Δροσος Γεωργιος

Οι μέγιστες θερμοκρασίες των καυτών ημερών αυξάνονται ταχύτερα. Η μέση θερμοκρασία της Γης αυξάνεται σιγά-σιγά, αλλά ακόμη πιο γρήγορα αυξάνονται οι μέγιστες θερμοκρασίες στη διάρκεια των καυτών ημερών του έτους. Αυτό δείχνει μια νέα διεθνής έρευνα με επικεφαλής έλληνες επιστήμονες στις ΗΠΑ, που μελέτησε διαχρονικά στοιχεία θερμοκρασιών από όλο τον κόσμο κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Η έρευνα αποκαλύπτει ότι ενώ η μέση ετήσια θερμοκρασία του πλανήτη μας αυξάνεται με ένα αργό αλλά σταθερό ρυθμό εδώ και πολλά χρόνια, την ίδια περίοδο παρατηρείται μια ανησυχητική πολύ πιο απότομη άνοδος στις ακραίες θερμοκρασίες των πιο καυτών ημερών μέσα στο έτος. Η κατάσταση είναι πιο αισθητή -και πιο θανατηφόρα- στις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου, ιδίως όσες έχουν περισσότερους από πέντε εκατομμύρια κατοίκους. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Ιρβάιν, με επικεφαλής την καθηγήτρια της Σχολής Πολιτικών και Περιβαλλοντικών Μηχανικών Έφη Φούφουλα-Γεωργίου και τον συνεργάτη της μεταδιδακτορικό ερευνητή Σ.Μ. Παπαλεξίου, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο Earth's Future της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης. «Η παγκόσμια μέση ετήσια θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες με ρυθμό 0,2 βαθμούς Κελσίου ανά δεκαετία, όμως βρήκαμε ότι οι μέγιστες θερμοκρασίες του έτους έχουν αυξηθεί με πολύ ταχύτερο ρυθμό, δύο έως τρεις φορές υψηλότερο σε μερικές περιοχές όπως η Ευρασία και τμήματα της Αυστραλίας, καθώς και πάνω από τριπλάσιο ρυθμό σε μερικές μεγάλες πόλεις» δήλωσε η Φούφουλα-Γεωργίου. «Τα ευρήματα αυτά είναι ανησυχητικά και αποτελούν νέες ενδείξεις για τη σοβαρή επίπτωση της παγκόσμιας υπερθέρμανσης», πρόσθεσε. Οι επιστήμονες ανέλυσαν στοιχεία για τις πιο καυτές μέρες του έτους από 8.848 μετεωρολογικούς σταθμούς σε όλο τον κόσμο σε βάθος 50ετίας, διαπιστώνοντας μια μέση αύξηση 0,19 βαθμών Κελσίου ανά δεκαετία, η οποία αυξήθηκε σε 0,25 βαθμούς ανά δεκαετία πιο πρόσφατα, μεταξύ 1986-2015. Από την άλλη, στην ίδια 50ετία, οι θερμοκρασίες στις πιο καυτές μέρες του έτους στις μεγαλουπόλεις εμφάνισαν αύξηση έως 0,60 βαθμών ανά δεκαετία. Το φαινόμενο της «αστικής θερμικής νησίδας» τείνει να επιδεινώσει το πρόβλημα του καύσωνα στις πόλεις. Το χειρότερο κύμα καύσωνα είχε καταγραφεί στην Ευρώπη το 2003, προκαλώντας περίπου 70.000 θανάτους, ενώ θανατηφόρες ήσαν οι καυτές θερμοκρασίες και στη Ρωσία το 2010, με σχεδόν 55.000 θύματα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500196788

Φωτογραφίες διαστημικου περιπατου. Η Roscosmos παρουσιάζει τις πρώτες φωτογραφίες ενός ρεκόρ για τους Ρώσους κοσμοναύτες στον διαστημικό σταθμό. Ο αριθμός των προβολών της εκπομπής κατά τη διάρκεια της ζωντανής μετάδοσης ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο! Οι κοσμοναύτες της Roscosmos Αλέξανδρος Misurkin και Anton Shkaplerov στις 3 Φλεβάρη τερμάτισαν τον πρώτο στο 2018 διαστημικό περίπατο του ρωσικού προγράμματος, έχοντας εργαστεί έξω από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) 8 ώρες 12 λεπτά και έσπασαν το ρεκόρ των εργασιών με τις ρωσικες στολές «Orlan» τον Δεκέμβριο του 2013 από τους Oleg KOTOV και Sergey RYAZANSKY. Ήταν 8 ώρες και 7 λεπτά. Κατά τη διάρκεια των εργασιών επί της εξωτερικής επιφανείας του ISS αποσυναρμολογηθηκε από τη λειτουργία η συσκευή λήψης και μια κεραία εγκατεστημένη στη μονάδα zventa. Η εγκατάσταση της νέας συσκευής στο μέλλον θα προσφέρει σχεδόν όλο το εικοσιτετράωρο αμφίδρομη μετάδοση των πληροφοριών από το ρωσικό τμήμα του ISS στο έδαφος μέσω του δορυφορικού εντοπισμού αντικειμένων με το σύστημα αναμετάδοσης πολλαπλών λειτουργιών «Ray». Επίσης, οι κοσμοναύτες πραγματοποίησαν μια σειρά πρόσθετων εργασιών με τον εξοπλισμό στην εξωτερική επιφάνεια του σταθμού. Ο Roscosmos ευχαριστεί όλους όσους αγαπούν το χώρο όσο κι εμείς. Σηκωστε το κεφάλι σας! - και τα αστέρια θα ερθουν πιο κοντά! https://www.roscosmos.ru/print/24666/ Soyuz-2.1a-Progress-MS-08 Η εκτόξευση του TGK "Progress MS-08" στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού έχει προγραμματιστεί για τις 11 Φεβρουαρίου 2018. Το THC «Progress MS-08» παραδίδει στον ISS 1390 kg ξηρού φορτίου, 890 kg καυσίμου, νερό στο σύστημα με τις δεξαμενές ανεφοδιασμού 420 kg στις δεξαμενές του συστήματος, «Άνοιξη», καθώς και 46 kg συμπιεσμένου αέρα και οξυγόνου σε κυλίνδρους. Το διαμέρισμα φορτίου γεμάτο επιστημονικο εξοπλισμο, συμπεριλαμβανομένων των σετ εξοπλισμού και εξαρτημάτων για τα συστήματα υποστήριξης της ζωής,ο «Ίκαρος», καθώς και τα κιβώτια με τρόφιμα, ρούχα, φάρμακα και προϊόντα προσωπικής φροντίδας για τα μέλη του πληρώματος. https://www.energia.ru/ru/iss/iss54/progress_ms-08/photo_02-07.html Η «Ζωή στο Σύμπαν» στο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου. Εκδήλωση αφιερωμένη στη «Ζωή στο Σύμπαν», οργανώνει το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου, τη Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου. Η παρουσίαση θα ξεκινήσει με την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομιλία του Δρ Παναγιώτη Νιάρχου, ομότιμου καθηγητή Παρατηρησιακής Αστροφυσικής, ΕΚΠΑ, με τίτλο: «Αναζήτηση εξωγήινης ζωής: Ενδείξεις και αναπάντητα ερωτήματα». Ακολούθως θα προβληθεί η ψηφιακή Πλανηταριακή παράσταση με τίτλο: «Ζωή στο Σύμπαν». Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Καθηγητής Παναγιώτης Νιάρχος είναι από τους πλέον ειδικούς στην Ελλάδα σε θέματα εξωπλανητών και αναζήτησης ζωής σε άλλα Πλανητικά Συστήματα, πέραν του δικού μας Ηλιακού Συστήματος, και είναι ενεργό μέλος των Division F: Planetary Systems and Bioastronomy και Commission F2: Exoplanets and the Solar System της Διεθνούς Αστρονομικής Ενώσεως (IAU). Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 18:30 μ.μ. Σε περίπτωση αυξημένης προσέλευσης, το αφιέρωμα θα επαναληφθεί την ίδια ημέρα στις 20:00 μ.μ. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό. Απαραίτητα είναι τα δελτία εισόδου, η διανομή των οποίων θα πραγματοποιηθεί από το Ταμείο του Πλανηταρίου από τις 18:00 της ίδιας ημέρας. Κάθε άτομο θα μπορεί να προμηθευτεί έως 2 δελτία εισόδου. Θα διατεθούν 240 δελτία εισόδου για κάθε αφιέρωμα. Προτείνεται για παιδιά 10 ετών και άνω. Οι χώροι του Ιδρύματος Ευγενίδου είναι προσβάσιμοι και φιλικοί σε ανθρώπους με κινητική αναπηρία, ενώ έχει προβλεφθεί διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα ή/και χειλεανάγνωση. Οι σκύλοι οδηγοί τυφλών είναι ευπρόσδεκτοι. Λίγα λόγια για την ομιλία του καθηγητή Παναγιώτη Νιάρχου Η πίστη στην ύπαρξη άλλων κόσμων στο Σύμπαν που φιλοξενούν ζωή και ειδικότερα νοήμονα ζωή, έχει απασχολήσει τη σκέψη μερικών από τους σπουδαιότερους σοφούς της ιστορίας. Η συζήτηση για την ύπαρξη άλλων κόσμων άρχισε από την εποχή των αρχαίων ελλήνων φιλοσόφων (από το 600 π.Χ.) και συνεχίστηκε στα χρόνια που ακολούθησαν. Οι απόψεις αυτές είναι πιο επίκαιρες από ποτέ, σήμερα, καθώς τα τελευταία παρατηρησιακά αποτελέσματα παρέχουν σοβαρές ενδείξεις για την ύπαρξη κάποιας μορφής ζωής μέσα στο ηλιακό μας σύστημα και επιβεβαιώνουν την ύπαρξη άλλων πλανητικών συστημάτων στο Σύμπαν. Η συστηματική επιστημονική έρευνα για την ανακάλυψη εξωηλιακών πλανητών άρχισε το 1995 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα με συνεχώς βελτιούμενες μεθόδους ανίχνευσης και παράλληλα με θεωρητικές μελέτες του θέματος. Παρουσιάζονται οι ερευνητικές προσπάθειες των τελευταίων δύο δεκαετιών και τα αποτελέσματα για τους εξωηλιακούς πλανήτες, που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, με έμφαση σε εκείνους που πιθανόν να φιλοξενούν κάποιο είδος ζωής. Επισημαίνεται ιδιαίτερα η συμβολή του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler στην έρευνα αυτή. Λίγα λόγια για την «Ζωή στο Σύμπαν» Η ψηφιακή παράσταση «Ζωή στο Σύμπαν» σας προσκαλεί σε μια συναρπαστική αναζήτηση της ζωής πέρα από την Γη. Ξεκινώντας από την προέλευση και την εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη μας, η παράσταση εστιάζει στα ουράνια σώματα του Ηλιακού μας συστήματος, που το πιθανότερο είναι να φιλοξενούν μικροβιακές μορφές ζωής, καθώς και στις σημαντικότερες μεθόδους που χρησιμοποιούν οι αστρονόμοι για τον εντοπισμό και την μελέτη ενός εξωπλανήτη. Τι θα μπορούσε άραγε να κρύβεται ανάμεσα στα αναρίθμητα άστρα των δισεκατομμυρίων γαλαξιών του Σύμπαντος; (Παραγωγή: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2016) Σύντομο βιογραφικό σημείωμα του Παναγιώτη Γ. Νιάρχου Ομ. Καθηγητής Παρατηρησιακής Αστροφυσικής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.). Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Μαθηματικών του Ε.Κ.Π.Α. και κάτοχος MSc και PhD από το Πανεπιστήμιο του Manchester, UK. Έχει διατελέσει αναπληρωτής πρόεδρος του Τμήματος Φυσικής (Ε.Κ.Π.Α.) (2002-2004) και επί 10 έτη (1996-2002, 2008-2012) Διευθυντής του Τομέα Αστροφυσικής Αστρονομίας και Μηχανικής του Τμήματος Φυσικής του Ε.Κ.Π.Α. Επίσης υπήρξε Διευθυντής επί 12 έτη (2000-2012) του Γεροσταθοπούλειου Αστεροσκοπείου του Ε.Κ.Π.Α. και Διευθυντής επί 15 έτη (1997-2012) του Εργαστηρίου Αστρονομίας του Τμήματος Φυσικής του Ε.Κ.Π.Α.. Ήταν ο κύριος υπεύθυνος για την εγκατάσταση του Γεροσταθοπούλειου Αστεροσκοπείου το 1999 και την μετέπειτα οργάνωση και λειτουργία του. Υπήρξε επισκέπτης Καθηγητής-Ερευνητής στα Πανεπιστήμια Tübingen και Μünster της Γερμανίας και Καρόλου της Πράγας, και έχει δημιουργήσει πολλές συνεργασίες με γνωστά αστρονομικά κέντρα και αστεροσκοπεία του εξωτερικού. Υπήρξε μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Commission 42 της IAU για 6 χρόνια (2006-2012), μέλος του European Network of Excellence in Asteroseismology, και είναι συνεκδότης από το 2000 μέχρι σήμερα στο Bulletin on Bibliography of Close Binary Stars, Commission 42 of the International Astronomical Union (IAU). Eίναι επίσης μέλος διάφορων ελληνικών και διεθνών επιστημονικών Εταιρειών και Ενώσεων, όπως της Διεθνούς Αστρονομικής Ενώσεως, της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, της Ελληνικής Αστρονομικής Εταιρείας και της Εθνικής Αστρονομικής Επιτροπής (μέλος ΔΣ). Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται σε θέματα Παρατηρησιακής Αστροφυσικής και ειδικότερα σε φωτομετρικές και φασματοσκοπικές παρατηρήσεις και θεωρητικές μελέτες αλληλεπιδρώντων διπλών αστέρων, παλλόμενων μεταβλητών αστέρων, αστεροσεισμολογίας και εξωηλιακών πλανητών. Έχει κάνει παρατηρήσεις σε πολύ γνωστά και μεγάλα αστεροσκοπεία του εξωτερικού, όπως European Southern Observatory (ESO), La Silla (Chile)*, Instituto de Astrofisica de Canarias (IAC) (Spain), South African Astronomical Observatory (SAAO), (South Africa), κ.α.. Έχει συγγράψει (μόνος ή και με συνεργάτες) 9 βιβλία-Πανεπιστημιακές Σημειώσεις αστρονομικού περιεχομένου, έχει επιβλέψει πολλές μεταπτυχιακές και διδακτορικές διατριβές, έχει οργανώσει διεθνή συνέδρια, και έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 300 επιστημονικές εργασίες σε διεθνή περιοδικά και συνέδρια, και σε τιμητικούς τόμους. Τέλος πρέπει να αναφερθεί ότι υπήρξε ο εμπνευστής των εκδηλώσεων του Γεροσταθοπούλειου Πανεπιστημιακού Αστεροσκοπείου «Βραδιές κοινού – Αστρονομία για όλους», οι οποίες συνεχίζονται με επιτυχία από την έναρξη λειτουργίας του αστεροσκοπείου (2000) μέχρι και σήμερα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500196811

Σε εξέλιξη η παρθενική πτήση του Falcon Heavy Η αμερικανική ιδιωτική διαστημική εταιρεία SpaceX του δισεκατομμυριούχου Έλον Μασκ εκτόξευσε με επιτυχία το βράδυ της Τρίτης τον πύραυλο βαρέων βαρών Falcon Heavy, τον πιο μεγάλο και ισχυρό αυτή τη στιγμή στον κόσμο. Στην παρθενική πτήση του ο πύραυλος μεταφέρει στο εσωτερικό του ένα κόκκινο ηλεκτρικό σπορ αυτοκίνητο Tesla Roadster, που κατασκευάζει η αυτοκινητοβιομηχανία του Μασκ. Ο τολμηρός επιχειρηματίας αποκάλυψε μετά την εκτόξευση από το ιστορικό Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα ότι έτρεμε από το φόβο του για την έκβαση της εκτόξευσης και ότι έδινε πιθανότητες 50-50 κάτι να πάει στραβά σε αυτό το πρώτο τεστ. «Ένιωσα μια μεγάλη ανακούφιση. Είχα στο μυαλό μου την εικόνα μιας γιγάντιας έκρηξης στην εξέδρα, μιας ρόδας να πέφτει από ψηλά και να κυλάει μόνη της στο δρόμο. Αλλά ευτυχώς τίποτε από αυτά δεν συνέβη», δήλωσε μετά την πετυχημένη εκτόξευση. Ο πύραυλος Falcon Heavy (Βαρύ Γεράκι), που έχει ύψος 70 μέτρων και διαθέτει 27 μηχανές προώθησης, ουσιαστικά αποτελείται από τρεις μικρότερους συνενωμένους δίπλα-δίπλα πυραύλους Falcon 9 της SpaceX. Μπορεί να μεταφέρει βάρος έως 64 τόνων σε χαμηλή τροχιά, δηλαδή όσο ζυγίζουν περίπου πέντε διώροφα λονδρέζικα λεωφορεία, με κόστος 90 εκατομμυρίων δολαρίων ανά εκτόξευση. Ο επόμενος αμερικανικός πύραυλος σε επιδόσεις σήμερα είναι ο Delta IV Heavy της United Launch Alliance (συνεταιρισμού της Lockheed Martin και της Boeing), που μπορεί να μεταφέρει σχεδόν το μισό φορτίο και με σχεδόν τετραπλάσιο κόστος (350 εκατ. δολάρια). Λόγω αυτής της πολύ ευνοϊκής σύγκρισης υπέρ του, το «Βαρύ Γεράκι» αναμένεται να αποτελέσει το «βαρύ πυροβολικό» των διαστημικών πτήσεων στο μέλλον. Στην πρώτη αυτή πτήση που μετέφερε το αυτοκίνητο Tesla, μια κούκλα με διαστημική στολή κάθεται στη θέση του οδηγού, ενώ το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου παίζει ξανά και ξανά την μεγάλη επιτυχία του Ντέιβιντ Μπάουι "Space Oddity", σύμφωνα με το BBC και τα πρακτορεία Ρόιτερς και Γαλλικό. Αν όλα πάνε καλά, το ανώτερο τμήμα του πυραύλου θα θέσει σε ελλειπτική τροχιά το Tesla γύρω από τον Ήλιο, η οποία θα φθάσει έως τον Άρη. Οκτώ λεπτά μετά την εκτόξευση, δύο από τα κατώτερα μέρη του πυραύλου επέστρεψαν στη Γη με ελεγχόμενο τρόπο, για να ξαναχρησιμοποιηθούν στο μέλλον, κάτι που επιτρέπει μεγάλη εξοικονόμηση κόστους. Μάλιστα προσεδαφίστηκαν σχεδόν ταυτόχρονα κοντά στο σημείο από όπου είχαν εκτοξευθεί. «Ήταν επικό. Είναι πιθανώς το πιο συναρπαστικό πράγμα που έχω ποτέ δει», σχολίασε ο Μασκ. Το τρίτο κατώτερο τμήμα, που επρόκειτο να επιστρέψει πάνω σε ένα πλοίο-drone εκατοντάδες χιλιόμετρα από την ακτή της Φλόριντα, έχασε το στόχο του και συνετρίβη στη θάλασσα του Ατλαντικού με ταχύτητα 500 χιλιομέτρων την ώρα. Ήταν το μόνο συμβάν που κάπως σκίασε τη μεγάλη επιτυχία της SpaceX. Οι αποδεδειγμένες πλέον δυνατότητες του νέου γιγάντιου πυραύλου θα επιτρέψουν στην αμερικανική κυβέρνηση και στο Πεντάγωνο να θέσουν μελλοντικά σε τροχιά πολύ μεγαλύτερους τηλεπικοινωνιακούς, στρατιωτικούς και κατασκοπευτικούς δορυοφόρους. Επίσης να σταλούν μεγαλύτερα ρομπότ όχι μόνο στον Άρη, αλλά και σε πιο μακρινούς πλανήτες όπως ο Δίας και ο Κρόνος. Χάρη στο άκρως ανταγωνιστικό κόστος του Falcon Heavy, ο Μασκ προέβλεψε ότι «θα είναι το τέλος του παιγνιδιού για όλους τους άλλους πυραύλους βαρέων φορτίων». Όσο για το αυτοκίνητο Tesla που ταξιδεύει στο διάστημα, είπε ότι «μπορεί κάποτε στο μέλλον να το ανακαλύψει κάποια φυλή εξωγήινων». Ο Falcon Heavy είναι ο πιο μεγάλος πύραυλος εν λειτουργία σήμερα. Στην ιστορία έχουν υπάρξει δύο ακόμη πιο ισχυροί πύραυλοι που έχουν πια αποσυρθεί, ο αμερικανικός Saturn V που έστειλε τους αστροναύτες στη Σελήνη και ο σοβιετικός Energia που έκανε δύο πτήσεις το 1987-88. Αλλά η SpaceΧ ετοιμάζει έναν ακόμη πιο μεγάλο πύραυλο, τον BFR (Big Falcon Rocket, πιο γνωστό ως Big Fucking Rocket!). http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500196760

