Δροσος Γεωργιος

Κοσμική σκόνη απoκαλύπτει την αρχέγονη ατμόσφαιρα της Γης. Κάθε χρόνο, περισσότεροι από 3.000 τόνοι σκόνης από το Διάστημα εισέρχονται στην ατμόσφαιρα με χαμηλή ταχύτητα και φτάνουν μέχρι το έδαφος. Αναλύοντας τέτοια κοσμικά σωματίδια που βρέθηκαν παγιδευμένα σε πετρώματα 2,7 δισ. ετών, γεωλόγοι διαπιστώνουν έκπληκτοι ότι η ατμόσφαιρα της νεαρής Γης περιείχε οξυγόνο στα ανώτερα στρώματά της. Η διαπίστωση δείχνει να έρχεται σε αντίθεση με πολυάριθμες προηγούμενες μελέτες, οι οποίες έχουν δείξει σχεδόν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι η κατώτερη ατμόσφαιρα της Γης δεν περιείχε καθόλου οξυγόνο εκείνη την εποχή. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία, η ατμόσφαιρα άρχισε να εμπλουτίζεται με οξυγόνο στη διάρκεια του «Μεγάλου Οξειδωτικού Συμβάντος» πριν από 2,4 δισεκατομμύρια χρόνια. Οι συντάκτες της νέας μελέτης, η οποία δημοσιεύεται στο έγκριτο περιοδικό Nature, δεν διαφωνούν με τη θεωρία -ούτε οι ίδιοι εξάλλου δεν περίμεναν την ανακάλυψή τους. Το πιθανότερο, λένε, είναι ότι οξυγόνο υπήρχε μόνο στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και όχι στα κατώτερα: σε μεγάλο ύψος, εξηγούν, η υπεριώδης ακτινοβολία του Ήλιου διασπά το διοξείδιο του άνθρακα και δίνει μονοξείδιο του άνθρακα και οξυγόνο. Με επικεφαλής τον Δρ Άντριου Τόμκινς του Πανεπιστημίου Μόνας στην Αυστραλία, η ερευνητική ομάδα εξέτασε σπάνια πετρώματα, ηλικίας 2,7 δισ. ετών, από την περιοχή Πιλμπάρα της Δυτικής Αυστραλίας. Μέσα στα πετρώματα βρέθηκαν δεκάδες εγκλωβισμένοι μικρομετεωρίτες, ουσιαστικά σωματίδια εξωγήινης σκόνης. Για να φτάσουν μέχρι το έδαφος, αντί να καούν στην ατμόσφαιρα, τα σωματίδια αυτά πρέπει να κινούνται με ταχύτητα το πολύ 70 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο, εξηγούν οι ερευνητές. Ακόμα κι έτσι, όμως, λιώνουν από τη θερμότητα της τριβής με τον αέρα και στερεοποιούνται ξανά όταν επιβραδύνουν. Αρκετοί από τους μικρομετεωρίτες που εξετάστηκαν βρέθηκαν να αποτελούνται από οξείδια του σιδήρου, ουσιαστικά σκουριά. Πολλοί μετεωρίτες είναι γνωστό ότι αποτελούνται κυρίως από σίδηρο, ο οποίος με κάποιον τρόπο οξειδώθηκε απότομα και μετατράπηκε σε σκουριά καθώς το αντικείμενο έπεφτε με τη Γη. Αυτό, λένε οι ερευνητές, θα μπορούσε να συμβεί μόνο σε μεγάλο ύψος, όταν τα εισερχόμενα σωματίδια είναι ακόμα αρκετά θερμά για να αντιδράσουν γρήγορα με το ατμοσφαιρικό οξυγόνο. Η μόνη εξήγηση που προκύπτει είναι ότι τα σωματίδια συνάντησαν ένα στρώμα οξυγόνου καθώς περνούσαν από την ανώτερη ατμόσφαιρα. «Είναι ένα συναρπαστικό αποτέλεσμα, δεδομένου ότι είναι η πρώτη φορά που κάποιος βρίσκει τρόπο να μελετήσει τη χημεία στην αρχαία ανώτερη ατμόσφαιρας» σχολιάζει υπερήφανος ο Δρ Τόμκινς. Διατυπώνει επίσης τη θεωρία ότι το οξυγόνο δεν μπορούσε να κατέβει σε χαμηλότερο ύψος λόγω ενός ενδιάμεσου στρώματος μεθανίου, το οποίο θα εμπόδιζε την ανάμειξη του αέρα. Επόμενος στόχος των ερευνητών είναι να εντοπίσουν σωματίδια κοσμικής σκόνης που έπεσαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, προκειμένου να αποκαλύψουν πώς η χημεία της ατμόσφαιρας άλλαξε στην πορεία του γεωλογικού χρόνου. Όπως φαίνεται η κοσμική σκόνη έχει πολλά ακόμα να μας πει. http://physicsgg.me/2016/05/12/%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%83%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b7-%ce%b1%cf%80o%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%80%cf%84%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%ad%ce%b3%ce%bf%ce%bd/

Σαν σήμερα το 1883 γεννήθηκε ο Γεώργιος Παπανικολάου. Έλληνας γιατρός και ερευνητής με παγκόσμια αναγνώριση. Είναι περισσότερο γνωστός για τη μέθοδο πρώιμης διάγνωσης του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, που φέρει το όνομά του («Τεστ Παπανικολάου» ή «Τεστ Παπ») και έχει σώσει τη ζωή χιλιάδων γυναικών. Ο Γεώργιος Παπανικολάου γεννήθηκε στις 13 Μαΐου του 1883 στην Κύμη Ευβοίας. Ήταν γιος του γιατρού και πολιτικού Νικόλαου Παπανικολάου, που διετέλεσε δήμαρχος Κύμης και βουλευτής Ευβοίας. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Κύμη, όπου και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και κατόπιν οι γονείς του τον έστειλαν στην Αθήνα για να ολοκληρώσει τις εγκύκλιες σπουδές του. Το 1898, σε ηλικία 15 ετών, γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1904 με άριστα. Ανήσυχο πνεύμα, μελέτησε φιλοσοφία (Νίτσε, Σοπεγχάουερ), μυήθηκε στη μουσική και την ποίηση, έμαθε Γαλλικά και Γερμανικά, και γενικά απέκτησε μια πολύπλευρη μόρφωση και εσωτερική καλλιέργεια. Το 1907 μετέβη στη Γερμανία για μετεκπαίδευση, παρά την επιθυμία του πατέρα του, που ήθελε να ασκήσει μαζί του την ιατρική στην Ελλάδα. Τρία χρόνια αργότερα ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Φυσικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου με την εργασία «Περί των συνθηκών της διαφοροποιήσεως του φύλου των δαφνιδών». Αμέσως μετά επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου νυμφεύτηκε τη μυκονιάτισσα Μαρία-Ανδρομάχη Μαυρογένους, απόγονο της ηρωίδας του '21 Μαντούς Μαυρογένους και συμμετείχε ως γιατρός στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913. Το 1913 μεταναστεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες και αρχικά ασχολείται με εξωιατρικές εργασίες μαζί με τη σύζυγό του για τα προς το ζην. Εκεί τον ανακαλύπτει ο διάσημος εκείνη την εποχή γενετιστής Τ. Μόργκαν, ο οποίος είχε χρησιμοποιήσει στο έργο του τα πορίσματα της διδακτορικής διατριβής του νεαρού Παπανικολάου και μεσολαβεί για την πρόσληψή του στο παθολογοανατομικό εργαστήριο του Νοσοκομείου της Νέας Υόρκης. Από εκεί βρέθηκε στο ανατομικό εργαστήριο του ονομαστού πανεπιστημίου Κορνέλ και επιδόθηκε απερίσπαστος στο ερευνητικό του έργο. Το 1917 μελέτησε το κολπικό επίχρισμα των κατώτερων θηλαστικών και συσχέτισε τη μορφολογία του με τον ορμονικό κύκλο και τις ανάλογες μεταβολές στη μήτρα και τις ωοθήκες των ζώων. Στη συνέχεια πραγματοποίησε κλινικές και εργαστηριακές μελέτες για τη διαγνωστική αξία της εξέτασης των κυττάρων του κολπικού επιχρίσματος στον άνθρωπο, με πρώτο «πειραματόζωο» τη γυναίκα του. Η έρευνά του επεκτάθηκε αργότερα σε γυναίκες του «Women’s Hospital» της Νέας Υόρκης και αποτέλεσε τη βάση για τη θεμελίωση της μεθόδου του για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου. Το 1928 έκανε την πρώτη του ανακοίνωση με τίτλο «Νέα διάγνωση του καρκίνου», η οποία αρχικά αντιμετώπισε τη δυσπιστία του ιατρικού κόσμου των ΗΠΑ. Ο ίδιος, όμως, ήταν απολύτως βέβαιος για την αξία της μεθόδου του για την κυτταρολογική διάγνωση του καρκίνου της μήτρας και συνέχισε με μεγαλύτερο ζήλο τις έρευνές του. Στη μακρόχρονη επιστημονική του σταδιοδρομία ανήλθε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ, με αποκορύφωμα τον τίτλο του καθηγητή της Κλινικής Ανατομικής (1947-1957). Το 1961 εγκαταστάθηκε στο Μαϊάμι, όπου ανέλαβε την οργάνωση του Καρκινολογικού Ινστιτούτου, το οποίο μετά τον θάνατό του στις 19 Φεβρουαρίου του 1962, μετονομάσθηκε σε Καρκινολογικό Ινστιτούτο «Γεώργιος Παπανικολάου». Παρότι δεν τιμήθηκε με Νόμπελ, για το οποίο είχε προταθεί δύο φορές, του απονεμήθηκαν πολλά αμερικάνικα ιατρικά βραβεία και μεταθανατίως το Βραβείο του ΟΗΕ. Το 1932 έγινε το πρώτο επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1949 η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών τον ονόμασε επίτιμο διδάκτορα. Το 1954 εξέδωσε τον «Ατλαντα της Αποφολιδωτικής Κυτταρολογίας», που αποτελεί την ολοκλήρωση και την επισφράγιση του έργου του. Σήμερα το «Τεστ Παπ» χρησιμοποιείται παγκοσμίως για τη διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, επί της προκαρκινικής δυσπλασίας και άλλων κυτταρολογικών ασθενειών του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος. http://www.pronews.gr/portal/20160513/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%83/%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%BF-1883-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF-%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CE%BF%CF%85

Blue Origin: Το σύστημα διαστημικών πτήσεων για ιδιώτες που χρηματοδοτεί ο ιδρυτής της Amazon. Η Blue Origin είναι μια ακόμη ιδιωτική προσπάθεια για την πραγματοποίηση τροχιακών και υποτροχιακών πτήσεων για ιδιώτες. Η εταιρεία έχει δημιουργηθεί από τον Τζέφ Μπέζος τον ιδρυτή της Amazon.com. Το σύστημα υποτροχιακής πτήσης που αναπτύσσει και δοκιμάζει η εταιρεία ονομάζεται New Shepard και αποτελείται δύο οχήματα: Την κάψουλα πληρώματος, η οποία θα μπορεί να δεχθεί από τρεις έως και εννέα άτομα και το πύραυλο εκτόξευσης. Η κάψουλα πληρώματος εκτοξεύεται μαζί με τον προωθητικό πύραυλο. Στη συνέχεια και μόλις φτάσουν σε ικανό ύψος τα δύο αυτά αποχωρίζονται μεταξύ τους με τον προωθητικό πύραυλο να πραγματοποιεί ελεγχόμενη κάθετη προσγείωση με τη βοήθεια ανασχετικών πύραυλων και την κάψουλα να προσγειώνεται με την βοήθεια αλεξιπτώτων. Στα βίντεο μπορείτε να δείτε την επιτυχημένη δοκιμή του συστήματος που πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο. Στο πρώτο από αυτά δείτε την ελεγχόμενη προσγείωση του πυραυλικού φορέα. http://www.pronews.gr/portal/20160511/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/blue-origin-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CF%80%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%AF-%CE%BF-%CE%B9%CE%B4%CF%81%CF%85%CF%84%CE%AE%CF%82 Η ΛΕΣΒΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ SENTINEL-2 Η ιδιαίτερα όμορφη Λέσβος, ένα από τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου, δεσπόζει εντυπωσιακά στην εικόνα αυτή. Στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού, κτισμένη πάνω σε επτά λόφους, βρίσκεται η πρωτεύουσα Μυτιλήνη. Πρόκειται για μια εικόνα υψηλής ανάλυσης που έχει ληφθεί από το όργανο οπτικής απεικόνισης του δορυφόρου Sentinel-2, MultiSpectral Instrument (MSI), στις 8 Φεβρουαρίου 2016. Χρησιμοποιώντας μέρος της συνολικής πληροφορίας που μας δίνει το όργανο, και συγκεκριμένα τα κανάλια-κομμάτια του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος που αναλογούν στο κόκκινο, πράσινο και μπλε όπως τα αντιλαμβάνεται το ανθρώπινο μάτι, φτάνουμε στο φωτορεαλιστικο αποτέλεσμα που βλέπουμε. Όπως φαίνεται και στην εικόνα, το νησί βρίσκεται απέναντι από τις ακτές της Τουρκίας, από το στενό Μουσελίμ, στα Βόρεια και από το στενό της Μυτιλήνης, στα Ανατολικά. Εκτός από τουριστικό προορισμό τους καλοκαιρινούς μήνες, η Λέσβος είναι γνωστή και για τα παραδοσιακά προϊόντα και τα ιστορικά μνημεία της. Λόγω της εξέχουσας και ιδιαίτερης γεωλογική κληρονομιάς της, ολόκληρο το νησί της Λέσβου έχει ενταχθεί στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων της UNESCO από το 2012. Τον τελευταίο καιρό το νησί ήρθε στο προσκήνιο της ειδησεογραφίας καθώς αποτελεί πέρασμα για πολλούς πρόσφυγες στο ταξίδι τους από την Ασία προς την Ευρώπη. Η εικόνα αυτή δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά από το λογαριασμό της @ESA_Hellas στο Twitter στις 10 Μαΐου 2016, για να ευχαριστήσει το κοινό της που ξεπέρασε τους πρώτους 1000 ακολούθους. http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2016/05/E_LESVOS_APO_TON_SENTINEL-2

Παίρνοντας τα μέτρα ενός μυστηριώδους πλανήτη νάνου. Ομάδα ερευνητών στην Ουγγαρία έκανε νέες παρατηρήσεις στον πιο μυστηριώδη πλανήτη νάνο του ηλιακού μας συστήματος αποκαλύπτοντας νέα στοιχεία για αυτόν. Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως ο νάνος πλανήτης 2007 OR10 -ο οποίος ακόμη δεν έχει «βαφτιστεί»- είναι πολύ μεγαλύτερος από όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Στην πραγματικότητα, είναι ο τρίτος μεγαλύτερος πλανήτης νάνος του ηλιακού μας συστήματος μετά τον Πλούτωνα και την Έριδα. Ακολουθούν σε μέγεθος οι πλανήτες νάνοι Μακεμάκε και Χαουμέα. Με την εξαίρεση της Δήμητρας, που βρίσκεται στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη και Δία, όλοι οι άλλοι πλανήτες νάνοι κινούνται πέρα από τον Ποσειδώνα. Πρόκειται για μακρινούς, μικρούς και παγωμένους κόσμους, δύσκολο να παρατηρηθούν με τα τηλεσκόπια, γι' αυτό, άλλωστε, οι περισσότεροι έχουν ανακαλυφθεί μόλις την τελευταία δεκαετία. Οι νέες παρατηρήσεις από τα διαστημικά τηλεσκόπια Kepler και Herschel δείχνουν ότι ο 2007 OR10 έχει διάμετρο 1.535 χιλιομέτρων (η προηγούμενη εκτίμηση ήταν 1.280 χλμ.), περίπου 100 χλμ. μεγαλύτερη από τον Μακεμάκε και κατά το ένα τρίτο μικρότερη από τον Πλούτωνα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Aντρας Παλ του Κέντρου Ερευνών Αστρονομίας της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «The Astronomical Journal». Σε αντίθεση με τους άλλους νάνους πλανήτες που είναι πολύ πιο φωτεινοί, ο 2007 OR10 είναι αρκετά σκούρος έχοντας μια ερυθρωπή απόχρωση, πράγμα που πιθανώς οφείλεται στο ότι καλύπτεται από πάγους μεθανίου, μονοξειδίου του άνθρακα και αζώτου. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του πιο αργά σχεδόν από κάθε άλλο ουράνιο σώμα του ηλιακού μας συστήματος, καθώς χρειάζεται περίπου 45 ώρες για μια πλήρη περιστροφή (η διάρκεια της μέρας του). Κινείται σε ελλειπτική τροχιά, που τον φέρνει τόσο κοντά στον Ήλιο όσο ο Ποσειδώνας, ενώ σήμερα βρίσκεται σε διπλάσια απόσταση από το μητρικό μας άστρο από τον Πλούτωνα. Ο 2007 OR10 ανακαλύφθηκε το 2007 από τους αστρονόμους Μεγκ Σβαμπ, Μάικ Μπράουν και Ντέηβιντ Ραμπίνοβιτς οι οποίοι θα έχουν και την τιμή να «βαφτίσουν» τον νάνο πλανήτη σύντομα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500076610

