Δροσος Γεωργιος

Πάνω από 2.000 αστεροειδείς «απειλούν» τη Γη. Περισσότεροι από 2.000 αστεροειδείς βρίσκονται στο «ραντάρ» της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) ως «πιθανές απειλές» του πλανήτη μας αλλά ευτυχώς όχι… άμεσα. Οι εν λόγω αστεροειδείς είναι γιγάντιοι, με τη διάμετρο ορισμένων εξ’ αυτών να ξεπερνά τα 900 μέτρα. Κάποιοι, μάλιστα, βρίσκονται ήδη σε «τροχιά» για να χτυπήσουν τον πλανήτη μας, κάτι το οποίο θα μπορούσε ενδεχομένως να σημαίνει και το τέλος της ανθρωπότητας. Το σενάριο αυτό, όμως, αποκλείεται τουλάχιστον για τα επόμενα… 160 χρόνια. Ακόμη πιο «πιθανή» χρονολογία είναι το έτος 2880. Ο τελευταίος αντίστοιχου μεγέθους αστεροειδής που συγκρούστηκε με τον πλανήτη μας (πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια) είχε αφανίσει το 75% της ζωής. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/pano_apo_2_000_asteroeideis_apeiloun_ti_gi-64927780/

Γιατι kkokkolis καλώς είχε απορριφθεί ο Harry Potter παρα την τεραστια επιτυχία και σε πωλήσεις βιβλίων και στον κιν/φο;

"Επιβίωση χειμώνα" Στο Κέντρο Εκπαίδευσης κοσμοναύτων νεο πλήρωμα αντιμετώπισε την «επιβίωση χειμώνα": Ο κοσμοναύτης Όλεγκ Kononenko (Roscosmos) ,ο αστροναύτης David Saint-Jacques (CSA) και η αστροναύτη της NASA Serina Onon-CHENSELLOR ολοκληρώσαν μια ακραία προπόνηση. Μετά το πέρας της εκπαίδευσης το πρόγραμμα εκτελεστηκε και όλοι οι στόχοι επιτεύχθηκαν. http://www.roscosmos.ru/23194/ Ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος-1993-"Banner 2" Στις 4 Φλεβάρη 1993 το πείραμα "Banner 2" πραγματοποιήθηκε απο την τροχιά της Γης. Κατά τη διάρκεια του πειράματος στο διάστημα αναπτύχθηκε για πρώτη φορά ηλιακό ιστίο, και εγινε τεχνητός φωτισμός της Γης με αντανακλαση για πρώτη φορά το φως του ήλιου. Το πανί αναπτύχθηκε πάνω στο φορτηγό πλοίο "Progress M-15" από Ρώσους κοσμοναύτες, οι οποίοι εργαζόνταν στο σταθμό "Mir". Ο σκοπός του πειράματος « Banner-2" ήταν να δοκιμαστεί η ιδέα των πανιών με υλικο ταινίας. Θα πλεύσει ανθεκτικά, πώς θα συμπεριφερθεί, εάν μπορουμε να το διαχειριστουμε; Η κηλίδα φωτός που δημιουργηθηκε από το ιστίο, είχε διάμετρο 5 χιλιομέτρων, κινείτο με ταχύτητα 8 km / s, και ήταν ορατό για 6 λεπτά. Περάσε από πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Οι κοσμοναύτες από το σταθμό «Mir», παρατήρησαν την κίνηση του φωτός στην επιφάνεια της Γης. Γερμανοι μετεωρολόγοι μέτρησαν την ένταση του φωτός και ήταν συγκρίσιμη σε φωτεινότητα με πανσέληνο. Μετά από δύο στροφές όταν ο ανακλαστήρας αποχωρίστηκε από το πλοίο, εξακολουθησε να είναι ορατος στον ουρανό πάνω από τον Καναδά. Η ιδέα φωτισμού προτάθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα απο τους θεωρητικους χώρου ΣΤ Zander στην ΕΣΣΔ και Γ Aubert στη Γερμανία. Ένα τέτοιο σύνολο εφαρμογών φωτισμού μπορουσε να χρησιμοποιήθη για να καλύψει τις βόρειες πόλεις κατά τη διάρκεια της μακράς περιόδου της πολικής νύχτας. Επίσης, λόγω του γεγονότος ότι ο κοσμικος καθρέφτης μπορουσε να επικεντρώσει εκ νέου γρήγορα, τη δέσμη φωτός να μπορεί να κατευθύνεται προς τις περιοχές των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, στρατιωτικής εκπαίδευσης, κατασκευαστικά έργα εθνικής σημασίας, μαζικές αθλητικές δραστηριότητες. http://www.roscosmos.ru/23179/

Επειδή ταιριαζει με το θεμα μας!!! Τα βήματα του μεθυσμένου. Σ’ αυτό το ασεβές και διαφωτιστικό βιβλίο, ο Leonard Mlodinow μας δείχνει πώς η τύχη και οι πιθανότητες αποκαλύπτουν πολλά για την καθημερινή μας ζωή και για το πώς παρανοούμε τη σημασία όσων βιώνουμε, από μια χαλαρή συνομιλία μέχρι μια σοβαρή οικονομική αναποδιά. Το αποτέλεσμα είναι να αποδίδουμε συχνά τις επιτυχίες και τις αποτυχίες της ζωής σε σαφείς αιτίες, ενώ στην πραγματικότητα επηρεάζονται καίρια από την τύχη. Η επιτυχία του αγαπημένου μας ηθοποιού ή συγγραφέα ―στην πραγματικότητα η μοίρα όλων μας― αντανακλά, εξίσου με τις εγγενείς αρετές ή την ικανότητα σχεδιασμού, και την επίδραση της τύχης. Ακόμη και ένας επιχειρηματίας όπως ο Μπιλ Γκέιτς, που έχτισε μια αυτοκρατορία, ίσως να μην ήταν εξωπραγματικά ικανός αλλά απλώς πιο τυχερός από άλλους. Και προκαλεί ίσως σοκ να συνειδητοποιεί κανείς ότι έχει διπλάσιες πιθανότητες να σκοτωθεί σε τροχαίο ατύχημα πηγαίνοντας να αγοράσει ένα λαχείο απ’ ό,τι να κερδίσει το λαχείο. Ο Leonard Mlodinow (Λέοναρντ Μλόντινοφ) έλαβε το διδακτορικό του στη φυσική από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Berkeley, εργάστηκε ερευνητικά στο Ινστιτούτο Max Planck, και τώρα διδάσκει μαθήματα σχετικά με την τυχαιότητα σε μελλοντικούς επιστήμονες στο Caltech. Έχει επίσης ασχοληθεί με τη συγγραφή σεναρίου για τις τηλεοπτικές σειρές ΜακΓκάιβερ και ΣταρΤρεκ: Η επόμενη γενιά. Τα προηγούμενα βιβλία του είναι, μεταξύ άλλων: Το παράθυρο του Ευκλείδη: Η ιστορία της γεωμετρίας, από τις παράλληλες ευθείες έως τον υπερχώρο (Κάτοπτρο, 2007), Το ουράνιο τόξο του Φάυνμαν: Μια αναζήτηση Ο Mlodinow δείχνει γλαφυρά γιατί οι δημοσκοπήσεις, οι βαθμοί στο σχολείο, και πολλές άλλες ποσοτικές αξιολογήσεις της καθημερινότητας είναι λιγότερο αξιόπιστες απ’ όσο πιστεύουμε. Αποκαλύπτοντάς μας τις ψυχολογικές ψευδαισθήσεις που μας κάνουν να κρίνουμε λανθασμένα τον κόσμο γύρω μας, διαφωτίζει με αμεσότητα και χιούμορ τις αληθινές αιτίες των πραγμάτων. Παράλληλα, αφηγείται το μυθιστορηματικό χρονικό της τυχαιότητας, γραμμένο από επιφανείς τζογαδόρους και ευφυείς μαθηματικούς. Από τις διαγνώσεις των γιατρών μέχρι τις αποφάσεις των δικαστηρίων, η διερεύνηση του Mlodinow συναρπάζει, εκπλήσσει και εμπνέει. Προσφέροντάς μας μια περιοδεία στην τυχαιότητα, αλλά και έναν καινούργιο τρόπο αντίληψης του κόσμου, αυτό το πρωτότυπο κι αναπάντεχο ταξίδι μάς υπενθυμίζει ότι πολλά πράγματα στη ζωή είναι τόσο προβλέψιμα όσο τα βήματα κάποιου που γυρνάει σπίτι του τρεκλίζοντας μετά από μια νύχτα στο μπαρ. http://www.cup.gr/book/ta-vimata-tou-methismenou/ Παρουσίαση από τον Γιώργο Καρουζάκη Αρκεί μια απλή παρατήρηση των συζητήσεων που γίνονται καθημερινά στα δημοφιλή κοινωνικά δίκτυα της εποχής, για να αντιληφθεί κάποιος ότι υπάρχουν δεκάδες άνθρωποι που εξηγούν και ερμηνεύουν κάθε λεπτό, με μεγάλη άνεση, κάθε φαινόμενο ή συμβάν, παγκόσμιο ή τοπικό, χωρίς πολλές φορές να επιτρέπουν σε κανένα στοιχείο και σε καμμία αμφιβολία να διαταράξει τη βεβαιότητά τους. Είναι προφανές ότι η φαντασίωση της απόλυτης γνώσης είναι περισσότερο σύμπτωμα ανθρώπινης αδυναμίας, παρά ικανότητα απόλυτης κατανόησης των φαινομένων του κόσμου. Τη ίδια στιγμή, αυτή προσέγγιση της πραγματικότητας μοιάζει να είναι εγγενές χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης. «Ο ανθρώπινος νους», γράφει ο φυσικός Leonard Mlodinow στο βιβλίο του «Τα βήματα του μεθυσμένου. Πώς η τυχαιότητα κυβερνά τη ζωή μας» (Μετάφραση Ανδρέας Μιχαηλίδης – Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης ), είναι έτσι φτιαγμένος ώστε να εντοπίζει για κάθε γεγονός μια ορισμένη αιτία, και για τον λόγο αυτό δυσκολεύεται να αποδεχθεί την επιρροή άσχετων ή τυχαίων παραγόντων». Μέσα από το βιβλίο του, ο συγγραφέας επιχειρεί με καίριες αναφορές σε επιστημονικά δεδομένα, με ζωηρά παραδείγματα από την καθημερινότητά μας και από την ιστορία της επιστήμης, να δείξει πώς η τύχη και οι πιθανότητες έχουν, τελικά, πολύ μεγαλύτερη σημασία στη ζωή μας από όσο πιστεύουμε. Η προσέγγισή του δεν αποτελεί, όπως αντιλαμβάνεστε, κάποιου είδους προτροπή να αποδεχτούμε μοιρολατρικά τη σημασία της τύχης. Μπορεί να μας βοηθήσει, όμως, να αναγνωρίσουμε τη δύναμη των τυχαίων διεργασιών στη ζωή μας και να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας. Στο κεφάλαιο με τίτλο, «Παρατηρώντας μέσα από τον φακό της τυχαιότητας », στην προσπάθειά του να φωτίσει τη σχέση της πραγματικότητας με τους μηχανισμούς μέσα από τους οποίους οι άνθρωποι αναλύουν καταστάσεις, αναφέρει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από τον εκδοτικό χώρο. Τη δεκαετία του ’50 ορισμένοι έγκριτοι εκδότες είχαν απορρίψει την έκδοση ενός βιβλίου με σχόλια όπως « πολύ βαρετό », μια «καταθλιπτική καταγραφή κλασσικών οικογενειακών καυγάδων, μικρομπελάδων και εφηβικών συναισθημάτων». Πρόκειται, όμως, για ένα πασίγνωστο βιβλίο σήμερα, « Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ », που έχει πουλήσει τριάντα εκατομμύρια αντίτυπα και είναι ένα από τα βιβλία με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών. Η «Φάρμα των ζώων » του Τζορτζ Όργουελ είχε απορριφθεί, επίσης, με την αιτιολογία ότι είναι « αδύνατον να πουλήσει κανείς ιστορίες με ζώα στις Η.Π.Α», ενώ ο πρώτος Χάρι Πότερ της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ απορρίφθηκε από εννέα εκδότες πριν γνωρίσει την τεράστια επιτυχία που ξέρουμε. Ο συγγραφέας αναφέρει τα συγκεκριμένα παραδείγματα για να τονίσει ότι η επιτυχία στη σταδιοδρομία μας, στις επενδύσεις, στις μικρές ή μεγάλες αποφάσεις της ζωής μας οφείλεται εξίσου τόσο σε τυχαίους παράγοντες όσο και στις ικανότητες, την ετοιμότητα και τη σκληρή μας δουλειά. «Συνεπώς », τονίζει, « η πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε δεν αποτελεί άμεση αντανάκλαση των ανθρώπων ή των καταστάσεων που εμπλέκονται σε αυτήν, αλλά μια εικόνα που έχει αλλοιωθεί από την τυχαιοποιητική επίδραση απρόβλεπτων ή ρευστών εξωτερικών δυνάμεων. […] η σχέση δράσης και αποτελέσματος δεν είναι τόσο άμεση όσο θα θέλαμε να πιστεύουμε ». Ο Leonard Mlodinow στην περιήγησή του στον ρευστό κόσμο της τυχαιότητας αξιοποιεί με εύληπτο τρόπο τη σκέψη και την έρευνα σπουδαίων θεωρητικών και επιστημόνων, όπως του Ελβετού μαθηματικού Γιακόμπ Μπερνούλι, του Γάλλου μαθηματικού, φυσικού και φιλοσόφου Μπλεζ Πασκάλ, του Γερμανού μαθηματικού Γιόχαν Καρλ Φρίντριχ Γκάους, του Γάλλου μαθηματικού και αστρονόμου Πιερ Σιμόν Λαπλάς, του Βρετανού κληρικού και μαθηματικού Τόμας Μπέυζ κά. Η σκέψη και οι κατακτήσεις τους δίνουν την ευκαιρία στον συγγραφέα να αναφερθεί, με σύγχρονα παραδείγματα (τους βαθμούς στο σχολείο, τις δημοσκοπήσεις, τις ιατρικές διαγνώσεις, τις δικαστικές αποφάσεις κ.ά) στους αντικρουόμενους νόμους των μεγάλων και μικρών αριθμών, στα ψευδώς θετικά αποτελέσματα και στην έλξη που ασκούν στους ανθρώπους οι θεωρίες συνωμοσίας («… συγχέουμε την πιθανότητα να συμβεί μια σειρά γεγονότων αν αυτά είναι προϊόν μιας τεράστιας συνωμοσίας με την πιθανότητα να υφίσταται μια τεράστια συνωμοσία αν συμβεί μια σειρά γεγονότων»). Αλλά και στον ρόλο που διαδραματίζουν οι προσδοκίες μας στις αξιολογήσεις, στις μετρήσεις, ακόμα και στις δημοσκοπήσεις. Το στοιχείο που ενώνει αυτό το σύνθετο και πολυεπίπεδο πόνημα, το οποίο διαβάζεται με μεγάλο ενδιαφέρον, εντοπίζεται στον τίτλο του βιβλίου. Τα βήματα του μεθυσμένου ανακαλούν έναν μαθηματικό όρο που περιγράφει την τυχαία κίνηση, παρόμοια με εκείνη που ακολουθούν τα μόρια καθώς κινούνται στον χώρο, αλληλοσυγκρουόμενα διαρκώς με άλλα μόρια. « Η κίνηση αυτή», σημειώνει ο συγγραφέας στον πρόλογο του βιβλίου, «μπορεί να συμβολίζει μεταφορικά τη ζωή μας, την πορεία μας από το πανεπιστήμιο στην επαγγελματική σταδιοδρομία, από την εργένικη στην οικογενειακή ζωή, από την πρώτη μέχρι τη δέκατη όγδοη τρύπα στο γήπεδο του γκολφ». Το ακανόνιστο, χαοτικό βήμα του μεθυσμένου έχει, τελικά, έναν προορισμό. Για αυτό ο συγγραφέας πιστεύει ότι τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για να κατανοήσουμε τον βηματισμό του μεθυσμένου μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα τα γεγονότα και της δικής μας ζωής. http://physicsgg.me/2017/02/02/%cf%84%ce%b1-%ce%b2%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b5%ce%b8%cf%85%cf%83%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%bf%cf%85/

