Δροσος Γεωργιος

Σκοτώθηκε σε ατύχημα με αλεξίπτωτο πλαγιάς ο κασκαντέρ που έκανε ελεύθερη πτώση από το Διάστημα. Ο Φέλιξ Μπαουμγκάρτνερ είχει γίνει διάσημος για τα εκπληκτικά του ρεκόρ σε εξαιρετικά επικίνδυνα εγχειρήματα. Ο Αυστριακός αλεξιπτωτιστής και κασκαντέρ Φέλιξ Μπαουμγκάρτνερ τον Οκτώβριο του 2012 έγινε διεθνώς γνωστός επειδή κατέρριψε ταυτόχρονα τρία παγκόσμια ρεκόρ πηδώντας από ένα αερόστατο 38 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη στα σύνορα της Γης με το Διάστημα. Ο Μπαουμγκάρτνερ έχασε τη ζωή του σε ηλικία 56 σε ατύχημα με αλεξίπτωτο πλαγιάς στην κεντρική Ιταλία.Ο «ατρόμητος Φέλιξ« όπως ήταν το παρατσούκλι του εξαιτίας των πολλών εξαιρετικά επικίνδυνων εγχειρημάτων που πραγματοποιούσε έχασε την Πέμπτη τον έλεγχο του αλεξίπτωτου πάνω από το Πόρτο Σαντ’ Ελπίντιο στην κεντρική περιοχή Marche της Ιταλίας και έπεσε στο έδαφος κοντά στην πισίνα ενός ξενοδοχείου. Δεν έχει γίνει ακόμη νεκροψία στον άτυχο αλεξιπτωτιστή και οι πρώτες εκτιμήσεις αναφέρουν ότι πιθανώς αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα υγείας κατά τη διάρκεια της πτήση και είτε έχασε τις αισθήσεις του είτε το πρόβλημα αυτό δεν του επέτρεψε να διατηρήσει τον έλεγχο αλεξίπτωτου. Στην ιστορική του πτώση από την στρατόσφαιρα ο Μπαουμγκάρτνερ έσπασε το φράγμα του ήχου χωρίς να βρίσκεται στο εσωτερικό σκάφους, πέφτοντας σε ελεύθερη πτώση με ταχύτητα έως 1,342 χιλιόμετρα την ώρα. Οι άλλες δύο επιδόσεις του στο ίδιο εγχείρημα ήταν το παγκόσμιο ρεκόρ ύψους για επανδρωμένη πτήση αεροστάτου και της πτώσεως με αλεξίπτωτο από το μεγαλύτερο ύψος.Το 1999 ο Μπάουμγκάρτνερ πέτυχε το πρώτο του παγκόσμιο ρεκόρ, αυτό για την υψηλότερη πτώση με αλεξίπτωτο από κάποιο κτήριο ή άλλη σταθερή δομή (BASE jump), πέφτοντας από έναν από τους Πύργους Πετρόνας στην Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας. Τον Ιούλιο του 2003 εξασφάλισε μία ακόμη πρωτιά διασχίζοντας με πλάγια πτώση τη Μάγχη, χρησιμοποιώντας μία ειδικής κατασκευής πτέρυγα (SKYRAY) από ανθρακονήματα.Ο Μπαουμγκάρτνερ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που έπεσε από την ολοκληρωμένη γέφυρα του Μιγιό στη Γαλλία, στις 27 Ιουνίου 2004. Στις 12 Δεκεμβρίου 2007 έγινε ο πρώτος άνθρωπος που έπεσε από το παρατηρητήριο του 91ου ορόφου του τότε υψηλότερου ολοκληρωμένου ουρανοξύστη στον κόσμο, του Ταϊπέι 101 στην Ταϊβάν. Στιγμιότυπο από την ελεύθερη πτώση του Μπαουμγκάρτνερ από την στρατόσφαιρα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1983232/skotothike-se-atychima-me-alexiptoto-plagias-o-kaskanter-poy-ekane-eleytheri-ptosi-apo-to-diastima/

Ανακαλύφθηκε νεογέννητος εξωπλανήτης που τον «ξεφλουδίζει» το μητρικό του άστρο (βίντεο) Εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο εντόπισε διαστημικό τηλεσκόπιο. Ένας εξωπλανήτης που βρίσκεται ακόμη σε βρεφική ηλικία χάνει την ατμόσφαιρά του με ραγδαίο ρυθμό, μετατρεπόμενος από ένα γίγαντα παρόμοιο με τον Δία με πυκνή ατμόσφαιρα σε έναν μικρό, άγονο κόσμο, σύμφωνα με νέα μελέτη που βασίζεται σε δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου ακτίνων Chandra της NASA.Ο εξωπλανήτης με την ονομασία TOI 1227 b βρίσκεται σε τροχιά γύρω από έναν ερυθρό νάνο περίπου 330 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Περιστρέφεται πολύ κοντά στο άστρο του σε απόσταση μικρότερη του 1/5 από αυτή που απέχει ο Ερμής από τον Ήλιο. Ο πλανήτης είναι μόλις 8 εκατομμυρίων ετών — σχεδόν χίλιες φορές νεότερος από τη Γη. Είναι ο δεύτερος νεότερος εξωπλανήτης που έχουμε εντοπίσει ποτέ με τη μέθοδο της διάσχισης μπροστά από το άστρο του (transit).Όμως, το άστρο του παρά το ότι είναι πιο μικρό και πιο ψυχρό από τον Ήλιο μας εκπέμπει ισχυρές ακτίνες Χ, τις οποίες ο πλανήτης δέχεται απευθείας λόγω της εγγύτητας. Το αποτέλεσμα είναι η ταχεία διάβρωση της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι σε περίπου 1 δισεκατομμύριο χρόνια, ο TOI 1227 b θα έχει χάσει όλη του την ατμόσφαιρα, δηλαδή μάζα ίση με δύο φορές της Γης, καταλήγοντας σε έναν… γυμνό πλανήτη. «Είναι σχεδόν αδιανόητο να φανταστεί κανείς τι περνά αυτός ο πλανήτης. Η ατμόσφαιρά του απλώς δεν μπορεί να αντέξει τη δόση ακτινοβολίας Χ που λαμβάνει από το άστρο του» δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Ατίλα Βάργκα από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ρότσεστερ (RIT). Ο πλανήτης που έτσι και αλλιώς λόγω της εγγύτητας του με το άστρο του ήταν σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα μπορούσε να αναπτύξει συνθήκες ευνοϊκές στη ζωή τώρα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι δεν θα μπορέσει ποτέ να υποστηρίξει τη ζωή.Παρότι έχει πιθανώς μάζα παρόμοια με αυτή του Ποσειδώνα, η διάμετρός του είναι τριπλάσια, πλησιάζοντας αυτή του Δία. Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι αυτό το «φούσκωμα» οφείλεται στην έντονη ακτινοβολία, η οποία θερμαίνει και διαστέλλει την ατμόσφαιρα. Σύμφωνα με υπολογιστικά μοντέλα, ο πλανήτης χάνει μάζα ίση με ολόκληρη την ατμόσφαιρα της Γης κάθε 200 χρόνια. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1983094/anakalyfthike-neogennitos-exoplanitis-poy-ton-xefloydizei-to-mitriko-toy-astro-vinteo/

Ανακαλύφθηκε ένας «κοσμικός μονόκερος» στο γαλαξία μας. Πρόκειται για ένα άγνωστο τύπο διαστημικού σώματος που πονοκεφαλιάζει με τις ιδιότητες του τους επιστήμονες. Χρησιμοποιώντας τα προηγμένα ραδιοτηλεσκόπια αστρονόμοι ανακάλυψαν ένα περιστρεφόμενο νεκρό άστρο τόσο σπάνιο, παράξενο και μοναδικό, που το αποκάλεσαν «κοσμικό μονόκερο». Οι μοναδικές ιδιότητες αυτού του αντικειμένου, που ονομάζεται CHIME J1634+44, αμφισβητούν την υπάρχουσα κατανόηση που έχουμε για τα περιστρεφόμενα νεκρά άστρα και τα περιβάλλοντά τους.Το CHIME J1634+44, επίσης γνωστό ως ILT J163430+445010 (J1634+44), ανήκει σε μια κατηγορία αντικειμένων που ονομάζονται άστρα Αστέρια με Περιοδικές Ραδιομεταβατικές Εκπομπές Μεγάλης Περιόδου (Long Period Radio Transients – LPTs). Οι LPTs είναι ένας νέος και μυστηριώδης τύπος ουράνιου σώματος, που εκπέμπει ραδιοκύματα με εκρήξεις που επαναλαμβάνονται σε χρονικές κλίμακες από λεπτά έως και ώρες κάτι που είναι σημαντικά πιο αργό από τις εκπομπές των κλασικών πάλσαρ που είναι τα ταχύτατα περιστρεφόμενα υπολείμματα άστρων τα οποία σαρώνουν το Σύμπαν με δέσμες ακτινοβολίας καθώς περιστρέφονται.Αλλά όσο παράξενα κι αν είναι όλα τα LPTs, το CHIME J1634+44 ξεχωρίζει ακόμα περισσότερο. Όχι μόνο είναι το λαμπρότερο LPT που έχει παρατηρηθεί ποτέ, αλλά είναι και το πιο πολωμένο. Επιπλέον, οι παλμοί της ακτινοβολίας του φαίνεται να είναι ιδιαίτερα συγχρονισμένοι και «χορογραφημένοι».Και αυτό που πραγματικά κάνει το CHIME J1634+44 μοναδικό, είναι το εξής: είναι το μόνο LPT που έχουν παρατηρήσει ποτέ οι αστρονόμοι του οποίου η περιστροφή επιταχύνεται.«Θα μπορούσατε να αποκαλέσετε το CHIME J1634+44 “μονόκερο” ακόμη και ανάμεσα σε άλλα LPTs. Οι εκρήξεις φαίνεται να επαναλαμβάνονται είτε κάθε 14 λεπτά είτε κάθε 841 δευτερόλεπτα — αλλά υπάρχει και μια δεύτερη, ξεχωριστή περίοδος των 4206 δευτερολέπτων (δηλαδή 70 λεπτών), που είναι ακριβώς πέντε φορές μεγαλύτερη. Πιστεύουμε πως και οι δύο περίοδοι είναι πραγματικές και ότι πιθανότατα πρόκειται για ένα σύστημα όπου κάτι περιστρέφεται γύρω από ένα αστέρι νετρονίων» αναφέρει ο Φενγκκιου Άνταμ Ντονγκ του Αστεροσκοπείου Green Bank, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Η ομάδα ανακάλυψε τα ασυνήθιστα χαρακτηριστικά του CHIME J1634+44 χρησιμοποιώντας: το ραδιοτηλεσκόπιο Green Bank, το Very Large Array (VLA), το καναδικό πείραμα CHIME (Canadian Hydrogen Intensity Mapping Experiment) ειδικό στο εντοπισμό ταχέων ραδιοεκρήξεων και πάλσαρ, το διαστημικό τηλεσκόπιο Swift και άλλο εξοπλισμό της NASA Το αντικείμενο ανακαλύφθηκε ταυτόχρονα και από μια άλλη ομάδα αστρονόμων του ASTRON, του Ολλανδικού Ινστιτούτου Ραδιοαστρονομίας, χρησιμοποιώντας το ραδιοτηλεσκόπιο LOFAR (Low Frequency Array).Ενώ η ομάδα του Ντόνγκ πιστεύει πως στο κέντρο του CHIME J1634+44 υπάρχει ένα αστέρι νετρονίων, η ομάδα του ASTRON με επικεφαλής την αστρονόμο Σανέ Μπλουτ το αποκαλεί J1634+44 και θεωρεί πως είναι λευκός νάνος. Ωστόσο, και οι δύο ομάδες συμφωνούν απόλυτα στο πόσο παράξενο και μοναδικό είναι αυτό το LPT. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1983537/anakalyfthike-enas-kosmikos-monokeros-sto-galaxia-mas/

Πυκνώνει το μυστήριο για τα γιγάντια «μπαλόνια» στο κέντρο του γαλαξία μας (βίντεο) Πρόκειται για δύο φυσαλίδες που συνδέονται με τη τεράστια μαύρη τρύπα που υπάρχει εκεί. Το 2010 το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi είχε εντοπίσει ένα εντυπωσιακό αλλά μυστηριώδες φαινόμενο στο κέντρο του γαλαξία μας. Δύο γιγάντιες φυσαλίδες εκτείνονται σε αντίθετες πλευρές από το κέντρο του γαλαξία εκεί όπου βρίσκεται ο Τοξότης Α*, η τεράστια μαύρη τρύπα του γαλαξία μας. Νέες παρατηρήσεις στις φυσαλίδες αυτές προκαλούν νέα ερωτηματικά και πονοκεφάλους στους επιστήμονες.Αυτές οι τεράστιες δίδυμες φυσαλίδες από υπέρθερμο πλάσμα αναπτύσσονται εδώ εκατομμύρια χρόνια. Σήμερα εκτείνονται σε 50,000 έτη φωτός από άκρη σε άκρη δηλαδή έχουν το μισό μήκος του γαλαξία μας. Οι δομές αυτές αποτελούνται από σωματίδια υψηλής ενέργειας και από την πρώτη στιγμή της ανακάλυψης τους οι επιστήμονες προσπαθούν να διαπιστώσουν την προέλευση τους. Ερευνητική ομάδα χρησιμοποιώντας το ραδιοτηλεσκόπιο Green Bank στη Δυτική Βιρτζίνια των ΗΠΑ ανακάλυψε κάτι απρόσμενο σε αυτές τις φυσαλίδες. Γιγάντιες μάζες ψυχρού αερίου υδρογόνου κρύβονται μέσα σε αυτό το εξαιρετικά θερμό περιβάλλον γεγονός κάτι που θεωρείται επιστημονικά παράδοξο. Οι ψυχρές νεφώσεις υδρογόνου κατάφεραν να επιβιώνουν μέσα σε φυσαλίδες πλάσματος που είναι ακραία θερμές. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι νεφώσεις αυτές είναι υπολείμματα πολύ μεγαλύτερων δομών που εκτοξεύτηκαν από το γαλαξιακό κέντρο πριν εκατομμύρια χρόνια.«Σκεφτείτε το σαν να ρίχνετε ένα παγάκι σε βραστό νερό: ένα μικρό λιώνει αμέσως, αλλά ένα μεγάλο διαρκεί περισσότερο, ακόμα κι αν διαβρώνεται σταδιακά» αναφέρει ο Ρόνγκμον Μπορντολόι φυσικός στο Πανεπιστήμιο Πολιτείας της Βόρειας Καρολίνας επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal Letters» υποδηλώνει ότι η κεντρική μαύρη τρύπα του Γαλαξία μας ίσως εξερράγη με σφοδρότητα πιο πρόσφατα απ’ ό,τι νομίζαμε.Οι φυσαλίδες αυτές (γνωστές και ως Fermi Bubbles) αποτελούν σημάδια παλαιότερης δραστηριότητας του Τοξότη Α* που η μάζα του υπολογίζεται ότι είναι 4,3 εκατ. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Η παρουσία ψυχρών νεφών σε ένα τόσο καυτό περιβάλλον προκαλεί ερωτήματα για το πώς σχηματίστηκαν και πώς επιβιώνουν.Αυτές οι φυσαλίδες είναι απίστευτα καυτές, με το πλάσμα που τις αποτελεί να φτάνει θερμοκρασίες περίπου ενός εκατ. βαθμών Κελσίου. Οι επιστήμονες που μελετούν τις φυσαλίδες αυτές εκτιμούν ότι σχηματίστηκαν από μια αρχαία, βίαιη έκρηξη του Τοξότη Α*. Τότε δύο πίδακες ύλης εκτοξεύτηκαν ταυτόχρονα πάνω και κάτω από το γαλαξιακό επίπεδο, παρασύροντας και διασκορπίζοντας κοντινή ύλη στο Διάστημα.Τα ψυχρά νέφη υδρογόνου μπορεί να είναι υπολείμματα αυτής της διασκορπισμένης ύλης. Εντοπίστηκαν με το ραδιοτηλεσκόπιο Green Bank και έχουν μέγεθος από 13 έως 91 έτη φωτός, δηλαδή πολλαπλάσιο του ηλιακού μας συστήματος. «Για να έχουν επιβιώσει σε ένα τόσο εχθρικό περιβάλλον, θα πρέπει να ήταν πολύ μεγαλύτερες όταν αρχικά παγιδεύτηκαν από τις φυσαλίδες. Κανονικά, αυτές οι νεφώσεις δεν θα έπρεπε να έχουν επιβιώσει τόσο πολύ. Κι όμως υπάρχουν και αυτό λειτουργεί σαν ένα ‘ρολόι’ για εμάς: η επιβίωσή τους υποδηλώνει ότι η μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας εξερράγη μόλις πριν λίγα εκατομμύρια χρόνια. Σε κοσμική κλίμακα, αυτό είναι σαν ανοιγοκλείσιμο του ματιού» λέει ο Μπορντολόι.Ο εντοπισμός των ψυχρών νεφών στις φυσαλίδες μειώνει σημαντικά την ηλικία που πιστεύαμε ότι έχουν. Υποδηλώνει ότι το γαλαξιακό μας κέντρο ήταν πιο ενεργό πρόσφατα απ’ όσο νομίζαμε. Ενισχύει τη θεωρία ότι η μαύρη τρύπα εκρήγνυται σποραδικά όταν καταρρέει μέσα της μεγάλη ποσότητα ύλης. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1982632/pyknonei-to-mystirio-gia-ta-gigantia-mpalonia-sto-kentro-toy-galaxia-mas-vinteo/

