Δροσος Γεωργιος

Η απεικόνιση των ωκεάνιων ρευμάτων από τη NASA θυμίζει την «Εναστρη Νύχτα» του Βαν Γκoγκ. Εναν από τους διασημότερους πίνακες του ολλανδού ζωγράφου Βίνσεντ Βαν Γκoγκ, θυμίζει η οπτικοποίηση των γιγάντιων κυκλικών ρευμάτων των ωκεανών του πλανήτη μας από τη NASA. Η κυκλική διάταξη των νεφών στον πίνακα «Έναστρη Νύχτα» του Βαν Γκόγκ (1889) μπορεί να θεωρούνταν μοναδικό χαρακτηριστικό της πρωτότυπης τεχνικής του ολλανδού καλλιτέχνη, όπως όμως δείχνουν οι φωτογραφίες της NASA τελικά η Μητέρα Φύση ίσως να είχε το προβάδισμα. Η οπτικοποίηση των ωκεάνιων ρευμάτων πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του υπολογιστικού μοντέλου «Estimating the Circulation and Climate of the Ocean, Phase II», γνωστό και ως ECCO2, της NASA. http://ecco2.org/ To συγκεκριμένο μοντέλο βασίστηκε σε στοιχεία που αφορούσαν θαλάσσια ρεύματα, τα οποία είχαν καταγραφεί από τον Ιούνιο του 2005 έως τον Δεκέμβριο του 2007. «Το ECCO2 αποτελεί ένα μοντέλο οπτικοποίησης των ωκεανών και των θαλάσσιων πάγων του πλανήτη με μεγάλη ευκρίνεια. Στόχος του είναι η οπτικοποίηση σε τόσο υψηλή ανάλυση ώστε να μπορεί να αποτυπώσει με ακρίβεια ακόμη και δινορεύματα (ρεύματα που σχηματίζουν στροβίλους), τα οποία μεταφέρουν θερμότητα και διοξείδιο του άνθρακα στους ωκεανούς» εξηγεί η NASA.

Μεταφορείς της ζωής οι κομήτες. Μια από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες για την εμφάνιση της ζωής στη Γη είναι ότι τα δομικά υλικά για τη δημιουργία της ζωής έφθασαν εδώ από το Διάστημα μέσω των κομητών που έπεφταν μαζικά στον πλανήτη μας την πρώτη περίοδο της ύπαρξης του. Μια νέα έρευνα που πραγματοποίησε διεθνής ομάδα ερευνητών ενισχύει αυτή τη θεωρία αφού δείχνει ότι διάφορα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την ύπαρξη της ζωής, όπως τα αμινοξέα, υπήρχαν στους κομήτες και δεν καταστρέφονταν όταν εκείνοι συγκρούονταν με τον πλανήτη μας. Αντίθετα η πρόσκρουση δημιουργούσε τις προϋποθέσεις ώστε τα αμινοξέα να δραστηριοποιούνται με τρόπο τέτοιο ώστε να ξεκινά η παραγωγή της ζωής. Εχει διαπιστωθεί από προηγούμενες έρευνες ότι οι κομήτες κουβαλάνε μαζί τους τα δομικά υλικά δημιουργίας ζωής (οργανικά χημικά στοιχεία και νερό) τα οποία έρχονταν στη Γη κάθε φορά που ένας κομήτης έπεφτε στον πλανήτη μας. Με δεδομένο ότι η ζωή έκανε την εμφάνιση της στη Γη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, όταν ο πλανήτης ήταν ακόμη υπό διαμόρφωση, παντελώς άγονος και γενικά με συνθήκες μη ευνοϊκές για την ανάπτυξη ζωής, παραμένει μυστήριο το πώς κατάφερε η ζωή να ξεπηδήσει σε αυτό το περιβάλλον και ποιοι μηχανισμοί ενεργοποιήθηκαν για να υπάρξει. Τα πειράματα που έκαναν οι ερευνητές της NASA έδειξαν δύο πράγματα. Πρώτον, ότι μετά από μια πτώση κομήτη στην επιφάνεια της Γης τα αμινοξέα, που αποτελούν τα δομικά υλικά των πρωτεϊνών, καταφέρνουν να επιβιώνουν. Η δεύτερη διαπίστωση είναι ότι μια τόσο σφοδρή σύγκρουση όπως αυτή ενός μεγάλου κομήτη στην επιφάνεια της Γης παρήγαγε την απαραίτητη ενέργεια ώστε τα αμινοξέα να αρχίσουν να «δένονται» μεταξύ τους και να παράγουν πρωτεΐνες. Οι πρωτεΐνες με τη σειρά τους παράγουν το υλικό που επιτρέπει σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς να υπάρχουν και να λειτουργούν. Ετσι, σύμφωνα με τους ερευνητές, όταν πριν από περίπου 3.8 δισ. έτη η Γη βομβαρδιζόταν από κομήτες και αστεροειδείς, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για να κάνει την εμφάνιση της η ζωή στον πλανήτη. «Η έρευνα που κάναμε δείχνει ότι τα δομικά υλικά της ζωής έμειναν άθικτα τόσο από τις συγκρούσεις των κομητών με τη Γη όσο και στη συνέχεια από το εξαιρετικά βίαιο και αφιλόξενο περιβάλλον του πλανήτη μας εκείνη την εποχή. Οι κομήτες πράγματι μπορούν να θεωρηθούν ως τα ιδανικά πακέτα μεταφοράς των συστατικών της χημικής επανάστασης που οδήγησε στην εμφάνιση της ζωής. Μας αρέσει το σενάριο των κομητών ως μεταφορέων της ζωής επειδή περιέχουν όλα τα δομικά υλικά της, δηλαδή αμινοξέα, νερό και ενέργεια» ανέφερε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ενωσης Χημείας η καθηγήτρια Τζένιφερ Μπλανκ, επικεφαλής της ομάδας ερευνητών από τις ΗΠΑ που αποτελούνταν από επιστήμονες της NASA.

Η στρατηγική του εκσυγχρονισμού του διαστημικού προγράμματος της Ρωσίας. Το σχέδιο της Στρατηγικής ανάπτυξης των ρωσικών διαστημικών προγραμμάτων έως το 2030 παρουσιάστηκε στην κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Προβλέπει την ανάπτυξη των διαστημικών υπηρεσιών, τη δημιουργία νέων διαστημικών σκαφών, μεταξύ των οποίων και επαναχρησιμοποιούμενα, καθώς και πτήσεις σε άλλους πλανήτες. Η Ρωσία θα πρέπει να διατηρήσει το παγκόσμιο επίπεδο του διαστημικού της κλάδου και να σταθεροποίησει τη θέση της στην πρώτη τρόϊκα των πρωτοπόρων διαστημικών χωρών. Τέτοια είναι τα βασικά καθήκοντα της «Στρατηγικής ανάπτυξης της διαστημικής δραστηριότητας ως το 2030», στη συζήτηση της οποίας προχωρεί η ρωσική κυβέρνηση. Το σχέδιο της «Στρατηγικής» παρουσιάστηκε τελευταία από την Υπηρεσία Διαστήματος της Ρωσίας Ροσκόσμος. Το πλήρες κείμενο της «Στρατηγικής» δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη. Όμως, όπως φαίνεται απ’ ό,τι έχει διεισδύσει στις σελίδες του τύπου, έχουν τεθεί εξαιρετικά φιλόδοξοι στόχοι. Μέχρι το 2030, προβλέπεται να εξασφαλιστεί πτήση στη Σελήνη, την οποία θα ερευνήσουν προκαταρτικά διάφορα σεληνιακά οχήματα (ρόβερ). Προβλέπεται επίσης η εκτόξευση διαστημοπλοίων στην Αφροδίτη και τον Δία, η ανάπτυξη ενός δικτύου επιστημονικών Σταθμών στον Άρη, η κατασκευή βαριού πυραύλου, ικανού να τοποθετήσει σε τροχιά υλικά βάρους 180 τόνων, καθώς επίσης και η δημιουργία πολυλειτουργικού διαστημικού συστήματος. Τέλος, προβλέπεται να αρχίσουν οι εργασίες για τη δημιουργία διαστημικού Σταθμού νέας γενιάς και την διοργάνωση μιάς αποστολής στον Άρη. Μετά την καταστροφή του σκάφους «Phobos-Grunt» επήλθε ορισμένη σιωπή στους επιστημονικούς κύκλους γύρω από το Διάστημα. Σε τροχιά εργάζεται το ραδιοτηλεσκόπιο - παρατηρητήριο Radioastron. Συσκευές για τη Σελήνη και ένα δεύτερο παρατηρητήριο τύπου«Σπέκτρ» πρέπει να αναχωρήσουν για το Διάστημα μεταξύ 2013-2016, όμως κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι αυτό θα συμβεί στα όρια, που έχουν αναφερθεί. Στο πλαίσιο αυτό, οι υποθέσεις της επανδρωμένη αποστολής στη Σελήνη και πολύ περισσότερο στον Άρη μοιάζουν λίγο πρόωρες. Πιο ρεαλιστική είναι η εργασία για τις αυτοματοποιημένες αποστολές, σκοπός των οποίων δεν είναι μόνο ένα επιστημονικό αποτέλεσμα, αλλά και η μεγάλη διάρκεια ζωής των σκαφών, που χρησιμοποιούνται. Τώρα το ρωσική διαστημικό πρόγραμμα διέρχεται μια συστημική κρίση. Πρόκειται και για τη φθορά του εξοπλισμού και απουσία ειδικευμένου προσωπικού, και, τέλος, η απουσία ενός σαφώς διατυπωμένου στόχου της διαστημικής δραστηριότητας. Εάν το τελευταίο πρόβλημα παρουσίασης στην κυβέρνηση της Στρατηγικής είναι δυνατόν να λυθεί, τότε τα πρώτα δύο «σέρνουν» μαζί τους την αναγκαιότητα αποκατάστασης της ποιοτικής προετοιμασίας μηχανικών και η δημιουργία ίδιας παραγωγικής βάσης. Και αυτό δεν είναι γρήγορες διαδικασίες. Πραγματικό αποτέλεσμα μπορεί να αναμένεται, κατά πάσα πιθανότητα, όχι νωρίτερα από το 2020, εαν η χρηματοδότηση θα είναι επαρκής. Όλοι αυτοί οι στόχοι, σε περίπτωση επαρκούς χρηματοδότησης των αντίστοιχων εργασιών είναι κατορθωτοί,- θεωρούν οι ειδικοί. Εξάλλου, το εν λόγω φάσμα των καθηκόντων έχει μόνο σκιαγραφηθεί. Δεν είναι ακόμα πρόγραμμα, αλλά μόνο μία γενική στρατηγική, την οποία οι επικριτές παρομοιάζουν με το ζωμό, στο οποίο έχουν ριχθεί όλα τα λαχανικά αμέσως. Επισημαίνουν την ασάφεια των δηλωμένων πηγών χρηματοδότησης. Δηλαδή των χορηγήσεων του προϋπολογισμού και εκτός προϋπολογισμού. Εν τω μεταξύ, τέτοια μεικτή αρχή χρησιμοποιείται από καιρό σε διάφορους κλάδους. Όσον αφορά το Διάστημα, οι επιχειρηματίες της Ρωσίας δεν σπεύδουν προς το παρόν να κάνουν επενδύσεις σ΄αυτό τον τομέα, αν και όποιοι εργάζονται για το μέλλον, είναι έτοιμοι να μελετήσουν και τέτοια σχέδια,- θεωρεί ο Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ, ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής. -Περνούν οι καιροί, όταν οι επενδυτές υπολόγιζαν να πάρουν ανταπόδοση μέσα σε 1-3 χρόνια. Οι πιο διορατικοί αρχίζουν να κάνουν επενδύσεις σε μακροπρόθεσμα σχέδια. Αν δημιουργηθεί το απαραίτητο επενδυτικό κλίμα, τότε να βρεθούν και τέτοιοι επενδυτές. Το κράτος ωστόσο χρειάζεται να συνεργάζεται μαζί τους πάνω σε ισότιμη βάση και να μοιράζεται μαζί τους τόσο τις δαπάνες, όσο και το κέρδος. Μόνο τότε θα είναι δυνατή η προσέλκυση των ιδιωτικών επενδύσεων,- παρατήρησε ο Αλέξάντρ Ζελεζνιακόφ. Σε οποιαδηποτε περίπτωση υπάρχει λόγος για αισιοδοξία: είναι καταφανές το γεγονός της απότομης αύξησης της χρηματοδότησης του διαστημικού τομέα στη Ρωσία τα τελευταία χρόνια. Αρκεί να συγκρίνουμε το ύψος των κονδυλίων που διατίθενται για το ειρηνικό Διάστημα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία για να δούμε ότι πριν από 10 χρόνια η διαφορά ήταν τεράστια. Τότε τα κονδύλια των ΗΠΑ ήταν μεγαλύτερα κατά 25 φορές, ενώ σήμερα- μόνο κατά 4 φορές. Ο προϋπολογισμός της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος το 2012 ανέρχεται σε περίπου 140 δισεκατομμύρια ρούβλια, ποσό που πρέπει να αυξηθεί προς το 2014 έως τα 174 δισεκατομμύρια ρούβλια. Άρα η γενική τάση είναι ενθαρρυντική. RUSSIAN FEDERAL SPACE AGENCY - ROSCOSMOS Schepkina st. 42, Moscow, Russia, 107996 Fax: (495) 688-90-63, (499) 975-44-67 www.federalspace.ru www.roscosmos.ru Τα αστραφτερά γαλαξιακά κοσμήματα. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble έστειλε μια εντυπωσιακή φωτογραφία του αστρικού σμήνους Messier 9 που αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες λαμπρά άστρα. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια ακόμη καταπληκτική φωτογραφία που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Το τηλεσκόπιο εστίασε στο αστρικό σμήνος Messier 9 που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας και αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες λαμπρά άστρα. Οι επιστήμονες τα χαρακτηρίζουν ως «αστραφτερά κοσμήματα». Το Messier 9 βρίσκεται σε απόσταση 25 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς και έχει χαρακτηριστικό σφαιρικό σχήμα. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι στο Messier 9 βρίσκονται ορισμένα από τα αρχαιότερα άστρα του Γαλαξία. Το Hubble κατάφερε να καταγράψει περισσότερα από 250 χιλιάδες άστρα του σμήνους.

