Δροσος Γεωργιος

Το Spektr-R σε τροχιά. Παρά τα τεχνικά προβλήματα στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, το διαστημικό ραδιοτηλεσκόπιo Spektr-R κατάφερε τελικά να ανοίξει τη γιγάντια κεραία του. Η ανακούφιση ήταν μεγάλη για το διαστημικό πρόγραμμα της Ρωσίας, η οποία μπορεί τώρα να υπερηφανεύεται για το μεγαλύτερο τροχιακό τηλεσκόπιο του κόσμου, το οποίο θα προσφέρει ανάλυση χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από του Hubble. Το «ρωσικό Hubble», όπως το έχουν αποκαλέσει, θα βλέπει βέβαια στο φάσμα των ραδιοκυμάτων, σε αντίθεση με το διάσημο αμερικανικό τηλεσκόπιο που δίνει θεαματικές εικόνες στο υπεριώδες, το ορατό και υπέρυθρο φως. Το πλεονέκτημα του Spektr-R είναι ότι θα μπορεί να λειτουργεί σε συνδυασμό με επίγεια τηλεσκόπια, σχηματίζοντας μια νοητή κεραία συλλογής ραδιοκυμάτων με διάμετρο 30 φορές μεγαλύτερη από τη διάμετρο της Γης. Θα μπορεί έτσι να προσφέρει εικόνες μακρινών αντικειμένων και σχηματισμό με ανάλυση 10.000 φορές από αυτή που προσφέρει το Hubble. Το Spektr-1, με βάρος 3,3 τόνους, εκτοξεύτηκε από το ρωσικό κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ και τέθηκε με επιτυχία σε ελλειπτική τροχιά. Την Παρασκευή όμως εμφανίστηκαν προβλήματα όταν άρχισε να αναπτύσσεται η κεραία του, σε σχήμα δορυφορικού πιάτου, αποτελούμενη από τμήματα σαν πέταλα λουλουδιού. Τα 27 «πέταλα» του πιάτου τελικά άνοιξαν το Σαββατοκύριακο ·ήταν μια τεράστια ανακούφιση για τη Roscosmos (τη ρωσική διαστημική υπηρεσία) και το Ινστιτούτο Λαβότσκιν που θα διαχειρίζεται το όργανο. Για να δοκιμάσει ότι τα όργανά του λειτουργούν κανονικά, το Spektr-R θα στρέψει αρχικά τα μάτια του στη Σελήνη. Η κύρια αποστολή του, που θα διαρκέσει τουλάχιστον πέντε χρόνια, προγραμματίζεται να ξεκινήσει σε τρεις μήνες. Στο μεταξύ, η Ρωσία ετοιμάζεται για ένα άλλο σημαντικό εγχείρημα, την αποστολή Fobos-Grunt που θα αναχωρήσει το Νοέμβριο για να φέρει πίσω στη Γη ένα δείγμα από τον δορυφόρο του Άρη, Φόβο.Θα είναι μια ακόμα πηγή υπερηφάνεια για τη Ρωσία, η οποία, μετά τον παροπλισμό των αμερικανικών διαστημικών λεωφορείων, είναι η μόνη χώρα που μπορεί να στέλνει ανθρώπους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Δίπλα σε γεωλογικό θησαυρό θα προσεδαφιστεί η επόμενη αποστολή στον Άρη. Η NASA ανακοίνωσε την τοποθεσία όπου θα προσεδαφιστεί το Curiosity, ο νέος προηγμένος ρομποτικός εξερευνητής που θα μελετήσει τον Άρη. Η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος μετά από πολύμηνη αναζήτηση κατέληξε τελικά στον κρατήρα Gale μέσα στον οποίο υπάρχει ένα «βουνό» ιζημάτων ύψους 5 χλμ! Η τοποθεσία κρίθηκε ιδανική επειδή η μελέτη των ιζημάτων εκτός των άλλων είναι πιθανό να οδηγήσει στον εντοπισμό ενδείξεων ή και αποδείξεων για την ύπαρξη ζωής στον κόκκινο πλανήτη Ο εξερευνητής Το Curiosity έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί στο χρονικό διάστημα μεταξύ 25 Νοεμβρίου και 18 Δεκεμβρίου και έχει ως αποστολή να μελετήσει το έδαφος και πετρώματα του Άρη αναζητώντας γεωλογικές και κλιματικές πληροφορίες για τον πλανήτη καθώς και χημικά ίχνη ζωής. Πρόκειται για ένα μεγάλο τροχοφόρο που εξαιτίας του μεγέθους και των πολλών και πολύπλοκων συστημάτων του δεν μπορεί να τροφοδοτείται με ηλιακούς συλλέκτες όπως οι προκάτοχοί του. Βασίζεται σε μια θερμοηλεκτρική γεννήτρια ραδιοϊσοτόπων, παρόμοια με αυτές που χρησιμοποιούνται σε πολυετείς διαπλανητικές αποστολές, ικανές να λειτουργούν αδιάκοπα για δεκαετίες. Είναι εξοπλισμένο με κάμερες, τοποθετημένες σε διάφορα σημεία ώστε να καταγράφει εικόνες από πολλές πλευρές και γωνίες λήψεις, αλλά και με πολλά όργανα όπως, για παράδειγμα, ένα λέιζερ που θα ανοίγει τρύπες στα βράχια από μακριά. Η αποστολή Ο κρατήρας Gale έχει διάμετρο 154 χλμ και στο εσωτερικό του βρίσκονται αναχώματα ιζημάτων που έχουν ύψος 5 χλμ. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πώς ακριβώς σχηματίστηκε αυτό το «βουνό» αλλά πιστεύουν ότι εκεί βρισκόταν το δέλτα ενός ποταμού όταν στον Άρη υπήρχε νερό σε υγρή μορφή. Το ρομπότ θα ξεκινήσει από τους πρόποδες των αναχωμάτων και θα αρχίσει προσεκτικά την ανάβαση σε αυτά. «Αν ξεκινήσεις από την βάση ενός σωρού στρωμάτων και αρχίσεις να ανεβαίνεις προς την κορυφή του είναι σαν να διαβάζεις ένα μυθιστόρημα. Πιστεύουμε ότι ο κρατήρας Gale θα είναι ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα που θα μιλάει για την περιβαλλοντική εξέλιξη του Άρη» δήλωσε ο Τζον Γκρότζινγκερ, επικεφαλής της αποστολής. Βιντεο: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231121617 Μικρές ειδήσεις. Η Ρωσία εκπονεί νέα διαστημόπλοια. Μιά από τις τροποποιήσεις του ρωσικού διαστημοπλοίου νέας γενιάς θα μπορεί να επιστρέφει από τον τροχιακό σταθμό στη Γη περίπου δύο τόνους φορτίο. Ως τον τελευταίο καιρό τα φορτία από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) επέστρεφαν με τα αμερικανικά διαστημόπλοια πολλαπλής χρήσης και τα ρωσικά «Σογιούζ». Τώρα έμειναν μόνο τα «Σογιούζ», τα οποία μπορούν να επιστρέφουν στη Γη μάξιμουμ 50 κιλά φορτίο. Φωτογραφικά πορτραίτα στον ανοιχτό διαστημικό χώρο. Μιά ασυνήθιστη αποστολή θα εκτελέσουν οι εργαζόμενοι σε τροχιά Ρώσοι Σεργκέι Βόλκοφ και Αλεξάντρ Σαμοκουτιάεφ κατα τη διάρκεια του διαστημικού τους περιπάτου, που προγραμματίζεται για τις 3 Αυγούστου. Συγκεκριμένα πρέπει να φωτογραφήσουν στο φόντο της Γης πορτραίτα των θεμελιωτών της παγκόσμιας κοσμοναυτικής – Κωνσταντίν Τσιαλκόβσκι και Σεργκέι Κορολιόφ, καθώς και του πρώτου κοσμοναύτη του πλανήτη Γιούρι Γκαγκάριν. Αυτά τα πορτραίτα μεγέθους Α4 είχαν μεταφερθεί στο ΔΔΣ από το διαστημικό μεταγωγικό «Προγκρές». Η φωτογράφηση κανονίστηκε να συμπέσει με τη φετινή 50η επέτειο της πρώτης πτήσης ανθρώπου στο διάστημα.

Πληθαίνουν οι ενδείξεις για το μποζόνιο του Χιγκς. Το μυστηριώδες μποζόνιο Χιγκς βρίσκεται τα τελευταία 24ωρα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος στην επιστημονική κοινότητα αφού σε μεγάλο συνέδριο που γίνεται στη Γκρενόμπλ της Γαλλίας τα στελέχη του CERN αλλά και του Fermilab ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν τα ίχνη του. Η ανακάλυψη του σωματίδιου που θεωρείται ως το Ιερό Δισκοπότηρο της Φυσικής θα λύσει τον γρίφο για την ύπαρξη της μάζας στην ύλη. Την αρχή έκαναν τα στελέχη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN) που ανακοίνωσαν ότι στο πλαίσιο του πειράματος "Άτλας" εμφανίστηκαν ενδείξεις που πιθανότατα οδηγούν στο μποζόνιο Χιγκς. Στην συνέχεια τα στελέχη του Εθνικού Εργαστηρίου Επιταχυντών των Ηνωμένων Πολιτειών (Fermilab) ανακοίνωσαν ότι και στα δικά τους πειράματα με τον επιταχυντή Tevatron εντοπίστηκαν ανάλογες ενδείξεις. To Μποζόνιο Χιγκς Το σωματίδιο πήρε το όνομά του από τον Βρετανό επιστήμονα Πίτερ Χιγκς που ήταν ο πρώτος που μίλησε για αυτό πριν από 45 χρόνια. Aποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της σωματιδιακής Φυσικής αφού καλύψει το κενό στις θεωρίες για την ύπαρξη της μάζας στην ύλη. Το μποζόνιο Χιγκς είναι το μόνο από τα σωματίδια του Καθιερωμένου Μοντέλου που εξακολουθεί να διαφεύγει από τα όργανα παρατήρησης των ερευνητών. Αυτό συμβαίνει γιατί, σύμφωνα με τη θεωρία, εμφανίζεται μόνο σε εξαιρετικά υψηλές ενέργειες σαν αυτές που παρήχθησαν αμέσως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Στα πειράματα που γίνονται με τον γιγάντιο επιταχυντή LHC στο CERN καθώς και με τον επιταχυντή Tevatron στο Fermilab γίνονται συνεχώς προσπάθειες αναδημιουργίας των συνθηκών που επικράτησαν όταν συνέβη η Μεγάλη Έκρηξη. Όπως είναι ευνόητο τα τελευταία χρόνια τα δύο ιδρύματα έχουν επιδοθεί σε ένα αγώνα δρόμου για το ποιό θα καταφέρει να ανακοινώσει πρώτο την μεγάλη ανακάλυψη. Τα πειράματα Το πείραμα «Άτλας» αποτελεί ένα από τα δυο «πολυπειράματα» που διεξάγονται στον LHC για τον εντοπισμό του μποζονίου Χιγκς και περισσότεροι από 3.000 ερευνητές εργάζονται σε αυτό. O Tevatron είναι ένας κυκλικός επιταχυντής σωματιδίων με συνολικό μήκος 6,8 χλμ και είναι ο πρώτος ισχυρός επιταχυντής που έκανε την εμφάνιση του, αφού λειτούργησε για πρώτη φορά πριν από 28 χρόνια. Έκτοτε έχει υποστεί συνεχείς αναβαθμίσεις ώστε να μπορεί να εκτελεί πολύπλοκα και απαιτητικά πειράματα όπως αυτό της αναζήτησης του μποζονίου Χιγκς. Αν τελικά οι ενδείξεις που ανακοινώθηκαν τα τελευταία 24ωρα δεν μετουσιωθούν σε αποδείξεις οι ερευνητές θα συνεχίσουν την αναζήτηση του μποζονίου Χιγκς για αρκετούς μήνες. «Αν το μποζόνιο Χιγκς υπάρχει, το αργότερο μέχρι το τέλος του 2012 θα το έχουμε εντοπίσει. Αλλά αν τελικά δεν εντοπιστεί το συγκεκριμένο σωματίδιο αυτό δεν θα είναι μια αποτυχία, το αντίθετο θα έλεγα. Αν δεν εντοπιστεί μέχρι τότε αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει και έτσι θα πρέπει να αναζητήσουμε κάτι άλλο που να εξηγεί την ύπαρξη της μάζας στην ύλη» έχει αναφέρει σε πρόσφατη δήλωση του ο Ρολφ-Ντίτερ Χόιερ, γενικός διευθυντής του CERN.

Πέθανε σε ηλικία 89 ετών ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες σκηνοθέτες του 20ου αιώνα, ο δημιουργός του ΄θρύλου του "Έλληνα Ζορμπά", ο Μιχάλης Κακογιάννης. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, ο Μιχάλης Κακογιάννης άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου είχε εισαχθεί πριν μερικές ημέρες με αναπνευστικά και καρδιολογικά προβλήματα. Ο Μιχάλης Κακογιάννης, γιος της Αγγελικής και του Παναγιώτη Κακογιάννη, γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου, στις 11 Ιουνίου του 1922, και σπούδασε Νομική, Δραματικές Τέχνες και σκηνοθεσία στο Λονδίνο. Σχεδόν ολόκληρο το διάστημα που βρισκόταν στο Λονδίνο, εργάστηκε στην ελληνική υπηρεσία του BBC, στην αρχή ως μεταφραστής και εκφωνητής, και αργότερα, σε ηλικία μόλις 22 χρόνων, ανέλαβε τη διεύθυνση της «Κυπριακής Ώρας». Το 1947, ξεκίνησε την καριέρα του στο Θέατρο της Αγγλίας ως ηθοποιός, γρήγορα όμως τον κέρδισε η σκηνοθεσία και το 1953 ήρθε στην Ελλάδα. Το 1954, με την κινηματογραφική ταινία «Κυριακάτικο Ξύπνημα», ο Μιχάλης Κακογιάννης έκανε την αρχή της διεθνούς σκηνοθετικής του καριέρας. Η «Στέλλα», το «Κορίτσι με τα μαύρα», το «Τελευταίο ψέμα» η τριλογία του: «Ηλέκτρα», «Τρωάδες» και «Ιφιγένεια» και ο «Ζορμπάς» είναι μερικές μόνο από τις ταινίες του που διαγωνίστηκαν και προβλήθηκαν στα εγκυρότερα φεστιβάλ παγκοσμίως και απέσπασαν πολλά βραβεία και τιμητικές διακρίσεις. Στις ταινίες του συνεργάστηκε με μεγάλους Έλληνες ηθοποιούς, αλλά και με γνωστούς και καταξιωμένους ηθοποιούς της Αμερικής και της Ευρώπης. Ο χορός του Ζορμπά. http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=T-iLDc5JMaY

