Δροσος Γεωργιος

SpaceX: Σε εννέα χρόνια οι πρώτοι άνθρωποι στον πλανήτη Άρη. Η SpaceX θα πρέπει να είναι σε θέση να προσγειώσει τους πρώτους ανθρώπους στον πλανήτη Άρη σε εννέα χρόνια από τώρα, ισχυρίζεται ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Έλον Μασκ. Ο Μασκ επανέλαβε την εμπιστοσύνη του στο χρονοδιάγραμμα κατά την διάρκεια Διάσκεψης το βράδυ της Τετάρτης. «Αν τα πράγματα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να εκτοξεύσουμε ανθρώπους το 2024, με άφιξη στον Άρη το 2025» δήλωσε ο Μασκ. «Αυτό είναι το πλάνο» πρόσθεσε. Ο διευθύνων σύμβουλος της Space X δήλωσε πως σχεδιάζει να δώσει στη δημοσιότητα ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο για την αποίκιση του Άρη σε ένα συνέδριο τον Σεπτέμβριο. Το κοινό ενθουσιάστηκε με τα σχόλια του Μασκ. Όπως δήλωσε ο σχεδιασμός ταξιδιών σε όλο το Ηλιακό Σύστημα και «τελικά σε άλλα αστρικά συστήματα» παρέχει το είδος της έμπνευσης που κάνει την ζωή να αξίζει. Ο ίδιος είχε προηγουμένως πει πως «θα ήθελε να πεθάνει στον Άρη και όχι κατά την πρόσκρουση» τονίζοντας πως «Νομίζω ότι αν θέλει κάποιος να επιλέξει έναν τόπο για να πεθάνει, τότε ο Άρης είναι πιθανώς μια καλή επιλογή». Ο Μασκ έχει ήδη καταπατήσει προθεσμίες που ο ίδιος είχε βάλει. Αλλά είπε πως σκοπεύει να στείλει ένα διαστημόπλοιο της εταιρείας στον Άρη το 2018. Έχει τον εσωτερικό όγκο ενός μεγάλου SUV» δήλωσε και το ταξίδι διαρκεί έξι μήνες, επομένως «είναι πιθανό να μην είναι ιδανικό για τον άνθρωπο» τόνισε ο Μασκ. «Α! και δεν έχει τη δυνατότητα να επιστρέψει πίσω στη Γη» είπε προκαλώντας τα γέλια του κοινού. «Αυτό το βάλαμε στα ψιλά γράμματα». http://www.pronews.gr/portal/20160602/diastima/49/spacex-se-ennea-hronia-oi-protoi-anthropoi-ston-planiti-ari

Πως σχηματίστηκαν τα πολύγωνα του Πλούτωνα. Όταν η αποστολή New Horizons της NASA πέρασε από τον Πλούτωνα πέρυσι το καλοκαίρι, ανακάλυψε μυστηριώδεις πολυγωνικούς σχηματισμούς σε μια «θάλασσα» από πάγο αζώτου. Είναι ένα από τα πιο ασυνήθιστα γεωλογικά φαινόμενα στο Ηλιακό Σύστημα, και οι ερευνητές της αποστολής πιστεύουν πλέον ότι γνωρίζουν την εξήγηση. Η επιφάνεια του Πλούτωνα, κατεψυγμένη στους -236 βαθμούς Κελσίου, αποτελείται κυρίως από πάγο νερού, τόσο σκληρό που συμπεριφέρεται σαν πέτρωμα και σχηματίζει βουνά με ύψος μέχρι 5 χιλιόμετρα. Υπάρχει όμως και μια μεγάλη λεκάνη σε σχήμα καρδιάς, ανεπίσημα γνωστή ως «Κοιλάδα Σπούτνικ», η οποία είναι σήμερα γεμάτη με πάγο αζώτου, αρκετά μαλακό ώστε να ρέει σαν ρευστό. Η κάτασπρη επιφάνεια της λεκάνης χωρίζεται σε πολύγωνα, τα οποία έχουν μέγιστη διάσταση γύρω στα 50 χιλιόμετρα και είναι περίπου 50 μέτρα ψηλότερα στο κέντρο από ό,τι στα άκρα τους. Η κυψελωτή εμφάνιση της πεδιάδας οφείλεται σε ρεύματα μεταφοράς θερμότητας, συμπεραίνουν οι ερευνητές της αποστολής στην τελευταία δημοσίευσή τους στο Nature [Vigorous convection as the explanation for Pluto’s polygonal terrain και Convection in a volatile nitrogen-ice-rich layer drives Pluto’s geological vigour]. http://www.nature.com/nature/journal/v534/n7605/full/nature18016.html http://www.nature.com/nature/journal/v534/n7605/full/nature18289.html Η διαδικασία ξεκινά σε μεγάλο βάθος, εκεί όπου η εσωτερική θερμότητα του πλανήτη νάνου θερμαίνει το άζωτο, το λιώνει και το αναγκάζει να κινηθεί ανοδικά προς την επιφάνεια. Εκεί, το άζωτο στερεοποιείται εκ νέου και σχηματίζει πολύγωνα, τα οποία στη συνέχεια αρχίζουν ξανά να βυθίζονται, επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία. «Βρήκαμε ενδείξεις ότι, ακόμα και σε έναν μακρινό, ψυχρό σώμα δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τη Γη, υπάρχει αρκετή ενέργεια για έντονη γεωλογική δραστηριότητα, εφόσον υπάρχουν τα κατάλληλα συστατικά, δηλαδή κάτι μαλακό και εύπλαστο όπως το στερεό άζωτο» λέει ο Ουίλιαμ ΜακΚίνον του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον στο Σεντ Λιούις, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Μετρήσεις του New Horizons που τροφοδοτήθηκαν σε υπολογιστικά μοντέλα δείχνουν ότι η «θάλασσα» παγωμένου αζώτου πάνω στην οποία επιπλέουν τα παγόβουνα έχει το εντυπωσιακό βάθος των 5 με 10 χιλιομέτρων. Η συνεχής ανανέωση της επιφάνειας λόγω των ρευμάτων μεταφοράς θερμότητας εξηγεί γιατί η επιφάνεια της Κοιλάδας Σπούτνικ είναι εντελώς καθαρή από κρατήρες πρόσκρουσης -οι ερευνητές εκτιμούν ότι ολόκληρη η επιφάνεια ανασχηματίζεται κάθε λίγα εκατομμύρια χρόνια. Όπως επισημαίνει ο ΜακΚίνον, η ίδια γεωλογική διαδικασία δεν αποκλείεται να εξηγεί και την κατάλευκη, καθαρή επιφάνεια και άλλων σωμάτων στη Ζώνη του Κάιπερ -έναν δακτύλιο από παγωμένα σώματα που εκτείνεται πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα. Ο Πλούτωνας είναι το μόνο αντικείμενο αυτής της γειτονιάς που έχει μελετηθεί από κοντά. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει σύντομα: αφού προσπέρασε τον Πλούτωνα, το New Horizons κατευθύνεται προς ένα δεύτερο σώμα της Ζώνης του Κάιπερ, γνωστό με την ονομασία 2014 MU69. Εφόσον η NASA εγκρίνει και επίσημα το κονδύλι για την παράταση της αποστολής, το σκάφος θα φτάσει στο στόχο την 1η Ιανουαρίου 2019. http://physicsgg.me/2016/06/02/%cf%80%cf%89%cf%82-%cf%83%cf%87%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%ba%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%8d%ce%b3%cf%89%ce%bd%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bb%ce%bf/

To στιλέτο του Τουταγχαμών έχει εξωγήινη προέλευση. Ένα κομψό εγχειρίδιο που βρέθηκε στον τάφο του φαραώ Τουταγχαμών κατασκευάστηκε από σίδηρο που πρέπει να προήλθε από μετεωρίτη, αποκαλύπτει νέα μελέτη, επιβεβαιώνοντας τις υποψίες για την εξωγήινη προέλευση του σιδήρου που χρησιμοποιούσαν οι Αιγύπτιοι πριν από την Εποχή του Σιδήρου. Το περίτεχνο μαχαίρι βρέθηκε ακουμπισμένο στον μηρό της μούμιας του Τουταγχαμών όταν ο βρετανός αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ άνοιξε τον τάφο στην Κοιλάδα των Βασιλέων το 1925. Χρονολογείται στον 14ο αιώνα π.Χ. και είναι ένα από τα σχετικά λίγα σιδερένια αντικείμενα που κατασκευάστηκαν πριν περάσει η Αίγυπτος στην Εποχή του Σιδήρου -οι πρώτες ενδείξεις για χυτήρια σιδήρου στην Αίγυπτο χρονολογούνται στον έκτο αιώνα π.Χ. Το εγχειρίδιο του Τουταγχαμών, το οποίο εκτίθεται στο Μουσείο του Καΐρου, δεν είχε υποβληθεί μέχρι σήμερα σε χημικές αναλύσεις, καθώς οι παλαιότερες διαθέσιμες μέθοδοι θα απαιτούσαν τη λήψη δειγμάτων. Χάρη σε μια νέα, φορητή συσκευή φασματομετρίας φθορισμού ακτίνων Χ, ερευνητές από την Ιταλία και την Αίγυπτο κατάφεραν να αναλύσουν το ανεκτίμητης αξίας εύρημα χωρίς καν να το αγγίξουν. Η εξέταση αποκάλυψε ότι το μεταλλικό κράμα περιείχε 11% νικέλιο, κάτι που παραπέμπει σε μετεωρίτη. Ο σίδηρος που εξορύσσεται στη Γη δεν υπερβαίνει το 4%, επισημαίνουν οι ερευνητές παρουσιάζοντας τα ευρήματα στην επιθεώρηση Meteoritics & Planetary Science. Αυτό που επιβεβαίωσε τελικά επιβεβαίωσε τις υποψίες ήταν η παρουσία κοβαλτίου, ενός στοιχείου που σπανίζει από τα μεταλλεύματα των γήινων ορυχείων Επιπλέον, οι ερευνητές εξέτασαν όλους τους γνωστούς μετεωρίτες που έχουν βρεθεί σε ακτίνα 2.000 χιλιομέτρων από την Ερυθρά Θάλασσα και αναγνώρισαν έναν, τον μετεωρίτη του Κάργκα, ο οποίος βρέθηκε δυτικά της Αλεξάνδρειας και παρουσιάζει ακριβώς την ίδια αναλογία σιδήρου-νικελίου-κοβαλτίου. Αυτό αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να κατασκευάστηκε το εγχειρίδιο του Τουταγχαμών από κάποιον διαστημικό βράχο που έπεσε στη Γη με την ίδια βροχή μετεωριτών όπως ο μετεωρίτης του Κάργκα. Τα συμπεράσματα της ερευνητικής βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο και τον Ντέρεκ Σίαρς, ειδικό του Ερευνητικού Κέντρου «Έιμς» της NASA, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Αν βρει κανείς ένα κομμάτι μέταλλο που περιέχει νικέλιο, αυτό αποτελεί ένδειξη ότι μπορεί να πρόκειται για μετεωρίτη» ανέφερε ο Σίαρς στο Discovery News. «Και αν βρει κανείς την αναλογία νικελίου-κοβαλτίου, όπως συνέβη σε αυτήν την μελέτη, τότε είναι σίγουρο πως πρόκειται πράγματι για μετεωρίτη» πρόσθεσε. Επισήμανε μάλιστα πως στην αρχαία Αίγυπτο η κατασκευή αντικειμένων από σιδερένιους μετεωρίτες δεν ήταν ιδιαίτερα σπάνια: «Υπάρχουν ισχυρές υποψίες ότι το μεγαλύτερο μέρος του μετάλλου που ανακαλύφθηκε στις πυραμίδες προέρχεται από μετεωρίτες» είπε. Οι ιστορικοί επιβεβαιώνουν εξάλλου ότι ο ουρανός ήταν πράγματι σημαντικός για τους αρχαίους Αιγυπτίους, οι οποίοι πίστευαν μάλιστα ο θεοί είχαν οστά από σίδερο. Χρησιμοποιούσαν μάλιστα ένα ειδικό ιερογλυφικό που σήμαινε «σίδερο από το διάστημα». Η τελευταία μελέτη έρχεται να προστεθεί σε έρευνα του 2013 που έδειχνε ότι μια σιδερένια μακρόστενη χάντρα που ανακαλύφθηκε το 1911 νότια του Καΐρου και χρονολογείται ακόμα παλαιότερα, στα 5.000 χρόνια πριν, ήταν κατασκευασμένη από υλικό μετεωρίτη. Το εγχειρίδιο, πάντως, φαίνεται πως δεν είναι το μόνο αντικείμενο μετεωρικής προέλευσης στον τάφο του Τουταγχαμών. To κόσμημα που βρέθηκε πάνω στο στήθος του περιλαμβάνει έναν πράσινο σκαραβαίο φτιαγμένο από φυσικό γυαλί της ερήμου της Λιβύης, για το οποίο πολλοί πιστεύουν ότι σχηματίστηκε κατά την πρόσκρουση μετεωριτών στην άμμο της ερήμου. Στην φωτογραφία Αιγυπτιακό ιερογλυφικό που σημαίνει «σίδερο από τον ουρανό» http://physicsgg.me/2016/06/02/to-%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%bb%ce%ad%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%84%ce%b1%ce%b3%cf%87%ce%b1%ce%bc%cf%8e%ce%bd-%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9-%ce%b5%ce%be%cf%89%ce%b3%ce%ae%ce%b9%ce%bd/

Ανίχνευσαν υδρογόνο σε γαλαξία 5 δισ. έτη φωτός από τη Γη. Αστρονόμοι από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες πέτυχαν ένα νέο ρεκόρ απόστασης στη ραδιο-αστρονομία, ανιχνεύοντας τις ραδιο-εκπομπές από ατομικό υδρογόνο, το πιο άφθονο χημικό στοιχείο στο σύμπαν, σε έναν γαλαξία σε απόσταση σχεδόν πέντε δισεκατομμυρίων ετών από τη Γη. Η παρατήρηση έγινε με την Πολύ Μεγάλη Συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων Καρλ Γιάνσκι (Karl Janski Very Large Array) στο Νέο Μεξικό, η οποία ανήκει στο Εθνικό Παρατηρητήριο Ραδιοαστρονομίας (NRAO) του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών των ΗΠΑ. Η διεθνής αστρονομική ομάδα, με επικεφαλής τη Χιμένα Φερνάντεζ του Πανεπιστημίου Ράτγκερς, έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «Astrophysical Research Letters» [Highest Redshift Image of Neutral Hydrogen in Emission: A CHILES Detection of a Starbursting Galaxy at z=0.376]. http://arxiv.org/pdf/1606.00013v1.pdf Οι αστρονόμοι ανίχνευσαν το αχνό ραδιο-σήμα του υδρογόνου στον μεγάλο σπειροειδή γαλαξία Cosmos J10054, στο πλαίσιο του προγράμματος CHILES, το οποίο θα μελετήσει με ραδιοτηλεσκόπια το υδρογόνο σε γαλαξίες που έχουν απόσταση έως έξι δισ. ετών φωτός. «Σχεδόν διπλασιάσαμε το ρεκόρ απόστασης για τέτοιου είδους παρατηρήσεις» δήλωσε η Φερνάντεζ και τόνισε ότι η ανακάλυψη ρίχνει περισσότερο φως στον τρόπο που οι γαλαξίες αναπτύσσονται προσελκύοντας νέφη υδρογόνου και πώς τα χάνουν στην πορεία της εξέλιξής τους. Το υδρογόνο συνιστά την πρώτη ύλη για τη δημιουργία των άστρων. Στη διάρκεια της ζωής τους, οι γαλαξίες «ρουφούν» αυτά τα αέρια, τα οποία τελικά ενσωματώνονται στο εσωτερικό των νέων άστρων. Όταν τα άστρα εκρήγνυνται ως υπερκαινοφανείς αστέρες (σούπερ-νόβα), καθώς και μέσω των ηλιακών «ανέμων» τους όσο ακόμη υπάρχουν, το αέριο αυτό υδρογόνο σταδιακά «δραπετεύει» ξανά από τους γαλαξίες. http://physicsgg.me/2016/06/02/%ce%b1%ce%bd%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b1%ce%bd-%cf%85%ce%b4%cf%81%ce%bf%ce%b3%cf%8c%ce%bd%ce%bf-%cf%83%ce%b5-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b1-5-%ce%b4%ce%b9%cf%83-%ce%ad%cf%84/

