Δροσος Γεωργιος

Χωματερή με 181 τόνους διαστημικά σκουπίδια στη Σελήνη. Ένα χρυσό κλαδί ελιάς, σημαίες, πέντε ρόβερ, απομεινάρια δορυφόρων και ουκ ολίγα συντρίμμια άλλων διαστημοσυσκευών, ακόμη και ένα σφυρί κι ένα φτερό γερακιού (που είχαν χρησιμοποιηθεί σε ένα πείραμα του 1971 για να επιβεβαιωθεί ότι τα αντικείμενα πέφτουν με την ίδια ταχύτητα ανεξάρτητα από τη μάζα τους) είναι ανάμεσα στα διάφορα απορρίμματα που βρίσκονται διασκορπισμένα στην επιφάνεια του φεγγαριού. Υπολογίζεται ότι τα συνολικά σεληνιακά «σκουπίδια» ζυγίζουν τουλάχιστον 181.000 κιλά (με βάση τα γήινα μέτρα και σταθμά). Τα περισσότερα «σκουπίδια» δημιούργησαν οι διαδοχικές αμερικανικές αποστολές «Απόλλων» μεταξύ 1969-1972. Πέραν αυτών, έχουν βάλει το «χεράκι» τους και οι άλλες μη επανδρωμένες αποστολές από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Ιαπωνία, την Ινδία και την Ευρώπη, σύμφωνα με τον επικεφαλής ιστορικό της NASA Ουίλιαμ Μπάρι. Τα πιο παλιά κομμάτια προήλθαν από τις πρώτες διαστημοσυσκευές που στάλθηκαν στη Σελήνη στη δεκαετία του ΄60, για να μάθουν οι επιστήμονες από πρώτο χέρι κρίσιμα πράγματα, όπως κατά πόσο θα ήταν εφικτό να προσεληνωθεί κάποιο σκάφος στο φεγγάρι. Ένας φόβος ήταν ότι η σεληνιακή επιφάνεια δεν θα ήταν αρκετά σταθερή, αλλά μια κινούμενη άμμος που θα «κατάπινε» οτιδήποτε πατούσε πάνω της, μηχάνημα ή άνθρωπο. Τα πρώτα ρομποτικά ρόβερ που τριγύρισαν στη Σελήνη, έδειξαν ότι αυτός ο φόβος ήταν...ανεδαφικός. 'Αλλες διαστημοσυσκευές, όπως ο σεληνιακός δορυφόρος LCROSS, στάλθηκαν για να μελετήσουν αν το φεγγάρι έχει υδρογόνο και νερό. Μετά τη λήξη της αποστολής τους, συνετρίβησαν στη Σελήνη. Και βέβαια, οι Aμερικανοί αστροναύτες που πάτησαν το πόδι τους στο φεγγάρι, δεν είχαν μεγάλο δισταγμό να αφήσουν οτιδήποτε εκεί, αντί να το κουβαλάνε πίσω στη Γη, κάτι που θα τους ανάγκαζε να χαλάσουν περισσότερα πολύτιμα καύσιμα για το ταξίδι της επιστροφής τους. Όπως είπε ο Μπάρι στο Live Science, «η πραγματική έγνοια ήταν: Μπορούμε να στείλουμε τους αστροναύτες μας με ασφάλεια στη Σελήνη, να πάρουμε τα δείγματα που χρειαζόμαστε και να τους επαναφέρουμε σώους και αβλαβείς;». Κάπως έτσι, η χωματερή της Σελήνης άρχισε να μεγαλώνει. Η NASA, όπως είπε ο Μπάρι, προκειμένου να μετριάσει τις αρνητικές εντυπώσεις από τον όρο «σκουπίδια», θέλει να βλέπει και μια θετική πλευρά στο ζήτημα, μελετώντας τα υλικά των απορριμμάτων αυτών πόσο γρήγορα αποσυντίθενται από την ακτινοβολία και τις συνθήκες στην επιφάνεια του φεγγαριού. Μερικά αντικείμενα στη Σελήνη τυπικά δεν ανήκουν στην κατηγορία των σκουπιδιών, καθώς χρησιμοποιούνται ακόμη, όπως ένας ανακλαστήρας ακτίνων λέιζερ, που τοποθέτησε το πλήρωμα του «Απόλλων 11». Οι επιστήμονες στη Γη σημαδεύουν με λέιζερ αυτόν τον ανακλαστήρα και, όταν η ακτίνα επιστρέφει στον πλανήτη μας, μπορούν να υπολογίσουν την απόσταση ανάμεσα στη Γη και στη Σελήνη. Με αυτό τον τρόπο, επιβεβαίωσαν ότι ο δορυφόρος μας απομακρύνεται από το πλανήτη μας με ρυθμό 3,8 εκατοστών κάθε χρόνο. Από την άλλη, εκτός από την επιστημονική χρησιμότητα ορισμένων αντικειμένων στη Σελήνη, πολλά άλλα θα έχουν αρχαιολογική αξία, όταν κάποτε οι άνθρωποι στήσουν μια μόνιμη βάση εκεί και πηγαινοέρχονται επισκέπτες. Ποιoς δεν θα ήθελε να δει τα ιστορικά απομεινάρια των πρώτων διαστημικών αποστολών; http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5523679/xwmaterh-me-181-tonoys-diasthmika-skoypidia-sth-selhnh/

Ανεβάζουν ταχύτητα στην έρευνα Tesla - ΕΜΠ «Οι άνθρωποι έρχονται για τους ανθρώπους» λέει o κ. Νεκτάριος Κοζύρης, κοσμήτορας της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ενός «φυτωρίου» νέων επιστημόνων, που αναμένεται σε λίγες μέρες να υποδεχθεί πίσω στην Ελλάδα τους πρώην φοιτητές της και νυν μηχανικούς της Tesla Motors, σε έναν εντυπωσιακό «οσκαρικό» ρόλο της Ελλάδας στην παγκόσμια βιομηχανική σκηνή. Το παράρτημα της Tesla που έρχεται στην Ελλάδα αποτελεί ταυτόχρονα «πιλότο» σε δύο κρίσιμες αναμετρήσεις: την είσοδο της χώρας μας στην αρένα της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας με τον ευνοϊκό και πολλά υποσχόμενο ρόλο του επιστημονικού καθοδηγητή και την πρώτη «επαγγελματική» προσπάθεια συνεργασίας ενός πανεπιστημίου πολλών… κυβικών με μεγάλο ερευνητικό κέντρο (καθώς θα εδρεύει στο Τεχνολογικό Πάρκο του Δημοκρίτου). «Προμηθέας Πυρφόρος» «Είναι πολλά τα λεφτά, Αρη...» θα σχολίαζε χαριτολογώντας κάθε νοσταλγός του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, υπολογίζοντας ότι η Tesla έρχεται στην Ελλάδα φέρνοντας στις αποσκευές της τεχνογνωσία με αξία «χρυσού». Πρόκειται για την αποθήκευση ενέργειας μέσω των διάσημων μπαταριών της, που μπορούν σήμερα να ηλεκτροδοτήσουν με ελάχιστο κόστος κατοικίες και μικρές επιχειρήσεις για πολλές συνεχόμενες ώρες. Πάντως, ο ιδρυτής της εταιρείας Ελον Μασκ είναι αποφασισμένος να φέρει την επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος καταναλώνει την ηλεκτρική ενέργεια. Και ένα μικρό μέρος αυτής της επανάστασης θα ξεκινήσει από την Ελλάδα. Το πιο ενδιαφέρον ωστόσο για τη χώρα μας είναι το γιατί η τεράστια αυτοκινητοβιομηχανία ηλεκτροκίνητων οχημάτων έρχεται στην Ελλάδα. Γιατί, όπως εξηγεί ο κ. Κοζύρης, οι άνθρωποι έρχονται για τους ανθρώπους. Ο αρχιμηχανικός της Tesla Κωνσταντίνος Λάσκαρης καθώς και η ομάδα συνεργατών του στην Καλιφόρνια Βασίλης Παπανικολάου και Κωνσταντίνος Μπούρχας είναι απόφοιτοι της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ και μάλιστα ο πρώτος έχει κάνει στο Ιδρυμα και το διδακτορικό του. Από τον πρώτο χρόνο των επιστημονικών δημοσιεύσεών του, δε, οι αναφορές άλλων επιστημόνων ανά τον κόσμο στην έρευνά του εκτοξεύτηκαν. Σε ένα χρόνο είχε 150 αναφορές, με αρκετούς από τους καθηγητές του να μη φτάνουν ούτε τις 50. «Πήραμε ψήφο εμπιστοσύνης», χαριτολογεί ο κ. Κοζύρης και εξηγεί ότι «οι επιτελείς της Tesla πείστηκαν να έρθουν στην Ελλάδα για να έρθουν πιο κοντά στο φυτώριο νέων μηχανικών, νέων επιστημονικών ταλέντων, όπως αυτούς που είχαν, από το 2012, γνωρίσει από κοντά και είχαν αξιολογήσει τις δυνατότητές τους. Ερχονται για τη Σχολή και το ΕΜΠ. Οι άνθρωποι έρχονται για να βρουν τα επόμενα ταλέντα, όπως τον Κωστή Λάσκαρη». Στην φωτογραφία η νέα γενιά της ομάδας «Προμηθέας» μπροστά στον ηλεκτροκίνητο «Πυρφόρο». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500203544

Ξεκινά η κατασκευή του διαστημοπλοίου Orion που θα μεταφέρει πλήρωμα. Οι τεχνικοί της Lockheed Martin ξεκινούν σε συνεργασία με τη NASA την κατασκευή του πρώτου Orion που θα μεταφέρει πλήρωμα στο Διάστημα. Η συναρμολόγηση της διαστημικής κάψουλας Orion γίνεται στο Michoud Assembly Facility, κοντά στη Νέα Ορλεάνη. Αυτή θα είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που θα σταλεί πλήρωμα σε τροχιά γύρω από πλανήτη, σηματοδοτώντας την έναρξη μίας νέας εποχής διαστημικής εξερεύνησης. Η κάψουλα Orion έχει ήδη περάσει με επιτυχία τις δοκιμές εκτόξευσης, φυσικά χωρίς πλήρωμα. Η επόμενη δοκιμή θα γίνει το 2019, πάλι χωρίς πλήρωμα. Οι χρήσεις του επανδρωμένου Orion είναι πολλές και ενδιαφέρουσες, καθώς θα αναλάβει να εκτελέσει διάφορες αποστολές, με την επιστροφή του ενδιαφέροντος των διαστημικών υπηρεσιών στη Σελήνη, ενώ ο απώτερος στόχος του Orion είναι να μεταφέρει πλήρωμα στον Άρη, στην πρώτη προσπάθεια εποικισμού του πλανήτη. Η διαδικασία παραγωγής της κάψουλας Orion είναι περισσότερο προσεγμένη και ενεργειακά αποδοτική, με λιγότερα μέρη και μικρότερο συνολικό βάρος. Η τελευταία εκδοχή της κάψουλας Orion φέρει την κωδική ονομασία EM-2, με τις βελτιώσεις του νέου μοντέλου σε σχέση με το EM-1 να είναι αρκετές, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει το New Atlas. Η διαδικασία της κατασκευής του Orion αναμένεται να διαρκέσει για αρκετό καιρό. http://www.pestaola.gr/ksekina-h-kataskeyh-toy-diasthmoploiou-orion-poy-tha-metaferei-plhrwma/

Ιδρύεται Ινστιτούτο Αστροφυσικής στην Κρήτη. Στην ίδρυση ενός νέου Ινστιτούτου, του έβδομου κατά σειρά, προχωρά το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) στην Κρήτη, «στοχεύοντας» αυτή τη φορά αποκλειστικά στην Αστροφυσική. Το Ινστιτούτο θα αποτελεί τη μετεξέλιξη των δραστηριοτήτων αστροφυσικής που υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια στην Κρήτη από το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το ΙΤΕ, με στόχο να προωθήσει την έρευνα στον τομέα της αστροφυσικής και να προσελκύσει Έλληνες αστροφυσικούς του εξωτερικού. Η πρόταση δημιουργίας του Ινστιτούτου Αστροφυσικής (ΙΑ) υποστηρίχθηκε από το υπουργείο Παιδείας & Έρευνας, το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΣΕΚ) και την περιφέρεια Κρήτης. Κύριο κορμό του Ινστιτούτου θα αποτελέσει η Ομάδα Αστροφυσικής Κρήτης που απαρτίζεται από πέντε εν ενεργεία, συνεργαζόμενους με το ΙΤΕ, καθηγητές του Πανεπιστημίου Κρήτης, έναν ερευνητή του ΙΤΕ και επτά μεταδιδακτορικούς ερευνητές. Η Ομάδα αυτή έχει ήδη σημαντικές ακαδημαϊκές επιδόσεις τόσο στον ελληνικό όσο και στον ευρωπαϊκό χώρο, έχοντας πετύχει ανταγωνιστικές ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις από το 2008 μέχρι σήμερα περίπου 5 εκατομμύρια ευρώ. Σε αυτά προστίθενται και άλλες χρηματοδοτήσεις από πηγές εκτός και εντός Ελλάδος, ενώ η ίδρυση του Ινστιτούτου αναμένεται να μεγιστοποιήσει την επιτυχή διεκδίκηση χρηματοδοτήσεων και από πρόσθετες πηγές, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA). Οι βασικές ερευνητικές υποδομές για τη λειτουργία του Ινστιτούτου Αστροφυσικής λειτουργούν ήδη στην Κρήτη, στο Αστεροσκοπείο του Σκίνακα, που ιδρύθηκε το 1986 από κοινού από το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας, το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το γερμανικό Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ. Το Αστεροσκοπείο στην περιοχή του Ψηλορείτη σε υψόμετρο 1.750 μέτρων διαθέτει εξαιρετικές συνθήκες παρατήρησης. Η ευκρίνεια της ατμόσφαιρας στον Σκίνακα είναι η καλύτερη που μέχρι σήμερα έχει μετρηθεί σε αστεροσκοπείο της Ευρώπης. Το κύριο τηλεσκόπιο διαμέτρου 1,3 μέτρων είναι εξοπλισμένο με τα πλέον σύγχρονα αστρονομικά όργανα. Ήδη έχουν δημοσιευθεί 200 εργασίες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, βασισμένες στην ανάλυση παρατηρήσεων του Αστεροσκοπείου Σκίνακα. Οι ερευνητικές προοπτικές του νέου Ινστιτούτου θα ενισχυθούν μετά και από την απόκτηση του πολωσιμέτρου PASIPHAE, το οποίο ήδη βρίσκεται στο στάδιο της κατασκευής με χορηγία ύψους 1,3 εκατ. ευρώ του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Ο πρόεδρος του ΙΤΕ καθηγητής Νεκτάριος Ταβερναράκης δήλωσε: «Με ιδιαίτερο ενθουσιασμό υποδεχόμαστε στο ΙΤΕ το νέο Ινστιτούτο Αστροφυσικής, η δημιουργία του οποίου επισφραγίζει την εξαιρετικά επιτυχημένη μέχρι σήμερα πορεία των ερευνητικών δραστηριοτήτων της Ομάδας Αστροφυσικής και της διεθνούς αναγνώρισης του Αστεροσκοπείου του Σκίνακα. Το Ινστιτούτο Αστροφυσικής θα δώσει στην Ελλάδα το συγκριτικό πλεονέκτημα, ώστε να αποκτήσει περίοπτη θέση στην Ευρώπη και σε αυτόν τον ερευνητικό τομέα. Για το ΙΤΕ αποτελεί μια μεγάλη επιτυχία και επιδίωξη πολλών ετών, καθώς και ένα σημαντικό βήμα για τον επαναπατρισμό κορυφαίων επιστημόνων». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500202487 Σχολιο:Στην Ελλαδα της μιζεριας και της αρπαχτης τετοια γεγονοτα τουλαχιστον δειχνουν οτι δεν χαθηκαν ολα!!!