Ραντεβού για το σούπερ τηλεσκόπιο. Στις 3 Απριλίου θα συναντηθούν στο Αμστερνταμ οι επιτελείς του SKA, ενός νέου σούπερ επίγειου τηλεσκοπίου, για να συζητήσουν τις τελικές λεπτομέρειες της κατασκευής του. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για ένα (μονό) τηλεσκόπιο αλλά για ένα παρατηρητήριο που θα συνδυάζει την ισχύ χιλιάδων ραδιοτηλεσκοπίων. Στην κατασκευή του συμμετέχουν 67 οργανισμοί και πανεπιστήμια από 20 χώρες και, αν όλα πάνε σύμφωνα με τον σχεδιασμό, η κατασκευή της εγκατάστασης θα ξεκινήσει το 2016 με τη Νότιο Αφρική και την Αυστραλία να είναι οι επικρατέστερες περιοχές για να την φιλοξενήσουν. Το νέο τηλεσκόπιο. Το SKA θα αποτελείται από μια συστοιχία περίπου 3 χιλιάδων ραδιοτηλεσκοπίων διαμέτρου 15 μέτρων το καθένα. Τα τηλεσκόπια θα είναι τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο σε μια έκταση ίση με 200 γήπεδα ποδοσφαίρου. Το συνολικό άνοιγμά τους θα είναι ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο και γι αυτό το σούπερ τηλεσκόπιο που θα προκύψει τελικά έλαβε την ονομασία Square Kilometer Array (SKA). Στο SKA θα είναι συνδεδεμένοι περί τους 100 σταθμούς παρατήρησης. Από αυτούς οι 25 θα βρίσκονται συγκεντρωμένοι σε έναν πυρήνα διαμέτρου 5 χιλιομέτρων, άλλοι 25 σε έναν μεγαλύτερο κύκλο 50 χιλιομέτρων και οι υπόλοιποι 50 σε μια μεγάλη περιοχή ακτίνας 3.000 χιλιομέτρων. Το SKA θα επιτρέψει στους επιστήμονες να εντοπίσουν και να μελετήσουν δισεκατομμύρια γαλαξίες αλλά και να ελέγξουν την ακρίβεια των θεωριών του Αϊνστάιν. Τα τηλεσκόπια θα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους με ένα πανίσχυρο σύστημα τηλεπικοινωνιών, που θα αποτελείται από οπτικές ίνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ποσότητα των καλωδίων που θα απαιτηθούν για να λειτουργήσει το τηλεσκόπιο είναι τόσο μεγάλη που αν ξεδίπλωναν θα μπορούσαν να «τυλίξουν» τη Γη και μάλιστα δύο φορές! Εξίσου εντυπωσιακή θα είναι και η παραγωγή δεδομένων. Το SKA θα παράγει πολλά Petabits/δευτερόλεπτο, ένα petabit ισούται με ένα τετράκις εκατομμύρια bits. Η ποσότητα των δεδομένων που θα παράγει ημερησίως το SKA θα είναι 100 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της κίνησης στο Internet σε παγκόσμιο επίπεδο και αρκετή για να γεμίζουν 15 εκατομμύρια iPod 64GB. Οπως είναι ευνόητο ο υπολογιστής που θα υποδέχεται και θα επεξεργάζεται αυτό τον καθημερινό ωκεανό δεδομένων θα είναι ένας υπερυπολογιστής. Οι επιτελείς του εγχειρήματος στοχεύουν στη δημιουργία του πιο ισχυρού υπολογιστή στον κόσμο που θα μπορεί να πραγματοποιεί ένα τρισεκατομμύριο υπολογισμούς/δευτερόλεπτο. (Να η ανάγκη για κβαντικούς υπολογιστές!!!) http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=13757 Σχόλιο:Παρα πολύ μεγάλο εργο και εδω φαίνεται η αξια της συνεργασίας (συμμετέχουν 67 οργανισμοί και πανεπιστήμια από 20 χώρες )και τα θετικά της παγκοσμιοποιήσης στην ερευνα.(Βλέπε και CERN) http://www.skatelescope.org/

Ένα πλανητικό σύστημα από την Αυγή του Κόσμου. Αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν τους αρχαιότερους γνωστούς πλανήτες, οι οποίοι γεννήθηκαν κατά την «αυγή» του σύμπαντος. Με περισσότερους από 750 γνωστούς εξωπλανήτες αυτοί παρουσιάζουν ένα πρόσθετο ενδιαφέρον για τους επιστήμονες. Το ηλιακό μας σύστημα πιστεύεται ότι δημιουργήθηκε πριν από περίπου 12,8 δισεκατομμύρια χρόνια, λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά από τη Μεγάλη Έκρηξη. Οι δύο εξωπλανήτες βρίσκονται στα όρια του Γαλαξία, σε απόσταση 375 ετών φωτός από τη Γη, όμως το άστρο τους γεννήθηκε όταν ο γαλαξίας μας βρισκόταν ακόμη στο στάδιο της δημιουργίας. Υπάρχει πιθανότητα οι πλανήτες να είναι νεώτεροι, εάν σχηματίστηκαν πολύ αργότερα από το άστρο τους, όμως κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο, σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλανκ, στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας. «Συνήθως οι πλανήτες δημιουργούνται σχεδόν αμέσως μετά το σχηματισμό του άστρου», εξηγεί ο επικεφαλής της Johny Setiawan. «Οι πλανήτες δεύτερης γενιάς θα μπορούσαν να σχηματιστούν και μετά το θάνατο του άστρου, όμως κάτι τέτοιο παραμένει υπό συζήτηση». Με τη βοήθεια ενός γιγαντιαίου τηλεσκοπίου στη Χιλή, οι επιστήμονες εντόπισαν τους δύο πλανήτες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το άστρο HIP 11952, στον αστερισμό του Κήτους. Ο ένας από τους δύο πλανήτες - ο HIP 11952c – είναι στο μέγεθος του Δία και ο άλλος – ο HIP 11952b – έχει περίπου το τριπλάσιο μέγεθος. Ολοκληρώνουν μια τροχιά γύρω από τον ήλιο τους κάθε 7 ημέρες και 9,5 μήνες, αντίστοιχα. Νέα δεδομένα; Η ανακάλυψη καταδεικνύει, σύμφωνα με τους ερευνητές, ότι ο σχηματισμός πλανητών στις απαρχές του Σύμπαντος ήταν εφικτός παρά το γεγονός ότι τα άστρα ήταν τότε φτωχά σε μεταλλικά στοιχεία, δηλαδή δεν περιείχαν στοιχεία βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο. Στην περίπτωση του HIP 11952, «η περιεκτικότητά του σε σίδηρο ανέρχεται μόλις στο 1% αυτής του δικού μας ήλιου», λέει ο Johny Setiawan. Η ιδέα του σχηματισμού πλανητών κατ’ αυτόν τον τρόπο έρχεται σε αντιδιαστολή με την ευρέως αποδεκτή θεωρία της επαύξησης, κατά την οποία η δημιουργία πλανητών, συμπεριλαμβανομένων γιγάντων αερίων όπως ο Κρόνος και ο Δίας- προϋποθέτει την ύπαρξη βαρέων στοιχείων. Όπως ωστόσο εκτιμά ο ερευνητής, το μοντέλο της επαύξησης ενδέχεται να έχει επικρατήσει επειδή οι κυνηγοί πλανητών αναζητούν ως επί το πλείστον νεώτερα άστρα που μοιάζουν με τον Ήλιο. Ημερομηνία λήξης. Παρότι οι δύο πλανήτες κατόρθωσαν να ζήσουν σχεδόν 13 δισεκατομμύρια χρόνια, ο Setiawan και οι συνάδελφοί του πιστεύουν ότι κάποια στιγμή θα έρθει και γι’ αυτούς το πλήρωμα του χρόνου. Το άστρο τους θα μετατραπεί σε κόκκινο γίγαντα – όπως συμβαίνει στα άστρα που μοιάζουν με τον Ήλιο- στάδιο κατά το οποίο θα γίνει πολύ μεγαλύτερο και πιθανότατα θα «καταπιεί» όσους πλανήτες βρίσκονται κοντά του.

Το Cassini καταγράφει τους θεαματικούς πίδακες πάγου και υδρατμών του Εγκέλαδου. Το σκάφος «Κασίνι» έκανε ένα νέο κοντινό πέρασμα από το νότιο πόλο του Εγκέλαδου, του δορυφόρου του Κρόνου, ενισχύοντας την πεποίθηση των επιστημόνων ότι διαθέτει ένα υπόγειο ωκεανό υγρού νερού. Το πέρασμα έγινε, σύμφωνα με το BBC, σε υψόμετρο 74 χιλιομέτρων και το σκάφος μπόρεσε να μελετήσει από κοντά τους θεαματικούς πίδακες πάγου και υδρατμών που ξεπηδάνε από τους πόλους του δορυφόρου. Τα έως τώρα στοιχεία δείχνουν ότι αυτοί οι πίδακες, που ξεπηδάνε με ορμή προς το διάστημα μέσα από μεγάλες σχισμές στο έδαφος, τροφοδοτούνται από ένα ωκεανό που βρίσκεται κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του Εγκέλαδου. Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει άλατα μέσα στους περίεργους πίδακες, κάτι που δείχνει ότι πιθανότατα ο υπόγειος ωκεανός βρίσκεται σε επαφή με τα πετρώματα στο εσωτερικό του δορυφόρου. Αυτό καθιστά τον Εγκέλαδο ένα σημαντικό στόχο για την αναζήτηση εξωγήινων μορφών ζωής, καθώς τα πετρώματα είναι πιθανό ότι τροφοδοτούν το νερό με χημικά συστατικά που είναι ζωτικά για την ανάπτυξη ζωής. Οι ερευνητές, που παρουσίασαν σε αστρονομικό συνέδριο τα νέα στοιχεία, με επικεφαλής τον Τέρι Χέρφορντ του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης (JPL) της NASA, πιστεύουν ότι η δημιουργία των πιδάκων σχετίζεται με τη βαρυτική επίδραση που ασκεί ο Κρόνος πάνω στο δορυφόρο του, όμως δεν είναι βέβαιοι ότι αυτή η εξήγηση αρκεί. Ο Εγκέλαδος περιφέρεται γύρω από τον μητρικό πλανήτη του σε μία παραμορφωμένη οβάλ τροχιά, γεγονός που οδηγεί σε σημαντική διαχρονική αυξομείωση της βαρυτικής επίδρασης, την οποία δέχεται από τον γιγάντιο Κρόνο. Η επίδραση αυτή συμπιέζει περιοδικά το εσωτερικό του Εγκέλαδου δημιουργώντας περιοχές με μεγάλη θερμότητα και έντονη γεωλογική δραστηριότητα, με συνέπεια, μεταξύ άλλων, να εκτινάσσονται οι πίδακες του νερού από επιφανειακές ρωγμές. Το νέο κοντινό πέρασμα του «Κασίνι» (που αποτελεί κοινή αποστολή της αμερικανικής NASA και της ευρωπαϊκής ESA) από τον δορυφόρο θα γίνει τον Οκτώβριο του 2015. Το σκάφος έφθασε για πρώτη φορά στο σύστημα του Κρόνου το 2004 και έκτοτε μελετά τον ίδιο και τους δορυφόρους του.