Εκτόξευση της πλατφόρμας SMALLGEO Η νέα μικρή πλατφόρμα τηλεπικοινωνιών της ESA ξεκίνησε την πρώτη αποστολή της, τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Ιανουαρίου 2017. Ο δορυφόρος Hispasat 36W-1, που βασίζεται στην πλατφόρμα SmallGEO, ανυψώθηκε με έναν πύραυλο Soyuz στις 1:03 GMT από το Ευρωπαϊκό κέντρο Spaceport στη Κουρού, της Γαλλικής Γουιάνας. Η πλατφόρμα SmallGEO είναι η απάντηση της Ευρώπης στις απαιτήσεις της αγοράς για πιο ευέλικτες και ολοκληρωμένες τηλεπικοινωνιακές πλατφόρμες. Σηματοδοτεί την πρώτη φορά που η Γερμανική εταιρεία κατασκευής δορυφόρων OHB System AG είναι ο κύριος ανάδοχος για την αποστολή ενός τηλεπικοινωνιακού δορυφόρου. Το ωφέλιμο φορτίο του Hispasat επίσης, σηματοδοτεί την πρώτη συνεργασία της ESA με έναν Ισπανικό χειριστή. Ο τριών τόνων δορυφόρος αποδεσμεύθηκε από τον πύραυλο Soyuz στην τροχιά μεταφοράς του, 29 λεπτά μετά από την εκτόξευσή του σήμερα το πρωί. Πλέον θα χρησιμοποιήσει τους δικούς του προωθητήρες για να ακολουθήσει την πορεία μέχρι τον τελικό προορισμό του κατά τη διάρκεια των επόμενων εβδομάδων. Οδεύει προς γεωστατική τροχιά σε ύψος 36.000 χιλιομέτρων πάνω από τον ισημερινό, όπου θα πάρει μια ημέρα για να περιβάλει τη Γη και ως εκ τούτου θα φαίνεται σα να κρέμεται πάνω από το ίδιο σημείο, σε αυτή την περίπτωση σε 36°W πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Η εταιρεία OHB θα εξετάσει την απόδοση του δορυφόρου, φροντίζοντας ώστε η ευαίσθητη τεχνολογία του να μείνει αλώβητη κατά τη διάρκεια της βίαιης εκτόξευσης. Από τη στιγμή που θα κυλήσουν όλα καλά, θα παραδώσουν τον έλεγχο στην Hispasat και ο δορυφόρος θα αρχίσει να παρέχει ευρυζωνικές υπηρεσίες στην Ευρώπη, τη Νότια Αμερική και τις Καναρίους Νήσους. Η εκτόξευση της πρώτης αυτής πλατφόρμας SmallGEO σηματοδοτεί μια ακόμα σημαντική επιτυχία για το πρόγραμμα Προηγμένης Έρευνας σε Τηλεπικοινωνιακά Συστήματα (Advanced Research in Telecommunications Systems) της ESA, γνωστό ως ARTES, το οποίο έχει ως στόχο να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας των Κρατών Μελών μέσω της καινοτομίας,σημείωσε ο Magali Vaissiere, Διευθυντής Τηλεπικοινωνιών και Ολοκληρωμένων Εφαρμογών της ESA. Η πλατφόρμα SmallGEO αποτελεί μέρος των συνεχών προσπαθειών μας να ενισχύσουμε τη θέση της Ευρώπης και της Καναδικής Βιομηχανίας στην αγορά εμπορικών τηλεπικοινωνιών, διευρύνοντας το φάσμα των διαθέσιμων προϊόντων. Ο επόμενος δορυφόρος που θα βασίζεται στην πλατφόρμα SmallGEO θα είναι ο EDRS-C, ως ένας δεύτερος κόμβος στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Αναμετάδοσης Δεδομένων. Ο Carlos Espins Gοmez, Διευθύνων Σύμβουλος της Hispasat, δήλωσε: Για την Hispasat, αυτός ο νέος δορυφόρος αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για την στρατηγική της καινοτομία της. Ο Hispasat 36W-1 δεν είναι μόνο η πρώτη αποστολή της νέας πλατφόρμας SmallGEO, αλλά ενσωματώνει επίσης ένα προηγμένο ανανεωτικό ωφέλιμο φορτίο που θα παρέχει στο δορυφόρο μεγαλύτερη ευελιξία και ποιότητα σήματος χάρη στην επαναδιαμορφώσιμη κεραία του και στον επεξεργαστή που διαθέτει, βελτιώνοντας έτσι τις τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες που θα παρέχει στους πελάτες μας. Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με τη συνεργασία μας με την ESA, η οποία μας επέτρεψε να συμμετέχουμε σε ένα κορυφαίο τεχνολογικά έργο, στο οποίο έχουν προσθέσει σημαντική αξία με την γνώση και την εμπειρία τους στον τομέα του διαστήματος. Ο Marco Fuchs, Διευθύνων Σύμβουλος της OHB System AG, σχολίασε: Η εκτόξευση είναι ένα σημαντικό ορόσημο στην ιστορία της OHB. Ο Hispasat 36W-1 αποδεικνύει ότι η ιδέα της OHB για μια αρθρωτή και ευέλικτη πλατφόρμα SmallGEO ταιριάζει στην αγορά. Η πλατφόρμα SmallGEO προορίζεται να δημιουργήσει έναν ακρογωνιαίο λίθο για τις μελλοντικές δραστηριότητες της Ευρώπης στον τομέα των γεωστατικών δορυφόρων στην κατηγορία των τριών τόνων. Για την OHB, ο Hispasat 36W-1 είναι το πρώτο έργο από ένα ευρύ πεδίο μελλοντικών αποστολών που βασίζεται στην πλατφόρμα SmallGEO, συμπεριλαμβανομένης μιας επανάστασης στη δορυφορική τεχνολογία: την πλήρως ηλεκτρονική προωθητική αποστολή Ηλέκτρα. http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2015/11/SmallGEO_Hispasat_36W-1

Ανακαλύφθηκαν 83 νέα γονίδια που επηρεάζουν το ύψος των ανθρώπων. Ογδόντα τρία νέα γονίδια που επηρεάζουν πόσο ψηλός θα είναι κανείς, ανακάλυψε μια διεθνής επιστημονική ομάδα, με επικεφαλής ένα διακεκριμένο Έλληνα επιστήμονα της διασποράς, τον καθηγητή γενετικής Πάνο Δελούκα του Πανεπιστημίου Queen Mary και του Ινστιτούτου William Harvey Research Institute του Λονδίνου. Στην έρευνα συμμετείχαν πολλοί ακόμη Έλληνες επιστήμονες, τόσο της Ελλάδας όσο και του εξωτερικού. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη γενετική έρευνα που έχει γίνει έως σήμερα, σχετικά με τους γενετικούς παράγοντες που επιδρούν στο ύψος των ανθρώπων. Οι περισσότεροι από 300 ερευνητές της διεθνούς κοινοπραξίας GIANT (Genetic Investigation of Anthropometric Traits - Γενετική Αναζήτηση Ανθρωπομετρικών Χαρακτηριστικών) ανέλυσαν δείγματα DNA από πάνω από 710.000 ανθρώπους από διάφορες χώρες, προκειμένου να φωτίσουν τις αιτίες που οι άνθρωποι διαφέρουν τόσο πολύ μεταξύ τους στο ύψος, πάνω από μισό μέτρο. Είναι γνωστό ότι το ύψος επηρεάζεται σημαντικά από την κληρονομικότητα. Παιδιά ψηλών γονιών τείνουν και αυτά να γίνουν ψηλά, ενώ το αντίστροφο συμβαίνει με τους κοντούς γονείς και τα παιδιά τους. Στο παρελθόν είχαν εντοπισθεί σχεδόν 700 γονιδιακές παραλλαγές που επηρεάζουν το ύψος, όχι όμως πάνω από ένα χιλιοστό. Οι 83 νέες γονιδιακές παραλλαγές που ανακαλύφθηκαν, οδηγούν σε πολύ μεγαλύτερες διαφορές ύψους, δύο εκατοστών ή και παραπάνω, μεταξύ των ανθρώπων. Τα 51 γονίδια υπάρχουν σε λιγότερο από το 5% των ανθρώπων, ενώ τα υπόλοιπα 32 είναι ακόμη πιο σπάνια, καθώς υπάρχουν σε λιγότερο από το 0,5% του πληθυσμού. Τα 24 γονίδια επηρεάζουν το ύψος πάνω από ένα εκατοστό. Μετά και τη νέα ανακάλυψη, οι επιστήμονες θεωρούν ότι έχουν πλέον εντοπίσει πάνω από το ένα τέταρτο (27,4%) των κληρονομικών-γενετικών παραγόντων που επηρεάζουν το ύψος, έναντι 20% που είχε βρεθεί έως τώρα. Όπως δήλωσε ο Δελούκας, «οι νέες γενετικές παραλλαγές που βρήκαμε, είναι σπάνιες στον πληθυσμό, όμως οι μεγάλες επιπτώσεις τους στο ανθρώπινο ύψος παρέχουν σημαντικές νέες γνώσεις για την ανάπτυξη του ανθρώπινου σκελετού. Τα γονίδια που εντοπίσαμε, θα μας βοηθήσουν να προβλέπουμε τον κίνδυνο ενός ανθρώπου να αναπτύξει ορισμένες αναπτυξιακές διαταραχές. Υπάρχει ακόμη η ελπίδα ότι μια μέρα μπορεί να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση για να αναπτύξουμε μια ιατρική προσέγγιση ακριβείας, όσον αφορά την αντιμετώπιση των αναπτυξιακών διαταραχών». «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η γενετική μας προσέγγιση φέρνει αποτελέσματα. Μπορούμε τώρα να αρχίσουμε να εντοπίζουμε παρόμοιες γενετικές παραλλαγές, που μπορεί να επηρεάζουν τον κίνδυνο ανάπτυξης κοινών ασθενειών όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος, η σχιζοφρένεια και η καρδιοπάθεια» πρόσθεσε. Μεταξύ άλλων, βρέθηκε ένα γονίδιο (STC2), μια παραλλαγή του οποίου υπάρχει μόνο σε έναν άνθρωπο στους χίλιους και η οποία κάνει κάποιον ένα έως δύο εκατοστά πιο ψηλό. Η μελέτη του εν λόγω γονιδίου μπορεί να βοηθήσει μελλοντικά στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για τα παιδιά με ανεπαρκή ανάπτυξη, μια διαταραχή που αφορά το 3% έως 5% των παιδιών. Από ελληνικής πλευράς, στη γενετική έρευνα σημαντική συμβολή είχε η Ειρήνη Μαρούλη (επίσης του Πανεπιστημίου Queen Mary), η οποία ήταν η πρώτη συγγραφέας της μελέτης. Συμμετείχαν επίσης η Σταυρούλα Κανόνη και η Ιωάννα Ντάλλα (και οι δύο της Ιατρικής Σχολής του Queen Mary), ο επιδημιολόγος Φώτης Δρένος του University College του Λονδίνου, o Ευάγγελος Ευαγγέλου του Τμήματος Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Imperial College του Λονδίνου, η Ελευθερία Ζεγκίνη του Ινστιτούτου Wellcome Trust Sanger Institute του Κέμπριτζ, ο Γιώργος Δεδούσης και η Αλίκη-Ελένη Φαρμάκη της Σχολή Επιστημών Υγείας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, η Μαρία Καραλευθέρη του Ιατρικού Κέντρου Εχίνου και ο Εμμανούλ Τσαφαντάκης του Ιατρικού Κέντρου Ανωγείων. http://www.pronews.gr/portal/20170202/genika/epistimes/27120/anakalyfthikan-83-nea-gonidia-poy-epireazoyn-ypsos-ton-anthropon