Προσεδάφιση σε αστεροειδή μέχρι το 2025 ο νέος στόχος της NASA, μετά από προεδρική εντολή. Με το πρόγραμμα του Space Shuttle να ανήκει και επίσημα πια στην ιστορία, η NASA θέτει νέους στόχους για το μέλλον και ένας από αυτούς είναι η «προσεδάφιση» αστροναυτών σε αστεροειδή μέσα στα επόμενα 15 χρόνια το αργότερο. Οι προκλήσεις για μια τέτοια αποστολή είναι αναρίθμητες και κάποιοι μέσα στην αμερικανική διαστημική υπηρεσία θεωρούν πως μια επανάλληψη των επανδρωμένων πτήσεων στη Σελήνη έχει περισσότερο νόημα αλλά οι περισσότεροι στη NASA είναι πραγματικά ενθουσιασμένοι από την πραγματοποίηση μιας τέτοιας αποστολής. Προσθέτουν δε πως ο ανθρώπινος πολιτισμός ίσως εξαρτηθεί στο μέλλον από την επιτυχία μιας τέτοιας αποστολής. Το να σταλούν όμως αστροναύτες σε κάποιο αστεροειδή δεν είναι εύκολη υπόθεση. Δεν μπορεί κάποιος απλά να προσεδαφιστεί εκεί γιατί, λόγω της έλλειψης βαρύτητας –οι περισσότεροι αστεροειδείς έχουν μικρή μάζα και αμελητέο βαρυντικό πεδίο- με το που θα πατήσουν το πόδι τους θα εκσφεντονιστούν πίσω στο διάστημα. Έτσι μια από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η NASA είναι το διαστημόπλοιο που θα μεταφέρει εκεί τους αστροναύτες κατά κάποιο τρόπο να μπορέσει να «γαντζωθεί» στην επιφάνειά του. Εξετάζονται όλες οι δυνατές λύσεις για κάτι τέτοιο: Σχοινιά, γάντζοι, ακόμη και πυραυλοκινητήρες που θα φέρουν οι αστροναύτες. Ο χρόνος ενός ταξιδιού σε ένα αστεροειδή μπορεί να πάρει και μισό έτος σύμφωνα με τους υποψήφιους αστεροειδείς που έχουν ανακαλυφθεί. Το προωστικό σύστημα που θα απαιτηθεί για ένα τέτοιο ταξίδι, μέσα στο βαθύ διάστημα δεν έχει ακόμη τελειοποιηθεί. Το σκάφος εκτός των άλλων θα πρέπει να προστατέψει το πλήρωμά του από την κοσμική και ηλιακή ακτινοβολία,. Το διαστημόπλοιο που θα αποτελείται από το κύριο σκάφος, το χώρο όπου θα ζεί το πλήρωμα, μια κάψουλα όπου θα μεταφέρει τους αστροναύτες στον αστεροειδή, το σύστημα πρόωσης και τα ηλιακά ιστία, θα πρέπει να συναρμολογηθεί στο διάστημα, όπως έγινε και με τον ISS αλλά σε μικρότερη κλίμακα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά η NASA δεν γνωρίζει ακόμη ποιον αστεροειδή θα επιχειρήσει να επισκεφθεί. Παρόλα αυτά όλα θα πρέπει να είναι έτοιμα για εκτόξευση το αργότερο μέχρι το 2025 και αυτό με προεδρική εντολή που έχει δοθεί από τον Barack Obama. Οι επικριτές του προγράμματος, πρώην αστροναύτες του προγράμματος Apollo αλλά τεχνικοί διευθυντές, έχουν κατακρίνει τον Barack Obama για την απόφασή του να εστιάσει την προσοχή του σε ένα αστεροειδή και όχι στη Σελήνη και τον Άρη μέχρι το 2030, όπως ήταν οι προτεραιότητες του προηγούμενου προέδρου George W. Bush. Αυτό γιατί διαστημικοί βολιστήρες έχουν πλησιάσει αστεροειδείς, μάλιστα ένας από αυτούς προσγειώθηκε σε ένα τέτοιο το 2001, ενώ την περασμένη εβδομάδα ένας άλλος έχει πλησιάσει τον αστεροειδή Vesta ο οποίος βρίσκεται κοντά σχετικά στον Άρη, και απορούν τη διαφορά θα έκανε η παρουσία ενός ή δύο ανθρώπων στην επιφάνειά του. Η απάντηση είναι απλή όπως την εξηγεί ο επικεφαλής της NASA Charles Bolden: Στατιστικά κάθε 100 εκατομμύρια χρόνια ένας αστεροειδής φονιάς με διάμετρο 12 χιλιόμετρα συγκρούεται με τη Γη. Η αποστολή να αποσταλούν αστροναύτες σε ένα τέτοιο αστεροειδή θα αποφέρει πολλαπλές απαντήσεις στο πως θα γίνει κατορθωτό ένα τέτοιο σώμα να αλλάξει τροχιά μετά από ανθρώπινη παρέμβαση. Άλλωστε και όπως κυκλοφορεί ως ανέκδοτο στη NASA, γιατί οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν από τη Γη; Γιατί δεν είχαν διαστημικό πρόγραμμα. Και ιδιώτες για χοντρες κονόμες. Μπορειτε συγκρίνοντας το πρόγραμμα των Η.Π.Α. και της Ρωσίας(προηγούμενη δημοσίευση-22/7/2011) να δείτε την διαφορά φιλοσοφίας(Η.Π.Α.-Ιδιώτες=Ρωσία-Κρατος)και προοπτικής(Η.Π.Α.-Αστεροειδη=Ρωσία-Σελήνη και μετά Αρη). Τι θα επιλέγατε; Βόγιατζερ: Στα όρια του διαστρικού χώρου. Το Βόγιατζερ 1 βρίσκεται στο όριο του ηλιακού μας συστήματος, όπου τα σωματίδια που πηγάζουν από τον Ηλιο συγκρούονται με αέρια του γαλαξία. Αντίθετα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων για ένα απότομο και βίαιο άκρο, το όριο δείχνει να είναι ένα ήρεμο σημείο, όπου ο ηλιακός άνεμος συναντά εξωηλιακά σωματίδια. «Βρισκόμαστε σε μια μπερδεμένη περιοχή, όπου ο Ηλιος συνεχίζει να έχει κάποια επιρροή», λέει ο Σταμάτης Κριμιζής, φυσικός στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς, στο Λορέλ του Μέριλαντ. «Σίγουρα δεν είναι αυτό που νομίζαμε». Τα νέα ευρήματα που δημοσίευσαν ο κ. Κριμιζής και οι συνεργάτες του στο περιοδικό «Nature», είναι τα τελευταία από μία σειρά στοιχείων που έχουν συλλεχθεί κατά τη διάρκεια του μεγάλου ταξιδιού του διαστημοπλοίου. Το Βόγιατζερ 1 εκτοξεύθηκε το 1977 και φωτογράφισε ενεργά ηφαίστεια στο φεγγάρι Ιώ καθώς πέρναγε από τον Δία το 1979. Τον επόμενο χρόνο επιβεβαίωσε την ύπαρξη τριών φεγγαριών σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο. Σε μία από τις τελευταίες του φωτογραφίες, που μεταδόθηκε το 1990, η Γη φαίνεται σαν ένας μικρός κόκκος λουσμένος από τις ακτίνες του Ηλιου. Από τότε, οι επιστήμονες της NASA έχουν κλείσει έξι από τα δέκα όργανά του και βρίσκεται τόσο μακριά που οι αναμεταδόσεις τώρα κάνουν πάνω από 16 ώρες για να φτάσουν στη Γη. Ομως το έργο του Βόγιατζερ συνεχίζεται. Τώρα ταξιδεύει έξω από την ηλιόσφαιρα, τη νοητή φούσκα που γεμίζει ο ηλιακός άνεμος. Στο τέλος του 2004, το Βόγιατζερ 1 πέρασε το «σοκ τερματισμού», το όριο πέρα από το οποίο η επιρροή του ηλιακού ανέμου αρχίζει να φθίνει. Φέτος, οι ερευνητές περιμένουν να περάσει άλλο ένα σημαντικό σημείο -ένα σημείο στο οποίο ο ηλιακός άνεμος αλλάζει απότομα κατεύθυνση, σημαίνοντας την αρχή το διαστρικού χώρου. Οι μετρήσεις από το διαστημόπλοιο δείχνουν πως ο άνεμος έχει σταδιακά μειωθεί στο μηδέν και ανακατεύεται με διαστρικά αέρια. Οι θεωρίες απέτυχαν να προβλέψουν ένα τέτοιο ενδιάμεσο περιβάλλον, εξηγεί ο κ. Κριμιζής, και υπάρχει η πιθανότητα να είναι τελικά αυτός ο διαστρικός χώρος. «Μπορεί να έχουμε περάσει εκεί και να μην το γνωρίζουμε, γιατί δεν υπάρχει μοντέλο που να περιγράφει τι βλέπουμε», λέει. Το φύσημα των μακρινών διαστρικών αερίων μπορεί να φαίνεται ασήμαντο σε εμάς που βρισκόμαστε κοντά στον Ηλιο, όμως οι λεπτομέρειες μετράνε, λέει ο επικεφαλής επιστήμονας του Βόγιατζερ, Εντ Στόουν, στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας στην Πασαντίνα. Ο Ηλιος ταξιδεύει ανάμεσα στα συντρίμμια διαφόρων κοντινών σουπερνόβα. Ρεύματα σωματιδίων και τα μαγνητικά πεδία που παράγει το άστρο μας, μας θωρακίζουν από τη διαστρική ακτινοβολία που προέρχεται από την εκτόνωση των αερίων. «Το μέγεθος της φούσκας αυτής είναι σημαντικό». Το Βόγιατζερ θα μπορέσει να μας δώσει περισσότερες απαντήσεις μέσα στα επόμενα χρόνια. Η μονάδα παραγωγής ενέργειας πλουτωνίου του διαστημοπλοίου θα του επιτρέψει να συνεχίσει την ομαλή λειτουργία του τουλάχιστον έως το 2020, και «θα συνεχίσουμε να λαμβάνουμε πληροφορίες», λέει ο κ. Κριμιζής. Ακόμα και όταν το σήμα του εξασθενίσει, το ταξίδι του θα συνεχιστεί.

Η γαλαξιακή περιστροφή βοηθάει στην εξήγηση της ασυμμετρίας ύλης/αντιύλης. Ένας φυσικός έχει δημιουργήσει μια λύση με βάση την περιστροφή του Γαλαξία, η οποία εξηγεί έναν από τους πιο μεγάλους γρίφους της σωματιδιακής φυσικής, αφήνοντας έτσι την πόρτα ανοικτή για το αίνιγμα του γιατί επέζησαν διαφορετικές ποσότητες ύλης και αντιύλης, από όσες φτιάχτηκαν στη γέννηση του Σύμπαντος μας. Η ιδιοπεριστροφή του Γαλαξία μας έχει ένα εκατομμύριο φορές περισσότερη επίδραση στην συστροφή του χωρογρόνου στην γειτονιά μας, από όσο η περιστροφή της Γης. Αυτό το φαινόμενο εκμεταλλεύεται η νέα έρευνα για την παραβίαση CP Οι φυσικοί πολύ θα ήθελαν να έχουν ένα τακτοποιημένο σύμπαν, όπου οι νόμοι της φυσικής να είναι τόσο καθολικοί, που το κάθε σωματίδιο και το αντισωματίδιο του να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια πειραματικές παρατηρήσεις των καονίων όσο και των μεσονίων Β, αποκάλυψαν σημαντικές διαφορές στο πώς διασπώνται αυτά τα σωματίδια από ό,τι τα αντίστοιχα αντισωματίδια τους. Αυτό φαινόμενο που λέγεται “παραβίαση φορτίου – ομοτιμίας (C-P) ή "παραβίαση CP" είναι μια δυσκολοεξήγητη ανωμαλία για μερικούς ερευνητές, αλλά είναι ένα χρήσιμο φαινόμενο για άλλους, καθώς μπορεί να μας ανοίξει δρόμους για να εξηγήσουμε γιατί επιβίωσε περισσότερη ύλη από ότι αντιύλη, από τη γέννηση του σύμπαντος. Ο Mark Hadley, του Τμήματος Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Warwick, πιστεύει πως έχει βρει μια ελέγξιμη εξήγηση για την προφανή παραβίαση του φορτίου-ομοτιμίας που διατηρεί μεν την ομοτιμία (P), αλλά καθιστά την παραβίαση φορτίου – ομοτιμίας (CP), μια ακόμη πιο εύλογη εξήγηση για το διαχωρισμό μεταξύ ύλης και αντιύλης. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του φαίνεται ότι η γιγαντιαία μάζα του Γαλαξία μας μπορεί να συμβάλει στο να κρυφτεί η ασυμμετρία που υπάρχει στους ρυθμούς διάσπασης της ύλης και της αντιύλης. Η μάζα του Γαλαξία ξέρουμε ότι ιδιοπεριστρέφεται και κατά συνέπεια ελέγχεται από τους κανόνες της στροφορμής. Όταν τοποθετήσετε ένα τέτοιο βαρύ, περιστρεφόμενο αντικείμενο μέσα στον χωροχρόνο, το τελικό αποτέλεσμα είναι η δημιουργία στρεβλώσεων σε αυτόν. Οι αστροφυσικοί ξέρουν για δύο τέτοια είδη στρεβλώσεων – τη συστροφή του πλαισίου αναφοράς του χωροχρόνου (frame-dragging ), λόγω της περιστροφής μιας μεγάλης μάζας, και τη διαστολή του χρόνου. Η πρώτη είναι μια διαδικασία στην οποία ο χωροχρόνος ‘τυλίγεται’ ή συστρέφεται γύρω από το σώμα που ιδιοπεριστρέφεται, όπως προτείνεται στην θεωρία του Άλμπερτ Αϊνστάιν της γενικής σχετικότητας. Η διαστολή του χρόνου από την άλλη είναι μια παραμόρφωση που επηρεάζει μόνο το χρόνο, που διαστέλλεται σε κάποιο βαθμό. Οι ειδικοί έχουν κάνει την ανάλυση αυτών των δύο φαινομένων γύρω από τη Γη, και η οποία είναι ικανή να παράγει αυτά τα δύο φαινόμενα. Αλλά ο Γαλαξίας μας το κάνει σε μια πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από όσο η Γη. Χρησιμοποιώντας λοιπόν τα δεδομένα αυτά, οι αστρονόμοι μπορούν τώρα να εξηγήσουν γιατί η βαρυονική ύλη και η αντιύλη, υπάρχουν στο σύμπαν στις αναλογίες που βλέπουμε σήμερα. Όπως ξέρουμε η περισσότερη ύλη στον κόσμο αποτελείται από την κανονική βαρυονική ύλη, έστω και αν κατά τη διάρκεια του Big Bang παράχθηκε σε ίσες ποσότητες με την αντιύλη. Το γεγονός αυτό, που έλαβε χώρα, περίπου, πριν 13,75 δισεκατομμύρια χρόνια, θα πρέπει να είχε δημιουργήσει ύλη και αντιύλη σε ίσες, ισοδύναμες αναλογίες. Σύμφωνα με την καλύτερη θεωρία που έχουμε για την εξήγηση του σύμπαντος, κανένα από τα πράγματα που βλέπουμε γύρω μας στο χώρο δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Όλοι οι αστρονόμοι συμφωνούν ότι κάτι συνέβη κατά τις πρώτες ημέρες του Κόσμου, ένα γεγονός που επέτρεψε στην ύλη να βγει νικητής στον αγώνα της κατά της αντιύλης. Διαφορετικά, οι δύο θα πρέπει να είχαν ‘εκμηδενίσει’ η μία την άλλη, μην αφήνοντας μέσα το σύμπαν τίποτα. Ο Mark Hadley λοιπόν αναφέρει ότι η συστροφή του πλαισίου αναφοράς του χωροχρόνου και η διαστολή του χρόνου θα μπορούσαν να εξηγήσει το γιατί η ύλη και η αντιύλη αποσυντίθενται (διασπώνται) με διαφορετικούς ρυθμούς. Αυτό, πιστεύει, πως θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι τα σωματίδια απλά αντιδρούν διαφορετικά στα δύο φαινόμενα που περιγράφει η Γενική Σχετικότητα. “Αυτές οι [ασυμμετρίες] έχουν μετρηθεί, αλλά ποτέ δεν εξηγήθηκαν. Η έρευνα δείχνει ότι τα πειραματικά αποτελέσματα που βρίσκουμε στα εργαστήριά μας είναι μια συνέπεια της γαλαξιακής περιστροφής, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα να συστρέφει τον τοπικό μας χωροχρόνο”, εξηγεί ο Mark Hadley. "Αν αυτό φανεί να είναι σωστό τότε η φύση θα είναι βασικά συμμετρική. Η παραβίαση CP θεωρείται σαν το κλειδί για την ερμηνεία της ασυμμετρίας της ύλης στο Σύμπαν, αλλά η μετρούμενη παραβίαση CP είναι ανεπαρκής για να εξηγήσει το Σύμπαν που βλέπουμε σήμερα”, προσθέτει. Αντί λοιπόν να χρησιμοποιήσει τις CP παραβιάσεις ορισμένων σωματιδίων, ο Hadley πρότεινε να χρησιμοποιηθεί η ιδιοπεριστροφή των μεγάλων δομών που σχηματίστηκαν στις απαρχές του Σύμπαντος, ως σημείο εκκίνησης. Αυτά τα αντικείμενα περιλαμβάνουν τους πρώτους γαλαξίες, που οι παρατηρήσεις τους έδειξαν ότι αναπτύχθηκαν μόλις μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά το Big Bang. "Αυτή η ριζοσπαστική πρόβλεψη είναι ελέγξιμη με τα δεδομένα που έχουν ήδη συγκεντρωθεί στο CERN και το BaBar, ψάχνοντας για αποτελέσματα που να είναι ασύμμετρα προς την κατεύθυνση που περιστρέφεται ο Γαλαξίας," γράφει ο Hadley στο επιστημονικό περιοδικό Europhysics Letters. Το πείραμα BaBar έχει εγκατασταθεί στον γραμμικό επιταχυντή SLAC του Στάνφορντ. Μαζί με τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), που λειτουργεί στο CERN της Γενεύης, μελετά παραβιάσεις CP σε στοιχειώδη σωματίδια. Τέλος, η εργασία αυτή μπορεί να ρίξει περισσότερο φως στο ποιά από τα φαινόμενα μπορεί να είναι υπεύθυνα για την ασυμμετρία ύλης/αντιύλης. Ο δε LHC, ως ο μεγαλύτερος επιταχυντής σωματιδίων στον κόσμο, είναι μοναδικά εξοπλισμένος για να διεξαγάγει τέτοιες έρευνες. Τι είναι η συμμετρία CP Η συμμετρία CP σημαίνει ότι αντιστρέφουμε πρώτα το φορτίο των σωματιδίων (ο όρος "C") και εν συνεχεία αλλάζουμε στα σωματίδια το αριστερόστροφο σπιν τους και το μετατρέπουμε σε δεξιόστροφο σπιν (ο όρος "P") και αντίστροφα. Αν τώρα τα νέα σωματίδια που θα προκύψουν συμπεριφέρονται κατά τον ίδιο τρόπο με τα παλιά, τότε οι νόμοι της Φυσικής είναι αναλλοίωτοι στην CP μεταβολή. http://www.physics4u.gr/blog/?p=3721