Διαστημικό "σκουπίδι" απείλησε τον Διαστημικό Σταθμό. Σε κάψουλες διαφυγής βρήκε προσωρινά καταφύγιο το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ) το βράδυ της Παρασκευής, καθώς υπήρχε κίνδυνος σύγκρουσης του σταθμού με διαστημικό σκουπίδι. Σύμφωνα με τη ΝΑSA περίπου 20000 διαστημικά σκουπίδια βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη. Το διαστημικό σκουπίδι - ένα κομμάτι από ρωσικό πύραυλο - εντοπίστηκε την Παρασκευή, οπότε και ήταν πλέον αργά για να μετακινηθεί ο ΔΔΣ. Η NASA δήλωσε ότι το κομμάτι αυτό δεν ήταν πολύ κοντά στον διαστημικό σταθμό για να αποτελέσει απειλή, παρ’ όλα αυτά, προτίμησε να προχωρήση στη λήψη προληπτικών μέτρων. Είναι η τρίτη φορά σε 12 χρόνια που ο ΔΔΣ έρχεται αντιμέτωπος με τον κίνδυνο σύγκρουσης με διαστημικό σκουπίδι. Σημειώνεται ότι το πλήρωμα του ΔΔΣ στελεχώνεται από τρεις Ρώσους, δύο Αμερικανούς και έναν Ιάπωνα αστροναύτη. http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-17497766 Η εκτόξευση του διαστημικού μεταγωγικού ΑΤV 3. Η εκτόξευση εγινε από την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) που θα ανεφοδιάσει τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. To μεταγωγικό ATV (Αυτοματοποιημένο Όχημα Μεταφοράς) τοποθετημένο στην κορυφή ενός πυραύλου τύπου Ariane 5, εκτοξεύτηκε από το Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας. Η σύνδεση του μεταγωγικού Edoardo Amaldi με τον σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 29 Μαρτίου. Το σκάφος θα φέρει στο ΔΔΣ καύσιμα, νερό, οξυγόνο, τρόφιμα και άλλα φορτία. Ίσως το πιο πολύτιμο μέρος του φορτίου είναι η εγκατάσταση μεταφοράς υγρών, το πιο σημαντικό μέρος της ανακύκλωσης ούρων σε πόσιμο νερό. Τώρα στον σταθμό υπάρχει μόνο μία τέτοια εγκατάσταση. Στην περίπτωση βλάβης οι αστροναύτες θα είναι εξασφαλισμένοι με νερό για αρκετό καιρό, όμως η πλήρης χρήση του ΔΔΣ θα είναι αδύνατη. Ένα βίντεο αφιερωμένο στον Youri Gagarine. Youri Gagarine (9 Μαρτίου 1934 –27 Μαρτίου 1968) http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B9_%CE%93%CE%BA%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%AC%CF%81%CE%B9%CE%BD 9 λεπτά με τα εντυπωσιακότερα πλάνα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό http://en.wikipedia.org/wiki/International_Space_Station και μουσικό υπόβαθρο Brian Eno http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%B9%CE%B1%CE%BD_%CE%8A%CE%BD%CE%BF - Stars. Μικρές ειδήσεις. O πρώτος σοβιετικός μετεωρολογικός δορυφόρος«Μετεόρ-1» επιστρέφει στη Γη τα ξημερώματα της Τρίτης. Ο πρώτος σοβιετικός μετεωρολογικός δορυφόρος «Μετεόρ-1», ο οποίος εκτοξεύτηκε 43 χρόνια πριν, τα ξημερώματα της Τρίτης θα περάσει στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας, αναφέρουν τα στοιχεία, που παραθέτονται στην εξειδικευμένη ιστοσελίδα του Στρατηγικού σχεδιασμού των ΗΠΑ. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, ο δορυφόρος θ΄αρχίσει να πέφτει στις 03.13 της Τρίτης, 27 Μαρτίου,( συν-πλην 8 ώρες). Αν περάσει στην ατμόσφαιρα ακριβώς στη μέση αυτού του χρονικού διαστήματος, τότε το σημείο εισόδου θα βρίσκεται στον Ινδικό ωκεανό, μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα νότια της Σρι-Λάνκα. Ο «Μετεόρ-1» εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο Πλισέτσκ στις 26 Μαρτίου του 1969. Έγινε ο πρώτος άρτιος μετεωρολογικός δορυφόρος. Ο δορυφόρος Intelsat-22 τοποθετήθηκε σε καθορισμένη τροχιά. Ο δορυφόρος τηλεπικοινωνίας Intelsat-22, που εκτοξεύτηκε την περασμένη Κυριακή από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ με τη βοήθεια του πυραύλου-φορέα Proton-M τοποθετήθηκε σε καθορισμένη τροχιά,-ανακοίνωσε εκπρόσωπος της Υπηρεσείας Διαστήματος της Ρωσίας (Ροσκόσμος). Ο διαστημικός δορυφόρος Intelsat-22, βάρους 6,4 τόνων κατασκευάστηκε από την εταιρεία Boeing Space and Intelligence Systems με παραγγελία του διεθνούς διαχειριστή τηλεπικοινωνίας Intelsat Corp. Ο δορυφόρος θα χρησιμοποιείται για την εξασφάλιση της τηλεπικοινωνίας μεταξύ των χρηστών της Αφρικής, της Νοτιοανατολικής Ασίας, της Μέσης Ανατολής, με τη δυνατότητα αποκατάστασης επικοινωνίας με την Ευρώπη. Δορυφόρος επικοινωνίας, που δεν μπήκε σε τροχιά, βυθίστηκε στον Ειρηνικό. Ο δορυφόρος επικοινωνίας «Express-AM4», που δεν μπήκε στην προβλεπόμενη τροχιά βυθίστηκε σήμερα στον Ειρηνικό ωκεανό. Όπως ανακοίνωσε η Ομοσπονδιακή Διαστημική Υπηρεσία (Ροσκόσμος) στις 17:32 ώρα Μόσχας (16:32 ώρα Ελλάδας) ολοκληρώθηκε η κατευθυνόμενη από τη Γη επιχείρηση απόσυρσης του δορυφόρου από την τροχιά και όσα θραύσματά του δεν κάηκαν στην ατμόσφαιρα έφθασαν την επιφάνεια της γης στο βόρειο τμήμα της λεκάνης του Ειρηνικού ωκεανού. Η ζώνη αυτή είχε εγκαίρως κηρυχθεί απαγορευμένη για πλοία και ιπτάμενα σκάφη. Ο δορυφόρος που κόστισε περίπου 300 εκατ. δολάρια και προοριζόταν για την παροχή πακέτου πολλαπλών υπηρεσιών: ψηφιακής τηλεοπτικής μετάδοσης, τηλεφωνίας, βιντεοεπικοινωνίας, μεταφοράς δεδομένων, πρόσβασης στο Διαδίκτυο. Μυστηριώδη αντικείμενα στην άκρη του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Στην φωτογραφία οι πρόσφατα ανακαλυφθείσες φυσαλίδες ακτίνων γάμμα εκτείνονται 50.000 έτη φωτός, ή περίπου το μισό της διαμέτρου του Γαλαξία μας, όπως φαίνεται σε αυτήν την εικόνα. Υπαινιγμοί για τις άκρες των φυσαλίδων παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά σε ακτίνες Χ (με το μπλε χρώμα), με το Παρατηρητήριο ROSAT στη δεκαετία του 1990. Το Fermi χαρτογράφησε τις ακτίνες γάμμα (σε χρώμα ματζέντα) οι οποίες εκτείνονται πολύ μακρύτερα από το επίπεδο του Γαλαξία. Επίσης μια γιγαντιαίο δομή ακτίνων γάμμα ανακαλύφθηκε από την επεξεργασία των δεδομένων όλου του ουρανού που βρήκε το Παρατηρητήριο Fermi, σε ενέργειες από 1 έως 10 δισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ Το χαρακτηριστικό σχήμα σαν αλτήρας (στο κέντρο) προκύπτει από το γαλαξιακό κέντρο και εκτείνεται 50 μοίρες βόρεια και νότια από το επίπεδο του Γαλαξία μας, από τον αστερισμό της Παρθένου έως τον αστερισμό του Ερωδιού (Grus). Το... Ηλιοφέγγαρο. Μια εντυπωσιακή αλλά και σπάνια εικόνα του Ηλιου κατέγραψε ο δορυφόρος SDO που μελετά το μητρικό μας άστρο. Με την πρώτη ματιά η φωτογραφία μοιάζει σαν μια επεξεργασμένη εικόνα της Σελήνης ώστε να μοιάζει με τον Ηλιο. Αν κάποιος την παρατηρήσει καλύτερα θα δει ότι το μαύρο κενό δεν είναι τίποτε άλλο από την σκιά της Σελήνης η οποία κατά την κίνηση της μπαίνει ανάμεσα στον Ηλιο και τον δορυφόρο SDO, δημιουργώντας μια μερική έκλειψη ορατή βεβαίως μόνο από το Διάστημα. Η αποτύπωση του φαινομένου δεν έχει μόνο καλλιτεχνική αξία, αλλά βοηθά και τους επιστήμονες να μελετήσουν τα χαρακτηριστικά του τηλεσκοπίου τους που βρίσκεται σε τροχιά και να κάνουν τις απαραίτητες προσαρμογές.[/b]

Λίγο πιο κοντά στην πυρηνική σύντηξη. Στην Εθνική Εγκατάσταση Ανάφλεξης (NIF) του Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Livermore των ΗΠΑ έγινε πριν λίγες μέρες ένα σημαντικό βήμα στην προσπάθεια επίτευξης της πυρηνικής σύντηξης. Οι επιστήμονες κατάφεραν να παραγάγουν ένα παλμό λέιζερ η ισχύς του οποίου ήταν 1,8 megajoules (1,875 για την ακρίβεια). «Είναι συναρπαστικό, κάτι ανάλογο με το σπάσιμο του φράγματος του ήχου» αναφέρει ο Εντουαρτν Μόζες, επικεφαλής του NIF. Το NIF Το NIF (National Ignition Facility) έχει μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου και αποτελείται από 192 ξεχωριστές ακτίνες λέιζερ, η κάθε μια από τις οποίες ταξιδεύουν με ταχύτητα περίπου 300 μέτρων σε ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου, για να συγκλίνουν ταυτόχρονα στον στόχο, δημιουργώντας θερμοκρασίες και πιέσεις που μόνο στους πυρήνες των άστρων υπάρχουν. Επόμενος στόχος των ερευνητών στο NIF είναι να καταφέρουν μέχρι το τέλος του έτους να παραγάγουν ένα παλμό λέιζερ ισχύος 2 MJ. Οι επιτελείς του Εθνικού Εργαστηρίου έχουν αποφασίσει τη δημιουργία μιας ακόμη πιο ισχυρής εγκατάστασης λέιζερ. Θα την ονομάσουν LIFE (Laser Inertial Fusion Energy) και θα ενισχύσει την προσπάθεια επίτευξης της πυρηνικής σύντηξης.

