kkokkolis

Κανονικά πρέπει να φαίνονται, τουλάχιστον αν τα σταθεροποιήσεις και δεν έχουν πολύ αστιγματισμό. Δεν βλέπω το κενό ανάμεσα στους δακτυλίους, να εξηγηθώ. Ο πλανήτης είναι ελειψοειδής με ένα όμορφο κεχριμπαρένιο χρώμα. Αύριο το φεγγάρι θα τον έχει προσπεράσει κατά 12 ακόμη μοίρες, δείτε το απόψε.

Η πανσέληνος βρίσκεται πίσω από ένα λεπτό πέπλο από σύννεφα και ο Κρόνος είναι κρυμμένος στα όρια της φωτεινής άλου που παράγει. Με κιάλια αποκαλύπτεται εντυπωσιακά και μάλιστα, τώρα που βρίσκεται σε μεγάλη κλίση, οι δακτύλιοι είναι εμφανείς ήδη από τα 12x.

Δουλεύει καλά σε Tablet. Η νυκτερινή όραση δεν παίζει ρόλο σε αυτήν την περίπτωση άλλωστε. Μπράβο.

Είναι γνωστή η ταξινόμηση των κιαλιών σε διάφορες κατηγορίες. Συνήθως διαθέτουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όπως στεγανότητα, θωράκιση, διαμέτρημα, φορητότητα, κοντινή εστίαση κα, τα οποία διευκολύνουν τη χρήση τους στη μία ή την άλλη δραστηριότητα. Διαπιστώνοντας πως υπάρχει και κάποια συσχέτιση με την κόρη εξόδου, όπου μεγάλες κόρες εξόδου (5-7mm) προτιμώνται στην αστρονομική χρήση και μικρές (2.5-3) αναγκαστικά σε εκείνα που έχουν μικρό διαμέτρημα ή εκείνα που διαθέτουν σταθεροποίηση εικόνας, σκέφτηκα να φτιάξω ένα διάγραμμα που συσχετίζει τη χρήση με την κόρη εξόδου. Να σημειωθεί πω η κόρη εξόδου σχετίζεται με το διαμέτρημα και τη μεγέθυνση και ως εκ τούτου προκύπτει το γνωστό διάγραμμα x= y+ a/b, ήτοι κε=2+δ/μ στην περίπτωσή μας. Επίσης δεν υπάρχουν απόλυτα στεγανά, όλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κάθε χρήση, αλλά δεν αποδίδουν το ίδιο καλά. Ένα κιάλι με κόρη εξόδου 3 επάνω σε ένα κινούμενο πλοίο είναι μαρτύριο, μέχρι να ενεργοποιηθεί ο σταθεροποιητής εικόνας αν είναι διαθέσιμος. Τα μπαλονάκια λοιπόν έχουν όρια για λόγους σχηματικούς. Η αστρονομία είναι ουσιαστικά ανοικτή στο άπειρο καθώς υπάρχουν όργανα με μεγάλες διαμέτρους (όπως 300mm) ενώ τα κιάλια γενικής χρήσης είναι εκείνα που επιλέγουν και οι ορνιθοπαρατηρητές. Ένα 7x35 είναι κατάλληλο και για αστρονομική χρήση (παρατήρηση με ευρύ πεδίο και μεγάλη κόρη εξόδου) αλλά η περιορισμένη διάμετρος δεν το κατατάσσει στα κατ' εξοχήν αστρονομικά όργανα. Από τη ζώνη 2-7mm ξεφεύγουν 3 κατηγορίες. Τα κιάλια όπερας που είναι Γαλιλαϊκού συστήματος και η κε έχει άλλη έννοια (βρίσκεται μεταξύ αντικειμενικού και προσοφθαλμίου) Τα κιάλια zoom που εν γένει δεν αντιμετωπίζονται σοβαρά (να σημειωθεί πως η Leica στα Duovid επιλέγει κόρες εξόδου 5 και 3.33mm) Τα κιάλια με εστιαστές που δέχονται ζεύγη προσοφθαλμίων της επιλογής μας όπου υπάρχει η δυνατότητα επιλογής κόρης 1mm ή ακόμη και 0.5mm αλλά με τα γνωστά μειονεκτήματα των επιλογών αυτών (μπορούν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν μονόφθαλμα πάντως, αν η ποιότητα του φακού και του οφθαλμού μας το επιτρέπει). Τέλος πάντων, εμένα με βοήθησε να έχω μια εποπτική εικόνα.

