Δροσος Γεωργιος

Κατι διαφορετικό αλλα σημαντικό!!!! O Οδυσσέας υπήρξε -Επιβεβαιώνεται και από τη NASA. Η χρονολόγηση των Ομηρικών Επών αποτελεί εδώ και δεκαετίες για τους επιστήμονες άλυτο γρίφο αλλά και ένα μεγάλο στοίχημα. Ωστόσο μία ομάδα Ελλήνων επιστημόνων, χρησιμοποιώντας την αστροφυσική, φέρνει τα αριστουργήματα του Ομήρου πιο κοντά στην ιστορική τους διάσταση. Η ερευνητική ομάδα μάλιστα, κάνει λόγο για «ιστορικό πυρήνα στο μύθο», κάτι που φαίνεται πως επιβεβαιώνεται και από τη χρήση των χαρτών της NASA. Όπως αναφέρεται, πολλά από τα φυσικά φαινόμενα που περιγράφονται στα έργα, φαίνεται πως συνέβησαν στην πραγματικότητα, κάτι που με απλά λόγια σημαίνει πως εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι ήρωες του Ομήρου ήταν πραγματικά πρόσωπα, κερδίζουν έδαφος. Η ερευνητική ομάδα μάλιστα, κάνει λόγο για «ιστορικό πυρήνα στο μύθο», κάτι που φαίνεται πως επιβεβαιώνεται και από τη χρήση των χαρτών της NASA. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Ματθαίου Τσιμιτάκη, πρόκειται για την ακριβέστερη μέχρι στιγμής απόπειρα χρονολόγησης, η οποία συγκρίνει τα φυσικά φαινόμενα που περιγράφονται στα έπη με αστρονομικά φαινόμενα, και ελέγχει την ιστορική αλήθεια της αφήγησης. Αποτέλεσμα, ο εντοπισμός ημερομηνιών για συμβάντα που αποτυπώνονται στα έπη, και μια νέα αντίληψη για την ιστορικότητά τους, η οποία φιλοδοξεί να παρέμβει στο Ομηρικό ζήτημα. Όπως τονίζει η κ. Παναγιώτα Πρέκα-Παπαδήμα, καθηγήτρια Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, «Πιστεύουμε ότι ο μύθος εξυφαίνεται γύρω από πραγματικά γεγονότα»,. Η ίδια μαζί με διεπιστημονική ομάδα, η οποία και έκανε σχετικές δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, πιστεύουν ότι μερικά από τα γεγονότα που περιγράφονται συνέβησαν στ’ αλήθεια και αποδεικνύουν ότι τα φυσικά φαινόμενα που αναφέρονται συμπίπτουν με τον χρόνο της αφήγησής τους. «Ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη στις 25 Οκτωβρίου 1207 π.Χ. Πέντε μέρες αργότερα έγινε έκλειψη ηλίου σε ποσοστό 75%, η οποία σκέπασε το Ιόνιο Πέλαγος και τότε συνέβη και η μνηστηροφονία», λέει η κ. Παπαδήμα, διευκρινίζοντας ότι η πεποίθηση για την αλήθεια του συμβάντος είναι προσωπική. Η έκλειψη ηλίου όπως και μερικά από τα γεγονότα που αναφέρονται αποδείχθηκαν με χάρτες της NASA, οι οποίοι περιγράφουν τα προβλέψιμα φυσικά φαινόμενα από το 4500 π.Χ. έως το 10.000 μ.Χ., αναφέρει ακόμα το ρεπορτάζ. «Από το 1300 π.Χ. ως το 1130, που είναι τα χρόνια στα οποία τοποθετούνται τα δύο έπη, έγιναν 14 εκλείψεις ηλίου. Ορατές στο Ιόνιο ήταν μόνο πέντε και δύο από αυτές είχαν ποσοστό απόκρυψης του ηλίου 2%, επομένως δεν έγιναν αντιληπτές. Άλλη μία έγινε με τη Δύση του ηλίου, επομένως μας αφορούν μόνο δύο» εξηγεί η κ. Παπαδήμα. Μια ολική έκλειψη ηλίου έγινε το 1143, δηλαδή πολύ κοντά στην παρακμή των Μυκηναϊκών κέντρων και γι’ αυτό αποκλείσθηκε από τους επιστήμονες. Η δεύτερη όμως έγινε στις 30 Οκτωβρίου του 1207, από τις δυόμισι το μεσημέρι ώς τις πέντε και μισή το απόγευμα και αυτή θεωρούν ότι αποτυπώνεται στην Οδύσσεια. Στη ραψωδία Υ, λίγο πριν από το φονικό, ο Ομηρος βάζει τον Θεοκλύμενο τον «θεοδιωματάρη», όπως τον αποκαλεί ο Καζαντζάκης στη μετάφραση, να λέει στους μνηστήρες: «Σαν τι κακό σας δέρνει, δύστυχοι, κι έχουν ζωστεί με νύχτα και οι κεφαλές σας και τα πρόσωπα και χαμηλά τα γόνα; Κι άναψε σύθρηνο, και γέμισαν τα μάγουλά σας δάκρυα, και ραντισμένοι οι τοίχοι μ’ αίματα και τα ώρια μεσοδόκια· ίσκιους πλημμύρισε κι η αυλόπορτα, κι η αυλή πλημμύρισε ίσκιους, που ξεκινούν στα μαύρα Τρίσκοτα να κατεβούν, κι ο γήλιος από τα ουράνια εχάθη, κι άπλωσε βαριά καταχνιά ολούθε!». «Πρόκειται για μια περιγραφή της έκλειψης η οποία έκρυβε τα 3/4 του ηλιακού δίσκου» λέει η κ. Παπαδήμα. «Η ημερομηνία της έκλειψης, 30 Οκτωβρίου 1207 π.Χ., είναι σε απόλυτη συμφωνία με τις ομηρικές περιγραφές για τις καιρικές συνθήκες, τη φθινοπωρινή αγροτική ζωή και τη μεσημεριανή ώρα δολοφονίας των μνηστήρων», σύμφωνα με την κ. Παπαδήμα. Η διεπιστημονική ομάδα που ερευνά τα έπη αποτελείται από τους καθηγητές Σ. Παπαμαρινόπουλο, Π. Πρέκα-Παπαδήμα, επίκουρη καθηγήτρια Αστροφυσικής στο ΕΚΠΑ και τους ερευνητές Π. Αντωνόπουλο, Φυσικό και ερασιτέχνη αστρονόμο, Π. Μητροπέτρο, φιλόλογο και εκπαιδευτικό, Ε. Μητροπέτρου, φιλόλογο και αρχαιολόγο, Α. Τσιρώνη, επίσης φιλόλογο-αρχαιολόγο και Γ. Σαραντίτη, συγγραφέα, ηλεκτρ. μηχανικό. «Υπάρχει ιστορικός πυρήνας στον μύθο» Όσον αφορά στο ερώτημα σχετικά με το αν όλα όσα περιγράφονται στα έπη είναι μεταφορικά ή κυριολεκτικά, η κ. Πρέκα-Παπαδήμα, τονίζει πως την απάντηση, τη δίνει ο Πλούταρχος, ο οποίος εξηγεί ότι Φυσική Επιστήμη, Θεολογία και Μυθολογία ταυτίζονται στην Αρχαία Ελλάδα. «Το φαινόμενο στην Οδύσσεια το δημιουργεί η Αθηνά και στην Ιλιάδα ο Απόλλωνας. Πιστεύουμε ότι υπάρχει ιστορικός πυρήνας στον μύθο», λέει η ίδια. Προς επίρρωσιν, αναφέρει την εμφάνιση μιας βροχής πεφταστεριών που περιγράφεται ως εξής: «Ως άρα οι ειπόντι επέπτατο δεξιός όρνις, κίρκος, Απόλλωνος ταχύς άγγελος· εν δε πόδεσσι τίλλε πέλειαν έχων, κατά δε πτερά χεύεν έραζε μεσσηγύς νηός τε και αυτού Τηλεμάχοιο». «Το γεράκι που περιγράφει ο Όμηρος, το οποίο είναι αδύνατον να είδε με λεπτομέρεια μέσα στο σκοτάδι, και μάλιστα από μακριά, τοποθετείται στη θέση που βρίσκεται ο αστερισμός Κόρακας. Βρίσκεται ανατολικά (δεξιά το βλέπει) και είναι αγγελιοφόρος του Απόλλωνα, σύμφωνα με τον Ερατοσθένη. Στα πόδια του –δηλαδή αντιδιαμετρικά από τον Κόρακα– βρίσκεται το σμήνος των πλειάδων (πελειάδες στα αρχαιοελληνικά, που σημαίνει αγριοπεριστέρες), που βρίσκονται στον αστερισμό του Ταύρου. Από εκεί λέει ότι πέφτουν πούπουλα, δηλαδή αστέρια, μια ποιητική περιγραφή του ουρανού και της πορείας του ταξιδιού», εξηγεί η ίδια. Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, οι επιστήμονες, χρησιμοποιώντας τους χάρτες της NASA, διαπίστωσαν ότι πράγματι υπήρξε βροχή διαττόντων αστέρων στις 28 Οκτωβρίου, ημέρα της επιστροφής του Τηλέμαχου από το ταξίδι στην Πύλο και τη Σπάρτη. Ο Κόρακας, όμως, είναι απεσταλμένος του Απόλλωνα και καλός οιωνός για τον Τηλέμαχο, που αναζητάει τον πατέρα του. Η 30ή Οκτωβρίου ήταν ημέρα της γιορτής του Απόλλωνα, κατά την οποία μάλιστα λάμβανε χώρα εκατόμβη (θυσία εκατό βοδιών), πράγμα που σημαίνει ότι όλο το νησί είχε πάει να την παρακολουθήσει. Οι μνηστήρες βρέθηκαν στην τέλεια παγίδα και φονεύθηκαν με τη βοήθεια των δύο θεών, της Αθηνάς και του Απόλλωνα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, δύο τόσο σημαντικές ειδήσεις, όπως η δολοφονία όλων των διαδόχων στην Ιθάκη και η έκλειψη, δεν μπορεί παρά να διαδόθηκαν ταχύτατα σε όλη την Ελλάδα ως ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός. http://www.pentapostagma.gr/2017/03/o-%ce%bf%ce%b4%cf%85%cf%83%cf%83%ce%ad%ce%b1%cf%82-%cf%85%cf%80%ce%ae%cf%81%ce%be%ce%b5-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%b2%ce%b5%ce%b2%ce%b1%ce%b9%cf%8e%ce%bd%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b1.html

Μια «εγχείρηση ανοικτής καρδιάς» στον επιταχυντή του CERN Με «εγχείρηση ανοικτής καρδιάς» παρομοίασαν οι υπεύθυνοι του CERN την αναβάθμιση που έκαναν στο πείραμα CMS (Compact Muon Solenoid), ένα από τα τέσσερα πειράματα μεγάλα που διεξάγονται στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC). Στο πλαίσιο της αναβάθμισης, αντικατέστησαν τον ανιχνευτή pixels του CMS, δηλαδή την κάμερα που αναλαμβάνει να αποτυπώσει τις τροχιές σωματιδίων που κινούνται με ταχύτητα κοντά στην ταχύτητα του φωτός. Στη μήκους 27 χιλιομέτρων σήραγγα του LHC, συγκρούονται με τεράστιες ενέργειες δέσμες σωματιδίων, με σκοπό οι επιστήμονες να μελετήσουν τα «θραύσματα» που προκύπτουν. Έτσι, ελπίζουν πως μέσα στα «θραύσματα» θα ανακαλύψουν νέα σωματίδια ή ενδείξεις νέων φυσικών θεωριών που πηγαίνουν πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο, δηλαδή το μοντέλο που εξηγεί τα γνωστά έως σήμερα «συστατικά» της ύλης και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, εκτός από τη βαρύτητα. Μέσω του επιταχυντή διεξάγονται τέσσερα μεγάλα πειράματα (ALICE, ATLAS, CMS και LHCb), με διαφορετικούς ανιχνευτές που ανιχνεύουν τα αποτελέσματα των συγκρούσεων. Επομένως, ο ανιχνευτής pixels αποτελεί την «καρδιά» του CMS, έχοντας σχεδιαστεί για να αναπαράγει τις τροχιές των σωματιδίων που προκύπτουν από τις συγκρούσεις των δεσμών. Η νέα «καρδιά» του πειράματα μπορεί να αποτυπώνει περίπου 120 εκατομμύρια pixel, με ταχύτητα 40 εκατομμυρίων καρέ το δευτερόλεπτο. Αντίθετα, το εξάρτημα που αντικατέστησε είχε σχεδόν τη μισή ευαισθησία. «Είναι σαν να αντικαταστήσαμε μία κάμερα 66 megapixel με έναν αισθητήρα 24 megapixel», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στο BBC ο Πολ Ρίνκον, τεχνικός συντονιστής του πειράματος CMS. Με το νέο εξάρτημα, οι επιστήμονες ελπίζουν πως το πείραμα θα μπορέσει να ανιχνεύσει άγνωστα μέχρι στιγμής σωματίδια, βοηθώντας τους έτσι να λύσουν μερικά από τα πιο… επίμονα μυστήρια του σύμπαντος, όπως η φύση της σκοτεινής ενέργειας και της σκοτεινής ύλης. Η «εγχείρηση ανοικτής καρδιάς» ξεκίνησε τα Χριστούγεννα, όταν ο επιταχυντής είχε τεθεί εκτός λειτουργίας, ενώ η ολοκλήρωση της εγκατάστασης του νέου εξαρτήματος έγινε στις 28 Φεβρουαρίου. Οι τελευταίες τεχνικές παρεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν στις 2 Μαρτίου. Η αναβάθμιση γίνεται ενώ ο LHC έχει μπει σε «αχαρτογράφητα νερά» για την πειραματική φυσική, μετά το ρεκόρ ενέργειας που πέτυχε το 2015. Έτσι, διασφαλίζει ακόμη περισσότερο πως οι επιστήμονες θα ανιχνεύσουν τα ίχνη κάποιας νέας φυσικής θεωρίας που ίσως προκύψουν από τις πρωτόγνωρα ισχυρές συγκρούσεις. Εξάλλου, αυτά τα ίχνη μπορεί να είναι απειροελάχιστες αποκλίσεις των πειραματικών δεδομένων από τις θεωρητικές προβλέψεις. http://physicsgg.me/2017/03/04/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%b3%cf%87%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%b9%ce%ba%cf%84%ce%ae%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf/

Το DNA ως σκληρός δίσκος. Ο σκληρός δίσκος του μέλλοντος μπορεί να αποδειχθεί το ίδιο το μόριο της ζωής. Καθώς η ανθρωπότητα σύντομα θα δυσκολεύεται να βρει αρκετούς σκληρούς δίσκους και άλλα τεχνητά αποθηκευτικά μέσα για όλο αυτόν τον τεράστιο όγκο πληροφοριών που η ίδια δημιουργεί και διακινεί, ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορούν να μιμηθούν τη φύση και να χρησιμοποιήσουν το ίδιο μέσο όπου αποθηκεύονται οι πληροφορίες της ζωής: το DNA. Η προσπάθεια αποθήκευσης ψηφιακών δεδομένων στο DNA ξεκίνησε το 2012, αλλά δεν είχε γίνει μεγάλη πρόοδος έως σήμερα. Τώρα όμως, ερευνητές στις ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι ανέπτυξαν μια νέα τεχνική κωδικοποίησης των πληροφοριών, η οποία μετατρέπει αποτελεσματικά το ψηφιακό DΝΑ σε βιολογικό DNA, το οποίο μπορεί -με ένα ειδικό πρόγραμμα- να μετατραπεί ξανά σε ψηφιακό DNA και μάλιστα χωρίς καθόλου λάθη. Η νέα μέθοδος τούς επέτρεψε για πρώτη φορά να συμπιέσουν (σε ένα master file) και μετά να αποθηκεύσουν στο μόριο της ζωής έξι ψηφιακά αρχεία: ένα λειτουργικό σύστημα υπολογιστή, μια σύντομη γαλλική ταινία του 1895, μία δωροκάρτα Amazon αξίας 50 δολαρίων, έναν ιό υπολογιστή, μία πλάκα Pioneer και -τιμής ένεκεν- μια μελέτη του 1948 από τον «πατέρα» της θεωρίας της πληροφορίας Κλοντ Σάνον. Οι επιστήμονες της Σχολής Μηχανικής & Εφαρμοσμένων Επιστημών του Πανεπιστημίου Κολούμπια και του Κέντρου Γονιδιωματικής της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής τον καθηγητή επιστήμης των υπολογιστών Γιάνιβ Έρλιχ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science» [DNA Fountain enables a robust and efficient storage architecture]. http://science.sciencemag.org/content/355/6328/950 Η αποθήκευση τόσου μεγάλου όγκου δεδομένων επιτεύχθηκε χάρη σε έναν αλγόριθμο (DNA fountain), που αρχικά σχεδιάσθηκε για την μετάδοση (streaming) βίντεο σε κινητά τηλέφωνα. Ο αλγόριθμος, με την κατάλληλη τροποποίηση, μετατρέπει τα ψηφιακά δεδομένα (τα «0» και τα «1» του δυαδικού συστήματος των υπολογιστών) σε βιολογικά δεδομένα (στις τέσσερις βάσεις-νουκλεοτίδια A, G, C και Τ του μορίου του DNA). Μπορεί έτσι να «ξεκλειδώσει» τις τεράστιες αποθηκευτικές ικανότητες της διπλής έλικας της ζωής, συμπιέζοντας πολύ περισσότερες πληροφορίες. Το DNA, εκτός από τον τεράστιο αποθηκευτικό «χώρο» του, μπορεί να διαρκέσει εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, αν διατηρηθεί σε ψυχρό και ξηρό μέρος, όπως επιβεβαιώθηκε από την πρόσφατη ανακάλυψη γενετικού υλικού στα οστά ενός σκελετού ηλικίας 430.000 ετών, που είχε διατηρηθεί σε ένα ισπανικό σπήλαιο. «Το DNA δεν θα φθαρεί με το πέρασμα του χρόνου. όπως οι κασέτες και τα CD. και δεν θα είναι ποτέ απαρχαιωμένο – αν αυτό συμβεί, τότε πράγματι θα έχουμε μεγαλύτερα προβλήματα», δήλωσε ο Έρλιχ. Η νέα τεχνική αποθήκευσης «πακετάρει» 215 petabytes (215 εκατομμύρια gigabytes) δεδομένων σε ένα μόνο γραμμάριο DNA και κατά μέσο όρο 1,6 bits σε κάθε βάση του DNA, 60% περισσότερα δεδομένα από κάθε προηγούμενη προσπάθεια, πράγμα που αποτελεί νέο παγκόσμιο ρεκόρ. «Πιστεύουμε ότι πρόκειται για τη συσκευή με την μεγαλύτερη πυκνότητα αποθήκευσης δεδομένων που έχει ποτέ δημιουργηθεί», ανέφερε ο Έρλιχ. Η τεχνολογία είναι ακριβής προς το παρόν (κόστισε στους ερευνητές 9.000 δολάρια), αλλά μελλοντικά αναμένεται το κόστος της να μειωθεί. Πρέπει επίσης να βελτιωθεί η ταχύτητά της, επειδή είναι αργή σε σχέση με άλλα μέσα αποθήκευσης και ανάκτησης δεδομένων. Καθώς όμως τα τελευταία δύο χρόνια, δημιουργήθηκαν περισσότερα δεδομένα παγκοσμίως από όσα σε όλη την προηγούμενη ιστορία, είναι ολοφάνερο ότι είναι θέμα χρόνου να επιστρατευθεί το DNA ως σκληρός δίσκος. http://physicsgg.me/2017/03/03/%cf%84%ce%bf-dna-%cf%89%cf%82-%cf%83%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%8c%cf%82-%ce%b4%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%82/

