Δροσος Γεωργιος

Τα «αινίγματα» του ηλιακού μας συστήματος. Εδώ και δεκαετίες, το ηλιακό μας σύστημα εξερευνάται από μη επανδρωμένες αποστολές, τα ρομποτικά «μάτια» και «χέρια» των οποίων έχουν δώσει πολύτιμες πληροφορίες στην επιστημονική κοινότητα σχετικά με την κοσμική μας γειτονιά. Ωστόσο, εκτός του ότι είναι πολλά τα ερωτήματα τα οποία δεν έχουν απαντηθεί, πολλά αινίγματα έχουν προκύψει ακριβώς εξαιτίας των δεδομένων από τις ρομποτικές αποστολές. Είμαστε μόνοι στο ηλιακό μας σύστημα; Το γεγονός ότι στον πλανήτη μας έχουν βρεθεί μορφές ζωής οι οποίες ευδοκιμούν σε εξαιρετικά αφιλόξενες συνθήκες (όπως στην Ανταρκτική ή στον πυθμένα των ωκεανών) αποτελεί τη βάση για υποθέσεις περί ύπαρξης ζωής και σε άλλα σώματα του ηλιακού μας συστήματος. Ο Άρης ενδεχομένως στο μακρινό παρελθόν να είχε ωκεανούς και λίμνες, αλλά πλέον αποτελεί μία παγωμένη έρημο, εκτεθειμένη σε κοσμική ακτινοβολία. Ωστόσο, ο εντοπισμός μεθανίου στην ατμόσφαιρα δημιούργησε υποθέσεις περί ύπαρξης μορφών μικροβιακής ζωής. Οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο θεωρούνται ακόμα μεγαλύτερες στην Ευρώπη, τον παγωμένο δορυφόρο του Δία, και τον Εγκέλαδο, δορυφόρο του Κρόνου, καθώς ωκεανοί σε υγρή μορφή ενδεχομένως να υπάρχουν στα εν λόγω σώματα Μεθάνιο στον Άρη. Ο εντοπισμός μεθανίου στην ατμόσφαιρα του Άρη από το Mars Express σημαίνει πως υπάρχει κάτι στον πλανήτη το οποίο παράγει αυτό το αέριο, αντικαθιστώντας αυτό που καταστρέφεται από τις ακτίνες του Ήλιου. Αυτό το «κάτι» θα μπορούσε να είναι ενεργά ηφαίστεια, πολύπλοκες γεωλογικές διαδικασίες στο υπέδαφος, ή μικρόβια. Το συγκεκριμένο θέμα θα διερευνήσει η αποστολή Maven (Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN) της NASA, η οποία θα εκτοξευτεί το 2013. Αντίστοιχα ερωτηματικά υπάρχουν και για τον Τιτάνα, αν και σε αυτή την περίπτωση η αποστολή Huygens απέκλεισε το ενδεχόμενο βιολογικής προέλευσης. Τα «δύο πρόσωπα» του Άρη. Δεν πρόκειται για τη γνωστή συνωμοσιολογική θεωρία περί ύπαρξης πυραμίδων και ενός σχηματισμού που θυμίζει πρόσωπο στην περιοχή Κυδωνία (Cydonia) του Άρη, αλλά για την αντίθεση μεταξύ του βορείου και του νοτίου ημισφαιρίου: το βόρειο τμήμα του πλανήτη αποτελείται από γεωλογικά νέες πεδιάδες, ενώ το νότιο χαρακτηρίζεται από λόφους, βουνά και κρατήρες. Επίσης, το Mars Global Surveyor της NASA έχει δείξει ότι ο φλοιός στο νότο είναι πιο παχύς από ό,τι στο βορρά, καθώς και το ότι στο νότιο ημισφαίριο παρατηρούνται μαγνητικές ανωμαλίες που δεν παρατηρούνται στο βόρειο. Οι θεωρείες ποικίλλουν, από σύνθετες γεωλογικές διαδικασίες μέχρι συντριβή (ή συντριβές) σωμάτων κολοσσιαίων διαστάσεων. Τα δαχτυλίδια του Κρόνου. Το «σήμα κατατεθέν» του Κρόνου αποτελείται κατά 90% από πάγο, ο οποίος συναντάται σε κομμάτια διαφορετικών διαστάσεων- ωστόσο, κανείς δεν ξέρει ακριβώς πώς δημιουργήθηκαν. Για πολλά χρόνια οι αστρονόμοι θεωρούσαν ότι το σύστημα των δαχτυλιδιών ήταν ηλικίας αντίστοιχης του ηλιακού μας συστήματος (4,6 δισεκατομμύρια χρόνια). Αλλά αν ίσχυε κάτι τέτοιο, τότε δεν θα ήταν τόσο φωτεινά, καθώς θα είχαν «λερωθεί» από τα περάσματα μετεωριτών, οπότε πλέον δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι είναι νεότερο. Μία «υβριδική» θεωρία λέει ότι τα πιο μεγάλα δαχτυλίδια είναι πολύ παλιά, ενώ τα νεότερα και πιο φωτεινά δημιουργήθηκαν πιο μετά, λόγω της συνεχούς διαδικασίας διάσπασης και επανένωσης των πάγων. Ως το αίτιο του σχηματισμού τους, πιστεύεται ότι μπορεί να ήταν το πέρασμα ενός κομήτη ο οποίος «αιχμαλωτίστηκε» από τη βαρύτητα του πλανήτη και καταστράφηκε, ή ότι μπορεί να αποτελούν προϊόντα της σύγκρουσης ενός μεγάλου ουρανίου σώματος με παγωμένη επιφάνεια με τον Κρόνο.

Ο Ερμής ήταν κάποτε γεωλογικά ενεργός. Τα νέα δεδομένα του σκάφους Messenger της NASA που εξερευνά τον Ερμή δείχνουν ότι ο πλανήτης ήταν κάποτε ιδιαίτερα ενεργός γεωλογικά. Ηταν ένας «δυναμικός κόσμος» όπως αναφέρουν οι επιστήμονες. Στην επιφάνεια του Ερμή υπάρχουν πολλοί μεγάλοι και μικρότεροι κρατήρες προϊόντα της πτώσης αστεροειδών. Οι νέες παρατηρήσεις του Messenger δείχνουν ότι οι κρατήρες έχουν υποστεί αλλοιώσεις εξαιτίας γεωλογικών διεργασιών που λάμβαναν χώρα για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη δημιουργία τους. «Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι ο Ερμής έχει πολλά κοινά γεωλογικά χαρακτηριστικά με τη Σελήνη. Σχηματοποιήθηκε στην οριστική του μορφή και κατάσταση στις απαρχές της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος και σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ήταν ένας νεκρός πλανήτης. Τα τελευταία στοιχεία μας δείχνουν ότι υπήρξαν ασυνήθιστα δυναμικές διεργασίες στον πλανήτη γεγονός που υποδεικνύει ότι ήταν ενεργός και μάλιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα» αναφέρει η Μαρία Ζούμπερ, του MIT μέλος της ερευνητικής ομάδας που μελετά τα δεδομένα του Messenger. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι γεωλογικές διεργασίες στον Ερμή ανασχημάτισαν την επιφάνεια του μετά την πτώση των αστεροειδών και τη δημιουργία των κρατήρων. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Science. Η αποστολή. Το Messenger είναι το πρώτο σκάφος που τίθεται σε τροχιά γύρω από τον Ερμή και τον μελετά. Κάνει δύο πλήρεις περιστροφές γύρω από τον πλανήτη κάθε 24 ώρες. Το Messenger έχει καταγράψει μέχρι στιγμής 100 χιλιάδες εικόνες του Ερμή και έχει συλλέξει περισσότερα από τέσσερα εκατομμύρια δεδομένα από μετρήσεις που έχει κάνει στην επιφάνεια του. Στην φωτογραφία ο κρατήρας Ντεγκά (Degas) του Ερμή από το MESSENGER. Στο πλαίσιο, αριστερά, η αντίστοιχη εικόνα του Ντεγκά από το Mariner 10.

Ο Πάολο Νέσπολι απαθανατίζει μοναδικά τοπία του πλανήτη από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. 1)Η λίμνη Φρομ, στη Νότια Αυστραλία, είναι μια ρηχή και σχεδόν ξερή λίμνη αλμυρού νερού, συνολικής έκτασης σχεδόν 2.600 τ.χλμ. Σύμφωνα με μύθο των ιθαγενών, δεν γεμίζει σχεδόν ποτέ, γιατί η θεότητα με τη μορφή γιγάντιου φιδιού, Άκουρα, για να σβήσει τη δίψα της ήπιε όλο το νερό του ποταμού Arkaroola Creek, που καταλήγει εκεί. 2)Εξωγήινο τοπίο στη Γη. Η τεράστια χαράδρα του Γκραν Κάνιον, στην Αριζόνα, στις ΗΠΑ, με βάθος μεγαλύτερο του ενάμισι χιλιομέτρου θα μπορούσε εύκολα να παρερμηνευτεί ως τοπίο κάποιου μακρινού πλανήτη. 3)Το πέρασμα των φαλαινών. Εντυπωσιακοί χρωματισμοί στα ανοιχτά του Χέρβει Μπέι, στο Κουίνσλαντ, στην Αυστραλία. Η περιοχή αποτελεί «παρατηρητήριο» φαλαινών, αφού φιλοξενεί μεγάπτερες φάλαινες που μεταναστεύουν κατά μήκος της ακτογραμμής κάθε χρόνο, μεταξύ Απριλίου και Οκτωβρίου. 4)Σύμβολα Μπράϊγ στην έρημο. Οι μαύρες «κουκκίδες» στην έρημο της Λιβύης αποτελούν κυκλικές καλλιέργειες, που βασίζονται σε σύστημα άρδευσης κεντρικού άξονα. Όπως και στην περίπτωση της Σαχάρας, το μεγαλύτερο μέρος της συγκεκριμένης ερήμου αποτελείται από άμμο και πετρώματα. 5)Καταγάλανη Ελλάδα. Πλαισιωμένη από τα πολύτιμα «ζαφείρια» της η χώρα μας από το Διάστημα σε τίποτα δε θυμίζει τη μνημονιακή Ελλάδα του σήμερα. 6)Ανθρώπινο έμβρυο στο νερό. Ο κοραλλιογενής ύφαλος Μίντλετον βρίσκεται στη Θάλασσα της Τασμανίας, μεταξύ Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας. Έρευνες του Ινστιτούτου Θαλάσσιων Επιστημών της Αυστραλίας έδειξαν ότι αποτελεί καταφύγιο για πληθώρα απειλούμενων ειδών. 7)Ξυλόγλυπτο σε πράσινο φόντο.. Ο ποταμός Παρανάς διασχίζει τη Βραζιλία, την Παραγουάη και την Αργεντινή. Είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός της Νοτίου Αμερικής μετά από τον Αμαζόνιο.

