Δροσος Γεωργιος

Αρειανή η... Σαντορίνη. Η υφιστάμενη γνώση για τη Γη προέρχεται από τη μακροχρόνια παρατήρηση με έναν συνδυασμό τεχνικών που βασίζονται στη γεωφυσική, στη γεωδαισία, στη γεωχημεία, στην πετρολογία και σε άλλα συναφή επιστημονικά πεδία. Το αντίστοιχο επίπεδο γνώσης για τον κοντινό μας πλανητικό γείτονα, τον Αρη, είναι σαφέστατα σε εμβρυϊκό στάδιο. Αιτία αυτού είναι η έλλειψη επί τόπου γεωφυσικών μετρήσεων, καθώς επίσης η αδυναμία επιστροφής δειγμάτων από τον αφιλόξενο πλανήτη. Δυστυχώς η NASA ανακοίνωσε ότι η αποστολή Insight θα αναβληθεί για τουλάχιστον δύο χρόνια, με πιθανότερη ημερομηνία εκτόξευσης τον Μάιο του 2018. Η αποστολή αυτή βασίζεται σε ένα τελευταίας τεχνολογίας σεισμόμετρο, όργανο που μπορεί να «δει» με μεγάλη ακρίβεια το εσωτερικό του πλανήτη Αρη. Η καθυστέρηση της αποστολής οδηγεί τους πλανητικούς επιστήμονες να βρουν άλλες διεξόδους στην προσπάθεια να μελετήσουν τις συνθήκες δημιουργίας του Αρη, χρησιμοποιώντας δεδομένα που στέλνουν τα ρομπότ εξερεύνησης που βρίσκονται στον Κόκκινο Πλανήτη αλλά και δεδομένα από δορυφόρους και μετεωρίτες. Αρειανή μελέτη στη Γη. Οι μετεωρίτες με προέλευση τον πλανήτη Αρη είναι τα μόνα δείγματα που αποδεδειγμένα μπορούν να δώσουν σημαντικές πληροφορίες για τις συνθήκες γένεσης και εξέλιξης του πλανήτη τα τελευταία τουλάχιστον 2 δισεκατομμύρια χρόνια. Ως τις 23 Αυγούστου 2016 είχαν επιβεβαιωθεί 174 μετεωρίτες με προέλευση τον πλανήτη Αρη. Ωστόσο η φιλοδοξία του ανθρώπου για μια μελλοντική επανδρωμένη αποστολή στον πλανήτη Αρη απαιτεί επιπλέον στοιχεία για το είδος των πετρωμάτων που βρίσκονται εκεί, καθώς επίσης για μια πληθώρα ιδιοτήτων τους, όπως για παράδειγμα η αντοχή τους, η συνεκτικότητά τους, το ποσοστό του νερού και τα ορυκτά που περιέχουν, κ.ά. Αυτού του τύπου η έρευνα διευκολύνεται από τη μελέτη αρκετών γήινων ηφαιστειακών πετρωμάτων που μοιάζουν με μια ομάδα πετρωμάτων του πλανήτη Αρη, τους σεργκοτίτες. Τέτοια πετρώματα καλούνται «αρειανά ανάλογα» και μελετώνται επισταμένως από τους επιστήμονες για μια πληθώρα ιδιοτήτων τους. Η Σαντορίνη υποψήφια στη λίστα Ο δρ Ιωάννης Μπαζιώτης, επίκουρος καθηγητής Ορυκτολογίας - Πετρολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνεργασία με το Πολυτεχνείο Κρήτης και το Jet Propulsion Laboratory της Αμερικής, ηγείται της προσπάθειας που έχει ως στόχο τη μελέτη των ηφαιστειακών πετρωμάτων της νήσου Σαντορίνης. Η σύγκριση των πετρωμάτων της Σαντορίνης με αντίστοιχα πετρώματα από τις περιοχές της Ισλανδίας, της Νότιας Αφρικής και της Νορβηγίας, τα οποία θεωρούνται εξαιρετικά «αρειανά ανάλογα», έδειξε ότι η Σαντορίνη θα πρέπει να συμπεριληφθεί στη λίστα των «αρειανών αναλόγων». Ειδικότερα, οι φυσικές ιδιότητες, τα ορυκτολογικά συστατικά, οι δομές που σχηματίζονται σε επίπεδο μικροκλίμακας, καθώς και οι φασματοσκοπικές ιδιότητες παρουσίασαν μεγάλη ομοιότητα προς τις αντίστοιχες ιδιότητες των επιβεβαιωμένων «αρειανών αναλόγων». Πρόσφατα ο δρ Ιωάννης Μπαζιώτης, στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου της Meteoritical Society of America που διεξήχθη στο Βερολίνο, παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνας και έτυχε εξαιρετικής αποδοχής από την επιστημονική κοινότητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, μέσω της δρος Κάρολιν Σμιθ, εκδήλωσε ζωηρό ενδιαφέρον, και συμφωνήθηκε να συμβάλει σε επόμενα στάδια της έρευνας. Το επόμενο βήμα της ερευνητικής προσπάθειας περιλαμβάνει την απευθείας σύγκριση των ιδιοτήτων των πετρωμάτων της Σαντορίνης με αντίστοιχες ιδιότητες των μετεωριτών από τον πλανήτη Αρη, με δεδομένα επιφάνειας από το ρομπότ Curiosity και φασματοσκοπικά από τους δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη. Απώτερος στόχος είναι να εκτιμηθεί η πιθανότητα η Σαντορίνη να αποτελεί ένα καλύτερο και πληρέστερο «αρειανό ανάλογο» από τα υπάρχοντα. Πώς βρήκαμε τα «αρειανά ανάλογα» Ο δρ Ιωάννης Μπαζιώτης μίλησε στο «Βήμα» για την ενδιαφέρουσα έρευνά του. Τι ακριβώς μπορούμε να μάθουμε από τα «αρειανά ανάλογα» είτε για τον Αρη είτε για τη Γη είτε για το ηλιακό μας σύστημα γενικότερα; «Τα "ανάλογα" είναι πετρώματα που μπορούν να δώσουν απαντήσεις σχετικά με το πότε και πώς σχηματίστηκαν. Μας βοηθούν να κατανοήσουμε ποια είναι η ηλικία της Γης και του Αρη, ή ποιες διαδικασίες έλαβαν χώρα κατά τον σχηματισμό τους, ώστε να έρθουμε εγγύτερα στην κατανόηση της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος. Επιπλέον, υπάρχουν περιοχές στη Γη οι οποίες διατηρούν "απολιθωμένες" πληροφορίες που μπορεί να σχετίζονται με την ανάπτυξη ζωής ("βιοσφραγίδες"). Γι' αυτό η μελέτη τέτοιων "αναλόγων" (π.χ. Ανταρκτική, Yellowstone) μπορεί να δώσει απαντήσεις για την εμφάνιση της ζωής - κατά το μακρινό παρελθόν - στον πλανήτη Αρη. Επίσης τα "ανάλογα" μπορούν να αποτελέσουν εργαστήρια εφαρμογής νέων τεχνολογιών. Σε περιοχές με γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά όμοια με αυτά του Αρη (έρημος Γιούτα, Ατακάμα) μπορούν να δοκιμαστούν προηγμένα συστήματα κίνησης ρομπότ ή να γίνουν δοκιμαστικές γεωτρήσεις που θα βοηθήσουν τους επιστήμονες στη βελτιστοποίηση των τεχνικών διάτρησης κατά τη διάρκεια μιας μελλοντικής αποστολής στον Κόκκινο Πλανήτη». Υπήρχαν εξαρχής ενδείξεις ότι είναι πιθανό η Σαντορίνη να διαθέτει πετρώματα ανάλογα με αυτά του Αρη ή απλώς σκεφθήκατε ότι αξίζει τον κόπο να κάνετε μια έρευνα εκεί; «Η ανακάλυψη της περιοχής που προτείνουμε ως "αρειανό ανάλογο" προέκυψε ύστερα από λεπτομερή βιβλιογραφική ανασκόπηση. Αφού καταλήξαμε ότι ίσως τα πετρώματα της Σαντορίνης διέθεταν αρκετές πιθανότητες να είναι ανάλογα με αυτά του Αρη, ακολούθησε η ανάθεση μιας πτυχιακής μελέτης περιλαμβάνοντας δειγματοληψία, αναλύσεις και σύγκριση των δεδομένων με τα αντίστοιχα των γήινων - επιβεβαιωμένων - "αρειανών αναλόγων" και μετεωριτών». Υπάρχουν άλλες περιοχές στην Ελλάδα όπου πιθανώς να υπάρχουν «αρειανά ανάλογα», όπως για παράδειγμα η Νίσυρος, και αν ναι, σκοπεύετε να τις επισκεφθείτε και να κάνετε έρευνες εκεί; «Αυτή είναι μια καλή ερώτηση. Ηδη έχει καταρτιστεί ένα λεπτομερές πλάνο για επόμενες ερευνητικές αποστολές σε τρεις-τέσσερις υποψήφιες περιοχές στον ελλαδικό χώρο που αξίζει να μελετηθούν. Προς το παρόν, επιτρέψτε μου να μη σας δώσω περισσότερες πληροφορίες». Εκτός από την απόκτηση νέων επιστημονικών γνώσεων, μπορεί η ανακάλυψη αυτών των πετρωμάτων να ανοίγει και άλλα πεδία δραστηριότητας; Για παράδειγμα, οι περιοχές που εντοπίζονται μπορούν να αποκτήσουν ενδεχομένως ένα απρόσμενο για αυτές τουριστικό ενδιαφέρον; «Εδώ θα πρέπει να σταθούμε όχι μόνο ως Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά και ως χώρα. Η ανάπτυξη μιας περιοχής οφείλει να είναι πολύπλευρη και να μη μένει μόνο στον "θερινό τουρισμό". Η Ελλάδα έχει πολλές γεωμορφές και περιοχές με μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον. Είμαι βέβαιος πως τα "αρειανά ανάλογα" θα μπορούσαν αφενός να προσελκύσουν επιστήμονες μεγάλων φορέων του εξωτερικού (NASA, ESA) και αφετέρου να ενταχθούν σε γεωτουριστικές δράσεις, με απώτερο στόχο την "περιπλάνηση" του κοινού σε μια επιστήμη η οποία τώρα πραγματοποιεί τα πρώτα της βήματα στην Ελλάδα». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=827375

Η απαξιωτική αντιμετώπιση του μαθήματος της Φυσικής. Ανακοίνωση της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών Διαμαρτυρία της ΕΕΦ… Η Φυσική στο παρασκήνιο. Ακούσαμε σε δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας κυρίου Φίλη στο κανάλι της Βουλής, σχετικά με τα μαθήματα που θα εξετάζονται στο γυμνάσιο – μετά από εισήγηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής –, να αναφέρει τη Φυσική ως ένα από αυτά … σα να ζητά συγνώμη!!!!!!!! Αισθάνεται άσχημα, επειδή θα συνεχίσει να εξετάζεται το μάθημα της Φυσικής και ζητά συγνώμη από ποιον και γιατί; Πως είναι δυνατόν ανακοινώνοντας μία καινοτόμο δράση, όσο επίσημα γίνεται, να προσπαθείς να την υπονομεύεις κατευθείαν !!!!! Να υποθέσουμε ότι το ΙΕΠ κάτι ξέρει παραπάνω και το πρότεινε – περισσότερο σχετικό είναι λογικά με την εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων θέλουμε να πιστεύουμε – …. εκτός αν έχει αλλάξει και αυτό … Επί του θέματος: παρακολουθούμε τα τελευταία 2 χρόνια μια άνευ προηγουμένου απαξιωτική αντιμετώπιση του μαθήματος της Φυσικής σε σχέση με τα υπόλοιπα μαθήματα των φυσικών επιστημών. Αυτό που συμβαίνει δεν έχει προηγούμενο σε Ευρωπαϊκή χώρα που θέλει να προχωρήσει στον 21ο αιώνα. Η αρχή έγινε καταργώντας σημαντικά κομμάτια της ύλης με άμεσο αποτέλεσμα ο μαθητής να τελειώνει το σχολείο αγνοώντας Πυρηνική Φυσική, Η/Μ, Σχετικότητα, κ.λπ, δηλ. όλα τα σύγχρονα επιτεύγματα της ανθρώπινης νόησης – με τα οποία ασχολούνται καθημερινά τα ΜΜΕ – και μαθαίνοντας ημιτελώς όλα τα υπόλοιπα κεφάλαια. Η Φυσική σταματά κάπου στα 1830 ενώ η Αστρονομία και η Αστροφυσική δεν υπάρχουν ούτε καν ως επιλογή!!! Ο άνθρωπος ετοιμάζεται να αποικήσει το ηλιακό σύστημα κι εμείς έχουμε κολλήσει στο Νεύτωνα!!! Η κατάργηση της 3ωρης απαλλαγής από το διδακτικό ωράριο του Υπεύθυνου Εργαστηρίου Φυσικών Επιστημών οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε κατάργηση χρήσης του εργαστηρίου από τα μαθήματα Φυσικής Χημείας κ.λ.π… ενώ η τάση παγκοσμίως είναι τα μαθήματα αυτά να γίνονται στο εργαστήριο. Ταυτόχρονα γίναμε μάρτυρες μιας απίστευτης αύξησης των ωρών της Βιολογίας – σύμφωνα με διαπιστώσεις σχολικών συμβούλων η ύλη που διδάσκεται αντιστοιχεί στο μισό της ύλης του Βιολογικού τμήματος – με στόχο από ότι φαίνεται και από τις δηλώσεις του κου Παντή την περαιτέρω αύξηση της ύλης την επόμενη χρονιά… Τα αποτελέσματα φαίνονται ήδη: Α. Πτώση του επιπέδου σπουδών του δημόσιου σχολείου – που θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει πρώτα από όλα – αφού ουσιαστικά καταργούνται τα εργαστηριακά μαθήματα και η διδακτέα ύλη υπολείπεται σημαντικά από τα διεθνή καθιερωμένα πρότυπα. Σημειώνουμε εδώ ότι αντίθετα με ότι συμβαίνει στο δημόσιο σχολείο στην ιδιωτική εκπαίδευση τα αντίστοιχα κεφάλαια της φυσικής κι ο εργαστηριακός τρόπος διδασκαλίας είναι εκ των ουκ άνευ για το International Baccalaureate . Εμείς εδώ πάλι διεκδικούμε βραβείο παγκόσμιας πρωτοτυπίας. Υπενθυμίζουμε ότι η χρήση του εργαστηρίου προβλέπεται από την UNESCO στις οδηγίες της για την παιδεία. Β. Υποβάθμιση του βασικού στόχου του σχολείου που είναι η καλλιέργεια τρόπου σκέψης των μαθητών και ουσιαστικά των αυριανών πολιτών της χώρας. Η διδασκαλία της Φυσικής με τον ενδεδειγμένο τρόπο προάγει τη σκέψη των μαθητών πέρα από τις γνώσεις για τη λειτουργία του. Η Φυσική δεν είναι εγκυκλοπαιδικό μάθημα, δεν λειτουργεί με βάση την αποστήθιση και λυπόμαστε που θα πρέπει να το υπενθυμίσουμε στον βιολόγο κο Παντή που δηλώνει ότι η Βιολογία είναι επιστήμη του 21ου αιώνα ότι Φυσικοί είναι οι θεμελιωτές της – δηλαδή Φυσικοί είναι αυτοί που κάνοντας βασική έρευνα μπόρεσαν να σκεφτούν και να εκτιμήσουν τα εργαστηριακά τους δεδομένα και να προχωρήσουν σε θεμελίωση διαφορετικής μεν όχι βασικής όμως επιστήμης δε. Γ. Την πρωτοφανή μείωση των ωρών διδασκαλίας και των προσλαμβανόμενων συναδέλφων αναπληρωτών καθηγητών Φυσικής με ανάθεση του μαθήματος της Φυσικής σε μη Φυσικούς μέσω των δεύτερων και τρίτων αναθέσεων που οδηγεί ουσιαστικά στην κατάργησή τους. Κι αυτό γιατί οι συγκεκριμένοι εκπαιδευτικοί άλλων ειδικοτήτων έχουν πλήρη άγνοια της λογικής του μαθήματος καθώς και της δομής και λειτουργίας ενός Εργαστηρίου Φυσικής, της χρήσης και αξιοποίησης του εργαστηριακού εξοπλισμού, αφού οι σπουδές τους ουδεμία σχέση έχουν με το αντικείμενο. Αν, όπως ακούστηκε χθες, πηγαίνουμε διεθνώς για ενοποίηση του κλάδου Φυσικών Επιστημών, γιατί οι προσλήψεις δεν γίνονται από ενοποιημένο πίνακα αλλά ξαναπροσλαμβάνονται σωρηδόν βιολόγοι χωρίς καμία εμπειρία στην εκπαίδευση; Υπάρχει κάτι που σχεδιάζεται αλλά δεν ανακοινώνεται; Δεν θα ανακαλύψουμε πάλι τον τροχό, παγκοσμίως υπάρχει αναλογία στις προσλήψεις καθηγητών ΠΕ04 , οι Φυσικοί είναι περισσότεροι, μόνο εδώ πάμε τελευταία ανάλογα με τις προσβάσεις στο Υπουργείο Παιδείας και στον εκάστοτε υπουργό….. Εν κατακλείδι, το ερώτημα είναι που βαδίζουμε στις αρχές του 21ου αιώνα που οι ανάγκες για σκεπτόμενους πολίτες θα είναι επιτακτικά αναγκαίες. Η υποβάθμιση του μαθήματος και της βασικής επιστήμης της Φυσικής πρέπει να σταματήσει εδώ, αν θέλουμε να σταματήσουμε την υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου και της ζωής μας γενικότερα.… ΑΡΚΕΤΑ. πιά .. όχι άλλος λιθοβολισμός το Δ.Σ ΤΗΣ Ε.Ε.Φ http://physicsgg.me/2016/09/10/%ce%b7-%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%be%ce%b9%cf%89%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%bc%ce%b5%cf%84%cf%8e%cf%80%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%ae%ce%bc%ce%b1/

