Δροσος Γεωργιος

Έλληνας ερευνητής στις ΗΠΑ δημιούργησε σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που ταυτοποιεί αυτόματα τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Ένα νέο υπολογιστικό σύστημα τεχνητής νοημοσύνης, που βασίζεται στη μηχανική «βαθιά» μάθηση και το οποίο για πρώτη φορά μπορεί αυτόματα -χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση- να ταυτοποιήσει τα είδη και τις μορφές των ερυθροκυττάρων (ερυθρών αιμοσφαιρίων) στο αίμα ενός ασθενούς, ανέπτυξαν επιστήμονες στις ΗΠΑ και την Κίνα, με επικεφαλής έναν Έλληνα ερευνητή. Το επίτευγμα, μεταξύ άλλων, θα βοηθήσει τους γιατρούς να εντοπίζουν γρήγορα και να παρακολουθούν τους ανθρώπους με δρεπανοκυτταρική αναιμία και άλλες παθήσεις που αλλοιώνουν την μορφολογία των ερυθροκυττάρων. Ειδικά στην περίπτωση της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, από την οποία πάσχουν περίπου 3,2 εκατομμύρια άνθρωποι διεθνώς, τα ανώμαλης μορφολογίας ερυθρά αιμοσφαίρια μπορούν να συσσωρευθούν και να μπλοκάρουν τα αιμοφόρα αγγεία, προκαλώντας πόνους, ακόμη και θάνατο. Τα ερυθροκύτταρα δεν έχουν μόνο μορφή δρεπανιού (εξ ου και το όνομα της νόσου) αλλά και άλλα σχήματα, όπως οβάλ ή επιμήκη αιμοσφαίρια. Τα διάφορα αυτά σχήματα, που ποικίλουν από ασθενή σε ασθενή, δίνουν ενδείξεις για τη σοβαρότητα της νόσου, αλλά είναι δύσκολο να ταυτοποιηθούν χωρίς τη βοήθεια υπολογιστή. Για να αυτοματοποιήσουν την όλη διαδικασία, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή εφαρμοσμένων μαθηματικών Γιώργο Καρνιαδάκη του Πανεπιστημίου Μπράουν του Ρόουντ 'Αϊλαντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό υπολογιστικής βιολογίας PLoS Computational Biology, χρησιμοποίησαν ένα «βαθύ συνελικτικό νευρωνικό δίκτυο» (deep convolutional neural network), το οποίο αναλύει τις εικόνες του αίματος που έχουν ληφθεί από το μικροσκόπιο και κατηγοριοποιεί τα ερυθροκύτταρα ανάλογα με το σχήμα τους. http://www.pronews.gr/ygeia/proionta-ypiresies/642945_ellinas-ereynitis-stis-ipa-dimioyrgise-systima-tehnitis-noimosynis

Σύστημα τεχνητής νοημοσύνης κάνει ταινία τις ανθρώπινες σκέψεις. Ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που ανέπτυξαν αμερικανοί ερευνητές έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να «διαβάζει» την ανθρώπινη σκέψη αλλά να την μετατρέπει σε εικόνα, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Cerebral Cortex. https://academic.oup.com/cercor/article/doi/10.1093/cercor/bhx268/4560155 Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Ζονγκμίνγκ Λίου των Σχολών Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών και Βιοϊατρικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου Πέρντιου των ΗΠΑ, ζήτησαν από τρεις γυναίκες να βλέπουν εκατοντάδες βίντεο και την ίδια στιγμή ένα μηχάνημα λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI) κατέγραφε την εγκεφαλική δραστηριότητά τους. Παράλληλα, ένα συνελικτικό νευρωνικό δίκτυο (convolutional neural network) βαθιάς μάθησης και επεξεργασίας εικόνας «μάθαινε» να συσχετίζει τις εικόνες στις ταινίες με τα εγκεφαλικά μοτίβα των γυναικών. Από ένα σημείο και μετά, το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης μπορούσε μόνο του να προβλέψει τι έβλεπαν οι εθελόντριες και, με βάση αυτή την εκτίμηση, οι ερευνητές ήταν σε θέση να κάνουν μια γενική απεικόνιση του περιεχομένου του εγκεφάλου. Μέχρι στιγμής το σύστημα -αναλύοντας την εγκεφαλική δραστηριότητα- έχει ποσοστό επιτυχίας περίπου 50% στο να μαντέψει τί βλέπει ένας άνθρωπος και άρα τι επεξεργάζεται ο εγκέφαλός του, έχοντας να επιλέξει ανάμεσα σε 15 κατηγορίες αντικειμένων και δραστηριοτήτων (πουλί, αεροπλάνο, σωματική άσκηση κ.α.). Αν το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης έχει εκπαιδευθεί σε δεδομένα από μια γυναίκα, αλλά δοκιμάσει να μαντέψει το περιεχόμενο του εγκεφάλου μιας άλλης γυναίκας, τότε το ποσοστό επιτυχίας του πέφτει στο 25%. Το σύστημα έχει αρχίσει ήδη να αναπαράγει την εικόνα αυτού που έχει ένας άνθρωπος στον εγκέφαλό του, αλλά προς το παρόν οι παραγόμενες στατικές εικόνες μοιάζουν με στίγματα, όπως αυτά των pixel. Όμως, οι ερευνητές θεωρούν ότι το σύστημα θα προοδεύσει στην πορεία και κάποτε θα είναι σε θέση να «μεταφράσει» τις σκέψεις ή ακόμη και τα όνειρα σε ψηφιακά δεδομένα ενός υπολογιστή και, τελικά, σε ταινίες. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500170987

Ρεκόρ επιδόσεων από διαστημικό κινητήρα που προορίζεται για αποστολή στον Άρη. Πριν 10 χρονια για την ακρίβεια στις 23/10/2007 οταν ξεκινούσα την Διαστημική Εξερεύνηση και την συμμετοχη μου στο AstroVox ρωτουσα στην πρωτη μου δημοσίευση: Με αφορμη τα 50 χρονια απο την εναρξη της διαστημικης περιπετειας θα ηθελα να ξεκινησω μια συζητηση για τις προοπτικες αυτης της μοναδικης και πρωτοπορας εξερευνητικης προσπαθειας του ανθρωπινου γενους.Ολοι νιωθουμε οτι η εξερευνηση του διαστηματος ειναι το μελλον και οτι τολμηρα και υπευθυνα θα πρεπει να προχωρησουμε στα επομενα βηματα-ολοκληρωση ISS -βασεις και επιστημονικα εργαστη- ρια στην Σεληνη - αποικισμος του Αρη(Γεωπλασια) και επεται συνεχεια. Εδω θα ηθελα να βαλω ενα κρισιμο ερωτημα κατα την γνωμη μου που ειναι ποιους τροπους μεταβασης περα απο την Σεληνη εχουμε π.χ. για τον Αρη.Ποιο ειναι το μελλον των κινητηρων με χημικα καυσιμα (Ερωτηση¨ ποια ειναι η μεγαλυτερη ταχυτητα που εχουμε επιτυχει μ*αυτα) και αν γνωριζει κανεις αν υπαρχει απο τις διαστημικες υπηρεσιες προγραμμα κατασκευης κινητηρων που να πετυχαινουν ταχυτητες υψηλοτερες απο αυτες των χημικων καυσιμων.Επεται συνεχεια... /forum/viewtopic.php?t=6619&postdays=0&postorder=asc&start=0 Στην συζητηση που ακολουθησε αυτα τα 10 χρόνια ειπωθηκαν πολλα και ειχαμε φτασει οτι οι κινητηρες Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης(VASIMR)-Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket-εχουν την καλύτερη προοπτικη να αποτελεσουν τους κινητηρες που θα μας πάνε στον Αρη! Τωρα λοιπον εχουμε..... Ένας προηγμένος διαστημικός κινητήρας που προορίζεται για επανδρωμένες αποστολές στον Άρη έσπασε μια σειρά ρεκόρ για μηχανή του είδους της (το οποίο είναι γνωστό ως κινητήρες Hall). Της ανάπτυξης του κινητήρα αυτού ηγήθηκε ο Άλεκ Γκάλιμορ, καθηγητής αεροδιαστημικής μηχανικής του University of Michigan. Οι κινητήρες Hall παρέχουν ιδιαίτερα αποτελεσματική και αποδοτική προώθηση, χρησιμοποιώντας ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία: Μάλιστα, μπορούν να επιτύχουν υψηλότατες ταχύτητες με ένα κλάσμα του καυσίμου που απαιτείται σε «συμβατικούς» χημικούς πυραύλους. «Οι αποστολές στον Άρη είναι πλέον στον ορίζοντα, και ξέρουμε ήδη πως οι κινητήρες Hall λειτουργούν καλά στο διάστημα. Μπορούν να βελτιστοποιηθούν είτε για τη μεταφορά εξοπλισμού με ελάχιστη ενέργεια και προωθητικό κατά τη διάρκεια ενός έτους, είτε για ταχύτητα- για να μπορεί ένα πλήρωμα να φτάσει πιο γρήγορα στον Άρη» είπε σχετικά ο Γκάλιμορ. Η μεγάλη πρόκληση είναι αυτοί οι κινητήρες να γίνουν μεγαλύτεροι και πιο ισχυροί: Ο Χ3, ένας κινητήρας Hall που σχεδιάστηκε από ερευνητές του University of Michigan, της NASA και της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας, έσπασε το προηγούμενο ρεκόρ κινητήρα Hall, με 5,4 Newton ισχύος έναντι 3,3. Η βελτίωση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική όσον αφορά σε επανδρωμένες αποστολές, καθώς σημαίνει μεγαλύτερες επιταχύνσεις και μικρότερους χρόνους ταξιδιού. Επίσης, ο Χ3 σημείωσε και άλλα ρεκόρ, όσον αφορά στην ενέργεια. Ο συγκεκριμένος κινητήρας είναι ένας από τρεις πρωτότυπους «κινητήρες για τον Άρη» που θα μετατραπούν σε πλήρη συστήματα προώθησης, με χρηματοδότηση από τη NASA. Για να δουμε λοιπόν εστω και μετα απο 10χρόνια οι ειδήσεις ειναι καλές!!! http://www.naftemporiki.gr/story/1288972/rekor-epidoseon-apo-diastimiko-kinitira-pou-proorizetai-gia-apostoli-ston-ari

Ελληνικό τηλεσκόπιο μετρά τη θερμοκρασία από προσκρούσεις μετεωριτών. Μια Ελληνίδα ερευνήτρια μέτρησε για πρώτη φορά τη θερμοκρασία των λάμψεων από προσκρούσεις μετεωριτών στη Σελήνη με το τηλεσκόπιο του Κρυονερίου, στο πλαίσιο του προγράμματος παρατήρησης NELIOTA της ESA και του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Όταν μικρά σώματα -μετέωρα και μικροί αστεροειδείς- πέφτουν πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης με απίστευτα μεγάλες ταχύτητες, δημιουργούν αστραπιαίες λάμψεις φωτός που είναι ορατές από τη Γη. Τώρα, για πρώτη φορά, η Δρ Χρύσα Αβδελίδου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), μέτρησε τη θερμοκρασία αυτών των καυτών λάμψεων, χρησιμοποιώντας ένα ελληνικό τηλεσκόπιο. Η ανακάλυψη θα βοηθήσει τους επιστήμονες να μάθουν περισσότερα πράγματα για τα αντικείμενα που πέφτουν στη Γη και πώς μπορεί να επηρεασθούν οι δορυφόροι. Ουσιαστικά, χάρη στο NELIOTA, οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν το φεγγάρι ως ένα γιγάντιο εργαστήριο για τη μελέτη των προσκρούσεων σωμάτων και των λάμψεων που αυτά παράγουν. Η ESA παρακολουθεί τα ουράνια αντικείμενα (Νear-Εarth Οbjects ή NEOs), δηλαδή τους αστεροειδείς, κομήτες και μετεωρίτες, που μπορεί να πέσουν στη Γη. Για το σκοπό αυτό, μελετά τη συχνότητα και την κατανομή της πτώσης των μετεωριτών και άλλων τέτοιων μικρών αντικειμένων στην επιφάνεια της γειτονικής Σελήνης. Οι επιστήμονες, με τη βοήθεια του NELIOTA, θέλουν να μάθουν πόσο συχνά πέφτουν τέτοια σώματα και πόσο απειλητικά μπορεί να γίνουν για ένα δορυφόρο σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη ή για μια μελλοντική διαστημική αποστολή της ESA. Τέτοια μετέωρα και μικροί αστεροειδείς που πέφτουν στη Γη, καίγονται στην προστατευτική ατμόσφαιρά της δημιουργώντας «πεφταστέρια», κάτι που όμως δεν συμβαίνει στο φεγγάρι, το οποίο έχει μόνο ένα υπερβολικά λεπτό στρώμα αερίων γύρω του. Χωρίς μια πυκνή ατμόσφαιρα να επιβραδύνει τα μετέωρα, τα οποία ζυγίζουν από μερικά γραμμάρια έως μερικά κιλά, αυτά χτυπούν τη Σελήνη με ταχύτητα 20 έως 70 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, αφήνοντας μια στιγμιαία λάμψη. Η Δρ Χρύσα Αβδελίδου, η οποία έκανε σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στη Γιούτα, υπολόγισε ότι οι θερμοκρασίες των λάμψεων από τις προσκρούσεις είναι μεταξύ των 1.700 και 3.700 βαθμών Κέλβιν (κατά προσέγγιση 1.425 έως 3.430 βαθμούς Κελσίου). Η μέτρηση της θερμοκρασίας της λάμψης επιτρέπει να υπολογισθεί η μάζα και άρα το μέγεθος του σώματος που έπεσε στη Σελήνη. Οι έως τώρα παρατηρήσεις της συμφωνούν με τις θεωρητικές μελέτες, όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Το NELIOTA στο Κρυονέρι Το πρόγραμμα NELIOTA (Near-earth object Lunar Impacts and Optical TrAnsients) ξεκίνησε φέτος τον Μάρτιο, χρησιμοποιώντας το αναβαθμισμένο διαμέτρου 1,2 μέτρων τηλεσκόπιο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών σε υψόμετρο 900 μέτρων, στο όρος Κυλλήνη Κορινθίας (με επιστημονική υπεύθυνη την Άλκηστη Μπονάνου) για να παρατηρεί σε δύο μήκη κύματος τις διάσπαρτες αμυδρές λάμψεις πάνω στη Σελήνη. Το τηλεσκόπιο διαχωρίζει το εισερχόμενο από τη Σελήνη φως σε δύο κατευθύνσεις και χρησιμοποιεί δύο ψηφιακές κάμερες τελευταίας τεχνολογίας για την καταγραφή των δεδομένων με ταχύτητα 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο. Ένα αυτοματοποιημένο λογισμικό αναλύει το βίντεο της παρατήρησης και εντοπίζει τις τυχόν λάμψεις στην επιφάνεια της Σελήνης. Οι κάμερες είναι εφοδιασμένες με κατάλληλα φίλτρα, που επιτρέπουν την εκτίμηση της θερμοκρασίας των λάμψεων της πρόσκρουσης. Το τηλεσκόπιο έχει ήδη καταγράψει 22 τέτοια συμβάντα και σε αυτά βασίσθηκαν οι αναλύσεις της Δρ Αβδελίδου. «Το τηλεσκόπιο έχει δύο μάτια: το ένα παρατηρεί στο ερυθρό φως και το άλλο στο υπέρυθρο. Συνδυάζοντας τα δεδομένα από τις δύο κάμερες, μπορούμε να μετρήσουμε τη θερμοκρασία των σεληνιακών λάμψεων, πράγμα που κάναμε για πρώτη φορά», εξηγεί. Οι λάμψεις αυτές διαρκούν ελάχιστα, από 43 έως 182 χιλιοστά του δευτερολέπτου, καθώς το σημείο της πρόσκρουσης παραμένει καυτό για λίγο ακόμη, αφότου η ορατή λάμψη έχει πια σβήσει. «Γνωρίζοντας τη θερμοκρασία», προσθέτει, «μπορούμε καλύτερα να εκτιμήσουμε την πυκνότητα του προσκρούοντος σώματος, πράγμα που μας δίνει ενδείξεις σχετικά με την προέλευσή του. Προέρχεται από αστεροειδείς ή από κομήτες; Εφόσον αυτοί οι δύο έχουν διαφορετική σύνθεση και πυκνότητα, οι μετρήσεις που κάνουμε, μας βοηθούν να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό». Ένα άλλο μυστήριο που ελπίζουν να λύσουν οι επιστήμονες μέσω του NELIOTA, είναι ο φυσικός μηχανισμός που παράγει τις σελήνιακές λάμψεις. «Ελπίζουμε ότι τα νέα δεδομένα, που είναι ελεύθερα διαθέσιμα για όλη την επιστημονική κοινότητα, θα μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε την κατανόησή μας για το τι συμβαίνει, όταν ένα σώμα από αστεροειδή χτυπά τη Σελήνη με τέτοια μεγάλη ταχύτητα και πώς η ενέργειά του κατανέμεται», λέει η ελληνίδα ερευνήτρια. Συνεργασία με το LRO της NASA Παράλληλα, χρησιμοποιεί τα στοιχεία του δορυφόρου Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) της NASA για να προσδιορίσει τη σύνθεση κάθε σώματος που πέφτει στη Σελήνη. Τα στοιχεία του LRO και του NELIOTA μπορούν να συνδυασθούν για να εντοπισθούν τα σημεία όπου έχουν συμβεί μεγάλες προσκρούσεις. «Το επόμενο βήμα της δουλειάς μου», λέει η Δρ Αβδελίδου, «είναι να βρω αυτούς τους κρατήρες και είμαι ήδη σε επικοινωνία με συναδέλφους από την Αμερική, οι οποίοι εργάζονται πάνω στα δεδομένα της αμερικανικής αποστολής LRO, που φωτογραφίζει την επιφάνεια της Σελήνης». Στο μεταξύ, έχει επεκτείνει τη μελέτη των λάμψεων από τις προσκρούσεις μέσω προσομοίωσής τους στο εργαστήριο. Η Δρ Αβδελίδου είναι επισκέπτρια ερευνήτρια στο Κέντρο Αστροφυσικής και Πλανητικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Κεντ στο Καντέρμπουρι, όπου -σε συνεργασία με τον Δρ Μαρκ Πράις- χρησιμοποιεί ένα υλικό που είναι ανάλογο της επιφάνειας της Σελήνης. Με ένα «όπλo» εκτοξεύει μικρά βλήματα βασάλτη, με ταχύτητες 0,5 έως 6 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο, και μετά καταγράφει το παραγόμενο φως της λάμψης. http://physicsgg.me/2017/10/29/%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%cf%84%cf%81%ce%ac-%cf%84%ce%b7-%ce%b8%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%bf%ce%ba%cf%81/

