Δροσος Γεωργιος

Η «Περιέργεια» εξέτασε τη Στέψη τον πρώτο βράχο - στόχο στον Άρη. Το ρομποτικό όχημα Curiosity (Περιέργεια) της ΝΑΣΑ ανέπτυξε με επιτυχία, όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, για πρώτη φορά τις υψηλής ισχύος ακτίνες λέιζερ για να αναλύσει την περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα, των πετρωμάτων του Άρη. Το ρομποτικό όχημα στόχευσε το πέτρωμα το οποίο βαφτίστηκε «Στέψη»- μεγέθους γροθιάς- με 30 παλμούς για χρονική διάρκεια μεγαλύτερη των 10 δευτερολέπτων, όπως ανέφεραν οι επιστήμονες στο κέντρο Jet Propulsion Laboratory κοντά στο Λος Άντζελες. Κάθε παλμός προσφέρει περισσότερα από 1 εκατομμύριο βατ ενέργειας για περίπου πέντε δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου, και η ισχυρή έκρηξη φωτός στην επιφάνεια του βράχου, αποκαλύπτει λεπτομέρειες της βασικής χημείας του. Το πείραμα καταγράφηκε από το συνδυασμένο σύστημα, που ονομάζεται Χημεία-και-κάμερα (ChemCam) και το οποίο είναι ικανό να διακρίνει περισσότερα από 6.000 διαφορετικά μήκη κύματος στο υπεριώδες, υπέρυθρο και ορατό φάσμα του φωτός και έχει σχεδιαστεί για να λάβει περίπου 14.000 μετρήσεις. Η συγκεκριμένη τεχνική ChemCam έχει χρησιμοποιηθεί για να εξετάσει τη σύνθεση των υλικών σε ακραίες συνθήκες περιβάλλοντος, όπως το εσωτερικό των πυρηνικών αντιδραστήρων και ο πυθμένας της θαλάσσιας αβύσσου. Η τεχνολογία αυτή έχει επίσης πειραματικές εφαρμογές σε περιβαλλοντικές μελέτες και στην ανίχνευση του καρκίνου. Ο σκοπός της αρχικής χρήσης του λέιζερ ήταν ένα είδους πρακτικής εξάσκησης για να αποδείξει αν είναι όλα έτοιμα ώστε να ξεκινήσει η επιχείρηση της πραγματικής διερεύνησης της γεωλογίας του Κόκκινου Πλανήτη. Ωστόσο, οι επιστήμονες θα εξετάσουν τα δεδομένα που λαμβάνουν για τον προσδιορισμό της σύνθεσης του βράχου, τον οποίο οι επιστήμονες της ΝΑΣΑ ονόμασαν «Στέψη». Το μέλος της ερευνητικής ομάδας Σιλβέστρ Μόρις του ινστιτούτου Αστροφυσικής και Πλανητολογίας στην Τουλούζη της Γαλλίας είπε ότι εξεπλάγη από την επιτυχία καθώς τα δεδομένα είναι ακόμη καλύτερα από τις δοκιμές στη Γη. Tραγούδι του ράπερ Will.i.am μεταδόθηκε την Τρίτη μέσω του Curiosity στον Άρη.\ Το τελευταίο σινγκλ του Will.i.am κάνει πρεμιέρα την Τρίτη περίπου 267 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Με τη βοήθεια της ΝASA, το τραγούδι θα μεταδοθεί στις 23.00 ώρα Ελλάδας μέσω του ρομπότ Curiosity, το οποίο έφτασε στις αρχές Αυγούστου στον Άρη. Για τέσσερα λεπτά και 24 δευτερόλεπτα, το ρομπότ των 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων θα λειτουργήσει ως ραδιοσταθμός για το διαπλανητικό σουξέ Reach for the Stars («Αγγίξτε τα άστρα», σε ελεύθερη απόδοση). Ο ίδιος ο Will.i.am, o οποίος δραστηριοποιείται σε θέματα εκπαίδευσης, θα βρίσκεται εκείνη την ώρα στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια, όπου η υπηρεσία θα ανακοινώσει τη συνεργασία της με το φιλανθρωπικό ίδρυμα angel foundation του τραγουδιστή και την εταιρεία e-learning Discovery Education. Το νέο σινγκλ του ράπερ «μια νέα σύνθεση για το πάθος του τραγουδιστή για την επιστήμη, την τεχνολογία και την εξερεύνηση του διαστήματος». Τον τόπο προσεδάφισης του οχήματος εξερεύνησης του Άρη Curiosity τον ονόμασαν προς τιμή του Ray Bradbury. Τον τόπο προσεδάφισης του οχήματος εξερεύνησης του Άρη Curiosity τον ονόμασαν προς τιμή του Ray Bradbury – του πρόσφατα αποβιώσαντος αμερικανού συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας, δημιουργού των «χρονικών του Άρη». Σχετική δήλωση έκαναν οι ειδικοί της NASA την Τετάρτη σε συνέντευξη τύπου. Διαστημόπλοιο της ESA καταγράφει σήματα της νέας αποστολής της NASA στον Άρη. http://www.esa.int/esaCP/SEM84KYXP5H_Greece_0.html

Η πιο μακρινή μαύρη τρύπα που «καταβροχθίζει» άστρα. Στα τέλη Μαρτίου έκανε την εμφάνιση της στη διαστημική μας γειτονιά ακτινοβολία ακτινών Χ η «επιμονή» της οποίας οδήγησε τους επιστήμονες στο να αναζητήσουν την πηγή της για να δουν τι συμβαίνει. Δύο ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες στις ΗΠΑ πήραν την ακτινοβολία στο «κατόπι» και τελικά κατάφεραν να εντοπίσουν την προέλευση της. Η ακτινοβολία προέρχεται από μια γιγάντια μαύρη τρύπα η οποία «καταβροχθίζει» ένα άστρο. Η μαύρη τρύπα βρίσκεται σε απόσταση 4 δισ. ετών φωτός από εμάς και είναι μέχρι στιγμής το πιο απομακρυσμένο σημείο του Σύμπαντος στο οποίο εντοπίζεται το συγκεκριμένο φαινόμενο. Την επίμαχη ακτινοβολία Χ εντόπισε την τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου το διαστημικό παρατηρητήριο Swift. Δύο ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες, μια από επιστήμονες του Πολιτειακού Πανεπιστημίου Penn και της NASA και μια από το Κέντρο Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian αποφάσισαν να αναζητήσουν την πηγή της ακτινοβολίας. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν επίγεια αλλά και διαστημικά όργανα παρατήρησης όπως το MAXI που βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ακτινοβολία προερχόταν από έναν γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 4 δισ. ετών φωτός από εμάς. Τελικά ανακάλυψαν ότι η ακτινοβολία πήγαζε από μια γιγάντια μαύρη τρύπα την οποία ονόμασαν Swift J1644+57. Η μαύρη τρύπα βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία της και οι ερευνητές εκτιμούν ότι έχει μάζα διπλάσια από εκείνη της μαύρης τρύπας που βρίσκεται στο κέντρο του δικού μας γαλαξία. Η μάζα της μαύρης τρύπας στον γαλαξία μας έχει μάζα ίση με εκείνη τεσσάρων εκατομμυρίων άστρων σαν τον Ηλιο. Οταν μια μαύρη τρύπα καταφέρει να «συλλάβει» ένα άστρο και αρχίζει να το διαλύει εκπέμπεται ακτινοβολία που διατρέχει όλο το Σύμπαν. Η ανακάλυψη είναι σημαντική αφού πρόκειται για το πιο μακρινό «γεύμα» μια μαύρης τρύπας που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Επίσης, αναμένεται να προσφέρει νέα στοιχεία για τη φύση και τη δραστηριότητα των μελανών οπών ενώ ίσως προσφέρει και δεδομένα στους επιστήμονες που μελετούν τις θεωρίες της σχετικότητας. Οι δύο έρευνες δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Nature».

Αναθεώρηση προς τα κάτω για το συνολικό βάρος των οργανισμών στη Γη. Η συνολική μάζα της ζωής στη Γη είναι κατά το ένα τρίτο μικρότερη από ό,τι είχε εκτιμηθεί ως σήμερα. Η συνολική βιομάζα στον πλανήτη αντιστοιχεί σε μόλις 700 δισεκατομμύρια τόνους άνθρακα, και όχι 1 τρισεκατομμύριο τόνους όπως υπολογίζαμε ως τώρα, αναφέρουν Ευρωπαίοι ερευνητές στην αμερικανική επιθεώρηση PNAS. Σύμφωνα με παλαιότερες μελέτες, το 30% της ζωής κατά βάρος αντιστοιχεί σε μονοκύτταρους οργανισμούς που ζουν στον πυθμένα, ενώ το 55% αντιστοιχεί στα χερσαία φυτά και το υπόλοιπο στο φυτοπλαγκόν και τα ζώα. Το πρόβλημα, επισημαίνει η νέα μελέτη, είναι ότι οι προηγούμενες εκτιμήσεις για τη βιομάζα στα ιζήματα του ωκεάνιου πυθμένα βασίζονταν σε δειγματοληψίες σε περιοχές του βυθού εξαιρετικά πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά. Στην πραγματικότητα, όμως, ο μισός ωκεάνιος πυθμένας είναι εξαιρετικά φτωχός σε αυτά τα συστατικά και δεν μπορεί να συντηρήσει τόσα μικρόβια. Σύμφωνα με τη νέα εκτίμηση, ο πυθμένας φιλοξενεί 2,9x1029 μονοκύτταρους οργανισμούς, ή δέκα εκατομμύρια τρισεκατομμύρια μικρόβια για κάθε άνθρωπο στον πλανήτη. Ο αριθμός αυτός ακούγεται βέβαια μεγάλος, είναι όμως 92% μικρότερος από τις προηγούμενες εκτιμήσεις. Σε όρους βιομάζας, τα μικρόβια του πυθμένα κρατούν αποθηκευμένους μόνο 4 δισεκατομμύρια τόνους άνθρακα, και όχι 300 δισ. όπως πιστεύαμε ως σήμερα. Με τη σειρά της, η αναθεώρηση αυτή μειώνει δραστικά τη συνολική βιομάζα του πλανήτη κατά το ένα τρίτο. Επίσης, ο συνολικός αριθμός των μικροβίων στη Γη μειώνεται στο μισό. «Εδώ και δέκα χρόνια υποψιαζόμασταν ότι ότι η βιομάζα κάτω από τον πυθμένα είχε υπερεκτιμηθεί. Δυστυχώς όμως, μέχρι σήμερα δεν υπήρχαν δεδομένα για να το αποδείξουμε» σχολιάζει ο Γενς Κάλμεγιερ του Πανεπιστημίου του Πότσνταμ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Επισημαίνει επίσης ότι η εκτίμηση μπορεί να γίνει ακόμα ακριβέστερη με περαιτέρω μελέτες που θα εξετάσουν το ρυθμό σχηματισμού ιζημάτων στον ωκεάνιο πυθμένα, από τα οποία τρέφονται τα μικρόβια. Σε ιστορικό χαμηλό οι πάγοι της Αρκτικής, επιβεβαιώνει και η NASA. Η πρόβλεψη που είχε ανακοινωθεί την περασμένη εβδομάδα επιβεβαιώθηκε τώρα επίσημα, και μάλιστα νωρίτερα από το αναμενόμενο. Οι θαλάσσιοι πάγοι της Αρκτικής έχουν συρρικνωθεί στον μεγαλύτερο βαθμό που έχει παρατηρηθεί ποτέ σύμφωνα με τις μετρήσεις πολλών διαφορετικών αρμόδιων υπηρεσιών. Το αρνητικό ρεκόρ ανησυχεί τους ειδικούς, ιδιαίτερα τη στιγμή που η περίοδος κατά την οποία οι πάγοι λιώνουν δεν έχει τελειώσει ακόμη –αντιθέτως «μετράει» τουλάχιστον τρεις εβδομάδες αφού η λήξη της τοποθετείται από τα μέσα ως τα τέλη του Σεπτεμβρίου. Αρνητικό ρεκόρ στα 4,1 τ.χλμ. Συγκεκριμένα η έκταση των θαλάσσιων πάγων της Αρκτικής κάλυπτε την Κυριακή 26η Αυγούστου μόλις 4,1 εκατομμύρια τ.χλμ. με βάση τους υπολογισμούς του αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Δεδομένων Χιονιού και Πάγου (NSIDC), της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Εξερεύνησης του Διαστήματος καθώς και νορβηγικών, δανικών και άλλων εθνικών οργανισμών που παρακολουθούν την εξέλιξή τους. Ο αριθμός είναι κατά δυο εκατομμύρια τ.χλμ. μικρότερος από το ιστορικό χαμηλό που είχε παρατηρηθεί το 2007, όταν οι πάγοι είχαν μειωθεί στα 4,3 εκατομμύρια τ.χλμ. Πριν από δέκα περίπου ημέρες το NSIDC είχε προβλέψει ότι το «λιώσιμο» του ρεκόρ θα σημειωνόταν στις αρχές του Σεπτεμβρίου, υπολογίζοντας ότι η παγοκάλυψη του αρκτικού ωκεανού χάνει έκταση 100.000 τ.χλμ. την ημέρα – λίγο μικρότερη από αυτή της Ελλάδας. Οι εξελίξεις όμως διέψευσαν δυσάρεστα τους ειδικούς, αφού αποδεικνύεται ότι ο ρυθμός της συρρίκνωσης είναι ακόμη πιο γρήγορος. Το γεγονός θεωρείται ακόμη πιο ανησυχητικό όταν συγκρίνει κανείς τα δεδομένα του προηγούμενου ιστορικού χαμηλού με το εφετινό. Το 2007 ήταν μια ασυνήθιστα θερμή χρονιά – κάτι το οποίο δεν ισχύει για την εφετινή – και αυτό σημαίνει για τους ειδικούς ότι η συρρίκνωση που παρατηρούμε τώρα οφείλεται στην υποχώρηση των μόνιμων πάγων. Οι θαλάσσιοι πάγοι της Αρκτικής δεν έχουν σταθερή έκταση: αυξάνονται σε έναν βαθμό περιμετρικά με το κρύο κατά τη διάρκεια του χειμώνα και υποχωρούν λιώνοντας με τη ζέστη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ένα μέρος της παγοκάλυψης όμως – οι μόνιμοι πάγοι – διατηρείται καθόλη τη διάρκεια του χρόνου. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες οι δορυφορικές εικόνες δείχνουν ότι η έκταση των θαλάσσιων πάγων κατά τους θερινούς μήνες συρρικνώνεται όλο και περισσότερο, με ρυθμό μείωσης περίπου 13% ανά δεκαετία, ενώ παράλληλα μειώνεται και το πάχος τους. «Αντίθετα με το 2007 οι θερμοκρασίες δεν ήταν ασυνήθιστα υψηλές στην Αρκτική εφέτος το καλοκαίρι» τόνισε ο Τζόι Κομίζο, ερευνητής του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκοντάρ της NASA. «Χάνουμε τους μόνιμους πάγους, το πυκνό συστατικό της παγοκάλυψης. Και όταν χάνεται αυτό το πυκνό συστατικό οι πάγοι γίνονται πολύ ευάλωτοι». Από την πλευρά του ο Γουόλτ Μάιερ του NSIDC τόνισε σχολιάζοντας τη νέα αρνητική επίδοση: «Από μόνο του είναι απλώς ένα νούμερο και κατά καιρούς σημειώνονται διάφορα ρεκόρ. Αν το δούμε όμως μέσα στο πλαίσιο του τι έχει συμβεί μέσα στα τελευταία χρόνια και του τι δείχνουν οι δορυφορικές εικόνες αποτελεί μια ένδειξη ότι οι θαλάσσιοι πάγοι της Αρκτικής αλλάζουν ριζικά».