Διακρίσεις Ελλήνων μαθητών στην 33η Βαλκανική Μαθηματική Ολυμπιάδα. Στη διοργάνωση συμμετείχαν 11 ομάδες από χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης με παράδοση στα μαθηματικά, καθώς και εννέα φιλοξενούμενες χώρες από την Ευρώπη και την Ασία, μεταξύ των οποίων η Ιταλία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι μαθητές που διακρίθηκαν είναι οι: Τσιάμης Ραφαήλ - Αργυρό Μετάλλιο Γαβριλόπουλος Γεώργιος - Αργυρό Μετάλλιο Μελάς Δημήτριος - Χάλκινο Μετάλλιο Γεωργιάδης Βασίλειος - Χάλκινο Μετάλλιο Μισιακός Παναγιώτης - Χάλκινο Μετάλλιο Κοτσόβολης Γεώργιος - Χάλκινο Μετάλλιο Σε ανακοίνωσή της, η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία συγχαίρει την ελληνική αποστολή και τονίζει ότι τα αποτελέσματα αυτά δικαιώνουν τις προσπάθειές της για την αναβάθμιση της Μαθηματικής Παιδείας στη χώρα μας, δείχνουν τις δυνατότητες των Ελλήνων μαθητών και ενισχύουν την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Μεγάλος Χορηγός της Ελληνικής Ομάδας ήταν το Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης. http://www.pronews.gr/portal/20160512/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%B1/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-33%CE%B7-%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B1

Δεμένη κάμερα GoPro σ’ έναν πύραυλο για το διάστημα και το θέαμα είναι εκπληκτικό. Η UP Aerospace Inc. εκτόξευσε έναν πύραυλο SL-10 μήκους 6 μέτρων, ο οποίος έφτασε σε υψόμετρο 396.000 πόδια (120.700 μέτρα) πάνω από την Γη αναπτύσσοντας ταχύτητα που άγγιξε τα 5.5 Mach (6.115 χλμ/ώρα). Δείτε το απίστευτο υλικό που κατέγραψε μια GoPro κάμερα που ήταν τοποθετημένη πάνω του! http://www.pronews.gr/portal/20160510/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B4%CE%B5%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CE%BA%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1-gopro-%CF%83%E2%80%99-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%AD%CE%B1%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C Εκδήλωση των επιστημόνων του Δημόκριτου για το σύμπαν Τη διαδικασία σύνθεσης των στοιχείων στο σύμπαν και τα αστροφυσικά σενάρια σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος, πραγματεύεται η επόμενη ομιλία του Δ' κύκλου εκδηλώσεων του καινοτόμου θεσμού Cafe Scientifique, η οποία θα περιλαμβάνει και ξενάγηση στο Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. Δημόκριτος και ειδικότερα, στον επιταχυντή Tandem του Ινστιτούτου Πυρηνικής και Σωματιδιακής Φυσικής. Η εκδήλωση, η οποία είναι ανοικτή για το κοινό, με ελεύθερη είσοδο, θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 12 Μαΐου, στις 6μμ, με ομιλητή τον κ. Σωτήριο Χαρισόπουλο, Διευθυντή του Ινστιτούτου Πυρηνικής και Σωματιδιακής Φυσικής (ΙΠΣΦ) του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», και Επικεφαλής του Εργαστηρίου Επιταχυντή Tandem. Ειδικά για το Μάιο, το Cafe Scientifique θα διεξαχθεί στο ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος (Πατρ. Γρηγορίου Ε' & Νεαπόλεως 27, 153 41, Αγία Παρασκευή, 210-6503040, 210-6503002, μετρό Νομισματοκοπείο). http://www.pronews.gr/portal/20160510/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%83/%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%8D%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BD «Ι.Χ» αεροσκάφη με δυνατότητα κάθετης απογείωσης και προσγείωσης. Φιλόδοξη startup σε πρόγραμμα business incubator της ESA αναπτύσσει ένα πρωτοποριακό, προσωπικής χρήσης αεροσκάφος με δυνατότητα κάθετης απογείωσης και προσγείωσης (VTOL). Το συγκεκριμένο ηλεκτρικό διθέσιο αεροσκάφος, υπό την ονομασία Lilium, αναμένεται να ανοίξει τον δρόμο για μια νέα κατηγορία απλών, σχετικά αθόρυβων και φιλικών προς το περιβάλλον αεροσκαφών, τα οποία θα αρχίσουν να είναι διαθέσιμα από το 2018 - φέρνοντας στο νου τα ιπτάμενα αυτοκίνητα τα οποία προέβλεπαν οι συγγραφείς ιστοριών επιστημονικής φαντασίας για τον 21ο αιώνα. «Ο στόχος μας είναι η ανάπτυξη αεροσκαφών για χρήση στην καθημερινή ζωή» εξηγεί ο Ντάνιελ Βίγκαντ, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας και ένας εκ των τεσσάρων ιδρυτών της. «Θέλουμε ένα αεροπλάνο που μπορεί να απογειώνεται και να προσγειώνεται κάθετα, και δεν χρειάζεται τις πολύπλοκες και ακριβές υποδομές ενός αεροδρομίου. Για τη μείωση του θορύβου και της μόλυνσης, χρησιμοποιούμε ηλεκτρικούς κινητήρες έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιείται επίσης και κοντά σε αστικές ζώνες». Η εταιρεία ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο του 2015 από τέσσερις μηχανικούς και διδακτορικούς φοιτητές του Technische Universität Μünchen και ήδη το cοncept έχει αποδειχτεί λειτουργικό σε κλίμακα, μέσω δοκιμών σε μοντέλα των 25 κιλών. Ήδη είναι υπό ανάπτυξη το πρώτο υπερελαφρύ αεροσκάφος, με δυνατότητα κάθετης απογείωσης και προσγείωσης. Το Lilium συνδυάζει τα πλεονεκτήματα των ελικοπτέρων και των αεροσκαφών σταθερών πτερύγων, αποφεύγοντας τα μειονεκτήματά τους: Θα μπορεί να προσγειώνεται και να απογειώνεται σχεδόν οπουδήποτε, καθώς απαιτείται μόνο μια ανοικτή επίπεδη περιοχή περίπου 15x15 μέτρων. Όσον αφορά στις επιδόσεις του, μπορεί να πιάσει ταχύτητα 400 χλμ/ ώρα, ενώ χάρη στους ηλεκτρικούς κινητήρες του είναι αρκετά αθόρυβο. Η άδεια χρήσης του απαιτεί τουλάχιστον 20 ώρες εκπαίδευσης- σαν άδεια οδήγησης αυτοκινήτου. Προορίζεται για ψυχαγωγική χρήση κατά την ημέρα, με καλές καιρικές συνθήκες, και σε εναέριο χώρο στο οποίο δεν υπάρχει κίνηση, σε ύψη μέχρι τριών χιλιομέτρων. http://www.naftemporiki.gr/story/1101459/ix-aeroskafi-me-dunatotita-kathetis-apogeiosis-kai-prosgeiosis

Πρώτο βίντεο από τη διάβαση του Ερμή. Σαν μυγάκι που πετά μπροστά από έναν γλόμπο του δρόμου, ο μικρός Ερμής διασχίζει τον πυρακτωμένο γίγαντα που γύρω του περιφέρονται όλα: η NASA δημοσιοποίησε το πρώτο βίντεο από τη διάβαση του Ερμή στις 9 Μαΐου, ένα σπάνιο φαινόμενο που βοηθά τους αστρονόμους εδώ και αιώνες. Αν και ο Ερμής ολοκληρώνει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο κάθε 88 ημέρες, σπάνια τυχαίνει να ευθυγραμμιστεί με τον Ήλιο και τη Γη: ο μικρότερος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος κινείται σε ελαφρώς διαφορετικό επίπεδο από ό,τι η Γη, συνήθως περνά πάνω ή κάτω από τον ηλιακό δίσκο. Ως αποτέλεσμα, οι διαβάσεις του Ερμή συμβαίνουν περίπου 13 φορές κάθε αιώνα. Στις 7,5 ώρες που χρειάστηκε ο πλανήτης να διασχίσει τον ηλιακό δίσκο, τα διαστημικά παρατηρητήρια SDO και SOHO της NASA, καθώς και το Hinode της ιαπωνικής JAXA, παρέμειναν στραμμένα στο φαινόμενο και μετέδωσαν εικόνες που θα ήταν αδύνατο να ληφθούν από τη Γη. Το πρώτο βίντεο είναι ένα timelapse που δημιουργήθηκε από εικόνες του SDO (Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής) που τραβήχτηκαν σε διάφορα μήκη κύματος, τα οποία εμφανίζονται με διαφορετικά χρώματα και δίνουν διαφορετικές όψεις στον Ήλιο. Όπως επισημαίνει η NASA, οι διαβάσεις του Ερμή και της Αφροδίτης -τους μόνους πλανήτες που βρίσκονται πλησιέστερα στον Ήλιο από τη Γη και προσφέρουν ορατές διαβάσεις- προσφέρουν βοήθεια κρίσιμης σημασίας εδώ και αιώνες: η πρώτη παρατήρηση διάβασης του Ερμή το 1631 επέτρεψε στους αστρονόμους να μετρήσουν το φαινόμενο μέγεθος του Ερμή και να εκτιμήσουν την απόσταση της Γης από τον Ήλιο. Η διάβαση της 9ης Μαρτίου θα επιτρέψει στους υπεύθυνους του SDO να στοχεύσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τα όργανα του διαστημικού παρατηρητηρίου: δεδομένου ότι η θέση του Ερμή σε σχέση με τον Ήλιο μπορεί να υπολογιστεί με μεγάλη ακρίβεια, οι αστρονόμοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τον πλανήτη ως δείκτη για τη στόχευση των οργάνων. Επιπλέον, η σκοτεινή φιγούρα του Ερμή καθώς κινείται μπροστά από το άστρο βοηθά τους μηχανικούς να εκτιμήσουν την ποσότητα του διάχυτου φωτός που μπαίνει στα όργανα και να προχωρήσουν σε διορθώσεις ώστε να το αντισταθμίσουν. Χρήσιμες θα είναι εξάλλου και οι παρατηρήσεις της διάβασης με το SOHO (Ηλιακό και Ηλιοσφαιρικό Παρατηρητήριο), επισημαίνει ο επιστημονικός διευθυντής του οργάνου Τζόζεφ Γκέρμαν. «Τα όργανα του SDO και του SOHO χρησιμοποιούν διαφορετικές φασματικές γραμμές και μήκη κύματος και έχουν ελαφρώς διαφορετικές οπτικές ιδιότητες για τη μελέτη των ηλιακών ταλαντώσεων». »Οι μετρήσεις της διάβασης θα μας βοηθήσουν να εντοπίσουμε καλύτερα τον άξονα περιστροφής του Ήλιου». Βίντεο. Η προηγούμενη διάβαση του Ερμή, το Νοέμβριο του 2009, όπως καταγράφηκε από το SOHO.Βίντεο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500076067 Η NASA μας δείχνει πώς είναι ο Ερμής. Πριν από λίγες μέρες, η NASA δημοσίευσε ένα πλήρες ψηφιακό μοντέλο που παρουσιάζει τα τοπογραφικά χαρακτηριστικά του μικρότερου πλανήτη του Ηλιακού μας συστήματος. Το έργο των επιστημόνων της αμερικανικής υπηρεσίας παρουσιάζει την παραμικρή λεπτομέρεια για τον Ερμή, αποκαλύπτοντας ένα πολύ μεγάλο μέρος από το γεωλογικό του παρελθόν. Τα στοιχεία για την δημιουργία του χάρτη συλλέχθηκαν από το διαστημικό σκάφος MESSENGER της NASA, το οποίο ήταν σε τροχιά γύρω από τον Ερμή από το 2011 μέχρι και το 2015. Στο διάστημα αυτό, το ρομποτικό σκάφος τράβηξε έναν τεράστιο αριθμό φωτογραφιών, με τους επιστήμονες να χρησιμοποιούν περισσότερες από 100.000 για να καταλήξουν στην χαρτογράφηση του πλανήτη. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η ανάλυση των τοπογραφικών χαρακτηριστικών του Ερμή πρόκειται να οδηγήσει σε πολύ σημαντικές ανακαλύψεις μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Αυτό φαντάζει λογικό, αφού πλέον οι ερευνητές έχουν στα χέρια τους ένα πληρέστατο χάρτη, με όλα τα δεδομένα που χρειάζονται για να μελετήσουν εις βάθος της περιοχές του πλανήτη. «Εχουμε στα χέρια μας έναν θησαυρό από στοιχεία για τον Ερμη, χάρις στην επιτυχημένη αποστολή του MESSENGER. Αυτό έχει ήδη οδηγήσει σε σημαντικές ανακαλύψεις, ενώ τα επόμενα χρόνια αναμένονται ακόμα πιο σπουδαίες μελέτες γύρω από τον πλανήτη» τόνισε η Susan Ensor, από το τμήμα της εφαρμοσμένης φυσικής του πανεπιστημίου John Hopkins. Στα στοιχεία που παρουσίασε η NASA υπάρχουν πολλές σημαντικές πληροφορίες για τον Ερμή, όπως το υψηλότερο και το χαμηλότερο σημείο του. Η υψηλότερη κορυφή του βρίσκεται στα 4.48 χιλιόμετρα πάνω από το μέσο υψόμετρο, ενώ το βαθύτερο σημείο του είναι «βυθισμένο» στα 5.38 χιλιόμετρα. Μάλιστα εκτιμάται ότι στη τελευταία περιοχή συνέβησαν κάποιες από τις πιο πρόσφατες ηφαιστειακές δραστηριότητες στον πλανήτη. Παρότι πολλές περιοχές εμφανίζονταν πολύ σκοτεινές, λόγω της κοντινής απόστασης του πλανήτη από τον Ηλιο, το MESSENGER μετά από πολύ προσπάθεια και αμέτρητες φωτογραφίες κατάφερε να συλλέξει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για την εκτενή ανάλυση των γεωλογικών χαρακτηριστικών του Ερμή. http://www.pronews.gr/portal/20160510/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B7-nasa-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%AE%CF%82-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

Η Ύδρα, ο μικρός δορυφόρος του Πλούτωνα καλύπτεται με πάγο από πεντακάθαρο νερό. Η Ύδρα, ένας από τους δορυφόρους του Πλούτωνα, είναι σχεδόν πλήρως καλυμμένος με πάγο από σχεδόν «παρθένο» νερό, όπως ανακοίνωσαν επιστήμονες της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA). Η εκτίμηση προέρχεται από την ανάλυση των στοιχείων που έστειλε το σκάφος «Νέοι Ορίζοντες», το οποίο πέρασε κοντά από τον Πλούτωνα πέρυσι το καλοκαίρι. Ο πάγος της Ύδρας είναι πολύ πιο καθαρός από τους πάγους στα άλλα φεγγάρια του νάνου πλανήτη, όπως του πολύ μεγαλύτερου και σκοτεινότερου Χάροντα, γι' αυτό άλλωστε η Ύδρα αντανακλά στο ηλιακό φως σαν λαμπερή χιονόμπαλα. Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Σάιμον Πόρτερ του Νοτιοδυτικού Ινστιτούτου Ερευνών του Κολοράντο έκαναν λόγο για «απίστευτη καθαρότητα» στο παγωμένο κρυστάλλινο νερό της Ύδρας, χωρίς να γνωρίζουν γιατί αυτό συμβαίνει. Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι ο συγκεκριμένος δορυφόρος, ο πιο μακρινός από τον Πλούτωνα, δημιουργήθηκε από θραύσματα πάγου που εκτινάχθηκαν στο διάστημα, όταν μια σύγκρουση δύο ουράνιων σωμάτων πριν από περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια δημιούργησε το σύστημα Πλούτωνα-Χάροντα και των μικρότερων φεγγαριών. Η Ύδρα έχει διάμετρο περίπου 50 χιλιομέτρων, ενώ ο Χάροντας 1.210 χλμ. Το σκάφος New Horizons συνεχίζει το ταξίδι του, απομακρυνόμενο συνεχώς από τη «γειτονιά» του Πλούτωνα. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/h_ydra_o_mikros_doryforos_tou_ploutona_kalyptetai_me_pago_apo_pentakatharo_nero-64373952/