Η στιγμή που ένας κομήτης Sungrazing συντρίβεται στον Ήλιο με 1,3 εκατομμύρια μίλια την ώρα! ESA και NASA μαζί με το παρατηρητήριο Heliospheric κατέγραψαν την καταπληκτική στιγμή, όταν ένας κομήτης Sungrazing στις 3-4 Αυγούστου με ταχύτητα σχεδόν 1.300.000 μίλια ανά ώρα συντρίβεται στον Ήλιο. Οι κομήτες Sungrazing είναι εκείνοι που περνούν 850.000 μίλια (1.380.000 χιλιόμετρα) από την επιφάνεια του Ήλιου. Μικροί sungrazers μπορεί να καταρρεύσουν ή να εξατμιστούν από τη θερμότητα του Ήλιου και τις παλιρροιακές δυνάμεις του, ενώ άλλοι μπορεί και να επιβιώσουν. Το μέγεθός τους είναι περίπου (9 έως 46 μέτρα) σε διάμετρο και οι περισσότεροι δεν επιβιώνουν στο ταξίδι γύρω από τον Ήλιο. Είναι γνωστοί ως κομήτες Kreutz, και είναι θραύσματα ενός μεγάλου κομήτη που χώρισε πριν από χιλιάδες χρόνια. Οι κομήτες αυτοί αποτελούνται από μεγάλα κομμάτια πάγου και σκόνης που περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο, συνήθως σε εξαιρετικά ελλειπτικές τροχιές που τους μεταφέρουν πολύ πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα. https://www.youtube.com/watch?v=W4QhKBcq87Y http://www.pronews.gr/portal/20170302/genika/diastima/49/i-stigmi-poy-enas-komitis-sungrazing-syntrivetai-ston-ilio-me-13

Διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ. Σύμφωνα με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) στις 2 του Μάρτη του 2017 πραγματοποίησε την προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του. Για να εκτελέσει τον ελιγμό στις 06:10 MSK οι κινητήρες που έχουν ενσωματωθεί στην ενότητα «Zvezda» του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού λειτουργησαν 43 δευτερόλεπτα. Ως αποτέλεσμα, ο σταθμός έλαβε αύξηση της ταχυτητας του 0,65 m / s. Σύμφωνα με την υπηρεσία πλοήγησης του Κέντρο Ελέγχου Αποστολής (MCC) των παραμέτρων ISS είχαν ως εξής: το ελάχιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης - 403,23 χιλιόμετρα, μέγιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης - 418,9 χιλιομέτρων, τροχιακή περίοδο - 92.60 λεπτά. κλίση - 51,66 βαθμούς. Ο σκοπός της διόρθωσης ήταν ο σχηματισμός των βαλλιστικών προϋποθέσεων για την εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημόπλοιου «Σογιούζ-04 MS", που έχει προγραμματιστεί για τις 20 Απριλίου 2017. https://www.roscosmos.ru/23290/ «Κλείνει η ψαλίδα» για την πρώτη Γερμανίδα που θα αστροναύτη που θα πάει στο διάστημα το 2020 Τις έξι φιναλίστ που θα διεκδικήσουν τη μοναδική και ιστορική θέση της πρώτης Γερμανίδας αστροναύτη, έδωσε στη δημοσιότητα η διαστημική υπηρεσία του Βερολίνου, προωθώντας ένα σχέδιο που έλαβε σάρκα και οστά μετά από την οικονομική προσφορά που κατέθεσαν ιδιώτες. Υποψήφιες ήταν πάνω από 500 γυναίκες, οι οποίες είχαν δηλώσει συμετοχή. Ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος, καθώς η νικήτρια, εκτός της ιστορικής σημασίας που θα έχει για την ίδια και τη Γερμανία, θα ταξιδέψει για 10 ημέρες σε τροχιά γύρω από τη Γη, συμμετέχοντας σε αποστολή που θα πραγματοποιηθεί το 2020. Το εγχείρημα θα κοστίσει πάνω από 5 εκατ. ευρώ και την οργάνωση έχει αναλάβει το ίδρυμα Κέσλερ, η ιδρυτής του οποίου είχε βάλει στόχο από παλιά να επιλεγεί η πρώτη γυναίκα από τη Γερμανία που θα ταξιδέψει στο διάστημα. Η Γερμανία ήταν από τις χώρες που ενώ έχουν συμετοχή στα διαστημικά προγράμματα, δεν είχε επιλεγεί ποτέ γυναίκα. http://www.pronews.gr/portal/20170301/genika/diastima/49/kleinei-i-psalida-gia-tin-proti-germanida-poy-tha-astronayti-poy-tha Η Lego τιμά με ειδική έκδοση τις γυναίκες επιστήμονες της NASA. Ενα μικρό βήμα για τη Lego, ένα μεγάλο βήμα για τις γυναίκες στην επιστήμη: η δανέζικη εταιρεία ετοιμάζεται να διαθέσει στην αγορά νέες φιγούρες, τις «γυναίκες της NASA», ομοιώματα ηρωίδων που άφησαν το σημάδι τους στην ιστορία της αμερικάνικης υπηρεσίας διαστήματος. Την ιδέα να τιμηθούν οι γυναίκες επιστήμονες και αστροναύτες πρότεινε στον κολοσσό των παιγνιδιών η Μάγια Ουάινστοκ, δημοσιογράφος του MIT News. «Οι γυναίκες διαδραμάτισαν κρίσιμο ρόλο σε όλη την ιστορία του αμερικάνικου διαστημικού προγράμματος. Μολαταύτα η συμβολή τους παραμένει άγνωστη ή υποτιμημένη», έγραψε η Ουάινστοκ στην πρότασή της προς την εταιρεία, η οποία συγκέντρωσε την υποστήριξη 10.000 προσώπων, το όριο που απαιτείται για να την εξετάσει η Λέγκο. Οι φιγούρες που θα κυκλοφορήσουν το 2018 Οι φιγούρες που αναμένεται να κυκλοφορήσουν το 2018 είναι πέντε. Πρόκειται για ομοιώματα: * της Σάλι Ράιντ, της πρώτης Αμερικανίδας που πήγε στο διάστημα το 1983 * της Μέι Τζέμισον, της πρώτης αφροαμερικανίδας αστροναύτη που πήγε στο διάστημα το 1992• * της αστρονόμου Νάνσι Γκρέις Ρόμαν, της αποκαλούμενης και «μητέρας του Χαμπλ» για τον ρόλο της στην ανάπτυξη του πασίγνωστου τηλεσκοπίου * της πληροφορικού Μάργκαρετ Χάμιλτον, που ανέπτυξε τα συστήματα πλοήγησης των αποστολών του προγράμματος Apollo τις δεκαετίες 1960 και 1970• * και της μαθηματικού Κάθριν Τζόνσον, η οποία υπολόγισε την τροχιά του Apollo 11 στην πτήση του προς τη Σελήνη. Η Κάθριν Τζόνσον εξάλλου είναι ανάμεσα στις τρεις αφροαμερικανίδες η ιστορία των οποίων κατέληξε στη μεγάλη οθόνη, με την ταινία Καταπληκτικές Γυναίκες, που ήταν υποψήφια για Οσκαρ. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5429197/h-lego-tima-me-eidikh-ekdosh-tis-gynaikes-episthmones-ths-nasa/

Βοηθήστε κι εσείς στην αναζήτηση του μυστηριώδους Πλανήτη Εννέα. Θα χρειαστείτε έναν υπολογιστή με σύνδεση στο Διαδίκτυο, αρκετή υπομονή, αλλά και την αποφασιστικότητα να αναζητήσετε κάτι που μπορεί να μην υπάρχει: η NASA καλεί κάθε ενδιαφερόμενο να βοηθήσει στο κυνήγι ενός υποθετικού πλανήτη στη μεθόριο του Ηλιακού Συστήματος. Ο Πλανήτης Εννέα, αν δεν τον έχετε ακουστά, είναι ο πλανήτης που πιθανολογείται ότι κρύβεται πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα, σύμφωνα με έμμεσες ενδείξεις που δημοσιεύτηκαν την τελευταία διετία. Η βαρυτική επίδραση ενός τέτοιου σώματος θα εξηγούσε τέλεια μια περίεργη συγκέντρωση έξι παγωμένων σωμάτων πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα. Και τα έξι κινούνται σε τροχιές που παίρνουν κλίση σε σχέση με το επίπεδο του Ηλιακού Συστήματος, ένδειξη ότι κάτι τα τραβάει προς τα εκεί. Αν ο Πλανήτης 9 όντως υπάρχει, πρέπει να είναι αρκετά μεγαλύτερος από τη Γη, ίσως στο μέγεθος του Ποσειδώνα. Εκτιμάται όμως ότι βρίσκεται εκατοντάδες φορές πιο μακριά από τον Ήλιο σε σχέση με τη Γη και θα χρειαζόταν γύρω στα 15.000 χρόνια για να ολοκληρώσει μια περιφορά γύρω από το άστρο. Σε αυτήν την απόσταση, μόλις που θα διακρίνεται ακόμα και με τα καλύτερα τηλεσκόπια στη Γη, ακόμα κι αν ήξερε κανείς που ακριβώς που να κοιτάξει. Η απάντηση στο μυστήριο θα μπορούσε να έρθει από το πρόγραμμα Backyard Worlds: Planet 9, το οποίο υλοποιεί η NASA σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ. https://www.zooniverse.org/projects/marckuchner/backyard-worlds-planet-9 Όσοι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα crowdsourcing καλούνται να ελέγξουν εικόνες της αποστολής WISE της NASA, η οποία σάρωσε τον ουρανό αναζητώντας αστεροειδείς και άλλα αμυδρά αντικείμενα. Συγκεκριμένα, οι συμμετέχοντες πρέπει να ελέγχουν φωτογραφίες της ίδιας περιοχής του ουρανού οι οποίες έχουν ληφθεί με διαφορά μερικών ωρών ή ημερών. Λόγω της μεγάλης απόστασής τους, τα άστρα εμφανίζονται πάντα στις ίδιες θέσεις σε αυτές τις εικόνες, ενώ τα πιο κοντινά αντικείμενα αλλάζουν θέσεις με την πάροδο του χρόνου. Με άλλα λόγια, ο υποθετικός Πλανήτης 9 θα εμφανιζόταν στις εικόνες σαν αμυδρή, κινούμενη κουκκίδα. Η αναζήτηση αυτή μπορεί να αυτοματοποιηθεί, όχι όμως πάντα: «Οι αυτόματες αναζητήσεις δεν λειτουργούν καλά σε ορισμένες περιοχές του ουρανού, όπως το επίπεδο του Γαλαξία όπου υπάρχουν υπερβολικά πολλά άστρα, κάτι που προκαλεί σύγχυση στον αλγόριθμο» εξηγεί ο Άαρον Μέισνερ του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ, ο οποίος συμμετείχε στην ανάλυση των δεδομένων από την αποστολή WISE. Οι online εθελοντές ίσως σταθούν πιο τυχεροί χάρη στην «εξαιρετική ικανότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου να αναγνωρίζουν την κίνηση» λέει. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500131693

Το Curiosity «είδε» ανεμοστρόβιλους στον Άρη. Το μη επανδρωμένο όχημα Curiosity της NASA που εξερευνά την επιφάνεια του πλανήτη Άρη από τον Αύγουστο του 2012, κατέγραψε μερικά εντυπωσιακά πλάνα με ανεμοστρόβιλους: Υπενθυμίζεται ότι τον Μάρτιο του 2012, το διαστημικό σκάφος της NASA, Mars Reconnaissance Orbiter (MRO), – βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη από το 2006 – κατέγραψε έναν πολύ μεγαλύτερο ανεμοστρόβιλο, ύψους 20 χιλιομέτρων. http://physicsgg.me/2017/03/01/%cf%84%ce%bf-curiosity-%ce%b5%ce%af%ce%b4%ce%b5-%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%84%cf%81%cf%8c%ce%b2%ce%b9%ce%bb%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%b7/

Εμμ. Δούση: «Η Ελλάδα ανήκει στις 18 πλέον ευάλωτες χώρες του πλανήτη στην κλιματική αλλαγή» «Η χώρα μας ανήκει στις 18 πλέον ευάλωτες χώρες του πλανήτη στην κλιματική αλλαγή», ανέφερε η κα αναπληρώτρια καθηγήτρια Διεθνών Θεσμών του ΕΚΠΑ Εμμανουέλα Δούση, κατά την παρουσίαση του βιβλίου της «Κλιματική Αλλαγή». Όπως είπε η Εμμανουέλα Δούση, λείπει η στοχευμένη ενημέρωση για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής από τον Δημόσιο διάλογο, ενώ όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «το πρόβλημα νομίζουμε ότι είναι μακριά αλλά είναι ήδη μπροστά μας». Όπως είπε η συγγραφέας του βιβλίου, «η κλιματική αλλαγή απαιτεί γενναίες πολιτικές αποφάσεις, με αλλαγές στην ενέργεια, την οικονομία, αλλά και την καθημερινή μας ζωή», προτείνοντας μάλιστα την επιτακτική ανάγκη για τον «περιορισμό των ορυκτών καυσίμων, την επένδυση στις ΑΠΕ, αλλά και την αλλαγή του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης». Κατά την παρουσίαση του βιβλίου «Κλιματική Αλλαγή» των εκδόσεων Παπαδόπουλος ο Σταύρος Δήμας, ο επί εξαετία Επίτροπος Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής της Ε.Ε., και αρχιτέκτονας της στρατηγικής της ΕΕ για την πολιτική 20-20-20, χαρακτήρισε την κλιματική αλλαγή ως ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα ασφάλειας που αντιμετωπίζει ο κόσμος. Εξέφρασε επίσης την ελπίδα ότι οι ΗΠΑ δε θα λάβουν αρνητική θέση σε σχέση με την κλιματική αλλαγή. Παρ όλα αυτά, ανέφερε, ότι η πρόθεση του Τραμπ να ενισχύσει τον προϋπολογισμό για την ασφάλεια με περισσότερα από 50 δισεκατομμύρια ευρώ, θα τον οδηγήσει στην περικοπή κονδυλίων για τις πολιτικές σε σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος. Όπως ανέφερε ο Σταύρος Δήμας, «τόσο η οικονομία όσο και οι πολιτείες κινούνται προκειμένου να μην εγκαταλειφθεί καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής», ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει παραλειπόμενα από την Σύνοδο της Κοπεγχάγης. «Πάλι ο κόσμος γυρίζει ανάποδα», ανέφερε ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, περιβαλλοντολόγος Σπύρος Κουβέλης, σε σχέση με τις δηλώσεις του προέδρου των ΗΠΑ για αποχώρηση της χώρας από τη συμφωνία των Παρισίων, ενώ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο "ξύπνημα" της Κίνας. Όπως είπε ο Σπύρος Κουβέλης, «εκεί που πιέζει η οικονομία, η πολιτική οφείλει να ακολουθήσει», προσθέτοντας ότι «η ΕΕ μπορεί να περνάει δύσκολα, αλλά θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στις προσεχείς εξελίξεις, ενώ η Γαλλία ανεξάρτητα θα συνεχίσει να παίζει κυρίαρχο ρόλο». Ως ένα εξαιρετικά χρήσιμο εγχειρίδιο για την κατανόηση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής χαρακτήρισε το βιβλίο η συντονίστρια της εκδήλωσης και έγκριτη περιβαλλοντική συντάκτρια Κατερίνα Χριστοφιλίδου. Σχολιο:Μήπως και εμεις ολοι οι φίλοι του Astrovox πρεπει να ενταξουμε στα ενδιαφεροντα μας και το θεμα της κλιματικής αλλαγης που γίνεται πρωτευον για την διατηρηση αυτης της μπλε κουκίδας στο σύμπαν οπως ελεγε και ο Καρλ Σαγκαν!!! http://www.pronews.gr/portal/20170301/genika/epistimes/27120/emm-doysi-i-ellada-anikei-stis-18-pleon-eyalotes-hores-toy-planiti