Προσγειώθηκε στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι το Atlantis. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231121048 Νέοι ρωσικοί πύραυλοι θα μεταφέρουν φορτία στη Σελήνη. Ταυτόχρονα δύο μεγάλα διαστημικά σχέδια εκπονεί η Ρωσία. Πρόκειται για την επόμενη γενιά διαστημοπλοίων «Σογιούζ» και το κατ΄ αρχήν νέο διαστημικό σύστημα με πύραυλο-φορέα «Ρουσ-Μ». Το συγκρότημα με την εξέδρα εκτόξευσης γι΄αυτόν θα κατασκευαστεί στην Άπω Ανατολή. Από εκεί στο μέλλον θα είναι δυνατές επανδρωμένες πτήσεις στη Σελήνη. Η απόφαση για τη δημιουργία νέου βιομηχανικού μεταφορικού διαστημικού συστήματος είχε υιοθετηθεί από το 2006. Και σε 20 χρόνια η Ρωσία θα μπορέσει να αξιοποιεί όχι μόνο την περίγεια τροχιά, αλλά και τη Σελήνη και ακόμα και τον Άρη. Σήμερα από τους Ρώσους κατασκευαστές πυραύλων δεν σχεδιάζεται μόνο πολυλειτουργικό βαρύ διαστημόπλοιο νέας γενιάς το βάρος του οποίου ξεπερνά τους 20 τόνους, αλλά και ελαφρές συσκευές για πτήσεις στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ). Όσον αφορά το βαρύ διαστημόπλοιο, γι΄αυτό θα κατασκευαστεί νέος πύραυλος-φορέας. Η Ρωσία ήδη έχει πυραύλους «Ζενίτ» μεγάλης ανυψωτικής δύναμης. Ακριβώς αυτοί θα αποτελέσουν το πρωτοτυπο για τους πυραύλους «Ρους-Μ», ανακοίνωσε ο σχολιαστής του περιοδικού «Ειδήσεις της κοσμοναυτικής» («Νόβοστι κοσμονάβτικι») Ιγκορ Λίσοφ: - Χρειάζεται νέος πύραυλος, γιατί προβλέπεται ότι το νέο διαστημόπλοιο θα είναι πολύ βαρύτερο του «Σογιούζ». Αντίστοιχα θα μεταφέρει περισσότερους ανθρώπους και μεγαλύτερα φορτία και θα είναι πιό άνετο. Χρειάζεται και νέο συγκρότημα εκτόξευσης και γι΄αυτό το σκοπό θα κατασκευαστεί το κοσμοδρόμιο «Βοστότσνι». Η κατασκευή του «Βοστότσνι» («Ανατολικό») στην περιοχή Αμούρ της Απω Ανατολής θα αρχίσει ήδη αυτό το καλοκαίρι. Η επιλογή αυτού του τόπου δεν είναι τυχαία. Το νέο συγκρότημα εκτόξευσης βρίσκεται στο ίδιο πλάτος, όπως και το Μπαϊκονούρ, πράγμα που θα παρέχει τη δυνατότητα εκτόξευσης με προορισμό το ΔΔΣ από τη Ρωσία και όχι από το Καζαχστάν, τη στιγμή που από το ρωσικό «Πλεσέτσκ» (περιοχή Αρχάνγκελσκ) τέτοιες πτήσεις είναι αδύνατες. Έτσι θα εξασφαλιστεί ανεξάρτητη πρόσβαση της Ρωσίας σε όλα τα είδη τροχιών, τόνισε ο Υποδιευθυντής της Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας Αλεξάντρ Λοπάτιν. Αρκετά σημαντικό είναι το ότι αυτό το έργο θα δώσει θετική ώθηση στην ανάπτυξη όλης της περιοχής της Απω Ανατολής. Εκεί θα λειτουργήσουν μερικές επιχειρήσεις εκπόνησης και συναρμολόγησης πυραύλων, καθώς και παραγωγής οξυγονο-αζωτούχων και υδρογονικών μειγμάτων. Με τέτοιες τεχνολογικές προοπτικές η Ρωσία αδιαμφισβήτητα μπορεί να κατασκευάσει διαστημική βάση στη Σελήνη και να παραιτηθεί από το ΔΔΣ, είναι πεπεισμένος ο Ιγκορ Λίσοφ: - Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός θα ζήσει ως το 2020. Μετά αναγκαστικά θα τον καταποντίσουν, γιατί θα απαρχαιωθεί. Τι γίνεται στη συνέχεια; Είτε να κατασκευαστεί αυτοτελής ρωσικός σταθμός και να πραγματοποιούνται για άλλα 20 ή 30 χρόνια πτήσεις γύρω από τη Γη σε ύψος 400 χλμ., είτε αξίζει να ληφθεί απόφαση για κάποια διαπλανητικά ταξίδια, λόγου χάριν έστω στη Σελήνη. Η σεληνιακή βάση είναι το ελάχιστο, που θα εξασφαλίσει την ανάπτυξη και όχι τη στασιμότητα της κοσμοναυτικής. Κοσμική κορδέλα "τυλίγει" το κέντρο του Γαλαξία. Το διαστημικό Παρατηρητήριο Herschel εντόπισε και κατέγραψε μια παράξενη κοσμική δομή, ένα δακτυλίδι αερίου, στο κέντρο του γαλαξία μας. Οι ειδικοί την χαρακτηρίζουν ως μια «κοσμική λωρίδα» που κυκλώνει το κέντρο του γαλαξία. Πρόκειται για ένα πυκνό νεφέλωμα παγωμένων αερίων και σκόνης σε σχήμα λωρίδας με έκταση 600 ετών φωτός στο εσωτερικό του οποίου υπάρχει παραγωγή νέων άστρων. Η ύπαρξη του δακτυλιδιού ήταν γνωστή εδώ και καιρό αλλά τα όργανα παρατήρησης είχαν καταφέρει να εντοπίσουν μόνο μικρά και αποσπασμένα μεταξύ τους τμήματα. Το Herschel, παρατηρητήριο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος και με τη συνδρομή της Nasa, κατάφερε να το καταγράψει ολόκληρο. Η ανακάλυψη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Astrophysical Journal Letters, έχει εντυπωσιάσει την επιστημονική κοινότητα η οποία προσπαθεί τώρα να βρει απαντήσεις για τη σπάνια μορφή και άλλα περίεργα χαρακτηριστικά που έχει αυτό το νεφέλωμα όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι το κέντρο του δακτυλιδιού δεν συμπίπτει όπως θα έπρεπε κανονικά με το κέντρο του γαλαξία.

Το διαστημόπλοιο Dawn καταγράφει εντυπωσιακές εικόνες του αστεροειδή. Βιντεο: http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=411892&h1=true

Πώς σχηματίστηκαν οι δακτύλιοι του Κρόνου. Οι λαμπεροί δακτύλιοι του Κρόνου αποτελούσαν ένα μεγάλο αίνιγμα για τους επιστήμονες, ήδη από τον καιρό του Γαλιλαίου, ο οποίος τους παρατήρησε πρώτος γύρω στα 1610. Ο ίδιος αρχικά πίστεψε ότι επρόκειτο για έναν τριπλό πλανήτη, διότι μπορούσε να παρατηρήσει μόνο δύο ασύμμετρες φωτεινές εστίες, μια από κάθε πλευρά του πλανήτη. Τότε στα 1665 ο Christian Huygens πρότεινε ότι αυτές οι εστίες φωτός ήταν στην πραγματικότητα ένα επίπεδο σύστημα δακτυλίων που περιστρεφόταν γύρω από τον ισημερινό του πλανήτη. Σήμερα γνωρίζουμε ότι δακτυλίους διαθέτουν και οι 4 αέριοι γιγάντιοι πλανήτες του ηλιακού συστήματος – Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας – αν και μόνο του Κρόνου είναι εμφανείς όταν παρατηρούμε από τη Γη. Αντίθετα με την εμφάνισή τους, δεν πρόκειται για συμπαγείς δακτυλίους ή δίσκους. Αποτελούνται μάλλον από μυριάδες κομματάκια πάγου, βράχων και σκόνης. Στην περίπτωση των λαμπερών ορατών δακτυλίων του Κρόνου, αυτοί αποτελούνται από περισσότερο πάγο, ο οποίος και ανακλά έντονα το ηλιακό φως. Επιπρόσθετα, ενώ οι δακτύλιοι του Κρόνου είναι φαρδιοί, των άλλων πλανητών είναι σημαντικά λεπτότεροι. Οι δακτύλιοι του Κρόνου πιθανόν παριστάνουν μια σφοδρή σύγκρουση ενός φεγγαριού του από πάγο, η οποία άφησε τα υπολείμματά της πολύ κοντά στην επιφάνεια του πλανήτη, ο οποίος με την έλξη του δεν τα άφησε να διαφύγουν. Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης το γεγονός ότι η Γη έχει επίσης το δικό της "σύστημα δακτυλίων" από διαστημικά σκουπίδια και υπολείμματα παλαιών δορυφόρων και άλλων κατεστραμμένων διαστημικών οχημάτων. Οι δακτύλιοι συνήθως έχουν μηδαμινά αποτελέσματα στους πλανήτες, εκτός ίσως ως αποθήκες διαττόντων αστέρων, όταν το υλικό των δακτυλίων προοδευτικά πέφτει μέσα στην ατμόσφαιρα καθώς διασπάται με την πάροδο του χρόνου. Αν και οι δακτύλιοι είναι πολύ μεγάλοι, δεν περιέχουν σχεδόν καθόλου μάζα συγκρινόμενοι με τους πλανήτες. Ο σχηματισμός των δακτυλίων του Κρόνου Η Αμερικανή αστροφυσικός Robin Canup πάντως, με προσομοιώσεις στον υπολογιστή, απέδειξε ότι οι δακτύλιοι του Κρόνου και οι μικροί δορυφόροι από πάγο θα μπορούσαν να έχουν δημιουργηθεί κατά την προσέγγιση ενός γιγάντιου δορυφόρου του Κόκκινου Πλανήτη σε αυτόν. Καθώς τον πλησίαζε, οι τεράστιες παλιρροϊκές δυνάμεις που ασκούσε ο Κρόνος στο δορυφόρο θα πρέπει να «ξήλωσαν» τις εξωτερικές του στοιβάδες, οι οποίες αποτελούνταν σχεδόν αποκλειστικά από πάγο και δημιούργησαν εν τέλει το σύστημα δακτυλίων του και ορισμένους μικρούς εσωτερικούς δορυφόρους. Αντίθετα, ο βραχώδης πυρήνας του αρχικού δορυφόρου θα πρέπει να παρέμεινε συμπαγής, καταλήγοντας να πέσει πάνω στον Κρόνο. Ενδεχομένως μάλιστα η βίαιη αυτή διαδικασία να συνέβη περισσότερες από μία φορές. Γιατί, όπως υποστηρίζει η Canup, είναι πολύ πιθανό ο αρχέγονος Κρόνος να περιβαλλόταν από περισσότερους γιγάντιους δορυφόρους στο μέγεθος του Τιτάνα. Σε αυτή την περίπτωση, κάθε φορά που γινόταν αυτή η διαδικασία το προηγούμενο σύστημα δακτυλίων που σχηματιζόταν γύρω από τον Κρόνο καταστρεφόταν για να αντικατασταθεί από ένα νέο. Βάσει όλων αυτών, το σύστημα δακτυλίων που τώρα παρατηρούμε στον Κρόνο δεν είναι παρά τα παγωμένα συντρίμμια του τελευταίου γιγάντιου δορυφόρου που κατάπιε ο πλανήτης. Και άλλοι αστροφυσικοί θεωρούν πολύ πιθανή αυτή την ερμηνεία, που ίσως επιβεβαιωθεί όταν το 2017 η διαστημοσυσκευή Cassini της NASA, η οποία βρίσκεται από το 2004 σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, πλησιάσει πολύ κοντά στους δακτυλίους. Η διεξοδική μελέτη των δακτυλίων του Κρόνου, θα επιτρέψει στους αστροφυσικούς να προσδιορίσουν τη μάζα και την ηλικία τους. Τότε θα διαπιστώσουμε αν οι δακτύλιοι είναι πράγματι ηλικίας 4,5 δισεκατομμυρίων ετών, όπως προκύπτει από το μοντέλο της Robin Canup. Τέλος, οι δακτύλιοι του Δία , του Ουρανού και του Ποσειδώνα πιθανά δημιουργήθηκαν ως αποτέλεσμα συγκρούσεων μετεωριτών επάνω στους μικρότερους εσωτερικούς δορυφόρους των πλανητών αυτών. Σκόνη και βραχώδη κατάλοιπα εκτινάχθηκαν τότε από τις επιφάνειες των δορυφόρων και συνέχισαν να περιφέρονται γύρω από τον πλανήτη για αρκετό χρόνο. Πράγματι έχουμε ενδείξεις από παρατηρήσεις από το διαστημικό παρατηρητήριο Γαλιλαίος, που περιφέρεται γύρω από τον Δία, ότι το υλικό των δακτυλίων ακολουθεί απευθείας τα ίχνη τριών από τους μικρότερους εσωτερικούς δορυφόρους.

Επειδή η εικόνα βοηθάει!!!