Από τους τελευταίους στην ΕΕ οι Έλληνες στη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών. Ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών στην ΕΕ καταγράφει η Ελλάδα, στις ηλικίες 16- 74 ετών, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat. Για το 2011, μόνο το 59% του πληθυσμού της Ελλάδας, από 16 ως 74 ετών, έχει χρησιμοποιήσει ηλεκτρονικό υπολογιστή. Το ποσοστό αυτό είναι το τρίτο χαμηλότερο στην ΕΕ, μετά τη Ρουμανία (50%) και τη Βουλγαρία (55%). Τα υψηλότερα ποσοστά καταγράφονται στη Σουηδία (96%) και ακολούθως στη Δανία, στο Λουξεμβούργο και στην Ολλανδία (94%). Το αντίστοιχο ποσοστό στην «ΕΕ των 27» είναι 78%. Σε ό,τι αφορά τη χρήση υπολογιστών από τους νέους ηλικίας 16- 24 ετών, η Ελλάδα καταγράφει ποσοστό 97%, έναντι 96% που είναι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος. Στο 100% ανέρχεται η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών για τους νέους στην Ολλανδία, την Αυστρία, το Λουξεμβούργο, τη Σουηδία, τη Φινλανδία και τη Μ. Βρετανία. Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφονται στη Ρουμανία (81%), στη Βουλγαρία (87%) και στην Ιταλία (90%). Σε ό,τι αφορά τις δεξιότητες των νέων ηλικίας 16- 24 ετών, που χρησιμοποιούν ηλεκτρονικούς υπολογιστές στην Ελλάδα, το 88% έχει αντιγράψει ή μεταφέρει ηλεκτρονικό αρχείο (έναντι 89% στην ΕΕ), το 65% έχει χρησιμοποιήσει βασικές αριθμητικές φόρμουλες σε φύλλα εργασίας (έναντι 67% στην ΕΕ) και το 17% έχει γράψει πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή (έναντι 20% στην ΕΕ). Τέλος, στην Ελλάδα, το 4,2% των απόφοιτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης διαθέτει πτυχίο πληροφορικής, έναντι 3,4% στην ΕΕ των 27. Σχόλιο:Τουλάχιστον οι νέοι προχωρούν καλά και αυτο είναι αισιοδοξο μήνυμα για το μέλλον.

Αμφιβητείται η επικρατούσα θεωρία δημιουργίας της Σελήνης. Οι επιστήμονες, εδώ και χρόνια, πιστεύουν ότι η Σελήνη δημιουργήθηκε μετά από μία σφοδρή σύγκρουση ενός μεγάλου ουράνιου σώματος όσο ο 'Αρης πάνω στη Γη, πριν από περίπου 4,5 δισ. χρόνια. Όμως αυτή η επικρατούσα θεωρία τίθεται τώρα σε αμφισβήτηση, καθώς μία νέα χημική ανάλυση των σεληνιακών πετρωμάτων, όσον αφορά την ποσότητα του τιτανίου, διαπίστωσε ότι είναι υπερβολικά όμοια με την αντίστοιχη των γήινων πετρωμάτων, κάτι που δεν δικαιολογείται αν το φεγγάρι είχε σχηματιστεί από δύο διαφορετικά σώματα, τη Γη και το άλλο που έπεσε πάνω της. Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Σικάγο, με επικεφαλής την γεωχημικό Τζουντζούν Ντρανγκ του πανεπιστημίου του Σικάγο, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό γεωεπιστήμης «Nature Geoscience», σύμφωνα με το «Science» και το «Nature», χρησιμοποίησαν ένα φασματογράφο μάζας για να κάνουν την πιο ακριβή μέτρηση που έχει γίνει μέχρι σήμερα, της αναλογίας των ισοτόπων τιτανίου-50 και τιτανίου-47, τα οποία περιέχονται στα δείγματα σεληνιακών βράχων που έφεραν για μελέτη στη Γη οι αποστολές «Απόλλων» τη δεκαετία του ΄70 (τα άτομα των περισσότερων χημικών στοιχείων, όπως το τιτάνιο, υπάρχουν στη φύση σε ελαφρώς διαφορετικές μορφές, που λέγονται ισότοπα και έχουν διαφορετικές μάζες ανάλογα με τον αριθμό των νετρονίων στον πυρήνα τους). Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η αναλογία των δύο ισοτόπων στη Σελήνη είναι ουσιαστικά ίδια με αυτή που υπάρχει στον μανδύα της Γης (το στρώμα μεταξύ του φλοιού και του πυρήνα), δηλαδή περίπου 4 μέρη ανά εκατομμύριο. Όμως αυτή η ομοιότητα δεν δικαιολογείται, αν η Σελήνη, από γεωλογική άποψη, αποτελεί όχι κομμάτι μόνο της Γης, αλλά μίγμα δύο ουρανίων σωμάτων. Κανονικά, η χημική «υπογραφή» της Σελήνης θα έπρεπε να αντανακλά και τους δύο «γονείς» της, τόσο τη Γη, όσο και το άλλο άγνωστο σώμα που συγκρούστηκε με τον πλανήτη μας. Το σώμα αυτό πρέπει να είχε διαφορετική γεωχημική σύσταση από τη γήινη, αφού οι μελέτες μετεωριτών που έχουν πέσει στη Γη από το διάστημα, δείχνουν ότι έχουν αφθονία ισοτόπων τιτανίου (έως 600 μέρη ανά εκατομμύριο). Οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι, μετά την τρομακτική πρόσκρουση και τα υλικά που εκτινάχτηκαν στο διάστημα για να σχηματίσουν τελικά το δορυφόρο μας, η Γη συνεισέφερε κατά προσέγγιση έως το 60% της Σελήνης και το άλλο σώμα τουλάχιστον το 40%. Έτσι, η Σελήνη δεν θα έπρεπε σήμερα να έχει ακριβώς ίδια με τη Γη αναλογία των ισοτόπων τιτανίου στο έδαφός της. Η νέα ανάλυση δεν είναι η μόνη που ρίχνει σοβαρή σκιά αμφιβολίας στην προέλευση της Σελήνης. Οι επιστήμονες ήδη γνωρίζουν ότι η αναλογία των ισοτόπων οξυγόνου στα σεληνιακά πετρώματα είναι επίσης ίδια με αυτή στον μανδύα της Γης. Η ανακάλυψη ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει με το τιτάνιο, ενισχύει την άποψη ότι κάτι πάει λάθος με την κυρίαρχη θεωρία δημιουργίας της Σελήνης. Μία εναλλακτική θεωρία, που θα εξηγούσε καλύτερα τα νέα στοιχεία, είναι ότι η Σελήνη δημιουργήθηκε αποκλειστικά από τη Γη, όταν ένα τμήμα της τελευταίας αποκόπηκε, όσο ακόμα η φυγόκεντρη δύναμη του πλανήτη μας ήταν ισχυρότερη από την κεντρομόλο δύναμη της βαρύτητας. Όμως και αυτό το σενάριο έχει διάφορες αδυναμίες. Από την άλλη, οι επιστήμονες προσπαθούν να φανταστούν μία κατάλληλη τροποποίηση του κυρίαρχου μοντέλου της δημιουργίας της Σελήνης μετά από πρόσκρουση, έτσι ώστε να εξηγούνται και τα νέα στοιχεία. Σε κάθε περίπτωση πάντως, δεν υπάρχει ακόμα οριστική απάντηση για τον τρόπο που δημιουργήθηκε το φεγγάρι.

Ορφανοί πλανήτες δραπετεύουν από τον Γαλαξία όσο ταχύτερα μπορούν. Πριν από επτά χρόνια, οι αστρονόμοι έμειναν έκπληκτοι όταν ανακάλυψαν αδέσποτα άστρα που απομακρύνονται από τον Γαλαξία μας με ταχύτητα γύρω στα 2,4 εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα. Τώρα, Αμερικανοί ερευνητές υπολογίζουν ότι υπάρχουν πλανήτες που αποσπώνται από τα μητρικά τους άστρα και ταξιδεύουν προς το διαγαλαξιακό κενό με ακόμα μεγαλύτερες ταχύτητες, έως και 30 εκατομμύρια εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα. «Αν εξαιρέσει κανείς τα υποατομικά σωματίδια, δεν γνωρίζω να υπάρχουν ταχύτερα αντικείμενα στο Γαλαξία» σχολιάζει ο Άινταν Γκίνσμπουργκ του Κολεγίου Ντάρτμαουθ, επικεφαλής της νέας μελέτης. Ο μηχανισμός που εκσφενδονίζει αυτούς τους οφανούς πλανήτες είναι ο ίδιος με αυτόν που δημιουργεί τα αδέσποτα άστρα. Όλα αρχίζουν όταν ένα δυαδικό σύστημα, αποτελούμενο από δύο άστρα σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο, πλησιάζει μια μαύρη τρύπα μεγάλης μάζας. Το δυαδικό σύστημα τελικά διαλύεται από την ακραία βαρυτική έλξη της μαύρης τρύπας. Το ένα από τα δύο άστρα συλλαμβάνεται από το βαρυτικό πεδίο και τίθεται σε τροχιά γύρω από τη μαύρη τρύπα, ενώ το δεύτερο εκσφενδονίζεται μακριά. Αν αυτό το δεύτερο άστρο διαθέτει πλανήτες, η βαρυτική επίδραση της μαύρης τρύπας μπορεί να τα αποσπάσει και να τα εκτινάξει στο διαγαλαξιακό κενό. Μελετώντας προσομοιώσεις στον υπολογιστή, η ομάδα του Δρ Γκίνσμπεργκ εκτιμά ότι ο μέσος ορφανός πλανήτης εκσφενδονίζεται με ταχύτητα από 11 έως 16 εκατ. χιλιόμετρα την ώρα. Τα μοντέλα όμως έδειξαν ότι, κάτω από ιδανικές συνθήκες, οι πλανήτες μπορούν να επιταχυνθούν μέχρι τα 30 εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι ορφανοί πλάνητες είναι πολύ αμυδροί, μακρινοί και σπάνιοι για να γίνουν αντιληπτοί από τα σημερινά όργανα. Δεδομένου όμως ότι σήμερα είναι εφικτή η ανακάλυψη πλανητών που κινούνται σε μικρή απόσταση από τα μητρικά τους άστρα, οι αστρονόμοι ελπίζουν τουλάχιστον να ανακαλύψουν πλανήτες σε τροχιά γύρω από αδέσποτα άστρα, πριν προλάβουν να χαθούν στο διαγαλαξιακό κενό. Η μελέτη έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση στη βρετανική επιθεώρηση Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