Πόση ήταν η ατμοσφαιρική πίεση πριν από 3 δισ. χρόνια; Τα αέρια έχουν μικρή πυκνότητα σε σχέση με τα υγρά. Έτσι 1 m3 νερού ζυγίζει 1000 kg, ενώ 1 m3 αέρα ζυγίζει μόνο ~1,2 kg. Η μικρή πυκνότητα των αερίων οφείλεται στη μεγάλη σχετικά απόσταση των μορίων μεταξύ των. Λόγω της μεγάλης απόστασης, οι μεταξύ των μορίων δυνάμεις είναι μικρές και ως εκ τούτου τα αέρια δεν σχηματίζουν επιφάνειες, αλλά τείνουν να καταλάβουν διαρκώς μεγαλύτερο όγκο. Τα μόρια των αερίων κινούνται άτακτα προς όλες τις διευθύνσεις και συγκρουόμενα με τα τοιχώματα των δοχείων που τα περιέχουν εξασκούν σ’ αυτά πίεση. Συνεπώς. η πίεση των αερίων οφείλεται σε εντελώς διαφορετικό λόγο σε σχέση με τα υγρά. Στα υγρά η πίεση οφείλεται στη βαρύτητα ή και σε άλλες εξωτερικές τυχόν δυνάμεις, ενώ η πίεση των αερίων οφείλεται στη θερμική κίνηση των μορίων τους. Όπως στην υδροστατική, έτσι και στην αεροστατική κατά τη μελέτη της πίεσης πρέπει να γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ δυο ακραίων περιπτώσεων: 1) το αέριο να βρίσκεται εκτός πεδίου βαρύτητας 2) η πίεση να οφείλεται αποκλειστικά στο πεδίο βαρύτητας. Στην πρώτη περίπτωση ισχύει η αρχή του Pascal: «Εφ’ όσον σε ένα αέριο που ηρεμεί δεν επιδρά το πεδίο βαρύτητας, η πίεση είναι σε όλη την έκτασή του σταθερή». Στη δεύτερη περίπτωση η πίεση δεν είναι η ίδια σε όλη την έκταση του αερίου, αλλά εξαρτάται από το υψόμετρο h του θεωρούμενου σημείου σύμφωνα με την βαρομετρική εξίσωση: ph=p0·e–c·h (1) Στην εξίσωση αυτή με ph παριστάνεται η πίεση σε υψόμετρο h, και με p0 την πίεση στην επιφάνεια της Γης και c μια σταθερά (c=ρ0·g/p0, ρ0 η πυκνότητα του αερίου σε υψόμετρο h=0). Ενώ η πίεση στα υγρά μεταβάλλεται γραμμικά με το h, στα αέρια μεταβάλλεται εκθετικά. Αυτό οφείλεται στο ότι τα μεν υγρά θεωρούνται ασυμπίεστα (πυκνότητα σταθερή, ανεξάρτητη του βάθους), ενώ τα αέρια είναι συμπιεστά (η πυκνότητα μεταβάλλεται με την πίεση). Ο αέρας που περιβάλλει τη Γη βρίσκεται λόγω του πεδίου βαρύτητας υπό πίεση, την ατμοσφαιρική πίεση, η οποία μεταβάλλεται με το ύψος από την επιφάνεια της Γης, σύμφωνα με την εξίσωση (1). Το γνωστό πείραμα του Torricelli αποδεικνύει την ύπαρξη της ατμοσφαιρικής πίεσης, και επιπλέον επιτρέπει τη μέτρησή της. Η ατμοσφαιρική πίεση στην επιφάνεια της θάλασσας (h=0) και σε θερμοκρασία 25oC, είναι p0~100.000 Pa = 1 bar. Πόση ήταν η ατμοσφαιρική πίεση στην επιφάνεια της Γης πριν από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια; Η έως τώρα πεποίθηση ότι, στα νιάτα της, η Γη είχε πυκνότερη ατμόσφαιρα, άρα και μεγαλύτερη ατμοσφαιρική πίεση αποδεικνύεται λανθασμένη. Επιστήμονες από τις ΗΠΑ και την Αυστραλία μελέτησαν φυσαλίδες αέρα παγιδευμένες σε πετρώματα ηλικίας 2,7 δισεκατομμυρίων ετών και συμπέραναν ότι εκείνη την εποχή ο αέρας ασκούσε το πολύ το ήμισυ της πίεσης που ασκεί σήμερα η ατμόσφαιρα πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Ουάσιγκτον και Δυτικής Αυστραλίας, με επικεφαλής τους Σαντζόι Σομ και Τιμ Μπλέικ αντίστοιχα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience». Τα νέα ευρήματα ανατρέπουν την ευρέως αποδεκτή πεποίθηση πως η νεαρή Γη είχε πυκνότερη ατμόσφαιρα από ό,τι τώρα. Αυτή η ανακάλυψη οδηγεί επίσης σε νέες εκτιμήσεις για το ποιά και πόσα αέρια υπήρχαν στην αρχαία ατμόσφαιρα και πώς το κλίμα και η βιολογία τότε αλληλοεπηρέαζαν τον πλανήτη μας. Η νέα εκτίμηση βασίζεται στην χρησιμοποίηση ως «παλαιοβαρομέτρου» των φυσαλίδων αέρα που παγιδεύθηκαν σε στερεοποιημένη βασαλτική λάβα στην περιοχή Πιλμπάρα της δυτικής Αυστραλίας. Με τον τρόπο αυτό, υπολογίσθηκε το βάρος, άρα και η πίεση, της ατμόσφαιρας πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Όλες οι μετρήσεις δείχνουν ότι η πίεση ήταν το 25% έως 50% της σημερινής, λίγο μεγαλύτερη από αυτήν πάνω από το όρος Έβερεστ. www.researchgate.net Πριν από 2,7 δισεκατομμύρια χρόνια, στη Γη ζούσαν μόνο μονοκύτταροι οργανισμοί, η ηλιακή ακτινοβολία στον πλανήτη μας ήταν περίπου κατά 20% έως 30% πιο ασθενής, ενώ η γήινη ατμόσφαιρα δεν περιείχε καθόλου οξυγόνο. Αντίθετα, περιλάμβανε περισσότερα «αέρια του θερμοκηπίου» (μεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα) και λιγότερο άζωτο από το σημερινό 80%, καθώς το απορροφούσαν μαζικά τα βακτήρια και το αφαιρούσαν συνεχώς από τον αέρα. Η αραιότερη ατμόσφαιρα, μεταξύ άλλων, θα επηρέαζε την ισχύ των ανέμων, ακόμη και το σημείο βρασμού των υγρών πάνω στη Γη. Η μελέτη, που χρηματοδοτήθηκε από την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία, έχει συνέπειες και για την αστροβιολογία, καθώς φωτίζει περισσότερο τις συνθήκες που μπορεί να επικρατούν σε άλλους εξωπλανήτες με αραιή ατμόσφαιρα. Η πίεση του αέρα είναι σημαντική για την ύπαρξη ζωής, καθώς βοηθά την ατμόσφαιρα να διακρατήσει υδρατμούς, παγιδεύει τη θερμότητα του Ήλιου (ή όποιου άλλου άστρου), ενώ επιδρά στις βιοχημικές αντιδράσεις των οργανισμών. http://physicsgg.me/2016/05/11/%cf%80%cf%8c%cf%83%ce%b7-%ce%ae%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%b7-%ce%b1%cf%84%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%80%ce%af%ce%b5%cf%83%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%b9%ce%bd-%ce%b1%cf%80/

Το μικρό Λουξεμβούργο επενδύει σε διαστημικά ορυχεία. Λίγους μήνες μετά την ανακοίνωση ότι σκοπεύει να δημιουργήσει νομικό πλαίσιο για εξορυκτική δραστηριότητα στο Διάστημα, το Λουξεμβούργο ξεκινά συνεργασία με αμερικανική εταιρεία για την ανάπτυξη των απαιτούμενων τεχνολογιών. Η Deep Space Industries, με έδρα την Καλιφόρνια, ανακοίνωσε ότι συνεργάζεται με την κυβέρνηση του Λουξεμβούργου και την κρατική επενδυτική τράπεζα SNCI «για τη συγχρηματοδότηση σχετικών προγραμμάτων Έρευνας και Ανάπτυξης που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη που απαιτείται για την εξόρυξη πόρων από αστεροειδείς και την υλοποίηση εφοδιαστικής αλυσίδας πολύτιμων πόρων στο Διάστημα». https://deepspaceindustries.com/prospector-x-an-international-mission-to-test-technologies-for-asteroid-mining/ Η συνεργασία, η οποία εντάσσεται στην πρωτοβουλία SpaceResources.lu της μικρής ευρωπαϊκής χώρας «αναδεικνύει την ισχυρή δέσμευση της λουξεμβουργιανής κυβέρνησης να υποστηρίξει την εξερεύνηση και μελλοντική χρήση των διαστημικών πόρων» δήλωσε η αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας Ετιέν Σνάιντερ. Τον περασμένο Φεβρουάριο, το Λουξεμβούργο έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που ανακοίνωσε την πρόθεσή της για τη δημιουργία νομικού και ρυθμιστικού πλαίσιο για τη δημιουργία ορυχείων στο Διάστημα. Οι ΗΠΑ είχαν προχωρήσει πέρυσι ένα βήμα παραπέρα ψηφίζοντας τη νομοθεσία Space Act για την ιδιωτική πρωτοβουλία στο Διάστημα, η οποία μεταξύ άλλων δίνει σε ιδιωτικές εταιρείας δικαιώματα εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων που εξορύσσονται από αστεροειδείς. Η ιδέα της αξιοποίησης των φυσικών πόρων του Διαστήματος υπάρχει εξάλλου εδώ και καιρό: πολλοί αστεροειδείς αποτελούνται σχεδόν αποκλειστικά από σίδερο και νικέλιο, άλλοι περιέχουν χρυσό, πλατίνα και δυσεύρετα στοιχεία που ονομάζονται σπάνιες γαίες και χρησιμοποιούνται σήμερα ευρέως στις ηλεκτρονικές συσκευές. Πολλοί αστεροειδείς περιέχουν επίσης μεγάλες ποσότητες νερού, το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή καυσίμων και τον ανεφοδιασμό μεγάλων διαστημικών αποστολών. Η συμφωνία του Λουξεμβούργου με την DSI αφορά την ανάπτυξη και την εκτόξευση του Prospector X, ενός πειραματικού σκάφους αποτελούμενου από τρεις ενωμένους κύβους, το οποίο θα δοκιμάσει στην πράξη έναν «ηλεκτροθερμικό κινητήρα» που λειτουργεί με νερό, καθώς και κάμερες για τον εντοπισμό και την παρατήρηση υποσχόμενων στόχων. Το Prospector Χ προγραμματίζεται να εκτοξευτεί «στο προσεχές μέλλον». Εφόσον οι δοκιμές είναι ικανοποιητικές, η DSI σχεδιάζει να προχωρήσει μια τετραετία αργότερα στην εκτόξευση του πρώτου σκάφους Prospector 1, το οποίο θα προσδιορίζει τη σύσταση υποσχόμενων αστεροειδών. Το Λουξεμβούργο έχει εξάλλου γνωστοποιήσει την πρόθεσή του να συνεργαστεί και με άλλους, λέγοντας ότι «βρίσκονται σε εξέλιξη ξεχωριστές διαπραγματεύσεις για την οριστικοποίηση της σχέσης μας με άλλες εταιρείες». Μια από αυτές λέγεται ότι θα μπορούσε να είναι η Planetary Resources, μια νεοσύστατη εταιρεία που δημιουργήθηκε με τη στήριξη της Google και του σκηνοθέτη Τζέιμς Κάμερον. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500076093

Το τηλεσκόπιο Kepler ανακάλυψε άλλους 1.284 εξωπλανήτες. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA ανακάλυψε 1.284 εξωπλανήτες χάρη στο τηλεσκόπιο Κέπλερ, διπλασιάζοντας τον αριθμό των επιβεβαιωμένων πλανητών εκτός του ηλιακού συστήματός μας. «Αυτό μας κάνει να ελπίζουμε ότι κάπου, σε τροχιά γύρω από ένα άστρο παρόμοιο με τον Ήλιο μας, θα βρούμε τελικά έναν αδελφό πλανήτη της Γης», είπε η Έλέν Στόφαν, η επιστημονική υπεύθυνη της NASA. Οι αστρονόμοι είναι βέβαιοι σε ποσοστό 99% ότι αυτοί οι 1.284 εξωπλανήτες είναι πραγματικά πλανήτες και όχι άλλα ουράνια σώματα. Το τηλεσκόπιο Κέπλερ έχει επίσης εντοπίσει άλλα 1.327 αντικείμενα που θα μπορούσαν να είναι πλανήτες, όμως θα χρειαστούν επιπρόσθετες μελέτες για να επιβεβαιωθεί αυτή η εικασία. Μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί περίπου 5.000 «επίδοξοι» εξωπλανήτες και οι 2.325 από αυτούς βρέθηκαν χάρη στο Κέπλερ. «Πριν από την εκτόξευση του Κέπλερ δεν ξέραμε αν οι εξωπλανήτες είναι σπάνιοι ή άφθονοι και τώρα φαίνεται ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν περισσότεροι πλανήτες παρά άστρα» είπε ο Πολ Χερτζ, ο διευθυντής του τμήματος αστροφυσικής της NASA. «Οι πληροφορίες αυτές θα καθοδηγήσουν τις μελλοντικές αποστολές μας για να μάθουμε αν είμαστε μόνοι ή όχι στο σύμπαν», πρόσθεσε. Το Κέπλερ, που εκτοξεύτηκε το 2009, έχει εξετάσει εξονυχιστικά 150.000 άστρα για να βρει ενδείξεις πλανητών σε τροχιά γύρω από αυτά και κυρίως πλανήτες που βρίσκονται σε απόσταση τέτοια που θα μπορούσαν να έχουν νερό σε υγρή κατάσταση, κάτι που θα επέτρεπε ενδεχομένως την εμφάνιση ζωής. http://physicsgg.me/2016/05/10/%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%b9%ce%bf-kepler-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b5-%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%bf%cf%85%cf%82-1-284-%ce%b5%ce%be%cf%89/