Το σύμπαν επεκτείνεται ταχύτερα από ό,τι νόμιζαν έως τώρα οι επιστήμονες. Μια πολύ σημαντική και απρόσμενη ανακάλυψη έκαναν αμερικανοί αστρονόμοι, με την βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ». Το σύμπαν επεκτείνεται με ρυθμό ταχύτερο -κατά 5% έως 7%- από ό,τι πίστευαν έως τώρα οι επιστήμονες. Ο νέος υπολογισμός βασίζεται σε μετρήσεις των αποστάσεων από περίπου 2.400 άστρα σε 19 γαλαξίες. Οι νέες εκτιμήσεις έχουν μεγαλύτερη ακρίβεια από ποτέ και μειώνουν μόνο στο 2,4% το ποσοστό αβεβαιότητας για τον ρυθμό επέκτασης του σύμπαντος. Οι προσπάθειες συνεχίζονται για να κατέβει η αβεβαιότητα περαιτέρω στο 1%. Με βάση τις νέες μετρήσεις, ο ρυθμός επέκτασης, γνωστός και ως «σταθερά του Χαμπλ», εκτιμάται ότι είναι 73,2 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο ανά μεγαπαρσέκ (ένα μεγαπαρσέκ ισοδυναμεί με 3,26 εκατομμύρια έτη φωτός). Αυτό σημαίνει ότι οι κοσμικές αποστάσεις ανάμεσα στα ουράνια σώματα (και τη Γη) θα διπλασιασθούν σε 9,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον νομπελίστα Άνταμ Ρις του διαστημικού ινστιτούτου Space Telescope Science Institute και του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς στη Βαλτιμόρη, θα κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής "The Astrophysical Journal". «Αυτή η αναπάντεχη ανακάλυψη μπορεί να μας δώσει σημαντικές ενδείξεις για να κατανοήσουμε αυτά τα μυστηριώδη τμήματα του σύμπαντος, που αποτελούν το 95% του παντός και δεν εκπέμπουν φως, όπως είναι η σκοτεινή ενέργεια, η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ακτινοβολία», δήλωσε ο Άνταμ Ρις. Όμως και η νέα εκτίμηση αποτελεί ένα αίνιγμα για τους επιστήμονες, καθώς διαφέρει σημαντικά από τον ρυθμό επέκτασης του σύμπαντος που προκύπτει με βάση μετρήσεις της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου μετά την «Μεγάλη Έκρηξη», τις οποίες έχουν κάνει ήδη οι δορυφόροι «Πλανκ» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος και WMAP της NASA. Σύμφωνα με αυτές τις μετρήσεις, η «σταθερά του Χαμπλ» είναι 9% και 5% μικρότερη αντίστοιχα, σε σχέση με τις υπολογισμούς με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου «Χαμπλ». Όπως είπε ο νομπελίστας, η μεγάλη πρόκληση είναι να βρεθεί μια «γέφυρα» ανάμεσα στους διαφορετικούς υπολογισμούς. Τόνισε επίσης ότι μια εξήγηση για τον ταχύτερο ρυθμό του σύμπαντος είναι ότι η σκοτεινή ενέργεια απομακρύνει τους γαλαξίες μεταξύ τους με ακόμη μεγαλύτερη δύναμη από ό,τι είχε υποτεθεί έως τώρα. Άλλες πιθανές εξηγήσεις είναι ότι η σκοτεινή ύλη διαθέτει περίεργα και απρόσμενα χαρακτηριστικά, ότι στο σύμπαν δρα μια σκοτεινή ακτινοβολία από ένα άγνωστο υποατομικό ωματίδιο ή ότι η γενική θεωρία σχετικότητας (βαρύτητας) του Αϊνστάιν δεν είναι πλήρης. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/to_sympan_epekteinetai_taxytera_apo_o_ti_nomizan_eos_tora_oi_epistimones-64386528/

Το νεο πλήρωμα ΔΔΣ-48/49 Το κύριο πλήρωμα περιλαμβάνει τον διοικητή του πλοίου "MS Ένωση," ο διοικητής του ΔΔΣ-49 Ανατόλι Ivanishin (Roscosmos), ο ιπτάμενος μηχανικός του πλοίου, ISS-48/49 Takuya Onishi (JAXA) και Flight Engineer-2 μηχανικός πτήσης 48/49 Kathleen Rubins (NASA). Το πλήρωμα ασφαλείας - ο κοσμοναύτης Όλεγκ Novitsky Roscosmos, ο αστροναύτης της ESA Thomas Sands και ο αστροναύτης της NASA Πέγκυ Whitson. Κατά τη διάρκεια της αποστολής στον ISS ο κοσμοναύτης της Roscosmos θα λάβει μέρος σε 39 πειραματα γεωφυσικής, βιοϊατρικής, βιοτεχνολογίας και τεχνολογικά πειράματα. Ανάμεσά τους - ένα τεχνολογικό πείραμα "Response", κατά τη διάρκεια της οποίας πραγματοποιείται ελεγχος μετέωρων και τεχνολογικα σωματίδια στο εξωτερικό του σταθμού και να πειραματιστούν "Biopolymer" με στόχο την ανάπτυξη μεθόδων για την παραγωγή πολυμερών υλικών ανθεκτικά στη βιολογική διάβρωση. Αστροναύτης Takuya Onishi είπε για το φυλαχτό της εκστρατείας - μια καφέ αρκούδα cub, το αγαπημένο παιχνίδι της κόρης του. "Χαίρομαι που ο διοικητής μου έδωσε την ευκαιρία να επιλέξουν την μασκότ η οποία θα είναι σε μας« Ένωση »για να χρησιμεύσει ως δείκτης της βαρύτητας - ομολόγησε Τ Onishi. - Δυστυχώς, η αρκούδα είχε ήδη σε καραντίνα και δεν μπορούσα να το πάρετε μαζί σας για να σας δείξει ". Η Kathleen Rubins παραδέχθηκε την αγαπη της για την επιστήμη και πάντα ήθελε να γίνει βιολόγος: «Έχω μελετήσει το ανοσοποιητικό σύστημα, έγινα καθηγητής, εργάστηκα σκληρά στο εργαστήριο», και σημείωσε ότι στο διάστημα χρειάζονται υψηλους επαγγελματίες - βιολόγους, μηχανικους, γιατρούς και τους πιλότους. http://www.roscosmos.ru/22277/ 26 χρόνια από την εκτόξευση της ενότητας "Kristall" στον σταθμό "Mir" Ακριβώς πριν από 26 χρόνια, στις 31 Μάη 1990, από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ το όχημα εκτόξευσης "Proton-K» εκτόξευσε σε τροχιά την τέταρτη ενότητα του σταθμού"Mir" - "Crystal". Στις 10 Ιούν η μονάδα αγκυροβολησε στο διαμέρισμα μεταφοράς , και στη συνέχεια χειροκίνητα μεταφέρθηκε σε μια από τις πλευρικές μονάδες. Το "Crystal" ήταν ένα μοναδικό επιστημονικό εργαστήριο για την έρευνα στην επιστήμη των υλικών. Επί του σκάφους τοποθετήθηκαν οργάνα για τη μελέτη βιομηχανικής παραγωγής των υλικών σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Η γκάμα του εξοπλισμού περιλαμβάνει την εγκατάσταση "Gallar» και «Κρατήρας», «Area-02", "Area-03" και "Optizon-1", καθώς και την εγκατάσταση της βιοτεχνολογίας "Svetlana", "ρεύμα", "Αϊνούρ", "Biokrist" «ανασυνδυασμού», «Vita» και «Maksat". Στην εξωτερική επιφάνεια των "Crystal" αναπτύχθηκαν μονάδες του συστήματος πρόωσης, δεξαμενές καυσίμων, ηλιακοί συλλέκτες με ανεξάρτητους προσανατολισμούς προς τον ήλιο, καθώς και κεραίες και αισθητήρες. Τον Ιούνιο του 1995, η μονάδα χρησιμοποιήθηκε για την προσάρτηση με το σταθμό του αμερικανικού διαστημικού λεωφορείου "Ατλαντίς". http://www.energia.ru/ru/news/news-2016/news_05-31.html Πέντε νέους δορυφόρους θα θέσει σε τροχιά η Κίνα την επόμενη πενταετία. Πέντε νέους δορυφόρους θα θέσει σε τροχιά η Κίνα μέσα στην επόμενη πενταετία, στο πλαίσιο της επέκτασης του επιστημονικού-διαστημικού προγράμματος της, σύμφωνα με σημερινές δηλώσεις Κινέζου επιστήμονα. Οι πέντε δορυφόροι, συμπεριλαμβανομένης και μιας σινο-ευρωπαϊκής διαστημικής αποστολής, θα επικεντρώνονται στην παρατήρηση της ηλιακής δραστηριότητας και τις επιπτώσεις της στο γήινο περιβάλλον. Σύμφωνα με τον Ου Τζι, διευθυντή του Εθνικού Διαστημικού Κέντρου της Κίνας, οι δορυφόροι θα ερευνούν επίσης ζητήματα που σχετίζονται με την επίδραση του διαστήματος στις γήινες καιρικές συνθήκες, αλλά και τις επιπτώσεις από τις μαύρες τρύπες. http://www.naftemporiki.gr/story/1110229/pente-neous-doruforous-tha-thesei-se-troxia-i-kina-tin-epomeni-pentaetia

Το νερό στη Σελήνη προέρχεται κυρίως από αστεροειδείς. Το περισσότερο νερό που υπάρχει στο εσωτερικό του φεγγαριού, μεταφέρθηκε από αστεροειδείς που «βομβάρδισαν» τη Σελήνη πριν από 4,3 έως 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα. Οι ερευνητές από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, με επικεφαλής την Τζέσικα Μπαρνς του βρετανικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications» [An asteroidal origin for water in the Moon], http://www.nature.com/ncomms/2016/160531/ncomms11684/full/ncomms11684.html κατέληξαν στο συμπέρασμά τους μέσα από ένα συνδυασμό χημικής ανάλυσης σεληνιακών γεωλογικών δειγμάτων και ανάπτυξης μοντέλων σε υπολογιστές. Όταν οι αποστολές «Απόλλων» της NASA έφθασαν στη Σελήνη, η αρχική εντύπωση ήταν ότι δεν υπήρχε «ούτε σταγόνα νερού». Όμως σταδιακά αυτή η εκτίμηση έχει αλλάξει. Η εκτίμηση της νέας μελέτης είναι ότι το νερό διοχετεύθηκε «εξ ουρανού» στον δορυφόρο της Γης στη διάρκεια μιας περιόδου 10 έως 200 εκατομμυρίων ετών και ενώ ακόμη στο φεγγάρι υπήρχε ένας ωκεανός λιωμένου μάγματος. Η Σελήνη πιστεύεται ότι δημιουργήθηκε από την πρόσκρουση ενός μεγάλου ουράνιου σώματος στη Γη πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Η προσθήκη του νερού σε αυτό το μάγμα έγινε κυρίως από αστεροειδείς (πάνω από 80% του συνολικού νερού) και πολύ λιγότερο από κομήτες (κάτω από 20%), σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις. Το νερό που περιείχαν αυτά τα σώματα, εισχώρησαν στο λιωμένα μάγμα και μετά στο εσωτερικό του φεγγαριού. Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν ότι ένα μικρό ποσοστό του σεληνιακού νερού μπορεί να έχει και γήινη προέλευση, ως απομεινάρι από τη δημιουργία του φεγγαριού μετά την κατακλυσμική πρόσκρουση ενός σώματος πάνω στη Γη. http://physicsgg.me/2016/05/31/%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%b5%cf%81%cf%8c-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%ad%cf%81%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%af%cf%89%cf%82-%ce%b1/

Επιστήμονες υποστηρίζουν πως ο «Πλανήτης 9» κατάγεται από άλλο ηλιακό σύστημα. Ο «Πλανήτης 9» είναι πολύ πιθανόν να «γεννήθηκε» σε ένα διαφορετικό ηλιακό σύστημα και να τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο μας αρκετά μετά τον σχηματισμό του. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν αστρονόμοι του πανεπιστημίου του Λουντ στη Σουηδία, «τρέχοντας» ένα υπολογιστικό μοντέλο για την προέλευση του «Πλανήτη Χ», όπως αλλιώς είναι γνωστός. Η υπόθεση ύπαρξης του «Πλανήτη 9» πρωτοδιατυπώθηκε από τους αστρονόμους Μάικλ Μπράουν και Κόνσταντιν Μπάτιγκιν του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech). Στις αρχές του χρόνου, οι δύο επιστήμονες ανακοίνωσαν πως οι τροχιές έξι ουράνιων αντικειμένων, τα οποία βρίσκονται μακρύτερα από τον Πλούτωνα, δίνουν ισχυρές ενδείξεις για έναν ακόμη «κάτοικο» στο ηλιακό μας σύστημα, τον ένατο κατά σειρά. Τώρα, σύμφωνα με το μοντέλο των Σουηδών αστρονόμων, ο «Πλανήτης Χ» ίσως κρύβει ακόμη περισσότερες εκπλήξεις, καθώς είναι πολύ πιθανόν να τον «έκλεψε» ο Ήλιος μας από τον μητρικό του αστέρα πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Μία θεωρία που, αν επιβεβαιωθεί, θα σημαίνει πως πρόκειται για τον πρώτο εξωπλανήτη που ανακαλύφθηκε στο ηλιακό μας σύστημα. Για την ακρίβεια, ο όρος «εξωπλανήτης» δηλώνει οποιονδήποτε πλανήτη ο οποίος βρίσκεται πέρα από το ηλιακό μας σύστημα. Επομένως, στην περίπτωση που αποδειχθεί ο ισχυρισμός των αστρονόμων από το πανεπιστήμιο του Λουντ, τότε θα πρέπει να αναθεωρηθεί ο ορισμός. «Αποτελεί ειρωνεία της τύχης το γεγονός ότι, ενώ οι επιστήμονες εντοπίζουν εξωπλανήτες εκατοντάδες έτη φωτός μακριά, ενδεχομένως ένα τέτοιο σώμα κρύβεται στην “αυλή” μας», λέει χαρακτηριστικά στο σάιτ του σουηδικού πανεπιστημίου ο Αλεξάντερ Μούστιλ, αστρονόμος και μέλος της ομάδας. Κατά κανόνα, οι αστέρες γεννιούνται σε σμήνη, με συνέπεια να διασταυρώνονται συχνά οι τροχιές τους. Έτσι, σε αυτές τις κοσμικές «συναντήσεις», ένα άστρο μπορεί να «κλέψει» έναν ή περισσότερους πλανήτες από κάποιον γειτονικό του ήλιο. Αυτό υποστηρίζουν οι επιστήμονες πως συνέβη και στην περίπτωση του «Πλανήτη 9». Έτσι, πιθανότατα ο «Πλανήτης 9» να είχε εξωθηθεί στα όρια του αρχικού ηλιακού του συστήματος από τους υπόλοιπους τότε «συγκατοίκους» του. Με δεδομένο λοιπόν πως περιφερόταν σε αρκετά μεγάλη απόσταση από τον μητρικό του αστέρα, ο Ήλιος μας είχε τη δυνατότητα να τον αποσπάσει μέσω της βαρυτικής του έλξης. «Όταν ο Ήλιος αποχωρίστηκε από το αστρικό σμήνος στο οποίο δημιουργήθηκε, ο “Πλανήτης 9” τον ακολούθησε, παραμένοντας σε τροχιά γύρω του», σημειώνει ο Σουηδός αστρονόμος. Με δεδομένο πως η ύπαρξη του πλανήτη δεν έχει ακόμη καν επιβεβαιωθεί με άμεσες παρατηρήσεις, θα χρειασθούν πολλές ακόμη έρευνες για να εξακριβωθεί η καταγωγή του. Ωστόσο, αν η θεωρία των αστρονόμων από τη Σουηδία επαληθευτεί, τότε θα έχει ανοίξει ένας νέος δρόμος για την κατανόηση των ηλιακών συστημάτων. «Στην πραγματικότητα, θα πρόκειται για τον μοναδικό εξωπλανήτη που θα μπορούσε να “επισκεφθεί” ένα διαστημόπλοιο για επιτόπια έρευνα», καταλήγει ο Μούστιλ. http://www.naftemporiki.gr/story/1110163/epistimones-upostirizoun-pos-o-planitis-9-katagetai-apo-allo-iliako-sustima