Ενδείξεις παγωμένου νερού στον Ερμή. Συνεχή και εντυπωσιακά είναι τα ευρήματα της αποστολής Messenger που εξερευνά τον Ερμή. http://www.lpi.usra.edu/meetings/lpsc2012/pdf/1476.pdf Λίγα 24ωρα μετά την ανακοίνωση της NASA ότι ο Ερμής, σε αντίθεση με ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα, ήταν κάποτε ιδιαίτερα ενεργός γεωλογικά, οι επιτελείς της αποστολής επανήλθαν με νέα ανακοίνωση στην οποία αναφέρουν ότι υπάρχουν ενδείξεις νερού σε παγωμένη μορφή στο υπέδαφος του πλανήτη. Τα λαμπερά σημεία. Παλαιότερες παρατηρήσεις του Ερμή από επίγεια τηλεσκόπια είχαν εντοπίσει κάποια σημεία στον Ερμή που, σύμφωνα με τους ειδικούς, διέφεραν από τον ανενεργό γεωλογικά πλανήτη και φαινόταν να υπάρχει «κάτι» εκεί. Με δεδομένο ότι οι θερμοκρασίες στην επιφάνεια του Ερμή αγγίζουν τους 400 βαθμούς Κελσίου οι επιστήμονες απέκλειαν το ενδεχόμενο αυτό το «κάτι» να είναι πάγος. Η επιφάνεια του Ερμή καλύπτεται από μεγαλύτερους και μικρότερους κρατήρες που δημιουργήθηκαν από την πτώση αστεροειδών στον κοντινότερο στον Ηλιο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος.Το Messenger που εξερευνά από πέρυσι τον Ερμή εντόπισε και φωτογράφισε στους δύο πόλους του πλανήτη κρατήρες που δεν τους βλέπει ποτέ ο Ηλιος. Σύμφωνα με τους ειδικούς αυτοί οι σκιεροί κρατήρες είναι «ψυχρές παγίδες» και πιθανώς κρύβουν στο υπέδαφός τους νερό σε παγωμένη μορφή. Τα επίμαχα σημεία που ίσως κρύβουν το παγωμένο νερό εμφανίζονται στις εικόνες ως λαμπερά σημεία τόσο μέσα στους «σκοτεινούς» κρατήρες όσο και γύρω από αυτούς. «Όταν εντοπίστηκαν αυτά τα σημεία από τα επίγεια τηλεσκόπια έπεσαν στο τραπέζι διάφορες ιδέες. Κάποιοι υποστήριξαν ότι πρόκειται απλά για περιοχές στην επιφάνεια του Ερμή που έχουν μετασχηματιστεί και έχουν αποκτήσει πιο σκληρό έδαφος από τις υπόλοιπες. Κάποιοι άλλοι πιθανολόγησαν την παρουσία υπόγειων αποθεμάτων θείου. Τα νέα δεδομένα που έστειλε το Messenger ενισχύουν τις άποψη ότι κάτι υπάρχει εκεί και είναι πολύ πιθανό αυτό να είναι νερό σε παγωμένη μορφή» δήλωσε η Μαρία Ζούμπερ επιστήμονας στο ΜΙΤ που μετέχει στην μελέτη των δεδομένων που στέλνει το Messenger. Σύμφωνα με τη Ζούμπερ σύντομα θα ολοκληρωθεί η ανάλυση όλων των δεδομένων που έχει στείλει το σκάφος και θα δοθεί οριστική απάντηση για το αν υπάρχει παγωμένο νερό στον Ερμή. http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-17470151

Καταιγίδες μεθανίου έρχονται με το καλοκαίρι στον Τιτάνα. Πάνω στον Τιτάνα το φεγγάρι του Κρόνου σπάνια πέφτουν βροχές, οι επιστήμονες υπολογίζουν κάθε 1000 χρόνια. Φυσικά όχι βροχές με νερό, αλλά βροχές υγρού μεθανίου που πλημμυρίζουν εκτάσεις μεγαλύτερες από την Ελλάδα. Έτσι, η Γη και ο Τιτάνας είναι τα μόνα γνωστά μέρη στο ηλιακό σύστημα που πέφτουν υγρές βροχές σε στερεά επιφάνεια – αν και έχουν διαφορετική σύσταση. Στα σώματα αυτά επιβεβαιωμένα διαθέτουν ποτάμια και λίμνες, αλλά ο υδρολογικός κύκλος που καθορίζει τις κλιματικές συνθήκες στη Γη, αντικαθίσταται στον Τιτάνα από τον κύκλο του μεθανίου. Χρησιμοποιώντας δεδομένα του Cassini, της πρώτης αποστολής που κατάφερνε να διακρίνει την επιφάνεια του Τιτάνα κάτω από την παχιά πορτοκαλί του ατμόσφαιρα, οι πλανητολόγοι μπορούν για πρώτη φορά να μελετήσουν το κλίμα ενός εξωγήινου κόσμου. Βρέθηκε λοιπόν πως στους πόλους του Τιτάνα, το μεγαλύτερο φεγγάρι του Κρόνου, τα καλοκαίρια φέρνουν μουσώνες με καταρρακτώδεις βροχές. Με τη μέση θερμοκρασία να κυμαίνεται γύρω στους -179 βαθμούς Κελσίου, το μεθάνιο στον Τιτάνα μπορεί να υπάρχει σε στερεά, υγρή και αέρια κατάσταση, όπως συμβαίνει με το νερό στη Γη. Στην τελευταία μελέτη, ερευνητές του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς υπολογίζουν ότι οι βροχές στον Τιτάνα γενικά δεν είναι συχνές. Για ένα οποιοδήποτε τυχαίο σημείο της επιφάνειας, η βροχή έρχεται μόλις μια φορά ανά χίλια χρόνια. «Περνούν ολόκληροι αιώνες πριν ξανάρθει η βροχή. Όταν όμως έρθει, απελευθερώνει δεκάδες εκατοστά ή ακόμα και μέτρα μεθανίου» ανέφερε ο Ralph Lorenz, επικεφαλής της μελέτης. στο Συνέδριο Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης στο Τέξας οπου παρουσιάστηκε η ερευνα. http://www.lpi.usra.edu/meetings/lpsc2012/pdf/2472.pdf Ο καιρός, όμως, είναι πολύ διαφορετικός στους πόλους του Τιτάνα, όπου η αμυδρή ζέστη του καλοκαιριού εξατμίζει το μεθάνιο, μετατρέποντάς στο σε νέφη και τελικά σε βροχές. «Οι προσομοιώσεις δείχνουν ότι στη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου μπορούν να πέσουν έως και 1.000 κιλά μεθανίου ανά τετραγωνικό μέτρο, ενώ τοπικά μπορεί να φτάσουν τα 2.000 κιλά ανά τετραγωνικό μέτρο» ανέφερε στο συνέδριο ο Ralph Lorenz. Ο υπολογισμός της ενέργειας που τροφοδοτεί το κλίμα του Τιτάνα δείχνει ότι σε παγκόσμιο επίπεδο οι βροχοπτώσεις είναι πολύ πιο περιορισμένες, και φτάνουν κατά μέσο όρο τα 0,3 με 0,6 μέτρα βροχής. Καταρρακτώδεις βροχές φαίνεται όμως ότι φτάνουν και μέχρι τον ισημερινό, έστω και σπάνια: Διαφορετική ομάδα ερευνητών στο Τζον Χόπκινς παρουσίασε στο συνέδριο τις παρατηρήσεις του Cassini το 2004 και το 2010, όταν το σκάφος είδε μεγάλες περιοχές κοντά στον ισημερινό να σκοτεινιάζουν απότομα. Το συμπέρασμα είναι ότι επρόκειτο για εκτεταμένες πλημμύρες, οι οποίες κάλυψαν με υγρό μεθάνιο μια έκταση 500.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, σχεδόν τέσσερις φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα. Σχεδιάζονται ήδη κάποιες μελλοντικές αποστολές, μεταξύ των οποίων η Titan Mare Explorer (TiME) η οποία θα φτάσει σε μια από τις μεγαλύτερες λίμνες του Τιτάνα – την Ligeia Mare – και για 96 ημέρες θα αναλύσει το βάθος της όπως και την χημεία της. Θα συλλέξει επίσης στοιχεία για το γύρω περιβάλλον, δηλαδή και τον καιρό που επικρατεί εκεί πάνω. Η TiME είναι μία από τις τρεις τελικές προτάσεις για την αποστολή στον Τιτάνα. Οι άλλες δύο είναι η InSight και η CHopper. Η απόφαση για ποιά πρόταση θα επιλεγεί θα παρθεί τον άλλο μήνα. Πηγή: BBC και in.gr

Μυστηριώδες λαμπερό υλικό στην Εστία. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα νέες εντυπωσιακές εικόνες της Εστίας (Vesta) τις οποίες κατέγραψε το διαστημικό σκάφος DAWN που έχει τεθεί από πέρυσι σε τροχιά γύρω από τον αστεροειδή. Πρόκειται για κοντινές και εξαιρετικής φωτεινότητας εικόνες στις οποίες αποκαλύπτεται η ύπαρξη ενός λαμπερού μυστηριώδους υλικού που υπάρχει στους κρατήρες του. «Μαγνήτης» συγκρούσεων. Η Εστία έχει διάμετρο 530 χιλιόμετρα και διαχρονικά αποτελεί πόλο έλξης μετεωριτών και μικρών διαστημικών βράχων που πέφτουν πάνω της δημιουργώντας ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και πλούσιο γεωλογικό περιβάλλον. Οι επιστήμονες που μελετούν τον αστεροειδή εκτιμούν ότι το μυστηριώδες υλικό βρίσκεται στο υπέδαφός του και βγαίνει στην επιφάνεια κάθε φορά που πέφτει πάνω του κάποιος μετεωρίτης. Εχουν μάλιστα επικεντρώσει την προσοχή τους στο να διαπιστώσουν για το τι ακριβώς υλικό πρόκειται και ευελπιστούν να τα καταφέρουν πριν το DAWN εγκαταλείψει την Εστία. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό το σκάφος θα συνεχίσει να μελετά τον αστεροειδή μέχρι το καλοκαίρι και στη συνέχεια θα φύγει από εκεί για να πάει να συναντήσει και να μελετήσει την Δήμητρα (Ceres) ένα αστεροειδή με μέγεθος σχεδόν διπλάσιο από αυτό της Εστίας. Μια από τις νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες της Εστίας που έστειλε το DAWN. Το μυστηριώδες λαμπερό υλικό υπάρχει μέσα στον μεγάλο κρατήρα αλλά όπως φαίνεται και στην εικόνα εκτείνεται και έξω από αυτόν.

Συνέντευξη με τον αστροναύτη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231187855

Aν το σωματίδιο Higgs ήταν στοιχείο του περιοδικού συστήματος...σε ποια θέση θα έμπαινε; Σύμφωνα με τα δεδομένα του καλοκαιριού του 2011 οι εκτιμήσεις για το εύρος μαζών του μποζονίου Ηiggs ήταν μεταξύ 114,4 GeV έως 149 GeV. Αυτό το εύρος αντιστοιχεί σε 123 έως 160 amu (ατομικές μονάδες μάζες). Τα στοιχεία που βρίσκονται σ' αυτό το εύρος μαζών είναι τα: Τελλούριο, Ιώδιο, Ξένον, Καίσιο, Βάριο καθώς και ένα μέρος από τις Λανθανίδες από το Λανθάνιο μέχρι το Τέρβιο - με κόκκινη υπογράμμιση στον παρακάτω πίνακα 1. Όμως σύμφωνα με τα νεώτερα δεδομένα του Μαρτίου του 2012, η πιο πιθανή μάζα του μποζονίου Higgs βρίσκεται κοντά στα 125 GeV, που αντιστοιχεί σε 134,2 amu. Παίρνοντας λοιπόν υπόψη το εύρος της αβεβαιότητας γύρω από την τιμή αυτή .... τα στοιχεία που απομένουν κοντά στην μάζα του μποζονίου Higgs είναι τα: Τελλούριο, Ιώδιο, Ξένον και Καίσιο -με κόκκινη υπογράμμιση στον παρακάτω πίνακα 3.

