kkokkolis

Πλανητική λίγο δύσκολο με αυτό. Αν τα μάτια σου είναι νεανικά μπορείς να επιδιώξεις τα 120x με ένα Radian 5mm ή τα 100x με ένα Delos 6mm. Αν έχεις κινητήρα στη στήριξη και δεν φοράς γιαλιά τους αντίστοιχους Baader Genuine Ortho. Ή κάποιο TMB, Celestron, Meade Planetary. Ή φακό διπλής χρήσης, όπως ES82 4.7mm ή ES100 5.5mm. Με αυτές τις μεγεθύνσεις ουσιαστικά μόνο ο Άρης δεν θα ικανοποιεί ιδιαίτερα.

Το έκανα χωρίς διαγώνιο και όταν τον έβαζα το αστέρι ήταν απευθυγραμμισμένο. Οπότε το κάνω με τον διαγώνιο που ούτως ή άλλως διευκολύνει την ευθυγράμιση (κοίτα - γύρνα - ξανακοίτα - ξαναγύρνα - ξανακοίτα - ξαναγύρνα και ούτω καθ' εξής).

Μόνο τεχνητό αστέρι κάνω ποιά (2-3 φορές σε 5 χρόνια). Χρειάζεται όμως μεγάλη απόσταση, έχω την τύχη να έχει το σπίτι έναν πολύ μακρύ διάδρομο. Αυτό χρησιμοποιώ http://agenaastro.com/hubble-optics-5-star-artificial-star-testing-collimating-telescopes.html Το βράδυ αν κρυώσει μπορεί να χρειαστεί μια λεπτή ρύθμιση σε πραγματικό αστέρι αλλά την χοντρή δουλειά την έχεις κάνει με άνεση.

Φαίνεται εντυπωσιακά στον Πειραιά, επάνω από τα πλοία, μεταξύ Πλ. Θεμιστοκλέους & Πλ. Καραϊσκάκη.

Ευχαριστώ, είναι σχεδίασης Kellner. Καλή προσφορά, αν σκεφτείς πως μόνο αυτό το Kellner το πουλάνε 61 ευρώ, ενώ τα άλλα δύο κομμάτια είναι εγνωσμένης αξίας για κάποιον που ξεκινά. http://www.astronomy.ie/eyepieces.html

Κώστα, ποιός είναι αυτός ο Celestron Wide Angle?

Και όμως προκύπτει, δεν λέω πως ο Baader Zoom αξίζει έχοντας δοκιμάσει μόνο αυτόν αλλά έχοντας ρίξει μια ματιά και μέσα από τους υπόλοιπους. Και επιμένω.

Ναι, το Plus διαθέτει τηλεχειρισμό και δουλεύει άψογα, με το απλό Nexstar και Skywire τουλάχιστον. Τα αξίζει τα χρήματα με το παραπάνω, ούτε καπάκι για φακό δεν παίρνεις με τα χρήματα αυτά που λέει ο λόγος.

Η δική μου γνώμη είναι πως πρόκειται για την καλύτερη αγορά ευρώ προς ευρώ που έχω κάνει για αστρονομική χρήση από το 2009. Με τον ES68 24mm, τον Baader Hyperion Zoom και έναν Barlow Shorty Plus τριών στοιχείων μπορεί κάποιος να τελειώσει με το θέμα "προσοφθάλμιοι" και να αφοσιωθεί στην παρατήρηση. Τον έχω δώσει στην κόρη μου εδώ και έναν χρόνο, μαζί με έναν Hyperion 24mm και έναν Baader Q Barlow και τίποτε άλλο. Έκτοτε μου έχει λείψει πολλές φορές. Πήρα προχθές έναν William Optics 24-8 ο οποίος είναι σημαντικά κατώτερος αν και κόστιζε το ίδιο με τον Zoom II, αλλά τουλάχιστον είναι ελαφρύτερος ώστε να τον προσαρμόσω στο μικροσκόπιο. Αν δεν τα καταφέρω μπορεί να τον δώσω στην κόρη μου και να πάρω πίσω τον Baader, αν και αυτό δεν είναι σωστή πατρική συμπεριφορά, καθώς στο παιδί σου πρέπει να δίνεις πάντα το καλύτερο.