Space Generation [Greece] 2017- Διήμερη Εκδήλωση για το Διάστημα. Η διήμερη εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2017 στο Ίδρυμα Ευγενίδου και στις 18 Φεβρουαρίου 2017 στο "α2-innohub" του Corallia / si-Cluster. Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου – Ανοιχτή Ομιλία στο Κοινό Σε μία βραδιά που το κεντρικό αμφιθέατρο του Ιδρύματος Ευγενίδου στο Π. Φάληρο της Αθήνας ήταν κατάμεστο, δύο εκλεκτοί Έλληνες επιστήμονες και ένας Ευρωπαίος αστροναύτης μίλησαν για τις διαφορετικές πτυχές της εξερεύνησης του Διαστήματος και απάντησαν σε ερωτήσεις των ακροατών. Στην πορεία της εκδήλωσης, οι ομιλητές παρουσίασαν αποτελέσματα της δουλειάς τους και ανέλυσαν τα ερευνητικά προγράμματα στα οποία συμμετέχουν καθώς και μελλοντικές διαστημικές αποστολές. Το μεγάλο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Ευγενίδου γέμισε από νωρίς το απόγευμα, ενώ πολλοί ήταν εκείνοι που παρακολούθησαν τις ομιλίες σε απευθείας μετάδοση από τις γιγαντο-οθόνες στην είσοδο του Πλανητάριου, καθώς εξαντλήθηκαν οι θέσεις και στη βοηθητική αίθουσα του Ιδρύματος. Την εκδήλωση άνοιξε ο Αδριανός Γολέμης, μέλος της οργανωτικής ομάδας της εκδήλωσης SG[Greece] και εκπρόσωπος της Ελλάδας στον εθελοντικό διεθνή οργανισμό Space Generation Advisory Council (SGAC), υπό την αιγίδα του οποίου τελέστηκε η εκδήλωση. Συντονιστής της ομιλίας ήταν ο κος Βασίλης Ζερβός από το Διεθνές Πανεπιστήμιο Διαστήματος (International Space University) του Στρασβούργου (Γαλλία), καθηγητής σε θέματα οικονομίας της διαστημικής βιομηχανίας και οργανισμών. Κύριοι εισηγητές της βραδιάς ήταν οι: - Καθηγητής Σταμάτιος Κριμιζής, Πανεπιστήμιο John Hopkins, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και επικεφαλής διαστημικών αποστολών της NASA - Παντελής Πουλάκης, Μηχανικός Συστήματος Κίνησης του Ρομποτικού οχήματος ExoMars του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) - Luca Parmitano, Αστροναύτης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) Ανάλυση ομιλιών Οι ομιλίες ξεκίνησαν με τον κύριο Σταμάτη Κριμιζή ο οποίος παρουσίασε την πιο πρόσφατη ρομποτική αποστολή της ΝASA ("Horizons"), με στόχο την εξερεύνηση του Πλούτωνα. Ο κύριος Κριμιζής, ο οποίος συμμετείχε ενεργά στην αποστολή, αναφέρθηκε στις δυσκολίες της και ανέλυσε την τροχιά που ακολούθησε το διαστημόπλοιο προκειμένου να φτάσει όσο το δυνατόν πιο κοντά στο νάνο-πλανήτη. Παρουσίασε εικόνες υψηλής ανάλυσης της επιφάνειας του Πλούτωνα και εξήγησε στους παρευρισκόμενους πως το σκάφος έπρεπε να είναι εξοπλισμένο με αισθητήρες μεγάλης ακρίβειας καθώς και προγραμματισμένο βάσει πολύπλοκων αλγορίθμων - οι τελευταίοι είναι απαραίτητοι τόσο για τον προσανατολισμό του όσο και την επικοινωνία του με το κέντρο ελέγχου. Αναφερόμενος πρόσφατα στην εκδήλωση, ο κος Κριμιζής δήλωσε: "Ήταν μεγάλη χαρά για εμένα να συμμετέχω στις δραστηριότητες του SG[Greece]. H εκδήλωση ήταν πολύ καλά οργανωμένη και ο συντονισμός εξαιρετικός. Πάνω από όλα όμως, εκτίμησα τον ενθουσιασμό που ήταν προφανής τόσο ανάμεσα στους συμμετέχοντες όσο και στους διοργανωτές. Είμαι σίγουρος πως ήταν μια πολύτιμη εμπειρία για όλους, ειδικά για όσους συμμετείχαν για πρώτη φορά σε τέτοιου είδους εκδήλωση. Τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου ευχόμαστε η οργανωτική ομάδα του SG[Greece] να οργανώσει και στο μέλλον παρόμοιες πρωτοβουλίες, κάτι που οι νέοι και η χώρα μας έχουν τόσο ανάγκη. Τις θερμές μου ευχαριστίες." Μετά την ομιλία του κου Κριμιζή, το λόγο πήρε ο κύριος Παντελής Πουλάκης ο οποίος παρουσίασε εκτενώς το ρομποτικό όχημα ExoMars του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), το οποίο αναμένεται να εκτοξευτεί το 2020. Ο διακεκριμένος Έλληνας μηχανικός, επεσήμανε τη σημασία για την αναζήτηση ζωής σε άλλα πλανητικά σώματα και πρωτίστως στον πλανήτη Άρη όπου πλέον θεωρείται δεδομένη η ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή. Ο κύριος Πουλάκης αναφέρθηκε πιο συγκεκριμένα στις πιθανές τοποθεσίες προσεδάφισης στον κόκκινο πλανήτη ενώ παρουσίασε και τις φασματοσκοπικές δυνατότητες του "ρόβερ". Τέλος ανέλυσε τις δυνατότητες του ενσωματωμένου γεωτρύπανου που αυτό διαθέτει ώστε να διερευνήσει το υπέδαφος για μικροοργανισμούς καθώς και την αυτονομία στην κίνηση που θα έχει το εν λόγω όχημα. Εν συνεχεία, τη σκυτάλη παρέλαβε ο εν ενεργεία αστροναύτης Luca Parmitano. Ο κύριος Parmitano αναφέρθηκε στις επανδρωμένες διαστημικές αποστολές, τονίζοντας την ανάγκη του ανθρώπου για εξερεύνηση, η οποία πηγάζει από την περιέργεια του για το άγνωστο και το ανεξήγητο. Ακολούθως, παρουσίασε στο κοινό πτυχές από την αποστολή του στο διεθνή διαστημικό σταθμό (ISS) ενώ δε δίστασε να μιλήσει και για ένα ατυχές περιστατικό που βίωσε εξαιτίας της διαστημικής στολής του: κατά τη διάρκεια ενός "διαστημικού περιπάτου" που εκτέλεσε για τη συντήρηση και επισκευή του ISS το 2013, το σκάφανδρο της στολής του άρχισε να γεμίζει με νερό λόγω μηχανικής αστοχίας. Ευτυχώς ο αστροναύτης και το υποστηρικτικό προσωπικό διαχειρίστηκαν με επιτυχία την κατάσταση. Ο Luca Parmitano ενέπνευσε τους παρευρισκόμενους με την ομιλία του και παρότρυνε τους νέους να κυνηγήσουν τα όνειρα τους τα οποία μπορούν να πραγματοποιήσουν με αφοσίωση και σκληρή δουλειά. Σάββατο 18 Φεβρουαρίου - Workshop για νέους που ενδιαφέρονται για το Διάστημα 45 συμμετέχοντες - 19 μέντορες/ειδήμονες - 5 Θεματικές ομάδες Το Σάββατο ακολούθησε το κύριο μέρος της διήμερης εκδήλωσης SG[Greece] με ένα workshop για νέους, μελλοντικούς επαγγελματίες αλλά και ερασιτέχνες του διαστήματος, το οποίο έλαβε μέρος στο "α2-innohub", τα κεντρικά γραφεία του Corallia/si-Cluster (Ελληνικός Βιομηχανικός Συνεργατικός Σχηματισμός Τεχνολογιών του Διαστήματος). Είναι ίσως η πρώτη φορά που δίνεται ευκαιρία στη νέα γενιά να συναντήσει την παλαιότερη για να μοιραστούν και να ανταλλάξουν γνώσεις και ιδέες. Οι συμμετέχοντες είχαν τη μοναδική ευκαιρία να ενημερωθούν και να μοιραστούν τις ιδέες τους υπό την καθοδήγηση ειδημόνων της ελληνικής διαστημικής βιομηχανίας, ακαδημαϊκής κοινότητας, των κρατικών δομών (Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας), καθώς και εκπροσώπων της ESA. Ο Piero Messina, από το Γραφείο Σχέσεων Κρατών Μελών και Συντονισμού του Τμήματος Στρατηγικής της ESA, υπογράμμισε τη σημασία για την Ελλάδα να συμμετάσχει, έπειτα από δύο χρόνια, σε προαιρετικά προγράμματα της ESA όπως της Παρατήρησης της Γης και της Τεχνολογίας. Η ημέρα ξεκίνησε με χαιρετισμό από τη Γενική Γραμματέα Έρευνας και Τεχνολογίας, κα Π. Κυπριανίδου, και συνεχίστηκε με σύντομη ομιλία του αστροναύτη Luca Parmitano. Ακολούθησε ενημέρωση για τη λειτουργία του διαστημικού τομέα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη από εκπροσώπους του Corallia/si-Cluster, της ΓΓΕΤ, της ESA και της γερμανικής εταιρείας OHB. Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε ομάδες των 8-10 ατόμων προκειμένου να ενημερωθούν και να εκφράσουν άποψη πιο στοχευμένα, μέσα από πέντε διαφορετικές θεματικές ενότητες. Τρεις ειδήμονες του χώρου καθοδηγούσαν καθεμία από τις ομάδες που προέκυψαν: 1.Συμμετοχή της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) 2.Δορυφορικές εφαρμογές και τα πλεονεκτήματά τους στην καθημερινότητα των πολιτών 3.Νανο-δορυφόροι (cubesats) 4.Εκπαίδευση και διάχυση της επιστήμης σχετικά με το διάστημα στην Ελλάδα 5.Διαστημική επιχειρηματικότητα και πιθανές ευκαιρίες που δημιουργούνται Αρχικά οι ειδήμονες-καθοδηγητές της κάθε ομάδας μοιράστηκαν την εμπειρία και τη γνώση τους σχετικά με το χώρο με τα υπόλοιπα μέλη. Έπειτα οι νεότεροι συμμετέχοντες συμμετείχαν σε διαδραστική συζήτηση πάνω στο ίδιο θέμα. Στο τέλος του workshop κάθε ομάδα παρουσίασε στις υπόλοιπες τα βασικά σημεία γύρω από τα όποια κινήθηκε η συζήτηση, τα συμπεράσματά τους και πιθανές ιδέες για το μέλλον. Ένας από τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση, ο Άρης Γολέμης, δήλωσε: “Ήταν μια σημαντική πρωτοβουλία που συγκέντρωσε ενδιαφερόμενους από το ευρύτερο φάσμα του διαστημικού κλάδου. Αν και το workshop ήταν σχετικά μικρό σε διάρκεια, σε προσωπικό επίπεδο κατάφερε να ενισχύσει την πεποίθησή μου να ασχοληθώ με το πεδίο της Αεροδιαστημικής Μηχανικής και με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο πολυδιάστατος είναι ο διαστημικός τομέας. Οι έμπειροι ομιλητές ενέπνευσαν πραγματικά τους νεότερους και σίγουρα τόνωσαν την περιέργειά τους. Περιμένω με ανυπομονησία κι άλλες τέτοιες εκδηλώσεις δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που το χρειάζεται για την πρόοδο στον τομέα του διαστήματος. Να ευχαριστήσω όλους όσους βοήθησαν στη διοργάνωση της εκδήλωσης, όπως και τους άλλους συμμετέχοντες και ομιλητές!” Η διήμερη εκδήλωση SG[Greece] οργανώθηκε από ομάδα εθελοντών με τη βοήθεια του Space Generation Advisory Council (SGAC). Πρόκειται για διεθνή μη κερδοσκοπικό οργανισμό που λειτουργεί υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), με σκοπό να προωθήσει τα οφέλη της εξερεύνησης, της τεχνολογίας και της επιστήμης του Διαστήματος και να εμπνεύσει τους φοιτητές και τους νέους επαγγελματίες να γίνουν μέρος του διαστημικού τομέα. Αξίζει να επισημανθεί ότι αρωγοί της εκδήλωσης ήταν η ελληνική Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ΕSA), η συμβολή των οποίων ήταν καθοριστική τόσο για την προσέλευση του Ευρωπαίου αστροναύτη στη χώρα μας όσο και για τη συνολική πραγματοποίηση της εκδήλωσης. Το SG[Greece] υποστήριξαν επίσης ο Ελληνικός Βιομηχανικός Συνεργατικός Σχηματισμός Τεχνολογιών του Διαστήματος (si-Cluster) και το Ευγενίδειο Ίδρυμα, η συνεισφορά των οποίων ήταν εξίσου σημαντική. Χορηγοί της εκδήλωσης ήταν ακόμη το Διεθνές Πανεπιστήμιο Διαστήματος του Στρασβούργου (ISU), το Ινστιτούτο Αεροδιαστημικής Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ (IAT), το Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ), η εταιρεία OHB, η εταιρεία SPARC και το εργαστήριο Transformable-Intelligent Environments του Πολυτεχνείου Κρήτης (TUC-TIE Lab). Τη διεξαγωγή του SG[Greece] βοήθησαν τέλος το Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Ολύμπιο Κέντρο Αστροφυσικής (OCfA), το ελληνικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Master of Science in Space Science Technologies and Applications" (από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών) και η Ελληνική Αστρονομική Εταιρεία (ΕΛ.ΑΣ.ΕΤ.). Το πρόγραμμα της εκδήλωσης μπορεί να βρεθεί εδώ. https://drive.google.com/file/d/0B8-ETAvidWoGWldrcFByYnlURUk/view?usp=sharing Επιλεγμένες εικόνες από την εκδήλωση μπορούν να βρεθούν εδώ. Φωτογράφος: Βασίλης Γκαραγκάνης https://www.flickr.com/browser/upgrade/?continue=%2Fphotos%2F148105477%40N08%2Fsets%2F72157677202192314 http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Space_Generation_Greece_2017-_Dihemere_Ekdhelose_gia_to_Dihastema