Κιτρινωπή γεμάτη φυσαλίδες η ηφαιστειακή επιφάνεια της Ιούς. Η Αμερικανική Γεωλογική Επιθεώρηση (US Geological Survey) δημοσίευσε τον πρώτο ολοκληρωμένο χάρτη της Ιούς, του μικρού δορυφόρου του Δία που είναι γεμάτος από ενεργά ηφαίστεια. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δεδομένα από τέσσερις εικόνες σαν ψηφιδωτά, που δημιουργήθηκαν από τις αποστολές Voyager και Galileo. Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις των επιστημόνων είναι ότι η Ιώ, σε αντίθεση με όλα τα στερεά σώματα του ηλιακού μας συστήματος (πλανήτες και δορυφόρους), δεν έχει στην επιφάνειά της ούτε έναν κρατήρα. Αυτό δεν οφείλεται στο ότι δεν υπάρχει πτώση αστεροειδών στην Ιώ αλλά ότι, εξαιτίας της αέναης γεωλογικής δραστηριότητας που λαμβάνει χώρα εκεί, η επιφάνειά της ανανεώνεται συνεχώς εξαφανίζοντας κάθε φορά τις «ρυτίδες» της. Η Ιώ είναι το πιο ηφαιστιογενές μέρος στο ηλιακό μας σύστημα, έτσι είναι μεγάλο το ενδιαφέρον που δείχνουν οι γεωλόγοι, επειδή η επιφάνεια του είναι αναζωογονητική – δηλαδή συνεχώς ανανεώνεται. Κι έτσι δεν υπάρχουν κρατήρες στην επιφάνεια του. Ο David Williams, επιστημονικός συνεργάτης της Σχολής της Γης και της Εξερεύνησης του Διαστήματος στην Αριζόνα,πέρασε έξι χρόνια αναλύοντας εξαντλητικά τα ψηφιδωτά μέχρι 19 διαφορετικούς τύπους επιφανειακού υλικού. Έτσι, ο χάρτης αυτός μπορεί πλέον να χρησιμοποιηθεί ως σημείο αναφοράς για περαιτέρω μελέτες της Ιούς, επιτρέποντας στους επιστήμονες να παρακολουθούν το πώς αλλάζει το φεγγάρι. Οι παλιρροιακές δυνάμεις μεταξύ Δία, Ιούς και των άλλων φεγγαριών Γανυμήδη, Καλλιστώ και Ευρώπη προκάλεσαν στρεπτικές κινήσεις στον φλοιό της Ιούς, δημιουργώντας θερμότητα μέσα στο φεγγάρι και προκαλώντας την ηφαιστειακή δράση της. Με τις παλιρροϊκές δυνάμεις η επιφάνεια του εδάφους της Ιούς ανεβοκατεβαίνει συνεχώς. Ο χάρτης περιλαμβάνει τις ροές της λάβας, θόλους (ηφαιστειακούς θόλους), καλδέρες και πεδιάδες με θείο. Μπορείτε να κατεβάσετε ολόκληρο το χάρτη εδώ http://pubs.usgs.gov/sim/3168/ Τα ηφαίστεια της Ιούς ανακαλύφθηκαν το 1979 από το σκάφος Voyager και η κρατούσα θεωρία είναι ότι οι παλίρροιες θερμαίνουν το εσωτερικό του δορυφόρου λιώνοντας τους βράχους και μαζί με θειούχα αέρια ξεπετάγονται συνεχώς στην επιφάνεια με βίαιες ηφαιστειακές εκρήξεις. Υπολογίζεται ότι στην Ιώ παράγεται κάθε χρόνο 100 φορές περισσότερη λάβα από ό,τι σε όλα μαζί τα ηφαίστεια της Γης.

Τα «αινίγματα» του ηλιακού μας συστήματος. Εδώ και δεκαετίες, το ηλιακό μας σύστημα εξερευνάται από μη επανδρωμένες αποστολές, τα ρομποτικά «μάτια» και «χέρια» των οποίων έχουν δώσει πολύτιμες πληροφορίες στην επιστημονική κοινότητα σχετικά με την κοσμική μας γειτονιά. Ωστόσο, εκτός του ότι είναι πολλά τα ερωτήματα τα οποία δεν έχουν απαντηθεί, πολλά αινίγματα έχουν προκύψει ακριβώς εξαιτίας των δεδομένων από τις ρομποτικές αποστολές. Είμαστε μόνοι στο ηλιακό μας σύστημα; Το γεγονός ότι στον πλανήτη μας έχουν βρεθεί μορφές ζωής οι οποίες ευδοκιμούν σε εξαιρετικά αφιλόξενες συνθήκες (όπως στην Ανταρκτική ή στον πυθμένα των ωκεανών) αποτελεί τη βάση για υποθέσεις περί ύπαρξης ζωής και σε άλλα σώματα του ηλιακού μας συστήματος. Ο Άρης ενδεχομένως στο μακρινό παρελθόν να είχε ωκεανούς και λίμνες, αλλά πλέον αποτελεί μία παγωμένη έρημο, εκτεθειμένη σε κοσμική ακτινοβολία. Ωστόσο, ο εντοπισμός μεθανίου στην ατμόσφαιρα δημιούργησε υποθέσεις περί ύπαρξης μορφών μικροβιακής ζωής. Οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο θεωρούνται ακόμα μεγαλύτερες στην Ευρώπη, τον παγωμένο δορυφόρο του Δία, και τον Εγκέλαδο, δορυφόρο του Κρόνου, καθώς ωκεανοί σε υγρή μορφή ενδεχομένως να υπάρχουν στα εν λόγω σώματα Μεθάνιο στον Άρη. Ο εντοπισμός μεθανίου στην ατμόσφαιρα του Άρη από το Mars Express σημαίνει πως υπάρχει κάτι στον πλανήτη το οποίο παράγει αυτό το αέριο, αντικαθιστώντας αυτό που καταστρέφεται από τις ακτίνες του Ήλιου. Αυτό το «κάτι» θα μπορούσε να είναι ενεργά ηφαίστεια, πολύπλοκες γεωλογικές διαδικασίες στο υπέδαφος, ή μικρόβια. Το συγκεκριμένο θέμα θα διερευνήσει η αποστολή Maven (Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN) της NASA, η οποία θα εκτοξευτεί το 2013. Αντίστοιχα ερωτηματικά υπάρχουν και για τον Τιτάνα, αν και σε αυτή την περίπτωση η αποστολή Huygens απέκλεισε το ενδεχόμενο βιολογικής προέλευσης. Τα «δύο πρόσωπα» του Άρη. Δεν πρόκειται για τη γνωστή συνωμοσιολογική θεωρία περί ύπαρξης πυραμίδων και ενός σχηματισμού που θυμίζει πρόσωπο στην περιοχή Κυδωνία (Cydonia) του Άρη, αλλά για την αντίθεση μεταξύ του βορείου και του νοτίου ημισφαιρίου: το βόρειο τμήμα του πλανήτη αποτελείται από γεωλογικά νέες πεδιάδες, ενώ το νότιο χαρακτηρίζεται από λόφους, βουνά και κρατήρες. Επίσης, το Mars Global Surveyor της NASA έχει δείξει ότι ο φλοιός στο νότο είναι πιο παχύς από ό,τι στο βορρά, καθώς και το ότι στο νότιο ημισφαίριο παρατηρούνται μαγνητικές ανωμαλίες που δεν παρατηρούνται στο βόρειο. Οι θεωρείες ποικίλλουν, από σύνθετες γεωλογικές διαδικασίες μέχρι συντριβή (ή συντριβές) σωμάτων κολοσσιαίων διαστάσεων. Τα δαχτυλίδια του Κρόνου. Το «σήμα κατατεθέν» του Κρόνου αποτελείται κατά 90% από πάγο, ο οποίος συναντάται σε κομμάτια διαφορετικών διαστάσεων- ωστόσο, κανείς δεν ξέρει ακριβώς πώς δημιουργήθηκαν. Για πολλά χρόνια οι αστρονόμοι θεωρούσαν ότι το σύστημα των δαχτυλιδιών ήταν ηλικίας αντίστοιχης του ηλιακού μας συστήματος (4,6 δισεκατομμύρια χρόνια). Αλλά αν ίσχυε κάτι τέτοιο, τότε δεν θα ήταν τόσο φωτεινά, καθώς θα είχαν «λερωθεί» από τα περάσματα μετεωριτών, οπότε πλέον δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι είναι νεότερο. Μία «υβριδική» θεωρία λέει ότι τα πιο μεγάλα δαχτυλίδια είναι πολύ παλιά, ενώ τα νεότερα και πιο φωτεινά δημιουργήθηκαν πιο μετά, λόγω της συνεχούς διαδικασίας διάσπασης και επανένωσης των πάγων. Ως το αίτιο του σχηματισμού τους, πιστεύεται ότι μπορεί να ήταν το πέρασμα ενός κομήτη ο οποίος «αιχμαλωτίστηκε» από τη βαρύτητα του πλανήτη και καταστράφηκε, ή ότι μπορεί να αποτελούν προϊόντα της σύγκρουσης ενός μεγάλου ουρανίου σώματος με παγωμένη επιφάνεια με τον Κρόνο.

Ο Ερμής ήταν κάποτε γεωλογικά ενεργός. Τα νέα δεδομένα του σκάφους Messenger της NASA που εξερευνά τον Ερμή δείχνουν ότι ο πλανήτης ήταν κάποτε ιδιαίτερα ενεργός γεωλογικά. Ηταν ένας «δυναμικός κόσμος» όπως αναφέρουν οι επιστήμονες. Στην επιφάνεια του Ερμή υπάρχουν πολλοί μεγάλοι και μικρότεροι κρατήρες προϊόντα της πτώσης αστεροειδών. Οι νέες παρατηρήσεις του Messenger δείχνουν ότι οι κρατήρες έχουν υποστεί αλλοιώσεις εξαιτίας γεωλογικών διεργασιών που λάμβαναν χώρα για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη δημιουργία τους. «Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι ο Ερμής έχει πολλά κοινά γεωλογικά χαρακτηριστικά με τη Σελήνη. Σχηματοποιήθηκε στην οριστική του μορφή και κατάσταση στις απαρχές της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος και σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ήταν ένας νεκρός πλανήτης. Τα τελευταία στοιχεία μας δείχνουν ότι υπήρξαν ασυνήθιστα δυναμικές διεργασίες στον πλανήτη γεγονός που υποδεικνύει ότι ήταν ενεργός και μάλιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα» αναφέρει η Μαρία Ζούμπερ, του MIT μέλος της ερευνητικής ομάδας που μελετά τα δεδομένα του Messenger. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι γεωλογικές διεργασίες στον Ερμή ανασχημάτισαν την επιφάνεια του μετά την πτώση των αστεροειδών και τη δημιουργία των κρατήρων. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Science. Η αποστολή. Το Messenger είναι το πρώτο σκάφος που τίθεται σε τροχιά γύρω από τον Ερμή και τον μελετά. Κάνει δύο πλήρεις περιστροφές γύρω από τον πλανήτη κάθε 24 ώρες. Το Messenger έχει καταγράψει μέχρι στιγμής 100 χιλιάδες εικόνες του Ερμή και έχει συλλέξει περισσότερα από τέσσερα εκατομμύρια δεδομένα από μετρήσεις που έχει κάνει στην επιφάνεια του. Στην φωτογραφία ο κρατήρας Ντεγκά (Degas) του Ερμή από το MESSENGER. Στο πλαίσιο, αριστερά, η αντίστοιχη εικόνα του Ντεγκά από το Mariner 10.