Iωάννινα: 4 αδέρφια έφτιαξαν φορητό πλανητάριο. Τέσσερα αδέλφια, από τα Γιάννενα, συνέλαβαν πριν δύο χρόνια μια... τρελή ιδέα: Να στήσουν ένα φορητό πλανητάριο. Και τα κατάφεραν. Οι Κώστας και Χρήστος Σακκάς, μαζί με τους Φάνη και Νίκο Ματσόπουλο, έκαναν πράξη την ιδέα της: Πλέον το φορητό πλανητάριο κυκλοφορεί ανάμεσά μας. «Η ιδέα ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια μεταξύ σοβαρού και αστείου. Η δουλειά του μηχανικού έπεσε πολύ λόγω της κρίσης και ψάχναμε όλοι να κάνουμε κάτι άλλο. Εγώ το κάνω έτσι και αλλιώς εθελοντικά από το 1999» περιγράφει στο typos-i.gr ο Κώστας Σακκάς. Ο Κώστας έχει φτάσει, με εκδηλώσεις και αστρονομικές παρατηρήσεις σε όλα τα χωριά του νομού Ιωαννίνων, ενώ αντίστοιχη δραστηριότητα είχε και στην Αθήνα. Σήμερα, είναι γραμματέας και ιδρυτικό μέλος του Αστεροσκοπείο Ζαγορίου και ιδρυτικό μέλος της Ομάδας Ερασιτεχνικής Αστρονομίας Ιωαννίνων. «Τότε ο Φάνης (σ.σ. Ματσόπουλος) ξεκίνησε να φτιάχνει το πρώτο του ντοκιμαντέρ για πλανητάρια, το οποίο πήγε σε ένα φεστιβάλ, στην Ιένα της Γερμανίας και άρεσε πάρα πολύ». Στη συνέχεια, το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο έκανε πρόταση συνεργασίας στον Φάνη, αγοράσανε την παραγωγή του και προστέθηκε αφήγηση σε 16 γλώσσες. Αυτή η ταινία διατίθεται πλέον από Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο και παίζεται σε πάνω από 700 πλανητάρια στον κόσμο. Ο δε Φάνης είναι από πέρυσι μόνιμος συνεργάτης του αστεροσκοπείου. Τον περασμένο Μάιο, έγινε ο νεότερος απεσταλμένος του αστεροσκοπείου στη Χιλή, όπου βρέθηκε για να πάρει πρωτότυπες φωτογραφίες από τα τηλεσκόπια εκεί και γύρισε στο Μόναχο για να φτιάξει τη νέα του παραγωγή. Το ψηφιακό πλανητάριο έχει έξι μέτρα διάμετρο, ώστε να χωράει αρκετό κόσμο και να είναι κατάλληλο για μια μεγάλη σχολική αίθουσα, όπως π.χ. ένα γυμναστήριο, μια αίθουσα εκδηλώσεων κ.λπ. «Αρχικά δοκιμάσαμε ένα φουσκωτό στην αρχή, αλλά δεν μας άρεσε η ποιότητα. Ψάξαμε περισσότερο για πιο ποιοτική κατασκευή. Επισκεφθήκαμε στο Βέλγιο ένα αντίστοιχο, μείναμε ικανοποιημένοι, το παραγγείλαμε και τον Αύγουστο έφτασε Ελλάδα». Όλο τον Αύγουστο έγιναν οι δοκιμές και πλέον όλα είναι έτοιμα για να ξεκινήσουν. Τι είναι ακριβώς όμως το πλανητάριο και πώς λειτουργεί; «Προβολή ημισφαιρικής οθόνης πλήρους θόλου, 360 μοίρες. Είναι σαν να έχεις πάρει μια μπάλα, να την έχεις κόψει στη μέση και να προβάλλεις σε όλο το ημισφαίριο. Πρόκειται για ένα πολύ εντυπωσιακό περιβάλλον. Δεν είναι όπως βλέπεις μια οθόνη του σινεμά, καθώς όπου και να γυρίσεις βλέπεις παντού» περιγράφει ο Κ. Σακκάς. Το πρώτο τεστ με κοινό έχει γίνει στους Φραγκάδες, στο περιθώριο ενός συνεδρίου Ψυχολογίας που έγινε εκεί το καλοκαίρι. Η επόμενη, επίσημη πρώτη, είναι την προσεχή Δευτέρα στην Πωγωνιανή. «Θα κανονίσουμε κάποιες εκδηλώσεις και στα Γιάννενα και μετά, έχουμε σκοπό να πάμε στα σχολεία, αφού κάνουμε τη σχετική ενημέρωση πρώτα» συνεχίζει ο Κώστας. Μαζί με την προβολή στο εσωτερικό, θα υπάρχει στα «συν», παρατήρηση με τηλεσκόπιο, μέρα του ηλίου με ειδικά φίλτρα, νύχτα του έναστρου ουρανού, όταν φυσικά οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν. Η αστρονομία δεν διδάσκεται στα σχολεία, ούτε καν ως επιλογής μάθημα στη Β΄ λυκείου, όπως γινόταν παλιότερα. «Είναι ένα πρόβλημα που υπάρχει και στο εξωτερικό και γι αυτό πληθαίνουν τα κινητά πλανητάρια. Ακόμα και οι ίδιοι οι Φυσικοί, ενδέχεται να μην έχουν την ευχέρεια να διδάξουν την αστρονομία» επισημαίνει ο Κ. Σακκάς και συμπληρώνει: «Η εμπειρία που έχω αποκομίσει, τα τελευταία χρόνια από τα παιδιά, είναι ότι όχι μόνο έχουν τρομερό ενδιαφέρον για την αστρονομία, αλλά ξέρουν ήδη πολλά πράγματα. Νομίζω ότι, όπως όταν ήμασταν εμείς παιδιά, που το αντίστοιχο μάθημα ήταν η γεωγραφία, όπου μαθαίναμε πράγματα που φαίνονταν εξωτικά, το αντίστοιχο συμβαίνει τώρα με την αστρονομία. Καθώς οι αποστάσεις έχουν μικρύνει, το εξωτικό πλέον είναι το διάστημα». Η επένδυση κάθε άλλο παρά μικρή είναι. Η ομάδα σκοπεύει να κάνει επαγγελματική χρήση του κινητού πλανητάριου και πιστεύει ότι θα πετύχει: «Πρέπει να υπάρχει μια κινητικότητα στην Ελλάδα της κρίσης, δεν γίνεται αλλιώς. Το ευτύχημα είναι ότι το κάνω ήδη 17 χρόνια με πολύ αγάπη αυτό το πράγμα και τώρα, μπορώ να κάνω επαγγελματικά κάτι που αγαπώ. Νομίζουμε ότι είναι ρεαλιστικός στόχος να σταθεί επαγγελματικά. Το δύσκολο είναι, όπως σε όλες τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα, οι ασφαλιστικές εισφορές και η εφορία και γενικά τα έξοδα. Αλλά αυτό ισχύει για όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες. Αν δεν μπορέσουν να σταθούν αυτές οι επιχειρήσεις όμως, δεν θα ‘πάρει μπροστά’ η χώρα. Είναι ο μόνος τρόπος…» καταλήγει ο Κ. Σακκάς. http://www.pronews.gr/portal/20160908/genika/tehnologia/51/ioannina-4-aderfia-eftiaxan-forito-planitario-fotovid

Bennu: Το «προφίλ» του προορισμού του σκάφους OSIRIS-Rex «Πλώρη» για τον αστεροειδή Bennu έχει βάλει εδώ και λίγα 24ωρα το διαστημόπλοιο OSIRIS-Rex της NASA, καθώς λίγο μετά τα μεσάνυχτα της περασμένης Πέμπτης, και πιο συγκεκριμένα στις 2 ώρα Ελλάδας, εκτοξεύθηκε με επιτυχία από το ακρωτήριο Κανάβεραλ. Το ταξίδι του σκάφους αναμένεται να κρατήσει μέχρι το 2023, ώστε αφότου μελετήσει τον αστεροειδή, να συλλέξει περίπου 60 γραμμάρια σκόνης και πετρωμάτων από την επιφάνειά του, και στη συνέχεια να τα μεταφέρει πίσω στη Γη. Πρόκειται για την πρώτη απόπειρα της αμερικανικής υπηρεσίας διαστήματος για τη λήψη υλικού από έναν αστεροειδή, με τη NASA να ελπίζει πως η εξερεύνηση του διαστημικού βράχου θα αποκαλύψει μεταξύ άλλων σημαντικά στοιχεία για την προέλευση της ζωής στη Γη. Ωστόσο, το γεγονός ότι αποτελεί τον προορισμό μιας ιστορικής αποστολής για τη NASA δεν είναι το μόνο εντυπωσιακό στοιχείο του Bennu. Πιθανά απειλή για τον πλανήτη μας Ο βράχος θα... ανταποδώσει την επίσκεψη του διαστημοπλοίου το 2135, όταν θα περάσει σε πολύ μικρή απόσταση – με συνέπεια να μην μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο να συγκρουσθεί με τον πλανήτη μας. Ωστόσο, αν και υπαρκτό, το σενάριο αυτό κάθε άλλο παρά βέβαιο είναι, αφού η πιθανότητα πρόσκρουσης είναι μόλις 1 στις 2.700. Παράλληλα, όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, σε περίπου ενάμιση αιώνα από σήμερα η ανθρωπότητα θα έχει αναπτύξει μεθόδους «άμυνας», ώστε είτε να καταστρέψουν τον αστεροειδή είτε να τον εκτρέψουν από την πορεία του. «Νονός» του βράχου 9χρονος μαθητής Ο αστεροειδής ανακαλύφθηκε το 1999 και πήρε το όνομά του 14 χρόνια αργότερα. «Νονός» του αναδείχθηκε ο Μάικ Πάζιο, ένας 9χρονος τότε μαθητής από την Καρολίνα, ο οποίος είχε υποβάλει τον όρο Bennu σε διεθνή διαγωνισμό για την ονοματοδοσία του διαστημικού βράχου. Ο Πάζιο εμπνεύσθηκε το Bennu (Μπενού) από την αιγυπτιακή μυθολογία. Λίγο ψηλότερος από το Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ Απαντώντας σε ερώτηση που της τέθηκε μέσω του Twitter, από κάποιον χρήστη ο οποίος ζητούσε ένα συγκριτικό παράδειγμα για το μέγεθος του Bennu, η NASA σημείωσε πως ο βράχος είναι λίγο ψηλότερος από το Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ στη Νέα Υόρκη. Στην πραγματικότητα, το σχήμα του μοιάζει περισσότερο με σφαίρα, διαμέτρου περίπου 500 μέτρων. Οι διαστάσεις του έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην επιλογή του συγκεκριμένου αστεροειδούς για την αποστολή της NASA. Ο λόγος είναι πως οι αστεροειδείς με διάμετρο μικρότερη από 200 μέτρα περιστρέφονται πολύ γρήγορα γύρω από τον εαυτό τους, με συνέπεια να εκσφενδονίζουν στο διάστημα υλικό, θέτοντας σε κίνδυνο ένα διαστημόπλοιο που θα βρεθεί σε κοντινή απόσταση. Κοσμικό «ραντεβού» σε μικρή απόσταση Η τροχιά του Bennu είναι λίγο μεγαλύτερη από της Γης, αφού ολοκληρώνει μία περιφορά γύρω από τον Ήλιο σε 14 μήνες. Επίσης, ο αστεροειδής συγκαταλέγεται σε μόλις 192 από 7.000 γνωστούς διαστημικούς βράχους, για τους οποίους ένα διαστημόπλοιο δεν θα έπρεπε να διανύσει περισσότερο από 230 εκατ. χιλιόμετρα, για να τους «επισκεφθεί». Ιδανική «χρονοκάψουλα» Η εξονυχιστική μελέτη του αστεροειδούς με επίγεια τηλεσκόπια έχει δείξει πως είναι πλούσιος σε άνθρακα, ο οποίος επομένως χρονολογείται από τη δημιουργία των πλανητών, πριν από 4,5 δισ. χρόνια. Αν το σκάφος επιβεβαιώσει τη μεγάλη του περιεκτικότητα σε άνθρακα, αυτό θα σημαίνει πως είναι ιδανική «χρονοκάψουλα», μεταφέροντας νοερά τους επιστήμονες στις πρώτες φάσεις σχηματισμού του ηλιακού συστήματος. Επομένως, συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να προσφέρει νέα στοιχεία γα την προέλευση της ζωής στη Γη και πιθανότατα σε άλλους πλανήτες ή δορυφόρους στην κοσμική «γειτονιά» μας. http://www.naftemporiki.gr/story/1146303/bennu-to-profil-tou-proorismou-tou-skafous-osiris-rex

