Δροσος Γεωργιος

Η Ολυμπιακή Φλόγα θα φτάσει στο Μπαϊκονούρ τη Δευτέρα. Η δάδα με την Ολυμπιακή Φλόγα, η οποία θα μεταφερθεί στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και από εκεί στο Ανοιχτό διάστημα, θα φτάσει στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκανούρ τη Δευτέρα, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε επίσημη πηγή. Η δάδα θα μεταφερθεί από τη Μόσχα στο Καζαχστάν με αεροπλάνο An-12. Νωρίτερα είχε δημοσιοποιηθεί ότι η Ολυμπιακή δάδα θα μεταφερθεί στο Ανοιχτό διάστημα στις 9 Νοεμβρίου και θα επιστρέψει στη Γη στις 11 του μηνός. Η εκτόξευση του διαστημοπλοίου με το πλήρωμα, το οποίο θα μεταφέρει τη δάδα στο Σταθμό, έχει προγραμματιστεί για τις 7 Νοεμβρίου. Στο Μπαϊκονούρ τα μέλη του πληρώματος θα φτάσουν στις 26 Νοεμβρίου. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_19/247098287/ Η Αιθιοπία οδεύει προς το διάστημα. Η Αιθιοπία εξήγγειλε την έναρξη του πρώτου σταδίου του προγράμματος εξερεύνησης του διαστήματος. Στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού, δημιουργήθηκε το μεγαλύτερο αστεροσκοπείο της Ανατολικής Αφρικής. Βρίσκεται σε υψόμετρο 3200 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, στα όρη Εντότο και είναι εξοπλισμένο με δύο τηλεσκόπια, ένα εκ των οποίων έχει διάμετρο ενός μέτρου. Τα προσεχή χρόνια, η κυβέρνηση της Αιθιοπίας προτίθεται να διαμορφώσει διαστημική πολιτική. Ο διευθυντής του αστεροσκοπείου, Σολομόν Μπέλεϊ, δήλωσε ότι η προώθηση της επιστήμης συμβάλλει στην πρόοδο της Αιθιοπίας. Ο ίδιος εξάλλου εκφράζει την ελπίδα για ανάπτυξη του διαστημικού τουρισμού στη χώρα, κάτι που μπορεί να καταστεί συμπληρωματική πηγή εσόδων. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_19/247108210/ Η εκτόξευση της ινδικής διαστημικής συσκευής εξερεύνησης του Άρη αναβλήθηκε για μια βδομάδα. Η εκτόξευση της πρώτης ινδικής διαστημικής συσκευής εξερεύνησης του Άρη, που είχε προγραμματιστεί για τις 28 Οκτωβρίου, αναβλήθηκε για μια βδομάδα λόγω των κακών καιρικών συνθηκών στην περιοχή του Ινδικού ωκεανού, αλλά προς το παρόν η αναβολή είναι εντός του παραθύρου εκτόξευσης. Η πρώτη ινδική διαστημική συσκευή εξερεύνησης του Άρη, η συσκευή «Μανγκαλιάν», αναμένεται να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη το Σεπτέμβριο του 2014. Για να συμβεί αυτό, πρέπει η συσκευή να εκτοξευθεί από τη Γη μέχρι τις 19 Νοεμβρίου. Η συσκευή και ο πύραυλος είναι έτοιμοι για την εκτόξευση αλλά οι Ινδοί ειδικοί αντιμετωπίζουν πρόβλημα με την εξασφάλιση της επίγειας παρακολούθησης: δύο πλοία, τα οποία θα πρέπει να παρακολουθούν την πτήση του πυραύλου τα πρώτα λεπτά μετά την εκτόξευση, λόγω των κακών καιρικών συνθηκών δεν μπορούν να φτάσουν στην περιοχή έγκαιρα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_20/247190893/ Ρωσσία: Ο CEO της Avtovaz πρώτος Διοικητής της νεοσύστατης διαστημικής υπηρεσίας. Ο Igor Komarov, νυν CEO της ρωσσικής αυτοβιομηχανίας Avtovaz, θα είναι ο πρώτος Διοικητής της νεοσύστατης διαστημικής υπηρεσίας URSC (United Rocket and Space Corporation) η οποία ιδρύθηκε από τον Putin προκειμένου να βοηθήσει το έργο της ROSCOSMOS. Η URSC θα αναλάβει το κατασκευαστικό κομμάτι ελαφρύνοντας έτσι τις αρμοδιότητες της ROSCOSMOS, η εικόνα της οποίας είχε πληγεί τα τελευταία χρόνια από απανωτές αποτυχίες. Η Avtovaz είναι η εταιρεία που κατασκευάζει το διάσημο Lada. Στην θέση του CEO o Komarov είναι από το 2009 ενώ το συμβόλαιό του λήγει τον Νοέμβριο. Η Ρωσσία με την ίδρυση της URSC θα προσπαθήσει να απαλείψει τις ανεπάρκειες που υπάρχουν στον παρόντα σχεδιασμό συγκεντρώνοντας όλες τις αποφάσεις που αφορούν το κατασκευαστικό κομμάτι σε μια ξεχωριστή υπηρεσία μειώνοντας έτσι την κακή χρήση πόρων. Η νέα υπηρεσία θα εισαγάγει μια ενοποιημένη τεχνική πολιτική σε όλο το φάσμα των κατασκευαστικών δραστηριοτήτων ενώνοντας όλες τις σχεδιαστικές και κατασκευαστικές μονάδες που είναι διάσπαρτες στην ρωσσική επικράτεια. Ο Komarov είναι απόφοιτος οικονομικών της Lomonosov. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%81%CF%89%CF%83%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%BF-ceo-%CF%84%CE%B7%CF%82-avtovaz-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%82-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%B7%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82

Ηλεκτρονικός εγκέφαλος της ΙBM ζει με «ηλεκτρονικό αίμα» Η βιομηχανία ημιαγωγών θα μπορούσε να λύσει δύο από τα μεγαλύτερα προβλήματά της αν υιοθετούσε την αρχιτεκτονική του ανθρώπινου εγκεφάλου, πιστεύει η IBM. Το ερευνητικό τμήμα της εταιρείας στη Ζυρίχη παρουσίασε το πρωτότυπο ενός υπολογιστή που χρησιμοποιεί «ηλεκτρονικό αίμα» τόσο για την ψύξη του όσο και για την τροφοδοσία του με ηλεκτρική ενέργεια. «Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι 10.000 φορές πιο πυκνός και πιο αποδοτικός από οποιονδήποτε σημερινό υπολογιστή» είπε ο Δρ Μπρούνο Μίτσελ της IBM Research σε επίδειξη που παρακολούθησε και το BBC. http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-24571219 «Αυτό είναι εφικτό επειδή ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί ένα εξαιρετικά αποδοτικό δίκτυο από τριχοειδή αιμοφόρα αγγεία, το οποίο μεταφέρει θερμότητα και ταυτόχρονα μεταφέρει ενέργεια» εξήγησε. Τα σημερινά κυκλώματα από πυρίτιο πλησιάζουν τα θεωρητικά τους όρια, καθώς σύντομα θα είναι αδύνατο να μικρύνουν περισσότερο χωρίς να καίγονται από υπερθέρμανση. Η μεγάλη εκπομπή θερμότητας αποτελεί ήδη εμπόδιο σε μια προσέγγιση της IBM για τη δημιουργία «τρισδιάστατων» κυκλωμάτων, http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=417967 στα οποία τα τσιπ στοιβάζονται πάνω σε άλλα και αυξάνουν έτσι την πυκνότητα του συστήματος. Αναγκαστικά, τα περισσότερα σημερινά κυκλώματα είναι «δισδιάστατα», απλωμένα δηλαδή σε μια επίπεδη επιφάνεια ώστε να έρχονται σε επαφή με τον αέρα και να ψύχονται καλύτερα. Η χρήση του «ηλεκτρονικού αίματος», το οποίο ψύχει τον υπολογιστή όπως το αίμα απάγει θερμότητα από τον εγκέφαλο, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει ενέργεια όπως το αίμα προσφέρει καύσιμα στους εγκεφαλικούς ιστούς, θα επέτρεπε την αύξηση της πυκνότητας των τσιπ με ταυτόχρονη μείωση της κατανάλωσης. «Σε έναν υπολογιστή, οι επεξεργαστές καταλαμβάνουν μόλις το ένα εκατομμυριοστό του συνολικού όγκου. Σε έναν εγκέφαλο, το ποσοστό ανεβαίνει στο 40%. Ο εγκέφαλός μας είναι ένα πραγματικά πυκνό αντικείμενο» επισήμανε ο Δρ Μίτσελ στον απεσταλμένο του CNET. http://news.cnet.com/8301-11386_3-57607926-76/how-ibm-is-making-computers-more-like-your-brain-for-real/ Ο Μίτσελ και οι συνεργάτες του παρουσίασαν ένα απλό σύστημα με τσιπ που φέρουν μικρά κανάλια για το ροή υγρού, με διάμετρο μόλις 100 μικρόμετρα. Το υγρό που ρέει μέσα στα κανάλια απάγει την παραγόμενη ενέργεια, όπως συμβαίνει και σε παλαιότερα υγρόψυκτα συστήματα, ταυτόχρονα όμως λειτουργεί ως παροχή ηλεκτρικού ρεύματος. Αυτό επιτυγχάνεται συνδέοντας το σύστημα με μια «μπαταρία ροής οξειδοαναγωγής βαναδίου» -ένα είδος μπαταρίας που μεταφέρει χημική ενέργεια αποθηκευμένη σε ιόντα βαναδίου. Η IBM πιστεύει ότι η νέα αυτή προσέγγιση θα είναι έτοιμη για εμπορική εφαρμογή σε περίπου μια δεκαετία. Απώτερος στόχος είναι η ανάπτυξη ενός υπερυπολογιστή ισχύος 1 petaflops (15 τετράκις εκατομμύρια πράξεις ανά δευτερόλεπτο) σε μέγεθος επιτραπέζιου υπολογιστή. Σήμερα ένα τέτοιο σύστημα καταλαμβάνει χώρο όσο μισό γήπεδο ποδοσφαίρου και καταναλώνει δεκάδες χιλιάδες watt ηλεκτρικής ενέργειας. Όπως επισήμαναν οι ερευνητές, ο υπερυπολογιστής Watson της IBM, ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που ανακηρύχθηκε πρωταθλητής στο τηλεπαιχνίδι γνώσεων Jeopardy!, http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231079647 καταναλώνει 85.000 watt. Συγκριτικά, ο εγκέφαλος των ανθρώπινων αντιπάλων του τους οποίους νίκησε μετά βίας καταναλώνει μόλις 20 watt. «Όπως οι υπολογιστές μάς βοηθούν να κατανοήσουμε τον εγκέφαλο, έτσι και η κατανόηση του εγκεφάλου θα μας βοηθήσει να αναπτύξουμε καλύτερους υπολογιστές» σχολίασε ο Ματίας Κάιζερσβερτ, διευθυντής της IBM Research στη Ζυρίχη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231269942

NASA: Ο κίνδυνος σύγκρουσης με τον αστεροειδή 2013 TV135 διαπιστώθηκε να είναι τετραπλάσιος. Ο κίνδυνος να συγκρουστεί ο αστεροειδής 2013 TV135 με τη Γη το 2032 είναι τετραπλάσιος απ’ ότι θεωρούταν προηγουμένως. Σύμφωνα με τις τελευταίες παρατηρήσεις, η πιθανότητα της σύγκρουσης υπολογίζεται ως 1 προς 14000. Η προηγούμενη εκτίμηση ήταν 1 προς 63000. Σχετικά στοιχεία παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα της NASA αφιερωμένης στους αστεροειδείς. Όμως παρ’ όλα αυτά ο κίνδυνος της σύγκρουσης παραμένει να είναι πολύ χαμηλός, η πιθανότητα ότι ο αστεροειδής μεγέθους 400 μέτρων θα παρακάμψει επιτυχώς τη Γη έχει μειωθεί κατά μερικά χιλιοστά του ενός τοις εκατό, από 99,998% σε 99,992%. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_20/247192327/ Η Roscosmοs ετοιμάζεται για την αντιμετώπιση αστεροειδών. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε την ανάληψη μιας νέας αποστολής: Αυτής της αντιμετώπισης αστεροειδών. Η ανακοίνωση ήρθε δια χειλέων του ίδιου του διευθυντή της Roscosmos του Oleg Ostapenko ο οποίος διευκρίνισε πως ήδη έχουν πραγματοποιηθεί συναντήσεις με ειδικούς της ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών για να συζητήσουν το πρόγραμμα αντιμετώπισης των αστεροειδών και «είναι ένα ενδιαφέρον πρόγραμμα» είπε ο Ostapenko.(Ο νέος Διοικητής της Roscosmos.) Η ανίχνευση και η αντιμετώπιση αστεροειδών είναι μια πολύπλοκη δουλειά, είπε ο διευθυντής της Roscosmos ο οποίος πρόσθεσε πως ίσως χρειαστεί και τη συνεργασία από των ρωσικών διαστημικών δυνάμεων. «Το θέμα μπορεί να λυθεί στο πλαίσιο δυνατοτήτων της χώρας μας» είπε ακόμη ο Ostapenko. Η ανακοίνωση της Roscosmos έρχεται λίγες ημέρες μετά από την αποκάλυψη ενός αστεροειδή διαμέτρου 410 μέτρων ο οποίος σύμφωνα με τις εκτιμήσεις Ρώσων αλλά και Ιαπώνων ειδικών μπορεί να συγκρουστεί με τη Γη το 2032. Οι αρχικές εκτιμήσεις των επιστημόνων μιλούν ότι ο 2013 TV135 είχε μια στις 63.000 πιθανότητες να κτυπήσει τη Γη στις 26 Αυγούστου του 2032 αν και οι ίδιοι εκτιμούν ότι θα μπορέσουν να προβλέψουν την τροχιά του με ακρίβεια τοπ 2028. Στον TV135 έχει δοθεί η βαθμονόμηση 1 από 10 στη σχετική κλίμακα του Τορίνο, αναφορικά με την καταστροφή που ενδέχεται να φέρει εάν συγκρουστεί με τον πλανήτη μας. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B7-roscosm%CE%BFs-%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%8E%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CF%8E%CE%BD Στο διάστημα τον άλλο μήνα το πρώτο «όπλο» της Γης κατά των αστεροειδών. Η γη θα αποκτήσει σύντομα το πρώτο σύστημα προειδοποίησης για αστεροειδείς που πλησιάζουν επικίνδυνα κοντά στον πλανήτη μας. Μέχρι τώρα, αυτοί οι αστεροειδείς είναι κρυμμένοι από τα τηλεσκόπια επειδή βρίσκονται κοντά στον ήλιο. Έτσι, δεν μπόρεσαν οι ειδικοί να προβλέψουν την πορεία του αστεροειδούς, βάρους 11.000 τόνων, που χτύπησε τη Ρωσία τον περασμένο Φεβρουάριο, προκαλώντας τεράστιες ζημιές και εκατοντάδες τραυματισμούς. Αυτοί οι αστεροειδείς βρίσκονται σε τροχιά ανάμεσα στη Γη και τον Ηλιο για αυτό και τα τηλεσκόπια τυφλώνονται από την ηλιακή ακτινοβολία. Οι αστεροειδείς όμως, θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνοι για τη Γη, καθώς η τροχιά τους μπορεί να διασταυρωθεί με αυτή του πλανήτη μας. Τον επόμενο μήνα, η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία θα στείλει στο διάστημα τη Γαία, ένα τηλεσκόπιο που θα βρίσκεται σε απόσταση περίπου 150 εκατ. χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης και θα κατασκοπεύει τους αστεροειδείς. Η Γαία θα «σαρώσει» το διάστημα ανάμεσα στη Γη και τον Ηλιο για να «ξετρυπώσει» τους χιλιάδες αστεροειδείς που κρύβονται εκεί. «Η Γαία θα μετρήσει όλους τους αστεροειδείς ανάμεσα σε εμάς και τον Ηλιο, οι οποίοι είναι οι πιο επικίνδυνοι γιατί δεν μπορούμε να τους δούμε», λέει στους «Sunday Times» ο Γκέρι Γκίλμορ, καθηγητής πειραματικής φιλοσοφίας στο Ινστιτούτο Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, κι ένας από τους επικεφαλής επιστήμονες στο πρόγραμμα. Το κόστος του προγράμματος ξεπερνά τα 945 εκατομμύρια ευρώ. Οταν η Γαία τεθεί σε λειτουργία, θα μπορεί να λαμβάνει τρισδιάστατες φωτογραφίες από περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο αστέρια, βοηθώντας έτσι τους αστρονόμους να προσδιορίσουν για πρώτη φορά με ακρίβεια τη θέση του πλανήτη μας στον γαλαξία. Με τον τρόπο αυτό, λένε οι επιστήμονες που θα επεξεργάζονται τα δεδομένα της Γαίας, θα έχουν επίσης, τη δυνατότητα να μελετούν με περισσότερη λεπτομέρεια τα αστέρια και να υπολογίζουν την απόσταση που τα χωρίζει από το ηλιακό μας σύστημα. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5048627/sto-diasthma-ton-allo-mhna-to-prwto-oplo-ths-ghs-kata-twn-asteroeidwn/