Εντοπίσθηκε η αρχαιότερη καταγεγραμμένη ηλιακή έκλειψη. Βρετανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι εντόπισαν την ημερομηνία της αρχαιότερης καταγεγραμμένης ηλιακής έκλειψης, την οποία προσδιόρισαν στις 30 Οκτωβρίου 1207 π.Χ. Μάλιστα, υποστηρίζουν ότι αυτή η ανακάλυψη θα βοηθήσει στην ακριβέστερη χρονολόγηση των Αιγύπτιων Φαραώ και μπορεί να έχει γενικότερες επιπτώσεις για τη χρονολόγηση άλλων γεγονότων στην αρχαιότητα. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, με επικεφαλής τον καθηγητή Κόλιν Χάμφρεϊς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας και γεωφυσικής Astronomy & Geophysics της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Μ. Βρετανίας, https://academic.oup.com/astrogeo/article/doi/10.1093/astrogeo/atx178/4159289 πήραν ως αφετηρία ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Ιησού του Ναυή της Παλαιάς Διαθήκης, όπου αναφέρεται ότι, καθώς οι Ισραηλίτες εισέβαλαν στη γη Χαναάν, ο Ήλιος και η Σελήνη ακινητοποιήθηκαν, ώσπου οι επιτιθέμενοι εξόντωσαν τους εχθρούς τους. Σύμφωνα με τη Βίβλο, «καὶ εἶπεν Ἰησοῦς· στήτω ὁ ἥλιος κατὰ Γαβαὼν καὶ ἡ σελήνη κατὰ φάραγγα Αἰλών. Καὶ ἔστη ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη ἐν στάσει, ἕως ἠμύνατο ὁ Θεὸς τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν. Καὶ ἔστη ὁ ἥλιος κατὰ μέσον τοῦ οὐρανοῦ, οὐ προεπορεύετο εἰς δυσμὰς εἰς τέλος ἡμέρας μιᾶς» δηλαδή «είπε τότε ο Ιησούς προς τον Κυριον· "ας σταθή ο ήλιος επάνω από την Γαβαών και η σελήνη επάνω από την κοιλάδα Αιλών". Και πράγματι εστάθη ο ήλιος και έμεινεν εις την θέσιν της η σελήνη, μέχρις ότου ο Θεός απέκρουσε τελείως τους εχθρούς των Ισραηλιτών. Ο ήλιος εσταμάτησεν ακίνητος στο μέσον του ουρανού. Δεν επροχώρει προς δυσμάς επί μίαν ολόκληρον ημέραν». Ανατρέχοντας στο πρωτότυπο εβραϊκό κείμενο, οι ερευνητές πρότειναν ως πιο σωστή την εναλλακτική ερμηνεία ότι τα δύο ουράνια σώματα απλώς έπαψαν να λάμπουν με τον συνηθισμένο τρόπο. Με αυτό το σκεπτικό, υποστήριξαν ότι επρόκειτο για ένα πραγματικό αστρονομικό φαινόμενο, μια ηλιακή έκλειψη, κατά την οποία το φεγγάρι παρενεβλήθη ανάμεσα στη Γη και στον Ήλιο, σκιάζοντας τον τελευταίο. Η ερμηνεία τους αυτή, όπως υποστηρίζουν, ενισχύεται από το ότι η εβραϊκή λέξη που μεταφράσθηκε «έμειναν ακίνητα», έχει την ίδια ρίζα με τη βαβυλωνιακή λέξη που χρησιμοποιείται στα αρχαία αστρονομικά κείμενα για να περιγράψει τις εκλείψεις. Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος επιστήμονας υποστήριξε ότι το συγκεκριμένο βιβλικό απόσπασμα παραπέμπει σε έκλειψη, είναι η πρώτη φορά που, μετά από υπολογισμούς, κάποιος εκτίμησε ότι η εν λόγω έκλειψη δεν ήταν μια ολική ή μερική έκλειψη, αλλά σχετικά ασυνήθιστη δακτυλιοειδής έκλειψη, δηλαδή σχηματίσθηκε ένα ηλιακό «δαχτυλίδι φωτιάς» γύρω από το σκοτεινό σώμα της Σελήνης. Τέτοιου είδους έκλειψη ορατή από την αρχαία Χαναάν (σημερινή περιοχή Ισραήλ και Παλαιστίνης), σύμφωνα με τους ερευνητές, μπορούσε να έχει συμβεί μόνο το απόγευμα της 30ής Οκτωβρίου 1207 π.Χ. Με δεδομένο ότι οι ηλιακές εκλείψεις χρησιμοποιούνται ως σταθερά σημεία στο χρόνο για τη χρονολόγηση διαφόρων συμβάντων, οι ερευνητές εκτιμούν ότι η έκλειψη του 1207 π.Χ. βοηθά να χρονολογηθεί καλύτερα η βασιλεία του φαραώ Ραμσή του Μέγα και των διαδόχων του. Με βάση τις εκτιμήσεις τους, ο Ραμσής βασίλεψε από το 1276 έως το 1210 π.Χ. (συν/πλην ένα έτος). http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500170985

Ανακαλύφθηκε εξωπλανήτης όπου «χιονίζει» αντηλιακό. Αστρονόμοι ανακάλυψαν με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble έναν ασυνήθιστο καυτό εξωπλανήτη όπου «χιονίζει» διοξείδιο του τιτανίου, τη βασική δραστική ουσία των αντηλιακών. Ο εξωπλανήτης είναι ο Κέπλερ-13Ab, σε απόσταση 1.730 ετών φωτός από τη Γη, ένας από εξαπλωνήτες με την υψηλότερη θερμοκρασία που έχουν ποτέ βρεθεί, καθώς φθάνει τους 2.700 βαθμούς Κελσίου στη φωτεινή πλευρά που βλέπει μόνιμα στο μητρικό άστρο. Στην αντίθετη πλευρά, τη μόνιμα σκοτεινή, που είναι πολύ πιο κρύα, μεταφέρεται με τους ανέμους οξείδιο του τιτανίου, το οποίο συμπυκνώνεται σε κρυσταλλικές νιφάδες, σχηματίζει νέφη και τελικά πέφτει στην επιφάνεια με την μορφή χιονιού. Οι ερευνητές (μεταξύ των ερευνητών ο Άγγελος Τσιάρας του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου), με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή αστρονομίας Τόμας Μπίτι του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας The Astronomical Journal. http://iopscience.iop.org/article/10.3847/1538-3881/aa899b/meta;jsessionid=79356E6800861FC00B6651AA5A14E5AD.c2.iopscience.cld.iop.org Οι εκτιμήσεις των επιστημόνων βασίζονται στις φασματοσκοπικές παρατηρήσεις που έκαναν με την κάμερα ευρέος πεδίου του Hubble στην ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη, στο μήκος κύματος του εγγύς υπέρυθρου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500170978

«Νίκολα Τέσλα - Ο άνθρωπος που εφηύρε το μέλλον» Εάν εφευρέσεις όπως ο ηλεκτρισμός, η ασύρματη τεχνολογία, το ραντάρ, οι ακτίνες Χ και το ραδιόφωνο διαμόρφωσαν χαρακτηριστικά τον 20ό αιώνα, τότε «εφευρέτης του 20ού αιώνα» είναι ο Νίκολα Τέσλα. Πρόκειται για μία πολυσύνθετη προσωπικότητα αξιοπρόσεκτη τόσο για το επιστημονικό και τεχνολογικό της έργο, όσο και για τις ανθρώπινες αξίες που πρέσβευε. Επινόησε το εναλλασσόμενο ρεύμα και αγωνίσθηκε για τη διάδοσή του χωρίς να αποσκοπεί σε οικονομικό όφελος. Συναινούσε στη χρήση πατενταρισμένων ιδεών του από άλλους επειδή πίστευε ότι έκαναν καλή δουλειά. Ματαίωνε την εξέλιξη εφαρμογών που μπορεί να εξελίσσονταν καταστροφικές από κακή χρήση. Αδιαφορούσε για επαίνους και φήμη και πέθανε φτωχός και μόνος, αφήνοντας κληρονομιά τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται σήμερα περισσότερο από ποτέ. Το έργο και την προσωπικότητα του μοναδικού αυτού ανθρώπου επιχειρεί να παρουσιάσει η έκθεση που διοργανώνει το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών & Μουσείο Τεχνολογίας «ΝΟΗΣΙΣ» σε συνεργασία με το Μουσείο «Νίκολα Τέσλα» του Βελιγραδίου, δίνοντας έμφαση στα στοιχεία του οραματισμού και της ιδιοφυΐας του. Η έκθεση, που θα διαρκέσει έως τις 31 Μαρτίου 2018, περιλαμβάνει συνδυασμό εκθεμάτων, από μοντέλα σε κλίμακα, όπως το εργαστήριο του στο Colorado Springs, το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στους καταρράκτες του Νιαγάρα, το αεροπλάνο κάθετης απογείωσης, καθώς και λειτουργικά μοντέλα των εφευρέσεων του, όπως ο επαγωγικός κινητήρας και το πηνίο Τέσλα, μέχρι οπτικά και ηχητικά στοιχεία σε πληροφοριακά πάνελ και σε video room. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 4 Νοεμβρίου, στις 7 το απόγευμα. Στην εκδήλωση, η οποία είναι ανοιχτή για το κοινό, θα απευθύνουν χαιρετισμό οι: Ματρώνα Κυπριανίδου (Γ.Γ. Έρευνας και Τεχνολογίας), Μιχάλης Σιγάλας (Πρόεδρος διοικητικού συμβουλίου «ΝΟΗΣΙΣ»), Ivona Jevtic (Διευθύντρια Πολιτιστικού Κέντρου Βελιγραδίου)και Branimir Jovanovic (Διευθυντής Μουσείου «Νίκολα Τέσλα»). Η εκδήλωση, επίσης, περιλαμβάνει: Προβολή ολιγόλεπτης ταινίας στο Κοσμοθέατρο για τη ζωή και το έργο του Νίκολα Τέσλα, επίδειξη της λειτουργίας του μεγάλου πηνίου Τέσλα, ύψους 4,5 μέτρων στο lobby και περιήγηση στην έκθεση. Πληροφορίες Κέντρο Διάδοσης Επιστημών & Μουσείο Τεχνολογίας «ΝΟΗΣΙΣ», 6o χλμ. Θεσσαλονίκης – Θέρμης. Διάρκεια: έως 31/3/2018 Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή: 10.00-15.00, Σάββατο: 13.30-20.30, Κυριακή: 11.30-18.30, Δευτέρα: κλειστά. Πραγματοποιούνται ξεναγήσεις για σχολικές (από Δ΄ Δημοτικού) και άλλες ομάδες, διάρκειας 30΄, με μέγιστο αριθμό συμμετεχόντων 25 άτομα. Απαραίτητη η κράτηση στο τηλέφωνο 2310 483 000, εσωτερικό 2, από Δευτέρα ως Παρασκευή, 8.30-13.30. http://www.naftemporiki.gr/story/1289074/nikola-tesla-o-anthropos-pou-efiure-to-mellon

TPK "Soyuz MS-04" Το επανδρωμένο πλήρωμα του TPK "Soyuz MS-04" αποτελείτο από τον Ρώσο κοσμοναύτη Φιοντόρ Γιουρτσίχιν και τους αστροναύτες της NASA Jack Fisher και η Πέγκυ Whitson. Το πλήρωμα πραγματοποίησε κανονική προσγείωση στο υπολογιζόμενο σημείο στο έδαφος της Δημοκρατίας του Καζακστάν στις 3 Σεπτεμβρίου 2017. Η Διάρκεια παραμονης του Φιοντόρ Γιουρτσίχιν και του Jack Fisher στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ήταν 136 ημέρες και της Πέγκυ Whitson - 290 ημέρες. Μετά την περίοδο αποκατάστασης, τα μέλη της αποστολής συναντήθηκαν ξανά στην Star City. Σύμφωνα με τη μακρά παράδοση των πληρωμάτων ο Fedor ΓΙΟΥΡΤΣΙΧΙΝ ο Dzhek Fisher και η Πέγκυ Whitson με την κρατική εταιρεία «Roscosmos», την ΕΠΑ, οι επιχειρήσεις της βιομηχανίας διαστημικών πυραύλων και οι εκπρόσωποι των φορέων του εξωτερικού χώρου κατεθεσαν τα λουλούδια στο μνημείο για τον Γιούρι GAGARIN. Στη συνέχεια ο κοσμοναύτης και οι αστροναύτες πήγαν στο Σπίτι των Κοσμοναυτών, όπου έλαβε χώρα ο εορτασμός τους. https://www.roscosmos.ru/print/24279/