Αστεροειδής θα περάσει σε… απόσταση αναπνοής από τη Γη. Συνεχίζονται, και φαίνεται να αυξάνονται, οι κοντινές διελεύσεις αστεροειδών από τον πλανήτη μας, μάλλον επειδή έχουμε πια αυξημένες τεχνικές δυνατότητες να βλέπουμε αυτό που ανέκαθεν συνέβαινε, αλλά εν αγνοία μας. Ένας αστεροειδής διαμέτρου 15 έως 30 μέτρων, ο 2018 CC, ο οποίος είχε ανακαλυφθεί στις 4 Φεβρουαρίου φέτος από αστρονόμους στις ΗΠΑ με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου Catalina Sky Survey (CSS) στην Αριζόνα, πέρασε την Τρίτη σε απόσταση 184.000 χιλιομέτρων από τη Γη. Ακόμη πιο κοντά, σε απόσταση μόνο 64.000 χιλιομέτρων, δηλαδή λιγότερο από το ένα πέμπτο της απόστασης Γης-Σελήνης, θα περάσει την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου ένας δεύτερος αστεροειδής, ο 2018 CB, ο οποίος ανακαλύφθηκε από το ίδιο τηλεσκόπιο επίσης στις 4 Φεβρουαρίου και έχει διάμετρο 15 έως 40 μέτρων. «Αν και ο 2018 CB είναι αρκετά μικρός, είναι μάλλον μεγαλύτερος από τον αστεροειδή που εισήλθε στην ατμόσφαιρα πάνω από το Τσελιάμπινσκ της Ρωσίας το 2013. Αστεροειδείς αυτού του μεγέθους δεν πλησιάζουν συχνά τόσο κοντά στον πλανήτη μας, ίσως μόνο μία ή δύο φορές το χρόνο», δήλωσε ο Πολ Τσόντας, διευθυντής του Κέντρου Μελετών για τα Κοντινά στη Γη Αντικείμενα του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια. http://www.kathimerini.gr/947330/article/epikairothta/kosmos/asteroeidhs-8a-perasei-se-apostash-anapnohs-apo-th-gh

Ευρωπαϊκή διάκριση για την ελληνίδα μαθήτρια Θεοδώρα Πλιάτσικα. Η αγάπη της για τα γαλλικά και η όρεξή της να συμμετέχει σε σχολικούς διαγωνισμούς οδήγησαν τη μαθήτρια της Γ' τάξης του 1ου ΓΕΛ Τρικάλων Θεοδώρα Πλιάτσικα στον ετήσιο μεταφραστικό διαγωνισμό «Juvenes Translatores», όπου κατάφερε να κερδίσει το πρώτο βραβείο ανάμεσα σε 91 διαγωνιζομένους από 21 σχολεία της Ελλάδας και να είναι η ελληνίδα νικήτρια του διαγωνισμού. «Ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει, μου ήρθε κάπως ξαφνικό. Πάντα μου άρεσαν τα γαλλικά και γενικότερα η γαλλική κουλτούρα. Βέβαια τώρα δεν μπορώ να σας πω ότι χαίρομαι την επιτυχία μου, γιατί είμαι μαθήτρια της Γ' Λυκείου και διαβάζω αρκετά» λέει στο «Βήμα» η 17χρονη μαθήτρια, συμπληρώνοντας ότι «το κείμενο που μετέφρασα ήταν ένας διάλογος μεταξύ φίλων για το αν είναι καλό να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Το επίπεδο του κειμένου δεν ήταν τόσο δύσκολο. Ο λόγος του ήταν καθημερινός. Αυτό που έπρεπε να κάνουμε δεν ήταν να μεταφράσουμε λέξη προς λέξη το κείμενο, αλλά να μεταδώσουμε το νόημα και τα συναισθήματα που ένιωθαν τα δύο πρόσωπα του κειμένου». Η ίδια έχει συμμετάσχει και σε άλλους διαγωνισμούς και όπως λέει είναι ιδιαίτερα δραστήρια. Αριστη μαθήτρια και σημαιοφόρος του σχολείου προετοιμάζεται για τις πανελλαδικές εξετάσεις, έτσι εφέτος δεν θα έχει τον χρόνο να συμμετάσχει σε εξωσχολικές δραστηριότητες. Για τον συγκεκριμένο διαγωνισμό δεν είχε προετοιμαστεί σχεδόν καθόλου: «Εφόσον είδα ότι συμπεριλαμβάνονται τα γαλλικά, είπα από μέσα μου ότι σίγουρα θα συμμετάσχω σε αυτόν τον διαγωνισμό και έτσι τυχαία δήλωσα συμμετοχή. Δεν μπήκα με τη σκέψη ότι θα νικήσω. Για αυτόν τον διαγωνισμό δεν είχα προετοιμαστεί, απλά πήγα εκείνη την ημέρα και έγραψα». Δεν είναι η πρώτη φορά που το 1ο ΓΕΛ Τρικάλων συμμετέχει στον εν λόγω διαγωνισμό. Αυτή τη φορά κατάφερε να κερδίσει το πρώτο βραβείο, ενώ τρεις ακόμα μαθητές, από τους πέντε που εκπροσώπησαν το σχολείο ξεχώρισαν για την ποιότητα της μετάφρασής τους και τιμήθηκαν με ειδική μνεία. «Ολα τα παιδιά χάρηκαν για τη διάκρισή τους. Στην αρχή ξαφνιάστηκαν, γιατί δεν ήξεραν ότι είχαν επιλεγεί. Φέτος για πρώτη φορά έδωσαν 11 ειδικές μνείες στον διαγωνισμό» αναφέρει στο «Βήμα» η κυρία Αθανασία Ζαραμπούκα, διευθύντρια του σχολείου. «Τα παιδιά μας δείχνουν ενδιαφέρον για τέτοιου είδους διαγωνισμούς, όχι μόνο για τον συγκεκριμένο, και παίρνουν μέρος και σε άλλες δράσεις». Ψυχή της διοργάνωσης ήταν η κυρία Ναυσικά Μουλά, φιλόλογος, η οποία σε στενή συνεργασία με τις καθηγήτριες Γαλλικών και Αγγλικών του σχολείου κυρίες Βασιλική Ακράτου, Γεωργία Κουράκου και Νικολέττα Κοκκίνου φρόντισε από νωρίς για την καλύτερη δυνατή προετοιμασία των παιδιών πριν από την κρίσιμη ημέρα. Ταξίδι στις Βρυξέλλες Με μήνυμά του προς τους 28 επιτυχόντες μαθητές ο επίτροπος Προϋπολογισμού και Ανθρωπίνων Πόρων κ. Γκίντερ Ετινγκερ δήλωσε: «Σας συγχαίρω για την επιτυχία σας. Ανταποκριθήκατε εξαιρετικά σε αυτή την πρόκληση αποδεικνύοντας τις ικανότητές σας και στις 24 γλώσσες της ΕΕ. Η εκμάθηση ξένων γλωσσών είναι δεξιότητα που έχει ζωτική σημασία για τη σταδιοδρομία σας και την προσωπική σας ανάπτυξη. Είναι εντυπωσιακό να βλέπει κανείς τόσο πολλούς ταλαντούχους νέους. Η πολυγλωσσία είναι κάτι που καθορίζει εμάς τους Ευρωπαίους». Οι συνολικά 28 μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ένας από κάθε κράτος-μέλος, θα ταξιδέψουν στις Βρυξέλλες στις 10 Απριλίου για να παραλάβουν τα βραβεία τους από τον κ. Ετινγκερ, ενώ στη συνέχεια θα επισκεφθούν το Διεθνές Μεταφραστικό Κέντρο. Παρά την προετοιμασία για τις εξετάσεις η Θεοδώρα θα ταξιδέψει στη βελγική πρωτεύουσα μαζί με την οικογένειά της. «Νομίζω ότι θα πάρω κάποια βιβλία μαζί μου για να συνεχίσω το διάβασμά μου, αλλά το περιμένω πώς και πώς για να γνωρίσω και τα άλλα παιδιά από τις υπόλοιπες χώρες και να τα ρωτήσω για τις εμπειρίες τους από τον διαγωνισμό» λέει η μαθήτρια της Γ' Λυκείου. Ο διαγωνισμός Ο διαγωνισμός «Juvenes Translatores» («Νέοι μεταφραστές» στα λατινικά) διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 2007 από τη Γενική Διεύθυνση Μετάφρασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στόχος του είναι να προωθήσει την εκμάθηση γλωσσών στα σχολεία και να δώσει στους νέους μια γεύση από το επάγγελμα του μεταφραστή. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν 17χρονοι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και διεξάγεται ταυτόχρονα σε όλα τα επιλεγέντα σχολεία σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Ο διαγωνισμός ενέπνευσε και ενθάρρυνε ορισμένους από τους συμμετέχοντες να ακολουθήσουν γλωσσικές σπουδές στο πανεπιστήμιο και να γίνουν επαγγελματίες μεταφραστές. Φέτος, περισσότεροι από 3.300 μαθητές από ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση μετέφρασαν κείμενα σχετικά με την 60ή επέτειο από τη γέννησή της. Οι μαθητές έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό σε 144 γλωσσικούς συνδυασμούς και μετέφρασαν, μεταξύ άλλων, από τα πολωνικά στα φινλανδικά, καθώς και από τα τσεχικά στα ελληνικά. Τα πιο σπάνια ζεύγη γλωσσών ήταν φινλανδικά - εσθονικά, ιταλικά - ουγγρικά και ισπανικά - πολωνικά. Ολοι οι νικητές επέλεξαν να μεταφράσουν προς τη γλώσσα που κατείχαν καλύτερα ή προς τη μητρική τους γλώσσα - όπως κάνουν και οι μεταφραστές των οργάνων της ΕΕ. http://www.tovima.gr/society/article/?aid=940568

Soyuz-2.1a-Progress-MS-08 Στις 11 Φεβρουαρίου 2018, στις 11:58:44 ώρα Μόσχας, σχεδιάζεται η εκτόξευση του πυραύλου Soyuz-2.1a με το όχημα φορτίου Progress-MS-08 από τον εκτοξευτή της πλατφόρμας 6 της τοποθεσίας του κοσμοδρόμιου Baikonur. Σκοπός της πτήσης: παράδοση καυσίμων, προϊόντων, νερού και λοιπών φορτίων που απαιτούνται για τη λειτουργία του σταθμού σε επανδρωμένη κατάσταση στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης και η προσάρτηση του πλοίου μεταφοράς με το ISS, στην ιστοσελίδα μας online.roscosmos.ru https://www.roscosmos.ru/print/24642/ https://www.roscosmos.ru/print/24650/ https://www.energia.ru/ru/iss/iss54/progress_ms-08/photo_02-06.html Οι ρώσοι κοσμοναύτες θα τοποθετήσουν τον επιστημονικό εξοπλισμό "Ikarus" στο ISS. Κατά τη διάρκεια του επόμενου διαστημικου περίπατου το πλήρωμα του ISS-55/56 πρέπει να τοποθετησει στην εξωτερική επιφάνεια της μονάδας παροχής υπηρεσιών «Zvezda» του ρωσικού τμήματος της μονάδας της κεραίας ISS από τον κοινο ρωσο-γερμανικό επιστημονικό εξοπλισμό «Ίκαρος». Ο υπολογιστής ελέγχου OVS-1 έχει ήδη παραδοθεί στο ISS τον Οκτώβριο του 2017. Η μονάδα κεραίας εξασφαλίζει τη λήψη και τη διαβίβαση πληροφοριών από μεταναστευτικά ζώα. Έτσι, οι επιστήμονες που συμμετέχουν στο έργο, θα είναι σε θέση να προσδιορίσουν τον αντίκτυπο στη συμπεριφορά των ζώων των διάφορων περιβαλλοντικών παραγόντων, για την παρακολούθηση της οικολογικής κατάστασης σχετικά με τις μεταναστευτικές οδούς και να αποτρέψει δυνητικά επικίνδυνα και καταστροφικα φαινόμενα στον πλανήτη.Το κιτ πτήσης Ikarus θα παραδοθεί στο ISS RS ως μέρος της TGK Progress στις 11 Φεβρουαρίου.Η ICARUS, η Διεθνής συνεργασία για τη διεξαγωγή πειραμάτων σε ζώα χρησιμοποιώντας το διάστημα, είναι ένα ρωσικό-γερμανικό πείραμα, το οποίο κατευθύνεται από την RSC Energia σε συνεργασία με τη SpaceTech (STI) τη Γερμανική Διαστημική Υπηρεσία (DLR), το Γερμανικό Ινστιτούτο Ορνιθολογίας (Max Plank Institute) και το Γεωγραφικό Ινστιτούτο της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Η Εταιρεία εργάζεται σε αυτό το έργο από το 2010. Τον Νοέμβριο του 2014 υπογράφηκε συμφωνία μεταξύ της Roskosmos και της DLR για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου στο ρωσικό τμήμα του ISS. https://www.energia.ru/ru/news/news-2018/news_02-05_2.html

Άρχισε η κατασκευή του διαστημοπλοίου Orion που προορίζεται για επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη. Μηχανικοί και τεχνικοί της Lockheed Martin άρχισαν στο Michoud Assembly Facility της NASA, κοντά στη Νέα Ορλεάνη, την κατασκευή του διαστημοπλοίου Orion το οποίο προορίζεται για χρήση σε επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη, συγκολλώντας τα δύο πρώτα τμήματα της κάψουλας πληρώματος της Exploration Mission-2 (EM-2). Το Orion πρόκειται να αποτελέσει το πρώτο εξερευνητικό διαστημόπλοιο της NASA και η αποστολή EM-2, όπως αναφέρει η Lockheed Martin, θα είναι η πρώτη του πτήση με αστροναύτες. Η πτήση αυτή, που θα γίνει με πύραυλο SLS (Space Launch System), σύμφωνα με τη Lockheed Martin θα φέρει μια νέα εποχή στην εξερεύνηση του διαστήματος, θέτοντας τις βάσεις για το φιλόδοξο πρόγραμμα Deep Space Gateway και εν τέλει για τις επανδρωμένες αποστολές στον Άρη. «Το Orion έχει φοβερό momentum. Ολοκληρώνουμε τη συναρμολόγηση του Orion της αποστολής EM-1 στη Φλόριντα, και ταυτόχρονα αρχίζουμε την παραγωγή του πρώτου που θα μεταφέρει πλήρωμα» είπε ο Μάικ Χόους, αντιπρόεδρος της Lockheed Martin και υπεύθυνος προγράμματος του Orion. «Δεν είναι απλά το πιο προηγμένο διαστημόπλοιο που έχει φτιαχτεί ποτέ, η παραγωγή του θα είναι και πιο αποδοτική σε σχέση με οποιαδήποτε προηγούμενη κάψουλα» πρόσθεσε. Το σκάφος είναι ειδικά σχεδιασμένο για να αντέξει τις σκληρές συνθήκες του ταξιδιού στο βαθύ διάστημα, και η βασική δομή του τμήματος του πληρώματος αποτελείται από επτά μεγάλα κομμάτια κράματος αλουμινίου. Όταν ολοκληρωθεί η κατασκευή τον Σεπτέμβριο, θα μεταφερθεί στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι για δοκιμές. http://www.naftemporiki.gr/story/1318147/arxise-i-kataskeui-tou-diastimoploiou-orion-pou-proorizetai-gia-epandromeni-apostoli-sti-selini

Μπορεί να ψυχθεί η σκοτεινή ύλη; Ένα νέο θεωρητικό μοντέλο «σκοτεινού ηλεκτρομαγνητισμού» εισάγει ένα φορτίο για την σκοτεινή ύλη, το οποίο θα της επέτρεπε να εκπέμπει ενέργεια και να καταρρέει βαρυτικά σε συμπαγή αντικείμενα, όπως σκοτεινά άστρα ή σκοτεινοί γαλαξίες Μια αρκετά διαδεδομένη άποψη είναι ότι η σκοτεινή ύλη δεν μπορεί να ψυχθεί εκπέμποντας ενέργεια. Αν μπορούσε, τότε θα μπορούσε να συσσωρεύεται σχηματίζοντας συμπαγή αντικείμενα με τον ίδιο τρόπο που η γνωστή μας βαρυονική ύλη σχηματίζει πλανήτες, άστρα και γαλαξίες. Οι παρατηρήσεις μέχρι σήμερα δείχνουν ότι η σκοτεινή ύλη δεν κάνει κάτι τέτοιο, αλλά μια αόρατη «άλως» σκοτεινής ύλης περιβάλλει τους γαλαξίες και τους συγκρατεί σε μια σταθερή κατάσταση. Αλλά τι θα συνέβαινε αν οι γαλαξίες περιέχουν συμπυκνώματα σκοτεινής ύλης, που απλά δεν τα εντοπίσαμε ακόμα; Οι Matthew Buckley και Anthony DiFranzo, από το Πανεπιστήμιο του Rutgers, προτείνουν ένα νέο μοντέλο για τη σκοτεινή ύλη σύμφωνα με το οποίο μπορεί να ψύχεται. Ενώ το μοντέλο τους επιτρέπει το μεγαλύτερο μέρος της σκοτεινής ύλης να κατανέμεται στην γαλαξιακή άλω, προβλέπει επίσης χιλιάδες υποδομές της σκοτεινής ύλης να κατανέμονται σε όλο τον γαλαξία. Η ψύξη της βαρυονικής ύλης που οδήγησε στον σχηματισμό των κοσμικών δομών οφειλόταν κυρίως σε αλληλεπιδράσεις μεταξύ φορτισμένων σωματιδίων. Αν η σκοτεινή ύλη συνίσταται από σωματίδια που διαθέτουν ανάλογο φορτίο, πιθανόν να μπορούσε να ψυχθεί. Οι Buckley και DiFranzo δημιούργησαν ένα μοντέλο σύμφωνα με το οποίο η σκοτεινή ύλη συνίσταται από δυο τύπους φορτισμένων σωματιδίων – το αντίστοιχο των πρωτονίων και των ηλεκτρονίων – και δείχνουν ότι τα σωματίδια αυτά μπορούν να ακτινοβολήσουν ενέργεια. Κι άλλοι ερευνητές υπέθεσαν ότι η σκοτεινή ύλη ψύχεται, αλλά δεν ήταν σε θέση να εξηγήσουν γιατί η γαλαξιακή άλως δεν καταρρέει. Το νέο μοντέλο παρακάμπτει αυτό το πρόβλημα: πάνω από μια κρίσιμη μάζα της σκοτεινής ύλης που περιέχεται σε έναν γαλαξία, η ψύξη παρεμποδίζεται και η σκοτεινή ύλη παραμένει στην άλω. Για τιμές μικρότερες της κρίσιμης μάζας, μια αρκετά πυκνή ποσότητα της σκοτεινής ύλης θα μπορούσε να καταρρεύσει βαρυτικά σχηματίζοντας ένα συμπαγές αντικείμενο. Οι ερευνητές δεν προβλέπουν τι είδους αντικείμενα θα μπορούσαν να είναι αυτά ή πως θα μπορούσαν να τα εντοπίσουν οι αστρονόμοι. Εκτιμούν ότι ανάλογα με συγκεκριμένες τιμές των παραμέτρων του μοντέλου αυτά τα αντικείμενα θα μπορούσαν να συγκριθούν ως προς την μάζα τους με υπερμεγέθη άστρα έως και γαλαξίες νάνους. https://physicsgg.me/2018/02/01/%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%b5%ce%af-%ce%bd%ce%b1-%cf%88%cf%85%cf%87%ce%b8%ce%b5%ce%af-%ce%b7-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%cf%8d%ce%bb%ce%b7/