Η Δανία ανακοίνωσε ότι προχωρά στην κατασκευή του ισχυρότερου κβαντικού υπολογιστή στον κόσμο. Νέα φάρμακα και νέα υλικά θα είναι τα πρώτα «κέρδη» από τη χρήση του συστήματος. Η Δανία ανακοίνωσε επένδυση ύψους 80 εκατομμυρίων ευρώ στο πλαίσιο της δημιουργίας του ισχυρότερου κβαντικού υπολογιστή στον κόσμο. Το φιλόδοξο αυτό εγχείρημα στοχεύει σε σημαντικές ανακαλύψεις στον τομέα της ιατρικής και της έρευνας υλικών.Ο υπολογιστής θα ξεκινήσει με 50 λογικά qubits, αριθμός που αν επιτευχθεί θα αποτελεί ρεκόρ και ταυτόχρονα ορόσημο στον τομέα των κβαντικών υπολογιστών. Ένας κβαντικός υπολογιστής 50 λογικών qubits θα μπορούσε να επιτρέψει αναλύσεις και προσομοιώσεις σε μοριακό επίπεδο, επιταχύνοντας την ανακάλυψη φαρμάκων ή την ανάπτυξη νέων υλικών.Στην κβαντική υπολογιστική, το qubit (κβαντικό bit) είναι η βασική μονάδα πληροφορίας — παρόμοια με το κλασικό bit, αλλά πολύ πιο ισχυρό χάρη στις κβαντικές ιδιότητες. Το bit μπορεί να έχει τιμή είτε 0 είτε 1. Το Qubit μπορεί να βρίσκεται σε κατάσταση 0, 1 ή και τα δύο ταυτόχρονα κάτι που ονομάζεται υπέρθεση. Τα qubits αξιοποιούν δύο βασικές κβαντικές ιδιότητες: · Υπέρθεση (Superposition): Ένα qubit μπορεί να είναι ταυτόχρονα σε περισσότερες από μία καταστάσεις (0 και 1). · Εμπλοκή (Entanglement): Δύο ή περισσότερα qubits μπορούν να συνδεθούν έτσι ώστε η κατάσταση του ενός να επηρεάζει ακαριαία το άλλο, ανεξάρτητα από την απόσταση.Αυτές οι ιδιότητες επιτρέπουν στους κβαντικούς υπολογιστές να εκτελούν πολλαπλούς υπολογισμούς ταυτόχρονα, κάνοντάς τους εξαιρετικά ισχυρούς για συγκεκριμένες εφαρμογές (όπως η ανάλυση μεγάλων αριθμών ή η προσομοίωση μορίων). Τα αποκαλούμενα «λογικά qubits» αποτελούν μια εξελιγμένη μορφή των (απλών) qubits και έχουν μηχανισμό επιδιόρθωσης λαθών με αποτέλεσμα να κάνουν επεξεργασία κβαντικών πληροφοριών στο μέγιστο επίπεδο αξιοπιστίας.Ο νέος κβαντικός υπολογιστής θα ονομαστεί Magne, εμπνευσμένος από τη σκανδιναβική μυθολογία, όπου ο Magne είναι γιος του Θορ και φημίζεται για τη τεράστια δύναμή του. Το όνομα αντανακλά τις υπερφυσικές υπολογιστικές δυνατότητες του υπολογιστή που θα απαιτούσαν εκατομμύρια χρόνια για να εκτελεστούν από συμβατικούς υπολογιστές.Το έργο χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Novo Nordisk Foundation ένα μη κερδοσκοπικό οργανισμό συνδεδεμένος με τη φαρμακευτική εταιρεία Novo Nordi και το κρατικά ελεγχόμενο Ταμείο Εξαγωγών και Επενδύσεων της Δανίας (EIFO). Η Microsoft συμμετέχει προσφέροντας το λογισμικό, καθώς έχει το μεγαλύτερο εργαστήριο κβαντικής τεχνολογίας στη Δανία. Η Atom Computing θα κατασκευάσει το φυσικό σύστημα του υπολογιστή.« Με 50 λογικά qubits αρχίζει να επιτυγχάνεται ‘κβαντικό πλεονέκτημα’. Με 100 λογικά qubits ξεκινά η λύση επιστημονικών προβλημάτων. Με μερικές εκατοντάδες αρχίζει η πραγματική πρόοδος στη χημεία και με 1.000 λογικά qubits λύνεις τα πάντα. Σύμφωνα με τον Τζέησον Ζάντερ αντιπρόεδρος της Microsoft. Η κατασκευή του συστήματος ξεκινά το φθινόπωρο. Ο υπολογιστής αναμένεται να είναι λειτουργικός μέχρι το τέλος του 2026. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1983085/i-dania-anakoinose-oti-prochora-stin-kataskeyi-toy-ischyroteroy-kvantikoy-ypologisti-ston-kosmo/

Τα φυτά μιλούν στα έντομα και εκείνα ανταποκρίνονται αναλόγως. Αποκαλύφθηκε ένα άγνωστο σύστημα επικοινωνίας χλωρίδας και πανίδας. Τα τελευταία χρόνια νέες μελέτες αποκαλύπτουν άγνωστες μέχρι σήμερα εντυπωσιακές ιδιότητες και ικανότητες των φυτών σε διάφορα πεδία και επίπεδα. Ερευνητές στο Ισραήλ υποστηρίζουν ότι εντόπισαν αποδείξεις ότι τα φυτά και τα έντομα αλληλεπιδρούν μέσω του ήχου ανοίγοντας ένα νέο παράθυρο στη μελέτη της ηχητικής επικοινωνίας στη φύση.Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση eLife αναφέρει ότι οι θηλυκές «ψυχές των λαχανικών» εντοπίζουν τα υπερηχητικά σήματα κινδύνου που εκπέμπουν οι τοματιές όταν αφυδατώνονται και χρησιμοποιούν αυτήν την πληροφορία για να αποφασίσουν πού θα εναποθέσουν τα αυγά τους. Αυτές οι πεταλούδες συνήθως γενούν τα αυτά τους στις ντοματιές, ώστε να βρίσκουν τροφή οι κάμπιες τους αφού εκκολαφθούν.Η έρευνα διενεργήθηκε από τη Ρία Σέλτζερ και τον Γκάι Ζερ Εσέλ, στα εργαστήρια του Γιόσι Γιοβέλ και της Λίλακ Χαντάνι στη Σχολή Επιστημών Ζωής του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ. «Αποκαλύψαμε την πρώτη απόδειξη ηχητικής αλληλεπίδρασης μεταξύ ενός φυτού και ενός εντόμου» ανέφεραν στην ανακοίνωσή τους.Η έρευνα βασίστηκε σε προηγούμενες μελέτες της ίδιας ομάδας που είχε διαπιστώσει ότι τα φυτά εκπέμπουν υπερήχους όταν στρεσάρονται. Η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη γεωργία και τον έλεγχο των παρασίτων, προσφέροντας νέες δυνατότητες στη διαχείριση της υγείας των καλλιεργειών και των εντόμων μέσω του ήχου.Οι ήχοι που εκπέμπουν τα φυτά δεν είναι εντός του φάσματος της ανθρώπινης ακοής. Πολλά έντομα όμως, καθώς και ορισμένα θηλαστικά, όπως οι νυχτερίδες, τους ακούν. Στη μελέτη τους, οι ερευνητές παρουσίασαν στις θηλυκές πεταλούδες δύο υγιείς ντοματιές: η μία ήταν «σιωπηλή», η άλλη ήταν εφοδιασμένη με ένα ηχείο που έπαιζε ήχους που είχε εκπέμψει ένα φυτό που διψούσε για νερό. Τα έντομα προτίμησαν τη σιωπηλή ντοματιά, κάτι που υποδηλώνει ότι χρησιμοποίησαν αυτήν την πληροφορία για να βρουν τα καλύτερα σημεία για να γεννήσουν τα αυγά τους.Περαιτέρω πειράματα επιβεβαίωσαν ότι οι «ψυχές» επέλεγαν τις ντοματιές συγκεκριμένα από τον ήχο – και μόνο από ήχους που προέρχονταν από φυτά. «Εδώ, είδαμε ότι υπάρχουν ζώα ικανά να βγάλουν νόημα από αυτούς τους ήχους. Πιστεύουμε ότι αυτή είναι μόνο η αρχή. Πολλά ζώα μπορεί να ανταποκρίνονται σε διαφορετικά φυτά», είπε η Χαντάνι. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1981995/ta-fyta-miloyn-sta-entoma-kai-ekeina-antapokrinontai-analogos/

To James Webb αποκρυπτογράφησε τα νέφη κοσμικής σκόνης που «αγκαλιάζουν» ετοιμοθάνατα άστρα. Πρόκειται για υλικό που ενσωματώνεται σε νέα άστρα και φωτίζεται αυτή η κρίσιμη κοσμική διεργασία. Λίγα 24ωρα μετά την επέτειο για την έναρξη της λειτουργίας του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb ομάδα αστρονόμων δημοσιεύει τα ευρήματα της μελέτης που έκανε με το πανίσχυρο τηλεσκόπιο σε νέφη σκόνης που περιβάλλουν άστρα τα οποία βρίσκονται στο τελικό στάδιο της ζωής τους. Η έρευνα αυτή μπορεί να βοηθήσει να καταλάβουμε από πού προέρχεται η τεράστια ποσότητα κοσμικής σκόνης η οποία αργότερα συμβάλλει στη δημιουργία νέων άστρων.Οι αστρονόμοι επικεντρώθηκαν σε έναν τύπο γηρασμένων άστρων που ονομάζονται άστρα Wolf-Rayet. Πρόκειται για τεράστια άστρα που έχουν καταναλώσει το υδρογόνο τους και βρίσκονται κοντά στο τέλος της ζωής τους έτοιμα να καταστραφούν σε εκρήξεις σουπερνόβα. Κατά τη διάρκεια αυτής της έκρηξης, τα στοιχεία που δημιουργήθηκαν στο εσωτερικό τους διασκορπίζονται στο Διάστημα και τελικά ενσωματώνονται σε νέα άστρα σε μια διαδικασία εμπλουτισμού με την οποία εξελίχθηκε το Σύμπαν μετά την γέννηση του πριν από περίπου 14 δισ. έτη.Αυτό κάνει τα άστρα Wolf-Rayet πολύ σημαντικά στον κύκλο ζωής και θανάτου των άστρων. «Τα άστρα Wolf-Rayet είναι στην ουσία πολύ εξελιγμένα και μαζικά άστρα που δεν περιέχουν πια καθόλου υδρογόνο. Έχουν χάσει το υδρογόνο από τα εξωτερικά τους στρώματα και καίνε ήλιο στον πυρήνα τους, κάτι που σημαίνει ότι πλησιάζουν στο τέλος της ζωής τους» εξηγεί ο Νόελ Ρίτσαρντσον καθηγητής στο αμερικανικό πανεπιστήμιο Embry Riddle Aeronautical University, επικεφαλής της μελέτης. Οι άνεμοι Καθώς αυτά τα άστρα πεθαίνουν, εκπέμπουν ισχυρούς αστρικούς ανέμους. Αν υπάρχει ένα άλλο κοντινό μεγάλο άστρο οι άνεμοι αυτοί συμπυκνώνονται και σχηματίζουν κελύφη από σκόνη άνθρακα. Μέχρι τώρα, τέτοια κελύφη είχαν παρατηρηθεί μόνο γύρω από το άστρο WR-140. Όμως η ερευνητική ομάδα μελέτησε άλλα τέσσερα συστήματα άστρων Wolf-Rayet και βρήκαν ότι και αυτά έχουν παρόμοια κελύφη σκόνης.«Όχι μόνο είδαμε ότι η σκόνη σε αυτά τα συστήματα επιβιώνει για πολύ καιρό και ταξιδεύει προς το Διάστημα αλλά ανακαλύψαμε ότι αυτό δεν είναι κάτι μοναδικό συμβαίνει και σε άλλα παρόμοια άστρα» λέει ο Ρίτσαρντσον. Η επέκταση των παρατηρήσεων σε πέντε συστήματα άστρων Wolf-Rayet αντί για μόνο ένα αποτελεί σημαντικό βήμα για την κατανόηση αυτών των γηρασμένων άστρων.«Επιβεβαιώσαμε ότι βλέπουμε το ίδιο μοτίβο από κελύφη σκόνης που είχαμε δει και γύρω από το WR-140 και σε άλλα συστήματα. Οι παρατηρήσεις αυτές δείχνουν ότι η σκόνη που παράγουν τα άστρα Wolf-Rayet μπορεί να επιβιώσει, παρά τις δύσκολες συνθήκες στο διάστημα γύρω τους» αναφέρει ο αστρονόμος Ράιαν Λάου από το NOIRLab και μέλος της ερευνητικής ομάδας. Το γεγονός ότι αυτή σκόνη που αποτελείται κατά βάση από άνθρακα μπορεί να επιβιώσει για αιώνες ίσως αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε για τα «δομικά υλικά» των νέων άστρων.«Πού πηγαίνει αυτή η σκόνη; Θέλουμε να μάθουμε ποια ακριβώς είναι η χημική της σύσταση. Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να πάρουμε φάσματα, δηλαδή να αναλύσουμε τη σύνθεση των κόκκων σκόνης, τις φυσικές τους ιδιότητες, ώστε να καταλάβουμε πώς συμβάλλουν χημικά στο διαστρικό περιβάλλον» λέει ο Λάου. Εικόνα του άστρου Wolf Rayet 140 όπως την κατέγραψε το James Webb https://www.naftemporiki.gr/techscience/1981037/to-james-webb-apokryptografise-ta-nefi-kosmikis-skonis-poy-agkaliazoyn-etoimothanata-astra/