Το Νεκροταφείο για διαστημόπλοια: Υπάρχει στον Ειρηνικό ωκεανό! Η NASA αποκάλυψε πως έχει ένα «νεκροταφείο διαστημικών σκαφών» όπου θάβονται οι χρησιμοποιημένοι δορυφόροι, αφού πρώτα συνθλιβούν σε μια απομονωμένη περιοχή στον Ειρηνικό Ωκεανό και ονομάζεται «Point Nemo» (από την λατινική λέξη κανένας) γνωστό και ως Ωκεάνιος Πόλος Μη Προσβασιμότητας. Στο νεκροταφείο έχουν συγκεντρωθεί τα απομεινάρια τουλάχιστον 260 αεροσκαφών – κυρίως Ρωσικών – από τότε που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1971 και το οποίο βοηθά να μην συσσωρευτούν πολλά επικίνδυνα διαστημικά απόβλητα γύρω από την τροχιά της. Σύμφωνα με τον συγγραφέα και αστρονόμο του Χαμπσάιρ, Δρ Ντέιβιντ Γουαϊτχάουζ, το απομονωμένο αυτό μέρος βοηθά τους οργανισμούς να αποφεύγουν επικίνδυνες συγκρούσεις. «Οι μικρότεροι δορυφόροι καίγονται, αλλά τμήματα μεγαλύτερων κομματιών επιβιώνουν και φτάνουν στην επιφάνεια της Γης» έγραψε για το BBC. «Για να αποφευχθεί η συντριβή σε μια κατοικημένη περιοχή, μεταφέρονται κοντά στο σημείο του ωκεάνιο πόλου μη προσβασιμότητας» Το νεκροταφείο βρίσκεται στο νότιο Ειρηνικό μεταξύ Αυστραλίας, Νέας Ζηλανδίας και Νότιας Αμερικής. Λόγω των ωκεάνιων ρευμάτων, η περιοχή δεν αποτελεί αγαπημένο προορισμό για ψάρεμα, γιατί στο σημείο οι θρεπτικές ουσίες είναι ελάχιστες, γεγονός που σημαίνει πως η θαλάσσια ζωή είναι σπάνια. Η NASA ρυθμίζει έτσι ώστε τα σκάφη της να πραγματοποιήσουν μια ελεγχόμενη είσοδο στην περιοχή ώστε να προσγειωθούν στην απομακρυσμένη ζώνη. Τα διαστημόπλοια που είναι «θαμμένα» εκεί, μεταξύ των οποίων ένας πύραυλος SpaceX, πολλά διαστημικά οχήματα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος, περισσότερα από 140 ρωσικά διαστημικά σκάφη και ένας διαστημικός σταθμός MIR της Σοβιετικής εποχής. «Ένας μελλοντικός επισκέπτης σε αυτό το έρημο μέρος, θα είναι ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός» έγραψε ο Δρ. Γουαϊτχάουζ. «Στα τρέχοντα σχέδια είναι να παροπλιστεί την επόμενη δεκαετία και να μεταφερθεί προσεκτικά στον ωκεάνιο πόλο της μη προσβασιμότητας». Το νεκροταφείο βοηθά στην αποφυγή επικίνδυνων διαστημικών σκουπιδιών γύρω από τη Γη. Οι επιστήμονες είχαν προειδοποιήσει στο παρελθόν πως αυτός ο ανεπιθύμητος χώρος θα μπορούσε να παρεμποδίσει τις μελλοντικές εκτοξεύσεις πυραύλων. Τον Μάιο, μάλιστα, οι ερευνητές είχαν προειδοποιήσει πως η αυξανόμενη ποσότητα των ταχέως μετακινούμενων συντριμμιών που περιστρέφονται γύρω από τη Γη, θα μπορούσε να οδηγήσει σε καταστροφικές συγκρούσεις με δορυφόρους. http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/640996_nekrotafeio-gia-diastimoploia-yparhei-ston-eiriniko-okeano-vinteo

Σφαιρωτά σμήνη. Αν και αρκετά άστρα γεννιούνται μεμονωμένα, εν τούτοις τα περισσότερα άστρα δημιουργούνται κατά ομάδες σχηματίζοντας σμήνη άστρων. Oταν ο Γαλαξίας μας ήταν ακόμη νέος και το διαθέσιμο υδρογόνο που είχε υπήρχε σε τεράστιες ποσότητες, τα πρωταρχικά του νεφελώματα δημιούργησαν δεκάδες χιλιάδες άστρα ταυτόχρονα σχηματίζοντας έτσι τα γνωστά σφαιρωτά σμήνη. Σήμερα όμως τα νεφελώματα δεν είναι τόσο μεγάλα και σχηματίζουν πολύ λιγότερα άστρα στα λεγόμενα ανοικτά ή γαλαξιακά σμήνη άστρων. Σε γενικές γραμμές ένα ανοικτό σμήνος αποτελείται από 50 έως 500 συνολικά άστρα, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να φτάνουν τις μερικές χιλιάδες. Ακόμη και αυτός ο ήλιος μας γεννήθηκε σ` ένα παρόμοιο σμήνος. Ένα τέτοιο ανοικτό σμήνος άστρων βρίσκεται στον αστερισμό του Ταύρου και με την πίεση της ακτινοβολίας του έχει εκδιώξει σχεδόν εξ ολοκλήρου τα αέρια του νεφελώματος, από το οποίο γεννήθηκαν τα άστρα που το αποτελούν. Είναι οι Πλειάδες, οι μυθικές κόρες του Ατλάντα και της Πλειόνης, γνωστότερες στο λαό μας με τ` όνομα "Πούλια". Το σμήνος αυτό αποτελείται από εκατοντάδες άστρα με ηλικία 100 μόνο εκατομμυρίων χρόνων, γι` αυτό άλλωστε γύρω τους διακρίνονται ακόμη και μερικά υπολείμματα του νεφελώματος απ` το οποίο γεννήθηκαν. Το κεντρικό και λαμπρότερο από τ` άστρα του σμήνους, η Αλκυόνη, βρίσκεται σε απόσταση 410 ετών φωτός και είναι 10 φορές πιο μεγάλο και 1.000 φορές πιο λαμπρό από τον Ήλιο μας. Εντοπίστηκαν 96 αστρικά σμήνη μέσα σε κοσμική σκόνη Πολλά αστέρια μαζί συνθέτουν γιγάντιες μορφές γνωστές ως αστρικά σμήνη τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των γαλαξιών. Θα πρέπει να έχουμε περίπου 30000 στο δικό μας γαλαξία αλλά έως τώρα έχουμε βρει μόνο 2500. Με τα νέα ευρήματα το σύνολο αυξάνεται κατά 2596. Το τηλεσκόπιο VISTAVariables που χρησιμοποιεί υπέρυθρη τεχνολογία και στεγάζεται στο νότιο ευρωπαϊκό παρατηρητήριο Panaral στη Χιλή, εντόπισε τα 96 νέα ανοιχτά σμήνη μέσα από πυκνή κοσμική σκόνη. Είναι ιδιαιτέρως δύσκολη η ανεύρεση αυτών των σμηνών καθώς αποτελούνται από νεαρά αστέρια με σχεδόν τη μισή μάζα του ηλίου εκπέμποντας μικρή ποσότητα φωτός και δημιουργούνται σε περιοχές όπου το φως μπλοκάρεται και απορροφάται από την κοσμική σκόνη. Είναι δύσκολο να φανεί κάτι τέτοιο σε ορατά μήκη κύματος που γνωρίζουμε και έχουμε συνηθίσει και γι’ αυτό πρέπει να γίνεται χρήση τεράστιων υπέρυθρων τηλεσκοπίων ώστε να αυξηθεί η πιθανότητα εντοπισμού. Τα 96 σμήνη αντιπροσωπεύουν τη μεγαλύτερη ανακάλυψη συσπειρώσεων που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής , ενώ υπάρχει ελπίδα πως η παρατήρηση του γαλαξία με το τηλεσκόπιο θα φέρει στην επιφάνεια πολλά περισσότερα συμπλέγματα. Η περαιτέρω μελέτη σχετικά με την ηλικία, τη σύνθεση και τη δομή των σμηνών θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε περισσότερο την εξελικτική πορεία του γαλαξία μας. Ο RadostinKurtev, μέλος της ομάδας που ανακάλυψε τα αστρικά σμήνη δηλώνει: «βρήκαμε πως οι περισσότερες από τις ομάδες είναι πολύ μικρές με 10-20 αστέρια. Σε σύγκριση με τα τυπικά ανοιχτά σμήνη είναι πολύ αχνά και συμπαγή, η κοσμική σκόνη τα κάνει να φαίνονται 10000 με 100 εκατομμύρια φορές πιο θολά στο ορατό φως. Να γιατί ήταν τόσο καλά κρυμμένα.» Η αναζήτηση θα επικεντρωθεί σε άλλες σκονισμένες περιοχές του γαλαξία μας όπου μπορεί να κρύβονται μικρές συστάδες άστρων. Σφαιρικό Αστρικό Σμήνος Το σφαιρωτό αστρικό σμήνος 47 Tucanae είναι ένα κόσμημα του νότιου ουρανού. Επίσης γνωστό ως NGC 104, περιπλανιέται στο φωτοστέφανο του Γαλαξία μας, μαζί με περίπου 200 άλλα σφαιρωτά σμήνη αστέρων. Το δεύτερο λαμπρότερο σφαιρικό σμήνος (μετά το Ωμέγα Κενταύρου), όπως φαίνεται από τον πλανήτη Γη, βρίσκεται περίπου 13.000 έτη φωτός μακριά και μπορεί να εντοπιστεί με γυμνό μάτι κοντά στο Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου στον αστερισμό του Τουκάνα. Το πυκνό σμήνος αποτελείται από πολλά εκατομμύρια αστέρια σε ένα χώρο μόλις 120 έτη φωτός πλάτος. Τα κόκκινα αστέρια γίγαντες στις παρυφές του συμπλέγματος εύκολα ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα κιτρινωπά αστέρια σε αυτό το αιχμηρό πορτρέτο. Στο σφαιρικό σμήνος 47 Tuc βρίσκονται επίσης εξωτικά δυαδικά αστρικά συστήματα ακτίνων-Χ. Σφαιρωτά σμήνη Σφαιρωτά σμήνη υπάρχουν τόσο στον δικό μας γαλαξία αλλά και σε πολλούς άλλους με τους επιστήμονες να εκτιμούν ότι τα άστρα τους είναι εκ των πρώτων που κάνουν την εμφάνιση τους σε έναν γαλαξία. Ομως οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει ακόμη να βρουν στοιχεία για τον κοσμικό μηχανισμό της δημιουργίας αυτών των σμηνών αλλά και την επίδραση τους στην εξέλιξη των γαλαξιών στους οποίους βρίσκονται. Οι νέες εικόνες του Hubble αναμένεται να αποκαλύψουν νέα στοιχεία στους επιστήμονες που μελετούν αυτά τα σμήνη. Το Κοντινότερο και Μεγαλύτερο Σφαιρωτό Σμήνος Αυτή η τεράστια σφαίρα από αστέρια σχηματίστηκε πριν τον Ήλιο μας. Πολύ πριν η ανθρωπότητα εξελιχθεί, πριν οι δεινόσαυροι περιπλανηθούν στη Γη, ακόμη και πριν την ύπαρξη της ίδιας της Γης αυτή η αρχαία σφαίρα άστρων συμπυκνώθηκε και μπήκε σε τροχιά γύρω από το νεαρό Γαλαξία μας. Από τα 200 περίπου σφαιρωτά σμήνη που υπάρχουν σήμερα, το Ωμέγα Κενταύρου είναι το μεγαλύτερο και περιέχει πάνω από δέκα εκατομμύρια αστέρια. Το Ωμέγα Κενταύρουείναι το φωτεινότερο σφαιρωτό σμήνος και με οπτικό μέγεθος 3,9 είναι ορατό στους νότιους παρατηρητές με γυμνό μάτι. Γνωστό επίσης ως NGC 5139, το Ωμέγα Κενταύρουβρίσκεται περίπου 18.000 έτη φωτός μακριά και έχει 150 έτη φωτός διάμετρο. Αντίθετα με πολλά άλλα σφαιρωτά σμήνη, τα αστέρια στο Ωμέγα Κενταύρου έχουν πολλές διαφορετικές ηλικίες και οι πολλές χημικές συνθέσεις σε αφθονία είναι ένδειξη ότι το σφαιρωτό σμήνος αστέρων έχει μια σύνθετη ιστορία στα 12 δισεκατομμύρια έτη ζωής του. Μαύρες τρύπες «συγκατοικούν» σε αστρικά σμήνη Καλλιτεχνική απεικόνιση της ανακάλυψης. Στη φωτογραφία απεικονίζονται οι δύο γειτονικές μαύρες τρύπες στο εσωτερικό του σφαιρικού σμήνους Μ22 οι οποίες ρουφάνε ύλη από τον δίσκο ύλης που έχει δημιουργηθεί γύρω από ένα κοντινό τους άστρο. Η βίαιη κοσμική διεργασία δημιουργεί λαμπρούς πίδακες ύλης οι οποίοι εντοπίζονται από τα όργανα παρατήρησης. Μια πολύ ενδιαφέρουσα ανακάλυψη έκανε ομάδα αστρονόμων στις ΗΠΑ. Οι επιστήμονες εντόπισαν την ύπαρξη δύο γειτονικών μελανών οπών στο εσωτερικό ενός σφαιρικού αστρικού σμήνους, γεγονός που ανατρέπει την κρατούσα θεωρία. Η ανατροπή της θεωρίας Με τον όρο σφαιρωτό αστρικό σμήνος ή σφαιρωτό σμήνος περιγράφεται μια πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι είναι πιθανό να δημιουργηθούν μαύρες τρύπες στο εσωτερικό ενός σφαιρικού αστρικού σμήνους, όμως οι δυναμικές αλληλεπιδράσεις που αναπτύσσονται τις απομακρύνουν όλες από το σμήνος πλην μιας. Ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν εντόπισαν την παρουσία δύο μελανών οπών στο σφαιρικό αστρικό σμήνος Μ22 που βρίσκεται στον γαλαξία μας. Μάλιστα οι δύο μαύρες τρύπες γειτνιάζουν. Το φαινόμενο Σύμφωνα με τους ερευνητές οι δύο μαύρες τρύπες αυτή την χρονική περίοδο «ρουφάνε» κοσμική ύλη, κυρίως αέρια, η μάζα της οποίας είναι 10-20 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ηλιου. Η ανακάλυψη ανατρέπει πλήρως την κρατούσα θεωρία αφού σύμφωνα με τους ειδικούς αυτό σημαίνει ότι μπορεί στο εσωτερικό των σφαιρικών αστρικών σμηνών να συνυπάρχουν πολλές μαύρες τρύπες. Οι ειδικοί δεν μπορούν ακόμη να κάνουν κάποια εκτίμηση και αναφέρουν ότι μπορεί ένα σφαιρικό αστρικό σμήνος να φιλοξενεί πέντε μαύρες τρύπες αλλά ίσως να μπορεί να φιλοξενεί και εκατό. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature». Σφαιρωτό Σμήνος του Ηρακλέους Το Μεσιέ 13 ή M13 (γνωστό και ως NGC 6205 και κάποιες φορές αποκαλείται Μεγάλο Σφαιρωτό Σμήνος Ηρακλή και Σφαιρωτό Σμήνος Ηρακλή) είναι ένα σφαιρωτό σμήνος σε απόσταση περίπου 25.000 ετών φωτός στον αστερισμό Ηρακλής. Είναι ένα από τα πιο γνωστά και αξιοσημείωτα σφαιρωτά σμήνη στο βόρειο ουράνιο ημισφαίριο.Το Μεσιέ 13 ανακαλύφθηκε από τον Έντμουντ Χάλλεϋ το 1714, ο οποίος ανέφερε ότι είναι ορατό με γυμνό μάτι σε μία καθαρή, ασέληνη νύκτα.Το 1974 στάλθηκε από το ραδιοτηλεσκόπιο Αρεσίμπο ένα μήνυμα προς το Μ13 με σκοπό να επικοινωνήσει με πιθανή εξωγήινη ζωή. Ο λόγος που στάλθηκε στο Μ13 ήταν ότι εξαιτίας της υψηλότερης αστρικής πυκνότητας, οι πιθανότητες να εντοπιστεί ένας πλανήτης με ζωή με υψηλή νοημοσύνη είναι υψηλότερες. Αν και το μήνυμα εστάλει, το Μ13 δεν θα είναι σε εκείνη τη θέση όταν φτάσει. Η αποστολή του μηνύματος ήταν μία επίδειξη της τεχνολογίας και όχι μία πραγματική προσπάθεια να επικοινωνήσουμε.Το Μεσιέ 13 έχει διάμετρο περίπου 150 έτη φωτός και αποτελείται από πολλές εκατοντάδες χιλιάδες άστρα. Έχει ηλικία περίπου 14 εκατομμύρια έτη. Το λαμπρότερο άστρο είναι ο μεταβλητός αστέρας V11 με φαινόμενο μέγεθος 11,95. Το πιο παράξενο μέλος του Μ13 είναι ένα νεαρό άστρο με φασματικό τύπο Β2. Η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι το άστρο παγιδεύτηκε βαρυτικά από το σμήνος. Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΦΑΙΡΩΤΟΥ ΣΜΗΝΟΥΣ Μ13 ΤΑΞΗ:V ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΣ:ΗΡΑΚΛΗΣ ΑΠΟΚΛΙΣΗ;+36° 27′ 36.9″ ΑΠΟΣΤΑΣΗ:25.100 έτη φωτός ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΕΓΕΘΟΣ:+5.8 ΦΑΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ:20’ ΦΥΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Μάζα:1036 Ακτίνα84 έτη φωτός Εκτιμώμενη ηλικία14 x 109 έτη Άλλοι προσδιορισμοί NGC 6205 Το τηλεσκόπιο VISTA ανακαλύπτει νέα σφαιρωτά σμήνη στον Γαλαξία μας. Δύο νέα σφαιρωτά σμήνη προστέθηκαν στον κατάλογο με τα 158 ήδη γνωστά σμήνη που βρίσκονται στον Γαλαξία μας. Ανακαλύφθηκαν σε εικόνες από το ερευνητικό τηλεσκόπιο VISTA στο αστεροσκοπείο Paranal του ESO, μέσω του προγράμματος Via Lactea (VVV). Η ίδια έρευνα αποκάλυψε και το πρώτο ανοικτό σμήνος που βρίσκεται πέρα από το κέντρο του Γαλαξία μας και παρέμενε αθέατο λόγω των αερίων και της σκόνης που καταλαμβάνουν αυτό το μέρος του Γαλαξία.Στην υπέρυθρη εικόνα από το VISTA ξεχωρίζει το σφαιρωτό σμήνος UKS 1 στην δεξιά πλευρά ενώ στην αριστερή πλευρά διακρίνεται με δυσκολία το νέο σφαιρωτό σμήνος VVV CL001. Η δεύτερη ανακάλυψη του VISTA είναι το σφαιρωτό σμήνος VVV CL002, το οποίο πιθανόν να είναι το πλησιέστερο σφαιρωτό σμήνος στο κέντρο του Γαλαξία μας. Οι ανακαλύψεις νέων σφαιρωτών σμηνών στον Γαλαξία μας είναι πολύ σπάνιες, με το τελευταίο να έχει ανακαλυφθεί το 2010 συμπληρώνοντας τον κατάλογο των ήδη γνωστών 158 σμηνών. Οι ανακαλύψεις αυτές είναι οι πρώτες της έρευνας VISTA Variables in the Via Lactea (VVV) η οποία εξερευνά τα κεντρικά τμήματα του Γαλαξία μας στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος Εκτός από τα σφαιρωτά σμήνη η έρευνα ανακάλυψε πολλά ανοικτά σμήνη τα οποία περιέχουν λιγότερα και πιο νέα σε ηλικία άστρα και είναι περισσότερα σε αριθμό από τα σφαιρωτά. Το νέο σμήνος VVV CL003 βρίσκεται πέρα από το κέντρο του Γαλαξία μας και σε απόσταση 15.000 ετών φωτός από αυτό και είναι το πρώτο που ανακαλύπτεται στην μακρινή πλευρά του Γαλαξία μας. Τα σμήνη παρέμεναν αθέατα λόγω της μικρής φωτεινότητας τους, ενώ το πολύ φωτεινό (στο υπέρυθρο φως) UKS 1 είναι το πιο αμυδρό σφαιρωτό σμήνος στο ορατό φως. Λόγω της απορρόφησης του φωτός από την μεσοαστρική σκόνη και την μετάθεση του φάσματος τους προς το ερυθρό, τα αντικείμενα αυτά είναι ορατά μόνο στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος στο οποίο και ερευνά το τηλεσκόπιο VISTA (Visible and Infrared Survey Telescope for Astronomy) Υπάρχει ένα ενδεχόμενο το σφαιρωτό σμήνος VVV CL001 να είναι βαρυτικά “δεμένο” με το UKS 1, αποτελώντας έτσι το πρώτο διπλό σφαιρωτό σμήνος, αλλά το πιθανότερο είναι η μικρή μεταξύ τους γωνιακή απόσταση, να οφείλεται απλώς στην γωνία θέασης των δύο σμηνών και η πραγματική μεταξύ τους απόσταση να είναι πολύ μεγάλη. http://aristoteleioastronomia.weebly.com/sigmaphialphaiotarhoomegatau940-sigmamu942nueta.html