Η βαρύτητα λύνει το πρόβλημα της μαγνητικής ροπής του μιονίου; Πριν από μερικές μέρες εμφανίστηκαν τρεις προδημοσιεύσεις φυσικών από την Ιαπωνία https://arxiv.org/abs/1801.10244) σύμφωνα με τις οποίες η εξαλείφθηκε η διαφορά μεταξύ θεωρίας και πειράματος όσον αφορά την ανώμαλη μαγνητική ροπή του μιονίου. Ο θεωρητικός υπολογισμός της μαγνητικής ροπής του μιονίου συγκλίνει προς την πειραματική, αν ληφθούν υπόψη οι διορθώσεις που οφείλονται στην γήινη βαρύτητα(. To μιόνιο (μ) ανήκει στην κατηγορία των λεπτονίων και είναι το «παχύσαρκο» ξαδερφάκι του ηλεκτρονίου. Έχει το ίδιο σπιν (½) και το ίδιο ηλεκτρικό φορτίο με το ηλεκτρόνιο. Όμως, η μάζα του είναι πολύ μεγαλύτερη, 200 φορές η μάζα του ηλεκτρονίου. Ενώ το ηλεκτρόνιο είναι «αιώνιο» αφού δεν υπάρχει τίποτα ελαφρύτερο για να διασπαστεί, το μιόνιο έχει μέσο χρόνο ζωής 2,2 μs και ο συνήθης τρόπος διάσπασής του είναι: \mu^{-} \rightarrow e^{-} + \bar{\nu}_{e} + \nu_{\mu} Η ανώμαλη μαγνητική ροπή Η μαγνητική ροπή \vec{\mu} ενός μαγνήτη είναι το μέγεθος που προσδιορίζει την ροπή \vec{\tau} που δέχεται ο μαγνήτης όταν τοποθετείται σε ένα εξωτερικό μαγνητικό πεδίο \vec{B} , \vec{\tau}=\vec{\mu}\times\vec{B} . Ένας βρόχος ηλεκτρικού ρεύματος, ένας ραβδόμορφος μαγνήτης, ένα ηλεκτρόνιο, ένα μόριο, ένας πλανήτης, έχουν μαγνητική ροπή. Για το ηλεκτρόνιο η μαγνητική ροπή είναι ανάλογη του σπιν \vec{S} : \vec{\mu} =g\frac{e}{2m}\vec{S} Mια πρώτη προσέγγιση της εξίσωσης Dirac δίνει g=−2, μια τιμή που θεωρείται ως κλασικό αποτέλεσμα. Αυτή η κλασική τιμή διαφέρει από την παρατηρούμενη τιμή κατά ένα μικρό κλάσμα: a_{e}=\frac{g-2}{2} μια διαφορά που αναφέρεται ως ανώμαλη μαγνητική ροπή. Η ανώμαλη μαγνητική ροπή οφείλεται στην αλληλεπίδραση με εικονικά σωματίδια, σωματίδια που εμφανίζονται για μια στιγμή και στη συνέχεια εξαφανίζονται. Τα εικονικά σωματίδια σύμφωνα με την αρχή της απροσδιοριστίας μπορούν να εμφανιστούν στον πραγματικό κόσμο για πολύ μικρό χρονικό διάστημα χωρίς να παραβιάζονται οι αρχές της φυσικής. Οι φυσικοί υπολογίζουν την συνεισφορά στην ανώμαλη μαγνητική ροπή του ηλεκτρονίου από τα εικονικά σωματίδια χρησιμοποιώντας την Κβαντική Ηλεκτροδυναμική και τα διαγράμματα Feynman: a_{e} =0.001 159 652 181 643 (764) . H τωρινή πειραματική τιμή είναι: a_{e} =0.001 159 652 180 73 (28) , που συμφωνεί με την θεωρητική κατά 1:109. Πρόκειται για έναν θρίαμβο της θεωρητικής φυσικής. Η διαφορά μεταξύ των παραγόντων g του ηλεκτρονίου και του μιονίου οφείλεται στην διαφορά των μαζών τους. Η ανώμαλη μαγνητική ροπή του μιονίου αμ υπολογίζεται με παρόμοιο τρόπο, αλλά εμφανίζονται κάποιες διαφοροποιήσεις. Περιέχει τρεις όρους: a_{\mu}^{SM} = a_{\mu}^{QED} + a_{\mu}^{EW} + a_{\mu}^{Hadron} =0.001 165 918 04 (51) . Oι πρώτοι δύο όροι αντιστοιχούν στις αλληλεπιδράσεις με φωτόνια, λεπτόνια και τα μποζόνια W, Ζ και Higgs και μπορούν να υπολογιστούν από την θεωρία. Ο τρίτος όρος αντιστοιχεί στις αλληλεπιδράσεις με αδρόνια (που δεν είναι σημαντικές για τα ηλεκτρόνια) και δεν μπορεί να υπολογιστεί χρησιμοποιώντας μόνο τη καθιερωμένη θεωρία. Χρειάζονται επιπλέον δεδομένα που προκύπτουν από πειράματα. Έτσι η ανώμαλη μαγνητική ροπή του μιονίου προσφέρεται για τον έλεγχο θεωριών πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου, όπως η Υπερσυμμετρία. Το πείραμα E821, στο εργαστήριο Brookhaven, μέτρησε την ανώμαλη ροπή του μιονίου βρίσκοντας μια τιμή a_{\mu} =0.001 165 920 9 (6) . Ενώ λοιπόν η μαγνητική ροπή του ηλεκτρονίου συμφωνεί εξαιρετικά με την θεωρητική, αυτό δεν συμβαίνει με το μιόνιο που διαθέτει πολύ μεγαλύτερη μάζα από το ηλεκτρόνιο. Οι φυσικοί θεωρούν ότι η διαφορά στην ανώμαλη μαγνητική ροπή των μιονίων αναδεικνύει τις ρωγμές του Καθιερωμένου Προτύπου των στοιχειωδών σωματιδίων. Έτσι, σύμφωνα με τις προαναφερθείσες εργασίες των Ιαπώνων φυσικών η διαφορά απαλείφεται αν στους υπολογισμούς ληφθεί υπόψη η καμπύλωση του χωροχρόνου που προκαλεί το βαρυτικό πεδίο της Γης. Όμως, κυκλοφορούν ήδη φήμες, πως οι υπολογισμοί αυτοί είναι μάλλον λανθασμένοι. Ίδωμεν. https://physicsgg.me/2018/02/04/%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%8d%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-%ce%bb%cf%8d%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%b2%ce%bb%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b1%ce%b3%ce%bd%ce%b7/

Για πρώτη φορά βρέθηκαν ενδείξεις εξωπλανητών σε άλλο γαλαξία. Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί χιλιάδες εξωπλανήτες, αλλά όλοι στο δικό μας γαλαξία. Τώρα, για πρώτη φορά, αμερικανοί αστροφυσικοί ανακοίνωσαν ότι έχουν τις πρώτες ενδείξεις για εξωπλανήτες σε έναν άλλο γαλαξία και μάλιστα μακρινό. Αν και προς το παρόν δεν είναι δυνατό να μιλά κανείς για πραγματική ανακάλυψη - έστω και έμμεση- του πρώτου συγκεκριμένου εξωγαλαξιακού εξωπλανήτη, πρόκειται για ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οκλαχόμα, με επικεφαλής τον καθηγητή Σινίου Ντάι του Τμήματος Φυσικής και Αστρονομίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο Astrophysical Journal Letters, http://iopscience.iop.org/article/10.3847/2041-8213/aaa5fb/meta χρησιμοποίησαν την τεχνική του «μικροφακού κβάζαρ» για αναλύσουν με τη βοήθεια υπερυπολογιστή στοιχεία που έχει συλλέξει το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων-Χ Chandra της NASA. Με αυτόν τον τρόπο, πιστεύουν ότι ανίχνευσαν ανάμεσα στα άστρα ενός γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 3,8 δισεκατομμυρίων ετών, την «υπογραφή» τουλάχιστον 2.000 πλανητών ή άλλων ουρανίων αντικειμένων. Οι πλανήτες αυτοί εκτιμάται ότι έχουν μέγεθος από αυτό της Σελήνης έως εκείνο του Δία. «Αυτό είναι ένα παράδειγμα του πόσο ισχυρές είναι οι τεχνικές ανάλυσης του εξωγαλαξιακού μικροφακού» δήλωσε ο ερευνητής Εδουάρδο Γκουέρας. «Δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να παρατηρηθούν αυτοί οι εξωπλανήτες απευθείας, ακόμη και με το καλύτερο τηλεσκόπιο που μπορεί να φανταστεί κανείς σε ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Παρόλα αυτά, είμαστε σε θέση να μελετήσουμε αυτούς τους πλανήτες, να αποκαλύψουμε την παρουσία τους, ακόμη και να πάρουμε μια ιδέα για τις μάζες τους. Αυτή είναι μια πολύ "κουλ" επιστήμη», πρόσθεσε. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500196139

Αυθόρμητο σπάσιμο συμμετρίας και ο μηχανισμός Brout–Englert–Higgs πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου. Ο Ιωάννης Ηλιόπουλος το 1962 αποφοίτησε από τη Σχολή Μηχανολόγων-Ηλεκτρολόγων του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Θεωρητική Φυσική στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων από όπου έλαβε τα πτυχία Doctorat du 3e Cycle (1965) και Doctorat d’État (1968). Εργάστηκε ως Eρευνητής στο CERN (1966-1968), στο Πανεπιστήμιο Harvard (1969-1971) και στη συνέχεια, εντάχθηκε ως Ερευνητής, στο Eθνικό Κέντρο Ερευνών της Γαλλίας (CNRS). Σήμερα είναι Ομότιμος Διευθυντής Ερευνών στην École Normale Supérieure και Tακτικό Mέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών. Ο κ. Ηλιόπουλος υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Eργαστηρίου Θεωρητικής Φυσικής της École Normale Supérieure στο Παρίσι και διετέλεσε Διευθυντής του κατά τις περιόδους 1991-1995 και 1998-2002. Εξάλλου, μέχρι σήμερα, ασχολείται ενεργά, τόσο διεθνώς, όσο και στη χώρα μας με θέματα επιστημονικής πολιτικής. Η πιο διακεκριμένη συμβολή του κ. Ηλιόπουλου στη σύγχρονη επιστήμη υπήρξε η θεωρητική πρόβλεψη του charm quark το 1970 σε συνεργασία με τους S. Glashow (βραβείο Nobel Φυσικής 1979) και L. Maiani (γενικό διευθυντή του CERN 1999-2003), που είναι γνωστή και ως μηχανισμός GIM, και η οποία επαληθεύτηκε πειραματικά το 1974 με την ανακάλυψη του σωματιδίου J/ψ από τους B. Richter και S. Ting (βραβείο Nobel Φυσικής 1976) και συνέβαλε στην τελική διατύπωση του καθιερωμένου πρότυπου των θεμελιωδών αλληλεπιδράσεων. Ακόμη, σημαντικότατη υπήρξε η συνεισφορά του κ. Ηλιόπουλου στην ολοκλήρωση του Καθιερωμένου Προτύπου με τη διατύπωση του μηχανισμού BIM το 1972, που διαφώτισε το θέμα της απαλοιφής των ανωμαλιών στις θεωρίες βαθμίδας και θεμελίωσε την πεποίθηση για την ύπαρξη του top quark που ανακαλύφθηκε τελικά το 1995. Ο Ιωάννης Ηλιόπουλος έχει επίσης συμβάλλει πολλαπλώς στην ανάπτυξη των υπερσυμμετρικών θεωριών πεδίου και των φαινομενολογικών συνεπειών τους που σήμερα τελούν υπό διερεύνηση στον μεγάλο επιταχυντή αδρονίων στο CERN. https://www.youtube.com/watch?v=9gUTM--tw1c http://physicsgg.me/2018/01/30/%ce%b9%cf%89%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%b7%ce%bb%ce%b9%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%85%ce%b8%cf%8c%cf%81%ce%bc%ce%b7%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%80%ce%ac%cf%83%ce%b9%ce%bc/

Πιθανότητες για εξωγήινη ζωή σε απόσταση 40 ετών φωτός από τη Γη. Πρόσθετα στοιχεία για τους επτά εξωπλανήτες που είχαν ανακαλυφθεί πέρυσι γύρω από το κοντινό άστρο Trappist-1 σε απόσταση 40 ετών φωτός, έχουν πλέον στα χέρια τους οι επιστήμονες με τη βοήθεια και του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Τα νέα δεδομένα αυξάνουν ακόμη περισσότερο τις πιθανότητες τουλάχιστον τρεις από τους πλανήτες να διαθέτουν συνθήκες φιλόξενες για ζωή. Με βάση τα νέα στοιχεία, τα οποία παρουσιάσθηκαν σε τέσσερις μελέτες που δημοσιεύθηκαν στα περιοδικά αστρονομίας και αστροφυσικής «Nature Astronomy» και «Astronomy and Astrophysics», https://www.nature.com/articles/s41550-017-0374-z εκτιμάται ότι και οι επτά εξωπλανήτες είναι βραχώδεις, ενώ έως το 5% της μάζας τους είναι νερό, μια σημαντική ποσότητα σε σχέση με τη Γη, όπου όλοι οι ωκεανοί αποτελούν μόνο το 0,02% της μάζας της. Η μορφή που βρίσκεται το νερό στους εξωπλανήτες εξαρτάται από το πόση θερμότητα δέχονται από το άστρο τους, το οποίο έχει μάζα μόλις το 9% του Ήλιου. Πάντως, και οι επτά πλανήτες φαίνεται να έχουν σχετικά ήπιες επιφανειακές θερμοκρασίες, συνεπώς -υπό ορισμένες γεωλογικές και ατμοσφαιρικές συνθήκες- είναι πιθανό όλοι να διαθέτουν νερό σε υγρή μορφή. Επιπροσθέτως, οι πέντε τουλάχιστον από τους επτά εξωπλανήτες φαίνεται να στερούνται ατμόσφαιρας από υδρογόνο και ήλιο, όπως συμβαίνει με τον Ποσειδώνα ή τον Ουρανό, κάτι που ενισχύει τις ομοιότητες με το δικό μας ηλιακό σύστημα. Οι επιστήμονες συνεχίζουν να μελετούν το σύστημα του Trappist-1 για να εντοπίσουν πιο συγκεκριμένα ποιος ή ποιοι από τους πλανήτες του έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να είναι κατοικήσιμοι. Μέχρι στιγμής, η εκτίμηση είναι ότι ο τέταρτος σε απόσταση από το άστρο, ο Trappist-1e, είναι αυτός που μοιάζει περισσότερο με τη Γη, αν και παραμένει ασαφές προς το παρόν αν διαθέτει ατμόσφαιρα, ποιες συνθήκες επικρατούν στην επιφάνειά του και αν έχει υγρό νερό. Από τότε που η «επτάδα» ανακαλύφθηκε το Φεβρουάριο του 2017 με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου Trappist στη Χιλή, έχει εξάψει τη φαντασία επιστημόνων και μη σε όλο τον κόσμο, καθώς, όπως επιβεβαιώνουν και οι νέες έρευνες, οι επτά εξωπλανήτες μοιάζουν αξιοσημείωτα με τον Ερμή, την Αφροδίτη, τη Γη και τον Άρη. Τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble, Spitzer και Kepler της NASA έχουν έκτοτε μελετήσει το πλανητικό σύστημα του Trappist, ενώ το ίδιο θα κάνει και το μελλοντικό ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Οι πλανήτες του άστρου Trappist-1 βρίσκονται τόσο κοντά μεταξύ τους, που ένας παρατηρητής, ο οποίος θα βρισκόταν στην επιφάνεια ενός από αυτούς, θα είχε θεαματική θέα των γειτονικών πλανητών στον ουρανό, μερικοί από τους οποίους θα φαίνονταν μεγαλύτεροι και από τη Σελήνη. Παρ’ όλο που και οι επτά βρίσκονται κοντύτερα στο άστρο τους από ό,τι ο Ερμής στον Ήλιο, δεν «ψήνονται», επειδή ο Trappist-1 είναι ένα πολύ αχνό άστρο. Προς το παρόν, σύμφωνα με τους επιστήμονες είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πώς ακριβώς είναι ο κάθε πλανήτης. Με βάση τα έως τώρα δεδομένα, οι καλύτερες εκτιμήσεις είναι ότι: •Ο Trappist-1b, ο πιο εσωτερικός πλανήτης, έχει πιθανότατα ένα βραχώδη πυρήνα και περιβάλλεται από μια ατμόσφαιρα πιο πυκνή από τη γήινη. •Ο Trappist-1c είναι βραχώδης αλλά με πιο αραιή ατμόσφαιρα. •Ο Trappist-1d είναι ο πιο ελαφρύς από όλους, έχοντας μόνο το 30% της μάζας της Γης. Είναι αβέβαιο αν έχει μεγάλη ατμόσφαιρα, ωκεανό ή στρώμα πάγου. •Ο Trappist-1e είναι ο μόνος από τους επτά που είναι ελαφρώς πυκνότερος από τη Γη, πράγμα που ίσως οφείλεται στο ότι διαθέτει πιο πυκνό πυρήνα σιδήρου από ό,τι ο πλανήτης μας. Όπως ο 1c, φαίνεται να έχει σχετικά αραιή ατμόσφαιρα. Από άποψη μεγέθους, πυκνότητας και ακτινοβολίας που δέχεται από το άστρο του, εμφανίζει την μεγαλύτερη ομοιότητα με τη Γη. •Οι άλλοι τρεις πλανήτες Trappist-1f, g και h απέχουν περισσότερο από το άστρο τους και το νερό σε αυτούς μπορεί να βρίσκεται σε μορφή πάγου. Αν έχουν αραιές ατμόσφαιρες, είναι απίθανο να περιέχουν γήινα βαριά μόρια όπως το διοξελίδιο του άνθρακα. http://physicsgg.me/2018/02/05/%cf%80%ce%b9%ce%b8%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%be%cf%89%ce%b3%ce%ae%ce%b9%ce%bd%ce%b7-%ce%b6%cf%89%ce%ae-%cf%83%ce%b5-%ce%b1%cf%80%cf%8c%cf%83%cf%84/

«Soyuz-2.1a»-«Canopus-Β» №3 και 4. Την 1 Φεβρουαρίου του 2018 από το Μπαϊκονούρ EAST ξεκινήσε με επιτυχία το «Soyuz-2.1α» με ανώτερο στάδιο «Fregat» και το διαστημόπλοιο τηλεανίχνευσης «Canopus-Β» №3 και 4, καθώς και εννέα απο ΗΠΑ και Γερμανια μικρα διαστημικα σκάφη. Αυτη ήταν η τρίτη εκτόξευση από το πρώτο ρωσικό πολιτικό κοσμοδρόμιο EASTERN. Μετά από 8 λεπτά 48 δευτερόλεπτα από την κεντρική μονάδα εγινε η έναρξη της τρίτης φάσης του οχήματος εκτόξευσης με ανώτερο στάδιο «Φρεγάτα» και άρχισε να εκπληρώνει την αποστολή της πτήσης της παράδοσης του διαστημικου σκάφους σε τροχιά. Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος πτήσεων, το ανώτατο στάδιο του Fregat θα πεσει στην μη πλεύσιμη περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού. Η είσοδος της μονάδας επιτάχυνσης στην ατμόσφαιρα του πλανήτη σχεδιάζεται σε υψόμετρο 100 χιλιομέτρων περίπου στις 10:34 ώρα Μόσχας. Ο διαχωρισμός του διαστημικού οχήματος από το κύριο φορτίο "Canopus-B" αριθ. 3 και 4 προγραμματίζεται μία ώρα μετά την εκτόξευση.Εν τω μεταξύ, το ανώτατο στάδιο "Fregat" συνεχίζει να εκπληρώνει το έργο πτήσης της εκστρατείας εκτόξευσης. Είναι να παραδώσει στην τροχιά στόχο εννέα αμερικανικα και γερμανικα μικρό διαστημόπλοια S-Net, κερκοπίθηκος και D-Star One, που ξεκίνησαν ως ένα ωφέλιμο φορτίο ήταν κάτω από τις συμβάσεις της «Glavkosmos». Ο διαχωρισμός των μικρών διαστημικών οχημάτων είναι προγραμματισμένος από τις 07:33 ώρα Μόσχας έως τις 07:50 ώρα Μόσχας. Τα Διαστημικά «Canopus-Β» έχουν σχεδιαστεί για παγχρωματικων και πολυφασματικών εικόνων της επιφάνειας της Γης προς το συμφέρον των τμημάτων της κρατικής εταιρείας «Roscosmos», το ρωσικο Υπουργείο έκτακτης ανάγκης , το Υπουργείο Φυσικών Πόρων και Οικολογίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για την Υδρομετεωρολογία και περιβαλλοντικής παρακολούθησης της Ρωσίας, τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, καθώς και άλλα τμήματα και εμπορικούς καταναλωτές με επιχειρησιακές πληροφορίες. Ο επικεφαλής οργανισμός-προγραμματιστής του διαστημικού οχήματος "Kanopus-V" είναι JSC "Corporation VNIIEM". Ο διαχειριστής του διαστημικού συστήματος είναι το Επιστημονικό Κέντρο Επιχειρησιακής Παρακολούθησης της Γης της JSC "Ρωσικά Διαστημικά Συστήματα". Ο έλεγχος της πτήσης διαστημικού οχήματος πραγματοποιείται από το Κέντρο Ελέγχου Πτήσεων. Το Διαστημικό σκάφος S-Net, κερκοπίθηκος και D-Star One, που τρέχει για ελεγχο κοιτασμάτων πετρελαίου καθαρά διαχωρίζεται από το άνω μπλοκ «Frigate» απο 7:33 εως 7:50 MSK. Η περαιτέρω διαχείριση των μικρών διαστημικών οχημάτων θα πραγματοποιηθεί από νεοσύστατες εταιρείες. Το διαστημικό σκάφος S-NET έχει σχεδιαστεί για να αποδείξει την τεχνολογία της ενδο-δορυφορικής επικοινωνίας σε ένα αποκλειστικό δίκτυο τεσσάρων δεδομένων νανο-δορυφόρων. Ο κατασκευαστής και ο τελικός χρήστης κάθε SC του τύπου "S-NET" είναι το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου ("Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου"). Το LEMUR διαστημικό σκάφος σχεδιάστηκε για να παρακολουθεί την κίνηση των πλοίων από τη λήψη των σημάτων του συστήματος αυτόματης αναγνώρισης , η πρόγνωση του καιρού, με βάση τις μετρήσεις απόκρυψη ραδιοφωνικών σημάτων GPS (GPS-RO), το αεροσκάφος παρατήρησης από την αυτόματη εξαρτώμενη επιτήρηση-εκπομπής (ADS-B) για ειρηνικούς σκοπούς. Ο κατασκευαστής και οι τελικοί δορυφόροι LEMUR χρήστη είναι η αμερικανική εταιρεία «SpayerGlobal, Inc.» (SpireGlobal, Inc). Το διαστημόπλοιο D-StarOne έχει σχεδιαστεί για τη δοκιμή μιας νέας δορυφορικής πλατφόρμας με πομποδέκτη για την ραδιοερασιτεχνική υπηρεσία D-Star. Κατασκευαστής και «D-StarOne» δορυφορική τελικό χρήστη είναι η γερμανική εταιρεία «Orbital Systems GmbH Herman» (GermanOrbitalSystemsGmbH). https://www.roscosmos.ru/print/24633/ https://www.roscosmos.ru/24634/ https://www.roscosmos.ru/24635/ Εκπαίδευση για την "Winter Survival" Μια έντονη χιονόπτωση δεν σταμάτησε την προπόνηση στην «χειμερινή επιβίωση». Η πρώτη δοκιμή της αντοχής έχει περάσει η αστροναύτης Anne McClain(NASA), το οποίο περιλαμβάνει επίσης δύο εκπαιδευτές του Κέντρου Κατάρτισης (CTC, μέρος του κράτους Corporation «Roskosmos»). Σύμφωνα με το σχέδιο εκπαίδευσης, πραγματοποιήθηκε μια απομίμηση της προσγείωσης του οχήματος καθόδου σε ένα χιονισμένο δάσος. Για μια τέτοια περίπτωση το πλήρωμα εχει ένα φορητό έκτακτης ανάγκης (ΝΑΕ), η οποία περιλαμβάνει κοστούμια θερμικής προστασίας (μπουφάν, φόρμες, ζεστό μπότες, κάλτσες γούνα, γάντια, καπέλα, μάλλινες κουκούλες), καθώς και τα απαραίτητα στοιχεία εξοπλισμού κατασκήνωσης , ξηρό καύσιμο, μαχαίρι, μέσα σηματοδότησης, έξι λίτρα νερού και ένα απόθεμα λυοφιλοποιημένων προϊόντων διατροφής, σχεδιασμένο για τρεις ημέρες. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης για την "χειμερινή επιβίωση", το πλήρωμα χρησιμοποιεί επίσης αλεξίπτωτο ύφασμα, ιμάντες και λοχεία, τα οποία απλώς απομακρύνονται από τα καθίσματα. Τα αλεξίπτωτα υφάσματα και το σκοινί χρειάζονται για την κατασκευή καταφυγίων, σκηνών και καταλυμάτων - για την αποθήκευση και τη μεταφορά αντικειμένων πάνω από το χιόνι. Στο πλαίσιο της άσκησης πραγματοποιήθηκαν απο την Ann McClain ακόλουθες πράξεις: το ντύσιμο μέσα Lander, η κατασκευή καταφυγίων, τη διατροφή σήματα διάσωσης, την παροχή ιατρικής περίθαλψης στους πληγέντες και αλληλεπίδραση με τις υπηρεσίες έρευνας και διάσωσης. Σύμφωνα με την ενσωματωμένη τεκμηρίωση, η ραδιοφωνική ανταλλαγή πρέπει να διατηρείται συνεχώς - πρέπει να επικοινωνείτε μία φορά την ώρα. «Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης, δίνουμε στο πλήρωμα μια εισαγωγή στην αλληλεπίδραση με τις δυνάμεις αναζήτησης και διάσωσης», δήλωσε ο εκπαιδευτής του CTC Alexander GERMAN. - Μπορεί, για παράδειγμα, να μιμείται την άφιξη ενός ελικοπτέρου. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να ταυτοποιήσουν τον εαυτό τους με τα διαθέσιμα μέσα φωτεινού σήματος, να φωτίσουν μια φωτιά σήματος και να επεξεργαστούν σωστά την ανταλλαγή ραδιοφώνου. Παρέχουμε επίσης ιατρική επαγωγή. Για παράδειγμα, ένα από τα μέλη του πληρώματος τραυματίζεται ή παγώνει και τα υπόλοιπα του παρέχουν ιατρική φροντίδα. https://www.roscosmos.ru/print/24639/ 20 χρονια απο την συμβαση δημιουργίας του Διεθνους Διαστημικου Σταθμου. Πριν από 20 χρόνια, στις 29 του Γενάρη του 1998, στην Ουάσιγκτον, οι εκπρόσωποι της Ρωσίας, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Ιαπωνίας, των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος υπέγραψαν συμφωνία για την ίδρυση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Το έγγραφο αυτό ήταν το αποτέλεσμα πέντε χρόνων προκαταρκτικής εργασίας των διαστημικών οργανισμών των διαφόρων χωρών. Στις 15 Μαρτ. 1993 ο Γενικός Διευθυντής του Οργανισμού Διαστήματος της Ρωσίας και των ΜΚΟ YU.N.KOPTEV ο Γενικος Designer «ΕΝΕΡΓΕΙΑ» YU.P.SEMENOV με τον D.GOLDINU(NASA) πρότειναν τη δημιουργία του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1993 ο πρόεδρος της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας V.S. Ο CHERNOMYRDIN και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ κ. A. GOR υπέγραψαν την "κοινή δήλωση για τη συνεργασία στο διάστημα", συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ενός κοινού σταθμού. Σύμφωνα με αυτή τη δήλωση, η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος και η NASA ανέπτυξαν το "Λεπτομερές Πρόγραμμα Εργασίας για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό". Τούτο επέτρεψε τον Ιούνιο του 1994 να υπογράφει σύμβαση μεταξύ τους "για προμήθειες και υπηρεσίες για το σταθμό Mir και τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό". Ήδη το 1994, οι συμμετέχοντες σε κοινές ρωσοαμερικανικές συναντήσεις είδαν τον σταθμό ως ενιαίο χώρο που αποτελείται από δύο ολοκληρωμένα τμήματα (ρωσικο και αμερικανικο). Αυτό το σχέδιο έχει ξεκινήσει η κατασκευή ενός διεθνούς σταθμού στην τροχιά γύρω από τη γη. Στις 20 Νοεμβρίου 1998 ξεκίνησε η μονάδα λειτουργικού φορτίου Zarya, η οποία έγινε η πρώτη μονάδα του ρωσικού τμήματος και ολόκληρου του σταθμού. Ήδη από τις 7 Δεκεμβρίου 1998, η πρώτη μονάδα αμερικανικής ενότητας συνδέθηκε με αυτήν και μεταφέρθηκε σε τροχιά από το λεωφορείο Endeavour. Τρεις ημέρες αργότερα, οι καταπακτές του νέου σταθμού άνοιξαν για πρώτη φορά για τον Ρώσο κοσμοναύτη Σεργκέι Krikalev και τον αστροναύτη της ΗΠΑ Robert Кabaxa. Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, το πλήρωμα της πρώτης αποστολής μακράς διάρκειας έφτασε στο ISS, ως μέρος τoy οι William Shepherd, Γιούρι Gidzenko και Σεργκέι Krikalev. Από τότε ο σταθμός έχει γίνει κατοικήσιμος. Σήμεραο ο ISS είναι το έδαφος της διεθνούς συνεργασίας, ένα είδος πολυεθνικου τροχιακου σπίτιου, όπου η πολιτική εξασθενίζει στο υπόβαθρο, δίνοντας τη θέση τους στην επίλυση πρακτικών και επιστημονικών προβλημάτων. https://www.roscosmos.ru/24608/