Σκοτεινή ύλη μέσα στο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Παρότι υπάρχουν πολλά στοιχεία για την σκοτεινή ύλη από την αστροφυσική και την κοσμολογία, η σωματιδιακή της φύση παραμένει εντελώς άγνωστη. Τα πειράματα άμεσης ανίχνευσης παρέχουν μια σημαντική διερεύνηση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ σκοτεινής και συνηθισμένης ύλης. Αυτά τα πειράματα συνήθως τοποθετούνται υπόγεια για να αποφευχθούν οι κοσμικές ακτίνες και είναι καλά θωρακισμένα για να ελαχιστοποιηθεί το υπόβαθρο. Έτσι δεν είναι ευαίσθητα στην σκοτεινή ύλη που έχει ασθενείς ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις με τη συνηθισμένη ύλη, η οποία θα διασκορπιζόταν ή θα επιβραδυνόταν σημαντικά από την ατμόσφαιρα, τον γήινο φλοιό ή και το μαγνητικό πεδίο της Γης, πριν φτάσει στον υπόγειο ανιχνευτή. Ένα τέτοιο είδος σκοτεινής ύλης θα μπορούσε να ανιχνευθεί πολύ ευκολότερα στο διάστημα. Εκεί στόχευε μια ομάδα ερευνητών, αναζητώντας τα σημάδια σωματιδίων σκοτεινής ύλης που βρίσκονται μέσα (κυριολεκτικά) στο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb.Από την εκτόξευσή του το 2021, το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb έχει παρατηρήσει όχι μόνο γαλαξίες στα πέρατα του ορατού Σύμπαντος, αλλά και τον πλησιέστερο αστρικό μας γείτονα, τον Εγγύτατο του Κενταύρου. Ο Peizhi Du από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν το James Webb για να αναζητήσουν αντικείμενα που βρίσκονται ακόμη πιο κοντά. Αναλύοντας φαινομενικά «κενές» εικόνες βαθμονόμησης, η ομάδα αναζήτησε σημάδια σκοτεινής ύλης μέσα στο ίδιο το τηλεσκόπιο. Μη βρίσκοντας κανένα ίχνος, οι ερευνητές έθεσαν περιορισμούς στην ύπαρξη σκοτεινής ύλης που αλληλεπιδρά έντονα με την συνηθισμένη ύλη.Ο Du και οι συνάδελφοί του εξέτασαν έναν προτεινόμενο τύπο σκοτεινής ύλης το οποίο αλληλεπιδρά με ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια κανονικής ύλης. Η ισχύς αυτής της αλληλεπίδρασης είναι τάξεις μεγέθους ασθενέστερη από την ηλεκτρομαγνητική αλληλεπίδραση, αλλά εξακολουθεί να είναι αρκετά μεγάλη ώστε να εμποδίζει τη διέλευση των «σκοτεινών» σωματιδίων μέσα από την ατμόσφαιρα της Γης. Επομένως, αναμένεται ότι ένα τέτοιο είδος σωματιδίων σκοτεινής ύλης, σαν τα υποθετικά μιλιφορτισμένα σωματίδια που δεν προβλέπονται από το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων, θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να εντοπιστούν χρησιμοποιώντας επίγεια πειράματα. Αντ’ αυτού, τα διαστημικά όργανα προσφέρουν μια πολλά υποσχόμενη εναλλακτική λύση.Η ομάδα ανέλυσε εικόνες που λήφθηκαν ενώ ο φασματογράφος της εγγύς υπέρυθρης ακτινοβολίας του James Webb ήταν καλυμμένος. Με αυτόν τον τρόπο οι ερευνητές μπορούσαν να χαρακτηρίσουν τον θόρυβο του οργάνου. Ακόμα κι έτσι, αν και ο αισθητήρας προστατεύτηκε από εξωτερικά φωτόνια, τα pixel μπορούσαν ακόμα να καταγράψουν κοσμικές ακτίνες και εσωτερικά παραγόμενη ακτινοβολία. Ο Du και οι συνάδελφοί του φιλτράρισαν αυτά τα συμβάντα με την ελπίδα να βρουν ένα υπολειμματικό σήμα που προκαλείται από σωματίδια σκοτεινής ύλης. Η απουσία ενός τέτοιου σήματος αποδεικνύει ότι αυτή η μορφή σκοτεινής ύλης δεν συνεισφέρει περισσότερο από 0,4% στο σύνολο του σύμπαντος. πηγές: 1. JWST Looks Within for Dark Matter – https://physics.aps.org/articles/v18/s105 2. Direct constraints on strongly interacting dark matter from the James Webb Space Telescope – https://arxiv.org/abs/2412.13131

Το Πείραμα του Εμπεδοκλή. Πριν από 2500 χρόνια, οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούσαν ότι φυσώντας με το στόμα τους δημιουργούσαν τον αέρα, και νόμιζαν ότι ο άνεμος ήταν η ανάσα των θεών. Η ιδέα του αέρα ως στατικού αλλά αόρατου υλικού που γεμίζει τον χώρο, τους ήταν αδιανόητη. Το πείραμα με τον «κλέφτη νερού», του φυσικού φιλοσόφου Εμπεδοκλή, ήταν το πρώτο καταγεγραμμένο πείραμα που αποδείκνυε ότι ο αέρας υπήρχε ακόμη και απουσία ανέμου, ότι αυτός ο αέρας καταλάμβανε χώρο και μπορούσε επιπλέον να ασκήσει δύναμη από μόνος του.Οι κολοκύθες την εποχή του Εμπεδοκλή, χρησιμοποιούνταν συχνά για την μεταφορά νερού. Άνοιγες τρύπες στο κάτω μέρος και μια τρύπα στο πάνω μέρος, όπου μπορούσες να βάλεις το δάχτυλό σου. Αυτή η διάταξη, γνωστή ως κλέφτης νερού (ή κλεψύδρα), βυθιζόταν στο νερό μέχρι να γεμίσει και κλείνοντας με το δάκτυλο την πάνω τρύπα μετέφεραν το νερό όπου ήθελαν και στη συνέχεια βγάζοντας το δάχτυλο από την πάνω τρύπα, επέτρεπαν το νερό να εξέλθει.Αυτό ήταν αρκετά εντυπωσιακό. Τι συμβαίνει λοιπόν; Πρέπει να υπάρχει κάτι που πιέζει προς τα πάνω το νερό, στις τρύπες του πυθμένα, και το εμποδίζει να διαφύγει προς τα κάτω. Αλλά όταν δεν υπάρχει άνεμος, δεν φαίνεται να υπάρχει απολύτως τίποτα εκεί. Οπότε τι θα μπορούσε να είναι; Πρέπει να είναι ο αέρας που καταλαμβάνει χώρο και ασκεί δύναμη. Παρότι δεν μπορούμε να τον δούμε, ξέρουμε ότι πρέπει να είναι εκεί γιατί παρατηρούμε τις επιπτώσεις του. Έτσι απέδειξε ο Εμπεδοκλής ότι ο αέρας καταλαμβάνει χώρο, ότι μπορεί να ασκήσει μια δύναμη και ότι υπάρχει ακόμη και απουσία ανέμου.Εννοείται πως ο Εμπεδοκλής δεν γνώριζε τα πάντα, π.χ. ότι ο αέρας αποτελούνταν από μικρά συστατικά σωματίδια – μόρια – που ασκούσαν πίεση, ότι αυτή είναι ανάλογη της πυκνότητας και της θερμοκρασίας, ή τους νόμους της υδροστατικής πίεσης κλπ. Άλλωστε, στο έργο του Περί Φύσης, ο Εμπεδοκλής επιχειρεί να εξηγήσει την αναπνοή συγκρίνοντάς την με τον τρόπο λειτουργίας του «κλέφτη νερού», αλλά αποτυγχάνει.Αυτό που έκανε ο Εμπεδοκλής ήταν ότι προσπάθησε (όπως και οι άλλοι προσωκρατικοί φιλόσοφοι) να εξηγήσει τον κόσμο με το μυαλό του και την παρατήρηση. Εφάρμοσε την επιστημονική διαδικασία: πρότεινε ένα μοντέλο που σε σχέση με τα άλλα μοντέλα της εποχής του, ήταν πιο επιτυχημένο, διότι επαληθευόταν από την παρατήρηση, τις μετρήσεις και τα πειράματα. Μια σύγχρονη εκδοχή του «κλέφτη νερού». Η εικόνα είναι από το βιβλίο του Carl Sagan, «Cosmos» (σελ. 179) , στο οποίο περιγράφεται το πείραμα του Εμπεδοκλή Ο Carl Sagan εξηγεί το πείραμα του Εμπεδοκλή πηγή: https://bigthink.com/starts-with-a-bang/scientists-possibility-god/

Εκτοξεύτηκε το νέο πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού κουβαλώντας μαζί του επικίνδυνα για τον άνθρωπο βακτήρια (βίντεο) Θα πραγματοποιηθούν πειράματα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών των επικίνδυνων παθογόνων οργανισμών. Το διαστημόπλοιο Dragon της SpaceX, της διαστημικής εταιρείας του Ελον Μασκ, εκτοξεύθηκε από τη Φλόριντα με διεθνές πλήρωμα αποτελούμενο από δύο Αμερικανούς αστροναύτες , ένας Ρώσο κοσμοναύτη και έναν Ιάπωνα αστροναύτη, με προορισμό το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στο πλαίσιο της αποστολής Crew -11. Ανάμεσα στο φορτίο του σκάφους είναι και βλαβερά για τον άνθρωπο βακτήρια όπως αυτό της σαλμονέλας αλλά και ανθεκτικά στα αντιβιοτικά βακτήρια τα οποία θα μελετηθούν στις διαστημικές συνθήκες.Επιστήμονες στο Ιατρικό Κέντρο Sheba στο Ισραήλ, σε συνεργασία με την αμερικανική διαστημική τεχνολογική εταιρεία SpaceTango, ανέπτυξαν ένα πείραμα που θα εξετάσει πώς η μικροβαρύτητα επηρεάζει την ανάπτυξη ορισμένων βακτηριακών ειδών που προκαλούν ασθένειες στους ανθρώπους.Για να το πετύχουν, οι ερευνητές θα καλλιεργήσουν διάφορα στελέχη βακτηρίων σε συνθήκες μικροβαρύτητας, θα παγώσουν τα δείγματα στους μείον 80 βαθμούς Κελσίου και στη συνέχεια θα τα επιστρέψουν στη Γη, ώστε να δουν πώς αναπτύχθηκαν διαφορετικά από τα αντίστοιχα βακτήρια που αναπτύχθηκαν στη Γη. Τα βακτηριακά στελέχη που εξετάζονται είναι: E. coli Salmonella bongori Salmonella typhimurium Επιστήμονες έχουν ήδη μελετήσει πώς η έλλειψη βαρύτητας επηρεάζει την ανάπτυξη των βακτηρίων, και η NASA διεξάγει ήδη σχετική έρευνα. Ωστόσο, οι ερευνητές αυτής της αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ελπίζουν να φέρουν πίσω δεδομένα που θα βοηθήσουν στον περιορισμό της εξάπλωσης λοιμωδών ασθενειών, ή τουλάχιστον να βοηθήσουν τους ειδικούς να βρουν τρόπους να αποτρέψουν την ανάπτυξη ανθεκτικότητας των βακτηρίων στα αντιβιοτικά, ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας καθώς ορισμένα βακτήρια δεν εξοντώνονται πλέον από φάρμακα που είχαν αναπτυχθεί για αυτόν τον σκοπό.«Γνωρίζουμε ότι οι διαστημικές συνθήκες επηρεάζουν τη συμπεριφορά των βακτηρίων, όπως τον τρόπο που αναπτύσσονται, εκφράζουν τα γονίδιά τους και αποκτούν χαρακτηριστικά όπως ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά ή αυξημένη παθογένεια. Το πείραμα αυτό θα μας επιτρέψει, για πρώτη φορά, να χαρτογραφήσουμε συστηματικά και μοριακά το πώς αλλάζει το γενετικό προφίλ διαφόρων παθογόνων βακτηρίων στο Διάστημα» δήλωσε ο Οχάντ Γκαλ-Μορ επικεφαλής του Εργαστηρίου Έρευνας Λοιμωδών Νοσημάτων στο Sheba. Ο στόχος Η υγεία των αστροναυτών και η επίδραση της μικροβαρύτητας στο ανθρώπινο σώμα είναι από τα βασικά ζητήματα που απασχολούν τη διαστημική έρευνα, καθώς εξετάζεται το ενδεχόμενο ζωής εκτός Γης. Γνωρίζουμε ήδη ότι τα ανθρώπινα γονίδια εκφράζονται διαφορετικά σε μικροβαρύτητα, και έχει διαπιστωθεί ότι αυτή η συνθήκη συνδέεται με ταχύτερη απώλεια μυϊκής μάζας στους αστροναύτες, ακόμη και με αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης δερματικών εξανθημάτων.Εξετάζοντας ξεχωριστά τις γενετικές αλλαγές στα βακτήρια, οι επιστήμονες ελπίζουν να αποκτήσουν περισσότερες ενδείξεις για το πώς αυτά λειτουργούν μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό είτε ως προς το πόσο γρήγορα εξαπλώνονται, είτε ως προς την ικανότητά τους να ξεπερνούν τις θεραπείες. Αυτό θα βοηθήσει τόσο στη Γη όσο και στο Διάστημα. Στιγμιότυπο από την εκτόξευση του σκάφους που μεταφέρει το νέο πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1989428/ektoxeytike-to-neo-pliroma-toy-diethnoys-diastimikoy-stathmoy-koyvalontas-mazi-toy-epikindyna-gia-ton-anthropo-vaktiria-vinteo/