Πως θα γίνετε χαρτογράφοι της Σελήνης. Θέλετε να συνεισφέρετε στην επιστήμη της Σελήνης; Αν ναι τότε μπορείτε να γίνετε μέλος της ομάδας του Lunar Reconnaissance Orbiter http://www.nasa.gov/mission_pages/LRO/main/index.html και να διερευνήσετε φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης από τη Σελήνη, ψάχνοντας σημαντικά - για τους πλανητικούς επιστήμονες - χαρακτηριστικά της. Το MoonMappers project βρίσκεται στην διαδικτυακή διεύθυνση: http://cosmoquest.org/mappers/moon/ και απευθύνεται σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την επιστήμη – χωρίς να είναι επιστήμονες. Ένας από τους βασικούς στόχους της CosmoQuest είναι ο εντοπισμός κρατήρων στην επιφάνεια της Σελήνης. Κι αυτό γιατί από τους κρατήρες προκύπτουν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την επιφάνεια, όπως ποια είναι η ηλικία της, πόσο παχύ είναι το σεληνιακό έδαφος, τι είδους διάβρωση συνέβη και ποια είναι η σύνθεση του σεληνιακού εδάφους κάτω από την επιφάνεια. Με μια απλή εγγραφή γίνεστε μέλος της ομάδας και αρχίζετε την έρευνα. Ας σημειωθεί ότι οι Paul Davies και Robert Wagner από το πανεπιστήμιο της Αριζόνα πριν από μερικούς μήνες υποστήριξαν ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες φωτογραφίες της Σελήνης από την αποστολή Lunar Reconnaissance Orbiter της NASA (LRO) θα πρέπει να ερευνηθούν εξονυχιστικά και για ίχνη από εξωγήινους επισκέπτες. Διαβάστε σχετικά: Ψάχνοντας για ίχνη εξωγήινων στην επιφάνεια της Σελήνης. http://physicsgg.wordpress.com/2011/12/25/%CF%88%CE%AC%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%AF%CF%87%CE%BD%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CF%89%CE%B3%CE%AE%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9/ Βίντεο:

Νέος «χάρτης» του ουρανού από το υπέρυθρο τηλεσκόπιο WISE. Πολύ ψυχρά άστρα, που έχουν θερμοκρασία μόλις 25 βαθμών Κελσίου, δηλαδή λιγότερο και από το ανθρώπινο σώμα, ανακάλυψε το υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο WISE (Wide-field Infrared Survey Explorer) της NASA. Το τηλεσκόπιο δημιούργησε έναν νέο «'Ατλαντα» του ουρανού, ο οποίος περιέχει πάνω από μισό δισεκατομμύριο άστρα, γαλαξίες, αστεροειδείς και άλλα ουράνια σώματα. Το τηλεσκόπιο, που από τον Δεκέμβριο του 2009 «σαρώνει» το διάστημα με άκρως εξελιγμένες υπέρυθρες κάμερες, ήδη το 2010 δημιούργησε τον πρώτο αναλυτικό «χάρτη» του ουρανού. Ο νέος «'Ατλας» περιλαμβάνει πάνω από 560 εκατ. ουράνια αντικείμενα, ορατά στο υπέρυθρο φως, από κάθε μέρος του ουρανού που είναι ορατό από τη Γη, μερικά από τα οποία γίνονται αντιληπτά για πρώτη φορά. Αρκετά από αυτά τα άστρα δεν είναι ορατά με τα συμβατικά οπτικά τηλεσκόπια, επειδή φαίνονται μόνο στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος του φωτός. Ο νέος «χάρτης» του ουρανού αποτελείται από τη συνένωση άνω των 18.000 εικόνων του διαστημικού τηλεσκοπίου, που επεξεργάστηκαν οι επιστήμονες της NASA και οι οποίες προσθέτουν νέα αστρονομικά δεδομένα στις ως τώρα γνώσεις τους. Πιο χαρακτηριστική, σύμφωνα με τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ», ήταν η ανακάλυψη ενός άστρου που φαίνεται σαν μια αχνή πράσινη κουκίδα, το οποίο είναι ο πιο κρύος «καφέ νάνος» που έχει ποτέ ανιχνευτεί. Όπως και τα άλλα άστρα της κατηγορίας του, δεν πρόλαβε να γίνει ένα κανονικό άστρο- ήλιος, καθώς κατέρρευσε υπό το βάρος του και μετατράπηκε σε μια πυκνή σφαίρα αερίων, χωρίς ποτέ να «ανάψει» σαν ήλιος. Αντίθετα με τα λαμπερά άστρα, δεν «καίει» γιατί δεν έχει αρκετή μάζα ώστε να πυροδοτήσει την πυρηνική σύντηξη στο εσωτερικό του. Έτσι, σταδιακά έχει ψυχρανθεί και πλέον εκπέμπει μόνο μια αδύναμη λάμψη υπερύθρου φωτός. Οι πρώτοι ψυχροί «καφέ νάνοι» ανακαλύφθηκαν το 1995 και από τότε οι αστρονόμοι ψάχνουν να βρουν ολοένα πιο κρύα άστρα αυτού του είδους. Μια άλλη απρόσμενη ανακάλυψη του WISE ήταν ο εντοπισμός του πρώτου αστεροειδούς που έχει την ίδια τροχιά με τη Γη. Το τηλεσκόπιο εξάλλου έκανε μια δειγματοληπτική έρευνα στους αστεροειδείς κοντά στον πλανήτη μας και βρήκε ότι υπάρχουν αρκετά λιγότερα, μεσαίου μεγέθους, τέτοια σώματα από ό,τι πίστευαν οι αστρονόμοι ως τώρα. Παράλληλα, το WISE έδειξε ότι η NASA έχει βρει πάνω από το 90% (αλλά όχι όλους) των κοντινών στη Γη μεγάλων αστεροειδών. Στην φωτογραφία η κόκκινη κουκίδα μέσα στον κύκλο είναι ο καφέ νάνος που έχει θερμοκρασία μόλις 25 βαθμούς Κελσίου.

Δοκιμάστηκε συσκευή για την αναζήτηση νερού στον Άρη. Μια ρωσική συσκευή για την αναζήτηση νερού στον Άρη, που ονομάζεται Detector of Albedo Neutron (DAN) δοκιμάστηκε κατά τη διάρκεια της πτήσης προς τον Άρη από το αμερικανικό επιστημονικό εργαστήριο MSL. «Η πρώτη χρήση της συσκευής DAN είχε επιτυχία. Λειτούργησε επί μία ώρα χωρίς προβλήματα και έσβησε κανονικά έπειτα από τη σχετική εντολή», αναφέρεται στην ανακοίνωση της υπηρεσίας Τύπου του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Η ρωσική συσκευή DAN προορίζεται για μετρήσεις κατά μήκος της διαδρομής κίνησης του σκάφους επιφανείας του Άρη Curiosity προς αναζήτηση νερού και υδρογονούχες ενώσεις. Στην επιφάνεια του Κόκκινου πλανήτη το σκάφος Curiosity μεταφέρεται από τον αυτόματο διαστημικό σταθμό MSL.

Ίχνη νερού στην επιφάνεια του Άρη. HiRISE,(High Resolution Imaging Science Experiment) είναι μια κάμερα υψηλής ευκρίνειας που μεταφέρει το διαστημικό σκάφος της NASA, Mars Reconnaissance Orbiter (MRO), που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη από το 2006. http://en.wikipedia.org/wiki/Mars_Reconnaissance_Orbiter Η κάμερα HiRISE, που κατασκευάστηκε από μια συνεργασία με επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, καταγράφει με εκπληκτική λεπτομέρεια την επιφάνεια του πλανήτη Άρη. Μια από τις εικόνες που συνέλαβε η κάμερα – και έκανε τον γύρo του κόσμου πριν από δυο εβδομάδες – ήταν ένας Οφιοειδής Ανεμοστρόβιλος Σκόνης στην επιφάνεια του Άρη.(Προηγούμενη δημοσίευση) Μια άλλη πρόσφατη φωτογραφία της HiRISE, με πολύ εντυπωσιακά χρώματα, απεικονίζει στρώματα ιζημάτων νερού στα πετρώματα του πυθμένα ενός κρατήρα. Από την ύπαρξη αυτών των ιζημάτων, οι επιστήμονες συμπεραίνουν πως στο μακρινό παρελθόν η επιφάνεια του Άρη διέθετε νερό.