Το σκάφος Dawn της NASA μπηκε σε τροχιά γύρω από τον αστεροειδή Εστία (updated). H NASA επιβεβαίωσε ότι το διαστημικό σκάφος Dawn τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά γύρω από τον αστεροειδή Εστία (Vesta) νωρίς το πρωί του Σαββάτου. Η αποστολή θα μελετήσει για ένα χρόνο τον μεγάλο διαστημικό βράχο πριν αναχωρήσει για τον επόμενο προορισμό του, τον πλανήτη-νάνο Δήμητρα. Οι φωτογραφίες που μετέδωσε το ρομποτικό σκάφος καθώς πλησίαζε την Εστία δείχνουν ένα σχεδόν σφαιρικό σώμα με ανώμαλη επιφάνεια και ένα μεγάλο κομμάτι να λείπει από το νότιο πόλο του -ένα τμήμα που χάθηκε σε μια κοσμική σύγκρουση πριν από εκατομμύρια χρόνια. Υλικά που εκτινάχτηκαν σε αυτή την πρόσκρουση εισέρχονται περιστασιακά στη γήινη ατμόσφαιρα και μάλιστα εκτιμάται ότι αντιστοιχούν στο ένα εικοστό των μετεωριτών που φτάνουν μέχρι την επιφάνεια του πλανήτη. Η Εστία, ένα σώμα διαμέτρου 530 χιλιομέτρων, ανακαλύφθηκε το 1807 και ήταν μόλις ο τέταρτος διαστημικός βράχος που εντοπιζόταν στη λεγόμενη Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στον Άρη και τον Δία. Δεδομένου ότι οι αστεροειδείς θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια, η μελέτη τους θα μπορούσε να αποκαλύψει νέα στοιχεία για την εξέλιξη των πλανητών. Η αποστολή Dawn είναι η πρώτη που μελετά έναν αστεροειδή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το σκάφος ήταν προγραμματισμένο να τεθεί σε τροχιά στις 8 το πρωί ώρα Ελλάδας, ωστόσο δεν μπορεί να επικοινωνήσει άμεσα με τη Γη και να επιβεβαιώσει τη θέση του, καθώς η κεραία επικοινωνιών είναι στραμμένη σε διαφορετική κατεύθυνση όταν λειτουργεί ο κινητήρας ιόντων. Το σκάφος επικοινώνησε με τη NASA στις 09.30 ώρα Ελλάδας την Κυριακή, όταν πια είχε απενεργοποιήσει τον κινητήρα του και άλλαξε προσανατολισμό. Στην αρχή θα βρίσκεται σε τροχιά σε απόσταση 16.000 χιλιομέτρων από τον αστεροειδή, αργότερα όμως θα τον πλησιάσει στα 200 χιλιόμετρα, Ένα χρόνο μετά την άφιξή του στην Εστία, το Dawn θα αναχωρήσει για τον πλανήτη-νάνο Δήμητρα, ο οποίος έχει διάμετρο 950 χιλιόμετρα και είναι το μεγαλύτερο σώμα της Ζώνης των Αστεροειδών. Κόκκινο κρασί - «φάρμακο» για αστροναύτες! Τα επόμενα πληρώματα αστροναυτών που θα ταξιδέψουν στο Διάστημα θα ήταν καλό να έχουν μαζί τους και μερικά μπουκάλια κόκκινο κρασί! Και αυτό διότι το διάσημο πλέον «υγιεινό» συστατικό του κόκκινου κρασιού, η ρεσβερατρόλη, φαίνεται ότι προλαμβάνει τις αρνητικές επιδράσεις που έχει για τον οργανισμό η έλλειψη βαρύτητας στο Διάστημα αλλά και η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας (τόσο στο Διάστημα όσο και στη Γη). Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Στασβούργου μετά από πειράματα σε αρουραίους. Οι επιστήμονες υπέβαλαν τα πειραματόζωα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Σε μια ομάδα εξ αυτών έδωσαν μια δόση ρεσβερατρόλης ημερησίως ενώ σε μια δεύτερη δεν έδωσαν την ουσία. Όπως προέκυψε, οι αρουραίοι της ομάδας της ρεσβερατρόλης δεν ανέπτυξαν ινσουλινοαντίσταση ούτε εμφάνισαν μείωση στην πυκνότητα των μετάλλων (των ανόργανων συστατικών) των οστών ή αδυναμία στους μυς των πελμάτων, όπως συνέβη στην ομάδα που δεν έλαβε ρεσβερατρόλη. Ρεσβερατρόλη – φάρμακο Σύμφωνα με τον δρα Τζέραλντ Βάισμαν, εκδότη του επιστημονικού περιοδικού της Ομοσπονδίας Αμερικανικών Εταιρειών για την Πειραματική Βιολογία, στο οποίο δημοσιεύθηκε η μελέτη των ειδικών από το Στρασβούργο «ολοένα και περισσότερα στοιχεία δείχνουν ότι το ανθρώπινο σώμα χρειάζεται φυσική δραστηριότητα, κάτι που είναι δύσκολο για ορισμένους ανθρώπους». Όπως εξήγησε ο δρ Βάισμαν, οι αστροναύτες για παράδειγμα που βρίσκονται σε περιβάλλον ελάχιστης βαρύτητας δεν μπορούν να κινηθούν εύκολα. Δυσκολίες στην κίνηση συναντούν όμως και πολλοί άνθρωποι που πατούν σε …γήινο έδαφος είτε αυτοί πάσχουν από κάποια ασθένεια, είτε έχουν υποστεί τραυματισμό είτε κάνουν επί πολλές ώρες ημερησίως δουλειά γραφείου «Η ρεσβερατρόλη μπορεί να μην αποτελεί υποκατάστατο της άσκησης, ωστόσο μπορεί να επιβραδύνει τη φθορά του οργανισμού έως ότου κάποιος είναι και πάλι σε θέση να κινηθεί» σημείωσε ο δρ Βάισμαν.

Περισσότερα για το Αστροφυσικό Παρατηρητήριο "Spektr-R". Τέθηκε σε τροχιά πριν από λίγες ώρες το ρωσικό διαστημικό τηλεσκόπιο RadioAstron. Η εκτόξευση έγινε από το διαστημικό κέντρο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν και το τηλεσκόπιο θα κινείται σε ελλειπτική τροχιά γύρω από την γη σε διαφορετικά υψόμετρα. Το RadioAstron θα μπορεί να σαρώνει όλα τα μήκη και πλάτη του γαλαξία μας και να εντοπίζει ηλιακά συστήματα που βρίσκονται πολύ μακριά από εμάς. Σύμφωνα με τους κατασκευαστές του, το RadioAstron είναι το πιο ισχυρό τηλεσκόπιο που έχει τεθεί σε λειτουργία μέχρι σήμερα αφού θα μπορεί να παράγει εικόνες που θα έχουν χιλιάδες φορές υψηλότερη ανάλυση από εκείνη των άλλων διαστημικών τηλεσκοπίων. Το μεγαλύτερο πιάτο Το RadioAstron είναι «παιδί» του Ψυχρού Πολέμου αφού η ιδέα για την δημιουργία του και οι πρώτες προσπάθειες υλοποίησης της έγιναν πριν από τριάντα χρόνια αλλά μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης η κατασκευή του τηλεσκοπίου εξελισσόταν με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς. Τα τελευταία χρόνια όμως η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος αποφάσισε να επιταχύνει την προσπάθεια και να ολοκληρωθεί η κατασκευή του. Το μυστικό της ισχύος του RadioAstron κρύβεται στην δυνατότητα του να επικοινωνεί και να συνεργάζεται με επίγεια ραδιοτηλεσκόπια, βάσει μιας τεχνικής που ονομάζεται συμβολομετρία. Με αυτόν τον τρόπο ενώνεται η ισχύς όσων συστημάτων μετέχουν στο δίκτυο. Το RadioAstron θα ανοίξει μια κεραία δέκα μέτρων αλλά συνδεόμενο με πολλά επίγεια τηλεσκόπια σε όλο τον κόσμο στην ουσία θα δημιουργηθεί μια γιγάντια κεραία, ένα «πιάτο» που υπολογίζεται ότι θα έχει διάμετρο 30 φορές μεγαλύτερη από την διάμετρο της Γης! Το RadioAstron θα κινείται σε διαφορετικά υψόμετρα και θα μπορεί να ερευνά και να καταγράφει εικόνες από διαφορετικά σημεία και γωνίες. Το απώτατο σημείο στο οποίο θα κινείται είναι 340 χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Γη. «Δεν έχει υπάρξει άλλο ραδιοτηλεσκόπιο που να λειτουργεί τόσο μακριά από την Γη" δήλωσε ο Γιούρι Κοβάλεφ, στέλεχος του Κέντρου Αστρονομίας και Διαστήματος του Ινστιτούτου Φυσικής Lebedev στην Μόσχα που έχει τον έλεγχο της αποστολής. Σύμφωνα με τους επιτελείς της αποστολής το RadioAstron θα παράγει εικόνες με ποιότητα δέκα χιλιάδες φορές ανώτερη από εκείνη του αναβαθμισμένου Hubble το οποίο σήμερα διαθέτει την πιο ισχυρή κάμερα καταγραφής μακρινών αντικειμένων στο Σύμπαν. Βιντεο: http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=411670

Έρχεται εποχή των «διαστημικών ταξί». Το πλήρωμα του αμερικανικού διαστημικού λεωφορείου Atlantis αποχαιρέτησε το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ) και ετοιμάζεται για επιστροφή στη Γη. Σήμερα το διαστημόπλοιο θα ξεκινήσει για την τελευταία του πτήση, η οποία θα διαρκέσει λίγο παραπάνω από δύο 24-ωρα. Η προσεδάφιση προγραμματίζεται για τις 21 Ιουλίου. Το πλήρωμα του Atlantis βρισκόταν σε τροχιά 11 μέρες, τις οκτώ από τις οποίες ήταν συνδεδεμένο με το ΔΔΣ. Από τώρα και στο εξής όλο το βάρος της αντικατάστασης των πληρωμάτων του ΔΔΣ θα το επωμιστούν τα ρωσικά διαστημόπλοια. Σήμερα μιά θέση στα «Σογιούζ» για τους αστροναύτες της η ΝΑΣΑ το αγοράζει προς 50 και πάνω εκατ. δολάρια. Βέβαια, είναι ακριβά, γι΄αυτό οι Αμερικανοί σήμερα διαφημίζουν με όλες τις δυνάμεις τους την ιδέα της κατασκευής «διαστημικών αμαξιών», τα οποία, όπως μεταδίδεται, πρέπει να εμφανιστούν κατά τα μέσα της δεκαετίας. Το 2008 η ΝΑΣΑ υπόγραψε συμφωνία με δύο ιδιωτικές εταιρίες – τη «Space-X» και την “Orbital Sciences” – για την κατασκευή διαστημοπλοίων και πυραύλων για τη μεταφορά φορτίων στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το πιό προωθημένο είναι το σχέδιο του ιδρυτή της Space-X Έλον Μασκ, λέει οι ειδικός στη διαστημική Ίγκορ Λίσοφ: - Ο Μασκ έχει το διαστημόπλοιο με την ονομασία Dragon με τον πύραυλο Falcon 9, το οποίο επί του παρόντος έχει κατασκευαστεί σαν μεταγωγικό διαστημόπλοιο. Αυτό το διαστημόπλοιο μπορεί να απογειωθεί, να συνδεθεί με το σταθμό, μετά να αποσυνδεθεί, να βγει από την τροχιά και να πραγματοποιεί προσγείωση. Όλα τα στάδια, εκτός της προσέγγισης με το σταθμό και τη σύνδεση, έχουν δοκιμαστεί και τελειοποιηθεί λειτουργικά. Το Falcon 9 θα μπορούσε να μεταφέρει 6 τόνους φορτίο ή, σε τροποποίηση, 7 ανθρώπους. Ενώ ο ανταγωνιστής του, δημιούργημα της Orbital Sciences – διαστημόπλοιο Cygnus έχει μικρότερες δυνατότητες μεταφοράς – 2 τόνων. Εκτός αυτού, το Cygnus ακόμα δεν έχει πετάξει στο διάστημα. Ο Ίγκορ Λίσοφ υπογραμμίζει ότι η δυνατότητα τροποποίησης των διαστημοπλοίων για τη μεταφορά ανθρώπων δεν αναφέρεται πουθενά, ούτε η ΝΑΣΑ δεν έχει προβάλει τέτοια απαίτηση προς τις εταιρίες. Όμως το κύριο δεν είναι αυτό. Και τα δύο σχέδια είναι προκαταρκτικά και βρίσκονται στο αρχικό, μη τελειοποιημένο στάδιο. Η Space-X και η Orbital Sciences ακόμα πρέπει να αποδείξουν με κάποιο τρόπο την αξιοπιστία των διαστημοπλοίων τους. Η ΝΑΣΑ έχει άλλο ένα εμπορικό σχέδιο με τη «Μπόινγκ» - την επανδρωμένη κάψουλα για επταμελές πλήρωμα - CST-100. Όμως αυτό το σχέδιο υπάρχει μόνο στους χαρτί. Πάντως, όπως είπε ο Ίγκορ Λίσοφ, καλές προοπτικές έχει το ρωσικό μεταγωγικό διαστημόπλοιο «Ρους», το οποίο θα είναι πολύ πιό ευρύχωρο από το «Σογιούζ» και θα μπορεί, σε περίπτωση ανάγκης, ακόμα και να πετάξει γύρω από τη Σελήνη. Η πρώτη επανδρωμένη πτήση αυτού του διαστημοπλοίου από το κοσμοδρόμιο «Βοστότσνι» (Απω Ανατολή) προγραμματίζεται για το 2018. Μικρές ειδήσεις. Η ΝΑΣΑ μειώνει την ομάδα των αστροναυτών. Η ομάδα των αστροναυτών της Εθνικής Διεύθυνσης Αστροναυτικής των ΗΠΑ (ΝΑΣΑ) θα διαλυθεί. Όπως μετέδωσε το Associated Press, μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος επανδρωμένων πτήσεων των διαστημικών λεωφορείων η ΝΑΣΑ δεν χρειάζεται να έχει μεγάλο προσωπικό αστροναυτών. Ο αριθμός τους θα μειωθεί κατά 50% και πάνω. Όπως θεωρεί η Διεύθυνση του Οργανισμού, 60 άτομα είναι υπεραρκετά για την εξασφάλιση των πτήσεων στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ). Σήμερα μόνο η Ρωσία πραγματοποιεί σε μόνιμη βάση εκτοξεύσεις επανδρωμένων διαστημοπλοίων. Αστροφυσικό Παρατηρητήριο "Spektr-R" Από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ εκτοξεύθηκε πύραυλος-φορέας «Ζενίτ-2» με το πρώτο στη διάρκεια των τελευταίων 25 χρόνων μοναδικό στο είδος του ρωσικό αστροφυσικό παρατηρητήριο για την εξερεύνηση του Σύμπαντος “Spektr-P”. Το ρωσικό Αστροφυσικό Παρατηρητήριο "Spektr-R" έχει φτάσει στην τροχιά στόχο. Το επιστημονικο διαστημόπλοιο χωρίστηκε από το ανώτερο στάδιο "Fregat-SB" στις 10.06 GMT. Ο δορυφόρος τέθηκε σε ελλειπτική τροχιά σε υψόμετρο περίπου. 340.000 χιλιόμετρα. Ξεκινησε με το διαστημικό πύραυλο "Zenit-3M» με το ανώτερο στάδιο "Fregat-SB" και SC "Spektr-R» από το Μπαϊκονούρ στις 18 Ιουλίου στις 6.31 ώρα Ελλάδος. Το "Spektr-R", που ιδρύθηκε στο πλαίσιο του έργου «Radioastron" στο πλαίσιο του ομοσπονδιακού προγράμματος για το διάστημα, με σκοπό να μελετήσει τους γαλαξίες και τα κβάζαρ στο ραδιόφωνο, την μελέτη των μαύρων τρυπών και τα αστέρια νετρονίων στο Γαλαξία μας, καθώς και των περιοχών που γειτνιάζει άμεσα με την τεράστιες μαύρες τρύπες. Επιπλέον, χρησιμοποιώντας το παρατηρητήριο, οι επιστήμονες αναμένουν να λάβουν πληροφορίες σχετικά με πάλσαρ και το διαστρικό πλάσμα. Προβλέπεται ότι η «Spektr-R» θα λειτουργήσει σε τροχιά για τουλάχιστον 5 χρόνια. Το διαστημικό σκάφος χτίστηκε στην Ενιαία Επιχείρηση "Lavochkin." Οι προγραμματιστές του επιστημονικού εξοπλισμού είναι το Astro Διαστημικό Κέντρο του Ινστιτούτου Φυσικής της Ακαδημίας Επιστημών και ξένοι εταίροι. Οι ρωσικοί πύραυλοι έχουν λαμπρό μέλλον. Το μελλοντικό στάδιο συνεργασίας με τη Ρωσία θα αρχίσει με την εκτόξευση ρωσικών πυραύλων-φορέων «Σογιούζ» από το Ευρωπαϊκό Διαστημικό Κέντρο Κούρου (Γαλλική Γουιάνα), δήλωσε ο Πρόεδρος της εταιρίας Arianespace Ζαν-Ιφ Λε Γκαλ. Τα «Σογιούζ» έχουν λαμπρό μέλλον, θεωρεί ο επικεφαλής της εταιρίας, η οποία πραγματοποιεί εμπορικές εκτοξεύσεις. Ο Λε Γκαλ υπογράμμισε ιδιαίτερα ότι η εκτόξευση ενός «Σογιούζ» κοστίζει δυο φορές και πάνω φτηνότερα, από την εκτόξευση του ευρωπαϊκού πυραύλου-φορέα Ariane-5, τα δε κοσμοδρόμια Μπαϊκονούρ και Κούρου αποτελούν «προαγγέλους της παγκοσμιοποίησης» στον τομέα των διαστημικών εκτοξεύσεων.