Λ.Ιασεμίδης: Ένας από τους πρωτοπόρους στην πρόληψη των επιληπτικών κρίσεων. Ο Λεωνίδας Ιασεμίδης είναι ένας παγκοσμίως διακεκριμένος επιστήμονας που ειδικεύεται στα μη γραμμικά δυναμικά συστήματα και την ανάπτυξη νέων μεθόδων για την ανίχνευση, πρόληψη και έλεγχο των κρίσεων, όσον αφορά την επιληψία κυρίως στον ανθρώπινο και ζωικό εγκέφαλο. Ο Δρ. Ιασεμίδης είναι μόνιμος Καθηγητής και έχει την Έδρα Rhodes Eminent στο Πρόγραμμα Βιοϊατρικής Μηχανικής (Biomedical Engineering Program), μέλος του American Institute of Medical and Biological Engineers (AIMBE) και Διευθυντής του Κέντρου Βιoϊατρικής Μηχανικής και Επιστήμης Αποκατάστασης (Center for Biomedical Engineering and Rehabilitation Science (CBERS), στο Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα, στις ΗΠΑ. Η έρευνά του, που περιλαμβάνει πάνω από 100 δημοσιεύσεις, συνέδρια σε διεπιστημονικούς οργανισμούς, παρουσιάσεις και ομιλίες για τις οποίες τον καλούν, έχει συγκεντρώσει το διεθνές ενδιαφέρον για την πρόβλεψη και τον έλεγχο των επιληπτικών κρίσεων και την κατανόηση των μηχανισμών που γεννούν την επιληψία. Έχει σχεδόν 5.000 ακαδημαϊκές αναφορές στο έργο του και δείκτη ετεροαναφορών (h-index) 33. Θεωρείται από τους ειδικούς του χώρου σαν ένας από τους ιδρυτές στον τομέα της πρόβλεψης των κρίσεων, και έχει συνεργαστεί με μεγάλα ιδρύματα όπως τα Mayo Clinic, Cleveland Clinic και the Barrow Neurological Institute. Ο Δρ. Ιασεμίδης διετέλεσε μέλος της συντακτικής ομάδας του επιστημονικού περιοδικού “Epilepsia” και του οργανισμού “IEEE Transactions on Biomedical Engineering”, και είναι νυν μέλος της συντακτικής ομάδας του επιστημονικού περιοδικού “Annals of Biomedical Engineering” και του “International Journal of Neural Systems”. Είναι κριτικός για σειρά επιστημονικών περιοδικών και ερευνητικών οργανισμών, συνεργαζόμενος με εθνικά και διεθνή πρακτορεία, όπως το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (National Institutes of Health) και το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών (National Science Foundation). Ανά τα χρόνια, η έρευνα του Δρ. Ιασεμίδη έχει χρηματοδοτηθεί από μεγάλους οργανισμούς (NIH, VA, DARPA, NSF, DoD, the Epilepsy Foundation of America, the Science Foundation of Arizona, the Whitaker Foundation and industry). Είναι συν-ιδρυτής σε δύο εταιρείες που ασχολούνται με τη νευροτροποποίηση και τον έλεγχο της επιληψίας, και είναι συν-εφευρέτης τεσσάρων βραβευμένων ευρεσιτεχνιών σε αυτό το κομμάτι, μίας που αναμένεται να «βγει» και εννιά προσωρινών ευρεσιτεχνιών. Η αξία της δουλειάς του έχει αναδειχθεί από μεγάλα φόρουμ όπως οι the New York Times, το Discover magazine, η the Teaching Company, και το the American Association for the Advancement of Science (AAAS). «Πραγματικά είναι μεγάλη τιμή για μένα αυτή η διάκριση σε εθνικό επίπεδο», λέει ο Ιασεμίδης. «Ανυπομονώ να συνεχίσω στο μονοπάτι της διεθνούς έρευνας και των ανακαλύψεων, από τη βιοϊατρική μηχανική μέχρι την ιατρική για το καλό της ανθρωπότητας». Πηγή:ellines.com http://www.ellines.com/erga-ellinon/29033-enas-apo-tous-protoporous-stin-prolipsi-ton-epiliptikon-kriseon/ Γ.Χατζηζήσης: Ο Έλληνας που ερευνά την πρόληψη του εμφράγματος. Ο Γιάννης Χατζηζήσης είναι καρδιολόγος και ερευνητής στο νοσοκομείο “Brigham and Women’s”, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ στη Βοστόνη των ΗΠΑ, αλλά και ερευνητής στο ΜΙΤ. Ζει και εργάζεται στην Αμερική και η έρευνά του επικεντρώνεται στην πρόληψη των εμφραγμάτων. Γεννήθηκε στη Λάρισα και τα πρώτα χρόνια έζησε στη Δεσκάτη Γρεβενών. Η οικογένειά του μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη όταν εκείνος θα πήγαινε στο λύκειο. Το 1994 είναι η χρονιά που μπαίνει στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου και αρχίζει να πραγματοποιεί το όνειρό του. «Από τότε που ήμουν μαθητής γυμνασίου ήθελα να σπουδάσω ιατρική. Και αυτό γιατί υπήρχαν πρότυπα ανθρώπων και γιατρών, οι οποίοι είχαν σκοπό να αλλάξουν την επιστήμη και να προσφέρουν στην κοινωνία. Πέρα από τη φροντίδα των ασθενών, που είναι και το σημαντικότερο κομμάτι για έναν γιατρό, πάντα μου άρεσε να ερευνώ, να δημιουργώ ερωτήματα και να αναζητώ απαντήσεις», εξηγεί σε παλαιότερη συνέντευξή του. Το 2000 παίρνει το πτυχίο του και τέσσερα χρόνια αργότερα συνεχίζει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, κάνοντας μεταπτυχιακό και διδακτορικό στο Εργαστήριο Καρδιαγγειακής Μηχανικής και Αθηροσκλήρωσης, με επικεφαλής τον καθηγητή Καρδιολογίας και «πνευματικό του πατέρα» στην επιστήμη, όπως άλλωστε τον αποκαλεί, Γεώργιο Γιαννόγλου. Τότε είναι που κάνει και την πρώτη του σημαντική, πρωτοποριακή ερευνητική εργασία, η οποία αφορούσε την ανάπτυξη μιας νέας μεθοδολογίας για να κάνουμε τρισδιάστατες στεφανιαίες αρτηρίες. Το 2005 γίνεται ερευνητικός συνεργάτης στο “Brigham and Women’s Hospital” της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, και μια χρονιά αργότερα, γίνεται Ερευνητικός Συνεργάτης στο Ίδρυμα του ΜΙΤ, όπου ανήκει μέχρι και σήμερα. Έχει δεκάδες διεθνείς διακρίσεις και 40 βραβεία από διεθνείς και εθνικούς επιστημονικούς οργανισμούς. Το 2008 βραβεύτηκε τέσσερις φορές: από την Αμερικανική Καρδιολογική Ένωση, την Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία, την Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία και την Ακαδημία Αθηνών. Το 2008 και 2009, η Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρία του απένειμε το ασημένιο και το χρυσό μετάλλιο του Καλύτερου Νέου Ερευνητή. Έχει βραβευθεί με το Βραβείο «Κωνσταντίνος Σαμαράς» ως ο Καλύτερος Νέος Ερευνητής στην καρδιαγγειακή ιατρική από την Α’ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Ελληνικό Ίδρυμα Καρδιολογίας. Αμερικανικοί, ευρωπαϊκοί και εθνικοί οργανισμοί και ιδρύματα έχουν χρηματοδοτήσει την έρευνά του για την αθηροσκλήρωση. Μεταξύ αυτών είναι το Ίδρυμα Μπεχράκης, μέσω του Προγράμματος Καρδιαγγειακής Έρευνας στο Χάρβαρντ, η Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία αλλά και το Ελληνικό Ίδρυμα Καρδιολογίας. Πηγή: ellines.com http://www.ellines.com/erga-ellinon/24804-ereuna-tin-prolipsi-tou-emfragmatos/

Το πλήρωμα του "Soyuz MS-02" έφτασε στο Μπαϊκονούρ. Στις 8 Σεπτέμβρη του 2016 στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ έφτασαν τα κύρια και εφεδρικά πληρώματα των επανδρωμένων διαστημικών σκαφών (TPC). Το κύριο πλήρωμα των κοσμοναυτών της Roscosmos Σεργκέι Ryzhikov και Αντρέι Borisenko και ο αστροναύτης της NASA Robert Shane Kimbrough και αντίγραφα ασφαλείας τους -οι κοσμοναύτες της Roscosmos Αλεξάντερ Misurkin και Νικολάι Tikhonov και ο αστροναύτης της NASA Mark Vanden HI. Η εκτόξευση του νέου επανδρωμένου διαστημόπλοιου "Soyuz MS-02" έχει προγραμματιστεί για τις 23 Σεπτεμβρίου, 2016 στις 21:17 MSK. http://www.roscosmos.ru/print/22629/

Τα νεφελώματα του Star Trek! Ηταν 8 Σεπτεμβρίου του 1966 όταν στην αμερικανική τηλεόραση έκανε πρεμιέρα μια νέα σειρά η οποία γρήγορα απέκτησε φανατικούς φίλους και τελικά αποτέλεσε σταθμό στην παγκόσμια τηλεοπτική και αργότερα κινηματογραφική βιομηχανία. Στην επέτειο των 50 ετών από την πρώτη προβολή του Star Trek η NASA έδωσε στη δημοσιότητα εικόνες που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer από μια περιοχή του γαλαξία μας στην οποία βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο δύο νεφελώματα. Το IRAS 19340+2016 και το IRAS 19343+2026 περιβάλλονται από πολύ πυκνή κοσμική ύλη, κυρίως σκόνη» ενώ στο εσωτερικό τους υπάρχουν έντονες κοσμικές διεργασίες και ειδικότερα γέννηση νέων άστρων. Τα δύο νεφελώματα έχουν συγκεντρώσει το ενδιαφέρον στη δεδομένη στιγμή επειδή το μεν ένα θυμίζει στην όψη το Enterprise, το θρυλικό διαστημόπλοιο της σειράς, ενώ το άλλο νεφέλωμα θυμίζει το σκάφος που εμφανίστηκε ως διάδοχος του Enterprise στην σειρά την περίοδο 1987-1994, στον κύκλο της σειράς με γενικό τίτλο Next Generation. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα και την παραπάνω σύνθεση όπου στη μια εικόνα εμφανίζονται τα δύο νεφελώματα και δίπλα μια σύνθεση όπου δείχνει την ομοιότητα των νεφελωμάτων με τα δύο διαστημικά σκάφη. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=827352

Νέες ανακαλύψεις στον Τιτάνα από το διαστημόπλοιο Cassini. Νέα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για την επιφάνεια του μεγαλύτερου φεγγαριού του Κρόνου, τον Τιτάνα, απέστειλε το διαστημόπλοιο Cassini της NASA. Οι νέες εικόνες προέκυψαν από κοντινό πέρασμα από τον Τιτάνα στις 25 Ιουλίου, όταν το σκάφος έφτασε σε απόσταση 976 χλμ από το μεγάλο φεγγάρι. Το ραντάρ του διαστημοπλοίου είναι ικανό να διεισδύσει στα νέφη του Τιτάνα, για να αποκαλύψει λεπτομέρειες για την επιφάνειά του. Σε μία από αυτές φαίνονται μεγάλου μήκους, γραμμικοί αμμόλοφοι, που θεωρείται ότι αποτελούνται από κόκκους άμμου που έχουν προκύψει από υδρογονάνθρακες οι οποίοι προέρχονται από την ατμόσφαιρα του Τιτάνα. Το Cassini έχει δείξει ότι αμμόλοφοι τέτοιου είδους περιβάλλουν το μεγαλύτερο μέρος του ισημερινού του Τιτάνα. Οι επιστήμονες μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα στοιχεία για να μάθουν περισσότερα για τους ανέμους, τη σύσταση της άμμου και άλλα χαρακτηριστικά του φεγγαριού. Άλλη μια εικόνα απεικονίζει μια περιοχή που είναι γνωστή ως «Xanadu annex» από νωρίτερα στην αποστολή. Το ραντάρ του διαστημοπλοίου δεν είχε αποφέρει προηγουμένως εικόνες, ωστόσο μετρήσεις υποδείκνυαν ότι η μορφολογία της είναι παρόμοια με αυτή της μεγάλης περιοχής του Τιτάνα που έχει λάβει το όνομα «Xanadu». Επρόκειτο για το πρώτο χαρακτηριστικό της επιφάνειας του Τιτάνα που είχε αναγνωριστεί, και οι πρώτες εικόνες είχαν προέλθει από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble το 1994. Η νέα εικόνα δείχνει πως όντως το Xanadu annex παρουσιάζει όντως βραχώδη μορφολογία παρόμοια με την «αρχική» Xanadu. Και οι δύο περιοχές πάντως αποτελούν αινίγματα, καθώς σε άλλες περιοχές του Τιτάνα, βραχώδεις όγκοι εμφανίζονται ως μικρά, μεμονωμένα σημεία, αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις καλύπτουν μεγάλες εκτάσεις- και ως αποτέλεσμα, θεωρείται πως ίσως να είναι τα παλαιότερα εδάφη του Τιτάνα. http://www.naftemporiki.gr/story/1145207/nees-anakalupseis-ston-titana-apo-to-diastimoploio-cassini