Νέος γύρος χρηματοδότησης για την εταιρεία που φτιάχνει φάρμακα στο Διάστημα. Οι συνθήκες μικροβαρύτητας δημιουργούν συστατικά που δεν μπορούν να παραχθούν στα γήινα εργαστήρια. Η αμερικανική νεοφυής εταιρεία Varda Space Industries ανακοίνωσε ότι εξασφάλισε 187 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ σε έναν γύρο συγκέντρωσης κεφαλαίων για να συνεχίσει την πρωτοποριακή της δραστηριότητα δημιουργίας νέων φαρμάκων στο Διάστημα.Λόγω της έλλειψης βαρύτητας, υλικά όπως τα ενεργά φαρμακευτικά συστατικά στα φάρμακα κρυσταλλώνονται διαφορετικά στο Διάστημα από ό,τι στη Γη δημιουργώντας νέες φαρμακευτικές συνθέσεις που διαφορετικά θα ήταν αδύνατες. Από την εκτόξευση της πρώτης αποστολής, W-1, το 2023, η Varda έχει ολοκληρώσει τρεις επιτυχημένες αποστολές δημιουργίας φαρμάκων σε διαστημικές συνθήκες με μια τέταρτη, την W-4, να βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε τροχιά και μια πέμπτη να αναμένεται να εκτοξευθεί πριν από το τέλος του έτους αναφέρει σε ανακοίνωση της η εταιρεία.Τα τροχιακά εργαστήρια της Varda είναι τα πρώτα που επεξεργάζονται υλικά εκτός του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και σηματοδοτούν την αρχή της εμπορικής επέκτασης σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη. Εκτός από τις βασικές του ικανότητες στις βιοεπιστήμες οι υποδομές και το σκάφος της Varda λειτουργούν ως πλατφόρμες δοκιμών υπερηχητικών συστημάτων και γενικότερα ανάπτυξη νέων τεχνολογιών. «Τα νέα μας εργαστήρια αποτελούν επένδυση στην πεποίθησή μας ότι η φαρμακευτική παραγωγή στο Διάστημα θα θέσει τα θεμέλια της τροχιακής οικονομίας. Με αυτά τα νέα εργαστήρια μπορούμε να υποστηρίξουμε την εργασία σε πιο σύνθετα μόρια και τελικά να αυξήσουμε τον ρυθμό για να επιτύχουμε τους χρόνους ολοκλήρωσης που αναμένει η φαρμακευτική βιομηχανία» δήλωσε ο Άντριαν Ραντοκέα, επικεφαλής επιστημονικός διευθυντής της Varda.«Μέσω πολλαπλών πτήσεων, η ομάδα της Varda έχει αποδείξει μια συνεχή ικανότητα τροχιακής επανεισόδου έχει προσελκύσει σοβαρή ζήτηση από το Υπουργείο Άμυνας και τώρα στρέφει αυτή τη δυναμική προς ένα εργαστήριο κρυστάλλωσης παγκόσμιας κλάσης που θα ξεκλειδώσει την παραγωγή μικροβαρύτητας για φάρμακα που αλλάζουν τη ζωή και άλλα υλικά υψηλής αξίας. Είμαστε ενθουσιασμένοι που υποστηρίζουμε τη Varda καθώς μετατρέπει αυτό το τολμηρό όραμα σε πραγματικότητα» ανέφερε ο Ράβι Τανούκου στέλεχος Natural Capital που επενδύει στη Varda και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας. Εικόνα του διαστημικού εργαστηρίου παραγωγής φαρμάκων της Varda. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1980135/neos-gyros-chrimatodotisis-gia-tin-etaireia-poy-ftiachnei-farmaka-sto-diastima/

Το James Webb γιορτάζει τρία χρόνια λειτουργίας ανατρέποντας όσα γνωρίζαμε για το Σύμπαν. Το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο έκανε εκκίνηση στις 12 Ιουλίου του 2022. Μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες αναβολών και καθυστερήσεων το μεγαλύτερο και πιο προηγμένο τηλεσκόπιο που κατασκεύασε ο άνθρωπος, το James Webb, εκτοξεύτηκε ανήμερα τα Χριστούγεννα του 2021 και η NASA στις 12 Ιουλίου του 2022 έδωσε στη δημοσιότητα τις πρώτες εικόνες που κατέγραψε το τηλεσκόπιο ανοίγοντας σχεδόν καθημερινά νέα συναρπαστικά κεφάλαια στην αστρονομία και την επιστήμη γενικότερα.Το τηλεσκόπιο ξεκίνησε να κατασκευάζεται το μακρινό πια 1996 και η εκτόξευση του είχε οριστεί για το 2007 ώστε να αποτελέσει τον διάδοχο του πρώτου διαστημικού τηλεσκοπίου, του Hubble. Όμως για διαφόρους λόγους η κατασκευή του James μετατράπηκε σε ένα… γεφύρι της Άρτας αλλά η επιστημονική κοινότητα είχε ποντάρει πολλά πάνω σε αυτό το τηλεσκόπιο με αποτέλεσμα παρά την εκτόξευση του κόστους από τα 500 εκατ. δολάρια στα δέκα δισ. δολάρια το εκπληκτικό αυτό μηχάνημα να κατάφερε να ταξιδέψει στο Διάστημα και ανοίγει νέους ορίζοντες στον τρόπο που βλέπουμε και μαθαίνουμε το Σύμπαν.Το James Webb με το διαπεραστικό του βλέμμα μπορεί και καταγράφει εικόνες και δεδομένα από τις εσχατιές του Σύμπαντος ανακαλύπτοντας συνεχώς ολοένα και αρχαιότερους γαλαξίες ανατρέποντας πλήρως τα κοσμολογικά μοντέλα και θεωρίες δεκαετιών αφού οι γαλαξίες που ανακαλύπτει δείχνουν ότι το Σύμπαν εξελίχτηκε με πολύ διαφορετικό τρόπο αμέσως μετά τη γέννηση του σε σχέση με την εξέλιξη που πιστεύαμε ότι είχε συμβεί μέχρι την λειτουργία του πανίσχυρου τηλεσκοπίου. Το James Webb συχνά στρέφει τα όργανα του και εντός του ηλιακού μας συστήματος καταγράφοντας νέες λεπτομερείς εικόνες και νέα άγνωστα δεδομένα από τους πλανήτες και άλλα αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος. Εντοπίζει και καταγράφει επίσης εικόνες και δεδομένα από διαφόρων ειδών εντυπωσιακά κοσμικά φαινόμενα. Ας ρίξουμε μια ματιά σε ορισμένες από τις πιο εντυπωσιακές ανακαλύψεις του James Webb. * Αμέσως μετά την επίσημη έναρξη λειτουργίας του το James Webb κατέγραψε εντυπωσιακές φωτογραφίες του Δία. Οι υπέρυθρες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν στο τέλος Ιουλίου του 2022 και στη συνέχεια χρωματίστηκαν τεχνητά, παρέχουν, μεταξύ άλλων, τις καλύτερες έως τώρα παρατηρήσεις για το τεράστιο σέλας που δημιουργείται στους δύο πόλους του Δία. Φαίνονται επίσης η γνωστή Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα (μια γιγάντια καταιγίδα), άλλες μικρότερες καταιγίδες, αχνοί δακτύλιοι και δύο μικρότεροι δορυφόροι του, η Αμάλθεια και η Αδράστεια, διαμέτρου περίπου 200 και 20 χιλιομέτρων αντίστοιχα. «Ποτέ πριν δεν είχαμε δει έτσι τον Δία. Είναι κάτι απίστευτο. Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν περιμέναμε πραγματικά ότι οι εικόνες θα ήταν τόσο καλές» είχε δηλώσει τότε η επικεφαλής ερευνήτρια, καθηγήτρια αστρονομίας Ίμκε ντε Πάτερ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Μπέρκλι. * Το James Webb εντόπισε τρεις γαλαξίες με μέγεθος παρόμοιο με αυτό του δικού μας γαλαξία οι οποίοι όπως αναφέρουν οι επιστήμονες που τους μελέτησαν έχουν ηλικία τουλάχιστον 12,8 δισ. ετών. Οι τρεις γαλαξίες που έλαβαν την ονομασία «Κόκκινα Τέρατα» εξαιτίας της ερυθρής απόχρωσης τους στο φακό του τηλεσκοπίου υπήρχαν όταν το Σύμπαν ήταν περίπου ένα δισ. ετών μια εποχή που σύμφωνα με την κρατούσα κοσμολογική θεωρία οι ποσότητες ύλης που υπήρχαν στο νεαρό Σύμπαν δεν επέτρεπαν την μαζική παραγωγή άστρων και άρα τη δημιουργία μεγάλου μεγέθους γαλαξιών. * Ομάδα επιστημόνων ανακοίνωσε ότι με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb εντόπισε μια έκρηξη σουπερνόβα η οποία είναι από τις αρχαιότερες και πιο ισχυρές που γνωρίζουμε στο Σύμπαν. Το James Webb εντόπισε μια έκρηξη σουπερνόβα που έλαβε την κωδική ονομασία AT 2023adsv. Η έκρηξη συνέβη όταν το Σύμπαν ήταν περίπου 2,5 δισ. και αποτέλεσε το τέλος ενός τεράστιου άστρου με μάζα περίπου 20 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Είναι η αρχαιότερη τέτοιου μεγέθους αστρική έκρηξη που γνωρίζουμε και πιθανώς μια από τις πρώτες τέτοιου είδους που συνέβησαν στο νεαρό ακόμη Σύμπαν. * Ένα κοσμικό «σπαθί» εκτοξεύεται από τους αντίθετους πόλους ενός πρωτοαστέρα που βρίσκεται σε απόσταση περίπου χιλίων ετών φωτός από τη Γη. Πρόκειται για ένα άστρο ηλικίας μερικών δεκάδων χιλιάδων ετών το οποίο σύμφωνα με τους ειδικούς έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτά του Ήλιου και θα εξελιχθεί τελικά όπως το μητρικό μας άστρο αλλά προς το παρόν βρίσκεται στο 8% της μάζας του Ήλιου. Το «σπαθί» αποτελείται από δίδυμους πίδακες από εξαιρετικά θερμό, ιονισμένο αέριο και η όλη αλληλεπίδραση δημιουργεί ένα ασυνήθιστο φαινόμενο γνωστό ως αντικείμενο Herbig-Haro. Το συγκεκριμένο αντικείμενο Herbig-Haro ονομάζεται HH 211 και κατέγραψε εικόνες και δεδομένα από αυτό το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. * Ο Χάροντας είναι δορυφόρος του Πλούτωνα ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Τζέιμς Κρίστι του Ναυτικού Παρατηρητηρίου των ΗΠΑ και ανακοινώθηκε επίσημα από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση στις 7 Ιουλίου του 1978, με την αρχική προσωρινή ονομασία S/1978 P 1. Είναι ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Πλούτωνα και το όνομα προέρχεται από τον Χάροντα, τον πορθμέα του Άδη, ο οποίος μετέφερε με τη βάρκα του τους αποθανόντες από τη μια όχθη του ποταμού Αχέροντα στην άλλη. παρατηρήσεις που έγιναν στον Χάροντα από το James Webb, προσφέρουν στους επιστήμονες μια πληρέστερη κατανόηση σχετικά με τη σύνθεση και την εξέλιξη του Χάροντα. Το James Webb ανίχνευσε διοξείδιο του άνθρακα και υπεροξείδιο του υδρογόνου – και τα δύο σε στερεή (κατεψυγμένη) μορφή στην επιφάνεια του Χάροντα. Τα δύο στοιχεία προστίθενται στον πάγο του νερού, τις ενώσεις που φέρουν αμμωνία και τα οργανικά υλικά που είχαν προηγουμένως εντοπισθεί στην επιφάνεια του δορυφόρου. Οι επιστήμονες που έκαναν την έρευνα λένε ότι η παρουσία υπεροξειδίου του υδρογόνου αποκαλύπτει την έκθεση σε κοσμική ακτινοβολία που έχει βιώσει ο Χάροντας με την πάροδο του χρόνου ενώ το διοξείδιο του άνθρακα είναι πιθανώς ένα αρχικό συστατικό που χρονολογείται από το σχηματισμό αυτού του διαστημικού σώματος πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Το υπεροξείδιο του υδρογόνου σύμφωνα με τους ερευνητές σχηματίστηκε καθώς ο υδάτινος πάγος στην επιφάνεια του Χάροντα αλλοιώθηκε χημικά από την αέναη επίθεση της υπεριώδους ακτινοβολίας από τον Ήλιο καθώς και από ενεργητικά σωματίδια από τον ηλιακό άνεμο και από τις γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες που διασχίζουν το Σύμπαν. Αυτή η έρευνα μπορεί να θέσει τις βάσεις για μελλοντικές μελέτες για τη διερεύνηση της δυναμικής των εξωτερικών σωμάτων του ηλιακού συστήματος, της επιφανειακής τους σύνθεσης και των επιπτώσεων της ηλιακής ακτινοβολίας. * O στόλος των διαστημικών τηλεσκοπίων, τα ολοένα και πιο ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια σε συνδυασμό με νέες επαναστατικές μεθόδους παρατήρησης του Διαστήματος έκαναν εφικτό τον εντοπισμό εξωπλανητών, πλανητών που βρίσκονται σε αστρικά συστήματα μακριά από το ηλιακό μας σύστημα. Τα τελευταία χρόνια οι αστρονόμοι έχουν αρχίσει να βρίσκουν τρόπους να εντοπίζουν και τα αποκαλούμενα εξωφεγγάρια, τους δορυφόρους εξωπλανητών. Το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο, το James Webb, έστρεψε τα όργανα του στο νεαρό άστρο PDS 70 που βρίσκεται σε απόσταση 400 ετών φωτός από τη Γη. Είχε διαπιστωθεί ότι μέσα στον δίσκο κοσμικής ύλης που υπάρχει γύρω από το άστρο έχουν δημιουργηθεί δύο πλανήτες. Οι επιστήμονες του ερευνητικού προγράμματος MIRI mid-infrared Disk Survey (MINDS) που μελετά περισσότερους από 50 δίσκους κοσμικής ύλης γύρω από νεαρά άστρα έχουν επιλέξει στην έρευνα τους και το άστρο PDS 70. Παρατηρήσεις του επίγειου τηλεσκοπίου VLT είχαν υποδείξει τον σχηματισμό ενός ακόμη διαστημικού σώματος στο σύστημα PDS70. Οι εικόνες και τα δεδομένα του James Webb οδηγούν τους επιστήμονες του MINDS στο συμπέρασμα ότι δεν δημιουργείται στο σύστημα αυτό ένας ακόμη πλανήτης αλλά σχηματίζεται ένας δορυφόρος σε έναν από τους δύο πλανήτες του συστήματος, στον εξωπλανήτη PDS 70C. Πρόκειται για ένα τεράστιο πλανήτη που περιβάλλεται ήδη από το δικό του δίσκο ύλης ο οποίος εκτιμάται ότι θα δημιουργήσει περισσότερους από έναν δορυφόρους του πλανήτη. Επιστήμονες του MINDS αναφέρουν ότι και στο δεύτερο πλανήτη του συστήματος έχει δημιουργηθεί δίσκος κοσμικής ύλης κάτι που σημαίνει ότι αναμένεται να δημιουργηθούν και εκεί εξωφεγγάρια. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1980333/to-james-webb-giortazei-tria-chronia-leitoyrgias-anatrepontas-osa-gnorizame-gia-to-sympan/