Νέο ιστορικό ρεκόρ ανάπτυξης της θερμοκρασίας. Τα πειράματα που πραγματοποιούνται στον μεγάλο επιταχυντή αδρονίων (Large Hadron Collider- LHC) του CERN για την αναδημιουργία της πρωταρχικής «σούπας» της αρχέγονης ύλης του σύμπαντος, του λεγόμενου «πλάσματος κουάρκ- γκλουονίων», που εμφανίσθηκε κλάσματα του δευτερολέπτου μετά τη «Μεγάλη Έκρηξη» (Big Bang), οδήγησαν σε ένα νέο ιστορικό ρεκόρ ανάπτυξης θερμοκρασίας πάνω στη Γη, άνω των πέντε τρισεκατομμυρίων βαθμών Κελσίου. Πρόκειται για την πιο θερμή κατάστασης της ύλης που μελετήθηκε ποτέ στο εργαστήριο και η οποία είναι περίπου 100.000 φορές θερμότερη από το εσωτερικό του Ήλιου και πυκνότερη από αυτήν ενός αστέρα νετρονίων. Το προηγούμενο ρεκόρ, της τάξης των τεσσάρων τρισεκατομμυρίων βαθμών Κελσίου, είχε επιτευχθεί προ ετών στον Σχετικιστικό Επιταχυντή Βαρέων Ιόντων (Relativistic Heavy Ion Collider- RHIC) του Εθνικού Εργαστηρίου Μπρουκχέιβεν των ΗΠΑ. Το νέο ρεκόρ της υψηλότερης θερμοκρασίας που δημιούργησαν οι άνθρωποι πάνω στη Γη, έγινε γνωστό, σύμφωνα με το «New Scientist», στο πλαίσιο της διεθνούς επιστημονικής συνδιάσκεψης για την ύλη κουάρκ («Quark Matter 2012») που πραγματοποιείται στην Ουάσιγκτον. Τα κουάρκ είναι τα βασικά υποατομικά σωματίδια που συγκροτούν τα πιο σύνθετα σωματίδια, τα πρωτόνια και τα νετρόνια, στους πυρήνες των ατόμων. Όμως, στο αρχέγονο καυτό σύμπαν περιπλανώνταν ελεύθερα και, μαζί με άλλα υποατομικά σωματίδια, τα γκλουόνια, σχημάτιζαν μία «σούπα» πρωταρχικής ύλης. Οι επιστήμονες προκαλούν συγκρούσεις βαρέων ιόντων (όπως μολύβδου ή χρυσού) με πολύ υψηλές ενέργειες για να απελευθερώσουν τα κουάρκ από τα «δεσμά» τους μέσα στα άτομα και να τα επαναφέρουν στην αρχική κατάσταση της ελευθερίας τους μέσα στην αρχέγονη «σούπα». Για να γίνει όμως αυτό, απαιτούνται πολύ υψηλές ενέργειες και, κατά συνέπεια, αδιανόητα υψηλές θερμοκρασίες. Οι πρώτες συγκρούσεις ιόντων μολύβδου στο CERN (που γίνονται παράλληλα με τις πιο γνωστές συγκρούσεις πρωτονίων για την εύρεση νέων σωματιδίων όπως το μποζόνιο του Χιγκς) έγιναν προ διετίας, όμως χρειάστηκαν δύο χρόνια έως ότου μετρηθούν οι θερμοκρασίες- ρεκόρ. Ένα από τα κύρια ενδιαφέροντα τόσο των Ευρωπαίων όσο και των Αμερικανών επιστημόνων, είναι να μελετήσουν τα σύνορα ανάμεσα στο πλάσμα κουάρκ- γκλουονίων και στην κανονική ύλη και υπό ποιές συνθήκες το πρώτο μετατρέπεται στη δεύτερη. «Το πεδίο της φυσικής των βαρέων ιόντων είναι σημαντικό για την κατανόηση των ιδιοτήτων της ύλης στο πρώιμο σύμπαν, ένα από τα βασικά ερωτήματα της θεμελιώδους φυσικής που καλείται ο επιταχυντής LHC και τα πειράματά του να αντιμετωπίσουν. Εκτός από την έρευνα που οδήγησε στην πρόσφατη ανακάλυψη του σωματιδίου που προσομοιάζει πολύ με το σωματίδιο Χιγκς, οι επιστήμονες του LHC μελετούν πολλά άλλα ενδιαφέροντα φαινόμενα τόσο σε συγκρούσεις πρωτονίου- πρωτονίου όσο και στις αντίστοιχες μολύβδου- μολύβδου», δήλωσε ο γενικός διευθυντής του CERN Ρολφ Χόγιερ. "Με τα δεδομένα που ήδη αναλύονται και με ακόμα περισσότερα δεδομένα που περιμένουμε να συλλέξουμε τον ερχόμενο Φεβρουάριο, είμαστε πιο κοντά από ποτέ στην κατανόηση των ιδιοτήτων της πρώιμης κατάστασης του σύμπαντος: Του πλάσματος κουαρκ- γκλουονίων», όπως είπε ο Paolo Giubellino, εκπρόσωπος του πειράματος ALICE στο CERN. "Έχουμε εισέλθει σε μια νέα φάση όπου όχι μόνο παρατηρούμε το φαινόμενο του πλάσματος κουαρκ- γκλουονίου, αλλά μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μετρήσεις ακριβείας με πολλούς τρόπους. Οι μελέτες θα συμβάλλουν σημαντικά στην κατανόηση του πρώιμου σύμπαντος», ανέφερε η Fabiola Gianotti, εκπρόσωπος του πειράματος ATLAS στο CERN.

Εφτασε τελικά!!!Συγχαρητήρια σε ολους αυτούς που δουλεψαν ατελείωτες ωρες για αυτο το αποτέλεσμα. Περισσότερα!!! http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=16808&postdays=0&postorder=asc&start=0

Τροχιά για τον Αρη βάζει η διαστημική υπηρεσία της Ινδίας. Η Διαστημική Υπηρεσία της Ινδίας σκοπεύει να στείλει ένα διαστημικό όχημα στον Άρη τον Νοέμβριο του 2013, εφόσον τελικά η κυβέρνηση εγκρίνει το σχέδιό της. Η πρόταση του Υπηρεσίας είναι να προχωρήσει στην εκτόξευση του μη επανδρωμένου οχήματος στις 26 Νοεμβρίου 2013. Η επόμενη ευκαιρία για μια αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη είναι το Μάιο του 2018. Το κόστος υπολογίζεται σε 4,5 δισ. ρουπίες (περίπου 80 εκατομμύρια δολάρια). Κάποιες από τις μελέτες που σχετίζονται με την ινδική αποστολή έχουν ήδη ολοκληρωθεί, είπε ο Ντ. Π. Καρνίκ, ο εκπρόσωπος της ινδικής διαστημικής υπηρεσίας. Το διαστημόπλοιο, εφόσον εκτοξευτεί το 2013, θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Άρη τον Σεπτέμβριο του 2014, μετά από ταξίδι 300 ημερών. Θα είναι εφοδιασμένο με ειδικό εξοπλισμό για να πραγματοποιήσει εννέα επιστημονικά πειράματα εξετάζοντας το έδαφος, το υπέδαφος και την ατμόσφαιρα του Άρη. Στην έκθεσή του προς το Υπουργικό Συμβούλιο η Υπηρεσία σημειώνει πάντως με αρκετή δόση ειλικρίνειας ότι: από τις 42 μη επανδρωμένες αποστολές στον Άρη που έχουν γίνει από διάφορες χώρες οι μισές απέτυχαν.

Εκτοξεύτηκε το «Πρόοδος M-16M." Από το Μπαϊκονούρ εκτοξεύτηκε στις 23:35 ωρα Μόσχας (GMT) το όχημα φορτίου (THC), «Πρόοδος M-16M." Το πλοίο τέθηκε σε τροχιά αναφοράς με τις ακόλουθες παραμέτρους: την κλίση του 51,66 βαθμούς, το ελάχιστο ύψος των 194,36 χιλιόμετρα, μέγιστο - 244,57 χιλιόμετρα, τροχιακή περίοδο - 88,59 λεπτά. Ο κύριος στόχος της πτήσης η παράδοση στον σταθμό άνω των 2,6 τόνων διαφόρων φορτίων που απαιτούνται για τη συνέχιση του ΔΔΣ σε επανδρωμένη λειτουργία και να διασφαλίσει τη ζωή και το έργο του πληρώματος, Στις 2 Αυγούστου, 5.18 CET πραγματοποιείται ελλιμενισμος του οχήματος (THC), «Πρόοδος M-16M» στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το Προγκρές για πρώτη φορά συνδέθηκε με το Σταθμό με βάση το λεγόμενο «γρήγορο σχήμα» - από τη στιγμή της εκτόξευσης του πυραύλου-φορέα Σογιούζ δεν πέρασαν ούτε 6 ώρες. Συνήθως η διαδικασία αυτή κρατάει δύο ή τρεις ημέρες.Η σύνδεση έγινε αυτόματα. Το διαστημικό φορτηγό μετέφερε στο ΔΔΣ υλικά βάρους 2600 και πάνω κιλών, μαζί και στοιχεία καυσίμων, οξυγόνο, εξοπλισμό για επιστημονικά πειράματα, ιατρικές προμήθειες, τρόφιμα, νερό και δέματα για τα μέλη του πληρώματος του Σταθμού. Μεταξύ των εμπορευμάτων ηταν και εξοπλισμός για επιστημονικά πειράματα ("Βεζίρης", "ΜΑΤΙ-75", "Relax," "SLS", "Vector-T", "Τυπολογία", "ασηπτικής", "Ginseng- 2 "," Cascade "," Βιοαποικοδόμηση "," Κουλόμπ κρύσταλλο "), Ηταν η τρίτη αποστολή φέτος. Οι προηγούμενες ήταν στις 26η Ιανουαρίου (TGC "Πρόοδος M-14M») και στις 20 Απριλίου (TGC "Πρόοδος M-15M»). Το Προγκρές αποσυνδέθηκε από το ΔΔΣ και θα βυθιστεί στον ωκεανό. Το διαστημόπλοιο εφοδιασμού Προγκρές M-15M αποσυνδέθηκε από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) στις 31/7/2012 και θα βυθιστεί στον Ειρηνικό ωκεανό. Αυτό θα συμβεί ύστερα από τρεις εβδομάδες, κατά την διάρκεια των οποίων θα εκτελεί αυτόνομη πτήση, πραγματοποιώντας επιστημονικά πειράματα. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble φωτογράφισε το εντυπωσιακό αστρικό σμήνος Messier 107 Εντυπωσιακές εικόνες από ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αστρικά σμήνη του Γαλαξία κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Το τηλεσκόπιο έστειλε εικόνες από το αστρικό σμήνος Messier 107 που βρίσκεται σε απόσταση 20 χιλιάδων ετών φωτός από το δικό μας ηλιακό σύστημα. Το Messier 107 ανήκει στην κατηγορία των λεγομένων «σφαιρωτών σμηνών» αφού αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες εξαιρετικής φωτεινότητας άστρα που εξαιτίας των βαρυτικών δυνάμεων βρίσκονται συγκεντρωμένα το ένα πολύ κοντά στο άλλο δημιουργώντας έτσι την εικόνα μιας λαμπερής κοσμικής μπάλας. Βλέποντας τις εντυπωσιακές εικόνες του Hubble οι ειδικοί χαρακτήρισαν το Messier 107 ως ένα «χωράφι άστρων». Οπως και σε όλα τα σφαιρωτά (ή σφαιρικά) σμήνη έτσι και σε αυτό η πλειονότητα των άστρων είναι αρχαία αφού έχουν ηλικία πολλών δισεκατομμυρίων ετών. Σφαιρωτά σμήνη υπάρχουν τόσο στον δικό μας γαλαξία αλλά και σε πολλούς άλλους με τους επιστήμονες να εκτιμούν ότι τα άστρα τους είναι εκ των πρώτων που κάνουν την εμφάνιση τους σε έναν γαλαξία. Ομως οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει ακόμη να βρουν στοιχεία για τον κοσμικό μηχανισμό της δημιουργίας αυτών των σμηνών αλλά και την επίδραση τους στην εξέλιξη των γαλαξιών στους οποίους βρίσκονται. Οι νέες εικόνες του Hubble αναμένεται να αποκαλύψουν νέα στοιχεία στους επιστήμονες που μελετούν αυτά τα σμήνη.