Ο Πάολο Νέσπολι απαθανατίζει μοναδικά τοπία του πλανήτη από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. 1)Η λίμνη Φρομ, στη Νότια Αυστραλία, είναι μια ρηχή και σχεδόν ξερή λίμνη αλμυρού νερού, συνολικής έκτασης σχεδόν 2.600 τ.χλμ. Σύμφωνα με μύθο των ιθαγενών, δεν γεμίζει σχεδόν ποτέ, γιατί η θεότητα με τη μορφή γιγάντιου φιδιού, Άκουρα, για να σβήσει τη δίψα της ήπιε όλο το νερό του ποταμού Arkaroola Creek, που καταλήγει εκεί. 2)Εξωγήινο τοπίο στη Γη. Η τεράστια χαράδρα του Γκραν Κάνιον, στην Αριζόνα, στις ΗΠΑ, με βάθος μεγαλύτερο του ενάμισι χιλιομέτρου θα μπορούσε εύκολα να παρερμηνευτεί ως τοπίο κάποιου μακρινού πλανήτη. 3)Το πέρασμα των φαλαινών. Εντυπωσιακοί χρωματισμοί στα ανοιχτά του Χέρβει Μπέι, στο Κουίνσλαντ, στην Αυστραλία. Η περιοχή αποτελεί «παρατηρητήριο» φαλαινών, αφού φιλοξενεί μεγάπτερες φάλαινες που μεταναστεύουν κατά μήκος της ακτογραμμής κάθε χρόνο, μεταξύ Απριλίου και Οκτωβρίου. 4)Σύμβολα Μπράϊγ στην έρημο. Οι μαύρες «κουκκίδες» στην έρημο της Λιβύης αποτελούν κυκλικές καλλιέργειες, που βασίζονται σε σύστημα άρδευσης κεντρικού άξονα. Όπως και στην περίπτωση της Σαχάρας, το μεγαλύτερο μέρος της συγκεκριμένης ερήμου αποτελείται από άμμο και πετρώματα. 5)Καταγάλανη Ελλάδα. Πλαισιωμένη από τα πολύτιμα «ζαφείρια» της η χώρα μας από το Διάστημα σε τίποτα δε θυμίζει τη μνημονιακή Ελλάδα του σήμερα. 6)Ανθρώπινο έμβρυο στο νερό. Ο κοραλλιογενής ύφαλος Μίντλετον βρίσκεται στη Θάλασσα της Τασμανίας, μεταξύ Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας. Έρευνες του Ινστιτούτου Θαλάσσιων Επιστημών της Αυστραλίας έδειξαν ότι αποτελεί καταφύγιο για πληθώρα απειλούμενων ειδών. 7)Ξυλόγλυπτο σε πράσινο φόντο.. Ο ποταμός Παρανάς διασχίζει τη Βραζιλία, την Παραγουάη και την Αργεντινή. Είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός της Νοτίου Αμερικής μετά από τον Αμαζόνιο.

Πως θα γίνετε χαρτογράφοι της Σελήνης. Θέλετε να συνεισφέρετε στην επιστήμη της Σελήνης; Αν ναι τότε μπορείτε να γίνετε μέλος της ομάδας του Lunar Reconnaissance Orbiter http://www.nasa.gov/mission_pages/LRO/main/index.html και να διερευνήσετε φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης από τη Σελήνη, ψάχνοντας σημαντικά - για τους πλανητικούς επιστήμονες - χαρακτηριστικά της. Το MoonMappers project βρίσκεται στην διαδικτυακή διεύθυνση: http://cosmoquest.org/mappers/moon/ και απευθύνεται σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την επιστήμη – χωρίς να είναι επιστήμονες. Ένας από τους βασικούς στόχους της CosmoQuest είναι ο εντοπισμός κρατήρων στην επιφάνεια της Σελήνης. Κι αυτό γιατί από τους κρατήρες προκύπτουν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την επιφάνεια, όπως ποια είναι η ηλικία της, πόσο παχύ είναι το σεληνιακό έδαφος, τι είδους διάβρωση συνέβη και ποια είναι η σύνθεση του σεληνιακού εδάφους κάτω από την επιφάνεια. Με μια απλή εγγραφή γίνεστε μέλος της ομάδας και αρχίζετε την έρευνα. Ας σημειωθεί ότι οι Paul Davies και Robert Wagner από το πανεπιστήμιο της Αριζόνα πριν από μερικούς μήνες υποστήριξαν ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες φωτογραφίες της Σελήνης από την αποστολή Lunar Reconnaissance Orbiter της NASA (LRO) θα πρέπει να ερευνηθούν εξονυχιστικά και για ίχνη από εξωγήινους επισκέπτες. Διαβάστε σχετικά: Ψάχνοντας για ίχνη εξωγήινων στην επιφάνεια της Σελήνης. http://physicsgg.wordpress.com/2011/12/25/%CF%88%CE%AC%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%AF%CF%87%CE%BD%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CF%89%CE%B3%CE%AE%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9/ Βίντεο:

Νέος «χάρτης» του ουρανού από το υπέρυθρο τηλεσκόπιο WISE. Πολύ ψυχρά άστρα, που έχουν θερμοκρασία μόλις 25 βαθμών Κελσίου, δηλαδή λιγότερο και από το ανθρώπινο σώμα, ανακάλυψε το υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο WISE (Wide-field Infrared Survey Explorer) της NASA. Το τηλεσκόπιο δημιούργησε έναν νέο «'Ατλαντα» του ουρανού, ο οποίος περιέχει πάνω από μισό δισεκατομμύριο άστρα, γαλαξίες, αστεροειδείς και άλλα ουράνια σώματα. Το τηλεσκόπιο, που από τον Δεκέμβριο του 2009 «σαρώνει» το διάστημα με άκρως εξελιγμένες υπέρυθρες κάμερες, ήδη το 2010 δημιούργησε τον πρώτο αναλυτικό «χάρτη» του ουρανού. Ο νέος «'Ατλας» περιλαμβάνει πάνω από 560 εκατ. ουράνια αντικείμενα, ορατά στο υπέρυθρο φως, από κάθε μέρος του ουρανού που είναι ορατό από τη Γη, μερικά από τα οποία γίνονται αντιληπτά για πρώτη φορά. Αρκετά από αυτά τα άστρα δεν είναι ορατά με τα συμβατικά οπτικά τηλεσκόπια, επειδή φαίνονται μόνο στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος του φωτός. Ο νέος «χάρτης» του ουρανού αποτελείται από τη συνένωση άνω των 18.000 εικόνων του διαστημικού τηλεσκοπίου, που επεξεργάστηκαν οι επιστήμονες της NASA και οι οποίες προσθέτουν νέα αστρονομικά δεδομένα στις ως τώρα γνώσεις τους. Πιο χαρακτηριστική, σύμφωνα με τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ», ήταν η ανακάλυψη ενός άστρου που φαίνεται σαν μια αχνή πράσινη κουκίδα, το οποίο είναι ο πιο κρύος «καφέ νάνος» που έχει ποτέ ανιχνευτεί. Όπως και τα άλλα άστρα της κατηγορίας του, δεν πρόλαβε να γίνει ένα κανονικό άστρο- ήλιος, καθώς κατέρρευσε υπό το βάρος του και μετατράπηκε σε μια πυκνή σφαίρα αερίων, χωρίς ποτέ να «ανάψει» σαν ήλιος. Αντίθετα με τα λαμπερά άστρα, δεν «καίει» γιατί δεν έχει αρκετή μάζα ώστε να πυροδοτήσει την πυρηνική σύντηξη στο εσωτερικό του. Έτσι, σταδιακά έχει ψυχρανθεί και πλέον εκπέμπει μόνο μια αδύναμη λάμψη υπερύθρου φωτός. Οι πρώτοι ψυχροί «καφέ νάνοι» ανακαλύφθηκαν το 1995 και από τότε οι αστρονόμοι ψάχνουν να βρουν ολοένα πιο κρύα άστρα αυτού του είδους. Μια άλλη απρόσμενη ανακάλυψη του WISE ήταν ο εντοπισμός του πρώτου αστεροειδούς που έχει την ίδια τροχιά με τη Γη. Το τηλεσκόπιο εξάλλου έκανε μια δειγματοληπτική έρευνα στους αστεροειδείς κοντά στον πλανήτη μας και βρήκε ότι υπάρχουν αρκετά λιγότερα, μεσαίου μεγέθους, τέτοια σώματα από ό,τι πίστευαν οι αστρονόμοι ως τώρα. Παράλληλα, το WISE έδειξε ότι η NASA έχει βρει πάνω από το 90% (αλλά όχι όλους) των κοντινών στη Γη μεγάλων αστεροειδών. Στην φωτογραφία η κόκκινη κουκίδα μέσα στον κύκλο είναι ο καφέ νάνος που έχει θερμοκρασία μόλις 25 βαθμούς Κελσίου.

Δοκιμάστηκε συσκευή για την αναζήτηση νερού στον Άρη. Μια ρωσική συσκευή για την αναζήτηση νερού στον Άρη, που ονομάζεται Detector of Albedo Neutron (DAN) δοκιμάστηκε κατά τη διάρκεια της πτήσης προς τον Άρη από το αμερικανικό επιστημονικό εργαστήριο MSL. «Η πρώτη χρήση της συσκευής DAN είχε επιτυχία. Λειτούργησε επί μία ώρα χωρίς προβλήματα και έσβησε κανονικά έπειτα από τη σχετική εντολή», αναφέρεται στην ανακοίνωση της υπηρεσίας Τύπου του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Η ρωσική συσκευή DAN προορίζεται για μετρήσεις κατά μήκος της διαδρομής κίνησης του σκάφους επιφανείας του Άρη Curiosity προς αναζήτηση νερού και υδρογονούχες ενώσεις. Στην επιφάνεια του Κόκκινου πλανήτη το σκάφος Curiosity μεταφέρεται από τον αυτόματο διαστημικό σταθμό MSL.

Ίχνη νερού στην επιφάνεια του Άρη. HiRISE,(High Resolution Imaging Science Experiment) είναι μια κάμερα υψηλής ευκρίνειας που μεταφέρει το διαστημικό σκάφος της NASA, Mars Reconnaissance Orbiter (MRO), που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη από το 2006. http://en.wikipedia.org/wiki/Mars_Reconnaissance_Orbiter Η κάμερα HiRISE, που κατασκευάστηκε από μια συνεργασία με επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, καταγράφει με εκπληκτική λεπτομέρεια την επιφάνεια του πλανήτη Άρη. Μια από τις εικόνες που συνέλαβε η κάμερα – και έκανε τον γύρo του κόσμου πριν από δυο εβδομάδες – ήταν ένας Οφιοειδής Ανεμοστρόβιλος Σκόνης στην επιφάνεια του Άρη.(Προηγούμενη δημοσίευση) Μια άλλη πρόσφατη φωτογραφία της HiRISE, με πολύ εντυπωσιακά χρώματα, απεικονίζει στρώματα ιζημάτων νερού στα πετρώματα του πυθμένα ενός κρατήρα. Από την ύπαρξη αυτών των ιζημάτων, οι επιστήμονες συμπεραίνουν πως στο μακρινό παρελθόν η επιφάνεια του Άρη διέθετε νερό.