Όταν η επιστημονική φαντασία γίνεται πραγματικότητα. Είναι πολύ εντυπωσιακό όταν ένας συγγραφέας με την φαντασία του προσεγγίζει την πραγματικότητα. Για παράδειγμα, η φαντασία του Ιουλίου Βερν που περιέγραψε στα μυθιστορήματά του «Από τη Γη στη Σελήνη» (1865) και «Γύρω από τη Σελήνη» (1870) όχι μόνο έγινε πραγματικότητα, αλλά σ’ αυτά τα μυθιστορήματα προέβλεψε: 1. ότι η πρώτη εκτόξευση ανθρώπων προς τη Σελήνη θα γίνει στη Φλόριντα των ΗΠΑ, 2. τον ακριβή αριθμό αστροναυτών στη σεληνάκατο (τρεις) 3. με μεγάλη προσέγγιση τις διαστάσεις και το βάρος της σεληνακάτου, 4. την επιστροφή με προσθαλάσσωση στον Ειρηνικό Ωκεανό – στην περίπτωση του «Απόλλων 8» με σφάλμα 4 μόλις χιλιομέτρων! Το πιο πρόσφατο παράδειγμα σύμπτωσης της πραγματικότητας με την επιστημονική φαντασία είναι η ανακάλυψη του Proxima b, ενός εξωπλανήτη παρόμοιου με τη Γη, στον Εγγύτατο του Κενταύρου. Ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας που δημοσιεύθηκε το 2013 προβλέπει τα βασικά χαρακτηριστικά του πλησιέστερου στη Γη εξωπλανήτη. Ο Εγγύτατος του Κενταύρου (Proxima Centauri) είναι το πλησιέστερο άστρο έξω από το ηλιακό μας σύστημα – σε απόσταση μόλις 4,24 έτη φωτός από τη Γη. Οι αστρονόμοι υπολογίζουν ότι η ελάχιστη μάζα του εξωπλανήτη είναι 1,3 φορές η μάζα της Γης και απέχει περίπου επτά εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Εγγύτατο Κενταύρου, σε μια απόσταση που πιθανόν θα επέτρεπε την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή, άρα και την ανάπτυξη ζωής. Όμως, ενδέχεται ο εξωπλανήτης Proxima b να είναι παλιρροιακά κλειδωμένος, να έχει δηλαδή την μία πλευρά του συνεχώς στραμμένη προς το άστρο του. Αυτό σημαίνει ότι στο ένα ημισφαίριο μάλλον επικρατούν πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και θα βρίσκεται στο απόλυτο σκοτάδι, ενώ στο άλλο θα επικρατούν συνθήκες κόλασης. Αν και στο παρελθόν οι επιστήμονες πίστευαν ότι το «παλιρροιακό κλείδωμα»” είναι ανασταλτικός παράγοντας για την ανάπτυξη ζωής, πιο σύγχρονα κλιματικά μοντέλα δείχνουν ότι σε ένα τέτοιον πλανήτη θα μπορούσε γίνει μεταφορά θερμότητας και να υπάρξει ζωή. Στο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Stephen Baxter που κυκλοφόρησε το 2013, περιγράφεται η ανθρώπινη εξερεύνηση και αποίκιση ενός παρόμοιου εξωπλανήτη γύρω από τον Εγγύτατο του Κενταύρου σε μερικούς αιώνες από τώρα. Ο Baxter ονομάζει τον πλανήτη του μυθιστορήματός του με το ποιητικό όνομα «Per Ardua», αντί για Proxima b (από το λατινικό «per ardua ad astra» που σημαίνει «μέσω δυσχερειών προς τα άστρα»). Ο φανταστικός πλανήτης Per Ardua, βρίσκεται όπως ο Proxima b στην κατοικίσιμη ζώνη του Εγγύτατου του Κενταύρου, είναι παλιρροιακά κλειδωμένος, απέχει 6 εκατομμύρια χιλιόμετρα από το άστρο του και η μάζα του είναι 8% μικρότερη από τη μάζα της Γης (κι όχι 30% μεγαλύτερη). Ο αστρονόμος Guillem Anglada-Escude, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που ανακάλυψε τον Proxima b (όπου συμμετείχε και ο δρ Γιάννης Τσάπρας), εντυπωσιασμένος αποκάλεσε την ομοιότητα «μυστηριώδη». Μπορείτε να διαβάσετε ένα απόσπασμα του βιβλίου επιστημονικής φαντασίας «Proxima», του Stephen Baxter, εδώ: The Book That Predicted Proxima b [Excerpt] http://www.scientificamerican.com/article/the-book-that-predicted-proxima-b-excerpt/?WT.mc_id=SA_TW_SPC_NEWS Διαβάστε επίσης το σχετικό άρθρο του συγγραφέα Stephen Baxter για την Washington Post με τίτλο: «Sometimes, Science Fiction Leads Science « http://www.vnews.com/A-planet-orbiting-our-nearest-star-used-to-be-science-fiction-Now-it-s-science-4502466 http://physicsgg.me/2016/09/09/%cf%8c%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%86%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%b3%ce%af%ce%bd%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9/

Αστεροειδής, όσο ένα λεωφορείο, πέρασε «ξυστά» από τη Γη. Αστεροειδής διαμέτρου περίπου δέκα μέτρων, δηλαδή όσο ένα λεωφορείο, πέρασε το βράδυ της Τετάρτης ξυστά από τη Γη, σε απόσταση 38.500 χιλιομέτρων, δηλαδή μόλις το ένα δέκατο της μέσης απόστασης Γης-Σελήνης. Οι επιστήμονες της NASA ανακάλυψαν τον επερχόμενο αστεροειδή «2016 RB1» τη Δευτέρα, δύο μόνο μέρες πριν «ξύσει» τη Γη -πράγμα που δεν ακούγεται ευχάριστα. Ο αστεροειδής πέρασε πολύ κοντά από τους τηλεπικοικωνιακούς δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας, σε ύψος σχεδόν 36.000 χιλιομέτρων. Ο εντοπισμός του έγινε αρχικά από τηλεσκόπιο του Πανεπιστημίου της Αριζόνα. Ακόμη πάντως κι αν είχε πέσει στη Γη, ο συγκεκριμένος αστεροειδής δεν ήταν αρκετά μεγάλος για να προκαλέσει τεράστια καταστροφή. Συγκριτικά, ο αστεροειδής του Τσελιάμπινσκ που είχε εκραγεί πάνω από τη Ρωσία το 2013 τραυματίζοντας πάνω από 1.000 ανθρώπους, είχε μέγεθος περίπου 17 μέτρων. Στις 28 Αυγούστου ένας μεγαλύτερος αστεροειδής είχε περάσει σε απόσταση 80.000 χλμ. από τη Γη (δηλαδή πάλι πολύ πιο κοντά από το φεγγάρι), ενώ στις 17 Σεπτεμβρίου ένας ακόμη, μεγέθους 60 μέτρων περίπου, αναμένεται να περάσει σε κοντινή απόσταση. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500099928 Η εκτόξευση του κυνηγού αστεροειδών Osiris-REx Στις δύο το βράδυ ώρα Ελλάδος εκτοξεύθηκε με επιτυχία, όπως είχε προγραμματισθεί, ο ρομποτικός «κυνηγός» αστεροειδών Osiris-Rex της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριντα, πάνω σε ένα πύραυλο «’Ατλας V». ‘Αρχισε έτσι μια επταετής φιλόδοξη αποστολή, με στόχο το Osiris-RΕx, βάρους δύο τόνων, μεγέθους ενός οχήματος βαν και κόστους ενός δισεκατομμυρίων δολαρίων, να φθάσει στον αστεροειδή Μπενού, να πάρει δείγματα από την επιφάνειά του και να τα επιστρέψει στη Γη για μελέτη. Πρόκειται για έναν αστεροειδή διαμέτρου 500 μέτρων, ο οποίος δημιουργήθηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, σχεδόν ταυτόχρονα με τη Γη. Η τροχιά του τον κατατάσσει στα εν δυνάμει επικίνδυνα ουράνια σώματα να διασταυρωθούν κάποια στιγμή με τον πλανήτη μας (υπάρχει μια πιθανότητα στις 800 να πέσει πάνω στη Γη μετά από 166 χρόνια). Το Osiris-REx θα πλευρίσει τον αστεροειδή -κάτι που αναμένεται να συμβεί τον Αύγουστο του 2018- και θα τον μελετήσει από ύψος 700 μέτρων για περίπου δύο χρόνια με τις κάμερές του, ώσπου να επιλεγεί το καταλληλότερο σημείο στην επιφάνειά του για να γίνει η λήψη του δείγματος βάρους τουλάχιστον 60 γραμμαρίων, που μπορεί να φθάσει ακόμη και τα δύο κιλά. Θα είναι η πρώτη φορά που -αν το σχέδιο ευοδωθεί- θα φθάσει στα χέρια των επιστημόνων μια τόσο μεγάλη ποσότητα ύλης από ένα ουράνιο σώμα πέρα από τη Σελήνη (μετά το πρόγραμμα «Απόλλων» στη δεκετία του ’70). Τελικά το σκάφος θα αγγίξει σχεδόν τον αστεροειδή και θα απλώσει ένα ρομποτικό βραχίονα μήκους 3,4 μέτρων, ο οποίος αρχικά θα χρησιμοποιήσει αέριο αζώτου για να προκαλέσEι έκρηξη στην επιφάνεια-στόχο και, στη συνέχεια, θα «ρουφήξει» το δείγμα με ένα συλλέκτη. Αν αποτύχει την πρώτη φορά, θα μπορεί να δοκιμάσει άλλες δύο. Εφόσον τα καταφέρει, το Osiris-REx θα επιστρέψει το δείγμα μέσα σε μια κάψουλα, που προγραμματίζεται να πέσει στη Γη με αλεξίπτωτο, στην έρημο της Γιούτα, το 2023. Το ίδιο το ρομποτικό σκάφος θα συνεχίσει να βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Δεν θα είναι η πρώτη αποστολή σε αστεροειδή. Είχαν προηγηθεί οι Ιάπωνες που το 2005 έστειλαν το σκάφος τους Χαγιαμπούσα στον αστεροειδή Ιτοκάβα και, παρά τα προβλήματα που συνάντησαν, κατάφεραν να φέρουν πίσω στη Γη μια πολύ μικρή αλλά πολύτιμη ποσότητα δείγματος (λιγότερο από ένα χιλιοστό του γραμμαρίου). http://physicsgg.me/2016/09/09/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%8c%ce%be%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%85%ce%bd%ce%b7%ce%b3%ce%bf%cf%8d-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf/

Ε.Κατσαβουνίδης: Ο Έλληνας που συνέβαλε στην ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων Ο Ερωτόκριτος Κατσαβουνίδης είναι Διευθυντής Έρευνας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) και αποτελεί μέλος της Επιστημονικής Ομάδας LIGO, μιας ομάδας επιστημόνων που προσφάτως, το Φεβρουάριο του 2016, επιβεβαίωσαν για πρώτη φορά την ύπαρξη βαρυτικών κυμάτων, κάτι που είχε προβλέψει ο ίδιος ο Άλμπερτ Αϊνστάιν πριν από περίπου 100 χρόνια. «Η περιγραφή αυτής της παρατήρησης (των βαρυτικών κυμάτων), περιγράφεται με πολύ όμορφο τρόπο στη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, που σχηματίστηκε πριν 100 χρόνια, και αποτελεί το πρώτο τεστ της θεωρίας. Θα ήταν υπέροχο να βλέπαμε το πρόσωπο του Αϊνστάιν, αν μπορούσαμε να του το πούμε», λέει ο Rainer Weiss, ομότιμος Καθηγητής Φυσικής του ΜΙΤ. Η έρευνα στην ομάδα LIGO διεξάγεται από τον επιστημονικό οργανισμό LIGO, ένα γκρουπ περισσότερων από 1000 επιστημόνων από πανεπιστήμια όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε 14 άλλες χώρες. Περισσότερα από 90 πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα αναπτύσσουν τεχνολογία ανίχνευσης και αναλύουν δεδομένα. Περίπου 250 φοιτητές συνεισφέρουν σημαντικά σαν μέλη στη συνεργασία αυτή. Υπάρχει συνεργασία με επιστήμονες από ιδρύματα όπως το Μax Planck, τα Πανεπιστήμια της Γλασκώβης, του Κάρντιφ, του Μπέρμινχαμ, και άλλων του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς και του Πανεπιστημίου των Βαλεαρίδων Νήσων στην Ισπανία. Ο Ερωτόκριτος Κατσαβουνίδης κατάγεται από τη Βέροια, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε Φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου πήρε το πτυχίο του το 1988. Έκανε το μεταπτυχιακό του και πάλι στη Φυσική το 1990 στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech), ενώ ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στη Φυσική το 1996, και πάλι στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech), με επιβλέποντα καθηγητή των Barry Barish. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν στην αστροφυσική των βαρυτικών κυμάτων, τα μήκη κύματος, τη σωματιδιακή αστροφυσική καθώς και τη φυσική σχετικά με την κοσμική ακτινοβολία. Όσον αφορά τις θέσεις του και την επαγγελματική του καριέρα, ο Ερωτόκριτος Κατσαβουνίδης ήταν μεταδιδακτορικός ερευνητής από το 1995 ως το 1996 στο Ιταλικό Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής και ερευνητής με την ομάδα Φυσικής Υψηλών Ενεργειών στο Caltech από το 1996 μέχρι το 2000. Από το 2001 ως το 2006 διετέλεσε αρχικά επίκουρος καθηγητής και αργότερα αναπληρωτής καθηγητής, από το 2006 ως το 2010, στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ). Από το 2010 ως σήμερα είναι Διευθυντής Έρευνας, επίσης στο ΜΙΤ. Πηγή: http://www.ellines.com/erga-ellinon/30295-sunebale-stin-anakalupsi-ton-barutikon-kumaton/ http://www.pronews.gr/portal/20160908/genika/epistimes/27120/ekatsavoynidis-o-ellinas-poy-synevale-stin-anakalypsi-ton-varytikon

Εκδηλώσεις στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών με ελεύθερη είσοδο. Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών προγραμματίζει στα μέσα του Σεπτέμβρη προκαταρκτικές εκδηλώσεις στo πλαίσιo της Βραδιάς του Ερευνητή 2016 στις εγκαταστάσεις του στο Θησείο, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Συγκεκριμένα προγραμματίζονται οι εκδηλώσεις. Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου (6:00 μ.μ. – 12:00 π.μ.) Μια βραδιά με Πανσέληνο! -Περιήγηση του κοινού στο Μουσείο Γεωαστροφυσικής στο Θησείο, στα τηλεσκόπια του Αστεροσκοπείου (Δωρίδη, Μεσημβριονό και Σίνα), και παρατήρηση ουρανού. Το κοινό θα ξεναγηθεί και στο «Μηχανισμό των Αντικυθήρων» το καινούριο απόκτημα του ΕΑΑ που είναι ένα πιστό αντίγραφο του μηχανισμού των Αντικυθήρων (του πρώτου υπολογιστής της αρχαιότητας), και θα μυηθεί στα μυστικά του και τις καινούριες ανακαλύψεις για τη ιδιαίτερα περίπλοκη λειτουργία του. -Συναυλία από το συγκρότημα του ΕΑΑ «Lunar Park» (9.00 μ.μ.-10.30 μ.μ.) -Έκθεση φωτογραφίας απο τους ερευνητές του ΕΑΑ, με θέματα σχετικά με την Αστρονομία, το Διάστημα , τη Γη και την Ατμόσφαιρα. -Ήχοι του Διαστήματος: Η μουσική εμπνέεται απο την Αστρονομία. Σε συνεργασία με το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού & Καποδιστριακού Παν/μίου Αθηνών. Για να επισκεφθείτε το Κέντρο Επισκεπτών Θησείου μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο (σταθμός Θησείο) ή το Μετρό (σταθμός Μοναστηράκι) και μετά από δέκα λεπτά πεζοπορία θα βρεθείτε στην κορυφή του Λόφου Νυμφών. Το Κέντρο διαθέτει περιορισμένο χώρο στάθμευσης. Η είσοδος είναι από τις οδούς Πνυκός ή Οτρυνέων, ενώ μόνο ένα τμήμα της οδού Αποστόλου Παύλου είναι ανοιχτή για τα οχήματα. Είσοδος Ελεύθερη http://www.tanea.gr/news/greece/article/5387457/ekdhlwseis-sto-ethniko-asteroskopeio-athhnwn-me-eleytherh-eisodo/