Φωτογραφίες.

Ολική έκλειψη υπερ-Σελήνης στις 31 Ιανουαρίου. Στις 31 Ιανουαρίου το φεγγάρι θα κάνει κάτι ασυνήθιστο, καθώς τρία ξεχωριστά ουράνια φαινόμενα σχεδόν θα συμπέσουν: η πανσέληνος, το πλησίασμα του δορυφόρου μας στη Γη (περίγειο) ώστε να υπάρχει σούπερ-Σελήνη και ταυτόχρονα η ολική έκλειψη της Σελήνης. Συνοπτικά, το φαινόμενο θα μπορούσε να αποκληθεί ολική έκλειψη υπερ-Σελήνης. Θα είναι η δεύτερη πανσέληνος του Ιανουαρίου, καθώς είχε προηγηθεί η πανσέληνος και η σούπερ-Σελήνη της φετινής Πρωτοχρονιάς, αλλά τότε δεν υπήρχε έκλειψη του φεγγαριού. Παρεμπιπτόντως, επειδή ο Ιανουάριος έχει δύο πανσελήνους και ακλουθεί ένας «κολοβός» μήνας με 28 μέρες, ο φετινός Φεβρουάριος δεν θα έχει καθόλου πανσέληνο και αυτό έχει να συμβεί από το 1999. Η επόμενη πανσέληνος θα είναι την 1η Μαρτίου. Η προηγούμενη ολική έκλειψη υπερ-Σελήνης είχε συμβεί το Σεπτέμβριο του 2015. Η προηγούμενη όμως φορά που είχε γίνει κάτι παρόμοιο κατά τη δεύτερη πανσέληνο του ίδιου μήνα, ήταν στις 31 Μαρτίου 1866, δηλαδή πριν σχεδόν 152 χρόνια, αλλά τότε το φεγγάρι βρισκόταν στο απόγειό του, δηλαδή στο πιο απομακρυσμένο σημείο του από τη Γη. Οι δύο επόμενες φορές που η ολική έκλειψη Σελήνης θα συμπέσει με τη δεύτερη πανσέληνο του ίδιου μήνα, θα είναι στις 31 Δεκεμβρίου 2028 (αλλά τότε δεν θα υπάρχει υπέρ-Σελήνη, δηλαδή το φεγγάρι δεν θα βρίσκεται στο περίγειό του) και στις 31 Ιανουαρίου 2037 (τότε θα υπάρχει υπερ-Σελήνη). Η τροχιά της Σελήνης δεν είναι τέλειος κύκλος γύρω από τη Γη, με αποτέλεσμα η απόσταση ανάμεσα στο κέντρο του φεγγαριού και στο κέντρο της Γης να αυξομειώνεται από τα περίπου 363.400 χιλιόμετρα (περίγειο) έως τα 405.550 χιλιόμετρα (απόγειο). Έτσι σε μια πανσέληνο που θα συμβεί στο περίγειο (υπερ-Σελήνη), το φεγγάρι φαίνεται περίπου 14% μεγαλύτερο και 30% φωτεινότερο από μια πανσέληνο που θα συμβεί στο απόγειο. Ο μη επιστημονικός όρος «υπερ-Σελήνη» ή «σούπερ-Σελήνη» είναι δημιούργημα του αστρολόγου Ρίτσαρντ Νόλαν από το 1979. Οι ολικές εκλείψεις είναι ορατές από κάθε σημείο της Γης που έχει νύχτα και η διάρκεια της ορατής έκλειψης διαφέρει από τόπο σε τόπο. Στη διάρκεια των εκλείψεων το φεγγάρι αποκτά ένα σκούρο κοκκινωπό χρώμα σαν να είναι σκουριασμένο ή ματωμένο, καθώς ο δορυφόρος του πλανήτη μας εισέρχεται στη σκιά της Γης και η γήινη ατμόσφαιρα φιλτράρει το σεληνιακό φως. Η έκλειψη της 31ης Ιανουαρίου θα είναι ορατή κυρίως από την κεντρική και ανατολική Ασία, την Ινδονησία και την Αυστραλία, που θα έχουν βράδυ στη διάρκεια της έκλειψης. Όμως στην Αθήνα η έκλειψη θα φθάσει στο μέγιστο σημείο της (δηλαδή η Σελήνη θα βρίσκεται στο σημείο εγγύτερα στο κέντρο της σκιάς της Γης) περίπου στις 15:30, όταν το φεγγάρι -που θα ανατείλει λίγο πριν τις 18:00- θα είναι ακόμη κάτω από τη γραμμή του ορίζοντα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα το φαινόμενο να μην είναι άμεσα ορατό στη χώρα μας. Ευτυχώς θα υπάρχει φέτος μια δεύτερη ολική έκλειψη του φεγγαριού, που θα συμβεί στις 27 Ιουλίου, η οποία θα είναι ορατή και στην Ελλάδα. Αλλά τότε δεν θα υπάρχει υπερ-Σελήνη! https://physicsgg.me/2018/01/27/%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ad%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%88%ce%b7-%cf%85%cf%80%ce%b5%cf%81-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b9%cf%82-31-%ce%b9%ce%b1%ce%bd%ce%bf%cf%85/

Διαστημικό σκάφος θα παρακολουθεί ηλιακές καταιγίδες που θα μπορούσαν να πλήξουν τη Γη Ο Οργανισμός Διαστήματος του Ηνωμένου Βασιλείου χρηματοδοτεί διαστημικό σκάφος για να παρακολουθήσει τις τεράστιες ηλιακές καταιγίδες, που θα μπορούσαν να πλήξουν τις επικοινωνίες στη Γη.Η Βρετανία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην αποστολή της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA), η οποία έχει στόχο να δίνει μια έγκαιρη προειδοποίηση, αρκετές ημέρες πριν από μια καταστροφική ηλιακή καταιγίδα. Οι καταιγίδες εμφανίζονται όταν ο ήλιος εκπέμπει υπερθερμενόμενο ραδιενεργό υλικό και μπορεί να διαταράξει τη σύγχρονη τεχνολογία προκαλώντας γεωμαγνητικές καταιγίδες που επηρεάζουν τη δορυφορική λειτουργία και την πλοήγηση, τα συστήματα επικοινωνίας και τα ηλεκτρικά δίκτυα. «… Κατά τη διάρκεια των ηλιακών εκλάμψεων εκπέμπονται σωματίδια υψηλής ενέργειας (ιόντα, ηλεκτρόνια) και ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που επηρεάζουν την κίνηση των δορυφόρων, την πλοήγηση, τα συστήματα επικοινωνίας, την ενσύρματη διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας δίκτυα κ.λπ. Η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία υψηλής συχνότητας μιας έκλαμψης φθάνει στη Γη σε 8 λεπτά περίπου και ιονίζει τα ανώτερα στρώματα της ιονόσφαιρας, στην περιοχή του Ισημερινού. Εξαιτίας του ιονισμού προκαλούνται αιφνίδιες ιονοσφαιρικές διαταραχές και ιονοσφαιρικές καταιγίδες που έχουν ως αποτέλεσμα διαταραχές ή και διακοπή ραδιοφωνικών επικοινωνιών. Τα ιόντα και τα ηλεκτρόνια της σωματιδιακής ακτινοβολίας που φθάνουν στη Γη σε 1-2 μέρες, παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο της Γης και ακολουθούν σπειροειδείς τροχιές γύρω από τις δυναμικές γραμμές του. Το μαγνητικό πεδίο που δημιουργούν αυτά τα σωματίδια έχει αντίθετη φορά από την φορά του πεδίου της Γης, με συνέπεια την ελάττωση του τελευταίου. Το αποτέλεσμα ονομάζεται μαγνητική καταιγίδα και ανιχνεύεται εύκολα από τις ανώμαλες κινήσεις της μαγνητικής βελόνας. Καθώς τα παγιδευμένα ηλεκτρόνια και ιόντα της σωματιδιακής ακτινοβολίας κινούνται προς τους πόλους, εισχωρούν σε ολοένα χαμηλότερα και πυκνότερα ατμοσφαιρικά στρώματα, ιονίζοντας άτομα της ιονόσφαιρας προκαλώντας ιονοσφαιρικές καταιγίδες, καθώς επίσης διεγείρουν τα άτομα της ατμόσφαιρας, τα οποία με τη σειρά τους εκπέμπουν φως στις χαρακτηριστικές τους φασματικές γραμμές δημιουργώντας το φαινόμενο που ονομάζεται πολικό σέλας. Η ηλεκτρομαγνητική και η σωματιδιακή ακτινοβολία της ατμόσφαιρας θερμαίνει επίσης τα εξωτερικά στρώματα της ατμόσφαιρας και προκαλούν την διαστολή τους. Ένα χαρακτηριστικό αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου είναι και η μείωση, εξαιτίας της τριβής, του ύψους των δορυφόρων που κινούνται σε περιοχές όπου η πυκνότητα, σε κανονικές συνθήκες, είναι συνήθως αμελητέα…» Μια πρόσφατη μελέτη της ESA υπολόγισε ότι οι δυνητικοί κοινωνικοοικονομικοί αντίκτυποι στην Ευρώπη από ένα και μόνο ακραίο φαινόμενο του καιρού μπορεί να φθάσουν τα 15 δισ. ευρώ. Ωστόσο, μεγάλο μέρος αυτής της διακοπής θα μπορούσε να αποφευχθεί Η αποστολή, που ονομάζεται Lagrange, προβλέπει ένα διαστημόπλοιο τοποθετημένο σε ένα σταθερό σημείο μεταξύ του Ήλιου και της Γης. Tα σημεία «Lagrange», είναι περιοχές μεταξύ δύο μεγάλων σωμάτων, όπου οι βαρυτικές δυνάμεις εξισορροπούνται, επιτρέποντας στο αντικείμενο να «σταθμεύει» μεταξύ τους. Οι τρεις ομάδες, που αναπτύσσουν το διαστημικό σκάφος, και τα όργανα είναι από τη Βρετανία. Το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, το Airbus UK και το Συμβούλιο Επιστημών και Τεχνολογίας. «Ο διαστημικός καιρός είναι ο πέμπτος σημαντικότερος κίνδυνος στο τελευταίο Εθνικό Μητρώο Κινδύνων του Ηνωμένου Βασιλείου ως υψηλού κινδύνου, μεσαίου κινδύνου για την καθημερινότητά μας στο Ηνωμένο Βασίλειο», δήλωσε ο Δρ. Jonny Rae (UCL Mullard Space Science Laboratory) που βοηθά στον σχεδιασμό. «Παράλληλα, επεκτείνουμε σημαντικά τον αριθμό των επιχειρησιακών δορυφόρων μέσω νέων τεχνολογιών και υπηρεσιών για εφαρμογές όπως τα κινητά τηλέφωνα, η τηλεόραση, η πλοήγηση, οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και οι ασφάλειες, καθώς και η παρατήρηση της Γης, τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης», πρόσθεσε. Η δραστηριότητα στον τομέα των δορυφορικών επικοινωνιών μπορεί να επηρεάσει τις υπηρεσίες δορυφορικής πλοήγησης, όπως το Galileo, λόγω των επιδράσεων των καιρικών συνθηκών στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να επηρεάσει την αεροπορία, τις οδικές μεταφορές, τη ναυτιλία και οποιεσδήποτε δραστηριότητες που εξαρτώνται από την ακριβή τοποθέτηση. Στη Γη, οι αεροπορικές εταιρείες ενδέχεται επίσης να αντιμετωπισουν βλαβες στα ηλεκτρονικά των αεροσκαφών και να αυξήσουν τις δόσεις ακτινοβολίας σε πληρώματα σε υψόμετρα αεροσκαφών σε μακρινές αποστάσεις. Οι διαστημικές επιπτώσεις στο έδαφος μπορεί να περιλαμβάνουν ζημιές και διαταραχές στα δίκτυα διανομής ενέργειας, αυξημένη διάβρωση των αγωγών και υποβάθμιση των ραδιοεπικοινωνιών. Στο παρελθόν υπήρξαν αρκετές μεγάλες γεωμαγνητικές καταιγίδες που σήμερα θα μπορούσαν να προκαλέσουν σημαντική ζημιά στον σύγχρονο ηλεκτρονικό μας κόσμο. Το 1989, η ανατολική ακτή της Αμερικής και του Καναδά έμεινε χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα για εννέα ώρες. Το 2003, η Σουηδία επίσης αντιμετώπισε διακοπή ρεύματος για τους ίδιους λόγους. Το 1859 μια τεράστια ηλιακή θύελλα, που ονομάστηκε «Event Carrington», προκάλεσε βλάβες στα τηλεγραφικά συστήματα ανά τον κόσμο, σε ορισμένες περιπτώσεις προκαλώντας στους χειριστές ηλεκτρικά σοκ. Ήταν τόσο ισχυρή επίπτωση που ορισμένα τηλεγραφικά συστήματα συνέχισαν να λειτουργούν, παρόλο που η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος είχε διακοπεί. https://physicsgg.me/2018/02/03/%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%ce%ba%ce%ac%cf%86%ce%bf%cf%82-%ce%b8%ce%b1-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%85%ce%b8%ce%b5%ce%af-%ce%b7%ce%bb/ Διαστημικοί περίπατοι για τουρίστες με 100 εκατ. δολάρια το άτομο. Η ρωσική διαστημική εταιρεία Energia σχεδιάζει για πρώτη φορά να διοργανώσει ταξίδια τουριστών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), τα οποία θα περιλαμβάνουν και διαστημικό περίπατο. Αυτό δήλωσε στη ρωσική εφημερίδα «Κομσομόλσκαγια Πράβντα» ο επικεφαλής της εταιρείας Βλαντιμίρ Σόλντσεφ και πρόσθεσε, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ότι «οι αναλυτές αγοράς έχουν επιβεβαιώσει ότι πλούσιοι άνθρωποι είναι έτοιμοι να πληρώσουν χρήματα για κάτι τέτοιο». Όπως είπε, το κόστος του ταξιδιού ανά άτομο θα είναι περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια, «ίσως λιγότερο για τον πρώτο τουρίστα» (κάτι σαν έκπτωση επιβράβευση του θάρρους του...). Οι τουρίστες θα έχουν την ευκαιρία, μεταξύ άλλων, «να βγουν έξω για ένα διαστημικό περίπατο και να φτιάξουν τη δική τους βιντεοταινία». Το ταξίδι θα διαρκεί περίπου ένα δεκαήμερο. Η Energia, που είχε στείλει στο διάστημα το 1961 τον πρώτο άνθρωπο, τον Γιούρι Γκαγκάριν, αναπτύσσει ένα νέο διαστημικό σκάφος, το ΝΕΜ-2 (προσωρινή ονομασία), που, με τη βοήθεια ενός ρωσικού πυραύλου, θα μεταφέρει τέσσερις έως έξι τουρίστες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το ΝΕΜ-2 θα διαθέτει «άνετες καμπίνες», όπως είπε ο Σόλντσεφ, δύο τουαλέτες και πρόσβαση στο Ίντερνετ. «Θα είναι τόσο άνετο όσο είναι δυνατό να γίνει κάτι στο διάστημα», ανέφερε και εκτίμησε ότι «μπορεί να εκτοξευθεί το 2019». Αποκάλυψε, επίσης, ότι η αμερικανική εταιρεία Boeing, που έχει τις δικές διαστημικές φιλοδοξίες, ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στο σχέδιο. Στη νέα «κούρσα» του διαστημικού τουρισμού φιλόδοξα σχέδια έχει και η εταιρεία Virgin Galactic του επιχειρηματία Ρίτσαρντ Μπράνσον, που αναπτύσσει το σκάφος SpaceShipTwo. Το 2009 η Ρωσία είχε στείλει για δύο εβδομάδες στον ISS τον Καναδό δισεκατομμυριούχο και ιδρυτή του «Τσίρκου του Ήλιου» Γκι Λαλιμπερτέ, ενώ το 2006 η ιρανο-αμερικανή επιχειρηματίας Ανουσές Ανσαρί έγινε η πρώτη γυναίκα διαστημική τουρίστρια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500195513 Πύραυλος της SpaceX «επέζησε» από προσθαλάσσωση μετά από εκτόξευση δορυφόρου. Η SpaceX, η ιδιωτική διαστημική εταιρεία του Έλον Μασκ, πλέον θεωρείται πως σε μεγάλο βαθμό έχει «δαμάσει» την «τέχνη» της επιστροφής πυραύλων στις βάσεις τους μετά τις εκτοξεύσεις δορυφόρων προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν- ωστόσο την Τετάρτη απέδειξε ότι μπορεί να πάει ακόμα παραπέρα, καθώς ένας πύραυλός της «επέζησε» μιας προσθαλάσσωσης, αφού πρώτα εκτόξευσε στο διάστημα έναν δρουφόρος. Ειδικότερα, ο πύραυλος Falcon 9 εκτοξεύτηκε από το ακρωτήριο Κανάβεραλ, έθεσε επιτυχώς σε τροχιά τον τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο GovSat-1 και στη συνέχεια επέστρεψε στη Γη. Κανονικά οι πύραυλοι (για την ακρίβεια, το πρώτο τους επίπεδο) είτε προσγειώνονται σε χερσαίες βάσεις, είτε προσνηώνονται σε μη επανδρωμένες πλατφόρμες στη θάλασσα (drone ships), έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση ο πύραυλος πραγματοποίησε μια «κανονική» κατά τα άλλα προσέγγιση στον ωκεανό (χωρίς πλατφόρμα) και βρέθηκε στο νερό. Λίγο αργότερα ο ιδρυτής της εταιρείας, Έλον Μασκ, ανέβασε στο Twitter φωτογραφία όπου φαινόταν να επιπλέει σχετικά άθικτος, έχοντας «επιζήσει» της προσθαλάσσωσης, επισημαίνοντας ότι ο πύραυλος προοριζόταν να δοκιμάσει προσνήωση με πολύ ισχυρή επιβράδυνση/ φρενάρισμα, οπότε και προτιμήθηκε να γίνει στο νερό για να μην υπάρξει κίνδυνος ζημιών στην πλατφόρμα. «Είναι εκπληκτικό το ότι επιβίωσε. Θα προσπαθήσουμε να το ρυμουλκήσουμε πίσω στην ακτή» έγραψε σχετικά στο tweet. Elon Musk @elonmuskFollow This rocket was meant to test very high retrothrust landing in water so it didn’t hurt the droneship, but amazingly… https://t.co/wAIBtlLyTz ReplyRetweetFavorite Όπως αναφέρει το space.com, ο συγκεκριμένος πύραυλος είχε χρησιμοποιηθεί ξανά, στην εκτόξευση του κατασκοπευτικού δορυφόρου NROL-76 του United States National Reconnaissance Office τον Μάιο του 2017. Επρόκειτο για την έκτη φορά που η SpaceX εκτοξεύει δορυφόρο σε τροχιά χρησιμοποιώντας πύραυλο που έχει χρησιμοποιηθεί ξανά. Δεν έχει γίνει γνωστό σε τι κατάσταση ήταν τελικά ο πύραυλος που επέστρεψε, ούτε εάν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εκ νέου (αν και κάτι τέτοιο θεωρείται μάλλον αμφίβολο, δεδομένου του ότι το θαλασσινό νερό προκαλεί φθορές). Υπενθυμίζεται πως σύντομα, μέσα στον Φεβρουάριο, η SpaceX σκοπεύει να πραγματοποιήσει την πρώτη εκτόξευση του βαρέος της πυραύλου, Falcon Heavy. http://www.naftemporiki.gr/story/1317085/puraulos-tisspacexepezise-apo-prosthalassosi-meta-apo-ektokseusi-doruforou