Πέθανε ο Ελληνοαμερικανός μαθηματικός Tom Apostol- To έργο που άφησε. Σε ηλικία 93 χρονών, μετά από μια σπουδαία επιστημονική σταδιοδρομία, ο Ελληνοαμερικανός μαθηματικός Tom Apostol απεβίωσε στις 8 Μαϊου, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο έργο. Ενας από τους σημαντικότερους καθηγητές στο Ινστιτούτο της Καλιφόρνια. Ενας μαθηματικός που στην Ελλάδα δεν ήταν τόσο γνωστός, όμως στην άλλη μεριά του Ατλαντικού δημιούργησε ένα τεράστιο επιστημονικό έργο. Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και στο Wikipedia, την ώρα που υπάρχει αρκετά εκτενής αναφορά στο πρόσωπο του στα αγγλικά, δεν υπάρχει αντίστοιχο ελληνικό κομμάτι. Αυτό φυσικά δικαιολογείται, καθότι ο Apostol δεν έζησε στην Ελλάδα, ενώ την ίδια στιγμή η σχέση του με τα πανεπιστήμια της χώρας μας είχε περισσότερο «τιμητικό» χαρακτήρα. Οι γονείς του Ελληνοαμερικανού μαθηματικού, πριν αυτός ακόμα γεννηθεί, μετανάστευσαν στο Helter της πολιτείας του Utah. Μόλις πήραν την ιθαγένεια, το επώνυμο της οικογενείας «κόπηκε» από Αποστολόπουλος σε Apostol. Ετσι, όταν ο Tom γεννήθηκε το 1923, κληρονόμησε το ανανεωμένο επίθετο. Σε ηλικία μόλις 21 ετών, ο νεαρός έγινε πτυχιούχος χημικός μηχανικός, ενώ δύο χρόνια αργότερα απέκτησε το μεταπτυχιακό του πάνω στα μαθηματικά, από το πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον. Το 1946, ο Apostol μετακομίζει από την Ουάσιγκτον στην Καλιφόρνια, όπου κάνει το διδακτορικό του, εμπλουτίζονας ακόμα παραπάνω τις μαθηματικές του γνώσεις. Το 1948 τελειώνει το διδακτορικό του και το 1950 τον περιμένει η πρώτη καρέκλα καθηγητή, ως επίκουρος στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech). Εκεί πραγματοποιεί μια πολυετή πορεία, αφήνοντας πίσω του τεράστιο έργο. Επί πέντε δεκαετίες, το πανεπιστήμιο χρησιμοποιεί τα δικά του βιβλία για το μάθημα της ανάλυσης στο προπτυχιακό επίπεδο. Οι δύο τόμοι που έγραψε ο Apostol, συχνά αναφέρονται από φοιτητές του Caltech ως «Tommy 1» και «Tommy 2». Εκτός αυτών των βιβλίων, ο Ελληνοαμερικάνος μαθηματικός έγραψε πολλά ακόμα, εστιάζοντας περισσότερο στον Απειροστικό Λογισμό και την Αριθμητική Ανάλυση. Τα έργα του μεταφράστηκαν σε πάνω από 10 γλώσσες (ανάμεσα τους και η ελληνική). «Ο Tom ήταν ένας σπουδαίος επιστήμονας, αλλά και αγαπημένος καθηγητής και μέντορας. Πολλές γενιές στο Caltech επωφελήθηκαν από τις γνώσεις του, το πάθος του και την αφοσίωση του» τόνισαν κάποιοι από τους σημαντικότερους καθηγητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια. Το έργο του Apostol όμως δεν περιοριζόταν μόνο μέσα στους τέσσερις τοίχους των αμφιθεάτρων. Ο καθηγητής, που πέραν του Caltech ήταν μέλος του διδακτικού προσωπικού στο MIT και στο πανεπιστήμιο του Berkeley, δημιούργησε μια σειρά από βιντεοδιαλέξεις με όνομα «ProjectMATHEMATICS!» η οποία απευθυνόταν σε παιδιά λυκείου, με στόχο να τους κεντρίσει το ενδιαφέρον στα μαθηματικά. Η προσπάθεια του στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, με τα βίντεο να αποκτούν περισσότερες από 10 εκατομμύρια προβολές. Μάλιστα, ο Apostol αργότερα βραβεύτηκε για αυτή του την επιτυχία. Από την δεκαετία του '80 και έπειτα, ακολούθησε η... εποχή των βραβεύσεων. Τιμήθηκε από το Caltech για την συνεισφορά του (από το 1992 έγινε επίτιμος καθηγητής), ενώ απέσπασε 3 φορές το βραβείο Lester R. Ford Award, λόγω των πολύτιμων επιστημονικών του συγγραμμάτων. Το 2012 έγινε μέλος της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρίας, η οποία τον τίμησε για την μεγάλη του διδακτική συνεισφορά. Οσον αφορά την σχέση του με την Ελλάδα, ο Apostol υπήρξε για τέσσερις μόλις μήνες καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Πάτρας, το 1978, ενώ το 2001 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. http://www.pronews.gr/portal/20160510/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%83/%CF%80%CE%AD%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B5-%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-tom-apostol-%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AC%CF%86%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8Cvid

Μαθητές Λυκείου επισκέπτονται το ESRIN και πρωταγωνιστούν. Το κέντρο ESRIN του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) στη Ρώμη, Ιταλία, αποτελεί για μια ακόμα χρονιά πόλο έλξης για Έλληνες μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που θέλουν να έρθουν πιο κοντά με τις επιστήμες του διαστήματος. Φέτος 55 μαθητές του 5ου ΓΕΛ Κατερίνης με τους καθηγητές τους επισκέφθηκαν το ESRIN όπου έμαθαν από πρώτο χέρι πολλά για τους δορυφόρους, την παρατήρηση της Γης και άλλα διαστημικά θέματα. Γεμάτοι δίψα για γνώση και όρεξη για δουλειά μαθητές και μαθήτριες της Β τάξης του 5ου ΓΕΛ Κατερίνης συμμετείχαν εθελοντικά στο σχολικό Εκπαιδευτικό Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα «Αναζητώντας τις γραμμές των οριζόντων…», στο πλαίσιο του οποίου ανέπτυξαν μεταξύ άλλων τις εργασίες «Δορυφόροι και Τηλεπισκόπηση» και «Μαγειρεύοντας έναν κομήτη» θέματα που επιλέχθηκαν σε συνεργασία με την ESA μετά από την περσινή επίσκεψη τους στο ESRIN. Αυτή είναι η τρίτη συνεχόμενη χρονιά που το σχολείο επισκέπτεται το κέντρο ESRIN με τους μαθητές να πρωτανιστούν, καθώς παρουσίασαν την εργασία τους «Δορυφόροι και Τηλεπισκόπηση». Κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να έχει επιτευχθεί χωρίς τις πολλές ώρες δουλειάς εντός και εκτός σχολικού ωραρίου εκ μέρους των μαθητών και των καθηγητών τους αλλά και την αμέριστη συμπαράσταση των δεύτερων που ήταν δίπλα στους μαθητές, πίστεψαν στις δυνατότητές τους και έκαναν πραγματικότητα αυτή την εμπειρία ζωής. «Αισθανόμαστε ευγνώμονες, καθώς είχαμε την ευκαιρία ως σχολείο να παρουσιάσουμε την δική μας εργασία για την τηλεπισκόπηση και τους δορυφόρους, η οποία αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και κίνητρο για ευρύτερη ακαδημαϊκή εξέλιξη» είπαν οι μαθήτριες της Β Λυκείου Χριστίνα Ντόβα και Ελισάβετ Νικολοπούλου που συμμετείχαν στην εργασία. Για αυτή την ξεχωριστή ημέρα για το σχολείο, οι επιστήμονες και η υπεύθυνη Επικοινωνίας της ESA/ESRIN, είχαν ετοιμάσει ένα πλούσιο πρόγραμμα δράσεων. Η Γεωργία Δοξάνη, ο Εμμανουήλ Λαγουδάκης, και ο Μιχάλης Φουμέλης, ερευνητές στον τομέα προγραμμάτων Παρατήρησης της Γης στο ESRIN/ESA, παρουσίασαν δορυφορικές εικόνες που απεικονίζουν ιδιαίτερους και ενδιαφέροντες, φυσικούς και τεχνητούς σχηματισμούς πάνω στην επιφάνεια της Γης. Μέσα από το διαδραστικό παιχνίδι που ακολούθησε, οι μαθητές απέδειξαν ότι κατανόησαν βασικές αρχές των διαφορετικών συστημάτων δορυφορικών αισθητήρων εκπλήσσοντας ευχάριστα τους διοργανωτές με τις απορίες και τα σχόλια τους. Από το πρόγραμμα δεν έλειψε και φέτος η 3D παρουσίαση ενδιαφερόντων διαστημικών θεμάτων. Ο συνεργάτης της ESA, Massimo Cuomo παρουσίασε βίντεο σχετικά με τις θέσεις και τις τροχιές των δορυφόρων γύρω από τη γη καθώς και τη ζωή και την εργασία των αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ένα θέμα που ενθουσίασε τους μαθητές. Η επίσκεψη ολοκληρώθηκε με την διαδικτυακή επικοινωνία με τον Αδριανό Γολέμη, ιατρό που συμμετείχε σε πρόγραμμα της ESA στην Ανταρκτική, ο οποίος μίλησε στους μαθητές για την ζωή και τα πειράματα που εκτέλεσε στην απομακρυσμένη βάση Κονκόρντια της Ανταρκτικής και «άφησε την γεύση μιας μοναδικής εμπειρίας» όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν οι μαθήτριες της Β Λυκείου Χριστίνα Ντόβα και Ελισάβετ Νικολοπούλου. «Κινητήρια δύναμη για να συμμετάσχω, αλλά και να υλοποιήσω την εργασία του προγράμματος, αποτέλεσε για εμένα η κατάκτηση της γνώσης στα πλαίσια της επιστημονικής έρευνας. Η επίσκεψη στο κέντρο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος, η διαδραστική παρουσίαση των ερευνητών, καθώς επίσης και η γνωριμία μου με τους Έλληνες και ξένους επιστήμονες, θα μείνει για πολλά χρόνια χαραγμένη στη μνήμη μου ως μία ιδιαίτερη εμπειρία ζωής και φυσικά το κορυφαίο γεγονός της ευρύτερης δράσης» επισημαίνει ο μαθητής της Β Λυκείου Νικολόπουλος Κωνσταντίνος που εργάστηκε και συμμετείχε στην παρουσίαση του θέματος «Δορυφόροι και Τηλεπισκόπηση». «Το γεγονός ότι ήρθα σε επαφή με αξιόλογους επιτυχημένους επιστήμονες μου δίνει κίνητρο και ελπίδα αφού και αυτοί κάποτε ήταν σαν εμάς» είπε για την εμπειρία ο Χατζημπάρμπας Πέτρος της Β Λυκείου, μέλος της ομάδας «Δορυφόροι και Τηλεπισκόπηση». «Οι πολύ θετικές εντυπώσεις τους, αλλά και οι περιγραφές των καθηγητών και καθηγητριών με ώθησαν να σκεφτώ τη συμμετοχή μου στη φετινή επίσκεψη. Τώρα μπορώ να εκφράσω τη χαρά μου που το σχολείο μας έχει μια τόσο γόνιμη αλληλεπίδραση με τον σημαντικό αυτό Οργανισμό. Εντυπωσιάστηκα από την απλότητα, την αμεσότητα και καλή παιδαγωγική επίδραση των επιστημόνων στους μαθητές και μαθήτριές μας» καταλήγει για την εμπειρία ο Διευθυντής του 5ου ΓΕΛ Κατερίνης, Αλέξανδρος Παπαργυρίου. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Mathethes_Lykehioy_episkheptontai_to_ESRIN_kai_protagonistohun

Που βρίσκεται τώρα το διαστημικό σκάφος Juno; Το διαστημικό σκάφος Juno βρίσκεται σε απόσταση 724 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Ένα ραδιοσήμα του Juno χρειάζεται περίπου 40 λεπτά για να φτάσει στη Γη. Το Juno κινείται ως προς τη Γη με ταχύτητα 26.8 km/s χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο, ως προς τον Ήλιο με ταχύτητα 6,7 km/s και με ταχύτητα 6 km/s. Το διαστημικό σκάφος από την εκτόξευσή του μέχρι στις 6 Μαΐου 2016 διάνυσε 2,8 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα (ή 18,73 αστρονομικές μονάδες) και θα διανύσει 31 εκατομμύρια χιλιόμετρα (ή 0,2 αστρονομικές μονάδες) πριν μπει σε τροχιά γύρω από τον Δία. Το διαστημικό σκάφος Juno βρίσκεται σε άριστη κατάσταση και αναμένεται να φτάσει στο Δία στις 4 Ιουλίου 2016. http://physicsgg.me/2016/05/09/%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b2%cf%81%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%84%cf%8e%cf%81%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%ce%ba%ce%ac%cf%86/