Η φύση κρατά ακόμη κρυμμένα τα «μυστικά» της από τον επιταχυντή στο CERN. Από τι αποτελείται η σκοτεινή ύλη, αυτό το άγνωστης φύσης υλικό που κατακλύζει το σύμπαν, αντιστοιχώντας περίπου στο 27% της ύλης-ενέργειάς του; Μήπως οι 3 από τις 4 θεμελιώδεις δυνάμεις, η ισχυρή πυρηνική δύναμη, η ηλεκτρομαγνητική και η ασθενής πυρηνική, αποτελούν διαφορετικές εκφάνσεις της ίδιας αλληλεπίδρασης; Αν και τέτοια ερωτήματα παραμένουν άλυτα στο πλαίσιο της καθιερωμένης θεωρίας της φυσικής, δηλαδή το Καθιερωμένο Πρότυπο, πίσω στο 2000 είκοσι επιστήμονες υποστήριζαν πως δεν θα χρειάζονταν περισσότερο από μια δεκαετία λειτουργίας του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN για να ανοίξει ο δρόμος για να απαντηθούν, με τις πρώτες πειραματικές αποδείξεις της υπερσυμμετρίας. Μάλιστα ήταν τόσο σίγουροι, που καθένας τους στοιχημάτισε κι από ένα μπουκάλι ακριβού κονιάκ, με τιμή όχι μικρότερη από 100 δολάρια, για την πρόβλεψη πως σε 10 χρόνια θα προέκυπταν από τον επιταχυντή οι πρώτες χειροπιαστές αποδείξεις για την υπερσυμμετρία. Στην πορεία, η διορία του στοιχήματος μετατέθηκε για το καλοκαίρι του 2016, αφού ο LHC χρειάστηκε λόγω βλάβης να παραμείνει εκτός λειτουργίας για περίπου 1,5 χρόνο. Ακόμη κι έτσι όμως, η διορία έληξε στις 16 Ιουνίου, χωρίς να έχει παρουσιασθεί καμία ανακάλυψη που να επιβεβαιώνει την υπερσυμμετρία. Έτσι, λίγες εβδομάδες αργότερα, και πιο συγκεκριμένα στις 22 Αυγούστου, σε μία εκδήλωση στην Κοπεγχάγη παρέδωσαν τα μπουκάλια κονιάκ στους φυσικούς που είχαν ποντάρει εναντίον της υπερσυμμετρίας. Γνωστή και ως SUSY, η υπερσυμμετρία αποτελεί μία από τις σημαντικότερες προτεινόμενες θεωρίες που δίνουν «απάντηση» σε αδυναμίες του Καθιερωμένου Προτύπου. Γι’ αυτό τον σκοπό, υποθέτει πως για κάθε γνωστό σωματίδιο υπάρχει ένας υπερσυμμετρικός του «εταίρος». Ωστόσο, τουλάχιστον στις απλούστερες εκδοχές της, η υπερσυμμετρία προβλέπει πως τουλάχιστον το πιο ελαφρύ υπερσυμμετρικό σωματίδιο θα έπρεπε να έχει ήδη ανιχνευθεί στις ενέργειες που πετυχαίνει ο LHC – εξ ου και το στοίχημα. Έτσι, πέρα από τα… μπουκάλια κονιάκ, το «κόστος» από το ότι αυτό δεν συνέβη είναι πως «ξεθώριασε» ο ενθουσιασμός για την υπερσυμμετρία, με συνέπεια να ενισχυθούν οι αμφιβολίες μήπως τελικά δεν αποτελεί το «κλειδί» για να εξηγηθούν ορισμένα από τα άλυτα έως σήμερα «μυστήρια» της φύσης. «Η υπερσυμμετρία ήταν η κυρίαρχη θεωρία εδώ και 30 χρόνια, επειδή είναι πολύ όμορφη, σχεδόν τέλεια», λέει στο σάιτ Science News o Ναθάνιελ Γκρεγκ, θεωρητικός φυσικός από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Ωστόσο, όσο δεν εμφανίζονται ίχνη υπερσυμμετρικών σωματιδίων, τόσο λιγότερο πειστική μοιάζει. Βέβαια, τίποτε δεν προεξοφλεί πως δεν θα προκύψουν τέτοια ίχνη τα επόμενα χρόνια, κάτι που σημαίνει πως η θεωρία σε καμία περίπτωση δεν έχει καταρριφθεί. Επομένως, αυτή τη στιγμή το μόνο που μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα είναι πως τα υπερσυμμετρικά σωματίδια, αν υπάρχουν, πρέπει να είναι βαρύτερα από όσο αναμενόταν. «Αυτή τη στιγμή, το μόνο που μας “λέει” η φύση είναι πως, αν η υπερσυμμετρία είναι η σωστή θεωρία, τότε δεν έχει τη μορφή που νομίζαμε», επισημαίνει στο Science News ο Γιόνιτ Χόκμπεργκ, θεωρητικός φυσικός από το Κορνέλ. Ωστόσο, καθώς το «κατώφλι» μετατοπίζεται σε μεγαλύτερες μάζες, κερδίζουν έδαφος οι πιο περίπλοκες εκδοχές της υπερσυμμετρίας. Επομένως, η θεωρία χάνει ένα μέρος από την αρχική της γοητεία, που έπεισε πριν από δεκαετίες αρκετούς φυσικούς να την υιοθετήσουν. «Αν τελικά ισχύει η υπερσυμμετρία, δεν είναι πλέον δυνατόν να επαληθευτεί η πιο ελκυστική εκδοχή της», σημειώνει στο Science News ο θεωρητικός φυσικός Μάθιου Μπάκλεϊ από το πανεπιστήμιο Ρούτγκερς στο Νιου Τζέρσεϊ. Βέβαια, ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν πως είναι νωρίς για απαισιοδοξία, αφού επισημαίνουν πως τα δεδομένα από τον LHC είναι μόλις το 1% των μετρήσεων που θα εξασφαλίσει σε όλη τη διάρκεια «ζωής» τους. Παρ’ όλα αυτά, άλλοι φυσικοί υποστηρίζουν πως η έως τώρα έλλειψη νέων ανακαλύψεων αποτελεί αρνητική έκπληξη για την πλειονότητα της επιστημονικής κοινότητας. Σε τελική ανάλυση, η μεγαλύτερη ανησυχία των επιστημόνων δεν είναι τόσο αν θα επιβεβαιωθεί ή όχι η υπερσυμμετρία, αλλά μήπως η φύση παραμείνει πεισματικά «σιωπηλή» σε όλη τη διάρκεια λειτουργίας του επιταχυντή. Σε μία τέτοια περίπτωση, μπορεί ο επιταχυντής να έχει γράψει ιστορία ανιχνεύοντας το «σωματίδιο του Θεού» και επαληθεύοντας με αυτό τον τρόπο το Καθιερωμένο Πρότυπο, ωστόσο δεν θα έχει «φωτίσει» καθόλου τις ρωγμές που οι φυσικοί γνωρίζουν πως υπάρχουν στο Καθιερωμένο Πρότυπο. Αυτό θα σημαίνει πως πλέον οι θεωρητικοί φυσικοί θα έχουν ελάχιστες ενδείξεις για το πού θα πρέπει να προσανατολισθούν, διατυπώνοντας νέες φυσικές θεωρίες. Και πάλι, υπογραμμίζει ο Χόκμπεργκ, «σε αυτή την περίπτωση θα έχουμε μάθει κάτι θεμελιώδες για τη φύση». http://www.naftemporiki.gr/story/1145437/i-fusi-krata-akomi-krummena-ta-mustika-tis-apo-ton-epitaxunti-sto-cern

Το "Soyuz TMA-20M" επέστρεψε με ασφάλεια στη Γη. Τα μέλη του πληρώματος του επανδρωμένου διαστημόπλοιου «Σογιούζ TMA-20M" επέστρεψαν με ασφάλεια στη Γη. Η κάψουλα κατάβασης με τους κοσμοναύτες της Roscosmos Αλεξέι Ovchinin, Oleg Skripochka και ο αστροναύτης της NASA Τζέφρι Ουίλιαμς προσγειώθηκαν σε μια προκαθορισμένη περιοχή της στέπας Καζακστάν στις 7 Σεπτεμβρίου του 2016 στις 4:14 MSK. Όλες οι εργασίες σχετικά με την πτηση από την τροχιά και την προσγείωση πήγαν κανονικά. Διάρκεια παραμονής στο διάστημα για την αποστολή ISS-47/48 ήταν 172 ημέρες. Αυτή η πτήση έχει ολοκληρώσει την τελευταία αποστολή του διαστημικού σκάφους της σειράς «Σογιούζ» TMA-M. Εχουν αντικατασταθεί από τα επανδρωμένα διαστημόπλοια σειράς MS. Είναι ενδιαφέρον ότι, στο πρώτο επανδρωμένο διαστημικό σκάφος της σειράς «Σογιούζ» TMA-Μ το 2010 ηταν ο Oleg Skripochka και έξι χρόνια αργότερα έγινε ένας μηχανικός πτήσης στο τελευταίο πλοίο της σειράς. Κατά την παραμονή του στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) το πλήρωμα εκτελεσε ένα πρόγραμμα επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας και πειραματισμού, για τη διατήρηση της υγείας του ISS και διεξήγαγε τις εργασίες της για τη μετασκευή του εξοπλισμού που πρέπει να παραδοθεί από τα φορτηγά πλοία. http://www.roscosmos.ru/22614/

Ακούστε τις «ραδιοφωνικές εκπομπές» από τον πλανήτη Δία. Το Juno πραγματοποίησε το πρώτο κοντινό πέρασμά του από τον Δία (θα ακολουθήσουν άλλα 35), κατεβαίνοντας σε ύψος περίπου 4.200 χιλιομέτρων πάνω από τα κινούμενα πολύχρωμα πυκνά σύννεφα του πλανήτη. Μεταξύ των δεδομένων που έστειλε το Juno μετά από την πρώτη προσέγγιση του Δία είναι και οι καταγραφές των ραδιοφωνικών εκπομπών που παράγονται στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, που ηχογραφήθηκαν με το όργανο WAVE (Radio/Plasma Wave Experiment). Οι επιστήμονες γνωρίζουν για αυτές τις εκπομπές από τη δεκαετία του 1950, ποτέ όμως δεν είχαν ηχογραφηθεί από τόσο κοντά. Στο βίντεο που ακολουθεί ακούγονται (από το 0:26 και μετά) οι ραδιοφωνικές εκπομπές από το ισχυρό σέλας του Δία, που συλλέχθηκαν από το διαστημικό σκάφος Juno στις 27 Αυγούστου 2016. Το φάσμα των συχνοτήτων είναι από 7 έως 140 kilohertz: Η εικόνα του Δία από απόσταση 48,000 μιλίων δείχνει νέφη, καταιγίδες και μετεωρολογικές συνθήκες που δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ σε κανέναν άλλο από τους αέριους γίγαντες πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος «Η πρώτη εικόνα που έχουμε από τον βόρειο πόλο του Δία, δεν μοιάζει με τίποτε από όσα έχουμε δει ή φανταστεί έως τώρα», δήλωσε ο επικεφαλής της αποστολής Σκοτ Μπόλτον του Νοτιοδυτικού Ινστιτούτου Ερευνών στο Σαν Αντόντιο του Τέξας. «Ο βόρειος πόλος είναι πιο μπλε από τα άλλα μέρη του πλανήτη και μαίνονται εκεί πολλές καταιγίδες. Δεν διακρίνονται καθόλου οι συνήθεις διαμήκεις ζώνες και λωρίδες, έτσι η όλη εικόνα δύσκολα αναγνωρίζεται ως Δίας. Βλέπουμε επίσης ενδείξεις σκιών που δημιουργούν τα νέφη», πρόσθεσε. Ακόμη, τα υπέρυθρα όργανα του Juno ανίχνευσαν μυστηριώδη θερμά και ψυχρά σημεία τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο πόλο, που δεν είχαν παρατηρηθεί μέχρι τώρα. Επίσης, για πρώτη φορά οι επιστήμονες είδαν σε όλο το μεγαλείο του το πολύ φωτεινό σέλας του νοτίου πόλου του Δία. Το Juno, κόστους 1,1 δισ. δολαρίων, εκτοξεύθηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα το 2011 και έφθασε στον Δία στις 4 Ιουλίου 2016. Το σκάφος διαγράφει πλέον μια ελλειπτική τροχιά γύρω από τον πλανήτη, η οποία ολοκληρώνεται σε 53 μέρες. Η επόμενη στενή προσέγγιση του Δία θα συμβεί στις 19 Οκτωβρίου, οπότε το σκάφος θα τεθεί σε ακόμα πιο κοντινή τροχιά διάρκειας 14 ημερών. Τον Φεβρουάριο του 2018 θα αυτοκαταστραφεί «βουτώντας» στον γιγάντιο πλανήτη. Έως τότε, οι επιστήμονες ελπίζουν να έχουν δώσει απάντηση στο κεντρικό ερώτημα αν ο Δίας -που έχει διάμετρο 11 φορές και μάζα 300 φορές μεγαλύτερη από τη Γη- διαθέτει ή όχι στερεό πυρήνα κάτω από τη νεφελώδη «πανοπλία» του ή αν απλώς τα αέριά του γίνονται όλο και πιο πυκνά, όσο κανείς κατεβαίνει προς το κέντρο του. Ο Δίας μοιάζει αρκετά με άστρο, καθώς αποτελείται κυρίως από υδρογόνο και ήλιο, όπως ο Ήλιος. Λόγω της μεγάλης πίεσης, το υδρογόνο εκτιμάται ότι μετατρέπεται σε ηλεκτρικά αγώγιμο υγρό και αυτό το «μεταλλικό» υδρογόνο γεννά το ισχυρό μαγνητικό πεδίο του. Το πιο γνωστό χαρακτηριστικό του πλανήτη είναι η «Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα» του, μια γιγάντια θύελλα με πλάτος διπλάσιο της Γης. http://physicsgg.me/2016/09/07/%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b5-%cf%84%ce%b9%cf%82-%cf%81%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%bf%cf%86%cf%89%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b5%ce%ba%cf%80%ce%bf%ce%bc%cf%80%ce%ad%cf%82-%ce%b1%cf%80/