Ο γαλαξίας μας έχει μάζα όσο 700 δισ. Ήλιοι. Σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις η μάζα του γαλαξία μας είναι 700 δισεκατομμύρια φορές η μάζα του ήλιου (7·1011 M☉, όπου η μάζα του ήλιου ισούται με M☉=2·1030 kg). Η μάζα αυτή περιλαμβάνει τα πάντα: άστρα, μαύρες τρύπες, νέφη αερίων, αστρόσκονη, σκοτεινή ύλη και κάθε είδους...UFO. Η προηγούμενη εκτίμηση ήταν αρκετά μεγαλύτερη, γύρω στο ένα τρισεκατομμύριο Ήλιους. Ο υπολογισμός όλης της μάζας του γαλαξία μας είναι πολύ δύσκολη υπόθεση, εν μέρει επειδή μόνο ένα μέρος του φαίνεται από τα τηλεσκόπια. Η νέα εκτίμηση, από τον καθηγητή Ουίλιαμ Χάρις και τη Γκουέντολιν Ίντι του Πανεπιστημίου Μακμάστερ του Καναδά, παρουσιάσθηκε στο ετήσιο συνέδριο της Καναδικής Αστρονομικής Εταιρείας και υποβλήθηκε για δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής "The Astrophysical Journal". Σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, που αναμένεται πάντως να αναθεωρηθούν ξανά στο μέλλον, καθώς συνεχώς οι επιστήμονες μαθαίνουν περισσότερα πράγματα για τον γαλαξία μας, η σκοτεινή ύλη αποτελεί το 88% περίπου της μάζας του. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/o_galaksias_mas_exei_maza_oso_700_dis_ilioi-64385476/

Το βραχιόλι που διαβάζει συναισθήματα. Ενα έξυπνο βραχιόλι που αναγνωρίζει τα συναισθήματα του ανθρώπου που το φορά, καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, έφτιαξαν δύο νέοι Ελληνες επιστήμονες. Το βραχιόλι συλλέγει αυτομάτως βιοσήματα από το χέρι του χρήστη, ενώ αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης «διαβάζουν» τη συναισθηματική του κατάσταση. Το Feel, όπως ονομάζεται η καινοτόμος συσκευή, συνδέεται μέσω ειδικής εφαρμογής με smart phones, με αποτέλεσμα ο χρήστης να λαμβάνει στο κινητό του τηλέφωνο συμβουλές ψυχικής ευεξίας και διαχείρισης των συναισθημάτων του ανάλογα με την κατάσταση που βιώνει εκείνη τη στιγμή: «Ακου ένα τραγούδι», «Πάρε πέντε βαθιές ανάσες», «Περπάτα για πέντε λεπτά», «Δες αυτό το video στο youtube», «Πήγαινε για τρέξιμο», «Τηλεφώνησε στο «x» πρόσωπο»... Η ιδέα, που μοιάζει βγαλμένη από σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ανήκει στον Γιώργο Ελευθερίου και τον Χάρη Τσίρμπο, δύο αποφοίτους του ΕΜΠ με καταγωγή από τη Νάξο, που παρά τη νεαρή τους ηλικία ετοιμάζονται να κατακτήσουν τον κόσμο. Το Feel (www.myfeel.co) έχει γίνει δεκτό με ενθουσιασμό στην Αμερική, όπου ζει και εργάζεται ο Γιώργος Ελευθερίου, ενώ σχετικά αφιερώματα έχουν φιλοξενηθεί στο περιοδικό «Forbes» και στον ηλεκτρονικό Τύπο. Ηδη έχουν ξεκινήσει οι προπωλήσεις στην τιμή των 149 δολαρίων με πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα, ενώ το προϊόν αναμένεται να κυκλοφορήσει μαζικά στην αγορά τον Φεβρουάριο του 2017 αντί 199 δολαρίων. Αρχικά στις αγορές της Βορείου Αμερικής και της Δυτικής Ευρώπης και στη συνέχεια στον υπόλοιπο κόσμο. «Ολα ξεκίνησαν πριν από ενάμιση χρόνο όταν ο Χάρης ήρθε να με επισκεφθεί στη Νέα Υόρκη καθώς θα μιλούσε σε ένα συνέδριο στο Σικάγο. Εκείνη την περίοδο ήμουν ενθουσιασμένος με το καινούργιο μου fitbit, που έδειχνε πόσο είχα τρέξει, πόσο περπατούσα και του έλεγα για αστείο ότι αυτές οι wearable συσκευές που εξαπλώνονται με ραγδαίους ρυθμούς, ειδικά στην Αμερική, το μόνο που δεν μετρούν ακόμη είναι τα ανθρώπινα συναισθήματα. Εκπληκτος τον άκουσα να μου λέει ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό», εξηγεί μιλώντας στο «Εθνος» ο Γιώργος Ελευθερίου, ο οποίος πριν από πέντε χρόνια πήγε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Columbia University. Επειτα παρέμεινε στην Αμερική εργαζόμενος ως σύμβουλος επιχειρήσεων σε κορυφαίες εταιρείες, μεταξύ των οποίων η McKinsey και η Cisco. «Ο Χάρης είχε ασχοληθεί ήδη με τη Βιοϊατρική Τεχνολογία - αυτήν τη στιγμή είναι υποψήφιος διδάκτορας στο Εργαστήριο Βιοϊατρικής του ΕΜΠ και έχει εργαστεί σε πληθώρα προγραμμάτων σε ερευνητικά ιδρύματα της Ελλάδας και της Αμερικής. Οπότε γνώριζε ότι είναι δυνατή η παρακολούθηση της αλλαγής των ανθρωπίνων συναισθημάτων μέσα από ειδικούς αλγορίθμους. Σήμερα όλο και περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν από άγχος, στρες ή και θλίψη. Το βραχιόλι έχει τη δυνατότητα να καταλαβαίνει τα χαρακτηριστικά αυτών των συναισθημάτων και το πώς φτάνουμε να έχουμε αρνητικές συναισθηματικές συνήθειες. Οι έρευνες στον τομέα της Ψυχολογίας έχουν καταλήξει στο ότι για να προσεγγίσουμε τη μακροχρόνια ευτυχία χρειαζόμαστε δύο στοιχεία: Πρώτον να δούμε τι είναι αυτό που ενεργοποιεί στον καθένα μας άγχος και θλίψη ή χαρά και ικανοποίηση και δεύτερον να δημιουργήσουμε καινούργιες συνήθειες με θετικό πρόσημο. Το Myfeel καλύπτει και τα δύο αυτά πεδία. Δημιουργεί ένα συναισθηματικό ημερολόγιο ημέρας, ώστε ο χρήστης να καταλάβει στο τέλος της πώς αισθάνθηκε και τι ήταν αυτό που τον έκανε να νιώσει έτσι. Παράλληλα είναι ένας φορητός «σύμβουλος ζωής» αφού σε ζωντανό χρόνο παρέχει συμβουλές ψυχολογίας», προσθέτει. Στόχος των ερευνητών για το μέλλον είναι να αναπτύξουν νέες τεχνολογίες που θα «διαβάζουν» τα ανθρώπινα συναισθήματα μέσω της φωνής, των εκφράσεων του προσώπου και της ανάλυσης του κειμένου. Το μέλλον είναι πιο κοντά από όσο ίσως πιστεύαμε... Τι μετρά η συσκευή Feel Οι ενσωματωμένοι αισθητήρες στο Feel καταγράφουν μια σειρά βιοσημάτων, μεταξύ των οποίων την θερμοκρασία του σώματος, τους παλμούς της καρδιάς, την εφίδρωση, ενώ στο παρασκήνιο αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης που αναπτύχθηκαν μετά από πολλές ώρες ακαδημαϊκής έρευνας, μερικές εκ των οποίων στο Πανεπιστήμιο ΜΙΤ, αναγνωρίζουν τα συναισθήματα και επικοινωνούν μέσω κινητού τηλεφώνου με τον χρήστη. «Σε ακραίες περιπτώσεις η ειδοποίηση γίνεται από το ίδιο το βραχιόλι. Αν για παράδειγμα ο χρήστης οδηγεί και ξαφνικά γίνεται πολύ θυμωμένος, μια δόνηση του επισημαίνει να καλμάρει γιατί βρίσκεται σε κίνδυνο», εξηγεί ο Γιώργος Ελευθερίου. Οι συμβουλές που παρέχονται είναι απολύτως προωποποιημένες. «Για παράδειγμα, όταν παρατηρούμε ότι κάποιος ακούγοντας ένα συγκεκριμένο τραγούδι στο Spotify νιώθει καλά, και το διαπιστώνουμε αρκετές φορές, τη στιγμή που θα βρεθεί πιεσμένος το σύστημα θα του δώσει συμβουλή: «Ακου το συγκεκριμένο τραγούδι» ή «πάρε πέντε βαθιές ανάσες». Αν, όμως, οι αλγόριθμοι εντοπίσουν ότι οι πέντε ανάσες δεν είχαν θετική επίδραση πάνω του, τότε την επόμενη φορά θα του προτείνει κάτι διαφορετικό». Με τον τρόπο αυτόν ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να διαμορφώνει το προσωπικό του πλάνο ψυχικής ευεξίας, να βάζει στόχους για τη μείωση του στρες, τη διαχείριση του θυμού ή απλώς για να γίνει πιο χαρούμενος. Μπορεί να ελέγχει την πρόοδο ή την οπισθοχώρηση που σημειώνει, ενώ το βραχιόλι τον επιβραβεύει με πόντους κάθε φορά που ακολουθεί τη συμβουλή με επιτυχές αποτέλεσμα. Η ομάδα Sentio Solutions αποτελείται από δέκα ερευνητές στην Ελλάδα και την Αμερική, με εξειδίκευση στο Marketing, τη Βιοϊατρική και την Ψυχολογία. Μέχρι σήμερα έχουν δημιουργήσει μια κοινότητα 6.000 ανθρώπων οι οποίοι ενημερώνονται για τις εξελίξεις του Feel μέσω ενημερωτικών δελτίων ή από τη σελίδα του στο Facebook https://www.facebook.com/FeeLwristband/ Η ιδέα για το πρωτοποριακό Feel ανήκει στον Χάρη Τσίρμπο (αριστερά) και τον Γιώργο Ελευθερίου . http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/to_braxioli_pou_diabazei_synaisthimata-64385372/

Το κοσμολογικό πρόβλημα του λιθίου. Τα άστρα όπως ο Ήλιος μας, συνίστανται κυρίως από υδρογόνο και ήλιο (4He), περιέχουν όμως και στοιχεία βαρύτερα του 4He ανάλογα με το μέγεθος και την ηλικία τους. Η ανάλυση των φασματικών γραμμών του φωτός των άστρων μας αποκαλύπτει τα στοιχεία που περιέχονται στην εξωτερική τους ατμόσφαιρα. Οι αστρονόμοι όταν αναφέρονται στην αφθονία βαρύτερων του 4He στοιχείων στα άστρα χρησιμοποιούν τον όρο μεταλλικότητα. Η μεταλλικότητα των άστρων στον γαλαξία μας μεταβάλλεται. Για παράδειγμα κατά μήκος 10000 ετών φωτός προς το εξωτερικό του δίσκου του Γαλαξία μας, η μεταλλικότητα εν γένει μειώνεται κατά 35%. Όμως αν εξετάσουμε ξεχωριστά τα βαρύτερα στοιχεία διαφόρων άστρων με χαμηλές – αλλά έως και δυο τάξεις μεγέθους διαφορετικές – μεταλλικότητες, τότε θα διαπιστώσουμε ότι το ισότοπο του λιθίου 7Li, περιέχεται σχεδόν με την ίδια σχετική αφθονία (το ίδιο ισχύει και για το ισότοπο 6Li). Πως είναι δυνατόν άστρα με τόσο διαφορετική συμπεριφορά να ταυτίζονται ως προς την σχετική περιεκτικότητα του λιθίου; Αυτό οδήγησε στο συμπέρασμα ότι το λίθιο αυτών των άστρων είναι αρχέγονης προέλευσης: δεν σχηματίζεται στο εσωτερικό τους, αλλά κατά την διάρκεια της πυρηνοσύνθεσης στις πρώτες στιγμές της Μεγάλης Έκρηξης. Το θεωρητικό μοντέλο που εξηγεί ποιοτικά και ποσοτικά τον σχηματισμό και την αφθονία των πυρήνων κατά τη διάρκεια των πρώτων λεπτών της Μεγάλης Έκρηξης συνήθως στη βιβλιογραφία αναφέρεται με τα αρχικά ΒΒΝ (Big Βang Νucleosynthesis – Πυρηνοσύνθεση Μεγάλης Έκρηξης). Οι διαδοχικές πυρηνικές αντιδράσεις που έλαβαν χώρα από ~1 sec μέχρι ~3 min μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Η θεωρία της αρχέγονης πυρηνοσύνθεσης περιγράφει τον σχηματισμό των ελαφρών πυρήνων 2Η (ή D = δευτέριο), 3He, 4He και 7Li στο χρονικό διάστημα από ~1sec μέχρι ~3 min μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Οι θεωρητικές προβλέψεις της αφθονίας των ελαφρών στοιχείων προκύπτουν χρησιμοποιώντας τις γνωστές ενεργές διατομές πυρηνικών αντιδράσεων και ασθενών – ηλεκτρομαγνητικών αλληλεπιδράσεων, από την πυρηνική φυσική και το Καθιερωμένο Πρότυπο αντίστοιχα. Αυτές οι προβλέψεις βρίσκονται εν γένει σε καλή συμφωνία με τις αφθονίες των ελαφρών στοιχείων που δίνουν οι αστρονομικές παρατηρήσεις. Κι αυτό είναι μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της κοσμολογίας της Μεγάλης Έκρηξης. Η θεωρία της Πυρηνοσύνθεσης στην Μεγάλη Έκρηξη άλλαξε δραματικά εξαιτίας των νέων δεδομένων που προέκυψαν κατά την τελευταία δεκαετία. Οι μετρήσεις κοσμικής ακτινοβολίας υποβάθρου από το WMAP (Wilkinson Microwave Anisotropy Probe) προσδιόρισαν με εκπληκτική ακρίβεια τον λόγο αριθμού βαρυονίων προς τον αριθμό φωτονίων ηbWMAP= (6.23 ± 0.17) × 10−10, ένας αριθμός που παλιότερα υπεισέρχονταν ως παράμετρος στους υπολογισμούς της θεωρίας ΒΒΝ. Έτσι, οι αβεβαιότητες στους υπολογισμούς των αρχέγονων αφθονιών των ελαφρών πυρήνων δευτερίου, ηλίου και λιθίου συρρικνώθηκαν σε πρωτοφανή επίπεδα. Η σύγκριση των ποσοτήτων που υπολογίζει η θεωρία BBN βρίσκεται σε εκπληκτική συμφωνία με τις ποσότητες που δίνει η παρατηρησιακή αστρονομία, με εξαίρεση το λίθιο. Η τιμή της αφθονίας του λιθίου που υπολογίζει η θεωρία της πυρηνοσύνθεσης είναι περίπου 2 έως 5 φορές μεγαλύτερη από εκείνη που δίνουν οι παρατηρήσεις της αστρονομίας. Η απόκλιση αυτή ονομάζεται «κοσμολογικό πρόβλημα του λιθίου». Αν θεωρήσουμε ότι το λίθιο που ανιχνεύεται στα άστρα δεν έχει αρχέγονη προέλευση, τότε το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται. Απλά παύει να συνοδεύεται από τον εντυπωσιακό τίτλο «κοσμολογικό» και μεταπίπτει σε ένα συνηθισμένο «αστροφυσικό» πρόβλημα. Αν όμως έχει πράγματι αρχέγονη προέλευση τότε το κοσμολογικό πρόβλημα του λιθίου μπορεί να έχει τριών ειδών λύσεις (ή συνδυασμούς αυτών): 1) την λύση της αστροφυσικής, που θα εξετάσει τα πιθανά συστηματικά σφάλματα ή (και) θα αναθεωρήσει την μεθοδολογία των μετρήσεων που υποτιμούν την ποσότητα του αρχέγονου λιθίου-7 στα άστρα. 2) την λύση της πυρηνικής φυσικής, που θα διερευνήσει νέες πυρηνικές αντιδράσεις, πιθανούς συντονισμούς ή θα εντοπίσει σφάλματα στις ενεργές διατομές των ήδη γνωστών αντιδράσεων. Αν οι αλλαγές αυτές οδηγήσουν σε μικρότερες αφθονίες αρχέγονου 7Li (ή του 7Be διαμέσου του οποίου κυρίως σχηματίζεται το 7Li), τότε το πρόβλημα εξαφανίζεται. 3) την λύση πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων, παίρνοντας υπόψη νέα σωματίδια που ανήκουν στην σκοτεινή ύλη και την υπερσυμμετρική θεωρία Τον τρίτο δρόμο επίλυσης του προβλήματος του λιθίου, πέραν του καθιερωμένου μοντέλου ακολουθούν πολλοί φυσικοί, π.χ. οι Βασίλης Σπανός et al: «Nuclear Reaction Uncertainties, Massive Gravitino Decays and the Cosmological Lithium Problem» και «Bound-State Effects on Light-Element Abundances in Gravitino Dark Matter Scenarios» , και πιο πρόσφατα οι Ανδρέας Γουδέλης et al με την εργασία τους «A light particle solution to the cosmic lithium problem» , που θεωρούν ότι η λύση του προβλήματος θα μπορούσε να βρίσκεται σε υποθετικά σωμάτια Χ που είναι ελαφρά και ηλεκτρικά ουδέτερα. Ο Γουδέλης και οι συνεργάτες του απέδειξαν ότι η παραγωγή του βηρυλλίου-7 μπορεί να μειώνεται εξαιτίας των ελαφρών, ουδέτερων σωματιδίων Χ που αλληλεπιδρούν άμεσα με τα νουκλεόνια και μπορούν να διασπούν τους πυρήνες βηρυλλίου-7 και δευτερίου. Αυτή η τροποποίηση στην θεωρία πυρηνοσύνθεσης της Μεγάλης Έκρηξης μειώνει την ποσότητα του παραγόμενου αρχέγονου λιθίου-7 στην τιμή που προκύπτει από τις παρατηρήσεις των άστρων διατηρώντας παράλληλα τις ποσότητες του δευτερίου και του ηλίου στις επιθυμητές τιμές. Καλύτερα όμως να ακούσουμε τον ίδιο τον Ανδρέα Γουδέλη να εξηγεί τα αποτελέσματα της έρευνάς του στο βίντεο που ακολουθεί: http://physicsgg.me/2016/05/29/%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%b2%ce%bb%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bb%ce%b9%ce%b8%ce%af%ce%bf%cf%85/