Το τηλεσκόπιο Kepler ανακαλύπτει το πρώτο «λοξό» πλανητικό σύστημα. Αστρονόμοι που ανέλυσαν παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler έμειναν «έκπληκτοι» όταν ανακάλυψαν ένα σύστημα του οποίου οι πλανήτες περιφέρονται γύρω από το μητρικό τους άστρο με μεγάλη κλίση. Οι πλανήτες του δικού μας Ηλιακού Συστήματος σχηματίστηκαν από έναν λεπτό, επίπεδο δίσκο αερίου και σκόνης γύρω από το νεογέννητο Ήλιο. Έκτοτε περιφέρονται όλοι περίπου στο ίδιο επίπεδο, το οποίο περνά από τον ισημερινό του Ήλιου. Η τροχιά της Γης, για παράδειγμα, σχηματίζει γωνία μόλις 7,2 μοιρών σε σχέση με τον ισημερινό του μητρικού μας άστρου. Το σύστημα του πλανήτη Kepler-56, ενός μεγάλου, γερασμένου άστρου σε απόσταση 2.800 ετών, αποδεικνύεται εντελώς διαφορετικό: οι δύο από τους τρεις πλανήτες του κινούνται σε κεκλιμένες τροχιές υπό γωνία 45 μοιρών, αναφέρουν ερευνητές της NASA στο περιοδικό Science. Το Kepler-56 είναι ένας ερυθρός γίγαντας με διάμετρο τέσσερις φορές μεγαλύτερη του Ήλιου και ακτινοβολία εννέα φορές ισχυρότερη. Οι δύο από τους τρεις πλανήτες του άστρου είχαν ανακαλυφθεί σε προηγούμενες μελέτες επειδή περνούν ακριβώς μπροστά από το άστρο, όπως το βλέπουμε από τη Γη, και προκαλούν έτσι απειροελάχιστες διακυμάνσεις της φωτεινότητάς τους. Μέχρι σήμερα όμως κανείς δεν γνώριζε ποιες γωνίες σχηματίζουν οι τροχιές των πλανητών σε σχέση με το ίδιο το άστρο. Προκειμένου να προσδιορίσει τον προσανατολισμό του άστρου, τόσο σε σχέση με τη Γη όσο και σε σχέση με τους πλανήτες του, ο Ντάνιελ Χούμπερ του Ερευνητικού Κέντρου Ames της NASA χρησιμοποίησε το Κepler για να μετρήσει μεταβολές της φωτεινότητας του ερυθρού γίγαντα. Οι μεταβολές αυτές προέρχονται από τις εσωτερικές δονήσεις του άστρου και δείχνουν να αλλάζουν ανάλογα με το αν ο παρατηρητής κοιτάζει τον ισημερινό ή τους πόλους του άστρου. Η ανάλυση αποκάλυψε ότι ο άξονας περιστροφής του άστρου σχηματίζει γωνία 45% με το επίπεδο περιφοράς των δύο εσώτερων πλανητών. «Ήταν μεγάλη έκπληξη» σχολιάζει ο Χούμπερ. Γιατί όμως είναι τόσο λοξό το σύστημα του Κepler-56; Την απάντηση έδωσε το μεγάλο οπτικό τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη, το οποίο μέτρησε την ταχύτητα με την οποία το άστρο κινείται στο Διάστημα. Οι μετρήσεις αυτές αποκάλυψαν την ύπαρξη ενός τρίτου, πολύ μεγαλύτερου πλανήτη, ο οποίος κινείται σε μεγάλη απόσταση από το άστρο σε μια επίσης κεκλιμένη τροχιά. Η εξήγηση που προκύπτει είναι ότι η βαρυτική έλξη του γιγάντιου πλανήτη επηρεάζει τις τροχιές των δύο μικρότερων πλανητών και τις διατηρεί σε αυτό το κεκλιμένο επίπεδο. Ο ίδιος ο γιγάντιος πλανήτης ενδέχεται να ακολουθεί μια κεκλιμένη τροχιά επειδή στο παρελθόν συγκρούστηκε με ένα άλλο σώμα ή επηρεάστηκε από τη βαρύτητά του. Σε κάθε περίπτωση, η ανακάλυψη δείχνει ότι τα πλανητικά συστήματα παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία και συχνά διαφέρουν σημαντικά από το Ηλιακό Σύστημα. Μέχρι σήμερα, οι μόνοι πλανήτες που είχαν βρεθεί να κινούνται σε λοξές τροχιές ήταν ελάχιστοι «καυτοί Δίες», γιγάντιοι αέριοι πλανήτες που κινούνται σε εξαιρετικά μικρή απόσταση από τα άστρα τους. Οι περισσότεροι καυτοί Δίες πιστεύεται ότι σχηματίζονται σε μεγάλες αποστάσεις αλλά αργότερα μεταναστεύουν πιο κοντά στο μητρικό άστρο. Και η μετανάστευση αυτή μπορεί να εξηγήσει την κλίση της τελικής τροχιάς τους. Ο Kepler-56 είναι το πρώτο σύστημα με πολλούς πλανήτες στο οποίο ανιχνεύονται λοξές τροχιές. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231269784 Βρίσκοντας εξωγήινους κόσμους στη Γη. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποια μέρη στη Γη μοιάζουν περισσότερο σε άλλους πλανήτες; Για μερικούς από εμάς η φαντασία του τοπίου άλλων κόσμων μπορεί να είναι απλά διασκεδαστική, ωστόσο οι επιστήμονες και οι μηχανικοί αναρωτιούνται για το τι μπορούν να μας πουν τα απόκοσμα μέρη της Γης για τους γείτονες μας, όπως η Σελήνη και ο Άρης. Η εργασία στα πιο ασυνήθιστα μέρη στη Γη μπορεί να μας βοηθήσει να προετοιμαστούμε για τις επανδρωμένες πτήσεις, τις ρομποτικές αποστολές και την αναζήτηση για ζωή πέρα από τον πλανήτη μας. Αυτά τα "ανάλογα" επιλέγονται επειδή είναι παρόμοια, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, με συγκεκριμένα πλανητικά περιβάλλοντα. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τεχνικές δοκιμές και έρευνα πριν από την προσπάθεια και τα έξοδα μιας εκτόξευσης στο διάστημα. Τα πιο εχθρικά περιβάλλοντα στη Γη είναι το σπίτι ασυνήθιστων μορφών ζωής. Με τη μελέτη αυτών των «εξτρεμόφιλων» ('extremophiles') που μπορούν να αντιμετωπίσουν την υπερβολική ζέστη , το κρύο , την πίεση ή την ακτινοβολία στη Γη, οι αστροβιολόγοι μπορούν να εξετάσουν κατά πόσο ορισμένα περιβάλλοντα στο διάστημα μπορεί να είναι το σπίτι παρόμοιων μικροσκοπικών πλασμάτων. Η ανάγκη για την εύρεση παρθένας γης, συχνά χωρίς βλάστηση, σημαίνει ότι οι αστροβιολόγοι και οι γεωλόγοι βρίσκονται συχνά σε πολύ απομακρυσμένες περιοχές. Η έρημος Ατακάμα προσφέρει σεληνιακά και αριανά χαρακτηριστικά. Προηγούμενες έρευνες για την ESA περιλαμβάνουν αποστολές στο Σβάλμπαρντ σε συνδυασμό με τη NASA. Οι ομάδες που επισκέπτονται αυτό το απομακρυσμένο νησί μακριά στο Βορρά της Νορβηγίας, περιλαμβάνουν γεωλόγους, βιολόγους και μηχανικούς, ενώ στις δοκιμές τους περιλαμβάνονται μερικά από τα όργανα που τώρα λειτουργούν στον Άρη, ενσωματωμένα στο ρομποτικό όχημα Curiosity. Μέρη όπως η έρημος Ατακάμα, που πρόσφατα χρησιμοποιήθηκε για τη δοκιμή ενός ρομποτικού οχήματος (ρόβερ) για την αποστολή της ESA, ExoMars, είναι πολύτιμα. Οι δοκιμές μπορούν να αποκαλύψουν τι είδους έδαφος μπορεί να διασχίσει ένα ρόβερ, σε τι είδους πλαγιές μπορεί να πάει πάνω και κάτω, και αν μπορεί να πάρει δείγματα από την επιφάνεια. Τα «ανάλογα» μέρη δεν είναι όλα απαγορευτικά και απρόσιτα. Μεταξύ των χρήσιμων περιοχών είναι οι κρατήρες στην Αριζόνα, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, και το ποτάμι Ρίο Τίντο κοντά στη Σεβίλλη της Ισπανίας. Ένας λεπτομερής κατάλογος των αναλόγων στη Γη για τις αποστολές στη Σελήνη και τον Άρη ανατέθηκε πρόσφατα από την ESA για να βοηθήσει τους ερευνητές. "Εξετάσαμε τι είδους ενδιαφέρουσες περιοχές υπάρχουν στον Άρη και τη Σελήνη, και πώς να βρεθεί κάτι παρόμοιο στη Γη", λέει ο Oliver Angerer, συντονιστής για την Επιστήμη της Ανθρώπινης Εξερεύνησης της ESA. "Για παράδειγμα, αν θέλετε να μελετήσετε τους σωλήνες λάβας στον Άρη ποιο είναι το πλησιέστερο ισοδύναμο στη Γη; Ανάλογα με τις απαιτήσεις της αποστολής σας μπορείτε να επιλέξετε την Ισλανδία, τη Χαβάη ή την Τενερίφη". Οι τοποθεσίες που περιλαμβάνονται στον Κατάλογο της ESA «Catalogue of Planetary Analogues», βρίσκονται διάσπαρτες σε όλες τις επτά ηπείρους και περιλαμβάνουν κρατήρες, ροές λάβας, ερήμους και τούνδρα. Ο κατάλογος βασίζεται στην εμπειρία ενός μεγάλου δικτύου των επιστημόνων που ασχολούνται με τους πλανήτες και συντάχθηκε για το Γενικό Πρόγραμμα Σπουδών της ESA από ερευνητές στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο του Ηνωμένου Βασιλείου. Περιλαμβάνει λεπτομέρειες για τα πάντα, από το πλησιέστερο πρατήριο καυσίμων έως το τι είδους επικίνδυνα άγρια ​​ζώα θα μπορούσαν να ζουν σε κοντινή απόσταση. "Είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος με την ποσότητα των πρακτικών πληροφοριών που περιλαμβάνονται. Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο έκανε μια πραγματικά εξαιρετική δουλειά από αυτή την άποψη", λέει ο Oliver. Και τι γίνεται με ένα ανάλογο του Άρη ή της Σελήνη ως προορισμό διακοπών; "Υπάρχουν πολλά μέρη σε αυτόν τον κατάλογο που θα ήθελα να επισκεφθώ", λέει ο Oliver. "Μέχρι στιγμής δεν έχω πάει στις Ξηρές Πεδιάδες (Dry Valleys) στην Ανταρκτική, οι οποίες αποτελούν μια καταπληκτική περιοχή για δραστηριότητες εξερεύνησης. Είναι ότι πιο κοντινό μπορείτε να βρείτε που να μοιάζει σε άλλο πλανήτη ενώ παραμένετε στη Γη". http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Vrhiskontas_exogheinoys_khosmoys_ste_Ge

Στο Μπαϊκανούρ ετοιμάζεται ο επόμενος Proton για εκτόξευση. Στο κοσμοδρομίου στο Μπαϊκανούρ έφτασε σήμερα ο πύραυλος φορέας Proton M μαζί με την εξέδρα εκτόξευσης Briz-M και ένα διαστημικό σκάφος δορυφορικής ραδιομετάδοσης. Έχουν ξεκινήσει οι εργασίες για την τοποθέτηση του πυραύλου, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος Roskosmos. Η εκτόξευση του πυραύλου Proton-M με το διαστημικό σκάφος Sirius FM-6 έχει προγραμματιστεί για την 20η Οκτωβρίου. Θα είναι η δεύτερη εκτόξευση Proton μετά το ατύχημα παρόμοιου πυραύλου φέτος το καλοκαίρι. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_17/246844440/ Οι μαγνητικές καταιγίδες μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στα συστήματα ελέγχου πυραύλων. Οι μαγνητικές καταιγίδες μπορούν να αποτελέσουν αιτία αποτυχημένων εκτοξεύσεων διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων, θεωρεί ο Βλαντίμιρ Κουζνετσόφ, Διευθυντής του Ινστιτούτου γήινου μαγνητισμού, ιονόσφαιρας και διάδοσης ραδιοκυμάτων με την επωνυμία του Πουσκόφ. «Κατά τη διάρκεια των μαγνητικών καταιγίδων δημιουργούνται ροές ενεργειακών σωματιδίων. Κατά την εκτόξευση ο πύραυλος διευθύνεται από το δικό του σύστημα ελέγχου. Αν σ΄αυτό το σύστημα φτάσουν σωματίδια ενέργειας και προκαλέσουν σε αυτό βλάβη, είναι άγνωστο ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει ο πύραυλος. Τέτοια φαινόμενα έχουν ήδη λάβει χώρα», - δήλωσε ο Κουζνετσόφ σήμερα Πέμπτη σε συνέντευξη Τύπου στη Μόσχα. Σύμφωνα με τον Κουζνετσόφ, τέτοιες περιπτώσεις έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια δοκιμαστικών εκτοξεύσεων αμερικανικών βαλλιστικών πυραύλων. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_17/246868433/ Οι Ρώσοι κοσμοναύτες από το 2015 θα ντύνονται με στολές από μπαμπού. Τη νέα στολή έχει παραγγείλει η πυραυλο-διαστημική εταιρία Energia. Ο εθνικός σχεδιαστής έχει προτείνει για επιλογή δυο τύπους ενδυμασίας για τους κοσμοναύτες που εργάζονται σε τροχιά – από λινάρι και από μπαμπού. Τελικά εγκρίθηκε το μπαμπού. Η νέα στολή είναι ελαφρύτερη και πιό στερεή. Π.χ., μια φανέλα από μπαμπού ζυγίζει 150 γραμμάρια έναντι των 210 γραμμαρίων της σημερινής – από βαμβάκι. Οι εργαζόμενοι στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αλλάζουν τα ρούχα τους μιά φορά το τριήμερο και μετά τα πετάνε στα άχρηστα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_17/246878361/

Κβαντικός υπολογιστής περνάει μαθηματικό τεστ αλλά δεν υπολόγισε ακόμη κάτι που να μην γνωρίζουμε! Πως μπορούμε να πούμε ότι μια μηχανή είναι ένας κβαντικός υπολογιστής; Ένας τρόπος είναι να αποδείξουμε ότι η μηχανή μπορεί να λύσει προβλήματα γρηγορότερα ή καλύτερα από οποιαδήποτε αντίστοιχη κλασική προσέγγιση. Ένα άλλο τεστ είναι να «δούμε» μέσα στη μηχανή και να αποδείξουμε ότι τα qubits μπορούν να συμπλεχτούν δημιουργώντας κβαντικές υπερθέσεις. Σύμφωνα με τους Bian et al http://arxiv.org/abs/1201.1842 για να ισχυριστούμε ότι μια συσκευή είναι κβαντικός υπολογιστής, θα πρέπει να δείξουμε ότι ικανοποιεί ένα ή και τα δυο αυτά χαρακτηριστικά. Η καναδική εταιρία D-Wave Systems είναι η πρώτη στον κόσμο που έχει λανσάρει μια εμπορική έκδοση κβαντικού υπολογιστή. Με τιμή αρκετών εκατομμυρίων δολαρίων, αγοραστές των μοντέλων πρώτης και δεύτερης γενιάς (128 και 512 κβαντικών μπιτ – qubit) μπορούν να είναι μόνο εταιρίες κολοσσοί και οργανισμοί. Τον περασμένο Μάιο, είχε λάβει μεγάλη δημοσιότητα η είδηση πως η Google σε συνεργασία με τη NASA και πανεπιστημιακούς φορείς, είχαν γίνει κάτοχοι ενός συστήματος D-Wave II. Σύμφωνα με μία έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό Physical Review Letters, http://prl.aps.org/abstract/PRL/v111/i13/e130505 επιστήμονες έθεσαν σε έναν υπολογιστή D-Wave με επεξεργαστή 128 qubit ένα δύσκολο μαθηματικό πρόβλημα, προσπαθώντας να διαπιστώσουν εάν όντως μπορούσε να ανταπεξέλθει στις υψηλές απαιτήσεις. Το πρόβλημα που κλήθηκε να επεξεργαστεί ο κβαντικός υπολογιστής, σχετίζεται με τη θεωρία Ramsey, που πήρε το όνομά της από το βρετανό μαθηματικό Frank Ramsey. Η θεωρία μελετά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μπορεί να προκύψει τάξη σε μια άτακτη κατάσταση. Για παράδειγμα, ένα από τα ερωτήματα που μπορεί να απαντήσει η θεωρία, είναι το «πρόβλημα του πάρτι». Το πρόβλημα αυτό ρωτά ποιος είναι ο ελάχιστος αριθμός καλεσμένων R(m,n) σε μία συγκέντρωση, έτσι ώστε να υπάρχουν τουλάχιστον m καλεσμένοι που γνωρίζονται μεταξύ τους, και n καλεσμένοι που δε γνωρίζονται μεταξύ τους. Η θεωρία Ramsey, μεταφέρει το πρόβλημα στη θεωρία γρυφων, και λύνει το πρόβλημα με τη χρήση αριθμών Ramsey, και αποδεικνύει πως υπάρχουν τέτοιοι αριθμοί για κάθε πρόβλημα. Σε περίπτωση που έχουμε χαμηλές τιμές των m, n, η απάντηση είναι σχετικά εύκολο να βρεθεί. Για παράδειγμα, εάν τα m και n είναι ίσα με τρία, τότε ο ελάχιστος αριθμός καλεσμένων είναι έξι. Όσο μεγαλώνουν όμως οι αριθμοί, η απάντηση είναι ολοένα και πιο δύσκολο να βρεθεί, μέχρι το σημείο όπου ακόμη και η χρήση των συμβατικών υπολογιστών είναι αδύνατο να προσφέρει τη λύση. Το σύστημα D-Wave ανταποκρίθηκε με επιτυχία στο πρόβλημα, βρίσκοντας ένα μεγάλο αριθμό αριθμών Ramsey, αλλά κανέναν που να μην έχει υπολογιστεί μέχρι σήμερα με άλλους τρόπους. Το γεγονός αυτό είναι σε πρώτη φάση ενθαρρυντικό, αλλά δεν ικανοποιεί εκείνους που ελπίζουν πως οι κβαντικοί υπολογιστές θα είναι σε θέση να λύσουν προβλήματα με εκθετική πολυπλοκότητα, ανοίγοντας ερωτήματα για το κατά πόσο η συσκευή της D-Wave μπορεί όντως να θεωρηθεί κβαντικός υπολογιστής. Ωστόσο, υπεύθυνοι της εταιρίας πιστεύουν πως το αναβαθμισμένο τους σύστημα των 2048 qubit, το οποίο θα κυκλοφορήσει το 2015, θα είναι σε θέση να υπολογίσει αριθμούς Ramsey που δεν έχουν υπολογιστεί ποτέ ξανά. http://physicsgg.me/2013/10/17/%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%bd%ce%ac%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%b7%ce%bc/