"Venera-3" Στις 1 Μαρ 1966 ο αυτόματος διαπλανητικός σταθμός (AIS) "Venera-3" έχει φτάσει στην επιφάνεια της Αφροδίτης, για να γίνει η πρώτη συσκευή στον κόσμο που έχει πετάξει από τη Γη σε άλλο πλανήτη. Η AMC "Venera-3" (σχεδιασμένη και κατασκευασμένη απο την OKB-1, τώρα RSC «Energia») ξεκίνησε από το Μπαϊκονούρ στις 16 Νοεμβρίου, 1965 με τη βοήθεια του πυραύλου φορέα "Lightning".Το Βάρος σταθμού ήταν 960 κιλά. Μετά αφου πηγαίνει σε μια απόσταση περίπου 350 εκατομμύρια χιλιόμετρα, η AMC έχει φτάσει στην επιφάνεια της Αφροδίτης στα ανατολικά του κρατήρα Mead. Η συσκευή σταθμός είχε την εμφάνιση μιας σφαίρας με διάμετρο 900 mm και ήταν εξοπλισμένη με μία επικάλυψη θερμικό φράγμα, και ένα αλεξίπτωτο. Ειχε αποστειρωθει επιμελώς για να αποτρέψει τη βιολογική μόλυνση της Αφροδίτης. Μέσα ήταν ένα ραδιόφωνο, επιστημονικος εξοπλισμος, τροφοδοτικά και μικρά σημαιάκια που απεικονίζαν το έμβλημα της ΕΣΣΔ. Για διάφορους λόγους, ο σταθμός δεν μεταδίδει πληροφορίες για την ίδια την Αφροδίτη, αλλά ελήφθησαν επιστημονικά δεδομένα σχετικά με το διάστημα και τον circumplanetary χώρο. Ο μεγάλος όγκος της τροχιάς οι μετρήσεις είναι πολύτιμες για τη μελέτη των ultra-μακρων προβλήματων επικοινωνίας και διαπλανητικές πτήσεις. Αφροδίτη. Η έρευνα ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Σεργκέι Πάβλοβιτς Korolev με την έναρξη του Φεβρουαρίου του 1961.Η "Αφροδίτη-1" - το πρώτο στην ιστορία της ανθρωπότητας συσκευή που προορίζεται για τη μελέτη των άλλων πλανητών. Korolyov: κατανοητό ότι αυτές οι πτήσεις θα παρέχoυν πιο ακριβή φυσικά χαρακτηριστικά του διαπλανητικου χώρου για τους πλανήτες Άρη και Αφροδίτης. Ήταν απαραίτητο να αναπτυχθεί διαπλανητικό επανδρωμένο διαστημόπλοιο. Επίσης, η 1η Μαρτίου σηματοδοτεί την 35η επέτειο από την παραγωγή της πρώτης χρώματος πανοραμικές εικόνες του κόσμου από την Αφροδίτη. Την ημέρα αυτή το 1982 η προσεδάφισης του αυτόματου διαπλανητικου σταθμου "Venera-13", που αναπτύχθηκε στο όνομα της ΜΚΟ Α.Ε. Lavochkin, μεταδίδονται στη Γη οι πρώτες έγχρωμες εικόνες της επιφάνειας της Αφροδίτης από τον χώρο προσγείωσης. Οι Εικόνες ελήφθησαν με δύο κεκλιμένα τηλεφωτόμετρα που κατευθύνεται προς το αντικείμενο σε γωνία 50 μοιρών ως προς τον κατακόρυφο άξονα της συσκευής. Γωνία - 180 μοίρες οριζόντια και 37 - κατακόρυφα. Το συγκεκριμένο χρώμα της επιφάνειας και το ασυνήθιστο υπόβαθρο για το πανόραμα που ελαβε η «Αφροδίτη-13" και επιβεβαίωσε το πανόραμα που ελαβε η «Αφροδίτη-14» - το αποτέλεσμα της επιρροής των ισχυρης και πυκνής της Αφροδίτης ατμόσφαιρα, απορροφώντας το μπλε μέρος του φάσματος της ηλιακής ακτινοβολίας Με την ανάλυση των εικόνων, οι ερευνητές υπέθεσαν ότι ήταν δυνατό να παρατηρηθεί ο αρχαίος φλοιός του πλανήτη, επειδή η επιφάνεια ειχε διαβρωθεί σε μεγάλο βαθμό (εκτός από προεξοχές βραχώδες υπόστρωμα) και καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό με θραυστό υλικό. Η μελέτη των επιμέρους τμημάτων του πανοράματος παρέχει πρόσθετες πληροφορίες. Έτσι, οι εικόνες που μεταδίδονται από το "Venus-13", με σαφώς ορατή τις εκπομπές του εδάφους απο την πλατφόρμα προσγείωσης. Αρκετές συνεχόμενες βολές δείχνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους δεν παραμένει στατικό, κινείται από τον άνεμο. Η προσεκτική ανάλυση των τηλεοπτικών εικόνων επιτρέπει να καθορίσετε την κατεύθυνση και το μέγεθος της ταχύτητας του ανέμου που καθορίζεται από ακουστικές μετρήσεις. Στην επιφάνεια του πλανήτη, ήταν 0,3-0,6 m / s. Μερικά φαινόμενα που παρατηρούνται στις εικόνες της μελέτης δεν έχουν ακόμη κατορθώσει να εξηγήθουν. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι ο αυτόματος σταθμός διαπλανητικό Lander "Venera-13" για τις άμεσες μετρήσεις πρώτη φορά έδειξε ότι το θείο είναι ένα βασικό στοιχείο για τον καθορισμό της σύνθεσης του στο στρώμα νεφών του πλανήτη. Για πρώτη φορά με τη εκσκαφέων συσκευή Venus ελήφθησαν δείγματα εδάφους για προσδιορισμό της χημικής σύνθεσης των πετρωμάτων με ανάλυση φθορισμού ακτίνων Χ, οι οποίες απαιτούν εξαιρετικά δύσκολο έργο - το φράχτη των δειγμάτων εδάφους σε υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις. Ο σταθμός εκφόρτωσης ανήκει στο απόλυτο ρεκόρ των εργασιών στην επιφάνεια της Αφροδίτης - 2 ώρες 7 λεπτά. Υπενθυμίζεται ότι η θερμοκρασία στην επιφάνεια της Αφροδίτης 465-475 βαθμούς Κελσίου, και η πίεση - περίπου 95 ατμόσφαιρες. Η Σοβιετική Ένωση κατάφερε να πετύχει την τόσο μεγάλη επιτυχία στη μελέτη της Αφροδίτης με τη χρήση της AWS που έγινε γνωστή ως η "Ρωσικος πλανήτης". Συνολικά 16 αυτόματα διαπλανητικοι σταθμοι ξεκίνησε στο πλαίσιο του προγράμματος εξερεύνησης της Αφροδίτης μέχρι το 1983. Επιπλέον, το 1964, μετά την πτήση της AMC "Venera-1" η ανεξέλεγκτη διέλευση του διαπλανητικου Zond-1 πραγματοποιήθηκε, και το 1984 στο "Morning Star" στην μελέτη συμμετείχαν τα διαστημικά σκάφη «Vega-1» και «Vega-2". http://www.roscosmos.ru/23286/

Έτοιμο το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο στον κόσμο. Τελείωσε σήμερα η κατασκευή του ραδιοτηλεσκοπίου Fast (Five-hundred-metre Aperture Spherical Radio Telescope) στην επαρχία Γκινζού της Κίνας, καθώς προστέθηκε και το τελευταίο πάνελ από τα 4.450 τμήματα του κατόπτρου του. Έτσι, άνοιξε ο δρόμος ώστε τον Σεπτέμβριο, όταν θα ξεκινήσει να λειτουργεί, να χρισθεί το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο στον κόσμο, “κυνηγώντας” σήματα από εξωγήινους πολιτισμούς, αλλά και νέες ανακαλύψεις για το σύμπαν. Το Fast κόστισε 160 εκατομμύρια ευρώ, ενώ ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 2011. Με διάμετρο 500 μέτρα, υπερβαίνεται σε διαστάσεις κατά 60% το 300 μέτρων Arecibo, το οποίο βρίσκεται στο Πουέρτο Ρίκο και είναι αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο παγκοσμίως ραδιοτηλεσκόπιο. Μάλιστα, εκτός από το μέγεθός του βασίζεται σε ακόμη πιο προηγμένες τεχνολογίες, χάρις στις οποίες θα έχει διπλάσια ευαισθησία από το Arecibo. Όπως είχε αναφέρει τον περασμένο χρόνο σε συνέντευξή του ο Ναν Ρέντονγκ, καθηγητής στο τμήμα των Εθνικών Αστρονομικών Παρατηρητηρίων της Ακαδημίας Επιστημών της Κίνας και επικεφαλής του πρότζεκτ, ένα ραδιοτηλεσκόπιο λειτουργεί σαν ένα ευαίσθητο “αφτί”, προσπαθώντας να ανιχνεύσει πολύτιμα ραδιοκύματα μέσα στον συμπαντικό “θόρυβο”. “Είναι σαν ένας ανιχνευτής που επιχειρεί να απομονώσει τους ήχους των τζιτζικιών μέσα στην καταιγίδα”, πρόσθεσε. Για να επιτελέσει την αποστολή του, το Fast θα έπρεπε να βρίσκεται σε μία περιοχή με όσο το δυνατόν λιγότερη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία από το περιβάλλον. Γι’ αυτό τον λόγο όχι μόνο επιλέχθηκε ένα απομονωμένο σημείο για την εγκατάστασή του στην επαρχία Γκινζού, αλλά και οι κινεζικές αρχές μετέφεραν σε πιο μακρινούς οικισμούς τους περίπου 9.000 ανθρώπους που ζούσαν σε μία ακτίνα 5 χιλιομέτρων από το τηλεσκόπιο. Σε περίπτωση που υπάρχουν νοήμονα όντα σε άλλους πλανήτες, που έχουν αναπτύξει πολιτισμό, τότε ένα ραδιοτηλεσκόπιο θα μπορούσε να συλλάβει ραδιοσήματα τα οποία θα “πρόδιδαν” την παρουσία τους. Σε αυτό το πλαίσιο, το Fast συνιστά ένα τεράστιο βήμα προόδου για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής. Παράλληλα, το ραδιοτηλεσκόπιο θα αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο για τη μελέτη του σύμπαντος, συλλαμβάνοντας σήματα από χιλιάδες γαλαξίες. “Υπόσχεται μεγάλες ανακαλύψεις στους τομείς της αστροφυσικής, των βαρυτικών κυμάτων ή της έρευνας του διαστρικού υλικού –ενώ πιθανότατα θα “φωτίσει” ακόμη και τον τρόπο εμφάνισης ζωής”, ανέφερε πριν από δύο μήνες σε συνέντευξή του στο περιοδικό Wired ο Ντι Λι, επικεφαλής του τμήματος Εθνικών Αστρονομικών Παρατηρητηρίων της Ακαδημίας Επιστημών της Κίνας. http://www.pronews.gr/portal/20170301/genika/tehnologia/51/etoimo-megalytero-radiotileskopio-ston-kosmo-poy-tha-anihneyei-simata

Υπερτηλεσκόπιο ετοιμάζεται να συλλάβει την πρώτη εικόνα μαύρης τρύπας. Συνδυάζοντας 12 ραδιοτηλεσκόπια διασκορπισμένα σε όλο τον πλανήτη, διεθνής ερευνητική προσπάθεια δημιουργεί ένα εικονικό υπερτηλεσκόπιο που θα μπορούσε να συλλάβει την πρώτη εικόνα από τον ορίζοντα γεγονότων μιας μαύρης τρύπας. Οι ίδιες οι μαύρες τρύπες είναι βέβαια αδύνατο να φωτογραφηθούν, αφού καταπίνουν το φως που τυχαίνει να τις πλησιάσει -εξ΄ορισμού, οι μαύρες τρύπες είναι κυριολεκτικά απόλυτα μαύρες. Αυτό που ελπίζουν να καταγράψουν οι ερευνητές με το Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων (EHT) είναι το υλικό που περιδινίζεται βίαια γύρω από τη μαύρη τρύπα και εκπέμπει φως λίγο πριν χαθεί για πάντα μέσα στο τέρας. Η ακτινοβολία αυτή θα μπορούσε να γίνει ορατή ως φωτεινός δακτύλιος ακριβώς έξω από τον λεγόμενο ορίζοντα των γεγονότων -το απόλυτο όριο απόστασης στο οποίο μπορεί κάτι να πλησιάσει τη μαύρη τρύπα χωρίς να παγιδευτεί αναπόδραστα από την βαρυτική έλξη της. Το εικονικό τηλεσκόπιο EHT θα στρέψει το βλέμμα του στον Τοξότη Α*, τη μαύρη τρύπα που κρύβεται στο κέντρο του Γαλαξία μας, όπως συμβαίνει με τα κέντρα σχεδόν όλων των γαλαξιών. Ο Τοξότης Α*, του οποίου η ύπαρξη έγινε αντιληπτή λόγω της βαρυτικής επίδρασής του στα κοντινά του άστρα, απέχει 26.000 έτη φωτός από τη Γη και εκτιμάται ότι έχει μάζα 4 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου. Παρόλο που ο ορίζοντας γεγονότων έχει διάμετρο σχεδόν 20 εκατομμύρια χιλιόμετρα, η άμεση απεικόνισή του από τη Γη μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι. Το EHT θα σχηματιστεί από 12 επιμέρους ραδιοτηλεσκόπια σε όλο τον κόσμο, στα οποία έχει εγκατασταθεί ειδικός εξοπλισμός. Από τις 5 έως τις 14 Απριλίου, οι υπεύθυνοι των οργάνων θα συλλέγουν δεδομένα σε σκληρούς δίσκους που θα σταλούν στη συνέχεια στο MIT. Εκεί, οι ερευνητές θα συνδυάσουν τα επιμέρους δεδομένα με τεχνικές συμβολομετρίας, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ενός τηλεσκοπίου στο μέγεθος της Γης. Θα περάσουν μήνες μέχρι να ολοκληρωθεί η επεξεργασία των δεδομένων, όμως η εικόνα που αναμένεται να προκύψει θα είναι πραγματικά μια νέα θέα στο Σύμπαν. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500131496

Σε απόσταση αναπνοής από τον Ήλιο θα φτάσει σκάφος της NASA. Η ανακάλυψη της αιτίας που η επιφάνεια του Ήλιου, γνωστή ως φωτόσφαιρα, έχει αρκετά μικρότερη θερμοκρασία από την ατμόσφαιρά του, δηλαδή το ηλιακό στέμμα, είναι ένας από τους βασικούς στόχους της αποστολής του μη επανδρωμένου διαστημοπλοίου Solar Probe Plus της NASA το 2018 στον Ήλιο. Το σκάφος αναμένεται να φτάσει σε απόσταση μόλις 6,4 χιλιομέτρων από τον Ήλιο, σε μία περιοχή όπου η θερμοκρασία αγγίζει τους 1.350 βαθμούς Κελσίου. Έτσι, οι επιστήμονες της διαστημικής υπηρεσίας ελπίζουν πως θα συγκεντρώσει δεδομένα που θα φέρουν στο «φως» αρκετές άγνωστες πτυχές της δραστηριότητας του αστέρα. Μία από αυτές είναι η διαφορά της θερμικής ενέργειας της φωτόσφαιρας με το στέμμα, όπου οι θερμοκρασίες αγγίζουν τους 5.500 και τους 2 εκατ. βαθμούς Κελσίου, αντίστοιχα. Ένα φαινόμενο που κανονικά αντιβαίνει την κοινή λογική, σύμφωνα με την οποία οι πιο μακρινές περιοχές του αστέρα θα έπρεπε να είναι και ψυχρότερες. Οι ερευνητές θέλουν επίσης να μελετήσουν με ποιον τρόπο επιταχύνεται ο ηλιακός άνεμος, δηλαδή αυτή τη ροή φορτισμένων σωματιδίων που εκτοξεύεται από την ανώτερη ατμόσφαιρά του. Επίσης, ελπίζουν πως με την αποστολή θα αποκτήσουν νέα στοιχεία, ώστε να μπορούν να προβλέψουν ηλιακά φαινόμενα τα οποία επηρεάζουν τις ανθρώπινες δραστηριότητες στη Γη. Είναι χαρακτηριστικό πως, με βάση μία μελέτη που δημοσιεύθηκε πριν από λίγο καιρό στο επιστημονικό περιοδικό Space Weather, αν επαναληφθεί μέσα στην επόμενη δεκαετία μία ηλιακή καταιγίδα όπως αυτή που συνέβη το 1859, τότε μόνο οι οικονομικές απώλειες μόνο για τις ΗΠΑ θα αγγίξουν ημερησίως τα 41,5 δισ. δολάρια. Επίσης, με δεδομένο ότι θα καταστραφούν οι μετασχηματιστές του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, είναι πολύ πιθανό να προκληθούν εκτεταμένα μπλακάουτ. «Χωρίς τη δυνατότητα πρόβλεψης μίας ισχυρής ηλιακής καταιγίδας, θα μπορούσε να προκληθούν βλάβες που μόνο στις ΗΠΑ θα κοστίσουν 2 τρισ. δολάρια, ενώ οι ανατολικές ακτές ενδεχομένως να μείνουν χωρίς ρεύμα για έναν χρόνο», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα της αποστολής. «Για να ξεκλειδώσουμε τα μυστήρια του στέμματος, αλλά και για να προστατεύσουμε από τις απειλές του διαστημικού καιρού τις σύγχρονες κοινωνίες, που εξαρτώνται ολοένα περισσότερο από την τεχνολογία, θα στείλουμε το Solar Probe Plus να “αγγίξει” τον Ήλιο». Για να αντέξει στις υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στον προορισμό του, το σκάφος θα διαθέτει μία πυρίμαχη «ασπίδα» πάχους 11,5 εκατοστών. Επίσης, θα διαθέτει ανακλαστήρες θερμότητας, οι οποίοι θα εξασφαλίζουν πως η θερμική ενέργεια δεν θα φτάνει στο εσωτερικό του, και τα ευαίσθητα όργανα που θα βρίσκονται εκεί. Αν αυτά τα εξαρτήματα λειτουργήσουν σωστά, τότε τα όργανα θα παραμείνουν σε θερμοκρασία δωματίου. Επίσης, το Solar Probe Plus θα διαθέτει ειδική προστατευτική επένδυση και από την ακτινοβολία, ώστε να μην καταστραφούν τα ηλεκτρονικά του κυκλώματα. http://www.naftemporiki.gr/story/1209684/se-apostasi-anapnois-apo-ton-ilio-tha-ftasei-skafos-tis-nasa