Νέα θεωρία για τη γέννηση της Σελήνης. Επιστήμονες στις ΗΠΑ παρουσίασαν μια νέα θεωρία για τη δημιουργία της Σελήνης από τα «σπλάχνα» της Γης. Με βάση το προτεινόμενο νέο θεωρητικό μοντέλο, το φεγγάρι προέκυψε μέσα από ένα τεράστιο νέφος εξαερωμένων γήινων πετρωμάτων, το οποίο είχε σχήμα ντόνατ και ονομαζόταν «συνεστία». Η Σελήνη γεννήθηκε μέσα στην καυτή «αγκαλιά» της Γης, η οποία προηγουμένως είχε λιώσει και εξαερωθεί σε μεγάλο βαθμό, ύστερα από ένα κατακλυσμικό πλήγμα που είχε δεχτεί από ένα άλλο σώμα. Η εδώ και περίπου 20 χρόνια κυρίαρχη θεωρία υποστηρίζει ότι ένα ουράνιο σώμα μεγάλο σαν τον Άρη (η λεγόμενη «Θεία») έπεσε πάνω στην πρωτο-Γη και από τις τεράστιες ποσότητες διαλυμένων πετρωμάτων και λιωμένων μετάλλων που εκτοξεύθηκαν και από τα δύο σώματα στο διάστημα, σχηματίσθηκε ένας περιστρεφόμενος δίσκος καυτών υλικών, που τελικά σχημάτισε τη Σελήνη, ενώ ό,τι απέμεινε από τη σύγκρουση ήταν η Γη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Σάιμον Λοκ του Τμήματος Γεωεπιστημών και Πλανητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό γεωφυσικής «Journal of Geophysical Research: Planets«, πιστεύουν ότι, αν και ωραίο, το παραπάνω «σενάριο» πιθανότατα δεν είναι σωστό. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/2017JE005333/abstract;jsessionid=F896DF6EAA846978139F11DACFB2C2D0.f03t04 Αντίθετα, υποστηρίζουν ότι η δική τους θεωρία είναι η πρώτη που πραγματικά συμφωνεί με όσα είναι γνωστά για τη χημική σύνθεση του φεγγαριού. Οι γεωχημικές αναλύσεις μέχρι σήμερα έχουν δείξει ότι το ισοτοπικό «δαχτυλικό αποτύπωμα» της Γης και της Σελήνης είναι σχεδόν πανομοιότυπο, πράγμα που υποδηλώνει ότι και τα δύο σώματα προήλθαν από την ίδια πηγή, χωρίς να διακρίνονται ίχνη από κάποιο τρίτο σώμα. Από την άλλη, η Σελήνη διαθέτει πολύ λιγότερα πτητικά στοιχεία (κάλιο, νάτριο, χαλκό κ.α.) σε σχέση με τη Γη, κάτι που δεν εξηγεί η κυρίαρχη θεωρία. Το νέο «σενάριο» δέχεται και αυτό μια αρχική πρόσκρουση, αλλά στη συνέχεια, αντί για τη διάρκεια ενός δίσκου εκτοξευμένων υλικών, εκτιμά ότι από το κατακλυσμικό συμβάν της σύγκρουσης δημιουργήθηκε μια «συνεστία», ένα τεράστιο νέφος εξαερωμένων, λιωμένων και υγροποιημένων πετρωμάτων, που πιθανώς είχε μέγεθος δεκαπλάσιο της Γης. Ο αρχικός «σπόρος» της Σελήνης ήταν μια μάζα. λιωμένων και υγροποιημένων πετρωμάτων της Γης που είχαν εκτοξευθεί μετά την πρόσκρουση και βρίσκονταν σε τροχιά γύρω από το επίκεντρο της συνεστίας. Καθώς σταδιακά οι καυτές θερμοκρασίες υποχωρούσαν, τα εξαερωμένα πετρώματα άρχισαν σιγά-σιγά να συμπυκνώνονται και να πέφτουν σαν βροχή προς το κέντρο της συνεστίας και προς τον γειτονικό πυρήνα της Πρωτο-Σελήνης, με ένταση δεκαπλάσια μιας καταιγίδας στη Γη. Τελικά, καθώς η συνεστία συρρικνωνόταν και συμπυκνωνόταν, μέσα από τα νέφη της προέκυψε το φεγγάρι. Η όλη διαδικασία εκτιμάται ότι ήταν γρήγορη (μόλις λίγες δεκάδες χρόνια), ενώ περίπου 1.000 χρόνια αργότερα, από το ίδιο νέφος της συνεστίας, αναδύθηκε και η Γη, αρχικά σε λιωμένη και μετά στη σημερινή στερεά μορφή της. Δηλαδή, σύμφωνα με τη νέα θεωρία, η Σελήνη γεννήθηκε πριν από τη «νέα» Γη. Επειδή Γη και φεγγάρι δημιουργήθηκαν από το ίδιο νέφος εξαερωμένων πετρωμάτων, έχουν εκ φύσεως σχεδόν ίδια σύνθεση χημικών ισοτόπων. Η έλλειψη πτητικών στοιχείων στη Σελήνη εξηγείται, επειδή αυτή, όταν σχηματίσθηκε, περιβαλλόταν από τεράστιες ποσότητες υδρατμών με θερμοκρασίες χιλιάδων βαθμών Κελσίου, με συνέπεια να εξατμισθούν τα πιο πτητικά στοιχεία. http://physicsgg.me/2018/02/28/%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%b8%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7-%ce%b3%ce%ad%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7%cf%82/

Επιστήμονες έφτιαξαν οργανισμούς που πιθανώς να ζουν στον Εγκέλαδο. Εχει διαπιστωθεί ότι κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του Εγκέλαδου, ενός εκ των δεκάδων δορυφόρων του Κρόνου, υπάρχει ένας ωκεανός. Οι έρευνες που πραγματοποίησε το διαστημικό σκάφος Cassini στον Εγκέλαδο έδειξαν ότι ο ωκεανός αυτός διαθέτει συνθήκες φιλικές στην παρουσία της ζωής έστω αφού σε αυτόν υπάρχουν διάφορα στοιχεία (υδρογόνο, μεθάνιο, αμμωνία, διοξείδιο του άνθρακα) τα οποία συνδέονται με την ύπαρξη μικροοργανισμών. Εχουν εντοπιστεί στην Γη κάποια μικροσκοπικά πλάσματα που ονομάζονται μεθανογενή τα οποία θα μπορούσαν να επιβιώσουν και να ακμάσουν στον ωκεανό του Εγκέλαδου χρησιμοποιώντας μόνο το διοξείδιο του άνθρακα και το υδρογόνο με το μεθάνιο να αποτελεί το υποπροϊόν της όλης διεργασίας. Ομάδα μικροβιολόγων με επικεφαλής τον Σίμον Ρίτμαν καθηγητή του Πανεπιστημίου της Βιέννης πραγματοποίησαν πειράματα στα οποία ανασυνέθεσαν στο εργαστήριο τις συνθήκες που υπάρχουν στον Εγκέλαδο. Παράλληλα οι ερευνητές ανέπτυξαν τρία διαφορετικά στελέχη μικροβίων που υπάρχουν στην Γη. Στην συνέχεια εξέθεσαν τα μικρόβια αυτά στις συνθήκες του Εγκέλαδου για να δουν τι θα συμβεί. Διαπιστώθηκε ότι ένα από τα μικρόβια, το Methanothermococcus okinawensis όχι μόνο κατάφερε να επιβιώσει αλλά και να ακμάσει σε περιβάλλον όπου εκτός των άλλων υπήρχαν και στοιχεία όπως φορμαλδεΰδη και μονοξείδιο του άνθρακα τα οποία εμποδίζουν την παρουσία μεθανογενών οργανισμών. Τα πειράματα των ερευνητών δείχνουν ότι η διαπιστωμένη παρουσία μεθανίου στον Εγκέλαδο μπορεί να προέρχεται από την ύπαρξη διαφόρων μορφών ζωής παρόμοιων με αυτά των πειραμάτων. Οι ερευνητές σε άρθρο τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Communications» επισημαίνουν ότι τα ευρήματα τους δείχνουν ότι αξίζει τον κόπο να γίνουν αποστολές διερεύνησης της ύπαρξης εξωγήινης ζωής όχι μόνο στον Εγκέλαδο αλλά και αλλού στο ηλιακό μας σύστημα. Εκτός από τον Εγκέλαδο έχει διαπιστωθεί ότι ωκεανός υπάρχει και στο εσωτερικό της Ευρώπης, ενός παγωμένου δορυφόρου του Δία. Οι διαστημικές υπηρεσίες μέχρι στιγμής θεωρούν πιο αυξημένες τις πιθανότητες ύπαρξης ζωής στην Ευρώπη και για αυτό σχεδιάζονται αποστολές εξερεύνησης σε αυτή και όχι στον Εγκέλαδο. Όμως τα νέα ευρήματα ίσως αλλάξουν τα δεδομένα και υπάρξει ενδιαφέρον για μια αποστολή και στον δορυφόρο του Κρόνου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500202430

Ανακαλύφθηκαν ίχνη των πρώτων άστρων που έλαμψαν στο σύμπαν. Τα χημικά «δαχτυλικά αποτύπωματα» των πρώτων-πρώτων άστρων που έλαμψαν στο σύμπαν, ανακάλυψαν για πρώτη φορά οι επιστήμονες. Η ανακάλυψη έγινε με τη βοήθεια ενός μικρού ραδιοτηλεσκοπίου στην Αυστραλία, το οποίο ανίχνευσε τα αρχαιότερα ίχνη από αυτά τα άστρα της κοσμικής «αυγής», καθώς το φως τους αλληλεπιδρούσε με τα αέρια υδρογόνου που τα περιέβαλε. Τα ίχνη αυτά χρονολογούνται μόλις 180 εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία του σύμπαντος με τη «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ) πριν από περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Παραμένει άγνωστο αν υπήρχαν κάποια άστρα ακόμη παλαιότερα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστρονόμο και κοσμολόγο Δρ Τζουντ Μπάουμαν του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αριζόνα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο Nature, http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=947237 έκαναν λόγο για μεγάλης σημασίας ανακάλυψη, καθώς εδώ και δεκαετίες οι επιστήμονες αναζητούν ενδείξεις από τον πρώτο πληθυσμό άστρων και τώρα φαίνεται πώς το πέτυχαν, έστω και έμμεσα (μέσω του υδρογόνου), αφού αυτά τα άστρα έχουν καταστραφεί προ πολλού. Σύμφωνα με την κυρίαρχη αστροφυσική θεωρία, τα αρχέγονα αυτά γιγάντια άστρα μπλε χρώματος δημιουργήθηκαν από ψυχρές μάζες αέριου υδρογόνου, που ήταν διάχυτο στο σύμπαν μετά τη δημιουργία του. Οι ζωές τους ήσαν σύντομες και με το εκρηκτικό τέλος της ζωής τους διέσπειραν στο σύμπαν τα χημικά στοιχεία που είχαν γεννηθεί στο εσωτερικό τους και χάρη στα οποία υπάρχουμε εμείς σήμερα και κάθε άλλη μορφή ζωής. Το υπεριώδες φως αυτών των άστρων αλληλεπίδρασε με τα γύρω νέφη υδρογόνου και τα διήγειρε με τρόπο που να απορροφούν την ραδιοακτινοβολία υποβάθρου στη συγκεκριμένη συχνότητα των 1,4 gigahertz. Αυτό ήταν ακριβώς το σήμα που «έπιασε» το αυστραλιανό ραδιοτηλεσκόπιο Murchison, αν και με το πέρασμα του χρόνου το ραδιοσήμα είχε τροποποιηθεί και ανιχνεύθηκε στην πολύ χαμηλότερη συχνότητα των 78 megahertz. Από την ανάλυση του σήματος, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι τα νέφη αρχέγονου υδρογόνου ήσαν πολύ ψυχρότερα από ό,τι θεωρείτο έως τώρα, με θερμοκρασίες μείον 270 βαθμών Κελσίου. Μια πιθανή εξήγηση γι' αυτό είναι ότι τα άτομα υδρογόνου στο πρώιμο σύμπαν αλληλεπιδρούσαν άμεσα με τη λεγόμενη «σκοτεινή ύλη». Αν αυτό όντως ισχύει, τότε η ανακάλυψη έχει διπλή σημασία, καθώς αποτελεί άλλη μια ένδειξη για την ύπαρξη αυτής της μυστηριώδους μορφής ύλης, που δεν εκπέμπει φως και δεν έχει ποτέ παρατηρηθεί άμεσα μέχρι σήμερα, αλλά μόνο μέσω της έμμεσης βαρυτικής επιρροής που ασκεί στην κίνηση των γαλαξιών. Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι υπάρχουν σωματίδια σκοτεινής ύλης, αλλά δεν τα έχουν βρει ακόμη. Άλλοι επιστήμονες χαρακτήρισαν την ανακάλυψη των «αποτυπωμάτων» των πρώτων άστρων ως «επαναστατική» και περιμένουν να επιβεβαιωθεί από νέες παρατηρήσεις, προσδοκώντας έτσι να ανοίξουν ένα νέο παράθυρο για την κατανόηση του νηπιακού σύμπαντος. Στην φωτογραφία το ραδιοτηλεσκόπιο στην Δυτική Αυστραλία που έκανε την ανακάλυψη. Βίντεο: Η γέννηση των πρώτων άστρων http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=947237

Μικρός αστεροειδής θα περάσει πολύ κοντά από τη Γη. Άλλος ένας μικρός αστεροειδής με μέγεθος λεωφορείου θα περάσει, την Παρασκευή 2 Μαρτίου, πολύ κοντά -αλλά σε απόσταση ασφαλείας- από τη Γη. Ο αστεροειδής «2018 DV1», που ανακαλύφθηκε στις 26 Φεβρουαρίου από τηλεσκόπιο της Αριζόνα, έχει διάμετρο περίπου επτά μέτρων και υπολογίζεται ότι θα περάσει σε απόσταση 113.000 χιλιομέτρων, δηλαδή στο ένα τρίτο περίπου της απόστασης Γης-Σελήνης, σύμφωνα με τη NASA. O «2018 DV1» θα είναι ο 18ος γνωστός αστεροειδής που από την αρχή του 2018 περνά από τη Γη σε απόσταση μικρότερη της απόστασης της Σελήνης και ο έκτος κοντινότερος. Η κοντινότερη διέλευσή του, με ταχύτητα 6,6 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο, θα γίνει το πρωί της Παρασκευής (περίπου στις 07:30 ώρα Ελλάδας) και θα είναι ορατή μόνο με ισχυρότερα τηλεσκόπια. Είχε προηγηθεί στις 25 Φεβρουαρίου η κοντινή διέλευση ενός άλλου μεγαλύτερου αστεροειδούς, του «2018 DU», που την Κυριακή πέρασε σε απόσταση 315.000 χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας. Ένας τρίτος ακόμη μεγαλύτερος αστεροειδής, ο «2017 VR12», διαμέτρου 150 έως 470 μέτρων, θα περάσει στις 7 Μαρτίου σε απόσταση 1,4 εκατ. χλμ. Κατατάσσεται στην κατηγορία των «δυνητικά επικίνδυνων» σωμάτων, όπως κάθε αστεροειδής μεγαλύτερος από 160 μέτρα που πλησιάζει τη Γη σε απόσταση μικρότερη των 7,5 εκατ. χλμ. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=947244