Η NASA βγάζει στο σφυρί μοναδικές φωτογραφίες των αποστολών Apollo. Από το πρώτο «μικρό» βήμα του Νιλ Αρμστρονγκ στη Σελήνη μέχρι τη μοιραία αποστολή του «Challenger» πέρασαν δύο πολύ σημαντικές δεκαετίες για την εξερεύνηση του Διαστήματος που έθεσαν τις βάσεις για τις σημερινές ανακαλύψεις και το σχεδιαζόμενο ταξίδι στον Αρη. Η NASA κρατούσε στα συρτάρια των αρχείων της φωτογραφίες από αυτή την περίοδο και πλέον βγάζει σε δημοπρασία τις μοναδικές εκτυπώσεις Cibachrome από τα αυθεντικά αρνητικά που υπάρχουν στον κόσμο. Η δημοπρασία περιλαμβάνει 22 έγχρωμες φωτογραφίες, εκτυπωμένες το 1985, οι οποίες καλύπτουν την περίοδο 1965-1984, την εποχή δηλαδή της αμερικανικής παντοκρατορίας στο Διάστημα με τις αποστολές Apollo. Αρχικά είχαν τυπωθεί για την έκθεση «Πανόραμα του Διαστήματος» του ιδρύματος Smithsonian και πλέον δημοπρατούνται στις 14 Φεβρουαρίου, με τιμή που εκτιμάται ότι θα κυμανθεί από τις 15.000 έως τις 25.000 δολάρια. Το πλούσιο φωτογραφικό αρχείο κρύβει πραγματικούς θησαυρούς από την ιστορία του διαστημικού ταξιδιού, ανάμεσα στους οποίους είναι και η εμβληματική φωτογραφία του Μπαζ Ολντριν να περπατά πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης το 1969 - με την εικόνα του Νιλ Αρμστρονγκ να καθρεφτίζεται στην προστατευτική προσωπίδα της διαστημικής του στολής. Ακόμη βγαίνουν στο σφυρί άγνωστες φωτογραφίες της Γης από τις πρώτες διαστημικές αποστολές, όπως και εικόνες από τα πρώτα βήματα στο κενό που έκανε το 1965 ο Εντ Γουάιτ. Επίσης υπάρχουν φωτογραφίες του Γιουτζίν Σέρναν, του τελευταίου ανθρώπου που περπάτησε στο φεγγάρι το 1972 και που πέθανε πριν από λίγες ημέρες. Επιπλέον δημοπρατούνται και διάφορα αναμνηστικά από τις αποστολές του «Challenger». http://www.ethnos.gr/klik/arthro/h_nasa_bgazei_sto_sfyri_monadikes_fotografies_ton_apostolon_apollo-64910577/

Η Space X σχεδιάζει την πρώτη ιδιωτική αποστολή στον πλανήτη Άρη έως το 2018. Η αμερικανική εταιρεία SpaceX του δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία Έλον Μασκ (ιδρυτή των Tesla και PayPal) ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να στείλει ένα από τα διαστημικά σκάφη της στον πλανήτη Άρη έως το 2018. Αν αυτό όντως συμβεί, θα είναι η πρώτη ιδιωτική διαστημική αποστολή στον «κόκκινο» πλανήτη και το σημαντικότερο επίτευγμα της ιδιωτικής διαστημικής βιομηχανίας, η οποία γίνεται ολοένα πιο τολμηρή και φιλόδοξη. Η αποστολή του πυραύλου Red Dragon (Κόκκινος Δράκος) της SpaceX θα είναι μη επανδρωμένη και θα αποτελεί ένα βήμα προετοιμασίας για την μελλοντική αποίκιση του ‘Αρη. Το Red Dragon διαθέτει στο εσωτερικό του κενό χώρο όσο περίπου ένα όχημα SUV. Η SpaceX τον Απρίλιο έγραψε ιστορία στις ιδιωτικές διαστημικές πτήσεις, καθώς για πρώτη φορά προσνήωσε ένα επαναχρησιμοποιούμενο πύραυλο σε μια ρομποτική πλατφόρμα στη θάλασσα. Η εταιρεία έχει επίσης συνάψει συμβόλαιο με τη NASA για να στέλνει εφόδια στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Σε λίγα χρόνια μάλλον θα υπάρξει…πολυκοσμία στον ‘Αρη, καθώς η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) ετοιμάζουν τις δικές τους αποστολές. Μάλιστα, η NASA φιλοδοξεί να στείλει τους πρώτους ανθρώπους μέσα στη δεκαετία του 2030. Η NASA θα παρέχει τεχνική υποστήριξη, όπως τη χρήση του διαστημικού δικτύου επικοινωνιών της, στην αποστολή της SpaceX στον πλανήτη Άρη. Ο Μασκ έχει δηλώσει ότι θα ήθελε να στείλει ανθρώπους στον Άρη πριν από τη NASA, έως το 2026. Ενώ όπως ανέφερε σε μήνυμά του στο Twitter, το σκάφος Dragon 2 «σχεδιάζεται έτσι ώστε να μπορεί να προσγειωθεί οπουδήποτε στο ηλιακό σύστημα». Από την άλλη, η φιλόδοξη Κίνα δεν θα μπορούσε να λείπει από τον Άρη. Όπως έκανε γνωστό, σχεδιάζει να στείλει ένα ρομποτικό όχημα (ρόβερ) το 2020 πάνω σε έναν πύραυλο Long March, παράλληλα με αποστολές στη Σελήνη και την κατασκευή ενός δικού της διαστημικού σταθμού σε τροχιά γύρω από τη Γη. Η Κίνα αναπτύσσει τους δικούς της πυραύλους πολλαπλών χρήσεων, με διαφορετική όμως τεχνολογία από ό,τι η SpaceX, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο. Στο μεταξύ, η NASA ανακοίνωσε ότι το ρόβερ της «Curiosity», το οποίο κινείται αργά στον Άρη εδώ και 44 περίπου μήνες, κατάφερε σχεδόν να ολοκληρώσει το πιο δύσκολο έως τώρα κομμάτι της αποστολής του, διασχίζοντας το ανώμαλο «πλάτωμα Νάουκλουφτ» στη βάση του όρους Σαρπ. Πλέον έβαλε πλώρη για πιο ομαλά εδάφη που έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους επιστήμονες. Οι έξι τροχοί από συμπαγές αλουμίνιο του ρομποτικού οχήματος -διαμέτρου 50 εκατοστών και πλάτους 40 εκατοστών ο καθένας- έχουν υποστεί φθορές αλλά αντέχουν μέχρι στιγμής, παρόλο που έχουν κάνει έως τώρα 12,7 χιλιόμετρα. Το όρος Σαρπ βρίσκεται στο κέντρο του μεγάλου κρατήρα Γκέιλ, που έχει διάμετρο 154 χιλιομέτρων. http://www.pronews.gr/portal/20170201/genika/diastima/49/i-space-x-shediazei-tin-proti-idiotiki-apostoli-ston-planiti-ari-eos

Τα πιο μακρινά και ισχυρά blazars στο σύμπαν Το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων-γάμα Fermi της NASA ανακάλυψε πέντε από τα πιο μακρινά και ισχυρά blazars, ένα είδος γαλαξιών που εκπέμπουν πανίσχυρες ακτίνες-γάμα λόγω των τεράστιων μαύρων που διαθέτουν στο κέντρο τους. Tο φως από το πιο μακρινό blazar άρχισε το ταξίδι του, όταν το σύμπαν ήταν μόλις 1,4 δισεκατομμυρίων ετών και η μαύρη τρύπα του είναι μια από τις μεγαλύτερες που έχουν βρεθεί ποτέ. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστρονόμο Ρουπές Ότζα της NASA, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal Letters». Τα blazars αποτελούν περίπου τις μισές πηγές ακτίνων-γάμα που έχει ανακαλύψει το τηλεσκόπιο Fermi μέχρι σήμερα. Οι ισχυρές αυτές εκπομπές ακτίνων-γάμα πιστεύεται ότι δημιουργούνται, όταν ύλη θερμαίνεται και διασπάται, καθώς πέφτει μέσα σε μια γιγάντια μαύρη τρύπα, με μάζα εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη του Ήλιου. Τα blazars φωτίζουν έντονα το σύμπαν με την ακτινοβολία τους. http://physicsgg.me/2017/02/01/%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%bc%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%ac-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b9%cf%83%cf%87%cf%85%cf%81%ce%ac-blazars-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%8d%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bd/

Βελτίωση του καθιερωμένου μοντέλου της φυσικής υπόσχεται το «σωματίδιο-φάντασμα» Τρισεκατομμύρια νετρίνα, ή «σωματίδια-φαντάσματα» όπως είναι το παρατσούκλι τους, περνούν μέσα από το σώμα μας κάθε δευτερόλεπτο. Παρά το γεγονός αυτό, όμως, δεν είναι ακόμη γνωστός ο ρόλος που παίζουν στο σύμπαν, επειδή είναι πολύ δύσκολο να ανιχνευθούν και να μελετηθεί η συμπεριφορά τους. Τώρα όμως νέες μετρήσεις, από το Παρατηρητήριο Νετρίνων IceCube στον νότιο Πόλο, έρχονται να ρίξουν φως στις θεμελιώδεις ιδιότητες αυτών των σωματιδίων. Οι μετρήσεις αυτές των νετρίνων, καθώς αλλάζουν αυθόρμητα είδος (ή «γεύση»), παρουσιάστηκαν από επιστήμονες του πολιτειακού πανεπιστημίου του Μίσιγκαν σε συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Φυσικών στην Ουάσιγκτον. Όπως ελπίζουν οι επιστήμονες, τα καινούρια στοιχεία θα μπορούσαν να συμπληρώσουν σημαντικά κενά στο Καθιερωμένο Πρότυπο, το μοντέλο που περιγράφει τους «δομικούς λίθους» τα ύλης και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, εκτός από τη βαρύτητα. «Παρόλο που το Καθιερωμένο Πρότυπο είναι μία ακριβής θεωρία, έχει σημαντικά κενά – όπως η γνωση της σκοτεινή ύλης και η αιτία που το σύμπαν προέκυψε από τη Μεγάλη Έκρηξη περιέχοντας κυρίως ύλη, και όχι αντιύλη», λέει στην ιστοσελίδα του πανεπιστημίου ο Τάις Ντεγιάνγκ, αναπληρωτής καθηγητής φυσικής και στρονομίας. «Ελπίζουμε πως, μετρώντας τις ιδιότητες των νετρίνων, όπως τις μάζες τους και τον τρόπο που μεταβάλλονται από το ένα είδος στο άλλο, θα αποκτήσουμε ενδείξεις για αυτά τα ανοικτά ερωτήματα». Τα νετρίνα έχουν ασυνήθιστες ιδιότητες. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα στοιχειώδη σωμάτια που συγκροτούν τη συμβατική ύλη, όπως τα ηλεκτρόνια και τα κουάρκ, δεν έχουν ηλεκτρικό φορτίο. Επίσης είναι τουλάχιστον 1 εκατ. φορές ελαφρύτερα από οποιοδήποτε γνωστό άλλο σωματίδιο. Στην πραγματικότητα, οι μάζες τους είναι τόσο μικρές που οι επιστήμονες δεν μπορούν να τις μετρήσουν με ακρίβεια. Με αυτό κατά νου, ο Ντεγιάνγκ συγκρίνει τη μελέτη τους με την προσπάθεια να πιάσει κανείς ψάρια, χωρίς να γνωρίζει ποιο είναι το καλύτερο δόλωμα. Ωστόσο, «ψαρεύοντας» μέσα στον πάγο της Ανταρκτικής, χάρις στο IceCube, προέκυψαν αισιόδοξα αποτελέσματα. «Εμείς οι φυσικοί ελπίζαμε πως το σωματίδιο Χιγκς θα μας έδειχνε τον δρόμο για μία νέα φυσική θεωρία πέρα από το Καθιερωμένο Μοντέλο· δυστυχώς, όμως, από τις μετρήσεις του σωματιδίου δεν προέκυψαν πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία», συμπληρώνει ο επιστήμονας. «Έτσι, ελπίζουμε πως αυτό θα συμβεί με τη μελέτη των νετρίνων. Το IceCube ανιχνεύει σωματίδια με πολύ μεγαλύτερο φάσμα ενεργειών από τα υπόλοιπα πειράματα, επομένως είναι σαν να επιστρατεύουμε ένα μεγαλύτερο “δίχτυ”». Τα σωματίδια υψηλών ενεργειών, που παράγονται από τις κοσμικές ακτίνες και «βομβαρδίζουν» τη γήινη ατμόσφαιρα, μπορούν να ανιχνευθούν στον Νότιο Πόλο. Μάλιστα, ο πάγος της ανταρκτικής είναι ο καλύτερος ανιχνευτής. Τα δεδομένα από το IceCube υποδεικνύουν πως τα νετρίνα ενός είδους μετατρέπονται με την ίδια συχνότητα στις δύο υπόλοιπες «γεύσεις». «Τα νετρίνα «ταλαντώνονται» ανάμεσα σε τρεις τύπους, ή “γεύσεις”», σημειώνει ο Τζόσουα Χάιναιτ, ερευνητής στο πανεπιστήμιο. «Επομένως, αν οι ταλαντώσεις καταλήγουν σε ίσες ποσότητες σωματιδίων ανά τύπο, αυτό είτε είναι μία εντυπωσιακή σύμπτωση είτε οφείλεται σε μία βαθύτερη αιτία, που παραπέμπει σε ένα φαινόμενο πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο». Οι μετρήσεις συμφωνούν με δεδομένα από άλλα πειράματα με αντικείμενο νετρίνα μικρότερων ενεργειών. Οι επιστήμονες του IceCube θα συνεχίσουν με την πιο διεξοδική ανάλυση των δεδομένων και με τη συλλογή νέων μετρήσεων. http://www.naftemporiki.gr/story/1200531/beltiosi-tou-kathieromenou-montelou-tis-fusikis-uposxetai-to-somatidio-fantasma