Αν και συνήθως αυτοί οι υπέρβαροι φακοί (με πολλά γυάλινα οπτικά στοιχεία δηλαδή) και ειδικά με το μεγάλο eye relief είναι οι δύσκολοι στην εστίαση σε σχέση με τους απλούστερους Plossl, Ortho και Erfle. Το βάρος προβληματίζει επειδή ο εστιαστής στηρίζεται σε μια μόνο πλευρά στη στεφάνη αλλά το πλαστικό είναι αρκετά σκληρό με καλή ακαμψία. Σχετικά με το ζύγισμα, αυτό είναι το πλεονέκτημα των Flextube, ο συμπλέκτης/σφιγκτήρας/χειρόφρενο που τα κρατά ακίνητα στον αξονα του ύψους. Μπορείς όμως με ένα βαρύ φακό να κινήσεις το τηλεσκόπιο προς τα κάτω (στην πλευρά του κατόπτρου) ή και να προσθέσεις βάρος αλλά με το Heritage ουδέποτε χρειάστηκε, σε αντίθεση με τα 8" & 12" (αντίβαρο) ή τα διάφορα καταδιοπτρικά (ζύγισμα στο dovetail).

Έπιασε λιμάνι ο φακός, σας ευχαριστώ.

Έναν Ethos 13mm τον σηκώνει άνετα πάντως. Και Delos και Hyperion Zoom. Τι βαρύτερο να βαλεις; Απλώς σφίγγεις λίγο περισσότερο τον συμπλέκτη teflon (τη μαύρη ροδέλα του ύψους). Μπορεί να κάμπτεται λίγο ο εστιαστής αδιόρατα αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα στην πράξη. Για το τι εστιάζει και τι όχι, από τότε που απέκτησα πρεσβυωπία κάποια πράγματα άλλαξαν. Ουσιαστικά εστιάζουν περισσότεροι φακοί καθώς η πρεσβυωπία εξουδετέρωσε τη μυωπία μου στις κοντινές αποστάσεις και βλέπω καλύτερα κοντά χωρίς γυαλιά (και χειρότερα με γυαλιά). Άρα πρέπει να δοκιμάσεις με το δικό σου μάτι, μη βασίζεσαι σε μάτια άλλων με άλλες διοπτρίες. Όταν βραχύνεις τον σωλήνα αλλάζεις το μήκος αλλά το εστιακό μήκος του κατόπτρου δεν αλλάζει, παραμένει 65cm. Άρα προβάλει το είδωλο πιο ψηλά στον προσοφθάλμιο και αυτό σημαίνει πως σε ορισμένους φακούς το προβάλει στο εστιακό τους επίπεδο και έτσι μπορούν να εστιάσουν.

Πολύ συγκεκριμένη χρήση. 600€ μόνο γιαυτό; Είναι δουλειά για Maksutov 127 ή 150mm. Στην Ελλάδα υπάρχουν τα Skywatcher από το Πλανητάριο Θεσσαλονίκης, 450 & 880€ αντίστοιχα, μεταχειρισμένα ακόμη και στη μισή τιμή. Η εναλλακτική διοπτρικού 120ED κοστίζει περισσότερο. Ένας φακός 24mm και ένας 10-13mm (Baader Hyperion) για μεγεθύνσεις 60x/75x & 120-150x/150-180x αντίστοιχα. 240€ (120€ μτχρ). Με έναν φακό 6mm πιάνεις και τα 250x/300x που είναι το μέγιστο, χωρίς εγγύηση τελειότητας της εικόνας. Διαγώνιο Amici 45 μοιρών 55€ (30€ μτχρ) και βάση Vixen PortaMount ή Skywatcher AZ4 300€ (200€ μτχρ). Σύνολο (127m) 1050€ και περίπου 500-600€ μεταχειρισμένα. Άρα επιλέγεις μεταχειρισμένα (και εγώ μεταχειρισμένα τα πήρα, κυρίως από αγγελίες εδώ στο Astrovox). Αλλιώς, όλα υπάρχουν στο Πλανητάριο Θεσσαλονίκης www.planitario.gr Αλλά πρέπει να έχει πολύ ενδιαφέρον αυτό το σημείο για να ξοδέψεις τόσα και να μην το βαρεθείς γρήγορα. Αν φτιάξεις τέτοιο σύστημα καλό είναι να το χρησιμοποιήσεις και αλλού (φεγγάρι, Δίας, Κρόνος, θάλασσα, υδροβιότοπος) για να βγάλει τα λεφτά του.