Έτοιμος για εκτόξευση ο ρομποτικός «κυνηγός» αστεροειδών της NASA. Έφθασε η στιγμή της εκτόξευσης του ρομποτικού διαστημικού σκάφους Osiris-REx της NASA, το οποίο, αν όλα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα, θα ξεκινήσει το βράδυ της Πέμπτης από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ την επταετή φιλόδοξη αποστολή του για να φθάσει στον αστεροειδή Μπενού, να πάρει δείγματα από την επιφάνειά του και να τα επιστρέψει στη Γη για μελέτη. Πρόκειται για την τρίτη αποστολή στο πλαίσιο του προγράμματος New Frontiers (Νέα Σύνορα) της NASA, μετά την αποστολή του σκάφους New Horizons (Νέοι Ορίζοντες), που έφθασε πέρυσι στον Πλούτωνα, και του σκάφους Juno (Ήρα) που έφθασε φέτος το καλοκαίρι στον Δία. Το υψηλής τεχνολογίας Osiris-REx, βάρους δύο τόνων, μεγέθους ενός οχήματος βαν και κόστους ενός δισεκατομμυρίων δολαρίων, θα ταξιδέψει πάνω σε ένα μεγάλο μη επανδρωμένο πύραυλο «Άτλας V», ο οποίος έχει ποσοστό επιτυχίας 100% από το 2002 που τέθηκε σε υπηρεσία. Το σκάφος θα φθάσει στον αστεροειδή Μπενού, ο οποίος θα κινείται με ταχύτητα άνω των 100.000 χιλιομέτρων την ώρα. Πρόκειται για ένα διαστημικό βράχο διαμέτρου μόνο 500 μέτρων, ο οποίος δημιουργήθηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, σχεδόν ταυτόχρονα με τη Γη. Η τροχιά του τον κατατάσσει στα εν δυνάμει επικίνδυνα ουράνια σώματα να διασταυρωθούν κάποια στιγμή με τον πλανήτη μας (υπάρχει μια πιθανότητα στις 800 να πέσει πάνω στη Γη μετά από 166 χρόνια). Το Osiris-REx θα πλευρίσει τον αστεροειδή -κάτι που αναμένεται να συμβεί τον Αύγουστο του 2018- και θα τον μελετήσει από ύψος 700 μέτρων για περίπου δύο χρόνια με τις κάμερές του, ώσπου να επιλεγεί το καταλληλότερο σημείο στην επιφάνειά του για να γίνει η λήψη του δείγματος βάρους τουλάχιστον 60 γραμμαρίων, που μπορεί να φθάσει ακόμη και τα δύο κιλά. Θα είναι η πρώτη φορά που -αν το σχέδιο ευοδωθεί- θα φθάσει στα χέρια των επιστημόνων μια τόσο μεγάλη ποσότητα ύλης από ένα ουράνιο σώμα πέρα από τη Σελήνη (μετά το πρόγραμμα «Απόλλων» στη δεκαετία του '70). Τελικά το σκάφος θα αγγίξει σχεδόν τον αστεροειδή και θα απλώσει ένα ρομποτικό βραχίονα μήκους 3,4 μέτρων, ο οποίος αρχικά θα χρησιμοποιήσει αέριο αζώτου για να προκαλέσει έκρηξη στην επιφάνεια-στόχο και, στη συνέχεια, θα «ρουφήξει» το δείγμα με ένα συλλέκτη. \ Αν αποτύχει την πρώτη φορά, θα μπορεί να δοκιμάσει άλλες δύο. Εφόσον τα καταφέρει, το Osiris-REx θα επιστρέψει το δείγμα μέσα σε μια κάψουλα, που προγραμματίζεται να πέσει στη Γη με αλεξίπτωτο, στην έρημο της Γιούτα, το 2023. Το ίδιο το ρομποτικό σκάφος θα συνεχίσει να βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Δεν θα είναι η πρώτη αποστολή σε αστεροειδή. Είχαν προηγηθεί οι Ιάπωνες που το 2005 έστειλαν το σκάφος τους Χαγιαμπούσα στον αστεροειδή Ιτοκάβα και, παρά τα προβλήματα που συνάντησαν, κατάφεραν να φέρουν πίσω στη Γη μια πολύ μικρή αλλά πολύτιμη ποσότητα δείγματος (λιγότερο από ένα χιλιοστό του γραμμαρίου). Εκτός από το επιστημονικό ενδιαφέρον για την ανάλυση του δείγματος από τον αστεροειδή (καλύτερη κατανόηση της προέλευσης των πλανητών, του νερού και των οργανικών μορίων της ζωής στο ηλιακό μας σύστημα), η αποστολή Osiris-REx θα έχει δύο ακόμη σημαντικά οφέλη. Αφενός, θα επιτρέψει την χρήση αμυντικών τεχνολογιών που κάποια στιγμή θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αποτροπή κάποιου αστεροειδούς, αν αυτός γίνει απειλητικός για τη Γη. Αφετέρου, θα ανοίξει το δρόμο στις ιδιωτικές εταιρείες, όπως η Planetary Resources και η Deep Space Industries (η τελευταία σε συνεργασία με την κυβέρνηση του Λουξεμβούργου), που έχουν ως στόχο την εξόρυξη μετάλλων, νερού και καυσίμων από τους αστεροειδείς για την εμπορική αξιοποίησή τους. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500099674

WPK "Soyuz MS-02" Οι επιχειρήσεις συνεχίζουν να εργάζονται για την προετοιμασία του επανδρωμένου διαστημόπλοιου «Σογιούζ MS-02" για μια διαστημική πτήση. Η εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημικου σκάφους μεταφοράς "Soyuz-02 MS" είναι προγραμματισμένη στις 21:17 MSK από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στις 23 Σεπτεμβρίου. Το κύρια πλήρωμα περιλαμβάνει τους κοσμοναύτες της Roscosmos Σεργκέι Ryzhikov και ο Αντρέι Borisenko και τον αστροναύτη της NASA Robert Shane Kimbrough. Dub πλήρωμα οι κοσμοναύτες της Roscosmos Αλεξάντερ Misurkin και Νικολάι Tikhonov και ο αστροναύτης της NASA Mark Vanden High. http://www.roscosmos.ru/22607/ Πενήντα εκατ. δολάρια αποζημίωση ζητεί από τη SpaceX η ισραηλινή Space Communications. Η ισραηλινή Space Communication ανακοίνωσε την Κυριακή πως θα ζητήσει 50 εκατ. δολάρια ή μια δωρεάν πτήση από την SpaceX του Έλον Μασκ μετά την καταστροφή δορυφόρου της Spacecom σε έκρηξη στο ακρωτήριο Κανάβεραλ. Στελέχη της ισραηλινής εταιρείας δήλωσαν επίσης ότι η Spacecom θα μπορούσε επίσης να λάβει 205 εκατ. από την Israel Aerospace Industries, που κατασκεύασε τον δορυφόρο AMOS-6. Η SpaceX επεσήμανε στο Reuters ότι δεν αποκαλύπτει όρους συμβολαίων ή ασφάλισης, ενώ δεν έχει γίνει γνωστό τι ασφάλιση υπήρχε για τον πύραυλο ή τις ζημιές στην εξέδρα εκτόξευσης. Η εταιρεία έχει πάνω από 70 αποστολές στο πρόγραμμα, αξίας άνω των 10 δισ. δολαρίων, τόσο για εταιρικούς, όσο και για κυβερνητικούς πελάτες. Η καταστροφή του πυραύλου Falcon 9 και του δορυφόρου στην εξέδρα εκτόξευσης αποτέλεσε σημαντικό πλήγμα για τη Spacecom, καθώς αναμένεται πτώση της καθαρής της αξίας κατά 30 εκατ. δολάρια, στα 123 εκατ. Η μετοχή της έπεσε 9% την Πέμπτη. O AMOS-6 προοριζόταν να χρησιμοποιηθεί από μια σειρά σημαντικών πελατών, περιλαμβανομένου του Facebook και της Eutelsat Communications, για σκοπούς επέκτασης των υπηρεσιών διαδικτύου στην Αφρική. Τα αίτια του ατυχήματος διερευνώνται, ενώ ούτε η SpaceX ούτε η FAA έχουν γνωστοποιήσει ακριβώς ποια ήταν η έκταση των ζημιών από την έκρηξη, η οποία έγινε ενώ ο πύραυλος ανεφοδιαζόταν για ένα τεστ ρουτίνας. Επρόκειτο για τη δεύτερη αποτυχημένη αποστολή της εταιρείας μέσα σε διάστημα 14 μηνών, καθώς τον Ιούνιο του 2015 ένας πύραυλος Falcon 9 είχε εκραγεί περίπου δύο λεπτά μετά την εκτόξευσή του από τη Φλόριντα, με αποτέλεσμα την απώλεια ενός φορτίου για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Παρόλα αυτά, η SpaceX ανέκαμψε, πραγματοποιώντας εννέα επιτυχημένες πτήσεις μέχρι τώρα. http://www.naftemporiki.gr/story/1143914/peninta-ekat-dolaria-apozimiosi-zitei-apo-ti-spacex-i-israilini-space-communications Πώς φαίνεται η Νέα Υόρκη από το διάστημα. Μία καταπληκτική εικόνα της Νέας Υόρκης, όπως φαίνεται από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ανάρτησε στα social media ο Αμερικανός αστροναύτης Τζεφ Γουίλιαμς. Η φωτογραφία ελήφθη αρκετές εβδομάδες νωρίτερα, μία ημέρα που ο ουρανός ήταν εντελώς καθαρός πάνω από τη μεγαλούπολη των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Αμερικανός αστροναύτης πάντως, αποδεικνύεται αρκετά δραστήριος, καθώς ανεβάζει συχνά λήψεις από τον πλανήτη, όταν και εφόσον το επιτρέπουν οι συνθήκες. http://www.pronews.gr/portal/20160905/genika/diastima/49/pos-fainetai-i-nea-yorki-apo-diastima-foto

Ο άνθρακας της Γης έχει «εξωγήινη» προέλευση; Σε άρθρο τους στο περιοδικό Nature Geoscience, επιστήμονες από το πανεπιστήμιο Rice και το ινστιτούτο Woods Hole περιγράφουν μία νέα θεωρία που, όπως υποστηρίζουν, μπορεί να εξηγήσει ένα άλυτο έως σήμερα μυστήριο σχετικά με την ανάπτυξη έμβιων όντων στη Γη. Το ερωτηματικό αυτό αφορά τον λόγο για τον οποίο δεν εξαφανίσθηκε ο άνθρακας από τον φλοιό του πλανήτη μας, ώστε στη συνέχεια να μπορέσει να αποτελέσει «συστατικό» όλων των γήινων μορφών ζωής. Και η εξήγηση που δίνουν οι επιστήμονες είναι πως η παρουσία του συγκεκριμένου χημικού στοιχείου στο ανάγλυφο της Γης οφείλεται στη σφοδρή σύγκρουσή της με έναν άλλο πλανήτη, πριν από 4,4 δισεκατομμύρια χρόνια, τον οποίο απορρόφησε. Όταν η Γη ήταν περίπου 200 εκατομμυρίων ετών, λόγω της έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας είχε πολύ υψηλή θερμοκρασία. Επομένως, κανονικά θα έπρεπε να έχει εκλείψει ο άνθρακας από την επιφάνειά της. Σύμφωνα με τους Αμερικανούς ερευνητές, αυτό δεν συνέβη γιατί, αφότου ψύχθηκε, αναπλήρωσε τον χαμένο άνθρακα μέσω ενός άλλου ουράνιου σώματος, όταν συγκρούστηκε μαζί του. Κι αυτό γιατί με τη σύγκρουση απορρόφησε τον πλανήτη, μαζί με τις ποσότητες του άνθρακα που εκείνος περιείχε. «Η πρόκληση είναι να εξηγηθεί η προέλευση πτητικών στοιχείων όπως ο άνθρακας, τα οποία παρέμειναν στον φλοιό του πλανήτη μας», σημειώνει ο Ρατζίπ Ντασγκούπτα, γεωλόγος από το πανεπιστήμιο Rice και ένας από τους συντάκτες του άρθρου. «Ακόμη κι αν ο άνθρακας δεν διέφυγε στο διάστημα, όταν το ανάγλυφο της Γης καλυπτόταν από θερμό μάγμα, θα έπρεπε να καταλήξει στον πυρήνα της, λόγω της χημικής του συγγένειας με τα πλούσια σε σίδηρο κράματα». Η ιδέα της «εξωγήινης» προέλευσης του άνθρακα δεν είναι καινούρια. Σύμφωνα με μία παλαιότερη θεωρία, ορισμένα από τα χημικά στοιχεία του πλανήτη μας έχουν καταγωγή από το διάστημα, φτάνοντας στη Γη μέσω συγκρούσεων μετεωριτών. Ωστόσο, το πρόβλημα αυτής της θεωρίας είναι πως δεν μπορεί να εξηγήσει με ποιον τρόπο τυχαίες και σποραδικές συγκρούσεις θα ήταν δυνατόν να διασπείρουν τέτοια υλικά σε όλο τον γήινο φλοιό. Παράλληλα, ακόμη και σήμερα δεν έχουν εντοπισθεί μετεωρίτες οι οποίοι θα μπορούσαν να εξηγήσουν την αναλογία πτητικών στοιχείων που υπάρχει στο ανάγλυφο του πλανήτη μας. Έτσι, κάνοντας πειράματα στο εργαστήριο, οι Αμερικανοί επιστήμονες βρήκαν πως η Γη θα μπορούσε να «ανεφοδιασθεί» με άνθρακα αν συγκρουόταν με ένα «εμβρυικό» πλανήτη που έχει παρόμοια γεωλογική σύσταση με τον Ερμή. Σε αυτή την περίπτωση, «καταβροχθίζοντας» τον ουράνιο σώμα, η Γη θα αποκτούσε χημική σύσταση που θα επέτρεπε την ανάπτυξη ζωής. Οι επιστήμονες στοχεύουν να συνεχίσουν τα πειράματα, για να δουν αν η θεωρία τους συμφωνεί με την περιεκτικότητα του γήινου ανάγλυφου και σε άλλα πτητικά στοιχεία. Πάντως, πέρα από την εξήγηση της παρουσίας του άνθρακα, η υπόθεσή του θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει γιατί η εμφάνιση ζωής είναι σπάνια στο σύμπαν. Ο λόγος είναι πως, στην περίπτωση που η θεωρία τους επιβεβαιωθεί, αυτό θα σημαίνει πως η κατάλληλη θέση και θερμοκρασία ενός ουράνιου σώματος δεν αποτελούν τις μόνες προϋποθέσεις για τη δημιουργία έμβιων όντων. Αντίθετα, ίσως χρειάζεται να συμβούν και τυχαία φαινόμενα, όπως συγκρούσεις με άλλα σώματα, για να αναπτυχθούν οι πρώτοι μικροοργανισμοί. http://physicsgg.me/2016/09/06/%ce%bf-%ce%ac%ce%bd%ce%b8%cf%81%ce%b1%ce%ba%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b7%cf%82-%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9-%ce%b5%ce%be%cf%89%ce%b3%ce%ae%ce%b9%ce%bd%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf/