Τα διαστημικά σωματίδια ευθύνονται για τα προβλήματα των smartphones. Τα smartphones είναι κάτι σαν μικροί υπολογιστές, οι οποίοι συχνά αντιμετωπίζουν κολλήματα, αλλά η αιτία για αυτά βρίσκεται στο διάστημα… Μία πρόσφατη έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Vanderbilt έδειξε ότι η προσπάθεια των κατασκευαστών να κάνουν όσο γίνεται πιο ισχυρούς τους επεξεργαστές με πολλαπλούς πυρήνες αυξάνουν το ενδεχόμενο να επηρεαστούν από την πρόσπτωση ενός σωματιδίου υψηλής ενέργειας που μπορεί να προέρχεται από τον Ήλιο ή ακόμα και από μία μακρινή μαύρη τρύπα σε κάποιο σημείο του σύμπαντος. Το σενάριο αυτό είναι σπάνιο, αλλά όχι απίθανο να συμβεί και οι κατασκευαστές έχουν ξεκινήσει να το λαμβάνουν υπόψη τους στο σχεδιασμό των smartphones. H πτώση των φορτισμένων σωματιδίων στη γήινη ατμόσφαιρα προκαλεί τη διάσπασή τους και την δημιουργία άλλων σωματιδίων, όπως είναι τα νετρόνια, τα άλφα σωματίδια και τα μιόνια. Η επαφή με τα φορτισμένα σωματίδια μπορεί να προκαλέσει αυτό που οι ερευνητές ονομάζουν single event upsets (SEUs), τα οποία έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια δεδομένων, ή την πρόκληση ηλεκτρομαγνητικών προβλημάτων σε επεξεργαστές. Οι ερευνητές έχουν εξετάσει επεξεργαστές με αρχιτεκτονική 28, 20 και 16 nm και βρήκαν ότι η κοσμική ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε όλες τις περιπτώσεις. Σε γενικές γραμμές όσο μικρότερος είναι ο επεξεργαστής, δηλαδή όσο πιο λίγα είναι τα nm της αρχιτεκτονικής τόσο πιο εύκολο είναι προκληθεί πρόβλημα στα ολοκληρωμένα κυκλώματα. Τα smartphones δεν είναι οι μόνες συσκευές που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν πρόβλημα από την κοσμική ακτινοβολία, καθώς οι ερευνητές έκαναν έλεγχο τόσο σε έναν εγκέφαλο αυτόματου πιλότου όσο και σε ένα μηχάνημα αυτόματης ψηφοφορίας. http://www.pestaola.gr/ta-diastimika-swmatidia-eythynontai-gia-ta-problhmata-twn-smartphones/ Τα ταξίδια στο διάστημα αλλάζουν τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν σε μία μελέτη του έφτασε στο συμπέρασμα ότι ο εγκέφαλος των αστροναυτών μπορεί να υποστεί αλλαγές από τα ταξίδια στο διάστημα. Σύμφωνα με τα στοιχεία των ερευνητών, το σχήμα των εγκεφάλων των αστροναυτών φαίνεται να αλλάζει από τα ταξίδια στο διάστημα, ένα βασικό στοιχείο που απασχολεί όσους ασχολούνται με τη διαστημική ιατρική. Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα ταξίδια στο διάστημα μπορούν να κάνουν τους εγκεφάλους των αστροναυτών να συμπιέζονται ή να επεκτείνονται ανάλογα με το χρόνο που περνούν στο διάστημα. Η μελέτη αυτή, σύμφωνα με το Slashgear, θεωρείται ότι είναι η πρώτη του είδους της, καθώς λαμβάνει υπόψη της όχι απλώς και μόνο τις συνέπειες που μπορούν να έχουν τα ταξίδια στο διάστημα στον άνθρωπο, αλλά συγκεκριμένα στις αλλαγές που μπορεί να επιφέρει το αφιλόξενο διαστημικό περιβάλλον στη δομή του ανθρώπινου εγκεφάλου. Για τους σκοπούς της μελέτης, μελετήθηκαν τα εγκεφαλογραφήματα των αστροναυτών που πέρασαν δύο εβδομάδες στο διάστημα σε σχέση με εκείνους που πέρασαν έξι μήνες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η κίνηση σε ένα περιβάλλον έλλειψης βαρύτητας θεωρείται ότι είναι ένας από τους παράγοντες που επιφέρουν αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου σε όσους περνούν αρκετό χρόνο στο διάστημα. Στο μέλλον αναμένονται νέες μελέτες για τις επιπτώσεις στον γνωσιακό τομέα και εκείνον της πνευματικής απόδοσης από τα ταξίδια στο διάστημα. http://www.pestaola.gr/ta-taxidia-sto-diasthma-allazoyn-ton-anthrwpino-egkefalo/ Κέντρο διαχείρισης για το διάστημα από την DARPA. H DARPA δίνει έμφαση στις εξελίξεις της νέας διαστημικής εποχής που ανατέλλει με την προσπάθεια δημιουργίας ενός κέντρου επιχειρήσεων για το άγνωστο. H DARPA φιλοδοξεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ελέγχου και διαχείρισης των διαστημικών σκαφών που κινούνται σε πολύ μακρινές αποστάσεις από τον πλανήτη μας, σε μια προσπάθεια να χειραγωγηθούν μια σειρά από προκλήσεις που δεν μπορεί κανείς να πει ότι είναι εύκολο να απαντηθούν ακόμα και στα στενά πλανητικά όρια της Γης. Το πρώτο στάδιο της πρωτοβουλίας της DARPA ονομάζεται Hallmark Software TestBed, το οποίο θέλει να δημιουργήσει τις υποδομές software που θα είναι ικανές να υποστηρίζουν τα εργαλεία και τα δεδομένα που έρχονται από ένα διόλου ευκαταφρόνητο πλήθος πηγών. Ο έλεγχος των δορυφόρων σε τροχιά γύρω από τη Γη είναι ένα πρώτο βήμα, αλλά η DARPA πιστεύει ότι οι υποδομές της πλατφόρμας που θα δημιουργήσει θα μπορούν να υποστηρίζουν μία νέα γενιά τεχνολογιών για τον χειρισμό και έλεγχο των αντικειμένων που βρίσκονται σε τροχιά και σε ακόμα μεγαλύτερες αποστάσεις από τον πλανήτη. Εδώ παίζει ρόλο και το interface του συστήματος, το οποίο για την DARPA θεωρείται δεδομένο ότι θα υποστηρίζει τεχνολογία τρισδιάστατης απεικόνισης. Προφανώς, η όλη πλατφόρμα θα πρέπει να είναι ευέλικτη και να μπορεί να παραμετροποιείται ανάλογα με την εκάστοτε αποστολή και ανάγκη. Μένει να το δούμε. Το σίγουρο είναι ότι το διάστημα θα παράγει διαρκώς ειδήσεις όσο περνούν τα χρόνια. http://www.pestaola.gr/kentro-diaxeirishs-gia-to-diasthma-apo-thn-darpa/ Αμερικανός αστροναύτης ανέβασε φωτογραφίες της Αθήνας από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μια καλησπέρα στην Αθήνα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έστειλε το απόγευμα της Δευτέρας ο Αμερικανός αστροναύτης Robert S. Kimbrough. Ο αστροναύτης δημοσίευσε μάλιστα και δύο σχετικές φωτογραφίες της Αθήνας από πολύ ψηλά, στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter. Good afternoon Athens, Greece from @Space_Station! pic.twitter.com/ZgVDpbwsHo — Shane Kimbrough (@astro_kimbrough) February 27, 2017 Ο Robert S. Kimbrough επελέγη από τη NASA ως αστροναύτης το 2004. Ολοκλήρωσε την πρώτη του πτήση στο διάστημα το 2008, όπου παρέμεινε για περίπου 16 μέρες στο πλαίσιο της αποστολής στη διάρκεια της οποίας έκανε και δύο διαστημικούς περιπάτους. Ο Kimbrough είναι κάτοχος μεταπτυχιακού στον τομέα των επιστημών από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Τζόρτζια. Προτού επιλεγεί ως αστροναύτης είχε ενταχθεί στη NASA το 2000 ως μηχανικός προσομοίωσης πτήσεων. Βίντεο με έναν από τους περιπάτους του Kimbrough http://www.kathimerini.gr/898236/article/epikairothta/kosmos/amerikanos-astronayths-anevase-fwtografies-ths-a8hnas-apo-ton-die8nh-diasthmiko-sta8mo

Ιστορική διαστημική αποστολή ανακοίνωσε η Space X Η ιδιωτική αμερικανική διαστημική εταιρεία SpaceX ανακοίνωσε ότι θα στείλει δύο ιδιώτες «τουρίστες» σε πτήση γύρω από τη Σελήνη έως το τέλος του 2018. Την ανακοίνωση έκανε ο μεγιστάνας, οραματιστής και ιδρυτής της εταιρείας Έλον Μασκ. Η αποστολή αποκτά ιστορικές διαστάσεις επειδή αν τελικά πραγματοποιηθεί οι δύο τουρίστες θα ταξιδέψουν πιο γρήγορα και πιο μακριά από οποιονδήποτε άνθρωπο έχει περάσει τα σύνορα της Γης μέχρι σήμερα. Η εταιρεία θα χρησιμοποιήσει το νέο μεγάλο πύραυλό της ‘Falcon Heavy" (πρόκειται για έναν ενισχυμένο πύραυλο ‘Falcon 9'), ο οποίος θα στείλει επι πληρωμή στο φεγγάρι δύο επιβάτες μέσα στη διαστημική κάψουλα Dragon. Eγινε γνωστό ότι οι δύο -προς το παρόν ανώνυμοι- ιδιώτες προσέγγισαν μόνοι τους τη SpaceX ζητώντας να πάνε στο φεγγάρι και ήδη έχουν καταβάλει ένα σημαντικό μέρος του σημαντικού κόστους της αποστολής, σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας. Οι δύο διαστημικοί τουρίστες γνωρίζονται μεταξύ τους και όταν ολοκληρωθούν οι ιατρικές εξετάσεις τους θα γίνουν γνωστά τα ονόματά τους. Οι δύο επιβάτες που θα εκπαιδευθούν κατάλληλα, θα είναι μόνοι τους στο διαστημικό σκάφος και η βόλτα τους γύρω από τη Σελήνη θα διαρκέσει μία εβδομάδα. Όταν η αποστολή ξεκινήσει θα έχουν περάσει περίπου 45 χρόνια από την τελευταία αποστολή ανθρώπου στη Σελήνη (η τελευταία επανδρωμένη αποστολή «Απόλλων» της NASA έγινε το 1972). Θα είναι έτσι η πρώτη φορά που ένας άνθρωπος θα ταξιδέψει ξανά πέρα από την τροχιά του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Σύμφωνα με τον Μασκ, «οι δύο επιβάτες θα ταξιδέψουν ταχύτερα και μακρύτερα στο ηλιακό σύστημα από οποιονδήποτε άλλον πριν από αυτούς». Επεσήμανε επίσης ότι «ασφαλώς δεν είναι αφελείς. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο γι' αυτούς, αλλά δεν θα είναι μηδενικός». Το Dragon, όπως είπε ο Μασκ, δεν θα προσεληνωθεί. Θα προσεγγίσει πολύ στην επιφάνεια του φεγγαριού, μετά θα απομακρυνθεί στο διάστημα και τελικά θα επιστρέψει με αλεξίπτωτο στη Γη. Το συνολικό ταξίδι μπορεί να είναι 500.000 έως 650.000 χιλιόμετρα, ανάλογα με την τελική τροχιά του σκάφους, που θα μοιάζει με εκείνη της αποστολής «Απόλλων 8». Η τουριστική πτήση θα πραγματοποιηθεί, αφού πρώτα η SpaceX μεταφέρει αστροναύτες της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Προς το παρόν, η εταιρεία σχεδιάζει φέτος μια μη επανδρωμένη αποστολή του Dragon στον ISS. Οι πρώτες επανδρωμένες πτήσεις με αστροναύτες αναμένεται να ξεκινήσουν στα μέσα του 2018, για να ακολουθήσει -αν όλα πάνε καλά- το ταξίδι με τους αστροτουρίστες. Το Dragon, που μπορεί να μεταφέρει έως επτά άτομα, έχει σχεδιασθεί έτσι ώστε να μπορεί να λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό αυτόνομα, δηλαδή ρομποτικά. Οι επιβάτες -αστροναύτες ή αστροτουρίστες- θα έχουν εκπαιδευθεί να επέμβουν σε περίπτωση ανάγκης, αλλά δεν θα πιλοτάρουν αυτοί το σκάφος. Το κόστος του ταξιδιού παραμένει εμπιστευτικό μέχρι στιγμής. Πάντως η NASA πληρώνει περίπου 80 εκατομμύρια δολάρια για κάθε κράτηση θέσης στο τριών ατόμων ρωσικό «Σογιούζ», που χρησιμοποιεί πλέον για να μεταφέρει τους αστροναύτες της στον ISS, μετά την οριστική διακοπή των πτήσεων από τα διαστημικά λεωφορεία της. Ο Μασκ -επικεφαλής επίσης της εταιρείας ηλεκτρικών οχημάτων Tesla- δήλωσε ότι τα ταξίδια στο φεγγάρι και τα έσοδα που θα προκύψουν από αυτά, καθώς και η ανάλογη εμπειρία, θα βοηθήσουν τη SpaceX (που ιδρύθηκε το 2002 στην Καλιφόρνια) να υλοποιήσει τον απώτερο στόχο της: τη δημιουργία της πρώτης μόνιμης αποικίας στον 'Αρη. Εκτίμησε ότι μελλοντικά θα υπάρξει για την εταιρεία του μια αγορά ενός έως δύο αστροτουριστών ετησίως. Εμπορικές διαστημικές πτήσεις σχεδιάζει επίσης η Virgin Galactic του επιχειρηματία Ρίτσαρντ Μπράνσον, η οποία αναπτύσσει ένα σκάφος με δύο θέσεις για πλήρωμα και έξι για επιβάτες, το οποίο θα ανεβαίνει σε ύψος περίπου 100 χιλιομέτρων πάνω από τη Γη, ώστε οι επιβάτες να έχουν την εμπειρία της μικροβαρύτητας. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=864542