Γανυμήδης. Ο Γανυμήδης (αγγλικά: Ganymede) ή Δίας III είναι ο πιο ογκώδης, φωτεινός και μεγαλύτερος φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Δία αλλά και του Ηλιακού συστήματος, με διάμετρο 5.268 χιλιόμετρα. Είναι μεγαλύτερος ακόμη και από τον πλανήτη Ερμή και τον πλανήτη νάνο Πλούτωνα. Επειδή είθισται στη Αστρονομία αντί του ονόματος του δορυφόρου να χρησιμοποιείται ο αύξων αριθμός εκάστου (κατά σειρά απόστασης από τον πλανήτη) ο Γανυμήδης συμβολίζεται με τον λατινικό αριθμό ΙΙΙ και καλείται «τρίτος» δορυφόρος του Δία, αν και στη πραγματικότητα είναι ο τέταρτος στη σειρά. Ολοκληρώνοντας μια περιστροφή σε περίπου επτά ημέρες, ο Γανυμήδης συμμετέχει σε μία τροχιακή απήχηση 1:2:4 με τα φεγγάρια Ευρώπη και Ιώ, αντίστοιχα.[8] Ανακάλυψη και ετυμολογία Ανακαλύφθηκε από τον Γαλιλαίο στις 7 Ιανουαρίου του 1610, με τη βοήθεια της πρώτης διόπτρας που είχε κατασκευάσει ο ίδιος, και αμέσως μετά την ανακάλυψη των δύο άλλων επίσης μεγάλων δορυφόρων του πλανήτη αυτού, της Καλλιστούς και της Ιούς ή της Ευρώπης. Στις 13 Ιανουαρίου είδε και τα τέσσερα αντικείμενα ταυτόχρονα για πρώτη φορά, αλλά είχε δει κάθε ένα από τα φεγγάρια πριν αυτήν την ημερομηνία τουλάχιστον μία φορά. Μέχρι τις 15 Ιανουαρίου, ο Γαλιλαίος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα αστέρια ήταν πραγματικά σώματα σε τροχιά γύρω από το Δία. Υποστήριξε το δικαίωμα να ονομάσει τα φεγγάρια: τα θεωρούσε "Cosmian Stars" αλλά κατέληξε στο "Αστέρες των Μεδίκων". Ο γάλλος αστρονόμος Nicolas-Claude de Fabri Peiresc πρότεινε ξεχωριστά ονόματα από την οικογένεια των Μεδίκων για τα φεγγάρια, αλλά η πρότασή του δεν έγινε δεκτή. Τελικά, ο δορυφόρος πήρε το όνομα του από τον Γερμανό αστρονόμο Μάγερ Σίμωνα, γνωστότερο ως Μάριο (1570-1624), ο οποίος παρομοιάζοντάς τον με οινοχόο που περιφέρεται γύρω από τον πλανήτη Δία τον ονόμασε Γανυμήδη, ο οποίος στην Ελληνική μυθολογία ήταν ο οινοχόος των θεών του Ολύμπου. Χαρακτηριστικά Έχει διάμετρο 5.268 χλμ., απέχει από τον πλανήτη Δία 1.070.400 χλμ. και περιφέρεται γύρω απ’ αυτόν σε γήινο χρόνο 7 ημερών, 3 ωρών, 42 λεπτών και 33 δευτερολέπτων σχηματίζοντας γωνία 3 περίπου μοιρών με το επίπεδο περιφοράς του Δία. Είναι αρκετά λαμπρός, πέμπτου μεγέθους (5,1), και επομένως είναι θεωρητικά ορατός με γυμνό μάτι, η λαμπρότητα όμως του Δία καλύπτει την παρουσία του. Κρουστικοί δακτύλιοι από παλαιότερες συγκρούσεις σημαδεύουν τον παγωμένο φλοιό του, ενώ φωτεινές δέσμες πάγου ξεχύνονται ακτινωτά από τις πιο πρόσφατες συγκρούσεις. Σε άλλα σημεία πάλι διάφοροι κύκλοι και κορυφές κυμάτων διασχίζουν το έδαφος εδώ κι εκεί. Εσωτερική δομή Το εσωτερικό του Γανυμήδη. Ο φλοιός είναι μια ψυχρή και σκληρή κρούστα πάγου. Ο μανδύας αποτελείται από δύο τμήματα: Το εσωτερικό που αποτελείται από θερμό πάγο, μπορεί και ρευστό νερό, και το εξωτερικό από πυριτικά άλατα. Τέλος έχει ένα μεταλλικό πυρήνα. Ο Γανυμήδης φαίνεται να είναι πλήρως διαφοροποιημένος, αποτελούμενος από ένα πυρήνα θειούχου σιδήρου, πυριτικό μανδύα και έναν εξωτερικό μανδύα πάγου. Το μοντέλο αυτό υποστηρίζεται από την χαμηλή τιμή της αδιάστατης ροπής αδράνειας (0,3105 ± 0.0028), η οποία μετρήθηκε κατά τη διάρκεια της προσέγγισης του Γαλιλαίου. Στην πραγματικότητα, ο Γανυμήδης έχει τη μικρότερη ροπή αδράνειας μεταξύ των σωμάτων του ηλιακού συστήματος. Η ύπαρξη ενός υγρού, πλούσιου σε σίδηρο πυρήνα παρέχει μια φυσική εξήγηση για το εγγενές μαγνητικό πεδίο του Γανυμήδη που ανιχνεύτηκε από τον Γαλιλαίο. Η επαγωγή στον υγρό σίδηρο, ο οποίος έχει υψηλή ηλεκτρική αγωγιμότητα, είναι το πιο λογικό μοντέλο παραγωγής του μαγνητικού πεδίου. Επιφάνεια Η επιφάνεια του Γανυμήδη είναι ένα μείγμα δύο διαφορετικών τύπων εδαφών. Το ένα είναι πολύ παλιό, με πολλούς κρατήρες και σκοτεινές περιοχές, και ένα νεώτερο με φωτεινές περιοχές σημαδεμένο με ένα εκτεταμένο τόξο ρηγμάτων και ραβδώσεων που έχουν τεκτονική προέλευση αν και οι λεπτομέρειες μας είναι ακόμη άγνωστες. Το σκούρο έδαφος, το οποίο περιλαμβάνει περίπου το ένα τρίτο της επιφάνειας, περιέχει άργιλο και οργανικές ύλες που θα μπορούσαν να υποδεικνύουν τη σύνθεση των αντικειμένων με τα οποία οι δυο δορυφόροι συγκρούστηκαν. Κρατήρες υπάρχουν και στα δύο είδη εδαφών. Οι κρατήρες δείχνουν ότι έχουν ηλικία 4 δις ετών, ενώ η ηλικία του αυλακωτού εδάφους είναι μικρότερη. Η ηλικία τους πρέπει να είναι παρόμοια με της Σελήνης (3 με 3,5 δισεκατομμυρίων χρόνων), γεγονός που υποδεικνύει ότι τότε οι συγκρούσεις ήταν πολύ συχνότερες, απ'ότι τώρα. Κάποιο κρατήρες διακόπτονται και άλλοι βρίσκονται πάνω από τις αυλακώσεις, δείχνοντας ότι κάποιες από αυτές είναι αρκετά παλιές. Οι κρατήρες είναι επίπεδοι χωρίς κεντρικά υψώματα που ίσως οφείλεται στον παγωμένο φλοιό ο οποίος ρέει κατά τις διάφορες γεωλογικές περιόδους του. Εκτός από τους κρατήρες, η επιφάνειά του είναι σημαδεμένη και με αυλάκια σαν κάποιος να έχει σύρει πάνω του μια πελώρια τσουγκράνα. Πάνω σ’ αυτό τον κόσμο των πάγων και των σκοτεινών άχρωμων βράχων υπάρχουν ολόκληρες οροσειρές, με ύψος 1.500 μέτρων και μήκος εκατοντάδων χιλιομέτρων, που απλώνονται σαν γιγάντιες πτυχές του λεπτού φλοιού του. Πριν από εκατομμύρια χρόνια, όταν ο Γανυμήδης ήταν ακόμη νέος και το εσωτερικό του θερμό, η επιφάνειά του διασπάστηκε σε τεράστιες πλάκες που μετακινούμενες συγκρούστηκαν μεταξύ τους σχηματίζοντας τις πτυχώσεις και τις οροσειρές με μια διαδικασία παρόμοια με την κίνηση των τεκτονικών πλακών της Γης. Οι δυνάμεις που προκάλεσαν την τεκτονική δράση μπορούν να συνδεθούν με παλιρροϊκά γεγονότα θέρμανσης κατά το παρελθόν, που ενδεχομένως προκλήθηκαν όταν ο δορυφόρος πέρασε από ασταθή τροχιακό συντονισμό. Το παλιρροϊκό λύγισμα των πάγων μπορεί να θέρμανε το εσωτερικό και καταπόνησε την λιθόσφαιρα, και οδήγησε στην ανάπτυξη των ρωγμών και ρηγμάτων, τα οποία έσβησαν τα παλιά, σκοτεινά εδάφη στο 70% της επιφάνειας. Στη συνέχεια ζεστοί πίδακες νερού από το εσωτερικό του δορυφόρου παραμόρφωσαν την τεκτονική της λιθόσφαιρας. Η ραδιενεργής θέρμανση εντός του δορυφόρου είναι η σημαντικότερη πηγή ρεύματος θερμότητας, συμβάλλοντας, για παράδειγμα, σε βάθος των ωκεανών. Ερευνητικά μοντέλα διαπίστωσαν ότι, αν η εκκεντρότητα της τροχιάς ήταν μία τάξη μεγέθους μεγαλύτερη από ό, τι σήμερα (όπως μπορεί να ήταν στο παρελθόν), η παλιρροϊκή θέρμανση θα ήταν πιο σημαντική πηγή θερμότητας από ραδιενεργή θέρμανση. Μαγνητόσφαιρα Μια σημαντική ανακάλυψη του Γαλιλαίου ήταν η ύπαρξη μαγνητόσφαιρας στον Γανυμήδη, κάτι που σημαίνει ότι ο δορυφόρος αυτός έχει το δικό του μαγνητικό πεδίο. Λόγω του μαγνητικού αυτού πεδίου είναι πιθανή και η ύπαρξη ενός ρευστού πυρήνα από σίδηρο ή από αγώγιμο αλατισμένο νερό που βρίσκεται κάτω από τον παγωμένο φλοιό του. Άλλες πάλι μετρήσεις μας έδειξαν την πιθανή ύπαρξη ιονόσφαιρας ενώ κάτω από την ιονόσφαιρα πρέπει να υπάρχει και μια πολύ λεπτή και αραιή ατμόσφαιρα. Εξερεύνηση Τα πρώτα διαστημικά οχήματα που προσπέρασαν το σύστημα του Δία ήσαν το Πάιονηρ 10 και Πάιονηρ 11 χωρίς όμως να μπορέσουν να μας στείλουν πολλές πληροφορίες για τον Γανυμήδη. Το 1979 όμως τα Βόγιατζερ 1 και Βόγιατζερ 2 κατόρθωσαν να προσδιορίσουν το ακριβές του μέγεθος και να παρατηρήσουν την αυλακωμένη του επιφάνεια. Από το 1996 έως το 2000 το Γαλιλαίος μελέτησε τον Γανυμήδη σε έξι διαφορετικά προσπεράσματά του εκ των οποίων το δεύτερο ήταν σε ύψος 264 χλμ. από την επιφάνειά του. Από τις φωτογραφίες που ήρθαν από τον Γαλιλαίο φαίνεται ότι ένα μεγάλο τμήμα της επιφάνειας του Γανυμήδη έχει ανασχηματιστεί από πρόσφατες ηφαιστειακές ή τεκτονικές δραστηριότητες. Τα στοιχεία του Γαλιλαίου μας αποκάλυψαν επίσης μια επιφάνεια βομβαρδισμένη από κομήτες και αστεροειδείς, και ρυτιδιασμένη από παρόμοιες δυνάμεις που σχημάτισαν τα βουνά και μετακινούν τις ηπείρους πάνω στην Γη. Το πιο πρόσφατο διαστημικό όχημα το οποίο μελέτησε τον Γανυμήδη προσπερνώντας τον ήταν το Νέοι Ορίζοντες το 2007. Τον Φεβρουάριο του 2009 η NASA και ο ESA ανακοίνωσαν την κοινή τους απόφαση να μελετήσουν το δορυφορικό σύστημα του Δία με το διαστημικό όχημα EJSM το οποίο θα εκτοξευτεί το 2020. Ανακαλύφθηκε από Γαλιλαίος Γαλιλέι, Μάγερ Σίμων Ημερομηνία Ανακάλυψης 7 Ιανουαρίου 1610 Χαρακτηριστικά τροχιάς Ημιάξονας τροχιάς 1.070.400 Km[4] Εκκεντρότητα 0,0013[4] Περίοδος περιφοράς 7,15455296 ημέρες[4] Κλίση 0,20° (προς τον Ισημερινό του Δία)[4] Είναι δορυφόρος του Δία Φυσικά χαρακτηριστικά Μέση Ακτίνα 2.634,1 Km[5] Έκταση επιφάνειας 87.000.000 Km² Όγκος 7,6 × 1010 Km³ Μάζα 1,4819 × 1023 kg[5] Μέση πυκνότητα 1,936 g/cm3[5] Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας 1,428 m/s² Ταχύτητα διαφυγής 2,741 km/s Περίοδος περιστροφής Σύγχρονη Κλίση άξονα 0-0,33° Λευκαύγεια 0,43 ± 0,02 [6] Επιφανειακή θερμοκρασία 110 K[7] Φαινόμενο μέγεθος 4,61 [6] https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7%CF%82_(%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82)