Μοναδικές μετεωρολογικές συνθήκες αποκαλύπτουν οι εικόνες του Juno από τον Βόρειο Πόλο του Δία. Έξι Megabyte δεδομένων ήταν το αποτέλεσμα από την πρώτη κοντινή διέλευση του διαστημοπλοίου Juno («Ήρα») από τον Δία. Ανάμεσα σε αυτά τα δεδομένα, συγκαταλέγονται και εντυπωσιακές φωτογραφίες από τον Βόρειο Πόλο του πλανήτη, οι οποίες είναι οι κοντινότερες λήψεις που απαθανάτισε ποτέ ένα διαστημόπλοιο το οποίο «επισκέφθηκε» το ουράνιο σώμα. Στις εικόνες διακρίνονται κλιματικά συστήματα καταιγίδων και μετεωρολογικές συνθήκες που διαφέρουν από οτιδήποτε άλλο έχουν εντοπίσει οι επιστήμονες στους αέριους γίγαντες του ηλιακού μας συστήματος. Έτσι, αν και ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η ανάλυση όλων των στοιχείων που έστειλε το σκάφος, ήδη είναι ορατές μερικές μοναδικές ανακαλύψεις που έκανε με την πρώτη διέλευσή του. «Εκ πρώτης όψεως, ο Βόρειος Πόλος του Δία δεν μοιάζει με οτιδήποτε άλλο έχουμε δει ή φανταστεί μέχρι σήμερα», σημειώνει στην ιστοσελίδα της NASA ο Σκοτ Μπόλτον, από το Νοτιοδυτικό Ινστιτούτο Ερευνών στο Τέξας και μέλος της ερευνητικής ομάδας της αποστολής. «Έχει πιο γαλάζιο χρώμα από άλλα σημεία του πλανήτη, ενώ κατακλύζεται από καταιγίδες. Δεν υπάρχει κανένα σημάδι από ζώνες, που είχαμε συνηθίσει να διακρίνουμε έως σήμερα [σε εικόνες του Δία] – με δυσκολία μπορούμε να τον αναγνωρίσουμε. Επίσης, παρατηρούμε ίχνη από σκιές των νεφών, κάτι που πιθανότατα σημαίνει πως τα σύννεφα βρίσκονται σε υψηλότερο υψόμετρο από άλλα καιρικά φαινόμενα». «Αυτές οι πρώτες υπέρυθρες εικόνες του Νότιου και του Βόρειου Πόλου μας αποκάλυψαν θερμές και ψυχρές περιοχές, τις οποίες δεν είχαμε ξαναδεί. Και, παρόλο που γνωρίζαμε ότι πιθανότατα θα βλέπαμε το νότιο σέλας, η εικόνα του μας εντυπωσίασε». Το πρώτο κοντινό πέρασμα του Juno από τον Δία έγινε στις 27 Αυγούστου, με το διαστημόπλοιο να φτάνει σε απόσταση μόλις 4.200 χιλιομέτρων πάνω από την ατμόσφαιρα του πλανήτη. Η διέλευση διήρκεσε έξι ώρες, ενώ κατά τη διάρκειά της το σκάφος κατέγραψε εικόνες και δεδομένα τόσο από τον Βόρειο όσο και από τον Νότιο Πόλο. Παράλληλα με την κάμερα που τράβηξε τις φωτογραφίες, το Juno επιστράτευσε και τα οκτώ επιστημονικά του όργανα για να «σαρώσει» τον πλανήτη και να συγκεντρώσει δεδομένα. Με τη βοήθεια ενός από αυτά, του JI-RAM που προήλθε από την Ιταλική Υπηρεσία Διαστήματος, αποτύπωσε τον Δία στο υπέρυθρο φάσμα. «Με το JIRAM μπορούμε να δούμε τι υπάρχει κάτω από “δέρμα” του Δία», σημειώνει ο Αλμπέρτο Αντριάνι, από το Ινστιτούτο Αστροφυσικής και Πλανητολογίας στη Ρώμη. «Αυτές οι πρώτες υπέρυθρες εικόνες του Νότιου και του Βόρειου Πόλου μας αποκάλυψαν θερμές και ψυχρές περιοχές, τις οποίες δεν είχαμε ξαναδεί. Και, παρόλο που γνωρίζαμε ότι πιθανότατα θα βλέπαμε το νότιο σέλας, η εικόνα του μας εντυπωσίασε». Ανάμεσα στα δεδομένα που προέκυψαν από την πρώτη «βουτιά» του Juno ανήκουν επίσης οι καταγραφές των ήχων που παράγονται στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, οι οποίοι ηχογραφήθηκαν με το όργανο WAVE (Radio/Plasma Wave Experiment). Παρόλο που επιστήμονες γνωρίζουν για αυτές τις εκπομπές από τη δεκαετία του 1950, ποτέ άλλοτε δεν έχουν ηχογραφηθεί από τόσο κοντά. «Ο Δίας μας “μιλά” με ένα τρόπο που μόνο ένας αέριος - γίγαντας μπορεί», επισημαίνει ο Μπιλ Κουρθ, μέλος της επιστημονικής ομάδας που είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία των δεδομένων του οργάνου. «Ξέρουμε πως αυτές οι εκπομπές είναι οι ισχυρότερες στο ηλιακό μας σύστημα, ενώ τώρα μπορούμε να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τον τρόπο που δημιουργούνται». Το διαστημόπλοιο Juno εκτοξεύθηκε από το ακρωτήριο Κανάβεραλ τον Αύγουστο του 2011, ενώ έφτασε τον Δία στις αρχές του περασμένου Ιουλίου. http://www.naftemporiki.gr/story/1143902/monadikes-meteorologikes-sunthikes-apokaluptoun-oi-eikones-tou-Juno-apo-ton-boreio-polo-tou-dia

Γιατί βγάζει τη γλώσσα ο Einstein; Τυχαία πόζα, βαρεμάρα ή συμβολισμός; Είναι 14 Μαρτίου του 1951 και είναι και τα γενέθλιά του. Ο Albert Einstein έχει κανονίσει να τα γιορτάσει με φίλους στο κλαμπ του Princeton, δίπλα στο ομώνυμο Πανεπιστήμιο στο New Jersey. Αφού έσβησε τα 72 του κεράκια, σηκώθηκε να φύγει με ένα φιλικό ζευγάρι που θα τον πήγαινε στο σπίτι με το αυτοκίνητο. Ο φίλος του καθηγητής Frank Aydelotte με την γυναίκα του τρόμαξαν ανοίγοντας την πόρτα του κλαμπ με τα δεκάδες φλας που άστραφταν πάνω στον Einstein. Τους ακολουθούν σπρώχνοντας μέχρι το αυτοκίνητο. Ο Einstein είναι χαλαρός αλλά εμφανώς κουρασμένος και θέλει απλώς να επιστρέψει στο σπίτι του. Από το πρωί οι φωτορεπόρτερ τον ακολουθούν και έχει βαρεθεί να τους χαρίζει τυπικά χαμόγελα. Μόλις έχει καθίσει επιτέλους στην πίσω θέση του αυτοκινήτου ανάμεσα στον Frank και τη σύζυγό του. Τα φλας δεν σταματούν να απαθανατίζουν έναν άνθρωπο φανερά κουρασμένο με ύφος βαρεμάρας. Ένας φωτογράφος πλησιάζει και του ζητάει ένα τελευταίο χαμόγελο. Ο νομπελίστας φυσικός απλώς γουρλώνει τα μάτια, βγάζει την γλώσσα και του χαρίζει την πιο διάσημη πόζα του. Λίγα δευτερόλεπτα πριν το διάσημο κλικ ο Einstein δεν κρύβει την κούραση και τη βαρεμάρα του Ο φωτογράφος ονομάζεται Arthur Sasse και δουλεύει στο αμερικανικό πρακτορείο τύπου UPI ή αλλιώς United Press International και μόλις έχει βγάλει μία ιστορική φωτογραφία. Την έβγαλε βιαστικά αφού η γκριμάτσα ήρθε αναπάντεχα ενώ αυτός περίμενε στην καλύτερη ένα συγκαταβατικό χαμόγελο. Λέγεται μάλιστα ότι η αυθεντική φωτογραφία είναι εντελώς λάθος καδραρισμένη και κόπηκε καλύτερα στην πορεία. Τις επόμενες εβδομάδες η εικόνα αυτή θα τυπωθεί σε χιλιάδες εφημερίδες ανά τον κόσμο. Σε μόλις τέσσερις μέρες η φωτογραφία διέσχισε τον Ατλαντικό για να γίνει πρωτοσέλιδο στις ευρωπαϊκές εφημερίδες. Ο ίδιος ο Einstein λίγο καιρό αργότερα σε μία συνέντευξή του ενάντια στον μακαρθισμό και τις ρατσιστικές συμπεριφορές αναφέρει: «Αυτή η πόζα αποτυπώνει πολύ καλά την συμπεριφορά μου. Πάντα είχα δυσκολία να δεχτώ την εξουσία και τις εντολές. Το να βγάλω τη γλώσσα σε έναν φωτογράφο που περιμένει προφανώς μία πιο πρέπουσα πόζα αντιπροσωπεύει την άρνησή μου να παίξω με τους κανόνες του παιχνιδιού αφού αρνούμαι να χαρίσω μία εικόνα του εαυτού μου κλασική και σύμφωνη με τις νόρμες». Ο νομπελίστας φυσικός γούσταρε τόσο την συγκεκριμένη φωτογραφία που λέγεται ότι παρήγγειλε από τον Arthur Sasse εννιά κόπιες της σε μεγάλο μέγεθος για προσωπική του χρήση. Χάρισε μάλιστα μία από αυτές στον φίλο του δημοσιογράφο του ABC Howard K. Smith, γράφοντας από πίσω στα γερμανικά μία μικρή αφιέρωση που έλεγε: «Μία πόζα που αγαπάτε αφού απευθύνεται σε όλη την ανθρωπότητα. Ένας πολίτης μπορεί να κάνει αυτό που κανένας διπλωμάτης δεν θα τολμούσε. Ο πιστός και ευγνώμων ακροατής σας, Α. Einstein, 1953». Η φωτογραφία αυτή με την χειρόγραφη αφιέρωση πουλήθηκε 74.324 δολάρια σε δημοπρασία το 2009, κάτι που την κάνει να είναι η πιο ακριβή φωτογραφία του Einstein στην ιστορία. Έκτοτε βρίσκεται στα χέρια του αμερικανού συλλέκτη David Waxman που δηλώνει πολύ περήφανος αφού «η ευκαιρία να αγοράσεις μία τέτοια κλασική φωτογραφία έρχεται μόνο μία φορά στη ζωή μας». http://physicsgg.me/2016/09/05/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%ce%b2%ce%b3%ce%ac%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7-%ce%b3%ce%bb%cf%8e%cf%83%cf%83%ce%b1-%ce%bf-einstein/

Βρέθηκε η διαστημοσυσκευή Philae. Το ευρωπαϊκό διαστημικό ρομπότ Philae, τα ίχνη του οποίου είχαν χαθεί στον κομήτη 67P μετά την επεισοδιακή προσεδάφισή του, το Νοέμβριο του 2014, εντοπίστηκε από μια κάμερα του μητρικού διαστημικού οχήματος Rosetta, ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA). «Λιγότερο από ένα μήνα πριν από το τέλος της αποστολής Rosetta, η κάμερα υψηλής ανάλυσης του διαστημικού σκάφους αποκάλυψε ότι το ρομπότ Philae έχει σφηνώσει σε ένα σκοτεινό ρήγμα του κομήτη 67P», ανέφερε στον ιστότοπό της η ESA. Η ανακάλυψη πάντως «δεν αλλάζει τίποτα» για το ρομπότ-εργαστήριο, η αποστολή του οποίου έχει ολοκληρωθεί. Από τις 27 Ιουλίου η Rosetta είχε σταματήσει τις προσπάθειές της να επικοινωνήσει ξανά με το ρομποτάκι, το οποίο έχει σιγήσει από το καλοκαίρι του 2015. Η κάμερα Όσιρις πλησίασε σε απόσταση 2,7 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του κομήτη για να τραβήξει αυτή τη φωτογραφία που δείχνει καθαρά το ρομπότ και δύο από τα τρία σκέλη προσγείωσης. «Το Philae βρίσκεται στη βάση ενός απόκρημνου βράχου», δήλωσε ο Φιλίπ Γκοντόν, επικεφαλής του σχεδίου Rosetta στη CNES, τη γαλλική διαστημική υπηρεσία. Μετά την ιστορική προσεδάφισή του στον κομήτη, στις 12 Νοεμβρίου 2014, και αφού αναπήδησε αρκετές φορές, το ρομποτάκι κατέληξε σε ένα ρήγμα, πεσμένο στο πλάι, με το ένα πόδι στον αέρα και τις κεραίες του σε οριζόντια θέση. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, ήταν αδύνατον να επικοινωνήσει με το μητρικό σκάφος, αφού έσβησαν οι μπαταρίες του. Στις 30 Σεπτεμβρίου η Rosetta, που συνοδεύει το Philae στο ταξίδι του τα δύο τελευταία χρόνια, θα αρχίσει να κατεβαίνει προς τον κομήτη και θα προσεδαφιστεί ελεγχόμενα. Αυτό θα είναι το τέλος της διαστημικής περιπέτειάς της. Σε λιγότερο από ένα μήνα η αποστολή εξερεύνησης του κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko από το διαστημικό σκάφος Rosetta θα τερματιστεί. Το τέλος θα έρθει με μια ελεγχόμενη πρόσκρουση πάνω στον κομήτη. Μέχρι τότε οι κάμερες της Rosetta φωτογραφίζουν την επιφάνεια του κομήτη. Έτσι, οι φωτογραφίες που λήφθηκαν στις 2 Σεπτεμβρίου, 2,7 χιλιόμετρα από την επιφάνεια του κομήτη, αποκάλυψαν την διαστημοσυσκευή Philae, που προσγειώθηκε στον κομήτη στις 12 Νοεμβρίου 2014, αλλά στη συνέχεια χάθηκε η επαφή του. «Αυτή η αξιοσημείωτη ανακάλυψη έρχεται στο τέλος μιας μακράς και επίπονης αναζήτησης» , λέει ο Patrick Martin, υπεύθυνος της αποστολή της ESA. «Νομίζαμε πως το Philae είχε χαθεί για πάντα. Είναι απίστευτο που φωτογραφήθηκε την τελευταία στιγμή». Έχοντας πλέον στην διάθεσή τους την ακριβή θέση του Philae οι επιστήμονες θα μπορέσουν να αναθεωρήσουν τις πληροφορίες που έλαβαν από την διαστημοσυσκευή, για το χρονικό διάστημα που λειτουργούσε, και να πάρουν πολύ καλύτερη ανάλυση από αυτές. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500099322

TPK "Soyuz TMA-20M" Στις 7 Σεπτεμβρίου, 2016 είναι προγραμματισμένη η προσγείωση του επανδρωμένου διαστημόπλοιου (TPC) «Soyuz TMA-20M» με πλήρωμα των κοσμοναυτών της Roscosmos Αλεξέι Ovchinin και Oleg Skripochka και ο αστροναύτης NASA Τζέφρι Ουίλιαμς. Το TPK "Soyuz TMA-20M» με το πλήρωμα της εκστρατείας ISS-47/48 ξεκίνησε στον ΔΔΣ από το Μπαϊκονούρ στις 19 Μαρτίου, 2016. Η αποσύνδεση έχει προγραμματιστεί στις 7 Σεπτεμβρίου στις 00:51 MSK, η είσοδο στην ατμόσφαιρα - στις 3:51 MSK, και η προσγείωση - στις 4:15 MSK. Η προκαθορισμένη περιοχή προσγείωσης - νότια-ανατολικά της Δημοκρατίας του Καζακστάν Zhezkazgan. Μετά την αποσύνδεση του επανδρωμένο διαστημόπλοιο «Σογιούζ TMA-20M» απο τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό πριν από την άφιξη των συμμετεχόντων στην επόμενη αποστολή, το έργο σε τροχιά συνεχίζει το πλήρωμα του Ανατόλι Ivanishin (Ρωσία), Takuya Onishi (Ιαπωνία) και Kathleen Rubins (ΗΠΑ). Η Roscosmos θα φέρει ζωντανή κάλυψη των προετοιμασιών για την αποσύνδεση, προσγείωση προσεδάφισης και εκκένωση του πληρώματος σε απευθείας σύνδεση: http://www.roscosmos.ru/317/ http://www.roscosmos.ru/22603/ Κοσμοναύτες και αστροναύτες του ISS-49/50 έλαβαν μέρος σε παραδοσιακό προκαταρκτικού ελέγχου εκδηλώσεις! Για κάθε αστροναύτη είναι ιδιαίτερα σημαντικό να τιμα τις παραδόσεις που έχουν ιστορικά στο πλαίσιο της προετοιμασίας των πτήσεων για πολλές γενιές των αστροναυτών τηρηθει. Μια από αυτες- μια επίσκεψη στο γραφείο του Γιούρι Γκαγκάριν, αναπαράγεται με ακρίβεια στο Μουσείο του Κέντρου Εκπαίδευσης κοσμοναύτων. Οι κοσμοναύτες της Roscosmos Σεργκέι Ryzhikov και ο Αντρέι Borisenko και ο αστροναύτης της NASA Robert Shane Kimbrough και το πληρωμα ασφαλείας οι κοσμοναύτες της Roscosmos Αλέξανδρος Misurkin και Νικολάι Tikhonov, ο αστροναύτης της NASA Mark Vanden το ISS-49/50 πλήρωμα επισκέφτηκε το γραφείο και άφησε μια επιγραφή στο βιβλίο, και στη συνέχεια πήγαν στην Κόκκινη πλατεία. http://www.roscosmos.ru/22595/