Τάσο, κάθαρμα, εσύ με κατέστρεψες πηγαίνοντάς με σε σκοτεινούς ουρανούς και έκτοτε έχασα το ενδιαφέρον για παρατήρηση μέσα στον Πειραιά, όπου διέκρινα αρκετά αντικείμενα βαθέος ουρανού που μου έβρισκε το Nexstar (άρα οι μισοί έχουν δίκαιο) αλλά ουδεμία σχέση είχαν με το είδωλό τους μια βαθειά ώρα ενός σκοτεινού ουρανού σε ένα υψηλό βουνό (άρα και οι υπόλοιποι μισοί έχουν δίκαιο). Και αφού όλοι έχουν δίκαιο πάψτε να τσακώνεστε λέω εγώ και ας κάνει ο καθένας ό,τι του γουστάρει όπως αρμόζει σε μια πολιτισμένη και δημοκρατική χώρα. Αλλά ας το κάνει αφού έχει δοκιμάσει και τα δύο ει δυνατόν. Εγώ τώρα βλέπω τους πλανήτες με το Maksutov, τη θάλασσα με το διοπτρικό, τα πουλάκια με τα κιάλια, τις πέτρες με το στερεομικροσκόπιο και περιμένω μια στις τόσες να ξαναπάω σε σκοτεινό ουρανό. Και πράγματι μια στις τόσες πάω και δυό στις τόσες σε ημισκότεινο, αλλά αυτά που βλέπω με κρατάνε μήνες. Έχει αυτή τη δύναμη το κνέφας.

Νεαρέ μου, είναι ακατάλληλο το forum για να βρεις αξιόπιστες απαντήσεις στα ερωτήματά σου. Οι άνθρωποι εδώ είναι ερασιτέχνες, εσύ χρειάζεσαι απάντηση από επαγγελματίες. Στην ηλικία σου θα δίσταζα αλλά πλέον θα πήγαινα μιαν ημέρα στο ΕΚΠΑ να λάβω απ' ευθείας πληροφορίες. Πιθανώς θα μιλούσα με έναν καθηγητή, από εκείνους που δεν έχουν καβαλήσει το καλάμι τόσο ώστε να μην σέβονται τα νιάτα. Αλλιώς με έναν λέκτορα ή επιστημονικό συνεργάτη.

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=21571 Αυτό είναι πρακτικότερο όπως διπλώνει (ευκολία και στη φύλαξη και στη μεταφορά) και σχεδόν στη μισή τιμή από καινούριο. Έχει GOTΟ αλλά το χειρίζεσαι και με το χέρι, χωρίς να χάνει την παρακολούθηση.