«Soyuz-2.1a»-«Canopus-Β» №3 και 4. Η Εκτόξευση του πυραύλου «Soyuz-2.1a» με τους ρωσικους δορυφόρους δορυφορικής τηλεπισκόπησης και παρακολούθησης «Canopus-Β» αριθμό 3 και αριθμό 4 και μικρό διαστημικό σκάφος εχει προγραμματιστεί για την 1η Φεβρουαρίου 2018 στις 5:07:18 MSK. Αυτό θα είναι η τρίτη εκτόξευση από το κοσμοδρόμιο EASTERN. https://www.roscosmos.ru/print/24583/ https://www.roscosmos.ru/print/24590/ https://www.roscosmos.ru/print/24599/ https://www.roscosmos.ru/print/24609/ https://www.roscosmos.ru/print/24616/ Προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ISS. Σύμφωνα με το πρόγραμμα της πτήσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), στις 30 Ιανουαρίου 2018, πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ISS. Για να εκτελέσουν τον ελιγμό στις 18:25 ώρα Μόσχας, ενεργοποιήθηκαν οι κινητήρες της μονάδας σέρβις (SM) Zvezda του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο χρόνος λειτουργίας των κινητήρων ήταν 22,8 δευτερόλεπτα. Ως αποτέλεσμα, ο σταθμός έλαβε αύξηση ταχύτητας 0,35 m / s. Σύμφωνα με τα στοιχεία της υπηρεσίας υποστήριξης βαλλιστικής πλοήγησης του Κέντρου Ελέγχου Πτήσεων (MCC), οι υπολογισμένες παράμετροι τροχιάς του ISS μετά τον ελιγμό ήταν: το ελάχιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης είναι 403,2 χλμ, το μέγιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης είναι 424,3 χιλιόμετρα, η περίοδος κυκλοφορίας είναι 92,60 λεπτά. η κλίση της τροχιάς είναι 51,66 μοίρες. Ο σκοπός της διόρθωσης ήταν ο σχηματισμός βαλλιστικών συνθηκών για την εκτόξευση του φορτηγού οχήματος Progress-MS-08, που προγραμματίστηκε για την 11η Φεβρουαρίου 2018, σε τροχιά. https://www.roscosmos.ru/24623/ Επένδυση στην τεχνολογία Διαστήματος. Στα 12 δισ. ευρώ ανέρχεται ο προϋπολογισμός 2014-2020 της Ευρώπης για το Διάστημα - o δεύτερος μεγαλύτερος προϋπολογισμός στον κόσμο, σύμφωνα με την αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Federica Mogherini. Και όπως υποδηλώνει ο τίτλος για τον εορτασμό της επετείου των 10 χρόνων (2008-2018) της γηραιάς ηπείρου στο Διάστημα -«10th Annual Conference on European Space Policy, More Space for more Europe»-, ο σχεδιασμός της ευρωπαϊκής διαστημικής πολιτικής περιλαμβάνει περαιτέρω ανάπτυξη και επενδύσεις. Επειδή το όραμα και η στρατηγική είναι ουσιαστικά αλλά όχι αρκετά, η Ευρώπη πρέπει να έχει τα επιστημονικά, τεχνολογικά, βιομηχανικά και οικονομικά μέσα για να υλοποιήσει τις φιλοδοξίες της, όπως τόνισαν επιστήμονες, στελέχη της ESA (European Space Agency), αλλά και πολιτικοί στο πλαίσιο του 10ου Συνεδρίου για την ευρωπαϊκή διαστημική πολιτική. Στόχος είναι η τεχνολογία και η επιχειρηματικότητα σχετικά με το Διάστημα να εξελιχθεί σε πεδίο δόξης λαμπρό και για τις νεοφυείς εταιρείες του χώρου και φυσικά το ανθρώπινο δυναμικό της Ευρώπης. Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, τα έτη 2018-2019-2020 θα υλοποιηθεί ένα φιλόδοξο σχέδιο ενίσχυσης των νεοφυών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε τομείς τεχνολογίας που είναι κατάλληλες και για το Διάστημα. Κάθε χρόνο από το 2018 έως και το 2020 θα επιλέγονται 20 startups οι οποίες θα χρηματοδοτούνται αρχικά με 50.000 ευρώ η κάθε μία για την περαιτέρω ανάπτυξή τους στον τομέα του Διαστήματος στο πλαίσιο του Copernicus Incubator Programme. Κατάθεση αίτησης Ο πρώτος γύρος έχει ως καταληκτική ημερομηνία κατάθεσης αίτησης τις 15/3/2018 και ημερομηνία επιλογής τις 12/4/2018, ο δεύτερος γύρος κατάθεση αίτησης 17/8/2018 και επιλογή 14/9/2018 και ο τρίτος γύρος κατάθεση αίτησης 16/11/2018 και επιλογή στις 14/12/2018. Το 2019 θα γίνουν 4 γύροι καταθέσεων αιτήσεων και επιλογών όπως και το 2020. Οικοσύστημα 54 δισ. Σύμφωνα με τον μέχρι τώρα απολογισμό, το ευρωπαϊκό διαστημικό οικοσύστημα απασχολεί 230.000 εργαζόμενους και η αξία του κυμαίνεται στα 46 έως 54 δισ. ευρώ (στοιχεία 2014) που αντιστοιχεί στο 21% της αξίας του παγκόσμιου τομέα Διαστήματος. Το 1/3 των δορυφόρων παγκοσμίως έχει κατασκευαστεί στην Ευρώπη και το 90% της βιομηχανικής παραγωγής μοιράζεται σε 6 χώρες (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Μεγάλη Βρετανία, Ισπανία και Βέλγιο). Egnos, Galileo, Copernicus Τρία μεγάλα διαστημικά προγράμματα είναι σε εξέλιξη, το Egnos, το ευρωπαϊκό δορυφορικό σύστημα πλοήγησης, αριθμεί 42 επίγειους σταθμούς, το Galileo με 22 δορυφόρους για την παροχή υπηρεσιών πλοήγησης και εντοπισμού θέσης και το Copernicus, το πρόγραμμα παρατήρησης της Γης, με την παροχή τεράστιων και αξιόπιστων ποσοτήτων δεδομένων. Αξίζει να σημειωθεί πως τα διαστημικά δεδομένα χρησιμοποιούνται σε πολλούς τομείς όπως υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, αεροπορία, γεωργία, ενέργεια, μεταφορές, τραπεζικές εργασίες, ασφάλεια. Η επόμενη γενιά ευρωπαϊκών εκτοξεύσεων δορυφόρων (2020) ακούει στα ονόματα Ariane 6 και Vega C. Επίσης, περισσότεροι από 30 δορυφόροι στο πλαίσιο των προγραμμάτων Copernicus και Galileo έχουν προγραμματιστεί να εκτοξευτούν τα επόμενα 10-15 χρόνια. «Δεν πρόκειται για ένα παιχνίδι πολυτελείας», τόνισε η αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Federica Mogherini, στην ομιλία της για τα 10 χρόνια της Ευρώπης στο Διάστημα. «Πρόκειται για μια σημαντική υπόθεση για την ασφάλεια της Ευρώπης και τη χάραξη της πολιτικής για τους Ευρωπαίους και τους εταίρους μας. Και θα συνεχίσουμε να επενδύουμε τόσο στην αυτονομία της Ευρώπης στο Διάστημα όσο και σε μια συνεταιριστική διακυβέρνηση όλων των διαστημικών θεμάτων. Αυτό είναι και θα συνεχίσει να είναι η προσέγγισή μας στο Διεθνές Φόρουμ Διερεύνησης Διαστήματος στο Τόκιο τον Μάρτιο, αλλά και στη συνεδρίαση της Επιτροπής του ΟΗΕ για την ειρηνική χρήση του Διαστήματος στη Βιέννη τον επόμενο Ιούνιο», συμπλήρωσε η κα Mogherini. http://www.naftemporiki.gr/story/1316308/ependusi-stin-texnologia-diastimatos Ερασιτέχνης αστρονόμος ανακάλυψε πως χαμένος δορυφόρος της NASA είναι ακόμα «ζωντανός» Τον δορυφόρο IMAGE (Imager for Magnetopause-to-Aurora Global Exploration) της NASA, ο οποίος είχε θεωρηθεί χαμένος πριν από 12 χρόνια εξαιτίας τεχνικού προβλήματος, ανακάλυψε ερασιτέχνης αστρονόμος. Όπως αναφέρει το Science Magazine, ο Σκοτ Τίλεϊ ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα τον εντοπισμό των εκπομπών του δορυφόρου, δημιουργώντας ελπίδες ότι η NASA θα μπορέσει να «αναστήσει» την αποστολή, η οποία είχε δώσει πολύτιμα στοιχεία για τη μαγνητόσφαιρα της Γης. Ο Τίλεϊ έχει ως χόμπι την αναζήτηση ραδιοσημάτων από κατασκοπευτικούς δορυφόρους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έψαχνε ίχνη του Zuma, ενός δορυφόρου της αμερικανικής κυβέρνησης ο χαρακτήρας της αποστολής του οποίου ήταν απόρρητος. Ωστόσο, αντί να βρει τον Zuma, έπιασε σήμα από έναν δορυφόρο με τον προσδιορισμό 2000-017Α o οποίος, όπως ήξερε, αντιστοιχούσε στον δορυφόρο IMAGE, που εκτοξεύτηκε το 2000 και μετά θεωρήθηκε χαμένος τον Δεκέμβριο του 2005. Όπως διαπιστώθηκε, ο δορυφόρος της αποστολής IMAGE, αξίας 150 εκατ. δολαρίων εξέπεμπε ακόμα. Τα σήματα του δορυφόρου υποδεικνύουν πως το πιθανότερο είναι πως είναι όντως ακόμα σε μεγάλο βαθμό «ζωντανός», καθώς και ότι κάποια από τα έξι όργανά του λειτουργούν ακόμα. Οι επιστήμονες που απάρτιζαν την επιστημονική ομάδα της αποστολής έψαξαν και βρήκαν τα παλιά αρχεία και λογισμικά και αναμένεται να ακολουθήσουν προσπάθειες της NASA, του Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory και του University of California, Berkeley να έρθουν σε επαφή με τον δορυφόρο. Επί της παρούσης, οι ερευνητές προσπαθούν να βρουν τον λόγο που έχει επιβραδυνθεί ο ρυθμός περιστροφής του σκάφους, κάτι που ενδεχομένως να κάνει ακόμα πιο δύσκολη την επικοινωνία μαζί του. Πριν την απώλεια του δορυφόρου, η αποστολή IMAGE θεωρούνταν επιτυχής. Τα όργανα του σκάφους λειτουργούσαν ως τηλεσκόπιο, παρέχοντας στοιχεία για τα φορτισμένα σωματίδια στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Ωστόσο το σήμα του χάθηκε λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2005 και η NASA το είχε αποδώσει αυτό σε πρόβλημα τροφοδοσίας του αναμεταδότη. http://www.naftemporiki.gr/story/1315968/erasitexnis-astronomos-anakalupse-pos-xamenos-doruforos-tis-nasa-einai-akoma-zontanos