Νέο ρωσικό διαστημικό σκάφος δεν θα έρχεται ποτέ στη Γη. Η ρωσική διαστημική εταιρεία Energia, μεγάλος προμηθευτής του ρωσικού διαστημικού προγράμματος, παρουσίασε το πρώτο σχέδιο ενός σκάφους ειδικά για τη μεταφορά φορτίων και πληρωμάτων ανάμεσα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και τη Σελήνη. Όπως ανακοίνωσε η εταιρεία σε διεθνές συνέδριο Διαστημικής Εξερεύνησης που πραγματοποιείται κοντά στη Μόσχα, το σκάφος Ryvok («Φορτίο») θα έχει ως μόνιμη βάση τον ISS ή τον σταθμό που θα τον διαδεχθεί στο μέλλον, και θα χρειάζεται περίπου πέντε μέρες για το ταξίδι μέχρι τη Σελήνη. Το Ryvok θα λειτουργεί συμπληρωματικά με το Federation, ένα άλλο σκάφος που αναπτύσσει η Ρωσία ως αντικαταστάτη των «βετεράνων» Soyuz. Το Federation προορίζεται για την εκτόξευση ανθρώπων και φορτίων από τη Γη μέχρι τον ISS και πιθανώς το φεγγάρι. Το σκάφος, του οποίου η παρθενική πτήση προγραμματίζεται για το 2021, θα μεταφέρει μέχρι τέσσερις κοσμοναύτες και θα μπορεί να λειτουργεί αυτόνομα μέχρι και για έναν μήνα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500080760

Ο Άρης στα καλύτερά του. Ο καιρός ανοίγει, ο ουρανός καθαρίζει, ο Άρης βγαίνει για σόου στον νοτιοανατολικό ουρανό: φωτισμένος από τον Ήλιο καταπρόσωπο, ο γειτονικός πλανήτης βρίσκεται τη Δευτέρα στη μικρότερη απόστασή του από τη Γη εδώ και 11 χρόνια. Η αυλαία του σόου άνοιξε την Κυριακή 22 Μαΐου, όταν ο Άρης, η Γη και ο Ήλιος ευθυγραμμίστηκαν με τη Γη ακριβώς στη μέση -ήταν η λεγόμενη «αντίθεση του Άρη», κατά την οποία ο πλανήτης φαινόταν από τη Γη πλήρως λουσμένος στη λιακάδα. Η κορύφωση έρχεται τη Δευτέρα, οπότε ο Άρης πλησιάζει στην ελάχιστη απόστασή των 76 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. «Απλά κοιτάξτε προς τα νοτιοανατολικά λίγο μετά τη δύση και αποκλείεται να τον χάσετε» λέει ο Άλαν ΜακΡόμπερτ του περιοδικού Sky & Telescope. «Ο Άρης φαίνεται τώρα σχεδόν τρομακτικός, σε σχέση με το πώς φαίνεται συνήθως στον ουρανό».Ο λαμπρός, κοκκινωπός πλανήτης εμφανίζεται λίγο πάνω από τον Αντάρη, το φωτεινότερο άστρο στον αστερισμό του Σκορπιού, το οποίο ονομάζεται έτσι επειδή «ανταγωνίζεται» τον Άρη όταν ο πλανήτης περνά ενίοτε από κοντά του. Αριστερά από τον Αντάρη διακρίνεται ένας ακόμα πλανήτης, ο κάτασπρος Κρόνος. Είναι σχετικά εύκολο να ξεχωρίσετε τους πλανήτες επειδή δεν τρεμοπαίζουν τόσο όσο τα άστρα, τα οποία εμφανίζονται ως σημειακές πηγές φωτός. Πάντως, ο μεγάλος πρωταγωνιστής του σούρουπου αυτές τις ημέρες δεν είναι ο Άρη αλλά ο Δίας, ο οποίος κινείται ψηλά στον νοτιοδυτικό ουρανό. Ο γίγαντας του Ηλιακού Συστήματος απέχει από τη Γη δεκαπλάσια απόσταση σε σχέση με τον Άρη, αυτό όμως υπεραντισταθμίζεται από το γεγονός ότι έχει 20πλάσια διάμετρο. Μια ακόμα καλύτερη ευκαιρία για την παρατήρηση του Άρη θα έρθει τον Ιούνιο του 2018, οπότε ο πλανήτης θα βρίσκεται σε θέση «περηλιακής αντίθεσης», δηλαδή θα βρίσκεται στην ελάχιστη απόστασή του από τη Γη και τον Ήλιο ταυτόχρονα, κάτι που συμβαίνει κάθε 15 με 17 χρόνια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500080740

CERN: Πείραμα για τη σπορά νεφών αμφισβητεί όλα τα κλιματικά μοντέλα Τις τελευταίες δεκαετίες έχει παρουσιαστεί σημαντική πρόοδος στη μελέτη αλλά και στη χειραγώγηση των καιρικών φαινομένων. Η σπορά νεφών συνήθως χρησιμοποιείται ως τεχνική για την πρόκληση βροχοπτώσεων σε ξηρές περιοχές. Ωστόσο, μια ανακάλυψη σχετική με τη φυσική εκδοχή της διαδικασίας αποκαλύπτει ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία για το κλίμα της Γης. Ο σχηματισμός των νεφών μπορεί να ενισχυθεί από μια χημική ουσία που εκλύουν τα δέντρα. Δύο ξεχωριστά πειράματα απέδειξαν ότι κάποια συγκεκριμένα μόρια που απελευθερώνουν τα δέντρα μπορούν πράγματι να σπείρουν νέφη. Εάν τα συμπεράσματα αυτών των μελετών επιβεβαιωθούν τότε η νεφοκάλυψη του ουρανού κατά την Προβιομηχανική Εποχή θα ήταν συχνότερη και πυκνότερη σε σχέση με σήμερα. Κάτι τέτοιο υποδηλώνει επίσης ότι οι κλιματικές μελέτες έχουν υποτιμήσει το ρόλο των νεφών στη διαμόρφωση του προβιομηχανικού Κλίματος, αλλά και ότι η Κλιματική Αλλαγή εξελίσσεται με βραδύτερους ρυθμούς από αυτό που πιστεύουμε. Το ενδιαφέρον πείραμα με το ακρωνύμιο CLOUD (Cosmics Leaving OUtdoor Droplets) πραγματοποιήθηκε στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών (CERN) και έδωσε δύο ξεχωριστές δημοσιεύσεις, η πρώτη στο επιστημονικό περιοδικό «Nature» και η δεύτερη στο «Science». Ο σχηματισμός των νεφών και ο ρόλος τους για το Κλίμα Μέχρι σήμερα, η ανάπτυξη ορισμένων σχηματισμών νεφών αποδιδόταν στην απελευθέρωση θειικού οξέος στην ατμόσφαιρα, μιας ουσίας που παράγεται από την καύση ορυκτών καυσίμων και η οποία θεωρείται ότι συμβάλλει στη σπορά νεφών, ιδιότητα που συνυπολογίζεται στα ιστορικά αρχεία που αποτελούν τη βάση για την ανάπτυξη κλιματικών μοντέλων. Αντιθέτως, το πείραμα CLOUD ανακάλυψε ότι οι ατμοί βιογενούς προέλευσης αποτελούν το «κλειδί» για την περαιτέρω ανάπτυξη των νεοσχηματισμένων σωματιδίων σε μεγέθη κατάλληλα (50 έως 100 νανομέτρα) για τον σχηματισμό νεφών. Τα νέφη σε μεγάλο βαθμό αποτελούνται από παγοκρυστάλλους ή μικροσωματίδια νερού σε υγρή μορφή. Όμως, για τον σχηματισμό των νεφών πρέπει αυτή η υγρασία να συμπυκνωθεί γύρω από έναν πυρήνα. Τον πυρήνα αυτόν αποτελούν τα αερολύματα που πηγάζουν από διάφορες πηγές στο έδαφος, το νερό και την ατμόσφαιρα. «Αυτά είναι τα σημαντικότερα αποτελέσματα που έχουμε λάβει έως τώρα από το πείραμα CLOUD,» δήλωσε ο επικεφαλής του πειράματος Γιάσπερ Κίρκμπι, φυσικός του CERN και ερευνητής του Ινστιτούτου Ατμοσφαιρικών και Περιβαλλοντικών Ερευνών του Πανεπιστημίου Γκαίτε της Φρανκφούρτης. «Εισάγοντας την πυρηνοποίηση και την ανάπτυξη αερολυμάτων βιογενούς προέλευσης στα κλιματικά μοντέλα, θα κατανοήσουμε καλύτερα την επίδραση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στα νέφη και στο κλίμα» πρόσθεσε. Η Διακυβερνητική Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) θεωρεί ότι η δημιουργία και η περαιτέρω αύξηση των αερολυμάτων και των νεφών από την Προβιομηχανική Εποχή αποτελεί μια από τις σημαντικότερες πηγές αβεβαιότητας στα κλιματικά μοντέλα. Το πείραμα CLOUD σχεδιάστηκε από το 2009 ακριβώς με στόχο την κατανόηση του τρόπου δημιουργίας και ανάπτυξης των αερολυμάτων στην ατμόσφαιρα και της επίδρασής τους στα νέφη και στο Κλίμα της Γης. Κοσμικές ακτίνες Το πείραμα ανακάλυψε επίσης ότι τα ιόντα κοσμικών ακτίνων που προέρχονται από τον γαλαξία μας, ενισχύουν σημαντικά τον ρυθμό παραγωγής βιογενών σωματιδίων, κατά δέκα έως 100 φορές σε σχέση με την παραγωγή σωματιδίων εν απουσία ιόντων. Αυτή η ανακάλυψη σημαίνει ότι οι κοσμικές ακτίνες ίσως έπαιξαν σημαντικότερο ρόλο στη δημιουργία αερολυμάτων και νεφών στην προβιομηχανική εποχή σε σύγκριση με τη σημερινή μολυσμένη ατμόσφαιρα. Πώς έγινε το πείραμα Το πείραμα CLOUD διενεργήθηκε μέσα σε έναν ειδικό θάλαμο ύψους τριών μέτρων θωρακισμένο με ανοξείδωτο χάλυβα, στον οποίο η ατμόσφαιρα μπορεί να προσομοιωθεί με ακρίβεια. Έτσι, η δημιουργία και ανάπτυξη των αερολυμάτων και των νεφών που αυτά προκαλούν, μπορούν να μελετηθούν σε αυστηρά ελεγχόμενες ατμοσφαιρικές συνθήκες, όπου οι ανεπιθύμητοι ρύποι είναι λιγότεροι από έναν στο τρισεκατομμύριο. Το πείραμα χρησιμοποιεί μια δέσμη από το Σύγχροτρον Πρωτονίων του CERN για την προσομοίωση των κοσμικών ακτίνων (σωματιδίων που, προερχόμενα από το διάστημα, βομβαρδίζουν ασταμάτητα τη Γη). Η συνεργασία του πειράματος περιλαμβάνει 21 ινστιτούτα. Τα συμπεράσματα Μια πιθανή συνέπεια των ευρημάτων του CLOUD, είναι ότι ίσως η Γη να μην θερμαίνεται τόσο γρήγορα, όσο είχε υποτεθεί. Αν το κλίμα του πλανήτη μας είναι λιγότερο ευαίσθητο στην αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα, όπως δείχνει το πείραμα, τότε οι μελλοντικές θερμοκρασίες μπορεί να μην ανέβουν με τον προβλεπόμενο ρυθμό. Ήδη οι ερευνητές μελετούν ποιες επιπτώσεις μπορεί να έχουν τα νέα ευρήματα για τα νέα κλιματικά μοντέλα. http://www.pronews.gr/portal/20160531/epistimes/cern-peirama-gia-ti-spora-nefon-amfisvitei-ola-ta-klimatika-montela