Εικόνα νοσταλγίας. Πατέρας και γιος βρέθηκαν στην πρώτη και την τελευταία εκτόξευση του ''Ατλαντίς''. Τράβηξαν την ίδια φωτογραφία με απόσταση 30 ετών. Το διαστημικό λεωφορείο ''Ατλαντίς'' πραγματοποίησε πριν λίγες ημέρες το κύκνειο άσμα του. Εκτοξεύθηκε για τελευταία φορά, δίνοντας την ευκαιρία στους λάτρεις να το παρακολουθήσουν στο τελευταίο του ταξίδι. Εκεί βρέθηκαν και οι Chris και Kenneth Bray, πατέρας και γιος. Η επίσκεψή τους δε θα ήταν αξιοσημείωτη, αν δεν είχε προηγηθεί μία ανάλογη φωτογραφία, αυτή τη φορά στο παρθενικό ταξίδι του ''Ατλαντίς''. Είχαν τη φοβερή ιδέα να τραβήξουν την ίδια φωτογραφία, 30 χρόνια μετά. Στέκονταν στην ίδια θέση, κρατούσαν τα ίδια αντικείμενα, ακόμη φορούσαν παρόμοια ρούχα. Όλα ήταν σχεδόν ίδια, εκτός από τους δύο τους. Ο χρόνος είχε παίξει το δικό του ρόλο. Τα τριάντα χρόνια που πέρασαν, άφησαν το σημάδι τους στα πρόσωπά τους. Η στιγμή που απαθανατίστηκε είναι συγκινητική, με τους δύο άνδρες να στέκονται δίπλα και να παρακολουθούν την εκτόξευση. ''Είμαστε φανατικοί της αστρονομίας και του διαστημικού προγράμματος. Βρισκόμασταν εκεί το 1981 και θεωρήσαμε σημαντικό για εμάς να κάνουμε αυτό το ταξίδι τόσα χρόνια αργότερα'' δηλώνει ο Chris Bray. ''Ήταν για εμάς μία ευκαιρία να αποτίσουμε φόρο τιμής στο ισχυρό μηχάνημα της NASA'' δηλώνει συγκινημένος ο Kenneth Bray. Η φωτογραφία αναρτήθηκε στο διαδίκτυο και μέσα σε λίγες ημέρες την έχουν δει περισσότεροι από 550.000 άνθρωποι. Ας την δούμε και εμείς!!!

Ρομποτικό σύστημα ανεφοδιασμού καυσίμων για δορυφόρους δοκιμάζεται στον ISS. Το πρώτο σύστημα για τον ανεφοδιασμό δορυφόρων σε τροχιά μεταφέρθηκε για δοκιμές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) στο πλαίσιο της τελευταίας αποστολής διαστημικού λεωφορείου. Αυτό σημαίνει ότι ο γιγάντιος ρομποτικός βραχίονας Canadarm που υπάρχει ήδη στον σταθμό θα εξοπλιστεί με ειδικά εργαλεία και μάνικα για καύσιμα.Το πείραμα ονομάζεται «Αποστολή Ρομποτικού Ανεφοδιασμού» (RMM) και αναμένεται να παρατείνει σημαντικά τη ζωή των υφιστάμενων δορυφόρων, από τους οποίους κανείς δεν έχει σχεδιαστεί για ανεφοδιασμό με καύσιμα σε τροχιά. Επιδέξιοι χειρισμοί Στη διάρκεια του μοναδικού διαστημικού περίπατου που περιλαμβάνει η αποστολή του Atlantis, δύο από τους αστροναύτες του διαστημικού λεωφορείου εγκατέστησαν τον εξοπλισμό του συστήματος στο εξωτερικό του σταθμού. Το σύστημα περιλαμβάνει μια εξειδικευμένη εργαλειοθήκη και ένα αντίγραφο δορυφόρου στον οποίο το ρομπότ θα δοκιμάσει την επιδεξιότητά του: θα χρειαστεί να κόψει καλώδια και φύλλα μονωτικού υλικού, να ανοίξει δύο διαφορετικά καπάκια, να φτάσει τη βαλβίδα καυσίμων και να διοχετεύσει στη δεξαμενή υγρό οινόπνευμα που προσομοιώνει τα καύσιμα. Ο ρομποτικός βραχίονας Canadarm, μήκους 18 μέτρων, θα ξεκινήσει τις προσπάθειες μετά την επιστροφή του Atlantis στη Γη στις 21 Ιουλίου. Σε μια άλλη εξέλιξη την Τρίτη, η NASA διαβεβαίωσε ότι ένα διαστημικό σκουπίδι που είχε εντοπιστεί να πλησιάζει τον ISS θα περάσει τελικά σε απόσταση 11 χιλιομέτρων και δεν θα απειλήσει το πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα. Τέλος εποχής Με την εγκατάσταση του RMM και της αποθηκευτικής μονάδας Rafaelo που μετέφερε το Atlantis, η συναρμολόγηση του ISS έχει πλέον ολοκληρωθεί έπειτα από 12 χρόνια εργασιών. Το Atlantis θα ακολουθήσει το Discovery και το Endeavour στο δρόμο για το μουσείο και η NASA θα αναθέσει τις μεταφορές φορτίων στον ISS σε ιδιωτικές αμερικανικές εταιρείες. Τις μεταφορές αστροναυτών θα αναλάβουν για τα επόμενα χρόνια αποκλειστικά τα ρωσικά Soyuz. Η Ρωσία κατασκευάζει «διαστημικό καθαριστή». Η ρωσική πυραυλο-διαστημική εταιρία «Ενέργκια» εκπονεί επανδρωμένο διαστημόπλοιο για την επιδιόρθωση των δορυφόρων σε τροχιά. Επίσης θα μπορεί να καθαρίζει τον περίγειο χώρο από τις μη λειτουργούσες συσκευές και τα μεγάλα θρύμματα διαστημικών σκουπιδιών. Το 2015 το διαστημόπλοιο θα εκτοξευθεί για μη επανδρωμένη πτήση από το κοσμοδρόμιο «Βοστότσνι» (Απω Ανατολή), και 3 χρόνια αργότερα θα πετάξει με πλήρωμα. Γύρω από τη Γη περιστρέφονται 600 χιλ. θρύμματα δορυφόρων και πυραύλων-φορέων μεγέθους ενός εκατοστού του μέτρου και πάνω. Οι ειδικοί παρακολουθούν την κίνηση 19 χιλ. από τα μεγαλύτερα του, βάρους μερικών κιλών. Όμως ακόμα και μικροί κόκκοι μπορούν να τρυπήσουν το σκάφανδρο του κοσμοναύτη. Το πρόβλημα των σκουπιδιών καθίσταται από χρόνο σε χρόνο οξύτερο, λέει ο υπάλληλος της εταιρίας «Ενέργκια» Βίκτορ Σινιάφσκι. - Όσο περνά ο καιρός, τόσο περισσότερο αυξάνονται αυτά τα σκουπίδια. Εκτός αυτού τα σκουπίδια «πολλαπλασιάζονται», συγκρουόμενα μεταξύ τους – τα δυο κομμάτια γίνονται 5-10. Και η πιθανότητα σύγκρουσης μόνο αυξάνεται. Στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) πραγματοποιείται μόνιμη παρακολούθηση. Και περίπου κάθε βδομάδα κηρύσσεται κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Και ο σταθμός αναγκαστικά ανυψώνεται και ούτω καθ΄εξής. Το μελλοντικό διαστημόπλοιο θα μπορούσε να μαζέψει μερικά μεγάλα θρύμματα, τα οποία μπορεί να απειλούν το ΔΔΣ. Είναι δύσκολο να πει κανείς, πόσα άχρηστα αντικείμενα θα μπορεί να μαζέψει ο καθαριστής, αφού τα θρύμματα πετούν σε διαφορά ύψη και τα αποθέματα του καυσίμου, που χρειάζεται για τους ελιγμούς, είναι περιορισμένα. Όπως είπε ο Βίκτορ Σινιάφσκι, ένα τέτοιο διαστημόπλοιο κατ΄αρχήν θα μπορούσε να καθαρίσει και τη γεωστατική τροχιά, η οποία σήμερα είναι γεμάτη συσκευές, από τις οποίες κάποιες λειτουργούν και κάποιες είναι εκτός λειτουργίας. Αν καθαριστούν τα λεγόμενα σημεία στάθμευσης από τους μη λειτουργούντες δορυφόρους, τις απελευθερωμένες θέσεις, η αξία των οποίων υπολογίζεται στα 20 έως 50 εκατ. δολάρια, θα τις αγοράσουν ευχαρίστως οι τηλεπικοινωνιακές εταιρίες. Σχέδια καταπολέμησης των «διαστημικών σκουπιδιών» υπάρχουν και στη Δύση. Προτείνεται να μεταφέρονται οι δορυφόροι σε υψηλότερη τροχιά, από τη γεωστατική. - Να «ψαρεύονται» τα θρύμματα με τη βοήθεια υπερελαφρών διχτύων, που θα εκτοξεύονται από τους δορυφόρους. Ή να στέλνεται σ΄αυτά ακτίνα λέιζερ, ώστε το ρεύμα της εξατμιζόμενης ουσίας να τα μετακινήσει σε χαμηλότερη τροχιά, από την οποία θα πέσουν τα ίδια. Μνημείο του Γιούρι Γκαγκάριν στο Λονδίνο. Στο Λονδίνο πραγματοποιήθηκαν τα πανηγυρικά αποκαλυπτήρια μνημείου του πρώτου κοσμοναύτη της Γης Γιούρι Γκαγκάριν. Αυτό ήταν το βασικό γεγονός της Εβδομάδας Γκαγκάριν, που είναι αφιερωμένη στα 50-χρονα της εποχής των επανδρωμένων πτήσεων. Το μνημείο τοποθετήθηκε έξω από την έδρα του Βρετανικού Κοινοβουλιου κοντά στην πλατεία Τραφαλγκάρ (Trafalgar Square). Ο επικεφαλής της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος Βλαντιμίρ Popovkin, απευθυνόμενος στο ακροατήριο, είπε: «Η Ρωσία είναι περήφανη που ο Γιούρι Γκαγκάριν ήταν συμπατριώτης μας. Αλλά ακόμα ήταν ο αγγελιοφόρος της Γης. Ήταν αυτός που άνοιξε το δρόμο στο διάστημα. Είμαστε ευγνώμονες προς τις αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου για την επιλογή της τοποθεσίας του Λονδίνου για το μνημείο του Γιούρι Γκαγκάριν. Για την εγκατάσταση του προηγήθηκε μακρά και επίπονη προετοιμασία. " Επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος, δήλωσε ότι θα πρέπει να είμαστε μαζί στην εξερεύνηση του διαστήματος. Ο Vladimir Popovkin διαβάσε τους χαιρετισμούς από τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ στους συμμετέχοντες και επισκέπτες της τελετής. Το μήνυμα έχει εν μέρει: «Πιστεύω ότι τα αποκαλυπτήρια του Λονδίνου, το οποίο Γιούρι Γκαγκάριν επισκέφθηκε πριν από μισό αιώνα - θα χρησιμεύσει για την ενίσχυση της φιλίας και συνεργασίας μεταξύ της Ρωσίας και της Μεγάλης Βρετανίας. Μια νέα γενιά ερευνητών και ειδικών των χωρών μας θα συνεχίσουν επάξια την παράδοση των προκατόχων τους. " Την εναρκτήρια τελετή του μνημείου εκανε η κόρη του Γιούρι Γκαγκάριν Yelena Gagarina Διευθύντρια του Μουσεία Κρεμλίνου και η Βασιλική Υψηλότητα του Πρίγκιπα Μιχαήλ του Κεντ. Όπως αναμένεται, το μνημείο θα παραμείνει στο κέντρο του Λονδίνου ένα έτος και στη συνέχεια θα μεταβιβαστεί σε ένα από τα βρετανικά πολιτιστικά ινστιτούτα. Ο Γκαγκάριν είχε επισκεφθεί τη Μ. Βρετανία το 1961, ακριβώς στο αποκορύφωμα της δόξας του και τιμήθηκε με συνάντηση κατ΄ιδίαν με τη βασίλισσα. Δεν αφορα ακριβώς την Διαστημική Εξερευνηση αλλα αξιζει να υπάρχει εδω σαν πρωτοποριακή τεχνολογία. Φουτουριστική «ιπτάμενη σφαίρα» Μπορεί να μπαίνει στο κτίριο από το παράθυρο, να ανεβαίνει κλιμακοστάσια πετώντας, να παραμένει μετέωρη, ακόμα και να κυλά στο έδαφος σαν μπάλα. Ονομάζεται «Φουτουριστικό Κυκλικό Ιπτάμενο Αντικείμενο» και είναι η τελευταία εφεύρεση του ιαπωνικού υπουργείου Άμυνας στη μάχη κατά της τρομοκρατίας και των φυσικών καταστροφών. Η επαναφορτιζόμενη μαύρη σφαίρα έχει μέγεθος μπάλας του μπάσκετ και αποτελείται από έναν σκελετό από ανθρακόνημα, ο οποίος περικλείει έναν έλικα, οκτώ μικρά πηδάλια και τρία γυροσκόπια για ισορροπία. Είναι σχεδιασμένη να μεταδίδει στους χειριστές της ζωντανή εικόνα από ό,τι βλέπει στο έδαφος.«Όταν τελειοποιηθεί θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιοχές που έχουν πληγεί από καταστροφές, σε επιχειρήσεις κατά της τρομοκρατίας ή στο αντάρτικο πόλεων» δήλωσε ο Φουμιγιούκι Σάτο, εφευρέτης της συσκευής στο Ινστιτούτο Τεχνικής Έρευνας και Ανάπτυξης του υπουργείου Άμυνας της Ιαπωνίας. Ο ιπτάμενος κατάσκοπος, με βάρος μόλις 340 γραμμάρια, μπορεί να αναπτύσσει ταχύτητες μέχρι 60 χλμ την ώρα, χρειάζεται όμως επαναφόρτιση έπειτα από οκτώ λεπτά πτήσης. Βιντεο: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231120124

Κομήτης κάνει βουτιά θανάτου στον Ηλιο. Για πρώτη φορά στην ιστορία της αστρονομίας, η καταστροφή ενός κομήτη που βούτηξε με ταχύτητα στην επιφάνεια του Ήλιου φωτογραφήθηκε και βιντεοσκοπήθηκε σε πραγματικό χρόνο, ανακοίνωσαν ερευνητές της NASA. Η βουτιά θανάτου καταγράφηκε από δύο δορυφόρους που κρατούν τα μάτια τους μονίμως στραμμένα στο άστρο, το Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής (SDO) και το Ηλιακό και Ηλιοσφαιρικό Παρατηρητήριο (SOHO). Κομήτες που πλησιάζουν επικίνδυνα στον Ήλιο έχουν παρατηρηθεί και στο παρελθόν, αυτή όμως ήταν η πρώτη βουτιά που βιντεοσκοπείται ζωντανά. «Λόγω της έντονης θερμότητας και της ακτινοβολίας, ο κομήτης απλά εξατμίστηκε εντελώς» ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοι του SDO. Η κουκίδα που περνά και χάνεται Ορατός σαν μικρή λευκή κουκίδα στο υπεριώδες τμήμα του φάσματος, ο κομήτης διακρίνεται να διασχίζει τον ηλιακό δίσκο και να χάνεται στην αριστερή πλευρά του. Το βίντεο ελήφθη στις 6 Ιουλίου και δείχνει σε γρήγορη κίνηση την πορεία του κομήτη, συνολικής διάρκειας 15 λεπτών. Οι κομήτες, σώματα από πάγους και σκόνη, θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια. Οι περισσότεροι βρίσκονται συγκεντρωμένοι στο λεγόμενο νέφος του Όορτ που βρίσκεται στο όριο του Ηλιακού Συστήματος σε απόσταση ενός έτους φωτός. Περιστασιακά, μπορεί να βρεθούν σε τροχιές που περνούν σε μικρή απόσταση από τους πλανήτες και τον Ήλιο. Ο κομήτης που χάθηκε στον Ήλιο στις 6 Ιουλίου ανήκε πιθανότατα στη οικογένεια κομητών Κρόιτζ - μικροί κομήτες που δημιουργήθηκαν από τη διάσπαση ενός μεγάλου, μητρικού κομήτη πριν από μερικούς αιώνες. Βιντεο: http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=410875