Ξεκινά η μάχη του διαστημικού τουρισμού. Σημαντικές εξελίξεις λαμβάνουν χώρα στην εκκολαπτόμενη βιομηχανία του διαστημικού τουρισμού. Στην τελική φάση βρίσκονται οι ετοιμασίες για τις δοκιμαστικές πτήσεις του SpaceShipTwo, του πρώτου ιδιωτικού σκάφους που θα μεταφέρει ανθρώπους στο Διάστημα. Επίσης έγινε γνωστό ότι στην τελική φάση κατασκευής βρίσκεται άλλο ένα ιδιωτικό διαστημικό σκάφος, το Lynx. Σήμερα για να ταξιδέψει κάποιος ιδιώτης στο Διάστημα πρέπει να πληρώσει 20-35 εκατομμύρια δολάρια, να περάσει από εκπαίδευση και να ταξιδέψει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό όπου και θα παραμείνει για λίγες μέρες Μέχρι στιγμής μόνο επτά άτομα έχουν λάβει τον τίτλο του διαστημικού τουρίστα. Ομως ορισμένοι ειδικοί αλλά και επιχειρηματίες είδαν ότι υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις ο διαστημικός τουρισμός μπορεί να έχει (πιο απτό) μέλλον. Ετσι με μπροστάρη τον πάντα πρόθυμο σε…προωθημένες ιδέες μεγιστάνα Ρίτσαρντ Μπράνσον – ιδιοκτήτη της Virgin – ξεκίνησε η προσπάθεια ανάπτυξης της βιομηχανίας του διαστημικού τουρισμού. Ο Μπράνσον προσέθεσε στον όμιλο εταιριών του την Virgin Galactic η οποία θα οργανώνει διαστημικά ταξίδια με το σκάφος SpaceShipTwo. Τα δύο σκάφη. Το SpaceShipTwo είναι ήδη έτοιμο και σχεδιάζονται οι πρώτες δοκιμαστικές πτήσεις του οι οποίες θα γίνουν εντός των προσεχών μηνών. Το σκάφος έχει μάξιμουμ χωρητικότητα οκτώ ατόμων (έξι επιβατών και δύο πιλότων) και το εισιτήριο για μια βόλτα στο Διάστημα έχει οριστεί από την εταιρία στις 200 χιλιάδες ευρώ, ποσό που αναμένεται να πέσει όταν υπάρξει ανταγωνισμός. Μέχρι στιγμής η Virgin Galactic έχει δεχτεί 500 αιτήσεις από υποψήφιους διαστημικούς τουρίστες και αν όλα πάνε καλά στις δοκιμαστικές πτήσεις οι πρώτοι επιβάτες θα μπουν στο SpaceShipTwo εντός του 2013. Αντίπαλος της Virgin Galactic στο πεδίο του διαστημικού τουρισμού είναι η XCOR Aerospace με το σκάφος Lynx που βρίσκεται στο τελικό στάδιο κατασκευής του. Το Lynx είναι ένα διθέσιο σκάφος (ένας πιλότος, ένας επιβάτης) που εκτός από τουριστικό θα έχει και εμπορικό χαρακτήρα αφού θα μπορεί να μεταφέρει φορτία και δορυφόρους στο διάστημα. Η XCOR έχει ανακοινώσει ότι η τιμή για μια βόλτα στο διάστημα με το Lynx θα είναι 95 χιλιάδες δολάρια. Μην ελπίζεις στους εμπόρους Ομπάμα. Η ΝΑΣΑ θα παρατείνει τη χρησιμοποίηση των ρωσικών διαστημοπλοίων ως το 2017, προκειμένου να μεταφέρει τους αστροναύτες της στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Αυτή η δυνατότητα, σύμφωνα με την εφημερίδα «Γουόλ-στριτ τζόρναλ» (The Wall Street Journal), εμπίπτει στα σχέδια της ΝΑΣΑ. Όπως φαίνεται, οι Αμερικανοί θα υπολογίζουν στη βοήθεια της Ρωσίας και σε ό,τι αφορά τις τροχιακές μεταφορές φορτίων. Πέρυσι την τελευταία του πτήση πραγματοποίησε το αμερικανικό σατλ. Η ΝΑΣΑ τερμάτισε την περαιτέρω χρησιμοποίηση του συστήματος “Space Shuttle” χωρίς να προετοιμάσει αντικατάστασή του. Συγκεκριμένα θεωρούσε ότι μπορούν να αποτελέσουν εναλλακτική λύση τα ιδιωτικά διαστημόπλοια και πύραυλοι. Την εκπόνησή τους στις ΗΠΑ είχαν αρχίσει 4 εταιρίες, οι οποίες πήραν επιδοτήσεις από τη ΝΑΣΑ, συν άλλες 3 εταιρίες χωρίς τέτοιες επιδοτήσεις. Όπως προγραμματιζόταν, περίπου από το 2016 οι αστροναύτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν τα ιδιωτικά «εμπορικά ταξί». Π.χ., το διαστημόπλοιο “Dragon” της εταιρίας “Space X”, η οποία προέβλεψε στο δημιούργημά της τη δυνατότητα παράλληλης κατασκευής του σε μεταγωγική, επανδρωμένη και μεικτή τροποποίηση. Η εκδοχή του μεταγωγικού διαστημοπλοίου ήδη έχει κατασκευαστεί και στα τέλη του 2010 αυτό πέταξε και έκανε ένα γύρο της Γης. Το δεύτερο εξάμηνο αυτού του έτους πρέπει να αρχίσει την εμπορική μεταφορά φορτίων στο ΔΔΣ. Όμως ανεξαρτήτως του πως θα διαμορφωθεί η κατάσταση, η κατασκευή του επανδρωμένου Dragon καθυστερεί, γιατί το Κογκρέσο των ΗΠΑ έχει μειώσει στο μισό το κονδύλι για τα εμπορικά προγράμματα μέσω της ΝΑΣΑ για το τρέχον έτος. Το «διαστημικό ταξί» του 2016 πρέπει να ξεχαστεί. Έτσι στο Σταθμό θα συνεχίσουν να μεταφέρουν ανθρώπους μόνο τα «Σογιούζ», είναι πεπεισμένος ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ: «Ως το 2017 στη διάθεση της ΝΑΣΑ δεν θα υπάρχουν άλλα διαστημόπλοια, με τα οποία θα είναι δυνατή η μεταφορά αστροναυτών στο Σταθμό. Οι Αμερικανοί βέβαια δεν σκοπεύουν να τερματίσουν την παρουσία τους στον τροχιακό σταθμό. Γι΄αυτό είναι αναγκασμένοι να αγοράζουν θέσεις στα ρωσικά «Σογιούζ». Αυτό το κάνουν σήμερα και θα το κάνουν ωσότου βρουν άλλη εναλλακτική λύση από τα διαστημόπλοιά μας. Ο αρχηγός της ΝΑΣΑ Τσαρλζ Μπόλντεν παρόλα αυτά ελπίζει ότι τα ιδιωτικά διαστημόπλοια θα αρχίσουν να πετούν όχι αργότερα από το 2017. Ωστόσο δεν υπάρχει εγγύηση, είπε ο Μπόλντεν στους δημοσιογράφους ότι η πλήρης και αξιόπιστη αντικατάσταση των «Σογιούζ» θα εμφανιστεί πριν την ολοκλήρωση της περιόδου χρησιμοποίησης του ΔΔΣ το 2020. Όσον αφορά την εξασφάλιση του Σταθμού με φορτία, οι εμπειρογνώμονες προβλέπουν ότι ως το 2014 στο σταθμό είναι πιθανή κρίση στα καταναλωτικά υλικά, μάλιστα ανεξαρτήτως του αν θα πετάξει ως τότε το μεταγωγικό Dragon. Και η ΝΑΣΑ, πιθανόν, θα αναγκαστεί να αγοράζει μια-δυο πτήσεις του ρωσικού μεταγωγικού διαστημοπλοίου «Προγκρές» (που μπορεί να μεταφέρει 2,5 τόνους). Ρομποτικό γάντι της NASA προσφέρει χείρα βοηθείας. Αξιοποιώντας τεχνολογίες που είχαν αναπτυχθεί αρχικά για τον Robonaut, τον ρομποτικό αστροναύτη που εργάζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, η NASA και η General Motors δημιούργησαν ένα ρομποτικό χέρι που βοηθά τους ανθρώπους στις βαριές δουλειές. Όπως εξηγεί η NASA σε ανακοίνωσή της, τo Robo-Glove αφενός αυξάνει τη δύναμη με την οποία ο χρήστης κλείνει τα δάχτυλα, αφετέρου του επιτρέπει να κρατά εργαλεία για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς να χρειάζεται να ασκεί διαρκώς δύναμη. Για παράδειγμα, ένας αστροναύτης που εργάζεται στο εξωτερικό του σταθμού, ή ένας εργάτης στη γραμμή παραγωγής ενός εργοστασίου, χρειάζεται δύναμη 7 με 9 κιλών για να κρατήσει ένα εργαλείο. Με το ρομποτικό γάντι, όμως, χρειάζεται να ασκεί δύναμη μόνο 2 έως 5 κιλών. Και αυτό όχι μόνο κάνει την εργασία πιο ξεκούραστη, αλλά επιπλέον μειώνει και τον κίνδυνο τραυματισμού από τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις. Το Robo-Glove ουσιαστικά μιμείται τον τρόπο λειτουργίας του χεριού του Robonaut, του πειραματικού ρομποτικού αστροναύτη της NASA και της GM, ο οποίος σχεδιάστηκε να χρησιμοποιήσει ανθρώπινα εργαλεία. Στο πάνω τμήμα του, το γάντι φέρει αισθητήρες πίεσης που καταλαβαίνουν πότε ο χρήστης κλείνει τα δάχτυλα, καθώς και ηλεκτροκινητήρες συνδεδεμένους σε τεχνητούς τένοντες, οι οποίοι ασκούν πίεση και βοηθούν τα δάχτυλα να κλείσουν. Το πρωτότυπο του συστήματος, βάρους δύο κιλών, διαθέτει επίσης μια μικρή οθόνη για διαγνωστικές λειτουργίες και τροφοδοτείται από μια μπαταρία λιθίου που κρέμεται από τη ζώνη του χρήστη. Στην επόμενη έκδοσή του, που αναμένεται να ολοκληρωθεί σύντομα, το σύστημα θα είναι λιγότερο ογκώδες και πιο ελαφρύ. Θα είναι τότε σχεδόν έτοιμο να... πιάσει δουλειά στο Διάστημα. Μικρές ειδήσεις. Η Ροσκόσμος καταπολεμά τα διαστημικά σκουπίδια. Το Ροσκόσμος θα δαπανήσει 65 εκατ. ρούβλια για την δημιουργία αυτόματου συστήματος προειδοποίησης για κινδύνους σύγκρουσης των «διαστημικών σκουπιδιών» με τα διαστημόπλοια και τους δορυφόρους. Οι όροι του διαγωνισμού του αντίστοιχου αυτόματου συστήματος έχουν δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα του Ροσκόσμος. Στόχος των κατασκευαστών είναι εξασφάλιση της υποστήριξης 30 «προστατευόμενων» διαστημικών σκαφών και της προειδοποίησης για τον κίνδυνο 30 ώρες πριν. Επιπλέον, το σύστημα θα προβλέπει την ώρα της καθόδου από την τροχιά των διαστημικών σκαφών και την περιοχή που θα πέσουν, ένα μήνα πριν. Τώρα το Ροσκόσμος δημιουργεί στην βάση του Κέντρου Ελέγχου των Πτήσεων, τμήμα ελέγχου των διαστημικών σκουπιδιών και της ασφάλειας των διαστημοπλοίων. Η πλειονότητα των μικροανταλλακτικών για το Διάστημα θα παράγεται στη Ρωσία. Ως το 2020 το μεγαλύτερο μέρος των ανταλλακτικών μικροηλεκτρονικής για τον διαστημικό τομέα θα είναι ρωσικής παραγωγής, ανακοίνωσε την Παρασκευή στους δημοσιογράφους ο επικεφαλής της εταιρείας «Ρωσικά Διαστημικά Συστήματα» (ΡΔΣ) Γιούρι Ούρλιτσιτς.(Σημ.Αναφέρθηκε σαν αιτία πτωσης του Fobos-Grunt εισαγόμενο συστημα μικροηλεκτρονικής)«Δεν θα κατορθώσουμε εντελώς να αποφύγουμε τις αγορές εισαγόμενων μικροανταλλακτικών για το Διάστημα, αυτά τα αγοράζουν όλες οι ανεπτυγμένες χώρες, μεταξύ των οποίων και οι ΗΠΑ. Όμως στο μέλλον, προς το 2020, υπολογίζουμε ότι το βασικό μερίδιο ανταλλακτικών μικροηλεκτρονικής θα κατασκευάζονται στη Ρωσία, τουλάχιστον για τις ανάγκες της διαστημικής βιομηχανίας», σημείωσε ο επικεφαλής της ΡΔΣ. Το σκάφος των εξωγήινων αποδείχθηκε ηλιακή "πύρινη γλώσσα" Ειδικοί της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας διέψευσαν τις πληροφορίες, που διαδόθηκαν στο Διαδίκτυο ότι ένα διαστημόπλοιο εξωγήινων πλησίασε κοντά στον Ήλιο για να γεμίσει τις δεξαμενές του από την ενέργεια του πλάσματος. Τις τελευταίες ημέρες στον κόμβο του ΥouTube δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες, τραβηγμένες από ειδικούς της NASA, όπου απεικονίζεται μια μακριά φωτεινή ακτίνα, που αγγίζει την επιφάνεια του Ηλίου. Πολυάριθμοι επισκέπτες τους κόμβου κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι μπορεί να γίνει λόγος για διαστημικό σκάφος εξωγήινων, το οποίο «τροφοδοτείται με πλάσμα». Στην ανακοίνωση, που διακινήθηκε την Τετάρτη, ειδικοί της NASA σημειώνουν ότι επρόκειτο για μια «γιγαντιαία ηλιακή πύρινη γλώσσα». «Δυστυχώς στην προκειμένη περίπτωση, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για το ότι εντοπίστηκαν αποδείξεις ύπαρξης εξωγήινου πολιτισμού», παρατήρησε ο εκπρόσωπος της NASA.