«Soyuz MS-06» Στις 28η Φεβρουαρίου 2018 στις 5:31 MSK προσεδαφιστηκε το επανδρωμένο διαστημικό σκάφος μεταφοράς «Soyuz MS-06» στη στέπα του Καζακστάν. Το πλήρωμα του WPK «Soyuz MS-06» -ο διοικητής, κοσμοναύτης Αλεξάντερ Misurkin (Roscosmos) και οι αστροναύτες της NASA Mark Vanden Hai και ο Ιωσήφ Acaba επέστρεψαν με ασφάλεια στη Γη. Όλες οι εργασίες για την καταγωγή από την τροχιά και την προσγείωση έχουν ολοκληρωθεί σε τακτική βάση. Η ευημερία των μελών του πληρώματος που επιστρέφουν στη Γη είναι καλή. Το TPK "Soyuz MS-06" ήταν μέρος του ISS από τις 13 Σεπτεμβρίου 2017. Η διάρκεια της διαστημικής πτήσης του πληρώματος της αποστολής ISS-53/54 ήταν 168 ημέρες. Κατά την παραμονή του το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού εκτελεσε ένα πρόγραμμα επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας και πειραμάτων στο μακροπρόθεσμο πρόγραμμα του ISS-53 και ISS-54,το ISS υποστήριξε την λειτουργία και διεξηγαγε εργασίες σχετικά με τον εξοπλισμό που παραδίδεται από τα φορτηγά πλοία.Ο Αλέξανδρος Misurkin έκανε επίσης ένα διαστημικό περίπατο, κατά την οποία ο ίδιος, μαζί με τον Anton SHKAPLEROVYM πραγματοποιήσε μια σειρά έργων για την εγκατάσταση μιας νέας ευρυζωνικής μονάδα λήψης, ώστε να αυξήσει σημαντικά την ικανότητα και την αποτελεσματικότητα της μετάδοσης των δεδομένων τηλεμετρίας σε πραγματικό χρόνο μέσω του δορυφορικού συστήματος " Ray. " Οι αστροναύτες πέρασαν 8 ώρες και 12 λεπτά στον ανοιχτό χώρο. https://www.roscosmos.ru/print/24754/

Η Σελήνη θα αποκτήσει δίκτυο κνητής τηλεφωνίας 4G το 2019. Η Σελήνη θα αποκτήσει το 2019 το πρώτο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας, που θα είναι τέταρτης γενιάς (4G). Για τον σκοπό αυτό εργάζονται ήδη η Vodafone και η Nokia, αλλά και η Audi, όπως ανακοίνωσαν στο πλαίσιο της έκθεσης τεχνολογίας στη Βαρκελώνη. Το δίκτυο θα υποστηρίξει την προγραμματιζόμενη αποστολή δύο ρόβερ από την ιδιωτική γερμανική διαστημική εταιρεία PT Scientists με έδρα το Βερολίνο. Τα ρόβερ θα κατασκευασθούν από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Audi και θα προσεληνωθούν στην περιοχή της αποστολής «Απόλλων 17» της NASA, της τελευταίας επανδρωμένης αποστολής στο φεγγάρι. Το δίκτυο θα επιτρέψει, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, το BBC και τους Financial Times, την μετάδοση δεδομένων και εικόνας σε υψηλή ανάλυση από τη Σελήνη στη Γη (στο Βερολίνο), μια δυνατότητα που θα αξιοποιήσουν τα ρόβερ για να επικοινωνούν με το σταθμό βάσης τους. Η Vodafone Γερμανίας, σε συνεργασία με την PT Scientists, έκανε γνωστό ότι το δίκτυο θα απαιτήσει ένα πολύ μικρό εξοπλισμό που θα ζυγίζει λίγότερο από μια σακούλα ζάχαρη. Η εκτόξευση του αναγκαίου δικτυακού εξοπλισμού και των ρόβερ για τη Σελήνη προγραμματίζεται να γίνει το 2019 από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ των ΗΠΑ με πύραυλο Falcon 9 της Space X. Εκπρόσωπος της Vodafone είπε ότι η απόφαση να αναπτυχθεί δίκτυο 4G και όχι πέμπτης γενιάς (5G), που θα είναι το μέλλον των δικτύων, έγινε επειδή τα δίκτυα 5G βρίσκονται ακόμη σε πιλοτικό δίκτυο και δεν είναι αρκετά σταθερά, ώστε να διασφαλισθεί ότι θα δουλεύουν αξιόπιστα στη σεληνιακή επιφάνεια. Ο επικεφαλής τεχνολογίας της Nokia Μάρκους Γουέλντον δήλωσε ότι «είτε πρόκειται για εξόρυξη αστεροειδών, είτε για προσελήνωση είτε για ταξίδι στον 'Αρη, πρέπει να μάθουμε να επικοινωνούμε στο διάστημα», σε ακραία και εχθρικά περιβάλλοντα. Ο επικεφαλής της PT Scientists Ρόμπερτ Μπέμε δήλωσε ότι η ανάπτυξη ενός σεληνιακού δικτύου «θα θέσει τα θεμέλια για την μελλοντική εξερεύνηση του διαστήματος». Τόνισε ότι η υπολογιστική ισχύς ενός σημερινού «έξυπνου» κινητού τηλεφώνου είναι πολύ μεγαλύτερη από τα συστήματα που χρησιμοποιήθηκαν για τα ταξίδια στη Σελήνη πριν πέντε δεκαετίες. Το νέο δίκτυο θα εξαρτάται από την ηλιακή ενέργεια για τις ενεργειακές ανάγκες του. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=946907

(TPC) «Soyuz MS-06" Το πλήρωμα του διαστημικού οχήματος μεταφοράς "Soyuz MS-06" Alexander MISURKIN, Mark VANDE HEY και Joseph AKABA ετοιμάζεται να επιστρέψει στη Γη. Το βράδυ, 26η Φεβρουαρίου 2018 στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό,εγινε η τελετή μεταβίβασης του ελέγχου από το διοικητή του σταθμού ISS-54 Αλέξανδρο Misurkin μεγάλη εκστρατεία ISS-55 στον Anton SHKAPLEROVU.Ο ISS-54 διοικητης παρέδωσε το συμβολικό κλειδί για το διαστημικό σταθμό στον συνάδελφό του. Alexander MISURKIN: "Η αποστολή ISS-54 έχει σχεδόν τελειώσει. Και ήταν μεγάλη τιμή και ευχαρίστηση για μένα να συνεργαστώ μαζί σας. Η ώρα της αποστολής πέταξε σαν μια μέρα. Φαίνεται ότι μόλις ξεκίνησε χθες, και τώρα ήρθε η ώρα να πούμε αντίο. Είναι όλα χάρη στους φίλους μου στο ISS. Σας ευχαριστώ για τον επαγγελματισμό σας και για τη στάση σας στην εργασία. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή την πτήση. Σας ευχαριστώ πολύ. Σας ευχαριστούμε και όλους τους συναδέλφους στα κέντρα ελέγχου πτήσης στη Γη για να μας συνοδεύσετε και να μας βοηθήσετε κατά τη διάρκεια της αποστολής στο ISS. Ελπίζω ότι μαζί θα συνεχίσουμε το έργο μας προς όφελος της επιστήμης και της Γης ". Anton SHKAPLEROV: "Αυτή είναι μια πολύ σημαντική μέρα για όλους μας. Θέλω να σας ευχαριστήσω στους συναδέλφους, τους φίλους, τους αδελφούς μας στην αποστολή στον Sasha, Jo και Mark. Έχετε κάνει καλή δουλειά στο ISS και είστε έτοιμοι να επιστρέψετε στη Γη. Είμαι υπερήφανος που συμμετέχω σε αυτή την υπέροχη ομάδα. " Στο τέλος της NASA αστροναύτης τελετή Scott Tingley στην παλιά ναυτική παράδοση έχει δώσει ένα συμβολικό κάλεσμα για το κουδούνι, που σηματοδοτεί το τέλος ενός από την αποστολή και την αρχή μιας άλλης. Ο Ρωσος Anton Shkaplerov, ο Αμερικανός Scott TINGL και ο Ιαπωνας Norishige KANAI παραμένουν στον τροχιακό σταθμό. Το βράδυ στις 27 Φεβρουαρίου τα μέλη του πληρώματος TPK «Soyuz MS-06 », λένε αντίο στους συναδέλφους του, με τη μεταφορά στο επανδρωμένο διαστημικό σκάφος, οι καταπακτές μεταφοράς θα κλείσουν και θα προετοιμαστούν για την αποσύνδεση του πλοίου από τον ISS. Η εντολή για την αποσύνδεση θα δοθεί στις 28 Φεβρουαρίου στις 02:08 ώρα Μόσχας. Είσοδος προσεδάφισης στην ατμόσφαιρα έχει προγραμματιστεί για τις 5:09 MSK, και η κάψουλα κάθοδο προσγείωση TPK «Soyuz MS-06» στις στέπες του Καζακστάν αναμένεται στις 5:31 MSK. Η online εκπομπή των προετοιμασιών για προσγείωση θα ξεκινήσει στο site της ROSKOSMOSA online.roscosmos.ru και στην επίσημη σελίδα της κρατικής εταιρείας VKontakte στις 27 Φεβρουαρίου στις 22:00 ώρα Μόσχας. https://www.roscosmos.ru/24750/

«Πλημμυρισμένη» από νερό η Σελήνη; Επιστήμονες, οι οποίοι ανέλυσαν εκ νέου δεδομένα από δυο διαστημικές αποστολές, έρχονται να ανατρέψουν προηγούμενα ευρήματα ανιχνεύοντας παρουσία νερού σε όλη την επιφάνεια της Σελήνης και όχι μόνο σε συγκεκριμένες περιοχές ή σε συγκεκριμένους τύπους εδάφους όπως είχαν δείξει παλαιότερες μελέτες. Σύμφωνα μάλιστα με τη νέα ανάλυση, το νερό φαίνεται να είναι παρόν στον φυσικό δορυφόρο μας τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας όσο και της νύχτας, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι μπορούμε να έχουμε εύκολη πρόσβαση σε αυτό. Τα νέα αποτελέσματα ενδέχεται να βοηθήσουν τους ειδικούς να κατανοήσουν καλύτερα ποια είναι η προέλευση του σεληνιακού νερού και κατά πόσον αυτό μπορεί να είναι εκμεταλλεύσιμο. Το τελευταίο ενδιαφέρει ιδιαίτερα όσους σχεδιάζουν μελλοντικές αποστολές ή και βάσεις στη Σελήνη καθώς το νερό που υπάρχει εκεί θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί είτε σαν πόσιμο νερό είτε, μετατρεπόμενο σε υδρογόνο και οξυγόνο, σαν καύσιμο για πυραύλους και οξυγόνο για την αναπνοή. «Είδαμε ότι οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και σε οποιοδήποτε μήκος ή πλάτος και αν κοιτάξουμε, το σήμα δείχνει ότι το νερό είναι πάντα παρόν» δήλωσε σε δελτίο Τύπου ο Τζόσουα Μπάντφιλντ από το Ινστιτούτο Επιστήμης του Διαστήματος στο Μπόλντερ του Κολοράντο των ΗΠΑ, κύριος συγγραφέας της μελέτης η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature Geoscience». «Η παρουσία του νερού δεν φαίνεται να εξαρτάται από τη σύσταση της επιφάνειας ενώ το νερό φαίνεται να παραμένει στην ίδια θέση». Η νέα ανάλυση αντικρούει προηγούμενες μελέτες οι οποίες είχαν ανιχνεύσει νερό κυρίως στις πολικές περιοχές της Σελήνης ενώ είχαν επίσης διαπιστώσει ότι το σήμα γινόταν περισσότερο δυνατό ή ασθενές ακολουθώντας τη σεληνιακή ημέρα. Με βάση αυτά τα παλαιότερα ευρήματα ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα μόρια του νερού «πηδούν» επάνω στη σεληνιακή επιφάνεια έως ότου φθάσουν σε ψυχρότερα σημεία, όπως π.χ. μέσα στους κρατήρες ή στις περιοχές κοντά στους πόλους, όπου και παγιδεύονται. Καθώς όλα τα μέχρι τώρα αποτελέσματα έχουν βασιστεί ως επί το πλείστον σε δεδομένα τα οποία έχουν συλλεχθεί από απόσταση και παρουσιάζουν ανεπαίσθητες διαφοροποιήσεις, η διαμάχη παραμένει ανοιχτή. Μιλώντας πάντως για διάσπαρτη και σταθερή παρουσία νερού τα νέα ευρήματα, αν ευσταθούν, υποδηλώνουν ότι θα πρέπει να πρόκειται κατά κύριο λόγο για υδροξύλιο (OH), έναν στενό «συγγενή» του νερού που αποτελείται από ένα μόριο οξυγόνου και ένα μόριο υδρογόνου αντί για δυο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500201898