"Ημέρα Τύπου ESA" Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός είναι ένα μεγαλοπρεπές έργο, που ενώνει δεκατέσσερις χώρες του κόσμου. Ο αριθμός των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα του ΔΔΣ περιλαμβάνει επίσης τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA), των οποίων οι αστροναύτες είναι η κατάρτιση στο Κέντρο Εκπαίδευσης κοσμοναύτων Γιούρι Gagarin. Το CPC έχει γίνει μια παράδοση για να προσκαλέσουν ξένους δημοσιογράφους κατά τις ημέρες εκπαίδευσης διεθνών πληρωμάτων. Έτσι, σήμερα στο Κέντρο ήταν η "Ημέρα Τύπου ESA". Η γνωριμία ξεκίνησε με το γυμναστήριο του μετακομισμένου διαστημικού οχήματος μεταφοράς (SIC) "Soyuz". Τα μέλη του Τύπου ήταν σε θέση να παρακολουθήσουν την εκπαίδευση των TPK σταθμό ελλιμενισμού και redock. Πριν από την έναρξη της κατάρτισης το βασικό πλήρωμα του ISS-56/57, ως μέρος της Roskosmos ο κοσμοναύτης Σεργκέι Prokopiev, ο αστροναύτης της ESA Αλέξανδρος Gerst και ο αστροναύτης της NASA Serina Onon-CHENSELLOR απάντησαν σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Ειδικότερα, το πλήρωμα, συγκρίνοντας την εκπαίδευση στη Ρωσία, την Αμερική και την Ευρώπη, είπε ότι οι προπονήσεις CPC που πραγματοποιήθηκαν σε συνθήκες όσο πιο κοντά στο πραγματικό. «Στη Ρωσία, οι αστροναύτες συνήθως εκπαιδεύονται από TPK» Soyuz», και στην Αμερική - ISS - κοινόχρηστο Αλέξανδρος Gerst. - Σε αντίθεση με το σταθμό, όπου υπάρχει πάντα χρόνος στο πλοίο όταν παρουσιάστηκε το πρόβλημα, έχουμε συχνά μόνο δευτερόλεπτα για να αντιδράσουν και να το διορθώσουμε. Από την «Ένωση» πρέπει να δράσουμε γρήγορα και λειτουργεί ένα μεγάλο αριθμό των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, αν και η πραγματική πτήση συνήθως λαμβάνει χώρα κανονικά. Μάθαμε επίσης πώς να ζούμε σε ένα πλοίο κατά τη διάρκεια μιας τροχιάς πτήσης. " Οι Αστροναύτες σημειωσαν σε αυτό το παρασκεύασμα στο CPC η εκπαιδευση είναι πολύ διαφορετική από την κατάρτιση σε άλλους διεθνείς εταίρους. Ωστόσο, το μεγάλο πλεονέκτημα της διεθνούς συνεργασίας είναι ότι κάθε εταίρος συμβάλλει σημαντικά στην από κοινού ανάπτυξη του εξωτερικού χώρου. «Για παράδειγμα, αν πάρουμε το πλήρωμα μας, Σεργκέι - τον οδηγό και τα καταφέρνει με τον έλεγχο του οχήματος - συνέχισε ο Αλέξανδρος Gerst. - εγώ, με τη σειρά μου, ως επιστήμονας, μπορεί να του πει κάποια επιστημονική σοφία. Έχουμε επίσης έναν γιατρό στη μεταφορά, τη Σερίνα. "Μετά οι ευρωπαιοι δημοσιογράφοι και του ΕΟΔ επισκέφθηκε το Kosmotsentre στο οποίο φαινόταν σύνθετες διατάξεις μονάδες τροχιακό σταθμό «Mir», μάθαμε πώς να εργαστεί για μια επαναδιαμορφώσιμες αεροσκάφος προσομοιωτή και ελικόπτερα, ένα εικονικό κέντρο Mission Control, ένα ειδικό προσομοιωτή «Εικονική διαστημικό σκάφος μεταφοράς» Σογιούζ», γνωριστήκαμε με το άλλο καινοτόμες εκπαιδευτικές τεχνολογίες. Οι ξένοι επισκέπτες έιδαν επίσης την «Έξοδος 2», το οποίο πραγματοποιήθηκε προσομοίωση της παραγωγής σε ελεύθερο χώρο, με κοστούμια επίδειξης φυγοκεντρωτή TsF-7, που χρησιμοποιείται για την προσομοίωση διαφόρων υπερφορτίσεων, και το δωμάτιο προσομοιωτών ISS RS. Για κάθε επιθεώρηση στο αντικείμενο οι εμπειρογνώμονες CPC έδωσαν λεπτομερείς εξηγήσεις, έτσι ώστε οι δημοσιογράφοι ολοκλήρωση «της ESA Media Day» που σχηματίζεται μια ολοκληρωμένη εικόνα για τις λεπτομέρειες της προετοιμασίας απο τους κοσμοναύτες και αστροναύτες στο Κέντρο μας. https://www.roscosmos.ru/print/24574/ Ρωσία: Σχέδια για Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και αποστολή στη Σελήνη. Η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία Roskosmos, στο πλαίσιο ενός μεγαλεπήβολου διαστημικού προγράμματος, προγραμματίζει να εκτοξεύσει 150 δορυφόρους έως το 2025, να δημιουργήσει τον δικό της Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και να ξεκινήσει αποστολές στην Σελήνη με διαστημόπλοια νέας γενιάς. Ο γενικός διευθυντής της Ίγκορ Καμαρόφ ανακοίνωσε σήμερα ότι «την περίοδο έως το 2025 (που είναι η περίοδος εφαρμογής του νέου διαστημικού προγράμματος της Ρωσίας), η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία προγραμματίζει να ανανεώσει σημαντικά το δορυφορικό της σύστημα και να πραγματοποιήσει περισσότερες από 150 εκτοξεύσεις δορυφόρων, αυξάνοντας αισθητά τον αριθμό των δορυφόρων που θα τεθούν σε τροχιά. Στόχος αυτού του προγράμματος είναι να αξιοποιηθούν στο έπακρο οι δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει το ρωσικό σύστημα δορυφορικής πλοήγησης Glonass όσον αφορά τις εγγυήσεις της παγκόσμιας ασφάλειας και τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας. Αναφερόμενος στις προοπτικές αυτές ο Καμαρόφ υπογράμμισε την σημασία που δίνει σ’ αυτές το τελευταίο διάστημα η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία, η οποία έχει πεισθεί, όπως είπε, ότι είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός τέτοιου δορυφορικού συστήματος. Προσέθεσε μάλιστα ότι «στο προσεχές μέλλον το θέμα αυτό πρέπει να μελετηθεί και να τεθούν οι αντίστοιχοι στόχοι». Στο μεταξύ η Ρωσία προγραμματίζει το 2019 να ολοκληρώσει την δεύτερη φάση της κατασκευής του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) και να εντάξει σ’ αυτό τρεις νέες κάψουλες, δήλωσε ο γενικός σχεδιαστής των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων Γιεβγκένι Μάρκιν, επισημαίνοντας ότι «οι κάψουλες αυτές είναι σχεδιασμένες κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αποτελέσουν την βάση για την δημιουργία ενός αυτοτελούς ρωσικού διαστημικού σταθμού». Ο Γιεβγκένι Μάρκιν αναφέρθηκε επίσης και στο νέο διαστημόπλοιο Federatsia το οποίο θα μπορεί να προσγειωθεί στην Σελήνη με ακρίβεια επτά χιλιομέτρων. Αναφερόμενος στα πλεονεκτήματα του νέου διαστημοπλοίου είπε ότι η κάψουλα προσελήνωσης (σεληνάκατος), που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί μέχρι 10 φορές, θα μπορεί να πραγματοποιήσει ομαλή προσγείωση με ακρίβεια έως επτά χιλιόμετρα, θα διασφαλίζει τη διάσωση του πληρώματος καθ’ όλη την διάρκεια της παραμονής του στη Σελήνη σε περίπτωση ανάγκης και θα είναι αναβαθμισμένο ως προς τις ανέσεις για το πλήρωμα του. Στόχος του διαστημικού προγράμματος που αφορά την Σελήνη είναι, σύμφωνα με τον Μίκριν, οι επισκέψεις στην βάση που θα δημιουργηθεί στην Σελήνη, μέσω της οποίας μπορεί να πραγματοποιείται εξόρυξη και επεξεργασία σπάνιου ορυκτού πλούτου. Το τελευταίας τεχνολογίας διαστημόπλοιο Federatsia, θα μεταφέρει ανθρώπους και φορτία στο διάστημα αλλά και στην Σελήνη. Το πλήρωμα του θα είναι έως τέσσερις κοσμοναύτες. Το διαστημόπλοιο θα μπορεί να βρίσκεται σε τροχιά αυτόνομης πτήσης έως 30 ημέρες, ενώ στον διαστημικό σταθμό έως έναν χρόνο. Ανάλογα με τις τροποποιήσεις που θα γίνονται σ’ αυτό το διαστημόπλοιο θα μπορεί να έχει τέσσερις ή πέντε θέσεις επιβαινόντων. Το πρώτο διαστημόπλοιο Federatsia, που θα κατασκευαστεί κατά 80% από σύνθετα υλικά, προγραμματίζεται να έχει κατασκευαστεί έως το 2021. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500192805 Οι μαθητές του Μαράσλειου κατασκευάζουν «δορυφόρο» Η SPIN - Space Innovation σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία, διοργανώνει τον Απρίλιο τον διαγωνισμό διαστημικής «CANSAT IN GREECE» και η ομάδα μαθητών του 26ου Γενικού Λυκείου Αθηνών - «Μαράσλειο» έχει επιλεχθεί στις δέκα συνολικά ομάδες που θα λάβουν μέρος. Ο διαγωνισμός αφορά την κατασκευή ενός «δορυφόρου» με διαστάσεις ενός κουτιού αναψυκτικού (ύψος 11,5 cm και διάμετρο 6,6 cm), που θα εκτοξευθεί με ειδικό πύραυλο σε ύψος 1 km, ενώ η κάθοδος του θα πραγματοποιηθεί με αλεξίπτωτο. Κατά τη διάρκεια της καθόδου το CANSAT θα πραγματοποιήσει σειρά μετρήσεων. Συγκεκριμένα, στόχος όλων των ομάδων είναι, να υλοποιήσουν την πρωτεύουσα αποστολή κατά την οποία το CANSAT θα πραγματοποιήσει κατά την πτώση του μετρήσεις γεωγραφικών συντεταγμένων, ατμοσφαιρικής πίεσης και θερμοκρασίας. Επίσης, κάθε ομάδα πρέπει να προτείνει μια δευτερεύουσα αποστολή, η οποία δίνει και το στοιχείο της ιδιαιτερότητας σε κάθε ομάδα. Η δευτερεύουσα αποστολή της ομάδα μας είναι πρωτότυπη και περιλαμβάνει την κατασκευή και εκτόξευση δύο CANSAT ανάμεσα στα οποία θα υπάρχει δίκτυο επικοινωνίας και την επεξεργασία των δεδομένων που θα συλλέξουν. Το ένα CANSAT, το οποίο καλούμε θυγατρικό, περιλαμβάνει δύο κάμερες (ευαίσθητες στο ορατό και στο εγγύς υπέρυθρο φάσμα ακτινοβολίας), GPS, αισθητήρα πίεσης και θερμοκρασίας και ένα γυροσκόπιο. Το δεύτερο CANSAT (μητρικό) αναμεταδίδει στο σταθμό εδάφους τα δεδομένα που λαμβάνει από το θυγατρικό μαζί με τα δεδομένα από το δικό του GPS και τους αισθητήρες του. Το μητρικό CANSAT πέφτει πιο αργά από το αντίστοιχο θυγατρικό ώστε να έχει πάντα οπτική επαφή τόσο με εκείνο όσο κα με τον σταθμό εδάφους. Με τον τρόπο αυτόν καθίσταται πιθανότερος εντοπισμός του θυγατρικού CANSAT μετά την προσγείωσή του. Αξίζει να σημειωθεί πως η συμμετοχή της ομάδας του σχολείου απέσπασε το πρώτο βραβείο στον ίδιο διαγωνισμό το σχολικό έτος 2016-2017. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500192529 Νέο σύστημα παραγωγής ενέργειας και προώθησης χωρίς καύσιμο για δορυφόρους. Ερευνητές του Universidad Carlos III de Mardrid (UC3M) και του Universidad Politecnica de Madrid σχεδίασαν και κατοχύρωσαν ένα νέο, άνευ προωθητικού καυσίμου, σύστημα για δορυφόρους που επιτρέπει την παραγωγή ενέργειας και την κίνησή τους. Σύμφωνα με το UC3M, η καινοτομία αυτή, που έχει οδηγήσει σε δύο ευρεσιτεχνίες, έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον του ΕΟΔ (Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος) και της αεροδιαστημικής βιομηχανίας. Το σύστημα βασίζεται σε μια λεπτή ταινία αλουμινίου (low-work-function tether) με αυξημένες δυνατότητες εκπομπής ηλεκτρονίων ως προς τη λήψη ηλιακού φωτός και θερμότητας. Η ταινία αυτή, που είναι τυλιγμένη σε μπομπίνα κατά την εκτόξευση και ξετυλίγεται όταν ο δορυφόρος βρίσκεται σε τροχιά. Bάσει των νόμων του ηλεκτρομαγνητισμού, η ταινία αυτή μπορεί να παράγει ενέργεια παθητικά, ενώ το υψόμετρο όπου βρίσκεται ο δορυφόρος μειώνεται. Εναλλακτικά, εάν υπάρχει διαθέσιμη προς χρήση ενέργεια, η ταινία αυτή μπορεί να χρησιμοποιείται για προωθητικούς σκοπούς, φέρνοντας τον δορυφόρο σε πιο υψηλή τροχιά. «Πρόκειται για μια επαναστατική τεχνολογία, επειδή επιτρέπει τη μετατροπή της τροχιακής ενέργειας σε ηλεκτρική και το αντίθετο, χωρίς τη χρήση κάποιου είδους καυσίμου» τονίζει ο Γκονζάλο Σάντσεζ Αριάγκα, ερευνητής του UC3Μ και ένας από τους εφευρέτες της τεχνολογίας αυτής. «Αντίθετα με τις παρούσες τεχνολογίες προώθησης, το low-work function tether δεν χρειάζεται καύσιμο και χρησιμοποιεί φυσικές πηγές από το διαστημικό περιβάλλον, όπως το γεωμαγνητικό πεδίο, το ιονοσφαιρικό πλάσμα και την ηλιακή ακτινοβολία» προσθέτει. Το σύστημα αυτό παρέχει ενέργεια για τον δορυφόρο σε τροχιά ενώ είναι στη διαδικασία της απώλειας ύψους και επανεισόδου στην ατμόσφαιρα, όπου πρόκειται να καεί. Για αυτόν τον λόγο οι ερευνητές τονίζουν πως πρόκειται για μια τεχνολογία ιδανική για την εξαφάνιση διαστημικών απορριμμάτων. Επιπρόσθετα, εάν ο δορυφόρος έχει ακόμα ενέργεια, η ταινία αυτή μπορεί να λειτουργεί διαφορετικά, παράγοντας ώση για να πάει πιο ψηλά. Κατά τον Γκονζάλο Σάντζεζ Αριάγκα, αυτό θα μπορεούσε φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, που χρησιμοποιεί μεγάλες ποσότητες καυσίμου για να αντισταθμίζει την επιρροή της ατμόσφαιρας. Οι ερευνητές έχουν δώσει στοιχεία για την τεχνολογία αυτή στον ΕΟΔ, ενώ είναι σε επαφή και με ειδικούς στις ΗΠΑ και στην Ιαπωνία. Επίσης, όπως σημειώνεται σε ανακοίνωση του UC3M, ενδιαφέρον έχουν εκδηλώσει και εταιρείες του χώρου της αεροδιαστημικής, όπως η ισπανική SENER. http://www.naftemporiki.gr/story/1314053/neo-sustima-paragogis-energeias-kai-proothisis-xoris-kausimo-gia-doruforous Humanity Star: Δορυφόρο-«έκπληξη» έθεσε σε τροχιά η Rocket Lab H αμερικανική startup Rocket Lab έθεσε σε τροχιά τρεις δορυφόρους για εμπορική χρήση με την εκτόξευση πυραύλου Electron την προηγούμενη εβδομάδα, ωστόσο, όπως προκύπτει, υπήρχε και ένας δορυφόρος- έκπληξη: Το Humanity Star αποτελεί στην ουσία ένα τεχνητό άστρο στον ουρανό, «δημιουργώντας μια κοινή εμπειρία για όλη την ανθρωπότητα». Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση της Rocket Lab, το Humanity Star έχει σκοπό να λειτουργήσει ως «σημείο εστίασης» για όλη την ανθρωπότητα, καθώς «κάθε άνθρωπος στη Γη θα έχει την ευκαιρία να το δει και να το βιώσει. Ο δορυφόρος θα εμφανίζεται ως φωτεινό, λαμπερό αστέρι στον νυχτερινό ουρανό». Τον δορυφόρο δημιούργησε ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Πίτερ Μπεκ, και έχει σκοπό να «τραβήξει τη ματιά των ανθρώπων προς τα πάνω και να τους ενθαρρύνει να δουν τη μεγαλύτερη εικόνα, πέρα από τα καθημερινά ζητήματα». «Ασχέτως του πού βρίσκεσαι στον κόσμο, ή του τι συμβαίνει στη ζωή σου, όλοι θα μπορούν να δουν το Humanity Star στον νυχτερινό ουρανό. Ελπίζω ότι όλοι αυτοί που κοιτούν προς τα πάνω, προς αυτό, θα κοιτούν πέρα, στην απεραντοσύνη του σύμπαντος, και θα σκέφτονται λίγο διαφορετικά για τις ζωές, τις πράξεις τους και το τι είναι σημαντικό για την ανθρωπότητα» δήλωσε ο Μπεκ. Ο δορυφόρος είναι αυτή τη στιγμή σε τροχιά μετά την επιτυχή εκτόξευσή του από τη Νέα Ζηλανδία. Πρόκειται για τον πρώτο σχεδιασμένο και κατασκευασμένο στη Νέα Ζηλανδία δορυφόρο που τίθεται σε τροχιά γύρω από τη Γη. Είναι μια γεωδαισιακή σφαίρα φτιαγμένη από ίνες άνθρακα, με 65 ανακλαστήρες. Περιστρέφεται γρήγορα, αντανακλώντας το φως του ήλιου στη Γη, με αποτέλεσμα η λάμψη του να είναι ορατή από την επιφάνεια του πλανήτη μας με γυμνό μάτι. Πραγματοποιεί μια περιστροφή γύρω από τη Γη κάθε 90 λεπτά. Το Humanity Star θα είναι σε τροχιά για περίπου εννιά μήνες πριν η τροχιά του αρχίσει να φθίνει, με αποτέλεσμα να πέσει στην ατμόσφαιρα και να καεί. Ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να δει σε πραγματικό χρόνο τη θέση του, μέσω του www.thehumanitystar.com. http://www.naftemporiki.gr/story/1315115/humanity-star-doruforo-ekpliksi-ethese-se-troxia-i-rocket-lab