Μετεωρίτης στην Αφρική προέρχεται από ήφαίστειο του Άρη. Ένας αρειανός μετεωρίτης που είχε βρεθεί στη βορειοδυτική Αφρική το 2012, προέρχεται από έκρηξη ηφαιστείου στον γειτονικό πλανήτη, πριν από τουλάχιστον δύο δισεκατομμύρια χρόνια. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν Αμερικανοί επιστήμονες, που ανέλυσαν τον μετεωρίτη. Η διαπίστωση αυτή -στον βαθμό που είναι σωστή- σημαίνει ότι στον 'Αρη υπήρχε έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα, πριν από δύο δισεκατομμύρια χρόνια ή και περισσότερα. Αυτό επιβεβαιώνει ότι μερικά από τα αρχαιότερα ηφαίστεια του ηλιακού μας συστήματος υπάρχουν στον «κόκκινο» πλανήτη. Το μεγαλύτερο ηφαίστειο και όρος στον 'Αρη, ο Όλυμπος, έχει ύψος σχεδόν 27 χιλιομέτρων, σχεδόν τριπλάσιο από το μεγαλύτερο ηφαίστειο στη Γη, το Μάουνα Κέα της Χαβάης, που έχει ύψος περίπου δέκα χιλιομέτρων (τα 4,2 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας). Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή γεωλογίας Τομ Λάπεν του Πανεπιστημίου του Χιούστον στο Τέξας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", μελέτησαν τον συγκεκριμένο μετεωρίτη και βρήκαν ότι αποτελείται από ένα ηφαιστειακό πέτρωμα (shergottite). Ουσιαστικά, ό,τι γνωρίζουν οι επιστήμονες για τα αρειανά ηφαίστεια, προέρχεται από τις αναλύσεις μετεωριτών στη Γη. Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί 11 αρειανοί μετεωρίτες με παρόμοια ηφαιστειακή χημική σύνθεση, που υπολογίζεται ότι έχουν προέλθει από αρειανά ηφαίστεια την ίδια περίπου εποχή, προτού ταξιδέψουν στο διάστημα και καταλήξουν στον πλανήτη μας. «Προέρχονται όλοι από παρόμοια ηφαιστειακή πηγή. Καθώς εκτιμάται ότι εκτοξεύθηκαν περίπου την ίδια εποχή, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι προέρχονται από την ίδια τοποθεσία στον 'Αρη», δήλωσε ο Λάπεν. Προηγούμενοι αρειανοί μετεωρίτες είχαν χρονολογηθεί ότι έχουν ηλικία 327 έως 600 εκατομμυρίων ετών. Όμως οι εν λόγω παρεμφερείς ηφαιστειακοί μετεωρίτες είναι πολύ παλαιότεροι, χρονολογούμενοι έως και προ 2,4 δισεκατομμυρίων ετών. http://www.pronews.gr/portal/20170202/genika/epistimes/27120/meteoritis-stin-afriki-proerhetai-apo-ifaisteio-toy-ari

Οι Έλληνες του CERN. «Να έχετε όνειρο και να προσπαθήσετε να γίνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα. Και θα γίνει», λέει με αφοπλιστική βεβαιότητα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, απευθυνόμενος στους νέους και τις νέες της Ελλάδας, ο Έλληνας πειραματικός φυσικός στοιχειωδών σωματιδίων Μανώλης Τσεσμελής, μέλος της ομάδας που ανακάλυψε τα μποζόνια W και Ζ. Και η λέξη "όνειρο" δεν είναι από ό,τι φαίνεται τυχαία, αφού υπάρχει στις αναφορές πολλών ακόμη Ελλήνων και Ελληνίδων επιστημόνων του CERN: μιας ελληνικής κοινότητας, η "καρδιά" της οποίας χτυπά δυνατά στα άδυτα του ερευνητικού κέντρου και όχι ...λόγω του επιταχυντή.Σε αυτόν τον δημιουργικό χώρο ζουν, αναπνέουν και δημιουργούν άνθρωποι που είδαν τα όνειρά τους να εκπληρώνονται στη Γενεύη. Είναι οι ίδιοι που συμμετέχουν στο μεγαλύτερο επιστημονικό πείραμα του κόσμου και πιστοποιούν ότι οι Έλληνες επιστήμονες βρίσκονται σε πολύ υψηλό επίπεδο κατάρτισης και εκπαίδευσης. Το ΑΠΕ-ΜΠΕ τους συνάντησε στην έδρα του CERN κατά τη διάρκεια δημοσιογραφικής αποστολής για τη σύναψη πρωτοκόλλου συνεργασίας μεταξύ της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του ερευνητικού οργανισμού. «Εδώ στο CERN υπάρχουν περίπου 100 Έλληνες και Ελληνίδες επιστήμονες μόνιμοι εργαζόμενοι. Υπάρχουν ακόμη 150 φυσικοί και μηχανικοί από ελληνικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, που έχουν εξ αποστάσεως συνεργασία με τον οργανισμό. Επιπλέον είναι πολλοί οι νέοι Έλληνες φοιτητές: φυσικοί, αλλά και μηχανικοί, πληροφορικοί και τεχνικοί και διοικητικοί. Είμαστε διεθνής οργανισμός που διαθέτει νομική υπηρεσία και τμήμα οικονομικών, η στελέχωση των οποίων γίνεται από τα κράτη-μέλη όπως η Ελλάδα» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Τσεσμελής. Για τους επιστήμονες από την Ελλάδα λέει ότι "επιλέγονται πολλοί νέοι Έλληνες, επειδή όταν έρχονται σε συναγωνισμό με άλλες αιτήσεις είναι πάρα πολύ καλοί, έχουν πάρα πολύ καλή κατάρτιση και εκπαίδευση". http://www.pronews.gr/portal/20170201/genika/epistimes/27120/oi-ellines-toy-cern

Τον Γαλαξια μας κάποια δύναμη τον τραβάει σε μια κατεύθυνση και μια άλλη τον απομακρύνει από εκεί. Οι επιστήμονες ήξεραν ότι κάτι μεγάλο στο σύμπαν (ο λεγόμενος «μεγάλος ελκυστής») τραβά τον γαλαξία μας προς το μέρος του. Τώρα, ανακάλυψαν επίσης ότι κάτι άλλο (ο μεγάλος «απωθητής») σπρώχνει το γαλαξία μας μακριά του. Έτσι, ο γαλαξίας μας βρίσκεται σε μια...διπολική διαταραχή, σε μια σχέση αγάπης και μίσους, καθώς κάτι ισχυρό τον έλκει και τον απωθεί ταυτόχρονα. Ο «απωθητής» είναι μια μεγάλη άγνωστη έως τώρα περιοχή του σύμπαντος με πολύ μικρή πυκνότητα γαλαξιών και άστρων, μια σχεδόν νεκρή κοσμική ζώνη, σε απόσταση περίπου μισού διεσκετομμυρίου ετών φωτός, σύμφωνα με τους ερευνητές από το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, με επικεφαλής τον καθηγητή κοσμολογίας Γιεχούντα Χόφμαν του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature Astronomy». Ο «απωθητής» βρίσκεται αντιδιαμετρικά από τον «ελκυστή», σε απόσταση 180 μοιρών, πίσω από τον γαλαξία μας. Ο μυστηριώδης «απωθητής» απωθεί μακριά του όχι μόνο τον γαλαξία μας, αλλά και τους γειτονικούς γαλαξίες (τη λεγόμενη «Τοπική Ομάδα Γαλαξιών»). Κανείς δεν ξέρει ακόμη ποιά μπορεί να είναι η εξήγηση του φαινομένου. Ως «μεγάλος ελκυστής» θεωρήθηκε αρχικά μια πυκνή περιοχή του σύμπαντος σε απόσταση 150 εκατομμυρίων φωτός από τον γαλαξία μας. Όμως στη συνέχεια οι αστρονόμοι εντόπισαν έναν ακόμη πιο μακρινό και ισχυρό «ελκυστή» (τη «συγκέντρωση γαλαξιών Σάπλεϊ) σε απόσταση 750 εκατ. ετών φωτός. Μετά από όλα αυτά, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι, παρόλο που δεν το νιώθουμε, βρισκόμαστε σε μια αέναη τρελή κίνηση. Η Γη κινείται γύρω από τον άξονά της με ταχύτητα περίπου 1.600 χιλιομέτρων την ώρα, ενώ περιφέρεται πέριξ του Ήλιου με ταχύτητα περίπου 100.000 χιλιομέτρων την ώρα. Με τη σειρά του, ο Ήλιος κινείται γύρω από το κέντρο του γαλαξία μας με ταχύτητα περίπου 850.000 χιλιομέτρων την ώρα, ενώ ο γαλαξίας μας κινείται με την ασύλληπτη ταχύτητα των περίπου δύο εκατομμυρίων χιλιομέτρων την ώρα (630 χλμ. το δευτερόλεπτο). http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=860332