Δεν υπάρχει ένα προτεινόμενο αλλά μια γκάμα δυνατοτήτων. Τελικά τι θέλεις, κιάλια, μονοκιάλι, διόπτρα ή τηλεσκόπιο; Τι θα βλέπεις, ακίνητα ή και κινούμενα αντικείμενα (πχ πουλιά); Θα το χρησιμοποιείς μόνο ημέρα ή και νύκτα; Θα το κουβαλάς μαζί σου στο βουνό/την εξοχή ή θα το στήσεις στη βεράντα; Θα αρκεστείς σε μία μεγέθυνση ή θέλεις δυνατότητα αλλαγής μεγέθυνσης; Απάντησε σε αυτά και αναλόγως διαμορφώνονται και οι προτάσεις, δεδομένου του προϋπολογισμού. Και περίμενε να απαντήσει και κανένας άλλος, δεν τα έχω δοκιμάσει όλα, ούτε εγώ ούτε κανείς άλλος. Οπότε καλό είναι να συλλέξεις προτάσεις από αρκετά άτομα πριν ξοδέψεις αυτό το αξιόλογο ποσό.

Απλοποιώντας τα πράγματα, υπάρχουν κάποια όρια και στην επίγεια παρατήρηση. Ας πούμε: 1. Όσο πιο μεγάλη η μεγέθυνση τόσο πιο... α. σκοτεινή η εικόνα β. μεγάλες οι δονήσεις (κουνημένη η εικόνα) γ. εμφανή τα θερμικά ρεύματα (βράζει η εικόνα) δ. εμφανή τα σφάλματα του οφθαλμού σου (έγκλειστα υαλοειδούς) 2. Αυτά διορθώνονται με... α. μεγάλη διάμετρο, μικρό εστιακό λόγο, χαμηλότερη μεγέθυνση. 100-150mm ανήκουν σε βαρύ όργανο, f/5-f/8 είναι ιδανικοί εστιακοί λόγοι και απόλυτο όριο μεγεθυνσης είναι τα 300x αλλά το σχετικό είναι ίσο με τη διάμετρο σε mm (δηλαδή 100x για 100mm, κόρη εξόδου 1) β. ελαφρύ όργανο, χαμηλή μεγέθυνση (21-50mm & 6x-10x), ή σταθεροποιητής ειδώλου (Canon, Zeiss, Sony, Nikon, Fujinon έως τα 20x και 60mm) ή τρίποδο και βάση, όσο πιο βαρύ το οπτικό όργανο, τόσο πιο μεγάλη, βαριά και ακριβή η βάση. γ. χαμηλές μεγεθύνσεις, χειμώνας 100x, καλοκαίρι ακόμα και 25x. δ. μεγέθυνση το 1/7 έως (βία) το 1/2 της διαμέτρου. Αν τα συναρτήσεις όλα αυτά για κράτημα στο χέρι ιδανικά είναι τα κιάλια ή μονοκιάλια 8x42 (6-10x32-50), για σταθεροποιητή εικόνας τα 10x42-15x50 και για διόπτρα 60-80mm για φορητότητα και 100-120mm για στημένη σε μόνιμο μέρος και μεγεθύνσεις 15-60x. Ξέχνα δηλαδή και τα 3000x αλλά και τα 300x και δες αν με κάποιο καλό όργανο και στήριξη μπορείς να επιτύχεις τα 30-60x, δηλαδή να το φέρεις στα 100-50 μέτρα. Μπορείς να δεις πολλές λεπτομέρειες στα 50 μέτρα αν δεν κουνιέται η εικόνα. Μάρκες: Η πανάκριβη κορυφή είναι Zeiss, Leica, Swarovski. Υπάρχουν ακριβά μοντέλα Nikon, Canon, Fujinon, Pentax κλπ (και κάποια αμερικάνικα, άγνωστα εδώ) που τα συναγωνίζονται. Πιο ευπρόσιτα είναι διαφορα κινέζικα μοντέλα που υπάρχουν με διάφορα ονόματα, ανάμεσα σε αυτά και γνωστά από την αστρονομία, όπως Celestron και William Optics. Εγώ για μεγάλες μεγεθύνσεις χρησιμοποιώ δύο τηλεσκόπια, ένα Maksutov 150mm (συνήθως 75x) και ένα διοπτρικό Petzval 66mm (13-60x). Παρακάτω διάφορα κιάλια 6.5-18x / 21-50mm.