30 χρόνια από την έκρηξη του σουπερνόβα 1987Α Πριν από τρεις δεκαετίες ακριβώς, οι αστρονόμοι εντόπισαν στον ουρανό την εντυπωσιακότερη έκρηξη υπερκαινοφανούς αστέρα των τελευταίων 400 ετών, του σουπερνόβα 1987Α. Για την 30η επέτειο του σουπερνόβα 1987Α η NASA δημοσίευσε νέες εικόνες των υπολειμμάτων του σουπερνόβα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και το τηλεσκόπιο ακτίνων Χ Chandra, καθώς επίσης και τα δυο βίντεο που ακολουθούν: Στη συνέχεια θα θυμηθούμε την εξαιρετική περιγραφή της δημιουργίας και της εξέλιξης του σουπερνόβα 1987Α που έκανε ο αείμνηστος Βασίλης Ξανθόπουλος, https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82_%CE%9E%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82_(%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%82) στο κλασικό πλέον βιβλίο του, «Περί αστέρων και συμπάντων», Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης , 6η έκδοση 1997 (διαβάστε τουλάχιστον την τελευταία παράγραφο του κειμένου): «Η έκρηξη του σουπερνόβα 1987Α παρατηρήθηκε στις 23 Φεβουαρίου 1987, στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, σε απόσταση 170.000 ετών φωτός. Η έκρηξη αποτέλεσε σημαντικό γεγονός για την αστρονομία, γιατί με τις λεπτομερείς παρατηρήσεις που ακολούθησαν – και συνεχίζονται – έγινε για πρώτη φορά δυνατό να υποβληθούν σε ουσιαστικό έλεγχο οι θεωρίες μας για τους σουπερνόβα. Το γενικό συμπέρασμα είναι πως οι θεωρίες μας ήταν βασικά σωστές αλλά έπρεπε να δουλευτούν λίγο παραπάνω και προσεκτικότερα σε ορισμένα δευτερεύοντα σημεία. Ως συνήθως, η φαντασία της φύσης ξεπέρασε και πάλι την φαντασία των αστροφυσικών. Το μόνο δυσάρεστο ήταν πως ο σουπερνόβα 1987Α ήταν ορατός μόνον από το νότιο ημισφαίριο. Είναι πολύ σημαντικό ότι τον αστέρα που εξερράγη τον ξέραμε (που σημαίνει ότι τον είχαμε ξεχωρίσει από τα δισεκατομμύρια των άστρων και καταγράψει) από πριν. Ήταν ο αστέρας Sanduleak-69o 202o (από το όνομα του αστρονόμου που τον κατέγραψε, 69o νότιο γαλαξιακό πλάτος και 202o γαλαξιακό μήκος). Είχε μάζα περίπου ~16M☉, λαμπρότητα 40.000L☉ και ηλικία 11 εκατομμύρια χρόνια. Το επικρατέστερο μοντέλο προβλέπει ότι ο Sanduleak ξεκίνησε ως αστέρας μάζας περίπου18M☉,έκαψε το περισσότερο υδρογόνο του σε 10 εκατομμύρια χρόνια, το He σε ένα εκατομμύριο χρόνια, τον άνθρακα σε 12.000 χρόνια, το νέον σε 12 χρόνια, το οξυγόνο σε 4 χρόνια και το πυρίτιο σε μια εβδομάδα. Κατά την έκρηξη συνεχιζόταν η καύση του Η σε εξωτερικούς φλοιούς, ενώ στο κέντρο του είχε συσσωρευθεί στάχτη Fe που ξεπέρασε το όριο Chandrasekhar. Η κατάρρευση της στάχτης αυτής προκάλεσε την έκρηξη. Στο μέγιστό της, η λαμπρότητα του σουπερνόβα έφτασε τις 2·108 L☉. To μέγιστο της λαμπρότητας δεν συμπίπτει με την ίδια την έκρηξη. Αντίθετα, παρατηρήθηκε 80 ημέρες αργότερα, στις 20 Μαΐου. Η καθυστέρηση αυτή των ογδόντα ημερών επιβεβαίωσε την πρόβλεψη ότι στις εκρήξεις σουπερνόβα δημιουργούνται τα βαριά χημικά στοιχεία σε μεγάλες ποσότητες. Η εξήγηση είναι απλή. Ανάμεσα στα βαριά στοιχεία που σχηματίζονται κατά την έκρηξη περιλαμβάνονται και μεγάλες ποσότητες ραδιενεργών ισοτόπων και η αύξηση της λαμπρότητας του σουπερνόβα οφείλεται στη ραδιενέργεια που εκλύουν τα ισότοπα αυτά. Κατά την έκρηξη σχηματίζεται το ραδιενεργό νικέλιο-56 που έχει χρόνο ημιζωής 6,1 ημέρες και διασπάται προς κοβάλτιο-56. Και το κοβάλτιο, όμως, είναι ραδιενεργό και διασπάται, με χρόνο ημιζωής 77,1 ημέρες, προς άλλα σταθερά στοιχεία. Ο αστέρας Sanduleak, που είχε παρατηρηθεί και καταγραφεί πριν από την έκρηξη, ήταν κυανός και όχι ερυθρός γίγαντας. Η παρατήρηση αυτή φάνηκε προς στιγμή ότι θα ανέτρεπε τη βασική θεωρία αστρικής εξέλιξης (αφού οι κυανοί γίγαντες βρίσκονται στα πρώτα στάδια της αστρικής εξέλιξης, πριν από την κύρια ακολουθία). Απαιτήθηκαν μερικοί μήνες για να κατανοήσουμε ότι εξαιτίας μιας ιδιαιτερότητάς του, στα τελευταία στάδια της φάσης του ερυθρού γίγαντα που υπολογίζεται ότι κράτησε μερικές χιλιάδες χρόνια, ο Sanduleak είχε χρώμα μπλε! Η περιεκτικότητα του Sanduleak σε οξυγόνο και άλλα βαριά στοιχεία ήταν μικρότερη απ΄ότι είναι συνήθως σε αστέρια που βρίσκονται σε παρόμοια εξελικτική φάση. Όμως μικρότερη περιεκτικότητα των εξωτερικών φλοιών σε οξυγόνο σημαίνει μεγαλύτερη διαπερατότητα του φωτός ανά μονάδα ύλης. Έτσι, για να απορροφηθεί η ακτινοβολία ώστε να ασκηθεί η πίεση που θα εξουδετερώσει τη βαρύτητα, απαιτείται αυξημένη πυκνότητα ύλης στους εξωτερικούς φλοιούς. Ο αστέρας, λοιπόν, σταθεροποιήθηκε σε μικρότερες διαστάσεις απ’ ότι αναμενόταν, η επιφανειακή του θερμοκρασία ήταν μεγαλύτερη από ότι είναι συνήθως, και το χρώμα του ήταν μπλε. Επιπλέον, επειδή ο αστέρας είχε μικρότερες διαστάσεις από ότι αναμενόταν, ένα μεγαλύτερο ποσοστό της ενέργειας της έκρηξης δαπανήθηκε για να διαφύγει η ύλη από το ισχυρότερο βαρυτικό πεδίο. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν η μέγιστη λαμπρότητα του σουπερνόβα να είναι μικρότερη από όση θα περιμέναμε, συλλογισμός που επιβεβαιώθηκε από τις παρατηρήσεις. Δυο ώρες πριν την (οπτική) έναρξη του φαινομένου σουπερνόβα, ανιχνευτές κατέγραψαν αυξημένη διέλευση νετρίνων από τη Γη. Τα νετρίνα εκπέμφθηκαν τα πρώτα δευτερόλεπτα της έκρηξης, όταν κατέρρεε ο κεντρικός πυρήνας. Τότε σχηματίστηκε ένα ωστικό κύμα, ένα κύμα σοκ, που άρχισε να διαδίδεται προς τα έξω. Η χρονική καθυστέρηση των δυο ωρών οφείλεται στο χρόνο που χρειάστηκε το κύμα αυτό για να φτάσει στα εξωτερικά στρώματα του αστέρα, οπότε άρχισε και η εκπομπή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Η συνολική ενέργεια που εκπέμφθηκε με τα νετρίνα υπολογίζεται σε 3·1053 erg. Και όλη αυτή η ενέργεια εκπέμφθηκε μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα μόνον! Η ισχύς του σουπερνόβα, αυτά τα πρώτα δευτερόλεπτα, ήταν όση και η ισχύς όλου του ορατού σύμπαντος! Δεν ξέρουμε με σιγουριά τι απέμεινε από τον σουπερνόβα 1987Α. Οι περισσότεροι αστροφυσικοί ποντάρουν στον σχηματισμό ενός αστέρα νετρονίων. Αλλά η ανακοίνωση, στις αρχές του 1989, της παρατήρησης ενός πάλσαρ συχνότητας 1968 στροφών/δευτερόλεπτο αποδείχθηκε εσφαλμένη. Και η αναμενόμενη μεταφορά κινητικής ενέργειας από τον πάλσαρ στο περιβάλλον κέλυφος δεν έχει παρατηρηθεί… Το διαστημικό τηλεσκόπιο Ηubble φωτογράφησε το διαστελλόμενο κέλυφος που σχηματίστηκε κατά την έκρηξη… Σουπερνόβα και ζωή Σε κάποιoν ή κάποιους σουπερνόβα οφείλουμε τη ζωή μας! Όλα τα στοιχεία, από το He και πέρα, που είναι απαραίτητα για τη ζωή, σχηματίζονται μόνο στο εσωτερικό των αστέρων. Ευτυχώς για μας, οι εκρήξεις σουπερνόβα τα σκορπίζουν στο διάστημα και εμπλουτίζουν με αυτά τη μεσοαστρική ύλη. Έτσι, από τη δεύτερη γενιά αστέρων και μετά σε έναν γαλαξία, ηλιακά συστήματα με πλανήτες σαν τη Γη μπορούν να σχηματιστούν, με χημική σύνθεση κατάλληλη για να δημιουργήσουν ζωή. Επιπλέον, επειδή τα μεγάλα αστέρια, που κατά πλειονότητα φαίνεται πως περνούν και από την εμπειρία «σουπερνόβα», ζουν πολύ λιγότερο, έχουν προλάβει να εμπλουτίσουν το διάστημα με τα απαραίτητα βαριά στοιχεία. Εξηγείται, λοιπόν, έτσι και γιατί οι αστέρες του πληθυσμού ΙΙ είναι νεώτεροι από τους αστέρες του πληθυσμού Ι. Οι γνώσεις μας για τους σουπερνόβα είναι περιορισμένες, γιατί οι πληροφορίες έρχονται μόνο με την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, που εκπέμπεται από τα επιφανειακά στρώματα του αστέρα, ενώ όλη η ασυνήθιστη δραστηριότητα γίνεται στο εσωτερικό του. Κατευθείαν στο κέντρο του αστέρα θα μπορούσαμε να «δούμε» μόνο με νετρίνα και κύματα βαρύτητας! Θα μπορούσαμε, π.χ. να «δούμε» πως άρχισε η έκρηξη στο κέντρο του αστέρα, να στρέψουμε προς τα κει τα ηλεκτρομαγνητικά μας τηλεσκόπια, και να παρατηρήσουμε όλο το φαινόμενο σουπερνόβα από την αρχή του. Δεν νομίζω ότι θα αργήσει πάρα πολύ ο πολιτισμός μας να αποκτήσει κι αυτού του είδους τα τηλεσκόπια, αν δεν κάνουμε προηγουμένως κι εμείς, πάνω στη Γη, τη δική μας ‘σουπερνόβα’.» http://physicsgg.me/2017/02/25/30-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ad%ce%ba%cf%81%ce%b7%ce%be%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%83%ce%bf%cf%85%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%bd%cf%8c%ce%b2%ce%b1-1987/

Βίντεο: φανταστικά ιπτάμενα ρομπότ. Μια πεταλούδα (eMotionButterfly) που αποφεύγει τις συγκρούσεις με την οροφή και τους τοίχους χωρίς την ανθρώπινη καθοδήγηση, μια ιπτάμενη μέδουσα (AirJelly) που το κυρίως σώμα της περιέχει ήλιο, κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις χρησιμοποιώντας τα οκτώ πλοκάμια της και μπορεί να πετάει για δυο ώρες με μια μικρή μπαταρία, κι ένας παχουλός πιγκουίνος (AirPenguin), ένα μικρό ζέπελιν με κινούμενα πτερύγια, κινούμενη ουρά και ράμφος … http://physicsgg.me/2017/02/27/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%cf%86%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%b9%cf%80%cf%84%ce%ac%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b1-%cf%81%ce%bf%ce%bc%cf%80%cf%8c%cf%84/

Πώς η Γη μπαινοβγαίνει στην... κατάψυξη. Δεκαετίες τώρα ένα από τα μεγάλα ερωτήματα που βασανίζουν τους ειδικούς που μελετούν το κλίμα της Γης έχει να κάνει με το πότε ακριβώς ο πλανήτης «βγαίνει από την κατάψυξη» και εισέρχεται σε θερμές περιόδους όπως αυτή που διανύουμε τα τελευταία 11.000 χρόνια, ευνοώντας την άνθηση και την εξάπλωση της ζωής και του ανθρώπινου πολιτισμού. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι ενώ για το μεγαλύτερο μέρος της Εποχής των Παγετώνων - που ξεκίνησε πριν από 2,6 εκατομμύρια χρόνια και συνεχίζεται σήμερα - η Γη φαίνεται να βγαίνει από περιόδους με παγετώνες σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, εδώ και ένα εκατομμύριο χρόνια οι κύκλοι αυτής της περιοδικότητας έχουν παραταθεί. Διάφορα μαθηματικά μοντέλα έχουν προσπαθήσει να εξηγήσουν το γεγονός, όμως κανένα δεν έχει δώσει κατηγορηματική απάντηση, ενώ όλα τους εμπλέκουν πολύπλοκες παραμέτρους περιπλέκοντας τα πράγματα ακόμη περισσότερο. Τώρα μια διεθνής ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Χρόνη Τζεδάκη, καθηγητή στο University College του Λονδίνου, προσφέρει για πρώτη φορά μια ικανοποιητική λύση: έναν απλό κανόνα ο οποίος μπορεί να προβλέψει με απόλυτη ακρίβεια όλες τις εναλλαγές παγετωδών και θερμών περιόδων του πλανήτη, συμπεριλαμβάνοντας την αλλαγή στην περιοδικότητα και ένταση των κύκλων. Οι κύκλοι του Μιλάνκοβιτς Σύμφωνα με την αστρονομική θεωρία του κλίματος η εναλλαγή των παγετωδών και μεσοπαγετωδών - δηλαδή των ψυχρών και θερμών - περιόδων σχετίζεται με την ελλειπτική τροχιά της Γης και την κλίση του άξονά της, που ανά τακτά χρονικά διαστήματα τη φέρνουν πιο κοντά στον Ηλιο και σε καλύτερη θέση ώστε να δέχεται περισσότερη ακτινοβολία μέχρι και στις πολικές περιοχές. Η θεωρία αυτή προτάθηκε για πρώτη φορά το 1941 από τον σέρβο μαθηματικό Μιλουτίν Μιλάνκοβιτς ο οποίος είχε υπολογίσει ότι, με βάση τη θέση και την κλίση της Γης σε σχέση με τον Ηλιο, οι πάγοι στο Βόρειο Ημισφαίριο θα έπρεπε να λιώνουν και να μειώνονται σε έκταση κάθε περίπου 41.000 χρόνια. Η θεωρία του Μιλάνκοβιτς φαινόταν να εξηγεί την εξάπλωση και την υποχώρηση των πάγων στην επιφάνεια της Γης για όλη την Εποχή των Παγετώνων. Ωστόσο, πριν από τέσσερις δεκαετίες, το 1976, οι παρατηρήσεις έδειξαν πως εδώ και ένα εκατομμύριο χρόνια οι πάγοι έπαψαν να ακολουθούν αυτούς τους «κύκλους» των 41.000 ετών και άρχισαν να υποχωρούν κάθε περίπου 100.000 χρόνια. Ουσιαστικά δηλαδή, παρά το γεγονός ότι στα ενδιάμεσα διαστήματα ανά 41.000 χρόνια η Γη είχε την κατάλληλη θέση και κλίση ώστε να δέχεται την περισσότερη δυνατή ακτινοβολία από τον Ηλιο, οι πάγοι για κάποιον λόγο δεν έλιωναν. Με την παρατήρηση αυτή άνοιξε μια τεράστια συζήτηση και δεκάδες μελέτες προσπάθησαν να δώσουν μια εξήγηση σχετικά με το πώς - ή ακόμη και το αν - η τροχιά και η κλίση της Γης επηρεάζουν το κλίμα της. Αρκετοί εστίασαν το ενδιαφέρον τους στον κύκλο των 100.000 ετών που παρατηρείται στην εκκεντρότητα της τροχιάς της Γης υποστηρίζοντας ότι οι διακυμάνσεις αυτές αποτελούν «μη γραμμικές» αποκρίσεις του κλιματικού συστήματος στις αστρονομικές αλλαγές, ενώ άλλοι πρότειναν ότι προέρχονται από μη περιοδικές διακυμάνσεις του κλίματος που απλώς «συντονίζονται» με τις αστρονομικές μεταβολές, όπως ο εσωτερικός κιρκάδιος ρυθμός μας συντονίζεται στον 24ωρο ημερήσιο κύκλο. Καμία από τις προτεινόμενες ερμηνείες δεν μπορούσε ωστόσο να προβλέψει όλες τις εναλλαγές μεταξύ παγετωδών και μεσοπαγετωδών περιόδων που έχουν σημειωθεί τα τελευταία δυόμισι και πλέον εκατομμύρια χρόνια. Το κατώφλι και ο χρόνος Αυτό που δεν είχε κατορθώσει κανείς ως τώρα πέτυχαν οι ερευνητές από το University College του Λονδίνου, το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ στη Βρετανία και το Πανεπιστήμιο της Λουβέν στο Βέλγιο. Και το πέτυχαν με έναν πολύ απλό κανόνα ο οποίος κατείχε περίοπτη θέση στο τελευταίο τεύχος της επιθεώρησης «Nature» την περασμένη εβδομάδα. Το «κλειδί», όπως ανακάλυψαν, κρύβεται στην ποσότητα της ηλιακής ακτινοβολίας στα υψηλά πλάτη της Γης τους θερινούς μήνες, η οποία φαίνεται να έχει ένα «κατώφλι»: όταν ξεπερνάει μια ορισμένη τιμή οι πάγοι αρχίζουν να λιώνουν και να υποχωρούν, και η Γη μπαίνει σε μεσοπαγετώδη ή θερμή περίοδο. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι η τιμή που έχει αυτό το κατώφλι δεν είναι πάντα η ίδια, αλλά επηρεάζεται από το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την προηγούμενη τήξη των πάγων. «Η διαφορά με το μοντέλο μας είναι ότι πρόκειται για κάτι πολύ απλό» λέει στο «Βήμα» ο κ. Τζεδάκης. «Δεν χρησιμοποιούμε καμία κλιματική πληροφορία, π.χ. τις συγκεντρώσεις του διοξειδίου του άνθρακα, της σκόνης κ.λπ., όπως κάνουν τα άλλα μοντέλα. Χρησιμοποιούμε μόνο την εισερχόμενη ηλιακή ακτινοβολία, τις αλλαγές στην ποσότητα της ενέργειας που έρχεται από τον ήλιο δηλαδή. Και επίσης το πόσος χρόνος έχει περάσει από την προηγούμενη τήξη των παγετώνων. Ετσι μπορούμε να προβλέψουμε πότε γίνεται κάθε φορά η τήξη των παγετώνων τα τελευταία δύο εκατομμύρια χρόνια με απόλυτη επιτυχία, 100%». Οπως έδειξε η ανάλυση των ερευνητών, το κατώφλι της ηλιακής ακτινοβολίας για την τήξη των πάγων ανέβηκε πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια. Ο λόγος για τον οποίον συνέβη αυτό είναι άγνωστος, το γεγονός όμως είναι ότι αρχίσαμε να «πηδάμε» τις τιμές της ηλιακής ακτινοβολίας που κανονικά θα επέφεραν την τήξη των παγετώνων και οι παγετώδεις περίοδοι παρατάθηκαν, σε κύκλους που φθάνουν γύρω στις 100.000 χρόνια. «Ετσι οι πάγοι άρχισαν να αυξάνονται και να γίνονται πολύ πιο εκτενείς» εξηγεί ο καθηγητής. «Αλλά, παραδόξως, όσο οι πάγοι αυξάνονται γίνονται πιο ασταθείς και άρα χρειάζονται λιγότερη ενέργεια για να λιώσουν. Επομένως το κατώφλι αρχίζει να μειώνεται με την πάροδο του χρόνου». Η μελέτη του κ. Τζεδάκη και των συνεργατών του αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την καλύτερη κατανόηση του κλίματος. «Αυτό το απλό μοντέλο μπορεί να εξηγήσει τα βασικά χαρακτηριστικά της Εποχής των Παγετώνων, δηλαδή την αλλαγή στη συχνότητα και την ένταση των κλιματικών κύκλων» λέει. «Εξηγεί γιατί πήγαμε από κάθε 41.000 χρόνια σε κάθε 100.000 χρόνια αλλά και γιατί αρχίσαμε να έχουμε μεγαλύτερες εξαπλώσεις παγετώνων - επειδή αν πηδάμε κύκλους, έχουμε περισσότερο χρόνο για να μεγαλώσουν οι παγετώνες. Παλιότερα προβληματιζόμαστε, ψάχναμε να βρούμε τι έγινε και μεγάλωσαν περισσότερο οι παγετώνες και θεωρούσαμε πως το γεγονός ότι μεγάλωσαν οδήγησε σε μακρότερους κύκλους. Ηταν δηλαδή κάτι σαν το "η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα;". Τώρα ξέρουμε: οι παγετώνες έγιναν μεγαλύτεροι γιατί επιμηκύνθηκαν οι παγετώδεις περίοδοι, όχι το αντίστροφο». Στο «τσακ» ο πολιτισμός μας; Η στατιστική ανάλυση προσφέρει επίσης τη δυνατότητα να δει κάποιος πότε η έναρξη μιας μεσοπαγετώδους περιόδου είναι περισσότερο ή λιγότερο πιθανή, πότε οι τιμές της ακτινοβολίας ήταν τόσο υψηλές ώστε δεν υπήρχε περίπτωση «αντίστασης» των πάγων αλλά και πότε έφθασαν σχεδόν στο κατώφλι αλλά δεν κατόρθωσαν να ξεκινήσουν την τήξη τους. Μια περίπτωση κατά την οποία η θερμή περίοδος αποφεύχθηκε «στο τσακ» μας αφορά μάλιστα άμεσα αφού σημειώθηκε πριν από 50.000 χρόνια. «Αν τότε είχε επέλθει μεσοπαγετώδης περίοδος, δεν θα είχαμε μεσοπαγετώδη περίοδο τα τελευταία 11.000 χρόνια, όπως συμβαίνει σήμερα δηλαδή, εκτός και αν μεταβάλλαμε εμείς το κλίμα, όπως τώρα» υπογραμμίζει ο καθηγητής, προσθέτοντας ότι από αυτές τις παρατηρήσεις προκύπτουν πολλά ενδιαφέροντα ερωτήματα για την ιστορία του είδους μας. «Για παράδειγμα» αναφέρει «η πορεία των μεταναστεύσεων του ανθρώπου από την Αφρική θα ήταν η ίδια; Θα είχε ξεκινήσει η γεωργία πριν από 50.000 αντί για 11.000 χρόνια, στην Εγγύς Ανατολή ή κάπου αλλού;». Αν και μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες για το παρελθόν ο κανόνας δεν έχει, όπως μας λέει, εφαρμογή για το μέλλον και αυτό γιατί με 400 ppm διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα (και σε ανοδική τάση) μια περίοδος παγετώνων είναι αδύνατον να ξεκινήσει. Ο κ. Τζεδάκης μάλιστα πριν από μερικά χρόνια είχε και πάλι ταράξει τα κλιματολογικά νερά με μια μελέτη που υποστήριζε ότι κανονικά η επόμενη παγετώδης περίοδος επρόκειτο να αρχίσει επί των ημερών μας, αλλά λόγω των υψηλών συγκεντρώσεων του διοξειδίου του άνθρακα αναβλήθηκε επ' αόριστον. Επόμενος στόχος είναι τώρα η διερεύνηση της αιτίας για την οποία το κατώφλι της ποσότητας της ηλιακής ακτινοβολίας που πυροδοτεί την τήξη των πάγων ανέβηκε πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια. «Υπάρχουν διάφορες θεωρίες» επισημαίνει ο καθηγητής. «Νομίζω, υποψιάζομαι, ότι η καλύτερη έχει να κάνει με το διοξείδιο του άνθρακα, ότι δηλαδή για κάποιο λόγο η μέση τιμή του στην ατμόσφαιρα ελαττώθηκε εξαιτίας μιας αλλαγής στην ωκεάνια κυκλοφορία που οδήγησε σε μεγαλύτερη δέσμευσή του στον βυθό των ωκεανών. Γίνονται προσπάθειες από διάφορες ομάδες για να ανακατασκευάσουμε την ατμοσφαιρική συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια. Αν αποδειχθεί ότι κάτι τέτοιο ισχύει, αυτό θα δείξει πόσο σημαντικό είναι το διοξείδιο του άνθρακα για το κλίμα, είτε όταν αυξάνεται είτε όταν μειώνεται». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=864222