Τα εξαφανισμένα Moa νέος στόχος της εταιρείας που θέλει να αναστήσει τα μαμούθ. Τα τεράστια πτηνά ζούσαν στη Νέα Ζηλανδία και τα εξαφάνισε ο άνθρωπος.Πριν από λίγο καιρό η εταιρεία βιοτεχνολογίας Colossal Biosciences παρουσίασε λύκους που όπως είπε ανήκουν σε ένα εξαφανισμένο είδος που έγινε διάσημο από την τηλεοπτική σειρά Game of Thrones. Η εταιρεία που έχει βασικό στόχο την επαναφορά στη ζωή των μαμούθ έκανε γνωστό ότι ξεκινά την προσπάθεια να δημιουργήσει Moa, τα τεράστια πτηνά που ζούσαν κάποτε στη Νέα Ζηλανδία.Τα Moa έφταναν σε ύψος τα 3,6 μέτρα και σε βάρος τα 230 κιλά και φυσικά λόγω μεγέθους δεν πετούσαν. Τα Moa αποτελούσαν βασικό μέλος του οικοσυστήματος της Νέας Ζηλανδίας μέχρι την εμφάνιση των πρώτων ανθρώπων που έφτασαν εκεί από την Πολυνησία τον 14ο μ.Χ αιώνα.Το συστηματικό κυνήγι αλλά και η απώλεια του φυσικού τους περιβάλλοντος από την αποψίλωση των δασών στην οποία προέβησαν οι Μαορί οδηγήσαν σε εξαφάνιση τα Moa γεγονός που είχε ευρύτερες αρνητικές επιπτώσεις στο τοπικό οικοσύστημα αφού μαζί του εξαφανίστηκε και ένα είδος επίσης τεράστιου αετού που ήταν ο κύριος θηρευτής τους.Οι επιστήμονες της Colossal Biosciences θα προσπαθήσουν σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά να αναδημιουργήσουν το γονιδίωμα των Moa από τα απολιθώματα του πτηνού που έχουν εντοπιστεί στη Νέα Ζηλανδία. Η μελέτη των απολιθωμάτων έχει αποκαλύψει την ύπαρξη εννέα ειδών Moa. Ειδικοί της εταιρείας έχουν πάει σε σπήλαια όπου έχουν εντοπιστεί απολιθώματα Moa για να συλλέξουν στοιχεία και λένε ότι είναι σε θέση να έχουν ολοκληρώσει την αποκωδικοποίηση του DNA και των εννέα ειδών Moa εντός του 2026. Η διεργασία της… ανάστασης Αυτά τα γονιδιώματα θα συγκριθούν στη συνέχεια με εκείνα των πλησιέστερων ζωντανών συγγενών του Moa, του εμού και του tinamou για να διαπιστωθεί ποια γονίδια έδωσαν στα Moa τα μοναδικά του χαρακτηριστικά. Μια επιλογή από αυτά τα γονίδια εισάγονται στη συνέχεια σε βλαστοκύτταρα που ονομάζονται Αρχέτυπης Καλλιέργειας Γεννητικών Κυττάρων, κύτταρα που μετατρέπονται σε ωάρια και σπερματοζωάρια τα οποία λαμβάνονται από ένα εμού.Αυτά τα τροποποιημένα κύτταρα αφήνονται να εξελιχθούν σε αρσενικούς και θηλυκούς γαμέτες και χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία ενός εμβρύου, το οποίο θα μεγαλώσει μέσα σε ένα παρένθετο ωάριο εμού. Η Colossal Biosciences έχει ήδη χρησιμοποιήσει αυτές τις τεχνικές για να δημιουργήσει ποντίκια με τρίχες από τα μαμούθ και λύκους που η εταιρεία είπε ότι είναι ανταρόλυκοι, είδος που έχει εξαφανιστεί, αλλά διάφοροι ειδικοί αμφισβητούν αυτόν τον ισχυρισμό λέγοντας ότι δεν πρόκειται για ανταρόλυκο αλλά για ένα νέο υβριδικό είδος που δεν μπορεί να θεωρηθεί ανταρόλυκος.Ωστόσο, η αναδημιουργία αυτής της διαδικασίας σε είδη πτηνών παρουσιάζει πολύ μεγαλύτερες τεχνικές προκλήσεις. Η Colossal Biosciences παραδέχεται ότι η δημιουργία Αρχέτυπης Καλλιέργειας Γεννητικών Κυττάρων για είδη πτηνών είναι μια πρόκληση που προσπαθεί να αντιμετωπίσει χωρίς επιτυχία μέχρι στιγμής η επιστημονική κοινότητα.Υπάρχουν ειδικοί που διαφωνούν με την επαναφορά στη ζωή εξαφανισμένων ειδών και μάλιστα τόσο μεγάλου μεγέθους και απαιτήσεων όπως τα μαμούθ και τα Moa επειδή όπως λένε δεν υπάρχουν πλέον οι συνθήκες κλιματικές και διαβίωσης που ζούσαν αυτά τα ζώα στον πλανήτη και είναι καταδικασμένα είτε να εξαφανιστούν πάλι γρήγορα είτε να ζουν περιορισμένα σε κάποια μεγάλα ειδικά για την περίσταση πάρκα η δημιουργία των οποίων θα προκαλέσει άλλη σειρά προβλημάτων στις τοπικές κοινότητες. Περιβαλλοντικές οργανώσεις πάντως προτείνουν αντί να γίνονται προσπάθειες επαναφοράς στη ζωή εξαφανισμένων ζώων να γίνονται νέες προσπάθειες διάσωσης των ειδών που υπάρχουν σήμερα και κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Εικόνα ενός Moa. Φοιτητές Μαορί ποζάρουν δίπλα σε ένα αντίγραφο Moa του είδος South Island Giant Moa. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1979624/ta-exafanismena-moa-neos-stochos-tis-etaireias-poy-thelei-na-anastisei-ta-mamoyth/

Ο κομήτης που εισέβαλε στο ηλιακό μας σύστημα είναι ο αρχαιότερος που γνωρίζουμε (βίντεο) Οι αναλύσεις στο διαστημικό σώμα δείχνουν ότι έχει ηλικία περίπου 7 δισ. ετών. Ένας σπάνιος διαστρικός επισκέπτης προερχόμενος έξω από το ηλιακό μας σύστημα που κινείται προς τον Ήλιο εντοπίστηκε την 1 Ιουλίου και έκτοτε η αστρονομική κοινότητα τον παρακολουθεί για να μάθει όσα περισσότερα μπορεί για αυτόν. Οι επιστήμονες έχουν συμφωνήσει ότι πρόκειται για έναν κομήτη και μια νέα ανάλυση δείχνει ότι έχει ηλικία σχεδόν διπλάσια από αυτή του ηλιακού μας συστήματος.Πρόκειται για τον αρχαιότερο κομήτη που έχει δει ανθρώπινο μάτι ή τουλάχιστον ο αρχαιότερος που γνωρίζουμε αν υποθέσουμε ότι εμφανίστηκε κάποτε στον ουράνιο θόλο κάποιος κομήτης με ακόμη μεγαλύτερη ηλικία χωρίς να μπορούν τότε οι άνθρωποι να τον μελετήσουν.Το ηλιακό μας σύστημα έχει ηλικία περίπου 4,5 δις. ετών και ο κομήτης που οι αστρονόμοι ονόμασαν 3I/ATLAS έχει σύμφωνα με τη νέα ανάλυση ηλικία 7-7,5 δισ. έτη προερχόμενος πιθανότατα από μια περιοχή του γαλαξία μας η οποία δεν έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα σχεδόν καθόλου. Ο 3I/ATLAS είναι μόλις το τρίτο επιβεβαιωμένο αντικείμενο που γνωρίζουμε να εισβάλει στο ηλιακό μας σύστημα από άλλες περιοχές του γαλαξία μας μετά τον ‘Oumuamua (2017) και τον κομήτη 2I/Borisov (2019). Ο διαστρικός κομήτης, που αρχικά ονομάστηκε C/2025 N1 (ATLAS), παρατηρήθηκε την 1η Ιουλίου από το τηλεσκόπιο ATLAS (Asteroid Terrestrial-impact Last Alert System) που χρηματοδοτείται από τη NASA στο Ρίο Χουρτάδο της Χιλής. «Όλοι οι μη διαστρικοί κομήτες, όπως ο κομήτης του Χάλεϊ, σχηματίστηκαν ταυτόχρονα με το ηλιακό μας σύστημα, επομένως έχουν ηλικία έως και 4,5 δισεκατομμυρίων ετών. Ωστόσο, οι διαστρικοί επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να είναι πολύ μεγαλύτεροι σε ηλικία, και από αυτούς που είναι γνωστοί μέχρι στιγμής, η στατιστική μας μέθοδος υποδηλώνει ότι ο 3I/ATLAS είναι πολύ πιθανό να είναι ο παλαιότερος κομήτης που έχουμε δει ποτέ» λέει ο Μάθιου Χόπκινς αστρονόμος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, μέλος της ερευνητικής ομάδας που έκανε την χρονολόγηση του κομήτη. Ο 3I/ATLAS φαίνεται ότι ήρθε στην περιοχή μας από ένα πυκνό δίσκο άστρων του γαλαξία μας στον οποίο βρίσκονται πανάρχαια άστρα. Η ερευνητική ομάδα εκτιμά ότι ο κομήτης αυτός θα έχει διαφορετική χημική σύσταση που τους κομήτες του ηλιακού μας συστήματος και πιθανώς να περιέχει υψηλές ποσότητες πάγου νερού.Καθώς ο 3I/ATLAS πλησιάζει τον Ήλιο θα θερμαίνεται. Οι παγωμένοι πάγοι θα μετατραπούν σε αέριο, μια διαδικασία που ονομάζεται εξάχνωση, το οποίο θα απελευθερώνεται από την επιφάνεια του κομήτη. Αυτή η έκλυση αερίων θα δώσει στον 3I/ATLAS μια την χαρακτηριστική φωτεινή ουρά και άλλα συνήθη διακριτικά χαρακτηριστικά των κομητών.Οι παρατηρήσεις έχουν ήδη δείξει ότι ο 3I/ATLAS έχει έντονη γεωλογική δραστηριότητα. Αυτές οι παρατηρήσεις φαίνεται επίσης να δείχνουν ότι ο 3I/ATLAS είναι μεγαλύτερος σε μέγεθος από τους προηγούμενους διαστρικούς εισβολείς 1I/’Oumuamua και 2I/Borisov. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1980762/o-komitis-poy-eisevale-sto-iliako-mas-systima-einai-o-archaioteros-poy-gnorizoyme-vinteo/

Ένα chatbot κατατρόπωσε 30 κορυφαίους μαθηματικούς σε μυστική δοκιμή δύσκολων μαθηματικών προβλημάτων. Οι συμμετέχοντες κάνουν λόγο για ψηφιακή «μαθηματική ιδιοφυΐα». Τριάντα από τους πιο γνωστούς μαθηματικούς στον κόσμο ταξίδεψαν στο Μπέρκλι της Καλιφόρνια όπου σε μια συνάντηση που έμεινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας αντιμετώπισαν ένα chatbot σχεδιασμένο να λύνει δύσκολα μαθηματικά προβλήματα που είχαν φτιάξει οι ίδιοι για να το δοκιμάσουν.Μετά από δύο μέρες γεμάτες δύσκολες ερωτήσεις πανεπιστημιακού επιπέδου, οι ερευνητές έμειναν άφωνοι: το chatbot κατάφερε να λύσει μερικά από τα πιο δύσκολα προβλήματα που μπορούν να λυθούν. «Έχω συναδέλφους που είπαν κυριολεκτικά ότι αυτά τα μοντέλα πλησιάζουν μαθηματική ιδιοφυΐα», λέει ο Κεν Όνο μαθηματικός στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια και ένας από τους διοργανωτές.Το chatbot αυτό βασίζεται στο o4-mini, ένα νέο είδος μεγάλου γλωσσικού μοντέλου (LLM) που έχει σχεδιαστεί για να κάνει πολύπλοκες λογικές σκέψεις. Ένα παρόμοιο μοντέλο της Google, το Gemini 2.5 Flash, έχει αντίστοιχες ικανότητες. Όπως και τα παλιότερα μοντέλα του ChatGPT, το o4-mini έχει μάθει να προβλέπει την επόμενη λέξη σε μια πρόταση. Όμως, σε αντίθεση με τα παλιότερα, είναι πιο ελαφρύ και πιο έξυπνα εκπαιδευμένο, χρησιμοποιώντας ειδικά δεδομένα και περισσότερη βοήθεια από ανθρώπους. Αυτό το κάνει ικανό να λύνει πολύ πιο δύσκολα μαθηματικά προβλήματα.Για να παρακολουθήσει πόσο καλό είναι το o4-mini, η OpenAI ανέθεσε σε έναν ανεξάρτητο οργανισμό, την Epoch AI, να δημιουργήσει 300 μαθηματικά προβλήματα που δεν είχαν δημοσιευθεί πουθενά. Αν και τα κλασικά LLMs μπορούν να απαντήσουν σε μερικά δύσκολα προβλήματα, όταν τους δόθηκαν αυτά τα νέα ερωτήματα, τα περισσότερα απέτυχαν: μόνο λιγότερο από το 2% βρήκαν τη σωστή απάντηση. Αυτό έδειξε ότι τους λείπει η ικανότητα να σκέφτονται λογικά. Όμως το o4-mini ήταν εντελώς διαφορετικό και εντυπωσιακά ικανό.Προς το τέλος της συνάντησης, η ομάδα άρχισε να σκέφτεται πώς μπορεί να είναι το μέλλον για τους μαθηματικούς. Η συζήτηση στράφηκε στο αναπόφευκτο «πέμπτο επίπεδο» δηλαδή τα προβλήματα που ούτε οι καλύτεροι μαθηματικοί δεν μπορούν να λύσουν. Αν η τεχνητή νοημοσύνη φτάσει σε αυτό το επίπεδο, ο ρόλος των μαθηματικών θα αλλάξει δραστικά. Για παράδειγμα, οι μαθηματικοί ίσως αρχίσουν να ασχολούνται κυρίως με το να θέτουν ερωτήματα και να συνεργάζονται με «bots συλλογισμού» για να ανακαλύπτουν νέες μαθηματικές αλήθειες όπως κάνει ένας καθηγητής με τους μεταπτυχιακούς του φοιτητές. Ο Κεν Όνο πιστεύει ότι η ενίσχυση της δημιουργικότητας στην ανώτατη εκπαίδευση θα είναι βασική για να συνεχίσει η μαθηματική πρόοδος και στις επόμενες γενιές.«Λέω στους συναδέλφους μου ότι είναι σοβαρό λάθος να πιστεύουμε πως η γενική τεχνητή νοημοσύνη δεν πρόκειται ποτέ να έρθει ή ότι είναι «απλώς ένας υπολογιστής. Δεν θέλω να προκαλέσω πανικό, αλλά με έναν τρόπο, αυτά τα μεγάλα γλωσσικά μοντέλα ήδη ξεπερνούν τους περισσότερους από τους καλύτερους μεταπτυχιακούς φοιτητές στον κόσμο» λέει ο Όνο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1981021/ena-chatbot-katatropose-30-koryfaioys-mathimatikoys-se-mystiki-dokimi-dyskolon-mathimatikon-provlimaton/

