kkokkolis

ΠΜ

Starting this spring, famed astrophysicist Neil deGrasse Tyson is reviving the late Carl Sagan’s popular PBS television series as Cosmos: A Spacetime Odyssey. The new series will be broadcast on Fox and the National Geographic Channel on the same night. Trailer

Ολοκλήρωσα τη σειρά Cosmos του 1980 και πλέον παρακολουθώ την "The Ascent of Man" του Jacob Bronowski (1973), η οποία ενέπνευσε την εκπομπή του Sagan. Το βιβλίο του Bronowski "Η Εξέλιξη του Ανθρώπου" με είχε εμπνεύσει πάρα πολύ κάποτε και προτιμώ την συναισθηματική του συμμετοχή από την επικοινωνιακή προσέγγιση των τηλευαγγελιστών που προτυποποίησαν οι αμερικανοί. Αφού το πήρα απόφαση, ακολουθούν τα "Civilisation" του Kenneth Clark (1969), "Life on Earth: A Natural History" (1979) και "The Living Planet" του David Attenborough. Κάτι που με εντυπωσίασε. Ο Steven Soter, τρίτος συγγραφέας του Cosmos, ο οποίος εργάστηκε κατόπιν στο Hayden Planetarium με τον Neil deGrasse Tyson (ο τελευταίος ήταν guest star σε επεισόδιο του "Big Bang" που είδα το Σάββατο, παίζοντας τον εαυτό του"), τα τελευταία 20 χρόνια στράφηκε από την πλανητολογία στην γεωαρχαιολογία, αποτελώντας βασικό ερευνητή μαζί με την Δώρα Κατσονοπούλου, της βυθισμένης πόλης της αρχαίας Ελίκης!!! Χμ, Soter ε; Μήπως ήταν Σωτηρίου ή κάτι τέτοιο; Όπως είπε ο Sagan η επιστήμη σήμερα δεν είναι υπόθεση ενός ανθρώπου. Φαίνεται πως συνεργαζόταν και δίδασκε (και παντρευόταν όπως είπαμε) με άλλους σημαντικούς επιστήμονες. Μήπως τον έχετε συναντήσει πουθενά οι κάτω από τ'αυλάκι; Ορίστε: Dora Katsonopoulou & Steven Soter (1991). Ancient Helike [in Greek]. Chronika tou Archaiologikou Deltiou 46, 159-162. Dora Katsonopoulou & Steven Soter (1993). The oracular cave of Herakles of Boura [in Greek]. Archaiologia 47 (June), 60-64. Yannis Maniatis, Yorgos Facorellis, Steven Soter, Dora Katsonopoulou & B. Kromer (1996). Locating archaeological horizons with 14C sediment dating: the case of the lost city of Helike. Radiocarbon 37, 931-942. Dora Katsonopoulou & Steven Soter (1996). Research on ancient Helike by the American School of Classical Studies: 1988-1995 [in Greek]. In Proceedings, First Conference on Archaeological Work in Peloponnesos and West Greece (Patras). Doria Kutrubes, Steven Soter & Dora Katsonopoulou (1997). The search for ancient Helike: a GPR case study. Symposium on Application of Geophysics to Engineering & Environmental Problems, Proceedings, pp. 973-982. Dora Katsonopoulou & Steven Soter (1998). Archaeological news from the area of Helike [in Greek]. Archaiologia kai Technes 66 (March), 41-45. Steven Soter (1998). Holocene uplift and subsidence of the Helike Delta, Gulf of Corinth, Greece. Coastal Tectonics (Iain Stewart & Claudio Vita-Finzi, eds.), Geological Society, London, Special Publications 146, 41-56. Steven Soter & Dora Katsonopoulou (1998). The search for ancient Helike, 1988- 1995: Geological, sonar and bore hole studies. Ancient Helike and Aigialeia (D. Katsonopoulou, S. Soter & D. Schilardi, eds.), Athens: Helike Society, pp. 67-116. Steven Soter & Dora Katsonopoulou (1998). Geophysical observations on the hill of Agios Georgios, possible site of the acropolis of Helike. Ancient Helike and Aigialeia (D. Katsonopoulou, S. Soter & D. Schilardi, eds.), Athens: Helike Society, pp. 153- 161. Steven Soter (1998). The Aigion earthquake of 1995: Macroscopic anomalies. Ancient Helike and Aigialeia (D. Katsonopoulou, S. Soter & D. Schilardi, eds.), Athens: Helike Society, pp. 495-517. Steven Soter & Dora Katsonopoulou (1999). Occupation horizons found in the search for the ancient Greek city of Helike. Geoarchaeology 14, 531-563. Steven Soter (1999). Macroscopic seismic precursors and submarine pockmarks in the Corinth-Patras Rift, Greece. Tectonophysics 308, 275-290. Steven Soter, Patricia Blackwelder, Christos Tziavos, Dora Katsonopoulou, Terri Hood & Carlos Alvarez-Zarikian (2001). Environmental analysis of bore hole cores from the Helike Delta, Gulf of Corinth, Greece. Journal of Coastal Research 17, 95- 106. Doria L. Kutrubes, Steven Soter, Dora Katsonopoulou & Ariane Heinze (2003). Ground penetrating radar in the search for ancient Helike, Greece. Symposium on Application of Geophysics to Engineering & Environmental Problems (SAGEEP), Proceedings, pp. 92-106. I.K. Koukouvelas, D. Katsonopoulou, S. Soter & P. Xypolias (2005). Slip rates on the Helike Fault, Gulf of Corinth, Greece: New evidence from geoarchaeology. Terra Nova 17, 