«Η αναστροφή του Γήινου Μαγνητικού Πεδίου» Μετακινούνται οι Μαγνητικοί και όχι οι Γεωγραφικοί πόλοι της Γης. Η διαφορά μεταξύ Γεωγραφικού και Μαγνητικού πόλου της Γης οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα τους αναγνώστες διάφορων θεωριών . Όπως όλοι γνωρίζουμε ο πλανήτης μας συμπεριφέρεται σαν ένας τεράστιος μαγνήτης δημιουργώντας γύρω του ένα μαγνητικό πεδίο. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι πόλοι αυτού του μαγνήτη δεν ταυτίζονται με τους γεωγραφικούς πόλους της Γης αλλά βρίσκονται 11,5 μοίρες περίπου μακρύτερα από αυτούς Σήμερα πιστεύουμε ότι το αίτιο δημιουργίας αυτού του μαγνητικού πεδίου είναι η διαφορετική περιστροφή των εξωτερικών στερεών στρωμάτων της Γης σε σχέση με τα πιο εσωτερικά, που είναι θερμότερα και ρευστά. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευση στο περιοδικό Σάιενς, κάθε 900 χρόνια, ο πυρήνας της Γης συμπληρώνει μια επιπλέον πλήρη περιστροφή σε σχέση με τον φλοιό της. Αυτό σημαίνει ότι ο πυρήνας της Γης προτρέχει του φλοιού κατά 0,009 δευτερόλεπτα ανά έτος. Το γεγονός αυτό σημειώθηκε για πρώτη φορά το 1996 από τον Δρ Ζιαοντόνγκ Σονγκ, του Πανεπιστημίου του Ιλινόις, και τον Πολ Ρίτσαρντς, του Πανεπιστημίου Κολούμπια. Οι δύο επιστήμονες, προκειμένου να μελετήσουν τη κίνηση του πυρήνα της Γης, μέτρησαν τον χρόνο που χρειάστηκαν τα σεισμικά κύματα από διάφορους σεισμούς για να μεταδοθούν από ένα σημείο της Γης σε ένα άλλο. Επειδή όμως τόσο στον πυρήνα της Γης όσο και στα εξωτερικά του στρώματα κυκλοφορούν ηλεκτρικά φορτία, οι δύο αυτές περιοχές μοιάζουν σαν τα δύο στοιχεία ενός ηλεκτρικού πηνίου, εκ των οποίων το ένα κινείται με διαφορετική ταχύτητα σε σχέση με το άλλο. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας κίνησης, όπως ξέρουμε από το λύκειο, είναι η δημιουργία ενός μαγνητικού πεδίου. Το μαγνητικό αυτό πεδίο είναι ένας αναγκαίος παράγοντας δημιουργίας και συντήρησης της ζωής πάνω στον πλανήτη μας, εφόσον αποτελεί την τεράστια ασπίδα της Γης απέναντι στα φορτισμένα σωμάτια που εκπέμπονται από τον Ήλιο και βομβαρδίζουν ανελέητα τη Γη μας, με μεταβαλλόμενη ένταση. Ο βομβαρδισμός αυτός γίνεται ανελέητος στις περιόδους που η ένταση των ηλιακών φαινόμενων είναι μεγάλη. Τα τεράστιας ενέργειας ηλιακά αυτά σωματίδια, στην κίνησή τους, με τη μορφή ενός ηλιακού ανέμου, απομακρύνονται από τον Ήλο μεταφέροντας μέχρι τη Γη ένα κομμάτι από το μαγνητικό του πεδίο. Εκεί τα δύο μαγνητικά πεδία συγκρούονται και συμπιέζονται, ενώ το μαγνητικό πεδίο της Γης αναγκάζει τα φορτισμένα σωματίδια και το μαγνητικό πεδίο τους να αλλάξουν τροχιά και έτσι να μην πέσουν πάνω στη Γη καταστρέφοντας τις συνθήκες ύπαρξης ζωής σε αυτήν. Μεταβολή της έντασης του μαγνητικού πεδίου της Γης. Όπως έχουμε παρατηρήσει τα προηγούμενα 150 χρόνια, η ένταση του γήινου μαγνητικού πεδίου, που προφυλάσει τη Γη, έχει μειωθεί κατά 10%. Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με κάποια μαθηματικά μοντέλα, αν συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό, αυξάνει την πιθανότητα, στο μακρινό μέλλον, να καταρρεύσει και αργότερα να αντιστραφεί, το μαγνητικό πεδίο της Γης με τρόπο ώστε ο βόρειος μαγνητικός πόλος να γίνει Νότιος και το αντίστροφο. Μια τέτοια αναστροφή δεν είναι ένα απίθανο γεγονός, εφόσον γνωρίζουμε ότι το γήινο μαγνητικό πεδίο έχει αντιστραφεί εκατοντάδες φορές κατά τα προηγούμενα 400 εκατομμύρια χρόνια. Όπως υπολογίζεται, η προηγούμενη αναστροφή έγινε πριν 800.000 χιλιάδες χρόνια. Με αυτόν το ρυθμό μείωσης, όπως αναφέρει ο Τζέρεμυ Μπλόξαμ του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, το μαγνητικό πεδίο θα μπορούσε να εξαφανιστεί θεωρητικά σε 1.500 έως 2.000 περίπου χρόνια. Ήδη, μετρήσεις των δορυφόρων έδειξαν ότι πάνω από το Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό, η συνεχής εξασθένιση του μαγνητικού πεδίου της Γης έχει ελαττώσει την προστατευτική επίδραση του μαγνητικού πεδίου της Γης από τη ηλιακή ακτινοβολία, με τρόπο που να επηρεάζεται η λειτουργία των τεχνητών δορυφόρων. Η περιοχή αυτή ονομάζεται από τους επιστήμονες «Νότια Ατλαντική ανωμαλία». Μεταξύ των δορυφόρων που έχουν πέσει θύματα στα βλαβερά αποτελέσματα της ακτινοβολίας ήταν ένας δορυφόρος της Δανίας που είχε σκοπό, κατά ειρωνικό τρόπο, να μετρήσει το γήινο μαγνητικό πεδίο. Όπως αναφέρει ο Τσαλς Τζάκμαν του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ της NAΣA, η αποδυνάμωση μπορεί στο μέλλον να έχει επιπτώσεις και στη χημική σύσταση της ατμόσφαιρας. Εκτός όλων των προηγουμένων πρέπει να σημειώσουμε και ένα άλλο φαινόμενο. Εδώ και 800.000 χρόνια, όπως ήδη έχουμε πει, οι γραμμές του μαγνητικού πεδίου της Γης βγαίνουν από το Νότιο Πόλο και μπαίνουν από το Βόρειο, δημιουργώντας ένα γιγάντιο μαγνητικό δίπολο. Αλλά τώρα, σύμφωνα με δεδομένα των δορυφόρων, στη νοτιοανατολική πλευρά της Αφρικής έχει δημιουργηθεί ένα μαγνητικό πεδίο αντίθετης φοράς με το μαγνητικό δίπολο της Γης. Παράλληλα, το μαγνητικό πεδίο του Βόρειου και του Νότιου πόλου έχουν εξασθενήσει κατά 10%. Εάν το μαγνητικό πεδίο της Αφρικής συνεχίσει να δυναμώνει, σε αντίθεση με αυτό των δύο πόλων μέσα στην επόμενη χιλιετία οι τωρινοί μαγνητικοί πόλοι μπορεί να μετατοπιστούν ή και να αντιστραφούν κι έτσι οι μαγνητικές γραμμές να βγαίνουν από τον Βόρειο πόλο και να μπαίνουν από τον νότιο. Μιλάμε δηλαδή για πλήρη αναστροφή στην πολικότητα του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη μας Σήμερα δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι κάποτε σταμάτησε πλήρως να υπάρχει το μαγνητικό πεδίο της Γης. Αντίθετα, υπάρχουν στοιχεία ότι πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια ήταν ήδη σχηματισμένο. Εάν το μαγνητικό πεδίο ξαφνικά σταματούσε να λειτουργεί, η γενετική ίσως να άλλαζε επειδή κάποια μόρια που έρχονται από τον Ήλιο ισοδυναμούν με ραδιενεργά μόρια και επιδρούν στο DNA των οργανισμών. Τα όντα θα επιβίωναν, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Θα προσαρμόζονταν στις νέες συνθήκες. Στην πραγματικότητα οι μαγνητικοί πόλοι προσπαθούν να αλλάξουν πολικότητα δέκα φορές περισσότερες, από αυτές που τελικά τα καταφέρνουν. Η τελευταία αλλαγή στην πολικότητα της Γης έγινε πριν 800.000 χρόνια, όταν ήδη οι άνθρωποι υπήρχαν, αλλά όχι με τη σημερινή μορφή τους. Γενικά, δεν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι το μαγνητικό πεδίο αντιστρέφεται ή ότι υπάρχει κίνηση ρευστών στον πυρήνα της Γης, αλλά το πώς αυτή η κίνηση προκαλεί μια μετατόπιση του πεδίου. Αυτό είναι κάτι που δεν το έχει εξηγήσει η σύγχρονη επιστήμη! Το επιστημονικό λοιπόν γεγονός είναι η μείωση της έντασης του μαγνητικού πεδίου της Γης. Ο φόβος, που αναδύεται μέσα από θεωρητικά μοντέλα, είναι μήπως κάποια στιγμή μηδενιστεί η έντασή του και τελικά δημιουργηθεί μια αναστροφή των πόλων του μαγνητικού πεδίου της Γης. Σε μια τέτοια περίπτωση, η μαγνητική ασπίδα του πλανήτη μας θα καταστραφεί και για χιλιάδες χρόνια δεν θα προστατεύει τη ζωή πάνω στη Γη από την καταστροφική ακτινοβολία του Ήλιου. Στην περίπτωση αυτή, αυτό θα είναι και το τέλος της ανθρώπινης ύπαρξης στον πλανήτη μας. Όλα τα προηγούμενα καταστροφικά σενάρια που έχουν τρομάξει ένα μεγάλο μέρος των πολιτών, έχουν διατυπωθεί μεν, αλλά όλα έχουν ξεπεραστεί από νέες παρατηρήσεις και μαθηματικές αναλύσεις, αφού ουσιαστικά βασίζονται σε μαθηματικά μοντέλα. Ας δούμε λοιπόν τι προβλέπουμε ότι θα συμβεί στην περίπτωση ελαχιστοποίησης του μαγνητικού πεδίου της Γης. Σε μια δημοσίευση, στο περιοδικό Astronomy and Astrophysics, ο Γκουίντο Μπερκ και ο Χάραλντ Λες του Πανεπιστημίου του Μονάχου, καθώς και ο Κρίστινα Κονζ του Ινστιτούτου Mαξ Πλανκ παρουσίασαν τα αποτελέσματα μιας έρευνάς τους που είχε ως στόχο της να διαπιστωθεί τι ακριβώς συμβαίνει όταν το γήινο μαγνητικό πεδίο μειώνεται δραστικά ή όταν εξαφανίζεται ολοκληρωτικά. Οι προσομοιώσεις τους δείχνουν κάτι πραγματικά εκπληκτικό. Αρχικά υπάρχει ο ηλιακός άνεμος, το ρεύμα δηλαδή των πυρήνων υδρογόνου και ηλίου που προέρχεται από τον Ήλιο μας και βομβαρδίζει τη Γη με σωματίδια ταχύτητας εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Οι έρευνες έδειξαν ότι την περίοδο ελαχίστων τιμών του γήινου μαγνητικού πεδίου, το ρεύμα αυτό περιτυλίγει ολόκληρη τη Γη, με τρόπο που προκαλεί τη δημιουργία ενός νέου μαγνητικού πεδίου στη γήινη ιονόσφαιρα τόσο ισχυρό όσο και το αρχικό. Το νέο αυτό μαγνητικό πεδίο, αποτελεί μια προσφορά προστασίας του βασιλιά Ήλιου, στη γήινη βιολογία που αυτός δημιούργησε και συντηρεί. Εκτός της προηγούμενης μελέτης ο Gary Γκλατζμάγιερ (Gary Glatzmaier) καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας και ο συνάδελφος του Paul Roberts χρησιμοποιώντας τις εξισώσεις της μαγνητοϋδροδυναμικής, ενός κλάδου της φυσικής που εξετάζει τα αγώγιμα ρευστά και τα μαγνητικά πεδία, κατέληξαν σε μερικά ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας των δύο επιστημόνων οι αντιστροφές των μαγνητικών πόλων της Γης χρειάζονται πολλές χιλιάδες χρόνια για να ολοκληρωθούν, και κατά τη διάρκεια αυτής της αντιστροφής -- αντίθετα με τη λαϊκή πεποίθηση -- το μαγνητικό πεδίο δεν εξαφανίζεται. Όπως εξηγεί ο Γκλατζμάγιερ την περίοδο εκείνη, απλώς το μαγνητικό πεδίο της γης γίνεται πιο περίπλοκο. Οι μαγνητικές γραμμές του πεδίου κοντά στη γήινη επιφάνεια γίνονται πιο στριφτές και μπλεγμένες, και οι μαγνητικοί πόλοι εμφανίζονται σε ασυνήθιστες θέσεις. Ένας νότιος μαγνητικός πόλος μπορεί να προκύψει πάνω από την Αφρική, παραδείγματος χάριν, ή ένας Βόρειος πόλος πάνω από την Ταϊτή. (σχήμα 1) Σε γενικές γραμμές το φαινόμενο αυτό δεν φαντάζει παράδοξο. Όταν μιλάμε, προς χάρη ευκολίας, για ένα γενικό μαγνητικό πεδίο γύρω από ένα ουράνιο σώμα, δεν πρέπει να έχουμε στο νου μας έναν απλό ραβδόμορφο μαγνήτη. Το γενικό μαγνητικό πεδίο δεν είναι παρά η σύνθεση όλων των τοπικών μαγνητικών πεδίων που δημιουργούνται πάνω στην επιφάνεια του ουράνιου σώματος. Σαν παράδειγμα αναφέρουμε τον Ήλιο μας. Το γενικό μαγνητικό πεδίο που μετράμε γύρω του δεν ξεπερνάει τα 1 έως 2 Γκάους. Παρ’ όλα αυτά πάνω στην επιφάνεια του μπορούμε να μετρήσουμε μαγνητικά πεδία χιλιάδων Γκάους. Με τον ίδιο τρόπο κατά τη διάρκεια μελλοντικών αναστροφών του γήινου μαγνητικού πεδίου τα δημιουργούμενα ισχυρά τοπικά μαγνητικά πεδία θα προστατέψουν τη Γη από τη διαστημική ακτινοβολία και τις ηλιακές καταιγίδες. Το ερώτημα βέβαια που τίθεται είναι αν η παρατηρούμενη μείωση της έντασης του γήινου μαγνητικού πεδίου οφείλεται σε μια μελλοντική αναστροφή της πολικότητας του ή σε κάποιο άλλο φαινόμενο. Μια πιθανή ερμηνεία είναι η μετακίνηση των μαγνητικών πόλων της γης σε σχέση με τη θέση των γήινων πόλων περιστροφής της, ένα γεγονός που έχει διαπιστωθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Η μετακίνηση του Βόρειου μαγνητικού πόλου Οι επιστήμονες από καιρό ξέρουν ότι οι μαγνητικοί πόλοι μετακινούνται. Ο James Ross εντόπισε το Βόρειο Πόλο για πρώτη φορά το 1831 μετά από ένα εξαντλητικό αρκτικό ταξίδι κατά τη διάρκεια του οποίου το σκάφος του είχε κολλήσει στον πάγο για τέσσερα χρόνια. Κανένας άλλος δεν ξαναπήγε εκεί κατά τον 19ο αιώνα. Το 1904, ο Ρόαλνρ Αμούνδσεν (Roald Amundsen) έφτασε στον Βόρειο Πόλο αλλά ανακάλυψε ότι είχε μετακινηθεί τουλάχιστον 50 km από την αντίστοιχη εποχή του Ross. Ο Βόρειος Πόλος συνέχισε να κινείται, κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, με μέση ταχύτητα 10 km ετησίως. Πρόσφατα επιταχύνθηκε και έφτασε τα 40 km ετησίως. Με αυτό το ρυθμό σε λίγο θα αφήσει τη Βόρεια Αμερική και σε μερικές δεκαετίες θα φθάσει στη Σιβηρία.(σχήμα 2) Η παρακολούθηση της κίνησης του Βόρειου μαγνητικού πόλου έχει ανατεθεί στον Larry Newitt της Γεωλογικής Έρευνας του Καναδά Η αντήχηση Σούμαν (Η θεωρία της συρρίκνωσης ή της μείωσης της ταχύτητας περιστροφής της Γης) Όπως δεχόμαστε σήμερα, η Γη συμπεριφέρεται σαν ένα τεράστιο ηλεκτρικό κύκλωμα και η ατμόσφαιρα της αποτελεί έναν αδύνατο αγωγό που συνδέει την περιοχή μεταξύ της επιφάνειας της γης και την εσωτερική άκρη της ιονόσφαιρας που βρίσκεται 55 χιλιόμετρα πιο πάνω. Συνήθως το φορτίο της περιοχής αυτής είναι περίπου 500.000 Κουλόμπ. Μέσα σε αυτή την περιοχή δημιουργείται μια ροή φορτίων μεταξύ του εδάφους και της ιονόσφαιρας με τη μορφή κυμάτων. Από τα κύματα αυτά ένα είναι το βασικό, με συχνότητα περίπου 7,8 Χερτζ, που ονομάζεται «αντήχηση Σούμαν». Η συχνότητα αυτή, σε μια πρώτη προσέγγιση, υπολογίζεται ως το πηλίκο της διαίρεσης της ταχύτητα διάδοσης του κύματος, δηλαδή της ταχύτητα του φωτός που φτάνει τα 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, με το μήκος της περιφέρειας της Γης που είναι περίπου 40.000 χιλιόμετρα. Τα αλλά κύματα είναι συνοδευτικά και παρουσιάζουν αρμονικές συχνότητες μεταξύ 6 και 50 κύκλων ανά δευτερόλεπτο και συγκεκριμένα βρίσκονται στα 7.8, 14, 20, 26, 33, 39 και 45 Χερτζ, με μια καθημερινή απόκλιση περίπου +/- 0,5 Χερτζ. Τα κύματα αυτά προκειμένου να παρατηρηθούν πρέπει να διεγερθεί το «μέσο» μέσα από το οποίο διαδίδονται. Όπως έχει αποδειχθεί, το αίτιο της δημιουργίας τους δεν είναι κάποιο γεγονός που προέρχεται από το εσωτερικό, ή την επιφάνεια της Γης, αλλά από την ηλεκτρική δραστηριότητα στην ατμόσφαιρά της, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του φαινομένου των αστραπών. Όπως είναι φανερό, αν οι ιδιότητες της γήινης ηλεκτρομαγνητικής περιοχής, μεταξύ της επιφάνειας της Γης και της ιονόσφαιρας, παραμείνουν σταθερές, τότε και οι συχνότητες αντήχησης θα παραμείνουν οι ίδιες. Πιθανότατα οι αντηχήσεις αυτές να παρουσιάζουν κάποιες μεταβολές, λόγω των αλλαγών που υφίσταται η ιονόσφαιρα κατά τη διάρκεια των περιόδων της ηλιακής δραστηριότητας. Την ύπαρξη αυτών των κυμάτων την προέβλεψε αρχικά ο Τέσλα, αλλά η ονομασία τους προέρχεται τον γερμανικό φυσικό Βάλτερ Σούμαν. Ο Σούμαν τα ανίχνευσε μαζί με τον Κένιγκ το 1954. Η πρώτη φασματική απεικόνιση αυτού του φαινόμενου έγινε από τους Μπάλσερ και Βάγκνερ το 1960. Τα τελευταία 20 χρόνια ένα μεγάλο μέρος της έρευνας πάνω στην «αντήχηση Σούμαν» έχει πραγματοποιηθεί από το αμερικανικό ναυτικό στο πλαίσιο της μελέτης εξαιρετικά χαμηλών συχνοτήτων επικοινωνίας με τα υποβρύχια. Αναφέρουμε ενδεικτικά το «Εγχειρίδιο της ατμοσφαιρικής ηλεκτροδυναμικής, εντάσεις Ι», γραμμένο από τον Χανς Βόλλαντ, το1995. Το κεφάλαιο 11, σ’ αυτό το βιβλίο, αναφέρεται εξ ολοκλήρου στις αντηχήσεις Σούμαν. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε όταν το 1983 όταν παρουσιάστηκαν εργασίες στις οποίες αναφέρονταν μετρήσεις όπου η «αντήχηση Σούμαν» είχε μεταβληθεί και η συχνότητά της αντί 7.8 Χερτζ ήταν πλέον κάτι λιγότερο από 13 Χερτζ. Οι μετρήσεις αυτές αμφισβητήθηκαν αμέσως, αφού η μεταβολή αυτή θα σήμαινε ή τη μεταβολή της ταχύτητας του φωτός ή τη σημαντική συρρίκνωση της γήινης διαμέτρου, γεγονότα τα οποία όμως δεν είχαν συμβεί. Όπως πιστεύεται σήμερα δεν υπάρχει κάποια αύξηση της αντήχησης Σούμαν, αλλά ένα λάθος στις μετρήσεις. Πιστεύεται δηλαδή ότι λόγω των μεγάλων δυσκολιών οργάνωσης της πειραματικής διάταξης, από τα όργανα δεν μετρήθηκε η «αντήχηση Σούμαν», αλλά με κάποιο σφάλμα η πρώτη αρμονική της, που όπως είπαμε φτάνει περίπου τα 14 Her. Εξάλλου αν η αντήχηση Σούμαν φτάσει ακριβώς τα 13 Χερτζ, όπως υπολογίζεται, η διάρκεια της ημέρας θα ήταν μόλις 16 ώρες. Αυτό σημαίνει ότι σήμερα αν υπολειπόμαστε λίγο από τα 13 Χερτζ η διάρκεια της ημέρας θα έπρεπε να ήταν πολλές ώρες μικρότερη, γεγονός που θα μπορούσαμε να το διακρίνουμε μέσω της χρήσης οργάνων χρόνου που η λειτουργία τους δεν εξαρτάται από τις μεταβολές της αντήχηση Σούμαν. Υπενθυμίζουμε ότι ένα τέτοιο όργανο μέτρησης του χρόνου είναι ο ίδιος ο ουρανός. http://www.pronews.gr/portal/20160507/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%83/%CE%BC%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CE%B6%CE%B7%CF%82-%C2%AB%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%AE%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%80%CE%B5%CE%B4%CE%AF%CE%BF%CF%85%C2%BB