Αρειανοί οι βράχοι που έπεσαν στη Γη. Οι πλανητολόγοι έχουν κυριολεκτικά στα χέρια τους μερικά κομμάτια από τον Άρη: μετεωρίτες που βρέθηκαν στη Σαχάρα και άλλες τοποθεσίες προήλθαν όντως από τον Κόκκινο Πλανήτη όπως υποψιάζονταν οι επιστήμονες, επιβεβαιώνει οριστικά το ρομπότ Curiosity. Η απόδειξη για το διαπλανητικό πετροπόλεμο ανάμεσα στη Γη και τον γείτονά της έρχεται από το όργανο SAM του ρομποτικού γεωλόγου, το οποίο μέτρησε την αναλογία δύο σημαντικών ισοτόπων στην ατμόσφαιρα του Άρη, και διαπίστωσε ότι η αναλογία αυτή είναι ίδια με τους λεγόμενους αρειανούς μετεωρίτες. Η ταύτιση αυτή δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι οι μετεωρίτες ήρθαν πράγματι από τον Άρη -το πιθανότερο είναι ότι εκτινάχθηκαν από την επιφάνεια του πλανήτη λόγω προσκρούσεων αστεροειδών, πέρασαν εκατομμύρια χρόνια στο Διάστημα και τελικά ένα μέρος από αυτούς κατέληξαν στη Γη. Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters», http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/2013GL057763/abstract;jsessionid=9016796EC68DB161E3DF78A36D90B138.f04t03 εξετάζει την αναλογία δύο ισοτόπων του αερίου αργού, το αργό-36 και το αργό-38. Τα ισότοπα αυτά υπάρχουν στο Ηλιακό Σύστημα από το σχηματισμό τους μέχρι σήμερα. Στον Δία και τον Ήλιο, δύο σώματα που διατηρούν ως σήμερα όλο το αργό που διέθεταν κατά τον σχηματισμό τους, η αναλογία είναι περίπου 5,5 άτομα αργού-36 για κάθε άτομο αργού-38. Στον Άρη, όμως, η αναλογία αυτή έχει αλλάξει. Στα δισεκατομμύρια χρόνια ζωής του πλανήτη, το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιρας χάθηκε στο Διάστημα, παρασέρνοντας μαζί της ένα μεγάλο μέρος του ελαφρύτερου αργού-36. Η απώλεια αργού-38 ήταν μικρότερη λόγω του μεγαλύτερου βάρους αυτού του ισοτόπου. Οι αρειανοί μετεωρίτες που έχουν βρεθεί στη Γη περιέχουν μικροσκοπικές φυσαλίδες αέρα, στις οποίες η αναλογία των ισοτόπων αργού κυμαίνεται από 3,6 έως 4,5. Οι αμερικανικές αποστολές Viking που προσεδαφίστηκαν στον Άρη τη δεκαετία του 1970 είχαν μετρήσει χονδρικά την αναλογία στο 4 με 7. Η τιμή αυτή πλησιάζει τις μετρήσεις στους εν λόγω μετεωρίτες, κάτι που οδήγησε στη θεωρία της αρειανής προέλευσης. Οι μετρήσεις του SAM δείχνουν τώρα να επιβεβαιώνουν οριστικά τις υποψίες, αφού η αναλογία μετρήθηκε με ακρίβεια στο 4,2. «Πετύχαμε διάνα» σχολιάζει ο Σουσίλ Ατρέγια του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν στο Αν Άρμπορ, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης. «Η άμεση μέτρηση στον Άρη κλείνει οριστικά την υπόθεση με όλους τους αρειανούς μετεωρίτες» διαβεβαιώνει. Η μελέτη του αργού είναι σημαντική επειδή βοηθά τους πλανητολόγους να κατανοήσουν πώς ο Άρης έχασε την ατμόσφαιρά του και μετατράπηκε στην παγωμένη έρημο που βλέπουμε σήμερα. Το σημαντικό είναι ότι το αργό ανήκει στα λεγόμενα ευγενή αέρια, είναι δηλαδή χημικά αδρανές και δεν συμμετέχει σε γεωλογικές διαδικασίες. «Υπάρχουν και άλλα ισότοπα που μετρήθηκαν με το όργανο SAM και υποστηρίζουν τη θεωρία ότι ο πλανήτης έχασε την ατμόσφαιρά του» λέει ο Αλτρέγια. «Το αργό είναι η πιο ξεκάθαρη υπογραφή της ατμοσφαιρικής απώλειας επειδή είναι χημικά αδρανές και δεν αλληλεπιδρά με την αρειανή επιφάνεια ή το υπέδαφος. Ήταν μια βασική μέτρηση που θέλαμε να πάρουμε με το SAM» εξηγεί. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=535260

Νέες φωτογραφίες του κομήτη από το τηλεσκόπιο Hubble. Παρά την φιλολογία περί του αντιθέτου ο κομήτης ISON C 2012/S1 εξακολουθεί να διατηρεί τη συνοχή του με τον πυρήνα του να διακρίνεται σε σταθερή φάση αν και η απόστασή του από τον Ήλιο μειώνεται συνεχώς. http://www.cometison2013.co.uk/perihelion-and-distance/ Το παραπάνω προκύπτει από νέες φωτογραφίες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble της 9ης Οκτωβρίου στις οποίες φαίνεται ακόμη πως η κόμη του και η ουρά του εμφανίζονται ομαλές χωρίς άλλες ανωμαλίες. Ο ISON, ο οποίος ανακαλύφθηκε το Σεπτέμβριο του 2012 από το διεθνές επιστημονικό οπτικό δίκτυο (International Scientific Optical Network) ISON εξ ου και το όνομα, το οποίο βρίσκεται στο Kislovodsk της Ρωσίας θεωρείται από προέρχεται από το νέφος του Οορτ το οποίο βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από τον Ήλιο (σχεδόν 1 έτος φωτός) και θεωρείται ότι περιλαμβάνει περίπου ένα τρισεκατομμύριο πυρήνες κομητών. Σπάνια, κομήτες με υπερβολική τροχιά κατευθύνονται προς τον Ήλιο και μετά απομακρύνονται τελείως από αυτόν προφίλ που έχει ακριβώς ο ISON. Οι επιστήμονες αρχικά νόμιζαν από την πρώτη αυτή επίσκεψη του κομήτη στο ηλιακό σύστημα ότι ο πυρήνας του θα είχε θερμανθεί από τον Ήλιο σε σημείο που να είχε αρχίσει να διαλύεται αλλά από τις πρόσφατες φωτογραφίες δε φαίνεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ο ISON πρόκειται να κάνει το πιο κοντινό του πέρασμα στον Ήλιο στις 28 Νοεμβρίου και αν επιβιώσει της προσέγγισής του αυτής θα αρχίσει να απομακρύνεται από αυτόν. Από τη Γη θα γίνει καλύτερα ευδιάκριτος στις 26 Δεκεμβρίου όταν θα βρεθεί στην πιο κοντινή απόσταση από τον πλανήτη μας Βίντεο. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BD%CE%AD%CE%B5%CF%82-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B9%CE%BF-hubble

Γιγάντιος αστεροειδής βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τη Γη το 2032! Αστεροειδή διαμέτρου 400 μέτρων που κατευθύνεται προς τη Γη ανακάλυψαν ουκρανοί αστρονόμοι σε εικόνες που ελήφθησαν στο Αστεροσκοπείο της Κριμαίας. Ο αστεροειδής – ένας μικρός πλανήτης - ονομάστηκε 2013 TV135 και θεωρείται πως θα συγκρουσθεί με την Γη το 2032. Την ανακάλυψη του ουράνιου σώματος επιβεβαίωσαν το ρωσικό αστεροσκοπείο «Ka-Dar» και το ρομποτικό σύστημα τηλεσκοπίων «Master» της Μπουριατίας, καθώς και οι αστρονόμοι από την Ιταλία, τη Βρετανία και την Ισπανία. Ο πλανήτης κατατάχθηκε στην κατηγορία των “πιθανά επικινδύνων”. Αυτή τη στιγμή, η απόσταση μεταξύ της τροχιάς του και την τροχιά της Γης είναι 1.700.000 χιλιόμετρα. Βάση των υπολογισμών, ο αστεροειδής έχει πιθανότητες 1 στις 63.000 να συγκρουστεί με τη Γη, στις 26 Αυγούστου 2032. Οι αστρονόμοι θα είναι σε θέση να αξιολογήσουν καλύτερα τον κίνδυνο πρόσκρουσης καθώς και την ακριβή θέση το 2028, όπως δηλώνει στο RIA Novosti o Τιμούρ Κριάτσκο, από το Αστροφυσικό Παρατηρητήριο της Κριμαίας. «Εδώ υπάρχει ένα σούπερ πρότζεκτ για την διαστημική μας βιομηχανία» έγραψε στο twitter του ο ρώσος αναπληρωτής πρωθυπουργός Ντμίτρι Ρογκόζιν, υπεύθνος για την διαστημική αμυντική βιομηχανία της χώρας. Αξίζει να σημειωθεί πως στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου ένας αστεροειδής διαμέτρου 17 μέτρων πέρασε σε απόσταση περίπου 11 εκατ. χλμ από την επιφάνεια της Γης. Η παρατήρησή του κατέστη δυνατή μέσω του ειδικού ρομποτικού συστήματος «Master», το οποίο δημιουργήθηκε στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας. http://rbth.gr/news/2013/10/17/gigantio_asteroeidi_brisketai_se_troxia_sygkroysi_me_ti_gi_to_2032_25787.html

Ολυμπιακή φλόγα: Από τον Βόρειο Πόλο στο Διάστημα! Το ταξίδι της για τον Βόρειο Πόλο ξεκίνησε χθες η ολυμπιακή φλόγα, ενώ ήδη οι Ρώσοι κοσμοναύτες ετοιμάζονται να υποδεχτούν μια ειδικά τροποποιημένη βερσιόν της στο Διάστημα τον ερχόμενο μήνα. Η φλόγα παραδόθηκε χθες στο ρωσικό πλοίο «50 Years of Victory», το μεγαλύτερο πυρηνοκίνητο παγοθραυστικό στον κόσμο, στη διάρκεια τελετής που πραγματοποιήθηκε στην παραθαλάσσια πόλη της Αρκτικής Μούρμανσκ. Το παγοθραυστικό θα καλύψει απόσταση περίπου 3.100 μιλίων σε 15 μέρες, μεταφέροντας τη φλόγα στο βορειότερο σημείο της Γης. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Άρθουρ Τσιλιγκάροφ, Ρώσος εξερευνητής των πόλων και αντιπρόεδρος της Ρωσικής Γεωγραφικής Εταιρίας, στη διάρκεια της τελετής στο Μούρμανσκ, είναι η πρώτη φορά που η ολυμπιακή φλόγα θα ταξιδέψει στην «κορυφή του κόσμου», εκεί όπου «η έννοια του χρόνου χάνει τη σημασία της». Αξίζει να σημειωθεί ότι το ταξίδι της φλόγας τόσο στην Αρκτική όσο και στο Διάστημα τον επόμενο μήνα δεν συμπεριλαμβάνεται στη διάρκειας 123 ημερών προγραμματισμένης λαμπαδηδρομίας. Η διαστημική βόλτα της ολυμπιακής φλόγας Όσον αφορά το διαστημικό ταξίδι της φλόγας, αυτό έχει σχεδιαστεί στη λεπτομέρειά του από Ρώσους επιστήμονες έτσι ώστε ο... περίπατός της γύρω από τη Γη να πραγματοποιηθεί χωρίς προβλήματα. Όπως ανέφερε ο Σεργκέι Κρικάλεφ, επικεφαλής του Κέντρου Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών, η σβηστή ειδικά διαμορφωμένη δάδα θα έχει ένα επιπλέον κομμάτι πρόσδεσης και θα μπει σε τροχιά «βολτάροντας» γύρω από τον πλανήτη μας αρκετές φορές, συνοδευόμενη από τους κοσμοναύτες Όλεγκ Κοτόφ και Σεργκέι Ριαζάνσκι. «Η διαστημική ολυμπιακή δάδα θα είναι ακριβώς όπως αυτή της Γης, μόνο που δεν θα έχει αέριο. Εχει προστεθεί όμως ένα ειδικό στήριγμα, όπου θα στερεώνεται ένα σκοινί, ούτως ώστε να μην ξεφύγει και πετάξει μακριά», είπε ο Κρικάλεφ. Η φλόγα θα επιστρέψει στη Γη στις 11 Νοεμβρίου, για να συνεχίσει το ταξίδι της στη Ρωσία με τελικό προορισμό το Σότσι, όπου στις 7 Φεβρουαρίου του 2014 θα ανάψει τον βωμό στην τελετή έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων. http://rbth.gr/news/2013/10/16/i_olympiaki_floga_apo_ton_boreio_polo_sto_diastima_25721.html Ιράν: άλλη μια «διαστημική μαϊμού» Μέχρι το τέλος του Νοεμβρίου το Ιράν προτίθεται να εκτοξεύσει στο Διάστημα άλλο έναν πίθηκο, - ανακοίνωσε ο αναπληρωτής επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Διαστήματος Χαμίντ Φαζέλι. Το διαστημόπλοιο θα τοποθετηθεί σε τροχιά και μετά θα προσεδαφιστεί σε καθορισμένη περιοχή, χωρίς να αισθανθεί σοβαρή υπερφόρτωση ο ζωντανός οργανισμός. Η μείωση της υπερφόρτωσης κατά την ανύψωση και την προσεδάφιση είναι κυριολεκτικά το ζήτημα ζωής και θανάτου για το δεύτερο πίθηκο. Δεν είναι γνωστή ακόμα η τύχη του προκατόχου του. Στα τέλη Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, τα δελτία ειδήσεων ήταν γεμάτα από τις πληροφορίες για τη θριαμβευτική πτήση του πρώτου ιρανικού πιθήκου-«αστροναύτη». Από τα ιρανικά τηλεοπτικά κανάλια παρουσιάστηκαν φωτογραφίες του «αστροναύτη», που ανυψώθηκε σε ύψος 120 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της Γης και προσεδαφίστηκε ομαλά. Οι παρατηρητές τότε πρόσεξαν ότι οι φωτογραφίες του πιθήκου πριν και μετά την πτήση διέφεραν πολύ. Οι τρίχες ενός πιθήκου ήταν πιο σκούρες και πάνω από το μάτι του έλειπε η μεγάλη εληά. Στην αρχή η Τεχεράνη αγνοούσε όλες αυτές τις παρατηρήσεις, όμως αργότερα κατηγόρησε για όλα τους δικούς της δημοσιογράφους γιατί, όπως αποδείχτηκε, αντί του «αστροναύτη» παρουσίασαν λανθασμένα τη φωτογραφία ενός από τους αναπληρωματικούς πιθήκους. Είναι πιθανό ότι η πρώτη μαϊμού μπορούσε να πεθάνει: δεν είναι τυχαίο που ο Χαμίντ Φαζέλι μιλάει σήμερα για την υπερφόρτωση. Η εκτόξευση νέου «αστροναύτη» θα ρίξει έμμεσα φως στις προετοιμασίες του Ιράν για την επανδρωμένη πτήση, που έχει προγραμματιστεί για το 2018. Είναι, ωστόσο αμφίβολο ότι οι ειδικοί του θα καταφέρουν να μην υπερβούν τα καθορισμένα χρονικά όρια, - θεωρεί ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ: - Ως το 2018 το Ιράν δεν θα είναι ικανό να στείλει άνθρωπο στο Διάστημα. Το έργο αυτό δεν είναι εύκολο. Νομίζω ότι η προγραμματισμένη για το τρέχος έτος εκτόξευση θα βοηθήσει το Ιράν να προσαρμόσει ανάλογα το διαστημικό του πρόγραμμα. Τέτοιες προβλέψεις σχετίζονται επίσης και με την ανάπτυξη της βιομηχανίας πυραύλων της Βόρειας Κορέας, επειδή το Ιράν, συχνά δανείζεται τα σχέδια της για την κατασκευή των δικών του πυραύλων. Πολλά εξαρτώνται επίσης και από την τελειοποίηση του ιρανικού πυραύλου-φορέα Simurg, που κατασκευάστηκε πάνω στη βάση του βορειοκορεατικού πυραύλου. Ο Simurg προς το παρόν δεν είναι ικανός να τοποθετήσει σε τροχιά άνθρωπο, - παρατήρησε ο διευθυντής του Κέντρου Κοινωνικής και Πολιτικής Έρευνας Βλαντίμιρ Γιεβσέεφ. - Το Ιράν θα είναι σε θέση να πραγματοποιήσει επανδρωμένη πτήση. Άλλο είναι το αν το διαστημόπλοιό του θα ανυψωθεί στο Διάστημα και θα επιστρέψει αμέσως στη Γη ή θα κάνει μερικές περιστροφές γύρω από τη Γη. Στην πραγματικότητα το Ιράν μπορεί να ανεβεί σ΄αυτό το επίπεδο, γεγονός που θα επιβεβαιώσει την ειρηνική ανάπτυξη του διαστημικού του προγράμματος. Από την άλλη πλευρά όμως, δεν είναι όλα όσα λέει το Ιράν εφαρμόσιμα στην πράξη. Σε ό,τι δεν αμφιβάλλουν οι ειδικοί είναι η ικανότητα των Ιρανών να τοποθετούν σε χαμηλή γήινη τροχιά μικρές συσκευές. Αρχίζοντας από το 2009, έχουν εκτοξεύσει μόνοι τους τρεις δορυφόρους δικής τους κατασκευής.Το βάρος τους δεν υπέρβαινε τα 50 κιλά. Αλλους τρεις δορυφόρους, όπως ανακοινώθηκε τελευταία, σχεδιάζουν να εκτοξεύσουν πριν το ιρανικό νέο έτος (στις 21 Μαρτίου). Προς το παρόν όμως οι ειδικοί περιμένουν με ανυπομονησία τα αποτελέσματα της πτήσης του δεύτερου πιθήκου. http://greek.ruvr.ru/2013_10_16/246721939/ Εάν η Σελήνη ήταν στην τροχιά του… ISS Δείτε ένα βίντεο μιας υποθετικής περίπτωσης του πως θα φαινόταν από τη Γη εάν το φεγγάρι δεν ήταν σε απόσταση 384,400 χλμ. που είναι κανονικά (LD Lunar Distance) αλλά σε ύψος 420 χλμ. όσο είναι δηλαδή ο διεθνής διαστημικός σταθμός ISS. Στο δεύτερο βίντεο μπορείτε να δείτε πως θα φαινόταν απο τη Γη εάν στη θέση της Σελήνης υπήρχαν οι άλλοι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B5%CE%AC%CE%BD-%CE%B7-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85%E2%80%A6-iss