Πόσο μεγάλος φαίνεται ο Ήλιος από τον Πλούτωνα; O Πλούτωνας είναι ένας πλανήτης-νάνος του ηλιακού μας συστήματος που διαθέτει τέσσερις δορυφόρους. Πριν υποβιβαστεί από την κατηγορία των πλανητών λέγαμε ότι πρόκειται για τον πιο απομακρυσμένο πλανήτη του ηλιακού συστήματος. Η μέση απόσταση του Πλούτωνα από τον Ήλιο είναι περίπου 40 αστρονομικές μονάδες ή 6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα και η περιφορά του γύρω απ’ αυτόν ολοκληρώνεται σε 248 γήινα χρόνια (και κάτι μήνες). Η τροχιά του Πλούτωνα είναι μια έλλειψη και το πλησιέστερο σημείο της τροχιάς του από τον Ήλιο απέχει απόσταση 4,4 δισεκατομμύρια, ενώ το πιο απομακρυσμένο σημείο περίπου 7,3 δισεκατομμύρια. Έτσι, όταν ο Πλούτωνας βρίσκεται στο πλέον απομακρυσμένο από τον ήλιο (που ονομάζεται αφήλιο), η διάμετρος του ήλιου φαίνεται πολύ μικρότερη από ένα δευτερόλεπτο της μοίρας, και φαίνεται σαν μια τελεία. Όταν ο Πλούτωνας βρίσκεται στην πλησιέστερη απόσταση (περιήλιο) η διάμετρός του φαίνεται να είναι περίπου ένα δευτερόλεπτο της μοίρας. Και στην περίπτωση αυτή κάποιος με πολύ οξυμένη όραση ίσως μπορεί να τον αντιληφθεί ως κάτι παραπάνω από ένα φωτεινό σημείο... Ο MacKenzie Burton έκανε ένα απλό διάγραμμα που δείχνει πόσο μεγάλος φαίνεται ο ήλιος από όλους τους πλανήτες: Στο σχήμα δεν περιέχεται ο Πλούτωνας ... γιατί από τον Πλούτωνα ο Ήλιος θα φαίνεται ακόμη πιο μικρότερος απ’ ότι φαίνεται από τον Ποσειδώνα! Τελικά, μερικές φορές ξεχνάμε το πόσο μεγάλο είναι το ηλιακό μας σύστημα.... Το διαστημικό σκάφος New Horizons που εκτοξεύθηκε στις αρχές του 2006, με στόχο την εξερεύνηση του Πλούτωνα, παρότι κινείται με μεγάλη ταχύτητα (15 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο - με αυτή την ταχύτητα διασχίζει κανείς τις Ηνωμένες Πολιτείες περίπου σε 5 λεπτά!), βρίσκεται ακόμα στο μέσον της απόστασης και θα φτάσει στον Πλούτωνα το 2015. Στην φωτογραφία που βρίσκεται ΣΗΜΕΡΑ - 17 Μαρτίου 2012 - το διαστημικό σκάφος New Horizons Γιατί ο Πλούτωνας δεν θεωρείται πλανήτης. http://physicsgg.wordpress.com/2011/07/21/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B8%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE/

Σε νέο πείραμα, τα νετρίνα δεν είναι ταχύτερα από το φως. Η επανάληψη του αμφιλεγόμενου πειράματος, στο οποίο τα νετρίνα βρέθηκαν να κινούνται ταχύτερα από το φως, δείχνει ότι τα φευγαλέα υποατομικά σωματίδια δεν θα ανατρέψουν τελικά τη θεωρία της Eιδικής Σχετικότητας. Η ταχύτητα των νετρίνων μετρήθηκε εκ νέου στην ίδια διαδρομή των 730 χιλιομέτρων όπου είχε πραγματοποιηθεί το αρχικό πείραμα, με την ονομασία Opera. Και σε αυτή την περίπτωση, μια δέσμη νετρίνων ταξίδεψε από το CERN, που βρίσκεται στα γαλλο-ελβετικά σύνορα, μέχρι το εργαστήριο του Γκραν Σάσο στην Ιταλία, περνώντας μέσα από εκατοντάδες χιλιόμετρα βράχου. Η ομάδα Icarus του Γκραν Σάσο έχει αναρτήσει τα νέα αποτελέσματα στην υπηρεσία προδημοσίευσης arXiv. http://arxiv.org/abs/1203.3433 «Είμαστε απόλυτα συμβατοί με την ταχύτητα του φωτός όπως τη διδαχθήκαμε στο σχολείο [...] Είμαστε πλέον 100% σίγουροι ότι η ταχύτητα του φωτός είναι η ταχύτητα των νετρίνων» δήλωσε στο BBC ο Δρ Σάντρο Τσέντρο, εκπρόσωπος της ομάδας Icarus. Πιο επιφυλακτικός εμφανίστηκε πάντως ο Σέρτζιο Μπερτολούτσι, διευθυντής ερευνών του CERN: «Αρχίζουμε να έχουμε ενδείξεις με βάση τις οποίες τα αποτελέσματα του πειράματος Opera οφείλονται σε λάθος μετρήσεις» είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η ομάδα Opera του Γκραν Σάσο σόκαρε τους φυσικούς σε όλο τον κόσμο ανακοινώνοντας, έστω και με επιφύλαξη, τα αποτελέσματα του πειράματος χρονομέτρησης. Τα νετρίνα επέμειναν να υπερβαίνουν την ταχύτητα του φωτός και στην επανάληψη του πειράματος από την ίδια ομάδα. Παρόλα αυτά, ο προκλητικός ισχυρισμός αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία, και οι ερευνητές του Icarus υπολόγισαν το Νοέμβριο ότι τα αποτελέσματα πρέπει να ήταν εσφαλμένα λόγω προβλημάτων στη χρονομέτρηση. Αυτό άρχισε να φέρνει ανακούφιση σε πολλούς θεωρητικούς φυσικούς, καθώς η υπέρβαση της ταχύτητας του φωτός θα ανέτρεπε την Ειδική Σχετικότητα του Αϊνστάιν. Η θεωρία αυτή εξετάζει την παραμόρφωση του χωροχρόνου όταν κανείς κινείται με μεγάλες ταχύτητες, και προβλέπει ότι η ταχύτητα του φωτός είναι ανεξάρτητη από την ταχύτητα του παρατηρητή. Για την ακρίβεια, η γενική σχετικότητα προβλέπει ότι ο χρόνος σταματά εντελώς όταν κανείς φτάσει την ταχύτητα των φωτονίων, τα οποία κινούνται με 299.792.458 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο στο κενό. Πάντως, για την οριστική διάψευση των αποτελεσμάτων του Opera, οι επιστήμονες σχεδιάζουν αρκετά ακόμα πειράματα: νέες δοκιμές θα πραγματοποιήσουν οι τέσσερις ομάδες που χρησιμοποιούν την ίδια δέσμη νετρίνων στο Γκραν Σάσο, καθώς και τα ανεξάρτητα εργαστήρια Fermilab στις ΗΠΑ και KEK στην Ιαπωνία. Στην φωτογραφία η άφιξη των νετρίνων καταγράφεται σε αυτόν το γιγάντιο ανιχνευτή στο Γκραν Σάσο.

«Συμπυκνωμένο» ηλιακό σύστημα. Πριν από δύο μήνες ανακαλύφθηκε ένα νέο ηλιακό σύστημα που τα πρώτα στοιχεία έδειχναν ότι είχε πολλά κοινά χαρακτηριστικά με το δικό μας. Οι επιστήμονες της NASA που το παρατηρούν αναφέρουν τώρα ότι το ΚΟΙ 961 (όπως ονομάστηκε το σύστημα) είναι «συμπυκνωμένο» αφού το μητρικό άστρο και οι πλανήτες που έχουν εντοπιστεί γύρω από αυτό κινούνται πολύ κοντά ο ένας στον άλλο. Όπως αναφέρουν, το ηλιακό σύστημα μοιάζει περισσότερο με έναν μεγάλο πλανήτη με τα φεγγάρια του όπως, παραδείγματος χάριν, ο Δίας. Το νέο σύστημα. Το ΚΟΙ 961 βρίσκεται σε απόσταση 130 ετών φωτός, στον αστερισμό του Κύκνου. Γύρω από το μητρικό άστρο έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής τρεις πλανήτες, οι δύο με μέγεθος παρόμοιο με εκείνο της Γης και ένας «αντίγραφο» του Άρη. Την ανακάλυψη του νέου πλανητικού συστήματος έκαναν επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech) χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler και το Παρατηρητήριο Keck στη Χαβάη. Το άστρο του συστήματος είναι ένας κόκκινος νάνος με μάζα έξι φορές μικρότερη από αυτή του Ήλιου. Το KOI-961 είναι λιγότερο ζεστό από τον Ήλιο και το φως που εκπέμπει έχει ερυθρή και όχι κίτρινη απόχρωση όπως του δικού μας άστρου. Οι πλανήτες. Γύρω από το άστρο έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής να κινούνται τρεις πλανήτες. Ο ΚΟΙ-961.01 έχει μέγεθος 27% μικρότερο από αυτό της Γης και ο ΚΟΙ-961.02 έχει μέγεθος 22% μικρότερο από αυτό του πλανήτη μας. Ο τρίτος πλανήτης, ο ΚΟΙ-961.03, παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον αφού έχει μέγεθος σχεδόν ίσο με αυτό του Άρη. Ο ΚΟΙ-961.03 είναι μόλις 8% μεγαλύτερος από τον Άρη και είναι ο μικρότερος σε μέγεθος πλανήτης που εντοπίζεται μακριά από το ηλιακό μας σύστημα. Με δεδομένο ότι και οι τρεις πλανήτες κινούνται πολύ κοντά στο άστρο τους οι συνθήκες που επικρατούν εκεί (υψηλή θερμοκρασία κ.α.) είναι απαγορευτικές για την παρουσία ζωής.

Έστειλαν κωδικοποιημένο μήνυμα χρησιμοποιώντας δέσμη νετρίνων. Oι άνθρωποι εφευρίσκουν συνεχώς νέους τρόπους επικοινωνίας. Τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα που μεταφέρουν τα ραδιοτηλεοπτικά σήματα σταματούν όταν συναντούν μπροστά τους μεγάλα εμπόδια. Ένα διαστημόπλοιο που βρίσκεται πίσω από τη Σελήνη χάνει την επαφή του με τη Γη, όπως και ένα υποβρύχιο που βρίσκεται πολύ βαθιά στη θάλασσα δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τη βάση του. Άραγε υπάρχουν "κύματα" που μπορούν να διασχίσουν αυτά τα εμπόδια μεταφέροντας πληροφορίες; Σε αντίθεση με τα φωτόνια της ραδιοτηλεοπτικής ακτινοβολίας που δυσκολεύονται να διασχίσουν την ύλη, τα νετρίνα μπορούν να διασχίσουν τεράστιες αποστάσεις μέσα στην ύλη χωρίς να αλληλεπιδράσουν (διασχίζουν ολόκληρη τη Γη χωρίς καμία αλληλεπίδραση!). Κάποιοι λοιπόν επιστήμονες κατάφεραν για πρώτη φορά να μεταδώσουν σήματα χρησιμοποιώντας τα νετρίνα ως φορέα της πληροφορίας. Ο ηλεκτρολόγος μηχανικός, Dan Stancil, του Πανεπιστημίου της πολιτείας βόρειας Καρολίνας, ήταν αυτός που πρότεινε την πρόσφατη δοκιμή επικοινωνίας χρησιμοποιώντας τον ανιχνευτή νετρίνων στο Fermilab που φέρει το όνομα MINERvA(Main Injector Experiment for ν-A) http://minerva.fnal.gov/ Ο 170 τόνων ανιχνευτής MINERvA σχεδιάστηκε για να μελετήσει λεπτομερώς τις αλληλεπιδράσεις των νετρίνων και όχι για να λειτουργήσει ως δέκτης «τηλεγραφικής» επικοινωνίας με νετρίνα. Όμως δεδομένου ότι ο ανιχνευτής βρίσκεται κοντά σε μία από τις πιο ισχυρές πηγές δεσμών νετρίνων στον κόσμο - επιπλέον η δέσμη είναι και παλμική, ήταν μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να δοκιμαστεί και ως δέκτης επικοινωνίας. Χρησιμοποιώντας για δυο ώρες την γραμμή παραγωγής δέσμης νετρίνων NuMI (Neutrinos at Main Injector) στο Fermilab , οι επιστήμονες κατάφεραν να δημιουργήσουν και να μεταφέρουν το μήνυμα που περιείχε τη λέξη: "νετρίνο" Χρησιμοποιώντας τον κώδικα ASCII μετέτρεψαν το μήνυμα σε μια σειρά χαρακτήρων από 0 και 1, κάπως έτσι : neutrino ≡ 0110111001100101011101010111010001110010011010010110111001101111 Ο αριθμός 1 αντιπροσωπευόταν από έναν παλμό νετρίνων και ο αριθμός 0 από την απουσία παλμού. Οι επιστήμονες του ανιχνευτή MINERvA αποκωδικοποίησαν το μήνυμα με 99 % ακρίβεια μετά από μόλις δύο επαναλήψεις του σήματος. Στη δοκιμή αυτή το μήνυμα μεταφέρθηκε σε απόσταση περίπου ενός χιλιομέτρου (τα νετρίνα στη διαδρομή τους διέσχισαν και ένα βράχο μήκους 240 μέτρων). Το ζητούμενο όμως είναι να μπορούν καλυφθούν πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις. Όπως και τα ραδιοκύματα, έτσι και οι δέσμες νετρίνων υφίστανται διασπορά. Για να μην χάνεται το «σήμα» λόγω διασποράς όταν διανύει μεγάλες αποστάσεις απαιτούνται πιο ισχυρές δέσμες νετρίνων και ακόμα πιο ισχυροί ανιχνευτές. http://www.symmetrymagazine.org/breaking/2012/03/14/scientists-successfully-communicate-via-neutrino-beam/ Διαβάστε επίσης: Τα νετρίνα ως μέσο επικοινωνίας στην αναζήτηση ευφυούς ζωής στο σύμπαν. http://physicsgg.wordpress.com/2011/01/11/%CF%84%CE%B1-%CE%BD%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CF%89%CF%82-%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%BF-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1/ Στις φωτογραφίες η διάταξη παραγωγής της δέσμης των νετρίνων και ο ανιχνευτής MINERvA.