Αυτό ήταν το 2011! Πόσα έχουν αλλάξει από τότε... Νομίζω πως πολλοί από εκείνους που έχουν την οικονομική δυνατότητα και τον χώρο έχουν και τα δύο. Το ζήτημα είναι με τι να ξεκινήσεις. Αν πρόκειται για βαθύ ουρανό εγώ προτείνω το 10" Flextube (που αναβαθμίζεται και σε GOTO, άρα κρατάς την πόρτα ανοικτή). Αν παρατηρείς από το σπίτι σε φωτορρυπασμένη περιοχή, ένα Maksutov σε υψαζιμουθιακή, όσο μεγαλύτερο μπορείς (5-7"). Εναλλακτικά το 6" dob για πλανητική κυρίως παρατήρηση. Αν σου αρέσει και η επίγεια παρατήρηση και έχεις σπίτι ή εξοχικό με θέα, ένα καλό διοπτρικό, ημιαποχρωματικό κατά προτίμηση, 2.5-4". Αυτό ή ένα ζευγάρι κιάλια (καλά, φορητά, με πεδίο περίπου 6-7 μοίρες μέχρι να μάθεις τον ουρανό, όπως 8-10x42) μπορεί να συμπληρώνει τα δύο πρώτα για μεγάλα πεδία. Και πάει λέγοντας. Για το GOTO θα πω πως δεν έχει νόημα για μικρά όργανα με χαμηλές μεγεθύνσεις και μεγάλο πεδίο. Σε αυτά σου βρίσκει αντικείμενα που δεν έχεις διάμετρο να τα δεις και όσα μπορείς να δεις είναι αρκετά εύκολα να τα βρεις και μόνος σου, ακόμη και εάν είσαι αρχάριος. GOTO για εστιακή >1200mm, αλλιώς πάνε χαμένα τα χρήματα. Έτσι τελικά το GOTO αποδίδει σε σχετικά ακριβότερα τηλεσκόπια με τα οποία σπάνια ξεκινά ένας αρχάριος στις Ελληνικές οικονομικές συνθήκες (και σε αντίθεση με τις ΗΠΑ από ότι έχω καταλάβει).

Ανευρέθησαν, σας ευχαριστώ πολύ.

Καλώς ήρθες. Πάντως μέχρι τώρα καλά τα κατάφερες και χωρίς εμάς, ίσως το AstroVox χρειάζεται εσένα και άλλους σαν και εσένα παρά το αντίθετο. Τόπο στα νιάτα!

Πες το κι έτσι, πες το και σεβασμό. Μια που μιλάμε για αισθητική, η λύση του ξύλινου τρίποδα είναι ασυναγώνιστη μάλλον. Αλλά θα πρέπει να τον στερηθώ όσο κατασκευάζεται καθώς θα πρέπει να προσαρμοστεί απ' ευθείας στα μεταλλικά στοιχεία της Vixen. Τα άλλα που λες για τους σφιγκτήρες δεν τα κατάλαβα, είναι αρκετά τεχνικά για εμένα. Θυμήθηκα και μια άλλη λύση (ίσως είναι γραμμένη στο ίδιο νήμα), εκείνη κάποιου αφρώδους υλικού που στερεοποιείται και γεμίζει το αλουμίνιο. Αν γνωρίζει κάποιος ας δώσει λεπτομέρειες.

Απ' έξω δηλαδή. Η αισθητική με νοιάζει καθώς η γυναίκα μου το ανέχεται στημένο στο σαλόνι από το Πάσχα, περιμένοντας τον ιδανικό συνδυασμό ευκαιρίας παρατήρησης (χρόνος- διάθεση- καιρός). Δηλαδή και να μη νοιάζει εμένα θα νοιάζει εκείνη, καταλαβαίνεις. Και αν δεν είναι το Maksutov θα είναι το διοπτρικό, περνά τελικά πολλές ημέρες στημένο δίπλα στη μπαλκονόπορτα και υπάρχουν άλλα δύο στην άλλη μπαλκονόπορτα, το ένα το καμουφλάρει με δικτύωμα παραλλαγής ανάλογα με ποιά κουρτίνα έχει κρεμάσει (το Nexstar) και το άλλο το θεωρεί όμορφο όπως είναι και δεν την ενοχλεί (το SW 12" Flextube). Αλλά τρίποδο που να μοιάζει με σκαλωσιά οικοδομής δεν προβλέπω να ανεχτεί.