Διαστημικές στολές νέας γενιάς από την Boeing. Οι αστροναύτες της NASA που θα πετούν με το διαστημόπλοιο Starliner της Boeing θα χρησιμοποιούν μπλε, «κομψές» στολές που θα είναι ελαφρύτερες και πιο άνετες από τις γνωστές πορτοκαλί οι οποίες χαρακτηρίζουν την περίοδο των διαστημικών λεωφορείων, όπως ανακοίνωσε η εταιρεία. Η παρουσίαση των στολών έγινε στις 25 Ιανουαρίου, και το βάρος της κάθε «Boeing Blue» για το Starliner είναι 9 κιλά (με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό), τη στιγμή που το αντίστοιχο βάρος για τις παλιές στολές των διαστημικών λεωφορείων ήταν 13,6. Μεταξύ των καινοτομιών που περιλαμβάνουν οι νέες στολές είναι γάντια που επιτρέπουν χειρισμό οθονών αφής, πιο εύκαμπτα υλικά και μαλακά κράνη τα οποία είναι ενσωματωμένα στη στολή. «Είναι πολύ ελαφρύτερη, πιο εφαρμοστή και είναι πιο απλή, κάτι που είναι πάντα καλό» τόνισε ο Έρικ Μπόου, αστροναύτης της NASA. «Τα πολύπλοκα συστήματα έχουν περισσότερους τρόπους για να χαλάσουν, οπότε το απλό είναι καλύτερο σε κάτι τέτοιο». Ο Μπόου είναι ένας από τους τέσσερις αστροναύτες της NASA που εκπαιδεύονται πάνω στο Starliner της Boeing και το Dragon της SpaceX, που αναπτύσσονται από τις δύο εταιρείες για να δώσουν ξανά στην αμερικανική διαστημική υπηρεσία τη δυνατότητα επανδρωμένων αποστολών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (από την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων και μετά, η NASA αγοράζει θέσεις σε πτήσεις με ρωσικές κάψουλες Σογιούζ). Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, οι πτητικές δοκιμές με αστροναύτες αναμένεται να αρχίσουν το 2018. Η Boeing Blue, καθώς και η στολή που αναπτύσσει η SpaceX, έχουν σκοπό να κρατούν ασφαλείς τους αστροναύτες σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης κατά τη διάρκεια αποστολών σε τροχιά. Δεν είναι σχεδιασμένες για διαστημικούς περιπάτους: Οι ογκώδεις στολές που χρησιμοποιούνται για αυτό βρίσκονται ήδη στον ISS. «Η διαστημική στολή λειτουργεί ως εφεδρεία εκτάκτου ανάγκης στα συστήματα υποστήριξης ζωής του διαστημοπλοίου» υπογράμμισε ο Ρίτσαρντ Γουάτσον, στέλεχος του Commercial Crew Program της NASA. «Αν όλα λειτουργούν σωστά, δεν τη χρειάζεσαι. Είναι σαν να έχεις πυροσβεστήρα κοντά στο κόκπιτ». http://www.naftemporiki.gr/story/1199357/diastimikes-stoles-neas-genias-apo-tin-boeing "Progress MS-03" Το όχημα φορτίου (THC) "Progress MS-03" στον εκτιμώμενο χρόνο αποσυνδεθηκε από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και βυθίστηκε στον Ειρηνικό Ωκεανό. Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου, το "φορτηγό" απομακρυνθηκε από το χώρο υποδοχής "Pier" (SB-1) Ρωσικό τμήμα του ISS στις 17:25 MSK στις 31 Ιαν 2017 και άρχισε αυτόνομη πτήση. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ο κινητήρας υποστηριξης έδωσε ώθηση για την πέδηση του φορτηγου -πλοίου από την τροχιά. Το φορτηγό-πλοίο άρχισε να μπαινει στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της MCC αφου καίγεται στην ατμόσφαιρα τα στοιχεία της κατασκευής του έπεσαν μέσα στην περιοχή μη πλοήγησης του Ειρηνικού Ωκεανού στις 31 Ιανουαρίου στις 21:24 MSK. Το πλοιο μεταφοράς φορτίου «Πρόοδος MS-03» ξεκίνησε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στις 17 του Ιούλη του 2016 και προσδέθηκε στον ISS στις 19 Ιουλίου 2016. Εφερε στο σταθμό 2406 κιλά διαφόρων φορτίων, συμπεριλαμβανομένων των 1230 kg του "στεγνού" φορτίου, 705 κιλά καυσίμου στο σύστημα δεξαμενων ανεφοδιασμού, 420 κιλά νερού και 51 kg πεπιεσμένου αέρα. Το συνολικό βάρος της THC "Progress MS-03" κατά τη στιγμή της εκτόξευσης ήταν 7281 kg. Το διαστημικό σκάφος παρεδωσε σε φορτία στον ISS για την Ενότητα Υπηρεσία (SM) "Star", συμπεριλαμβανομένων των μέσων διαβίωσης και την μπαταρία προσωπικής προστασίας για τα συστήματα παροχής ρεύματος, αποχέτευσης και ιατρικου εξοπλισμου, αναλώσιμα για το φυσικό αέριο αναλυτικού εξοπλισμού και συστημάτων θερμικού ελέγχου, εργαλεία για την συντήρηση και την επισκευή των συστημάτων επί του σκάφους, τα δοχεία με μερίδες τροφίμων για τους αστροναύτες, φίλτρα, δεξαμενές νερού, σωλήνες, κλπ Επίσης, επί του πλοίου παραδοθηκαν στο σταθμό 22 κιλά αμερικανικου εξοπλισμου. http://www.energia.ru/ru/news/news-2017/news_02-01.html

Συσσώρευση παγετού κοντά στον βόρειο πόλο του Άρη. Αυτή η κινούμενη εικόνα (animated gif) δείχνει την συσσώρευση παγετού σε ένα τμήμα 73 x 41 χιλιομέτρων του βόρειου πολικού καλύμματος πάγου του Άρη μεταξύ Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 2004. Οι εικόνες λήφθηκαν από την Στέρεο Κάμερα Υψηλής Ανάλυσης του ESA Mars Express κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους του στο Κόκκινο Πλανήτη. Η αποστολή βρισκόταν σε τροχιά γύρω από τον Άρη για πάνω από 13 χρόνια. Η πρώτη εικόνα λήφθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2004, κατά τη διάρκεια της τροχιάς 1087, και η δεύτερη από την ίδια περιοχή στις 30 Δεκεμβρίου 2004, κατά τη διάρκεια της τροχιάς 1219. Οι εικόνες επικεντρώνονται στις συντεταγμένες 79.94N / 44.11E. Τα ενδιάμεσα καρέ (frames) στην κινούμενη εικόνα έχουν υποστεί παρεμβολή με σκοπό να υπάρχει ομαλή εμφάνιση. Το βόρειο πολικό κάλυμμα πάγου περιλαμβάνει στρώματα νερού-πάγου που εκτείνονται σε βάθος περίπου 2 χιλιομέτρων. Τα στρώματα προκύπτουν από εποχική τήξη και εναπόθεση πάγου, τα οποία αναμιγνύονται με σκόνη. Κατά την διάρκεια του χειμώνα, η επιφάνεια νερού-πάγου καλύπτεται από ένα λεπτό στρώμα πάγου από μονοξείδιο του άνθρακα που είναι μερικά εκατοστά έως περίπου ένα μέτρο πάχος. Κατά τη διάρκεια των θερμότερων μηνών του καλοκαιριού, το μεγαλύτερο μέρος του πάγου του διοξειδίου του άνθρακα μετατρέπεται απευθείας σε ατμό και διαφεύγει στην ατμόσφαιρα, αφήνοντας πίσω τα στρώματα νερού-πάγου. Αλλά όταν οι εποχές αρχίζουν να αλλάζουν και πάλι, ένα λεπτό στρώμα από στερεό διοξείδιο του άνθρακα αρχίζει να παρεισδύει, όπως φαίνεται σε αυτές τις εικόνες, στις οποίες καταγράφονται ανεπαίσθητες αλλαγές μεταξύ του καλοκαιριού και του φθινοπώρου. Οι αρχικές εικόνες είναι διαθέσιμες στο αρχείο Mars Express, και παρουσιάζονται σε ανάλυση 50 m/pixel. https://archives.esac.esa.int/psa/#!Home%20View http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2017/01/Sysshoreyse_pagetohu_kontha_ston_vhoreio_pholo_toy_Hare2

Πώς θα ήταν ένα σπίτι στη Σελήνη; Ο καλλιτέχνης Jorge Mantildes Rubio σε συνεργασία με την ESA (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος) παρουσίασε μια πρωτότυπη κατοικία που θα φιλοξενεί τους αστροναύτες στα ταξίδια τους στη Σελήνη. Πρόκειται για έναν τεράστιο θόλο που θα κατασκευαστεί επάνω στον κρατήρα Sackleton και θα προσφέρει τη δυνατότητα διαμονής, εργασίας και έρευνας. Ο “Ναός της Σελήνης” όπως ονομάζεται η κατασκευή, είναι μια πρώτη προσέγγιση μιας κατοικίας μακριά από την Γη, που φιλοδοξεί να εξελιχθεί και να ολοκληρωθεί, η οποία πρωτίστως θα πληροί όλες τις ασφαλείς προδιαγραφές. http://www.pronews.gr/portal/20170130/genika/diastima/49/pos-tha-itan-ena-spiti-sti-selini-foto-vinteo

Κυνήγι εξωπλανητών όμοιων με τη Γη. Σε αυτή την έκδοση του Διαστήματος, ο ανταποκριτής Jeremy Wilks του Euronews αναφέρει από το Αστεροσκοπείο της Γενεύης - το σπίτι εμπειρογνωμόνων σε εξωπλανήτες, το όνομα που δίνεται σε πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος. Μέχρι στιγμής έχουν καταφέρει να βρουν περισσότερους από 3500 εξωπλανήτες, αλλά πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν κυριολεκτικά δισεκατομμύρια σε όλον τον Γαλαξία μας. Ο πρώτος εξωπλανήτης που ανακαλύφθηκε πιο πολύ μοιάζει με έναν καυτό Δία, ένα γιγάντιο πλανήτη από αέριο που βρίσκεται σε τροχιά κοντά στο αστέρι του. Αυτή η ανακάλυψη που έκανε το 1995 ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Γενεύης Michel Mayor σήμανε την έναρξη μιας επανάστασης στην αστρονομία. Αυτή η επανάσταση μας έφερε από τον έναν επιβεβαιωμένο εξωπλανήτη στους 3.559, και η καταμέτρηση συνεχίζεται. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2017/01/ESA_Euronews_Hunting_Earth-like_exoplanets http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/ESA_Euronews_Kynhegi_exoplanethon_homoion_me_te_Ge

Την Ελληνική Διαστημική Υπηρεσία ιδρύει η κυβέρνηση. Την Eλληνική Διαστημική Υπηρεσία, ιδρύει με νομοσχέδιο, που καταθέτει άμεσα στη Βουλή, το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης. Η Ελληνική Διαστημική Υπηρεσία θα έχει μορφή ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία Εθνικό Κέντρο Διαστημικών Εφαρμογών (ΕΚΔΕ) και θα καλύψει το μεγάλο έλλειμμα της Ελλάδας στον τομέα. Με την εκτόξευση φέτος, του δορυφόρου Hellas Sat, δημιουργούνται εμπορικές ευκαιρίες οι οποίες, σύμφωνα με πληροφορίες του υπουργείου ΨΗΠΤΕ, θα αξιοποιηθούν από μια εταιρεία διαστημικής πολιτικής, αντίστοιχη με τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Το ΕΚΔΕ αναμένεται να αναλάβει τη μίσθωση -με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια- των διαθέσμιων αναμεταδοτών που δεν θα αξιοποιηθούν από το ελληνικό δημόσιο (για στρατιωτικές, τηλεοπτικές και άλλες εφαρμογές). Επίσης, θα αξιοποιηθούν ερευνητικές και επιστημονικές εφαρμογές στο πλαίσιο της πολιτικής προστασίας, παρακολούθησης της Γης, πρόληψη και αντιμετώπιση πυρκαγιών, αυθαίρετης δόμησης κ.α. Το ΕΚΔΕ, θα διασυνδεθεί ως κόμβος με σημαντικά ελληνικά και διεθνή ερευνητικά κέντρα, θα διασυνδέσει την έρευνα με την παραγωγή των ελληνικών επιχειρήσεων, θα διευκολύνει την αξιοποίηση εφαρμογών από την ΕΑΒ και τον Ελληνικό Στρατό, την διεκδίκηση ερευνητικών προγραμμάτων και προγραμμάτων συμπαραγωγής οπλικών συστημάτων με τον Ελληνικό Στρατό, την ΕΑΒ και το ΝΑΤΟ, καθώς και την απορρόφηση ευρωπαϊκών κονδυλίων για την διαστημική έρευνα και τεχνολογία. Σε δηλώσεις του για το θέμα, ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης Νίκος Παππάς, σημείωσε ότι «πράττουμε το αυτονόητο. Γιατί είναι απλά αδιανόητο η χώρα μας να μην διαθέτει σήμερα, διαστημική υπηρεσία. Είναι αδιανόητο το γεγονός ότι στο κοντινό παρελθόν και με ευθύνη των τότε κυβερνήσεων ″απεμπολήσαμε″ ουσιαστικά, τα δικαιώματά μας στο διαστημικό φάσμα. Η Ελλάδα είναι από τις ελάχιστες ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες δεν διαθέτουν οργανισμό που να αξιοποιεί εμπορικά, επιστημονικά και ερευνητικά δικαιώματά της, ούτε την πληθώρα ερευνητικών και επιστημονικών εφαρμογών και πόρων που διαθέτει ο Ευρωπαϊκός Διαστημικός Οργανισμός. Είναι χαρακτηριστικό ότι 1) η Τουρκία έχει, πρόσφατα, δημιουργήσει το δικό της οργανισμό διαστημικής πολιτικής, 2)η Ελλάδα απλά απουσιάζει από τις συναντήσεις υπουργών της Ε.Ε. αρμόδιων για τη διαστημική πολιτική και 3) τα τελευταία 20 χρόνια, έχουμε δαπανήσει ως χώρα εκατοντάδες εκατομμύρια για τη συμμετοχή μας σε ευρωπαϊκά προγράμματα όπως π.χ. το Galileo, τα οποία δεν αξιοποιούμε, εξαιτίας της απουσίας εξειδικευμένου προσωπικού υψηλού επιπέδου, που θα μπορεί να ανταποκρίνεται άμεσα για το συντονισμό του κυβερνητικού έργου και την εκπροσώπηση σε επιτροπές της Ε.Ε. και του ΟΗΕ, σχετικά με την ειρηνική χρήση του εξωατμοσφαιρικού διαστήματος», κατέληξε ο Νίκος Παππάς. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500127412 Και κατι απο παλαιοτερα!!! Τα σχέδια για το ελληνικό «Χιούστον» στην Καλαμάτα. Μέσα στην κρίση φαίνεται πως οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, έψαχναν για λύσεις και προτάσεις που θα έφταναν σε άλλα επίπεδα. Πριν καν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εξαγγείλει την Διαστημική Υπηρεσία, η προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν ήδη σκέψεις και προτάσεις για το ελληνικό «Χιούστον» στην Καλαμάτα. Σύμφωνα με πολύ καλά πληροφορημένες πηγές μάλιστα η Πολεμική Αεροπορία συμμετείχε με Επιτελείς της σε παρουσίαση της σχετικής πρότασης της εταιρείας Swiss Space Systems, η οποία έλαβε χώρα στο Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών το φθινόπωρο του 2013. Σύμφωνα μάλιστα με σχετικό δημοσίευμα της ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδας «Το Βήμα», εκείνες τις ημέρες όπως ανακοίνωσε η αναπληρώτρια υπουργός Εθνικής Άμυνας Φώφη Γεννηματά το υπουργείο Εθνικής Άμυνας εξέτασε με την δέουσα προσοχή τη «σκοπιμότητα» της μετατροπής του αεροδρομίου της Καλαμάτας σε βάση εκτόξευσης πυραύλων για τουριστικούς σκοπούς! Συγκεκριμένα, σε γραπτή απάντησή της προς τον βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων Β. Καπερνάρο που έθεσε το ερώτημα, η υπουργός απάντησε: «Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας εξετάζει με τη δέουσα προσοχή τη σκοπιμότητα υλοποίησης τέτοιου τύπου επενδύσεων, εφόσον αυτές είναι υπαρκτές, εντός του πλαισίου των προβλέψεων της ισχύουσας νομοθεσίας». Η κ. Γεννηματά σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα ανακοίνωσε επίσης εκείνη την ημέρα, την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας με τη «Μεσσηνιακή Αμφικτυονία», μεταξύ των δραστηριοτήτων της οποίας είναι και η συνεργασία με τον καθηγητή αεροδιαστημικής Π. Παπαδόπουλο. Η Μεσσηνιακή Αμφικτυονία, με έδρα την Καλαμάτα είναι «το συλλογικό όργανο έκφρασης των μεσσηνιακών σωματείων της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Συμμετέχουν η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας, η Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Μεσσηνίας καθώς και πολλοί ΟΤΑ της Μεσσηνίας», όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μεσσηνίας. Με το μνημόνιο, που υπογράφηκε στις 11 Νοεμβρίου 2013, αναφέρει η κ. Γεννηματά, συμφωνήθηκε «η αμοιβαία στήριξη Ελλήνων για σπουδές σε υψηλού κύρους εκπαιδευτικό ίδρυμα του εξωτερικού στους τομείς της αεροναυτικής, αεροδιαστημικής, την περιβαλλοντική επιστήμη κ.ά., ώστε εν συνεχεία η εμπειρία και η γνώση αυτή να επαναπατριστεί, παρέχοντας τη βάση για έναν νέο τομέα ανάπτυξης». Τοι ενδιαφέρον συνεχίστηκε και το επόμενο διάστημα με τον Περιφεριάρχη Πελλοπονήσου Πέτρο Τατούλη, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Ημερησίας», να έχει επαφές με τον αστροφυσικό της NASA και καθηγητή Αεροδιαστημικής Μηχανικής στο πανεπιστήμιο San Jose των ΗΠΑ, Περικλή Παπαδόπουλο, ο οποίος τον επισκέφθηκε στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και είχε μακρά συζήτηση μαζί του, με αντικείμενο την δημιουργία μεσογειακής διαστημικής πύλης στην Καλαμάτα. Στο ίδιο δημοσίευμα της 15ης Δεκέμβρη 2014 αναφέρεται πως ο κ. Τατούλης διαβεβαίωσε τον Μεσσήνιο καθηγητή, πως η Περιφέρεια ήταν έτοιμη για το εγχείρημα της διαστημικής πύλης, διότι πίστευε πως θα προσφέρει μοναδικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, στρατηγικής σημασίας, στη χώρα. Επίσης ο περιφερειάρχης είχε ανακοινώσει τότε πως στις αμέσως επόμενες ημέρες θα ψηφιζόταν από τη Βουλή το νομοσχέδιο για την ίδρυση του Ελληνικού Οργανισμού Διαστήματος, που αποτελεί προϋπόθεση για τη διεκδίκηση εκ μέρους της Περιφέρειας Πελοποννήσου, για λογαριασμό της χώρας, μεγάλου τμήματος χρηματοδότησης από τα 20 δισ. ευρώ του προγράμματος Gallileo της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανάπτυξη της διαστημικής επιστήμης… http://www.pronews.gr/portal/20170131/genika/tehnologia/51/ta-shedia-gia-elliniko-hioyston-stin-kalamata