Θανάσης Οικονόμου: η αποστολή στον πλανήτη Αφροδίτη. Για το μέλλον μιας ιδέας που «γεννήθηκε» πριν δέκα χρόνια, την κατασκευή ενός αστεροσκοπείου στο Όρλιακα Γρεβενών, μίλησε στην Κοζάνη, όπου βρέθηκε, ο επιφανής Έλληνας αστροφυσικός -senior scientist του Εργαστηρίου Αστροφυσικής και Διαστημικής Έρευνας του Πανεπιστημίου του Σικάγο- Θανάσης Οικονόμου, ένας από τους πέντε επιστήμονες που θα συνεργαστούν με Ρώσους για την προετοιμασία μιας μεγάλης αποστολής, το 2025, στον πλανήτη Αφροδίτη. Ο κ. Οικονόμου μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το πρώτο ταξίδι τού ανθρώπου στο Άρη, για τις «διαστημικές σχέσεις» ΗΠΑ και Ρωσίας και τη συνεργασία τους στην προετοιμασία της αποστολής στην Αφροδίτη, για την επιτυχία του δορυφόρου «Ροζέτα» και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος να προσγειώσει σκάφος πάνω στον κομήτη Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο. Αναφέρθηκε ακόμη στην «επιστημονική μετανάστευση» των Ελλήνων και μοιράστηκε την εμπειρία του, όταν προσπάθησε να βοηθήσει στη μεταρρύθμιση των ελληνικών πανεπιστημίων. Τέλος, μίλησε με παράπονο για την ελληνική γραφειοκρατία, στην οποία σκοντάφτει η προσπάθεια δημιουργίας του Εκπαιδευτικού Αστρονομικού Πάρκου στον Όρλιακα Γρεβενών. Η «Ροζέτα» εκτοξεύθηκε το 2004 και έφτασε στον κομήτη 67Ρ/Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο τον Αύγουστο του 2014. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους απελευθέρωσε το διαστημικό όχημα προσεδάφισης Philae στην επιφάνεια του κομήτη. Το όχημα έφερε ένα όργανο μέτρησης που είχε τοποθετήσει ο Θανάσης Οικονόμου. Η αποστολή είχε προγραμματιστεί αρχικά να διαρκέσει έως το τέλος του Δεκεμβρίου 2015, αλλά η επιστημονική επιτροπή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος έδωσε έγκριση να συνεχιστεί έως τα τέλη Αυγούστου 2016. Σε ποιο ακριβώς σημείο βρίσκεται η αποστολή της Rοζέτας στον κομήτη; Η προσεδάφιση του Philae δεν πήγε πολύ καλά. Η κάψουλα προσπάθησε να προσεδαφιστεί στην επιφάνεια του κομήτη «67Ρ/Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο». Από τον θάλαμο ελέγχου στη Γερμανία παρακολουθούσαμε την προσεδάφιση και όλα έδειχναν ότι πήγαιναν καλά. Τελικά δεν πήγαν όλα πολύ καλά, γιατί τα δύο συστήματα που ήταν πάνω στο σκάφος και έπρεπε να γαντζωθούν πάνω στον κομήτη δεν εργάστηκαν πολύ καλά και έτσι η κάψουλα έκανε αναπηδήσεις στο κενό. Η πρώτη αναπήδηση διήρκησε δύο ώρες, η δεύτερη λιγότερο έως ότου σταθεροποιηθεί στον κομήτη. Προσεδαφίστηκε σε μια χαράδρα, αλλά παρόλα αυτά βρισκόταν σ΄επαφή με τον δορυφόρο, τη «Ροζέτα», που ήταν σε τροχιά γύρω από τον κομήτη και άρχισε να μας δίνει πληροφορίες. Πολλά όργανα που ήταν πάνω στο σκάφος εργάστηκαν κανονικά, έβγαλαν φωτογραφίες από την επιφάνεια του κομήτη, έστελναν δεδομένα και συνέχισαν να εργάζονται για πολλές ώρες έως ότου τέλειωσαν οι μπαταρίες. Οι μπαταρίες ήταν προγραμματισμένες να γεμίζουν από το φωτοβολταϊκά που ήταν πάνω στο σκάφος, αλλά επειδή είχε πέσει σε χαράδρα είχε πολύ λίγη ώρα επαφή με τον Ήλιο. Έτσι, οι μπαταρίες δε κατάφεραν να φορτίσουν. Αργότερα πιστέψαμε ότι όταν ο κομήτης θα πλησίαζε περισσότερο προς τον Ήλιο, θα ήταν καλύτερα τα αποτελέσματα, αλλά η βελτίωση του τρόπου της φόρτισης των μπαταριών δεν ήταν η επιθυμητή. Η αποστολή συνεχίζεται κανονικά, αλλά ο κομήτης απομακρύνεται από τον Ήλιο. Ωστόσο, εξακολουθεί να μας δίδει πληροφορίες. Επειδή όμως οι αποστάσεις έχουν αρχίσει και γίνονται πολύ μεγάλες και η απομάκρυνση από τον Ήλιο δεν επιτρέπει την φόρτιση του σκάφους με ενέργεια θα μειωθούν πολύ γρήγορα και οι πληροφορίες, που λαμβάνουμε. Έτσι η αποστολή τις πρώτες ημέρες του επόμενου μήνα θα τερματιστεί. Ο δορυφόρος που στρέφεται γύρω από τον κομήτη και μας μετέφερε ως τώρα τις πληροφορίες από το Philae θα προσεδαφιστεί πάνω στον κομήτη και έτσι θα τελειώσει και η αποστολή της Ροζέτας. Γιατί δεν επιστρέφει ο δορυφόρος; Υπάρχουν σχέδια και ιδέες για αποστολές, να φτάσουμε σε κάποιον κομήτη, να μελετήσουμε την ύλη του και το σκάφος να επιστρέψει με το υλικό στην γη, προκειμένου να μελετηθούν τα ευρήματα στα εργαστήριά μας. Η προσεδάφιση του δορυφόρου στον κομήτη είναι μέρος του πειράματος για να μας χρησιμεύσει ως εμπειρία στις επόμενες αποστολές. Υπάρχουν σχέδια για συμμετοχή σας σε προγράμματα και αποστολές στον Άρη; (Γελάει) Σήμερα είμαι ογδόντα ετών. Η ηλικία μου δεν θα μου επέτρεπε συμμετοχή σε μελλοντικές αποστολές. Όμως ανεξάρτητα από μένα, οι αποστολές θα συνεχιστουν τόσο στον Άρη όσο και σε άλλα ουράνια σώματα του ηλιακού μας συστήματος. Εάν είμαι σε καλή υγεία θα προσπαθήσω να προσφέρω όσο μπορώ. Να σας πω ότι το 2001 είχα έτοιμο ένα όργανο για μια αποστολή της Ιαπωνίας σ΄έναν αστεροειδή. Αυτή ήταν η αποστολή της Ιαπωνίας, στην οποία είχε συμφωνήσει να συμμετάσχει και η ΝΑΣΑ. Όμως, για διάφορους λόγους, η ΝΑΣΑ αποφάσισε να καταργήσει τη δική της συμμετοχή και σ΄ εμένα έμεινε το όργανο. Πρόσφατα με ρώτησαν από τη ΝΑΣΑ εάν το όργανο υπάρχει και εάν είναι σε κατάσταση ετοιμότητας, ώστε να χρησιμοποιηθεί σε για κάποια αποστολή. Ακόμη δεν ξέρω για πού, αλλά γίνονται κάποιες προσπάθειες. Ετοιμάζεστε για το εγχείρημα αποστολής στην Αφροδίτη; Υπάρχει συνεργασία της Ρωσίας με τη ΝΑΣΑ για μια αποστολή στην Αφροδίτη. Η ΝΑΣΑ επέλεξε πέντε επιστήμονες για να συνεργαστούν από κοινού με τους Ρώσους συναδέλφους τους, στην προετοιμασία της αποστολής. Ανάμεσα στους πέντε ειδικούς της ΝΑΣΑ θα είμαι και εγώ. Έτσι έχω αρχίσει να πηγαίνω στη Μόσχα για την προετοιμασία αυτής της αποστολής. Τι προβλέπει αυτή η αποστολή; Αναμένεται να πραγματοποιηθεί το 2025 και προβλέπει την εξερεύνηση της Αφροδίτης. Στο παρελθόν οι Ρώσοι είχαν μεγάλες επιτυχίες με τις αποστολές στην Αφροδίτη, ενώ με τις αποστολές στον Άρη δεν τα πήγαν καλά. Θέλουμε να συνεχίσουμε την εξερεύνηση της Αφροδίτης, γιατί δεν έχουμε τις πληροφορίες που χρειάζονται για να κατανοήσουμε την εξέλιξη των πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα. Τις πληροφορίες αυτές μπορούμε να λάβουμε μόνο με αποστολές. Πώς οργανώνεται αυτή την αποστολή και τι δυσκολίες αντιμετωπίζετε; Η ιδέα είναι να υπάρχει ένα σκάφος που να μπορεί να εργαστεί κάτω από τις συνθήκες που επικρατούν στην Αφροδίτη. Οι συνθήκες είναι τρομακτικές. Η θερμοκρασία στην επιφάνεια του πλανήτη είναι στους 500 βαθμούς Κελσίου και η ατμόσφαιρα είναι 100 φορές πιο πυκνή από αυτή της Γης. Καταλαβαίνει κανείς ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να αντέξει ο εξοπλισμός για μεγάλο χρονικό διάστημα. Υπολογίζουμε, λοιπόν, σε λίγες ώρες να καταφέρουμε να πάρουμε τις πληροφορίες και τα στοιχεία από την Αφροδίτη για να έχουμε μια διαφορετική εικόνα από τη σημερινή γι αυτόν τον πλανήτη. Βρισκόμαστε κοντά στην αποστολή ανθρώπου στον Άρη; Ο Άρης είναι ο πιο ενδιαφέρων πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος. Έχουμε πραγματοποιήσει 43 αποστολές εκ των οποίων τα 2/3 έχουν αποτύχει. Τελευταία αποστολή ήταν μόλις τον Μάρτιο του 2016. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος έχει στείλει ένα διαστημόπλοιο, που θα περιστρέφεται γύρω από τον Άρη και θα προσπαθήσει να προσεδαφιστεί στην επιφάνειά του. Δεν είναι εύκολες αυτές οι αποστολές. Το ενδιαφέρον όλων των επιστημόνων τού διαστήματος είναι πολύ μεγάλο, γιατί ο Άρης θα είναι ο πρώτος πλανήτης που θα επισκεφθεί ο άνθρωπος. Προτού γίνει όμως αυτό, θα γίνουν πολλές άλλες αποστολές, ώστε να επιτευχθεί στο τέλος η επανδρωμένη αποστολή στον πλανήτη. Το 2020 σχεδιάζουμε να σταλούν διαστημόπλοια που θα πάρουν δείγματα από την επιφάνεια του πλανήτη και στα πλαίσια της εξάσκησης θα επιστρέψουν στη Γη για να δούμε πώς είναι το όλο εγχείρημα της επιστροφής. Η αποστολή στον Άρη διαρκεί τρία χρόνια. Χρειάζονται επτά με εννέα μήνες για να φτάσει εκεί ο άνθρωπος και άλλους τόσους για να επιστρέψει. Όμως, χρειάζεται και διάστημα ενός έτους για να συντονιστούν οι τροχιές του Άρη και της Γης, ώστε να μπορέσουν οι αστροναύτες να επιστρέψουν. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Πρέπει να εξασφαλίσουμε τροφή, οξυγόνο και καύσιμα για την επιστροφή. Η γνώμη μου είναι ότι η ευκολότερη λύση είναι η μη επανδρωμένη πτήση που θα μπορεί να μεταφέρει τα υλικά, τα οποία χρειάζεται ο άνθρωπος -καύσιμα και οξυγόνο- ή ακόμη και κάποια να τα παράγει εκεί. Αυτό θα πάρει πολύ χρόνο. Οι πρώτες αποστολές που μπορεί να γίνουν θα είναι από το 2030-40. Υπάρχουν όμως και άλλες δυσκολίες, που δεν είναι εύκολο να βρεις πάντα λύσεις. Όπως το πρόβλημα της ακτινοβολίας. Εδώ προστατευόμαστε από τις διάφορες ακτινοβολίες από την ατμόσφαιρα και το μαγνητικό πεδίο της Γης. Εκτός Γης δεν έχεις καμία τέτοια προστασία. Έτσι, οι αστροναύτες, εάν γίνει κάτι στον Ήλιο, θα είναι απροστάτευτοι. Θα είναι πολύ επικίνδυνο για τη ζωή τους. Για τη διαστημική έρευνα στην Ελλάδα τι λέτε; Η Ελλάδα είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος από το 2005. Δεν γνωρίζω περισσότερες λεπτομέρειες για τη συμμετοχή της, αλλά αρκετοί Έλληνες επιστήμονες εργάζονται στον Οργανισμό στην Ολλανδία. Έχουμε πολλούς επιστήμονες μετανάστες στο εξωτερικό; Δυστυχώς και λυπούμαι πολύ γι αυτό που συμβαίνει. Παρακολουθώ την κατάσταση, όπου φωτισμένα μυαλά αναζητούν εργασία στην Ευρώπη, τον Καναδά, τις ΗΠΑ και αλλού. Πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα για να διορθωθεί η κατάσταση, που να επιτρέπει να γίνει ανάπτυξη. Προς το παρόν είναι μεγάλη ζημιά για τη χώρα. Τι εντυπώσεις έχετε από τη συμμετοχή σας στην επιτροπή «σοφών» για τα πανεπιστήμια; Κάποτε προσπάθησα να βοηθήσω με τη συμμετοχή μου σε μια επιτροπή που αποτελείτο από γνωστούς καθηγητές, οι οποίοι εργάζονταν σε πανεπιστήμια και ερευνητικά ινστιτούτα στο εξωτερικό. Υπουργός Παιδείας εκείνη την εποχή ήταν η Μαριέττα Γιαννάκου. Κάναμε προτάσεις για το τι πρέπει να αλλάξει στα ελληνικά πανεπιστήμια. Δεν τις πήραν και τόσο πολύ υπ όψιν τους. Κάποιοι μας κακομίλησαν, μας φέρθηκαν άσχημα, μας έλεγαν «τι θέλετε εσείς από το εξωτερικό κι ανακατεύεστε στα δικά μας ζητήματα; Εσείς δεν τα ξέρετε, γιατί ζείτε αλλού». Είναι αλήθεια ότι ζούμε στο εξωτερικό, αλλά ξέρουμε τι πρέπει να γίνει για ν΄αλλάξει, να προοδεύσει, το ελληνικό πανεπιστήμιο. Αυτό συνεχίζεται και σήμερα. Μεταρρυθμίσεις δεν βλέπουμε κι αυτό έχει συνέπειες για τα πανεπιστήμια. Το αστεροσκοπείο, που είχατε οραματιστεί για τους μαθητές και τους ερασιτέχνες αστρονόμους στον Όρλιακα στα Γρεβενά, θα γίνει; Βρίσκομαι στην Ελλάδα προερχόμενος από την Κύπρο, όπου οι Κύπριοι θέλουν να στήσουν ένα αστεροσκοπείο στο Τρόοδος. Οι Κύπριοι το έχουν πάρει πολύ ζεστά το θέμα. Συναντήθηκα με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας που μου υποσχέθηκε ότι θα προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς η κατασκευή του. Αυτά στην Κύπρο, εν αντιθέσει με όσα γίνονται στην Ελλάδα, με το αστεροσκοπείο που θέλουμε να κατασκευάσουμε στον Όρλιακα και που έχουν περάσει δέκα χρόνια προσπαθειών και γραφειοκρατικών διαδικασιών στα υπουργεία. Συναντηθήκαμε με τον περιφερειάρχη για να λύσουμε τα όποια προβλήματα. Δηλαδή χρειάζεται περισσότερος χρόνος για την κατασκευή του από μια… αποστολή στην Αφροδίτη; (Γέλια) Ήμουν λίγο αφελής στην αρχή, γιατί δεν ήξερα την ελληνική γραφειοκρατία που είναι τρομερή, ακαταμάχητη. Και απορώ πώς μπορεί να γίνει ένα έργο στην Ελλάδα με όλες αυτές τις δυσκολίες. Όλο το σύστημα φαίνεται να είναι σε πολύ κεντρικό επίπεδο και να λύνονται προβλήματα μόνο στα υπουργεία. Θα μπορούσαν να γίνονται πολλά πράγματα στους δήμους και να μην χρειάζονται τα υπουργεία. Πάντως, διατηρώ την αισιοδοξία μου, ότι το έργο θα προχωρήσει και στο τέλος θα νικήσουμε τη γραφειοκρατία. Εντοπίσατε… σημάδια του Θεού μέσα από τις αποστολές σας; Εμείς αυτό που κάνουμε είναι να ψάχνουμε τη γειτονιά μας στο διάστημα. Να μάθουμε όσο περισσότερα μπορούμε. Ο καθένας έχει διαφορετικούς λόγους να πιστεύει σε κάτι. Φίλοι μου, αστροναύτες που πήγαν στο διάστημα όταν τους ρώτησαν εάν εκεί που πήγαν είδαν η συνάντησαν τον θεό, είπαν «όχι». Οπότε εγώ που δεν πήγα καν στο διάστημα, δεν μπορώ να σας πω περισσότερα γι αυτό. Ο Θανάσης Οικονόμου γεννήθηκε το 1937 στον Ζιάκα Γρεβενών. Όπως λέει ο ίδιος, του άρεσε τις καλοκαιρινές νύχτες να παρατηρεί τον ουρανό από τις κορφές του Όρλιακα. Στα μέσα του εμφυλίου μαζί με άλλα παιδιά του χωριού έφυγαν από την Ελλάδα με τα πόδια, πέρασαν τα Αλβανικά σύνορα, έφτασαν στη Γιουγκοσλαβία κι έπειτα με τρένο στην Τσεχοσλοβακία. Η αγάπη του για τη Φυσική και τα Μαθηματικά ήταν ευδιάκριτη στους δασκάλους του. Τελείωσε το γυμνάσιο και σπούδασε Πυρηνική Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Πράγας. Αν και του δόθηκε η ευκαιρία να εργαστεί στη Μόσχα πήγε στις ΗΠΑ και από το 1981 εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Διεξήγαγε βασική έρευνα στην Πυρηνική Φυσική, ειδικά σε φασματόμετρα σωματιδίων άλφα και ακτίνων-Χ. Πειραματικές συσκευές του λειτουργούν επί τόπου, ή έχουν κάνει μετρήσεις, σε διάφορα σώματα του ηλιακού συστήματος (Σελήνη, Άρης, Κρόνος, αστεροειδείς και κομήτες) σε ρωσικές, αμερικανικές, ευρωπαϊκές καθώς και ιαπωνικές διαστημικές αποστολές, όπως οι Surveyor, Apollo, Viking στη Σελήνη, Pathfinder, Spirit και Opportunity στον Άρη, Cassini/Huygens στον Κρόνο και Stardust. Έχει λάβει πολλές διεθνείς διακρίσεις σε αναγνώριση της συμβολής του στη μελέτη του ηλιακού συστήματος και για τη συμμετοχή του σε διαστημικές αποστολές. Τα καλοκαίρια επισκέπτεται τη γενέτειρά του. http://physicsgg.me/2016/05/31/%ce%b8%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%83%ce%b7%cf%82-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%b7-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%bb%ce%b1/