Συνεργασία ΗΠΑ-Ρωσίας για απειλές από το διάστημα; Την πιθανότητα συνεργασίας των δύο υπερδυνάμεων στη δημιουργία ενός κοινού πυρηνικού αμυντικού συστήματος απέναντι σε απειλές από το διάστημα όπως οι αστεροειδείς αναφέρει σε δημοσίευμά του το ρωσικό Ria Novosti. Μάλιστα όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά οι Αμερικανοί επιστήμονες θέλουν να συνεργαστούν με τους Ρώσους συναδέλφους τους για την ανάπτυξη ενός πυρηνικού αμυντικού συστήματος. «Τα τελευταία χρόνια οι υπερασπιστές της χρήσης πυρηνικών όπλων για την αντιμετώπιση απειλών από το διάστημα κερδίζουν συνεχώς έδαφος», αναφέρει το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα CPI (Center for Public Integrity) σε έγγραφο που έδωσε στη δημοσιότητα. «Η NASA δαπανά εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια κάθε χρόνο σε μελέτες χρήσης πυρηνικών όπλων και τα αμερικανικά ιδρύματα πυρηνικών όπλων θέλουν ιδιαίτερα να συνεργαστούν με αντίστοιχα ρωσικά» αναφέρει το CPI. http://www.publicintegrity.org/2013/10/16/13547/new-use-nuclear-weapons-hunting-rogue-asteroids «Επιπρόσθετα οι κατασκευαστές όπλων και στις δύο χώρες, βλέπουν την απειλή των αστεροειδών ως την αιτία για την κατασκευή πολύ μεγάλων πυρηνικών εκρηκτικών η αξία των οποίων βαίνει συνεχώς μειούμενη σε ότι αφορά τη χρησιμοποίησή τους στη Γη», αναφέρεται ακόμη στο δημοσίευμα του CPI. Σε μια συμφωνία 47 σελίδων η οποία υπογράφηκε μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας στη Βιέννη τον Σεπτέμβριο αναφέρονται πολλά πεδία συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών στον τομέα πυρηνικής ενέργειας και συνεργασίας για την ασφάλεια. Ένα μεταγενέστερο δελτίο Τύπου του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας πρόσθεσε «την άμυνα κατά αστεροειδών» στα πεδία της συνεργασίας αυτής ανέφερε το CPI. Στο ίδιο έγγραφο προστίθεται πως η NASA έχει δαπανήσει 878.000 $ τα τελευταία 2 χρόνια για μελέτες με υποθετικά σενάρια εκτροπής από την πορεία τους ή εξουδετέρωσης αστεροειδών οι οποίοι έχουν τροχιά σύγκρουσης με τη Γη. Πάντως το CPI σημειώνει πως η δημιουργία ενός τέτοιου αμυντικού συστήματος ισως έρθει αντιμέτωπο με συμφωνίες που έχουν υπογραφεί, όπως η συμφωνία του 1967 η οποία απαγορεύει την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων στο διάστημα και έχει υπογραφεί από 129 χώρες. Εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας όταν ρωτήθηκε σχετικά ανέφερε μόνο πως «προς το παρόν προχωρούμε στην εφαρμογή της συμφωνίας ως προτεραιότητα και θα εξετάσουμε πιθανά προγράμματα που απορρέουν από αυτή σύντομα». Βίντεο. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CE%B5%CF%87%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1

Νέα διαστημική αποστολή της Ρωσίας στον Phobos, το… τρομερό φεγγάρι του Αρη!!! Μια δεύτερη απόπειρα συλλογής δειγμάτων σκόνης από τον Phobos, το μεγαλύτερο από τα φεγγάρια του πλανήτη Αρη, ετοιμάζει η Ρωσία, όπως ανακοίνωσε σε συνέντευξη τύπου ο διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Λεβ Ζελιόνι. Η πρώτη – αποτυχημένη- αποστολή στο φεγγάρι του Αρη είχε πραγματοποιηθεί το 2011, όταν το ρωσικό διαστημόπλοιο συνετρίβη στη Γη. Μετά από την απόσπασή του από τον πύραυλο-φορέα, στο σταθμό δεν τέθηκαν σε λειτουργία οι κινητήρες, οι οποίοι έπρεπε να τον τοποθετήσουν σε υψηλή τροχιά στήριξης για την μετέπειτα πτήση του προς τον Άρη και το διαστημικό σκάφος και έπεσε στη Γη δύο μήνες αργότερα. Ο σταθμός Phobos-Grunt» έπρεπε να πετάξει στο Φόβο, δορυφόρο του Άρη, να προσεδαφιστεί εκεί, να πάρει δείγματα εδάφους και να τα μεταφέρει στη Γη για εργαστηριακή ανάλυση. Η αποστολή επρόκειτο να διαρκέσει περίπου 2,5 χρόνια με κόστος 5 δισεκατομμύρια ρούβλια ( 165 εκατομμύρια δολάρια , κατά την τότε ισοτιμία ) Η νέα απόπειρα για την συλλογή υλικού από το μεγαλύτερο φεγγάρι του Αρη θα γίνει μεταξύ 2020 και 2022, με το όνομα «Μπούμερανγκ» και φιλοδοξεί να οδηγήσει σε νέες ανακαλύψεις σχετικά με τη γέννηση του ηλιακού μας συστήματος . Το συγκεκριμένο φεγγάρι , που πήρε το όνομά του από την ελληνική λέξη Φόβος, θεωρείται αστεροειδής που εμπεριέχει υλικό από την πρώιμη περίοδο της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος , αν και οι επιστήμονες εξακολουθούν να ερίζουν για την καταγωγή του . http://rbth.gr/news/2013/10/15/nea_diastimiki_apostoli_ti_rosia_ston_phobos_to_tromero_feggari_toy_ari_25705.html

Το άλμα της “ακρίδας” στα 744 μέτρα. Η κάθετη απογείωση του πυραύλου Grasshopper (ακρίδα) μέχρι 744 μέτρα ύψος και η ασφαλής επιστροφή του στο έδαφος. Η πτήση βιντεοσκοπήθηκε στις 7 Οκτωβρίου από την κάμερα ενός «εξακοπτέρου». Βίντεο: http://physicsgg.me/2013/10/13/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%cf%84%ce%bf-%ce%ac%ce%bb%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%af%ce%b4%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b1-744-%ce%bc%ce%ad%cf%84%cf%81%ce%b1/ Το Ιράν θα εκτοξεύσει στο διάστημα δεύτερο πίθηκο. Οι Ιρανοί επιστήμονες σκοπεύουν να ξαναστείλουν στο διάστημα πίθηκο, μεταδίδει ο ιρανικός τηλεοπτικός σταθμός Press TV επικαλούμενος τον επικεφαλής της Ιρανικής Διαστημικής Υπηρεσίας Χαμίντ Φαζελί. Σύμφωνα με τον Φαζελί, η προετοιμασία της αποστολής του πρωτεύοντος στο διάστημα έχει ήδη ολοκληρωθεί, το πείραμα μπορεί να πραγματοποιηθεί στα τέλη του επόμενου μήνα. Τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους το Ιράν εκτόξευσε πύραυλο-φορέα για να θέσει σε τροχιά τη λεγόμενη «κάψουλα ζωής» - μία συσκευή, στην οποία βρισκόταν ένας πίθηκος. Η εκτόξευση πρωτευόντων στο διάστημα αποτελεί το τμήμα προετοιμασίας του προγράμματος, που προβλέπει την πτήση ανθρώπου στο διάστημα. Αυτή προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί τα επόμενα 5-8 χρόνια. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_14/246445048/ Τι αντιδορυφορικό όπλο αναπτύσσει η Κίνα; Οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι οι τρεις κινεζικοί δορυφόροι που εκτοξεύθηκαν το καλοκαίρι, οι οποίοι από τον Αύγουστο πραγματοποιούσαν περίεργους ελιγμούς στην τροχιά, αποτελούν τμήμα του προγράμματος ανάπτυξης αντιδορυφορικού όπλου. Αυτό αναφέρει η διαδικτυακή έκδοση Washington Free Beacon. Οι τρεις δορυφόροι, SY-7, CX-3 και SJ-15 πραγματοποιούσαν ελιγμούς προσέγγισης, ενώ ένας από αυτούς, εξοπλισμένος με ρομποτικό βραχίονα, πραγματοποίησε με αυτό τη σύλληψη άλλου δορυφόρου. Επίσημα οι κινεζικές αρχές δήλωναν ότι οι δορυφόροι SY-7, CX-3 και SJ-15 θα εκτελούσαν επιστημονικές εργασίες, σχετικές με την εξυπηρέτηση των διαστημικών οχημάτων. Η δοκιμή του ρομποτικού βραχίονα είναι πλήρως σύμφωνη με αυτό. Παρόμοιο εργαλείο, ειδικότερα, διέθεταν τα αμερικανικά διαστημικά λεωφορεία. Στρατιωτική χρήση μπορεί να έχει η ίδια η τεχνολογία της προσέγγισης. Η Σοβιετική Ένωση στο παρελθόν είχε αναπτύξει καταδιωκτικούς δορυφόρους, σκοπός των οποίων ήταν η πρόσεγγιση διαστημικών οχημάτων του αντιπάλου και η καταστροφή τους με έκρηξη. Μαζί με τα ήδη δοκιμασμένα αντιδορυφορικά πυραυλικά συστήματα με βάση τους πυραύλους DF-21 και, ενδεχομένως, τους DF-31, που εκτοξεύονται απευθείας από το έδαφος και πλήττουν τα διαστημικά οχήματα του αντιπάλου, η Κίνα μπορεί να διαθέτει δορυφόρους-δολοφόνους σοβιετικού τύπου. Τέτοιοι δορυφόροι μπορούν να τίθενται σε τροχιά σε περίοδο αύξησης της στρατιωτικής έντασης και για μεγάλο χρονικό διάστημα να παραμένουν εκεί αναμένοντας εντολή για χρήση. Την ίδια στιγμή, η καταστροφή ενός δορυφόρου με τη βοήθεια αντιδορυφορικού όπλου μπορεί να αποδειχτεί εύκολα και, από νομική άποψη, αποτελεί πράξη πολέμου. Είναι πιθανό ότι η Κίνα εξετάζει πιο ευέλικτες επιλογές μείωσης της αποτελεσματικότητας των δορυφόρων του αντιπάλου, διαταράσσοντας τη λειτουργία τους χωρίς καταστροφή. Η σύλληψη εχθρικών δορυφόρων με ρομποτικό βραχίονα, η διατάραξη του προσανατολισμού τους, η πρόκληση ζημιάς σε ορισμένα τμήματα, καθώς και η δημιουργία παρεμβολών μπορούν να αποδειχτούν πιο κατάλληλα. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο αντίπαλος, πιθανώς, δεν θα μπορέσει καν να διαπιστώσει, ότι ο δορυφόρος του υπέστη επέμβαση. Η Κίνα εξετάζει το αντιδορυφορικό όπλο ως ένα μέσο για την αντιμετώπιση της αμερικανικής τεχνολογικής υπεροχής. Το κινεζικό στρατιωτικό δόγμα προϋποθέτει την ταυτόχρονη διεξαγωγή ηλεκτρονικού πολέμου, τις επιθέσεις σε συστήματα επικοινωνιών, παρακολούθησης και ελέγχου, καθώς και την πραγματοποίηση επιθέσεων σε δίκτυα υπολογιστών. Η ιδιαίτερη προσοχή στην ηλεκτρονική παρεμβολή και την καταστροφή των δορυφόρων του αντιπάλου σε αυτές τις συνθήκες είναι φυσική και αναπόφευκτη. Ως αποτέλεσμα, η Κίνα ήδη διαθέτει το πιο ισχυρό πρόγραμμα δημιουργίας αντιδορυφορικών όπλων στον κόσμο. http://greek.ruvr.ru/2013_10_13/246303530/ Eκτόξευση ICBM «τρομάζει» τους αστροναύτες στον ISS Ένα περίεργο φαινόμενο κατέγραψαν οι αστροναύτες του διεθνούς διαστημικού σταθμού ISS ένα φαινόμενο το οποίο δεν είχαν καταγράψει μέχρι σήμερα. «Είδα κάτι που να εκτοξεύεται προς το διάστημα σήμερα. Δεν είμαι σίγουρος για το τι ήταν, αλλά το σύννεφο που άφησε πίσω του ήταν συναρπαστικό», είπε ο Mike Hopkins Αμερικανός αστροναύτης ο οποίος βρίσκεται στον ISS. Το ίδιο παρατήρησε και ο Ιταλός αστροναύτης Luca Parmitano ο οποίος κατάφερε να τραβήξει δύο φωτογραφίες μια από το περίεργο αυτό σύννεφο και μια από τα ίχνη που άφησε πίσω του το αντικείμενο αυτό. «Ένας εντυπωσιακός σχηματισμός νέφους έξω από την ατμόσφαιρα» σημείωσε στο twitter o Parmitano Έτσι το κύριο ερώτημα που δημιουργείται είναι τι ήταν αυτό που αναστάτωσε τους αστροναύτες του ISS; Το πρώτο συμπέρασμα ήταν ότι επρόκειτο για εκτόξευση κάποιου πυραύλου από τη Γη, αλλά ποιάς χώρας; Η NASA δεν ήταν δυνατό να εκτοξεύσει κάποιο πύραυλο καθώς η κυβέρνηση έχει κατεβάσει ουσιαστικά «ρολά» ενώ δεν υπήρξε άλλη εκτόξευση από άλλες χώρες όπως η Κίνα ή την ESA. Το… μυστήριο λύθηκε με την ανακοίνωση στο ιστολόγιο http://russianforces.org. «Οι ρωσικές στρατηγικές δυνάμεις πραγματοποίησαν στις 10 Οκτωβρίου μια επιτυχή εκτόξευση ενός πυραύλου Topol/SS-25. Ο πύραυλος εκτοξεύθηκε στις 17:39 τοπική ώρα από το Kapustin Yar στο πεδίο βολής Sary Shagan στο Καζακστάν. Σύμφωνα με εκπρόσωπο των πυραυλικών δυνάμεων της Ρωσίας η δοκιμή είχε σκοπό την επιβεβαίωση των χαρακτηριστικών του Topol, τη δοκιμή των συστημάτων του πεδίου βολής Sary Shagan καθώς και ο έλεγχος μιας «νέας πολεμικής κεφαλής» που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί στους διηπειρωτικούς πυραύλους». Το ερώτημα πάντως παραμένει: Τι το διαφορετικό είχε η εκτόξευση αυτή του Topol δημιουργώντας το εντυπωσιακό αυτό θέαμα; Ήταν δοκιμή κάποιου νέου συστήματος προώθησης; Κάποιου νέου συστήματος αποφυγής αντι-βαλλιστικών συστημάτων; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Μια εξήγηση που επιχείρησε να δώσει ο Robert Christy από το Zarya info ένα ιστoλόγιο το οποίο ειδικεύεται σε θέματα διαστήματος ήταν ότι Την ώρα της εκτόξευσης ο ISS βρισκόταν πάνω από το Ιράν κινούμενος βορειοανατολικά προς την περιοχή της Μογγολίας και ο Ήλιος ήταν έτοιμος να δύσει πάνω από το Kapustin Yar το κέντρο εκτόξευσης. Έτσι η θέα από τον ISS θα έπρεπε να ήταν και σε σχέση με τον Ήλιο χαμηλά φωτίζοντας λίγο πιο πάνω από τον ώμο του αστροναύτη. Έτσι και η φωτογραφία αυτή σε σχέση με το μαυρο του ουρανού και χωρίς καμία αντηλιά από τον Ήλιο. Δεν είναι γνωστό εάν αυτή η εξήγηση αρκεί για το περίεργο φαινόμενο που δημιούργησε ο Topol αλλά πολλοί είναι αυτοί που συγκλίνουν στην πρώτη άποψη ότι στις 10 Οκτωβρίου οι Ρώσοι δοκίμασαν κάτι καινούργιο, χωρίς όμως να είναι κανείς σε θέση να γνωρίζει τι ακριβώς ήταν αυτό. Βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=ySYm6au_w0A http://www.defencenet.gr/defence/item/e%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BE%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-icbm-%C2%AB%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9%C2%BB-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-iss