Ιαπετός. Ο Ιαπετός (αγγλικά: Iapetus) είναι ο τρίτος μεγαλύτερος φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Κρόνου και ο ενδέκατος, κατά σειρά μεγέθους, δορυφόρος του ηλιακού συστήματος. Πήρε το όνομά του από τον τιτάνα Ιαπετό της ελληνικής μυθολογίας. Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Κρόνος VIII (Saturn VIII). Ο Ιαπετός είναι πολύ γνωστός για την έντονη διαφορά της λευκαύγειας ανάμεσα στις δύο πλευρές του, από τις οποίες η μία είναι σχεδόν εντελώς λευκή και η άλλη σχεδόν εντελώς σκοτεινή. Για το λόγο αυτό, έχει χαρακτηριστεί ως "φεγγάρι γινγκ γιανγκ". Ωστόσο, η εξερεύνηση του από την αποστολή Κασσίνι-Χόιχενς αποκάλυψε και άλλα μοναδικά χαρακτηριστικά, όπως μια οροσειρά που διατρέχει τον ισημερινό του. Οι θερμοκρασίες στην επιφάνεια της σκοτεινής περιοχής φθάνουν τους 130 K (-143 °C ή -226 °F) στον ισημερινό. Η αργή περιστροφή του Ιαπετού κάνει τη θέρμανση από το ηλιακό φως αποτελεσματικότερη. Οι φωτεινότερες επιφάνειες απορροφούν λιγότερο ηλιακό φως, έτσι οι θερμοκρασίες εκεί φθάνουν μόνο περίπου τους 100 Κ (-173 °C ή -280 °F) . Τροχιά Η τροχιά του Ιαπετού είναι σχετικά ασυνήθιστη σε σχέση με τους υπόλοιπους δορυφόρους του πλανήτη. Περιστρέφεται γύρω από τον Κρόνο σε απόσταση πολύ μεγαλύτερη από ότι το επόμενο εσωτερικό φεγγάρι, ο Τιτάνας. Η τροχιά του έχει μεγάλη κλίση με το επίπεδο περιστροφής των υπόλοιπων δορυφόρων. Μόνο η τροχιά ανώμαλων εξωτερικών δορυφόρων, όπως η Φοίβη (δορυφόρος) έχουν μεγαλύτερη κλίση. Η αιτία αυτού του φαινομένου είναι άγνωστη. Λόγω της μεγάλης απόστασης από τον Κρόνο και της έντονα κεκλιμένης τροχιάς, ο Ιαπετός είναι το μόνο μεγάλο φεγγάρι από το οποίο τα δαχτυλίδια του Κρόνου είναι σαφώς ορατά. Από τους υπόλοιπους εσωτερικούς δορυφόρους, οι δακτύλιοι φαίνονται από το πλάι και έτσι είναι δύσκολα ορατοί. Από τον Ιαπετό, ο Κρόνος φαίνεται να έχει διάμετρο 1 ° 56 ' (τέσσερις φορές μεγαλύτερη από της Σελήνης, όπως αυτή φαίνεται από τη Γη) . Ανακαλύφθηκε από Τζιοβάνι Ντομένικο Κασίνι Ημερομηνία Ανακάλυψης 25 Οκτωβρίου 1671 Χαρακτηριστικά τροχιάς Ημιάξονας τροχιάς 3.560.820 Km Εκκεντρότητα 0,0286125 Περίοδος περιφοράς 79,3215 ημέρες Κλίση 15,47° (προς τον Ισημερινό του Κρόνου) Είναι δορυφόρος του Κρόνου Φυσικά χαρακτηριστικά Διαστάσεις 1.494,8 × 1.424,8 Km Μέση Ακτίνα 735,6 ± 3 Km Έκταση επιφάνειας 6.700.000 Km² Μάζα (1,805635 ± 0,000375) × 1021 kg Μέση πυκνότητα 1,0830 ± 0,0066 g/cm3 Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας 0,223 m/s² Ταχύτητα διαφυγής 0,572 km/s Περίοδος περιστροφής 79,3215 ημέρες (Σύγχρονη) Κλίση άξονα μηδέν Λευκαύγεια 0,05-0,5 Φαινόμενο μέγεθος 10,2-11,9 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%8C%CF%82_(%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82)

Επιτυχής η παρουσία του ελληνικού si-Cluster στην έκθεση διαστημικής τεχνολογίας στη Βρέμη. Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η παρουσία του ελληνικού si-Cluster στη διεθνή έκθεση διαστημικής τεχνολογίας Space Tech Expo Europe, η οποία πραγματοποιήθηκε από 24 έως 26 Οκτωβρίου στη Βρέμη της Γερμανίας. Η ελληνική επιχειρηματική αποστολή διοργανώθηκε από το si-Cluster, με τον συντονισμό του Corallia, με τη συνεργασία της Enterprise Greece και της Ένωσης Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας (ΕΒΙΔΙΤΕ) και με την υποστήριξη του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Επικοινωνιών Ελλάδας (ΣΕΠΕ) και του Συνδέσμου Εταιρειών Κινητών Εφαρμογών Ελλάδος (ΣΕΚΕΕ). Επιχειρήσεις, πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα και κυβέρνηση ένωσαν τις δυνάμεις τους υπό το συντονισμό του si-Cluster και πέτυχαν την παραγωγική ελληνική παρουσία σε διεθνή διαστημική διοργάνωση μέχρι τώρα. Στην αποστολή συμμετείχαν οι: Adamant Composites, Akronic, Althom Engineering, Elfon, EMTech, European Sensor Systems, Heron Engineering, Inasco, Planetek Hellas, Prisma Electronics, Softcom International, Teletel, Terra Spatium και το Εργαστήριο Ψηφιακών Συστημάτων και Αρχιτεκτονικής Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι εκπρόσωποι της ελληνικής βιομηχανίας διαστημικών τεχνολογιών και εφαρμογών πραγματοποίησαν περισσότερες από 100 συναντήσεις με άλλους φορείς και διερεύνησαν τις δυνατότητες συνεργασίας με μεγάλους «παίκτες» της ευρωπαϊκής διαστημικής βιομηχανίας. Παράλληλα, φιλοξένησαν τους επισκέπτες της έκθεσης στο εθνικό περίπτερο, αναδεικνύοντας τα καινοτόμα διαστημικά προϊόντα και υπηρεσίες που αναπτύσσονται στην Ελλάδα. Την Space Tech Expo Europe επισκέφθηκαν φέτος πάνω από 3.000 μηχανικοί καινοτόμων τεχνολογιών, επιχειρηματικά στελέχη, εκπρόσωποι κυβερνήσεων και οργανισμών της παγκόσμιας διαστημικής βιομηχανίας. Ο γενικός γραμματέας Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων Βασίλης Μαγκλάρας, ο οποίος συνόδευσε την αποστολή, σύμφωνα με ανακοίνωση του si-Cluster, δήλωσε: «Ο τομέας του διαστήματος για την Ελλάδα αποτελεί ένα ιδιαίτερο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα με πολύ αυξημένες προοπτικές. Ήδη τον τελευταίο χρόνο η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα στη δημιουργία ενός βιώσιμου παραγωγικού και ανταγωνιστικού οικοσυστήματος το οποίο με το συντονισμό και την αρωγή της πολιτείας θα αποκτήσει ιδιαίτερες δυνατότητες, ώστε η Ελλάδα να μπει στο χάρτη της διαστημικής τεχνολογίας. Η ίδρυση του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού, το εθνικό πρόγραμμα ανάπτυξης μικροδορυφόρων, η ολοκλήρωση της συμφωνίας με τον HellasSat αποτελούν μερικά μόνο σημεία της σημαντικής προσπάθειας της ελληνικής κυβέρνησης να υποστηρίξει την υψηλή τεχνολογία με ιδιαίτερες αναπτυξιακές προοπτικές για τη χώρα». Το si-Cluster είναι το πρώτο και μοναδικό οικοσύστημα καινοτομίας που δραστηριοποιείται στον τομέα των διαστημικών τεχνολογιών και εφαρμογών στην Ελλάδα, με την υποστήριξη του Corallia και της Ένωσης Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας & Εφαρμογών (ΕΒΙΔΙΤΕ). http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/641871_epityhis-i-paroysia-toy-ellinikoy-si-cluster-stin-ekthesi-diastimikis ESAshop: Τα προϊόντα της ESA στα χέρια σας. Αν ψάχνετε για το τέλειο δώρο για έναν ενθουσιώδη, με το διάστημα, φίλος σας, το ESAshop είναι σίγουρα από πού ψάχνετε. Εδώ θα βρείτε ένα ευρύ φάσμα προϊόντων που ταιριάζουν σε όλες τις ηλικίες, από ρούχα και αξεσουάρ έως θήκες και σακίδια τηλεφώνου. Το κατάστημα προσφέρει τρεις διαφορετικές σειρές προϊόντων για ενήλικες: κλασική σειρά (classic), σειρά με σχέδια (design) και Ενοποιημένο Διάστημα στην Ευρώπη (United Space in Ευρώπη). Τα παιδιά σύντομα θα έχουν τη δική τους σειρά προϊόντων με τη μασκότ της ESA, τoν Paxi. Η παραγγελία είναι εύκολη: απλά κάντε κλικ στα είδη που θέλετε, επιλέξτε το χρώμα και το μέγεθος και, στη συνέχεια, κατευθυνθείτε προς το ταμείο. Όλα τα είδη εκτυπώνονται κατόπιν παραγγελίας και παραδίδονται στην πόρτα σας, όπου κι αν βρίσκεστε στον κόσμο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2017/10/ESAshop_ESA_products_at_your_fingertips “Η ESA έχει χρησιμοποιήσει όλα τα είδη προώθησης των προϊόντων τα τελευταία χρόνια, αλλά όχι με έναν κεντρικό ή εύκολα προσβάσιμο τρόπο”, δήλωσε ο Philippe Willekens, Επικεφαλής Επικοινωνίας στην ESA. “Αυτό το νέο, φιλικό προς το χρήστη κατάστημα θα είναι ένας τόπος όπου οι άνθρωποι μπορούν να αγοράζουν προϊόντα της ESA όπου κι αν βρίσκονται στον κόσμο και ως εκ τούτου να μεταφέρουν τη θετική εικόνα ενός Ενοποιημένου Διαστήματος στην Ευρώπη”. Το ESAshop είναι μια συνεργασία με τη γερμανική εταιρεία Spreadshirt, η οποία ιδρύθηκε το 2002. Η Spreadshirt είναι μια κορυφαία πλατφόρμα ηλεκτρονικού εμπορίου για εκτύπωση κατά παραγγελία ρούχων και αξεσουάρ. Η ESA παρέχει τα σχέδια για τα προϊόντα στο ESAshop και η Spreadshirt φροντίζει για όλα τα υπόλοιπα. Ο Philip Rooke, Διευθύνων Σύμβουλος της Spreadshirt, εξηγεί τα οφέλη: “Το μοντέλο λειτουργίας της Spreadshirt χρησιμοποιεί τεχνολογία εκτύπωσης κατά παραγγελία, που σημαίνει ότι δημιουργούμε ένα προϊόν μόνο όταν κάποιος έχει κάνει μια αγορά. Ενεργοποιούμαστε εμπορικά σε 18 χώρες και παραδίδουμε σε περισσότερες από 190 χώρες, καθιστώντας μας έναν πραγματικά διεθνή εταίρο για την ESA”. Το ESAshop αρχίζει να λαμβάνει παραγγελίες σήμερα, οπότε γιατί να μην επισκεφθείτε το κατάστημα και να το κοιτάξετε; Καλά ψώνια! https://shop.spreadshirt.net/messages/unsupportedBrowser http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/ESAshop_Ta_proihonta_tes_ESA_sta_chheria_sas

Γιατί η Δήμητρα εξάπτει τη φαντασία των επιστημόνων; Η NASA ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες ότι αποφάσισε να παρατείνει για δεύτερη φορά (σε σχέση με τον αρχικό προγραμματισμό της) την αποστολή του σκάφους Dawn στον νάνο πλανήτη Δήμητρα, το μεγαλύτερο σώμα στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Αρη και Δία. Γιατί οι επιστήμονες επιμένουν στην εξερεύνηση της Δήμητρας; Ποια μυστικά μπορεί να κρύβει; Ας ρίξουμε μια ματιά στο τι γνωρίζουμε μέχρι στιγμής για τον γεμάτο εκπλήξεις, όπως αποδείχθηκε, γιγάντιο βράχο του ηλιακού μας συστήματος. Η αποστολή Οταν ανακαλύφθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα η Δήμητρα, αν και αρχικά θεωρήθηκε πλανήτης, τελικά οι επιστήμονες εκείνης της εποχής κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο απλώς για έναν μεγάλο αστεροειδή. Ομως η Δήμητρα όπως φαίνεται ασκούσε μια παράξενη έλξη στους επιστήμονες, οι οποίοι κάποια στιγμή αποφάσισαν ότι πρέπει να ταξιδέψουμε σε αυτήν και να τη γνωρίσουμε από κοντά. Η NASA αποφάσισε να στείλει ένα σκάφος στη Δήμητρα και τον Μάρτιο του 2015 το σκάφος έφτασε στον νάνο πλανήτη κάνοντας μια στάση πρώτα σε έναν μικρότερο νάνο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, την Εστία. Οι πρώτες παρατηρήσεις και μετρήσεις του Dawn έδειξαν ότι η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της Δήμητρας είναι μείον 113 βαθμοί Κελσίου. Διαπιστώθηκε ότι ο νάνος πλανήτης αποτελείται από ένα παράξενο μείγμα βράχων και πάγου σε ποσοστό 60% και 40% αντίστοιχα, που οι επιστήμονες δεν έχουν δει αλλού στο ηλιακό μας σύστημα. Η Δήμητρα, που έχει ηλικία 4,5 δισ. ετών, διαθέτει στην επιφάνειά της πολύ νερό σε μορφή πάγου, η προέλευση του οποίου παραμένει επίσης απροσδιόριστη. Δεν αποκλείεται μάλιστα να υπάρχουν μεγάλες ποσότητες υπόγειου νερού ή και ένας υπόγειος ωκεανός, όπως στον δορυφόρο Εγκέλαδο, αν και το πιθανότερο είναι ότι αυτός υπήρξε κάποτε, αλλά όχι πια σήμερα. Ο,τι κι αν συμβαίνει, οι ερευνητές θεωρούν πιθανό ότι η Δήμητρα μπορεί ακόμη και τώρα να φιλοξενήσει (μικροβιακή) ζωή. Ακόμη, οι επιστήμονες ανακάλυψαν στον νάνο πλανήτη φορτισμένα ηλιακά σωματίδια, καθώς ο ηλιακός άνεμος αλληλεπιδρά με τη Δήμητρα, από το οποίο συμπεραίνεται ότι η τελευταία ίσως διαθέτει μια ασθενή ατμόσφαιρα. Οι κρατήρες και το ηφαίστειο Το Dawn αμέσως μόλις έφτασε στη Δήμτρα εντόπισε δύο ασυνήθιστα λαμπερές κηλίδες μέσα στη λεκάνη ενός κρατήρα διαμέτρου 98 χλμ. Ο κρατήρας ονομάστηκε Occator. Η φύση αυτών των κηλίδων παραμένει αδιευκρίνιστη, ωστόσο οι ερευνητές εικάζουν ότι πρόκειται για πάγο ή άλατα που ήρθαν στην επιφάνεια λόγω κάποιας πρόσκρουσης. Αλλοι επιστήμονες εικάζουν ότι πιθανώς πρόκειται για ένα ηφαίστειο που αντί για πυρακτωμένα υλικά εκτοξεύει νερό. Αργότερα διαπιστώθηκε ότι στον κρατήρα σχηματίζεται τακτικά ομίχλη, η παρουσία της οποίας σύμφωνα με τους ειδικούς ενισχύει το σενάριο της παρουσίας πάγου σε αυτόν. Ανάλογο φαινόμενο εντοπίστηκε στη συνέχεια και σε έναν ακόμη κρατήρα της Δήμητρας, τον Kupalo. Το Dawn εντόπισε στη Δήμητρα ένα όρος που έλαβε την ονομασία Ahuna Mons. Το όρος έχει ύψος περίπου πέντε χιλιάδες μέτρα με απότομες αλλά ομαλές πλαγιές και από ψηλά μοιάζει με μια γιγάντια πυραμίδα. Ολα τα στοιχεία υποδεικνύουν ότι το όρος αυτό είναι στην πραγματικότητα ένα μεγάλο ηφαίστειο πάγου (κρυοηφαίστειο), το οποίο εκτιμάται ότι δημιουργήθηκε μάλιστα σχετικά πρόσφατα, πριν από περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια. Προς το παρόν παραμένει ασαφές με ποια υλικά τροφοδοτείται το κρυομάγμα του εν λόγω ηφαιστείου. Το κρυομάγμα πιθανώς αποτελείται από ένα μείγμα αλάτων χλωρίου ή αμμωνίας και παγωμένου νερού. Πάντως ορισμένοι πλανητικοί επιστήμονες δεν έχουν ακόμη πεισθεί ότι όντως το Ahuna Mons είναι κρυοηφαίστειο και περιμένουν περισσότερα στοιχεία επ' αυτού. Τα υλικά της ζωής Πριν από 7 μήνες η NASA ανακοίνωσε ότι το Dawn εντόπισε πάνω στη Δήμητρα οργανικά μόρια που περιέχουν άνθρακα, μόρια που αποτελούν τους θεμελιώδεις λίθους της ζωής στη Γη. Οι οργανικές ουσίες φαίνεται να έχουν σχηματισθεί στον ίδιο τον πλανήτη και να μην προέρχονται από πτώσεις αστεροειδών ή κομητών. Ερευνητές, με επικεφαλής την Μαρία Κριστίνα Ντε Σάνκτις του Εθνικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Ιταλίας στη Ρώμη, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Science», δήλωσαν ότι η Δήμητρα εμφανίζει ομοιότητες με τους δορυφόρους του Δία και του Κρόνου Ευρώπη και Εγκέλαδο, οι οποίοι έχει διαπιστωθεί ότι διαθέτουν υπόγειους ωκεανούς. Είναι η πρώτη σίγουρη ανακάλυψη οργανικών μορίων σε σώμα που βρίσκεται στη μεγάλη ζώνη αστεροειδών μεταξύ Αρη και Δία. Τέτοια οργανικά μόρια έχουν μέχρι σήμερα βρεθεί σε μετεωρίτες και αστεροειδείς. Οι οργανικές ουσίες στη Δήμτρα είναι κυρίως συγκεντρωμένες σε μια περιοχή έκτασης περίπου 1.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Προς το παρόν, οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν την ακριβή χημική σύσταση αυτών των οργανικών μορίων. Η νέα εξερεύνηση Μετά την απόφαση για τη νέα παράταση το Dawn θα πάρει εντολές αλλαγής τροχιάς από το κέντρο ελέγχου στη Γη (το Εργαστήριο Αεριώθησης JPL στην Πασαντίνα της Καλιφόρνιας) για να κατέβει χαμηλότερα από κάθε άλλη φορά, σε ύψος έως 200 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Δήμητρας, ενώ έως τώρα δεν είχε πλησιάσει χαμηλότερα από τα 385 χιλιόμετρα. Προτεραιότητα για τους επιστήμονες, κατά τη δεύτερη παράταση της αποστολής, αποτελεί το να συλλέξουν στοιχεία μέσω του φασματομέτρου ακτίνων γάμμα και νετρονίων του σκάφους, ώστε να κατανοήσουν καλύτερα τη σύνθεση του ανώτερου στρώματος της Δήμητρας και της ποσότητας του πάγου που περιέχει. Ακόμη το Dawn θα τραβήξει με την κάμερά του εικόνες της γεωμορφολογίας της Δήμητρας και θα κάνει ορυκτολογικές μετρήσεις μέσω ενός άλλου φασματομέτρου που διαθέτει. Οταν το σκάφος ξεμείνει από καύσιμα υδραζίνης, θα παραμείνει σε σταθερή τροχιά γύρω από τον μικρό πλανήτη, σαν τεχνητός δορυφόρος του. Για να προφυλαχθεί η Δήμητρα από μια πιθανή μόλυνση με γήινα μικρόβια, εάν το Dawn έπεφτε πάνω της, επελέγη η λύση μιας σταθερής τροχιάς στο διηνεκές, ακόμη κι όταν πια δεν θα μπορεί να επικοινωνήσει με τη Γη, κάτι που αναμένεται να συμβεί στο τέλος του 2018. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=910798