To James Webb αποκρυπτογράφησε τα νέφη κοσμικής σκόνης που «αγκαλιάζουν» ετοιμοθάνατα άστρα. Πρόκειται για υλικό που ενσωματώνεται σε νέα άστρα και φωτίζεται αυτή η κρίσιμη κοσμική διεργασία. Λίγα 24ωρα μετά την επέτειο για την έναρξη της λειτουργίας του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb ομάδα αστρονόμων δημοσιεύει τα ευρήματα της μελέτης που έκανε με το πανίσχυρο τηλεσκόπιο σε νέφη σκόνης που περιβάλλουν άστρα τα οποία βρίσκονται στο τελικό στάδιο της ζωής τους. Η έρευνα αυτή μπορεί να βοηθήσει να καταλάβουμε από πού προέρχεται η τεράστια ποσότητα κοσμικής σκόνης η οποία αργότερα συμβάλλει στη δημιουργία νέων άστρων.Οι αστρονόμοι επικεντρώθηκαν σε έναν τύπο γηρασμένων άστρων που ονομάζονται άστρα Wolf-Rayet. Πρόκειται για τεράστια άστρα που έχουν καταναλώσει το υδρογόνο τους και βρίσκονται κοντά στο τέλος της ζωής τους έτοιμα να καταστραφούν σε εκρήξεις σουπερνόβα. Κατά τη διάρκεια αυτής της έκρηξης, τα στοιχεία που δημιουργήθηκαν στο εσωτερικό τους διασκορπίζονται στο Διάστημα και τελικά ενσωματώνονται σε νέα άστρα σε μια διαδικασία εμπλουτισμού με την οποία εξελίχθηκε το Σύμπαν μετά την γέννηση του πριν από περίπου 14 δισ. έτη.Αυτό κάνει τα άστρα Wolf-Rayet πολύ σημαντικά στον κύκλο ζωής και θανάτου των άστρων. «Τα άστρα Wolf-Rayet είναι στην ουσία πολύ εξελιγμένα και μαζικά άστρα που δεν περιέχουν πια καθόλου υδρογόνο. Έχουν χάσει το υδρογόνο από τα εξωτερικά τους στρώματα και καίνε ήλιο στον πυρήνα τους, κάτι που σημαίνει ότι πλησιάζουν στο τέλος της ζωής τους» εξηγεί ο Νόελ Ρίτσαρντσον καθηγητής στο αμερικανικό πανεπιστήμιο Embry Riddle Aeronautical University, επικεφαλής της μελέτης. Οι άνεμοι Καθώς αυτά τα άστρα πεθαίνουν, εκπέμπουν ισχυρούς αστρικούς ανέμους. Αν υπάρχει ένα άλλο κοντινό μεγάλο άστρο οι άνεμοι αυτοί συμπυκνώνονται και σχηματίζουν κελύφη από σκόνη άνθρακα. Μέχρι τώρα, τέτοια κελύφη είχαν παρατηρηθεί μόνο γύρω από το άστρο WR-140. Όμως η ερευνητική ομάδα μελέτησε άλλα τέσσερα συστήματα άστρων Wolf-Rayet και βρήκαν ότι και αυτά έχουν παρόμοια κελύφη σκόνης.«Όχι μόνο είδαμε ότι η σκόνη σε αυτά τα συστήματα επιβιώνει για πολύ καιρό και ταξιδεύει προς το Διάστημα αλλά ανακαλύψαμε ότι αυτό δεν είναι κάτι μοναδικό συμβαίνει και σε άλλα παρόμοια άστρα» λέει ο Ρίτσαρντσον. Η επέκταση των παρατηρήσεων σε πέντε συστήματα άστρων Wolf-Rayet αντί για μόνο ένα αποτελεί σημαντικό βήμα για την κατανόηση αυτών των γηρασμένων άστρων.«Επιβεβαιώσαμε ότι βλέπουμε το ίδιο μοτίβο από κελύφη σκόνης που είχαμε δει και γύρω από το WR-140 και σε άλλα συστήματα. Οι παρατηρήσεις αυτές δείχνουν ότι η σκόνη που παράγουν τα άστρα Wolf-Rayet μπορεί να επιβιώσει, παρά τις δύσκολες συνθήκες στο διάστημα γύρω τους» αναφέρει ο αστρονόμος Ράιαν Λάου από το NOIRLab και μέλος της ερευνητικής ομάδας. Το γεγονός ότι αυτή σκόνη που αποτελείται κατά βάση από άνθρακα μπορεί να επιβιώσει για αιώνες ίσως αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε για τα «δομικά υλικά» των νέων άστρων.«Πού πηγαίνει αυτή η σκόνη; Θέλουμε να μάθουμε ποια ακριβώς είναι η χημική της σύσταση. Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να πάρουμε φάσματα, δηλαδή να αναλύσουμε τη σύνθεση των κόκκων σκόνης, τις φυσικές τους ιδιότητες, ώστε να καταλάβουμε πώς συμβάλλουν χημικά στο διαστρικό περιβάλλον» λέει ο Λάου. Εικόνα του άστρου Wolf Rayet 140 όπως την κατέγραψε το James Webb. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1981037/to-james-webb-apokryptografise-ta-nefi-kosmikis-skonis-poy-agkaliazoyn-etoimothanata-astra/

Εντοπίστηκε σούπερ συγχώνευση μαύρων τρυπών που φωτίζει τα πιο μυστηριώδη μυστικά τους. Γεννήθηκε ο πιο σπάνιος τύπος μελανών οπών στο Σύμπαν. Επιστήμονες εντόπισαν τη μεγαλύτερη συγχώνευση μαύρων τρυπών που έχει καταγραφεί ποτέ. Πρόκειται για μια σύγκρουση ανάμεσα σε δύο μεγάλες μαύρες τρύπες που περιστρέφονταν η μία γύρω από την άλλη φαινόμενο που περιέχει στοιχεία για ένα ελάχιστα γνωστό τύπο μαύρης τρύπας ο οποίος όπως φαίνεται θα αποτελέσει προϊόν της συγχώνευσης.Η συγχώνευση, που συνέβη στα περίχωρα του γαλαξία μας παρήγαγε μια μαύρη τρύπα με μάζα περίπου 225 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ήλιου. Αυτό είναι σχεδόν το διπλάσιο του προηγούμενου ρεκόρ, όπου η τελική μαύρη τρύπα μετά από μια παρόμοια συγχώνευση είχε μάζα περίπου 142 ήλιων. Η νέα αυτή κοσμική σύγκρουση εντοπίστηκε από τη συνεργασία LIGO–Virgo–KAGRA (LVK), ένα δίκτυο τεσσάρων ανιχνευτών που καταγράφει κοσμικά κατακλυσμιαία γεγονότα μέσω των βαρυτικών κυμάτων που δημιουργούνται.Τα βαρυτικά κύματα είναι ρυτιδώσεις στον ιστό του χωροχρόνου, που προβλέφθηκαν αρχικά από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν και επιβεβαιώθηκαν για πρώτη φορά από το LIGO το 2015, μια ανακάλυψη που χάρισε το Νόμπελ Φυσικής στους ερευνητές το 2017. Αυτό που έκανε τη συγκεκριμένη συγχώνευση τόσο ενδιαφέρουσα είναι οι μάζες των δύο μαύρων τρυπών: περίπου 100 και 140 φορές τη μάζα του Ήλιου.Αυτές οι τιμές εμπίπτουν σε μια περιοχή γνωστή ως «κενό μάζας» όπου σύμφωνα με τη συμβατική αστροφυσική δεν θα έπρεπε να υπάρχουν μαύρες τρύπες. Οι επιστήμονες θα παρουσιάσουν τα ευρήματά τους στο 24ο Διεθνές Συνέδριο Γενικής Σχετικότητας και Βαρύτητας και στο 16ο Συνέδριο Edoardo Amaldi για τα Βαρυτικά Κύματα που διεξάγεται στη Γλασκόβη.«Περιμένουμε οι περισσότερες μαύρες τρύπες να δημιουργούνται όταν πεθαίνουν άστρα. Αν είναι αρκετά μεγάλα καταρρέουν σε μαύρες τρύπες. Αλλά για πολύ μεγάλα αστέρια, οι θεωρίες μας λένε ότι η κατάρρευση είναι ασταθής και το μεγαλύτερο μέρος της μάζας εκτινάσσεται σε υπερκαινοφανείς εκρήξεις και δεν σχηματίζεται μαύρη τρύπα. Δεν περιμένουμε μαύρες τρύπες με μάζες μεταξύ 60 και 130 ηλιακών μαζών — όμως εδώ φαίνεται να υπάρχουν», δήλωσε ο καθηγητής φυσικής Μάρκ Χάναν του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ μέλος του LVK.Οι αστρονόμοι έχουν εντοπίσει ένα πολύ μεγάλο αριθμό μαύρων τρυπών στο Σύμπαν με τις περισσότερες να έχουν μάζα από χιλιάδες ως εκατομμύρια ακόμη και δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Φαινόμενα συγχώνευσης όμως έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα μόνο σε μικρού μεγέθους μαύρες τρύπες και αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον η ανακάλυψη πολύ μεγάλων μαύρων τρυπών για να μελετηθούν τα κοσμικά φαινόμενα που παράγουν. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1981557/entopistike-soyper-sygchoneysi-mayron-trypon-poy-fotizei-ta-pio-mystiriodi-mystika-toys/

Πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης ανακάλυψε εκατοντάδες νέα ισχυρά αντιβιοτικά φάρμακα μέσα σε δηλητήρια ζώων. Χρησιμοποιήθηκε ένα σύστημα βαθιάς μάθησης για τον εντοπισμό αντιμικροβιακών παραγόντων. Η αύξηση της ανθεκτικότητας των παθογόνων μικροοργανισμών στα αντιβιοτικά τονίζει την επείγουσα ανάγκη για νέες θεραπευτικές στρατηγικές. Τα δηλητήρια ζώων αποτελούν ένα τεράστιο και ελάχιστα αξιοποιημένο απόθεμα βιοδραστικών μορίων με αντιμικροβιακές δυνατότητες. Σε μια νέα μελέτη ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια χρησιμοποίησε το σύστημα βαθιάς μάθησης APEX για να αναλύσει μια βάση δεδομένων που περιλάμβανε 16,123 δηλητηριώδεις πρωτεΐνες και περίπου 41 εκατ. κρυπτογραφημένα πεπτίδια από δηλητήρια.Ο αλγόριθμος εντόπισε 386 υποψήφια πεπτίδια, τα οποία ήταν δομικά και λειτουργικά διαφορετικά από τα γνωστά αντιμικροβιακά πεπτίδια. «Τα δηλητήρια είναι αριστουργήματα της εξέλιξης, αλλά η αντιμικροβιακή τους δυναμική έχει σχεδόν αγνοηθεί. Το APEX μάς επιτρέπει να εξερευνήσουμε έναν τεράστιο χημικό χώρο μέσα σε λίγες ώρες και να εντοπίσουμε πεπτίδια με εξαιρετικές δυνατότητες κατά των πιο επίμονων παθογόνων» λέει ο Δρ. Σέζαρ ντε λα Φουέντε, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Από τη λίστα που επέλεξε η τεχνητή νοημοσύνη, οι ερευνητές συνέθεσαν εργαστηριακά 58 πεπτίδια από δηλητήρια για περαιτέρω δοκιμές. Από αυτά τα 53 εξόντωσαν ανθεκτικά στα φάρμακα βακτήρια — συμπεριλαμβανομένων των Escherichia coli και Staphylococcus aureus — σε δόσεις ακίνδυνες για τα ανθρώπινα ερυθρά αιμοσφαίρια.«Συνδυάζοντας υπολογιστική επιλογή με πειραματική επιβεβαίωση, παρουσιάσαμε μία από τις πιο πλήρεις μελέτες για αντιβιοτικά που προέρχονται από δηλητήρια μέχρι σήμερα» αναφέρει ο Δρ. Μαρσέλο Τόρες, μέλος της ερευνητικής ομάδας.«Η πλατφόρμα χαρτογράφησε περισσότερα από 2 χιλιάδες νέα αντιβακτηριακά μοτίβα, σύντομες ειδικές αλληλουχίες αμινοξέων υπεύθυνες για την αντιβακτηριακή δράση των πεπτιδίων» πρόσεθεσε ο Δρ. Τσανγκγκε Γκουάν. Η ομάδα πλέον επεξεργάζεται τα πιο υποσχόμενα πεπτίδια με χημικές τροποποιήσεις, ώστε να δημιουργήσει νέα βελτιωμένα αντιβιοτικά για το μέλλον. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1981563/programma-technitis-noimosynis-anakalypse-ekatontades-nea-ischyra-antiviotika-farmaka-mesa-se-dilitiria-zoon/

Ερευνητές λένε ότι βρήκαν κολοσσιαία «φιτίλια» στα έγκατα της Γης τα οποία πυροδοτούν μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις. Πρόκειται για γεωλογικές δομές 100 φορές μεγαλύτερες από το Έβερεστ. Οι πολύ ισχυρές ηφαιστειακές εκρήξεις δεν προκαλούν μόνο καταστροφές σε περιουσίες και ματαιώσεις πτήσεων. Μπορούν να σκοτώσουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες ανθρώπους, θάβοντας τους κάτω από θανατηφόρες πυροκλαστικές ροές αλλά και να αλλάξουν σε τοπικό ή ακόμη και πλανητικό επίπεδο το κλίμα προκαλώντας κατάρρευση οικοσυστημάτων. Επιστήμονες στην Αυστραλία εντόπισαν μια πιθανή αιτία για μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις, μυστηριώδεις μάζες περίπου δύο χιλιάδες χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Γης.Πρόκειται για τρισδιάστατες δομές που έχουν μέγεθος όσο μια ήπειρος και ύψος 100 φορές μεγαλύτερο από το Έβερεστ. Βρίσκονται στον πυθμένα του μανδύα της Γης, ακριβώς πάνω από τον λιωμένο εξωτερικό πυρήνα. Εκεί, η πίεση είναι τόσο υψηλή που τα στοιχεία της Γης συμπιέζονται σε ακραίο βαθμό. Αυτές οι μάζες θεωρούνται σημεία εκκίνησης για τους πίδακες λιωμένου πετρώματος που ανεβαίνουν προς την επιφάνεια της Γης.Όταν φτάσουν στην επιφάνεια, εκρήγνυνται ως λάβα, αέρια και θραύσματα πετρωμάτων με τη δυνατότητα να εξαλείψουν τη ζωή όπως τουλάχιστον τη γνωρίζουμε. Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι οι γιγαντιαίες ηφαιστειακές εκρήξεις μπορούν να προκαλέσουν απότομες κλιματικές αλλαγές, μαζικές εξαφανίσεις ειδών, ενίσχυση του φαινομένου του θερμοκηπίου λόγω εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων.Η ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Wollongong χρησιμοποίησε μοντελοποίηση με υπολογιστή για να προσομοιώσει την μεταγωγή θερμότητας του μανδύα σε διάστημα ενός δισεκατομμυρίου ετών. Οι ερευνητές αναφέρουν στη μελέτη τους ότι οι αυτές οι μάζες υπάρχουν πιθανώς εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.Παρόλο που είναι φτιαγμένες από πέτρωμα όπως και ο υπόλοιπος μανδύας, είναι πιθανόν πιο θερμές και πιο βαριές και επομένως συμπεριφέρονται διαφορετικά. Η ανακάλυψη αυτών των μαζών αποτελεί σημαντική πρόοδο στην κατανόηση των ηφαιστειακών εκρήξεων μεγάλης κλίμακας και του πώς διαμορφώνονται οι καταστροφικές φυσικές διεργασίες στο εσωτερικό της Γης. Η κατανόηση τους θα μπορούσε στο μέλλον να βοηθήσει στην πρόβλεψη και στην ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων τέτοιων γεγονότων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1981567/ereynites-lene-oti-vrikan-kolossiaia-fitilia-sta-egkata-tis-gis-ta-opoia-pyrodotoyn-megales-ifaisteiakes-ekrixeis/