Τεχνητή Νοημοσύνη: το στοίχημα του ανθρώπινου εγκεφάλου με τη δαρβινική εξέλιξη. «Κατά κάποιο τρόπο η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι ένα στοίχημα που έχει βάλει ο ανθρώπινος εγκέφαλος με τη δαρβινική εξέλιξη. ‘Ενα από ανώτερα πράγματα, που μπορεί να κάνει ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι να αντιγράψει τον εαυτό του. ‘Οταν ο άνθρωπος φτάσει στο σημείο να αναπαράγει με τεχνητό τρόπο τις ίδιες του τις ικανότητες, όλα θα είναι ανοιχτά και όλα θα είναι πιθανά. Αυτό μπορεί να είναι εκπληκτικό, να μας οδηγήσει σε μια Wonderland, όπου η ύπαρξη των μηχανών θα λειτουργεί υπέρ του ανθρώπου ή μπορεί να μας φέρει μπροστά σε δυσάρεστες καταστάσεις… Ο Elon Musk έχει πει ότι ίσως η Τεχνητή Νοημοσύνη να αποτελέσει τον λόγο για τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Να σου θυμίσω όμως κι αυτό που έχει πει ο Einstein: «δεν γνωρίζω με τι είδους όπλα θα πολεμηθεί ο τρίτος παγκόσμιος, αλλά ο τέταρτος θα γίνει με πέτρες και ξύλα»». Με τη φράση αυτή, ο γεννηθείς το 1981 Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, καθηγητής της Επιστήμης των Υπολογιστών στο περίφημο ΜΙΤ, απαντά στο ερώτημα του ΑΠΕ-ΜΠΕ, σχετικά με το αν συμμερίζεται τις έντονες ανησυχίες, που έχουν κατά καιρούς εκφράσει άνθρωποι όπως ο Bill Gates, ο Stephen Hawking και ο Elon Musk, ώς προς την αρνητική επίπτωση που θα μπορούσε να έχει στο μέλλον της ανθρωπότητας η ραγδαία ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης και συγκεκριμένα της Γενικής Τεχνητής Νοημοσύνης. Ο ίδιος, που σε πολύ νεαρή ηλικία έλυσε το επί 60 χρόνια άλυτο μαθηματικό πρόβλημα του «υπέροχου ανθρώπου», μαθηματικού και νομπελίστα οικονομολόγου, John Forbes Nash, επισημαίνει ότι παρότι στη δυστοπική εκδοχή του μέλλοντος η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι δυνατόν να προκαλέσει σοβαρές κοινωνικές αναταραχές και ν΄ αποτελέσει άμεση απειλή για τη δημοκρατία και την παγκόσμια ειρήνη, στη θετική εκδοχή του ενδέχεται να επιφυλάσσει στην ανθρωπότητα σημαντικά δώρα: «Πιστεύω ότι υπάρχει μια πολύ ικανή και δημοκρατική οικογένεια «hackers» -και σε αυτή την οικογένεια βάζω όποιον μπορεί να καταλάβει την τεχνολογία και να συνεισφέρει σε αυτήν. Είναι στο χέρι τους και στο χέρι όλων μας να προασπίσουμε την προσβασιμότητα όλων των ανθρώπων στα οφέλη της προόδου που θα γίνει, ώστε να μην υπάρχουν χώρες ή εταιρείες ή πολίτες δύο ταχυτήτων. Αυτό δεν είναι ένα πράγμα με το οποίο μπορούμε να παίξουμε» λέει χαρακτηριστικά. Ερωτηθείς αν ο άνθρωπος -η πρωτοκαθεδρία του οποίου στον πλανήτη για πρώτη φορά κινδυνεύει να αμφισβητηθεί- ενδέχεται να βιώσει υπαρξιακό σοκ, απαντά: «Ελπίζω ότι θα πάθουμε το αντίθετο. ‘Οτι θα μπορέσουμε να πούμε «δεν είμαστε πλέον όμηροι πολιτικών και κυβερνήσεων, μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο». Αυτό είναι το θετικό σενάριο φυσικά, κι αυτό θέλω να δω να συμβαίνει». «Προλαβαίνουν να προσαρμοστούν στην επερχόμενη αλλαγή συστήματα όπως το εκπαιδευτικό ή η νομοθεσία;» ρωτάμε τον δρα Δασκαλάκη, ο οποίος απαντά: «Θεωρώ ότι το μοντέλο που έχουμε αυτή τη στιγμή για την παιδεία, τη νομοθεσία, τη δικαιοσύνη, δεν είναι πλέον επαρκές για τον ρυθμό με τον οποίο προοδεύει η τεχνολογία. Σκέψου το εξής: πριν προλάβουμε να φτιάξουμε νομοθεσία για τα fake news, τα fake news έγιναν μια λαίλαπα που παρήλθε. Θα φτιάξουμε τη νομοθεσία για τα fake news, θα έρθει κάτι άλλο. Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν οι δημοκρατίες και η παιδεία δεν έχει επαρκή ταχύτητα για να παρακολουθεί τις εξελίξεις, άρα πρέπει να αλλάξουμε τα μοντέλα μας. Για αυτό θεωρώ ότι η βάση, οι άνθρωποι, έχουμε τεράστια δύναμη, γιατί αν δεν με προστατέψει η ίδια η βάση από τα fake news για παράδειγμα, δεν μπορώ να περιμένω να βγει η νομοθεσία για να με προασπίσει. ‘Ολο αυτό εξελίσσεται σε κάτι σαν ανταρτοπόλεμο». Ο Έλληνας καθηγητής, που μεταξύ άλλων έχει λάβει το βραβείο Kalai από την Διεθνή Ένωση Θεωρίας Παιγνίων και το βραβείο έρευνας από το ίδρυμα Giuseppe Sciacca του Βατικανού, μιλά ακόμη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το αν ο άνθρωπος θα χρειαστεί να ενσωματώσει στα επόμενα χρόνια τεχνολογικά ενθέματα, για τα ηθικά και φιλοσοφικά ερωτήματα που ανακύπτουν γύρω από τη ραγδαία άνοδο της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά και«πέντε ως 50 χρό για τον τρόπο με τον οποίο ενδέχεται να εξελιχθούν τα πράγματα στα επόμενα «πέντε ως 50 χρόνια».. Συναντήσαμε τον δρ Κωνσταντίνο Δασκαλάκη λίγες ώρες πριν από τη διάλεξη που έδωσε στην κατάμεστη αίθουσα της Αίθουσας Τελετών του ΑΠΘ , στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργάνωσαν τα Τμήματα Μαθηματικών και Πληροφορικής της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ. Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του δρος Κωνσταντίνου Δασκαλάκη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και την Αλεξάνδρα Γούτα ακολουθεί: Το κλειδί που λείπει ΕΡ. Η διάρκεια ενός οικονομικού κύκλου έχει αλλάξει πολύ από την τελευταία βιομηχανική επανάσταση, χάρη στην ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών κι εκεί που χρειάζονταν 40 ή 50 χρόνια για να μπει μια «τεχνολογία» μαζικά στην οικονομία και την αγορά εργασίας, πλέον χρειάζονται 10-15 ή και λιγότερο. Πόσο γρήγορα θα αρχίσει η ανάπτυξη της εξελιγμένης Τεχνητής Νοημοσύνης να επηρεάζει σε μεγάλη κλίμακα την οικονομία και την αγορά εργασίας; ΑΠ. Θέλω πρώτα από όλα να διαχωρίσω αυτό που λέγεται «γενική τεχνητή νοημοσύνη» από την «ειδική τεχνητή νοημοσύνη». Θεωρώ ότι η είσοδος της δεύτερης στην αγορά εργασίας είναι πολύ άμεση. ‘Ηδη βλέπουμε να αναπτύσσονται αυτοοδηγούμενα αυτοκίνητα, που θα αντικαταστήσουν πολλή από την ανθρώπινη οδήγηση και προφανώς πολλά επαγγέλματα, είτε αυτά αφορούν οδηγούς ταξί και λεωφορείων είτε φορτηγών είτε delivery. Φαντάσου πόσο πολύ θα αλλάξει τον τομέα αυτό η τεχνολογία. Κι αυτό δεν θα γίνει σε 30 χρόνια, αλλά στα επόμενα πέντε με δέκα. Υπάρχουν θέματα που πρέπει να λυθούν, νομικής φύσης κυρίως, αλλά πιστεύω ότι οι ειδικές εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης θα αρχίσουν να μπαίνουν επιθετικά στη ζωή μας στα επόμενα 10 χρόνια, θεωρώ θα εκπλαγούμε από το πόσο επιθετικά θα μπουν στις μεταφορές, στην υγεία (scans, ΜRIs, διαγνωστική), σε επίπεδο οικιακής βοήθειας και φροντίδας ηλικιωμένων. Το βασικό είναι όμως το θέμα της γενικής τεχνητής νοημοσύνης (general artificial intelligence). Aυτή αφορά την ικανότητα ενός τεχνολογικού συστήματος να μεταφέρει εμπειρία από μια νοητική λειτουργία που εκτελεί σε μία άλλη, ώστε να μην αρχίζει tabula rasa. Π.χ, αν έχει ήδη μάθει αγγλικά και θέλει να μάθει γαλλικά, να μπορεί να μεταφέρει εμπειρία και διαίσθηση από τη μία γλώσσα στην άλλη, να μπορεί να εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι υπάρχει σύνταξη και κλίση σε όλες τις γλώσσες (…) ‘Η αν μάθει να παίζει σκάκι, να μπορεί να αξιοποιήσει την εμπειρία της χάραξης στρατηγικής για να παίξει πόκερ. Χρειάζεται να πετύχουμε ένα άλμα, για να φτάσουμε στη γενική Τεχνητή Νοημοσύνη και αυτό το άλμα δεν μπορώ να προβλέψω καλά πότε θα προκύψει. Μπορεί να προκύψει στα επόμενα 50 χρόνια, αλλά μπορεί και όχι. Πιστεύω πως ναι. Είναι ένα άλμα που μας λείπει, ένα κλειδί… Η πρόοδος που έχει κάνει η τεχνολογία τα τελευταία πέντε χρόνια με έχει εντυπωσιάσει. Ίσως αν με ρωτούσες πριν από πέντε χρόνια για κάποια από αυτά που έχουν πλέον γίνει, να σου έλεγα ότι βρίσκονται στα όρια επιστημονικής φαντασίας… ΕΡ. Αλήθεια, τι θα πραγματεύεται η επιστημονική φαντασία στο μέλλον; Θα εξαντληθεί η θεματολογία της; ΑΠ. Μου αρέσουν πάρα πολύ οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας, γιατί ουσιαστικά πλέον είναι στο επίπεδο που προβληματίζονται για πολύ πραγματικά ερωτήματα. Παλιά, η επιστημονική φαντασία αφορούσε ένα απώτερο μέλλον, δυστοπικό ή ουτοπικό, τώρα είναι ένας προβληματισμός για κάτι πολύ άμεσο και πολύ πιθανό, που μπορεί να συμβεί. ΕΡ. Πλέον παρατηρούμε πιο ταχεία ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης. Σε τι οφείλεται αυτή η εξέλιξη; Τι έχει αλλάξει; ΑΠ. Αυτό που έχει αλλάξει έχει να κάνει αφενός με την προσέγγισή μας στο πώς φτιάχνουμε υπολογιστικές διαδικασίες, που μιμούνται ανώτερες νοητικές διαδικασίες του ανθρώπινου εγκεφάλου. Αφετέρου δε -και αυτό ουσιαστικά δικαιολογεί την αλλαγή στην προσέγγισή μας- έχουμε έναν τεράστιο όγκο δεδομένων, διότι η ανθρωπότητα λόγω της δραστηριότητάς της στο Ιντερνετ έχει αφήσει ένα τεράστιο ψηφιακό αποτύπωμα, το οποίο μπορούμε να εκμεταλλευτούμε για να προπονήσουμε τους αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης (…) Σήμερα, επειδή έχουμε πάρα πολλά δεδομένα, είναι πιθανό και πιο τετριμμένοι αλγόριθμοι να μπορούν να προσομοιάσουν ανώτερες νοητικές λειτουργίες, τη στιγμή που στο παρελθόν ακόμη και πολύ πολύπλοκοι, λόγω έλλειψης δεδομένων για να τους κάνεις «fine tune» (να τους «κουρδίσεις»), δεν μπορούσαν. Επειδή έχουμε πολλά δεδομένα, έχουμε τη δυνατότητα να «κουρδίσουμε» πάρα πολύ καλά τους αλγόριθμους μας, γιατί διαθέτουμε πολλά παραδείγματα από τα οποία μπορεί να μάθουν. Εν πολλοίς αυτό κάνει και ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Αυτό λοιπόν που έχει αλλάξει σήμερα είναι ότι έχουμε πάρα πολλά δεδομένα χάρη στην ψηφιοποίηση της ανθρώπινης δραστηριότητας και το γεγονός ότι πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν μεταφερθεί στο Ίντερνετ, από αγορές προϊόντων και υπηρεσιών μέχρι κοινωνική αλληλεπίδραση κι επικοινωνία. ‘Ολη αυτή η αλληλεπίδραση καταγράφεται και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης… Η μη λεκτική επαφή με την τεχνολογία το επόμενο βήμα ΕΡ. Θα μπορούμε στο μέλλον να βρούμε δουλειά, χωρίς π.χ., να είναι αναγκαία η χρήση τεχνολογικών ενθεμάτων; ΑΠ. Είναι δύσκολο να κάνεις τέτοιες προβλέψεις για το μέλλον… Υπάρχει η γνώση και η εμπειρία για το γεγονός ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος με τη βοήθεια της τεχνολογίας είναι ανώτερος και από την τεχνολογία, και από τον ανθρώπινο εγκέφαλο από μόνο του. Σε πολλές νοητικές λειτουργίες οι υπολογιστές είναι καλύτεροι από τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος με τη βοήθεια υπολογιστή νικά τον υπολογιστή. Αν ολοκληρωθεί η διεπαφή του εγκεφάλου με την τεχνολογία -και πιστεύω ότι αυτό θα γίνει σύντομα, ότι σε 15 χρόνια θα έχουμε πολύ πιο άμεση διεπαφή- πολλά θα αλλάξουν. Παλιά, για να βρεις μια πληροφορία, έπρεπε να ανοίξεις τον Πάπυρος Larousse. Μετά πήγαινες στο google και έγραφες αυτό που ψάχνεις να βρεις. Πλέον, μπορείς να μπεις στο google και αρκεί να μιλήσεις ή να εισάγεις μια εικόνα για να βρεις αυτό που θέλεις (…)Το επόμενο βήμα είναι η διεπαφή αυτή να μην είναι καν λεκτική. Και το καλό με τον ανθρώπινο εγκέφαλο είναι ότι πλάθεται. Επομένως, με την κατάλληλη διεπαφή εγκεφάλου και μηχανής, ο ανθρώπινος εγκέφαλος ώς εύπλαστος που είναι, θα μάθει να επικοινωνεί με την τεχνολογία. Αν δώσεις στον ανθρώπινο εγκέφαλο μια πόρτα, μια δίοδο προς την τεχνολογία, μια επικοινωνία κάποιου τύπου, μπορεί να προσαρμοστεί στο να την κοντρολάρει. Αν η διεπαφή φτάσει σε αυτό το επίπεδο, θα είναι μειονέκτημα να μην την έχεις. Εφόσον γίνει, το παιχνίδι θα αλλάξει τόσο πολύ που αν δεν το κάνεις εσύ, αρνείσαι να βρίσκεσαι εκεί που συμβαίνουν τα πράγματα. Είναι σαν να λες σήμερα ότι δουλεύω χωρίς κινητό ή αυτοκίνητο γιατί δεν τα θέλω. Το τοπίο θα αλλάξει με τέτοιο τρόπο, που δεν θα μπορείς να το αρνηθείς. Σκέψου για παράδειγμα να ανταγωνίζεσαι (επαγγελματικά) κάποιον, που χάρη στην τεχνολογία έχει πρόσβαση στις γλώσσες όλου του κόσμου. ΕΡ. Δεν ανακύπτουν ηθικά ζητήματα με αυτό; Εννοώ από το γεγονός ότι το ανθρώπινο μυαλό θα είναι ανοιχτό και προσβάσιμο στην τεχνολογική διεπαφή; ΑΠ. Σωστά, σίγουρα ανοίγουν θέματα και με την ιδιωτικότητα και με την πρόσβαση στη σκέψη, που εσύ μπορεί να θέλεις να τη μπλοκάρεις. Αλλά υπάρχουν δύο σενάρια ώς προς αυτό: το ένα είναι ότι σε μια πιθανή (ευνοϊκή) μορφή της τεχνολογίας, εσύ με τον εγκέφαλό σου κοντρολάρεις την τεχνολογία, αλλά η τεχνολογία δεν έχει πρόσβαση σε εσένα. Π.χ., όταν με τη σκέψη ή την κόρη του ματιού σου κοντρολάρεις την τεχνολογία, αυτό δεν σημαίνει ότι σε ελέγχει κι αυτή. Σε μια άλλη μορφή, που προφανώς δεν τη θέλουμε, μπορεί πράγματι να ανακύψει θέμα. Για αυτό, πάντα στη συζήτηση για τις τεχνολογικές εξελίξεις, πρέπει να σκεφτόμαστε τι θέλουμε για τον άνθρωπο, πώς μπορεί να εκμεταλλευτεί την τεχνολογία κάποιος κακοπροαίρετος και πως θα στήσουμε δικλείδες προστασίας. Όμως, ό,τι προβληματισμό και να έχουμε, δεν μπορούμε να σταματήσουμε το κύμα της προόδου της τεχνολογίας. Είναι σαν να γυρίζουμε την πλάτη σε ένα κύμα που έρχεται για να παρασύρει τα πάντα. Πιστεύω ότι είναι πιο εποικοδομητικό να σκεφτόμαστε, ενόψει αυτής της αναμορφωτικής δύναμης που έρχεται, πώς μπορούμε να την κατευθύνουμε με τρόπο ώστε να αλλάξει θετικά τη ζωή του ανθρώπου και πώς μπορούμε να προστατευτούμε αν πιθανώς αυτή φτάσει σε λάθος χέρια. ΕΡ. Κατά πολλούς το τι θα γίνει τελικά έχει σχέση με την ιδιοκτησία των μηχανών, με το ποιος θα έχει πρόσβαση σε αυτές, ποιος θα τις ελέγχει και ποιος θα παίρνει τον πλούτο που παράγεται… ΑΠ. Yπάρχουν πρωτοβουλίες όπως η μη κερδοσκοπική εταιρεία Open Αrtificial Ιntelligence (OpenAI), που προσπαθούν να σπρώξουν την ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης για το καλό της ανθρωπότητας. Θεωρώ επίσης ότι η κοινότητα των χάκερς -κι εδώ βάζω όποιον καταλαβαίνει την τεχνολογία και συνεισφέρει σε αυτήν- είναι μια αρκετά υγιής και δημοκρατική οικογένεια. Είναι στο χέρι τους και στο χέρι όλων μας να προασπίσουμε την προσβασιμότητα όλων των ανθρώπων στα οφέλη της προόδου που θα γίνει, ώστε να μην υπάρχουν χώρες ή εταιρείες ή πολίτες δύο ταχυτήτων. Αυτό δεν είναι ένα πράγμα με το οποίο μπορούμε να παίξουμε. Σκέψου να είσαι σε φάση προβιομηχανικής επανάστασης και να πεις «αρνούμαι να μοιράσω την τεχνολογία, θα την κρατήσω κρυφή, ώστε μόνο ο καπιταλιστής να βγάλει πολλά λεφτά». ΕΡ. Πιστεύεις ότι μπορεί να δημιουργηθεί ένα κίνημα αντίστασης απέναντι στη μη ίση πρόσβαση; ΑΠ. ‘Ενα είδος αντίστασης νομίζω πως ναι, μπορεί και πρέπει να δημιουργηθεί, γιατί η ίδια η δημοκρατία μας και η παγκόσμια ειρήνη θεωρώ είναι σε κίνδυνο αν δεν το προασπίσουμε αυτό. Ταυτόχρονα είναι και εκπληκτική στιγμή στην ιστορία, γιατί είναι πλέον στο χέρι όλων μας να πετύχουμε κάτι, όχι στο χέρι της πολιτικής ηγεσίας. Οποιοσδήποτε συμμετέχει ενεργά σε αυτή την εξέλιξη, είναι πλέον συμμέτοχος στο να διασφαλίσει την ίση πρόσβαση στην τεχνολογία. Και αυτό θα μας φέρει στην καμπή εκείνη της ανθρώπινης ιστορίας, που η πρόοδος θα έρθει από όλους μας. ΄Ολοι πρέπει να έχουμε πρόσβαση στην τεχνολογία και όλοι μαζί μπορούμε να καθορίσουμε πού θα πάει το ποτάμι. Τρεις πιθανές εικόνες από το μέλλον ΕΡ. Μπορείς να μου μεταφέρεις μια εικόνα από το μέλλον, από όταν πια η γενική τεχνητή νοημοσύνη θα έχει κατακτηθεί και το μεγάλο άλμα θα έχει γίνει; ΑΠ. Έχω σκεφτεί τρία πιθανά σενάρια για το μέλλον, για τα επόμενα 50 χρόνια κι αυτό που πιθανώς τελικά θα γίνει είναι μια μίξη αυτών των τριών. Τα έχω ονομάσει Wonderland, Pessiland και Stagnatia. Στο πρώτο σενάριο, που είναι το θετικό και έχει ώς προϋπόθεση να κατακτήσει η επιστήμη τη γενική τεχνητή νοημοσύνη, ο άνθρωπος ωφελείται από την ύπαρξη των μηχανών. Οι μηχανές μπορούν να αναλάβουν τις χειρονακτικές εργασίες και να αφήσουν στους ανθρώπους τον χρόνο για τις πνευματικές. Σήμερα τα ρομπότ δεν είναι πολύ καλά ούτε στο να περπατάνε, αλλά αν καταφέρουμε το άλμα προς τη γενική τεχνητή νοημοσύνη, θα μπορούν να κάνουν πολλές εργασίες. Το βιοτικό επίπεδο θα ανέβει και θα σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα. Για να είναι υγιές ένα ασφαλιστικό σύστημα, χρειάζεται ο πληθυσμός των νέων που εργάζονται και δίνουν εισφορές, να είναι τουλάχιστον της ίδιας τάξης μεγέθους με τον πληθυσμό (των συνταξιούχων) που στηρίζουν. Αν έχουμε τα ρομπότ να κάνουν τις δουλειές, αυτά δεν χρειάζονται ασφάλιση ή σύνταξη και αναπληρώνουν την υπογεννητικότητα… Το άλλο σενάριο είναι η Pessiland… Εκεί κατακτούμε μεν τη γενική νοημοσύνη, αλλά αυτή δεν είναι προσβάσιμη σε όλους, αλλά μόνο σε εργαστήρια εταιρειών ή κρατών, που τη χρησιμοποιούν για καπιταλιστική ή ιμπεριαλιστική επιρροή. Αυτό το σενάριο είναι δυστοπικό. Στο τρίτο σενάριο, που το λέω «Stagnatia», ενώ έχουμε ολοένα και περισσότερες ειδικές εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης, δεν καταφέρνουμε να κάνουμε το άλμα που χρειάζεται για τη γενική νοημοσύνη και καθώς αυτή παραμένει άπιαστη, καπιταλιστές και κυβερνήσεις παίρνουν θέσεις ώστε να είναι έτοιμοι για μια μελλοντική εποχή, όποτε αυτή έρθει, που θα μοιάζει είτε με τη wonderland είτε με την pessiland… ΕΡ. Αυτή η νέα τεχνολογική επανάσταση φέρνει μαζί της και νέους κανόνες ηθικής; ΑΠ. Προκύπτουν πράγματι ηθικά ζητήματα, που δεν ξέρουμε πώς να προσεγγίσουμε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα νομίζω είναι αυτό του αυτοοδηγούμενου αυτοκινήτου. ΄Ενα κλασικό δίλημμα είναι το εξής. Ας υποθέσουμε ότι ένα αυτοοδηγούμενο αυτοκίνητο αναγνωρίζει ότι σε μερικά δευτερόλεπτα πρόκειται να συμβεί ατύχημα με εμπλοκή πεζών και ότι αυτό είναι αναπόφευκτο.Ας υποθέσουμε επίσης ότι ο αλγόριθμος που το οδηγεί καταλαβαίνει ότι έχει δύο επιλογές: να πάει ευθεία και να σκοτώσει τους πεζούς ή να πάει αριστερά, να χτυπήσει κάποιο στηθαίο και να σκοτώσει τους επιβαίνοντες. Δεν μπορεί να σώσει και τους πεζούς και τους επιβαίνοντες. Πώς θα πάρει αυτή την απόφαση; Εδώ προκύπτουν μια σειρά από ερωτήματα: Πώς ο σχεδιαστής του αλγορίθμου θα λάβει την απόφαση για το ποιος θα ζήσει; Θα αγόραζες το αυτοκίνητο αν ήξερες ότι ίσως επιλέξει να σκοτώσει εσένα, αντί μια ομάδα παιδιών που διασχίζει τον δρόμο; Θα πλήρωνες κάποιον άνθρωπο να χακάρει το αυτοοδηγούμενό σου για να σε βάζει δεύτερο στις απώλειες και πρώτο στη ζωή; Ένα άλλο ηθικό ζήτημα που προκύπτει έχει να κάνει με την αμεροληψία. Αν τα δεδομένα στα οποία στηρίζεται η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης είναι ελλιπή ή μη αντιπροσωπευτικά, η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να υιοθετήσει συμπεριφορές που δεν είναι αντιπροσωπευτικές. Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι σαν ένα μωρό. Το μωρό έρχεται στον κόσμο με γενετικά χαρακτηριστικά, αλλά εν πολλοίς είναι tabula rasa. Οι γονείς τού δίνουν δεδομένα και στόχους. Αν τα δεδομένα που λαμβάνει το μωρό περιέχουν ρατσιστικές απόψεις, προκαταλήψεις ή στερεότυπα, αυτές τις θέσεις θα τις υιοθετήσει. Το ίδιο ισχύει και για την Τεχνητή Νοημοσύνη, η οποία μαθαίνει από την αλληλεπίδραση με τα δεδομένα. ΕΡ. Η τεχνητή νοημοσύνη μαθαίνει από εμάς, αλλά με την προστασία της ιδιωτικότητάς μας τι γίνεται; ΑΠ. H τεχνολογία είναι στη ζωή μας και μαζεύει δεδομένα από την δραστηριότητά μας, προκειμένου να μάθει από αυτά. Καταγράφει τι αναζητήσεις κάνουμε στο google, τι αγοράζουμε στο amazon, τι διαβάζουμε και τι σχολιάζουμε στο facebook, τι λέμε μεταξύ μας και τα επεξεργάζεται για να δημιουργήσει τεχνητή νοημοσύνη. Δώσαμε την άδειά μας για να επεξεργάζεται τα δεδομένα μας όταν πατήσαμε το «Ι agree» για να αποκτήσουμε λογαριασμό e-mail, να εγκαταστήσουμε εφαρμογές στο κινητό μας κλπ. Μπορεί να μην συνειδητοποιήσαμε ότι μια εταιρεία δεν θα μας δώσει κάτι τζάμπα… Αυτό που θα πάρει είναι τα δεδομένα μας. Όταν ενσωματώνει πληροφορία που μας αφορά και δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραχωρήσουμε, τίθενται σοβαρά ζητήματα ιδιωτικότητας… https://physicsgg.me/2018/01/20/%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae-%ce%bd%ce%bf%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b7-%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%af%cf%87%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%bd%ce%b8/

Υπερυπολογιστής «μεγέθους γηπέδου ποδοσφαίρου» για την ιταλική πετρελαϊκή Eni SpA Το μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου έχει ο νέος υπερυπολογιστής της ιταλικής πετρελαϊκής εταιρείας Eni SpA, σύμφωνα με το Bloomberg. Ο υπερυπολογιστής αυτός βρίσκεται έξω από το Μιλάνο και έχει αποστολή την αναζήτηση κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που κρύβονται βαθιά μέσα στο έδαφος. Μιλώντας σε συνέντευξη την Πέμπτη, ο Κλαούντιο Ντεσκάλζι, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, είπε πως «εκεί βρίσκεται η καρδιά της εταιρείας, όπου κρατούμε τα πιο ευαίσθητα δεδομένα μας και την τεχνολογία μας». Δεδομένης της μεγάλης πτώσης των τιμών του πετρελαίου, οι εταιρείες του κλάδου έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους για μεγαλύτερη αποδοτικότητα μέσω υψηλής τεχνολογίας: Τόσο η BP Plc όσο και η Total SA έχουν επενδύσει και αυτές σε υπερυπολογιστές τα τελευταία χρόνια, καθώς, όσο μεγάλο και να είναι το κόστος αυτών των επενδύσεων, είναι σίγουρα μικρότερο από το κόστος των γεωτρήσεων σε λάθος σημεία- ενώ επίσης εξοικονομούν χρόνο. Ειδικοί του χώρου σημειώνουν ότι μέσω υπερυπολογιστών ο χρόνος ανάλυσης και αξιολόγησης χώρων πιθανών κοιτασμάτων είναι μόλις εβδομάδες, τη στιγμή που λίγα χρόνια πριν χρειάζονταν μήνες και πριν από μόλις μια δεκαετία, χρόνια. Όσον αφορά στα κόστη σχεδιασμού και κατασκευής ενός υπερυπολογιστή, μπορούν να κυμαίνονται από 50 ως 250 εκατ. δολάρια, ενώ αρκετά εκατ. χρειάζονται ετησίως για τη λειτουργία του. Επίσης, πλέον αναπτύσσεται μια νέα γενιά μηχανημάτων που μπορεί να ανεβάσει το κόστος μέχρι και στα 500 εκατ. δολάρια ανά υπολογιστή. Όπως είπε ο Ντεσκάλζι, η Eni δαπάνησε περίπου 25 εκατομμύρια δολάρια αναβαθμίζοντας το σύστημά της, το οποίο πλέον μπορεί να επεξεργάζεται δεδομένα από drones ερευνών και από αισθητήρες που φέρουν εργάτες που δουλεύουν υπό επικίνδυνες συνθήκες. Όπως υπογραμμίζει το Bloomberg, το HPC4 είναι ο μόνος υπολογιστής ο οποίος δεν ανήκει σε κάποια κυβέρνηση ή ίδρυμα και βρίσκεται μεταξύ των 10 ισχυρότερων του κόσμου, σύμφωνα με την ιστοσελίδα αξιολόγησης ΤΟΡ 500. Όσον αφορά στην κορυφαία επίδοσή του ανέρχεται στα 18,6 petaflops: Ενδεικτικά, ένας υπολογιστής ενός petaflop μπορεί να πραγματοποιεί 1.000 τρισεκατομμύρια υπολογισμούς ανά δευτερόλεπτο. Από πλευράς της, η BP είχε ανακοινώσει τον Δεκέμβριο ότι είχε διπλασιάσει την υπερυπολογιστική ισχύ της στα 9 petaflops, ενώ η Totalτο 2016 παρουσίασε ένα μηχάνημα των 6,7 petaflops, το Pangea. http://www.naftemporiki.gr/story/1313296/yperupologistis-megethous-gipedou-podosfairou-gia-tin-italiki-petrelaikieni-spa