O zoom έκλεισε για Πειραιά, ευχαριστώ.

"Art print" σημαίνει πως θα βλέπεις τις βούλες του εκτυπωτή, ήδη από τα 10x. Πως αλλιώς θα ήταν τόσο φτηνό;

Και ποιός δεν χάθηκε; Τα κοσμήματα είναι πολύ όμορφα. Αλλά ό,τι κατασκευάζεται από το ανθρώπινο χέρι προορίζεται για το ανθρώπινο μάτι συνήθως. Σε μεγάλες μεγεθύνσεις η δομή χάνεται ή αποκαλύπτονται τα συστατικά στοιχεία, όπως οι CMYK βούλες σε μία εκτύπωση. Αντιθέτως, ό,τι κατασκεύασε η φύση περιέχει μια ατελείωτη σειρά από μπάμπουσκες, ιστοί, κύτταρα, κρύσταλοι, μόρια, άτομα, υποατομικά σωματίδια, στοιχειώδη. Φυσικά ο άνθρωπος κατασκευάζει με υλικά που κατασκεύασε η φύση. Ανάμεσά τους υπάρχει μια νοητή γραμμή που καθορίζει το σημείο αποκοπής τέχνης και τύχης, αυτό που τοποθετήθηκε από πρόθεση και αυτό που αποτελεί συστατικό της ύλης. Στο πρώτο επίπεδο έχουμε την χρωματική επιλογή και την μακρογεωμετρία της πινελιάς, στο δεύτερο το αποτύπωμα από την διάταξη και τη φυσική των τριχών του πινέλου. Ο Van Ghogh επέλεξε το χρώμα και τη γεωμετρία αυτής της κατακόρυφης κίτρινης πινελιάς, αλλά όχι κάθε αύλακα που αυτή εμπεριέχει. http://art-project-media.appspot.com/splash/moma.jpg Από την άποψη αυτή θα ήταν ενδιαφέρον να αναζητήσεις αυτό το όριο ανθρώπου/φύσης σε αυτά τα κοσμήματα. Είναι όμως τόσο τέλεια που νομίζω πως πρόκειται για φωτογραφίες πίσω από μια βιτρίνα από γυαλί. Φοβάμαι πως με έναν μεγεθυντικό φακό θα αποκαλυφθεί το ψηφιδωτό της ψηφιακής εκτύπωσης ή πως το σχέδιο είναι επίπεδο πίσω από ένα καμποσόν άμορφης υάλου. Η εστίαση του μικροσκοπίου, λόγω μικρού βάθους πεδίου, θα το αποκάλυπτε αυτό με ευκολία.