Στο τελικό του μέγεθος το πρώτο φουσκωτό δωμάτιο της NASA. Έστω και με τη δεύτερη προσπάθεια, η NASA κατάφερε να φουσκώσει πλήρως τον πρώτο χώρο διαμονής που φτάνει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σφιχτά πακεταρισμένος για εξοικονόμηση χώρου. Το φουσκωτό δωμάτιο είναι το πρωτότυπο μιας τεχνολογίας που θα μπορούσε να προσφέρει ευρυχωρία και άνεση σε μελλοντικές, μακρινές αποστολές. Το BEAM, ένας διογκούμενος χώρος διαβίωσης που αναπτύχθηκε από την αμερικανική εταιρεία Bigelow Aerospace, έφτασε τον περασμένο μήνα στον ISS και συνδέθηκε σε θυρίδα της υπομονάδα Tranquility του Σταθμού. Παρέμεινε ξεφούσκωτο μέχρι την Πέμπτη, οπότε η NASA αύξησε την πίεση για να το φουσκώσει. Αντί όμως να διογκωθεί μέχρι τον τελικό όγκο των 13 κυβικών μέτρων, η κατασκευή κινήθηκε μόλις για λίγα εκατοστά. Η επιχείρηση τελικά επαναλήφθηκε το Σάββατο, οπότε ο αστροναύτης της NASA Τζεφ Ουίλιαμς άρχισε να ανοίγει τις βαλβίδες οκτώ δεξαμενών με πεπιεσμένο αέρα που μετέφερε το ίδιο το ΒΕΑM. Ο αέρας αφέθηκε να εισρεύσει σε ριπές ώστε η NASA να έχει το χρόνο να ανιχνεύσει τυχόν διαρροή. Δέκα λεπτά αργότερα, το δωμάτιο είχε πενταπλασιαστεί σε όγκο φτάνοντας στις τελικές του διαστάσεις, με μήκος σχεδόν τέσσερα μέτρα και διάμετρο 3,2 μέτρα. Θα περάσει πάντως τουλάχιστον μία εβδομάδα πριν εισέλθει στον νέο χώρο το πλήρωμα του ISS. Οι αραιές επισκέψεις θα συνεχιστούν τα επόμενα δύο χρόνια προκειμένου να ελεγχθεί η συμπεριφορά της κατασκευής. Στη διπλωμένη μορφή του, το BEAM καταλαμβάνει πέντε φορές μικρότερο όγκο. Οι φουσκωτοί χώροι διαμονής, λένε η NASA και η Bigelow, καταλαμβάνουν πολύ μικρότερο χώρο κατά την εκτόξευση, μειώνοντας έτσι το κόστος της δημιουργίας μεγάλων κατασκευών στο Διάστημα. Η Bigelow θα μπορούσε έτσι να συμμετάσχει στην υλοποίηση της πρώτης επανδρωμένης αποστολής στον Άρη που προγραμματίζει η NASA για τη δεκαετία του 2030. Σύμφωνα με τη Bigelow, το BEAM πληροί τις προβλεπόμενες προδιαγραφές όσον αφορά τη δομική αντοχή της νέας μονάδας και τα επίπεδα προστασίας από την κοσμική ακτινοβολία και τις προσκρούσεις μικρομετεωριτών. Όταν η διετής δοκιμή τελειώσει, το BEAM θα αποσυνδεθεί από τον ISS και θα αφεθεί να καταστραφεί φλεγόμενο στην ατμόσφαιρα. Αν τα αποτελέσματα είναι ικανοποιητικά, η Bigelow θα προχωρήσει στην ανάπτυξη της μεγαλύτερης μονάδας B330, η οποία θα προσφέρει χώρο 330 κυβικών μέτρων, 20 φορές περισσότερο από ό,τι το BEAM. Η εταιρεία ελπίζει ότι μέχρι το 2021 θα είναι έτοιμη να προσφέρει δύο μονάδες B330 στη NASA ή σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο Διάστημα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500080595 Τρίτη ασφαλής επιστροφή πυραύλου της SpaceX. Η αμερικανική ιδιωτική εταιρεία SpaceX πέτυχε την τρίτη ασφαλή επιστροφή ενός Falcon 9 μέσα σε δύο μήνες, φτάνοντας έτσι σταδιακά όλο και πιο κοντά στο στόχο των επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων. Οκτώ λεπτά μετά την εκτόξευση, το πρώτο στάδιο του πυραύλου, ύψους όσο ένα κτίριο 15 ορόφων, προσνηώθηκε κάθετα στην αυτόνομη πλωτή εξέδρα «Of Course I Still Love You» η οποία έπλεε 400 ναυτικά μίλια ανοιχτά της Φλόριντα. Κάμερα που ήταν προσαρμοσμένη στον πύραυλο κατέγραψε εντυπωσιακά στιγμιότυπα (βίντεο σε γρήγορη κίνηση). Η αποστολή είχε εμπορικό χαρακτήρα: Μετέφερε τον ασιατικό τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο THAICOM 8, βάρους τριών τόνων, και τον τοποθέτησε σε γεωστατική τροχιά πάνω από τη Γη. Με ανάρτησή του στο Twitter ο ιδιοκτήτης της SpaceX, Έλον Μασκ, έγραψε ότι η ταχύτητα προσνήωσης του πυραύλου ήταν κοντά στο μέγιστο της αντοχής του και υπήρξε «κάποιος κίνδυνος να πέσει στο πλάι». Rocket landing speed was close to design max & used up contingency crush core, hence back & forth motion. Prob ok, but some risk of tipping. — Elon Musk (@elonmusk) May 27, 2016 Η SpaceX πέτυχε την πρώτη ασφαλή επιστροφή ενός Falcon 9 τον περασμένο Δεκέμβριο, με μία ιστορική προσεδάφιση στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ. Από τότε ακολούθησαν άλλες δύο πετυχημένες απόπειρες, αυτή τη φορά σε πλωτές πλατφόρμες, στις αρχές Απριλίου και στις 6 Μαΐου. Η επιστροφή του πρώτου σταδίου των πυραύλων αυτών αποτελεί ένα τεχνολογικό επίτευγμα που υπόσχεται να μειώσει δραστικά το κόστος των διαστημικών αποστολών. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500080559 Ένα Ελληνικό «μαγνητικό χέρι» στον τελικό του διεθνή διαγωνισμού ActInSpace. Μετά από ένα δημιουργικό 24ωρο και τη συμμετοχή 12 ομάδων ολοκληρώθηκε με επιτυχία ο πρώτος Ελληνικός επιχειρηματικός διαγωνισμός ActInSpace, ένας συνδυασμός hackathon και startup contest, με τοπικό διοργανωτή το si-Cluster στις 20-21 Μαΐου. To ΑctInSpace, πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα σε 26 πόλεις παγκοσμίως, με κεντρικούς διοργανωτές την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA), τη Γαλλική Υπηρεσία Διαστήματος (CNES), και το ESA BIC Sud France και διεθνείς υποστηρικτές την Airbus Defence and Space, την Airfrance/KLM και τη Novespace. Νέοι επιστήμονες, μηχανικοί, προγραμματιστές και νέοι επαγγελματίες, δημιούργησαν μοναδικές λύσεις και προϊόντα με τη χρήση διαστημικών δεδομένων, διεκδικώντας μια θέση στον διεθνή τελικό στην Τουλούζη στις 29 Ιουνίου. Η ομάδα MaGOS είναι η ελληνική νικήτρια ομάδα που έλαβε το πολυπόθητο εισιτήριο για την Τουλούζη και θα εκπροσωπήσει τη χώρα στον διεθνή τελικό. Το προϊόν που ανέπτυξε είναι ένα «μαγνητικό χέρι» (wearable) που θα μπορεί να μεταφράζει τις προτάσεις ανθρώπων με προβλήματα ομιλίας που κάνουν χρήση της νοηματικής, με τη βοήθεια smartphone εφαρμογής. Το έναυσμα δόθηκε την Παρασκευή 20 Μαΐου με τον Frank Salzgeber Επικεφαλής του Technology Transfer Programme Office της ESA και την Agnes Paillard, Πρόεδρο του AeroSpace Valley, BIC Sud France της ESA να απευθύνουν χαιρετισμό μέσω βίντεο στον Ελληνκό διαγωνισμό. Ο Δρ. Jorge Sanchez, CSFO του Corallia και μέλος του Συντονιστικού Συμβουλίου του si-Cluster κήρυξε την έναρξη του τοπικού ActInSpace, ενώ ο πρωτοπόρος ερευνητής και παγκοσμίου φήμης ακαδημαϊκός επιστήμονας Δρ. Σταμάτιος Κριμιζής, επίτιμος Διευθυντής στο Applied Physics Laboratory του πανεπιστημίου Johns Hopkins και ο καθηγητής Βασίλειος Μακιός, General Director του Corallia τίμησαν με χαιρετισμό την έναρξη του διαγωνισμού. Κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού οι συμμετέχοντες υποστηρίχτηκαν από διακεκριμένους μέντορες τόσο από τον ακαδημαϊκό όσο και από τον επιχειρηματικό χώρο και δημιούργησαν τα δικά τους καινοτόμα προϊόντα και επιχειρηματικά σχέδια, τα οποία παρουσίασαν σε ειδική τελετή στα μέλη της επιτροπής μετά από 24 ώρες. Εκτός από την MaGOS, άλλες ομάδες που διακρίθηκαν ήταν οι Hermes, Drone2ship, Smart Weather Balloon, Orion και Uranus. "Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι τόσο για τη συμμετοχή μας στον διαγωνισμό όσο και για την κατάκτηση της 1ης θέσης. Υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός και όλες οι ομάδες είχαν ιδιαίτερα καινοτόμες και ενδιαφέρουσες προτάσεις. Ο χρόνος ήταν πιεστικός και σε ανάγκαζε να είσαι περισσότερο δημιουργικός. Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα φιλικό και οι διοργανωτές έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν για να νιώσεις φιλόξενα και άνετα. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα τους ειδικούς συμβούλους, οι οποίοι παρείχαν σημαντική βοήθεια και δίχως αυτούς δεν θα είχαμε καταφέρει τίποτα. Στον τελικό της Τουλούζης ευελπιστούμε ότι με θετική ενέργεια, διάθεση, πείσμα και εργατικότητα μπορούμε να διεκδικήσουμε ακόμα και την 1η θέση," είπαν τα μέλη της νικήτριας ομάδας MaGos, Γρηγόρης Αγριόπουλος και Γιώργος Προφητηλιώτης. "Ο διαγωνισμός δεν θα είχε κανένα νόημα αν δεν συνεχίσουμε την προσπάθεια να υλοποιήσουμε την ιδέα μας. Γι’ αυτό, σκοπεύουμε προσεχώς να συστήσουμε τη δική μας εταιρεία και με τη βοήθεια και τη συμβολή του Corallia και του si-Cluster, να προσπαθήσουμε για τον μεγάλο μας στόχο, που δεν είναι άλλος, από το να ανοίξουμε τα φτερά μας στον κόσμο της τεχνολογίας και της καινοτομίας" συμπληρώνουν. Οι ομάδες του διαγωνισμού εν δράσει δημιουργούν τα προϊόντα του ‘αύριο’Άλλα προϊόντα και λύσεις που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια του ελληνικού ActInSpace με την αξιοποίηση των διαστημικών δεδομένων, ήταν εφαρμογή για απεικόνιση μηνυμάτων στον νυχτερινό ουρανό μέσω μικροσκοπικών δορυφόρων, εφαρμογή για τον εντοπισμό θέσης ακριβείας μέσω κινητών τηλεφώνων για απεγκλωβισμό ανθρώπων, δημιουργία αερο-οχήματος για την εκτόξευση μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones) για διάσωση ανθρώπων και παροχή ιατρικής περίθαλψης σε απομακρυσμένες περιοχές, «έξυπνα μπαλόνια» για τη μετάδοση μετεωρολογικών δεδομένων ακριβείας κ.ά. Η νικήτρια ομάδα MaGos θα διαγωνιστεί στον παγκόσμιο τελικό του ActInSpace με έπαθλο μια πτήση σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας με το αεροσκάφος όπου εκπαιδεύονται οι αστροναύτες της Novespace και θα έχει τη δυνατότητα να φιλοξενηθεί στη θερμοκοιτίδα του si-Cluster στο 2-innohub, τη μοναδική θερμοκοιτίδα στην Ελλάδα με πιστοποίησης EU|BIC. Επιπλέον, όλες οι ομάδες που συμμετείχαν στο ActInSpace, ανεξαρτήτως διάκρισης, μπορούν να διεκδικήσουν ένα Voucher αξίας 100.000€ για δορυφορικά δεδομένα από την Airbus Defence and Space, καθώς και υποστήριξη για την περαιτέρω ανάπτυξη της ιδέας τους και τη δημιουργία της δικής τους start-up. "Η εμπειρία του διεθνούς διαγωνισμού ActInSpace, που για πρώτη φορά διοργάνωσε στην Ελλάδα το si-Cluster, ήταν συναρπαστική τόσο για τις συμμετέχουσες ομάδες, όσο και για όσους συνέβαλαν στην υλοποίησή του. Σε ένα διάστημα 24 ωρών δημιουργήθηκαν καινοτόμα προϊόντα και εφαρμογές, που αποτελούν έτοιμες λύσεις για την αγορά, αναδεικνύοντας το ταλέντο και την όρεξη των νέων επιστημόνων της χώρας και την ανάγκη τους να «επιχειρήσουν» καινοτομώντας." ανέφερε η Γιούλη Μεγαγιάννη, μέλος της ομάδας διαχείρισης του si-Cluster και υπεύθυνη διοργάνωσης. O εθνικός διαγωνισμός του ActInSpace υλοποιήθηκε υπό το συντονισμό του Corallia, φορέα συντονιστή του si-Cluster με την ευγενική χορηγία των μελών του si-Cluster: Alma Technologies, ESS, Planetek Hellas, GET και Prisma Electronics, την υποστήριξη της ΕΒΙΔΙΤΕ, του IEEE SB NTUA και του IEEE SB University of Patras, και την υλικό-τεχνική υποστήριξη των εταιρειών Coca-Cola 3E, Red Bull, e-food, 7L International, EY ZHN, Printfair, We Mag, Lancom, Taxibeat. Διαβάστε ολόκληρο το Δελτίο Τύπου του si-cluster σχετικά με τον Ελληνικό διαγωνισμό ActInSpace εδώ. http://www.corallia.org/el/news/press-releases/3376-si-cluster-actinspace.html http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Hena_Ellenikho_magnetikho_chheri_ston_telikho_toy_diethnhe_diagonismohu_ActInSpace