Παρατηρήθηκε ένας κομήτης-επισκέπτης από άλλο ηλιακό σύστημα. Στις 18 Οκτωβρίου το τηλεσκόπιο Pan-STARRS στη Χαβάη εντόπισε ένα ταχέως κινούμενο αντικείμενο που ονομάστηκε C/2017 U1, αφού είχε πραγματοποιήσει την πλησιέστερη προσέγγισή του στον ήλιο. Την επόμενη εβδομάδα οι αστρονόμοι έκαναν 34 ξεχωριστές παρατηρήσεις του αντικειμένου και διαπίστωσαν ότι έχει μια παράξενη τροχιά, που σχηματίζει γωνία με τα επίπεδα των τροχιών των πλανητών και δεν περιφέρεται γύρω από τον ήλιο. Πέρασε πλησιέστερα στη Γη στις 14 Οκτωβρίου σε απόσταση περίπου 24.000.000 χιλιομέτρων. Οι περισσότεροι κομήτες ακολουθούν ελλειπτικές τροχιές γύρω από τον ήλιο, προερχόμενοι είτε από τη ζώνη Kuiper πέρα από τον Ποσειδώνα είτε από το μακρινό νέφος του Oort, και επιστρέφουν σε τακτά χρονικά διαστήματα. Όμως, ο κομήτης C/2017 U1 διαθέτει υπερβολική τροχιά και δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ. Η τροχιά του δείχνει σαν να ξεκίνησε από την κατεύθυνση του αστερισμού Λύρα, πάνω από το σχετικά επίπεδο ηλιακό σύστημα. Ο κομήτης πέρασε κοντά από τον ήλιο και στη συνέχεια θα διαφύγει έξω από το πλανητικό μας σύστημα. Θα είναι ορατός με ισχυρά τηλεσκόπια για άλλες δυο εβδομάδες. Ο κομήτης C/2017 U1 κινείται με ταχύτητα 26 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο και με την ταχύτητα αυτή σε 10 εκατομμύρια χρόνια θα έχει διασχίσει στον διαστρικό χώρο απόσταση 8.200.000.000.000.000 χιλιόμετρα — πάνω από 850 έτη φωτός. Is comet #C2017U1 a visitor from another solar system? Here's a simulation of its current nominal orbit. This simulation will run in your browser. https://t.co/M1O5an87qk Watch how fast it moves compared to a few other 2017 comet discoveries. pic.twitter.com/cq7U5eYKOu — Tony Dunn (@tony873004) October 25, 2017 http://physicsgg.me/2017/10/26/%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%ae%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%bf%ce%bc%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%ce%ba%ce%ad%cf%80%cf%84%ce%b7/

Ο αστρολάβος του Πτολεμαίου. Ο αστρολάβος του Πτολεμαίου είναι ένα ευφυέστατο αστρονομικό όργανο, που απεικόνιζε την ουράνια σφαίρα και χρησιμοποιούνταν για τη μέτρηση του γεωγραφικού μήκους και πλάτους των παρατηρούμενων άστρων από οποιοδήποτε μέρος της Γης, αλλά και αντίστροφα ως εντοπιστής θέσης (GPS), καθώς και για τη μέτρηση της απόστασης Ηλίου - Σελήνης. Αποτελούνταν από επτά ομόκεντρους αρθρωτούς δακτυλίους. Ο έβδομος δακτύλιος (ο εξωτερικός) ήταν ακίνητος στο επίπεδο του μεσημβρινού και έφερε τέσσερα σημάδια που όριζαν την οριζόντιο και την κατακόρυφο. Ο έκτος ήταν βαθμονομημένος και περιστρεφόταν ελεύθερα στο επίπεδο του μεσημβρινού, με τα σημεία 0° και 90° να παριστάνουν τον ισημερινό και τον πόλο αντίστοιχα. Ο εν λόγω δακτύλιος ήταν τοποθετημένος στη διεύθυνση του γήινου άξονα. Ο πέμπτος δακτύλιος στρεφόταν στην κατεύθυνση του Ηλίου. Ο τέταρτος ήταν αρθρωμένος στο γήινο άξονα και παρακολουθούσε την ημερήσια περιστροφή της αστρικής σφαίρας. Ο τρίτος δακτύλιος ήταν βαθμονομημένος και αρθρωμένος στον προηγούμενο, σε απόσταση περίπου 66° από τους πόλους. Ήταν τοποθετημένος στις θέσεις της εκλειπτικής, έφερε τα ονόματα των ζωδίων και χρησιμοποιούνταν για την ανάγνωση των γεωγραφικών μηκών των αστέρων. Ο δεύτερος δακτύλιος ήταν βαθμονομημένος και περιστρεφόταν γύρω από έναν κάθετο άξονα στο επίπεδο της εκλειπτικής, χρησιμοποιούνταν δε για την ανάγνωση των γεωγραφικών πλατών των αστέρων. Τέλος, ο πρώτος δακτύλιος (ο εσωτερικός) έφερε τη σκοπευτική διάταξη. *Τα στοιχεία που συνθέτουν το παρόν άρθρο προέρχονται από το συγγραφικό έργο του Κώστα Κοτσανά «Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία» (Οι εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων). http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500170179

Επιστήμονες με επικεφαλής έναν Ελληνα ανακάλυψαν ότι υπάρχει «αυτόματος πιλότος» στον εγκέφαλο. Επιστήμονες στη Βρετανία, με επικεφαλής έναν Έλληνα, βρήκαν ότι ένα εγκεφαλικό κύκλωμα, που σχετίζεται με την ονειροπόληση, παίζει ρόλο-κλειδί στο να επιτρέπει σε έναν άνθρωπο να εκτελεί διάφορες εργασίες ρουτίνας -όπως π.χ. να οδηγεί μέχρι το σπίτι του ή να δένει τα κορδόνια των παπουτσιών του- χωρίς να τις σκέφτεται, σαν να βρίσκεται στον «αυτόματο πιλότο». Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, με επικεφαλής τον νευροεπιστήμονα δρα Εμμανουήλ Σταματάκη του Τμήματος Ιατρικής, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), μελέτησαν τους εγκεφάλους 28 εθελοντών με λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI), με τη βοήθεια ενός παιγνιδιού σε υπολογιστή. Διαπιστώθηκε ότι το λεγόμενο «δίκτυο αυτόματης λειτουργίας», το οποίο για πρώτη φορά είχε ανακαλυφθεί από αμερικανούς επιστήμονες το 2001, παίζει σημαντικό ρόλο ως αυτόματος πιλότος, κάθε φορά που ένας άνθρωπος έχει πια εξοικειωθεί με μια εργασία. Οι επιστήμονες είχαν διαπιστώσει στο παρελθόν ότι το εν λόγω δίκτυο (default mode network), που αποτελείται από διάσπαρτες περιοχές του εγκεφάλου, είναι πιο ενεργό, όταν κανείς δεν κάνει τίποτε και απλώς αναπαύεται (γι' αυτό ονομάσθηκε και «δίκτυο ονειροπόλησης»). Κατά καιρούς οι επιστήμονες συσχέτισαν αυτό το εγκεφαλικό δίκτυο και με άλλα πράγματα, όπως την αναδρομή στο παρελθόν, το σχεδιασμό του μέλλοντος και τη δημιουργικότητα. Η διαταραχή στο «δίκτυο αυτόματης λειτουργίας» έχει συσχετισθεί με τη νόσο Αλτσχάιμερ, τη σχιζοφρένεια, τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) κ.α. Τώρα, για πρώτη φορά, γίνεται αντιληπτό ότι το δίκτυο δεν λειτουργεί μόνο στο «φόντο» του εγκεφάλου, αλλά αναλαμβάνει συχνά πρωταγωνιστικό ρόλο, όταν ο άνθρωπος κάνει εργασίες ρουτίνας. Αποτελεί στην ουσία τον αυτόματο πιλότο, που επιτρέπει να λαμβάνουμε γρήγορες και σωστές αποφάσεις, όταν π.χ. κανείς περπατά από το σταθμό του μετρό έως το σπίτι ή τη δουλειά του σχεδόν αυτόματα, χωρίς να σκέφτεται συνειδητά τη γνώριμη πια διαδρομή. Με τον τρόπο αυτό, ο εγκέφαλος εξοικονομεί χρόνο και ενέργεια. Αυτό πιθανώς εξηγεί γιατί όταν κανείς παύει να κάνει κάτι αυτόματα, αλλά αρχίζει να το σκέφτεται συνειδητά (π.χ. τα βήματά του σε ένα χορό), τότε δυσκολεύεται περισσότερο να το κάνει σωστά. Οι ερευνητές θεωρούν μάλιστα πιθανό ότι είναι εφικτό να εκπαιδεύσει κανείς τον «αυτόματο πιλότο» του, π.χ. μέσω νευροανάδρασης. Η νέα ανακάλυψη υποστηρίζει τη θεωρία του νομπελίστα ψυχολόγου Ντάνιελ Κάνεμαν, την οποία παρουσίασε στο βιβλίο του «Σκέψη γρήγορη και αργή» (έχει μεταφρασθεί και στα ελληνικά), ότι υπάρχουν στο νου μας δύο συστήματα που μας βοηθούν στη λήψη των αποφάσεων: ένα αργό ορθολογικό σύστημα που παίρνει υπολογισμένες αποφάσεις και ένα γρήγορο διαισθητικό σύστημα, το οποίο μπορεί να σχετίζεται με τον αυτόματο πιλότο, δηλαδή το «δίκτυο αυτόματης λειτουργίας». Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η έρευνά τους θα ρίξει περισσότερο φως σε διάφορα πράγματα: από τις συνέπειες των τραυματισμών στον εγκέφαλο έως τις ψυχικές διαταραχές (κατάθλιψη, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, εθισμοί) και την επίδραση των αναισθητικών φαρμάκων στον εγκέφαλο. Ο Ε. Σταματάκης είναι επικεφαλής της διεπιστημονικής ερευνητικής Ομάδας Απεικόνισης Γνωστικών Λειτουργιών και Συνείδησης, στο Τμήμα Αναισθησιολογίας της Σχολής Κλινικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, έχοντας ειδικευθεί στο πεδίο της γνωστικής και κλινικής νευροαπεικόνισης. http://www.kathimerini.gr/932003/article/epikairothta/episthmh/episthmones-me-epikefalhs-enan-ellhna-anakalyyan-oti-yparxei-aytomatos-pilotos-ston-egkefalo