Τεχνητή Νοημοσύνη: Έξυπνα οχήματα και μεταφορές. Αυτοκίνητα και φορτηγά χωρίς οδηγό, αυτό-διαχειριζόμενοι στόλοι, smart containers, αυτόνομα ταξί και έξυπνες πόλεις, είναι κάποια μόνο από τα στοιχεία της πραγματικότητας που διαμορφώνεται για τον κλάδο των μεταφορών. Στον ευρύτερο κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας πραγματοποιούνται σημαντικές επενδύσεις με έμφαση στην τεχνητή νοημοσύνη για την βελτιστοποίηση της αυτόνομης οδήγησης. Ταυτόχρονα, νέοι ‘παίκτες’ διεκδικούν ηγετικό ρόλο στην αγορά, με την Uber να δοκιμάζει ήδη αυτόνομα ταξί, την Tesla να εξελίσσει περαιτέρω το σύστημα Autopilot και την Google να τρέχει προγράμματα ανάπτυξης αυτόνομων οχημάτων μέσω της θυγατρικής της Waymo. Τα πρώτα βήματα για την μετάβαση στα αυτόνομα οχήματα έχουν ήδη γίνει: αυτοκίνητα με προηγμένα συστήματα που βοηθούν τον οδηγό να αποφύγει ατυχήματα και επικίνδυνες καταστάσεις (αυτόνομη πέδηση, αναγνώριση οδικών σημάτων, ενημέρωση για απόκλιση από την λωρίδα κυκλοφορίας κλπ.) είναι ήδη διαθέσιμα. Οι πρώτες μελέτες διαπιστώνουν σημαντική μείωση ατυχημάτων για τα μοντέλα με αυτό το τεχνολογικό πακέτο ενεργητικής ασφάλειας. Στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, η τεχνολογία αυτόνομων οχημάτων θα φέρει ριζικές αλλαγές τόσο στο ίδιο το προϊόν – το όχημα -- όσο και στο ευρύτερο οικοσύστημα: - Το ενδιαφέρον του κοινού θα μετατοπιστεί από την ιδιοκτησία, στην χρήση του αυτοκινήτου on-demand - σαν υπηρεσία. Το κόστος χρήσης σε αυτή την περίπτωση θα είναι σημαντικά χαμηλότερο– λόγω της δυνατότητας αποτελεσματικότερης εκμετάλλευσης του οχήματος από την εταιρεία διαχείρισης. Σε συνδυασμό με την ευελιξία προγραμματισμού της καθημερινής μετακίνησης, το αυτοκίνητο ως υπηρεσία θα εδραιωθεί σταδιακά ως η προφανής επιλογή. - Ο σχεδιασμός του αυτοκινήτου – και κυρίως το εσωτερικό του -- θα αλλάξει δραστικά όσον αφορά στο design και στην λειτουργικότητά του: τα αυτοκίνητα, όπως τα γνωρίζαμε μέχρι τώρα, είχαν έναν ανυπέρβλητο σχεδιαστικό περιορισμό – όλα τα στοιχεία είχαν σαν σημείο αναφοράς το τιμόνι/ θέση οδήγησης, ενώ η εργονομία εστίαζε στον οδηγό. Στην περίπτωση των πλήρως αυτόνομων οχημάτων (επιπέδου 5) αυτός ο περιορισμός απαλείφεται, επιτρέποντας τον ολοκληρωτικό επανασχεδιασμό του εσωτερικού του αυτοκινήτου: ο πίνακας ελέγχου δεν θα υπάρχει όπως τον γνωρίζουμε, ενώ τα καθίσματα θα μπορούν να έχουν εντελώς διαφορετική διάταξη. Το αυτοκίνητο θα έχει το δικό του digital assistant – ανάλογο των Siri, Cortana, Alexa και Google assistant. Οι μεγάλες επιφάνειες στο εσωτερικό του αυτοκινήτου θα προβάλουν πληροφορίες για την κατάσταση του οχήματος, χάρτες και δεδομένα για την εξέλιξη της διαδρομής, χρήσιμα στοιχεία για την περιοχή που βρίσκεται το όχημα ανά πάσα στιγμή, ή ακόμα και ψηφιακό περιεχόμενο (video, games, ενημερώσεις social media) που επιλέγεται (ή απλά προτιμάται) από τους επιβάτες. Η έξυπνη διαφήμιση θα έχει σημαντικό ρόλο στις νέες εμπειρίες χρήστη που θα διαμορφωθούν για τα αυτόνομα οχήματα: το συνδεδεμένο αυτοκίνητο θα γνωρίζει τις προτιμήσεις και συνήθειες των επιβατών και σε συνδυασμό με τον προορισμό και άλλες παραμέτρους, θα προβάλει σχετικές ‘εμπειρίες’ διαφημιστικού χαρακτήρα (για παράδειγμα προβολή καταστημάτων στην περιοχή προορισμού με ειδικές προσφορές τις οποίες ο επιβάτης μπορεί να αποδεχτεί με απλές διαδικασίες – όπως με φωνητική επιβεβαίωση στον digital assistant του αυτοκινήτου). - Transportation-as-a-Service Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο σύστημα μέσων μεταφοράς που θα επιτρέπει στους χρήστες να σχεδιάζουν και εκτελούν σύνθετα σενάρια μετακίνησης. Ο χρήστης θα μπορεί να οργανώσει με απλές διαδικασίες ένα ταξίδι/ διαδρομή και να εκτελέσει το πλάνο με συντονισμό μέσω του έξυπνου κινητού. Το σύστημα αυτό -- παρόλο που μπορεί να περιλαμβάνει όλα τα κλασσικά μέσα μεταφοράς – θα ωφεληθεί σημαντικά από τα πλήρως αυτόνομα οχήματα. Η έξυπνη διαχείριση του συστήματος, θα μπορεί να ελέγχει και να αναδιοργανώνει τον στόλο αυτόνομων οχημάτων με σκοπό την οργάνωση βέλτιστων διαδρομών για μεμονωμένους πελάτες ή ομάδες πελατών. Με τις λεγόμενες ride sharing υπηρεσίες, οι χρήστες μοιράζονται το όχημα, απολαμβάνοντας ασφαλείς και οικονομικότερες μεταφορές με αυτόνομα αυτοκίνητα που βελτιστοποιούν τη διαδρομή ενώ απλοποιούν και την όλη διαδικασία (αιτήματα, ειδοποιήσεις, πληρωμές, αξιολόγηση). Αυτή η προσέγγιση, θα είχε μεγάλες (θετικές) επιπτώσεις στο σύστημα συγκοινωνιών μεγάλων πόλεων –επίπεδο υπηρεσίας, κόστος λειτουργίας και διαχείριση πόρων. - Οι Ασφαλιστικές εταιρείες οχημάτων θα υποστούν σημαντικές αλλαγές καθώς η (ρεαλιστική) ‘υπόσχεση’ των αυτόνομων οχημάτων είναι η ‘ελαχιστοποίηση των ατυχημάτων’. Η προσαρμογή στην νέα πραγματικότητα θα είναι ιδιαίτερα απαιτητική, ιδίως με την συνύπαρξη αυτόνομων και ‘κανονικών’ οχημάτων στους δρόμους. Η μετάβαση στην νέα εποχή απαιτεί νέες διαδικασίες, νομική προσαρμογή, νέα μοντέλα εκτίμησης κινδύνου και νέα ασφαλιστικά προϊόντα. Σε περίπτωση ατυχήματος, τα έξυπνα οχήματα θα είναι σε θέση να συγκεντρώνουν και να αποστέλλουν σημαντικά δεδομένα για την κατάσταση του οχήματος, την πορεία και τις συνθήκες του ατυχήματος, επισπεύδοντας την διευθέτηση και τις σχετικές διαδικασίες – μία επιπλέον διάσταση αλλαγών για τις ασφαλιστικές εταιρείες. - Εταιρείες μεταφορών Tesla, Daimler Trucks, Uber και πολλές ακόμη εταιρείες –μεταξύ των οποίων και τεχνολογικά startups -- εργάζονται πυρετωδώς για την ανάπτυξη αυτόνομων επαγγελματικών οχημάτων, με ήδη πολλά επιτυχημένα πειράματα και δοκιμαστικές διαδρομές. Ταυτόχρονα, εταιρείες όπως η Amazon αναπτύσσουν πρωτότυπες λύσεις για μεταφορές μικρών πακέτων με έξυπνα drones ή/και αυτόνομα οχήματα. Οι αλλαγές στον κλάδο θα είναι εντυπωσιακές με ελαχιστοποίηση των ατυχημάτων, σημαντικές μειώσεις λειτουργικού κόστους, και βελτίωση του επιπέδου υπηρεσίας. Την ίδια στιγμή, αναμένονται αυξημένα ποσοστά τεχνολογικής ανεργίας και κλυδωνισμοί από τις εταιρείες που δεν θα μπορέσουν να ακολουθήσουν την τεχνολογική αυτή επανάσταση. Τα παραπάνω θα μεταβάλουν όχι μόνο τα σενάρια και συνήθειες μετακίνησης των πολιτών, άλλα και τους τρόπους με τους οποίους οργανώνονται και αναπτύσσονται οι πόλεις. Για παράδειγμα, οι ευκολότερες και οικονομικότερες μεταφορές πιθανότατα θα ευνοήσουν την αποκέντρωση – ιδίως αν ο χρόνος κατά την μετακίνηση με το αυτοκίνητο του μέλλοντος, μπορεί να είναι παραγωγικός (με συνδεσιμότητα και τα συστήματα επικοινωνίας ενός σύγχρονου γραφείου). Γιώργος Κρασαδάκης Technology Innovation Leader https://www.linkedin.com/in/gkrasadakis/ Ο Γιώργος Κρασαδάκης είναι Product Architect με εκτενή εμπειρία στην ανάπτυξη προϊόντων λογισμικού και τον σχεδιασμό προγραμμάτων καινοτομίας για εταιρίες τεχνολογίας. Ιδρυτής τριών τεχνολογικών startups, έχει καταχωρήσει περισσότερες από 17 πατέντες τεχνολογίας σχετικές με Personalization, IoT, Artificial Intelligence, Analytics & Big Data, Content management, Natural User Interfaces και τεχνολογίες e-commerce. http://www.naftemporiki.gr/story/1313393/texniti-noimosuni-eksupna-oximata-kai-metafores

Εκπαιδευση πληρωματος ISS-56/57 Στις 18, Ιανουαρίου, 2018 το κύριο πλήρωμα της αποστολής 56/57- μακράς διάρκειας στο ΔΔΣ -ο κοσμοναύτης Σεργκέι Prokopiev(Roscosmos), ο αστροναύτης της ESA Αλέξανδρος Gerst και ο αστροναύτη της NASA Serina Onon-CHENSELLOR - εργάστηκαν για την απώλεια των μονάδων πίεσης στον ISS ρωσικό τομέα. Τέσσερα σενάρια επαιζαν με διαφορετικό αριθμό των πληρωμάτων - ως μέλος στο δεύτερο πλήρωμα ήταν εκπαιδευτές. Σε κάθε σενάριο ο βασικός ISS-56/57 προσδιορίστηκε ασυμπίεστο διαμερίσματος. Αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: χειροκίνητα ή αυτόματα μέσω μανόμετρων, μετρητές ροής για τον προσδιορισμό των διαρροών και laptop ελέγχου που δείχνει ενεργό διαμέρισμα. Επιπλέον, ανάλογα με την κατάσταση μπορουσαν είτε να απομονώσουν το χώρο, ή να προχωρήσουν σε σταθμό διαφυγής έκτακτης ανάγκης εάν υπάρχει απειλή για την ασφάλεια του πληρώματος. Κατά τη διάρκεια της δράσης του αλγορίθμου στο πλήρωμα αποσυμπίεσης συνεργάζεται με τον εξοπλισμό έκτακτης ανάγκης, επί του σκάφους με τεκμηρίωση και καταπακτές σε ένα προσομοιωτή του ISS RS, η οποία φέρνει την εκπαίδευση σε πραγματικές συνθήκες. Η ομάδα εκπαιδευτών εκτιμά ιδιαίτερα την συντονισμένη εργασία και τον καλό συντονισμό των ενεργειών του πληρώματος σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Στο εγγύς μέλλον ο Σεργκέι Prokopiev, ο Αλέξανδρος Gerst και η Serina Onon-CHENSELLOR θα υποβάλλονται επίσης σε κατάρτιση για την προσομοίωση με την απελευθέρωση της αμμωνίας στην ατμόσφαιρα του σταθμού. https://www.roscosmos.ru/print/24572/

NASA: Επιτυχείς δοκιμές «μίνι» πυρηνικού αντιδραστήρα. Επιτυχείς ήταν οι πρώτες δοκιμές ενός «μίνι» πυρηνικού αντιδραστήρα, που δοκίμασε η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) στη Νεβάδα. Ο αντιδραστήρας «τσέπης» προορίζεται να χρησιμοποιηθεί για να υποστηρίξει μιας μακράς διάρκειας αποστολή αστροναυτών στον Άρη και τη δημιουργία της πρώτης αποικίας στο γειτονικό πλανήτη. Οι δοκιμές είχαν αρχίσει τον Νοέμβριο σε τοποθεσία υψίστης ασφαλείας του Εθνικού Εργαστηρίου Λος Άλαμος του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ στη Νεβάδα, στο πλαίσιο του προγράμματος Kilopower. Θα ακολουθήσουν οι τελικές δοκιμές φέτος τον Μάρτιο, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς. Στόχος της NASA είναι να αναπτύξει ένα ασφαλές μικρό σύστημα παραγωγής ενέργειας από τη σχάση πυρήνων ουρανίου-235, το οποίο θα τροφοδοτεί με ενέργεια τις μελλοντικές ρομποτικές και επανδρωμένες αποστολές στο διάστημα και στην επιφάνεια του Άρη, της Σελήνης ή και άλλων σωμάτων. Το βασικό εμπόδιο για να υπάρξει οπουδήποτε στο διάστημα μια αποικία και όχι απλώς να γίνει μια σύντομη επίσκεψη (όπως είχε συμβεί στο φεγγάρι μεταξύ 1969-1972), θα είναι να υπάρξει επί τόπου μια πηγή ενέργειας ικανή να καλύψει τις ανάγκες των πρώτων αποίκων, αλλά αρκετά μικρή και ελαφριά, ώστε να μπορεί να μεταφερθεί έως εκεί. Όπως δήλωσε εκπρόσωπος της NASA, «ο Άρης είναι ένα πολύ δύσκολο περιβάλλον για τα συστήματα παραγωγής ενέργειας, καθώς έχει λιγότερο φως του ήλιου από ό,τι η Γη ή η Σελήνη, έχει πολύ χαμηλές θερμοκρασίες τις νύχτες και ισχυρές αμμοθύελλες που μπορεί να διαρκέσουν εβδομάδες ή και μήνες, καλύπτοντας ολόκληρο τον πλανήτη. Το μικρό μέγεθος και η ανθεκτικότητα του Kilopower μάς επιτρέπουν να μεταφέρουμε πολλές τέτοιες μονάδες με ένα μόνο διαστημικό σκάφος, παρέχοντας έτσι δεκάδες κιλοβάτ ηλεκτρικού ρεύματος στην επιφάνεια ενός πλανήτη». Το πλεονέκτημα των πυρηνικών αντιδραστήρων είναι ότι λειτουργούν υπό οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες καθ' όλο το 24ωρο. Κάθε αντιδραστήρας «τσέπης» Κilopower μπορεί να παράγει από ένα έως δέκα ΚW ρεύματος. Η NASA εκτιμά ότι σε πρώτη φάση μια αποστολή αστροναυτών στον Άρη θα χρειαστεί 40 έως 50 ΚW ενέργειας (άρα περίπου πέντε Kilopower) για τους χώρους κατοικίας και τα άλλα μηχανικά συστήματα υποστήριξης της διαβίωσης της ομάδας των πρωτοπόρων. Μεταξύ άλλων, θα χρειάζεται ενέργεια για τις μηχανές που θα παράγουν οξυγόνο, που θα εξορύξουν νερό και πρώτες ύλες από το υπέδαφος του Άρη, καθώς και για την τροφοδότηση των ρόβερ. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500191666

Ο γαλαξίας μας ήταν τρομερός κανίβαλος. Ο γαλαξίας μας ανήκει στην λεγόμενη Τοπική Ομάδα ή Τοπικό Σμήνος γαλαξιών. Πρόκειται για μια ομάδα 35 γαλαξιών στην οποία ο γαλαξίας μας είναι δεύτερος σε μέγεθος και αριθμό άστρων πίσω από τον γαλαξία της Ανδρομέδας. Ο γαλαξίας μας εκτιμάται ότι διαθέτει 200-400 δισ. άστρα, ενώ αυτός της Ανδρομέδας πρόσφατοι υπολογισμοί αναφέρουν ότι διαθέτει πιθανότατα ένα τρισεκατομμύριο άστρα. Τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη το ερευνητικό πρόγραμμα «Dark Energy Survey», οι επιστήμονες του οποίου μελετούν κοσμικά δεδομένα σε μια προσπάθεια να εντοπιστούν ίχνη της μυστηριώδους σκοτεινής ενέργειας η οποία σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία κινεί το Σύμπαν. Από την ανάλυση των δεδομένων κάθε φορά εκτός από ευρήματα σχετικά την σκοτεινή ενέργεια προκύπτουν και ανακαλύψεις για άλλα κοσμικά φαινόμενα. Η τελευταία ανακάλυψη που προέκυψε από την επεξεργασία των δεδομένων του προγράμματος DES σχετίζεται με το γαλαξία μας ο οποίος όπως προκύπτει ήταν ένας… κανίβαλος που δεν άφησε τίποτε ζωντανό στην γαλαξιακή μας γειτονιά! Σύμφωνα με τους ερευνητές που έκαναν την ανακάλυψη, ο γαλαξίας μας αρχικά παγίδευσε και στην συνέχεια «καταβρόχθισε» όχι ένα ούτε δύο αλλά έντεκα γαλαξίες στην πορεία της εξέλιξης του. Οι ερευνητές εντόπισαν τα υπολείμματα αυτών των 11 γαλαξιών και προσπαθούν τώρα να ανασυνθέσουν την γαλαξιακή εικόνα που είχε η περιοχή μας στο μακρινό παρελθόν. Έχει διαπιστωθεί ότι ο γαλαξίας μας και ο γαλαξίας της Ανδρομέδας βρίσκονται σε πορεία μετωπικής σύγκρουσης που αναμένεται να γίνει σε τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια. Η Ανδρομέδα που απέχει 2,5 εκατομμύρια έτη φωτός κινείται πολύ πιο γρήγορα από τον γαλαξία μας και θα καλύψει το κενό χώρο μεταξύ τους. Σε περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια οι γαλαξίες θα συγκρουστούν αλλά θα χρειαστούν άλλα δύο δισεκατομμύρια για να συγχωνευτούν πλήρως. Η εικόνα των δύο γαλαξιών θα αλλάξει δραματικά και θα δημιουργήσουν ένα ελλειπτικό γαλαξία με ακανόνιστο σχήμα, θα χάσουν δηλαδή τις ωραίες σπείρες που τους χαρακτηρίζουν. Ένας μικρότερος γαλαξίας-συνοδός της Ανδρομέδας, ο γαλαξίας του Τριγώνου κατευθύνεται και αυτός προς το σημείο της πρόσκρουσης και πιθανόν θα συγχωνευτεί με το νέο γαλαξία αργότερα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500191567

Η πρώτη εικόνα μιας μαύρης τρύπας. Μέσα στους επόμενους μερικούς μήνες (ίσως και νωρίτερα) το “Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων” (Event Horizon Telescope: http://eventhorizontelescope.org/ ) θα μας αποκαλύψει την πρώτη εικόνα μιας Μαύρης Τρύπας! Οι πληροφορίες που έχουν ήδη συγκεντρωθεί αναλύονται με την βοήθεια εκατοντάδων υπολογιστών για να καταγράψουν την εικόνα αυτή. Αφού, όμως, μια Μαύρη Τρύπα είναι “μαύρη” (επειδή η δύναμη της βαρύτητάς της είναι τόσο μεγάλη ώστε να μην επιτρέπει ακόμη και στο φως να δραπετεύσει), πως είναι δυνατόν να έχουμε μία εικόνα της; Πως μπορούμε δηλαδή να δούμε «κάτι» που δεν εκπέμπει φως; Φυσικά και δεν μπορούμε! Μπορούμε, όμως, να καταγράψουμε το κέλυφος που περιβάλει μια Μαύρη Τρύπα, δηλαδή τον “Ορίζοντα Γεγονότων” της. Γιατί, καθώς η ύλη, που απορροφάται απ’ αυτήν εξαφανίζεται για πάντα μέσα της, εκπέμπει το «κύκνειο άσμα» της με την μορφή ακτίνων Χ. Το τι συμβαίνει δηλαδή όταν μία ποσότητα ύλης, οποιασδήποτε μορφής, πλησιάσει μια Μαύρη Τρύπα δεν είναι αυτό που συμβαίνει όταν κάτι τι «πέφτει» σε μια τρύπα μιας επίπεδης επιφάνειας. Στην περίπτωση της Μαύρης Τρύπας η ύλη «απορροφάται» απ’ αυτήν, και «εξομοιώνεται» μ’ αυτήν. Για να καταγραφεί λοιπόν, μια τέτοια εικόνα, θα πρέπει να διαλέξουμε μία τεράστια Μαύρη Τρύπα και μία τέτοια Μαύρη Τρύπα βρίσκεται στο κέντρο του Γαλαξία μας, σε απόσταση 27.000 ετών φωτός από τη Γη. Η κεντρική αυτή Μαύρη Τρύπα εντοπίζεται σ’ ένα σημείο που ονομάζεται Τοξότης Α* και περιλαμβάνει υλικά τεσσάρων εκατομμυρίων άστρων. Ένας δεύτερος στόχος του ΕΗΤ είναι η κεντρική Μαύρη Τρύπα με μάζα έξη δισεκατομμυρίων άστρων που ελλοχεύει στο κέντρο του υπεργιγάντιου ελλειπτικού γαλαξία Μ87 σε απόσταση 55 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Προσομοιώσεις της εικόνας που περιμένουμε να δούμε: What the @ehtelescope expects to find in 2018 – a silhouette in the glow of radiation at the center of the Milky Way Galaxy. Simulation by 2017 Jansky Fellow Kazunori Akiyama. pic.twitter.com/H0Nz6RRjj9 — NRAO (@TheNRAO) December 15, 2017 http://physicsgg.me/2018/01/18/%ce%b7-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b7-%ce%b5%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%ce%b9%ce%b1%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b7%cf%82-%cf%84%cf%81%cf%8d%cf%80%ce%b1%cf%82/