Επαναλειτουργεί ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) Ο μεγάλος επιταχυντής αδρονίων (LHC) του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών (CERN) ξεκίνησε την επίσημη λειτουργία του και πάλι, μετά από τη συνηθισμένη χειμερινή ανάπαυλά του, όπως ανακοίνωσε σήμερα το ερευνητικό κέντρο. Σκοπός του για το 2016 είναι η συλλογή όσο το δυνατόν περισσότερων δεδομένων, που θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να εισχωρήσουν στα Άδυτα της θεμελιώδους φυσικής. Οι επιστήμονες του CERN ανακοίνωσαν ότι όλα τα πειράματα του επιταχυντή είναι έτοιμα να δεχτούν νέα δεδομένα, αυξάνοντας την ενέργεια των δεσμών πρωτονίων για να πετύχουν τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό συγκρούσεων σωματιδίων. «Ο LHC είναι σε εξαιρετική κατάσταση. Έχουμε τον φιλόδοξο στόχο για το 2016 να συγκεντρώσουμε έξι φορές περισσότερα δεδομένα απ΄ ό,τι το 2015,» δήλωσε ο διευθυντής Επιταχυντών και Τεχνολογίας του CERN Φρέντερικ Μπόρντρι. «Η επαναλειτουργία του LHC είναι πάντα φορτισμένη συναισθηματικά για εμάς,», ανέφερε η Φαμπιόλα Τζιανότι, νέα γενική διευθύντρια του CERN. «Τα δεδομένα που θα συλλέξουμε το 2016, θα επιτρέψουν να βελτιώσουμε τις μετρήσεις μας για το μποζόνιο Χιγκς και για τα άλλα γνωστά σωματίδια, ενώ ταυτόχρονα διαθέτουμε τη δυναμική για να αναζητήσουμε νέα φυσικά φαινόμενα, που θα μας οδηγήσουν σε καινούριες ανακαλύψεις.» Η επαναλειτουργία του LHC σηματοδοτεί τη δεύτερη χρονιά που ο επιταχυντής θα λειτουργήσει στην εξαιρετικά υψηλή ενέργεια συγκρούσεων των 13 TeV (τρισεκατομμυρίων ηλεκτρονιοβόλτ). Οι δέσμες των πρωτονίων κινούνται σε έναν υπόγειο δακτύλιο μήκους 27 χιλιομέτρων σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Υπάρχουν ακόμη πολλά αναπάντητα ερωτήματα, όπως π.χ. γιατί στη Φὐση η ύλη υπερίσχυσε της αντιύλης ή σε τι συνίσταται η σκοτεινή ύλη που αποτελεί το ένα τέταρτο όλου του σύμπαντος; Η νέα φάση λειτουργίας του LHC με συγκρούσεις δεσμών πρωτονίων θα διαρκέσει έξι μήνες και στη συνέχεια ο επιταχυντής θα λειτουργήσει για τέσσερις ακόμη εβδομάδες με συγκρούσεις πρωτονίων και ιόντων μολύβδου. Τα τέσσερα μεγαλύτερα πειράματα του LHC ALICE, ATLAS, CMS και LHCb αρχίζουν από σήμερα να συλλέγουν τα δεδομένα του 2016, σε συνεργασία με τρία μικρότερα πειράματα TOTEM, LHCf και MoEDAL, τα οποία θα μελετήσουν με τη μεγαλύτερη δυνατή ευαισθησία συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των συγκρούσεων πρωτονίων. http://physicsgg.me/2016/05/09/%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%b5%ce%af-%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%cf%87%cf%85%ce%bd%cf%84/

Δεύτερη προσνήωση χρησιμοποιημένου πυραύλου από την SpaceX. Μια απλή ιδέα που υπόσχεται να μειώσει το κόστος των διαστημικών επιχειρήσεων δούλεψε σύμφωνα με το σχέδιο για δεύτερη φορά σε διάστημα ενός μήνα: πύραυλος Falcon της αμερικανικής SpaceX έθεσε σε τροχιά έναν γεωστατικό δορυφόρο και στη συνέχεια προσνηώθηκε σε πλατφόρμα στον Ατλαντικό. «Γιούπι!» έγραψε στο Twitter ο Έλον Μασκ, o φιλόδοξος ιδρυτής της εταιρείας που θέλει να χρησιμοποιήσει τον πύραυλο για μια μη επανδρωμένη προσεδάφιση στον Άρη εντός του 2018. Η SpaceX είναι μια από τις δύο εταιρείες που ανεφοδιάζουν τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για λογαριασμό της NASA. Εξυπηρετεί επίσης μεγάλους πελάτες στην αγορά εκτόξευσης δορυφόρων και αναπτύσσει μια επανδρωμένη βερσιόν της κάψουλας Dragon που θα χρησιμοποιούν στο μέλλον οι αμερικανικές επανδρωμένες αποστολές. Έπειτα από αρκετές αποτυχημένες απόπειρες, η εταιρεία έγινε τον περασμένο Δεκέμβριο η πρώτη που καταφέρνει να φέρει πίσω στη Γη το χρησιμοποιημένο πρώτο στάδιο ενός μεγάλου πυραύλου. Τον περασμένο Μάρτιο ακολούθησε η πρώτη προσνήωση, μια πιο τεχνικά πιο απαιτητική επιχείρηση. Η BlueOrigin, μια άλλη νεοσύστατη αεροδιαστημική εταιρεία που ιδρύθηκε από τον δημιουργό του Amazon Τζεφ Μπέζος, έχει καταφέρει κι αυτή να προσεδαφίσει χρησιμοποιημένο πύραυλο, ο οποίος όμως δεν μετέφερε φορτίο σε τροχιά. Ο Falcon 9 που εκτοξεύτηκε την Παρασκευή, ένας γιγάντιος πύραυλος με ύψος 23ώροφου κτηρίου, εκτοξεύτηκε το πρωί της Παρασκευής ώρα Ελλάδας μεταφέροντας τον βαρύ ιαπωνικό δορυφόρο JCSAT-14, σχεδιασμένο να προσφέρει υπηρεσίες τηλεόρασης και δεδομένων στην Ασία, την Αυστραλία και τον Ειρηνικό. Δυόμισι λεπτά μετά την εκτόξευση, το φορτίο αποσυνδέθηκε από το πρώτο και μεγαλύτερο στάδιο του πυραύλου και συνέχισε την πορεία του προς την προκαθορισμένη τροχιά. Το πρώτο στάδιο αναποδογύρισε και άρχισε την κάθοδο για να επιστρέψει 650 χιλιόμετρα από τις ακτές της Φλόριντα στον Ειρηνικό. Εκεί, ανέπτυξε σκέλη προσεδάφισης και ακούμπησε κατακόρυφος σε μια μη επανδρωμένη πλωτή εξέδρα, η οποία θα εξυπηρετεί στο μέλλον τις περισσότερες αποστολές της SpaceX. Το εγχείρημα ήταν δυσκολότερο από ό,τι την προηγούμενη φορά δεδομένου ότι το φορτίο έπρεπε να φτάσει σε μεγαλύτερο ύψος και ο πύραυλος ανέπτυξε διπλάσια ταχύτητα και μεγαλύτερη θερμοκρασία. Σύμφωνα με τον Έλον Μασκ, o οποίος έχει επίσης ιδρύσει τις εταιρείες PayPal και Tesla Motors, στην τελευταία προσπάθεια ο Falcon 9 χρειάστηκε διπλάσια επιβράδυνση. Ο πρώτος πύραυλος που κατάφερε να φέρει πίσω στη Γη η SpaceX θα γίνει μόνιμο έκθεμα έξω από τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στο Χόθορν της Καλιφόρνια, ενώ ο πύραυλος της πρώτης επιτυχημένης προσνήωσης προγραμματίζεται να χρησιμοποιηθεί εκ νέου το καλοκαίρι. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500075593 «Το σύμπαν στα χέρια σας», του δρος Κριστόφ Γκαλφάρ, στο Ιδρυμα Ευγενίδου. Η Ενωση Ελλήνων Φυσικών, το Ιδρυμα Ευγενίδου και οι Εκδόσεις Καλέντη διοργανώνουν αύριο το βράδυ, στις 7 μ.μ., στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Ευγενίδου εκδήλωση με ξεχωριστό ενδιαφέρον για όσους ενδιαφέρονται για την κβαντοφυσική, τις μαύρες τρύπες, τη θεωρία των χορδών και όλα τα εξωτικά στοιχεία του κόσμου που μας περιβάλλει: ο αστροφυσικός και βραβευμένος εκλαϊκευτής δρ Κριστόφ Γκαλφάρ (μαθητής του Στίβεν Χόκινγκ) θα παρουσιάσει το βιβλίο του που μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Καλέντη, με τίτλο «Το σύμπαν στα χέρια σας». Το βιβλίο κυκλοφορεί, επίσης, στις χώρες: ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Ισπανία, Σουηδία, Ιταλία, Τσεχία, Ρωσία, Ιαπωνία, Κίνα, Ταϊβάν, Κορέα, Βραζιλία και έχει γίνει ήδη best seller. Η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στην πρόσφατη σπουδαία ανακάλυψη σχετικά με τον εντοπισμό βαρυτικών κυμάτων, που ανοίγει νέους ορίζοντες στη μελέτη αυτού που οι αγγλόφωνοι ονομάζουν The Cosmos. Το κοινό θα έχει ακόμα την ευκαιρία να παρακολουθήσει, μεταξύ άλλων, μια ενδιαφέρουσα επισκόπηση των μεγάλων ανακαλύψεων του 20ού και του 21ου αιώνα στον τομέα της κοσμολογίας, της αστροφυσικής και της αστρονομίας. Τον συγγραφέα θα προλογίσει ο δρ Γιάννης Νταλιάνης, ερευνητικός συνεργάτης της Ομάδας Θεωρητικής Φυσικής στον Τομέα Φυσικής της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Ηλίας Μαγκλίνης. Εχει προβλεφθεί παράλληλη διερμηνεία από και προς τα ελληνικά και αγγλικά, καθώς και διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα. Η είσοδος είναι ελεύθερη αλλά απαραίτητη είναι η κράτηση θέσης στα τηλέφωνα 210-94.69.631 και 632. Ιδρυμα Ευγενίδου, Λεωφόρος Συγγρού 387, Παλαιό Φάληρο. http://www.kathimerini.gr/858692/article/epikairothta/episthmh/to-sympan-sta-xeria-sas-toy-dros-kristof-gkalfar-sto-idryma-eygenidoy

Η διάβαση του Ερμή μπροστά από τον Ήλιο. Δευτέρα 9 Μαΐου 2016 από 2:12 μμ έως 8:23 μμ Ο Ερμής θα φαίνεται σαν μια μαύρη κουκίδα – το 1/150ό της διαμέτρου του Ήλιου- που θα διασχίζει αργά επί 7,5 περίπου ώρες τον δίσκο του Ήλιου. Προσοχή: Δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να παρατηρήσουμε το φαινόμενο με γυμνά μάτια ή κιάλια. Ο Ερμής έχει φαινόμενη διάμετρο σχεδόν 180 φορές μικρότερη από αυτή του Ήλιου και παρά το ότι βρίσκεται μπροστά από τον Ήλιο δεν ελαττώνει σημαντικά το φως που φθάνει στα μάτια μας. Η χρήση ειδικών ηλιακών γυαλιών ή διαμορφωμένων τηλεσκοπίων από ειδικούς είναι απαραίτητη για την παρατήρηση. Το απόγευμα της Δευτέρας 9 Μαΐου 2016 θα έχουμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε στην Ελλάδα ένα σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο. Ο πλανήτης Ερμής θα βρεθεί ακριβώς ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο. Αποτέλεσμα αυτής της κοσμικής συγκυρίας, η οποία συμβαίνει κάθε 8 περίπου χρόνια, είναι να μπορούμε να δούμε τον Ερμή ως μια σκοτεινή κουκκίδα η οποία κινείται με αργό ρυθμό πάνω στο δίσκο του Ήλιου. Αστρονόμοι του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, το οποίο φέτος γιορτάζει τα 170 χρόνια από την έναρξη της λειτουργίας του ως το πρώτο ερευνητικό Ίδρυμα της σύγχρονης Ελλάδας, σε συνεργασία με ερασιτέχνες αστρονόμους της Ελληνικής Αστρονομικής Ένωσης θα παρατηρήσουν το φαινόμενο από ειδικά τηλεσκόπια τα οποία θα εγκατασταθούν στους κήπους του Αστεροσκοπείου στο λόφο των Νυμφών στο Θησείο. Εξειδικευμένο προσωπικό θα βρίσκεται στο χώρο και θα είναι στη διάθεση τόσο των ΜΜΕ τα οποία επιθυμούν να ενημερώσουν τους πολίτες για το φαινόμενο αυτό, αλλά και όλων των Αθηναίων και επισκεπτών της πρωτεύουσας που θέλουν να μας επισκεφθούν και να παρατηρήσουν το σπάνιο αυτό φαινόμενο μέσα από ένα ειδικό τηλεσκόπιο. Τα ιστορικά τηλεσκόπια του Αστεροσκοπείου Αθηνών στο Θησείο αλλά και το μουσείο του Κέντρου Επισκεπτών το οποίο περιλαμβάνει πλήθος επιστημονικών οργάνων του 19ου αιώνα, καθώς και ένα μοναδικό αντίγραφο του μηχανισμού των Αντικυθήρων, θα είναι ανοικτά για το κοινό. Προτεινόμενη ώρα επίσκεψης είναι 3 μμ με 6 μμ. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με την Δρ. Αναστασία-Φιόρη Μεταλληνού στο Κέντρο Επισκεπτών του ΕΑΑ στο Θησείο στα τηλέφωνα 210-3490055 και 210-3490160. H NASA θα αναμεταδίδει ζωντανά το φαινόμενο μέσω διαδικτύου χρησιμοποιώντας παρατηρήσεις από διάφορα διαστημικά τηλεσκόπια στη διεύθυνση : http://www.nasa.gov/transit http://eclipse.gsfc.nasa.gov/transit/transit.html Ο Ερμής ολοκληρώνει μια πλήρη τροχιά γύρω από τον Ήλιο κάθε 88 μέρες (το έτος του) και περνάει ανάμεσα στη Γη και στον Ήλιο κάθε 116 μέρες. Όμως συνήθως ο πλανήτης φαίνεται κάτω ή πάνω από τον ηλιακό δίσκο και όχι μέσα σε αυτόν. Επειδή ο Ερμής είναι ο κοντινότερος πλανήτης στον λαμπρό Ήλιο, κινούμενος σε απόσταση μόνο 46 έως 70 εκατ. χλμ. από αυτόν, είναι δύσκολο να μελετηθεί με τηλεσκόπια από τη Γη. Η θερμοκρασία στην επιφάνειά του κυμαίνεται από μείον 170 έως άνω των 400 βαθμών Κελσίου. Περιστρέφεται τόσο αργά γύρω από τον άξονά του, που εμφανίζει την μοναδική ιδιομορφία η μέρα του (μία πλήρης περιστροφή του) να έχει διπλάσια διάρκεια από το έτος του (μια πλήρης περιφορά γύρω από τον Ήλιο). Είναι ένας πυκνός πλανήτης με μια «σιδερένια καρδιά» αναλογικά μεγαλύτερη από ό,τι ο πυρήνας από σίδηρο της Γης, ενώ η επιφάνειά του εμφανίζει έντονα ίχνη ηφαιστειακής δραστηριότητας. Μέχρι τώρα, δύο αποστολές της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) έχουν επισκεφθεί τον πλανήτη: το σκάφος «Mariner 10» τρεις φορές στη διετία 1974-75 και το «Messenger» το 2011-15. Η αποστολή BepiColombo του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Διαστήματος (JAXA), που θα εκτοξευθεί το 2017 ή το 2018, θα φθάσει στον Ερμή το 2024. Στην φωτογραφία φωτογράφηση του φαινομένου κατά το παρελθόν. Έχουν συνδυαστεί 37 διαφορετικές φωτογραφίες του Ήλιου τη στιγμή που ο Ερμής βρισκόταν ακριβώς ανάμεσα στη Γη και τον Ηλιακό δίσκο. Οι θέσεις του Ερμή με την πάροδο του χρόνου φαίνονται ως διαδοχικές κουκκίδες στον δίσκο του Ήλιου. http://physicsgg.me/2016/05/07/%ce%b7-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%ae-%ce%bc%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%ac-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd%ce%ae%ce%bb%ce%b9%ce%bf/