Σωλήνες δεν είναι αυτά; Μήπως είναι καλύτερο το συμπαγές ξύλο;

Από τότε που πήρα την PortaMount έγινε το κύριο εργαλείο μου. Και ενώ με τα άλλα τηλεσκόπια δεν υπάρχει πρόβλημα, με το 150ρι Maksutov (εστιακή 1800) οι δονήσεις είναι ενοχλητικές. Τις περιορίζω με τα πατάκια της Meade και στην αρχή και τα βαράκια της Lidl τα οποία όμως τα έχω δώσει στην κόρη μου (για την ακόμη ελαφρύτερη AltAz της Bresser) και δεν δέησα να πάρω άλλα. Αλλά επειδή τη χρησιμοποιώ συχνά σκέπτομαι να κάνω μια εσωτερική λύση για να μην έχω τη φασαρία του στησίματος, άλλωστε γιαυτό τον λόγο την πήρα και δεν θέλω να χάσω την ευκολία να την σηκώνω στην αγκαλιά μου με το τηλεσκόπιο έτοιμο για να την μεταφέρω στο μπαλκόνι. 1. Αν βάλω σκάγια θα βαρύνει πολύ και θα μπούν μόνο κάτω από το γόνατο. Φθηνή και απλή λύση, αλλά είναι αρκετή; Τον έλεγχο του βάρους μπορώ να τον κάνω εύκολα, πχ να αγοράσω 2kgr και να τα μοιράσω. Υποθέτω τα σκάγια μεγαλύτερης διαμέτρου θα διευκολύνουν την διαδικασία. 2. Πηχάκια: Αυτό που μου λείπει είναι ο συνεργάσιμος μαραγκός. Θέλει και λίγο δουλειά περισσότερο με τις κόλλες και τα τοιαύτα, άρα καλό καλοκαίρι, το καλοκαίρι όμως θα είμαι εξοχή όπου άντε να βρεις μαραγκό και ξυλεία. Υπάρχει κάτι από τα Leroy που να κάνει και να μπορώ να το κόψω μόνος μου; 3. Νέα ξύλινα πόδια: Η καλύτερη λύση μάλλον, καθώς θα συνοδεύονται από νέο καλύτερο αποστάτη και δίσκο εξαρτημάτων (και εάν είναι εφικτό, υποδεκάμετρο κανόνα στα πόδια για εύκολο ζύγισμα). Μεγαλύτερη η ακαμψία και έχουμε και καλό μάστορη, αλλά η δική μου έκδοση είναι η Ι, άρα η κεφαλή δεν αφαιρείται και θα πρέπει να προσαρμοστούν τα πόδια απ' ευθείας πάνω της. Από το κούφιο αλουμίνιο στο ξύλο θα έχουμε μια αύξηση βάρους και εδώ, αλλά θα είναι στιβαρή και πάνω από τα γόνατα. 4. Αν τίποτε δεν είναι ικανοποιητικό συνεχίζουμε έτσι (με απορρόφηση κραδασμών και ένα νέο σετάκι βάρη από τα Lidl), αλλά θα ήθελα τη γνώμη σας για ποιά επιλογή από 1, 2, 3 είναι προτιμητέα.

Εγώ έφερα το τηλεσκόπιό μου στα όριά του μία φορά τουλάχιστον. Όταν έκατσα πάνω του.

Ναι, καλά, ο ουρανός γέμισε σύννεφα. Τουλάχιστον είδα μια φοβερή βολίδα νότια (11:30μμ, είδε κανείς άλλος, η τρίτη μέσα από τον Πειραιά σε 6 χρόνια.

Γιαυτό μιλούσα. Τον Απρίλιο είδα τελευταία φορά τον Κρόνο και έβλεπα καθαρά τη σκιά των δακτυλίων επάνω στην σφαίρα του πλανήτη. Κάπως έτσι: http://apod.nasa.gov/apod/ap120703.html Δεν ξέρω αν φαίνεται έτσι και τώρα, θα ξαναδώ μετά τις Πανελλαδικές. Μπορεί να είδε αυτό που λες Γιάννη και είναι εύκολο να διακριθεί καθώς η σκιά ποτέ δεν φθάνει μέχρι τους πόλους. Τώρα το Encke εγώ δεν το έχω δει, αλλά ακόμη και στην πολύ καλή πρόσφατη φωτογραφία του Δημήτρη Κολοβού http://www.astrovox.gr/forum/album_pic.php?pic_id=18878 δείτε πόσο αχνό είναι. Απόρησα και με το πόσο καλή ήταν η βραδιά. Το seeing ήταν πολύ καλό αλλά η διαύγεια, αν και βελτιωμένη σε σχέση με Παρασκευή και Σάββατο, ήταν για κλάματα. Ή μόνο στον Πειραιά είχαμε αυτό το προνόμιο; Απόψε είναι καλύτερα πάντως.