Ταυτόχρονη ανάλυση του DNA αρχαίων και σημερινών ελεφάντων. Για πρώτη φορά, μια διεθνής ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής μία Ελληνίδα επιστήμονα, ανέλυσε ταυτόχρονα το DNA των αρχαίων και των σύγχρονων ελεφάντων, φωτίζοντας -περισσότερο από κάθε άλλη φορά έως τώρα- την άκρως πολύπλοκη εξελικτική ιστορία αυτών των ζώων, καθώς και των συγγενών τους (μαμούθ και μαστόδοντες) Οι ελέφαντες -τα πιο μεγαλόσωμα ζώα πάνω στη Γη σήμερα- εμφανίσθηκαν πριν από πέντε έως δέκα εκατομμύρια χρόνια στην Αφρική και σήμερα ζουν λιγότεροι από 500.000. Ο αριθμός τους μειώνεται συνεχώς, παρά τα μέτρα προστασίας, καθώς αντιμετωπίζουν μεγάλους κινδύνους από τους λαθροκυνηγούς, με συνέπεια περίπου 50.000 ελέφαντες να σκοτώνονται κάθε χρόνο Οι σύγχρονοι ελέφαντες ταξινομούνται σε τρία είδη: τον ασιατικό (Elephas maximus) και δύο αφρικανικούς, ένα των δασών (Loxodonta cyclotis) και ένα της σαβάνας (Loxodonta africana). Ο διαχωρισμός των αφρικανικών ελεφάντων σε δύο ξεχωριστά είδη έγινε μόλις το 2010 (έως τότε θεωρούνταν ένα ενιαίο είδος) Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η ιστορία αυτών των ζώων είναι τόσο πολύπλοκη, επειδή υπήρξε στο μακρινό παρελθόν εκτεταμένη επιμιξία μεταξύ τους, κάτι όμως που ουσιαστικά έχει σταματήσει ανάμεσα στα διαφορετικά είδη των σύγχρονων ελεφάντων. Αυτή η έλλειψη επιμιξίας μεταξύ των τριών ειδών ελεφάντων που έχουν απομείνει, δύο στην Αφρική και ενός στην Ασία, δημιουργεί ανησυχίες για την επιβίωσή τους στο μέλλον. Αντίθετα, οι συχνές επιμιξίες εξηγούν σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία των μαμούθ σε τόσο διαφορετικά περιβάλλοντα και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι επιστήμονες από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Σουηδία και τη Γερμανία, με επικεφαλής τη Δρ Ελευθερία Παλκοπούλου, μεταδιδακτορική ερευνήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), αλληλούχισαν το γονιδίωμα 14 ζωντανών και εξαφανισμένων ειδών ελεφάντων. Η ανάλυση επιβεβαίωσε, μεταξύ άλλων, ότι οι ελέφαντες της αφρικανικής σαβάνας αποτελούν ξεχωριστό είδος από τους ελέφαντες των αφρικανικών δασών. Τα δύο είδη απέκλιναν εξελικτικά πριν από δύο έως πέντε εκατομμύρια έτη και οι απόγονοί τους έχουν παραμείνει σε μεγάλο βαθμό απομονωμένοι κατά τα τελευταία 500.000 χρόνια, με ελάχιστες μεταξύ τους επιμιξίες σε περιοχές όπου γειτονεύουν τα ενδιαιτήματά τους. Οι επιμιξίες είναι συνηθισμένες ανάμεσα σε ζώα με στενή συγγένεια, π.χ. μεταξύ των καφέ και των πολικών αρκούδων, των ουρακοτάγκων της Σουμάτρα και της Βόρνεο, του ευρασιατικού τσακαλιού και του λύκου κ.α. Αλλά δεν συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό, παρά πολύ σπάνια, ανάμεσα στα δύο γειτονικά είδη ελεφάντων της Αφρικής. Αντίθετα, όπως αποκαλύφθηκε τώρα, τα -σήμερα πια εξαφανισμένα- κολομβιανά και βορειοαμερικανικά τριχωτά μαμούθ εμφανίζουν πολύ περισσότερα γενετικά ίχνη επιμιξιών. Ακόμη, η ανάλυση του DNA ενός γιγάντιου ελέφαντα με σχεδόν ίσιoυς χαυλιόδοντες (Paleoloxodοn antiquus), που ζούσε πριν από 120.000 χρόνια, δείχνει ότι ήταν ένα υβρίδιο με τριπλή καταγωγή: από τους αρχαίους αφρικανικούς ελέφαντες, από τα τριχωτά μαμούθ και από τους σημερινούς ελέφαντες των δασών. Αντίθετα με την πεποίθηση ότι ο εν λόγω ελέφαντας σχετίζεται με τους ασιατικούς, η νέα γενετική ανάλυση τον τοποθετεί στους αφρικανικούς των δασών. Εξάλλου, η ανάλυση του εξαφανισμένου προ πολλού αμερικανικού μαστόδοντος αποκάλυψε ότι τα ζώα αυτά διαχωρίστηκαν από την ευρύτερη οικογένεια των ελεφάντων πριν από δέκα έως 28 εκατομμύρια χρόνια. Η Ελευθερία Παλκοπούλου γεννήθηκε το 1984 και αποφοίτησε το 2006 από το Τμήμα Βιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Βιολογία στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα στη Σουηδία, ενώ πήρε το διδακτορικό της στη Συστηματική Ζωολογία από το Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, όπου ειδικεύθηκε στο Σουηδικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στην παλαιογενετική, ιδίως όσον αφορά τα μαμούθ. Από το 2015 διεξάγει έρευνα στις ΗΠΑ ως μεταδιδακτορική συνεργάτης στο εργαστήριο του πρωτοπόρου γενετιστή David Reich, στο Τμήμα Γενετικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500201991

Οι άνθρωποι θα έχουν επαφή με εξωγήινους το αργότερο έως το 2100. Οι άνθρωποι θα έχουν επαφή με εξωγήινους, το αργότερο έως το 2100, εκτιμά ο γνωστός φυσικός, μελλοντολόγος και συγγραφέας Μίτσιο Κάκου. Αλλά δεν είναι βέβαιος αν θα πρόκειται για μια άμεση «στενή» επαφή ή -το πιθανότερο- για μια εξ αποστάσεως επικοινωνία. Ούτε δηλώνει σίγουρος αν θα πρόκειται για φιλικούς ή εχθρικούς εξωγήινους ή κάτι ενδιάμεσο (π.χ. αδιάφορους). Ο διακεκριμένος Αμερικανο-ιάπωνας καθηγητής θεωρητικής φυσικής στο Κολέγιο City της Νέας Υόρκης - πολλά από τα βιβλία του οποίου έχουν μεταφραστεί και στα ελληνικά- μιλώντας στο Reddit εκτίμησε ότι το πιθανότερο «είναι να κάνουμε επαφή με ένα εξωγήινο πολιτισμό μέσα σε αυτό τον αιώνα, ακούγοντας τις ραδιοεπικοινωνίες τους». Αλλά, όπως είπε, «το να τους μιλήσουμε, θα είναι δύσκολο, επειδή μπορεί να απέχουν δεκάδες έτη φωτός. Έτσι, στο μεταξύ, θα πρέπει να αποκωδικοποιήσουμε τη γλώσσα τους για να καταλάβουμε το επίπεδο της τεχνολογίας τους και τις προθέσεις τους. Θα είναι άραγε επεκτατικοί και επιθετικοί ή ειρηνικοί;». Μια άλλη πιθανότητα, όπως ανέφερε, «θα είναι να προσγειωθούν στον κήπο του Λευκού Οίκου και να αναγγείλουν την ύπαρξή τους. Όμως νομίζω ότι αυτό είναι απίθανο, επειδή θα μοιάζουμε μάλλον με ζώα του δάσους γι' αυτούς, δηλαδή ανάξια για επικοινωνία μαζί τους». Οι προβλέψεις των επιστημόνων διαφέρουν θεαματικά για το πότε η ανθρωπότητα μπορεί να έλθει σε επαφή με εξωγήινους. Μερικοί υπολογίζουν ότι αυτό θα συμβεί μέσα στα επόμενα 1.500 χρόνια, ενώ άλλοι έως το 2040. Ορισμένοι -όπως ο βρετανός φυσικομαθηματικός Στίβεν Χόκινκ- προειδοποιούν για τους σοβαρούς κινδύνους που μπορεί να κρύβει μια τέτοια επαφή, καθώς υπάρχει πιθανότητα να οδηγήσει στην ολοκληρωτική εξαφάνιση της ανθρώπινης φυλής (ή σε άλλα καθόλου ευχάριστα σενάρια). Πιο πιθανή και πιο ακίνδυνη -αλλά όχι τελείως ακίνδυνη- θεωρείται από τους αστροβιολόγους και αστρονόμους η ανακάλυψη εξωγήινων μικροβίων μέσα στις επόμενες δύο έως τρεις δεκαετίες. Στο νέο βιβλίο του «Το μέλλον της ανθρωπότητας» (Doubleday, 2018), ο Κάκου κάνει εικασίες για το πώς θα μπορούσαν να είναι οι εξωγήινοι, βασιζόμενος σε συνεντεύξεις με ειδικούς στην εξωβιολογία. Μεταξύ άλλων, θεωρείται πολύ πιθανό ότι θα έχουν στερεοσκοπική όραση για να μπορούν να βλέπουν και να κυνηγούν τη λεία τους, ένα είδος άκρων ή αποφύσεων για να πιάνουν αντικείμενα, καθώς και μια γλώσσα ή μια μορφή επικοινωνίας. Βέβαια, όλα αυτά μπορεί να σημαίνουν μια τεράστια γκάμα διαφορετικών πραγμάτων: από πλάσματα αρκετά ανθρωπόμορφα έως όντα της (ανατριχιαστικής) επιστημονικής φαντασίας... Η συνέχεια επί της οθόνης της πραγματικής ζωής. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500202003

Καλωσόρισε την Tesla Greece ο Δημόκριτος. Την επιλογή της Tesla να εγκαταστήσει ένα από τα ερευνητικά της τμήματα στο Πάρκο «Λεύκιππος» χαιρέτησε το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», σημειώνοντας πως δημιουργούνται δυνατότητες για σημαντικές συνεργασίες. «Νοιώθουμε ιδιαίτερη ικανοποίηση που ένας κολοσσός της παγκόσμιας καινοτομίας επέλεξε τον Δημόκριτο για την εγκατάσταση ενός από τα κορυφαία ερευνητικά του τμήματα αυτό του σχεδιασμού ηλεκτρικών κινητήρων. Είμαστε πολύ ευτυχείς που θα υποδεχτούμε όλους τους ταλαντούχους Έλληνες μηχανικούς που θα επιστρέψουν για να εργαστούν στο πλάι μας» αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο Δημόκριτος, τονίζοντας πως «δημιουργούνται δυνατότητες για σημαντικές ερευνητικές και αναπτυξιακές συνεργασίες τόσο για τις ερευνητικές ομάδες του Κέντρου όσο και για τις τριάντα και πλέον εταιρείες καινοτομίας που ήδη λειτουργούν στο Πάρκο. Η καθημερινότητα στον "Δημόκριτο" θα αποκτήσει μια πρωτόγνωρη αναπτυξιακή δυναμική. Τους τελευταίους μήνες, η συνεργασία μας για την προετοιμασία του εγχειρήματος με τους μηχανικούς της Tesla, τον κ. Κωνσταντίνο Λάσκαρη και τον κ. Κωνσταντίνο Μπούρχα υπήρξε εξαιρετικά εποικοδομητική και προπάντων αποτελεσματική». Όπως σημειώνει το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», ο ερχομός της Tesla Greece επιβεβαιώνει ότι το Τεχνολογικό Πάρκο «Λεύκιππος» έχει μπει σε μία νέα περίοδο, υπογραμμίζοντας πως «με υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, σε ένα όμορφο, καταπράσινο περιβάλλον, με πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του Συνεδριακού μας Κέντρου και πρωτίστως με τη δυνατότητα ανοιχτής αλληλεπίδρασης με το διεπιστημονικό ερευνητικό δυναμικό του Δημοκρίτου, αναμένουμε την άφιξη και άλλων εταιρειών διεθνούς εμβέλειας ενώ παράλληλα στηρίζουμε νεοφυείς καινοτόμους επιχειρήσεις στα πρώτα τους βήματα». «Το δυναμικό τεχνολογικό οικοσύστημα που αναπτύσσεται στο Δημόκριτο θα έχει πολύ σημαντικές θετικές επιπτώσεις για την Περιφέρεια και τους όμορους Δήμους. Η ανάγκη για χώρους είναι ήδη πολύ μεγάλη και προετοιμαζόμαστε εντατικά για την ανέγερση νέων κτιρίων που θα στεγάσουν τις εταιρείες» καταλήγει η ανακοίνωση του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500201965