To 2036 οι πρώτοι Κινέζοι αστροναύτες στη Σελήνη. Στόχος της Κίνας είναι οι πρώτες επανδρωμένες αποστολές της στη Σελήνη να πραγματοποιηθούν το 2036, σύμφωνα με υψηλό αξιωματούχο της διαστημικής υπηρεσίας της χώρας. Δεκαοκτώ χρόνια νωρίτερα, και πιο συγκεκριμένα το 2018, ένα κινεζικό ρομποτικό διαστημόπλοιο θα προσεδαφισθεί στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Το 2003, η Κίνα έγινε η τρίτη χώρα που έστειλε αστροναύτες στο διάστημα, μετά τη Σοβιετική Ένωση και τις ΗΠΑ. Έχοντας ως απώτερο στόχο την «κατάκτηση» της Σελήνης, το 2013 προσεδάφισε στον δορυφόρο της Γης το τροχοφόρο ρομπότ «Γιούτου». Πλέον η χώρα «πρέπει να εξελίξει τις δυνατότητές της ώστε μέσα στα επόμενα 15-20 χρόνια να κάνει πραγματικότητα τα σχέδιά της για την εξερεύνηση της Σελήνης», όπως αναφέρει η ιστοσελίδα του Κινεζικού Επανδρωμένου Διαστημικού Προγράμματος, παραθέτοντας δηλώσεις του Τσανγκ Γουλίν, αντιστράτηγου και υποδιοικητή του Προγράμματος. Σύμφωνα με την εφημερίδα China Daily, με τις δηλώσεις του αξιωματούχου για πρώτη φορά επιβεβαιώνονται επίσημα τα σχέδια για την αποστολή αστροναυτών στο φεγγάρι. Ένας στόχος που, όπως δηλώνουν ειδικοί στην εφημερίδα, για να γίνει πραγματικότητα θα πρέπει πρώτα να κατασκευασθούν πύραυλοι που θα μπορούν να μεταφέρουν φορτία έως 100 τόνων μέχρι τη χαμηλή γήινη τροχιά. Σύμφωνα με τους ίδιους ειδικούς, η Κίνα θα χρειασθεί επίσης να αναπτύξει αρκετές ακόμη εξελιγμένες τεχνολογίες και εξοπλισμό, όπως για παράδειγμα νέες στολές για τους αστροναύτες. Το διαστημικό πρόγραμμα αποτελεί βασική προτεραιότητα για το Πεκίνο, με τον πρόεδρο Σι Τσινπίνγκ να έχει κατά καιρούς δηλώσει πως η χώρα θέλει να γίνει διαστημική υπερδύναμη. Σύμφωνα με τοπικά ΜΜΕ, ο ετήσιος προϋπολογισμός του προγράμματος αγγίζει τα 2 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι βλέψεις της Κίνας δεν περιορίζονται στη Σελήνη, αφού στόχος της είναι μέχρι το 2022 να έχει ολοκληρώσει έναν σταθμό σε τροχιά γύρω από τη Γη, ο οποίος θα της επιτρέψει να έχει μόνιμη παρουσία στο διάστημα. Μάλιστα, τον περασμένο μήνα ανακοίνωσε πως η βασική μονάδα του σταθμού θα εκτοξευθεί σε περίπου δύο χρόνια από σήμερα. Επιπλέον, το 2020 προγραμματίζει την εκτόξευση ενός μη επανδρωμένου διαστημοπλοίου με προορισμό τον Άρη. Το σκάφος αναμένεται να φτάσει στον στόχο του μέσα στην επόμενη χρονιά, στέλνοντας στη συνέχεια ένα ρομπότ να προσεδαφιστεί στον Κόκκινο Πλανήτη. Σκοπός της αποστολής θα είναι να μελετηθεί το έδαφος και η ατμόσφαιρα του Άρη, αναζητώντας μεταξύ άλλων ίχνη νερού. http://www.naftemporiki.gr/story/1100202/to-2036-oi-protoi-kinezoi-astronautes-sti-selini

Η ΙΒΜ «άνοιξε» στο κοινό τον κβαντικό επεξεργαστή της. Προσβάσιμο στο ευρύ κοινό μέσω του Ίντερνετ κατέστησε τον λειτουργικό κβαντικό επεξεργαστή της η ΙΒΜ, δίνοντας σε κάθε ενδιαφερόμενο τη δυνατότητα να ασχοληθεί με τον πολλά υποσχόμενο αυτό τομέα, που θεωρείται ότι αποτελεί το άμεσο μέλλον των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Η πρόσβαση, για σκοπούς πειραματισμού, είναι δυνατή μέσω μιας πρωτοποριακής πλατφόρμας που είναι διαθέσιμη μέσω του IBM Cloud σε desktop ή φορητές συσκευές. Πρόκειται για την IBM Quantum Experience, η οποία θα επιτρέπει στους χρήστες της να τρέχουν αλγορίθμους και πειράματα στον επεξεργαστή, να δουλεύουν πάνω σε κβαντικά bit (qubits), καθώς και να εξερευνούν, μέσω tutorials και εξομοιώσεων, τις δυνατότητες των κβαντικών υπολογιστών. Ο κβαντικός επεξεργαστής της ΙΒΜ αποτελείται από πέντε qubits και βρίσκεται στο IBM T.J. Watson Research Center στη Νέα Υόρκη. Όπως υποστηρίζει η εταιρεία, η κλίμακά του μπορέι να αυξηθεί για τη δημιουργία μεγαλύτερων συστημάτων και αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της λειτουργίας ενός «πραγματικού» κβαντικού υπολογιστή, που θα μπορεί να προγραμματιστεί για να κάνει οποιαδήποτε υπολογιστική εργασία και θα είναι τρομακτικά ταχύτερος από τα συμβατικά συστήματα, σε μια σειρά εφαρμογών από τομεία όπως η επιστήμη, οι επιχειρήσεις κ.α. Ακόμα και αν ένας τέτοιος υπολογιστής δεν υπάρχει σήμερα, η ΙΒΜ οραματίζεται μεσαίου μεγέθους κβαντικούς υπολογιστές 50-100 qubits μέσα στην επόμενη δεκαετία. Σημειώνεται πως ακόμα και ένας υπολογιστής με 50 qubits θα ήταν ισχυρότερος από όλα τα συστήματα που απαρτίζουν το σημερινό Top500 των υπερυπολογιστών, κάτι που δείχνει τις τεράστιες δυνατότητες της συγκεκριμένης τεχνολογίας. Οι κβαντικοί υπολογιστές αποτελούν το «Άγιο Δισκοπότηρο» της παρούσας επιστήμης υπολογιστών, καθώς υπόσχονται να λύσουν ανυπέρβλητα για τα σημερινά δεδομένα προβλήματα. Χρησιμοποιούν κβαντικά bits (quantum bits – qubits), σε αντίθεση με τους ψηφιακούς υπολογιστές, που χρησιμοποιούμε σήμερα και οι οποίοι είναι βασισμένοι σε τρανζίστορ - και στους οποίους, τα δεδομένα πρέπει να κωδικοποιούνται σε δυαδικά bits (binary digits – bits). Τα qubits μπορούν να υφίστανται σε πολλαπλές καταστάσεις ταυτόχρονα, παρέχοντας τη δυνατότητα να εκτελείται μεγάλος όγκος υπολογισμών παράλληλα, επιταχύνοντας, έτσι, την επίλυση προβλημάτων. http://www.naftemporiki.gr/story/1100304/i-ibm-anoikse-sto-koino-ton-kbantiko-epeksergasti-tis

Ο «πατέρας» της Αστρονομίας. Από τη γενέθλια πόλη του έλαβε το όνομα Ίππαρχος ο Νικαεύς, αν και είναι περισσότερο γνωστός ως Ίππαρχος ο Ρόδιος, αφού, σύμφωνα με πολλούς ερευνητές, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Ρόδο, όπου έκανε και τις περισσότερες παρατηρήσεις του. Παρ’ όλα αυτά, μερικά από τα πιο παραγωγικά του χρόνια τα πέρασε ως διευθυντής του αστεροσκοπείου του Μουσείου της Αλεξάνδρειας. Στην περίφημη εκείνη πόλη του Αλεξάνδρου, ο Ίππαρχος δημιούργησε τον πρώτο κατάλογο των 48 γνωστών στην αρχαιότητα αστερισμών με την ακριβή θέση 1.022 άστρων που διασώζεται στο βιβλίο του Πτολεμαίου «Μαθηματική Σύνταξις» (Αλμαγέστη). Για τη δημιουργία του καταλόγου του ο Ίππαρχος «…εφηύρε τα κατάλληλα όργανα για τον ορισμό της θέσης του κάθε άστρου έτσι ώστε από τη θέση και από το μέγεθός τους να αναγνωρίζονται εύκολα και, εάν κάποιο απ’ αυτά εξαφανιζόταν ή κάποιο νέο εμφανιζόταν ή ορισμένα απ’ αυτά μετακινούνταν ή εάν η λάμψη μερικών άλλαζε, να γίνεται άμεσα αντιληπτό, μ’ αυτόν τον τρόπο άφησε στην ανθρωπότητα τον ουρανό ολόκληρο ως κληρονομιά», όπως μας αναφέρει ο Πλίνιος. Είχαν ήδη περάσει 180 έτη από τον θάνατο του ιδρυτή της μεγάλης πόλης και ο Ίππαρχος θα περνούσε 20 συνολικά χρόνια στην ίδια θέση που του έδινε την ευκαιρία να μελετήσει με προσοχή όλες τις πληροφορίες που ήσαν συγκεντρωμένες στη Μεγάλη Αλεξανδρινή Βιβλιοθήκη από προηγούμενους ερευνητές. Παρατηρήσεις και έρευνες από τους Βαβυλωνίους έως τον Μέτωνα, και από τον Αρίσταρχο έως τον Αρίστυλλο και τον Τιμόχαρη. Με βάση τις δικές του παρατηρήσεις και τις μετρήσεις που βρήκε στο αρχείο του αστεροσκοπείου, ανακάλυψε ότι τα άστρα μετακινούνται από τη θέση τους κατά 1/72 της μοίρας κάθε χρόνο! Με τις συγκριτικές του, δηλαδή, παρατηρήσεις o Ιππαρχος (αστρονόμος, μαθηματικός και γεωγράφος) είχε ανακαλύψει τη «μετάπτωση των ισημεριών»! Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της ανακάλυψης αυτής, αρκεί να επισημάνουμε ότι το φαινόμενο αυτό οφείλεται σε μια απειροελάχιστη κυκλική κίνηση του άξονα της Γης (που περιστρέφεται σαν μια σβούρα η οποία είναι έτοιμη να πέσει), η οποία χρειάζεται 25.770 χρόνια περίπου για να ολοκληρωθεί! Πράγμα που σημαίνει ότι, με την πάροδο των αιώνων, αλλάζει σιγά σιγά και το άστρο που σημαδεύει τον Βόρειο Ουράνιο Πόλο. Γιατί άλλος είναι σήμερα ο «Πολικός Αστέρας» που βλέπουμε στον ουρανό (άλφα Μικρής Αρκτου), άλλος ήταν ο Πολικός πριν από 5.000 χρόνια (άλφα Δράκοντα) και άλλος θα είναι ο Πολικός σε 12.000 χρόνια (άλφα Λύρας). Και όμως η ανακάλυψη αυτή δεν ήταν παρά ένα μόνο από τα δεκάδες παρόμοια επιτεύγματα που δικαίως έδωσαν στον Ιππαρχο τις προσωνυμίες του «πρίγκιπα της παρατήρησης» και του «θεμελιωτή της τριγωνομετρίας» και αναμφιβόλως επάξια τον τίτλο του «πατέρα της αστρονομίας». Χάρη στην υπομονή και την οξυδέρκειά του, ο Ίππαρχος υπολόγισε επακριβώς τη διάμετρο της Σελήνης και την κυμαινόμενη απόστασή της από τη Γη, προσδιόρισε τη θέση του περίγειου και του απόγειου του Ηλιου, υπολόγισε επακριβώς τη διάρκεια του ηλιακού και αστρικού έτους (επιτρέποντας έτσι στον Σωσιγένη να δημιουργήσει 100 χρόνια αργότερα το Ιουλιανό Ημερολόγιο), υπολόγισε επακριβώς τη λόξωση της εκλειπτικής (κλίση του γήινου άξονα), ενώ απέδειξε επίσης και την ανισότητα της διάρκειας των εποχών. Επιπλέον αυτών, βελτίωσε τα ήδη υπάρχοντα όργανα των αστρονομικών παρατηρήσεων και επινόησε πολλά νέα, μεταξύ των οποίων τη στερεά σφαίρα, τη διόπτρα (ένα όργανο μέτρησης μικρών γωνιών) και τον αστρολάβο, επίπεδο και σφαιρικό, που αποτέλεσε το σημαντικότερο όργανο ουρανίων παρατηρήσεων μέχρι την εφεύρεση του τηλεσκοπίου, 1.800 χρόνια αργότερα, αν και χρησιμοποιούνταν ευρέως μέχρι και τον 19ο αιώνα. Τελικά το 120 π.Χ., ο Ίππαρχος, ο γιος του Διονυσίου, πέρασε στην αθανασία εκεί απ’ όπου φαίνεται ότι έκανε και τις περισσότερες αστρικές του παρατηρήσεις: την παραλία της αγαπημένης του Ρόδου. http://physicsgg.me/2016/05/08/%ce%bf-%cf%80%ce%b1%cf%84%ce%ad%cf%81%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%af%ce%b1%cf%82/