Τεράστια ροή αερίου εντόπισαν αστρονόμοι στο Γαλαξία. Ομάδα Γερμανών αστρονόμων ανακάλυψαν στο Γαλαξία μια τεράστια ροή αερίου. Η ροή του διαστρικού αερίου, μήκους άνω των 1.600 ετών φωτός κινείται με ταχύτητα 17 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο. Ο εντοπισμός του έγινε εφικτός με τη βοήθεια του υπέρυθρου διαστημικού παρατηρητηρίου Spitzer. Οι ειδικοί κατάφεραν επίσης να εντοπίσουν μια φυσαλίδα αερίου, η οποία μπορεί να είναι η πηγή του πίδακα. Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι προέκυψε από την έκρηξη μιας σουπερνόβα και, στη συνέχεια, ένα μέρος της εκτοξευθείσας ύλης σχημάτισε μια μακριά «ουρά». Ο συνυπολογισμός του μήκους του ρεύματος με την ταχύτητα ροής του αερίου επιτρέπει να εκτιμηθεί ο χρόνος της εικαζόμενης έκρηξης, η οποία προκύπτει ότι συνέβη πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_14/246505933/

Νέο παγκόσμιο ρεκόρ ασύρματης μετάδοσης δεδομένων με ταχύτητα 100 Gbit ανά δευτερόλεπτο. Γερμανοί ερευνητές πέτυχαν νέο παγκόσμιο ρεκόρ ασύρματης μετάδοσης δεδομένων με ταχύτητα 100 Gbit ανά δευτερόλεπτο, σε απόσταση άνω των 20 μέτρων στο εργαστήριό τους και με συχνότητα 237,5 Ghz. Αν και σε πειραματικό ακόμα στάδιο, πρόκειται για ένα ακόμα βήμα στην προσπάθεια περαιτέρω βελτίωσης των ασύρματων ευρυζωνικών επικοινωνιών, οι οποίες αποτελούν μια εναλλακτική και φθηνότερη λύση σε σχέση με τα σταθερά δίκτυα οπτικών ινών, ιδίως για τις απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές, όπου η τοποθέτηση καλωδίων απαιτεί μεγάλες επενδύσεις. Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καρλσρούης (ΚΙΤ), του πανεπιστημίου της Στουγκάρδης και του Ινστιτούτου Φραουνχόφερ, με επικεφαλής τον καθηγητή Ινγκμαρ Κάλφας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα φωτονικής "Nature Photonics", http://www.nature.com/nphoton/journal/vaop/ncurrent/full/nphoton.2013.275.html ανέφεραν ότι «με ταχύτητα μετάδοσης 100 Gbit/s, θα είναι δυνατό να μεταδώσουμε ασύρματα τα περιεχόμενα ενός δίσκου blue-ray ή πέντε DVD ανάμεσα σε δύο συσκευές μέσα σε μόνο δύο δευτερόλεπτα». Το επίτευγμα των γερμανών ερευνητών συνδύασε την ηλεκτρονική και τη φωτονική τεχνολογία, καθώς τα υψηλής συχνότητας ραδιοσήματα δημιουργούνται από συστήματα οπτικών ινών μέσω μιας οπτικής (φωτονικής) μεθόδου, η οποία επιτρέπει την ταυτόχρονη μετάδοση πολύ περισσότερων δεδομένων (bits), τα οποία στη συνέχεια λαμβάνονται από ενεργά ολοκληρωμένα ηλεκτρονικά κυκλώματα. Τα εν λόγω «τσιπάκια» (ευρυζωνικοί δέκτες), που κατασκευάζονται από το διάσημο γερμανικό Ινστιτούτο Φραουνχόφερ, λειτουργούν σε εύρος συχνοτήτων 200 έως 280 Ghz, έχουν μέγεθος λίγων μόνο τετραγωνικών χιλιοστών και μπορούν να ενσωματωθούν χωρίς πρόβλημα σε ένα υφιστάμενο δίκτυο οπτικών ινών. Σε προηγούμενα πειράματα, καθαρά με ηλεκτρονική τεχνολογία (χωρίς τη βοήθεια της φωτονικής), φέτος τον Μάιο, οι ερευνητές είχαν πετύχει ταχύτητα μετάδοσης 40 Gbit/s σε απόσταση άνω του ενός χιλιομέτρου. Οι ερευνητές αισιοδοξούν πλέον ότι μπορούν να αυξήσουν την ταχύτητα ασύρματης μετάδοσης και πάνω από τα 100 Gbit/s, χάρη στο συνδυασμό των οπτικών και ηλεκτρονικών μεθόδων. Οπως ανέφερε ο ερευνητής Σβεν Κένιγκ του Ινστιτούτου Φωτονικής και Κβαντικής Ηλεκτρονικής του ΚΙΤ, «ραδιο-συστήματα με ταχύτητα μετάδοσης δεδομένων της τάξης του 1 Terabit το δευτερόλεπτο φαίνονται πια εφικτά». http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5047519/neo-pagkosmio-rekor-asyrmaths-metadoshs-dedomenwn-me-taxythta-100-gbit-ana-deyterolepto/

Οι ειδικοί σε ESA και NASA είναι απορημένοι από ένα κοσμικό μυστήριο. Ένα μυστήριο που έχει αφήσει άφωνους τους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες μπορεί να βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά στη λύση του, μετά την προσεκτική καταγραφή σημάτων που προέρχονται από το διαστημικό σκάφος Juno της NASA καθώς αιωρήθηκε πριν δύο ημέρες γύρω από τη Γη, από τους σταθμούς παρακολούθησης της ESA. Το διαστημόπλοιο βαθέως διαστήματος της NASA έκανε μια γρήγορη διάβαση στα 561 χιλιόμετρα στις 9 Οκτωβρίου καθώς η ταχύτητά του θα έπαιρνε μια βαρυτική ώθηση που θα το βοηθήσει να φτάσει στον Δία το 2016 . Κατά τη διάρκεια αυτού του γεγονότος υψηλής ταχύτητας, τα ραδιοσήματα από το 3225 κιλών Juno καταγράφηκαν προσεκτικά από τους σταθμούς παρακολούθησης της ESA στην Αργεντινή και την Αυστραλία. Οι μηχανικοί ελπίζουν ότι οι νέες μετρήσεις θα ξετυλίξουν το κουβάρι της εδώ και δεκαετίες παρατηρημένης "ανωμαλίας κοντινής διέλευσης" (flyby anomaly) - μια ανεξήγητη μεταβολή στις ταχύτητες των διαστημόπλοιων που εντοπίζεται κατά τη διάρκεια ορισμένων κοντινών αιωρήσεων. "Εντοπίσαμε την ανωμαλία διελεύσεων κατά την πρώτη επίσκεψη του Rosetta στην Γη τον Μάρτιο του 2005"”, λέει ο Trevor Morley, εμπειρογνώμονας δυναμικής πτήσεων στο κέντρο επιχειρήσεων ESOC της ESA στο Ντάρμσταντ, Γερμανία. "Δυστυχώς όμως καμία ανωμαλία δεν παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια των μετέπειτα διελεύσεων του Rosetta στη Γη το 2007 και το 2011. Αυτό είναι ένα πραγματικό κοσμικό μυστήριο που κανείς δεν έχει ακόμη κατανοήσει". Από το 1990 οι ελεγκτές αποστολών στην ESA και τη NASA έχουν παρατηρήσει ότι το διαστημικό σκάφος τους αντιμετωπίζει μερικές φορές μια παράξενη μεταβολή στο ποσό της τροχιακής ενέργειας που παίρνει από τη Γη κατά τη διάρκεια των κοντινών διελεύσεων, μια τεχνική που χρησιμοποιείται συνήθως για να προωθηθούν οι δορυφόροι βαθιά στο ηλιακό μας σύστημα. Η ανεξήγητη διαφοροποίηση παρατηρείται ως μια μικρή διαφορά στην αναμενόμενη ταχύτητα που αποκτάται (ή χάνεται) κατά τη διέλευση. Οι διακυμάνσεις είναι εξαιρετικά μικρές: το σκάφος Jupiter της NASA κατέληξε μόλις 3,9 χιλιοστόμετρα ανά δευτερόλεπτα γρηγορότερα από το αναμενόμενο, όταν αιωρήθηκε γύρω από τη Γη το Δεκέμβριο του 1990. Η μεγαλύτερη διακύμανση - μια ώθηση 13,0 χιλιοστόμετρα ανά δευτερόλεπτο - παρατηρήθηκε με το σκάφος αστεροειδών NEAR της NASA τον Ιανουάριο του 1998. Αντίθετα, οι διαφορές κατά τη διάρκεια των διελεύσεων του Cassini της NASA το 1999 και του Messenger, το 2005 ήταν τόσο μικρές που δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν. Στις 9 Οκτωβρίου, οι μηχανικοί και ομάδες δυναμικής πτήσης στο ESOC παρακολούθησαν στενά τόσο το νέο «πιάτο» βαθέως διαστήματος, διαμέτρου 35 μέτρων, του Οργανισμού - στο Malargüe , Αργεντινή , όσο και ένα μικρότερο πιάτο των 15 μέτρων στο Περθ, Αυστραλία, που ανιχνεύουν το Juno ξεκινώντας περίπου στις 16:00 GMT. Οι σταθμοί θα κατέγραφαν εξαιρετικά ακριβείς πληροφορίες ραδιοσημάτων που θα δείξουν εάν το Juno επιταχύνει ή επιβραδύνει περισσότερο ή λιγότερο από ότι προβλέπεται από τις τρέχουσες θεωρίες . Τα αποτελέσματα θα μελετηθούν προσεκτικά από την ESA και τη NASA, καθώς και από επιστήμονες σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι ελπίζουν να δουν αν η ανωμαλία ανιχνεύεται πάλι. "Ο σταθμός μας στο Malargüe έχει σχεδιαστεί για να παρακολουθεί μακρινά και σχετικά αργοκίνητα διαστημικά σκάφη, ενώ το Juno θα περάσει κινούμενο πολύ, πολύ γρήγορα σε μόλις 561 χλμ. υψόμετρο", λέει ο Daniel Firre της ESA, υπεύθυνος υποστήριξης της παρακολούθηση στο ESOC. "Το γεγονός αυτό καθιστά την παρακολούθηση του Juno τεχνικά πολύ δύσκολη, αλλά έτσι είναι ο τρόπος που λειτουργεί η επιστημονική διαδικασία. Η συγκέντρωση περισσότερων δεδομένων που μπορούν να αναλυθούν από ειδικούς είναι ζωτικής σημασίας αν θέλουμε ποτέ να λυθεί αυτό το περίπλοκο μυστήριο" Βίντεο: http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Oi_eidikohi_se_ESA_kai_NASA_ehinai_aporemhenoi_apho_hena_kosmikho_mystherio H περαστική Ήρα στέλνει μια καρτ-ποστάλ της Γης. Η αποστολή Juno (Ήρα) της NASA πραγματοποίησε την περασμένη εβδομάδα μια μανούβρα γύρω από τη Γη προκειμένου να επιταχύνει το ταξίδι της προς τον Δία. Για άγνωστο λόγο τέθηκε σε «κατάσταση αναμονής» την πιο κρίσιμη ώρα του εγχειρήματος, πρόλαβε όμως να απαθανατίσει τον πλανήτη καθώς περνούσε πάνω από τη Νότιο Αμερική. Ο δικτυακός τόπος της αποστολής βρίσκεται εκτός λειτουργίας λόγω του διαβόητου «λουκέτου» στο αμερικανικό Δημόσιο. Ωστόσο οι υπεύθυνοι της αποστολής δήλωσαν το Σάββατο στο Universe Today ότι το σκάφος του 1,1 δισ. δολαρίων ξεπέρασε τη διάλειψη και λειτουργεί πλέον κανονικά. «Η κατάσταση αναμονής δεν επηρέασε την τροχιά του σκάφους στο ελάχιστο» διαβεβαίωσε ο Σκοτ Μπόλτον του Southwest Research Institute, υπεύθυνος της επιστημονικής ομάδας του Juno. Η αποστολή παίρνει το όνομά της από το ρωμαϊκό αντίστοιχο της θεάς Ήρας -σύμφωνα με το ρωμαϊκό μύθο, ο Δίας τυλίχτηκε σε ένα πέπλο από σύννεφα για να κρύψει τις παρασπονδίες του, η σύζυγός του όμως μπόρεσε να δει την αλήθεια μέσα από τα σύννεφα. Το σκάφος αναχώρησε τον Αύγουστο του 2011 σε ένα ταξίδι πέντε ετών και 2,8 δισ. χιλιομέτρων προς τον μεγαλύτερο πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος. Ο πύραυλος με τον οποίο αναχώρησε δεν μπορούσε να προσφέρει όλη την απαιτούμενη ώθηση, γι΄αυτό και το σκάφος πέρασε την Τετάρτη από τη Γη για έναν «ελιγμό βαρυτικής υποβοήθησης». Ουσιαστικά το Juno ακολούθησε μια ελλειπτική διαδρομή πίσω από τη Γη προκειμένου να επιταχυνθεί από το βαρυτικό της πεδίο και να εκτοξευτεί από την άλλη πλευρά του πλανήτη με αυξημένη ταχύτητα. Το σκάφος πέρασε την Πέμπτη σε απόσταση μόλις 561 χιλιομέτρων και αύξησε την ταχύτητά του κατά 26.280 χιλιόμετρα την ώρα. Οι διαχειριστές της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια σκόπευαν να αξιοποιήσουν το κοντινό πέρασμα για να ελέγξουν τα εννέα όργανα του σκάφους και να συντονίσουν την ομάδα τους. Όπως ανακοίνωσε το Southwest Research Institute, «τα περισσότερα δεδομένα και οι περισσότερες εικόνες μεταδόθηκαν πριν το σκάφος τεθεί σε κατάσταση αναμονής» και αναλύονται τώρα από τις αρμόδιες ομάδες. Αυτό σημαίνει ότι τις επόμενες ημέρες θα γίνει διαθέσιμο ένα βίντεο από την κάμερα του σκάφους που εικονίζει το σύστημα Γης-Σελήνης. To Juno προγραμματίζεται να φτάσει στο σύστημα του Δία τον Ιούλιο του 2016, οπότε θα τεθεί σε πολική τροχιά για να μελετήσει τη σύσταση του πλανήτη και το βαρυτικό και μαγνητικό πεδίο του. Θα προσπαθήσει επίσης να εξακριβώσει αν ο γιγάντιος πλανήτης αέριος πλανήτης κρύβει τελικά έναν στερεό πυρήνα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231268999 Νέα ηχηρή «καρατόμηση» στο διαστημικό πρόγραμμα της Ρωσίας. Ο επικεφαλής της Roscosmos, της διαστημικής υπηρεσίας της Ρωσίας, αντικαθίσταται για δεύτερη φορά σε διάστημα δυόμισι ετών, έπειτα από τη δαπανηρή απώλεια αρκετών ακόμα πυραύλων. Ο Βλαντιμίρ Ποπόφκιν αντικαθίσταται από τον Όλεγκ Οσταπένκο, πρώην αναπληρωτή υπουργό Άμυνας, ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Ντίμτρι Μεντβέντεφ. «Ελπίζω ότι τα προβλήματα που παρατηρούνται στις δραστηριότητες της Roscosmos θα ξεπεραστούν με το διορισμό σας» είπε ο Μεντβέντεφ στο νέο επικεφαλής, όπως αναφέρει το Reuters. Ο Ποπόφκιν, πάντως, διέψευσε τις αναφορές ότι νοσηλεύθηκε στο νοσοκομείο έπειτα από επεισόδιο μέθης στα γραφεία της Roscosmos νωρίτερα φέτος.Στην τελευταία αποτυχία του ρωσικού διαστημικού προγράμματος, ένας πύραυλος Proton που μετέφερε τρεις δορυφόρους συνετρίβη λίγο μετά την εκτόξευση τον Ιούλιο από το Κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. Ήταν η έβδομη απώλεια πυραύλου και η δέκατη απώλεια δορυφόρου σε διάστημα ενός έτους. Οι εντυπωσιακές αποτυχίες της Roscosmos είχαν οδηγήσει στην «καρατόμηση» του τότε επικεφαλής της, Ανατόλι Περμίνοφ, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Ποπόφκιν. Η Ρωσία έχει αυξήσει τις επενδύσεις της στη διαστημική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια και ελπίζει να στείλει μια νέα αποστολή στη Σελήνη το 2015. Επιπλέον, τα ρωσικά Soyuz παραμένουν τα μόνα σκάφη που μπορούν να πραγματοποιούν αποστολές από και προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, μετά την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων της NASA. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231268853 Το ρωσικό πλήρωμα του ΔΔΣ μίλησε για τα διαστημικά τους όνειρα. Σήμερα, τα μέλη του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, οι Ρώσοι κοσμοναύτες Φιόντορ Γιουρτσίχιν, Ολέγκ Κοτόφ και Σεργκέι Ριαζάνσκι, κατά τη διάρκεια της σύνδεσης με τους επισκέπτες και τους συμμετέχοντες του Φεστιβάλ Επιστημών στη Μόσχα, μίλησαν για το επάγγελμά τους και τα διαστημικά τους όνειρα σε τροχιά. Στην ερώτηση γύρω από το κατά πόσον είναι άνετο να κοιμηθεί κανείς σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας και τι όνειρα βλέπουν οι κοσμοναύτες που είναι σε τροχιά, απάντησε ο Όλεγκ Κοτόφ. «Κοιμόμαστε σε ειδικούς υπνόσακους σε όρθια θέση. Δεν είναι δυνατόν να βάλει κανείς το κεφάλι του σε μαξιλάρι, ή να κοιμηθεί στην κοιλιά» - είπε ο Κοτόφ. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα όνειρα σε τροχιά είναι τα ίδια με τα όνειρα στη Γη. Εκτός αυτού, οι Ρώσοι κοσμοναύτες συνιστούν σε όσους θέλουν να ασκήσουν αυτό το επάγγελμα να «μην πάψουν να ονειρεύονται και να μην παραιτούνται». http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_12/246279153/