Ο Άρης έχει τις δικές του εποχές των παγετώνων. Μπορεί ο Άρης να είναι σήμερα μια απέραντη έρημος αλλά σύμφωνα με τους ειδικούς στο παρελθόν βίωσε εποχές παγετώνων η τελευταία εκ των οποίων σύμφωνα με νέα ευρήματα συνέβη πολύ πρόσφατα, πριν από μόλις 370-400 χιλιάδες έτη. Αμερικανοί επιστήμονες επιβεβαίωσαν ότι ο 'Αρης είχε κάποτε τις δικές του εποχές των πάγων, παρόμοιες με αυτές που υπήρξαν στη Γη. Η τελευταία αρειανή εποχή των πάγων εκτιμάται ότι έληξε πριν από 370.000 έως 400.000 χρόνια περίπου. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Αϊζακ Σμιθ του νοτιοδυτικού Ινστιτούτου Ερευνών στο Κολοράντο βασίζουν τις εκτιμήσεις τους στην ανάλυση στοιχείων που συνέλεξαν τα ραντάρ του δορυφόρου Mars Reconnaissance Orbiter, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον 'Αρη. H μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science». Οι κυκλικές μεταβολές στην τροχιά και στην κλίση του 'Αρη, οι οποίες επηρεάζουν την ποσότητα της ηλιακής ακτινοβολίας που πέφτει στον πλανήτη, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για την επέκταση και μετά για τη συρρίκνωση των πάγων στον 'Αρη, όπως έχει συμβεί και στη Γη. Στον Αρη το φαινόμενο είναι πιο έντονο, επειδή ο άξονας περιστροφής του μεταβάλλεται έως 60 μοίρες σε βάθος εκατοντάδων χιλιάδων έως εκατομμυρίων ετών, ενώ στη Γη η αλλαγή στην κλίση της δεν ξεπερνά τις δύο μοίρες. Αυτό έχει ως συνέπεια το αρειανό κλίμα να σημειώνει πολύ μεγαλύτερες διακυμάνσεις σε σχέση με το γήινο (στον πλανήτη μας αυτές οι περιοδικές μεταβολές λέγονται «κύκλοι Μιλάνκοβιτς»). Οι μετρήσεις δείχνουν ότι, μετά το τέλος της εποχής των πάγων, περίπου 87.000 κυβικά χιλιόμετρα έχουν σιγά-σιγά συσσωρευθεί ξανά στους πόλους του 'Αρη, κυρίως στον βόρειο. Αν ο πάγος αυτός ήταν απλωμένος σε όλη την επιφάνεια του πλανήτη, θα είχε πάχος 60 εκατοστών. Σημειωτέον ότι οι πάγοι του 'Αρη αποτελούνται τόσο από νερό, όσο και από διοξείδιο του άνθρακα. Οι πάγοι του 'Αρη παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά το 1666, αλλά μόνο 200 χρόνια μετά ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ συνειδητοποίησε ότι είναι κάτι ανάλογο με τους πολικούς πάγους της Γης. Οι τωρινές θερμοκρασίες στον 'Αρη κυμαίνονται από 20 βαθμούς Κελσίου στον Ισημερινό του τα μεσημέρια, έως μείον 153 βαθμούς Κελσίου στους πόλους του. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500080274

Οι πιο κοντινές εικόνες της επιφάνειας του Πλούτωνα. Η NASA έχει συντάξει τις πιο εντυπωσιακές και λεπτομερείς εικόνες του εδάφους του πλανήτη νάνου Πλούτωνα. Εκπρόσωπος της NASA, δήλωσε: «Αυτή που θα δείτε είναι η πιο λεπτομερής προβολή του εδάφους του Πλούτωνα, περιλαμβάνει πλέον όλες τις εικόνες υψηλής ανάλυσης που λαμβάνονται από τον αισθητήρα της NASA και το διαστημικό σκάφος New Horizons. Με μια καταπληκτική ανάλυση περίπου 80 μέτρα ανά pixel, το ψηφιδωτό δίνει στους επιστήμονες την καλύτερη ευκαιρία για να εξετάσει τις μικρές λεπτομέρειες των διαφόρων τύπων του εδάφους του Πλούτωνα, και να καθορίσει τις διαδικασίες που σχηματίζεται. http://www.pronews.gr/portal/20160528/diastima/entyposiako-oi-pio-kontines-eikones-tis-epifaneias-toy-ploytona-vinteo

Το φάσμα των βαρυτικών κυμάτων. Όπως τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα έτσι και τα βαρυτικά κύματα διαθέτουν φάσμα συχνοτήτων (ή μηκών κύματος). Κάθε «χρώμα» αποκαλύπτει διάφορα κοσμικά γεγονότα. http://physicsgg.me/2016/05/28/%cf%84%ce%bf-%cf%86%ce%ac%cf%83%ce%bc%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8e%ce%bd-%ce%ba%cf%85%ce%bc%ce%ac%cf%84%cf%89%ce%bd/

Βρέθηκαν αμινοξέα στον κομήτη του Rosetta. Συστατικά που θεωρούνται κρίσιμης σημασίας για την προέλευση της ζωής στη Γη ανιχνεύθηκαν στον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko, που εξερεύνησε και συνεχίζει να εξερευνά η Rosetta – το διαστημικό σκάφος της ESA. Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται και το αμινοξύ γλυκίνη (C2H5NO2), το οποίο συνήθως βρίσκεται στις πρωτεΐνες, και ο φώσφορος, ένα βασικό στοιχείο του DNA και των κυτταρικών μεμβρανών. Υπάρχουν θεωρίες που ισχυρίζονται πως το νερό και τα οργανικά μόρια έφτασαν στη Γη διαμέσου των αστεροειδών και των κομητών, παρέχοντας έτσι τα βασικά δομικά στοιχεία για την εμφάνιση της ζωής. Ενώ μερικοί κομήτες και αστεροειδείς είναι ήδη γνωστό ότι περιέχουν νερό σαν αυτό των ωκεανών στη Γη, τα όργανα του διαστημικού σκάφους Rosetta βρήκαν μια σημαντική διαφορά στον κομήτη 67P – τροφοδοτώντας την συζήτηση σχετικά με το ρόλο των κομητών στην προέλευση του νερού της Γης. Όμως, οι νέες αναλύσεις των δεδομένων της Rosetta δείχνουν ότι οι κομήτες θα μπορούσαν να είναι φορείς των βασικών συστατικών για τη δημιουργία ζωής όπως τα αμινοξέα. Τα αμινοξέα είναι οργανικές ενώσεις από άνθρακα, οξυγόνο, άζωτο και υδρογόνο και αποτελούν τους θεμελιώδεις λίθους των πρωτεϊνών. Το απλούστερο αμινοξύ, η γλυκίνη, βρέθηκε σε δείγματα που μετέφερε στη Γη το 2006 από τον κομήτη Wild-2, η αποστολή της NASA Stardust. Ωστόσο οι αναλύσεις των δειγμάτων αυτών εμπεριέχουν μεγάλη αβεβαιότητα εξαιτίας της πιθανής επίγειας μόλυνσης των δειγμάτων. Τώρα όμως τα όργανα του διαστημικού σκάφους Rosetta επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του αμινοξέος της γλυκίνης στην κόμη (την ατμόσφαιρα) που περιβάλλει τον πυρήνα του κομήτη. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται σαφής εντοπισμός της γλυκίνης σε κομήτη, σύμφωνα με την Kathrin Altweg, επικεφαλής ερευνήτρια του οργάνου ROSINA (Rosetta Orbiter Spectrometer for Ion and Neutral Analysis) που έκανε τις μετρήσεις. Η ανάλυση των μετρήσεων του ROSINA δημοσιεύθηκαν σήμερα στο περιοδικό Science Advances με τίτλο: «Prebiotic chemicals—amino acid and phosphorus—in the coma of comet 67P/Churyumov-Gerasimenko» http://advances.sciencemag.org/content/2/5/e1600285.full Ταυτόχρονα ανιχνεύθηκαν επίσης και μερικά άλλα οργανικά μόρια – μεθυλαμίνη και αιθυλαμίνη – από τα οποία θα μπορούσε να σχηματιστεί η γλυκίνη. Οι μετρήσεις έγιναν πριν ο κομήτης φτάσει στο πλησιέστερο σημείο από τον Ήλιο – το περιήλιό του – τον Αύγουστο του 2015. Η πρώτη ανίχνευση έγινε τον Οκτώβριο του 2014 όταν η Rosetta απείχε μόλις 10 χιλιόμετρα από τον κομήτη και η επόμενη τον Μάρτιο του 2015, όταν απείχε 30 με 15 χιλιόμετρα από τον πυρήνα του κομήτη. Η γλυκίνη παρατηρήθηκε επίσης και από απόσταση 200 χιλιομέτρων, κατά τη διάρκεια εκτινάξεων υλικού στο διάστημα, όταν ο κομήτης διέρχονταν από το περιήλιό του. Υπενθυμίζεται ότι η έρευνα θα συνεχιστεί μέχρι το διαστημικό σκάφος να συντριβεί πάνω στον κομήτη 67Ρ, κάτι που θα συμβεί τον Σεπτέμβριο του 2016. http://physicsgg.me/2016/05/27/%ce%b2%cf%81%ce%ad%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b1%ce%bd-%ce%b1%ce%bc%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%be%ce%ad%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%bf%ce%bc%ce%ae%cf%84%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-rosetta/

Επετειακός τόμος για τα 170 χρόνια του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Γιορτάζοντας τα 174 χρόνια από την ίδρυσή του και τα 170 από την πρώτη λειτουργία του, το 1846, το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών παρουσίασε τον επετειακό τόμο «Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών - 170 χρόνια προσφοράς στην έρευνα και στην κοινωνία», στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου, υπό την αιγίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Στο πλαίσιο αυτής της επετείου, το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών θα πραγματοποιήσει και άλλες εκδηλώσεις για το ευρύ κοινό, στις εγκαταστάσεις του στο Θησείο, με την έναρξη της θερινής περιόδου. Στις περισσότερες από 500 σελίδες του, ο συλλεκτικός τόμος περιέχει πολύτιμο ιστορικό, φωτογραφικό και επιστημονικό υλικό. Μέσα από αυτό, ξεδιπλώνονται οι σημαντικότερες στιγμές και περίοδοι της πορείας του Αστεροσκοπείου, παράλληλα με καθοριστικές στιγμές από την πολυτάραχη πορεία της σύγχρονης Ελλάδας. Η επίσημη παρουσίαση του τόμου πραγματοποιήθηκε από τον διευθυντή του Αστεροσκοπείου, Καθηγητή Κανάρη Τσίγκανο. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, μεταξύ άλλων και, εκπρόσωποι πολλών ιστορικών ελληνικών Ιδρυμάτων, αλλά και δύο διακεκριμένοι καλεσμένοι από το εξωτερικό: ο πρόεδρος του Αστεροσκοπείου του Παρισιού, Claude Catala, και ο διευθυντής του Αστεροσκοπείου της Βιέννης, Bodo Ziegler, οι οποίοι ανέδειξαν τη σύνδεση του Αστεροσκοπείου Αθηνών, από την ίδρυσή του έως και σήμερα, με αυτά τα δύο μεγάλα επιστημονικά Ιδρύματα, πρωτοπόρα για την εποχή τους στην επιστήμη της αστρονομίας. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την παρουσίαση της ιστορίας του Αστεροσκοπείου, μέσω θεατρικού δρώμενου από την ηθοποιό Αγγελική Δημητρακοπούλου, σε σκηνοθεσία της Αγγελικής Στελλάτου, ταξιδεύοντας το κοινό στον χρόνο μέσα από τα μάτια ενός αναγνώστη. Με πλούσιο παρελθόν, δυναμικό παρόν και πολλά υποσχόμενο μέλλον Στο φωτογραφικό και ιστορικό αυτό λεύκωμα, ο αναγνώστης ανακαλύπτει τους μύθους και την πλούσια ιστορία των ιερών λόφων των Νυμφών και της Πνύκας, όπου βρίσκεται το Αστεροσκοπείο και τα τηλεσκόπιά του, και ενημερώνεται για το πλήθος των επιστημονικών οργάνων που φυλάσσονται στο Μουσείο του, αλλά και τον πλούτο της ιστορικής του βιβλιοθήκης. Επιπλέον, αναδεικνύεται ο καθοριστικός ρόλος των ανθρώπων του Αστεροσκοπείου, που, με την εργασία και τα επιτεύγματά τους, συνεισφέρουν αδιάλειπτα τους δύο τελευταίους αιώνες στην ανάπτυξη της βασικής και εφαρμοσμένης έρευνας στη νεότερη Ελλάδα. Παράλληλα µε το πλούσιο παρελθόν του Κέντρου, ο αναγνώστης μπορεί να διακρίνει και το δυναμικό παρόν του Αστεροσκοπείου, που προοιωνίζει ένα ακόμη πιο πολλά υποσχόμενο μέλλον. Ο τόμος διαρθρώνεται σε εννέα κεφάλαια και ένα παράρτημα, το οποίο αναφέρεται σε παράλληλα γεγονότα - σταθμούς από το 1821 μέχρι και τις αρχές του 21ου αιώνα. Ιστορικά, το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών αποτελεί το αρχαιότερο Ερευνητικό Κέντρο όχι μόνο της χώρας μας, αλλά και της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η εξέλιξή του είναι συνυφασμένη με αυτήν του νέου ελληνικού κράτους, αντανακλώντας την πρόοδο στην έρευνα και τη σύνδεσή της µε τις κοινωνικές υπηρεσίες και τις ανάγκες της νεότερης Ελλάδας. Η 170άχρονη πορεία του Κέντρου σηματοδοτείται από φωτισμένους επιστήμονες με όραμα, που άνοιξαν δρόμους στη γνώση, όπως οι Καθηγητές Γ. Βούρης, Ι. Σµιτ, Δ. Αιγινήτης, Σ. Πλακίδης, Δ. Κωτσάκης, Ν. Κρητικός, Η. Μαριολόπουλος, κ.ά.. Το όραμα αυτό υλοποιήθηκε, κυρίως, χάρη σε μεγάλες χορηγίες από ευγενείς εθνικούς ευεργέτες, όπως οι Γ. και Σ. Σίνας, Α. Συγγρός, Δ. Δωρίδης, Μ. Κοργιαλένιος, κ.ά., οι οποίοι πίστεψαν στη σημασία της ανάπτυξης της έρευνας για το μέλλον τού - νεοσύστατου και φτωχού τότε - ελληνικού κράτους, καθώς και σε κορυφαίους αρχιτέκτονες, όπως οι Θ. Χάνσεν και Ε. Τσίλλερ, που σχεδίασαν και κατασκεύασαν κτήρια απαράμιλλης ομορφιάς, τα οποία στέγασαν το Ίδρυμα και τις δραστηριότητές του. Τέλος, η επιστημονική πορεία του Αστεροσκοπείου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πρώτα εκπαιδευτικά και επιστημονικά Ιδρύματα της χώρας, όπως το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, την Ακαδημία Αθηνών και τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία. http://www.naftemporiki.gr/story/1087278/epeteiakos-tomos-gia-ta-170-xronia-tou-ethnikou-asteroskopeiou-athinon

Μόσχα: Σχέδιο κατασκευής ειδικών οχημάτων για καθημερινή μεταφορά ανθρώπων στον Άρη και στη Σελήνη. Σύμφωνα με όσα διέρρευσαν από το διαστημικό πρόγραμμα της Ρωσίας, η Μόσχα έχει εκπονήσει ένα σχέδιο, βάσει του οποίου θα κατασκευαστούν ειδικά οχήματα «λεωφορεία», τα οποία θα είναι σε θέση να μεταφέρουν σε καθημερινή βάση ανθρώπους τόσο στον Άρη, όσο και στη Σελήνη. Στο δε φεγγάρι, η Ρωσία έχει σχεδιάσει την ίδρυση αποικίας, με τη δημιουργία ενός «χωριού», στο οποίο θα διαμένουν μόνιμα άνθρωποι. Όπως έγινε γνωστό, τα σχέδια για το ειδικό όχημα-λεωφορείο που θα μεταφέρει ανθρώπους στις εγκαταστάσεις που θα δημιουργηθούν στο φεγγάρι, θα έχει ως βάση τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και θα ονομάζεται «Ryov». Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της εταιρείας που έχει αναλάβει την ολοκλήρωση του έργου, οι πρώτες μεταφορές ανθρώπων θα ξεκινήσουν το 2029, αλλά μετά από προτροπή του Ρώσου προέδρου, ενδέχεται να δοθούν προς χρήση τέσσερα χρόνια νωρίτερα, δηλαδή το 2025. Το πρόγραμμα διεξάγεται με τη συνεργασία και της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, η οποία συνδράμει στην κατάκτηση του διαστήματος. Σε δηλώσεις του ένας από τους αξιωματούχους του προγράμματος, τόνισε πως η προοπτική για το φεγγάρι είναι πολύ καλή, ενώ και ο Άρης προσφέρεται για την κατασκευή βάσεων, οι οποίες θα φιλοξενήσουν ανθρώπινες κοινωνίες στο μέλλον. Η κατάκτηση του διαστήματος ξεκινά... http://www.pronews.gr/portal/20160526/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BC%CF%8C%CF%83%CF%87%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%AD%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%AE%CF%82-%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BF%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AE-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7