Τελευταία πρόσκληση για εγγραφή στο ActInSpace - Δηλώστε συμμετοχή έως 15.05 Στις 20-21 Μαΐου το α2-innohub στην Αθήνα και το π1-innohub στην Πάτρα ανοίγουν ταυτόχρονα τις πόρτες τους για να υποδεχτούν σε ένα δημιουργικό μαραθώνιο φοιτητές, νέους επιστήμονες, μηχανικούς, προγραμματιστές, νέους επαγγελματίες, δημιουργικούς ανθρώπους, οι οποίοι θα συναγωνιστούν σε ομάδες για την επίλυση των 54 προκλήσεων του παγκόσμιου διαγωνισμού ActInSpace με τη χρήση διαστημικών δεδομένων, δημιουργώντας σε 24 ώρες ένα καινοτόμο σχέδιο με ρεαλιστική λύση για την βέλτιστη αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων. Ο διαγωνισμός είναι ανοιχτός στο κοινό και δεν υπάρχει κόστος συμμετοχής, ωστόσο απαιτείται προεγγραφή. Σκοπός του είναι η δημιουργία νέων καινοτόμων ιδεών και επιχειρηματικών πρωτοβουλιών με την αξιοποίηση διαστημικών τεχνολογιών και η καλλιέργεια του επιχειρηματικού πνεύματος. Οι διαγωνιζόμενοι καλούνται να επιλέξουν μεταξύ των προκλήσεων, αυτή που τους ταιριάζει, και με την καθοδήγηση εμπειρογνωμόνων και διακεκριμένων μεντόρων να δημιουργήσουν το δικό τους project, το οποίο θα παρουσιάσουν σε επιτροπή στο τέλος της ημέρας. Ο νικητής που θα αναδειχτεί από τον εθνικό διαγωνισμό στην Αθήνα και Πάτρα θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον Ευρωπαϊκό τελικό στην Τουλούζη στις 29 Ιουνίου 2016. Τελικό έπαθλο Η νικήτρια ομάδα του παγκόσμιου τελικού του ActInSpace θα κερδίσει μια πτήση σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας με το αεροσκάφος όπου εκπαιδεύονται οι αστροναύτες της Novespace. Ακόμα μεταξύ των βραβείων περιλαμβάνονται ένα Voucher αξίας 100.000€ για δορυφορικά δεδομένα από την Airbus Defence and Space, ενώ ένας μεγάλος αριθμός ομάδων θα λάβει υποστήριξη για την περαιτέρω ανάπτυξη της ιδέας του και τη δημιουργία της δικής του start-up. Εγγραφή Οι ενδιαφερόμενοι σε Αθήνα και Πάτρα μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή έως την Κυριακή 15 Μαΐου 2016: http://www.actinspace.org/en/inscription To ΑctInSpace, που φέτος πραγματοποιείται ταυτόχρονα σε 27 πόλεις παγκοσμίως, διοργανώνεται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA), τη Γαλλική Υπηρεσία Διαστήματος (CNES), και το ESA BIC Sud France και υποστηρίζεται από την Airbus Defence and Space, την Airfrance/KLM και τη Novespace. O εθνικός διαγωνισμός του ActInSpace υλοποιείται υπό το συντονισμό του Corallia, φορέα συντονιστή του si-Cluster, με την ευγενική χορηγία των μελών του si-Cluster: Alma Technologies, ESS, Planetek Hellas και GET, την υποστήριξη της ΕΒΙΔΙΤΕ, του IEEE SB NTUA και του IEEE SB University of Patras, την τεχνική υποστήριξη της Lancom και χορηγό επικοινωνίας το The TOC. Διαβάστε ολόκληρο το Δελτίο Τύπου του si-Cluster εδώ. http://www.si-cluster.gr/el/si-news/si-cluster-news/3357-act-in-space-participate.html http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Teleytahia_prhosklese_gia_eggraphhe_sto_ActInSpace_-_Delhoste_symmetochhe_heos_15.05 Ο ενδυματολόγος του Iron Man σχεδιάζει τώρα στολές για τη SpaceX. Η ομάδα του σχεδίασε τις στολές για τον κινηματογραφικό Iron Man, τον Spiderman, τον Thor και, πιο πρόσφατα, τον Spiderman. Τώρα, ο Χοσέ Φερνάντες εργάζεται για τον φιλόδοξο δισεκατομμυριούχο Έλον Μασκ και σχεδιάζει τις στολές μιας νέας γενιάς αστροναυτών. «Σχεδίασα μια διαστημική στολή για την SpaceX» λέει ο Φερνάντες σε βιντεοσκοπημένη συνέντευξή του στο Tested. «Δεν μπορώ να σας το δείξω, πιθανώς όμως να την αποκαλύψουν του χρόνου» προαναγγέλλει. Σε προηγούμενη συνέντευξή του στο περιοδικό Bleep, ο διάσημος ενδυματολόγος των υπερηρώων εξηγεί πώς η εταιρεία του Ironhead Studios προσκλήθηκε από τον Έλον Μασκ, ιδρυτή των PayPal, Tesla και SpaceX, να παρουσιάσει πρόταση για τις στολές που θα χρησιμοποιούνται από τα τέλη της δεκαετίας στο σκάφος Dragon της SpaceX. «Η SpaceX ήρθε σε επαφή μαζί μου για να ρωτήσει αν θα σχεδίαζα μια διαστημική. Δεν γνώριζα τι ήταν η SpaceX και νόμιζα πως επρόκειτο για ταινία» διηγείται. «Δούλεψα μαζί του [με τον Έλον Μασκ] για έξι μήνες και, στο τέλος αυτού του διαστήματος, δημιουργήσαμε μια στολή την οποία τώρα δουλεύουν με αντίστροφη μηχανική για να την κάνουν λειτουργική για πτήση» αναφέρει. «Ήθελε να φαίνεται στιλάτη. Έπρεπε να είναι πρακτική αλλά χρειαζόταν επίσης να έχει άψογη εμφάνιση» επισημαίνει. Η SpaceX έχει ήδη εξασφαλίσει επικερδές συμβόλαιο της NASA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού με μη επανδρωμένα σκάφη Dragon. Μια διαφορετική βερσιόν του Dragon για επανδρωμένες πτήσεις αναμένεται να χρησιμοποιηθεί στην πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη τη δεκαετία του 2030. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500075311 Μαγεία: Αστροναύτης θαυμάζει τα ελληνικά νησιά από το διάστημα. Από εκεί που βρίσκεται, έχει την ευκαιρία να θαυμάζει διάφορες γωνιές του πλανήτη μας. Την Τετάρτη, ο Τιμ Πικ «στάθηκε» στις ομορφιές της Ελλάδας. Ο Βρετανός αστροναύτης, που βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, δημοσίευσε μία φωτογραφία από τα ελληνικά νησιά, στον λογαριασμό του στο Twitter. «Υπέροχη θέα από τα ελληνικά νησιά», έγραψε ο Πικ. Ο Βρετανός πήρε τη «σκυτάλη» από τον Σκοτ Κέλι, τον Αμερικανό που έμεινε σχεδόν ένα χρόνο στο διάστημα, δημοσιεύοντας τακτικά φωτογραφίες του πλανήτη μας στα social media. http://www.pronews.gr/portal/20160504/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B8%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%AC-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C

Ετοιμάζεται ο ρομποτικός «άποικος» του πλανήτη Άρη. Ένα ανθρωποειδές ρομπότ, το οποίο θα μπορούσε να βοηθήσει στην κατασκευή και τη συντήρηση μίας βάσης στον πλανήτη Άρη για αστροναύτες, κατέφθασε στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου για την επόμενη φάση εξέλιξής του. Το μηχάνημα έχει ύψος 1,80 μέτρα και παραχωρήθηκε στο ίδρυμα της Σκωτίας σε συνεργασία με τη NASA, η οποία κατασκεύασε την αρχική εκδοχή του το 2013. Δύο ακόμη ανάλογα πρωτότυπα έχουν δοθεί στο ΜΙΤ στη Μασαχουσέτη και το πανεπιστήμιο της Βοστόνης. Ονομάζεται Βαλκυρία (ή αλλιώς R5) και προς το παρόν μπορεί να περπατήσει και να πραγματοποιήσει ορισμένες βασικές κινήσεις. Σκοπός ωστόσο των ερευνητών είναι να το «προικίσουν» με πολύ πιο εξελιγμένες δεξιότητες, ώστε να μπορεί να φέρει σε πέρας αρκετές εργασίες στον Άρη. Στόχος της NASA είναι να βρεθεί στον Κόκκινο Πλανήτη πριν από τη δεκαετία του 2030, όταν εκτιμάται πως θα γίνουν οι πρώτες επανδρωμένες αποστολές στον Κόκκινο Πλανήτη. Το μηχάνημα ζυγίζει 125 κιλά, ενώ οι επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου θα προσπαθήσουν να βελτιώσουν τη βάδισή του, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τα δύο ρομποτικά του «χέρια». Παράλληλα, θα αναβαθμίσουν τους αισθητήρες που βρίσκονται στο «σώμα» του, για να μπορεί να αντιλαμβάνεται καλύτερα το περιβάλλον, ενώ στόχος τους είναι να εξελίξουν όλα εκείνα τα συστήματα που θα επιτρέπουν στο ρομπότ να συνεργάζεται με ανθρώπους, άλλα και άλλα μηχανήματα. «Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο επιστημονικό εγχείρημα», ανέφερε στο BBC ο Σέθου Βιγιάκουμαρ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο και διευθυντής του Κέντρου Ρομποτικής του Εδιμβούργου. «Στόχος μας είναι να βρούμε λύσεις για όλες τις τεχνικές προκλήσεις που υπεισέρχονται στην ανάπτυξη ενός ανθρωποειδούς ρομπότ μεγάλης κλίμακας». Το ρομπότ έχει ανθρωποειδή μορφή για να μπορεί να συνεργάζεται με τον άνθρωπο ή να αναλαμβάνει επικίνδυνες εργασίες. Έτσι, όπως ελπίζουν οι κατασκευαστές του, θα μπορέσει να ταξιδέψει στον Άρη αρκετά χρόνια πριν από τους πρώτους αστροναύτες, για να προετοιμάσει τις υποδομές που θα «υποδεχθούν» αργότερα τους πρώτους ανθρώπους. Σε δύο χρόνια από σήμερα, το R5 του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου θα πάρει μέρος σε ένα ειδικό διαγωνισμό της NASA, μαζί με τα δύο άλλα πρωτότυπα από το ΜΙΤ και το πανεπιστήμιο της Βοστόνης. Μέσα από τις δοκιμασίες που θα περάσουν, θα διαπιστωθεί ποιο από αυτά έχει εξελιχθεί σε μεγαλύτερο βαθμό, ώστε να μπορεί να πραγματοποιήσει με επιτυχία μία αποστολή στον πλανήτη Άρη. http://www.pronews.gr/portal/20160505/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1/%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%81%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%C2%AB%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%82%C2%BB-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%AC%CF%81%CE%B7

Μεγάλη επιστημονική ανακάλυψη: Βρέθηκε μαύρη τρύπα που αντιστοιχεί σε 664 εκατ. ηλιακές μάζες. Μαύρη τρύπα τεραστίων διαστάσεων, που «ρουφά» ολόκληρους γαλαξίες, ανακάλυψε ομάδα επιστημόνων, ανακοινώνοντας πως ισούται με 664 εκατ. ηλιακές μάζες! Παρ' ότι το απίστευτο αυτό ουράνιο σώμα, οι ιδιότητες του οποίου εξακολουθούν να αποτελούν ένα μεγάλο μυστήριο για τον άνθρωπο, βρίσκεται σε απόσταση 75 εκατ. ετών φωτός από τη Γη, η ανησυχία της επιστημονικής κοινότητας και παράλληλα ο θαυμασμός της για τη δράση της τεράστιας μαύρης τρύπας, είναι έκδηλη. Το κοσμικό αυτό φαινόμενο εντοπίστηκε στο γαλαξία NGC 1332, στο γκρουπ του Ηριδανού, ενώ το μέγεθός της είναι κατά πολύ μεγαλύτερο, σε σύγκριση με ο,τιδήποτε άλλο έχει ανακαλυφθεί έως σήμερα. http://www.pronews.gr/portal/20160505/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B7-%CE%B2%CF%81%CE%AD%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BC%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B7-%CF%84%CF%81%CF%8D%CF%80%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%AF-%CF%83%CE%B5-664-%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%84

Μεγάλη ευρωπαϊκή διάκριση για Ελληνίδα ερευνήτρια που «πολεμά» τον καρκίνο! Η Ζωή Κούρνια, ερευνήτρια στο Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών (ΙΙΒΕΑΑ), όπου εργάζεται πάνω στον σχεδιασμό αντικαρκινικών φαρμάκων και στις υπολογιστικές προσομοιώσεις βιομορίων, θα τιμηθεί με το πρώτο ευρωπαϊκό βραβείο "PRACE Ada Lovelace", το οποίο βραβεύει γυναίκες επιστήμονες που αξιοποιούν τους υπερυπολογιστές στην έρευνά τους. To PRACE-RI (Partnership for Advanced Computing in Europe) είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός με έδρα τις Βρυξέλλες, ο οποίος αποτελείται από 20 χώρες, των οποίων οι οργανισμοί που τις αντιπροσωπεύουν (στην Ελλάδα το Εθνικό Δίκτυο Δικτύου Έρευνας και Τεχνολογίας-ΕΔΕΤ), δημιουργούν μια πανευρωπαϊκή υποδομή υπερ-υπολογιστών για την παροχή υπηρεσιών σε επιστημονικές εφαρμογές με πολύ υψηλές απαιτήσεις σε υπολογιστική ισχύ. Το νέο βραβείο -που συνοδεύεται από το ποσό των 1.000 ευρώ- φέρει το όνομα της βρετανής μαθηματικού και μηχανικού 'Αντα Λάβλεϊς (1815-1852), κόρης του λόρδου Βύρωνα και θεωρούμενης πρώτης γυναίκας προγραμματίστριας στον κόσμο. Το βραβείο θα απονεμηθεί στην Πράγα, στο πλαίσιο της εκδήλωσης "PRACEdays 16", στις 10 έως 12 Μαΐου. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του PRACE, η δρ Κούρνια «επιλέχθηκε για τις εξέχουσες συνεισφορές και την επίδρασή της στις έρευνες με υπερυπολογιστές στην Ευρώπη, που είναι παγκοσμίου επιπέδου». Η Κούρνια ειδικεύεται στην Υπολογιστική Χημεία, εστιάζοντας -με τη βοήθεια των υπερυπολογιστών- στον τρόπο που οι μεταλλαγμένες πρωτεΐνες προκαλούν την εμφάνιση του καρκίνου, ανοίγοντας έτσι νέες δυνατότητες για την ανάπτυξη αντικαρκινικών φαρμάκων. Έχει επίσης συμμετάσχει σε έρευνες σε άλλους τομείς, όπως η αξιοποίηση της νανοτεχνολογίας στη φαρμακευτική (σε συνεργασία με τη δρα Παρασκευή Γκέκα). Όπως δήλωσε η Κούρνια, «η χρήση των υπερυπολογιστικών πόρων του PRACE και οι σύγχρονες πρόοδοι στον σχεδιασμό φαρμάκων μέσω υπολογιστών μάς επιτρέπουν να αναπτύξουμε φάρμακα ειδικά για μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη, συντομεύοντας έτσι τον χρόνο για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων. Πιστεύω πως η έρευνά μας αποτελεί ένα καλό παράδειγμα του πώς οι υπολογιστές βοηθάνε στην ανάπτυξη υποψηφίων φαρμάκων που θα μπορούσαν να σώσουν εκατομμύρια ζωές. Αποτελεί τιμή για μέσα η απονομή αυτού του υψηλού κύρους βραβείου και ελπίζω ότι θα εμπνεύσει άλλες γυναίκες ερευνήτριες σε αυτό το πεδίο». Η Ζωή Κούρνια είναι απόφοιτος του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών (2001). Έλαβε το διδακτορικό της στην Υπολογιστική Βιοφυσικοχημεία από το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης στη Γερμανία. Στη συνέχεια εργάστηκε ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στον τομέα του υπολογιστικού σχεδιασμού φαρμάκων στο Πανεπιστήμιο Γέιλ των ΗΠΑ. Εξ αρχής οι έρευνές της επικεντρώθηκαν στο σχεδιασμό και στην ανακάλυψη νέων αντικαρκινικών μορίων χρησιμοποιώντας υπολογιστικές τεχνικές. Το 2007-2008 υπήρξε πρόεδρος της Φαρμακευτικής και Βιοτεχνολογικής Εταιρείας του Γέιλ και το 2009 ανακηρύχθηκε λέκτορας του ίδιου πανεπιστημίου. Για το έργο της βραβεύθηκε με τις υποτροφίες της Αμερικανικής Ένωσης κατά του Καρκίνου, της Αμερικανικής Ένωσης για τον Καρκίνο του Eγκεφάλου και του Εθνικού Αντικαρκινικού Κέντρου των ΗΠΑ, ενώ τιμήθηκε επίσης με τα βραβεία «Woman of Innovation 2009» (Γυναίκα της Καινοτομίας) του Τεχνολογικού Συμβουλίου του Κονέκτικατ και «Outstanding Junior Faculty Award 2014» της Αμερικανικής Εταιρείας Χημείας (ACS) των ΗΠΑ. Από το 2009 είναι ερευνήτρια στο ΙΙΒΕΑΑ με δικό της εργαστήριο, όπου επικεντρώνει τις έρευνές της στην ανακάλυψη νέων υποψηφίων φαρμάκων κατά του καρκίνου, μελετώντας την αναστολή της μεταλλαγμένης πρωτεΐνης ΡΙ3Κα, της αλληλεπίδρασης των πρωτεϊνών Myc-Max και του συμπλέγματος πρωτεϊνών Arp2/3. Διδάσκει επίσης στο Διιδρυματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Τεχνολογίες Πληροφορικής στην Ιατρική και στη Βιολογία» του Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του Πανεπιστημίου Αθηνών. http://www.pronews.gr/portal/20160504/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%83/%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%C2%AB%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%AC%C2%BB-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%BF