Ο ροκ αστεροειδής 17473 Freddie Mercury. Ο Freddie Mercury (Φρέντι Μέρκιουρι), το «αστέρι» του ροκ συγκροτήματος Queen με τη μαγευτική φωνή, θα ταξιδεύει πλέον στον ουρανό, όπως πάντα ήθελε και τραγουδούσε. Ένας αστεροειδής πήρε το όνομα του, σε ανάμνηση των 70 ετών από τη γέννηση του μεγάλου τραγουδιστή, ο οποίος πέθανε το 1991, δύο μόλις μέρες αφότου επιβεβαίωσε δημόσια ότι έπασχε από AIDS. Ο αστεροειδής «17473 Freddie Mercury, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1991, τη χρονιά θανάτου του μεγάλου σταρ, είναι ένας πολύ σκούρος διαστημικός βράχος διαμέτρου περίπου τριών χιλιομέτρων, ο οποίος κινείται στη μεγάλη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη-Δία. Το όνομα δόθηκε από το Κέντρο Ελασσόνων Πλανητών της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης και έγινε γνωστή από τον κιθαρίστα των «Queen» και αστροφυσικό Brian May, στη διάρκεια εκδήλωσης στην Ελβετία, για την ανάμνηση της τελευταίας μέρας ζωής του Mercury, σύμφωνα με τη βρετανική «Telegraph». Ο Mercury έρχεται να προστεθεί σε άλλους μουσικούς της ποπ και της ροκ, όπως οι Μπιτλς και ο Σπρίνγκστιν, που επίσης έχουν αστεροειδείς στο όνομά τους. Ο «Freddie» γεννήθηκε στη Ζανζιβάρη της αφρικανικής Τανζανίας και το πραγματικό όνομά του ήταν Farrokh Bulsara (Φαρόκχ Μπουλσάρα), προτού το αλλάξει επισήμως σε Freddie Mercury το 1970, όταν δημιουργήθηκαν οι Queen. http://physicsgg.me/2016/09/05/%ce%bf-%cf%81%ce%bf%ce%ba-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%ae%cf%82-17473-freddie-mercury/

Ο Ελληνας που είδε τη «δεύτερη» Γη. Τα παγκόσμια φώτα της δημοσιότητας συγκέντρωσε την περασμένη εβδομάδα η ανακοίνωση διεθνούς ερευνητικής ομάδας η οποία εντόπισε έναν πλανήτη να περιφέρεται γύρω από τον πλησιέστερο γείτονα του Ηλιου, τον Εγγύτατο του Κενταύρου. Το άστρο βρίσκεται σε απόσταση μόλις 4,37 ετών φωτός από τον Ηλιο. Ο πλανήτης ονομάστηκε Εγγύτατος β (Proxima b) και, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, έχει μέγεθος συγκρίσιμο με αυτό της Γης, είναι πιθανότατα βραχώδης και επιπλέον βρίσκεται στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη, στην κατάλληλη απόσταση από το μητρικό του άστρο ώστε να διαθέτει στην επιφάνειά του υγρό νερό, που είναι ο κρισιμότερος παράγοντας για την παρουσία της ζωής. Στην ερευνητική ομάδα μετείχε και ο δρ Γιάννης Τσάπρας, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, που περιγράφει στο «Βήμα» πώς έγινε η ανακάλυψη, τι είναι αυτός ο πλανήτης και αποκαλύπτει ότι υπάρχουν ίχνη και άλλου πλανήτη στο ίδιο σύστημα τον οποίο θα προσπαθήσουν να εντοπίσουν. Υποψιαζόσασταν ότι στο συγκεκριμένο σύστημα υπήρχε πλανήτης ή επειδή είναι το πλησιέστερο στη Γη σύστημα αποφασίσατε να το εξερευνήσετε για να διαπιστώσετε τι υπάρχει εκεί; «Πολλές αστρονομικές παρατηρήσεις είχαν και παλαιότερα ως αντικείμενο μελέτης τον Εγγύτατο Κενταύρου καθώς είναι πράγματι το κοντινότερο αστέρι στο ηλιακό σύστημα. Μερικές από τις πλέον πρόσφατες μας έδωσαν ενδείξεις παρουσίας σήματος την ίδια χρονική περίοδο που το διαπιστώσαμε κι εμείς. Δεν ήταν όμως ξεκάθαρο γιατί το άστρο είναι ενεργό και έχει συχνές εκλάμψεις που μπερδεύουν τις μετρήσεις μας. Αυτός ήταν άλλωστε κι ο κύριος λόγος που αποφασίσαμε να το ξαναθέσουμε υπό παρατήρηση με τα τηλεσκόπιά μας μέσω του προγράμματος Pale Red Dot». Σας εξέπληξε το γεγονός ότι όχι μόνο υπάρχει πλανήτης εκεί αλλά βρίσκεται και στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη; «Επειτα από ανακαλύψεις χιλιάδων εξωπλανητών την τελευταία εικοσαετία με διαφορετικές και ανεξάρτητες μεθόδους γνωρίζουμε πλέον ότι η παρουσία πλανητών γύρω από τα αστέρια αποτελεί μάλλον τον κανόνα παρά την εξαίρεση, συμπεριλαμβανομένων και πλανητών στην κατοικήσιμη ζώνη, συνεπώς δεν μας έκανε μεγάλη έκπληξη. Στα δεδομένα μας υπάρχει μάλιστα και ένα δεύτερο σήμα με κάπως μεγαλύτερη περίοδο αλλά η συγκεκριμένη έρευνα είχε περιορισμένη διάρκεια και δεν κατορθώσαμε να το επιβεβαιώσουμε. Σίγουρα όμως θα επανέλθουμε να το εξετάσουμε». Θα συνεχίσετε τις έρευνες είτε σε αυτόν τον πλανήτη για να εντοπίσετε νέα στοιχεία είτε στο συγκεκριμένο σύστημα για την ανακάλυψη και άλλων πλανητών εκεί; «Το επόμενο βήμα θα είναι η επιβεβαίωση του σήματος που είδαμε και από άλλα ανεξάρτητα τηλεσκόπια. Παράλληλα θέλουμε να κοιτάξουμε αν ο πλανήτης περνάει μπροστά από το άστρο με αποτέλεσμα να μειώνεται περιοδικά η λαμπρότητά του (μέθοδος διελεύσεων/transit method). Ηδη υπάρχουν ομάδες που έχουν αρχίσει να το ερευνούν. Υπολογίζουμε ότι η πιθανότητα να συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι γύρω στο 2%, που δεν είναι και ιδιαίτερα ελπιδοφόρο, αλλά αν πράγματι συμβαίνει, τότε θα μπορέσουμε να μάθουμε την πυκνότητα του πλανήτη και ίσως μπορέσουμε να μάθουμε αν έχει ατμόσφαιρα και τι είδους είναι αυτή. Αν δεν εντοπίσουμε διελεύσεις, που είναι και το πιθανότερο, τότε μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι να ετοιμαστούν τα καινούργια μεγάλα τηλεσκόπια όπως το E-ELT για να μάθουμε περισσότερα». Πιστεύετε ότι μπορεί σύντομα να γνωρίζουμε περισσότερα στοιχεία για αυτόν τον πλανήτη ώστε να επιβεβαιωθεί αν πρόκειται πράγματι για βραχώδη, για ατμοσφαιρικά δεδομένα κ.τ.λ.; «Είμαστε αρκετά σίγουροι ότι πρόκειται για βραχώδη πλανήτη και όχι για γίγαντα αερίων, με την έννοια ότι δεν γνωρίζουμε φυσικούς μηχανισμούς που να μπορούν να δημιουργήσουν αέριο γίγαντα με τη μάζα που μετρήσαμε σε σύστημα όπως το συγκεκριμένο. Επίσης μπορούμε να συγκρίνουμε αυτό το σύστημα με άλλα που έχουν ανακαλυφθεί και κανένα δεν έχει αέριο γίγαντα με παρόμοια μάζα σε παρόμοια απόσταση από αστέρι παρόμοιας μάζας (M-dwarf). Συνοπτικά λοιπόν και η θεωρία και οι παρατηρήσεις άλλων ανάλογων συστημάτων μάς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι βραχώδης. Οσον αφορά την ύπαρξη ή όχι ατμόσφαιρας, δεν γνωρίζουμε ακόμα». Πιστεύετε ότι είμαστε κοντά στο να ανακαλύψουμε ένα πλανήτη σαν τη Γη; «Αν εννοείτε πλανήτη που να υπάρχει ζωή, σε γενικές γραμμές πιστεύω πως ναι, είμαστε κοντά. Αλλά μη φανταστείτε τίποτα χολιγουντιανά σενάρια, πιθανότατα για βακτηριδιακή μορφή ζωής θα πρόκειται. Οι περισσότεροι εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα είναι αρκετά μεγάλοι και πολύ κοντά στα άστρα τους για να μπορέσουν να υποστηρίξουν ζωή όπως εμείς την αντιλαμβανόμαστε. Αλλά τα τελευταία χρόνια έχουμε βελτιώσει τις μεθόδους μας και συνεχίζουμε να ανακαλύπτουμε όλο και μικρότερους πλανήτες σε πιο εύκρατες τροχιές. Λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των εξωπλανητών που έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα, φαίνεται ότι οι μικροί πλανήτες είναι πολύ περισσότεροι από τα μεγαλύτερα αέρια ξαδέλφια τους. Ολες αυτές οι ανακαλύψεις μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα πώς δημιουργούνται και πώς αναπτύσσονται τα πλανητικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας. Το επόμενο στάδιο τις ερχόμενες δεκαετίες θα είναι να μελετήσουμε με τα μεγάλα τηλεσκόπια νέας τεχνολογίας τους καλύτερους "υποψήφιους" εξωπλανήτες όπου θα μπορούσε να έχει αναπτυχθεί ζωή και να ψάξουμε για τυχόν ίχνη της στη χημική σύσταση της ατμόσφαιρας του πλανήτη». Ποια είναι τα επόμενα ερευνητικά σχέδιά σας; «Συνεχίζω τη συνεργασία μου με μια διεθνή ομάδα επιστημόνων με τους οποίους χρησιμοποιούμε τη μέθοδο των βαρυτικών μικροφακών (gravitational microlensing) και ένα δίκτυο ρομποτικών τηλεσκοπίων (LCOGT) σε όλον τον κόσμο με σκοπό να ανακαλύψουμε ψυχρούς πλανήτες σε απόμακρες τροχιές. Είναι μια τάξη πλανητών για τους οποίους δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα και είναι εξαιρετικά δύσκολο ως και αδύνατο να ανακαλυφθούν με οποιαδήποτε άλλη μέθοδο. Ξέρουμε όμως ότι παίζουν καθοριστικό ρόλο καθ' όλη την εξέλιξη ενός πλανητικού συστήματος και μέχρι να κατανοήσουμε περισσότερο τη συμπεριφορά τους δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιο απο τα μοντέλα που έχουν αναπτύξει οι θεωρητικοί αστροφυσικοί για τη δημιουργία πλανητικών συστημάτων ανταποκρίνεται καλύτερα στην πραγματικότητα». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=825731

Η Ήρα έστειλε τις φωτογραφίες από τον βόρειο πολο του Δία. Το διαστημικό σκάφος Juno (Ήρα) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) έστειλε στη Γη τις πρώτες κοντινές φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί ποτέ από το βόρειο πόλο του Δία. Οι θεαματικές εικόνες αποκαλύπτουν νέφη, καταιγίδες και μετωρολογικές συνθήκες που δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ σε κανέναν άλλο από τους αέριους γίγαντες πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, από τους οποίους ο Δίας είναι ο μεγαλύτερος. Το σκάφος πραγματοποίησε το πρώτο κοντινό πέρασμά του από τον Δία (θα ακολουθήσουν άλλα 35), κατεβαίνοντας σε ύψος περίπου 4.200 χιλομέτρων πάνω από τα περιδινούμενα πολύχρωμα πυκνά σύννεφα του πλανήτη. «Η πρώτη εικόνα που έχουμε από τον βόρειο πόλο του Δία, δεν μοιάζει με τίποτε που έχουμε δει ή φανταστεί έως τώρα» δήλωσε ο επικεφαλής επιστήμων της αποστολής Σκοτ Μπόλτον του Νοτιοδυτικού Ινστιτούτου Ερευνών στο Σαν Αντόντιο του Τέξας. «Ο βόρειος πόλος είναι πιο μπλε από τα άλλα μέρη του πλανήτη και μαίνονται εκεί πολλές καταιγίδες. Δεν διακρίνονται καθόλου οι συνηθεις διαμήκεις ζώνες και λωρίδες, έτσι η όλη εικόνα δύσκολα αναγνωρίζεται ως Δίας. Βλέπουμε επίσης ενδείξεις σκιών που δημιουργούν τα νέφη» πρόσθεσε. Ακόμη, τα υπέρυθρα όργανα του Juno ανίχνευσαν μυστηριώδη θερμά και ψυχρά σημεία τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο πόλο, που δεν έχουν ξαναπαρητηρηθεί. Επίσης, για πρώτη φορά οι επιστήμονες είδαν σε όλο το μεγαλείο του το πολύ φωτεινό σέλας του νοτίου πόλου του Δία. Το Juno, κόστους 1,1 δισ. δολαρίων, εκτοξεύθηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα το 2011 και έφθασε στον Δία στις 4 Ιουλίου 2016. Το σκάφος διαγράφει πλέον μια ελλειπτική τροχιά γύρω από τον πλανήτη, η οποία ολοκληρώνεται σε 53 μέρες. Η επόμενη στενή προσέγγιση του Δία θα συμβεί στις 19 Οκτωβρίου, οπότε το σκάφος θα τεθεί σε ακόμα πιο κοντινή τροχιά διάρκειας 14 ημερών. Τον Φεβρουάριο του 2018 θα αυτοκαταστραφεί «βουτώντας» στον γιγάντιο πλανήτη. Έως τότε, οι επιστήμονες ελπίζουν να έχουν δώσει απάντηση στο κεντρικό ερώτημα αν ο Δίας -που έχει διάμετρο 11 φορές και μάζα 300 φορές μεγαλύτερη από τη Γη- διαθέτει ή όχι στερεό πυρήνα κάτω από τη νεφελώδη «πανοπλία» του ή αν απλώς τα αέριά του γίνονται όλο και πιο πυκνά, όσο κανείς κατεβαίνει προς το κέντρο του. Ο Δίας μοιάζει αρκετά με άστρο, καθώς αποτελείται κυρίως από υδρογόνο και ήλιο, όπως ο Ήλιος. Λόγω της μεγάλης πίεσης, το υδρογόνο εκτιμάται ότι μετατρέπεται σε ηλεκτρικά αγώγιμο υγρό και αυτό το «μεταλλικό» υδρογόνο γεννά το ισχυρό μαγνητικό πεδίο του. Το πιο γνωστό χαρακτηριστικό του πλανήτη είναι η «Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα» του, μια γιγάντια θύελλα με πλάτος διπλάσιο της Γης. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500098980