Ρώσοι αστρονόμοι εντόπισαν γιγάντιο μετεωρίτη κοντά στη Γη. Εναν γιγάντιο αστεροειδή που βρίσκεται κοντά στη Γη και που το μέγεθός του είναι το 1/5 του θρυλικού μετεωρίτη που εικάζεται πως σκότωσε τους δεινόσαυρους, ανακάλυψε ρωσικό παρατηρητήριο στο Νέο Μεξικό την περασμένη Τετάρτη. Ο αστεροειδής, που ονομάστηκε «2013 TB80», παρατηρήθηκε για πρώτη φορά από το κινητό παρατηρητήριο ISON-NM και η ύπαρξή του επιβεβαιώθηκε από Αμερικανούς και Ιάπωνες αστρονόμους, όπως ανέφερε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση σε διαδικτυακή της δήλωση. Ο «2013 TB80», που θεωρείται ότι είναι ο 704ος μεγαλύτερος που βρίσκεται σε κοντινή στη Γη τροχιά, δεν ελλοχεύει τον κίνδυνο να συντριβεί με τον πλανήτη μας, δήλωσε ο Λεονίντ Ελένιν, επικεφαλής του παρατηρητηρίου που έκανε την ανακάλυψη, στο RIA Novosti. Ως πλησίον της Γης ουράνια σώματα ορίζονται αυτά που βρίσκονται στην ίδια απόσταση από τον Ήλιο με αυτήν της Γης, που σημαίνει ότι υπάρχει το ενδεχόμενο σύγκρουσης με τον πλανήτη μας. Η NASA εκτιμά ότι σήμερα γνωρίζουμε το 93% των αστεροειδών με διάμετρο άνω του ενός χιλιομέτρου που βρίσκονται κοντά στη Γη, από τους οποίους κανένας δεν πρόκειται να συγκρουστεί με τη Γη στο εγγύς μέλλον. Ο αστεροειδής που ανακαλύφθηκε την Τετάρτη είναι από 6 έως 18 φορές μεγαλύτερος από εκείνον που πιστεύεται ότι συνετρίβη το 1908 κοντά στον ποταμό Τουνγκούσκα της Ρωσίας, σύγκρουση που θεωρείται η ισχυρότερη που έχει καταγραφεί στην ιστορία. Ωστόσο, η εκτίμηση για το μέγεθος του «2013 TB80» ενδέχεται να αλλάξει δραματικά, μετά τις μελέτες των αστρονόμων για τη σύνθεσή του. http://rbth.gr/news/2013/10/12/rosoi_astronomoi_entopisan_gigantio_meteoriti_konta_sti_gi_25653.html Πότε θα μπορούσε να καταστραφεί η Γη; Υπάρχει μια συγκεκριμένη πρόβλεψη για το τέλος του κόσμου, η οποία βασανίζει το μυαλό των αστρονόμων για περίπου πάνω από μισό αιώνα. Επιστήμονες της NASA παρακολουθούν έναν αστεροειδή, που ονομάζεται 1950 DA, ο οποίος βρίσκεται σήμερα σε πορεία σύγκρουσης με τη Γη στις 16 Μαρτίου, 2880. Σύμφωνα με το joytv.gr, εκτιμάται ότι αν ο αστεροειδής συγκρούονταν με τη Γη, αυτό θα γινόταν με μία δύναμη περίπου 44.800 μεγατόνων. Παρά το γεγονός ότι η πιθανότητα μιας σύγκρουσης αποτελεί μόνο 0,3%, ο κίνδυνος είναι 50% μεγαλύτερος σε σχέση με όλους τους άλλους αστεροειδείς. Ο 1950 DA ανακαλύφθηκε στις 23 Φεβρουαρίου του 1950 και παρατηρήθηκε για 17 ημέρες ενώ στη συνέχεια έσβησε για μισό αιώνα. Στη συνέχεια, ανακαλύφθηκε ένα αντικείμενο στις 31 Δεκεμβρίου 2000, το οποίο αναγνωρίστηκε ως ο εξαφανισμένος 1950 DA. Ωστόσο, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, ενώ παράλληλα μαθαίνουν πώς να αντιμετωπίσουν καλύτερα τους επικίνδυνους αστεροειδείς που θα μπορούσαν να στοχεύσουν τη Γη, οι οποίοι φτάνουν τους 1400 http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B5-%CE%B8%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF-%CE%B7-%CE%B3%CE%B7

Τα σημάδια του Άρη. Διαλυμένο από τις τεκτονικές δυνάμεις, το Hebes Chasma και τα γειτονικά φαράγγια φέρουν τα σημάδια της πρώιμης ιστορίας του κόκκινου πλανήτη. Το Mars Express της ESA έχει πετάξει σε πολλές περιπτώσεις πάνω από την περιοχή του Άρη, αλλά αυτό το νέο μωσαϊκό οκτώ εικόνων αποκαλύπτει το Hebes Chasma σε πληρέστερη και μεγαλύτερη λεπτομέρεια από ποτε. Το πλαίσιο που βρίσκεται το Hebes Chasma Το Hebes Chasma περικλείεται, σχεδόν 8 χιλιόμετρα βαθιά και εκτείνεται στο ευρύτερο σημείο του 315 χιλιόμετρα από την ανατολής ως τη δύση και 125 χλμ. από βορρά προς νότο. Βρίσκεται περίπου 300 χλμ. βόρεια του τεράστιου συγκροτήματος φαραγγιών Valles Marineris. Η προέλευση του Hebes Chasma και των γειτονικών φαραγγιών σχετίζεται με τη γειτονική ηφαιστειακή περιοχή Tharsis, το μέρος όπου βρίσκεται το μεγαλύτερο ηφαίστειο στο Ηλιακό Σύστημα, το Olympus Mons. Καθώς η διόγκωση του Tharsis είχε διασταλεί με μάγμα κατά τα πρώτα δισεκατομμύρια χρόνια ζωής του πλανήτη, η ευρύτερη κρούστα που το περιέβαλε ήταν τεντωμένη, με αποτέλεσμα τελικά να διαρρηχθεί και να καταρρεύσει σε γιγαντιαίες λακκούβες, συμπεριλαμβανομένου του Hebes Chasma. Τα περίπλοκα τεκτονικά μοτίβα μπορεί να τα δει κανείς σε όλο το μήκος της βαθιάς λακκούβας - γίνονται ιδιαιτέρως εμφανή με το κύριο χρώμα της εικόνας και στις 3D εικόνες. Στο κέντρο του Hebes Chasma, υπάρχει μια επίπεδη κορυφή «mesa» που υψώνεται σε επίπεδο παρόμοιο με εκείνο των γύρω πεδιάδων. Παρουσιάζεται από διαφορετικές οπτικές γωνίες στις δύο εικόνες προοπτικών παρακάτω. Δεν υπάρχει άλλο φαράγγι στον Άρη με παρόμοιο χαρακτηριστικό και έτσι η προέλευσή του δεν είναι απολύτως σαφής. Τα στρώματα του περιλαμβάνουν ηφαιστειακά υλικά - όπως ακριβώς και οι κύριοι τοίχοι του φαραγγιού - αλλά και αποθέσεις σκόνης από ριπές του ανέμου και καθιζήματα της λίμνης, που καθορίστηκαν με την πάροδο του χρόνου. Ένα κομμάτι με σχήμα πετάλου έχει βγει από τη μία πλευρά της mesa, όπως φαίνεται παρακάτω, όπου το υλικό έχει κατρακυλήσει κάτω στο δάπεδο της κοιλάδας παρακάτω. Η mesa του Hebes ChasmaΜια κατολίσθηση μπορεί επίσης να είναι υπεύθυνη για τη σκοτεινή κηλίδα σε αυτή την εικόνα, η οποία φαίνεται σαν μικρή λίμνη από μελάνι που χύθηκε πάνω στα συντρίμμια. Το πιο πιθανό είναι να πρόκειται για αραιή σκόνη που έχει ολισθήσει κάτω από τα τείχη, ίσως βοηθούμενη κατά την κίνησή της κατά μήκος, στα σημεία όπου το λιώσιμο των πάγων ή τα υπόγεια ύδατα είχαν αποδυναμώσει τις πέτρες δημιουργώντας ένα χαρακτηριστικό που μοιάζει με αυλάκι ροής. Ένα παρόμοιο χαρακτηριστικό είναι ορατό στο αντίθετο άκρο του αναχώματος, όπως φαίνεται στην έγχρωμη εικόνα. Άλλες εναποθέσεις κατολισθήσεων μπορούν να παρατηρηθούν σε όλο το πάτωμα του Hebes Chasma, πολλές προέρχονται από τους κύριους τοίχους του φαραγγιού. Πολυάριθμα αυλάκια είναι χαραγμένα και στους δύο τοίχους του φαραγγιού και τη mesa, γεγονός που υποδηλώνει πως το υλικό είναι αδύναμο και διαβρώνεται εύκολα. Στη δεύτερη προοπτική όψη ανωτέρω, μια λεπτή λωρίδα πιο σκοτεινού υλικού παρατηρείται ανάμεσα σε δύο στρώματα από ελαφρύ υλικό. Μια ιδέα είναι ότι το υλικό ανατινάχθηκε ή γλίστρησε από την κορυφή του λόφου και συγκεντρώθηκε στις πλαγιές κάτω. Σκοτεινό υλικό φαίνεται επίσης γύρω από τη βάση του οροπεδίου, που είτε διαβρώθηκε από τα νεότερα στρώματα ιζημάτων που βρίσκονται ψηλά στην mesa, ή είχε εναποτεθεί χωριστά από τον αέρα ή το νερό. Άλλα στρώματα που αποκαλύφθηκαν στις πλευρές της mesa μπορεί επίσης να έχουν εναποτεθεί εκεί από το νερό. Δεδομένα και από το Mars Express και το Mars Reconnaissance Orbiter της NASA αποκαλύπτουν ότι ορισμένα τμήματα του Hebes Chasma δένονται με μέταλλα που μπορούν να σχηματιστούν μόνο με την παρουσία νερού, γεγονός που υποδηλώνει ότι κάποια στιγμή στην ιστορία του κόκκινου πλανήτη το φαράγγι μπορεί να ήταν γεμάτο με μια λίμνη. Ωστόσο, όπως προκύπτει από τα χαοτικά συντρίμμια που γεμίζουν το πάτωμα του φαραγγιού ότι οι τεράστιες κατολισθήσεις έχουν επίσης διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση και τη διεύρυνση αυτής της βαθιάς ουλής από την απαρχή της δημιουργίας της. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Ta_semhadia_toy_Hare Πώς θα αποικηθεί ο Άρης; Η Ινδία προετοιμάζεται να γίνει η πέμπτη χώρα, η οποία θα στείλει στον Άρη μη επανδρωμένο σκάφος. Προφανώς, στη Γη έχει ξεκινήσει ο ανταγωνισμός των διαστημικών προγραμμάτων για την αποίκησή του. Η εκκίνηση της αποστολής έχει προγραμματιστεί για την 28η Οκτωβρίου. Μετά από δύο χρόνια προγραμματίζεται η εκκίνηση του ρωσο-ευρωπαϊκού προγράμματος με σκάφος για τη μελέτη του Άρη. Το 2018 στον Κόκκινο πλανήτη θα πρέπει να σταλεί διαστημικό σκάφος, το οποίο και θα προσεδαφιστεί στην επιφάνεια του. Ήδη βρίσκονται υπό επεξεργασία προγράμματα αποίκησης του Άρη. Αρχιτέκτονες – μελλοντολόγοι από τη ρωσο-γερμανική εταιρεία σχεδιασμού ΖΑ Architects προτείνουν να σταλεί στον Άρη μια ομάδα ρομπότ – οικοδόμων, η ζωή και η δραστηριότητα των οποίων θα υποστηρίζεται από ηλιακές μπαταρίες. Τα ρομπότ αυτά θα πρέπει να προετοιμάσουν τις κατοικίες για τους ανθρώπους: να σκάψουν στο έδαφος του Άρη τεράστιες σπηλιές και να τις χτίσουν. Στη συνέχεια θα ταξιδέψουν οι άνθρωποι. Ότι δεν κάνουν τα ρομπότ, οι εκ της Γης προερχόμενοι θα το προετοιμάσουν μόνοι τους – θα τα τυπώσουν σε εκτυπωτές τριών διαστάσεων. Το υλικό για την εκτυπώσεις θα είναι τα πετρώματα του Άρη. Όλα αυτά μοιάζουν με μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο από το να ονειρευόμαστε τον Άρη, σημειώνει το μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής «Τσιοκλόβσκι» Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ: Κάποτε η ανθρωπότητας έτσι κι αλλιώς θα υποχρεωθεί να αναζητήσει κάποιον άλλο πλανήτη για να διευρύνει το ζωτικό της χώρο. Στην συγκεκριμένη φάση ο Άρης δείχνει να είναι ο μοναδικός δυνατός πλανήτης, όπου μπορούν να ζήσουν οι κάτοικοι της Γης. Αν και, φυσικά, με συγκεκριμένες δυσκολίες. Η Σελήνη μπορεί να βοηθήσει στο ξεπέρασμα των δυσκολιών. Για τον άνθρωπο είναι πολύ πιο εύκολο να εγκατασταθεί εκεί, απ’ οπουδήποτε αλλού στο διάστημα, θεωρεί ο ακαδημαϊκός Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ: Το φεγγάρι, πρώτον, είναι ένα μοναδικό πεδίο δοκιμών για την πυραυλική – διαστημική τεχνολογία. Δεύτερον, είναι η ιδανική επιστημονική βάση για να ερευνηθεί το ανοιχτό διάστημα. Ένα τηλεσκόπιο στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης θα είναι υπερπολύτιμο! Θα ήταν καλύτερο να κατακτήσουμε πιο δραστήρια τη Σελήνη και μελετήσουμε με την ησυχία μας τον Άρη. Πολύ πρόσφατα στη Ρωσία υλοποιήθηκε το πρόγραμμα για τη διαβίωση ανθρώπων στη μακέτα του διαστημικού διαπλανητικού σκάφους «Άρης- 500». Σήμερα, επιλέγεται η ομάδα για την πραγματική πτήση. Στη Ρωσία εικάζουν πως η πρώτη άφιξη του ανθρώπου στον Άρη θα πρέπει να διαρκέσει μερικές ημέρες όλο κι όλο. Οι αμερικανοί ανακοίνωσαν την προετοιμασία επανδρωμένης αποστολής διάρκειας 501 ημερών. Τίθεται το ερώτημα για το πώς θα λυθεί το επισιτιστικό πρόβλημα. Τα πειράματα έδειξαν ότι στο έδαφος της Σελήνης δεν μπορεί να φυτρώσει τίποτα. Στο έδαφος του Άρη φύτρωσαν αγγούρια και ντομάτες, να αποδείχτηκε πως δεν είναι κατάλληλα προς βρώση λόγω της περιεκτικότητας επικίνδυνων ουσιών. Υπάρχει η εκδοχή να τυπωθούν τα τρόφιμα σε εκτυπωτές τριών διαστάσεων. Μόνο αυτή η προοπτική μπορεί να τρομάξει τους εθελοντές, οι οποίοι συμφώνησαν να λάβουν μέρος στην αποστολή στον Άρη. Δεν φτάνει που θα αποχωριστούν τους συγγενείς τους για το υπόλοιπο της ζωής, να ακούνε τα κελάρυσμα των πουλιών από μαγνητικές εγγραφές, θα πρέπει να καταδικάσουν τον εαυτό τους να τρώει συνθετικά γεύματα για πάντα. http://greek.ruvr.ru/2013_10_14/246465027/