Η κλωνοποίηση του ανθρώπου παραβιάζει τη φύση; Η εντυπωσιακή πρόσφατη ανακοίνωση διεθνώς της κλωνοποίησης ενός όντος που είναι, εξελικτικά, πολύ κοντά στον άνθρωπο, δηλαδή ενός πρωτεύοντος θηλαστικού (μακάκου), ανακοίνωση προερχόμενη από την Κίνα (Liu et a\. 2018, Cell 112,1 -7), αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον όλων για την κλωνοποίηση του ανθρώπου. Ως ιδέα, αλλά κυρίως ως ενδεχόμενο, η κλωνοποίηση του ανθρώπου προκαλεί αντιδράσεις, οι οποίες έχουν εκφραστεί από εκπροσώπους όλου του φάσματος της κοινωνικής μας ζωής. Και η μεν «θεραπευτική κλωνοποίηση», με την έννοια της δημιουργίας πρώιμων «εμβρύων-κλώνων» για την παραγωγή οργάνων και ιστών για θεραπευτικούς σκοπούς γίνεται κατά το μάλλον ή ήττον αποδεκτή. Η δημιουργία όμως ενός ανθρώπινου όντος ως κλώνου ενός προϋπάρχοντος όντος-δότη, δηλαδή με το γενετικό υλικό του ενός ανθρώπου-δότη, προκαλεί αναστάτωση σχετικά με τα πιθανά ενδεχόμενα που απορρέουν από την τεχνολογία κλωνοποίησης ενός οργανισμού. Είναι ο φόβος ότι κλώνοι κακών ανθρώπων θα κατακλύσουν τον κόσμο; ότι κινδυνεύει το ανθρώπινο είδος; ότι πλήθος γενετικά «ανώμαλων» ανθρώπων θα κυκλοφορεί ανάμεσά μας; ότι η ασφάλεια όλων μας απειλείται; Το βέβαιο είναι ότι δεν αρέσει στους περισσότερους από εμάς. Αυτό έγινε εμφανές μετά την πρώτη ανακοίνωση απόπειρας κλωνοποίησης του ανθρώπου στην αρχή αυτού του αιώνα, παρ’ όλες τις αμφιβολίες ως προς την αλήθεια των ισχυρισμών, αλλά και εξαιτίας άλλων αμφιβολιών ως προς την επιστημονικότητα και την έκβαση του όλου εγχειρήματος που εκλαμβάνεται αρνητικά ως παραβίαση της φύσης. Το ερώτημα παραμένει: είναι η κλωνοποίηση του ανθρώπου παραβίαση της φύσης; Και ειδικότερα, τι διακυβεύεται με την κλωνοποίηση του ανθρώπου; Με όρους επιστημονικής επιχειρηματολογίας μπορούμε να διακρίνουμε τις εξής περιπτώσεις: 1. Κατά πρώτον, δεν διακυβεύεται η ισορροπία των ανθρώπινων κοινωνιών σε εθνικό, ηπειρωτικό ή πλανητικό επίπεδο με την υποθετική δημιουργία πλήθους κακών ή επικίνδυνων ανθρώπων, π.χ. στρατών Χίτλερ, όχι μόνο διότι η δυνατότητα σύγχρονης δημιουργίας πολυάριθμων κλώνων του ίδιου ατόμου ανήκει τελείως στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά κυρίως διότι, όπως επισήμανε ο αείμνηστος Γ.Θηραίος σε σχετικό του σχόλιο («Ελευθεροτυπία», 30/12/02), τότε θα απαιτείτο ακραίος γονιδιακός ντετερμινισμός, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν υφίσταται. Διότι τα γονίδια δεν ελέγχουν πλήρως και κατά αποκλειστικότητα ένα ον της πολυπλοκότητας του ανθρώπου. Ο ανθρώπινος κλώνος δεν είναι δυνατόν να είναι ακριβώς ίδιος άνθρωπος με τον αρχικό άνθρωπο-δότη, πολύ περισσότερο με άλλους κλώνους του ίδιου δότη. 2. Ο κίνδυνος μιας φθίνουσας πορείας του ανθρώπινου είδους έχει ήδη επισημανθεί από πολλούς, ως προερχόμενος από τη μη αμφιγονική αναπαραγωγή (δηλαδή αναπαραγωγή χωρίς τη συνεισφορά γενετικού υλικού από δύο γονείς). Η αμφιγονική αναπαραγωγή, με την ανάμιξη του γενετικού υλικού από δύο άτομα δύο φύλων, είναι ο σημαντικότερος παράγοντας δημιουργίας ποικιλίας στο γενετικό υλικό των ανθρώπων, η δε παραγόμενη γενετική ποικιλία σε έναν πληθυσμό είναι βασική προϋπόθεση επιβίωσης του ανθρώπου ως είδους σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Το πόσο μεγάλος θα είναι ο κίνδυνος στο θέμα αυτό από την αναπαραγωγική κλωνοποίηση εξαρτάται από τη συχνότητα με την οποία αυτή θα συμβαίνει σε μία κοινωνία. Ωστόσο, η ουσία του επιχειρήματος είναι ότι πρόκειται για ενέργεια που επιδρά αρνητικά στη γενετική δεξαμενή του είδους, με απρόβλεπτες συνέπειες. Αυτή όμως δηλαδή η ουσία του επιχειρήματος έχει ήδη κατά κάποιον τρόπο παραβιαστεί από τις ανθρώπινες κοινωνίες. Πρώτον από την αλόγιστη χρήση των πόρων ζωής, εξαιτίας της οποίας ένας τεράστιος αριθμός παιδιών, πολύτιμη παρακαταθήκη του είδους, χάνονται λόγω πείνας, αρρώστιας κ.λπ. Και δεύτερον και κυριότερο, όσον αφορά τη συνειδητή παρέμβαση, με τη σχεδιασμένη επιλογή απογόνων για λόγους πρόληψης από σοβαρές ασθένειες. Ολες οι εξελιγμένες κοινωνίες του κόσμου έχουν εδώ και δεκαετίες θεσμοθετήσει διαδικασίες προγεννητικής διάγνωσης, με βάση τις οποίες ένα κύημα που διαγιγνώσκεται ως φέρον αλλαγές στο γενετικό του υλικό που σχετίζονται με ασθένεια υπόκειται στη δυνατότητα τερματισμού της κύησης. Μαζί όμως με το γονίδιο της ασθένειας χάνεται και το υπόλοιπο γενετικό υλικό του κυήματος από τη γενετική δεξαμενή του ανθρώπου. Η αλήθεια είναι ότι το ποσοστό των κυημάτων που θυσιάζονται στην προγεννητική διάγνωση είναι εξαιρετικά μικρό και συνολικά η προγεννητική διάγνωση σώζει τα φυσιολογικά έμβρυα, τα οποία αλλιώς θα είχαν θυσιαστεί με την υπόνοια και μόνο ότι πιθανώς θα πάσχουν. Επί πλέον, η προγεννητική διάγνωση είναι στα χέρια έμπειρων και καταξιωμένων επιστημόνων, οι οποίοι λειτουργούν σε έγκυρα ιδρύματα και ενεργούν βάσει κανόνων της (ευνομούμενης) πολιτείας που εξασφαλίζουν τη σωστή χρήση της τεχνολογίας. Μήπως λοιπόν αυτό είναι το ζητούμενο και για την αναπαραγωγική κλωνοποίηση; Το να περιοριστεί σε σπάνιο γεγονός που καλύπτει «αναπόφευκτες» περιπτώσεις και να διεκπεραιώνεται από έμπειρους και καταξιωμένους επιστήμονες, οι οποίοι λειτουργούν κτλ, κτλ..; Και τότε η κλωνοποίηση του ανθρώπου δεν θα παραβίαζε τη φύση; Και όμως, η γενικευμένη αντίδρασή μας φανερώνει ότι κάθε αναπαραγωγική κλωνοποίηση του ανθρώπου παραβιάζει τη φύση. Γιατί; 3. Η διαθέσιμη τεχνολογία κλωνοποίησης, κυρίως των θηλαστικών, είναι η πηγή μιας άλλης ανησυχίας. Η τεχνολογία αυτή, αν και τεχνικά είναι (προφανώς) εξαιρετικά εξελιγμένη, πάσχει ακόμα από σοβαρή επιστημονική ανεπάρκεια, η οποία δεν της επιτρέπει τον πλήρη και σωστό σχεδιασμό του αναμενόμενου αποτελέσματος. Ετσι, είναι γνωστά ως αναπόφευκτα ότι: (α) τα κλωνοποιημένα ζώα αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, όπως πρόωρο γήρας, αιφνίδιο θάνατο, ανώμαλα μεγάλο βάρος, βλάβες στους πνεύμονες και τα νεφρά και άλλα προβλήματα που διαπιστωμένα συνοδεύουν το σχετικό εγχείρημα και (β) κάθε «επιτυχές» πείραμα κλωνοποίησης συνοδεύεται από εκατοντάδες πειράματα που έχουν αποτύχει. Και τα δύο αυτά δεδομένα, για τα οποία μερικοί, ακόμα και επιστήμονες, θεωρούν ότι η φύση έτσι εκδικείται, στην περίπτωση του ανθρώπου σημαίνουν την παρουσία ανάμεσά μας «κακέκτυπων» κλώνων με απρόβλεπτες εκ γενετής ανωμαλίες. Αυτό είναι, ίσως, από τις ατυχίες που λιγότερο μπορεί να ανεχθεί ο άνθρωπος, αν κρίνουμε από τα εκτεταμένα προγράμματα προγεννητικής διάγνωσης γενετικών ανωμαλιών που διαθέτουμε και από το τεράστιο κόστος, οικονομικό και κοινωνικό, που καταθέτει η ανθρώπινη κοινωνία για να διαχειριστεί την κατάσταση. Επομένως ο φόβος της δημιουργίας απρόβλεπτα «ελαττωματικών» ανθρώπων μπορεί να κάνει τους περισσότερους να χαρακτηρίζουν την κλωνοποίηση του ανθρώπου ως βιασμό της φύσης. Η πρόοδος της επιστήμης όμως και της τεχνολογίας είναι πιθανό να δώσει απάντηση στον φόβο δημιουργίας απρόβλεπτα «ελαττωματικών» ανθρώπων. Η επιστήμη, ως γνωστόν, πάντα προχωρά και κατακτά καινούργια εδάφη και είναι πιθανό να μπορεί κάποτε να εγγυηθεί τη δημιουργία με κλωνοποίηση ενός πιστού (γενετικά) και φυσιολογικού (όσο γίνεται και στη φύση) αντιγράφου ενός ανθρώπου. 4. Η εγωιστική και ματαιόδοξη επιδίωξη του ανθρώπου-δότη να δημιουργήσει το αντίγραφό του είναι ένα σημείο κριτικής. Το παραπάνω πλαίσιο είναι δυνατόν να ενθαρρύνει τη ματαιοδοξία ενός ανθρώπου-δότη να δημιουργήσει το αντίγραφό του. Ωστόσο, μια σειρά από πράξεις των ανθρώπων θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ματαιόδοξες, χωρίς ποτέ κανείς να διανοηθεί να τις απαγορεύσει, εφόσον δεν βλάπτεται κανείς άμεσα ή έμμεσα. Θα είναι τελικά η κλωνοποίηση αποδεκτή; Ποια είναι τα ηθικά διλήμματα που αντιμετωπίζουμε σε αυτή την περίπτωση, ως κοινωνία; Ποια αρχή προσβάλλεται από την κλωνοποίηση του ανθρώπου ώστε να δικαιολογείται η αίσθηση της παραβίασης της φύσης και τελικά η νομική απαγόρευσή της; Είναι γνωστό ότι ο άνθρωπος-κλώνος είναι ουσιαστικά το μονοωγενές δίδυμο αδέλφι του ατόμου από το οποίο προέρχεται ο πυρήνας των κυττάρων του. Δίδυμοι άνθρωποι παράγονται με φυσικό τρόπο από καταβολής του είδους και δεν φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα. Η βιολογική και κοινωνική υπόσταση και των διδύμων, όπως όλων των ανθρώπων, είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης της φυσικής τους υπόστασης (όπου κύριος αλλά όχι αποκλειστικός παίκτης είναι το γενετικό υλικό) και του περιβάλλοντος στο οποίο αφενός μεν κυοφορούνται και γεννιούνται, αφετέρου ανατρέφονται, ζουν, αρρωσταίνουν, θεραπεύονται, αναπτύσσονται, κοινωνικοποιούνται, εργάζονται, κ.λπ. Ετσι, δίδυμοι μονοωικοί άνθρωποι, αρχίζοντας την ύπαρξή τους ταυτόχρονα και διάγοντας τον βίον τους παράλληλα ο ένας με τον άλλον, μπορούν, ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο και ελεύθερα να ασκούν τη βούλησή τους ο καθένας για τον εαυτό του, και να επιλέγουν τους άξονες που καθορίζουν τη ζωή τους, με τους ίδιους περιορισμούς που ισχύουν για όλους τους ανθρώπους γύρω τους, δίδυμους ή μη, με αποτέλεσμα να είναι σε θέση, αν και έχουν το ίδιο γενετικό υλικό, να απολαμβάνουν τον σεβασμό των άλλων ο καθένας ως μοναδική και αυτόνομη προσωπικότητα. Ας δούμε τώρα ποια θα είναι η βιολογική, ψυχολογική και κοινωνική υπόσταση του ανθρώπου-κλώνου μετά από μια επιτυχή προσπάθεια κλωνοποίησης ενός ανθρώπου-δότη. Ο άνθρωπος-κλώνος φέρει το ίδιο κύριο γενετικό υλικό με τον άνθρωπο-δότη, όπως συμβαίνει και μεταξύ δύο μονοωικών διδύμων. Ομως, ενώ ο άνθρωπος-δότης γεννήθηκε και αναπτύχθηκε ως μια μοναδική και αυτόνομη προσωπικότητα, ο κλώνος του αναμένεται να γεννηθεί σε ένα κοινωνικό και ψυχολογικό πλαίσιο ήδη καθορισμένο από την προϋπάρχουσα προσωπικότητα του ανθρώπου-δότη που είναι το θεωρητικό δίδυμό του, δηλαδή ενός άλλου ανθρώπου. Αυτή είναι μια κρίσιμη διαφορά από τους φυσιολογικούς διδύμους και ακόμα και αν δεν ζει ο δότης. Η προσωπικότητα του δότη είναι παρούσα στη μνήμη των ανθρώπων του περιβάλλοντός του, μερικοί εκ των οποίων μπορεί να είναι αυτοί που φροντίζουν για την παραγωγή του κλώνου του, η ταυτότητα δε αυτής της προσωπικότητά του θα αναμένεται να επαληθευτεί στο πρόσωπο του κλώνου του. Ετσι οι διαβόητοι ρεαλιστές διατείνονται ότι με την κλωνοποίηση του ανθρώπου θα εξασφαλίσουν την αιώνια ζωή (!) -προφανώς του ανθρώπου-δότη, ενώ ο «άνθρωπος του μέλλοντος», θέτοντας την ερώτηση «Τι δουλειά θα κάνει ο κλώνος μου;» αποκαλύπτει με πλάγιο χιούμορ, πιθανές, αφοπλιστικά ειλικρινείς προθέσεις και απαντά «Τα πάντα. Δικό μου δημιούργημα δεν θα είναι; Σιγά μην έχει και δικαιώματα. Οσο για μένα θα κάααθομαι» (Γ.Χ., στο «Ε», τεύχος 612, 29/2/2002). Η κλωνοποίηση καταργεί την ελευθερία και την αυτονομία του ανθρώπου Είναι φανερό ότι ο άνθρωπος-κλώνος αναμένεται να γεννηθεί σε συνθήκες όπου σαφώς διακυβεύονται η ελευθερία της βούλησής του και το δικαίωμά του για αυτοδιάθεση και ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Ουσιαστικά δηλαδή, ο άνθρωπος-κλώνος θα γεννηθεί σε συνθήκες ψυχολογικής και κοινωνικής ομηρίας και άρα με υποθηκευμένο ήδη ένα κύριο χαρακτηριστικό του ανθρώπου: τη μοναδικότητα και αυτονομία της προσωπικότητάς του. Είναι ακριβώς αυτό το χαρακτηριστικό, η μοναδικότητα και αυτονομία της προσωπικότητας, που προσδίδει στον άνθρωπο την κοινωνική του υπόσταση και που παρέχει στον καθένα μας τη δυνατότητα άσκησης της επιλογής και τη δύναμη ανάπτυξης, συνιστά δε θεμελιώδες αγαθό της ύπαρξής μας και ως εκ τούτου προστατεύεται από νόμους εθνικούς και υπερεθνικούς. Στο πλαίσιο αυτό γίνεται κατανοητό, πιστεύω, το ποια είναι η αρχή που προσβάλλεται από την κλωνοποίηση ενός ανθρώπου: Προσβάλλεται η αρχή του σεβασμού της ελεύθερης βούλησης, της αυτονομίας και κατ’ επέκταση της αξιοπρέπειας του ανθρώπου ως έμφρονος και κοινωνικού όντος. Υπό αυτή την έννοια, η κλωνοποίηση του ανθρώπου πράγματι συνιστά παραβίαση της φύσης, διότι ο άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος. Και ο άνθρωπος εδώ νοείται ως ο εκπρόσωπος του ανθρωπίνου είδους, ανεξάρτητα από το εάν ο άνθρωπος-κλώνος υπάρχει ή δεν υπάρχει. Στο πλαίσιο αυτό η κλωνοποίηση ενός ανθρώπου συνιστά προσβολή θεμελιωδών αξιών του ανθρώπου. Είναι φανερό ότι η ερώτηση «γιατί να μην κλωνοποιήσω τον εαυτόν μου, αφού η επιστήμη μπορεί να το κάνει;» δεν δηλώνει απλώς μία αθώα ματαιοδοξία, ανεξάρτητα από το αν το γνωρίζει ή όχι ο ερωτών. Είναι οι θεσμοί που πρέπει να γνωρίζουν. Αγλαΐα Αθανασιάδου – ομότιμη καθηγήτρια Βιολογίας-Μοριακής Γενετικής, Ιατρική Σχολή Πανεπιστήμιο Πατρών Σχολιο:Το θεμα ειναι πολυσυνθετο και αναγεται στην ματαιοδοξια το δοτη να δει ενα αντιγραφο του εαυτου του με το ερωτημα τι κανει και τι λεει οταν βρεθει απεναντι του.Επισης επειδη πιστευω οτι η προσωπικοτητα δεν κλωνοποιηται πως αντιμετωπιζεις ενα βιολογικο αντιγραφο σου οταν θα σου πει καταμουτρα οτι δεν σε αναγνωρίζει και ακομα περισσοτερο οτι σε μισεί!!!!