Η Γη στέλνει στην Σελήνη οξυγόνο. Εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια, ένα μέρος του οξυγόνου από την ατμόσφαιρα της Γης διαρρέει στη Σελήνη, όπου σήμερα μπορεί κανείς να βρει την χημική «υπογραφή» του, σύμφωνα με Ιάπωνες επιστήμονες. Ο μηχανισμός είναι ο εξής: Τα υψηλής ενέργειας σωματίδια του ηλιακού «ανέμου» βομβαρδίζουν σχεδόν συνεχώς το φεγγάρι, εκτός από ένα πενθήμερο διάστημα κάθε μήνα, όταν η Γη παρεμβάλλεται ανάμεσα στη Σελήνη και στον Ήλιο. Σε αυτές τις πέντε μέρες, το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας προστατεύει το δορυφόρο μας από το ηλιακό «μπαράζ» των σωματιδίων, αλλά ταυτόχρονα η Γη στέλνει στο φεγγάρι ένα δικό της ρεύμα σωματιδίων (ιόντων), κυρίως υδρογόνου, αλλά επίσης οξυγόνου. Κάθε μέρα υπολογίζεται ότι από ένα σύνολο περίπου πέντε τετράκις τρισεκατομμυρίων μετρικούς τόνους της γήινης ατμόσφαιρας, περίπου 90 τόνοι του αέρα της Γης διαφεύγουν στο διάστημα και ένα μέρος καταλήγει στο φεγγάρι. Με άλλα λόγια, το σεληνιακό έδαφος διατηρεί ένα είδος ιστορικού αρχείου για τη γήινη ατμόσφαιρα. Εκτιμάται ότι κατά τα τελευταία 2,4 δισεκατομμύρια χρόνια, η Γη έχει στείλει στη Σελήνη περίπου 4 τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων τρισεκατομμύρια άτομα οξυγόνου. Αυτά τα γήινα ιόντα οξυγόνου παραμένουν στην επιφάνεια της Σελήνης, σε βάθος έως δύο εκατομμυριοστών του μέτρου (μικρομέτρων). Τα στοιχεία αυτά βασίζονται στις μετρήσεις και αναλύσεις ιόντων, που έκανε ο ιαπωνικός δορυφόρος «Selene» (ή «Kayuga»), ανακαλύπτοντας απρόσμενα μεγάλες συγκεντρώσεις ιόντων οξυγόνου καθ' οδόν από τη Γη προς τη Σελήνη, τα οποία δεν έχουν ηλιακή προέλευση. Πιθανότατα τα ιόντα αυτά προέρχονται από το στρώμα όζοντος της γήινης ατμόσφαιρας, καθώς η ηλιακή ακτινοβολία διασπά τα μόρια όζοντος, απελευθερώνοντας άτομα οξυγόνου στο διάστημα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον κοσμοχημικό Κεντάρο Τεράντα του Πανεπιστημίου της Οζάκα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature Astronomy». Καθώς το οξυγόνο πηγάζει κυρίως από τη γήινη βιόσφαιρα (φυτά και βακτήρια), η Σελήνη συνεχώς «μολύνεται» με τα υποπροϊόντα της ζωής. «Τα φυτά κάνουν φωτοσύνθεση για να παράγουν οξυγόνο, το οποίο στη συνέχεια μεταφέρεται στο φεγγάρι», δήλωσε ο Τεράντα. Η μελέτη του οξυγόνου στη Σελήνη μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να καταλάβουν αν και πώς σχηματίζεται νερό στο φεγγάρι. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=859962 "Luna-9" Στις 31 του Ιανουαρίου του 1966 από το Μπαϊκονούρ το "Luna-9" - ο πρώτος αυτόματος διαπλανητικός σταθμός του κόσμου (AWS), έκανε μια ομαλή προσγείωση στο φεγγάρι. Από την τροχιά πτήσης προς το φεγγάρι τον οδήγησε ο τεσσάρων σταδίων πύραυλος "Molniya-M".. Τρεις ημέρες μετά την εκτόξευση του σταθμού προσγειωθηκε κοντά στον ωκεανό της Καταιγίδας, δυτικά του κρατήρα Reiner και Marius. Στη Γη μεταφέρθηκαν το πανόραμα του σεληνιακού τοπίου και πραγματοποίησε επτά συνδεσεις ραδιοεπικοινωνίας για συνολικά πάνω από 8 ώρες. Σύνολικα το «Luna-9" εργαστηκε πάνω στην επιφάνεια του φυσικου δορυφόρου 75 ώρες. Ο σφραγισμένος σταθμός περίβλημα ζυγίζε 100 κιλά ( τηλεοπτικος εξοπλισμος, τηλεπικοινωνιακος εξοπλισμος, λογισμικο και μια προσωρινή συσκευή, επιστημονικός εξοπλισμός, σύστημα θερμικου ελέγχου, ηλεκτρικες πηγές παροχής ρεύματος). Οι εικόνες της σεληνιακής επιφάνειας, που μεταδίδονταν από το «Luna-9», και η επιτυχής προσγείωση ήταν αποφασιστικής σημασίας για τις μελλοντικές πτήσεις στο φεγγάρι. Κατά την εκτόξευση της δεύτερης γενιάς AMC, οι οποίες περιλαμβάνουν και το «Luna-9", χρησιμοποιουνταν πιο εξελιγμένες μέθοδοι πριν από την εκτόξευση σε τροχιά τεχνητου δορυφόρου της Γης, αρχής γενομένης από την τροχιά της Σελήνης, των διορθωτικών ελιγμων τροχιάς πτήσης και το ενεργό (φρενάρισμα) στο χώρο κοντά στην σελήνη. http://www.energia.ru/ru/news/news-2017/news_01-31.html

«Το σύμπαν είναι ένα γιγάντιο ολόγραμμα - Έχουμε απτές αποδείξεις» Τις πρώτες απτές ενδείξεις από παρατηρήσεις ότι το σύμπαν μας δεν αποτελεί παρά ένα γιγάντιο και πολύπλοκο ολόγραμμα, μέσα στο οποίο όλοι ζούμε, πιστεύουν ότι ανακάλυψαν οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον ελληνικής καταγωγής Κώστα Σκενδέρη, καθηγητή Μαθηματικών Επιστημών του βρετανικού Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον. Η θεωρία αυτή έχει υποστηριχθεί εδώ και χρόνια, αλλά έως τώρα δεν υπήρχαν δεδομένα για να την υποστηρίξουν. Τώρα, οι φυσικοί και αστροφυσικοί από τη Βρετανία, την Ιταλία και τον Καναδά, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό φυσικής "Physical Review Letters", ισχυρίζονται ότι ανακάλυψαν ανωμαλίες στην κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου (η οποία εμφανίσθηκε 375.000 χρόνια μετά το «Μπιγκ Μπανγκ»), οι οποίες παραπέμπουν σε μια ολογραφική εξήγηση του σύμπαντος. Μάλιστα, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι ενδείξεις περί σύμπαντος-ολογράμματος στις παρατηρήσεις της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου από τον ευρωπαϊκό δορυφόρο «Πλανκ» είναι τόσες, όσες και εκείνες που στηρίζουν την παραδοσιακή εξήγηση για το σύμπαν, με βάση τη θεωρία του «κοσμικού πληθωρισμού». Η ιδέα του ολογραφικού σύμπαντος πρωτοεμφανίσθηκε στη δεκαετία του '90 και, σε γενικές γραμμές, υποστηρίζει ότι όλη η πληροφορία που συνιστά την τρισδιάστατη πραγματικότητα της ζωής μας (συν τον χρόνο), εμπεριέχεται σε μια δισδιάστατη επιφάνεια στα σύνορα της πρώτης. Όπως λέει ο Κενδέρης, βασικός υπέρμαχος διεθνώς της εν λόγω θεωρίας, «φανταστείτε ότι οτιδήποτε βλέπετε, νιώθετε και ακούτε σε τρεις διαστάσεις, καθώς και η αντίληψη του χρόνου, στην πραγματικότητα πηγάζει από ένα επίπεδο πεδίο δύο διαστάσεων. Η ιδέα είναι παρόμοια με εκείνη των συνηθισμένων ολογραμμάτων, στα οποία μια τρισδιάστατη εικόνα κωδικοποιείται σε μια δισδιάστατη επιφάνεια, όπως σε ένα ολόγραμμα πάνω σε μια πιστωτική κάρτα. Όμως, εν προκειμένω, όλο το σύμπαν είναι έτσι κωδικοποιημένο!». Ένα σχετικό παράδειγμα αφορά το σινεμά, όταν κανείς βλέπει μια ταινία σε 3D. Οι εικόνες φαίνεται να έχουν ύψος, πλάτος και βάθος, αλλά όλες προέρχονται από μια οθόνη δύο διαστάσεων. Στο σύμπαν-ολόγραμμα μπορούμε επιπλέον να αγγίξουμε τα αντικείμενα και έτσι η «προβολή» τους φαίνεται «πραγματική» από τη δική μας οπτική γωνία. «Η ολογραφία συνιστά ένα τεράστιο άλμα προόδου στον τρόπο που σκεπτόμαστε για τη δομή και τη δημιουργία του σύμπαντος», τονίζει ο Σκενδέρης και ελπίζει ότι η ολογραφική θεωρία μπορεί να συμφιλιώσει σε ένα ενοποιημένο κοσμολογικό μοντέλο τις έως σήμερα «εχθρικές» θεωρίες της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν και τις κβαντικές. «Η έρευνά μας μάς πάει ένα βήμα ακόμη προς αυτή την κατεύθυνση», όπως λέει και αισιοδοξεί ότι η νέα μελέτη ανοίγει το δρόμο για την περαιτέρω κατανόηση του αρχέγονου σύμπαντος και του πώς αναδύθηκαν ο χώρος και ο χρόνος. Η μελέτη της ομάδας δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Physical Review Letters [From Planck Data to Planck Era: Observational Tests of Holographic Cosmology] http://journals.aps.org/prl/abstract/10.1103/PhysRevLett.118.041301 http://www.pronews.gr/portal/20170131/genika/diastima/49/ellinas-epistimonas-sympan-einai-ena-gigantio-ologramma-ehoyme-aptes