ΜΑΘΗΤΕΣ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ! Είναι η πρώτη προσπάθεια παραγωγής ελαιολάδου στο Διάστημα. Και θα γίνει από έλληνες μαθητές... Ομάδα παιδιών που φοιτούν στο 4ο και στο 6ο Γυμνάσιο Καλαμάτας, σε συνεργασία με την εταιρεία αεροδιαστημικής Blue Origin που εδρεύει στις ΗΠΑ, θα στείλουν μεσσηνιακές ελιές στο Διάστημα για να δουν πώς εξελίσσεται η παραγωγή λαδιού σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας. Το σπουδαίο πείραμα εκτός από τον εκπαιδευτικό του χαρακτήρα αναμένεται να παράσχει στους επιστήμονες χρήσιμα συμπεράσματα για τη χημική αντίδραση του ελαιολάδου στις εν λόγω συνθήκες αλλά και σημαντικά στοιχεία για το αν θα μπορούσε να παραμείνει εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να ενταχθεί στο διαιτολόγιο των αστροναυτών. Καθοδηγητής των μαθητών στην προσπάθεια αυτή θα είναι, μεταξύ άλλων, ο Προκόπης Μαγιάτης, αναπληρωτής καθηγητής του Τομέα Φαρμακογνωσίας και Χημείας Φυσικών Προϊόντων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ το πείραμα θα συντελεστεί με τη συνεργασία αρκετών επιστημόνων από την Ελλάδα και την Αμερική. «Τις τελικές λεπτομέρειες για το περιεχόμενο του πειράματος και τον σχεδιασμό του θα αποφασίσουν οι ίδιοι μαθητές» εξηγεί ο Προκόπης Μαγιάτης μιλώντας στα «ΝΕΑ». «Αλλωστε, για την ολοκλήρωσή του θα χρειαστεί περίπου ένα έτος». Ταξίδι 100 χιλιομέτρων πάνω από τη Γη Κατά τη διάρκειά του οι μαθητές θα κατασκευάσουν ένα διαστημικό ελαιοτριβείο. Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, μισό κιλό ελιές θα σταλούν από την Καλαμάτα στο Χιούστον του Τέξας, όπου βρίσκεται η βάση του διαστημικού σταθμού, και εκεί θα ενσωματωθούν, μαζί με τον μηχανισμό που θα έχουν κατασκευάσει τα παιδιά, στην κάψουλα που θα φύγει για το Διάστημα. Με την εκτόξευση του πυραύλου ο μηχανισμός θα συνθλίψει τις ελιές και θα γίνει εξαγωγή λαδιού. Οι μαθητές και οι επιστήμονες θα παρατηρήσουν πώς ξεχωρίζει το λάδι από τον χυμό της ελιάς υπό αυτές τις συνθήκες. Το πείραμα αναμένεται να διαρκέσει περίπου 45 λεπτά. Τόσος είναι ο χρόνος που θα χρειαστεί για να ανέβει ο μηχανισμός σε απόσταση 100 χιλιομέτρων πάνω από τη Γη, να παραμείνει σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας επί περίπου δέκα λεπτά και στη συνέχεια να επιστρέψει στη Γη. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, το λάδι που θα παραχθεί θα σταλεί στην Ελλάδα ώστε να εξεταστεί η χημική του σύνθεση. Εκπαιδευτικό και τεχνολογικό ενδιαφέρον. «Στο Διάστημα η συμπεριφορά των υγρών είναι πολύ διαφορετική. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να δείξουμε στα παιδιά τους νόμους της Φυσικής, δηλαδή πώς ξεχωρίζει το λάδι από το νερό όταν δεν υπάρχει βαρύτητα. Στη Γη το λάδι από το νερό διαχωρίζονται λόγω του διαφορετικού ειδικού βάρους που έχει το καθένα. Στο Διάστημα δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Εκτός όμως από τον εκπαιδευτικό του χαρακτήρα, το πείραμα θα μας δείξει αν η εξαγωγή λαδιού σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας θα επηρεάσει και την ποιότητά του. Αν δούμε κάτι πολύ εντυπωσιακό ως διαφορά, μπορεί στο μέλλον να φτιάξουμε κάποια μηχανή η οποία να μιμείται τις συνθήκες του Διαστήματος. Αρα το πείραμα ενδέχεται να έχει και τεχνολογικό ενδιαφέρον, να εξαγάγουμε και εμείς ως επιστήμονες κάποια χρήσιμα συμπεράσματα» λέει ο Προκόπης Μαγιάτης. Η προετοιμασία του πειράματος γίνεται μέσω συναντήσεων των παιδιών με τους επιστήμονες-καθοδηγητές αλλά και με τηλεδιασκέψεις. Η πρωτοβουλία για το καινοτόμο πρόγραμμα ανήκει στον δρα Τάκη Παπαδόπουλο, επικεφαλής μηχανικό της Blue Origin, και τον αδελφό του Περικλή Παπαδόπουλο, ο οποίος είναι καθηγητής Αεροδιαστημικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο San Jose της Καλιφόρνιας. «Πέρυσι τον Σεπτέμβριο αρχίσαμε για πρώτη φορά τη συνεργασία μας με μαθητές, με στόχο να συνδυάσουμε την τεχνολογία με θέματα της καθημερινότητας» λέει στα «ΝΕΑ» ο Τάκης Παπαδόπουλος. «Θελήσαμε να δούμε πώς συμπεριφέρονται διάφορα τοπικά προϊόντα της Μεσσηνίας, όπως οι ελιές, τα σύκα, οι σταφίδες, στο Διάστημα. Γι' αυτό συνεργαστήκαμε με ένα ιδιωτικό σχολείο της Καλαμάτας. Θεωρώντας ότι τέτοια προγράμματα δεν πρέπει να περιορίζονται στα ιδιωτικά σχολεία αλλά να είναι προσβάσιμα και σε παιδιά που φοιτούν στη δημόσια εκπαίδευση, φέτος ξεκινάμε αυτό το νέο πείραμα με 25 παιδιά της Β' και Γ' Γυμνασίου και καθηγητές από δύο σχολεία της Καλαμάτας. Οι συμμετέχοντες δουλεύουν γι' αυτό εκτός σχολικών ωρών» συμπληρώνει. Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην οποία μαθητές συμμετέχουν σε διαστημικό πείραμα. «Θεωρούμε ότι υπάρχουν οι δυνατότητες για κάτι τέτοιο και πιστεύουμε ότι η περιοχή της Καλαμάτας έχει όλες τις προϋποθέσεις για να καταστεί διαστημική πύλη. Είναι ιδανική για τη δημιουργία ευρωπαϊκού διαστημικού αεροδρομίου λόγω της γεωγραφικής της τοποθεσίας» λέει ο Τάκης Παπαδόπουλος. Σε επόμενο στάδιο οι επιστήμονες σκοπεύουν να εξετάσουν τις αλλαγές που συντελούνται στη χημική σύνθεση του ελαιολάδου σε περίπτωση που αυτό παραμείνει για καιρό στο Διάστημα. «Στόχος μας είναι ελιές και ελαιόλαδο να παραμείνουν στον διαστημικό σταθμό για μεγάλο χρονικό διάστημα, για περίπου έξι μήνες. Με το πείραμα των παιδιών θα μείνουν περίπου δέκα λεπτά» λέει ο Προκόπης Μαγιάτης. «Θέλουμε να δούμε τι θα συμβεί στο ελαιόλαδο σε αυτήν την περίπτωση». Ο σχεδιασμός, η κατασκευή και η δοκιμή Μέχρι την ημέρα εκτόξευσης του πυραύλου, οι μαθητές θα πρέπει να έχουν κατασκευάσει τον μηχανισμό, να έχουν δοκιμάσει το πείραμα στη Γη και στη συνέχεια να το υλοποιήσουν σε πραγματικές συνθήκες. «Υπάρχει στάδιο σχεδιασμού, κατασκευής και στάδιο υλοποίησης και σύγκρισης. Το λάδι που θα παραχθεί χωρίς βαρύτητα θα αναλυθεί και θα δούμε τι διαφορές θα έχει με το αντίστοιχο που θα έχει παραχθεί με τις ίδιες ελιές αλλά χωρίς να πάει στο Διάστημα» συμπληρώνει ο Προκόπης Μαγιάτης. Οδηγίες για το πώς θα φτιαχτεί ο μηχανισμός, για το πόσο χώρο θα έχουν στη διάθεσή τους οι μαθητές, για το τι εξοπλισμό θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν, θα δοθούν στους συμμετέχοντες από την Blue Origin. Η εταιρεία, η οποία εδρεύει στο Κεντ της Ουάσιγκτον, με ιδρυτή τον Τζεφ Μπέζος, ιδιοκτήτη της Amazon, επιδεικνύει σπουδαίο έργο στον τομέα της αεροδιαστημικής, ενώ πρόσφατα προχώρησε στην εφαρμογή μιας νέας τεχνολογίας που αναμένεται να μειώσει δραστικά το κόστος των διαστημικών ταξιδιών. Η επαφή των παιδιών με στελέχη της εκτιμάται ότι θα ανοίξει νέους ορίζοντες στη σκέψη τους. «Ηδη η πρώτη επαφή με τα παιδιά είναι πολύ εντυπωσιακή» λέει ο Μαγιάτης. «Μιλάμε για παιδιά τα οποία είναι διαλεγμένα, παιδιά με πολύ μεγάλη ωριμότητα, τα οποία σίγουρα αύριο θα είναι επιστήμονες. Κάποια με εντυπωσίασαν ήδη με τις ερωτήσεις που έκαναν, ήταν λες και μιλούσα στους φοιτητές μου ενώ ήταν μαθητές ηλικίας μόνο 15 ετών. Υπάρχει ένα τρομακτικό δυναμικό, το οποίο όμως πάει αναξιοποίητο σε αυτήν τη χώρα, αυτό ισχύει 100%, το λέω και το υπογράφω. Οπότε προσπάθειες σαν αυτή δίνουν μια ευκαιρία στα παιδιά να αναδείξουν τις ικανότητες που έχουν…». http://www.tanea.gr/news/greece/article/5480655/mathhtes-tha-ftiaksoyn-elaiolado-sto-diasthma/

Η «συνταγή της ευτυχίας» του Αϊνστάιν που πωλήθηκε για 1,56 εκατομμύρια. Δύο σημειώματα δια χειρός Αλμπερτ Αϊνστάιν που περιγράφουν τη θεωρία του περί «ευτυχίας» πωλήθηκαν σε δημοπρασία στην Ιερουσαλήμ για 1,56 εκατ. δολάρια. Ο φυσικός έδωσε τα δύο σημειώματα σε έναν ταχυμεταφορέα το 1922 στο Τόκιο, αντί φιλοδωρήματος, αφού μόλις είχε μάθει ότι είχε βραβευθεί με το πολυπόθητο βραβείο Νόμπελ. Μάλιστα, του είχε πει πως αν ήταν πολύ τυχερός αυτά τα σημειώματα κάποτε θα είχαν πολύ μεγάλη αξία, όπως και έγινε. Η γραπτή συμβουλή του Αϊνστάιν προς τον ταχυμεταφορέα ήταν πως το να πετύχεις ένα όνειρο χρόνων δεν σημαίνει απαραίτητα πως θα είσαι και ευτυχισμένος. Όπως χαρακτηριστικά έγραψε στο χαρτί αλληλογραφίας του Imperial Hotel, με μια εκ των προτάσεων του γραμμένη στα γερμανικά: «Μια ήσυχη και ταπεινή ζωή θα φέρει περισσότερη ευτυχία απ’ ότι το κυνήγι της επιτυχίας και η συνεχής ανησυχία που φέρνει αυτό» Στο δεύτερο σημείωμα που έγραψε την ίδια ώρα και που πουλήθηκε για 240.000 δολάρια, ο Αινστάιν συμβούλευε τον Ιάπωνα ταχυμεταφορέα πως «οταν υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος». Αξίζει να σημειωθεί πως η τελική τιμή στην οποία πωλήθηκαν τα σημειώματα ξεπέρασε κατά πολύ την τιμή στην οποία εκτιμήθηκαν πριν τη δημοπρασία. Σύμφωνα με το BBC, ως πωλητής των σημειωμάτων εμφανίζεται ο ανιψιός του ταχυμεταφορέα. http://www.kathimerini.gr/931956/article/epikairothta/kosmos/h-syntagh-ths-eytyxias-toy-ainstain-poy-pwlh8hke-gia-156-ekatommyria

Πετυχημένη δοκιμή του σούπερ πυραύλου του Τζεφ Μπέζος. Ενας από τους μεγιστάνες που οραματίζεται την παρουσία του ανθρώπου σε άλλους κόσμους έξω από την Γη είναι ο ιδρυτής του εμπορικού γίγαντα Amazon. Ο Τζεφ Μπέζος όπως και μερικοί ακόμη μεγιστάνες και οραματιστές (Ελον Μασκ, Ρίτσαρντ Μπράνσον, Ρόμπερτ Μπίγκελoου) έχει δημιουργήσει την δική του διαστημική εταιρεία, την Blue Origin. Σε αντίθεση όμως με τον Ελον Μασκ που ασχολείται με την αποστολή επανδρωμένων αποστολών στον Αρη ο Μπέζος είναι θιασώτης της επιστροφής του ανθρώπου στην Σελήνη. Ο Μπέζος πιστεύει ότι πρέπει πρώτα να γίνουν αποικίες στην Σελήνη και μετά να επεκταθούμε στο ηλιακό μας σύστημα ή και πέρα από αυτό. Μάλιστα ο Μπέζος υποστηρίζει ότι αν συνεχίσει η ανθρωπότητα με τον ίδιο ζήλο την ανάπτυξη διαστημικών τεχνολογιών τότε ο πληθυσμός των ανθρώπων που θα αποικήσουν το Διάστημα στο κοντινό μέλλον μπορεί να αγγίξει το ένα τρισεκατομμύρiο! Η Blue Origin κατασκευάζει το σκάφος New Glenn το οποίο αν όλα πάνε καλά θα στείλει αστροναύτες στην Σελήνη μέσα στην επόμενη δεκαετία. Η Blue Origin έδωσε στην δημοσιότητα ένα εντυπωσιακό βίντεο από τις δοκιμές που πραγματοποιεί στην μηχανή του σκάφους και πιο συγκεκριμένα στο πυραυλικό σύστημα BE-4. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=910174 ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ. 1.Στις 24 Οκτωβρίου του 1960 στο χώρο 41 του Υπουργείου Άμυνας της ΕΣΣΔ №5 - εγινε η μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία των πυραύλων, που σκότωσε δεκάδες ανθρώπους (τώρα το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ). Κατά την προετοιμασία για την πρώτη δοκιμαστική εκτόξευση ο διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος P-16 εμφανίσε απρογραμμάτιστη εκκίνηση του κινητήρα με τον πίδακα αερίου να καίγεται στο πρώτο στάδιο και καυσίμα να εκτοξευτουν σε απόσταση εκατό μέτρων. Εκείνη την εποχή υπήρχαν δεκάδες δοκιμαστές κοντά στον πυραύλο. Στη φωτιά σκοτώθηκαν 74 άνθρωποι, περισσότεροι από 50 τραυματίστηκαν και κάηκαν. Μεταξύ των νεκρών ο Αρχηγός των στρατηγικών πυραυλικων Δυνάμεων ο επικεφαλής στρατάρχης M.I.NEDELIN αξιωματικοι και στρατιώτες και οι εμπειρογνώμονες της βιομηχανίας πυραύλων. 2.Την ίδια ημέρα, τρία χρόνια αργότερα, στις 24 Οκτωβρίου, 1963 στο σιλό του εκτοξευτή πυραύλων R-9, υπήρξε μια πυρκαγιά, η οποία σκότωσε 8 ατομα. Από τότε η 24 Οκτωβρίου θεωρείται μια "μαύρη" ημέρα στο διάστημα. Την ημέρα αυτή είναι συνηθισμένο να θυμόμαστε εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για χάρη του Κόσμου. Η εξερεύνηση του διαστηματος είναι ένα φανταστικά δύσκολο έργο. Οι εξερευνητές παίρνουν συνειδητά κινδύνους, μερικοί από αυτούς έδωσαν τη ζωή τους γι 'αυτό. Θα θυμόμαστε πάντα τα ονόματα αυτών των ήρωων και θα συνειδητοποιήσουμε την πλήρη σημασία και τον κίνδυνο της δουλειάς τους. 3.Στις 23 Μαρτίου 1961 σκότωθηκε ένας σοβιετικός πιλότος, μέλος του πρώτου Σοβιετικού σωματος κοσμοναυτων ο Valentin Βασίλιεβιτς Μπονταρένκο. 19 ημέρες πριν από την πρώτη επανδρωμένη πτήση στο διάστημα κατά τη διάρκεια των δοκιμών του εδάφους στο θάλαμο υπήρξε ένα ατύχημα - έπιασε φωτιά το κοστούμι καταρτισης. Πέθανε από τα εγκαύματα. 4.Στις 27η Ιανουαρίου 1967 σκοτώθηκαν οι Αμερικανοί αστροναύτες Βιργίλιος Γκρίσομ Edvard Uayt, Rodzher Chaffi. Κατά τη διάρκεια των δοκιμών, «Apollo 1» υπήρξε μια πυρκαγιά, η οποία ήταν η αιτία του βραχυκυκλώματος στην καλωδίωση. Η ατμόσφαιρα στο πλοίο αποτελούνταν από καθαρό οξυγόνο, σε σχέση με την οποία η φωτιά εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και κατεστρεξε τις διαστημικές στολές των αστροναυτών. Το πλήρωμα πέθανε. 5.Στις 24 του Απρίλη του 1967 μετά το πέρας της αποστολής του «Soyuz-1» χάθηκε ο κοσμοναύτης №7, δύο φορές ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης (η δεύτερη φορά που ο τίτλος απονεμήθηκε μετά θάνατον), συνταγματάρχης, διοικητής του πρώτου πληρώματος διαστημικου σκάφους στον κόσμο Βλαντιμίρ Mihaylovich Komarov. Κατά την κάθοδο προς τη Γη, το κύριο αλεξίπτωτο του οχήματος καθόδου δεν εξήλθε. Με μεγάλη ταχύτητα, η συσκευή συνετριβει στο έδαφος, με αποτέλεσμα την ανάφλεξη των υπολειμμάτων της δομής. 6.Στις 30 Ιουνίου του 1971 σκότωθηκαν οι Σοβιετικοι κοσμοναύτες Γκεόργκι Timofeevich Dobrovolsky, Vladislav Nikolaevich Volkov, Βίκτορ Ιβάνοβιτς Patsaev. Κατά την ολοκλήρωση της πρώτης επανδρωμένης αποστολής στο τροχιακό σταθμό «Σαλιούτ-1» κατά τη διάρκεια της καθόδου του «Soyuz-11» ανοιξε η κάψουλα αποσυμπίεσης σε μεγάλο υψόμετρο. Εκείνη την εποχή, ο σχεδιασμός του πλοίου δεν προέβλεπε τα κοστούμια πτήσης για το πλήρωμα. 7.Στις 28η Ιανουαρίου 1986 στην πτήση του διαστημικού λεωφορείου «Τσάλεντζερ» εξερράγη η εξωτερική δεξαμενή καυσίμων, η οποία οδήγησε στην καταστροφή του σώματος μεταφοράς με το λεωφορείο. Σκοτώθηκε το σύνολο του πληρώματος -οι αστροναύτες Frensis Skobi, Maykl Smit, Ellison Onizuka, Dzhudit Reznik, Ronald Makneyr, Γρηγόρη Dzharvis και η πρώτος αστροναύτης Krista Makoliff, λαϊκός, ο οποίος κέρδισε το διαγωνισμό "Δάσκαλος στο Διάστημα". 8.Στις 1 Φεβρουαρίου 2003, οι αστροναύτες Richard σύζυγος, Uilyam Makkul, Maykl Anderson, Ilan Ramon, Kalpana Chawla, Devid Braun, Lorel Klark έχασαν τη ζωή τους. Κατά την επιστροφή του «Columbia» μετά από μια 16-ημέρη πτήση σε πυκνα ατμοσφαιρικά στρώματα επήλθε ζημια εντός της δομής του πτερυγίου, που οδηγησε στην καταστροφή του διαστημικού οχήματος. 9.Στις 22 Αύγ 2003 στο χώρο εκτόξευσης Alcantara (Βραζιλία) ατύχημα στον VLS-1 πυραύλο, ο οποίος επρόκειτο να ξεκινήσει δύο δορυφόρους σε τροχιά. Ξαφνικά γύρισε σε έναν από τους τέσσερις κινητήρες του πρώτου σταδίου του πυραύλου, η φωτιά ξεκίνησε, και αργότερα υπήρξε μια έκρηξη των δεξαμενών καυσίμων.Η Έκρηξη ισοπέδωσε τον εκτοξευτή πυραύλων. Είκοσι ένα άνθρωποι πέθαναν. https://www.roscosmos.ru/24261/