Διδάσκοντας το Σύμπαν. Μία διοργάνωση υψηλού επιπέδου, μοναδική για την χώρα μας υλοποιείται από 9 έως 11 Ιουλίου 2018 στο Ίδρυμα Ευγενίδου. Πρόκειται για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Διδάσκοντας το Σύμπαν», που απευθύνεται αποκλειστικά σε 22 εκπαιδευτικούς (Φυσικούς/Μαθηματικούς) των Δημοσίων Λυκείων της χώρας μας. Το εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα διοργανώθηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι το 2011 από το PCCP (Paris Centre for Cosmological Physics) και έκτοτε πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην Γαλλία με την ενεργό συμμετοχή του George F. Smoot (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής 2006). Στην Ελλάδα πραγματοποιείται φέτος για πρώτη φορά με συνδιοργανωτές το PCCP (Paris Centre for Cosmological Physics), το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, την Ελληνική Εταιρεία Σχετικότητας, Βαρύτητας και Κοσμολογίας και το Ίδρυμα Ευγενίδου, ενώ έχει τεθεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Επικεφαλής του προγράμματος στην Ελλάδα είναι ο George F. Smoot (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής 2006), ενώ έχουν προσκληθεί και θα συμμετάσχουν ως εισηγητές κορυφαίοι επιστήμονες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Στόχος του προγράμματος είναι να προσφέρει στους εκπαιδευτικούς τα εργαλεία ώστε να κατανοήσουν την φυσική του Σύμπαντος και παράλληλα: •Να τους εμπνεύσει και να τους παρακινήσει, προκειμένου να εισαγάγουν βασικά στοιχεία Κοσμολογίας στο μάθημα της Φυσικής, δίνοντας την ευκαιρία στους/στις μαθητές/μαθήτριες τους να ανακαλύψουν το Σύμπαν και τα φυσικά φαινόμενα που σχετίζονται μ’ αυτό. •Να διευρύνει τις επιστημονικές τους γνώσεις στον ερευνητικό τομέα της Κοσμολογίας μέσα από σειρά διαλέξεων για την γέννηση και την εξέλιξη του Σύμπαντος, τα θεμελιώδη συστατικά του και τον σχηματισμό των δομών μεγάλης κλίμακας που εμπεριέχει. •Με την βοήθεια κορυφαίων επιστημόνων, να εξοικειώσει τους εκπαιδευτικούς του προγράμματος με την επιστημονική έρευνα και την μεθοδολογία, με τον επιστημονικό τρόπο σκέψης και με την ερευνητική κουλτούρα σπουδαίων ερευνητικών ινστιτούτων, όπως το PCCP και το Εθνικό Αστεροσκοπείο. •Να συνδράμει στην προσπάθειά τους να εμπνεύσουν την νέα γενιά των επιστημόνων, βοηθώντας τους/τις μαθητές/τριες να κατανοήσουν και να εκτιμήσουν τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται η επιστημονική έρευνα σε ένα άκρως συναρπαστικό πεδίο της επιστήμης. •Να διευκολύνει την ανταλλαγή γνώσεων, εμπειριών, ιδεών και βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των εκπαιδευτικών και να προωθήσει την μεταξύ τους συνεργασία. •Να τονώσει το ενδιαφέρον τους για την υλοποίηση δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την διάχυση της Κοσμολογίας και της Φυσικής, όχι μόνο μέσα σε μία τάξη διδασκαλίας, αλλά και εκτός αυτής, λειτουργώντας ως πρεσβευτές του μαγικού σύμπαντος της Κοσμολογίας. Στην διάρκεια του τριημέρου, έντεκα θεματικές ενότητες θα κατανεμηθούν στους/στις συμμετέχοντες/χουσες του Προγράμματος, οι οποίοι/ες ανά ομάδες των δύο θα αναλάβουν την υποχρέωση να συγγράψουν στα Ελληνικά ένα κεφάλαιο 8-10 σελίδων, στο οποίο θα αναπτύσσουν το γνωστικό αντικείμενο της κάθε Ενότητας που τους ανατέθηκε, υπό την επίβλεψη των εισηγητών/τριών ή/και εκπροσώπων των διοργανωτών φορέων. Συνολικά θα επιλεγούν είκοσι δύο (22) εκπαιδευτικοί, έντεκα (11) από τον νομό Αττικής και έντεκα (11) από τους υπόλοιπους νομούς της χώρας. Η συμμετοχή είναι δωρεάν, ενώ τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής των εκπαιδευτικών εκτός Αττικής θα καλυφθούν από τους διοργανωτές. Οι γλώσσες του προγράμματος είναι δύο: Αγγλικά και Ελληνικά και στους συμμετέχοντες θα δοθεί πιστοποιητικό παρακολούθησης. Οι αιτήσεις συμμετοχής θα πρέπει να υποβληθούν ηλεκτρονικά έως και το Σάββατο 31 Μαρτίου 2018. Πληροφορίες σχετικά με την διαδικασία, την αίτηση συμμετοχής και τα κριτήρια επιλογής οι ενδιαφερόμενοι/μενες θα μπορούν να αναζητήσουν στην ιστοσελίδα: www.eef.edu.gr (www.eef.edu.gr/appdata/documents/planhtario.pdf) http://physicsgg.me/2018/02/24/%ce%b4%ce%b9%ce%b4%ce%ac%cf%83%ce%ba%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%8d%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bd/ Η SpaceX εκτόξευσε τους πρώτους δορυφόρους της για παροχή Ίντερνετ. Ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματικότητα βρίσκεται το φιλόδοξο εγχείρημα παροχής δορυφορικού Ίντερνετ της ιδιωτικής διαστημικής εταιρείας του Έλον Μασκ, SpaceX. Η εταιρεία εκτόξευσε επιτυχώς την Πέμπτη δύο πειραματικούς δορυφόρους οι οποίοι προορίζονται να αποτελέσουν τις βάσεις του Starlink- ενός δικτύου που, εάν όλα πάνε σύμφωνα με τα σχέδια, θα αποτελείται από μεγάλο αριθμό δορυφόρων οι οποίοι θα παρέχουν υπηρεσίες παροχής ευρυζωνικού Ίντερνετ ανά τον κόσμο. «Οι πρώτοι δύο δοκιμαστικοί δορυφόροι του Starlink, με τα ονόματα Tintin Α&Β, αναπτύχθηκαν και επικοινωνούν με τους επίγειους σταθμούς» έγραψε ο ιδρυτής της εταιρείας, Έλον Μασκ, στο Twitter, συνοδεύοντας το tweet του με βίντεο. Οι δύο αυτοί δορυφόροι, όπως αναφέρει το Space.com, εκτοξεύτηκαν ως δευτερεύον φορτίο σε πύραυλο Falcon 9 από την αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Κύριο φορτίο ήταν ο δορυφόρος Paz, τον οποίο θα διαχειρίζεται η ισπανική Hisdesat. Όπως επιβεβαίωσε ο Μασκ, και ο Paz έχει τεθεί σε τροχιά όπως ήταν προγραμματισμένο. Εκπρόσωποι της εταιρείας έχουν πει ότι ελπίζουν το Starlink να έχει αρχίσει να λειτουργεί, τουλάχιστον εν μέρει, ως το 2020. Ο Tintin A και B θα συλλέγουν δεδομένα τα οποία είναι απαραίτητα για την επιτυχία του προγράμματος, αλλά παραμένουν πολλά που πρέπει να γίνουν, σύμφωνα με εκπροσώπους της εταιρείας. «Ακόμα και αν αυτοί οι δορυφόροι λειτουργήσουν όπως έχει σχεδιαστεί, έχουμε σημαντική τεχνική δουλειά μπροστά μας για τον σχεδιασμό και την εκτόξευση ενός αστερισμού δορυφόρων σε χαμηλή τροχιά» είπε ο Τομ Πραντέριο, μηχανικός firmware της SpaceX. «Αυτό το σύστημα, εάν είναι επιτυχές, θα παρέχει σε ανθρώπους σε περιοχές ανά τον κόσμο με χαμηλή έως μέτρια πυκνότητα πληθυσμού οικονομική πρόσβαση υψηλής ταχύτητας στο Ίντερνετ- περιλαμβανομένων πολλών που δεν είχαν ποτέ ξανά πρόσβαση στο παρελθόν» πρόσθεσε. Η SpaceX είχε αποκαλύψει τα σχέδιά της για παροχή ευρυζωνικών συνδέσεων στο Ίντερνετ μέσω δορυφόρου από το 2015, όταν ο ιδρυτής της, Έλον Μασκ, μίλησε δημόσια για την ιδέα αυτή- και η Πατρίσια Κούπερ, στέλεχος της εταιρείας αρμόδιο για θέματα δορυφόρων σε σχέση με την κυβέρνηση, είχε δώσει περισσότερες λεπτομέρειες μιλώντας ενώπιον της Γερουσίας των ΗΠΑ τον Μάιο του 2017. Όπως είχε πει, η εταιρεία αποσκοπούσε στην εκτόξευση 4.425 δορυφόρων με πυραύλους Falcon 9, που θα λειτουργούν σε ύψη μεταξύ 1.110 και 1.325 χιλιομέτρων σε ένα εγχείρημα κόστους που υπολογιζόταν ότι θα φτάσει τα 10 δισ. δολάρια. Σημειώνεται πως, στο πλαίσιο της εκτόξευσης της Πέμπτης, η SpaceX δοκίμασε επίσης για πρώτη φορά να περισυλλέξει τον κατερχόμενο κώνο της μύτης του πυραύλου (payload fairing)χρησιμοποιώντας ένα ταχύ, εξοπλισμένο με δίχτυ σκάφος, με την ονομασία «Mr. Steven». Η απόπειρα ήταν ανεπιτυχής, καθώς ο κώνος έπεσε στα νερά του Ειρηνικού μερικές εκατοντάδες μέτρα από το σκάφος, ωστόσο ο Μασκ έγραψε στο Twitter πως προσθαλασσώθηκε χωρίς εμφανείς ζημιές και μάλλον θα είναι δυνατό να πιαστεί εφόσον χρησιμοποιηθούν μεγαλύτερα αλεξίπτωτα. H SpaceX σκοπεύει να χρησιμοποιεί ξανά τους κώνους, όπως κάνει και με τα πρώτα επίπεδα των πυραύλων της, που επιστρέφουν στη Γη μετά την αποστολή τους, προκειμένου να μειωθεί το κόστος των εκτοξεύσεων στο διάστημα. http://www.naftemporiki.gr/story/1323746/ispacexektokseuse-tous-protous-doruforous-tis-gia-paroxi-internet

"ExoMars 2016" Ολοκληρώθηκε η πέδηση μέσω της ατμόσφαιρας - aerobreykinga στο εν λόγω όχημα σε τροχιά Trace Gas Orbiter (TGO). Για τον επόμενο μήνα έχουν προγραμματιστεί η τελικη τροχιά εργασίας τη λειτουργία και τον έλεγχο των επιστημονικών οργάνων, μετά την οποία θα αρχίσει τις εργασίες πλήρους απασχόλησης TGO, η παρατήρηση και εξερεύνηση του Άρη. Στο τελικό στάδιο της apprat periapsis ελιγμών aerobreykinga ανυψώθηκε στα 200 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια με τους κινητήρες TGO στα 16 λεπτά. Τώρα η συσκευή βρίσκεται σε ελλειπτική τροχιά ύψους 1050 x 200 χλμ., Μια περίοδο λίγο πάνω από 2 ώρες. Η αρχική τροχιά του TGO, που έφυγε μετά την άφιξή του στον Άρη, τον Οκτώβριο του 2016 ήταν η HEO (περίπου 96 000 χ 300 km) και είχε μια περίοδο τεσσάρων Άριανων ημέρων. Τον Φεβρουάριο του 2017 μετά από ένα ειδικό χειρισμό, που μειώθηκε το ύψος και ήταν περίπου 33.000, pericenter - 200 χιλιομέτρων, και η περίοδος - 1 Αρειανή ημέρα. Στις 15 Μαρτ. 2017 άρχισε στην ατμόσφαιρα την αεροδυναμική φάση πέδησης (συχνά χρησιμοποιούν τον όρο «aerobreyking» - αεροπέδηση). Προς το παρόν, η κάθε μονάδα πηνίο επάνω πλησιάζει την επιφάνεια του πλανήτη (μέχρι ύψη περίπου 100 km) και μειωμένη ταχύτητα λόγω συγκρούσεις με μόρια της ατμόσφαιρας. Κατά τη διάρκεια αυτών των έντεκα μηνών η ταχύτητα μειώθηκε κατά 3600 χλμ / ώρα, και ολόκληρη η TGO πέρασε από την ατμόσφαιρα του Άρη περισσότερες από 950 φορές. Η μέθοδος αερόσβεσης θεωρείται επικίνδυνη, καθώς η συσκευή θερμαίνεται και μπορείτε να καταστρέψετε τόσο τα ηλιακά πάνελ όσο και τα όργανα. Τώρα μπορούμε να πούμε ότι για TGO ήταν επιτυχής - «είναι καιρός να σκεφτούμε την επιστήμη», όπως γράφτηκε από τον Daniel IDF, στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων (Ευρωπαϊκό Κέντρο Επιχειρήσεων Διαστήματος, ESOC, Darmstadt, Γερμανία) και ο επικεφαλής των λειτουργιών του εδάφους (Operations Manager ). Το TGO δεν έχει ακόμη αρχίσει τροχιά εργασίας: πρέπει να είναι κυκλικη με ύψος περίπου 400 χιλιομέτρων και σε διάστημα 2 ωρών. Για να το πετύχει, ο επόμενος μήνας θα εχει 10 εγκλείσεις του κινητήρα. Τέλος, η τροχιά θα σχηματιστεί στα μέσα Απριλίου, αλλά στις 10 Μαρτίου αρχίζει η πρώτη δοκιμή των επιστημονικών οργάνων. Το δεύτερο μισό του Μαρτ 2018 θα εκχωρηθεί σε διαλογή με την προσθήκη του υλικού ελέγχου απευθείας μέσα από το Mission Control Κέντρο MOC (αποστολή Επιχειρησιακό Κέντρο) στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων (Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων, ESOC), στο Darmstadt, Γερμανία. Από τα τέλη Μαρτίου έως τις 21 Απριλίου ερευνητικές ομάδες θα διεξάγουν τον έλεγχο του επιστημονικού εξοπλισμού μέσω της αποστολής τμήματος επιστημονικής έδαφος «ExoMars» που αποτελείται από SOC (Science Επιχειρησιακό Κέντρο) στο ευρωπαϊκό διαστημικό κεντρο Αστρονομίας (European Space Astronomy Centre, ΕΣΣΕ), Μαδρίτη, Ισπανία, και στο έδαφος Επιστημονικό Συγκρότημα (NOC), που βρίσκεται στην IKI RAS, Μόσχα, Ρωσία. Τέλος, η έναρξη των παρατηρήσεων στον τρόπο έκλειψης (κυρίως για τα φασματόμετρα ADC και NOMAD) έχει προγραμματιστεί για τις 21 Απριλίου. Τον Απρίλιο, το ίδιο θα πρέπει να ελέγξει τον εξοπλισμό μετάδοσης δεδομένων από τον Άρη στη Γη και από τη Γη στον Άρη, καθώς, σύμφωνα με το σχέδιο του προγράμματος, TGO η μονάδα θα πρέπει να λειτουργεί ως ένας δορυφόρο αναμετάδοσης για την αποστολή στον Άρη και την πλατφόρμα προσγείωσης «ExoMars 2020». Το έργο «ExoMars» - ειναι ένα κοινό πρόγραμμα της Roskosmos και της Mars Exploration της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας στην επιφάνεια, ατμόσφαιρα και για το κλίμα του Αρη από την τροχιά και στην επιφάνεια του πλανήτη. Θα ανοίξει ένα νέο στάδιο διαστημικής εξερεύνησης για την Ευρώπη και τη Ρωσία. https://www.roscosmos.ru/24743/