158-164. Steven Soter & Dora Katsonopoulou (2005). Studies on the geoarchaeology of the Helike Delta: 1991-2000. Third International Conference on Ancient Helike and Aigialeia: Archaeological Sites in Geologically Active Regions (D. Katsonopoulou, S. Soter & I.K. Koukouvelas, eds.), Athens: Helike Society, pp. 169-182. Carlos A. Alvarez-Zarikian, Steven Soter & Dora Katsonopoulou (2005). Microfaunal evidence for paleoenvironments of the Helike Delta: 1991-2000. Third International Conference on Ancient Helike and Aigialeia: Archaeological Sites in Geologically Active Regions (D. Katsonopoulou, S. Soter & I.K. Koukouvelas, eds.), Athens: Helike Society, pp. 183-195. Steven Soter, Vincent Murphy, Dora Katsonopoulou & Roger Reeves (2005). A strong magnetic anomaly at the Bronze Age site of Mitrou, Lokris, Greece. Third International Conference on Ancient Helike and Aigialeia: Archaeological Sites in Geologically Active Regions (D. Katsonopoulou, S. Soter & I.K. Koukouvelas, eds.), Athens: Helike Society, pp. 303-310. Steven Soter (2006). What is a planet? Astronomical Journal 132, 2513-2519. Carlos A. Alvarez-Zarikian, Steven Soter & Dora Katsonopoulou. (2008). Recurrent submergence and uplift in the area of ancient Helike, Gulf of Corinth, Greece: Micro-faunal and archaeological evidence. Journal of Coastal Research 24(1A), 110- 125. G.N. Tsokas, P.I. Tsourlos, A. Stampolidis, D. Katsonopoulou & S. Soter (2009). Tracing a major Roman road in the area of ancient Helike by resistivity tomography. Archaeological Prospection 26, 251-266. Steven Soter (2011). Radiocarbon anomalies from old CO2 in the soil and canopy air. Radiocarbon 53, 55-69. Steven Soter & Dora Katsonopoulou (2011). Submergence and uplift of settlements in the area of Helike, Greece, from the Early Bronze Age to late antiquity. Geoarchaeology 26, 584-610. Dora Katsonopoulou, Steven Soter & Demetrius Schilardi, editors (1998). Ancient Helike and Aigialeia: Proceedings of the Second International Conference. Aigion, Greece, December 1995. Athens, 517 pp. D. Katsonopoulou, I.K. Koukouvelas & S. Soter, editors (2005). Third International Conference on Ancient Helike and Aigialeia: Archaeological Sites in Geologically Active Regions (D. Katsonopoulou, S. Soter & I.K. Koukouvelas, eds.), Athens:Helike Society. Dora Katsonopoulou & Steven Soter (1996). Ancient Helike in the light of recent discoveries. Archaeological Institute of America, 98th Annual Meeting, New York, December. Abstract in American Journal of Archaeology 101, 378 (1997). Steven Soter (1998). Holocene tectonics of the Helike fault, Gulf of Corinth, Greece. IGCP/INQUA meeting on “Rapid Coastal Changes in the Late Quaternary”, Corinth, Greece, September. Steven Soter & Dora Katsonopoulou (2000). Geoarchaeology of the Helike Delta. Third International Conference on Ancient Helike and Aigialeia: Archaeological Sites in Geologically Active Regions. Nikolaiika, Achaia, Greece, October. Steven Soter, Dora Katsonopoulou & Ioannis Koukouvelas (2002). Archaeological evidence of earthquakes in the area of Helike, Achaia, Greece, from the Early Bronze Age to Late Antiquity. Conference on “Environmental Catastrophes and Recovery in the Holocene”, Brunel University, UK, September. Dora Katsonopoulou & Steven Soter (2003). Classical Helike and its Early Bronze Age predecessor. Archaeological Institute of America, 104th Annual Meeting, New Orleans, January. Dora Katsonopoulou, Steven Soter & Ioannis Koukouvelas (2003). Evidence of earthquakes in Helike from the Early Bronze Age to Roman times. 4th Symposium on Archaeomety, Athens, May. Dora Katsonopoulou, Steven Soter & Ioannis Koukouvelas (2004). Historical earthquakes in the area of Helike. The evidence of geoarchaeology. 5th International Symposium on Eastern Mediterranean Geology, Thessaloniki, April. Ασχολείται και με τους πλανήτες ακόμη, όπως ο περίφημος αποχαρακτηρισμός του Πλούτωνα. Steven Soter (2006). What is a planet? Division of Planetary Sciences, American Astronomical Society, Pasadena, October. Steven Soter (2008). The utility of the dynamical-based (IAU) definition of a planet. Great Planet Debate Conference, Applied Physics Laboratory, Johns Hopkins University, Laurel, Maryland, August. Steven Soter (2008). Planets and dynamical dominance: history and prospects. Division of Planetary Sciences, American Astronomical Society, Ithaca, October. Abstract in Bulletin, American Astronomical Society 40, 397.