Τέλος εποχής και για το «Atlantis» Ο τελευταίος διαστημικός περίπατος της εποχής των διαστημικών λεωφορείων πραγματοποιήθηκε χθες. Δύο αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού βγήκαν για να πάρουν μια χαλασμένη αντλία ψύξης και να προετοιμάσουν ένα πείραμα για ρομπότ πριν από το τελευταίο διαστημικό λεωφορείο της NASA, το «Atlantis», πάρει τον δρόμο της επιστροφής στη Γη. Ο διαστημικός περίπατος των Μάικ Φόσαμ και Ρον Γκάραν ολοκληρώθηκε μέσα σε τρεισήμισι ώρες, αντί των εξίμισι που είχαν προβλεφθεί. Η βασική δουλειά τους ήταν να πακετάρουν μια χαλασμένη αντλία ψύξης βάρους 360 κιλών και να την τοποθετήσουν στο «αμπάρι» του «Atlantis» για να τη μεταφέρουν στη Γη. Μηχανικοί ανυπομονούν να την αποσυναρμολογήσουν για να διαπιστώσουν γιατί χάλασε πέρυσι, με αποτέλεσμα να πάψει να ψύχεται ο μισός σταθμός. Η NASA είχε αναγκαστεί να διακόψει τα περισσότερα επιστημονικά πειράματα μέχρι οι αστροναύτες του διαστημικού σταθμού να πραγματοποιήσουν τρεις απρογραμμάτιστους διαστημικούς περιπάτους για να εγκαταστήσουν στη θέση της μια βοηθητική αντλία. Συνήθως τους διαστημικούς περιπάτους τούς κάνουν οι αστροναύτες του διαστημικού λεωφορείου στη διάρκεια της επίσκεψής τους στον σταθμό, όμως το «Atlantis», το οποίο έφτασε την Κυριακή στον σταθμό για παραμονή εννέα ημερών, έχει περιορισμένο πλήρωμα. ΑΛΛΑΓΗ ΣΧΕΔΙΩΝ. Η NASA έστειλε μόνο τέσσερις αστροναύτες, αντί έξι ή επτά όπως συνήθως, για να προσαρμοστεί στις μικρότερες ρωσικές διαστημικές ακάτους Σογιούζ που θα χρησιμοποιούνταν ως σκάφη διάσωσης, σε περίπτωση που το «Atlantis» υφίστατο ζημιές που θα το εμπόδιζαν να επιστρέψει στη Γη. Μετά το δυστύχημα του «Columbia», το 2003, πληρώματα είχαν σε αναμονή ένα δεύτερο διαστημικό λεωφορείο για να πραγματοποιήσει, αν χρειαστεί, αποστολή διάσωσης. Ομως τώρα δεν υπάρχει άλλο διαστημικό λεωφορείο για να υποστηρίξει το «Atlantis», το οποίο κλείνει το 30ετές πρόγραμμα των διαστημικών λεωφορείων της NASA με την 135η και τελευταία πτήση του. Κατά τον διαστημικό περίπατό τους, οι Φόσαμ και Γκάραν ασχολήθηκαν επίσης με την εγκατάσταση των απαραίτητων για την πραγματοποίηση ενός τεχνολογικού πειράματος αξίας 22,6 εκατομμυρίων. Στο πλαίσιο του πειράματος αυτού θα χρησιμοποιηθεί το ρομπότ Dextre του σταθμού για να επιδειχθούν εργαλεία και τεχνικές για τον ανεφοδιασμό με καύσιμα δορυφόρων σε τροχιά. Η προοπτική είναι να υπάρξουν στο διάστημα σταθμοί ανεφοδιασμού δορυφόρων, οι οποίοι θα λειτουργούν με ρομπότ, ώστε να αυξηθεί έτσι η διάρκεια ζωής των δορυφόρων αυτών αντί να μετατρέπονται σε διαστημικά σκουπίδια. ΕΦΟΔΙΑ. Ενώ ο διαστημικός περίπατος βρισκόταν σε εξέλιξη, οι άλλοι οκτώ αστροναύτες μέσα στον σταθμό ξεφόρτωναν τους σχεδόν 5 τόνους εφοδίων που έφερε το «Atlantis». Το φορτίο αυτό περιλαμβάνει τρόφιμα, ρούχα και αντικείμενα νοικοκυριού για έναν χρόνο - για την περίπτωση που οι ιδιώτες κατασκευαστές πυραύλων δεν καταφέρουν να ολοκληρώσουν εγκαίρως τα διαστημόπλοια που θα μεταφέρουν στο εξής φορτία στον σταθμό. Η πρώτη τέτοια αποστολή είναι προγραμματισμένη για το τέλος του χρόνου. Η Κίνα βάζει “θεμέλια” στο διάστημα. Μέχρι το τέλος του χρόνο θα έχει στείλει το πρώτο από τα μεγάλα δομικά στοιχεία με τα οποία θα χτίσει τον δικό της διαστημικό σταθμό η Κίνα η οποία χάρη στην οικονομική της ανάπτυξη, σκοπεύει να διεκδικήσει την πρωτοκαθεδρία της εξερεύνησης του διαστήματος. Πριν την πρωτοχρονιά θέλει η Κίνα να στείλει το δικό της “θεμέλιο λίθο” στο διάστημα. Ο πύραυλος της θα μεταφέρει σε τροχιά, ένα κομμάτι μεγέθους βαγονιού τρένου, που θα είναι το πρώτο τμήμα του διαστημικού σταθμού που θα “χτίσει” στο διάστημα. Τα σχέδια της Κίνας -αν και είναι πολύ πιο πίσω από τις ΗΠΑ σε διαστημική τεχνολογία και εμπειρία- είναι ιδιαίτερα φιλόδοξα. Αν και έγινε η τρίτη χώρα που έστειλε δικό της αστροναύτη στο διάστημα μόλις το 2003, το 2006 έστειλε το δικό της εξερευνητικό σκάφος προς τη Σελήνη και σχεδιάζει να έχει ολοκληρώσει το δικό της διαστημικό σταθμό σε τροχιά ως το 2020. Την ίδια στιγμή ο υπάρχων Διεθνής Διαστημικός Σταθμός αναμένεται να κλείσει, οπότε αν οι ανταγωνιστές της στο διάστημα δεν τον αντικαταστήσουν, η Κίνα θα είναι η μόνη χώρα με μόνιμη ανθρώπινη παρουσία στο διάστημα. Στη συνέχεια σκοπεύει να στείλει αρχικά δικό της “τηλεκατευθυνόμενο” όχημα στο φεγγάρι και αργότερα δικός της αστροναύτη εκεί. Οι Αμερικανοί είναι ήδη ενοχλημένοι. Αφενός γιατί το κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα είναι αποκλειστικά ελεγχόμενο από τον στρατό της χώρας και αφετέρου γιατί από τις πρώτες “αποστολές” του ήταν να καταστρέψουν με πύραυλο που εκτόξευσαν από τη Γη έναν άχρηστο δορυφόρο τους στο διάστημα, πριν από τέσσερα χρόνια, γεγονός που ερμηνεύτηκε σαν σαφής κίνηση στρατιωτικοποίησης του διαστήματος. Οι κινέζοι διπλωμάτες και ερευνητές επαναλαμβάνουν ότι είναι πολύ πίσω από τους Αμερικανούς στο διάστημα και δεν έχουν κακούς σκοπούς αλλά δεν πείθουν. Και άλλα κράτη έχουν εκφράσει διαστημικές φιλοδοξίες. Η Ρωσία έχει σχεδιάσει την δημιουργία διαστημικού σταθμού στο φεγγάρι από όπου θα ξεκινήσει η αποστολή της στον Άρη, χωρίς να έχει όμως αναφέρει το πότε θα ξεκινήσει. Η Ινδία έχει στείλει μη επανδρωμένο σκάφος σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη και ετοιμάζει επανδρωμένη αποστολή για το 2016. Την ίδια στιγμή τα σχέδια της ΝΑΣΑ -που γίνεται 30 χρονών αυτόν τον μήνα- δεν περιλαμβάνουν προσεληνώσεις αφού ο Ομπάμα δήλωσε “έχουμε πάει εκεί” και έθεσε στόχο την προσεδάφιση αστροναυτών σε αστεροειδή μέχρι το 2025 πριν πάνε στον Άρη, σχέδια όμως που μπήκαν στο ράφι λόγω οικονομικής κρίσης και περικοπών. Αντίθετα η καλπάζουσα κινεζική οικονομία δίνει στο κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα την έξτρα ώθηση ώστε να φτάσει τους Αμερικανούς, που φέτος τερματίζουν και το πρόγραμμα διαστημικών λεωφορείων τους. Στο εξής θα πληρώνουν στους Ρώσους από 56 (φέτος) ως 63 (το 2014) εκατομμύρια δολάρια “ταρίφα” για να μεταφέρουν τους αστροναύτες τους στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με τις κάψουλες “Σογιούζ”, ελπίζοντας στο μεταξύ η ιδιωτική πρωτοβουλία θα τους παρέχει μια φτηνότερη εναλλακτική λύση. Οικονομικό είναι και το κινεζικό άλλοθι αφού όπως ισχυρίζονται οι Κινέζοι αξιωματούχοι τα σπάνια ορυκτά της σελήνης και το “ήλιο-3” θα είναι ιδιαίτερα προσοδοφόρα. Άλλοθι απέναντι στις προειδοποιήσεις που ακούστηκαν στην Αμερικανική γερουσία ότι οι Κινέζοι θα μάθουν στο διάστημα πως να κάνουν τους πυραύλους τους πολύ πιο ακριβείς και στη στρατιωτική χρήση και θα αποκτήσουν και γνώσεις σε τεχνολογία αιχμής που θα κάνει την βιομηχανία τοςυ ανταγωνιστικότερη. Λόγοι που εξηγούν γιατί η ΝΑΣΑ απέρριψε κάθε κινεζική πρόταση συνεργασίας στο παρελθόν. Όπως δήλωσε πρώην στέλεχος της ΝΑΣΑ Σκοτ Πέις “η κυριαρχία στο διάστημα έχει υψηλή συμβολική αξία για τις ικανότητες ενός έθνους και τεράστια διεθνή επιρροή. Η παρακμή μας στο διάστημα θα σημάνει την παρακμή της Αμερικανικής δύναμης και επιρροής”. Την ίδια στιγμή ο αναλυτής του Jane's Space Systems Πίτερ Μποντ, εξηγεί ότι οι Kινέζοι εκτός από ισχυρότεροι οικονομικά, δουλεύουν με πενταετή προγράμματα, δίνοντας βάθος στα σχέδια τους και προχωρούν αργά σταθερά και συνέχεια, βελτιώνοντας συνέχεια τις γνώσεις τους, δημιουργόντας την δική τους διαστημική βιομηχανία. Μικρές Ειδησεις. Οι Globalstar-2 σε τροχιά. Ο ρωσικός πύραυλος-φορέας «Σογιούζ» μετέφερε σε περίγεια τροχιά έξι αμερικανικούς δορυφόρους επικοινωνίας Globalstar-2.Οι συσκευές ήδη έχουν μεταβιβαστεί στη διεύθυνση της ΝΑΣΑ και άρχισαν να λειτουργούν. Η εκτόξευση είχε αναβληθεί δύο φορές εξαιτίας τεχνικών βλαβών. Με τη χρησιμοποίηση των δορυφόρων Globalstar-2 θα μπορέσει να διευρυνθεί ο χώρος διάδοσης της κινητής τηλεφωνίας και να εξασφαλιστεί η σταθερότητα της λειτουργίας του Διαδικτύου στις δυσπρόσιτες περιοχές του κόσμου. Σήμερα σ΄αυτό το σύστημα συντελείται διαδικασία αντικατάστασης των δορυφόρων πρώτης γενιάς από δορυφόρους δεύτερης γενιάς. Οι πρώτοι έξι Globalstar-2 είχαν εκτοξευτεί από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στις 19 Οκτωβρίου του 2010.

Το Atlantis κάνει μια μανούβρα και συνδέεται στον ISS. Βίντεο: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231117322 Φτάνοντας στον προορισμό του το απόγευμα της Κυριακής, το Atlantis πραγματοποίησε μια αργή μανούβρα προκειμένου να φωτογραφηθεί η κάτω πλευρά του για να εντοπιστούν τυχόν φθορές. Μετά την τούμπα, οι αστροναύτες της τελευταίας αποστολής διαστημικού λεωφορείου γιόρτασαν την άφιξη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) Δεν είχαν όμως χρόνο για χαλάρωση, καθώς ένα διαστημικό σκουπίδι της σοβιετικής εποχής πλησιάζει επικίνδυνα το τροχιακό συγκρότημα την Τρίτη. Το αντικείμενο είναι ένα θραύσμα του δορυφόρου Cosmos 375 της δεκαετίας του 1970, ο οποίος συγκρούστηκε με έναν άλλο δορυφόρο και δημιούργησε αναρίθμητα συντρίμμια που κινούνται σε ασταθείς τροχιές. Η NASA εκτιμά ότι το διαστημικό σκουπίδι θα πλησιάσει και ενδέχεται να προσκρούσει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 18.00 ώρα Ελλάδας την Τρίτη, την ημέρα που δύο αστροναύτες θα πραγματοποιήσουν διαστημικό περίπατο. Η υπηρεσία θα παρακολουθεί διαρκώς το αντικείμενο και αν χρειαστεί μπορεί να διορθώσει την τροχιά του ISS. Στο μεταξύ, οι αστροναύτες του Atlantis και του σταθμού θα είναι απασχολημένοι με την ετοιμασία του Rafaelo, μιας νέας υπομονάδας για τον σταθμό που μετέφερε στον ISS το διαστημικό λεωφορείο. Μέσα της βρίσκονται αποθηκευμένοι τέσσερις τόνοι φαγητού και άλλων προμηθειών, οι οποίες αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες των ενοίκων για έναν ολόκληρο χρόνο. Μετά τη συνταξιοδότηση των διαστημικών λεωφορείων, οι ανεφοδιασμοί του ISS θα πραγματοποιούνται με ρομποτικά φορτηγά από την Ευρώπη, την Ιαπωνία και τη Ρωσία, τα οποία έχουν πολύ μικρότερη χωρητικότητα από το διαστημικό λεωφορείο. Οι μεταφορές πληρωμάτων θα ανατεθούν στα τριθέσια ρωσικά Soyuz. Στην τελευταία του αποστολή, το Atlantis μεταφέρει μόνο τέσσερις αστροναύτες (αντί για έξι ή και επτά όπως συνήθως) για λόγους ασφάλειας: το Endeavour και το Discovery έχουν ήδη αποσυρθεί, οπότε δεν μπορούν να βρίσκονται σε επιφυλακή για την περίπτωση που κάτι πάει στραβά. Σε περίπτωση ανάγκης, το πλήρωμα του Atlantis ίσως χρειαστεί να παραμείνει για μήνες στον σταθμό. Για λόγους ασφάλειας πραγματοποιήθηκε εξάλλου ο περίπλοκος ελιγμός πριν από την πρόσδεση το απόγευμα της Κυριακής. Είναι μια πρακτική που άρχισε να εφαρμόζεται μετά την καταστροφή του Columbia το 2003, όταν το σκάφος διαλύθηκε κατά την επανείσοδο λόγω ρήγματος στο φτερό. Η μανούβρα επιτρέπει στη NASA να ελέγχει την κάτω πλευρά του σκάφους για φθορές στα κεραμικά πλακίδια της θερμικής ασπίδας. Οι φωτογραφίες που ελήφθησαν με τηλεφακούς αναλύονται τώρα από ειδικούς της NASA στο έδαφος. Το Atlantis προγραμματίζεται να παραμείνει στον ISS μέχρι την Κυριακή και να προσεδαφιστεί για τελευταία φορά στη Φλόριντα τη μεθεπόμενη Τετάρτη. και τέλος μιας εποχής 11 Ιουλίου στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Πραγματοποιήθηκε η εκτόξευση του διαστημικού πυραυλου (ILV), "Proton-Μ» με το ανώτερο στάδιο "Briz-Μ" και φορτίο ο δορυφόρος «KazSat-2" (Καζακστάν) και "OS-2" ("SES-3 ') (ΗΠΑ).