Το μποζόνιο Χιγκς έτοιμο να «εμφανιστεί» Πριν από λίγες εβδομάδες, το πρώτο θέμα σε ολόκληρο τον κόσμο ήταν η ανακοίνωση των δύο ερευνητικών ομάδων που αναζητούν το μποζόνιο Χιγκς σχετικά με τελευταία πειράματά τους στα οποία εντοπίστηκε ένα σωματίδιο που φαίνεται ότι είναι το μυστηριώδες «σωματίδιο του Θεού». Οι επιστήμονες είχαν επισημάνει τότε ότι θα χρειαστεί περαιτέρω μελέτη και προσπάθεια επιβεβαίωσης των ευρημάτων καθώς και ότι τα οριστικά συμπεράσματα θα εξαχθούν τον Οκτώβριο. Μια από τις δύο ερευνητικές ομάδες ανακοίνωσε τώρα ότι αυξήθηκαν και άλλο οι πιθανότητες τα πειράματα να στέφθηκαν με επιτυχία και να εντοπίστηκε το μποζόνιο Χιγκς. Τα κρίσιμα σίγμα. Τον περασμένο Δεκέμβριο το επίπεδο βεβαιότητας για την ύπαρξη του μποζονίου Χιγκς περιοριζόταν στα 2 σίγμα (τυπική απόκλιση 2), συγκριτικά με τα 5 σίγμα που απαιτούνται συνήθως προκειμένου να αναγνωριστεί επίσημα μια ανακάλυψη στο χώρο της Φυσικής. Όταν η στατιστική βεβαιότητα φτάνει τα 5 σίγμα, η πιθανότητα να είναι εσφαλμένο το τελικό συμπέρασμα είναι μία στα 3,5 εκατομμύρια. Στις αρχές Ιουνίου οι ομάδες CMS και ATLAS που εργάζονται στο CERN ανακοίνωσαν πως είναι σχεδόν βέβαιοι ότι εντόπισαν «κάτι που μοιάζει με το Χιγκς». Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του Ιουνίου το επίπεδο βεβαιότητας για τον εντοπισμό του σωματιδίου είχε φτάσει τα 5 σίγμα, κάτι που σημαίνει ότι η πιθανότητα να οφείλονται σε λάθος οι παρατηρήσεις είναι μόλις της τάξεως του 0,00006%. Η ομάδα CMS υποστηρίζει τώρα ότι το επίπεδο βεβαιότητας αυξήθηκε στα 5,9 σίγμα, γεγονός που σημαίνει ότι η πιθανότητα να οφείλονται σε λάθος οι παρατηρήσεις είναι μόλις μία στα 300 εκατομμύρια. Οι ερευνητές έχουν μάλιστα υποβάλει προς δημοσίευση και σχετικό άρθρο στην επιθέωρηση «Physics Letters B» το οποίο δεν έχει δει ακόμη το φως της δημοσιότητας. «Βραβείο Θεμελιώδους Φυσικής» Αν ένας φυσικός τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ, εκτός από φήμη, θα γίνει πλουσιότερος κατά περίπου 1,2 εκατ. δολάρια (8 εκατ. σουηδικές κορώνες), αν βέβαια δεν έχει την ατυχία, ως συνήθως, να το μοιραστεί με έναν ή δύο άλλους ερευνητές. Αν όμως βραβευθεί με το νέο «Βραβείο Θεμελιώδους Φυσικής», το οποίο θεσμοθετήθηκε και μόλις ανακοινώθηκε από τον Ρώσο πάμπλουτο επιχειρηματία Γιούρι Μίλνερ, τότε θα «τσεπώσει» 3 εκατ. ευρώ. Κανένα άλλο βραβείο Φυσικής στον κόσμο -στην πραγματικότητα κανένα άλλο βραβείο γενικότερα- δεν μοιράζει τόσα χρήματα. Τα άλλα ιδιωτικά επιστημονικά βραβεία (π.χ. Kavli και Shaw) δίνουν ένα εκατομμύριο δολάρια το καθένα, ενώ το πιο πλουσιοπάροχο μέχρι σήμερα ήταν το βραβείο του Ιδρύματος Τέμπλετον αξίας 1,7 εκατ. δολαρίων, το οποίο βραβεύει διανοητές που αναδεικνύουν την πνευματική διάσταση της ζωής. Ήδη, σύμφωνα με το «Science», το «Nature» και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο σε εννέα φυσικούς, οι περισσότεροι ιδιαίτερα γνωστοί διεθνώς, που πήραν από 3 εκατ. ευρώ (συνολικά μοιράστηκαν 27 εκατ. ευρώ). Πρόκειται για τους: Νίμα Αρκανί- Χαμέντ (Πρίνστον), Άλαν Γκουθ (ΜΙΤ), Αλεξέι Κιτάεφ (Caltech), Μαξίμ Κόνστεβιτς (Ινστιτούτο Προωθημένων Επιστημονικών Μελετών Γαλλίας), Αντρέι Λίντε (Στάνφορντ), Χουάν Μαλδασένα (Πρίνστον), Νέιθαν Σάιμπεργκ (Πρίνστον), Ασόκε Σεν (Ινστιτούτο Ερευνών Χάρις- Τσάντρα Ινδίας) και Έντουαρντ Γουίτεν (Πρίνστον). Ο 50χρονος Γιούρι Μίλνερ, που δημιούργησε την περιουσία του κυρίως κατά την τελευταία τριετία επενδύοντας σε εταιρίες του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (Twitter, Facebook, Spotify, Groupon) κ.α., εκτιμάται ότι διαχειρίζεται επενδυτικά κεφάλαια 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ η προσωπική περιουσία του είναι γύρω στο 1 δισ. δολάρια. Όπως είπε, δημιούργησε το νέο βραβείο, επειδή αγαπά πολύ τη θεωρητική φυσική, την οποία σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Μόσχας, αλλά τα παράτησε το 1989. Μάλιστα, ο ίδιος, επέλεξε τους πρώτους εννέα φυσικούς που βραβεύτηκαν και πήραν τα 3 εκατ. δολ. έκαστος. «Πρόθεσή μου είναι να περάσω το μήνυμα ότι η επιστήμη είναι εξίσου σημαντική με την αξιολόγηση των μετοχών στη Γουόλ Στριτ», δήλωσε ο Μίλνερ και εξέφρασε την ελπίδα ότι το νέο βραβείο θα επιτρέψει στο ευρύ κοινό να καταλάβει καλύτερα τη σημασία της θεωρητικής φυσικής. Αντίθετα με το Νόμπελ, το νέο βραβείο μπορεί να δοθεί και σε θεωρητικούς φυσικούς, των οποίων οι ιδέες δεν έχουν ακόμα επιβεβαιωθεί από τις παρατηρήσεις και τα εμπειρικά δεδομένα. Στόχος, είναι να ενθαρρυνθεί η πρωτοποριακή θεωρητική έρευνα, γι’ αυτό, άλλωστε, βραβεύτηκαν έξι θεωρητικοί της «θεωρίας των χορδών», που ακόμα, παρά τη δημοτικότητά της, δεν είναι παρά μια υποθετική θεωρία για τη δομή του σύμπαντος. Η ξαφνική ανακοίνωση του νέου βραβείου και του ποσού που το συνοδεύει, προκάλεσε σοκ (μάλλον ευχάριστο!) στους νικητές. «Ήταν απόλυτη έκπληξη» δήλωσε ο Έντουαρντ Γουίτεν, φυσικός του Ινστιτούτου Προωθημένων Μελετών του πανεπιστημίου Πρίνστον (εκεί που κάποτε εργαζόταν ο Αϊνστάιν), από το οποίο προέρχονται και άλλοι τρεις από τους βραβευθέντες. Ο κοσμολόγος του πανεπιστημίου Στάνφορντ Αντρέι Λίντε, όταν ρωτήθηκε τι θα τα κάνει τόσα χρήματα, απάντησε: «Αυτό είναι ένα πρόβλημα πολύ πιο πολύπλοκο από τα προβλήματα φυσικής που προσπαθώ να λύσω!». Ο καθηγητής φυσικής του ΜΙΤ Άλαν Γκουθ, που προώθησε τη θεωρία του «κοσμικού πληθωρισμού» κατά το αρχικό στάδιο δημιουργίας του σύμπαντος, είπε ότι έμεινε έκθαμβος όταν είδε τον τραπεζικό λογαριασμό του, ο οποίος είχε υπόλοιπο μόλις 200 δολαρίων, να «γράφει» ξαφνικά 3.000.200 δολάρια. Οι μελλοντικοί νικητές θα επιλεγούν από την ομάδα των πρώτων εννέα βραβευθέντων και, κάθε χρόνο, οι έως τότε νικητές θα επιλέγουν τους επόμενους. Επιπλέον, θα απονέμονται και τρία «τζούνιορ» βραβεία (με την ονομασία «Νέοι Ορίζοντες»), αξίας 100.000 δολαρίων το καθένα, αποκλειστικά για νεαρούς, πολλά υποσχόμενους φυσικούς. Τα επόμενα βραβεία θα απονεμηθούν στο πρώτο τρίμηνο του 2013. Μάλιστα, οι κανονισμοί δεν αποκλείουν κάποιον φυσικό να κερδίσει ξανά το βραβείο (και άλλα 3 εκατ. δολάρια) στο μέλλον! Σχόλιο:Ευτυχώς πέρασαν πια οι εποχές που οι επιστήμονες (φυσικοι,μαθηματικοι,αστρονόμοι κ.λ.π.)ηταν καποιοι απομονωμένοι σε παλιά δωμάτια γεμάτα βιβλία να προσπαθούν να ξετυλίξουν τα μυστήρια τις φύσης ζώντας στα ορια και σε βάρος των οικογενειων τους και αν υπηρχαν στην εποχή τους καποιοι που τους παρείχαν καποια στοιχειώδη προστασία και οικονομική βοήθεια για να επιβιώνουν.Τώρα οι εποχές αλλαξαν και για την οικονομική τους επιβίωση και ανεση αλλα και για το πλήθος των ατόμων που ασχολούνται με τις βασικές επιστήμες. Δείγμα το πληθος των επιστημόνων στο CERN. 2.900 : Ο αριθμός των επιστημόνων που συμμετέχουν στο πείραμα ATLAS ψάχνοντας για το σωματίδιο Higgs 3.275 : Ο αριθμός των επιστημόνων που συμμετέχουν στο πείραμα CMS (οι 1.535 είναι φοιτητές) 1.740 : Ο αριθμός των φυσικών με διδακτορικά που συμμετέχουν στο πείραμα CMS. 250 : Ο αριθμός των φυσικών του CMS με διδακτορικά που είναι γυναίκες.

Το Ρομποτικό όχημα της NΑSA θα προσγειωθεί στον Κόκκινο Πλανήτη τη Δευτέρα. Την τελική του προσέγγιση προς τον Κόκκινο Πλανήτη άρχισε το ρομποτικό όχημα Curiosity της NΑSA που αποχαιρέτησε τη Γη τον προηγούμενο Νοέμβριο. Αν όλα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα, το Curiosity θα προσεδαφιστεί στον Κόκκινο Πλανήτη τη Δευτέρα 6 Αυγούστου στις 8.30 το πρωί (ώρα Ελλάδος). Mετά την επιτυχή ολοκλήρωση της πρώτης φάσης, οι επιστήμονες θα περάσουν αρκετές εβδομάδες προκειμένου να ελέγξουν σε ποια κατάσταση βρίσκoνται τα όργανα. Τις πρώτες ημέρες το Curiosity θα στείλει μερικές φωτογραφίες αρχικά μαυρόασπρες και στη συνέχεια έγχρωμες, ενώ αργότερα θα αρχίσει τις έρευνες και αναλύσεις που έχουν προγραμματιστεί. Ενώ το μικρό ρομποτικό όχημα θα ακουμπά την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη, στη Νέα Υόρκη τα βλέμματα θα είναι στραμμένα στις γιγαντοοθόνες που θα στηθούν στην Τάιμς Σκουέρ. Βέβαια, όσοι συγκεντρωθούν εκεί δεν πρόκειται να δουν το εγχείρημα σε πραγματικό χρόνο. Αυτό που θα δουν, αντιθέτως, θα είναι το προσωπικό του κέντρου ελέγχου του Jet Propulsion Laboratory της NASA να περιμένει με αγωνία να λάβει τα σήματα που μαρτυρούν ότι το διαστημικό εργαστήριο βρίσκεται στην επιφάνεια του Αρη. Οπως δήλωσε ο επικεφαλής της διεύθυνσης επιστημονικών αποστολών της NASA, Τζον Γκράνσφελντ «δεν υπάρχει καλύτερο σημείο από την Τάιμς Σκουέρ για να συμμετάσχουν και οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης στην ιστορικής σημασίας προσεδάφιση. Η Τάιμς Σκουέρ, άλλωστε, είναι ο τόπος που οι κάτοικοι της πόλης συγκεντρώνονται σε όλα τα ιστορικά γεγονότα»

Η Κίνα θα στείλει στη Σελήνη νέο ερευνητικό σκάφος-ομπρέλα. Το δεύτερο μισό του 2013 η Κίνα θα εκτοξεύσει στη Σελήνη το ερευνητικό της σκάφος «Τσανιέ-3». Τη σχετική δήλωση έκανε η Κρατική Διεύθυνση Αμυντικής Επιστήμης, Τεχνολογίας και Βιομηχανίας της ΛΔΚίνας.Η εκτόξευση του «Τσανιέ-3» θα σημάνει την αρχή της δεύτερης φάσης του κινεζικού προγράμματος για τη μελέτη του φυσικού πλανήτη της Γης. Το διαπλανητικό σκάφος-ομπρέλα θα τεθεί σε σεληνιακή τροχιά, κατόπιν θα προσεληνωθεί στη Σελήνη και θα επιστρέψει στη Γη.