Η χρωματική σφαίρα του Ηλίου. Αυτή η πολύχρωμη εικόνα είναι μια «φασματική λάμψη χρωμόσφαιρας» που καταγράφηκε κατά τη διάρκεια της ολικής ηλιακής έκλειψης που σημειώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 21 Αυγούστου 2017. Η καταγραφή έγινε από την ομάδα της αποστολής της ESA που παρακολούθησε την έκλειψη από το Casper της Wyoming. Κατά τη διάρκεια μιας έκλειψης, όταν η Σελήνη καλύπτει προσωρινά το συντριπτικό φως από τη φωτόσφαιρα του Ήλιου, οι αστρονόμοι μπορούν να κάνουν μοναδικές μετρήσεις. Αυτές περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την ανάλυση της – κανονικά – αόρατης κόκκινης απόχρωσης της χρωμόσφαιρας, της στρώσης δηλαδή της ατμόσφαιρας του Ήλιου που βρίσκεται ακριβώς πάνω από την τυρβώδη επιφάνεια της φωτόσφαιρας. Μια τέτοια εικόνα μπορεί να ληφθεί με το τελευταίο και το πρώτο φως του ηλιακού άκρου ακριβώς πριν και μετά την ολική έκλειψης, αντίστοιχα, προκαλώντας την ονομασία φασματική ‘λάμψη’ καθώς οι μετρήσεις πρέπει να ολοκληρωθούν σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Αυτή τη στιγμή η εκπομπή του Ήλιου μπορεί να χωριστεί σε ένα φάσμα χρωμάτων, παρουσιάζοντας το αποτύπωμα διαφορετικών χημικών στοιχείων. Η φασματική λάμψη που παρουσιάζεται εδώ δημιουργήθηκε από το πρώτο ηλιακό άκρο που παρατηρήθηκε μετά από την ολική έκλειψη. Η διάρκεια έκθεσης για τη λήψη αυτής της εικόνας ήταν ακριβώς 1/30 του δευτερολέπτου. Στα αριστερά παράγεται μία εικόνα του Ηλίου σε έκλειψη, ενώ το φάσμα κάθε σημείου του Ήλιου γίνεται υπέρθεση στα δεξιά. Η ισχυρότερη εκπομπή οφείλεται στο υδρογόνο, συμπεριλαμβανομένης της εκπομπής κόκκινου υδρογόνου-άλφα στο δεξί άκρο τμήμα της εικόνας, και μπλε και μοβ προς τα αριστερά. Ενδιάμεσα, το φωτεινό κίτρινο αντιστοιχεί στο ήλιο, ένα στοιχείο που ανακαλύφθηκε μόνο σε μια φασματική λάμψη που καταγράφηκε κατά την πλήρη έκλειψη της 18ης Αυγούστου 1868, αν και τότε ήταν άγνωστο τι ήταν. Σχεδόν τρεις δεκαετίες αργότερα το στοιχείο ανακαλύφθηκε στη Γη και το ήλιο είναι πλέον γνωστό ότι είναι το δεύτερο περισσότερο άφθονο στοιχείο του Σύμπαντος μετά το υδρογόνο. Η εικόνα λήφθηκε από αστρονόμους από το επιστημονικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα Cesar που εδρεύει στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστήματος Αστρονομίας της ESA κοντά στη Μαδρίτη στην Ισπανία. Περισσότερες εικόνες έκλειψης και τεχνικές πληροφορίες μέσω της ιστοσελίδας έκλειψης Cesar. http://cesar.esa.int/index.php?Section=Total_Eclipse_2017 http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2017/10/E_chromatikhe_sphahira_toy_Elhioy

Σημείωμα του Αϊνστάιν για το μυστικό της ευτυχίας δημοπρατείται στην Ιερουσαλήμ. Δύο σημειώματα του Αλμπερτ Αϊνστάιν, το ένα από τα οποία έχει ως θέμα το μυστικό μίας ευτυχισμένης ζωής, δημοπρατούνται την Τρίτη στην Ιερουσαλήμ. Το 1922, ο γερμανός φυσικός, ήδη διάσημος για τη θεωρία της σχετικότητας, είχε κάνει περιοδεία στην Ιαπωνία. Τότε είχε πληροφορηθεί ότι θα είναι υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Φυσικής και η φήμη του είχε αρχίσει να ξεπερνά τα όρια της επιστημονικής κοινότητας. Η σκηνή διαδραματίζεται στο Imperial Hotel του Τόκιο, αφηγείται ο πωλητής του πολύτιμου σημειώματος. Ενας ιάπωνας αγγελιαφόρος φθάνει για να επιδώσει ένα μήνυμα στον φυσικό. Κανείς δεν ξέρει εάν αρνήθηκε να πάρει φιλοδώρημα ή αν ο Αϊνστάιν δεν είχε επάνω του χρήματα, πάντως, για να μην το αφήσει να φύγει με άδεια χέρια, του έδωσε δύο σημειώματα στα γερμανικά. «Ισως, εάν έχεις τύχη, αυτά τα σημειώματα θα έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία από ένα απλό φιλοδώρημα», του είπε τότε ο διάσημος φυσικός, σύμφωνα με τον πωλητή, συγγενή του ιάπωνα αγγελιαφόρου που ζει στο Αμβούργο. Σε ένα από τα σημειώματα, που είναι γραμμένο σε χαρτί με το λογότυπο του Imperial Hotel, γράφει: «μία ήσυχη και σεμνή ζωή φέρνει περισσότερη χαρά από την αναζήτηση της επιτυχίας που συνεπάγεται διαρκή αναστάτωση». Στο δεύτερο σημείωμα, σε λευκό χαρτί, αναγράφεται η φράση που αποδίδεται στον Λένιν: «εκεί όπου υπάρχει μία θέληση, εκεί υπάρχει και ένας δρόμος». Η αυθεντικότητα των άγνωστων μέχρι σήμερα σημειωμάτων αυτών πιστοποιήθηκε από τον οίκο Winner's. Δεν έχουν επιστημονική αξία, αλλά μπορούν να συμβάλουν στην κατανόηση των προσωπικών σκέψεων του Αϊνστάιν, το όνομα του οποίου έγινε συνώνυμο της ευφυΐας, σύμφωνα με τον Ρόνι Γκρος, υπεύθυνο για τη μεγαλύτερη συλλογή αρχείων του γερμανού φυσικού στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. «Αυτό που κάνουμε εδώ είναι ένα πορτρέτο του Αϊνστάιν- του ανθρώπου, του επιστήμονα, της απήχησής του στον κόσμο-μέσω των γραπτών του», προσθέτει. «Αυτό είναι μία ακόμη ψηφίδα στο μωσαϊκό». Τα δύο σημειώματα θα τεθούν προς πώληση από το οίκο Winner's στην Ιερουσαλήμ μαζί με άλλα αντικείμενα, ανάμεσά τους και δύο επιστολές που γράφτηκαν από τον φυσικό στο τέλος της ζωής του. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=909990

Με το Young Scientist Award 2017 τιμήθηκε η επίκουρη καθηγήτρια Ελ. Τσιπλάκου. Το βραβείο του καλύτερου νέου επιστήμονα για το 2017 (Young Scientist Award 2017) απένειμε η Ευρωπαϊκή Ένωση Ζωικής Παραγωγής (European Association for Animal Production-EAAP) στην Ελένη Τσιπλάκου, επίκουρη καθηγήτρια του Εργαστηρίου Φυσιολογίας Θρέψεως και Διατροφής, του Τμήματος Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής και Υδατοκαλλιεργειών του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το βραβείο απονεμήθηκε στη διάρκεια του ετήσιου επιστημονικού συνεδρίου της EAAP στο Ταλίν της Εσθονίας. Στα κριτήρια επιλογής για την απονομή του βραβείου περιλαμβάνονταν το συνολικό δημοσιευμένο έργο της Ελένης Τσιπλάκου, η διεθνής αναγνώριση του επιστημονικού έργου της, η συμμετοχή της σε διεθνή συνέδρια και σε ευρωπαϊκά προγράμματα, καθώς και οι εν γένει επιστημονικές δραστηριότητές της. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500169868

ΜΥΤΙΛΗΝΗ: EΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΕΣ ΡΟΜΠΟΤ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ. Το Τμήμα Μηχανικών Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου διακρίθηκε για την εργασία που παρουσίασε σε Πανελλαδικό Φεστιβάλ Βιομηχανικής Πληροφορικής. Από τις 6 έως τις 14 Οκτωβρίου το Κέντρο Τεχνολογικής Έρευνας ΑΜΘ, το Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής του ΤΕΙ ΑΜΘ, η Περιφέρεια ΑΜΘ και το Επιμελητήριο Καβάλας, διοργάνωσαν στο Εκθεσιακό Κέντρο Καβάλας «Απόστολος Μαρδύρης», το 8ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Βιομηχανικής Πληροφορικής (www.i2fest.gr). Το Ειδικό Βραβείο του Κέντρου Τεχνολογικής Έρευνας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης απονεμήθηκε στην αρτιότερη εργασία (έκθεμα) του φεστιβάλ με τίτλο «Ανθρωποειδές Ρομπότ El Greco» και δημιουργούς τους: Χαρτοματσίδη M, Φουρτούνη N, Κάτσιο Δ, Khandelwal S, Παπαμιχαλάκη Γ, Παρασκευά K, Σκούπρα Π., Udadhyay J, Ζέρβα Γ και επιβλέπουσα την Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τμήματος Μηχανικών Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου Δρ.Καβαλλιεράτου Εργίνα. http://www.tanea.gr/i-poli-mou/article/5480193/mytilhnh-eidiko-brabeio-sto-anthrwpoeides-rompot-toy-panepisthmioy-aigaioy/

Access Mars: Περίπατος στον Άρη μέσω εικονικής πραγματικότητας. Όταν οι επιστήμονες της NASA θέλουν να δουν τη διαδρομή του οχήματος Curiosity στον Άρη, έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν φορώντας ένα headset εικονικής πραγματικότητας (VR) και προχωρώντας σε εικονική εξερεύνηση του τοπίου του πλανήτη. Η δυνατότητα αυτή πλέον είναι «ανοιχτή» και στο ευρύ κοινό: Το JPL (Jet Propulsion Laboratory) στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια συνεργάστηκε με τη Google για τη δημιουργία του Access Mars, που είναι διαθέσιμο σε όλες τις desktop και φορητές συσκευές και τα headsets εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας (VR/AR),περιλαμβανομένων mobile-based συσκευών (Αpple και Android). Το Access Mars βασίστηκε στο λογισμικό OnSight του JPL, το οποίο βοηθά τους επιστήμονες να σχεδιάζουν διαδρομές για τα οχήματα που βρίσκονται στον πλανήτη και ακόμα και να πραγματοποιούν εικονικές συναντήσεις σε αυτόν. «Πρώτη ύλη» για την εικονική αναδημιουργία του εδάφους ήταν το υλικό από το Curiosity, επιτρέποντας έτσι στους χρήστες να μπορούν να περιπλανηθούν στους λόφους και τις κοιλάδες που έχει εξερευνήσει το όχημα. Όπως υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή της η NASA, το Access Mars επιτρέπει σε οποιονδήποτε διαθέτει σύνδεση στο Ίντερνετ να κάνει μια περιήγηση στις περιοχές τις οποίες βλέπουν και εξετάζουν οι επιστήμονες της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας. Πέρα από έναν απλό περίπατο οποίος παρουσιάζει την αποστολή του Curiosity, από την προσεδάφισή του το 2012 μέχρι σήμερα, οι χρήστες μπορούν να επισκεφθούν τέσσερα σημεία μεγάλης σημασίας για την αποστολή Mars Science Laboratory της NASA (σημείο προσεδάφισης του Curiosity, Murray Buttes, Marias Pass, Pahrump Hills), ενώ η αναπαράσταση του σημείου όπου βρίσκεται τώρα το όχημα (στους πρόποδες του όρους Sharp) θα ενημερώνεται συνέχεια για να αντικατοπτρίζεται η πρόοδος της αποστολής. Οι χρήστες θα μπορούν να επικεντρώσουν την προσοχή τους σε σημεία και αντικείμενα επιστημονικού ενδιαφέροντος, περιλαμβανομένων βραχωδών προεξοχών κ.α., ενώ η Κέιτι Στακ Μόργκαν, επιστήμονας του JPL που εργάζεται για την αποστολή Mars Science Laboratory, θα παρουσιάσει και επεξηγήσει περαιτέρω στοιχεία για τα ευρήματα και τις ανακαλύψεις του Curiosity. Ωστόσο, πάνω από όλα, η NASA υπογραμμίζει πως το Access Mars προσφέρει μια πολύ αληθοφανή εμπειρία όσον αφορά στο πώς θα ήταν να περπατά κανείς δίπλα στο Curiosity, περιπλανώμενος στην κόκκινη έρημο του Άρη. Το Access Mars δημιουργήθηκε με δεδομένα από το JPL και φτιάχτηκε πάνω στο WebVR, ένα open source στάνταρ, σε μια προσπάθεια να επεκταθεί η πρόσβαση σε τέτοιου είδους εμπειρίες. Η ομάδα Creative Labs της Google αναζητούσε καινοτόμες χρήσεις για τη VR και ενθάρρυνε τους developers να πειραματιστούν με τα εργαλεία της. Σημειώνεται πως η NASA έχει συνεργαστεί με αρκετούς εξωτερικούς φορείς για τη δημιουργία εμπειριών που επιτρέπουν σε κάθε ενδιαφερόμενο να «ταξιδέψει» σε μακρινούς προορισμούς: Για παράδειγμα, παρέχει, μέσω του Google Expeditions, περιηγήσεις σε χώρους όπου βρίσκονται οχήματα του JPL στον Άρη, στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και αλλού, ενώ το JPL έχει συνεργαστεί με τη Microsoft για το «πέρασμα» του OnSight στο headset μεικτής πραγματικότητας της εταιρείας, HoloLens. Χρησιμοποιώντας το εν λόγω λογισμικό, η Microsoft συμμετείχε στο «Destination: Mars» που διοργανώθηκε στο κέντρο επισκεπτών του Διαστημικού Κέντρου Κένεντι το 2016. http://www.naftemporiki.gr/story/1287301/access-marsperipatos-ston-ari-meso-eikonikis-pragmatikotitas