Το Cassini χαρτογραφεί το σημαδεμένο πρόσωπο της Ρέας. Η Ρέα, ο δεύτερος μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου, αποκαλύπτεται σε υψηλή ανάλυση στις τελευταίες εικόνες που μετέδωσε η αποστολή Cassini της NASA. Περνώντας σε απόσταση 42.000 χιλιομέτρων από τη Ρέα στις 10 Μαρτίου, το σκάφος φωτογράφισε τόσο την πλευρά που κοιτάζει μονίμως τον Κρόνο όσο και την «αθέατη» πλευρά του φεγγαριού. Οι παρατηρήσεις συμπεριέλαβαν τους μεγαλύτερους σχηματισμούς στην επιφάνεια του δορυφόρου, τον κρατήρα Μαμάλντι, που έχει διάμετρο 480 χιλιόμετρα, και τον κρατήρα Τιράουα, με διάμετρο 380 χιλιόμετρα. Αποτελούμενη κυρίως από βράχο και πάγους, η ίδια η Ρέα έχει διάμετρο 1.530 χιλιόμετρα και είναι το δεύτερο μεγαλύτερο από τα περίπου 60 φεγγάρια του Κρόνου, μετά τον μυστηριώδη Τιτάνα. Ήταν ένας από τους τέσσερις δορυφόρους του Κρόνου που ανακάλυψε τον 17ο αιώνα ο αστρονόμος Τζιοβάνι Ντομένικο Κασσίνι, προς τιμήν του οποίου βαφτίστηκε η αποστολή Cassini. Στην ελληνική μυθολογία, η Ρέα ήταν παιδί του Ουρανού και της Γαίας. Ήταν επίσης σύζυγος και αδελφή του Κρόνου.

Βίντεο: 4,5 δισ. χρόνια εξέλιξης της Σελήνης σε 2,5 λεπτά. Το Lunar Reconnaissance Orbiter http://www.nasa.gov/mission_pages/LRO/main/index.html είναι ένα διαστημικό όχημα της NASA που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη από τις 23 Ιουνίου του 2009. Στις 19 Μαρτίου θα συμπληρώσει χίλιες ημέρες σε τροχιά! Για να γιορτάσει το γεγονός η NASA κυκλοφόρησε το παρακάτω βίντεο που δείχνει την ιστορία της Σελήνης:

Μετεωρολογικό δελτίο στον Δία. H NASA έδωσε στην δημοσιότητα ένα εντυπωσιακό βίντεο με γραφιστικές απεικονίσεις των καιρικών συνθηκών στον Δία. Οι επιστήμονες εξηγούν τις ομοιότητες και διαφορές στις μετεωρολογικές συνθήκες του γίγαντα του ηλιακού μας συστήματος και της Γης.

Ο Hawking θα εμφανιστεί σε επεισόδιο του «The Big Bang Τheory» H αμερικανική κωμική σειρά “The Big Bang Theory” http://physicsgg.wordpress.com/2011/11/06/h-%CE%BA%CF%89%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AC-the-big-bang-theory-%CE%B1%CF%85%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%86%CE%BF%CE%B9%CF%84%CE%B7%CF%84/ έχει ως θέμα τη ζωή δυο νεαρών φυσικών στην Καλιφόρνια. Ο διάσημος θεωρητικός φυσικός θα φιλοξενηθεί στο επεισόδιο της 5ης Απριλίου της κωμωδίας που προβάλλει το δίκτυο CBS. Ο Stephen Hawking http://physicsgg.wordpress.com/2012/01/08/%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF-stephen-hawking/ θα συναντηθεί με τον Sheldon Cooper (Jim Parsons) "για να μοιραστεί το υπέροχο μυαλό του με τον πιο ένθερμο θαυμαστή του" σύμφωνα με το CBS. Ο παραγωγός της σειράς Bill Prady δήλωσε ότι η πρόταση στον Hawking να εμφανιστεί στη σειρά είχε γίνει εδώ και καιρό, αλλά αναβαλλόταν εξαιτίας των προβλημάτων υγείας του μεγάλου φυσικού, που φέτος συμπλήρωσε τα 70 του χρόνια. Ο Hawking έχει εμφανιστεί στο παρελθόν στη χιουμοριστική σειρά "The Simpsons".

NASA: μελέτη αποκάλυψε παραμόρφωση εγκεφάλου στους αστροναύτες. Ερευνητές ανακάλυψαν στους αστροναύτες, οι οποίοι βρίσκονταν πάνω από ένα μήνα στο διάστημα, αποκλίσεις, οι οποίες μπορούν να δυσκολέψουν την διεξαγωγή περισσότερο μακροπρόθεσμων αποστολών. Ο έλεγχος των 27 αστροναυτών της NASA αποκάλυψε αλλαγές στον εγκέφαλο και στα μάτια, οι οποίες θυμίζουν τα συμπτώματα μιας σπάνιας πάθησης, η οποία προκαλείται από υψηλή ενδοκρανιακή πίεση. Οι αποκλίσεις από την κατά φύση κατάσταση ήταν πιο συχνές σε αστροναύτες, οι οποίοι βρίσκονταν σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας για μεγάλο χρονικό διάστημα.(ΠΡΟΒΛΗΜΑ!!!) Το Startram είναι ένα τρένο που θα μετακινεί ανθρώπους και φορτία έξω από τη Γη. Ομάδα ειδικών σχεδίασε ένα τρένο που θα στέλνει ανθρώπους και φορτία στο Διάστημα. Όπως υποστηρίζουν το Startram θα μπορεί να ξεκινήσει τα ταξίδια του μακριά από τη Γη σε 20 χρόνια. To Startram βασίζεται στην τεχνολογία των τρένων maglev καθώς και σε βασικές αρχές της φυσικής. Τα τρένα maglev, αιωρούνται σε μικρή απόσταση πάνω από τις ράγες χάρη σε ισχυρά μαγνητικά πεδία. Η απουσία τριβών επιτρέπει στο τρένο να αναπτύσσει μεγάλες ταχύτητες και μάλιστα αθόρυβα. Το σχέδιο του Startram περιλαμβάνει πολύ μακριά υπεραγώγιμα καλώδια που θα στέκονται στον αέρα χάρις σε μαγνητικά πεδία. Τα καλώδια θα δημιουργούν ένα διάδρομο, μια πελώρια «εικονική» ράγα αν προτιμάτε, μέσα στον οποίο θα αιωρείται ένας αεροστεγής σωλήνας. Στο εσωτερικό του σωλήνα θα κινείται το Startram με τη βοήθεια ηλεκτρομαγνητών. Το Startram σχεδίασε ομάδα ειδικών στην οποία συμμετέχει ο καθηγητής Τζέημς Πάουελ εκ των δημιουργών των τρένων maglev. Υποστηρίζουν ότι αν ξεκινήσει άμεσα η κατασκευή του τα πρώτα δρομολόγια έξω από τη Γη μπορούν να ξεκινήσουν το 2032. Οι εφαρμογές. Οπως αναφέρουν οι σχεδιαστές του το κόστος κατασκευής του Startram δεν είναι απαγορευτικό ενώ παράλληλα θα έχει αμέσως σημαντικές εμπορικές εφαρμογές. Εκτιμούν πως η δημιουργία του Startram θα κοστίσει περίπου 60 δισεκατομμύρια δολάρια. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η NASA έδειξε ενδιαφέρον για το Startram και επιστήμονες της μελέτησαν τα σχέδια και την τεχνολογία πίσω από αυτό. Οπως ανέφεραν η κατασκευή του μοιάζει εφικτή. Σύμφωνα με τους δημιουργούς του το διαστημικό τρένο δεν θα έχει μόνο τουριστική ή εμπορική διάσταση αλλά μπορεί να αποτελέσει προοδευτικά να βοηθήσει τον άνθρωπο να ταξιδέψει σε άλλους πλανήτες ή ακόμη και σε μεγάλους αστεροειδείς που διαθέτουν ορυκτό πλούτο. Οι επιστήμονες αναδημιούργησαν συνθήκες για γέννηση ζωής στο διαστρικό περιβάλλον. Γάλλοι και Γερμανοί επιστήμονες με τη βοήθεια τεχνητώς παρασκευασμένου διαστρικού πάγου αναδημιούργησαν για πρώτη φορά στο εργαστήριο συνθήκες για τη γέννηση ζωής στον πυρήνα ενός κομήτη, ανέφερε το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας. Μια ομάδα χημικών "κατόρθωσε να εντοπίσει σε ένα τεχνητό κομμάτι κομήτη 26 αμινοξέα, ενώ την ίδια στιγμή άλλες διεθνείς ομάδες ερευνητών δεν είχαν κατορθώσει να βρουν περισσότερα από τρία", εξήγησαν στο Κέντρο. Ταυτόχρονα οι επιστήμονες για πρώτη φορά ανακάλυψαν έξι διαμινοξέα (οργανικά οξέα με δύο αμινομάδες), ένα από τα οποία, όπως θεωρούν οι επιστήμονες, υπήρξε η βάση για το DNA. Παίζοντας με το νερό … στο Διάστημα! Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό κατά τη διάρκεια της αποστολής Expedition 30, http://en.wikipedia.org/wiki/Expedition_30 ο αστροναύτης και χημικός μηχανικός Don Pettit http://www.jsc.nasa.gov/Bios/htmlbios/pettit.html πειραματίστηκε με την περίεργη συμπεριφορά "λεπτών υμενίων" νερού σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.