NASA: Σαν το ηλιοβασίλεμα με ροζ ουρανό το φως στους εξωπλανήτες.(φωτό)

Ε.Παπαπέτρου: Η Ελληνίδα ερευνήτρια που αναζητά θεραπεία για τις ασθένειες του αίματος. Η Ειρήνη Παπαπέτρου είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Mount Sinai School της Νέας Υόρκης στο τμήμα Αιματολογίας και Ογκολογίας καθώς και στο τμήμα Ογκολογικών Επιστημών. Είναι επίσης μέλος του ινστιτούτου Tisch Cancer Institute και του Black Family Stem Cell Institute. Έχει αναπτύξει τεχνολογίες για τη παραγωγή πολυδύναμων βλαστοκυττάρων (iPSCs) για κάθε ασθενή ξεχωριστά και μέσω των ερευνών της συνέβαλε στη χρήση των iPSCs σε μοντελοποιήσεις ασθενειών και στην αναγεννητική ιατρική. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975 και μεγάλωσε στο Αίγιο. Έλαβε το πτυχίο της και το διδακτορικό της στη Μοριακή Γενετική από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Μετέβη στη Νέα Υόρκη ως μεταδιδακτορική φοιτήτρια στο Memorial Sloan-Kettering, ένα από τα σημαντικότερα διεθνώς ερευνητικά κέντρα και νοσοκομεία που ειδικεύονται στον καρκίνο, όπου είχε την ευκαιρία να αναπτύξει τα προσόντα της στο εργαστήριο του Mάικλ Σαντελάιν, πρωτοπόρου στη γονιδιακή θεραπεία και ανοσοθεραπεία. Το 2012 ξεκίνησε το δικό της ανεξάρτητο εργαστήριο στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον. Το εργαστηριακό της ενδιαφέρον εστιάζεται στη μοντελοποίηση καλοηθών και κακοηθών παθήσεων του αίματος με βλαστοκύτταρα χρησιμοποιώντας κυτταρικό επαναπρογραμματισμό και επεξεργασία γονιδιακών τεχνολογιών. Διευθύνει οκταμελή ερευνητική ομάδα, η οποία επικεντρώνει τις προσπάθειές της στη δημιουργία μοντέλων ασθενειών του αίματος, κυρίως του μυελοδυσπλαστικού συνδρόμου και της οξείας μυελογενούς λευχαιμίας. Έρευνα της απέδειξε πως τα πρώτα μοντέλα βλαστοκυττάρων με μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα προσφέρουν πρωτοφανείς ευκαιρίες για γενετικές μελέτες στη κατανόηση των μηχανισμών των ασθενειών, τη μελέτη της εξάπλωσης του καρκίνου και δοκιμές φαρμάκων. Η ομάδα της ανέπτυξε νέα εργαλεία για να αναπαράγει βλαστοκύτταρα χωρίς διαγονίδια και να τα σχεδιάσει γενετικά σε ασφαλή μέρος του ανθρώπινου γονιδιώματος καθώς και νέες προσεγγίσεις στη δημιουργία ασφαλέστερων γενετικά βλαστοκυττάρων για θεραπείες των κυττάρων. Το 2014 έγινε αναπληρώτρια καθηγήτρια στο νοσοκομείο Mount Sinai στο τμήμα Αιματολογίας και Ογκολογίας καθώς και στο τμήμα Ογκολογικών Επιστημών. Είναι επίσης μέλος του ινστιτούτου Tisch Cancer Institute και του Black Family Stem Cell Institute. Η Ειρήνη Παπαπέτρου έχει καταφέρει να αποσπάσει πολλά βραβεία. Το 2010 έλαβε το Excellence in Research Award από το ASGCT και το 2011 το NIH K99/R00 Pathway Independence Award. Το 2013 έλαβε το ASH Scholar Award, το University of Washington Research Royalty Fund Award, το Sidney Kimmel Foundation Scholar Award, το Aplastic Anemia & MDS International Foundation Research Grant Award, το John H. Tietze Stem Cell Scientist Award και το Ellison Medical Foundation New Scholar in Aging Award. Το 2014, της απονεμήθηκε το Damon Runyon-Rachleff Innovation Award και το American Society for Clinical Investigation Young Physician-Scientist Award. ellines.com Ελληνίδα επιστήμονας δημιούργησε ρεύμα από τριαντάφυλλο στην Σουηδία. Ερευνητές στη Σουηδία, με επικεφαλής μία Ελληνίδα επιστήμονα, δημιούργησαν το πρώτο ζωντανό φυτό, ένα τριαντάφυλλο, που διαθέτει ενσωματωμένα ηλεκτρονικά σύρματα και κυκλώματα, έτσι ώστε να λειτουργεί ως υπερ-πυκνωτής. Το ηλεκτρονικό φυτό (e-Plant) είναι ικανό να αποθηκεύει ηλεκτρικά φορτία (άρα ηλεκτρική ενέργεια) και μάλιστα να φορτίζεται και να εκφορτίζεται εκατοντάδες φορές. Επιστήμονες του Εργαστηρίου Οργανικών Ηλεκτρονικών του Πανεπιστημίου της πόλης Λινκέπινγκ, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια Ελένη Σταυρινίδου, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην δημοσίευση «PNAS». Οι πυκνωτές είναι συσκευές (διατάξεις) που χρησιμεύουν ως μέσο αποθήκευσης ηλεκτρικού φορτίου και επομένως ηλεκτρικής ενέργειας. Αποτελούνται από δύο μεταλλικούς αγωγούς που διαχωρίζονται μεταξύ τους από ένα μονωτικό υλικό. Η ερευνητική ομάδα της Σταυρινίδου και του καθηγητή Μάρκους Μπέργκρεν αναπτύσσουν εδώ και λίγα χρόνια πρωτοποριακά ηλεκτρονικά εντός των φυτών, με τρόπο που τελικά τα ίδια τα φυτά γίνονται ηλεκτρονικά, αποτελώντας πλέον ένα υβρίδιο μεταξύ βιολογίας και ηλεκτρονικής. Τον Νοέμβριο του 2015, οι ερευνητές είχαν κάνει ένα ουσιαστικό βήμα με τη δημιουργία του πρώτου τρανζίστορ μέσα σε φυτό, που είχε παρουσιασθεί στο περιοδικό «Science Advances». Κατάφεραν τα κάνουν τα τριαντάφυλλα να απορροφήσουν ένα αγώγιμο διάλυμα πολυμερούς υλικού, το οποίο σχημάτισε σύρματα μέσα στο κοτσάνι (βλαστό) του φυτού. Έχοντας ένα ηλεκτρόδιο σε κάθε άκρο και μία πύλη στη μέση, δημιουργήθηκε έτσι το πρώτο φυτικό τρανζίστορ. Τώρα, οι ερευνητές πήγαν παραπέρα, καθώς βελτίωσαν το πολυμερές υλικό τους, μία διαλυτή στο νερό υδρογέλη, έτσι ώστε, εκτός από το βλαστό, να σχηματίζει σύρματα σε όλο το τριαντάφυλλο, στα φύλλα και στα πέταλα. Οι επιστήμονες δημιούργησαν πυκνωτές, χρησιμοποιώντας τα οργανικά σύρματα μέσα στο φυτό ως ηλεκτρόδια και τον φυτικό ιστό ανάμεσα στα σύρματα ως μονωτικό υλικό. Ο φυτικός-ηλεκτρονικός πυκνωτής ήταν σταθερός για πολλές φορτίσεις-εκφορτίσεις, με χωρητικότητα 20 F ανά κυβικό εκατοστό. «Καταφέραμε να φορτίσουμε επανειλημμένως το τριαντάφυλλο, εκατοντάδες φορές, χωρίς καμία απώλεια στην απόδοση της συσκευής. Τα επίπεδα ενεργειακής αποθήκευσης που πετύχαμε, είναι της ίδιας τάξης μεγέθους με εκείνα των υπερπυκνωτών» δήλωσε η δρ Σταυρινίδου. «Η έρευνά μας είναι σε πολύ αρχικό στάδιο και το τι θα φέρει το μέλλον, αποτελεί ακόμη ανοιχτό ερώτημα», πρόσθεσε. Μεταξύ των πιθανών μελλοντικών πρακτικών εφαρμογών, είναι τα αυτόνομα ενεργειακά συστήματα, η πιθανότητα τροφοδοσίας ηλεκτρονικών αισθητήρων και διαφόρων διακοπτών από τέτοια ηλεκτρονικά φυτά, αλλά και η δημιουργία κυψελών καυσίμων μέσα στα φυτά. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=864541

Το «Progress MS-05» συνδέθηκε με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το όχημα φορτίου (THC) «Πρόοδος MS-05" στις 24 Φεβρουαρίου 2017 στις 11:30 MSK ελλιμενίζεται επιτυχώς με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Ο ελλιμενισμός του πλοίου πραγματοποιείται στο ρωσικό διαμέρισμα docking "Pier" (SB-1). Η σύγκλιση του όχηματος μεταφοράς στον ISS πραγματοποιήθηκε σε ένα κύκλωμα δύο ημερών. Η σύνδεση πραγματοποιήθηκε σε αυτόματη λειτουργία, υπό τον έλεγχο του επικεφαλής της ομάδας Επιχειρησιακου ελέγχου της αποστολής ISS Ρωσικό τμήμα στο Κέντρο Ελέγχου Αποστολής (MCC) και οι Ρώσοι κοσμοναύτες - Σεργκέι Ryzhikov και Oleg Novitskiy. Το THC "Πρόοδος MS-05" παραδίδει στον σταθμό πάνω από δύο τόνους διαφόρων εμπορευμάτων, συμπεριλαμβανομένων των καυσίμων, του αέρα, των τροφίμων, καθώς και εξοπλισμό για τους σταθμούς συντήρησης σε λειτουργία και τεμάχια για τα μέλη του πληρώματος του ISS. http://www.roscosmos.ru/23275/ Το διαστημόπλοιο Dragon προσδέθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το φορτηγό διαστημόπλοιο Dragon προσδέθηκε επιτυχώς στο τμήμα Harmony του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, μετά από ανεπιτυχή προσπάθεια την Τετάρτη. Η κάψουλα της SpaceX, που ήταν φορτωμένη με προμήθειες, εξοπλισμό και υλικό για πειράματα, θα περάσει περίπου τέσσερις εβδομάδες δεμένη στον σταθμό. Με το σκάφος να έχει συνδεθεί επιτυχώς με τον ISS, το πλήρωμα του σταθμού θα μπορεί να επικεντρωθεί στην επόμενη παράδοση φορτίου, από το ρωσικό διαστημόπλοιο Progress το οποίο εκτοξεύτηκε την Τετάρτη από το Καζακστάν. Το Progress θα μείνει συνδεδεμένο στον σταθμό μέχρι τον Ιούνιο. Το Dragon είχε εκτοξευτεί με πύραυλο Falcon 9 από το Κανάβεραλ στη Φλόριντα την Κυριακή. Το κύριο τμήμα του πυραύλου επέστρεψε στη γη και προσγειώθηκε επιτυχώς, ενώ το διαστημόπλοιο συνέχισε την πορεία του, με σκοπό να φτάσει στον σταθμό την Τετάρτη- κάτι που δεν έγινε τελικά, λόγω λάθους πλοήγησης που προκάλεσε αυτόματη ματαίωση της διαδικασίας. Το σκάφος Dragon διέκοψε αυτόματα τη διαδικασία προσέγγισης ενώ βρισκόταν σε απόσταση περίπου 1.100 μέτρων από τον σταθμό. Αυτό συνέβη όταν το σύστημα «αναγνώρισε μια εσφαλμένη τιμή στα δεδομένα που αφορούν τη θέση του σταθμού». http://www.naftemporiki.gr/story/1208333/to-diastimoploio-dragon-prosdethike-ston-diethni-diastimiko-stathmo «Διαστημικά μακαρόν» για τα γενέθλια αστροναύτη. Μετά από αλλεπάλληλες δοκιμές για να μην εκρήγνυνται και να μην... ψιχουλιάζουν, ο διάσημος Γάλλος ζαχαροπλάστης Πιερ Ερμέ κατάφερε να παρασκευάσει ένα "διαστημικό μακαρόν" που έφτασε σήμερα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ως δώρο για τα γενέθλια του αστροναύτη Τομά Πεσκέ. Το διαστημόπλοιο ανεφοδιασμού Dragon, που χθες δεν κατάφερε να δέσει στον ISS λόγω ενός προβλήματος που παρουσίασε στο σύστημα προσδιορισμού θέσης του, έφτασε τελικά σήμερα, όπως ανακοίνωσε η NASA. Το Dragon μεταφέρει στους έξι αστροναύτες του Σταθμού τρόφιμα και εξοπλισμό βάρους 2,2 τόνων. Εκτός όλων των άλλων, στο φορτίο του περιλαμβάνεται και μια γαλλική λιχουδιά: δύο κουτιά με επτά μακαρόν, τα μικρά γεμιστά μπισκότα, για τον Πεσκέ που θα κλείσει στις 27 Φεβρουαρίου τα 39 του. Ο Ερμέ, που τροποποίησε τη διάσημη συνταγή του για να μπορέσει να στείλει τα μακαρόν στο διάστημα, χρησιμοποίησε φραμπουάζ για να τα αρωματίσει, γιατί "η γεύση αυτή αρέσει σε όλους", όπως εξήγησε. Τα πειράματά του ξεκίνησαν πριν από περίπου έναν χρόνο, προκειμένου να καταφέρει να φτιάξει ένα γλύκισμα που θα "συμμορφώνεται" με τις προϋποθέσεις που θέτουν η NASA και το γαλλικό Εθνικό Κέντρο Διαστημικών Μελετών (CNES). http://www.ethnos.gr/diethni/arthro/diastimika_makaron_gia_ta_genethlia_astronauti-65001479/ To διαστημόπλοιο της Apple ξεκινά τη λειτουργία του τον Απρίλιο. Το φουτουριστικό κτίριο της Apple, το οποίο μοιάζει με διαστημόπλοιο, θα είναι έτοιμο προς χρήση από τον Απρίλιο του 2017 και έπειτα. Το διαστημόπλοιο της Apple θα είναι το νέο κέντρο επιχειρήσεων της εταιρείας και φέρει το όνομα Apple Park. Το νέο κέντρο επιχειρήσεων της Apple θα στεγάζει τους 12.000 εργαζόμενους της εταιρείας, ενώ θα καταλαμβάνει έκταση 175 εκταρίων και σε ένα μέρος της φέρει τη σχεδιαστική υπογραφή του ίδιου του Steve Jobs, ο οποίος είχε στο μυαλό του σαφή άποψη για το πώς θα ήθελε να είναι το κεντρικό κτίριο της Apple προτού πεθάνει. Το Apple Park θα είναι εξοπλισμένο με πολλούς επιμέρους χώρους, όπως κέντρα έρευνας και εξέλιξης, ένα κέντρο fitness 100.000 τετραγωικών μέτρων για τους εργαζόμενους, καθώς και ένα αμφιθέατρο 1.000 θέσεων που ονομάζεται Steve Jobs Theater. Η μετακόμιση από τις παλιές εγκαταστάσεις στο Cupertino αναμένεται να διαρκέσει 6 μήνες. Στον περιβάλλοντα χώρο του Apple Park έχουν φυτευθεί 9.000 δέντρα που αντιστέκονται στην ξηρασία, ενώ πάνω στην οροφή του κτιρίου υπάρχουν ηλιακά πάνελ συνολικής ισχύος 17 Megawatts, έτσι ώστε το κτίριο να εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για την ηλεκτροδότησή του. Η πολιτεία της Καλιφόρνια βοηθά σε αυτό με τη συνεχόμενη ηλιοφάνειά της στη μεγαλύτερη διάρκεια του έτους. Αυτό είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια αρχηγεία ενός παγκόσμιου κολοσσού της υψηλής τεχνολογίας. http://www.pestaola.gr/to-diasthmoploio-ths-apple-ksekina-ton-aprilio/