Nανόπουλος: η μη ανακάλυψη του μποζονίου Ηiggs … θα ήταν μια πολύ μεγαλύτερη ανακάλυψη. O Δημήτρης Νανόπουλος δίνει αποκλειστική συνέντευξη στο περιοδικό Hot Dog: www.hotdoc.gr, και αναφέρεται στην πρόσφατη ανακάλυψη του μποζονίου Higgs. Μεταξύ άλλων δηλώνει ότι σε περίπτωση που δεν είχε ανακαλυφθεί το μποζόνιο Higgs, τότε θα επρόκειτο για μια πολύ μεγαλύτερη ανακάλυψη! Διότι τότε θα κατέρρεαν οι επιστημονικές βάσεις μιας ολόκληρης θεωρίας που μελετάται κοντά μισό αιώνα. Eπιπλέον, η μάζα του ανακαλυφθέντος μποζονίου Higgs (125 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του πρωτονίου) ενισχύει περισσότερο τις θεωρίες που προβλέπουν την ύπαρξη υπερσυμμετρικών σωματιδίων. Στο παρελθόν ο ίδιος είχε δηλώσει, πώς αν δεν βρεθεί το σωματίδιο Higgs τότε η δική μας επιστημονική γενιά είχε πάρει επιστημονικά τη ζωή της εντελώς λάθος και θα πάω για ψάρεμα σε κάποιο μικρό νησάκι. Τώρα κάνει την ίδια δήλωση για την σκοτεινή ύλη (που πολλές θεωρίες την συνδέουν με την υπερσυμμετρική ύλη). Μάλιστα προβλέπει ότι θα ανακαλυφθεί στο άμεσο μέλλον! Όταν αναφέρεται στην χρησιμότητα της ανακάλυψης του Higgs λέει τα εξής: « ... όταν ένας γνωστός δημοσιογράφος λαμόγιο με ρώτησε με ύφος πρόσφατα σε ένα δείπνο ποια είναι η χρήση της ανακάλυψής μας στην καθημερινότητα, του απάντησα ότι σίγουρα προς το παρόν δεν θα του φτιάξει καλύτερο Cayenne (... ) Αν και λάτρης της τέχνης, θα μπω στον πειρασμό να κάνω έναν παραλληλισμό για να καταλάβει ο κόσμος την ακριβή σημασία ορισμένων πραγμάτων. Ποια είναι η χρήση της Τζοκόντα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι;» και όσον αφορά το χρηματικό κόστος του πειράματος του CERN: «... για να γίνει αντιληπτό από τον Έλληνα με τα δικά μας δεδομένα, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι είναι σίγουρα μικρότερο από 2-3 υποβρύχια που γέρνουν ...»

Δωρεάν μαθήματα μέσω διαδικτύου από πανεπιστήμια. http://physicsgg.blogspot.gr/2012/07/blog-post_20.html

Καταπληκτική απεικόνιση μιας ηλιακής καταιγίδας. Kαταπληκτική εικόνα μιας ηλιακής καταιγίδας έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Η εικόνα που δείχνει ένα γιγάντιο «κύμα» ύλης να έχει εκτοξευτεί από τον Ηλιο και να πλησιάζει απειλητικά την Αφροδίτη, αποτελεί μέρος μιας ταινίας που δημιούργησε το τμήμα οπτικοποίησης επιστημονικών δεδομένων (Goddard Scientific Visualization Studio) της NASA. Η ταινία ονομάζεται «Δυναμική Γη: Εξερευνώντας τον Κλιματικό Μηχανισμό της Γης» και αναφέρεται στο πώς η ηλιακή δραστηριότητα επηρεάζει το κλίμα στον πλανήτη μας. Στην ταινία που έχει διάρκεια 24 λεπτών και προβάλλεται σε πλανητάρια σε ολόκληρο τον κόσμο την αφήγηση κάνει ο διάσημος ηθοποιός Λίαμ Νίσον. http://www.nasa.gov/topics/earth/features/dynamic-earth.html

Εντοπίστηκε πάλσαρ που εκπέμπει «ακανόνιστη» ακτινοβολία. Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανακάλυψη έκαναν ερευνητές στη Γερμανία. Εντόπισαν για πρώτη φορά ένα άστρο νετρονίου που έχει μη σταθερό ρυθμό εκπομπής ακτινοβολίας. Η ανακάλυψη θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση του συγκεκριμένου τύπου άστρων. Τα άστρα νετρονίου που είναι πιο γνωστά με τον όρο «πάλσαρ» είναι σώματα υψηλής πυκνότητας και σχηματίζονται από άστρα τα οποία έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής τους και καταρρέουν. Ολα τα πάλσαρ εκπέμπουν δέσμες ακτινοβολίας γάμμα από τους πόλους τους και καθώς περιστρέφονται γίνονται ορατά από τη Γη ως περιοδικές, σύντομες λάμψεις ραδιοκυμάτων. Τα πάλσαρ εκπέμπουν την ακτινοβολία με σταθερό ρυθμό. Ορισμένοι μάλιστα τα περιγράφουν ως «κοσμικούς ραδιοφάρους». Ερευνητές του Ινστιτούτου Βαρυτικής Φυσικής Μαξ Πλανκ στο Ανόβερο σε συνεργασία με συναδέλφους τους του Ινστιτούτου Ραδιοαστρονομίας Μαξ Πλάνκ στη Βόννη εντόπισαν το πάλσαρ J1838-0537 το οποίο έχει ακανόνιστο ρυθμό εκπομπής ακτινοβολίας. H ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters».

Μικρές ειδήσεις. Το «Progress» προσδέθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με τη δεύτερη προσπάθεια. Με τη δεύτερη προσπάθεια το διαστημόπλοιο «Progress M-15M» προσδέθηκε στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ).Τη νύχτα της 23ης προς την 24η Ιουλίου λόγω βλάβης στη λειτουργία του νέου συστήματος προσέγγισης το ρωσικό μεταγωγικό διαστημόπλοιο δεν κατόρθωσε να προσδεθεί ξανά με τον ΔΔΣ μετά από σχεδιασμένη αποκόλληση από αυτόν και απομακρύνθηκε από το Σταθμό σε ασφαλή απόσταση. Ο Λευκός Πελαργός προσδέθηκε στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το ιαπωνικό μεταγωγικό διαστημόπλοιο «Λευκός Πελαργός» (Konotori-3), το οποίο εκτοξεύθηκε στις 21 Ιουλίου από το κοσμοδρόμιο Τανεγκασίμα στη νότια Ιαπωνία, προσδέθηκε την Παρασκευή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ). Αυτό ανακοίνωσε εκπρόσωπος του Κέντρου Διεύθυνσης Πτήσεων στα περίχωρα της Μόσχας.Η μηχανική «αγκίστρωση» του αφιχθέντος στην τροχιά μεταγωγικού σκάφους έγινε με τη βοήθεια του καναδικού άξονα-χειραγωγού υπό τη διεύθυνση ενός από τους Αμερικανούς αστροναύτες.Το διαστημόπλοιο μετέφερε στον ΔΔΣ νερό, είδη διατροφής και επιστημονικό εξοπλισμό, ειδικότερα, ερευνητικά ενυδρεία για ιατρικά και βιολογικά πειράματα. Από το Πλισέτσκ εκτοξεύθηκαν 4 δορυφόροι, ένας εκ των οποίων στρατιωτικός. Για πρώτη φορά σήμερα μετά την αποτυχημένη εκτόξευση του γεωγραφικού δορυφόρου “Geo-IK” το Φεβρουάριο του 2011, πραγματοποιήθηκε από το ρωσικό κοσμοδρόμιο Πλισέτσκ η εκκίνηση του πυραύλου-μεταφορέα ελαφράς κατηγορίας «Rokot». Οι εκτοξεύσεις αυτών των πυραύλων είχαν προσωρινά διακοπεί για τη διευκρίνιση των αιτίων της μη κανονικής λειτουργίας του πυραύλου και η διόρθωση των ελαττωμάτων, που εμφανίστηκαν. Το διάστημα που μεσολάβησε ο σχεδιαστής του πυραύλου, το διαστημικό κέντρο Χρούνιτσεφ πραγματοποίησε μια σειρά από βελτιώσεις. Ο πύραυλος έθεσε στην υπολογισμένη τροχιά δύο διαστημικές συσκευές επικοινωνίας «Gonets-M», έναν επιστημονικό-ερευνητικό δορυφόρο “MiR” και μια διαστημική συσκευή στρατιωτικής χρήσης της σειράς «Kosmos». Αυτή είναι η δεύτερη διαστημική εκτόξευση, που υλοποιείται από το βορεινό στρατιωτικό κοσμοδρόμιο της Ρωσίας από την αρχή του 2012. Ψάρια θα πετάξουν στο Διάστημα. Όταν το επόμενο «Σογιούζ» στις 15 Οκτωβρίου κατευθυνθεί στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα μεταφέρει πάνω από τρεις δεκάδες επιβάτες: τρεις κοσμοναύτες και 32 χρυσόψαρα του είδους Oryzias latipes. Όπως ανέφερε η Διαστημική Υπηρεσία των ΗΠΑ, τα ζώα θα αποτελέσουν μέρος ενός νέου επιστημονικού πειράματος, το οποίο θέτει ως στόχο του τη μελέτη της επίδρασης στον οργανισμό της έλλειψης βαρύτητας και της διαστημικής ακτινοβολίας. Το πείραμα θα διαρκέσει περισσότερο από 90 ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων θα εμφανιστούν τρεις νέες γενιές ψαριών. Αυτό θα επιτρέψει να μελετηθούν οι μακρόχρονες συνέπειες της έλλειψης βαρύτητας, της ραδιενέργειας και άλλων «πραγματικοτήτων» της ζωής στο Διάστημα, μεταξύ των οποίων και η πιθανή μετάλλαξη των ζωντανών οργανισμών.