Εντυπωσιακό γράφημα της NASA δείχνει την τρομερή πυκνότητα ενός άστρου νετρονίου. Ο αστέρας νετρονίων σχηματίζεται από τη βαρυτική κατάρρευση ενός αστέρα μεγάλης μάζας μετά από μία έκρηξη σουπερνοβα (υπερκαινοφανής) και είναι στην ουσία ο πυρήνας του άστρου που κατέρρευσε. Ως γνωστόν τα άστρα νετρονίου έχουν τρομερή πυκνότητα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες αν συλλέξουμε με ένα κουταλάκι του γλυκού ύλη από ένα άστρο νετρονίου το βάρος της θα ξεπεράσει το ένα δισεκατομμύριο τόνους! Για να καταδείξει την εκπληκτική πυκνότητα του άστρου νετρονίου η NASA δημιούργησε μια εντυπωσιακή καλλιτεχνική απεικόνιση. Πόσο μεγάλο είναι λοιπόν ένα άστρο νετρονίου με μάζα ανάλογη με αυτή της Γης; Όπως δείχνει η απεικόνιση της NASA ένα τέτοιο άστρο θα μπορούσε να χωρέσει μέσα… στο Μανχάταν. Τα στελέχη της NASA αναφέρουν ότι η απεικόνιση βοηθά τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τα άστρα νετρονίου.

Ευρωπαϊκός δορυφόρος «κοιτά» στα έγκατα της Γης. Για πρώτη φορά οι επιστήμονες κατάφεραν να «χαρτογραφήσουν» με υψηλή ανάλυση και λεπτομέρεια το σύνορο ανάμεσα στον φλοιό της Γης και στο βαθύτερο στρώμα του μανδύα, που μεσολαβεί μέχρι τον πυρήνα, χρησιμοποιώντας την εξ ύψους βοήθεια του δορυφόρου GOCE του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Το σύνορο, που ονομάζεται και «όριο Μόχο» (από τη συντόμευση του ονόματος του κροάτη γεωφυσικού 'Αντρια Μοχορόβισιτς, ο οποίος πρώτος το εντόπισε το 1909), βρίσκεται σε βάθος 10 έως 70 χιλιομέτρων και οριοθετεί την αρχή του μανδύα, προσδίδοντας ξεχωριστές ιδιότητες στα πετρώματά του σε σχέση με αυτά του φλοιού. Ο κροάτης επιστήμονας είχε υποθέσει την ύπαρξη της συνοριακής ασυνέχειας μεταξύ φλοιού-μανδύα βασιζόμενος στην ξεχωριστή ταχύτητα των σεισμικών κυμάτων που παράγουν οι επιφανειακοί σεισμοί. Οι ερευνητές αξιοποίησαν τις μετρήσεις βαρύτητας του δορυφόρου GOCE που εκτοξεύθηκε το 2009 και περιφέρεται γύρω από τον πλανήτη μας σε ύψος περίπου 255 χλμ., την χαμηλότερη τροχιά από οποιονδήποτε άλλο επιστημονικό-ερευνητικό δορυφόρο. Ο δορυφόρος είναι σε θέση να καταγράψει και τις παραμικρές αποκλίσεις στη γήινη βαρύτητα, πράγμα που επιτρέπει στους επιστήμονες να υπολογίσουν (να «χαρτογραφήσουν») με μεγαλύτερη λεπτομέρεια από κάθε άλλη φορά τις σχεδόν ανεπαίσθητες διαφορές στη βαρυτική έλξη που παρατηρούνται στα διαφορετικά σημεία του πλανήτη, ανάλογα με το αν αφορούν οροσειρές, πεδιάδες ή βαθιές θαλάσσιες τάφρους. Αυτή η ικανότητα του δορυφόρου να ανιχνεύει και τις παραμικρές αυξομειώσεις του γήινου βαρυτικού πεδίου τού επιτρέπει να «βλέπει» μέσα στη Γη και να βγάζει συμπεράσματα για την ανομοιογενή κατανομή της μάζας στο εσωτερικό του πλανήτη μας. Η ανομοιογένεια αυτή οφείλεται στη διαφορετική πυκνότητα των πετρωμάτων πάνω και κάτω από το σύνορο Μόχο. Ο φλοιός έχει μικρότερη γενικά πυκνότητα σε σχέση με τον υποκείμενο μανδύα και εφόσον η αλλαγή στην πυκνότητα αντανακλά την αλλαγή στην μάζα των πετρωμάτων, με τον τρόπο αυτό μπορεί να «χαρτογραφηθεί» το σύνορο, όπως δήλωσε η επικεφαλής της έρευνας δρ Ντανιέλε Σαμπιέτρο του Πολυτεχνείου του Μιλάνου, σύμφωνα με το BBC. Ο νέος παγκόσμιος «χάρτης» δείχνει ότι το βάθος του συνόρου Μόχο είναι μεγαλύτερο κάτω από τα μεγάλα βουνά και μικρότερο κάτω από τους ωκεανούς. Από γεωλογική πλευρά, το σύνορο βρίσκεται εκεί όπου τα πιο γνώριμα επιφανειακά βασαλτικά και γρανιτικά πετρώματα παραχωρούν τη θέση τους στους λεγόμενους περιδοτίτες, οι οποίοι σπάνια φαίνονται πάνω στη Γη. Η καλύτερη μελέτη της συνοριακής ασυνέχειας Μόχο θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση της κίνησης των τεκτονικών πλακών και του τρόπου που τα επιφανειακά πετρώματα αργά ανακυκλώνονται στο εσωτερικό της Γης, προτού βγουν ξανά στην επιφάνεια. Επίσης ο νέος «χάρτης» μπορεί να βοηθήσει στις έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο διεθνώς. Ο φλοιός του πλανήτη μας, πάνω στον οποίο ζούμε, αποτελεί λιγότερο από το 1% του συνολικού όγκου του. Μέχρι σήμερα, όλες οι γνώσεις μας για τα βαθύτερα γεωλογικά στρώματα του μανδύα και του πυρήνα, δεν βασίζονται σε άμεση έρευνα και παρατήρηση, αλλά σε έμμεσες γνώσεις, που βασίζονται σε δύο βασικά «εργαλεία»: την ανάλυση κίνησης των σεισμικών κυμάτων και στις αλλαγές της βαρύτητας στο εσωτερικό της Γης.

Οι πρώτοι εξωπλανήτες που ανακαλύφθηκαν ήταν γύρω από ένα άστρο νετρονίων – Θα μπορούσαν όμως να φιλοξενούν ζωή; Το 1991, ραδιοσήματα από το πάλσαρ PSR B1257 12 που βρίσκεται στον αστερισμό της Παρθένου, οδήγησαν τον Alexander Wolszczan καθηγητή της Αστρονομίας και Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας, στην ανακάλυψη των πρώτων πλανητών έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Ο Wolszczan χρησιμοποίησε τότε το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο του κόσμου Arecibo στο Πουέρτο Ρίκο, για να συλλάβει τα ραδιοκύματα που προέρχονταν από ένα μακρινό και μικροσκοπικό άστρο νετρονίων στον αστερισμό της Παρθένου, κάπου 10.000 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Οι μετρήσεις αυτές τον βοήθησαν να καθορίσει ότι δύο από τους πλανήτες του άστρου είναι παρόμοιοι σε μάζα με τη Γη και ο άλλος παρόμοιος με τη μάζα της Σελήνης. Μέχρι την ανακάλυψη του Wolszczan, οι μόνοι γνωστοί πλανήτες βρίσκονταν στο ηλιακό μας σύστημα. Οι πλανήτες που βρήκε ο Wolszczan πιθανώς δεν υποστηρίζουν ζωή, επειδή το μικρό πάλσαρ τους βομβαρδίζει με μια θανάσιμη ακτινοβολία. Το αστέρι νετρονίων που ανακάλυψε ο Wolszcan είναι ό,τι απέμεινε από μια έκρηξη σουπερνόβα – με μια μάζα μεγαλύτερη από του ήλιου η οποία συμπιέζεται σε μια ακτίνα 10 χιλιομέτρων και με πυκνότητα 100 τρισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από ένα συνηθισμένο στερεό. Η ακτινοβολία που εκπέμπουν τα άστρα νετρονίων είναι εκθετικά πιο φωτεινή από ένα επίγειο λέιζερ και τα μαγνητικά πεδία τους είναι εκατομμύρια φορές πιο ισχυρά από αυτά που δημιουργούνται στη Γη. Τέλος η βαρύτητα τους είναι κατά 1.000 δισεκατομμύρια φορές ισχυρότερη από της Γης. Το αστέρι νετρονίων PSR B1257 12 ακτινοβολεί λίγο φως, αλλά εκπέμπει διαπεραστικές ακτίνες-Χ, ενώ εκτινάσσει ανέμους σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Οι αστρονόμοι νιώθουν αμηχανία στο πώς βρίσκεται εκεί πέρα αυτό το πλανητικό σύστημα. Αλλά πιστεύουν ότι το προγενέστερο αστέρι (από το οποίο γεννήθηκε το πάλσαρ) είχε το δικό του σύστημα πλανητών πριν από τη φάση της σουπερνόβα. Οι τρεις πλανήτες που παρέμειναν εκεί υπήρχαν σε εξωτερικές τροχιές, ενδεχομένως με μορφές ζωής που θα είχαν εξαφανιστεί από την απρόσμενη έκρηξη του σουπερνόβα. Ο φυσικός του Cambridge, Martin Rees, δείχνει ότι θα μπορούσε ενδεχομένως η ζωή να εξελιχθεί ακόμα και στο ίδιο άστρο νετρονίων, ως ένας «υπερ-πυκνός μικροσκοπικός οργανισμός, που όμως να ελέγχεται από πυρηνικές δυνάμεις και με ένα μεταβολισμό πολύ ταχύτερο από ότι η συνηθισμένη ζωή που βασίζεται στη χημεία. Ας σημειωθεί ότι οι δυο πιο απομακρυσμένοι πλανήτες από το πάλσαρ έχουν περίπου το μέγεθος της Γης. Πιθανότατα μπορεί να φτάνουν στους πλανήτες ακτίνες με φορτισμένα σωματίδια από το πάλσαρ, κάνοντας έτσι το νυχτερινό ουρανό τους να φωτίζεται σαν το δικό μας Βόρειο Σέλας. Από εκείνη την ιστορική ανακάλυψη-ορόσημο, έχουν ανακαλυφθεί κάπου 170 εξωηλιακοί πλανήτες γύρω από αστέρια που καίνε πυρηνικά καύσιμα. Οι πλανήτες που εντοπίστηκαν από τον Wolszczan εξακολουθούν να είναι οι μόνοι γύρω από ένα νεκρό άστρο. Επίσης, αυτοί μπορεί να είναι μέρος της δεύτερης γενιάς των πλανητών, με την πρώτη γενιά να έχει καταστραφεί όταν το άστρο τους έγινε σουπερνόβα, και με τα υλικά από αυτήν να φτιάχτηκαν οι πλανήτες της δεύτερης γενιάς. Η ανακάλυψη από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer ενός δίσκου σκόνης και υλικών γύρω από ένα πάλσαρ θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει την απαρχή ενός ομοίως "αναγεννημένου" πλανητικού συστήματος. Έτσι δεν είναι και τόσο παράδοξα, που το 1973 ο αστρονόμος Φρανκ Ντρέικ (που έβγαλε τη φημισμένη εξίσωση Drake) πρότεινε ότι η ευφυής ζωή θα μπορούσε να κατοικήσει πάνω στα αστέρια νετρονίων, γεγονός που ενέπνευσε τον συγγραφέα βιβλίων επιστημονικής φαντασίας Robert Forward να γράψει το βιβλίο Αυγό του Δράκου (Dragon’s Egg), στο οποίο ανέπτυσσε τη θεωρία του Drake ότι τέτοια πλάσματα θα είναι μικροσκοπικά. Πηγή: Daily Galaxy Η εικόνα δείχνει το πάλσαρ PSR J1846-0258, το πιο φωτεινό λευκό σημείο στο κέντρο της, να περιβάλλεται από το νεφέλωμα σε μπλε χρώμα. Σε πράσινο χρώμα είναι ένα κέλυφος από αέριο, απομεινάρι του άστρου που εξερράγη και άφησε πίσω του το άστρο νετρονίων.