Αν κατάλαβα τι περιγράφεις, είδες τη σκιά των δακτυλίων. Εγω τα βλέπω υποκίτρινο-λευκό και γκρι, αλλά τελευταία υπάρχει σκόνη στην ατμόσφαιρα που πιθανώς μετατοπίζει προς το ερυθρό. Άλλη μια νέα σελήνη με άθλιες συνθήκες.

Χάλασες και εσύ. Από σήμερα ανήκεις επισήμως στους "λοξούς". Άντε και με ένα καλό Μακσούτοφ.

Υπενθυμίζω: Ζητούνται Canon 10x30, 12x36 ή 10x42 L IS Εναλλακτικά και αν δεν βρεθούν τα ανωτέρω, ένα καλό Porro 10x50, λειτουργικό και σε λογική τιμή.

Έχεις καταξιωθεί στα πρότυπά μου, ό, τι και αν αξίζει αυτό. Ελπίζω να ξαναπαρατηρήσουμε μαζί και φέτος και να μου απαγγείλεις ιδιωτικά.

Κυρ Γιάννη, θα μπορούσες να διδάξεις ακόμη και τον ποιητή/υφυπουργό δυό τρία πράγματα! Και μην μου πεις πως δεν έχεις γράψεις ποιήματα, μόνο αρμούς σε τρίποδα βιδώνεις...

Σε ποιο σημείο παρατήρησες στη Μαυρολίμνη; Στην αποβάθρα; Παραδοσιακά πηγαίνουμε στον Κιθαιρώνα, επάνω από τον Άγιο Νεκτάριο, αν και η πρόσβαση είχε δυσκολέψει τελευταία. Δεν γνωρίζω αν επισκευάστηκαν τα νεροφαγώματα. Πιθανώς υπάρχουν σημεία σε Γεράνεια και Πατέρα. Ο Μύτικας είναι προσβάσιμος, με λίγα σπίτια και καλή θέα αλλά δεν έχω πάει με τηλεσκόπιο ακόμη. Το Άνω Αλεποχώρι μοιάζει κάπως με τον Μύτικα. Έχουν αλλάξει οι εποχές. Όταν υπάρχει καλό σημείο το κρατά κάποιος για τον εαυτό του και τους φίλους του. Δεν έχω δει κάποιος να το ανακοινώνει εδώ όπως παλαιότερα, καλώς ή κακώς. Κοίταξε να κάνεις καλούς φίλους λοιπόν. Μέσα στο Αλεποχώρι η παρατήρηση είναι πολύ ανώτερη της Αθήνας κάθε εποχή εκτός από το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι η φωτορρύπανση και ηχορρύπανση είναι πολύ έντονες, για να μην μιλήσουμε για την... κουνουπορρύπανση. Ένα Φλεβάρη μετά από καταρρακτώδη βροχή ο ουρανός ήταν καλύτερος από ότι στον Κιθαιρώνα τα καλοκαίρια (ευτυχώς έτυχε να έχω μαζί μου το 5"κι). Όπως και να έχει η περιοχή είναι πολύ κοντά στην Αθήνα. Περιοχές της Πελοποννήσου, όπως τα Τρίκαλα Κορινθίας, πλεονεκτούν ως προς κατάλληλα σημεία. Σχετικά με το τελευταίο ερώτημα ισχύουν και τα δύο. Εφόσον έχεις ήδη καλή διάμετρο σε ενδιαφέρει κυρίως ο σκοτεινός ουρανός, ιδίως για τα αντικείμενα βαθέος ουρανού.

Καλημέρα. Αν δεν το έχεις πουλήσει πες μου δυο λόγια σε παρακαλώ.