Ανακάλυψαν την πέμπτη δύναμη σε ουγγρικό εργαστήριο; Ισχυρισμός για άγνωστη φυσική δύναμη υποβάλλεται σε έλεγχο Το Καθιερωμένο Μοντέλο της σωματιδιακής φυσικής θα πρέπει να αναθεωρηθεί εκ βάθρων αν τελικά επιβεβαιωθούν οι «ενδείξεις» μιας πέμπτης, άγνωστης ως σήμερα θεμελιώδους δύναμης. Αν και πολλοί δηλώνουν σκεπτικοί, ο ισχυρισμός θα υποβληθεί σε εξονυχιστικό έλεγχο. Εδώ και δεκαετίες οι φυσικοί πιστεύουν ότι στο Σύμπαν υπάρχουν τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις ή «αλληλεπιδράσεις»: η βαρυτική δύναμη, η ηλεκτρομαγνητική, η ισχυρή πυρηνική (η οποία συγκρατεί τα κουάρκ από τα οποία αποτελούνται σωματίδια όπως τα πρωτόνια και τα νετρόνια) και η ασθενής πυρηνική δύναμη (η οποία ευθύνεται για τη βήτα ραδιενεργή διάσπαση). Τα τελευταία χρόνια, επισημαίνει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Nature, θεωρίες για την ύπαρξη κι άλλων δυνάμεων ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια. Βασικός λόγος είναι η αποτυχία του Καθιερωμένου Μοντέλου να εξηγήσει τη λεγόμενη σκοτεινή ύλη, ένα μυστηριώδες υλικό που αντιστοιχεί στο 80% της μάζας του Σύμπαντος. Διάφορες θεωρίες που έχουν προταθεί για τη σκοτεινή ύλη προβλέπουν την ύπαρξη εξωτικών σωματιδίων, ορισμένα από τα οποία αποτελούν φορείς υποθετικών νέων δυνάμεων. Ένα από αυτά είναι το «σκοτεινό φωτόνιο», σε αντιστοιχία με το συμβατικό φωτόνιο που δρα ως φορέας της ηλεκτρομαγνητικής δύναμης. Οι τελευταίες ενδείξεις μιας πέμπτης δύναμης έρχονται από τον Αττίλα Κραζναχόρκαϊ, ερευνητή στο Ινστιτούτο Πυρηνικής Έρευνας της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών. Τα εργαστηριακά πειράματά του αποκάλυψαν μια ανωμαλία σε αντιδράσεις ραδιενεργού διάσπασης η οποία δείχνει να φέρει την υπογραφή μιας μυστηριώδους δύναμης. Τα αναπάντεχα συμπεράσματα αναρτήθηκαν το 2015 στην υπηρεσία προδημοσίευσης ArXiv και δημοσιεύτηκαν φέτος στο έγκριτο Physical Review Letters. Τα ευρήματα όμως δεν προσέλκυσαν έντονο ενδιαφέρον μέχρι τα τέλη Απριλίου, οπότε μια αμερικανική ομάδα δημοσίευσε στο ArXiv μια ανεξάρτητη ανάλυση που έδειχνε ότι τα δεδομένα δεν έρχονταν σε αντίθεση με προηγούμενα πειράματα και θα μπορούσαν να αποτελούν ενδείξεις άγνωστης θεμελιώδους δύναμης. Το πείραμα του Κραζναχόρκαϊ δείχνει να προτείνει την ύπαρξη ενός νέου σωματιδίου, ενός «μποζονίου» με μάζα μόλις 34 φορές μεγαλύτερη από του ηλεκτρονίου. Η ομάδα του oύγγρου φυσικού βομβάρδισε με πρωτόνια έναν στόχο από Λίθιο-7, με αποτέλεσμα να σχηματιστούν ασταθείς πυρήνες Βηρυλλίου-8. Οι πυρήνες αυτοί διασπώνται αυθόρμητα, εκτοξεύοντας ζεύγη ηλεκτρονίων και ποζιτρονίων υπό γωνίες που επιβάλλονται από το Καθιερωμένο Μοντέλο. Το πείραμα αποκάλυψε ζεύγη σωματιδίων που δεν υπάκουαν σε αυτόν τον κανόνα. Οι ερευνητές εικάζουν τώρα ότι ένα απειροελάχιστο ποσοστό των πυρήνων Βηρυλλίου-8 απελευθέρωσε ενέργεια υπό τη μορφή ενός μυστηριώδους σωματιδίου, το οποίο στη συνέχεια διασπάστηκε και εκτίναξε ζεύγη σωματιδίων σε μη αναμενόμενες γωνίες. «Είμαστε πολύ σίγουροι για τα πειραματικά αποτελέσματά μας» λέει ο Κραζναχόρκαϊ, ο οποίος επανέλαβε το πείραμα αρκετές φορές τα τελευταία τρία χρόνια, και προσπάθησε να αποκλείσει κάθε άλλη εξήγηση. Αν πράγματι κατάφερε να αποκλείσει κάθε πηγή λάθους, η πιθανότητα να οφείλονται σε καθαρή τύχη τα αποτελέσματα είναι μόλις 1 στα 200 δισεκατομμύρια. Σύμφωνα με την αμερικανική ομάδα που ανέλυσε τα δεδομένα, το μυστηριώδες σωματίδιο είναι ένα «πρωτοφοβικό μποζόνιο Χ». Το υποθετικό, εξωτικό σωματίδιο θα λειτουργούσε ως φορέας μιας νέας θεμελιώδους δύναμης, η οποία θα δρούσε μόνο σε πολύ μικρές αποστάσεις, λίγες φορές τη διάμετρο ενός ατομικού πυρήνα. Οι ασυνήθιστες ιδιότητες του προτεινόμενου σωματιδίου κάνουν άλλους ειδικούς να δηλώνουν σκεπτικοί. Φαίνεται όμως ότι η ερευνητική κοινότητα δεν είναι αρκετά δύσπιστη για να αγνοήσει τα ευρήματα. Η επιβεβαίωση ή η διάψευση θα μπορούσε να έρθει εντός του έτους από δύο σημαντικές πειραματικές προσπάθειες, το πείραμα DarkLight του Εργαστηρίου Τζέφερσον στις ΗΠΑ, το οποίο αναζητά σκοτεινά φωτόνια, και το πείραμα LHCb του ευρωπαϊκού εργαστηρίου CERN. Τα αποτελέσματα μπορούν δυνητικά να φέρουν μεγάλες, πραγματικά θεμελιώδεις εκπλήξεις. http://physicsgg.me/2016/05/26/%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%ce%ad%ce%bc%cf%80%cf%84%ce%b7-%ce%b4%cf%8d%ce%bd%ce%b1%ce%bc%ce%b7-%cf%83%ce%b5-%ce%bf%cf%85%ce%b3%ce%b3%cf%81/

Τεράστιος εξωπλανήτης ανατρέπει όσα πίστευαν οι αστρονόμοι μέχρι σήμερα. Αντίθετα με την κυρίαρχη αντίληψη ότι οι μεγάλοι πλανήτες χρειάζονται πολύ χρόνο για να αποκτήσουν το μέγεθός τους, Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν τον πρώτο τεράστιο εξωπλανήτη γύρω από ένα νεογέννητο άστρο. Ο πλανήτης CI Tau b είναι τουλάχιστον οκταπλάσιος σε σχέση με τον Δία, τον μεγαλύτερο πλανήτη του δικού μας ηλιακού συστήματος, ενώ το μητρικό άστρο του, το οποίο βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού του Ταύρου, σε απόσταση περίπου 450 ετών φωτός από τη Γη, έχει ηλικία μόνο δύο εκατομμυρίων ετών. Οι ερευνητές τριών αμερικανικών πανεπιστημίων (Ράις, Τέξας και Β.Αριζόνα), καθώς και των αμερικανικών αστεροσκοπείων Λόουελ και ΜακΝτόναλντ, με επικεφαλής τον Κρίστοφερ Τζονς-Κραλ, που κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής "The Astrophysical Journal", χρησιμοποίησαν για τις παρατηρήσεις τους επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια. Εδώ και δεκαετίες οι επιστήμονες θεωρούν ότι ένας πλανήτης σαν τον Δία χρειάζεται τουλάχιστον δέκα εκατομμύρια χρόνια για να γίνει τόσο μεγάλος, οπότε ένας πολύ μεγαλύτερος εξωπλανήτης όπως ο CI Tau b, θα χρειαζόταν ακόμη περισσότερο χρόνο. Όμως το γεγονός ότι το άστρο CI Tau είναι τόσο νέο, που γύρω υπάρχει ακόμη ένας δίσκος αερίων και σκόνης, ανατρέπει την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση. Ο εν λόγω εξωπλανήτης κινείται πολύ κοντά στο άστρο του και διαγράφει μια πλήρη περιφορά κάθε εννέα μέρες (το έτος του). http://www.pronews.gr/portal/20160527/diastima/terastios-exoplanitis-anatrepei-osa-pisteyan-oi-astronomoi-mehri-simera

Βρέθηκε η μεγαλύτερη απόδειξη στην ιστορία των μαθηματικών! Είναι δυνατόν να χρωματίσουμε όλους τους ακέραιους αριθμούς είτε με κόκκινο είτε με μπλε χρώμα, έτσι ώστε να μην υπάρχει πυθαγόρεια τριάδα ακεραίων με το ίδιο χρώμα; Η επίλυση αυτής της εικασίας καταλαμβάνει χώρο 200 terabytes. (πυθαγόρεια τριάδα = αριθμοί α, β, γ που ικανοποιούν τη σχέση α2 + β2 = γ2) Ο Paul Erdös (1913 – 1996) ένας από τους σημαντικότερους μαθηματικούς του 20ου αιώνα, αλλά και από τους πιο εκκεντρικούς, συνήθιζε να προσφέρει χρηματικά βραβεία για τις λύσεις προβλημάτων που τον ενοχλούσαν. Δεν τον ένοιαζε ποιος θα τα λύσει, απλά ήθελε να λυθούν και σκέφτηκε πως ένα χρηματικό έπαθλο ήταν ο καλύτερος τρόπος για να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα. Μερικά από τα απλούστερα προβλήματά του απέφεραν μόλις ένα ή δυο δολάρια, αλλά πρόσφερε μέχρι και 10.000 δολάρια για τα προβλήματα που θεωρούσε «απελπιστικά». Το μεγαλύτερο χρηματικό έπαθλο που χρειάστηκε να καταβάλλει ποτέ ο Erdös, ήταν 1000 δολάρια. «Κάποτε με ρώτησε κάποιος τι θα γινόταν αν όλα τα προβλήματα λύνονταν διαμιάς», είπε μια φορά ο Erdös. «Θα μπορούσα να πληρώσω; Φυσικά όχι. Αλλά τι θα πάθαινε η ισχυρότερη τράπεζα αν όλοι οι πιστωτές της ζητούσαν πίσω τα λεφτά τους; Η τράπεζα σίγουρα θα χρεοκοπούσε. Ένας τραπεζικός πανικός είναι πολύ πιο πιθανός από έναν «μαθηματικό πανικό» – το να επιλυθούν δηλαδή ταυτόχρονα όλα τα προβλήματά μου». Σε όλη του τη ζωή ο Erdös πλήρωσε τρεις ή τέσσερις χιλιάδες δολάρια γι΄αυτά τα βραβεία, αλλά πολύ περισσότερα προβλήματά του παραμένουν άλυτα. Ο στενός συνεργάτης του Ron Graham και μερικοί άλλοι φίλοι του Erdös έχουν υποσχεθεί ότι θα προσφέρουν οποιοδήποτε σημαντικό ποσό σε όποιον καταφέρει να τα επιλύσει. «Πολλά από αυτά τα προβλήματα» έλεγε ο Graham, «έχουν παραμείνει άλυτα για πολύ καιρό και ίσως θα έπρεπε να αυξηθεί η τιμή τους.» Ένα πρόβλημα που παρέμενε μέχρι σήμερα άλυτο, είχε τεθεί το 1980 από τους Erdös-Graham, και η λύση του προκηρύχθηκε έναντι 100 δολαρίων. Πρόκειται για το πρόβλημα των , «μπουλιανών πυθαγόρειων τριάδων» , το οποίο απαντήθηκε από τους Marijn J. H. Heule, Oliver Kullmann, και Victor W. Marek [solving and Verifying the boolean Pythagorean] Η διατύπωση του προβλήματος: Μπορούμε να διαχωρίσουμε το σύνολο των φυσικών αριθμών Ν={1, 2, 3, 4, …} σε δυο σύνολα, τέτοια ώστε κανένα από τα δυο να μην περιέχει πυθαγόρειες τριάδες (δηλαδή τριάδες αριθμών α, β, γ που ικανοποιούν τη σχέση α2 + β2 = γ2); Ή να το πούμε διαφορετικά: Είναι δυνατόν να χρωματίσουμε όλους τους ακέραιους αριθμούς είτε με κόκκινο είτε με μπλε χρώμα, έτσι ώστε να μην υπάρχει πυθαγόρεια τριάδα ακεραίων α, β, γ (α2 + β2 = γ2) με το ίδιο χρώμα; Για παράδειγμα, στην πυθαγόρεια τριάδα 3, 4 και 5, αν τα 3 και 5 είναι χρώματος μπλε, τότε το 4 θα πρέπει να είναι κόκκινο. Το πρόβλημα των πυθαγόρειων τριάδων είναι ένα από τα πολλά παρόμοια ερωτήματα στη θεωρία του Ramsey, μια περιοχή των μαθηματικών που ασχολείται με την εύρεση των δομών που πρέπει να εμφανίζονται σε μεγάλα σύνολα. Η απόδειξη πραγματοποιήθηκε διαμέσου υπολογιστή από τους Heule et al τεστάροντας όλους τους δυνατούς χρωματισμούς των αριθμών μέχρι το 7825 και βρέθηκε ότι είναι αδύνατος ένας τέτοιου είδους διαχωρισμός. Υπάρχουν 102300 συνδυασμοί χρωματισμού των αριθμών μέχρι τον 7825, αλλά οι ερευνητές χρησιμοποιώντας διάφορες συμμετρίες και τεχνικές μείωσαν τους συνδυασμούς σε ένα τρισεκατομμύριο. Έτσι, για την διερεύνηση απαιτήθηκαν δυο ημέρες λειτουργίας του υπερ-υπολογιστή Stampede στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Η απόδειξη καταλαμβάνει 200 terabytes δεδομένων, δηλαδή περίπου όσο χώρο πιάνουν όλα τα ψηφιοποιημένα κείμενα της τεράστιας Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου των ΗΠΑ. Το προηγούμενο ρεκόρ κατείχε μια μαθηματική απόδειξη μέσω υπολογιστή (The Erdos discrepancy problem) που είχε δημοσιευθεί το 2014 και καταλάμβανε χώρο μόνο 13 gigabyte. Όμως ένα χρόνο μετά ο Terence Tao κατάφερε να λύσει το πρόβλημα με τον παραδοσιακό αναλυτικό μαθηματικό τρόπο, χωρίς υπολογιστές. Πάντως οι μαθηματικοί – Heule, Kullmann και Marek – που έλυσαν το πρόβλημα των πυθαγόρειων τριάδων, στην περίληψη της δημοσίευσής τους, φροντίζουν να αναφέρουν με νόημα … την αμοιβή που προσέφερε ο Ronald Graham πριν από δεκαετίες! Ένας από τους ερευνητές, ο Kullmann, επισημαίνει ότι η απόδειξή τους – που δεν είναι απόδειξη με την κλασική έννοια του όρου στα μαθηματικά – δεν εξηγεί τι συμβαίνει από το 7825 και μετά, κι ούτε μπορεί να μας πει αν ο συγκεκριμένος αριθμός έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία. Δεν αποκλείεται λοιπόν στο άμεσο μέλλον να εμφανιστεί ένας Terence Tao που να καταφέρει να λύσει το πρόβλημα των μπουλιανών πυθαγόρειων τριάδων με τον παραδοσιακό μαθηματικό τρόπο και να απαιτήσει το έπαθλο των 100 δολαρίων. Όλες αυτές οι αποδείξεις δεν προέρχονται από ανθρώπους, αλλά αποτελούν έργο ηλεκτρονικών υπολογιστών. Συνεπώς μόνο άλλοι υπολογιστές θα μπορούσαν να τις διαβάσουν στην ολότητά τους. Όσο κι αν μαθηματικοί έχουν πια συνηθίσει σε αποδείξεις-γίγαντες, ο μαθηματικός Ρόναλντ Γρκάχαμ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Σαν Ντιέγκο δήλωσε ότι «200 terabytes είναι κάτι απίστευτο». Ενώ άλλοι συνάδελφοί του εμφανίζονται επιφυλακτικοί κατά πόσο τέτοιες αποδείξεις μπορούν πράγματι να θεωρηθούν μαθηματικά... http://www.pronews.gr/portal/20160527/epistimes/vrethike-i-megalyteri-apodeixi-stin-istoria-ton-mathimatikon