Αστρονόμοι «ξετρύπωσαν» τεράστιο εξωπλανήτη που κρυβόταν μέσα στο πλανητικό του σύστημα. Πρόκειται για ένα πλανήτη 35 φορές μεγαλύτερο από τη Γη. Ομάδα αστρονόμων αναφέρει ότι ανακάλυψε έναν ακόμη εξωπλανήτη στο γαλαξία μας ο οποίος αν και βρίσκεται σε ένα γνωστό πλανητικό σύστημα και έχει πολύ μεγάλο μέγεθος παρέμενε αθέατος μέχρι σήμερα.Ο νέος αυτός εξωπλανήτης, που ονομάστηκε Kepler-139f, είναι ένας τεράστιος κόσμος, με μάζα περίπου διπλάσια από αυτή του Ποσειδώνα και 35 φορές μεγαλύτερη από της Γης, και χρειάζεται 355 ημέρες για να ολοκληρώσει μία τροχιά γύρω από το άστρο του, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επίθεώρηση «The Astrophysical Journal Letters».Η αιτία της καθυστερημένης ανακάλυψης του πλανήτη αφού βρισκόταν σε ένα σύστημα που είχε παρατηρηθεί στο παρελθόν οφείλεται ότι το τηλεσκόπιο Kepler της NASA, το οποίο ανακάλυψε σχεδόν 3.000 πλανήτες κατά τη διάρκεια των εννέα ετών λειτουργίας του, εντόπιζε κυρίως πλανήτες που διέρχονται μπροστά από το άστρο τους σε σχέση με τη Γη.Καθώς αυτοί οι πλανήτες μπλοκάρουν μέρος του φωτός του άστρου, προκαλούν μια μικρή μείωση στη φωτεινότητά του κάτι που επιτρέπει τον εντοπισμό τους. Όμως, αν ένας πλανήτης κινείται πάνω ή κάτω από το οπτικό επίπεδο μεταξύ Kepler και του άστρου, τότε παραμένει αόρατος για το τηλεσκόπιο. Πώς εντοπίστηκε Στο άστρο Kepler-139 που βρίσκεται 1,239 έτη φωτός μακριά από τη Γη είχαν εντοπιστεί τα προηγούμενα χρόνια τρεις βραχώδεις πλανήτες που περνούσαν μπροστά από το άστρο οι οποίοι ανήκουν στην κατηγορία της «Υπερ-Γης» καθώς και ένας αέριος γίγαντας. Όμως, κενά στις τροχιές τους υποδείκνυαν την πιθανή ύπαρξη και άλλων πλανητών. Χάρη σε ακριβείς μετρήσεις των τροχιών, οι επιστήμονες κατάφεραν να συμπεράνουν την παρουσία ενός ακόμη πλανήτη.«Το ζήτημα δεν είναι απλώς να βρούμε πλανήτες που δεν κάνουν διάβαση (non-transiting), αλλά να μπορέσουμε να προσδιορίσουμε πού ακριβώς βρίσκονται αυτοί οι πλανήτες» αναφέρει ο Κάλεμπ Λάμερς μεταπτυχιακός φοιτητής στο Τμήμα Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Πρίνστον και μέλος της ερευνητικής ομάδας.Μετά την αρχική ανακάλυψη ενός πλανήτη από το Kepler, ακολουθούσαν παρατηρήσεις από επίγεια τηλεσκόπια, χρησιμοποιώντας την τεχνική της ακτινικής ταχύτητας (radial velocity ή RV). Αυτή μετρά την ταλάντωση του άστρου λόγω της βαρυτικής έλξης ενός πλανήτη, αποκαλύπτοντας τη μάζα του και, σε ορισμένες περιπτώσεις, την παρουσία νέων πλανητών όπως έγινε με τον Kepler-139e.Παράλληλα, οι πλανήτες σε ένα σύστημα επηρεάζουν ο ένας τον άλλον βαρυτικά, ανεξαρτήτως του αν μπορούμε να τους δούμε. Αυτές οι αλληλεπιδράσεις επηρεάζουν τον ακριβή χρόνο διέλευσης μπροστά από το άστρο, δημιουργώντας παραλλαγές χρονισμού διάβασης (Transit Timing Variations ή TTVs). Μέσα από αυτές τις μικρές αποκλίσεις στους ορατούς πλανήτες, οι επιστήμονες μπορούν να εντοπίσουν κρυμμένους κόσμους που δεν φαίνονται καθόλου από τη Γη.«Όταν παρατηρείς παραλλαγές στον χρονισμό διαβάσεων (TTVs) που δεν μπορούν να αποδοθούν στους ήδη γνωστούς πλανήτες, τότε μπορείς να είσαι αρκετά βέβαιος ότι υπάρχει ένα αόρατο σώμα στο σύστημα» λέει ο Λάμερς.Οι ερευνητές ξεκίνησαν να αναζητούν κενά σε ήδη χαρτογραφημένα πλανητικά συστήματα. Χρησιμοποιώντας τόσο μετρήσεις ακτινικής ταχύτητας (RV) όσο και παραλλαγές χρονισμού διαβάσεων (TTVs), αναζήτησαν έναν χαμένο πλανήτη, επανεξετάζοντας τα δεδομένα TTVs μετά την ανακάλυψη του Kepler-139e το 2023.«Αυτό που ήταν διαφορετικό στην περίπτωση του Kepler-139 ήταν ότι είχαμε ακριβείς παρατηρήσεις RV, που από μόνες τους δεν οδηγούσαν με βεβαιότητα σε έναν νέο πλανήτη», εξήγησε ο Λάμερς. Όταν όμως συνδυάστηκαν με τα δεδομένα TTVs, οι παρατηρήσεις αποκάλυψαν έναν πέμπτο πλανήτη, τον Kepler-139f, κρυμμένο ανάμεσα ένα από τους βραχώδεις πλανήτες και τον αέριο γίγαντα του συστήματος. Η αποκάλυψη του σφάλματος Η νέα αυτή ανακάλυψη βοήθησε επίσης να λυθεί ένα παλιό αίνιγμα σχετικά με τον Kepler-139e. Οι αρχικές μελέτες για τον Kepler-139c, τον πιο εξωτερικό από τους υπερ-Γήινους πλανήτες, του απέδιδαν ασυνήθιστα υψηλή πυκνότητα για έναν πλανήτη υπο-Ποσειδώνιου τύπου.Αυτό το σφάλμα οφειλόταν στο ότι τότε δεν γνώριζαν για την ύπαρξη του Kepler-139f και είχαν αποδώσει τη βαρυτική επίδρασή του στον Kepler-139c. Τα νέα δεδομένα δείχνουν ότι ο Kepler-139c έχει πιο φυσιολογική πυκνότητα, ενώ οι πυκνότητες των Kepler-139b και d παραμένουν ουσιαστικά αμετάβλητες. Αυτές οι διορθώσεις αποτελούν έμμεση απόδειξη της ύπαρξης του Kepler-139f λένε οι ερευνητές που εκτιμούν ότι ενδέχεται να υπάρχουν κι άλλοι… αόρατοι πλανήτες στο σύστημα Kepler-139 που περιμένουν να τους ανακαλύψουμε. Καλλιτεχνική απεικόνιση του νέου εξωπλανητή που παρέμενε αθέατος. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1982036/astronomoi-xetryposan-terastio-exoplaniti-poy-kryvotan-mesa-sto-planitiko-toy-systima/

Καταγράφηκαν για πρώτη φορά απευθείας εικόνες της γέννησης ενός πλανητικού συστήματος (βίντεο) Η ανακάλυψη φωτίζει τη γέννηση του ηλιακού μας συστήματος. Διεθνής ομάδα αστρονόμων εντόπισε ένα πλανητικό σύστημα στα πολύ πρώιμα στάδια του σχηματισμού του γύρω από ένα νεογέννητο άστρο παρόμοιο με τον Ήλιο και κατάφερε να καταγράψει εικόνες κάτι που γίνεται για πρώτη φορά σε αυτή την κοσμική διεργασία. Η επιστημονική κοινότητα αναζητούσε εδώ και καιρό ένα τέτοιο σύστημα για να κατανοήσει καλύτερα το πώς δημιουργήθηκε το δικό μας ηλιακό σύστημα.Χρησιμοποιώντας διαστημικά και επίγεια τηλεσκόπια η ερευνητική ομάδα εστίασε στο νεαρό άστρο HOPS-315, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 1,400 ετών φωτός από τη Γη, ακριβώς στην αρχή της πιο συναρπαστικής φάσης του: της περιόδου σχηματισμού πλανητών. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται σήμερα στο περιοδικό Nature.«Αυτό που προσπαθούσαμε να βρούμε ήταν μια ‘μωρουδιακή’ εκδοχή του ηλιακού μας συστήματος κάπου αλλού», εξηγεί η Μέρελ βαν ντε Χοφ αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο Purdue στην Ιντιάνα των ΗΠΑ, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που έκανε την σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature»Η ομάδα στράφηκε αρχικά προς το HOPS-315 όταν εντόπισε κρυσταλλικά πυριτικά ορυκτά γύρω του ένα σαφές σημάδι πρώιμου πλανητικού σχηματισμού. Οι πλανήτες σχηματίζονται όταν μεταλλικά σωματίδια συμπυκνώνονται και συσσωματώνονται μέσα στους καυτούς δίσκους αερίου και σκόνης γύρω από νεογέννητα άστρα.Το HOPS-315, που βρίσκεται στον αστερισμό του Ωρίωνα, ξεχώρισε επίσης επειδή είναι ευθυγραμμισμένο με τέτοιο τρόπο ώστε οι αστρονόμοι να μπορούν να παρατηρήσουν τον περιβάλλοντα δίσκο αερίου και σκόνης. Αυτή η οπτική είναι σπάνια, καθώς οι πίδακες αερίων από τα νεογέννητα άστρα συνήθως κρύβουν το δίσκο. Όμως στο HOPS-315, ο δίσκος ήταν ορατός πλήρως. «Έχουμε καταγράψει άμεσες εικόνες στην καυτή περιοχή όπου γεννιούνται βραχώδεις πλανήτες όπως η Γη γύρω από νεαρά πρωτοάστρα. Για πρώτη φορά, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι τα πρώτα βήματα του πλανητικού σχηματισμού συμβαίνουν αυτή τη στιγμή. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που περιμέναμε. Οι αστρονόμοι σκέφτονται τον σχηματισμό πλανητικών συστημάτων εδώ και πολύ καιρό. Υπάρχει μια τεράστια ευκαιρία εδώ» δήλωσε η Μελίσα ΜακΚλουρ από το Αστεροσκοπείο του Λάιντεν στην Ολλανδία, επικεφαλής ερευνητικής ομάδας.«Οι παρατηρήσεις αυτές προσφέρουν μια μοναδική ματιά στο εσωτερικό ενός αναδυόμενου πλανητικού συστήματος» σχολίασε ο Φρεντ Κιέλσα από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο που δεν συμμετείχε στην έρευνα. Μια από τις εικόνες στο υπό σχηματισμό πλανητικό σύστημα. Με πορτοκαλί χρώμα διακρίνεται το μονοξείδιο του άνθρακα που απομακρύνεται από το άστρο, το μπλε είναι μονοξείδιο του πυριτίου. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1982518/katagrafikan-gia-proti-fora-apeytheias-eikones-tis-gennisis-enos-planitikoy-systimatos-vinteo/

Ο μεγαλύτερος μετεωρίτης που έπεσε στη Γη από τον Άρη πωλήθηκε για 4,3 εκατ. δολάρια. Ζυγίζει 25 κιλά και έπεσε στη Βορειοδυτική Αφρική. Ο μεγαλύτερος μετεωρίτης από τον Άρη που έχει βρεθεί στη Γη πουλήθηκε σε δημοπρασία του οίκου Sotheby’s στη Νέα Υόρκη έναντι 4,3 εκατομμυρίων δολαρίων.Ο μετεωρίτης, που ζυγίζει 25 κιλά φέρει την επίσημη ονομασία NWA 16788, το “NWA” προέρχεται από την περιοχή Northwest Africa (Βορειοδυτική Αφρική) όπου και εντοπίστηκε. Παρά το εντυπωσιακό του μέγεθος και προέλευση.Στη δημοπρασία οι προκαταρκτικές προσφορές έθεσαν ως αρχική τιμή τα 2 εκατομμύρια δολάρια. Κατά τη διάρκεια της ζωντανής δημοπρασίας, οι προσφορές προχωρούσαν αργά, αλλά τελικά η τιμή έκλεισε στα 4,3 εκατ. δολάρια πάνω από την αρχική εκτίμηση των 4 εκατομμυρίων. Να σημειωθεί ότι στις δημοπρασίες υπάρχουν κάποια πρόσθετα τέλη που στην προκειμένη περίπτωση ανεβάζουν την τελική τιμή στα 5,3 εκατομμύρια δολάρια.«Ο NWA 16788 δεν ξεχωρίζει μόνο για το μέγεθός του, αλλά και για την αισθητική του. Μοιάζει οπτικά με την επιφάνεια του Άρη» αναφέρει η Κασάνδρα Χάτον αντιπρόεδρος Επιστήμης και Φυσικής Ιστορίας στον Sotheby’s.Η Χάτον εξηγεί πως οι περισσότεροι αρειανοί μετεωρίτες είναι μικροί και λεπτοί, σε σημείο που δύσκολα θα μαντέψει κανείς την προέλευσή τους. Αντίθετα, αυτό το κομμάτι μοιάζει εντυπωσιακά με τον Κόκκινο Πλανήτη. Ο NWA 16788 είναι περίπου 70% μεγαλύτερος από τον δεύτερο μεγαλύτερο αρειανό μετεωρίτη που έχει βρεθεί στη Γη. Οι μικρότεροι μετεωρίτες από τον Άρη έχουν πουληθεί στο παρελθόν για ποσά από 20.000 έως 80.000 δολάρια. Ο νέος κάτοχος του μετεωρίτη θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του. Ο εικονιζόμενος μετεωρίτης από τον Άρη πωλήθηκε για 4,3 εκατ. δολάρια. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1982559/o-megalyteros-meteoritis-poy-epese-sti-gi-apo-ton-ari-polithike-gia-43-ekat-dolaria/