Νέο σενάριο προτείνεται για την αρχαία σύγκρουση από την οποία προέκυψε η Σελήνη. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία, η Σελήνη σχηματίστηκε από συντρίμμια που εκτινάχθηκαν στο Διάστημα όταν η Γη συγκρούστηκε και συγχωνεύτηκε με ένα άλλο σώμα στο μέγεθος του Άρη. Τώρα, όμως, Ευρωπαίοι ερευνητές εκτιμούν ότι το σώμα που προσέκρουσε στον πλανήτη μας ήταν ακόμα μεγαλύτερο και κατάφερε να διαφύγει μετά το ατύχημα. Αν και θεωρείται πια σχεδόν σίγουρο ότι το φεγγάρι αποτελείται από συντρίμμια μιας πρόσκρουσης πριν από περισσότερο από 4 δισεκατομμύρια χρόνια, οι λεπτομέρειες αυτού του βίαιου συμβάντος παραμένουν ακόμα ασαφείς. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η περιεκτικότητα της Σελήνης σε σίδηρο είναι διαφορετική από ό,τι της Γης, ένδειξη ότι ο δορυφόρος σχηματίστηκε από διαφορετικά δομικά υλικά. Η παρατήρηση αυτή, σε συνδυασμό με άλλες αναλύσεις, συνηγορούν στην κρατούσα θεωρία, σύμφωνα με την οποία η Σελήνη αποτελείται κυρίως από θραύσματα ενός σώματος που συγκρούστηκε με τη Γη σε σχετικά χαμηλές ταχύτητες και τελικά έγινε ένα μαζί της. Υπάρχουν όμως και μελέτες που δεν συμφωνούν με αυτό το σενάριο -για παράδειγμα, η αναλογίες των διαφόρων ισοτόπων οξυγόνου και τιτανίου είναι σχεδόν ίδιες στη Γη και τη Σελήνη, ένδειξη μιας πιθανής κοινής προέλευσης. Η νέα μελέτη, η οποία έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση στην έγκριτη επιθεώρηση Icarus, προσφέρει τώρα μια διαφορετική εικόνα για τη βίαιη γέννηση του φεγγαριού. Η έρευνα βασίστηκε σε υπολογιστικά μοντέλα που δείχνουν ότι η Σελήνη θα μπορούσε να είχε σχηματιστεί από συντρίμμια που εκτινάχθηκαν στο Διάστημα όταν η Γη έπεσε θύμα εγκατάλειψης. Συγκεκριμένα, τα μοντέλα δείχνουν ότι ένα σώμα μεγαλύτερο ακόμα κι από τον Άρη προσέκρουσε στη Γη με μεγάλη ταχύτητα και μετά συνέχισε την πορεία του, έχοντας χάσει ένα μικρό μόνο μέρος από τη μάζα του. Η σύγκρουση αυτή θα είχε σχηματίσει έναν αιωρούμενο δίσκο από συντρίμμια πολύ θερμότερα από ό,τι προβλέπει η κρατούσα θεωρία. Οι προσομοιώσεις όμως δείχνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος από τα συντρίμμια αυτά προέρχονταν από τη Γη, και όχι από το διερχόμενο σώμα, κάτι που δείχνει να εξηγεί τις παρόμοιες αναλογίες ισοτόπων. Όπως πάντως επισημαίνει ο επικεφαλής της μελέτης, ο Άντρεας Ρόιφερ του Κέντρου Διαστήματος και Κατοικησιμότητας στη Βέρνη της Ελβετίας, η νέα θεωρία εξηγεί μεν καλύτερα τις παρατηρήσεις, θα πρέπει όμως να επιβεβαιωθεί με νέες προσομοιώσεις και αναλύσεις στα δείγματα της Σελήνης που έφεραν οι αποστολές Apollo τη δεκαετία του 1960. Η Ευρώπη θα αρχίσει τη σεληνιακή της επέκταση το 2018. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) σχεδιάζει το 2018 να αποστείλει στη Σελήνη ένα μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος, το οποίο πρέπει να προσεληνωθεί στον ανεξερεύνητο Νότιο Πόλο της σεληνιακής επιφάνειας. Αν και παλαιότερα η ESA είχε ήδη στείλει με επιτυχία το σκάφος Huygens στην επιφάνεια του Τιτάνα, η αποστολή Lunar Lander θα είναι η πρώτη αποστολή της Υπηρεσίας για την κατάκτηση της επιφάνειας της Σελήνης, μεταδίδει το Ρhys.org. Παρά το ότι το σκάφος θα είναι μη επανδρωμένο, η αποστολή Lunar Lander θα καταστεί σημαντικό στάδιο του προγράμματος, που προβλέπει μελλοντική αποστολή αστροναυτών στη Σελήνη και τον Άρη. Πέραν αυτού η Lunar Lander Mission πρέπει να καταδείξει σε όλον τον κόσμο ότι η Ευρώπη είναι σε θέση με ασφάλεια και αξιόπιστα να μεταφέρει φορτία στην επιφάνεια της Σελήνης και ότι η ESA είναι σε θέση να δημιουργήσει αξιόπιστες τεχνολογίες για ομαλή προσεδάφιση στην επιφάνεια της Σελήνης.

Γιγάντιες κατολισθήσεις πάγου στον Ιαπετό. Ασυνήθιστες στο ηλιακό μας σύστημα τεράστιες κατολισθήσεις πάγου, σαν γιγάντιες χιονοστιβάδες που καλύπτουν πολύ μεγάλες αποστάσεις, παρατηρήθηκαν στον δορυφόρο του Κρόνου Ιαπετό. Το φαινόμενο, που φαίνεται πως είναι συχνό στο συγκεκριμένο ουράνιο σώμα, εξελίσσεται με μεγαλύτερη ταχύτητα και σε μεγαλύτερο εύρος από αυτό που προβλέπουν τα γεωλογικά μοντέλα των επιστημόνων, οι οποίοι προβληματίζονται για την ερμηνεία του. Ο παγωμένος Ιαπετός έχει τις περισσότερες γιγάντιες κατολισθήσεις στο ηλιακό μας σύστημα, μετά τον Άρη. Κάτι ανάλογο έχει επίσης, αλλά πιο σπάνια και σε μικρότερη έκταση, παρατηρηθεί στη Γη.Οι εικόνες από το σκάφος «Κασίνι» δείχνουν ότι το φαινόμενο λαμβάνει χώρα σε μεγάλο βαθμό στον Ιαπετό. Ενώ στη Γη οι κατολισθήσεις συνήθως κινούνται σε οριζόντια διεύθυνση λιγότερο από το διπλάσιο της απόστασης της κάθετης πτώσης τους, στον Ιαπετό μπορούν να ταξιδέψουν οριζόντια επί πολλά χιλιόμετρα, μέχρι και 30 φορές περισσότερο από το ύψος της κάθετης πτώσης τους, κινούμενες σαν ύλη υγρής μάλλον παρά στερεής μορφής. Οι ερευνητές, μ’ επικεφαλής την Κέλσι Σίνγκερ του τμήματος Γεωλογικών και Πλανητικών Επιστημών του πανεπιστημίου Ουάσιγκτον-Σεν Λιούις, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience», σύμφωνα με το BBC, πιστεύουν ότι, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, λόγω της πολύ χαμηλής θερμοκρασίας, αλλάζουν οι ιδιότητες της τριβής και ο πάγος γίνεται πιο γλιστερός, με συνέπεια να συμπεριφέρεται σαν υγρό ή άμμος της παραλίας. Ο Ιαπετός, που ανακαλύφθηκε το 1671 από τον Τζιοβάνι Κασίνι και μελετήθηκε για πρώτη φορά από το ομώνυμο διαστημόπλοιο το 2004, έχει χαρακτηριστεί ως ο «γιν-γιανγκ» δορυφόρος του Κρόνου, επειδή η μία πλευρά του καλύπτεται από ένα σκούρο υλικό, ενώ η άλλη είναι πολύ πιο φωτεινή. Μια τεράστια κάθετη οροσειρά μυστηριώδους προέλευσης, που φθάνει σε ύψος 20 χιλιομέτρων (πολύ ψηλότερο από το Έβερεστ), κυκλώνει τον ισημερινό του και δίνει στο δορυφόρο την εικόνα ενός γιγάντιου καρυδιού, ενώ η επιφάνειά του φέρει μερικούς τεράστιους κρατήρες πρόσκρουσης βάθους έως 25 χλμ. Τριάντα τεράστιες παγο-κατολισθήσεις ανιχνεύθηκαν στον Ιαπετό, από τις οποίες 17 στα τοιχώματα κρατήρων και 13 στις πλευρές της πανύψηλης οροσειράς του ισημερινού του. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι η τριβή είναι πολύ μικρότερη σε σχέση με τα αντίστοιχα φαινόμενα χιονοστιβάδων στη Γη, με συνέπεια οι κατολισθήσεις πάγου στον Ιαπετό να κινούνται με σημαντικά μεγαλύτερη ταχύτητα Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αν μελετήσουν επισταμένα το φαινόμενο των παρατεταμένων κατολισθήσεων πάγου στον Ιαπετό, θα καταλάβουν καλύτερα γιατί κάτι ανάλογο συμβαίνει καμία φορά και στη Γη.

Μικρές ειδήσεις. Το ιαπωνικό διαστημόπλοιο εφοδιασμού Konotori-3 θα συνδεθεί με το ΔΔΣ. Το ιαπωνικό φορτηγό διαστημόπλοιο Konotori-3 (HTV-3), το οποίο εκτοξευτηκε στις 21 Ιουλίου του 2012 από το κοσμοδρόμιο Tanegasima στη νότια Ιαπωνία προβλέπεται να συνδεθεί με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) την Παρασκευή. Αυτό ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του Κέντρου Ελέγχου Διαστημικών Πτήσεων, που βρίσκεται κοντά στη Μόσχα. Το διαστημόπλοιο θα συζευκτεί με το Σταθμό με τη βοήθεια του βραχίονα στις 19και 55 ώρα Μόσχας. Ο εκπρόσωπος του ρωσικού Κέντρου διευκρίνισε ότι οι Ρώσοι κοσμοναύτες δεν θα πάρουν μέρος στη σύζευξη του HTV-3 και ότι ευθύνονται για την πραγματοποίησή της τα Κέντρα Ελέγχου των Διαστημικών Πτήσεων των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας. Το μεγαλύτερο στον κόσμο τηλεσκόπιο κατόπτρου εγκαταστάθηκε στη Ναμίμπια. Τέθηκε σε λειτουργία στη Ναμίμπια το μεγαλύτερο στον κόσμο τηλεσκόπιο κατόπτρου H.E.S.S. II, το μέγεθος του οποίου φθάνει τα 600 τετραγωνικά μέτρα, ανακοίνωσε την Πέμπτη το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, προσθέτοντας ότι η εγκατάσταση θα βοηθήσει τους επιστήμονες να μελετήσουν την προέλευση των διαστημικών ακτίνων. Με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου οι επιστήμονες επίσης θα παρακολουθούν τα κύματα των υψηλής ενέργειας φορτισμένων σωματιδίων στο διαστημικό χώρο, καθώς και θα συλλέγουν πληροφορίες για τις γαλαξιακές και εξωγαλαξιακές πηγές της ακτινοβολίας γάμμα.