Φιλοι μου. Μια φωτογραφία και ενα βίντεο.

Φιλε vtsamis. Ευχαριστώ για την σημείωση.Δεν το είχα δεί.

Φιλε just_jim. Σου μεταφερω οσα εγραψα στις 20/4/2011-Σελ.40 για το θεμα στην Διαστημική Εξερευνηση!!! Η NASA επενδύει σε ιδιώτες για τους διαδόχους των διαστημικών λεωφορείων. Τέσσερις αμερικανικές εταιρείες θα μοιραστούν τα 270 εκατομμύρια δολάρια που προσφέρει η NASA για τα προκαταρκτικά στάδια της ανάπτυξης νέων επανδρωμένων σκαφών -τα διαστημόπλοια που θα μεταφέρουν πληρώματα σε χαμηλή γήινη τροχιά μετά τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων. Η αμερικανική κυβέρνηση έχει αποφασίσει να αναθέσει στον ιδιωτικό τομέα τις μεταφορές φορτίων και αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), ώστε να μπορεί να αφιερώσει τους πόρους της στη διαπλανητική εξερεύνηση. Το πρόγραμμα των διαστημικών λεωφορείων θα τερματιστεί έπειτα από 30 χρόνια με τις τελευταίες αποστολές του Endeavour τον Απρίλιο και του Atlantis τον Ιούνιο. Μέχρι να δημιουργηθούν τα ιδιωτικά σκάφη για τις αποστολές στον ISS, οι μεταφορές πληρωμάτων θα ανατεθούν αποκλειστικά στα ρωσικά Soyuz, με κάθε Αμερικανό αστροναύτη να πληρώνει εισιτήριο 63 εκατομμυρίων δολαρίων. Τα νέα συμβόλαια Το μεγαλύτερο από τα τέσσερα συμβόλαια της NASA εξασφάλισε ο γίγαντας της αεροδιαστημικής βιομηχανίας Boeing, η οποία θα πάρει 92,3 εκατ. δολάρια για την επόμενη διετία. Η πρότασή της είναι μια εξαθέσια κάψουλα που θα επιστρέφει στη Γη πέφτοντας με αλεξίπτωτο. Το δεύτερο μεγαλύτερο ποσό, 80 εκατ. δολάρια, θα διατεθεί στη Sierra Nevada Corporation, η οποία αναπτύσσει το σκάφος Dream Chaser που ακολουθεί τη σχεδιαστική λογική του διαστημικού λεωφορείου. Τρίτη, με 75 εκατ. δολάρια, ήρθε η SpaceX (Space Exploration Technology), μια εταιρεία που δημιούργησε ο ιδρυτής του PayPal Έλον Μασκ. Το Dragon της SpaceX έγινε πέρυσι κάψουλα ιδιωτικής εταιρείας που ταξιδεύει σε τροχιά μετ΄επιστροφής. Το τέταρτο συμβόλαιο, ύψους 22 εκατ. δολαρίων, κέρδισε η Blue Origin, μια εταιρεία του ιδρυτή της Amazon.com Τζεφ Μπέζος. Υπήρξαν πάντως και οι χαμένοι του διαγωνισμού της NASA. Συμβόλαια δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν η United Space Alliance, η οποία ήθελε να αγοράσει και να χρησιμοποιήσει τα διαστημικά λεωφορεία, η Alliant Techsystems που ήθελε να φτιάξει έναν πυραυλοφορέα βασισμένο στους προωθητικούς πυραύλους των διαστημικών λεωφορείων, καθώς και η Orbital Science Corp., μια εταιρεία που έχει ήδη συμβόλαιο με τη NASA για την εκτόξευση φορτίων.

Πρώτη Πρωτοχρονιά στον πλανήτη Ποσειδώνα από την ανακάλυψή του το 1846. Ένας από τους πιο μυστηριώδεις γείτονες της Γης, ο γαλάζιος Ποσειδώνας, ολοκληρώνει την επόμενη εβδομάδα την πρώτη του περιφορά γύρω από τον Ήλιο από τότε που ανακαλύφθηκε το 1846. Σε αυτό τον μακρινό, αέριο κόσμο, ένα έτος διαρκεί 164,79 γήινα χρόνια. Σε μια ενδιαφέρουσα σύμπτωση λίγο πριν από την εξωγήινη πρωτοχρονιά, οι αστρονόμοι κατάφεραν για πρώτη φορά να υπολογίσουν και το πόσο διαρκεί η ημέρα του πλανήτη: 15 ώρες, 57 λεπτά και 59 δευτερόλεπτα. Η εκτίμηση δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Icarus από την ομάδα του Έριλ Καρκόσκα στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα στο Τούσον. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0019103511001783 Ο προσδιορισμός της ταχύτητας περιστροφής είναι εύκολη υπόθεση στους βραχώδεις πλανήτες όπως η Γη ή ο Άρης: οι επιστήμονες μπορούν να παρακολουθούν τη μετακίνηση βουνών ή άλλων χαρακτηριστικών της επιφάνειας σε δορυφορικές φωτογραφίες ή εικόνες ραντάρ. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει στον Ποσειδώνα, ο οποίος αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από αέρια και δεν έχει ορατή επιφάνεια. Ο Δρ Καρκόσκα κατάφερε τελικά να ξεπεράσει το πρόβλημα. Αφού εξέτασε εκατοντάδες εικόνες που μετέδωσε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, ο ερευνητής εντόπισε δύο διαταραχές στα νέφη του πλανήτη -μία κοντά στο βόρειο πόλο και μία κοντά στο νότιο- οι οποίες δείχνουν να παραμένουν διαρκώς πάνω από τα ίδια σημεία της επιφάνειας. Παρακολουθώντας τις μετακινήσεις αυτών των δύο σχηματισμών, ο Καρκόσκα κατάφερε να υπολογίσει την περίοδο περιφοράς με ακρίβεια 0,0002 γήινων ωρών. Και ο υπολογισμός της ταχύτητας περιφοράς θα μπορούσε τώρα να αποκαλύψει νέα στοιχεία για την εσωτερική δομή αυτού του παράξενου κόσμου. Ο Δρ Καρκόσκα θα προσπαθήσει τώρα να διερευνήσει ποιος είναι ο μηχανισμός που γεννά αυτά τα σταθερά χαρακτηριστικά στα πολικά νέφη του Ποσειδώνα. Προς το παρόν, ο ερευνητής εικάζει ότι οι σχηματισμοί προκαλούνται από ένα «θερμό σημείο» στον στέρεο πυρήνα του πλανήτη.

Atlantis. Βιντεο: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231117073 Η NASA διακόπτει ζωντανή μετάδοση για άλλη μια φορά. Το διαστημικό λεωφορείο Atlantis βρίσκεται σε τροχιά αυτές τις ημέρες στην τελευταία αποστολή των συγκεκριμένων σκαφών της NASA και τα μάτια όλων όσων ασχολούνται με το συγκεκριμένο αντικείμενο είναι στραμμένα στην αποστολή STS-135. Έτσι πολλοί ήταν αυτοί που είδαν και άκουσαν τη διακοπή μιας ζωντανής μετάδοσης από μια τις κάμερες στο διαστημικό λεωφορείο όταν δύο τουλάχιστον φώτα άρχισαν να γίνονται ευδιάκριτα στις κάμερες. Ο σχολιαστής της NASA είπε ότι το πλήρωμα εκείνη την ώρα ασχολείτο με το αν άλλα αντικείμενα όπως σκουπίδια, ή συντρίμμια απειλούν την ασφάλεια του διαστημικού λεωφορείου και πως οι κάμερες κάποιες φορές όταν έρχονται απέναντι από τον Ήλιο δεν καταγράφουν σωστά την εικόνα τους. Το περιστατικό συνέβη 185 μίλα πάνω από τον Καναδά. Επικριτικός πρώην αστροναύτης της NASA για το αμερικανικό διαστημικό πρόγραμμα. Τη στιγμή που το διαστημικό λεωφορείο Atlantis βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη, ολοκληρώνοντας ένα κύκλό 30 ετών επανδρωμένων πτήσεων με τα συγκεκριμένα τροχιακά συστήματα, ένας πρώην αστροναύτης της NASA με ΄6 αποστολές σε διαστημικά λεωφορεία ο Dr. Story Musgrave καταλογίζει σε συνέντευξή του τα λάθη της υπηρεσίας που οδήγησαν σε πολλαπλές αποτυχίες. «Το πρόγραμμα των διαστημικών λεωφορείων δεν πήγε όπως δεν πήγε έτσι όπως θα θέλαμε. Υπολογίζαμε 66 πτήσεις το χρόνο, ενώ στο τέλος καταλήξαμε να πραγματοποιούμε μόλις πέντε. Υπολογίζαμε πως θα κόστιζε 10 εκατ. $ την πτήση και μόλις δύο μήνες πριν μια ανεξάρτητη επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα πως κάθε πτήση του διαστημικού λεωφορείου κόστιζε 1,2 δις. $. Γενικώς το σύστημα ήταν πολύ μεγάλο, ευαίσθητο σε αστάθμητους παράγοντες, δύσκολο στο χειρισμό του και εξαιρετικά επικίνδυνο», είπε ο αμερικανός αστροναύτης. Ο ίδιος συνέχισε στην συνέντευξή του κατηγορώντας συνολικά τη NASA αλλά και την αμερικανική κυβέρνηση για ατολμία και μαζική αποτυχία στο χώρο των διαστημικών προγραμμάτων. «Νομίζω πως το πρόβλημα είναι το εξής: Και αυτό είναι πως είμαστε τόσο φτωχοί στο όραμά μας τόσο φτωχοί στον προγραμματισμό μας που φτάσαμε σε ένα σημείο όπου είμαστε έτοιμοι να σταματήσουμε ένα πρόγραμμα και δεν έχουμε ιδέα του τι πρόκειται να το ακολουθήσει», είπε ο Dr. Musgrave.

Stereo Ahead: Ο "άγνωστος επισκέπτης του Ήλιου" Πιθανότατα πρόκειται για κάποια οφθαλμαπάτη ή παιχνίδι του φακού του δορυφόρου παρατήρησης του Ήλιου Stereo Ahead COR 2 αλλά σε συγκεκριμένες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν στις 8 Ιουνίου απεικονίζεται ένα μεγάλο σώμα σχεδόν συγκρίσιμου μεγέθους με αυτό της γης. Το «παιχνίδισμα» αυτό γίνεται ενώ μια μεγάλη ηλιακή προεξοχή φεύγει από τον Ήλιο. Μπορείτε να δείτε τις σχετικές φωτογραφίες εδώ http://stereo-ssc.nascom.nasa.gov/cgi-bin/images (Να σημειωθεί ότι το φαινόμενο ξεκινά σαν απεικόνιση ενός στροβίλου ΄που παίρνει το σχήμα πλανήτη. Πιο ευδιάκριτο στις φωτογραφίες με ταυτότητα από 14:54:00 έως και 10:39:00 περίπου. Επιλέξτε στην αριστερή στήλη Ahead COR 2 και στη δεξιά 20110608 και στις δύο περιοχές σε ότι ανάλυση θέλετε). Συνήθως τέτοια φαινόμενα ερμηνεύονται είτε ως Lens flare είτε ως artifacts. Βιντεο: http://www.youtube.com/watch?v=WmaHdRfur7I&feature=player_embedded