Ξεκινά η μάχη του διαστημικού τουρισμού. Σημαντικές εξελίξεις λαμβάνουν χώρα στην εκκολαπτόμενη βιομηχανία του διαστημικού τουρισμού. Στην τελική φάση βρίσκονται οι ετοιμασίες για τις δοκιμαστικές πτήσεις του SpaceShipTwo, του πρώτου ιδιωτικού σκάφους που θα μεταφέρει ανθρώπους στο Διάστημα. Επίσης έγινε γνωστό ότι στην τελική φάση κατασκευής βρίσκεται άλλο ένα ιδιωτικό διαστημικό σκάφος, το Lynx. Σήμερα για να ταξιδέψει κάποιος ιδιώτης στο Διάστημα πρέπει να πληρώσει 20-35 εκατομμύρια δολάρια, να περάσει από εκπαίδευση και να ταξιδέψει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό όπου και θα παραμείνει για λίγες μέρες Μέχρι στιγμής μόνο επτά άτομα έχουν λάβει τον τίτλο του διαστημικού τουρίστα. Ομως ορισμένοι ειδικοί αλλά και επιχειρηματίες είδαν ότι υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις ο διαστημικός τουρισμός μπορεί να έχει (πιο απτό) μέλλον. Ετσι με μπροστάρη τον πάντα πρόθυμο σε…προωθημένες ιδέες μεγιστάνα Ρίτσαρντ Μπράνσον – ιδιοκτήτη της Virgin – ξεκίνησε η προσπάθεια ανάπτυξης της βιομηχανίας του διαστημικού τουρισμού. Ο Μπράνσον προσέθεσε στον όμιλο εταιριών του την Virgin Galactic η οποία θα οργανώνει διαστημικά ταξίδια με το σκάφος SpaceShipTwo. Τα δύο σκάφη. Το SpaceShipTwo είναι ήδη έτοιμο και σχεδιάζονται οι πρώτες δοκιμαστικές πτήσεις του οι οποίες θα γίνουν εντός των προσεχών μηνών. Το σκάφος έχει μάξιμουμ χωρητικότητα οκτώ ατόμων (έξι επιβατών και δύο πιλότων) και το εισιτήριο για μια βόλτα στο Διάστημα έχει οριστεί από την εταιρία στις 200 χιλιάδες ευρώ, ποσό που αναμένεται να πέσει όταν υπάρξει ανταγωνισμός. Μέχρι στιγμής η Virgin Galactic έχει δεχτεί 500 αιτήσεις από υποψήφιους διαστημικούς τουρίστες και αν όλα πάνε καλά στις δοκιμαστικές πτήσεις οι πρώτοι επιβάτες θα μπουν στο SpaceShipTwo εντός του 2013. Αντίπαλος της Virgin Galactic στο πεδίο του διαστημικού τουρισμού είναι η XCOR Aerospace με το σκάφος Lynx που βρίσκεται στο τελικό στάδιο κατασκευής του. Το Lynx είναι ένα διθέσιο σκάφος (ένας πιλότος, ένας επιβάτης) που εκτός από τουριστικό θα έχει και εμπορικό χαρακτήρα αφού θα μπορεί να μεταφέρει φορτία και δορυφόρους στο διάστημα. Η XCOR έχει ανακοινώσει ότι η τιμή για μια βόλτα στο διάστημα με το Lynx θα είναι 95 χιλιάδες δολάρια. Μην ελπίζεις στους εμπόρους Ομπάμα. Η ΝΑΣΑ θα παρατείνει τη χρησιμοποίηση των ρωσικών διαστημοπλοίων ως το 2017, προκειμένου να μεταφέρει τους αστροναύτες της στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Αυτή η δυνατότητα, σύμφωνα με την εφημερίδα «Γουόλ-στριτ τζόρναλ» (The Wall Street Journal), εμπίπτει στα σχέδια της ΝΑΣΑ. Όπως φαίνεται, οι Αμερικανοί θα υπολογίζουν στη βοήθεια της Ρωσίας και σε ό,τι αφορά τις τροχιακές μεταφορές φορτίων. Πέρυσι την τελευταία του πτήση πραγματοποίησε το αμερικανικό σατλ. Η ΝΑΣΑ τερμάτισε την περαιτέρω χρησιμοποίηση του συστήματος “Space Shuttle” χωρίς να προετοιμάσει αντικατάστασή του. Συγκεκριμένα θεωρούσε ότι μπορούν να αποτελέσουν εναλλακτική λύση τα ιδιωτικά διαστημόπλοια και πύραυλοι. Την εκπόνησή τους στις ΗΠΑ είχαν αρχίσει 4 εταιρίες, οι οποίες πήραν επιδοτήσεις από τη ΝΑΣΑ, συν άλλες 3 εταιρίες χωρίς τέτοιες επιδοτήσεις. Όπως προγραμματιζόταν, περίπου από το 2016 οι αστροναύτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν τα ιδιωτικά «εμπορικά ταξί». Π.χ., το διαστημόπλοιο “Dragon” της εταιρίας “Space X”, η οποία προέβλεψε στο δημιούργημά της τη δυνατότητα παράλληλης κατασκευής του σε μεταγωγική, επανδρωμένη και μεικτή τροποποίηση. Η εκδοχή του μεταγωγικού διαστημοπλοίου ήδη έχει κατασκευαστεί και στα τέλη του 2010 αυτό πέταξε και έκανε ένα γύρο της Γης. Το δεύτερο εξάμηνο αυτού του έτους πρέπει να αρχίσει την εμπορική μεταφορά φορτίων στο ΔΔΣ. Όμως ανεξαρτήτως του πως θα διαμορφωθεί η κατάσταση, η κατασκευή του επανδρωμένου Dragon καθυστερεί, γιατί το Κογκρέσο των ΗΠΑ έχει μειώσει στο μισό το κονδύλι για τα εμπορικά προγράμματα μέσω της ΝΑΣΑ για το τρέχον έτος. Το «διαστημικό ταξί» του 2016 πρέπει να ξεχαστεί. Έτσι στο Σταθμό θα συνεχίσουν να μεταφέρουν ανθρώπους μόνο τα «Σογιούζ», είναι πεπεισμένος ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ: «Ως το 2017 στη διάθεση της ΝΑΣΑ δεν θα υπάρχουν άλλα διαστημόπλοια, με τα οποία θα είναι δυνατή η μεταφορά αστροναυτών στο Σταθμό. Οι Αμερικανοί βέβαια δεν σκοπεύουν να τερματίσουν την παρουσία τους στον τροχιακό σταθμό. Γι΄αυτό είναι αναγκασμένοι να αγοράζουν θέσεις στα ρωσικά «Σογιούζ». Αυτό το κάνουν σήμερα και θα το κάνουν ωσότου βρουν άλλη εναλλακτική λύση από τα διαστημόπλοιά μας. Ο αρχηγός της ΝΑΣΑ Τσαρλζ Μπόλντεν παρόλα αυτά ελπίζει ότι τα ιδιωτικά διαστημόπλοια θα αρχίσουν να πετούν όχι αργότερα από το 2017. Ωστόσο δεν υπάρχει εγγύηση, είπε ο Μπόλντεν στους δημοσιογράφους ότι η πλήρης και αξιόπιστη αντικατάσταση των «Σογιούζ» θα εμφανιστεί πριν την ολοκλήρωση της περιόδου χρησιμοποίησης του ΔΔΣ το 2020. Όσον αφορά την εξασφάλιση του Σταθμού με φορτία, οι εμπειρογνώμονες προβλέπουν ότι ως το 2014 στο σταθμό είναι πιθανή κρίση στα καταναλωτικά υλικά, μάλιστα ανεξαρτήτως του αν θα πετάξει ως τότε το μεταγωγικό Dragon. Και η ΝΑΣΑ, πιθανόν, θα αναγκαστεί να αγοράζει μια-δυο πτήσεις του ρωσικού μεταγωγικού διαστημοπλοίου «Προγκρές» (που μπορεί να μεταφέρει 2,5 τόνους). Ρομποτικό γάντι της NASA προσφέρει χείρα βοηθείας. Αξιοποιώντας τεχνολογίες που είχαν αναπτυχθεί αρχικά για τον Robonaut, τον ρομποτικό αστροναύτη που εργάζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, η NASA και η General Motors δημιούργησαν ένα ρομποτικό χέρι που βοηθά τους ανθρώπους στις βαριές δουλειές. Όπως εξηγεί η NASA σε ανακοίνωσή της, τo Robo-Glove αφενός αυξάνει τη δύναμη με την οποία ο χρήστης κλείνει τα δάχτυλα, αφετέρου του επιτρέπει να κρατά εργαλεία για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς να χρειάζεται να ασκεί διαρκώς δύναμη. Για παράδειγμα, ένας αστροναύτης που εργάζεται στο εξωτερικό του σταθμού, ή ένας εργάτης στη γραμμή παραγωγής ενός εργοστασίου, χρειάζεται δύναμη 7 με 9 κιλών για να κρατήσει ένα εργαλείο. Με το ρομποτικό γάντι, όμως, χρειάζεται να ασκεί δύναμη μόνο 2 έως 5 κιλών. Και αυτό όχι μόνο κάνει την εργασία πιο ξεκούραστη, αλλά επιπλέον μειώνει και τον κίνδυνο τραυματισμού από τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις. Το Robo-Glove ουσιαστικά μιμείται τον τρόπο λειτουργίας του χεριού του Robonaut, του πειραματικού ρομποτικού αστροναύτη της NASA και της GM, ο οποίος σχεδιάστηκε να χρησιμοποιήσει ανθρώπινα εργαλεία. Στο πάνω τμήμα του, το γάντι φέρει αισθητήρες πίεσης που καταλαβαίνουν πότε ο χρήστης κλείνει τα δάχτυλα, καθώς και ηλεκτροκινητήρες συνδεδεμένους σε τεχνητούς τένοντες, οι οποίοι ασκούν πίεση και βοηθούν τα δάχτυλα να κλείσουν. Το πρωτότυπο του συστήματος, βάρους δύο κιλών, διαθέτει επίσης μια μικρή οθόνη για διαγνωστικές λειτουργίες και τροφοδοτείται από μια μπαταρία λιθίου που κρέμεται από τη ζώνη του χρήστη. Στην επόμενη έκδοσή του, που αναμένεται να ολοκληρωθεί σύντομα, το σύστημα θα είναι λιγότερο ογκώδες και πιο ελαφρύ. Θα είναι τότε σχεδόν έτοιμο να... πιάσει δουλειά στο Διάστημα. Μικρές ειδήσεις. Η Ροσκόσμος καταπολεμά τα διαστημικά σκουπίδια. Το Ροσκόσμος θα δαπανήσει 65 εκατ. ρούβλια για την δημιουργία αυτόματου συστήματος προειδοποίησης για κινδύνους σύγκρουσης των «διαστημικών σκουπιδιών» με τα διαστημόπλοια και τους δορυφόρους. Οι όροι του διαγωνισμού του αντίστοιχου αυτόματου συστήματος έχουν δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα του Ροσκόσμος. Στόχος των κατασκευαστών είναι εξασφάλιση της υποστήριξης 30 «προστατευόμενων» διαστημικών σκαφών και της προειδοποίησης για τον κίνδυνο 30 ώρες πριν. Επιπλέον, το σύστημα θα προβλέπει την ώρα της καθόδου από την τροχιά των διαστημικών σκαφών και την περιοχή που θα πέσουν, ένα μήνα πριν. Τώρα το Ροσκόσμος δημιουργεί στην βάση του Κέντρου Ελέγχου των Πτήσεων, τμήμα ελέγχου των διαστημικών σκουπιδιών και της ασφάλειας των διαστημοπλοίων. Η πλειονότητα των μικροανταλλακτικών για το Διάστημα θα παράγεται στη Ρωσία. Ως το 2020 το μεγαλύτερο μέρος των ανταλλακτικών μικροηλεκτρονικής για τον διαστημικό τομέα θα είναι ρωσικής παραγωγής, ανακοίνωσε την Παρασκευή στους δημοσιογράφους ο επικεφαλής της εταιρείας «Ρωσικά Διαστημικά Συστήματα» (ΡΔΣ) Γιούρι Ούρλιτσιτς.(Σημ.Αναφέρθηκε σαν αιτία πτωσης του Fobos-Grunt εισαγόμενο συστημα μικροηλεκτρονικής)«Δεν θα κατορθώσουμε εντελώς να αποφύγουμε τις αγορές εισαγόμενων μικροανταλλακτικών για το Διάστημα, αυτά τα αγοράζουν όλες οι ανεπτυγμένες χώρες, μεταξύ των οποίων και οι ΗΠΑ. Όμως στο μέλλον, προς το 2020, υπολογίζουμε ότι το βασικό μερίδιο ανταλλακτικών μικροηλεκτρονικής θα κατασκευάζονται στη Ρωσία, τουλάχιστον για τις ανάγκες της διαστημικής βιομηχανίας», σημείωσε ο επικεφαλής της ΡΔΣ. Το σκάφος των εξωγήινων αποδείχθηκε ηλιακή "πύρινη γλώσσα" Ειδικοί της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας διέψευσαν τις πληροφορίες, που διαδόθηκαν στο Διαδίκτυο ότι ένα διαστημόπλοιο εξωγήινων πλησίασε κοντά στον Ήλιο για να γεμίσει τις δεξαμενές του από την ενέργεια του πλάσματος. Τις τελευταίες ημέρες στον κόμβο του ΥouTube δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες, τραβηγμένες από ειδικούς της NASA, όπου απεικονίζεται μια μακριά φωτεινή ακτίνα, που αγγίζει την επιφάνεια του Ηλίου. Πολυάριθμοι επισκέπτες τους κόμβου κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι μπορεί να γίνει λόγος για διαστημικό σκάφος εξωγήινων, το οποίο «τροφοδοτείται με πλάσμα». Στην ανακοίνωση, που διακινήθηκε την Τετάρτη, ειδικοί της NASA σημειώνουν ότι επρόκειτο για μια «γιγαντιαία ηλιακή πύρινη γλώσσα». «Δυστυχώς στην προκειμένη περίπτωση, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για το ότι εντοπίστηκαν αποδείξεις ύπαρξης εξωγήινου πολιτισμού», παρατήρησε ο εκπρόσωπος της NASA.