Το μεγαλύτερο πείραμα που έγινε ποτέ στο διάστημα. To σημαντικότερο και ακριβότερο επιστημονικό πείραμα που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στο Διάστημα, το Άλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο ή AMS, έχει καταγράψει στον ένα χρόνο λειτουργίας του 18 δισεκατομμύρια προσκρούσεις κοσμικών ακτίνων, ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοί του στο CERN. Εγκατεστημένο στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, το γιγάντιο όργανο καταγράφει φαινόμενα υψηλότερης ενέργειας από ό,τι ο LHC σε μια προσπάθεια να ανακαλύψει νέες, εξωτικές μορφές ύλης. O AMS, «παιδί» του νομπελίστα φυσικού Σάμιουελ Τινγκ, μεταφέρθηκε πέρυσι σε τροχιά στη διάρκεια της τελευταίας αποστολής διαστημικού λεωφορείου. Οι αστροναύτες της ιστορικής αποστολής βρέθηκαν την Τετάρτη στο CERN στη Γενεύη για να γιορτάσουν τους 14 μήνες λειτουργίας του. Ο ανιχνευτής «είναι το αποκορύφωμα των επιστημονικών ερευνών που πραγματοποιούνται στον ISS» σχολίασε ο κυβερνήτης της αποστολής Μαρκ Κέλι. Στην καρδιά του μηχανήματος των 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων είναι ένας μαγνήτης, ο οποίος διοχετεύει σε μια σειρά από ανιχνευτές τα σωματίδια που καταφθάνουν από το Διάστημα με ακραίες ταχύτητες. Δεδομένα για τα ηλεκτρικά φορτία, τα επίπεδα ενέργειας και άλλες παραμέτρους των εισερχόμενων σωματιδίων συλλέγονται 25.000 φορές το δευτερόλεπτο και μεταδίδονται στο Κέντρο Ελέγχου της NASA στο Χιούστον, από όπου διαβιβάζονται στο CERN για ανάλυση. Τα εισερχόμενα σωματίδια έχουν ενέργεια έως και 9 TeV (τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ), πολύ υψηλότερη από την ενέργεια των πρωτονίων που συγκρούονται στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN. Ο νομπελίστας Σάμιουελ Τινγκ, σήμερα καθηγητής στο ΜΙT, παραδέχτηκε ότι ο σχεδιασμός και η υλοποίηση του πειράματος ήταν πιο δύσκολη από ό,τι είχε φανταστεί: «Δεδομένων των δυσκολιών που συνάντησα, έχω πει στους συνεργάτες μου ότι είναι απίθανο να βρεθούν άνθρωποι αρκετά ανόητοι ώστε να επαναλάβουν αυτό το πείραμα στα επόμενα 40 με 50 χρόνια» δήλωσε. Ο AMS έχει αναλάβει να μελετήσει τρεις μυστηριώδεις μορφές ύλης που δεν απαντώνται στη Γη, την αντιύλη, τη σκοτεινή ύλη και τα «παραδοξόνια». Αντιύλη. H θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης προβλέπει ότι, τη στιγμή της δημιουργίας του, το Σύμπαν περιείχε ύλη και αντιύλη σε ίσες ποσότητες. Περιέργως, όμως, ό,τι βλέπουμε στο Διάστημα αποτελείται αποκλειστικά από κανονική ύλη, και κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει εξηγήσει ικανοποιητικά πού οφείλεται αυτή η «ασυμμετρία» ύλης-αντιύλης. Ο AMS επιχειρεί να ανιχνεύσει την αντιύλη καταγράφοντας τις ακτίνες υψηλής ενέργειας που θα παρήγαγαν σωματίδια αντιύλης όταν έρχονται σε επαφή με σωματίδια ύλης και αλληλοεξουδετερώνονται μέσα σε μια λάμψη ενέργειας. «Η παρατήρηση έστω και ενός πυρήνα αντι-ήλιου θα παρείχε ενδείξεις για την παρουσία μεγάλων ποσοτήτων αντιύλης κάπου στο Σύμπαν» αναφέρει το CERN σε ανακοίνωσή του. Σκοτεινή ύλη. Ό,τι βλέπουμε στο διάστημα, από τους πλανήτες μέχρι τους γαλαξίες, δεν αντιστοιχεί παρά μόνο στο 16% της ύλης στο Σύμπαν. Το υπόλοιπο 86% αντιστοιχεί στη λεγόμενη σκοτεινή ύλη, της οποίας η ύπαρξη γίνεται αντιληπτή λόγω της βαρυτικής της επίδρασης στους γαλαξίες. Είναι όμως εξ ορισμού αόρατη, αφού δεν εκπέμπει, δεν απορροφά και δεν διαθλά το φως. Ένα από τα σωματίδια από τα οποία θα μπορούσε να αποτελείται η σκοτεινή ύλη είναι το ουδετερίνο (neutralino), του οποίου όμως η ύπαρξη δεν έχει επιβεβαιωθεί. Αν τα ουδετερίνα όντως υπάρχουν, οι φυσικοί προβλέπουν ότι οι μεταξύ τους συγκρούσεις παράγουν σωματίδια που θα μπορούσε να καταγράψει ο AMS. Παραδοξόνια. Τον περασμένο αιώνα οι φυσικοί επιβεβαίωσαν την ύπαρξη έξι ειδών κουάρκ (up, down, strange, charm, bottom, top), θεμελιωδών σωματιδίων από τα οποία αποτελείται η ύλη. Το περίεργο είναι ότι όλη η ύλη που βλέπουμε στη Γη (τα πρωτόνια και τα νετρόνια στον πυρήνα των ατόμων) αποτελείται μόνο από δύο είδη κουάρκ, τα up και τα down. Ένα από τα θεμελιώδη ερωτήματα της σύγχρονης θεωρητικής φυσικής είναι το εάν υπάρχει μια διαφορετική μορφή ύλης, σωματίδια που ονομάστηκαν παραδοξόνια (strangelets) και αποτελούνται από τρία κουάρκ -up, down και strange. Τα σωματίδια αυτά, που θα είχαν εξαιρετικά μεγάλη μάζα αλλά μικρό φορτίο, θα μπορούσαν να καταγραφούν από τον AMS και να αποκαλύψουν την ύπαρξη μιας εντελώς νέας μορφής ύλης. Ο AMS προβλέπεται ότι θα παραμείνει σε λειτουργία στον ISS για τουλάχιστον μια δεκαετία. Προκειμένου να διαχειριστούν τον τεράστιο όγκο δεδομένων που παράγει ο ανιχνευτής, οι ερευνητές εγκαινίασαν πρόσφατα ένα δεύτερο κέντρο ανάλυσης στην Ταϊπέι της Ταϊβάν. Μικρές ειδήσεις. Η Κίνα τοποθέτησε με επιτυχία σε τροχιά τον δορυφόρο τηλεπικοινωνίας Tian Lian. Η εκτοξευση του δορυφόρου πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη, αργά το βράδυ από το κοσμοδρόμιο Sichan με τη βοήθεια του πυραυλου-φορέα Changzheng. Ο δορυφόρος θα χρησιμοποιηθεί για την επικοινωνία με το νέο κινεζικο επανδρωμένο διαστημόπλοιο, καθώς επίσης και με τον κινεζικο Διαστημικό Σταθμό, η εμφάνιση του οποίου έχει προγραμματιστεί για το 2020. Ο πρώτος δορυφόρος της σειράς αυτής είχε εκτοξευτεί το 2008 και ο δεύτερος - το 2011. Εντυπωσιακό το Νότιο Σέλας πάνω από το σταθμό Concordia στις 18 Ιουλίου. Μία εντυπωσιακή εικόνα του Νότιου Σέλαος, την οποία έστειλαν επιστήμονες της ESA από το σταθμό Concordia στην Ανταρκτική, μία από τις πιο απομακρυσμένες γωνιές της Γης, στις 18 Ιουλίου 2012. Ο Alexander Kumar και ο συνάδελφός του Erick Bondoux βρίσκονταν ένα χιλιόμετρο μακριά από το σταθμό σε γεωγραφικό πλάτος 75°S. Στο σταθμό Concordia είναι σε εξέλιξη ένα Γαλλο-Ιταλικό ερευνητικό πρόγραμμα που έχει σαν αντικείμενο τη μελέτη της ατμόσφαιρας και των παγετώνων, όσο και την κατανόηση της βιολογίας του ανθρώπινου σώματος. Η ESA διεξάγει εκεί μία σειρά από πειράματα στα πλαίσια των προετοιμασιών διαστημικών αποστολών μεγάλης διάρκειας μακριά από τη Γη. Στη διάρκεια του χειμώνα, ο σταθμός Concordia βρίσκεται στο απόλυτο σκοτάδι, με τη θερμοκρασία να κυμαίνεται γύρω από τους –51°C και να πέφτει μέχρι τους –85°C. Προσφέρει, συνεπώς, το ιδανικό μέρος για να μελετηθούν μικρές ομάδες ανθρώπων διαφορετικής καταγωγής που παραμένουν απομονωμένοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον. Το Βόρειο και Νότιο Σέλας είναι ένα φαντασμαγορικό μεν, συχνό δε, φαινόμενο στις περιοχές γύρω από τους πόλους, το οποίο δύσκολα παρατηρείται από κατοικημένες περιοχές. Σε περιόδους έντονης ηλιακής δραστηριότητας, ωστόσο, μπορεί να παρατηρηθεί σε μικρότερα γεωγραφικά πλάτη. Ιδιαίτερα, η χρονιά που διανύουμε χαρακτηρίζεται από συχνή ηλιακή δραστηριότητα και στις 14 Ιουλίου, το Βόρειο Σέλας ήταν ορατό από περιοχές τόσο νότια όσο η Μινεσότα στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Εργο τέχνης» η θερμότητα του Ηλιου. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια μοναδική εικόνα του Ηλιου. Στην πραγματικότητα η εικόνα αυτή είναι ένας χάρτης που παρουσιάζει τις μεταβολές της θερμότητας στο μητρικό μας άστρο. Ο χάρτης μοιάζει με έργο τέχνης και ειδικότερα με πίνακα που παραπέμπει στον Βίνσεντ Βαν Γκογκ. Ο θερμικός χάρτης του Ηλιου δημιουργήθηκε από ειδικούς της NASA που χρησιμοποίησαν διάφορες υπερσύγχρονες μεθόδους οπτικοποίησης. Κάθε εικονοστοιχείο (pixel) του χάρτη περιέχει έναν μεγάλο όγκο δεδομένων σχετικά με τις μεταβολές που σημειώνονται στην θερμοκρασία της επιφάνειας του Ηλιου σε ένα διάστημα 12 ωρών. Επίσης ο χάρτης προσφέρει στους ειδικούς στοιχεία για τους μηχανισμούς της παραγωγής αλλά και της διασποράς της θερμότητας στην ατμόσφαιρα του Ηλιου. Αστρο βαμπίρ εν δράσει! Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Αμστερνταμ εντόπισαν ένα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο. Με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου VLT που βρίσκεται στη Χιλή μελέτησαν δεκάδες άστρα της κατηγορίας «Ο» τα οποία βρίσκονται σε διάφορα αστρικά σμήνη του γαλαξία μας. Σε μια από τις παρατηρήσεις εντόπισαν ένα δυαδικό σύστημα στο οποίο ένα άστρο «Ο» έχει δεχθεί την επίθεση του γείτονα του ο οποίος κυριολεκτικά του ρουφάει την ύλη. Οι ειδικοί έχουν ονομάσει αυτά τα άστρα, «άστρα-βαμπίρ». Τα άστρα «Ο» Τα άστρα αυτής της κατηγορίας είναι γιγάντια. Είναι τουλάχιστον 15 φορές μεγαλύτερα από τον Ηλιο και ένα εκατομμύριο φορές πιο λαμπρά εκπέμποντας ένα γαλαζόλευκο φως. Οι ερευνητές μελέτησαν 71 τέτοια άστρα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η συντριπτική πλειοψηφία τους βρίσκεται σε δυαδικά αστρικά συστήματα. Σύμφωνα με τους ειδικούς ένα ποσοστό 20-30% αυτών των άστρων συγχωνεύεται τελικά με το γείτονα τους. Οι ερευνητές εντόπισαν ένα δυαδικό σύστημα στο οποίο τα δύο άστρα, ένα άστρο «Ο» και ένα πολύ μικρότερο βρίσκονται σε τέτοια απόσταση μεταξύ τους που δεν μπορεί να υπάρξει συγχώνευση. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι ειδικοί αναφέρουν ότι το ένα εκ των δύο άστρων αρχίζει να ρουφάει την ύλη του άλλου. Το εντυπωσιακό στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι εκείνο που έχει εξαπολύσει την επίθεση δεν είναι το άστρο «Ο» αλλά ο μικρός του γείτονας ο οποίος του ρουφάει την ύλη. Το Νότιο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο (ESO) στο οποίο ανήκει το τηλεσκόπιο VLT έδωσε στη δημοσιότητα μια καλλιτεχνική απεικόνιση του εντυπωσιακού φαινομένου.

Ανακαλύφθηκε ηλιακό σύστημα με τροχιές πλανητών που μοιάζουν με το δικό μας. Οι αστρονόμοι εντόπισαν για πρώτη φορά ένα μακρινό ηλιακό σύστημα, σε απόσταση περίπου 10.000 ετών φωτός από τη Γη, οι τροχιές των τριών -έως τώρα γνωστών- εξωπλανητών του μοιάζουν πάρα πολύ με τις τροχιές των πλανητών του δικού μας συστήματος, καθώς όλες βρίσκονται σχεδόν στο ίδιο επίπεδο μεταξύ τους και, παράλληλα, είναι ευθυγραμμισμένες με το επίπεδο περιστροφής του άστρου -ήλιου τους, δηλαδή με τον ισημερινό του. Τα τελευταία χρόνια, οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει πολλά άλλα ηλιακά συστήματα με «εξωτικούς» εξωπλανήτες, όπως γιγάντιους αέριους «καυτούς Δίες» και βραχώδεις «σούπερ-Γαίες», όμως στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις οι εξωπλανήτες φαίνεται να έχουν ασυνήθιστες τροχιές, αρκετά διαφορετικές και εκκεντρικές σε σχέση με αυτές των πλανητών του δικού μας ηλιακού συστήματος, το οποίο εμφανίζει μία αξιοσημείωτη αστρονομική ευταξία. Η Γη και οι υπόλοιποι επτά πλανήτες κινούνται γύρω από τον Ήλιο σαν δρομείς σε γειτονικές διαδρομές του ίδιου στίβου, στο ίδιο περίπου επίπεδο. Αντίθετα, πολλοί εξωπλανήτες, ιδίως οι λεγόμενοι «καυτοί Δίες», συνήθως εμφανίζουν χαοτική συμπεριφορά, με δραματικές κλίσεις ή και αντίστροφες τροχιές σε σχέση με αυτές του άστρου τους. Τώρα, οι ερευνητές από τα πανεπιστήμια ΜΙΤ, Καλιφόρνιας-Σάντα Κρουζ κι άλλα ερευνητικά ινστιτούτα, μ’ επικεφαλής τον αστροφυσικό Ρομπέρτο Σάντσις-Ογιέδα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο «Nature», σύμφωνα με το «Science» και το «New Scientist», ανίχνευσαν το πρώτο εξωπλανητικό σύστημα με εξίσου εύτακτες τροχιές πλανητών, οι οποίοι κινούνται γύρω από το άστρο Κέπλερ-30, μεγάλο και φωτεινό όσο ο δικός μας Ήλιος. Χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ», οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το εν λόγω άστρο, όπως και το δικό μας, περιστρέφεται γύρω από ένα κάθετο άξονα και γύρω από αυτό περιφέρονται τρεις πλανήτες, όλοι στο ίδιο επίπεδο. Ο ένας εξωπλανήτης, με διάμετρο περίπου τετραπλάσια από αυτή της Γης, έχει έτος (διάρκεια πλήρους περιφοράς γύρω από το άστρο του) 29 γήινων ημερών, ενώ οι άλλοι δύο, με διάμετρο εννέα και 12 φορές μεγαλύτερη της Γης, έχουν έτη 60 και 143 ημερών αντίστοιχα. Κανείς από τους τρεις εξωπλανήτες δεν είναι «καυτός Δίας». Το ίδιο το άστρο, που είναι σχετικά νεαρής ηλικίας, κάνει μία πλήρη περιφορά γύρω από το εαυτό του κάθε 16 μέρες. Η ανακάλυψη, κατά τον καθηγητή φυσικής του ΜΙΤ Τζος Γουίν, δείχνει ότι το δικό μας ηλιακό σύστημα δεν συνιστά κάποια ασυνήθιστη «ιδιοτροπία» του σύμπαντος και το γεγονός ότι ο Ήλιος μας και οι πλανήτες κινούνται οργανωμένα στο ίδιο επίπεδο, κατά πάσα πιθανότητα δεν αποτελεί μία σπάνια σύμπτωση. Το πόσο συχνό φαινόμενο είναι οι σταθερές και εύτακτες τροχιές των πλανητών στα αστρικά (ηλιακά) συστήματα, έχει σημασία για την εκτίμηση των πιθανοτήτων ύπαρξης εξωγήινης ζωής στο σύμπαν, καθώς, σύμφωνα με τον καθηγητή αστρονομίας Τζέημς Λόιντ του πανεπιστημίου Κορνέλ, οι σταθερές τροχιές ευνοούν ένα σταθερό κλίμα που, με τη σειρά του, ευνοεί την ανάπτυξη ζωής, όπως συνέβη και στη Γη.