Αντεπίθεση της IBM στον τομέα του hardware για την τεχνητή νοημοσύνη. O τεχνολογικός κολοσσός παρουσίασε νέο εξοπλισμό ΑΙ υψηλής αξιοπιστίας και ασφάλειας. Η IBM αποτελούσε για δεκαετίες την ηγέτιδα δύναμη παγκοσμίως στον τομέα των υπολογιστών αλλά αναδύθηκαν νέες δυνάμεις με αποτέλεσμα ο τεχνολογικός κολοσσός να χάσει πολύ έδαφος έχοντας μείνει εκτός παιχνιδιού και στις εξελίξεις στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης κάτι που θέλει να αλλάξει δημιουργώντας διάφορα νέα προϊόντα τεχνολογικής αιχμής.Η IBM ανακοίνωσε την πολυαναμενόμενη πλατφόρμα Power11 σχεδιασμένη για να υποστηρίζει τις αυξανόμενες απαιτήσεις της τεχνητής νοημοσύνης, δεδομένων και υβριδικού cloud. Η πλατφόρμα Power11 θα ενσωματώνει νέα αρχιτεκτονική υλικού, βελτιώσεις στην εικονικοποίηση και ισχυρές δυνατότητες ανθεκτικότητας. Ο εξοπλισμός αυτός απευθύνεται σε πρώτη φάση σε επιχειρηματικούς χρήστες σε τομείς όπως τα χρηματοοικονομικά, η υγειονομική περίθαλψη και η βιομηχανία.Η κυκλοφορία της Power11 σηματοδοτεί την πρώτη σημαντική ενημέρωση στη σειρά Power της IBM από το 2020. Με αυτήν την αναβάθμιση η εταιρεία στοχεύει σε επιχειρήσεις που επιθυμούν να βελτιστοποιήσουν την ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης, βελτιώνοντας παράλληλα την αξιοπιστία και την ασφάλεια των συστημάτων τους.Σύμφωνα με την IBM, τα συστήματα που βασίζονται στο Power11 θα είναι διαθέσιμα από τις 25 Ιουλίου και έχουν κατασκευαστεί για να εξαλείφουν τον προγραμματισμένο χρόνο διακοπής λειτουργίας για ενημερώσεις λογισμικού. Είναι επίσης σχεδιασμένα για να προσφέρουν υψηλή ανθεκτικότητα, με μέσο όρο μη προγραμματισμένου χρόνου διακοπής λειτουργίας λίγο πάνω από 30 δευτερόλεπτα ετησίως. Επιπλέον, τα συστήματα είναι ικανά να ανιχνεύουν και να ξεκινούν μια απόκριση σε επιθέσεις ransomware εντός ενός λεπτού.Σε αντίθεση με την υποδομή GPU της Nvidia, η οποία χρησιμοποιείται ευρέως για την εκπαίδευση μοντέλων τεχνητής νοημοσύνης μεγάλης κλίμακας, η IBM εστιάζει στο Power11 στην εξαγωγή συμπερασμάτων, την εφαρμογή εκπαιδευμένων μοντέλων τεχνητής νοημοσύνης για την επιτάχυνση των καθημερινών επιχειρηματικών λειτουργιών. Η εταιρεία τοποθετεί το Power11 ως μια πρακτική και αξιόπιστη εναλλακτική λύση για επιχειρήσεις που πρέπει να εκτελούν φόρτους εργασίας τεχνητής νοημοσύνης χωρίς να αναδιαμορφώνουν την υποδομή τους.Η IBM σχεδιάζει επίσης να ενσωματώσει το Power11 με το τσιπ Spyre AI, που εισήχθη πέρυσι, το τέταρτο τρίμηνο του 2025. Αυτή η κίνηση αναμένεται να ενισχύσει περαιτέρω τις δυνατότητες εξαγωγής συμπερασμάτων τεχνητής νοημοσύνης των συστημάτων διακομιστών της IBM. Ο Τομ ΜακΦέρσον γενικός διευθυντής συστημάτων ισχύος στην IBM δήλωσε ότι η εταιρεία που εδρεύει στη Νέα Υόρκη θέλει με τα νέα προϊόντα της να επικεντρωθεί στην αξιοπιστία και την ασφάλεια. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1978947/antepithesi-tis-ibm-ston-tomea-toy-hardware-gia-tin-techniti-noimosyni/

Επιστήμονες λένε ότι η Γη απέκτησε δύο επιπλέον εποχές στη διάρκεια του έτους. Πρόκειται για δύο επιβλαβή φαινόμενα αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Ομάδα ειδικών της Σχολής Οικονομικής και Πολιτικής Επιστήμης του Λονδίνου με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Progress in Enviromental Geography» αναφέρει ότι η «εποχή της αιθαλομίχλης» και η «εποχή των σκουπιδιών» αποτελούν πλέον μέρος του ετήσιου κλιματικού ρυθμού της Γης, αναστατώνοντας τα οικοσυστήματα και επαναπροσδιορίζοντας το ημερολόγιο του πλανήτη. Εποχή της Ομίχλης Συμβαίνει κάθε χρόνο σε περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας, κυρίως από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο.Προκαλείται από εκτεταμένες πυρκαγιές για εκκαθάριση γης (ιδίως σε Ινδονησία και Μαλαισία)Η αιθαλομίχλη διασχίζει σύνορα, καλύπτοντας περιοχές όπως η Σιγκαπούρη, η Ταϊλάνδη και η Ινδία, επιβαρύνοντας την υγεία εκατομμυρίων ανθρώπωνΣτις ΗΠΑ, η εποχή των δασικών πυρκαγιών στην Καλιφόρνια πλέον αρχίζει την άνοιξη και διαρκεί μέχρι τον Δεκέμβριο, ενώ νέα εποχή «αιθαλομίχλης» διαμορφώνεται και στη Νέα Υόρκη και το Νιου Τζέρσεϊ εξαιτίας πυρκαγιών στον Καναδά. Εποχή των Σκουπιδιών Συμβαίνει κυρίως στην Ινδονησία (Μπαλί) από Δεκέμβριο έως Μάρτιο.Οι μουσωνικοί άνεμοι και τα θαλάσσια ρεύματα μεταφέρουν τεράστιες ποσότητες πλαστικών απορριμμάτων στις παραλίες.Το φαινόμενο είναι τόσο προβλέψιμο, που οι ντόπιοι γνωρίζουν πότε θα συμβείΤο 2024, πάνω από 3,000 τόνοι σκουπιδιών κατέληξαν στις παραλίες της Μπαλί.Παρόμοια φαινόμενα εμφανίζονται στις Φιλιππίνες, στην Ταϊλάνδη και ακόμα και στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ, ειδικά το καλοκαίρι, λόγω ρευμάτων όπως αυτό του Ρεύματος του Κόλπου Εξαφανισμένες και Απορυθμισμένες Εποχές Οι επιστήμονες εισήγαγαν νέους όρους για να περιγράψουν τις αλλαγές στον κλιματικό ρυθμό: * Εξαφανισμένες εποχές: Όπως η περίοδος χειμερινών σπορ στις Άνδεις και τα Βραχώδη Όρη, η οποία πλέον δεν υφίσταται λόγω έλλειψης χιονιού. * Απορυθμισμένες εποχές: Όταν οι εποχές έρχονται νωρίτερα ή αργούν, π.χ. η άνοιξη ξεκινά πολύ νωρίς ή το καλοκαίρι διαρκεί υπερβολικά. * Οι κύκλοι αναπαραγωγής και χειμέριας νάρκης στην Ευρώπη ξεκινούν εβδομάδες νωρίτερα. * Θαλασσοπούλια στην Αγγλία δεν επιστρέφουν πλέον στον ίδιο καιρό για φωλεοποίηση. * Εντεινόμενες εποχές: Οι εποχές δεν εξαφανίζονται, αλλά εντείνονται επικίνδυνα, π.χ. τα καλοκαίρια στην Ευρώπη έχουν γίνει πιο θερμά και θανατηφόρα, ιδιαίτερα μετά τον καύσωνα του 2003. * Το μοτίβο παραμένει αλλά με πιο «σκληρό και απρόβλεπτο ρυθμό». Η έρευνα Έγινε ανάλυση δορυφορικών εικόνων, καιρικών δεδομένων και τοπικών αναφορών. Εντοπίστηκαν νέοι κλιματικοί ρυθμοί που είναι πλέον ανθρώπινης προέλευσης. Οι νέες «εποχές» δημιουργούν υγειονομικές κρίσεις, οικολογικές ανατροπές και κοινωνική αναστάτωση.Η ανθρωπόκαινος εποχή δεν αλλάζει μόνο το κλίμα, αλλά ξαναγράφει το ίδιο το ημερολόγιο της φύσης. Οι εποχές πλέον δεν είναι σταθερές, αλλά ρευστές, παραμορφωμένες ή ενισχυμένες, με πολυεπίπεδες επιπτώσεις σε ανθρώπους, ζώα και οικοσυστήματα. https://www.naftemporiki.gr/green/climate/1987681/epistimones-lene-oti-i-gi-apektise-dyo-epipleon-epoches-sti-diarkeia-toy-etoys/

Ο Αϊνστάιν ως Υδραυλικός. Ζυμώνατε, μέρες και νύχτες, ζυμώνατε τον ουράνιο πηλό σας και μεις περιμέναμε, αχτίνες ωραίες, παντοδύναμες, αστέρια και χρώματα να πεταχτούν απ’ τα χέρια σας. (Ν. Βρετάκος, Γράμμα στον Ρ. Οπενχάιμερ) (…) Η Πυρηνική Φυσική οδηγεί στις ακρογωνιαίες γνώσεις. Όχι μόνον αυτό. Δίνει την δυνατότητα ευημερίας μέσω της ενέργειας που προσφέρει. Έτσι ο άνθρωπος θα έχει ποσοστό χρόνου μέσα στο 24ωρό του πολύ πιο μεγάλο από το χτες, για να ασχοληθεί με πνευματικά πράγματα.Ο άνθρωπος πριν 100 χρόνια έπρεπε να δουλεύει 16 ώρες το 24ωρο για να βγάλει το ψωμί του. Πριν 50 χρόνια περίπου κατάκτησε το 8ωρο. Όλοι είμαστε σίγουροι πως μετά 50-100 χρόνια θα χρειάζονται μόνο 4 με 5 ώρες για τον επιούσιο. Είναι ζήτημα εκπαίδευσης και ευθύνης της νέας κοινωνίας, οι υπόλοιπες ώρες του 24ώρου να δαπανούνται για πνευματικές, σαν πως ταιριάζει στον άνθρωπο, και όχι χυδαίες απασχολήσεις.Ο άνθρωπος έχει ανάγκη φθηνών πηγών ενέργειας και ολοένα μεγαλύτερων, όχι μόνο για την ελάττωση των ωρών εργασίας, αλλά επειδή οι ανάγκες ενέργειας του τεχνολογικού πολιτισμού αυξάνονται με τις ελεύθερες ώρες του ανθρώπου. Από τις 16 ώρες πέσαμε στις 12, χάρις στον ατμό-κάρβουνο. Από τις 12 πέσαμε στις 8 χάρις στο πετρέλαιο. Θα φτάσουμε στις 5 ώρες, χάρις στις νέες πηγές ενέργειας και κατά κυριότητα στην Πυρηνική ενέργεια (στη σχάση και στην πολλά υποσχόμενη σύντηξη).Πιστεύουμε ότι δεν ήταν μόνο η ανάγκη για κοινωνική δικαιοσύνη που έδωσε αυτές τις κατακτήσεις. Ήταν και συνέβαλαν κατά πολύ, θα έλεγα κατά συνθήκη, οι πηγές ενέργειας που είχε, έχει, κατακτήσει ο άνθρωπος.Στην ευδαιμονική κοινωνία οι υποσχέσεις του ελάχιστου κόπου δίνονται από τους Φυσικούς. Όμως ταυτόχρονα η ενεργειακή λύση στη μορφή της Πυρηνικής ενέργειας ενέχει όλα τα χαρακτηριστικά του καλού και του κακού. Μπορεί να είναι η λύση για την ευδαιμονία του Ανθρώπου, όπως συγχρόνως μπορεί να είναι (ή να δοκιμάστηκε), για την καταστροφή του. Ο Φυσικός σαν νέος Προμηθέας έχει το καθημερινό του δράμα. Έχει τον βασανιστικό απολογισμό κάθε μέρα αν η προσφορά του βοηθάει την Ανθρωπότητα. Οι γύπες του Ναγκασάκι, της Χιροσίμα, όλων των ατομικών δοκιμών, κλπ., του ξεσκίζουν τις σάρκες και του τρώνε το ήπαρ. Πάνω σ’ αυτό το δράμα ο τάλας Oppenheimer (ο Ληρ της Φυσικής, που πολλά βασανίστηκε) έγραφε σ’ ενα μνημόσυνο του Einstein: «… Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, μέσα στην απελπισία που του προξενούσαν οι εξοπλισμοί και οι πόλεμοι, ο Einstein, έλεγε ότι εάν μπορούσε να ξαναρχίσει την ζωή του θα έκανε τον υδραυλικό. Έδινε μέσα σ’ αυτή την λέξη μια δόση σοβαρότητας και αστείου συνάμα, που κανείς όμως σήμερα δεν έχει το δικαίωμα να την αλλοιώσει. Πιστέψε με, ο Einstein δεν είχε καμία ιδέα τι είναι η ζωή του υδραυλικού, ιδίως στις Ενωμένες Πολιτείες, όπου για τον σπεσιαλίστα αυτόν λέγεται το αστείο: πως όταν καλείται για μια επείγουσα δουλειά ποτέ δεν φέρνει μαζί του τα εργαλεία του. Ο Einstein έφερνε πάντα μαζί του τα εργαλεία του. Ήταν ένας Φυσικός, ένας φιλόσοφος της Φύσης, ο πιο μεγάλος της εποχής μας…»Έχω ακούσει πολλές φορές Φυσικούς της πρώτης γραμμής, να αναρωτιούνται αν θα έπρεπε να κάνουν τον Υδραυλικό… Όμως πέρα από τα μαύρα σύννεφα της συνειδησιακής κρίσης υπάρχουν φάροι χαράς, οι υποσχέσεις της παραπέρα γνώσης και της πανανθρώπινης Ευδαιμονίας.(…) απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου «Φυσική Νετρονίων», του Στέφανου Χαραλάμπους (το κείμενο γράφτηκε στις 17/4/1981)