Η πρώτη εκτόξευση του «Σογιούζ-ST-B" το 2017 Στις 28 Ιανουαρίου 2017 από την εξέδρα εκτόξευσης στο Διαστημικό Κέντρο Γουιάνας (MOC) στις 4:03 MSK ξεκινήσε με επιτυχία το (LV) "Soyuz-ST-B" με το τμήμα της κεφαλής "Fregat-ΜΤ» και τον ευρωπαϊκο τηλεπικοινωνιακο δορυφόρο Hispasat AG-1. Μετά από 9 λεπτά και 22 δευτερόλεπτα το ανώτερο στάδιο αποκοληθηκε από το τρίτο στάδιο του πυραύλου φορέα. Μέσα σε 32 λεπτά μετά την εκτόξευση του διαστημικού οχήματος (SC) καθαρά διαχωρίζεται από το ανώτερο στάδιο »Fregat-MT". Για πρώτη φορά από το Μπαϊκονούρ-EGC το "Soyuz-ST" έφερε δορυφορο που ζυγίζει πάνω από 3 τόνους σε γεωσύγχρονη τροχιά μεταφοράς. Το διαστημόπλοιο Hispasat AG-1 ειναι μιας ισπανικής εταιρείας HISPASAT. Ο Δορυφόρους Hispasat AG-1, που κατασκευάζεται από το σύστημα OHB GmbH έχει σχεδιαστεί για να παρέχει ένα ευρύ φάσμα τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών (ψηφιακή τηλεόραση, Internet υψηλής ταχύτητας, κινητή και σταθερή τηλεφωνία) για την Ευρώπη, τις Καναρίους Νήσους και τη Νότια Αμερική http://www.roscosmos.ru/23175/ "Πρόοδος MS-03." Αποσύνδεση από το ΔΔΣ στις 31 Ιαν 2017 Στις 31, Ιανουαρίου 2017 έχει προγραμματιστεί η αποσύνδεση από τον ISS του πλοίου μεταφοράς φορτίου "Πρόοδος MS-03 στις 17:23 ώρα Μόσχας. Η είσοδος του "Πρόοδος MS-03" στην ατμόσφαιρα της Γης αναμένεται στις 21:10 MSK στην περιοχή της μη-πλοήγησης του Ειρηνικού Ωκεανού περίπου στις 21:24 MSK. http://www.roscosmos.ru/23173/ Ο διεθνής διαστημικός σταθμός θα είναι ορατός με γυμνό μάτι από την Ελλάδα το απόγευμα. Κάτι διαφορετικό θα συμβεί σήμερα το απόγευμα στον ελληνικό ουρανό. Στις 18.42 (ώρα Ελλάδας) ο διεθνής διαστημικός σταθμός θα είναι ορατός με γυμνό μάτι σε ολόκληρη τη χώρα, όπως μας ενημερώνει ο αστροναύτης της NASA Ιγκνάτσιο Μανιάνι, αρκεί να μην χαθεί πίσω από τα σύννεφα που καλύπτουν σήμερα τον ελληνικό ουρανό. Yià sas Hellas! The @Space_Station is visible to the naked eye at 18:42 everywhere in Ελλάδα@SiaKossioni @tsapanidou @NChatzinikolaou pic.twitter.com/hiooqxms24 — Ignazio Magnani (@IgnazioMagnani) January 30, 2017 Ο Μανιάνι μας χαιρετά από ψηλά στα ελληνικά, ξεκινώντας το tweet του με τη φράση «γειά σας Ελλάς»! Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ιταλός αστροναύτης αφιερώνει κάποια ανάρτηση στη χώρα μας. Από την αρχή του ταξιδιού του, έχει ανεβάσει πολλές φωτογραφίες της Ελλάδας από το διάστημα. Η τελευταία του ανάρτηση μάλιστα έγινε μόλις σήμερα το πρωί, όταν ο Μανιάνι ανήρτησε μία φωτογραφία της γέφυρας του Ρίου-Αντιρίου από τη μοναδική οπτική του γωνία. Earth from @Space_Station Hellas, Gulf of Corinth, Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου@SiaKossioni @tsapanidou @NChatzinikolaou @msarafoglou @upatras pic.twitter.com/lsuEyZgVyr — Ignazio Magnani (@IgnazioMagnani) January 30, 2017 http://www.kathimerini.gr/893973/article/epikairothta/ellada/o-die8nhs-diasthmikos-sta8mos-8a-einai-oratos-me-gymno-mati-apo-thn-ellada-to-apogeyma

Μπίρα στο φεγγάρι. Η μπίρα είναι ένα από τα αρχαιότερα και δημοφιλέστερα ποτά στον πλανήτη Γη. Μπορεί όμως να «ψηθεί» στο φεγγάρι; Προς το παρόν δεν γνωρίζουμε αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό, σύντομα όμως μπορεί να το μάθουμε χάρη στην πρωτοβουλία μιας ομάδας φοιτητών από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο. Το εγχείρημα δεν αποσκοπεί μόνο, όπως ίσως θα σπεύσουν να εικάσουν πολλοί, στο να προσφέρει μια γευστική απόλαυση σε μελλοντικούς αστροναύτες ή και γήινους εποίκους που θα βρεθούν στη Σελήνη (η Ρωσία σχεδιάζει μια επανδρωμένη αποστολή στον δορυφόρο μας το 2031 ενώ η NASA έχει ανακοινώσει ότι το 2022 θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε μια αποικία εκεί με συνολικό κόστος μόλις 10 δισ. δολαρίων ή 932 εκατομμυρίων ευρώ). Η μελέτη της ζύμωσης της μπίρας και η κατανόηση της συμπεριφοράς της μαγιάς σε σεληνιακές συνθήκες είναι πολύ σημαντική για την ανάπτυξη φαρμάκων και τη βελτίωση τροφίμων που περιέχουν ζυμομύκητες, από το ψωμί ως τη μαγιονέζα. Η Team Original Gravity, όπως λέγεται η ομάδα των φοιτητών από τη Σχολή Μηχανικών Τζέικομπς του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο, με τη «σεληνιακή ζυθοποιία» της είναι μια από τις φιναλίστ του Lab2Moon - ενός διαγωνισμού που προκήρυξε η ινδική TeamIndus ζητώντας από ομάδες νέων από όλον τον κόσμο να υποβάλουν σχέδια για τη διεξαγωγή πειραμάτων στη Σελήνη με το ρομποτικό όχημα που σκοπεύει να προσεδαφίσει στον δορυφόρο μας. Η νεοφυής εταιρεία από την Ινδία έχει λάβει χρηματοδότηση για τη σχετική αποστολή από το πρόγραμμα Google Lunar XPRIZE και προγραμματίζει να εκτοξεύσει το διαστημόπλοιό της ως το τέλος του έτους, στις 28 Δεκεμβρίου. Οι 25 φιναλίστ του Lab2Moon (από 3.000 προτάσεις) ανακοινώθηκαν την περασμένη εβδομάδα και οι τελικοί νικητές θα επιλεγούν τον ερχόμενο Μάρτιο από διεθνή επιτροπή. «Η ιδέα ξεκίνησε σαν αστείο, σε όλους μας αρέσει η μπίρα, μερικοί μάλιστα έχουμε στο σπίτι μας κιτ για τη ζύμωση μπίρας» λέει ο Νίκι Ασάρι, φοιτητής εμβιομηχανικής και υπεύθυνος για τις δημόσιες σχέσεις της ομάδας. «Οταν ακούσαμε ότι υπήρχε η ευκαιρία να σχεδιάσουμε ένα πείραμα που θα ανέβαινε στο σεληνιακό ρόβερ της Ινδίας σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαμε να συνδυάσουμε το χόμπι μας με τον διαγωνισμό εστιάζοντας στη βιωσιμότητα των ζυμομυκήτων στη Σελήνη». Προκειμένου να ελέγξουν αυτήν τη βιωσιμότητα, οι φοιτητές σχεδίασαν ένα μοναδικό σύστημα για τη ζύμωση της μπίρας το οποίο έχει μέγεθος όσο ένα κουτάκι αναψυκτικού. Αν η πρότασή τους νικήσει στον διαγωνισμό, δεν θα είναι μόνο οι πρώτοι οι οποίοι θα παραγάγουν μπίρα στο φεγγάρι αλλά, όπως πιστεύουν, θα είναι επίσης οι πρώτοι που κατορθώνουν να «ζυμώσουν» μπίρα σε ένα τόσο μικρό δοχείο. Επειδή ακριβώς οι συνθήκες στη Σελήνη είναι τόσο διαφορετικές από ό,τι στη Γη, οι φοιτητές έχουν αλλάξει ορισμένα βασικά σημεία της διαδικασίας παραγωγής μπίρας. Κατ' αρχάς η παρασκευή του γλεύκου, δηλαδή του «μούστου» της μπίρας, και όλη η προετοιμασία που απαιτείται ως την προσθήκη της μαγιάς θα γίνει στη Γη. Δεύτερον, οι φάσεις της «ζύμωσης» και της «ανθράκωσης» δεν θα γίνουν ξεχωριστά, όπως γίνεται στην επίγεια ζυθοποιία, αλλά θα συνδυαστούν. Με τον συνδυασμό αυτόν η ομάδα θέλει να αποφύγει την έκλυση συσσωρευμένου διοξειδίου του άνθρακα η οποία, στις συνθήκες που θα διεξαχθεί το πείραμα, είναι επισφαλής για την υγιεινή και την ασφάλεια. Επίσης η ενοποίηση των δύο φάσεων εμποδίζει σε μεγάλο βαθμό το ενδεχόμενο δημιουργίας υπερβολικής πίεσης ενώ παράλληλα διευκολύνει τον σχεδιασμό του συστήματος. Η τελευταία αλλαγή αφορά τον έλεγχο της ζύμωσης και της βιωσιμότητας των ζυμομυκήτων: στη Γη αυτός γίνεται με μετρήσεις της πυκνότητας, επειδή όμως αυτές απαιτούν τη γήινη βαρύτητα η ομάδα των φοιτητών σκοπεύει να κάνει αυτόν τον έλεγχο με μετρήσεις της πίεσης. «Η μετατροπή των μεγεθών της αύξησης της πίεσης σε μεγέθη δηλωτικά της προόδου της ζύμωσης είναι ακριβής από τη στιγμή που ο όγκος και η αρχική βαρύτητα - original gravity, εξ ου και το όνομα της ομάδας μας - είναι γνωστά εκ των προτέρων, προτού ξεκινήσει το πείραμα» εξηγεί ο Χαν Λινγκ, επίσης φοιτητής της εμβιομηχανικής και «υπεύθυνος ζύμωσης» της ομάδας. Το πιο πρωτότυπο ίσως στοιχείο της πρότασης που έχουν σχεδιάσει οι φοιτητές από το Σαν Ντιέγκο είναι όμως το κάνιστρο μέσα στο οποίο θα συμβούν όλα αυτά. Πρόκειται για ένα μεταλλικό κυλινδρικό δοχείο το οποίο μοιάζει με τα δοχεία στα οποία γίνεται η ζύμωση της μπίρας αλλά έχει μικρό μέγεθος ώστε να μπορεί να προσαρμοστεί σε ένα διαστημικό ρομποτικό όχημα (όπως προαναφέραμε είναι περίπου όσο ένα κουτάκι αναψυκτικού). Το εσωτερικό του έχει διαμορφωθεί ειδικά για τις ανάγκες του πειράματος και το όλο σύστημα έχει ήδη αναπτυχθεί σε πρότυπο στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο. «Το κάνιστρό μας έχει σχεδιαστεί με βάση τα πραγματικά δοχεία ζύμωσης» αναφέρει ο Σρίβαθς Καϊλάν, φοιτητής νανομηχανικής και «υπεύθυνος μηχανικός» της ομάδας. «Είναι χωρισμένο σε τρία τμήματα - το επάνω θα γεμίσει με την αζύμωτη μπίρα και στο δεύτερο, ακριβώς από κάτω, θα μπει η μαγιά. Οταν το ρόβερ προσσεληνωθεί, μια βαλβίδα θα ανοίξει ανάμεσα στα δύο τμήματα επιτρέποντας στο περιεχόμενό τους να ανακατευθεί. Οταν η μαγιά κάνει τη δουλειά της, μια δεύτερη βαλβίδα θα ανοίξει και οι ζυμομύκητες θα πέσουν στο κάτω τμήμα, αποχωριζόμενοι από την μπίρα που θα έχει πλέον ζυμωθεί». Το μόνο που απομένει πλέον για να μάθουμε αν οι ζυμομύκητες μπορούν να επιβιώσουν - έστω και προφυλαγμένοι στο ειδικό κάνιστρο - στο φεγγάρι παράγοντας «μπίρα Σελήνης» είναι η ιδέα της Team Original Gravity να λάβει το πράσινο φως για το διαστημικό ταξίδι της. Μεταξύ των φιναλίστ του Moon2Lab βρίσκονται πολλές διαφορετικές προτάσεις (αφορούν από τη φωτοσύνθεση ως τον ηλεκτρισμό) και οι υποψήφιες ομάδες θα παρουσιάσουν τα πρότυπα συστήματά τους μέσα σε λιγότερο από δύο μήνες στην Μπανγκαλόρ της Ινδίας στη διεθνή επιτροπή που θα αναδείξει τους τελικούς νικητές του διαγωνισμού. Ο μέντορας της ομάδας και εκπρόσωπος της TeamIndus Σιντές Ναΐκ είναι πάντως αισιόδοξος. «Η μελέτη των ζυμομυκήτων είναι από τα πιο κουλ πειράματα που μπορούν να γίνουν στην επιφάνεια της Σελήνης και είμαι βέβαιος ότι αποτελεί έναν από τους επικρατέστερους υποψήφιους νικητές του διαγωνισμού Moon2Lab» δηλώνει. «Η Team Original Gravity είναι μια από τις ομάδες που έχουν εργασθεί περισσότερο και τα μέλη της είναι ιδιαιτέρως αφοσιωμένα στο σχέδιό τους». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=859401