Στις 15/5/2012 εγραφα αν: Θα μπορούσε το ήλιο-3(Σελήνη) να λύσει πραγματικά τα ενεργειακά προβλήματα της Γης; Κατι ακομα σχετικό. Οι επιστήμονες θα εξασφαλίσουν ενέργεια στους γήινους για 5000 χρόνια. Η κύρια πηγή ενέργειας, κατά τη γνώμη του Βλαντισλάβ Σεβτσένκο διδάκτορα Φυσικών και Μαθηματικών Επιστημών, επικεφαλής του Τμήματος Έρευνας της Σελήνης του Αστρονομικού Ινστιτούτου του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας, μπορεί να γίνει το ήλιο-3, τα αποθέματα του οποίου υπάρχουν στη Σελήνη. Το κόστος ενός τόνου αυτής της ουσίας θα ανέρχεται περίπου σε ένα δισεκατομμύριο δολάρια, αλλά θα είναι αρκετοί μόνο οι 25 τόνοι του ηλίου-3 για την εξασφάλιση των κατοίκων της Γης με ενέργεια κατά τη διάρκεια ενός έτους. Επί του παρόντος, αυτό το ισότοπο εξορύσσεται στη Γη σε πολύ μικρές ποσότητες, όλο κιόλο μερικών δεκάδων γραμμαρίων το χρόνο, ενώ στη Σελήνη τα αποθέματα του ηλίου-3, σύμφωνα με στις χαμηλότερες εκτιμήσεις, ανέρχονται σε περίπου 500.000 περίπου τόνους.

JUICE. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) ξεκινά την προετοιμασία αποστολής στο σύστημα του Δία. Το πρόγραμμα JUICE, η υλοποίηση του οποίου ως το 2022 έχει εγκριθεί, πρέπει να μελετήσει τόσο τον ίδιο τον πλανήτη-γίγαντα, όσο και τους «παγωμένους» δορυφόρους του Ευρώπη, Γανυμήδη και Καλλιστώ. Οι Ρώσοι επιστήμονες εξετάζουν τη δυνατότητα συμμετοχής στην αποστολή, ωστόσο η υλοποίηση των σχεδίων αυτών εξαρτάται από το πλανητικό πρόγραμμα, που θα προηγηθεί. Τους στόχους της μελέτης του Δία με τη βοήθεια του ευρωπαϊκού σκάφους JUICE παρουσίασε στην Επιστημονική Συνέλευση της Διεθνούς Επιτροπής Διαστημικής Έρευνας (COSPAR), που διεξάγεται στο Μαϊσόρ της Ινδίας, ο Λι Φλέτσερ από την επιστημονική ομάδα του προγράμματος JUICE στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η αποστολή JUICE της ESA, «ψαλιδισμένη εκδοχή» του πιο φιλόδοξου προγράμματος EJSM, έχει επιλεγεί στο πλαίσιο της υλοποίησης τους προγράμματος Cosmic Vision ως μια αποστολή L-κατηγορίας (όπου L, από το αγγλικό large, σημαίνει μεγάλος). Ενώπιον των Ευρωπαίων στέκει ένα δύσκολο έργο. Εξαρχής το σχέδιο EJSM συμπεριλάμβανε δύο δορυφορικά προγράμματα: το JGO (ΕSA) για τη μελέτη του Δία και τον Γανυμήδη και το JEO (NASA) για τη μελέτη του Δία και της Ευρώπης. Στην αποστολή ήταν επίσης έτοιμοι να συμμετάσχουν οι Ιάπωνες με συσκευή για τη μελέτη της μαγνητικής σφαίρας του Δία. Έτσι υπήρχε η δυνατότητα λεπτομερούς μελέτης τόσο των δορυφόρων, όσο και του ίδιου του πλανήτη Δία. Από το 2005 τα γήινα σκάφη επισκέπτονταν τον μεγαλύτερο πλανήτη του Ηλιακού μας συστήματος μόνο «διερχόμενα»: το Cassini κατευθυνόμενο στον Κρόνο, οι New Horizons προς τον Πλούτωνα. Μόνο πρόσφατα κατευθύνθηκε προς τον Δία η αμερικανική διαστημική ομπρέλα Juno, που έχει προορισμό τη μελέτη της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Κατά τον τρόπο αυτό το JUICE προορίζεται να κλείσει το «κενό», που προέκυψε στις πλανητικές έρευνες των γιγάντιων πλανητών. Η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι ένα σκάφος πρέπει να μελετήσει και το Δία και τρεις από τους δορυφόρους του: την Ευρώπη, το Γανυμήδη και την Καλλιστώ. Σύμφωνα με το βαλλιστικό σχήμα της αποστολής, που παρουσιάστηκε, για τη μελέτη του Δία και στα πιο υψηλά γεωγραφικά του πλάτη, έχουν προβλεφθεί 26 μήνες και μετά από αυτό το διάστημα το σκάφος θα αλλάξει τροχιά και θα κατευθυνθεί προς τη μελέτη των δορυφόρων. Έχει ευρέως συζητηθεί ο στόχος της αναζήτησης στους δορυφόρους ιχνών πιθανής ζωής είτε ουσιών, που προηγήθηκαν των ζωντανών οργανισμών. Αλλά και ο ίδιος ο Δίας δεν είναι λιγότερο ενδιαφέρων ως ένα φυσικό διαστημικό εργαστήριο για τη μελέτη της δυναμικής των υγρών. Μάλιστα εάν το διαστημόπλοιο Juno, που ήδη κατευθύνεται προς τον πλανήτη, μελετήσει τα βαθύτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, το JUICE θα επικεντρωθεί στα ανώτερα στρώματα, τόσο καθέτως (μελέτη της μεταφοράς ενέργειας, της αγωγής της θερμότητας, του σχηματισμού των νεφών), όσο και οριζοντίως (οι διεργασίες, που εξελίσσονται σε διάφορα γεωγραφικά πλάτη, στις περιοχές των πόλων και η σχέση τους με την μαγνητόσφαιρα και τα πολικά Σέλας). Ένα άλλο αναπάντητο ερώτημα είναι οι μεταβολές της ατμόσφαιρας. Για την εκπλήρωση αυτών των αποστολών απαιτούνται συσκευές, που θα λειτουργούν σε ένα ευρύ φάσμα ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (από την υπεριώδη ως τα ραδιοκύματα) με υψηλή χωρική και χρονική ανάλυση. Το πρόγραμμα JUICE έχει ορισμένο ενδιαφέρον και για τη Ρωσία, δεδομένου ότι περίπου πριν από δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια της σχεδίασης της κεντρικής ιδέας του προγράμματος EJSM οι Ρώσοι επιστήμονες πρότειναν να συμμετάσχουν σ’ αυτό με σκάφος προσεδάφισης στον δορυφόρο του Δία, την Ευρώπη. Στην περίπτωση αυτή, όμως, είχε κομβικό ρόλο για τη ρωσική αποστολή το σκάφος της ΝASA, το οποίο έπρεπε να κάνει την προκαταρκτική μελέτη της Ευρώπης. Με τη σημερινή του μορφή το σχέδιο JUICE δεν προβλέπει μακρά παραμονή του σκάφους στην Ευρώπη, γι’ αυτό και η Ρωσία θα πρέπει να επανεξετάσει το σενάριο της αποστολής: είτε να στείλει το σκάφος, το οποίο θα διενεργήσει επιτόπου ήδη την έρευνά, είτε θα κατευθυνθεί στον Γανυμήδη, ο οποίος θεωρείται λιγότερο ελπιδοφόρες από την άποψη της αναζήτησης εκεί ίχνους ζωής, είτε συνθηκών για την ύπαρξή της. Πάντως πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το σκάφος προσεδάφισης στο σύστημα του Δία είναι ένα εξαιρετικά περίπλοκο σχέδιο, ενώ χρόνος για την υλοποίησή του δεν παραμένει και τόσο πολύς. Η επόμενη εκτόξευση στο πλαίσιο του ρωσικού πλανητικού προγράμματος έχει σχεδιαστεί για το 2014. Θα είναι το κοινό ρωσο-ινδικό πρόγραμμα "Luna-Resource", το οποίο επίσης συμπεριλαμβάνει ένα ρωσικό σκάφος προσεδάφισης. Περαιτέρω, σύμφωνα με τα σχέδια που ανακοίνωσε πρόσφατα η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος Roskosmos, έως το 2018 σχεδιάζεται η υλοποίηση περίπου δέκα επιστημονικών αποστολών, μεταξύ των οποίων και τη συνέχιση των εργασιών για τη μελέτη της Σελήνης. Πόσο μπορεί να συμβαδίσει αυτό το πρόγραμμα με την πτήση στο Δία; Από τη μία πλευρά, η πρακτική των διεθνών διαστημικών Υπηρεσιών δείχνει ότι από κοινού με μικρότερης κλίμακας αποστολές γίνεται μονίμως προετοιμασία μεγάλων "στρατηγικών" σχεδίων, όπως θα μπορούσε να είναι για τη Ρωσία το πρόγραμμα του Δία. Από την άλλη πλευρά, στην κατάσταση της Ρωσίας, πιθανώς να ήταν πιο σωστό να ακολουθήσει το δρόμο της σταδιακής ανάκαμψης της διαστημικής βιομηχανίας της με πιο συχνές, αλλά λιγότερο περίπλοκες εκτοξεύσεις και συστηματική δοκιμή διαφορετικών συστημάτων.

Η γλυπτική της φύσης-Σπηλαια Σταλαγμιτών του Ομπιρ στην Αυστρία.

Το «Προγκρές» δεν κατάφερε να συνδεθεί με το ΔΔΣ. Το ρωσικό διαστημόπλοιο εφοδιασμού «Προγκρές» τη νύχτα προς την Τρίτη δεν κατάφερε να συνδεθεί και πάλι με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ), λόγω της βλάβης του συστήματος προσέγγισης. Πριν από 24 ώρες το «Προγκρές» απομακρυνθηκε από τον Σταθμό για να συνδεθεί και πάλι μαζί του, διεξάγοντας ταυτόχρονα δοκιμές αξιολόγησης του εκσυγχρονισμένου συστήματος προσέγγισης «Κουρς». Ωστόσο, κατά την προσπάθεια ενεργοποίησης των νέων συσκευών, εμφανίστηκαν εκεί προβλήματα και το διαστημόπλοιο εγκατέλειψε τις προσπάθειες προσέγγισης στο Σταθμό και απομακρύνθηκε σε ασφαλή απόσταση. Το ρωσικό Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων θα προσπαθήσει ξανά να προσδέσει το μεταγωγικό διαστημόπλοιο Progress M-15M στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) με τη βοήθεια του νέου συστήματος προσέγγισης «Kurs-NA» την Κυριακή 29 Ιουλίου. Νωρίτερα η πρόσδεση ακυρώθηκε λόγω έκτακτης κατάστασης: κατά την προσέγγιση του Progress στο ΔΔΣ σε απόσταση 15 χλμ. το σύστημα προσέγγισης προειδοποίησε για τυχόν ατύχημα και ακύρωσε τον ελιγμό. Ρομποτικό μεταγωγικό της Ιαπωνίας εκτοξεύτηκε για τον ανεφοδιασμό του ISS. Ιαπωνικός πύραυλος H-IIB εκτοξεύτηκε από το διαστημικό κέντρο του νησιού Τανεγκασίμα μεταφέροντας ένα αυτόματο μη επανδρωμένο σκάφος φορτωμένο με προμήθειες για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Δεκαπέντε λεπτά μετά την πυροδότηση κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό στις 11.16 τοπική ώρα το Σάββατο, ο πύραυλος απελευθέρωσε το ATV (Αυτοματοποιημένο Όχημα Μεταφοράς) στο οποίο οι Ιάπωνες έχουν δώσει το παρατσούκλι «κονοτόρι», δηλαδή «γερανός». Όπως ανακοίνωσε η JAXA, η ιαπωνική Υπηρεσία Εξερεύνησης Αεροδιαστήματος, το σκάφος θα προσδεθεί στο πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα στις 17 Ιουλίου, όπου θα παραδώσει τρόφιμα, ρουχισμό και πειραματικά εργαλεία. Το ιαπωνικό μεταγωγικό είναι το πρώτο από τα συνολικά εννέα σκάφη που θα περάσουν από τον ISS σε διάστημα 17 ημερών. Μετά τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων πέρυσι το καλοκαίρι, ο ανεφοδιασμός του σταθμού έχει ανατεθεί σε ιαπωνικά και ευρωπαϊκά ρομποτικά σκάφη, ενώ η NASA είναι έτοιμη να αναθέσει και επίσημα της αποστολές σε αμερικανικές ιδιωτικές εταιρείες. H κάψουλα Dragon της εταιρείας Space X έχει ήδη πραγματοποιήσει την πρώτη, δοκιμαστική αποστολή εμπορικού σκάφους στον ISS. Τις μεταφορές πληρωμάτων έχουν αναλάβει αποκλειστικά τα ρωσικά Soyuz. Το ιαπωνικό ATV αναπτύχθηκε από τη Mitsubishi Heavy Industries, τη μεγαλύτερη ιαπωνική εταιρεία αεροδιαστημικής τεχνολογίας, η οποία αναμένεται να αναλάβει σύντομα τον έλεγχο των τεσσάρων ακόμα αποστολών ανεφοδιασμού που θα πραγματοποιήσει η Ιαπωνία μέχρι το 2016. Η Ιαπωνία ελπίζει τώρα ότι ο πύραυλος H-IIB με τον οποίο πραγματοποιήθηκε η τελευταία εκτόξευση θα προσελκύσει πελάτες στην επικερδή αγορά εκτόξευσης εμπορικών δορυφόρων. Πέθανε η Σάλι Ράιντ, η πρώτη Αμερικανίδα που ταξίδεψε στο Διάστημα. Η Σάλι Ραιντ, η πρώτη Αμερικανίδα που ταξίδεψε στο διάστημα, πέθανε τη Δευτέρα σε ηλικία 61 ετών μετά από 17μηνη μάχη με τον καρκίνο, όπως ανακοίνωσε το ίδρυμα επιστημών Σάλι Ράιντ στο Σαν Ντιέγκο. Η Ράιντ, η οποία είχε σπουδάσει φυσικός, ήταν στην πτήση του διαστημικού λεωφορείου Challenger στις 18 Ιουνίου 1983, σε μια εξαήμερη αποστολή κατά την οποία τέθηκαν σε τροχιά δύο δορυφόροι. Επανέλαβε τη διαστημική πτήση ένα χρόνο αργότερα. Η Ράιντ με χάρη και επαγγελματισμό έσπασε τα εμπόδια που υπήρχαν για τις γυναίκες όσον αφορά τις πτήσεις στο διάστημα και ουσιαστικά άλλαξε το πρόσωπο του διαστημικού προγράμματος των ΗΠΑ. Μετά την αποχώρηση της από τη NASA το 1989, έγινε καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο και επιδίωξε να ενθαρρύνει τα νεαρά κορίτσια να συνεχίσουν στο δικό της διαστημικό δρόμο. Υπηρέτησε επίσης σε διοικητικά συμβούλια έρευνας που εξέτασαν τις συνθήκες συντριβής τόσο του Challenger όσο και του Columbia. «Η ιστορική πτήση της Σάλι στο Διάστημα δημιούργησε νέα κατάσταση για το έθνος και την έκανε ένα πολύ οικείο πρόσωπο στους Αμερικανούς» αναφέρει σχετική ανακοίνωση του ιδρύματος Σάλι Ράιντ. http://www.tovima.gr/webtv/#340886 Καταιγίδα κομητών. Ενα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA. Το τηλεσκόπιο εντόπισε έναν μεγάλο αριθμό κομητών οι οποίοι είχαν πλησιάσει σε ένα κοντινό μας άστρο. Πρόκειται για μια «καταιγίδα κομητών», όπως την ονόμασαν οι ειδικοί. Το φαινόμενο λαμβάνει χώρα στο άστρο Eta Corvi που βρίσκεται σε απόσταση 60 ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Κόρακα. Το Eta Corvi ανήκει στην ίδια κατηγορία με τον Ηλιο αλλά είναι 40% μεγαλύτερο και 30% νεότερο από το μητρικό μας άστρο.