Τι είναι το παρσέκ (parsec); Ας θυμηθούμε πρώτα τι είναι η αστρονομική μονάδα (AU=Astronomical Unit) . Πρόκειται για μια μονάδα μέτρησης αποστάσεων, συνήθως μέσα στο Ηλιακό μας σύστημα. Παραδοσιακά, θεωρείτο ως η μέση απόσταση της Γης από τον Ήλιο, περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Το 2012 η αστρονομική μονάδα επανα-ορίστηκε ως 149.597.870.700 μέτρα ακριβώς. H αστρονομική μονάδα συνδέεται με μια άλλη μονάδα μέτρησης αστρονομικών αποστάσεων, το παρσέκ. Το παρσέκ (parsec) αντιστοιχεί σε περίπου 3,26 έτη φωτός ή 30,9 τρισεκατομύρια (3,09 × 1013) χιλιόμετρα. Γιατί το παρσέκ ορίζεται έτσι και ποια είναι η σχέση του με την αστρονομική μονάδα (AU); Η μονάδα parsec προτάθηκε για πρώτη φορά (μάλλον) το 1913 από τον Βρετανό αστρονόμο Herbert Hall Turner. Η ονομασία παρσέκ (parsec) είναι σύντμηση των λέξεων παράλλαξη+σεκόντ (parallax+second) και συμβολίζεται διεθνώς ως pc. Στην αστρονομία ο όρος ετήσια παράλλαξη αφορά την γωνία υπό την οποία προβάλλεται από έναν αστέρα η ακτίνα της τροχιάς Γης γύρω από τον Ήλιο.Από το παραπάνω σχήμα προκύπτει ότι εφθ= 1AU/d, όπου d είναι απόσταση αστέρα – Ήλιου. Όμως η γωνία θ είναι πολύ μικρή, οπότε εφθ≈θ (σε ακτίνια), οπότε θ (σε ακτίνια)=1 ΑU/d. Αν αλλάξουμε τα ακτίνια με δεύτερα λεπτά της μοίρας (180·60∙60)/π = 206264,81), τότε η παράλλαξη υπολογίζεται από την εξίσωση: θ”=206264,81 ΑU/r To παρσέκ ορίζεται ως η απόσταση στην οποία ένας αστέρας παρουσιάζει ετήσια παράλλαξη ίση προς ένα δεύτερο λεπτό της μοίρας (1”). Έτσι, δεδομένου ότι, 1ΑU=149.597.870.700 m, το 1 παρσέκ θα είναι: 1pc ≈ 206264,81ΑU ≈3.085677581×1016 m ≈ 3.26 ly To parsec χρησιμοποιείται για την μέτρηση αποστάσεων πέραν του ηλιακού μας συστήματος. Για παράδειγμα ο εγγύτατος του Κενταύρου, ο πλησιέστερος σε μας αστέρας, βρίσκεται σε απόσταση 1,3 pc από τον Ήλιο. Τα περισσότερα άστρα που είναι ορατά με γυμνό μάτι στον νυχτερινό ουρανό απέχουν μέχρι 500 pc από τον Ήλιο. Τα πιο μακρινά αντικείμενα στον γαλαξία μας απέχουν απoστάσεις της τάξης των kiloparsecs (1 kpc = 103pc), oι όχι πολύ μακρινοί γαλαξίες απέχουν αποστάσεις της τάξης των megaparsecs (1Mpc=106pc) και τα περισσότερα κβάζαρ και οι πιο μακρινοί γαλαξίες απέχουν αποστάσεις της τάξης των gigaparsecs (1Gpc=109pc). http://physicsgg.me/2018/02/25/%cf%84%ce%b9-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b1%cf%81%cf%83%ce%ad%ce%ba-parsec/

CPC. ISS-55/56-Συνεντευξη Τυπου. Στις 22 Φεβρουαρίου 2018 στο Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών που ονομάστηκε από τον Yu.A. Ο Gagarin πραγματοποιηθηκε συνέντευξη Τύπου των κύριων και εφεδρικών πληρωμάτων του ISS-55/56. Πριν από την παραδοσιακή κοινωνικοποίηση με τους δημοσιογράφους πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της Επιτροπής Διατμηματικού (IAC), που αποτελείται από εκπροσώπους του κράτους των εταιριών «Roscosmos», η ΕΠΑ, RSC «Energia», της Ομοσπονδιακής Επιτροπης Ιατρικών και Βιολογικών Οργανισμων και της NASA. Με απόφαση του IAC, συνιστάται στα πληρώματα να συνεχίσουν την προ πτήση εκπαίδευση στο κοσμοδρόμιο Baikonur. Ως επικεφαλής της ΕΠΑ Pavel Vlasov, ο οποίος ήταν παρών στη συνέντευξη Τύπου ειπε ότι η απόφαση ήταν αναμενόμενη και δικαιολογημένη, λόγω των πολύπλοκων εξετάσεων εκπαίδευσης του προσωπικού για να δικαιολογήσει την εμπιστοσύνη και επέδειξε υψηλό βαθμό ευθύνης για την προετοιμασία, και επιβεβαίωσε το επαγγελματικό επίπεδο των εκπαιδευτών και όλους όσους συμμετείχαν σε αυτή την διαδικασία.Στη συνέχεια, μετά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Διατμηματικό και πριν την πτήση συνέντευξη Τύπου τα κύρια και εφεδρικα πληρώματα του ΔΔΣ-55/56 παραδοσιακά επισκέφθηκαν χώρους που συνδέονται με την ιστορία της ρωσικής Κοσμοναυτικής. Επισκέφτηκαν το μουσείο του Κέντρου Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών - στο γραφείο του Γιούρι Γκαγκαρίν, όπου άφησαν αυτόγραφα και σημειώσεις σε ένα ειδικό μνημείο. Μετά από αυτό, τα μέλη των κύριων και δημιουργίας αντιγράφων ασφαλείας των πληρωμάτων πήγαν στην Κόκκινη Πλατεία, όπου κατέθεσαν λουλούδια και απέτισαν φόρο τιμής στον επικεφαλής σχεδιαστή του διαστημικού οχήματος SP Ο KOROLYOV, στον Γιούρι Γκαγκάριν και σε άλλους κοσμοναύτες που θάφτηκαν κοντά στον τοίχο του Κρεμλίνου. Τα πληρώματα του ISS-55/56 επισκέφθηκαν επίσης ιστορικά μνημεία που βρίσκονται στην Κόκκινη Πλατεία. Η σύνθεση του κύριου πλήρωματος τέθηκε διοικητής του επανδρωμένου διαστημόπλοιου (TPK) "MC-08 Ένωσης", ISS-55/56 ο Oleg Artemiev (ROSCOSMOS), μηχανικός πτήσης TPK-1 "MC-08 Ένωσης", ISS-55 και MKS 56 πλοία Andrew FOIESTEL (NASA) και μηχανικος πτήσης-2, ISS-55/56 μηχανικός πτήσης Richard ARNOLD (NASA). Το εφεδρικο επανδρωμένο πλήρωμα εγκρίθηκε ο κοσμοναύτης του ROSKOSMOS Alexei VOCHININ και της NASA αστροναύτης Nika HAYG. https://www.roscosmos.ru/print/24741/

Eρασιτέχνης αστρονόμος φωτογράφισε πρώτος φως από έκρηξη σούπερ-νόβα. Ένας ερασιτέχνης αστρονόμος -ο οποίος θα μπορούσε να θεωρηθεί ο πιο τυχερός φωτογράφος στον κόσμο- φωτογράφισε τυχαία το φευγαλέο πρώτο φως από την έκρηξη ενός άστρου, δηλαδή την αρχή μιας σούπερ-νόβα. Είναι η πρώτη φορά που κάποιος καταγράφει το πρώτο-πρώτο οπτικό φως από μια τέτοια έκρηξη υπερκαινοφανούς αστέρα. Οι εκρήξεις σούπερ-νόβα δεν είναι σπάνιες, αλλά επειδή συμβαίνουν τυχαία και απρόβλεπτα, είναι τρομερά δύσκολο να τις φωτογραφίσει κανείς στο ξεκίνημά τους. Το νωρίτερο έως τώρα που οι επαγγελματίες αστρονόμοι είχαν δει μια έκρηξη σούπερ-νόβα, ήταν τρεις ώρες μετά το ξεκίνημά της. Αλλά τώρα ένας ερασιτέχνης τους έβαλε τα γυαλιά. Ο κλειδαράς στο επάγγελμα Βίκτορ Μπούσο από το Ροζάριο της Αργεντινής, ο οποίος δοκίμαζε στο σπίτι του τη νέα κάμερα στο ερασιτεχνικό τηλεσκόπιό του διαμέτρου 41 εκατοστών, είχε την φοβερή τύχη -χωρίς καν να το συνειδητοποιήσει- να τραβήξει εικόνες από την έκρηξη ενός άστρου στο σπειροειδή γαλαξία NGC 613, σε απόσταση περίπου 85 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Όταν ανέλυσε αργότερα τις διαδοχικές εικόνες που είχε τραβήξει σε διάστημα 90 λεπτών, πρόσεξε σε μερικές από αυτές μια ιδιαίτερη λάμψη φωτός στον ουρανό. Ενημέρωσε αμέσως τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση και προσέγγισε επαγγελματίες αστρονόμους για να την εξηγήσουν. Αρκετά επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια στράφηκαν στο σημείο εκείνο του ουρανού και επιβεβαίωσαν ότι επρόκειτο για μια έκρηξη σούπερ-νόβα τύπου ΙΙb ενός άστρου με αρχική μάζα 20 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου μας. Ακολούθησε επί μήνες η παρατήρηση του φαινομένου (γνωστού πλέον ως SN 2016gkg) από αστεροσκοπεία όλου του κόσμου και τελικά, με επικεφαλής τη Μελίνα Μπέρστεν του Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Λα Πλάτα της Αργεντινής, οι ερευνητές έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο Nature. https://www.nature.com/articles/d41586-018-02331-4 Οι φωτογραφίες του Μπούσο παρέχουν τις πρώτες εμπειρικές παρατηρήσεις της συμπεριφοράς μιας σούπερ-νόβα στο αρχικό στάδιό της, κάτι το οποίο έως τώρα οι αστροφυσικοί γνώριζαν μόνο θεωρητικά. Οι αστρονόμοι υπολόγισαν ότι η πιθανότητα του Ρούσο να «πιάσει» το πρώτο φως της σούπερ-νόβα ήταν ανάμεσα σε μία στα δέκα εκατομμύρια και μία στα 100 εκατομμύρια. «Είναι σα να κερδίζεις το κοσμικό λαχείο» όπως είπε χαρακτηριστικά ο αστρονόμος Αλεξ Φιλιπένκο του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια «Μπέρκλεϊ», ο οποίος έκανε λόγο για «ένα εντυπωσιακό παράδειγμα της συνεργασίας μεταξύ ερασιτεχνών και επαγγελματιών αστρονόμων. Οι επαγγελματίες αστρονόμοι ψάχνουν εδώ και πολύ καιρό για να δουν ένα τέτοιο συμβάν, τις πρώτες στιγμές από την έκρηξη ενός άστρου». Όπως πρόσθεσε ο Μπούσο, «όταν μετά τη δουλειά μου ξενυχτάω παρατηρώντας τον ουρανό, πολλές φορές αναρωτιέμαι 'γιατί το κάνω αυτό'. Τώρα έχω βρει την απάντηση!». Η πιο μακρινή και αρχαία έκρηξη σούπερ-νόβα Σχεδόν ταυτόχρονα, μια άλλη ομάδα αστρονόμων, με επικεφαλής τον Μάθιου Σμιθ του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο The Astrophysical Journal, http://iopscience.iop.org/article/10.3847/1538-4357/aaa126#top ανακοίνωσαν ότι παρατήρησαν την πιο μακρινή και αρχαία έκρηξη σούπερ-νόβα, σε απόσταση 10,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Η πανίσχυρη έκρηξη, γνωστή ως «υπέρλαμπρη σούπερ-νόβα» ή «υπερ-νόβα», είναι η πιο μακρινή στο χώρο και στο χρόνο που έχει ποτέ ανιχνευθεί (το σύμπαν δημιουργήθηκε πριν από περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια). Οι πρώτες υπερ-νόβα, που αποτελούν ακραίες περιπτώσεις σούπερ-νόβα, είχαν παρατηρηθεί πριν περίπου μια δεκαετία. Η νέα υπερ-νόβα, που ονομάσθηκε DES16C2nm, εντοπίσθηκε αρχικά από την ερευνητική κοινοπραξία μελέτης της σκοτεινής ενέργειας Dark Energy Survey (DES) και στη συνέχεια επιβεβαιώθηκε από τηλεσκόπια στη Χιλή και στη Χαβάη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500201091

Το CPC. ISS-55/56 έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς την εξεταστική περίοδο πριν από την πτήση. Στις 21 Φεβ, 2018 η ΕΠΑ ολοκλήρωσε μια ολοκληρωμένη εκπαίδευση-εξέταση (CET) εδάφους και για τα πληρώματα αντιγράφων ασφαλείας ISS-55/56. Το κύριο πλήρωμα ο κοσμοναύτης Όλεγκ Artemyev(Roscosmos),οι αστροναύτες της NASA Andrew FOYSTELA και Richard ARNOLD πέρασαν στον προσομοιωτή ΚΕΤ για το επανδρωμένο διαστημόπλοιο μεταφοράς (TPC) «Soyuz». Στο διάγραμμα ακολουθίας οι εκπαιδευτές «πτήσης» έχουν εισαγάγει μια σειρά από καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, τα οποία περιέχονται στις εξετάσεις. Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια της αποτυχίας για σύνοδο επικοινωνίας συνέβη μονάδα βασικού ακουστική, και ατυχημάτων με το ραδιόφωνο στα συστήματα «RATE-1» και «2 Course» σε απόσταση 7 χλμ και οδήγησε στην εκπλήρωση του εγχειριδίου σύγκλισης. Επίσης το κύριο πλήρωμα ISS-55/56 συγκρούστηκε με σφραγισμένη βαλβίδα εξαέρωσης του εγχώριου διαμερίσματος στην καταπακτή στο σφίξιμο ελέγχου, nelikvidiruemym φωτιά στην συσκευή καθοδου στο στάδιο αποσύνδεσης, προβλήματα στον κινητήρα που συγκλίνουν διόρθωση συστροφή και την αποτυχία προσεδάφισης.Ο Oleg Artemyev, FOYSTEL Andrew και Richard Arnold έγκαιρα γνωρίζουν όλους τους κινδύνους και πως θα αντιμετωπιστουν έγκαιρα. Την ίδια στιγμή σε προσομοιωτές του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού ο Alex Ovchinin (Roscosmos) και ο Nick Haig (της NASA) αφαίρεσαν τον δέκτη UKV1, δυσλειτουργία του συστήματος «Elektron» και της υγιεινής διαθέσεις λυμάτων, που πραγματοποιήθηκε λογω ελιγμών η απόσυρση του ISS από τα διαστημικά απόβλητα και τα απόβλητα δράσεις για nelikvidiruemogo φωτιά στο ρωσικό τμήμα του σταθμού. Μια ημέρα νωρίτερα, την πρώτη ημέρα της εξέτασης, η δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας του πληρώματος του ISS-55/56 ο Ovchinin Άλεξ και ο Nick Haig περασαν στον προσομοιωτή εξετάσεις για το διαστημικό σκάφος επανδρωμένο μεταφοράς «Soyuz». Είχαν να αντιμετωπίσουν την αποτυχία αυτοματισμού στο υγρό ελέγχου ροής στο σύστημα της θερμορύθμισης, με αποτέλεσμα το πλήρωμα έπρεπε να στραφούν σε χειροκίνητο έλεγχο. Επίσης το εφεδρικο ISS-55/56 ανταπάντησε σε τέτοιες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως τον καθαρισμό στο φυσίγγιο ανάπτυξης, η οποία οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα στην συσκευή καθόδου, αποτυχία της σύγκλισης, αποσυμπίεση στο πνευματικό συνδυασμένο σύστημα πρόωσης αισθητήρες σύγκρουσης SCR (υπέρυθρο Builder κάθετη) και ψευδώς θετική πίεση μετρητή στη συσκευή καθοδου. Την ίδια στιγμή το κύριο πλήρωμα Oleg Artemyev, FOYSTEL Andrew και Richard Arnold, εξεταζόμενοι σε ένα προσομοιωτή του ρωσικού τμήματος του ISS, έχουν εξαλείψει την άρνηση του δέκτη UKV1 και παρατυπιών στο σύστημα «Elektron». Συμπληρώνεται η σειρά με απρόβλεπτη απώλεια επικοινωνίας με τον κεντρικό υπολογιστή ελέγχου με υπολογιστή, την αποτυχία στη λειτουργία της υγιεινής διαθέσεις λυμάτων. Στο τελικό στάδιο μιας συνολικής εξέτασης της κατάρτισης του πληρώματος είχαν να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης - αποσυμπίεσης για τον ISS. Οι δράσεις των δύο ISS-55/56 και την πρώτη και τη δεύτερη μέρα του CAT εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα από την εξεταστική επιτροπή, ο οποίος σημείωσε τον επαγγελματισμό, άριστες θεωρητικές γνώσεις και πρακτικές δεξιότητες, τη συνέπεια και την ακρίβεια της απόδοσης. https://www.roscosmos.ru/print/24736/