Γενικώς έτσι είναι, υποανάπτυκτος τομέας και κρίμα καθώς είναι ευκολότερος και φθηνότερος από την αστροπαρατήρηση, προσφέρει απεριόριστες εικόνες (έγχρωμες και 3D) από έναν κόσμο που βρίσκεται εγγύτερα σε μας (ακόμη και μέσα μας) και μας αφορά περισσότερο. C'est la vie.

Ασχολείται κανείς με τη μικροσκοπία; Και ειδικότερα τη στερεομικροσκοπία; Υπήρξε ένα ρεύμα στο παρελθόν με την προσφορά του Lidl αλλά έχει χρόνια να γίνει συζήτηση. Δεδομένου του ότι ο καιρός ευνοεί και πρόκειται για μια ενασχόληση με κοινά στοιχεία (τα οπτικά) αλλά πολύ λιγότερη διείσδυση στον ερασιτεχνικό κόσμο (ελάχιστες ιστοσελίδες, πληροφορίες, καταστήματα, forum με μηδαμινή συμμετοχή) θα ήθελα να γνωρίζω αν κάποιος συνεχίζει να ασχολείται ενεργά ώστε να προχωρήσουμε σε ανταλλαγή ιδεών και πληροφοριών. Πρόσφατα αγόρασα ένα Bresser Researcher ICD και το χρησιμοποιώ κάθε λίγο και λιγάκι, ασχέτως καιρού και διαθέσιμου χρόνου (είναι πάντοτε έτοιμο). Την μανία με την στερεοσκοπία μου προκάλεσαν τα φοβερά Pentax Papilio 6.5x21 τα οποία κουβαλώ κάθε μέρα μαζί μου από το καλοκαίρι (ουσιαστικά πρόκειται για ένα υβρίδιο κιαλιών με φορητό στερεομικροσκόπιο για αποστάσεις έως 50cm όπου αποδίδουν 8x) ενώ μία τριπλέτα Belomo 10x21 συμπληρώνει την τρόικα της μικροσκόπησης. Βιολογικό μικροσκόπιο δεν έχω ακόμη και δεν με είχαν ενθουσιάσει και τόσο στην ιατρική. Προτιμώ από το αθέατο το μόλις διακρινόμενο, για το οποίο οι μικρές μεγεθύνσεις επαρκούν. Αν θεωρείτε πως πρόκειται για εκτός θέματος, απαντήστε με προσωπικό μήνυμα, ευχαριστώ.

Ένας διηλεκτρικός διαγώνιος 2" σε SCT (William Optics, Telescope Service, Optcorp κλπ) και ένας φακός 68 μοιρών 36-40mm (Televue Panoptic, Baader, Explore Scientific, Paragon) είναι οι απλούστερες λύσεις. Με αυτά και τον Baader Zoom είσαι καλυμμένος.

Αιωνία η μνήμη. Κρίμα που δεν τον πρόλαβα στο forum, ούτε τον συνάντησα ποτέ, μίλησα μαζί του όμως στο τηλέφωνο και με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Ήταν πολύ φιλόξενος και ζεστός και ιδιαίτερα ενθαρρυντικός.

Η φαινομενική περιστροφή του ουρανίου θόλου από την περιστροφή της γης, 1 μοίρα ανά 4 λεπτά. Σε σχέση με τον κομήτη οι Πλειάδες δεν έχουν κινηθεί ορατά. Αν περιστρέψεις τη μία φωτογραφία σχεδόν ταυτίζεται με την άλλη, αν έχουν τραβηχθεί την ίδια μέρα αλλά διαφορετική ώρα. Έχει σημασία και το γεωγραφικό πλάτος και άλλοι παράγοντες.

Πρόσεξε πως αλλάζουν οι Πλειάδες. τι παρατηρείς;

Σε ευχαριστώ Δημήτρη, είμαι πολύ ικανοποιημένος από την αποστολή και την κατάσταση του μικροσκοπίου. Τώρα δεν σε φοβάμαι συγνεφιά!