Το στοιχείο μηδέν του περιοδικού πίνακα. Ο περιοδικός πίνακας των στοιχείων περιέχει 118 στοιχεία, αριθμημένα από το 1 (υδρογόνο) έως το 118 (ογκάνεσον) . Οι αριθμοί αυτοί αντιστοιχούν στον αριθμό των πρωτονίων που περιέχονται στον πυρήνα του κάθε στοιχείου (ατόμου). Ο αριθμός των πρωτονίων που περιέχει ο πυρήνας ενός ατόμου ονομάζεται ατομικός αριθμός. Οι επιστήμονες προσπαθούν να κατασκευάσουν στο εργαστήριο όλο και πιο βαρύτερα στοιχεία και δεν αποκλείεται στο μέλλον ο πίνακας να επεκταθεί κι άλλο. Τι γίνεται όμως προς την αντίθετη κατεύθυνση; Είναι δυνατόν να κατασκευαστεί το στοιχείο με ατομικό αριθμό μηδέν; Ή μήπως υπάρχει ήδη; Την ύπαρξη του στοιχείου μηδέν υπέθεσε πρώτος το 1926 ο Γερμανός Andreas von Antropoff, το ονόμασε neutronium και το τοποθέτησε στην κορυφή του περιοδικού πίνακα που ο ίδιος επινόησε. Το στοιχείο με ατομικό αριθμό μηδέν σύμφωνα με τον Antropoff, αν υπήρχε, θα μπορούσε να σχηματίζει μια μορφή ύλης χωρίς πρωτόνια και ηλεκτρόνια. Το νετρόνιουμ προφανώς δεν είναι τίποτε άλλο παρά το γνωστό μας νετρόνιο (υπενθυμίζεται ότι η ανακάλυψη του νετρονίου από τον Chadwick έγινε 6 με 7 χρόνια μετά από την υπόθεση του Antropoff) Tο νετρόνιο έξω από τον πυρήνα δεν είναι σταθερό. Ο μέσος χρόνος ζωής του είναι περίπου 15 λεπτά και τα προϊόντα της διάσπασής του είναι ένα πρωτόνιο, ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντι-νετρίνο. Ύλη «φτιαγμένη» από το στοιχείο με ατομικό αριθμό μηδέν, το «νετρόνιουμ» , θα μπορούσε να πει κανείς ότι βρίσκεται στους αστέρες νετρονίων. Οι αστέρες νετρονίων προκύπτουν από την βαρυτική κατάρρευση μεγάλων άστρων των οποίων οι ακτίνες τους συρρικνώνονται στα 10 με 20 χιλιόμετρα, συνίστανται σχεδόν εξολοκλήρου από νετρόνια και οι πυκνότητές τους φτάνουν την πυκνότητα των πυρήνων των ατόμων. Οι φυσικοί σήμερα ψάχνουν για ισότοπα του «νετρόνιουμ», στοιχεία που να αποτελούνται μόνο από δυο, τρία ή και περισσότερα νετρόνια. Ήδη υπάρχουν πειραματικά δεδομένα που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του δι-νετρονίου, βλέπε για παράδειγμα το άρθρο: «Ανιχνεύθηκε πυρήνας αποτελούμενος από δυο νετρόνια μόνο» https://physicsgg.me/2012/03/10/%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%87%CE%BD%CE%B5%CF%8D%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CF%80%CF%85%CF%81%CE%AE%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%B4%CF%85%CE%BF/ Ο εμπνευστής του στοιχείου με ατομικό αριθμό μηδέν, ο Andreas von Antropoff, δυστυχώς ανήκε στους γερμανούς επιστήμονες που υιοθέτησε το ναζισμό. Το πρώτο πανεπιστήμιο στο οποίο υψώθηκε η σβάστικα το 1933, ήταν στο κεντρικό κτίριο του πανεπιστημίου της Βόννης, όπου ο Antropoff ήταν ο επικεφαλής του τμήματος Φυσικής και Χημείας. Μετά το 1945 παύθηκε από την θέση αυτή και του απαγορεύθηκε η επιστροφή στο πανεπιστήμιο. Παρά τις ναζιστικές δραστηριότητές του ο Antropoff υπερασπίστηκε την θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, την οποία οι ναζί απέρριπταν, αντιμετωπίζοντάς την ως εβραϊκή προπαγάνδα (Η Φυσική των Αρίων). https://physicsgg.me/2013/09/22/%CE%B7-%CF%86%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%89%CE%BD/ O παραπάνω περιοδικός πίνακας σχεδιάστηκε to 1926 από τον Antropoff και ήταν ο πιο δημοφιλής περιοδικός πίνακας στα γερμανικά σχολεία μέχρι το μέχρι το 1945, όταν και αποσύρθηκε εξαιτίας του ναζιστικού παρελθόντος του Antropoff. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Linus Pauling ενώ συμπεριέλαβε τον πίνακα στο βιβλίο του «Γενική Χημεία» του 1949 (και στις μεταγενέστερες εκδόσεις του με τίτλο «Η φύση του χημικού δεσμού»), δεν ανέφερε ποτέ την πηγή του.(Φωτογραφίες) http://physicsgg.me/2017/01/29/%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%b9%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%bf-%ce%bc%ce%b7%ce%b4%ce%ad%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%bf%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%80%ce%af%ce%bd%ce%b1/

O Διονύσης Σιμόπουλος «κρυφακούει» τα βαρυτικά κύματα. Ήταν η ανακάλυψη των Βαρυτικών Κυμάτων το «χρονικό ενός προαναγγελθέντος αστρικού θανάτου»; Ο ίδιος ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είχε προβλέψει την ύπαρξή τους, στη Θεωρία της Γενικής Σχετικότητας, ήδη από το μακρινό 1915. Πράγματι ο Einstein παρουσίασε για πρώτη φορά τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας στην Πρωσική Ακαδημία Επιστημών στις 25 Νοεμβρίου 1915 ενώ, τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Άγγλος αστρονόμος Arthur Eddington, σε μια ομιλία που έκανε στη Βασιλική Εταιρεία της Αγγλίας στις 6 Νοεμβρίου 1919, επιβεβαίωσε την πρόβλεψη της Γενικής Σχετικότητας για την εκτροπή του αστρικού φωτός από τον Ήλιο, την οποία είχε παρατηρήσει ο ίδιος στη διάρκεια μιας ολικής έκλειψης του Ήλιου μερικούς μήνες νωρίτερα, στις 29 Μαΐου 1919. Κι έτσι, μ’ αυτό το έργο ο Einstein έδωσε μία διαφορετική τροπή στην εξέλιξη των ιδεών μας για τον χώρο, τον χρόνο και τη βαρύτητα. Άλλωστε, όλα αυτά τα χρόνια, η βαρυτική του θεωρία έχει γίνει αποδεκτή ως η πιο ικανοποιητική απ’ όλες τις άλλες. Περισσότερα: http://physicsgg.me/2017/01/29/o-%ce%b4%ce%b9%ce%bf%ce%bd%cf%8d%cf%83%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%b9%ce%bc%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%ba%cf%81%cf%85%cf%86%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%8d%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b1/

Η άγνωστη ιστορία της πρώτης γάτας που πήγε στο διάστημα. Στις 18 Οκτωβρίου 1963, το Εθνικό Κέντρο Μελετών της Γαλλίας είχε προγραμματίσει την αποστολή στο διάστημα ενός μικρού γάτου που τον έλεγαν Φελίξ. Οι Γάλλοι με το εγχείρημα αυτό έμπαιναν σφήνα στον χορό του διαστημικού ανταγωνισμού ανάμεσα στους Αμερικανούς και Σοβιετικούς. Όμως, την ημέρα της εκτόξευσης ο δύστροπος γατούλης την κοπάνησε (όπως υποστηρίζει ο ιστότοπος gizmodo.com), κι έτσι μια άλλη ηρωίδα γάτα πήρε τη θέση του. Την έλεγαν Φελισέτ. (Η ιστορία του Φελίξ σύμφωνα με τον πιο έγκυρο ιστότοπο www.purr-n-fur.org.uk είναι μύθος. Αυτό υποστηρίζει και ο Δρ Gérard Chatelier, ένας εξειδικευμένος χειρουργός που εργάστηκε εν λόγω διαστημικό γατικό πρόγραμμα). Από τους δρόμους του Παρισιού η ασπρόμαυρη αδέσποτη γάτα, με το παρατσούκλι «αστρογάτα», στις 24 Οκτωβρίου 1963 εκτοξεύθηκε στο διάστημα με έναν πύραυλο γαλλικής κατασκευής, και έφτασε σε ύψος 130 μίλια πάνω από την Γη. H γάτα επέστρεψε δεκαπέντε λεπτά αργότερα, μέσα σε κάψουλα που έπεσε στη Γη με αλεξίπτωπτο. Και μπήκε στην ιστορία ως η πρώτη γάτα που ταξίδεψε στο διάστημα. Η πρώτη γάτα που ταξίδεψε στο διάστημα και επέστρεψε στη Γη, ήταν η Φελισέτ -μια γενναία αδέσποτη γάτα (en.wikipedia.org) Μετά την προσγείωση οι Γάλλοι επιστήμονες εξέτασαν το ταλαιπωρημένο ζώο για να διαπιστώσουν τις επιπτώσεις στην υγεία του από το επίπονο ταξίδι. Αν και δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα για τα ευρήματά τους, ούτε τι επιφύλαξε το μέλλον για την Φελισέτ, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση το ταξίδι στο διάστημα της αστρογάτας υπήρξε «μια πολύτιμη συμβολή στην διαστημική έρευνα» . Δυστυχώς όμως, για ανεξήγητους λόγους η ιστορία της Φελισέτ ξεχάστηκε με το πέρασμα του χρόνου. Κάποιοι λένε ότι υπήρξε θύμα του ρατσισμού της κοινωνίας μας, η οποία ευνοεί την δουλική συμπεριφορά των σκύλων και φοβάται την ανεξαρτησία των γατών. Απόδειξη, η ιστορία της Λάικα, του πρώτου σκύλου που ταξίδεψε στο διάστημα, μνημονεύεται μέχρι σήμερα, ενώ η πρώτη γάτα που πήγε στο διάστημα είναι παντελώς άγνωστη. Ίσως βέβαια να φταίει και το γεγονός ότι στον αγώνα για την κατάκτηση του διαστήματος κυριάρχησαν οι Αμερικανοί και οι Σοβιετικοί, ενώ η Γαλλία στην ουσία τον εγκατέλειψε… Μια σύντομη ιστορία σχετικά με τα ζώα που ταξίδεψαν στο διάστημα μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ: https://history.nasa.gov/animals.html https://physicsgg.me/2017/01/27/%ce%b7-%ce%ac%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%ac%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%80%ce%bf%cf%85/ Η Γη από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η Nasa έδωσε στη δημοσιότητα ένα βίντεο με πλάνα της γης από το διάστημα, τα οποία τραβήχτηκαν από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (International Space Station). Ο ISS είναι ένας ερευνητικός διαστημικός σταθμός σε τροχιά γύρω από τη Γη, είναι ορατός με γυμνό μάτι και αποτελεί κοινό πρόγραμμα μεταξύ των διαστημικών οργανισμών NASA των ΗΠΑ, Roscosmos Ρωσίας, JAXA Ιαπωνίας, CSA (Καναδά) και EΟΔ (Ευρώπης). Κατοικείται συνεχώς από τότε που το πρώτο πλήρωμα μπήκε στον σταθμό στις 2 Νοεμβρίου 2000, παρέχοντας έτσι συνεχή ανθρώπινη παρουσία στο διάστημα. Το πλήρωμα της 22ης Αποστολής βρίσκεται αυτή τη στιγμή εκεί. To βίντεο αποτελείται από σύνθεση τουλάχιστον χιλίων φωτογραφιών σε 4k ultra-HD resolution και ονομάζεται “Rise of the Planets”. Η μουσική είναι του Lee Rosevere (Cosmic Tingles – piano version) http://www.pronews.gr/portal/20170127/genika/diastima/49/i-gi-apo-ton-diethni-diastimiko-stathmo-vinteo