Ξεκίνησε η κατασκευή του «Ρολογιού των 10.000 ετών» Ένα ρολόι που έχει σχεδιασθεί για να αντέξει τουλάχιστον 10.000 χρόνια χωρίς την παραμικρή ανθρώπινη παρέμβαση, άρχισε να κατασκευάζεται κάτω από ένα βουνό στο μέσον μιας ερήμου του Τέξας των ΗΠΑ. Η πρωτοβουλία ανήκει στο μη κερδοσκοπικό Ίδρυμα Long Now και υποστηρίζεται από τον δισεκατομμυριούχο ιδρυτή της Amazon Τζεφ Μπέζος, ο οποίος έχει προσφέρει και την έκταση για την κατασκευή του ρολογιού. Προς το παρόν δεν υπάρχει ημερομηνία για την ολοκλήρωση του έργου που οραματίσθηκε και σχεδίασε ο εφευρέτης Ντάνι Χιλς, ο οποίος έκανε και την πρώτη δημόσια παρουσίαση της 'τρελής' ιδέας του σε άρθρο του στο περιοδικό Wired το 1995, σύμφωνα με το BBC. Το πρώτο πρωτότυπο του «Ρολογιού των 10.000 ετών» δημιουργήθηκε το 1995 και τώρα εκτίθεται στο Μουσείο Επιστήμης του Λονδίνου. Στόχος του ρολογιού είναι να περάσει στην ανθρωπότητα την αντίληψη ότι πρέπει να σκέφτεται με μακρύ ορίζοντα για τα προβλήματα και τις λύσεις τους. Έτσι, το ρολόι θα χτυπά μια φορά το χρόνο, ο δείκτης του θα προχωρά ανά αιώνα και ένας κούκος θα εμφανίζεται κάθε 1.000 χρόνια. Το ρολόι θα τροφοδοτείται με ενέργεια από τις αλλαγές στη θερμοκρασία και οι επισκέπτες θα μπορούν να το επισκέπτονται, όταν πια θα έχει ολοκληρωθεί. Εκτός από τον Μπέζος, που έχει συνεισφέρει 42 εκατ. δολάρια και είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης, αρκετοί καλλιτέχνες (όπως ο Βρετανός μουσικός Μπράιαν Ίνο) και διανοούμενοι υποστηρίζουν την κατασκευή του ρολογιού http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500200731

(TPC) «Soyuz MS-06" Στις 28 Φεβρουαρίου 2018 στις 5:31:58 MSK σύμφωνα με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) είναι προγραμματισμένη η προσγείωση του επανδρωμένου διαστημόπλοιου μεταφοράς (TPC) «Soyuz MS-06"(ISS-53/54) με τον κοσμοναύτη Alexander MISURKIN(ROSKOSMOS) και τους αστροναύτες της NASA Joseph AKABU και ο Mark VANDE HAY. Η προσγειωση σχεδιάζεται στις στέπες του Καζακστάν κοντά στην πόλη Zhezkazgan. Μετά την αποσύνδεση του TPK «MS-06 Σογιούζ» από τον ISS αρχίζει η εργασία μακράς εκστρατείας ISS-55 με διοικητή τον Ρώσο κοσμοναύτη Anton Shkaplerov. Οι μηχανικοί πτήσης αποστολής είναι ο αστροναύτης της NASA Scott TINGL (ΗΠΑ) και ο αστροναύτης JAXA Norishige KANAI (Ιαπωνία). Οι τρεις τους θα πραγματοποιήσουν όλες τις εργασίες για τη διατήρηση του χώρου του σταθμού και την εκτέλεση πολύπλοκων επιστημονικών πειραμάτων, μέχρι να φτάσει το επόμενο πλήρωμα και η ISS-55 εκστρατεία θα αρχίσει να λειτουργεί σε πλήρη ισχύ. https://www.roscosmos.ru/24714/ ISS-55/56-Ολοκληρωσαν την εκπαιδευση! Τα κύρια και εφεδρικά πληρώματα της ISS 55/56 αποστολή μακράς διάρκειας στον ISS εφτασαν στο πιο σημαντικό στάδιο στην προετοιμασία της ΕΠΑ - μια ολοκληρωμένη εκπαίδευση εξέταση (CET).Στις 20 Φεβρουαρίου 2018 στις εξετάσεις στο διαστημικό σκάφος προσομοιωτή το επανδρωμένο μεταφορας (TPC) «Σογιούζ» έχει ξεκινήσει με τη δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας του πληρώματος του ISS-55/56 με τον κοσμοναύτη Αλεξέι Ovchinin(Roscosmos) και τον αστροναύτη Νικ Haig(NASA). Πριν από τη λήψη των θέσεών τους στα καθίσματα του προσομοιωτή TPK του Soyuz, ο Alexei Ovchinin και ο Nick Heig μίλησαν με εκπροσώπους των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Όσον αφορά το ζήτημα τι ειναι το πιο δύσκολο πράγμα στην παρούσα ΚΕΤ ο Alexei είπε: «Αυτή η ανώμαλη κατάσταση στο πλοίο, διότι τα γεγονότα αναπτύσσονται με ταχείς ρυθμούς, και θα περιορίζονται στο χρόνο και στο χώρο. Είναι απαραίτητο όχι μόνο να αποφευχθεί η υπεράριθμη κατάσταση, αλλά και να προετοιμαστουμε για μια επείγουσα κάθοδο ".Λίγο αργότερα, στο ρωσικό τμήμα του ISS άρχισε ΚΕΤ στο κύριο πλήρωμα του ISS-55/56 με τον κοσμοναύτη Όλεγκ Artemyev(Roscosmos) και τους αστροναύτες της NASA Andrew FOYSTELA και Richard Arnold. Πριν από την έναρξη της εξέτασης ήταν η προσέγγιση τύπου του πληρώματος. Μιλώντας για το ρωσικό επιστημονικό πρόγραμμα 55/56, στον ISS ο Oleg Germanovich σημειωσε ότι έχουν προγραμματιστεί περισσότερες από πενήντα μελέτες και πειράματα, μεταξύ των οποίων ένα από τα πιο ενδιαφέροντα είναι το ρωσο-γερμανικό πείραμα ICARUS. Σκοπός του είναι να μελετήσει και να λάβει στοιχεία σχετικά με την παγκόσμια μετανάστευση ζώων και πτηνών. Η εγκατάσταση αυτού του επιστημονικού εξοπλισμού στην εξωτερική επιφάνεια του ρωσικού τμήματος του ISS θα διεξαχθεί κατά τη διάρκεια του διαστημικού περιπατου, που προγραμματίζεται για τον Αύγουστο του 2018.Όταν και οι δύο από το πλήρωμα άρχισαν το ΚΕΤ, εκπρόσωποι της ρωσικων και ξένων μέσων μαζικής ενημέρωσης ειχαν την ευκαιρία να υποβάλουν ερωτήσεις προς το Υπαρχηγός της Yu.A. Gagarin προπονητή κοσμοναυτη Yuri Malenchenko, ο ίδιος ένας πολύ έμπειρος κοσμοναύτης - εχει για λογαριασμό του έξι πτήσεις στο διάστημα. Πρώτα απ 'όλα, οι δημοσιογράφοι ρωτησαν γιατί δύο άτομα συμπεριλήφθηκαν στο εφεδρικό πλήρωμα και εάν θα εμπόδιζε το κύριο πλήρωμα να αλλάξει, εάν ήταν απαραίτητο. "Αυτή η απόφαση έγινε για τη βελτιστοποίηση της κατάρτισης", εξήγησε ο Yury Ivanovich. -ο Nick Haig παρασκευάζεται ως μηχανικός-1 πτήσης, και ως μηχανικός-2 πτήση, έτσι ώστε, αν χρειαστεί, να είναι σε θέση να αντικαταστήσει ένα από τους μηχανικους πτήσης του πληρώματος. Δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε εξασκηθεί ετσι. " https://www.roscosmos.ru/print/24727/

CPC. ISS-55/56 Τα κύρια και backup πληρώματα οι ISS-55 / 56 πέρασαν μια ολοκληρωμένη εκπαίδευση «Δείγμα ημέρα πτήσης» στην οποία προσομοιώνεται μια τυπική μέρα στο σταθμό. Κατά τη διάρκεια της κατάρτισης οι κοσμοναύτες και αστροναύτες μελετούν το σύστημα του ρωσικού τμήματος του ISS: πρώτα - στη θεωρία και μετα σε μια πρακτική εκπαίδευση και ολοκληρωμένη εκπαίδευση. Ωστόσο, οι κανονικές εργασίες σπάνια εκτελούνται από πλήρωμα πλήρους απασχόλησης. «Τυπική ημέρα πτήσης» μόνο είναι ένα από αυτά τα σημαντικά μερη εκπαίδευσης, για να αξιολογήσει πόσο καλά και ομαλά τα μέλη στην μεγάλη αποστολή στον ISS μπορούν να συνεργαστούν. Πρότυπο ημέρας για το πλήρωμα του σταθμού περιλαμβάνει τη συντήρηση των συστημάτων RS ISS, εργασίες επισκευής, συντήρησης της βάσης δεδομένων απογραφής, επιστημονικά και ιατρικά πειράματα, φυσική αγωγή, οι διαπραγματεύσεις με το MCC, πληροφορίες επαναφοράς στη Γη, κ.λπ. Κατά τη διαδικασία ολοκληρωμένης εκπαίδευσης, το πλήρωμα πρέπει επίσης να παραβιάζει ορισμένες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και μία έκτακτη ανάγκη. Μεταξύ των μη φυσιολογικών καταστάσεων μπορεί να υπάρχει, για παράδειγμα, βλάβη επικοινωνίας ή βλάβη στο σύστημα υποστήριξης της ζωής. Από τις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης αυτή τη φορά το πλήρωμα αποδυναμώθηκε. Κατά τη διάρκεια των "τυπικών ημερών πτήσης", το πλήρωμα, όπως στην πραγματική ζωή, χρησιμοποιεί όλες τις μονάδες του ρωσικού τμήματος του ISS. Χάρη σε αυτή την «εργάσιμη ημέρα» οι κοσμοναύτες και αστροναύτες μπορούν να δοκιμάσουν το ρυθμό της εργασίας στην οποία θα ζουν σε εξωτερικό χώρο. Επιπλέον, αυτό συμβάλλει στην εδραίωση των δεξιοτήτων εκτέλεσης εργασιών στο κύκλωμα. Στο τέλος της εκπαίδευσης σε προσομοιωτές του ρωσικού τμήματος του έργου του πληρώματος του ISS αξιολογήθηκαν από την Επιτροπή, η οποία σημείωσε ότι οι συμμετέχοντες της κατάρτισης αντιμετωπίσαν με επιτυχία το έργο. Υπενθυμίζεται ότι το κύριο πλήρωμα του ISS-55/56 περιλαμβάνει τον κοσμοναύτη Όλεγκ Artemyev και τους αστροναύτες της NASA Andrew FOYSTEL και Richard Arnold, και η δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας -ο κοσμοναύτης Αλεξέι Ovchinin και η αστροναύτης Νικ Haig. Η εκτόξευση του TPK "Union MS-08" έχει προγραμματιστεί για τις 21 Μαρτίου 2018. https://www.roscosmos.ru/print/24722/ «Mir» Στις 20 Φλεβάρη του 1986 εκτοξευτηκε σε τροχιά ο διαστημικός σταθμός «Mir» - ο πρώτος multimodular σταθμός στον κόσμο, ο οποίος θεωρείται επανάσταση στα διαστημικά προγράμματα. Το επανδρωμένο εργαστήριο χώρου αντικατέστησε τους τροχιακούς σταθμούς Salyut και προοριζόταν για τη διεξαγωγή μακρών επιστημονικών και τεχνικών πειραμάτων και τη μελέτη του ανθρώπινου οργανισμού στο διάστημα Οι εργασίες για τη δημιουργία του τροχιακού συγκροτήματος σοβιετικών σχεδιαστών ξεκίνησαν το 1976. Το έργο αναπτύχθηκε από την ΜΚΟ Energia. 280 επιχειρήσεις το διαχειρίστηκαν 20 υπουργεία και τμήματα συμμετείχαν στην εφαρμογή της. Στις 20 Φεβρουαρίου 1986 - η ημέρα που το όχημα εκτόξευσης με την πρώτη μονάδα του σταθμού τέθηκε στην τροχιά στόχου. Ήταν η μονάδα βάσης στην οποία προστέθηκαν σταδιακά και άλλες ενότητες: Quantum, Quantum-2, Crystal, Spectrum. Η τελική κατασκευή του σταθμού MIR ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 1996 μετά την προσθήκη της πέμπτης μονάδας Nature. Αρχικά, ο σταθμός έπρεπε να λειτουργεί για 5 χρόνια, αλλά ο MIR ήταν σε λειτουργία μέχρι τον Ιούνιο του 2000, ο οποίος είναι σχεδόν τριπλάσιος του προγραμματισμένου χρόνου. https://www.roscosmos.ru/24691/