Πάντες ἄνθρωποι τοῦ εἰδέναι ὀρέγονται φύσει. Όλοι οι άνθρωποι από τη φύση τους επιθυμούν την γνώση. Μεταφυσικά - Βιβλίο Α-Αριστοτέλης ( 384 π.Χ. - 322 π.Χ. ) Το ανθρώπινο είδος απο την αυγη της ιστορίας του εφευγε για καινουργιους προορισμούς.Απο τις σαβάνες της Αφρικής στην Ευρώπη στην Ασία και τελικά σε ολο τον πλανήτη.Οι πόλεις κράτη οταν υπήρχαν οι σύνθηκες εστελναν ομάδες πολιτών για την δημιουργία αποικιων.Οι Ελληνες εξάλλου πρωτοστατήσαμε ιστορικά σ¨αυτο. Ειναι σίγουρο οτι η Διαστημική Εξερευνηση εχει συγκεκριμένα βήματα.Μεχρι το 2020 Διεθνής Διαστημικός Σταθμός.Μετα βασεις στην Σελήνη και μετα 2035-2040 ισως το αλμα στον Αρη. Η απαραιτητη τεχνολογία συνεχώς δημιουργείται.Και πάμε στον Αρη!!! Τότε μπαινει το ερώτημα; Εδω ήρθαμε μονο για να φιαξουμε καποια βάση οπως στην Σελήνη και να την επισκεφτώμαστε καθε δυο χρόνια οταν ο Αρης θα ειναι κοντά;Μάλλον οχι; Αρα Γεωπλασία η οποία θα χρειαστεί απο 100 εως 1000 χρόνια και οχι χιλιαδες χρόνια που αναφέρεται απο φίλους είναι μονόδρομος. Και μετα εχουμε και επισκέψεις ερευνας στους αλλους πλανήτες οπως και σε αστεροειδεις που ηδη συζητειται!!! Οσο για την τάση αυτοκαταστροφής του ανθρώπου ποια εποχη της ανθρώπινης ιστορίας δεν ηταν γεμάτη με πολέμους και αρρώστιες(η πανούκλα σκότωσε το 1/3 της Ευρώπης). Ομως ο αυστραλοπίθηκος εφτασε στο Διαστημα και σίγουρα θα προχωρήσει παραπέρα!!! [/b]

Πέθανε ο θρυλικός αστροναύτης Σκοτ Κάρπεντερ. Εφυγε από τη ζωή το πρωί της Πέμπτης σε ηλικία 88 ετών ο πρωτοπόρος αμερικανός αστροναύτης, Σκοτ Κάρπεντερ, μέλος των θρυλικών Mercury 7, ο οποίος το 1962 διέτρεξε την τροχιά της Γης. Είχε υποστεί πρόσφατα εγκεφαλικό επεισόδιο και είχε διακομιστεί στο νοσοκομείο, ενώ χθες η σύζυγος του πρώην αστροναύτη ανακοίνωσε το θάνατό του. Ο Κάρπεντερ πραγματοποίησε την πρώτη και τελευταία του διαστημική πτήση στις 24 Μαΐου του 1962, κατά την οποία το διαστημόπλοιό του έκανε το γύρο της Γης τρεις φορές. Επιλέχθηκε το 1959 ως ένα από τα μέλη της διαστημικής ομάδας Mercury 7. Κατά τη διάρκεια συνέντευξης που είχε παραχωρήσει στη NASA το 1999, ο Κάρπεντερ είχε δηλώσει ότι η εμπειρία του με τη μηδενική βαρύτητα ήταν ό,τι πιο διασκεδαστικό είχε βιώσει και είχε ευχηθεί όλοι οι άνθρωποι να είχαν την ευκαιρία να το ζήσουν. O Τζον Γκλεν, ο πρώτος αστροναύτης που έκανε το γύρο της Γης και πρώην γερουσιαστής των ΗΠΑ, είναι πλέον το μόνο επιζών μέλος της διαστημικής ομάδας Mercury 7. Γεννήθηκε στο Κολοράντο και εντάχθηκε στο Αμερικανικό Ναυτικό το 1949, υπηρετώντας ως πιλότος κατά τη διάρκεια του κορεατικού πολέμου. Ο Κάρπεντερ ήταν ο αναπληρωματικός πιλότος για τον Τζον Γκλεν στην πρώτη επανδρωμένη πτήση σε τροχιά το Φεβρουάριο του 1962. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας ήταν εκείνος που είπε το ιστορικό «Στην ευχή του Θεού, Γκλεν!», (Godspeed, Glenn!) προς το έτερο μέλος της ομάδας, Τζον Γκλεν. Κατά τη διάρκεια της δικής του πτήσης, η κάψουλα του Σκοτ Κάρπεντερ προσθαλασσώθηκε αρκετά μίλια από εκεί που έπρεπε, με τη NASA. 39 λεπτά αφότου η κάψουλά του χτύπησε στην Καραϊβική Θάλασσα, σύμφωνα με τη NASA, εκφράστηκαν φόβοι ότι ήταν νεκρός. Ήταν 250 ναυτικά μίλια πιο μακριά από το σημείο προσθαλάσσωσης, αφότου έκανε τρεις τροχιές σε πτήση περίπου 5 ωρών. Αν και τα ραντάρ και τα ραδιοσήματα έδειχναν ότι η κάψουλά του είχε επιβιώσει, δεν ήταν ξεκάθαρο αν εκείνος ήταν ασφαλής. Αεροπλάνο του Ναυτικού τελικά τον εντόπισε σε μία πορτοκαλί σωσίβια λέμβο. Παρέμεινε εκεί για τρεις ώρες, μαζί με δύο βατραχανθρώπους που έσπευσαν να τον βοηθήσουν προτού τον περισυλλέξει το ελικόπτερο. Σε διάλεξή του στο Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν με τον Τζον Γκλεν 49 χρόνα μετά, ο Κάρπεντερ ανακάλεσε στη μνήμη του τα συναισθήματά του από εκείνη την ημέρα. «Προσέχεις έναν τελείως μαύρο ουρανό, βλέπεις το αλτίμετρο να φτάνει τα 90.000 πόδια και συνειδητοποιείς ότι ανεβαίνεις κατακόρυφα πάνω. Και εκεί σκέφτεσαι: Μα, τι κάνω;» Δεν επέστρεψε στο Διάστημα από τότε, αλλά εντάχθηκε στο πρόγραμμα Sealab II του αμερικανικού Ναυτικού και το 1965 πέρασε 30 ημέρες κάτω από τον ωκεανό στην ακτή της Καλιφόρνια. Μετά τη συνταξιοδότησή του, ίδρυσε την εταιρεία του Sea Sciences, συνεργαζόμενος στενά με τον σπουδαίο καταδύτη και ερευνητή, Ζακ Ιβ Κουστό. Βίντεο: http://www.tanea.gr/news/world/article/5046745/pethane-o-prwtoporos-toy-diasthmatos-skot-karpenter/ http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63901212

Απομεινάρια υδάτινου βραχώδους κόσμου γύρω από ένα άστρο. Βρετανοί αστρονόμοι εντόπισαν ένα «μουσκεμένο αστρικό νεκροταφείο», συγκεκριμένα τα απομεινάρια ενός πλούσιου σε νερό αστεροειδούς ή ενός νάνου πλανήτη, που περιφέρονται γύρω από ένα άστρο «λευκό νάνο» σε απόσταση 150 ετών φωτός από τη Γη. Είναι η πρώτη φορά που ανιχνεύονται τα χημικά «αποτυπώματα» του νερού σε βραχώδεις κόσμους πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, κάτι που ενισχύει την πεποίθηση των επιστημόνων πως ο γαλαξίας μας είναι πολύ πιθανό να φιλοξενεί ουκ ολίγους φιλικούς στη ζωή εξωπλανήτες, παρόμοιους με τον δικό μας. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζέι Φαρίχι του Ινστιτούτου Αστρονομίας του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με το ίδιο, το «Nature» και το «New Scientist», έκαναν την ανακάλυψη με το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» και το γιγάντιο επίγειο τηλεσκόπιο «Κεκ» της Χαβάης. Οι αστρονόμοι ανίχνευσαν πολύ μεγάλες ποσότητες οξυγόνου, αλλά και απουσία άνθρακα, συνεπώς συμπέραναν ότι το άφθονο οξυγόνο δεν μπορεί παρά να προέρχεται από την παρουσία του στα μόρια του νερού. Το μητρικό άστρο είναι το GD 61, το οποίο αποτελεί το αστρικό «πτώμα» ενός άστρου που ήταν κάποτε σαν τον Ήλιο μας, ώσπου κάποια στιγμή έγινε «ερυθρός γίγαντας» και, στο τελικό στάδιο της ζωής του, έχοντας πια εξαντλήσει τα πυρηνικά «καύσιμά» του, κατέληξε «λευκός νάνος». Γύρω από το άστρο αυτό περιφέρονται τα απομεινάρια ενός βραχώδους αντικειμένου, πιθανότατα ενός μεγάλου αστεροειδούς ή πλανήτη που καταστράφηκε, όταν πλησίασε πολύ κοντά στο άστρο του που πέθαινε. Ο αρχικός ακέραιος νάνος πλανήτης ή αστεροειδής εκτιμάται ότι είχε διάμετρο 90 – 500 χιλιομέτρων. Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι πάνω από το ένα τέταρτο (26% έως 28%) της μάζας αυτού του αστεροειδούς θα αποτελείτο από νερό, κάτι ανάλογο με τον μεγάλο αστεροειδή «Δήμητρα» στο ηλιακό μας σύστημα. Συγκριτικά, παρά τους τεράστιους ωκεανούς της, μόλις το 0,023% της μάζας της Γης είναι νερό, κάτι που δείχνει ότι ο πλανήτης μας δημιουργήθηκε μάλλον άνυδρος και απέκτησε μετά το νερό, μέσω του «βομβαρδισμού» του από ένυδρα ουράνια σώματα. Μέχρι σήμερα νερό -ένα από τα βασικά στοιχεία της ζωής- έχει εντοπισθεί μόνο στις ατμόσφαιρες γιγάντιων αέριων εξωπλανητών όπως ο Δίας. Οι αστρονόμοι αναζητούν ένα βραχώδη εξωπλανήτη με νερό, ο οποίος θα βρίσκεται στην «σωστή» (δηλαδή την κατάλληλη για ανάπτυξη ζωής) απόσταση από το άστρο του. Η νέα ανακάλυψη αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. «Η ανακάλυψη νερού σε ένα μεγάλο αστεροειδή σημαίνει πως οι θεμέλιοι λίθοι των φιλόξενων για ζωή πλανητών υπήρχαν -και ίσως υπάρχουν ακόμα- στο σύστημα του άστρου GD 61, καθώς επίσης πιθανότατα γύρω από πολλά άλλα παρόμοια μητρικά άστρα. Τα ευρήματά μας δείχνουν πως σαφώς υπήρχε το δυναμικό για κατοικήσιμους πλανήτες σε αυτό το εξωπλανητικό σύστημα», δήλωσε ο δρ Τζέι Φαρίχι. Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://www.sciencemag.org/content/342/6155/218 http://physicsgg.me/2013/10/11/%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ac%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%85%ce%b4%ce%ac%cf%84%ce%b9%ce%bd%ce%bf%cf%85-%ce%b2%cf%81%ce%b1%cf%87%cf%8e%ce%b4%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc/

Η NASA γλιτώνει από τις περικοπές του αμερικανικού Δημοσίου. Παρά τα εκτεταμένα λουκέτα σε μουσεία, βιβλιοθήκες και εθνικά πάρκα κατά το πρόσφατο «βραχυκύκλωμα» του ομοσπονδιακού κρατικού φορέα των ΗΠΑ, η εξερεύνηση του Κόκκινου Πλανήτη θα συνεχιστεί με την ίδια δυναμική. Κι αυτό γιατί η NASA περιλήφθηκε τελικά στο πρόγραμμα εξαίρεσης έκτακτης ανάγκης, σώζοντας το πολυδάπανο διαστημικό της πλάνο των 650 εκατομμυρίων δολαρίων. Η Διαστημική Υπηρεσία της Αμερικής αναμένεται να στείλει άλλο ένα όχημα στον Άρη, στο πλαίσιο του προγράμματος «Mars Atmosphere and Volatile Evolution orbiter» (MAVEN), το οποίο θα διερευνήσει τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα της αρειανής ατμόσφαιρας για να καθοριστεί αν θα μπορούσε να υποστηριχθεί ζωή. Το πλάνο περιλαμβάνει αποστολή της κάψουλας στις 18 Νοεμβρίου, με τους φόβους της NASA για κουτσούρεμα του προγράμματος να μην επιβεβαιώνονται τελικά, κάτι που θα έκανε σε αντίθετη περίπτωση την επόμενη απόπειρα εκτόξευσης μπορετή το 2016, όταν Γη και Άρης θα ευθυγραμμίζονταν δηλαδή και πάλι καταλλήλως. Η NASA υποχρεώθηκε να θέσει σε άδεια το 97% του εργατικού της δυναμικού κατά το πρόσφατο «έμφραγμα» του αμερικανικού Δημοσίου, το πρόγραμμα MAVEN σώθηκε ωστόσο λόγω της σπουδαιότητάς του, αφού πέρα από την ιδιαίτερη αποστολή του αναμένεται να λειτουργήσει και ως δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ των οχημάτων Curiosity και Opportunity (που βρίσκονται αμφότερα στον Άρη) και της Γης. Η επικοινωνιακή λειτουργία των δύο οχημάτων υποστηρίζεται σήμερα από το Mars Odyssey Orbiter (εκτοξεύτηκε το 2001) και το Mars Reconnaissance Orbiter (στάλθηκε το 2005), με την αποστολή του MAVEN να κρίνεται απολύτως αναγκαία για την απρόσκοπτη λειτουργία της εξερεύνησης του Κόκκινου Πλανήτη. Το MAVEN αναμένεται να φτάσει στον Άρη τον Σεπτέμβριο του 2014 και θα είναι εφοδιασμένο με 8 επιστημονικά όργανα για τη μελέτη της ατμόσφαιράς του... http://gr.news.yahoo.com/051345474.html Ο Juno της NASA που είχε εκτοξευτεί το 2011, θα πετάξει δίπλα από τη Γη. Ο καθετήρας Juno της NASA την Τετάρτη το βράδυ θα πετάξει δίπλα από τη Γη, προκειμένου να επωφεληθεί από την «βαρυτική της σφεντόνα», η οποία θα «ρίξει» τη συσκευή στο σημείο προορισμού της - στο Δία. «Ο Juno θα βγάλει φωτογραφίες του συστήματος Σελήνης- Γης από την οπτική γωνία, από την οποία κανείς δεν το είδε και να μας δώσει την ευκαιρία να δούμε πώς φαινόμαστε από τον Άρη ή το Δία», - είπε ο επιστημονικός υπεύθυνος αυτής της αποστολής. Ο Juno, που είχε εκτοξευτεί τον Αύγουστο του 2011, πετά προς το Δία με πλάγιο τρόπο. Στις 9 Οκτωβρίου του 2013, ο καθετήρας θα πετάξει σε απόσταση 559 χιλιομέτρων από τη Γη. Ο βαρυτικός ελιγμός θα του δώσει ώθηση 70% του αρχικού και η ταχύτητά του σε σχέση με τον Ήλιο θα αυξηθεί από 35 σε 38,9 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_09/245891677/ «Νοικοκύρεμα» της ρωσικής διαστημικής βιομηχανίας προωθεί ο Ρογκοζίν. Μια νέα κρατική διαστημική υπηρεσία μελετά η ρωσική κυβέρνηση προκειμένου να καταπολεμήσει την ανεπάρκεια που επιδεικνύει η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος, μετά από μια σειρά αποτυχημένων εκτοξεύσεων πυραύλων αλλά και για να περιοριστεί η κατάχρηση των κρατικών πόρων. Σύμφωνα με το σχέδιο που παρουσίασε στον ρώσο Πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Ντμίτρι Ρογκοζίν, ο νέος οργανισμός θα αναλάβει την κατασκευή νέων εγκαταστάσεων και θα αξιοποιήσει καλύτερα τα κρατικά κονδύλια. Η προτεινόμενη United Rocket & Space Corporation θα εισαγάγει ενιαία πολιτική και θα εξοικονομήσει πόρους, ενοποιώντας προγραμματιστές και κατασκευαστές. Σήμερα στη Ρωσία δραστηριοποιούνται δεκάδες εγκαταστάσεις διαστημικής βιομηχανίας και κατασκευής πυραύλων ενώ πολλοί είναι και οι ανεξάρτητοι οργανισμοί του ίδιου τομέα. Σκοπός είναι να μειωθούν οι εισαγωγές ανταλλακτικών, ειδικά στον τομέα κατασκευής δορυφόρων και η βιομηχανία να επικεντρωθεί στην εγχώρια παραγωγή. Η νέα εταιρεία θα περιλαμβάνει όλες τις εγκαταστάσεις πυραύλων και διαστημικής παραγωγής καθώς και τα γραφεία σχεδιασμού, τα οποία συχνά άπτονται και σημαντικών αμυντικών θεμάτων. Ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος Roscosmos, Βλαντίμιρ Ποπόφκιν, δήλωσε στο Vedomosti πως για την σύσταση μιας τέτοιας εταιρείας απαιτείται τουλάχιστον ένας χρόνος. Σύμφωνα με το σχέδιο Ρογκοζίν, η Roscosmos, θα λειτουργήσει ως ομοσπονδιακό εκτελεστικό όργανο και αναθέτουσα αρχή για τα προγράμματα που θα υλοποιηθούν από τη διαστημική βιομηχανία . Η Roscosmos έχει αποτύχει σε μια σειρά από εκτοξεύσεις πυραύλων τα τελευταία χρόνια, ευτυχώς καμμία με απανδρωμένη αποστολή. Τον περασμένο Αύγουστο ο πρωθυπουργός Ντμίτρι Μεντβέντεφ είχε επίσημα επιπλήξει τον Ποπόφκιν. Σύμφωνα με έκθεση, η Roscosmos είναι αναποτελεσματική και μαστίζεται από την κακή διαχείριση και η κατάχρηση των πόρων. http://rbth.gr/news/2013/10/09/noikokyrema_ti_rosiki_diastimiki_biomixania_proothei_o_rogkozin_25591.html