Η εξωγήινη νόηση όπου νά ’ναι θα εκδηλωθεί...Αποψη για τρόπους διαδοσης στον Γαλαξία. Ακόμη δεν έχει καταλαγιάσει η αναστάτωση από τις ταινίες του Discovery Channel με τα σχόλια του Στίβεν Χόκινγκ, που προκαλούσαν σοκ. Ένας από τους πλέον γνωστούς θεωρητικούς φυσικούς με τη μεγαλύτερη επιρροή από επιστημονική άποψη, κάτοχος του βραβείου Νομπέλ έκανε την εντυπωσιακή δήλωση ότι εξωγήινοι είναι σχεδόν βέβαιο ότι υπάρχουν. Όμως εξορκίζει την ανθρωπότητα να μην επιχειρήσει να έλθει σε επαφή μαζί τους. Ο επιστήμονας εκφράζει τις σκέψεις του για τους εξωγήινους κόσμους όχι για πρώτη φορά. Είχε δοξαστεί χάρη στο βιβλίου του «Σύντομη ιστορία του χρόνου» σχετικά με την προέλευση του Σύμπαντος. Στη νέα τηλεοπτική σειρά ο Χόκινγκ δήλωσε ότι άλλες μορφές ζωής υπάρχουν σε πολλά σημεία του Σύμπαντος, αλλά οι εξωγήινοι μπορεί απλώς να χρησιμοποιήσουν τη Γη ως πηγή πόρων για να την κατακτήσουν και να προχωρήσουν ακόμη πιο πέρα. Με την αναζήτηση εξωγήινης ζωής η ανθρωπότητα ασχολείται αρκετές δεκάδες χρόνια. Οι Αμερικανοί επιστήμονες αποφάσισαν για να θεμελιώσουν την αναγκαιότητα της αναζήτησης νοήμονος ζωής στο Διάστημα να εφαρμόσουν το παράδοξο του διάσημου φυσικού Ενρίκο Φέρμι, το οποίοι εκείνοι κατανοούν ως αντίφαση ανάμεσα στην υψηλή πιθανότητα ύπαρξης νοήμονος ζωής στο Σύμπαν και την έλλειψη ορατών δειγμάτων αυτής της ύπαρξης. Ο επιστήμονας έθεσε μια απλή ερώτηση: «Εάν οι εξωγήινοι πολιτισμοί είναι τόσο πολλοί, τότε γιατί δεν τους βλέπουμε;». Οι Αμερικανοί πρότειναν τη λύση σε αυτό το παράδοξο. Διαπίστωσαν ότι αν θέσουμε ότι ο μέσος όρος ζωής του ευφυούς πολιτισμού στον Γαλαξία μας ισοδυναμεί με 1000 χρόνια (οι κάτοικοι της Γης στέλνουμε ραδιοσήματα στο Διάστημα εδώ και μόλις 100 χρόνια), τότε στον Γαλαξία μας μπορούν να υπάρξουν, χωρίς να γνωρίζουν ο ένας για τον άλλο, περισσότεροι από 200 πολιτισμοί. Οι Βρετανοί προχώρησαν ακόμη περισσότερο. Στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου πιστεύουν ότι στον Γαλαξία μας υπάρχουν τουλάχιστον 361 ευφυείς πολιτισμοί, και ο μέγιστος αριθμός τους μπορεί να είναι 38.000. Οι επιτυχίες στη θεωρία εμπνέουν σήμερα όχι μόνο τους επιστήμονες από το SETI, αλλά και εκατομμύρια εθελοντών σε όλο τον πλανήτη, οι οποίοι ακόμη από το 1960 προσπαθούν να ακούσουν ραδιοσήματα άγνωστων κόσμων. Το 1977 το ραδιοτηλεσκόπιο του Πανεπιστημίου Οχάιο έλαβε ένα σήμα, που διήρκεσε περίπου 37 δευτερόλεπτα. Το σήμα είχε ήρθε από τον αστερισμό του Τοξότη και το ισχυρότερο από όσα είχαν καταγραφεί στο παρελθόν. Το 2004 το ραδιοτηλεσκόπιο στο Arecibo του Πουέρτο Ρίκο κατέγραψε ένα συνθηματικό μήνυμα, που πήρε το όνομα SHGb02+14a και προερχόταν από εκείνο το τμήμα του Σύμπαντος, ότου ο αστερισμός του Κριού συνορεύει με τους Ιχθείς. Τα τελευταία στοιχεία, που δημοσιεύθηκε το 2008 από Αμερικανούς επιστήμονες που εργάζονται για την Έρευνα για Εξωγήινη Νοημοσύνη πρόγραμμα, μπορεί να ονομάζεται συγκλονιστική. Ένα από τα πιο κοντινό αστέρι στη Γη συστήματα μπορεί να είναι ένα ακριβές αντίγραφο του ηλιακού μας συστήματος, μόνο τα αρχικά στάδια της ανάπτυξης. Δεν αποκλείεται, έτσι ώστε ο άνθρωπος είχε αντιγραφεί μια φορά ένα πλάσμα που έζησε πριν από εκατομμύρια χρόνια σε απομακρυσμένους κόσμους. Τα τελευταία στοιχεία, που δημοσιοποιήθηκαν το 2008 από Αμερικανούς επιστήμονες, οι οποίοι εργάζονται για το Πρόγραμμα Αναζήτησης Εξωγήινων Πολιτισμών, θα μπορούσε κανείς πλήρως να τα ονομάσει συγκλονιστική. Ένα από τα πιο κοντινά στη Γη αστρικά συστήματα μπορεί να είναι ένα ακριβές αντίγραφο του Ηλιακού μας συστήματος, όμως στα αρχικά στάδια της ανάπτυξής του. Δεν αποκλείεται, κατ’ αυτόν τον τρόπο, ότι άνθρωπος αντέγραψε κάποτε ένα δημιούργημα, που έζησε πριν από εκατομμύρια χρόνια σε απομακρυσμένους κόσμους. Ο Σουηδός χημικός Svante Arrhenius, ένας από τους πρώτους νικητές του βραβείου Νομπέλ, εξέφρασε στα τέλη του 19ου αιώνα την ιδέα της πανσπερμίας: η ζωή στη Γη θα μπορούσε να έχει προέλθει από το Διάστημα. Η επίσημη επιστήμη του εικοστού αιώνα αγνοούσε αυτή την υπόθεση. Τώρα, όμως, πολλοί από τους κορυφαίους θεωρητικούς φυσικούς στην Ευρώπη και τη Ρωσία ασχολούνται ενεργά με το πρόβλημα της "προσέλευσης" της ζωής στον πλανήτη μας, διαψεύδοντας την "επίσημη" θεωρία ότι η Γη είναι το κέντρο του κόσμου και ότι όλο το Σύμπαν περιστρέφεται γύρω από τη Γη. Στη Ρωσία τη θεωρία της εξωγήινης προέλευσης της ζωής έχουν θεμελιώσεις επιστήμονες του Ινστιτούτου Φασματοσκοπίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Από φιλοσοφική άποψη μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι εξωγήινοι επιδιώκουν να συνεχίσουν τη ζωή τους και να μεταβιβάσουν τις συγκεντρωμένες γνώσεις τους. Γι’ αυτό και στα όντα από άλλους πλανήτες θα ήταν πολύ προτιμότερο να στέλνουν στο περιβάλλον διάστημα στα όρια του Γαλαξία μας εκατοντάδες χιλιάδες τόνους βιολογικών μορίων, δηλαδή μικροκάψουλες του DNA, τα οποία περιέχουν όλες τις πληροφορίες σχετικά με το είδος της ζωής, στο οποίο ανήκουν. Ο τρόπος αυτός «ανταλλαγής» πληροφοριών είναι συμφέρον και από ενεργειακή άποψη. Τα σωματίδια του DNA, που αποστέλλονται στο Διάστημα με αστρονομική ταχύτητα δεκάδων χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο, διασκορπίζονται Γαλαξία μέσα σε μερικά εκατομμύρια χρόνια, διάστημα «ευνοϊκό για την αντίληψη». Αντιθέτως τα ηλεκτρομαγνητικά σήματα, που κινούνται με την ταχύτητα του φωτός, εξαπλώνονται πολύ γρήγορα και εμπεριέχουν πολύ λίγες πληροφορίες. Είναι φυσικό ότι ένα μέρος των «απεσταλμένων» θα χαθεί: θα κυριευθεί από το πεδίο βαρύτητας αστεριών και θα καεί, ένα μέρος θα καταστραφεί κατά τις εκρήξεις των αστέρων σούπερ νόβα, αλλά ένα ορισμένο μερίδιο μπορεί να βρεθεί σε πλανήτες με πιο ευνοϊκές συνθήκες, όπως αυτές της Γης. Εάν ο πλανήτης αποδειχθεί κατάλληλος, το βιολογικό σήμα δεν θα εξαφανιστεί σ’ αυτήν χωρίς να αφήσει ίχνη. Πέφτοντας, για παράδειγμα, στο νερό συγκεκριμένης θερμοκρασίας, το «σήμα» αρχίζει να αναπτύσσεται. Στο DNA εμπεριέχεται κολοσσιαίος όγκος πληροφοριών - 109 μονάδες του γενετικού αλφαβήτου από τέσσερα «γράμματα» - τα νουκλεοτίδια. Να φανταστούμε όλες τις δυνατές εκδοχές συνδυασμών είναι απλώς αδύνατο. Έτσι εμφανίζεται η ζωή. Οι μοριακοί γενετιστές υποστηρίζουν ότι μόνο το 5% του ανθρώπινου DNA περιέχει χρήσιμες πληροφορίες. Το υπόλοιπο 95% είναι το "περισσεύον" μέρος του DNA, όπου κρύβεται το μυστικό της προέλευσης της ζωής, συμπεριλαμβανομένου και των χρήσιμων και αναγκαίων για την περαιτέρω ανάπτυξη της ανθρωπότητας πληροφοριών. Φαίνεται ότι για να πετύχουμε το επίπεδο της ανάπτυξής «τους», θα μπορούσαμε να φέρουμε εις πέρας την ίδια επιχείρηση για τη διάδοση της ζωής στον Γαλαξία τα επόμενα εκατομμύρια χρόνια. Υπάρχει μια ακόμη σημαντική απόδειξη ότι η ζωή στη Γη "εισήλθε" από το Διάστημα. Πρόσφατες μικροβιολογικές μελέτες στο Ρωσικό Ινστιτούτο Διαστημικής Ιατρικής δείχνουν ότι η ζωή προέκυψε αμέσως μόλις εμφανιστηκαν οι απαραίτητες προϋποθέσεις. Εάν υπολογίσουμε ότι η διαπιστωμένη ηλικία του πρώτου γονιδίου της γης, τα 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια και η γεωλογική ηλικία σχηματισμού της Γης, τα 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια, είναι πολύ κοντινές, τότε εμείς κι εσείς είμαστε μαζί οι πιο πραγματικοί «εξωγήινοι».