Καταστράφηκε κατά λάθος το μοναδικό δείγμα μεταλλικού υδρογόνου στη Γη. Μερικές επιστημονικές ανακαλύψεις γίνονται κατά λάθος, αλλά καμία φορά μπορεί επίσης να εξαφανιστούν από λάθος. Αυτό φαίνεται ότι συνέβη με το μεταλλικό υδρογόνο, που πρόσφατα είχε δημιουργηθεί για πρώτη φορά και είχε προκαλέσει διεθνή θόρυβο. Το σπάνιο και μοναδικό δείγμα του υλικού αυτού, που είχε δημιουργηθεί για πρώτη φορά στη Γη προ εβδομάδων, ξαφνικά εξαφανίστηκε, σύμφωνα με αποκλειστικό δημοσίευμα της βρετανικής Independent. Ο επικεφαλής ερευνητής Ισαάκ Σιλβέρα, καθηγητής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, δήλωσε ότι ένα καταστροφικό σφάλμα είχε ως συνέπεια την εξαφάνιση του μικροσκοπικού δείγματος. Άλλοι επιστήμονες, εξ αρχής σκεπτικιστές, αν όχι καχύποπτοι για την ανακάλυψη, σχολίασαν ότι μάλλον το μεταλλικό υδρογόνο ποτέ δεν είχε δημιουργηθεί, παρά τους θριαμβευτικούς ισχυρισμούς των δημιουργών του. Το μεταλλικό υδρογόνο είναι ένα υλικό που μπορεί να έχει επαναστατικές εφαρμογές σε πολλούς τομείς της τεχνολογίας και της ενέργειας. Το μοναδικό δείγμα του διατηρείτο ανάμεσα σε δύο εξίσου μικροσκοπικά διαμάντια, σε συνθήκες πίεσης μεγαλύτερης από αυτή που υπάρχει στο κέντρο της Γης και σε θερμοκρασία κοντά στο απόλυτο μηδέν. Όμως, σύμφωνα με το δημοσίευμα, όταν οι ερευνητές επιχείρησαν να μετρήσουν ξανά την πίεση χρησιμοποιώντας ένα λέιζερ, κάτι πήγε στραβά και το ένα διαμάντι έγινε σκόνη. Μαζί με το διαμάντι, εξαφανίσθηκε και το μεταλλικό υδρογόνο. Το γιατί συνέβη αυτό, είναι υπό διερεύνηση. Είναι πιθανό ότι, επειδή είναι πολύ ασταθές, μετατράπηκε σε αέριο. Πάντως, ο Σιλβέρα, που πασχίζει εδώ και δεκαετίες να δημιουργήσει το μεταλλικό υδρογόνο, θα ξεκινήσει ξανά την προσπάθεια και δήλωσε αισιόδοξος ότι σε λίγες εβδομάδες θα έχει ένα νέο δείγμα. Όπως είπε, «ούτως ή άλλως, υπήρχαν μερικοί άπιστοι Θωμάδες, οπότε είχαμε αποφασίσει να το παράγουμε πάλι. Δεν θα είχαμε κάνει τη σχετική επιστημονική δημοσίευση [στο κορυφαίο Science), αν δεν ήμασταν πεπεισμένοι ότι πρόκειται για μεταλλικό υδρογόνο». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500131096

Νέες δράσεις του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών τον Μάρτιο για μικρούς και μεγάλους. Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ) συνεχίζει τις δράσεις τους για μικρούς και μεγάλους μέσα στον Μάρτιο. Εκτός των προγραμματισμένων βραδινών επισκέψεων στο μουσείο και στο τηλεσκόπιο Δωρίδη, οι οποίες θα πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο από τις 19:00 ως τις 21:00 και κάθε μισή ώρα, τον επόμενο μήνα θα υπάρξουν επιπλέον δράσεις για ενήλικες και μαθητές: - Δυο θεματικές βραδιές από ερευνητές του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών σχετικά με την πρόβλεψη του καιρού και των σεισμών. - Ένα παιχνίδι θησαυρού για μαθητές του δημοτικού. - Μία μεταμεσονύκτια παρατήρηση του πλανήτη Δία από το τηλεσκόπιο στον λόφο της Πνύκας. * Σάββατο 4 Μαρτίου, ώρα 18:00 Θεματική Βραδιά: «Πως προβλέπουμε τον καιρό; Γιατί κάνουμε λάθη;» Ομιλήτρια η Βασιλική Κοτρώνη, Διευθύντρια Ερευνών του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΕΑΑ. Θα ακολουθήσει παρατήρηση με το τηλεσκόπιο Δωρίδη. * Κυριακή 5 Μαρτίου, ώρα 01:00 - 03:00 Η παρατήρηση των γιγάντιων πλανητών για το 2017 ξεκινά τα ξημερώματα της Κυριακής 5 Μαρτίου με τον πλανήτη Δία και τους δορυφόρους του, από το λόφο της Πνύκας, με το ιστορικό τηλεσκόπιο Δωρίδη. * Κυριακή 5 Μαρτίου, ώρα 11:00 «Στα χνάρια του χαμένου τηλεσκοπίου»: Παιχνίδι θησαυρού για παιδιά επτά έως 12 ετών * Σάββατο 11 Μαρτίου, ώρα 18:00 Θεματική Βραδιά: «Μπορούμε να προγνώσουμε τους σεισμούς;» Ομιλητής ο Γεράσιμος Παπαδόπουλος, Διευθυντής Ερευνών του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του ΕΑΑ. Θα ακολουθήσει παρατήρηση με το τηλεσκόπιο Δωρίδη. Για τις θεματικές βραδιές και το παιχνίδι θησαυρού είναι απαραίτητη η κράτηση θέσεων στο τηλ. 2103490160 (Δευτέρα - Παρασκευή 10:00 - 15:00), με γενική είσοδο 5 ευρώ. Για την παρατήρηση του Δία η γενική είσοδος θα είναι 2,5 ευρώ. http://www.tanea.gr/news/greece/article/5428297/nees-draseis-toy-ethnikoy-asteroskopeioy-athhnwn-ton-martio-gia-mikroys-kai-megaloys/

Το πληθωριστικό σύμπαν και οι πιθανές διαδρομές ενός σκιέρ. Mετά την δημοσίευση των δεδομένων της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου από το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck, τον Μάρτιο του 2013, οι κοσμολόγοι βρίσκονται σε μια κατάσταση που μοιάζει με το παρακάτω σενάριο: Φανταστείτε πως ζείτε σε ένα απομονωμένο χωριό σε μια κοιλάδα που περικλείεται από βουνά. Γνωρίζετε προφανώς όλους τους κατοίκους του χωριού και μια μέρα εμφανίζεται στο χωριό ένας ξένος. Οι φήμες λένε πως ξένος έφτασε στο χωρίο από κάποια βουνό κάνοντας σκι. Πιστεύοντας τις εικασίες, θεωρείτε ότι αυτό είναι δυνατόν να γίνει μόνο από δύο συγκεκριμένες πλαγιές που οδηγούν στην κοιλάδα. Η πρώτη πλαγιά – περιέχεται και στον τουριστικό οδηγό – είναι εύκολο να προσεγγιστεί χρησιμοποιώντας τελεφερίκ. Όλες οι πίστες της έχουν νορμάλ κλίση, ενώ οι συνθήκες ορατότητας και χιονιού είναι ευνοϊκές. Η δεύτερη πλαγιά είναι εντελώς διαφορετική. Δεν περιέχεται στον τουριστικό οδηγό κι είναι επικίνδυνη λόγω συχνών χιονοστιβάδων. Η διαδρομή προς το χωριό είναι επικίνδυνη γιατί ξεκινάει από μια επίπεδη ράχη και ξαφνικά συνεχίζει με απότομους βράχους. Επιπλέον δεν υπάρχει τελεφερίκ για φτάσει κανείς εύκολα στην κορυφή. Ο μόνος τρόπος να φτάσει κάποιος στην κορυφή αυτής της πλαγιάς είναι μεταφερθεί με ελικόπτερο, από το οποίο στην συνέχεια θα πηδήξει με κίνδυνο της ζωής του! Μάλιστα για να φτάσει στο χωριό θα πρέπει να πέσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο του λόφου (με ακρίβεια ιντσών), έχοντας ακριβώς την κατάλληλη ταχύτητα. Με το παραμικρό λάθος μπορεί να γκρεμοτσακιστεί ή να παγιδευτεί σε κάποια άσχετη πλαγιά, μακριά από το χωριό. Ακόμα χειρότερα η πτώση του σκιέρ από το ελικόπτερο μπορεί να προκαλέσει χιονοστιβάδες που θα τον καταπλάκωναν. Αν λοιπόν οι φήμες είναι σωστές, ότι ο ξένος έφτασε στο χωριό με το σκι, είναι απόλυτα λογικό να συμπεράνουμε ότι ήρθε από τον πρώτο λόφο. Θα ήταν τρελό να φανταστεί κανείς ήρθε από την δεύτερη πλαγιά, αφού οι πιθανότητες επιτυχίας είναι απειροελάχιστες. Αλλά τότε ανακαλύπτετε κάτι σημαντικό για τον ξένο. Δεν είχε βγάλει εισιτήριο με το τελεφερίκ. Με βάση την παρατήρηση αυτή, και με δεδομένο ότι οι φήμες επιμένουν ότι κατέβηκε στο χωριό με σκι, πρέπει να καταλήξετε στο περίεργο συμπέρασμα ότι ο ξένος κατέβηκε από τη δεύτερη πλαγιά. Ή να αμφισβητήσετε την αξιοπιστία των φημών ότι έφτασε κάνοντας σκι. Τι σχέση έχει η παραπάνω ιστορία με το πληθωριστικό κοσμολογικό πρότυπο; Υπενθυμίζεται ότι ο πληθωρισμός (μια εκθετική διαστολή του σύμπαντος στις πρώτες στιγμές της ύπαρξής του) προκλήθηκε από μια υποθετική «πληθωριστική ενέργεια» εξαιτίας ενός πεδίου που διαποτίζει τον χώρο, το επονομαζόμενο «ίνφλατον». Διαφορετικές εκδοχές της θεωρίας του πληθωρισμού προτείνουν διαφορετικές σχέσεις μεταξύ της έντασης του πεδίου ίνφλατον και της πυκνότητας της πληθωριστικής ενέργειας. Κατ΄αναλογία με την ιστορία του σκιέρ, αν το σύμπαν έφτασε στην σημερινή του κατάσταση διαμέσου μιας πληθωριστικής διαστολής, θα περιμέναμε μια καμπύλη πληθωριστικής ενεργειακής πυκνότητας, όπως της νορμάλ πλαγιάς που περιέχεται στους τουριστικούς οδηγούς. Και τούτο διότι έχει ένα απλό σχήμα από πάνω προς τα κάτω, τις λιγότερες ρυθμιζόμενες παραμέτρους και τις λιγότερο ευαίσθητες αρχικές συνθήκες για να ξεκινήσει ο πληθωρισμός. Πράγματι, μέχρι τώρα, τα βιβλία της πληθωριστικής κοσμολογίας παρουσιάζουν τέτοιες απλές ομαλές καμπύλες. Ειδικότερα, η ενεργειακή πυκνότητα κατά μήκος αυτών των απλών καμπυλών αυξάνει σταθερά καθώς η ένταση του πεδίου αλλάζει, έτσι ώστε να είναι είναι δυνατή μια αρχική τιμή του πεδίου ίνφλατον, για την οποία η πληθωριστική ενεργειακή πυκνότητα να είναι ίση με έναν αριθμό που ονομάζεται πυκνότητα Planck (10120 φορές μεγαλύτερη από την σημερινή πυκνότητα) – την συνολική ενεργειακή πυκνότητα που ήταν διαθέσιμη όταν το σύμπαν εμφανίστηκε για πρώτη φορά από την Μεγάλη Έκρηξη. Με αυτή την πλεονεκτική κατάσταση εκκίνησης στην οποία η μόνη μορφή ενέργειας είναι πληθωριστική, η επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος μπορεί να ξεκινήσει αμέσως. Κατά τη διάρκεια του πληθωρισμού η ένταση του πεδίου ίνφλατον θα εξελιχθεί φυσικά, έτσι ώστε η ενεργειακή πυκνότητα να μειώνεται αργά και σταθερά ακολουθώντας την καμπύλη της πρώτης πλαγιάς προς την κοιλάδα, το τέλος της οποίας αντιστοιχεί στο σύμπαν στο οποίο ζούμε σήμερα (Μπορούμε να φανταστούμε αυτή την εξέλιξη σαν το πεδίο ίνφλατον να κάνει σκι προς τα κάτω κατά μήκος της καμπύλης). Αυτή είναι η κλασική θεωρία του πληθωρισμού που παρουσιάζεται στα βιβλία. Αλλά οι παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Planck μας λένε ότι αυτό το σενάριο δεν είναι σωστό. Αν επιμείνουμε ότι ο πληθωρισμός πραγματοποιήθηκε, τα δεδομένα του Planck, απαιτούν το πεδίο ίνφλατον να ακολουθεί μια περισσότερο περίπλοκη καμπύλη ενεργειακής πυκνότητας, σαν αυτή της δεύτερης πλαγιάς, με τους απότομους βράχους, τις επικίνδυνες χιονοστιβάδες, την προαπαιτούμενη βουτιά ακριβείας από ελικόπτερο κλπ. http://physicsgg.me/2017/02/23/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%bb%ce%b7%ce%b8%cf%89%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%b9%ce%b8%ce%b1%ce%bd%ce%ad%cf%82/

Αινιγματικές ακτίνες γ στο κέντρο του γαλαξία Ανδρομέδα. To διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων γ Fermi της NASA ανακάλυψε ένα σήμα στο κέντρο του γειτονικού μας γαλαξία Ανδρομέδα ή Μ31, πίσω από το οποίο θα μπορούσε να κρύβεται η μυστηριώδης σκοτεινή ύλη. Το σήμα των ακτίνων γ από την καρδιά του γαλαξία Μ31 είναι παρόμοιο με αυτό που ανίχνευσε το τηλεσκόπιο Fermi στο κέντρο του δικού μας γαλαξία. Οι ακτίνες γ είναι φωτόνια με την μεγαλύτερη δυνατή ενέργεια που παράγονται από τα πιο ενεργητικά φαινόμενα του σύμπαντος. Είναι πολύ συχνές στον γαλαξία μας εξαιτίας των συγκρούσεων των κοσμικών ακτίνων – σωματίδια που κινούνται με ταχύτητες κοντά στην ταχύτητα του φωτός – με τα μεσοαστρικά αέρια και το φως των άστρων. Παραδόξως, τα τελευταία δεδομένα του Fermi δείχνουν ότι οι ακτίνες γ στον γαλαξία Ανδρομέδα περιορίζονται μόνο στο κέντρο, του αντί να κατανέμονται σε ολόκληρο τον γαλαξία. Για να εξηγήσουν οι επιστήμονες αυτή την ασυνήθιστη κατανομή προτείνουν ότι η εκπομπή μπορεί να προέρχεται από διάφορες απροσδιόριστες πηγές. Μια από αυτές θα μπορούσε να είναι η σκοτεινή ύλη, ένα άγνωστο μέχρι σήμερα συστατικό του σύμπαντός μας, πενταπλάσιο σε ποσότητα από το σύνολο της γνωστής μας ύλης. Σύμφωνα με τους αστροφυσικούς, η σκοτεινή ύλη αναμένεται να συσσωρεύεται στις εσώτερες περιοχές του γαλαξία μας και άλλων γαλαξιών, κι αυτός είναι ο λόγος ανίχνευσης ενός τέτοιου συμπαγούς σήματος από το γαλαξιακό κέντρο της Ανδρομέδας. Άλλη πιθανή ερμηνεία γι αυτή την εκπομπή ακτίνων γ θα ήταν μια μεγάλη συγκέντρωση πάλσαρ στο κέντρο του γαλαξία Ανδρομέδα. Μερικά πάλσαρ εκπέμπουν το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς τους σε ακτίνες γ. Δεδομένου ότι γαλαξίας Ανδρομέδα βρίσκεται 2,5 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά, είναι δύσκολο να εντοπίσουμε μεμονωμένα πάλσαρ. Για να διαπιστωθεί ότι οι ακτίνες γ προέρχονται από τέτοια αντικείμενα, οι αστρονόμοι μπορούν να εφαρμόσουν αυτά που γνωρίζουν από τις παρατηρήσεις των πάλσαρ του γαλαξία μας στις νέες παρατηρήσεις ακτινοβολίας από την Ανδρομέδα. Βίντεο: http://physicsgg.me/2017/02/22/%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%b9%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%af%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%b3-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%ad%ce%bd%cf%84%cf%81%ce%bf-%cf%84%ce%bf%cf%85/