Τα νετρίνα και η σκοτεινή πλευρά της ύλης. Πριν από μία εβδομάδα πραγματοποιήθηκε στην κοσμική Μύκονο ένα πολύ σημαντικό συνέδριο Φυσικής (26/6-1/7). Πρόκειται για το έβδομο από μια σειρά διεθνών συνεδρίων με την επονομασία «Συνέδριο της Πάτρας» (Patras Workshop) που διοργανώνονται κάθε χρόνο από τον Κωνσταντίνο Ζιούτα, δραστήριο καθηγητή Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών, και άλλους επιφανείς Ευρωπαίους ειδικούς. Στο φετινό συνέδριο συμμετείχαν 75 σύνεδροι από την Αμερική, την Ευρώπη, την Ιαπωνία, την Κορέα. Μεταξύ των προσκεκλημένων ξεχωρίζουν πολλά ονόματα διαπρεπών επιστημόνων που πρωταγωνιστούν στην έρευνα της Φυσικής, όπως ο Yoichiro Suzuki, διευθυντής του Ινστιτούτου ICRR και επικεφαλής των πρωτοποριακών πειραμάτων στον τεράστιο ανιχνευτή Super-Kamiokande της Ιαπωνίας, αλλά και η Elena Aprile που παρουσίασε τα αποτελέσματα των νέων ερευνών της (ΧΕΝΟΝ 100) σχετικά με τη σκοτεινή ύλη. Από τους Ελληνες ερευνητές, οι οποίοι συμμετείχαν με σπουδαίες ανακοινώσεις, ξεχωρίζουν τα ονόματα του Κωνσταντίνου Ζιούτα, του Γιάννη Σεμερτζίδη, της Θεοπίστης Δάφνη και του Χρήστου Τουραμάνη. Ζητήσαμε από τον Χ. Τουραμάνη να μας μιλήσει για τα εκπληκτικά συμπεράσματα των ερευνών του σχετικά με τη φύση των νετρίνων, των πιο φευγαλέων συστατικών του γνωστού Σύμπαντος. * Τι ακριβώς είναι τα νετρίνα και τι μας αποκαλύπτει η έρευνα των νετρίνων για τη σύσταση της αινιγματικής «σκοτεινής ύλης» του Σύμπαντος; **«Τα νετρίνα είναι τα ελαφρύτερα, αφόρτιστα και λιγότερο κατανοητά από όλα τα γνωστά στοιχειώδη σωμάτια της φύσης. Αντιδρούν ελάχιστα, μόνο με την "ασθενή αλληλεπίδραση", και περνούν μέσα από τη γη σχεδόν σαν να ήταν κενό. Αυτό καθιστά εξαιρετικά δύσκολη τη μελέτη τους, απαιτώντας τεράστιους ανιχνευτές και πολύ ισχυρές πηγές ή δέσμες νετρίνων. Από την ανάλυση της γωνιακής κατανομής των ανισοτροπιών του Κοσμικού Υποστρώματος Μικροκυμάτων, που έγινε την τελευταία δεκαετία, γνωρίζουμε ότι τα νετρίνα δεν μπορεί να είναι η σκοτεινή ύλη. Αλλα σωμάτια, βαρύτερα από τα νετρίνα, είναι απαραίτητα γι' αυτό το ρόλο, και ήδη πολλά πειράματα σε όλο τον κόσμο επικεντρώνονται στην αναζήτησή τους». * Η ερευνητική σας ομάδα έκανε πρόσφατα μια πολύ σημαντική ανακάλυψη στην Ιαπωνία. Μπορείτε να μας εξηγήσετε τι ακριβώς ανακαλύψατε; Αρχίζετε μήπως να κατανοείτε πώς αποκτούν μάζα τα νετρίνα, αυτά τα τόσο «φευγαλέα» και μέχρι χθες άπιαστα συστατικά της ύλης; **«Την τελευταία δεκαετία γνωρίζαμε ότι πρέπει να υπάρχουν τρία είδη (ή τύποι) νετρίνων και ότι αυτά "ταλαντώνονται", δηλαδή αλλάζουν ταυτότητα από τον έναν τύπο στους άλλους καθώς ταξιδεύουν στο Σύμπαν. Στα τρία διαφορετικά είδη νετρίνων αντιστοιχούν συνεπώς τρεις διαφορετικές ταλαντώσεις (1-2, 2-3, 1-3). Οι δύο πρώτες ταλαντώσεις είχαν μετρηθεί πειραματικά, ενώ η τρίτη δεν είχε μετρηθεί ή παρατηρηθεί ποτέ. Στο πρόσφατο πείραμά μας παρατηρήσαμε αυτή την τρίτη ταλάντωση, επιβεβαιώνοντας με αυτό τον τρόπο πειραματικά την ύπαρξη και αυτού του τρίτου είδους νετρίνων. Αυτό το αποτέλεσμα δεν μας εξηγεί πώς αποκτούν μάζα τα νετρίνα, ανοίγει όμως νέες προοπτικές για τη λύση ενός άλλου βασικού μυστηρίου που συνδέεται με την ύπαρξή μας. Ξέρουμε ότι το αρχέγονο σύμπαν περιείχε ίσες ποσότητες ύλης και αντιύλης. Η τελευταία εξαφανίστηκε τελείως πολύ νωρίς. Αν αυτό δεν είχε συμβεί, το Σύμπαν θα ήταν τόσο βίαιο ώστε δεν θα υπήρχαν τα αρκετά μεγάλα διαστήματα σταθερότητας που απαιτούνται για το σχηματισμό των γαλαξιών και κατ' επέκταση για τη δημιουργία της ζωής και την εξέλιξη του ανθρώπου. Σε κάθε περίπτωση, η τελική επικράτηση της ύλης στο Σύμπαν δεν εξηγείται από τους γνωστούς νόμους της φυσικής! Αν λοιπόν κανένας επιβεβαιωμένος φυσικός νόμος δεν εξηγεί την εξαφάνιση της αντιύλης, τότε ίσως το μυστικό να κρύβεται στα νετρίνα, υπό τη μορφή της παραβίασης της συμμετρίας μεταξύ ύλης-αντιύλης, της λεγόμενης ασυμμετρίας ύλης-αντιύλης (CP Violation). Και για να καταστεί αυτό κατ' αρχάς δυνατό πρέπει να συμβαίνουν και οι τρεις ταλαντώσεις. Η πρόσφατη ανακάλυψή μας στην Ιαπωνία ανοίγει το δρόμο για νέα ενδιαφέροντα πειράματα που ήδη σχεδιάζουμε. Οι αναζητήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση ίσως να μας προσφέρουν μια μέρα την απάντηση της φυσικής στο θεμελιώδες ερώτημα "γιατί υπάρχουμε"». **Σύμφωνα με το «Καθιερωμένο Μοντέλο» της σωματιδιακής φυσικής, τα νετρίνα δεν θα έπρεπε να διαθέτουν καθόλου μάζα, όμως οι πιο πρόσφατες ανακαλύψεις έδειξαν ότι αυτό ήταν λάθος. Αραγε το μοντέλο αυτό εξακολουθεί να ισχύει ή μήπως εμφανίζει ανυπέρβλητες αδυναμίες; **«Για να υπάρχει ταλάντωση των νετρίνων θα πρέπει τα νετρίνα να έχουν μη μηδενική μάζα, κάτι που, ενώ έχει επιβεβαιωθεί πειραματικά, εντούτοις δεν περιγράφεται από το Καθιερωμένο Μοντέλο. Το διαπιστωμένο μάλιστα γεγονός ότι τα νετρίνα έχουν μάζα δεν μπορεί να ενταχθεί με απλό τρόπο στο Καθιερωμένο Μοντέλο. Χρειάζονται νέοι εξηγητικοί μηχανισμοί και μια καινούργια φυσική προσέγγιση, πιθανότατα μια νέα φυσική των πολύ υψηλών ενεργειών: πέρα από τα όρια του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων της Γενεύης (LHC) και ενδεχομένως πέρα από τις σημερινές τεχνολογικές μας δυνατότητες. Η μελέτη των νετρίνων, ωστόσο, ίσως αποδειχτεί ένα "παράθυρο" σε ένα άγνωστο κομμάτι της φύσης, αφού μας προσφέρει μοναδικές ενδείξεις για αυτήν τη νέα φυσική πραγματικότητα την οποία δεν μπορούμε να μελετήσουμε απευθείας με τους σημερινούς επιταχυντές. Τα μέχρι σήμερα πειραματικά δεδομένα δεν επαρκούν για να σχηματίσουμε ξεκάθαρη εικόνα. Ωστόσο, σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική, ήδη ετοιμάζουμε πειράματα πολύ μεγαλύτερης ευαισθησίας και προβλέπουμε ότι πριν από το τέλος της επόμενης δεκαετίας θα ανακαλύψουμε κάτι ιδιαιτέρως εντυπωσιακό, χωρίς να είμαστε βέβαιοι για το τι ακριβώς θα είναι αυτό». **Ποια, κατά τη γνώμη σας, είναι τα μεγαλύτερα ερωτήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει επιτυχώς η μικροφυσική τα επόμενα χρόνια; **«Από πού προέρχεται η μάζα των στοιχειωδών σωματιδίων είναι ένα αποφασιστικής σημασίας ερώτημα και η απάντηση σε αυτό ενδέχεται να είναι εξίσου σημαντική: το σωμάτιο Higgs ή κάτι εντελώς διαφορετικό! Τι είναι η σκοτεινή ύλη, που με τη βαρύτητά της συγκρατεί τους γαλαξίες στη δομή που έχουν. Αυτό αποτελεί ένα άλλο αποφασιστικό ερώτημα. Εξίσου σημαντικό όμως είναι να ανακαλύψουμε ποιος είναι ο μηχανισμός εξαφάνισης της αντιύλης, διότι αν δεν υπήρχε αυτός ο μηχανισμός δεν θα ήμασταν εδώ να αναρωτιόμαστε για οτιδήποτε. Πόση ακριβώς είναι, από πού προέρχεται η μάζα των νετρίνων και γιατί είναι κατά ένα εκατομμύριο φορές μικρότερη από τα άλλα ελαφρά στοιχειώδη σωμάτια; Υπάρχουν τα "αξιόνια" ή άλλα παρόμοια εξωτικά σωμάτια; Ποιοι είναι οι άγνωστοι νόμοι της φύσης σε πολύ υψηλές ενέργειες, π.χ. υπερσυμμετρία, υπερχορδές, έξτρα διστάσεις, ή κάτι άλλο που ούτε καν φανταζόμαστε; Σε τέτοιες ακραίες συνθήκες το Καθιερωμένο Μοντέλο καταρρέει, ακόμα κι αν τα νετρίνα δεν είχαν μάζα. Πολλά από αυτά τα ερωτήματα θα βρουν απάντηση μέσα από τα πειράματα που ήδη πραγματοποιούμε ή ετοιμάζουμε, κάποια όμως ενδέχεται να μείνουν αναπάντητα για δεκαετίες. Πάντως, το δυσκολότερο πρόβλημα σήμερα είναι ό,τι αποκαλούμε "Σκοτεινή Ενέργεια". Πρόκειται για "κάτι" που κάνει το ρυθμό διαστολής του Σύμπαντος να αυξάνεται, και που δυστυχώς καμία από τις υπάρχουσες θεωρίες δεν μπορεί να το εξηγήσει. Να σημειώσουμε ότι η γνωστή μας ύλη είναι περίπου το 4% του Σύμπαντος, η σκοτεινή ύλη περίπου το 25%. Το υπόλοιπο 70% είναι σκοτεινή ενέργεια. Αρα, για το μεγαλύτερο κομμάτι του σύμπαντος δεν διαθέτουμε παρά μόνο ένα εντυπωσιακό όνομα και τίποτα περισσότερο!». Ενας πρωτοπόρος ερευνητής από τη Μυτιλήνη Ο Χρήστος Τουραμάνης είναι ένας διεθνούς φήμης πειραματικός φυσικός των στοιχειωδών σωματιδίων. Διδάσκει μικροφυσική (καθηγητής πρώτης βαθμίδας) στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, όπου και διευθύνει μια διεθνούς κύρους ερευνητική ομάδα (και ασφαλώς μία από τις τρεις μεγαλύτερες στη Βρετανία). Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1965. Τελείωσε το Γ' Λύκειο Μυτιλήνης και σπούδασε στο Φυσικό Θεσσαλονίκης. Από το 1987 ώς το 1996 εργάστηκε στο CERN, όπου εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του και εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής. Από το 1997 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ. Στο Λίβερπουλ διευθύνει από το 2001 μια μεγάλη ερευνητική ομάδα που περιλαμβάνει πανεπιστημιακούς, μεταδιδακτορικούς ερευνητές, μεταπτυχιακούς φοιτητές και μηχανικούς. Οι πολυάριθμες έρευνές του από πολύ νωρίς επικεντρώνονται στο δυσεπίλυτο πρόβλημα των διαφορετικών αλληλεπιδράσεων ύλης-αντιύλης. Με ένα κλασικό πείραμά του, το επονομαζόμενο πείραμα BABAR, ανακάλυψε μαζί με τους συνεργάτες του το φαινόμενο CP Violation, δηλαδή την ασυμμετρία ύλης-αντιύλης στα μεσόνια Β. Η ανακάλυψη αυτή, το 2001, αποτέλεσε την πειραματική βάση για την απονομή του Βραβείου Νόμπελ Φυσικής 2008 στους θεωρητικούς Kobayashi και Maskawa, οι οποίοι είχαν προβλέψει θεωρητικά το φαινόμενο από το 1973. Το πιο πρόσφατο πείραμά του είναι το λεγόμενο Τ2Κ στην Ιαπωνία. Μόλις πριν από μερικές εβδομάδες η ερευνητική του ομάδα ανακοίνωσε επίσημα ότι είχαν τις πρώτες αδιαμφισβήτητες ενδείξεις για την τρίτη (και μη παρατηρημένη ώς τώρα) ταλάντωση μεταξύ των τριών τύπων νετρίνων. Για το πείραμα Τ2Κ ο Ελληνας φυσικός σχεδίασε έναν δικής του εμπνεύσεως πολύ ισχυρό ανιχνευτή: ένα σύστημα ανίχνευσης φωτονίων από 13 μονάδες, βάρους 70 τόνων.

Η πιο σφοδρή καταιγίδα στο Ηλιακό Σύστημα.Εξελίσσεται εδώ και οκτώ μήνες στον Κρόνο. Έχει έκταση ίση με αυτή της Γης, οι κεραυνοί ξεσπούν ο ένας μετά τον άλλο κάθε λίγα δευτερόλεπτα με την ισχύ τους να είναι δέκα χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή των κεραυνών στον πλανήτη μας. Πρόκειται για μια τρομερή καταιγίδα που εξελίσσεται από τον περασμένο Δεκέμβριο στον Κρόνο και είναι ένα από τα πιο βίαια καιρικά φαινόμενα στο Ηλιακό Σύστημα. Ο Άρχοντας της... θύελλας Οι επιστήμονες μελετούν εδώ και πολύ καιρό την θύελλα που μαίνεται στον κοσμικό Άρχοντα των Δακτυλιδιών και με την βοήθεια του διαστημικού σκάφους Cassini που εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του εντόπισαν νέα ενδιαφέροντα στοιχεία. Δύο νέες μελέτες δημοσιεύτηκαν τα τελευταία 24ωρα για την καταιγίδα που οι επιστήμονες έχουν βαφτίσει «Μεγάλη Λευκή Κηλίδα» σε αντιστοιχία με την «Μεγάλη Κόκκινη Κηλίδα» του Δία, μια επίσης τεράστια σε έκταση και ένταση καταιγίδα που εξελίσσεται εδώ και δεκαετίες στον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Οι επιστήμονες ονόμασαν «Λευκή» την καταιγίδα του Κρόνου επειδή τα νέφη που δημιουργούνται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας εκεί όπου μαίνεται η καταιγίδα έχουν έντονο και λαμπρό λευκό χρώμα. Σύμπλεγμα καταιγίδων Ένα έτος του Κρόνου αντιστοιχεί σε 29,5 γήινα και οι επιστήμονες γνώριζαν ότι κατά μέσο όρο μια φορά μέσα στο Κρόνιο έτος κάνει την εμφάνιση της μεγάλη σφοδρή καταιγίδα. Αυτή που εξελίσσεται τώρα ξεκίνησε στις 5 Δεκεμβρίου του 2010 και, αντίθετα με τις προηγούμενες, οι επιστήμονες είχαν αυτή τη φορά στη διάθεσή τους πολλά μέσα για να μελετήσουν το φαινόμενο αφού εκτός από τα επίγεια τηλεσκόπια υπάρχουν πλέον πολλά διαστημικά ενώ για καλή τους τύχη συνεχίζει την εξερευνητική του αποστολή στον Κρόνο το Cassini. Το σκάφος ανάμεσα στα άλλα κατάφερε να καταγράψει τους ήχους των κεραυνών. Η καταιγίδα εξελίσσεται στο βόρειο ημισφαίριο του Κρόνου και δεν είναι ακριβώς μία καταιγίδα αλλά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ένα σύμπλεγμα καταιγίδων που ξεκίνησε από ένα σημείο και μέσα σε διάστημα περίπου δύο εβδομάδων είχε διογκωθεί σε μια διάμετρο 10 χιλιάδων χλμ και τα νέφη της είχαν περικυκλώσει όλο τον πλανήτη. Ο μηχανισμός Από την μελέτη των δεδομένων οι επιστήμονες εκτιμούν ότι στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του Κρόνου όπου η πίεση είναι εξαιρετικά υψηλή δημιουργούνται νέφη που περιέχουν νερό τα οποία παράγουν με την σειρά τους θερμότητα, υγρασία και αμμωνία. Καθώς αυτό το μείγμα αρχίζει να ανεβαίνει προς τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και φτάνει στην τροπόπαυση (το διαχωριστικό σύνορο του τέλους της τροπόσφαιρας) αρχίζουν να δημιουργούνται σύννεφα που περιέχουν μεγάλες ποσότητες αμμωνίας και έτσι έχουν έντονο λαμπρό λευκό χρώμα. Τα σύννεφα αυτά αρχίζουν να διασκορπίζονται και να προκαλούν τις συνεχείς καταιγίδες. Δειτε το βιντεο και ακουστε τους ηχους της καταιγίδας. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=409907 Περισσοτερα στις 7/7/2011 και ώρα 15:25 http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=14344&start=615 Σήμερα καιρού επιτρέποντος η ιστορική εκτόξευση του Atlantis Η ΝΑΣΑ εντείνει τις προετοιμασίες της για την τελευταία πτήση των διαστημικών λεωφορείων, με την εκτόξευση του Atlantis που είναι προγραμματισμένη για σήμερα από το ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριντα, ωστόσο οι καιρικές συνθήκες ενδέχεται να την αναβάλουν. Η εκτόξευση είναι προγραμματισμένη για 11:26 π.μ (19:26 μ.μ. ώρα Ελλάδας). Όμως οι ισχυρές καταιγίδες προβληματίζουν τους υπεύθυνους για το εάν θα προχωρήσουν τελικά στην εκτόξευση. Εάν τελικά αναβληθεί η εκτόξευση, η επόμενη δεν πρόκειται να γίνει τουλάχιστον έως την Κυριακή, γεγονός που θα απογοητεύσει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο που έχει ταξιδέψει στην περιοχή για να δει την 135η και τελευταία πτήση του αμερικανικού διαστημικού λεωφορείου. Η ΝΑΣΑ σταματά τις εδώ και 30 χρόνια πτήσεις των διαστημικών λεωφορείων καθώς θεωρεί ότι η συντήρησή τους είναι πλέον πολύ δαπανηρή. Για το λόγο αυτό εκτιμά ότι θα είναι πιο οικονομικό να αναλάβουν ιδιωτικές εταιρείες τη μεταφορά των αστροναυτών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το τετραμελές πλήρωμα του Atlantis θα μεταφέρει περισσότερους από 3,5 τόνους προμηθειών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Δυο φωτογραφίες απο τον ISS. Στην πρώτη φωτογραφία ο διοικητής κοσμοναύτης Αντρέι Borisenko και ο μηχανικός Σεργκέι Volkov εκτελούν συντήρηση πάνω στο ρωσικό τμήμα. Στη δεύτερη φωτογραφία Σεργκέι Volkov λαμβάνει εικόνες της Γης, χωρίς να διακόπτεται η εκπαίδευση του σε ένα στατικό ποδήλατο. Αλήθεια πως βρίσκουν ακρη στο χαος που φαινεται να επικρατεί εκει μέσα!!!