατηρητής στη Θάλασσα θα έβλεπε τη Ναϊάδα σε μια τροχιά που παρουσιάζει μεγάλες μεταβολές, σε μια τεθλασμένη πορεία, να περνά δύο φορές από πάνω και δύο φορές από κάτω. Αυτή η κίνηση επαναλαμβάνεται κάθε φορά που η Ναϊάς «ρίχνει τέσσερις γύρους» στη Θάλασσα. Αν και ο «χορός» αυτός φαίνεται περίεργος, κρατά τις τροχιές σταθερές, σημειώνουν οι ερευνητές. «Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη “χορών” που μπορεί να ακολουθούν πλανήτες, φεγγάρια και αστεροειδείς, αλλά αυτόν δεν τον έχουμε ξαναδεί ποτέ» είπε η Μαρίνα Μπρόζοβιτς, ειδική σε θέματα δυναμικής του ηλιακού συστήματος στο JPL της NASA στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια και lead author του επιστημονικού άρθρου, που δημοσιεύτηκε στις 13 Νοεμβρίου στο Icarus. Μακριά από την έλξη του ήλιου, οι γιγαντιαίοι πλανήτες του εξώτερου ηλιακού συστήματος είναι οι κυρίαρχες πηγές βαρύτητας και όλοι μαζί διαθέτουν δεκάδες φεγγάρια. Κάποια σχηματίστηκαν μαζί τους και ποτέ δεν έφυγαν, άλλα «αιχμαλωτίστηκαν» αργότερα, σε τροχιές γύρω από τους πλανήτες τους. Κάποια κινούνται σε αντίθετη φορά με αυτήν της περιστροφής του πλανήτη, άλλα «ανταλλάσσουν» τροχιές, αποφεύγοντας τη σύγκρουση. Ο Ποσειδώνας έχει 14 φεγγάρια, με το πιο μακρινό (Νησώ) να κινείται σε μια πολύ ελλειπτική τροχιά που το φέρνει 74 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τον πλανήτη – και μια περιστροφή να χρειάζεται 27 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Η Ναϊάς και η Θάλασσα είναι μικρά φεγγάρια, μήκους περίπου 100 χλμ. Είναι δύο από τα επτά εσώτερα φεγγάρια του Ποσειδώνα, και εντάσσονται σε ένα συνωστισμένο σύστημα που περιλαμβάνει αχνούς δακτυλίους. Όσον αφορά στο πώς κατέληξαν «μαζί» και «χώρια» ταυτόχρονα, θεωρείται πως το αρχικό σύστημα των δορυφόρων διαταράχθηκε όταν ο Ποσειδώνας «αιχμαλώτισε» το γιγαντιαίο φεγγάρι του, τον Τρίτωνα- και ότι αυτά τα εσώτερα φεγγάρια και οι δακτύλιοι σχηματίστηκαν από συντρίμμια που προέκυψαν. «Η Ναϊάς και η Θάλασσα πιθανότατα είναι κλεισμένες σε αυτή την κίνηση για πολύ καιρό, επειδή κάνει τις τροχιές τους πιο σταθερές. Διατηρούν την ειρήνη αποφεύγοντας να πλησιάσουν πάρα πολύ» είπε ο Μαρκ Σόουαλτερ, πλανητικός αστρονόμος στο SETI Institute στο Μάουντεν Βιου της Καλιφόρνια και ένας εκ των συντελεστών του εν λόγω επιστημονικού άρθρου. https://www.naftemporiki.gr/story/1534085/to-tagko-tis-naiadas-kai-tis-thalassas-o-thaumastos-xoros-tis-apofugis-duo-feggarion-tou-poseidona