Ένας μετεωρίτης έσπασε τη στέγη ενός σπιτιού στο Όσλο. Μία νορβηγική οικογένεια βρήκε ένα κομμάτι του μετεωρίτη που έσπασε τη στέγη του σπιτιού της στο Όσλο,- γράφει η εφημερίδα Verdens Gang. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το πέτρωμα βάρους 585 γραμμαρίων θα μπορούσε να είναι μέρος του μετεωρίτη, ο οποίος πετούσε πάνω από τη Νορβηγία την 1η Μαρτίου. Πρόκειται για ένα αρκετά σπάνιο πέτρωμα που ονομάζεται breccia (κροκαλοπαγές), που αποτελείται από συγκολλημένα θραύσματα ενός ή μερικών πετρωμάτων.

«Κλειδί» για την ανάπτυξη των ΗΠΑ η επένδυση στο Διάστημα. Την ανάγκη να αναβιώσει το διαστημικό όνειρο στις ΗΠΑ παρουσιάζει σε νέο του βιβλίο ο Αστροφυσικός Νιλ Ντεγκράς Τάισον, διευθυντής του Πλανηταρίου Χέιντεν της Νέας Υόρκης. Στο βιβλίο του, ο δρ. Τάισον καλεί την ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ να διπλασιάσει τον προϋπολογισμό της NASA, υποστηρίζοντας ότι οι διαστημικές φιλοδοξίες μίας χώρας συμβαδίζουν με τη μακροπρόθεσμη οικονομική της επιτυχία. Για να στηρίξει τη θέση του αυτή, ο δρ. Τάισον υπενθυμίζει ότι αν και το αμερικανικό διαστημικό πρόγραμμα έχει χάσει την παλιά του αίγλη, οι επενδύσεις, που οδήγησαν στα διαστημικά ταξίδια βρίσκουν σήμερα πρακτικές εφαρμογές σε κάθε τομέα, από την ιατρική μέχρι και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Για το λόγο αυτό, ο δρ. Τάισον στηρίζει τη χρηματοδότηση προγράμματος επανδρωμένης αποστολής στον Άρη. «Η επιστημονική και τεχνολογική καινοτομία αποτελούν τις κινητήριες δυνάμεις της αυριανής οικονομίας. Το βιβλίο μου είναι ένας μεγάλος λυγμός για τη χαμένη αίγλη του διαστημικού προγράμματος και μία υπενθύμιση της σημασίας του», λέει ο δρ. Τάισον. Ερωτηθείς αν η σημερινή Αμερική θα ήταν ικανή να ευνοήσει την εμφάνιση των νέων Στιβ Τζομπς και Μπιλ Γκέιτς, ο δρ. Τάισον λέει: «Σκεφτείτε ότι ο Τζομπς και ο Γκέιτς ήταν 14 και 15 χρονών όταν η NASA προσεδαφίσθηκε στη Σελήνη. Δεν πρέπει να υποτιμούμε τη δύναμη του εντυπωσιασμού στις ηλικίες αυτές. Η κύρια ώθηση πρέπει, όμως, να προέλθει από το κράτος. Αναγνωρίζω τη συμβολή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στη διαστημική εξερεύνηση, όπως βλέπουμε και με τις προσπάθειες του Ρίτσαρντ Μπράνσον της Virgin Galactic και του Μπερτ Ρούταν με το SpaceShipOne, η αξιόπιστη και συστηματική διαστημική εξερεύνηση απαιτεί, όμως, κρατική εμπλοκή. Το ταξίδι του Κολόμβου και αυτό του Μαγγελάνου, παρότι διέθεταν χορηγούς, ήταν κρατικές αποστολές». Aσφαλείς οι αστροναύτες από την ηλιακή καταιγίδα. Σε επιφυλακή βρίσκονται οι επιστήμονες και οι διαστημικές υπηρεσίες που παρακολουθούν την εξέλιξη της ηλιακής καταιγίδας η οποία εκδηλώθηκε στις αρχές της εβδομάδας. Η ηλιακή έκλαμψη που σημειώθηκε την Τρίτη και προκάλεσε την καταιγίδα ήταν η ισχυρότερη των τελευταίων ετών και οι ειδικοί φοβούνται τις πιθανές επιπτώσεις της. Αν και μεγάλος όγκος φορτισμένων σωματιδίων έχει πλησιάσει τη Γη, εντούτοις μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής δεν είχαν αναφερθεί (σοβαρά) προβλήματα στις τηλεπικοινωνίες και στα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας που επηρεάζονται από το φαινόμενο. Επίσης η NASA ανακοίνωσε ότι ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός δεν αντιμετωπίζει ούτε αναμένεται να αντιμετωπίσει κάποιο κίνδυνο και μάλιστα δεν είναι καν απαραίτητο να τεθούν σε λειτουργία οι μηχανισμοί προστασίας που διαθέτει για τέτοιες περιπτώσεις. Το μοναδικό «θύμα» του φαινομένου είναι μέχρι στιγμής το Venus Express, το σκάφος της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA) που μελετά την Αφροδίτη. Η ESA έκανε γνωστό ότι η έκλαμψη «τύφλωσε» για λίγη ώρα ορισμένα από τα όργανα του σκάφους. Το φαινόμενο βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη και σύμφωνα με τους ειδικούς ο συναγερμός θα λήξει την Κυριακή όταν υπολογίζεται ότι θα έχει πλέον «καταλαγιάσει» η έντασή του. . Προχωρά η υλοποίηση του αμερικανικού «φράχτη» κατά των διαστημικών σκουπιδιών. H εταιρεία αεροδιαστημικών και οπλικών συστημάτων Lockheed Martin παρέδωσε στην πολεμική αεροπορία το πρωτότυπο του Space Fence («Διαστημικός Φράχτης), ενός συστήματος που θα παρακολουθεί εκατοντάδες χιλιάδες διαστημικά σκουπίδια, από τα οποία κινδυνεύουν οι δορυφόροι και οι διαστημικές αποστολές. Τα επίγεια ραντάρ του συστήματος, ανακοίνωσε η εταιρεία, http://www.lockheedmartin.com/us/news/press-releases/2012/march/0306-ms2-space-fence-radar-prototype-tracking-orbiting-objects.html μπορούν να παρακολουθούν πολύ μικρότερα αντικείμενα σε σχέση με το Σύστημα Παρακολούθησης που χρησιμοποιεί η αεροπορία εδώ και 50 χρόνια. «Το Space Fence θα ανιχνεύει, θα παρακολουθεί και θα καταλογογραφεί πάνω από 200.000 τροχιακά αντικείμενα» αναφέρει ο Στιβ Μπρους της Lockheed Martin, αντιπρόεδρος του Space Fence. Στην πραγματικότητα, όμως, ο αριθμός των σκουπιδιών που περιφέρονται γύρω από τη Γη -από εγκαταλειμμένους δορυφόρους μέχρι χρησιμοποιημένα εξαρτήματα πυραύλων είναι πολύ μεγαλύτερος. Σύμφωνα με την ESA, την ευρωπαϊκή υπηρεσία διαστήματος, τα αντικείμενα με διάμετρο άνω του ενός εκατοστού είναι πάνω από 600.000. Η πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ, εξάλλου, εκτιμά ότι το 95% των αντικειμένων που κινούνται σε τροχιά είναι σκουπίδια και όχι λειτουργικοί δορυφόροι. Ακόμα και αντικείμενα σε μέγεθος κόκκου άμμου μπορούν να προκαλέσουν βλάβες σε διαστημικά σκάφη λόγω της υψηλής τους ταχύτητας. Και ο κίνδυνος δεν είναι μόνο θεωρητικός: o Διεθνής Διαστημικός Σταθμός έχει χρειαστεί αρκετές φορές να διορθώσει την τροχιά του για να αποφύγει σκουπίδια, ενώ το 2009 ένας τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος Iridium συγκρούστηκε με ανενεργό σοβιετικό δορυφόρο με ταχύτητα 25.000 χιλιομέτρων την ώρα. Η σύγκρουση εκτιμάται ότι παρήγαγε εκατοντάδες νέα διαστημικά σκουπίδια. Το δίκτυο των 200 επίγειων ραντάρ που υλοποιεί η Lockheed Martin λειτουργεί σε μικρά μήκη κύματος και ως εκ τούτου μπορεί να εντοπίζει σχετικά μικρά αντικείμενα, διαμέτρου λίγων εκατοστών. Τα διαστημικά σκουπίδια παρακολουθεί επίσης με ραντάρ και τηλεσκόπια το Παρατηρητήριο Τροχιακών Συντριμμιών της NASA και η αντίστοιχη υπηρεσία της ESA. Το Space Fence αναμένεται να κοστίσει συνολικά γύρω στα 3,5 δισ. δολάρια. Η Lockheed Martin ανέπτυξε το πρωτότυπο με χρηματοδότηση 107 εκατ. δολαρίων και ελπίζει να εξασφαλίσει συμβόλαιο για την επόμενη φάση του προγράμματος. Η Κίνα ετοιμάζεται για την εκτόξευση του πρώτου επανδρωμένου διαστημοπλοίου. Η Κίνα σχεδιάζει μέσα στα πλησιέστερα πέντε χρόνια να εκτοξεύσει 100 διαστημικούς πυραύλους και να τοποθετήσει σε τροχιά 100 δορυφόρους,- ανακοίνωσε η Εθνική Υπηρεσία Διαστήματος στη Σύνοδο της Πανκινέζικης Συνέλευσης των Λαϊκών Αντιπροσώπων. Το 2011 η Κίνα πραγματοποίησε19 εκτοξεύσεις - κατά μία περισσότερη από τις ΗΠΑ, και βγήκε στη δεύτερη θέση μετά τη Ρωσία ως προς τον αριθμό των εκτοξεύσεων πυραύλων. Το 2012 η Κίνα σκοπεύει να τοποθετήσει σε τροχιά 30 δορυφόρους, συμπεριλαμβανομένου και του επανδρωμένου διαστημοπλοίου Shénzhōu-9, το οποίο, όπως αναμένεται, να μεταφέρει την πρώτη αποστολή στο κινεζικό διαστημικό σταθμό Tiāngōng-1.