Οι ηγέτες του κόσμου προετοιμάζονται για την ανακάλυψη εξωγήινης ζωής σε 10 χρόνια. Στο Νταβός της Ελβετίας, ένα εξέχον χιονοδρομικό κέντρο,και μια επιχειρηματική ελίτ του κόσμου συναντήθηκαν με οικονομικούς και πολιτικους ηγέτες για να συζητήσουν τι πρέπει να περιμένουμε για τα επόμενα 10 χρόνια. Αυτό το έτος, στο ετήσιο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ συνάντηση που διαρκεί από 23 έως 27 Ιανουάριου με τους ηγέτες του επιχειρηματικού κόσμου να ενώνονται με εξέχοντες πολιτικούς και τραπεζίτες. Για το 2013, δόθηκε μια 80-σελίδη ανάλυση των 50 κινδύνων για τα επόμενα 10 χρόνια που διανεμήθηκε στους συμμετέχοντες. Η Global Risks 2013 έκθεση http://reports.weforum.org/global-risks-2013/section-three/special-report-building-national-resilience-to-global-risks/ είναι μια μακρά λίστα για προγνωστικά για το τι οι ηγέτες του κόσμου θα πρέπει να προγραμματίσουν για να αποφευχθούν τα συστημικα σοκ και καταστροφικά γεγονότα. Ανάμεσα στον κατάλογο είναι πέντε παράγοντες Χ σύμφωνα με την έκθεση. Ένας από τους παράγοντες X είναι η ανακάλυψη εξωγήινης ζωής. Η τελευταία από τις πέντε παράγοντες X είναι η ανακάλυψη της εξωγήινης ζωής. Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ σε έκθεση ξεκινά αυτό το τμήμα ως εξής: Λαμβάνοντας υπόψη το ρυθμό της εξερεύνησης του διαστήματος, είναι όλο και περισσότερο κατανοητό ότι μπορούμε να ανακαλύψουμε την ύπαρξη εξωγήινης ζωής ή άλλους πλανήτες, που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την ανθρώπινη ζωή. Ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις στην ροή της χρηματοδότησης της επιστήμης και της ανθρωπότητας. Η έκθεση εξηγεί : Ήταν μόνο το 1995 όταν βρήκαμε αποδεικτικά στοιχεία ότι άλλα αστέρια έχουν πλανήτες σε τροχιά γύρω τους. Τώρα οι χιλιάδες εξωπλανήτες που περιστρέφονται γύρω από μακρινά άστρα έχουν εντοπιστεί. Η αποστολή Kepler της NASA αποστολή έχει εντοπίσει πλανήτες του μεγέθους σαν τη Γη πλανήτες που βρίσκονται στο ζώνη Goldilocks (όχι πολύ ζεστό, ούτε πολύ κρύο) από άστρα σαν τον ήλιο και έχει ήδη εμφανίσει χιλιάδες υποψηφίους, συμπεριλαμβανομένου στο μέγεθος της Γης. Το γεγονός ότι το Κέπλερ έχει βρει τόσους πολλούς υποψήφιους πλανήτες σε ένα τόσο μικρό κλάσμα του ουρανού δείχνει ότι υπάρχουν αμέτρητοι πλανήτες σαν τη Γη σε τροχιά γύρω από άστρα σαν τον ήλιο στο γαλαξία μας. Σε 10 χρόνια μπορεί να έχουμε αποδείξεις όχι μόνο ότι η Γη δεν είναι η μοναδική, αλλά, επίσης, ότι υπάρχει ζωή αλλού στο σύμπαν. Ποια θα είναι η εθνική και παγκόσμια επίδραση μιας τέτοιας ανακάλυψης, σύμφωνα με τις Global Risks 2013 έκθεση; Η ανακάλυψη θα μπορούσε σίγουρα να είναι μια από τις μεγαλύτερες ειδήσεις του έτους? και το ενδιαφέρον θα είναι έντονο. Αλλά αυτό δεν θα αλλάξει τον κόσμο αμέσως .... Μακροπρόθεσμα, οι ψυχολογικές και φιλοσοφικές συνέπειες της ανακάλυψης μπορεί να είναι βαθιές. Εάν οι μορφές ζωής (ακόμα και απολιθωμένα μορφές ζωής) που μπορεί να βρέθηκαν στο ηλιακό μας σύστημα, για παράδειγμα, η προέλευση της ζωής μπορεί να είναι "εύκολο" να δημιουργηθεί στο σύμπαν μπορεί να δείχνει ότι η ζωή είναι τόσο φυσικό φαινόμενο τόσο πανταχού παρόντα που ένα μέρος του σύμπαντος, όπως τα αστέρια και οι γαλαξίες. Η ανακάλυψη ακόμα μιας και απλής ζωής θα τροφοδοτήσει εικασίες σχετικά με την ύπαρξη άλλων νοημόνων όντων που θα αμφισβητήσει πολλές παραδοχές που στηρίζουν τη ανθρώπινη φιλοσοφία και τη θρησκεία. Μέσα από τις βασικές εκστρατείες εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης, το ευρύ κοινό μπορεί να επιτύχει ένα υψηλότερο βαθμό παιδείας και επιστήμης του διαστήματος που θα τους προετοιμάσει για να αποτρέψουν ανεπιθύμητες κοινωνικές συνέπειες μιας τέτοιας ανακάλυψης και μιας βαθιάς αλλαγής στάσης σχετικά με τη θέση της ανθρωπότητας στο σύμπαν. Ποιες θα είναι οι ανεπιθύμητες κοινωνικές συνέπειες μιας τέτοιας βαθιάς ανακάλυψης; για μια απάντηση, πρέπει κανείς να κοιτάξει το 1961 τη Brookings Έκθεση που ανατέθηκε από τη NASA και γράφτηκε από το Brookings Institution, http://en.wikipedia.org/wiki/Brookings_Report για την ενδεχόμενη παρουσίαση στο Κογκρέσο των ΗΠΑ. Η έκθεση Brookings, με τίτλο "προτεινόμενες μελέτες σχετικά με τις επιπτώσεις ειρηνικών διαστημικών δραστηριοτήτων ανθρώπινων Υποθέσεων," περιγράφεται ένα ανησυχητικό σενάριο για το τι θα μπορούσε να συμβεί στην κοινωνία, αν η ανθρωπότητα δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένη για την ανακάλυψη των τεχνολογικά προηγμένων εξωγήινων πολιτισμών Η εκθέσει αναφέρει τον κίνδυνο κοινωνικής αποσύνθεσης στη Ευρώπη και την αναγκαιότητα στη εφαρμογή μέτρων όπως οι ελαστικότητα σε διάφορους τομείς (σχέσεις εργασίας) υγείας δημόσιο κλπ. Η Global Risks 2013 έκθεση έχει στο μυαλό της αν εξωγήινη ζωή έχει ανακαλυφθεί; Η απλή απάντηση είναι ναι, αν οι ηγέτες αναπτύξουν μια απαραίτητη εθνική οργανωτική μεταρρύθμιση σε μια τέτοια ανακάλυψη. Η έκθεση Global Risks 2013 δείχνει πόσο μακριά έχει έρθει η ανθρωπότητα τα τελευταία 50 χρόνια. Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ θέλει να προστατεύσει τα συμφέροντα τις και οι ηγέτες του κόσμου σήμερα προετοιμάζονται για την πιθανή ανακάλυψη εξωγήινης ζωής μέσα στα επόμενα 10 χρόνια. Άρθρα & Ειδήσεις http://www.huforc.gr/

TERRAFORMING MARS Πλανητική Μηχανική Γεωπλασια Άρη - Διαμόρφωση της ατμόσφαιρας του Άρη. http://www.huforc.gr/Racent%20ufo%20news%202013/terraforming_mars%20%2014%208%202011.htm

Οι αστροναύτες εξερευνούν τα βάθη της Γης. Συνήθως η ESA στέλνει αστροναύτες στο διάστημα, ωστόσο πριν δύο εβδομάδες έξι αστροναύτες από όλο τον κόσμο πέρασαν έξι ημέρες υπόγεια για να πάρουν μια γεύση συνεργασίας σε ακραίες συνθήκες. Το πρόγραμμα κατάρτισης της ESA στις σπηλιές στη Σαρδηνία, Ιταλία, έληξε με τους αστροναύτες να ισχυρίζονται στην αναφορά τους, "Αυτή είναι μια από τις καλύτερες, αναμφισβήτητα η καλύτερη, εκπαίδευση που αναλογεί σε διαστημική πτήση που έχουμε συμμετάσχει". Βετεράνοι και πρωτάρηδες αστροναύτες εργάστηκαν μαζί και έμαθαν ο ένας από τον άλλον για τον τρόπο διεξαγωγής των επιστημονικών πειραμάτων και της επιβίωσης στην απομόνωση ζώντας παράλληλα αποσυνδεδεμένοι από τον κανονικό κύκλο της ημέρας της Γης - ακριβώς όπως στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Τα Σπήλαια (CAVES) δεν είναι μια προσομοίωση αλλά μια πραγματική αποστολή και η μόνη εκπαιδευτική εκστρατεία που υπάρχει όπου συμμετέχουν αστροναύτες από όλους τους εταιρικούς Διαστημικούς Σταθμούς. Φέτος ο αστροναύτης της ESA Paolo Nespoli, ο Καναδός αστροναύτης Jeremy Hansen, ο Ρώσος κοσμοναύτης Aleksei Ovchinin, ο Ιάπωνας αστροναύτης Satoshi Furukawa και οι αστροναύτες της NASA Mike Barratt και Jack Fischer εξερεύνησαν και χαρτογράφησαν πολύ μεγαλύτερο μέρος του υπόγειου κόσμου από ότι είχε γίνει μέχρι σήμερα χάρη στο πρωτότυπο εργαλείο αποτύπωσης CaveSniper. Η εξερεύνηση και η χαρτογράφηση ενός σπηλαίου είναι χρονοβόρα διαδικασία και συχνά χρειάζεται να εργαστούν τρία άτομα: ένας να χειρίζεται τα μέσα, κάποιος που θα κρατά σημειώσεις και ένας που θα ψάχνει για την επόμενη θέση που θα γίνει έρευνα και ο οποίος θα κρατάει το στόχο για τις μετρήσεις. Το CaveSniper συνδυάζει όλες αυτές τις μετρήσεις ασύρματα και τις μεταφορτώνει σε έναν υπολογιστή για μια πλήρη τρισδιάστατη χαρτογράφηση του σπηλαίου, επιτρέποντας στους «σπηλαιοναύτες» («cavenauts») να ερευνήσουν σχεδόν 1,5 χλμ. των σπηλαίων το τρέχον έτος. Πέρυσι, οι σπηλαιοναύτες επέστρεψαν από το σκοτάδι με μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανακάλυψη: ένα νέο είδος οστρακόδερμων που είχαν προσαρμοστεί στη ζωή στη σπηλιά. Φαίνεται ότι οι εξερευνητές του τρέχοντος έτους δεν πάνε πίσω: επέστρεψαν με 11 βιολογικά δείγματα και οι εμπειρογνώμονες που τα εξέτασαν επιτόπου θεωρούν ότι ένα από τα ανατριχιαστικά έντομα είναι πιθανό να είναι μια ανακάλυψη. Μια μελέτη σχετικά με τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα που διεξήχθη από τους σπηλαιοναύτες παρουσιάζει επίσης ενδιαφέροντα αποτελέσματα, καθώς δείχνει απρόσμενα χαμηλά επίπεδα κοντά σε μερικές από τις λίμνες. Θα μπορούσε η χημεία του περιβάλλοντος να προκαλεί την πτώση; ή ο άνεμος στις σπηλιές είναι που επηρεάζει τις μετρήσεις; Οι σπηλαιοναύτες έχουν κάνει τη δουλειά τους και εξαρτάται τώρα από τους επιστήμονες να αναλύσουν τα δεδομένα και να δημοσιεύσουν τα αποτελέσματά τους. Οι αστροναύτες αναφώνησαν στην αναφορά: "Είμαστε ενθουσιασμένοι βλέποντας τα αποτελέσματα και είμαστε ευτυχείς που είχαμε την ευκαιρία να βοηθήσουμε να διευρυνθούν τα όρια της επιστημονικής ανακάλυψης". Βίντεο: http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Oi_astronahutes_exereynohun_ta_vhathe_tes_Ges Σωτήρια διαστημική τεχνολογία για εγκλωβισμένους. Αξιοποιώντας την εμπειρία που έχει αποκτήσει η NASA στην κατασκευή ραντάρ για μελέτες πλανητών ή την παρακολούθηση της τροχιάς των διαστημοπλοίων, επιστήμονες της αμερικανικής υπηρεσίας δημιούργησαν μια συσκευή η οποία θα μπορούσε να αποδειχθεί σωτήρια σε περιπτώσεις όπου άνθρωποι έχουν εγκλωβισθεί μέσα σε κτίρια που έχουν καταρρεύσει. Ο λόγος για το Finder (Finding Individuals for Disaster and Emergency Response), έναν ανιχνευτή με μέγεθος όσο μια μικρή βαλίτσα, ο οποίος μπορεί να «σαρώσει» τεράστιους σωρούς ερειπίων, για παράδειγμα έπειτα από έναν σεισμό, ώστε να εντοπίσει τυχόν επιζώντες. Ο ανιχνευτής κατασκευάστηκε στο Εργαστήριο Αεριοπροώθησης (JPL) της NASA και «βομβαρδίζει» τα χαλάσματα με ακτινοβολία μικροκυμάτων, καταγράφοντας τα ανακλώμενα σήματα. Για την ανάλυσή τους από τη συσκευή, το JPL ανέπτυξε λογισμικό που βασίζεται στο software της NASA για το Deep Space Network, ένα διεθνές δίκτυο επίγειων ραντάρ το οποίο, μεταξύ άλλων, επιβλέπει τις διαπλανητικές αποστολές. Το λογισμικό αυτό επιτρέπει στα ραντάρ του δικτύου να καταγράφουν τη θέση των διαστημοπλοίων, όπως του δορυφόρου Cassini που μελετά τον Κρόνο, για να εντοπίζουν και την παραμικρή απόκλιση από την τροχιά τους. Στην περίπτωση του Finder, το software προσαρμόστηκε ώστε να επεξεργάζεται τα σήματα που επιστρέφουν στη συσκευή, για να «καταλαβαίνει» αν κάποια από αυτά αντιστοιχούν στην αναπνοή ενός ανθρώπου ή στους χτύπους της καρδιάς του. Χάρις σε αυτό το software, το Finder έχει την ικανότητα να ανακαλύψει επιζώντες που είναι εγκλωβισμένοι ακόμη και κάτω από 9 μέτρα ερειπίων, από απόσταση 9 μέτρων. Παράλληλα, ο τρόπος λειτουργίας του συνεπάγεται πως μπορεί να εντοπίσει τυχόν επιζώντες ακόμη και αν αυτοί έχουν χάσει τις αισθήσεις τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι πιθανό να παραπλανήσει τα σωστικά συνεργεία, αφού «καταλαβαίνει» αν πρόκειται για τους καρδιακούς παλμούς και την αναπνοή ενός ανθρώπου ή ενός ζώου (π.χ. ποντικού) που τριγυρίζει μέσα στα χαλάσματα. Καθώς σε μια φυσική καταστροφή και το παραμικρό δευτερόλεπτο είναι πολύτιμο, σύμφωνα με τον επικεφαλής της ομάδας του JPL, James Lux, το Finder θα βοηθά τους διασώστες να ελέγχουν, εύκολα και γρήγορα, κατεστραμμένα κτίρια και εγκαταστάσεις στην περιοχή που έχει πληγεί, ώστε να ξέρουν πού υπάρχουν παγιδευμένοι. Συγκριτικά με άλλα ραντάρ που έχουν κατασκευαστεί για τον ίδιο λόγο, εκτός από τη μεγαλύτερη εμβέλεια και αξιοπιστία, δύο ακόμη πλεονεκτήματα του ανιχνευτή της NASA είναι η ευκολία στη χρήση και οι μικρές διαστάσεις του. Ετσι, θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη και από ολιγομελή σωστικά συνεργεία (π.χ. τους διασώστες από έναν τοπικό πυροσβεστικό σταθμό) τα οποία φτάνουν πρώτα στο σημείο της καταστροφής. Εχοντας κατασκευάσει ήδη ένα αρχικό πρωτότυπο του Finder, οι επιστήμονες του JPL ολοκλήρωσαν πρόσφατα τις δοκιμές τους, οι οποίες απέδειξαν πως ο ανιχνευτής μπορεί όντως να αντιλαμβάνεται με ακρίβεια τις ανεπαίσθητες κινήσεις του στήθους ενός ανθρώπου κάτω από τα χαλάσματα, οι οποίες προκαλούνται από τους χτύπους της καρδιάς και την αναπνοή του. Ετσι, προβλέπουν πως μέχρι την άνοιξη του 2014 θα είναι έτοιμο να κυκλοφορήσει στην αγορά. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_07/10/2013_522027