Επτά ελληνίδες επιστήμονες μιλούν για τη διαδρομή τους και συμβουλεύουν τους νέους που αρχίζουν τη ζωή τους κοιτάζοντας... ψηλά. Με τον ερχομό του 2012 η ελληνική αστρονομική κοινότητα είχε την ικανοποίηση να δει δύο διακεκριμένες συναδέλφους να βραβεύονται από την Αμερικανική Αστρονομική Εταιρεία (American Astronomical Society, AAS). Η Χρύσα Κουβελιώτου, που ασχολείται με Αστροφυσική Υψηλών Ενεργειών, πήρε το βραβείο Ντάνι Χάινεμαν (Dannie Heineman), το οποίο συναπονέμεται από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Φυσικής (American Institute of Physics, AIP) και την AAS. Η Λία Αθανασούλα, που ασχολείται με Γαλαξιακή Δυναμική, πήρε το βραβείο Μπράουερ (Brouwer), το οποίο απονέμεται από τον Τομέα Δυναμικής Αστρονομίας της AAS. Υπάρχουν όμως και πολλές άλλες ελληνίδες αστρονόμοι που διαπρέπουν στο εξωτερικό. Με την ευκαιρία των βραβεύσεων και της Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας, που γιορτάζεται στις 8 Μαρτίου, επτά ελληνίδες αστρονόμοι της Διασποράς μιλούν στο ΒΗΜΑScience για τη ζωή τους, την επιστήμη τους και τα όνειρά τους και δίνουν τη γνώμη τους σε όσους σκέπτονται να ακολουθήσουν μεταπτυχιακή καριέρα. Πέρα από τη Χρύσα Κουβελιώτου, που εργάζεται στο κέντρο Μάρσαλ της NASA, και τη Λία Αθανασούλα, που εργάζεται στο Αστεροσκοπείο της Μασσαλίας, οι υπόλοιπες πέντε είναι οι: Αθηνά Κουστένη (Πλανητολογία, Αστεροσκοπείο Meudon, Παρίσι), Βίκυ Καλογερά (Αστροφυσική Υψηλών Ενεργειών, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Northwestern, ΗΠΑ), Δήμητρα Ρηγοπούλου (Αστρονομία Υπερύθρου, Πανεπιστήμιο Οξφόρδης), Ευανθία Χατζημηνάογλου (Ενεργοί Γαλαξιακοί Πυρήνες, Ευρωπαϊκό Αστεροσκοπείο του Νότου, ESO) και Βάσω Παυλίδου (Αστροφυσική Υψηλών Ενεργειών, Ινστιτούτο Ραδιοαστρονομίας Max Planck, Βόννη). Και οι πέντε έχουν δεχθεί πολλές τιμητικές διακρίσεις, ιδίως οι δύο πρώτες που είναι και επιστημονικά ωριμότερες. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τέσσερις από τις επτά έχουν τίτλους σπουδών από το ΑΠΘ: οι τρεις (Καλογερά, Χατζημηνάογλου, Παυλίδου) πτυχίο Φυσικής και η τέταρτη (Αθανασούλα) διδακτορικό δίπλωμα. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=447649

Τα νετρίνα μπορούν να εξηγήσουν την χαμένη αντιύλη του σύμπαντος. Τα νετρίνα που παράγονται σε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα στην Κίνα αλλάζουν τη γεύση τους πιο γρήγορα από το αναμενόμενο. Το αποτέλεσμα αυτό σημαίνει ότι οι φυσικοί σύντομα μπορούν να εξηγήσουν γιατί το σύμπαν είναι γεμάτο με ύλη, αντί για μια ακτινοβολία χωρίς κανένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Κάθε νετρίνο ή αντινετρίνο έρχεται σε τρεις γεύσεις: ηλεκτρονίου, μιονίου και ταυ. Καθώς ταξιδεύουν μέσα στο χώρο, τα σωματίδια αυτά μπορούν να μετατρέψουν τη γεύση τους από τη μία μορφή στην άλλη. Αυτή η ικανότητα μετατροπής της γεύσης μετριέται με τρεις παραμέτρους, που ονομάζονται ανάμειξη γωνιών: θ12, θ23 και θ13. Μέχρι πρόσφατα, μόνο οι δύο πρώτες γωνίες ανάμειξης είχαν μετρηθεί. Στη συνέχεια, τον Ιούνιο του περασμένου έτους, το πείραμα T2K στην Ιαπωνία εντόπισε νετρίνα μιονίου να μετατρέπονται σε νετρίνα ηλεκτρονίων, παρέχοντας προκαταρκτικές εκτιμήσεις για το θήτα13. Αλλά οι παρατηρήσεις στο πείραμα T2K εξαρτώνται από άλλες γωνίες ανάμειξη. "Έτσι, ήταν δύσκολο να εντοπίσουμε μια μοναδική τιμή για το θ13”, λέει ο Kam-Luk Biu στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ. Τώρα, ερευνητές στο πείραμα νετρίνων του αντιδραστήρα Daya Bay, στη νότια Κίνα, κατάφεραν ακριβώς αυτό. Το πείραμα Daya Bay παρακολουθεί αντινετρίνα ηλεκτρονίων που παράγονται από έξι πυρηνικούς αντιδραστήρες στο Daya Bay. Χρησιμοποιήθηκαν για αυτό τον σκοπό δύο σετ ανιχνευτών: το ένα τοποθετήθηκε μερικές εκατοντάδες μέτρα από τους αντιδραστήρες, και το άλλο σε μια απόσταση 2 χιλιομέτρων. Οι πιο απομακρυσμένοι ανιχνευτές είδαν λιγότερα αντινετρίνα ηλεκτρονίων από ότι οι κοντινοί ανιχνευτές, διότι, όπως ταξιδεύουν συνέβησαν μερικές αλλαγές στις άλλες γεύσεις αντινετρίνων, που οι ανιχνευτές δεν μπορούσαν να δουν. Μεγαλύτερη από την αναμενόμενη. Η διαφορά εξαρτάται κυρίως από τον παράγοντα θ13, εξηγεί ο Luk, εκπρόσωπος για το πείραμα. Το αποτέλεσμά τους είχε ανακοινωθεί στις 8 Μαρτίου σε ένα σεμινάριο στο Ινστιτούτο Φυσικής Υψηλής Ενέργειας στο Πεκίνο. "Τελικά γνωρίζουμε το μέγεθος του θ13. Δεν είναι τόσο μικρό όσο νομίζαμε παλιά." "Το αποτέλεσμα είναι τεράστιο," πιστεύει ο Francis Halzen του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον και επικεφαλής του Τηλεσκοπίου Νετρίνων IceCube στο Νότιο Πόλο. Το αποτέλεσμα σημαίνει ότι οι φυσικοί μπορεί πλέον να κάνουν πειράματα για να διαπιστώσουν αν τα νετρίνα συμπεριφέρονται διαφορετικά από τα αντινετρίνα – κάτι που θα ήταν δύσκολο αν το θ13 ήταν μικρό. Τέτοια πειράματα θα μπορούσαν να μας δώσουν ενδείξεις ως προς το γιατί το σύμπαν είχε μια προτίμηση στην ύλη κι όχι στην αντιύλη λίγες στιγμές μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Χωρίς μια τέτοια προκατάληψη, όλη η ύλη θα είχε εξαϋλωθεί από την αντιύλη σε ακτινοβολία. "Το θ13 είναι τόσο μεγάλο όσο θα μπορούσαμε να ελπίζουμε για ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα, που σίγουρα βάζει τη Φυσική Νετρίνων πολύ μπροστά," λέει ο Halzen. "Γνωρίζουμε τώρα ότι μπορούμε να προχωρήσουμε στο επόμενο σύνορο της φυσικής." Πηγή: New Scientist Στην φωτογραφία το εσωτερικό του κυλινδρικού ανιχνευτή αντινετρίνο προτού γεμίσει με καθαρό υγρό σπινθηριστή, που βοηθά να αποκαλύπτονται οι αλληλεπιδράσεις αντινετρίνων με τις πολύ εξασθενημένες λάμψεις φωτός που εκπέμπουν. Ευαίσθητοι φωτοπολλαπλασιαστές βρίσκονται στα τοιχώματα του ανιχνευτή, έτοιμοι να ενισχύσουν και να καταγράψουν τις αποκαλυπτικές στιγμιαίες λάμψεις.

Οι αρχέγονες μαύρες τρύπες μπορεί να υπήρχαν πριν από τη Μεγάλη Έκρηξη λένε μερικοί κοσμολόγοι Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2011, θα μπορούσαν οι αρχέγονες μαύρες τρύπες, οι πρώτες δομές αυτού του τύπου στο Σύμπαν, δεν έχουν παραχθεί μετά το Big Bang, αλλά, μάλλον, πριν από αυτό. Εάν αποδειχθεί η ιδέα αυτή σωστή τότε θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά όλη την σύγχρονη κοσμολογία.Όμως, δεν υπάρχει περίπτωση να έχει παραχθεί κάτι πριν από το Big Bang και να υπάρχει ακόμα, δεδομένου ότι στη Μεγάλη Έκρηξη ξεκίνησε ολόκληρο το σύμπαν, άρα και τα πάντα μέσα σε αυτό. Για πολλά χρόνια μια τέτοια πρόταση – ότι δηλαδή υπήρχε κάτι μέσα σε αυτό το Σύμπαν πριν από 13,75 δισεκατομμύρια χρόνια – θα ήταν επιστημονικά βλασφημία. Ωστόσο, σε πιο πρόσφατες εποχές, οι κοσμολόγοι άρχισαν να ερευνούν πολλά ερωτήματα που δεν είχαν προηγουμένως ληφθεί υπόψη. Ένα από αυτά ασχολείται με το αν είναι δυνατό ή όχι μια αρχέγονη μαύρη τρύπα να επιβίωσε του κύκλου Μεγάλη Έκρηξη – Μεγάλη Σύνθλιψη. Η Μεγάλη Σύνθλιψη είναι ένα από τα προτεινόμενα πεπρωμένα του Σύμπαντος. Στην ουσία, αναφέρει ότι η τρέχουσα επιταχυνόμενη διαστολή του Κόσμου κάποτε θα σταματήσει, και στη συνέχεια θα αντιστραφεί με μια συστολή του Κόσμου. Όταν θα συμβεί αυτό, μετά από πολλά δισεκατομμύρια χρόνια, όλα θα καταρρεύσουν πίσω σε ένα μόνο σημείο. Ορισμένοι θεωρητικοί αστροφυσικοί προτείνουν ότι αυτός ο κύκλος επαναλαμβάνεται συνεχώς, όπου τα γεγονότα Big Bang και Big Crunch εναλλάσσονται εδώ και τρισεκατομμύρια χρόνια. Το ερώτημα που προκύπτει λοιπόν είναι, μπορεί οι αρχέγονες μαύρες τρύπες (PBH) να επιβιώσουν σε αυτές τις μεταβάσεις; Ο κοσμολόγος Alan Coley στο Πανεπιστήμιο Dalhousie και ο συνάδελφός του Bernard Carr, στο Πανεπιστήμιο Queen του Λονδίνου, πιστεύουν ότι αυτό είναι δυνατό να συμβεί. Ωστόσο, οι δομές αυτές πρέπει να έχουν σχετικά μικρή μάζα, που να κυμαίνεται από μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια κιλά έως περίπου τη μάζα του Ήλιου μας. Η βάση αυτής της υπόθεσης βασίζεται στο γεγονός ότι το Σύμπαν περιστασιακά διαπνέεται από εκρήξεις ακτίνων γάμμα (GRB), των οποίων η προέλευση είναι έως τώρα άγνωστη. Ορισμένοι κοσμολόγοι πιστεύουν ότι αυτά τα συμβάντα προκαλούνται από αρχέγονες μαύρες τρύπες όταν ‘ξεμένουν’ από ενέργεια, και έτσι πεθαίνουν. Ακόμα κι αν μπορεί να επιβιώσει μια τέτοια μαύρη τρύπα (PBH) στις οικουμενικές αυτές μετενσαρκώσεις, η επιστημονική ομάδα παραδέχεται ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος ελέγχου πάνω σε αυτή την πρόταση.Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει μέθοδος που να μπορεί να εφαρμοστεί στις PBH για να καθοριστεί εάν είναι γηραιότερες από την εκτιμώμενη ηλικία του σημερινού Σύμπαντος. Ιδέες όπως αυτή έχουν μια μεγάλη δυναμική για την ενημέρωση άλλων μελετών. Ακόμη και αν αποδειχθεί ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ψευδής υπόθεση, θα μπορεί να εμπνεύσει άλλες έρευνες που ίσως φανούν χρήσιμες αργότερα. Πηγή: Daily Galaxy