Πρέπει να έχεις κάποιο δίκιο. ES100 20 Ethos 13 ES100 09 Αλλά θα χρειαζόμουν και τον Proxima 1.7x για να καλύψω χρήσιμες εστιακές (~7.5 & 5mm)

Δοκίμασε πάλι...

Κάνε τον κόπο να μελετήσεις αυτό Αφορά το παρελθόν, αλλά όπως ξέρουμε το παρόν και το μέλλον εμπεριέχονται στο παρελθόν.

Maksutov κατασκευάζουν αρκετές εταιρίες, Schmidt Cassegrain πλέον μόνο η Celestron και η Meade. Υπήρξαν στο παρελθόν μοντέλα από Criterion, Bausch and Lomb και Quantum. Αυτά δεν ήταν καλύτερα από των δύο μεγάλων εταιρειών. Η έκπληξη ήταν το Takahashi TSC 225 το οποίο κόστιζε πολλά και δεν είναι σαφές πόσο καλύτερο ήταν από τα υπόλοιπα. Μόνο 100 κομμάτια κυκλοφόρησαν. Το πλεονέκτημα των SCT είναι πως έχουν (σχεδόν) όλα καλή ποιότητα επειδή το κάτοπτρό τους είναι σφαιρικό και όχι παραβολοειδές. Η γεωμετρία τους δηλαδή μπορεί να αναπαραχθεί σε μηχάνημα άψογα. Η πλάκα Scmidt φτιάχνεται και εκείνη με αυτόματο τρόπο, χάρη σε τεχνική που ανακάλυψε ο ιδρυτής της Celestron. Άρα αυτό που μένει να βελτιωθεί είναι η επίστρωση και η καμπυλότητα του πεδίου. Το δεύτερο γίνεται με διάφορους τρόπους, όπως η αλλαγή γεωμετρίας του πρωτεύοντος (που καταργεί το πλεονέκτημα της ευκολίας και άρα της λογικής τιμής) όπως στα Edge & ACF και με την αύξηση του εστιακού λόγου που αποφέρει ένα λίγο μακρύτερο σωλήνα. Στα περισσότερα το πρωτεύων είναι f/2 αλλά το 9.25" είναι f/2.3 και γιαυτό εκτιμάται ιδιαίτερα χωρίς να έχω προσωπική γνώμη. Όλα αυτά αφορούν κυρίως την αστροφωτογραφία όμως, καθώς στην παρατήρηση τα SCT δεν αφήνουν πολλούς παραπονεμένους σαν όργανα γενικής χρήσης. Γιατί χρειάζεσαι καλύτερη ποιότητα; Έχεις χρησιμοποιήσει SCT που δεν σε ικανοποίησε; Τα f/10 MCT της Intes είναι μια επιλογή, αλλά η παρεμπόδιση από το δευτερεύον μεγαλώνει όπως καταλαβαίνεις.

Τι εννοείς; Ο εστιαστής του WO66ED είναι παρόμοιος (πρακτικά είναι ο ίδιος απ'όσο μπορώ να καταλάβω) και σηκώνει άνετα τον ES100 20 που έχει παρόμοιο βάρος. Μόνο την βίδα της τάσης χρειάζεται να σφίξω λίγο σε ανύψωση >45 μοιρών. Τι παρατηρείς να συμβαίνει; Αν πάλι δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον ES με τίποτε, μπορείς να τον πουλήσεις και να πάρεις κάτι ελαφρύτερο.

Γη με κεφαλαίο Γ είναι ο πλανήτης μας. Γη με μικρό γ είναι το έδαφος, το χωράφι, κάποια πετρώματα (γη διατόμων) κα. Αν για κάθε βραχώδες σώμα στο οποίο προσεδαφιζόμαστε πρέπει να βρούμε καινούριες λέξεις (προστιτάνωση, ρεάλοφος, γανυμηδούχος, δείμεδο, ομπερονεός κλπ) θα εμπλακούμε. Προσεδάφιση (landing) αρκεί, εκτός αν σας αρέσει να παίζετε με τις λέξεις. Αλλά και προσγείωση (γη=έδαφος) δεν είναι έγκλημα.

Νέα προϊόντα. Κουκούλα για να την προσθέσετε στο κανονικό "δημοσιογραφικό" σας γιλέκο. Θερινή εκδοχή του γιλέκου (μόνο για την πόλη, καθώς στο βουνό χρειάζεται ακόμη και ισοθερμικό-φλις-μπουφάν) Προσέξατε τον γαλαξία στην πλάτη; Εξακολουθούν να υπάρχουν το ηλιακό και το απλό χωρίς κουκούλα.

Προτείνω το StarMap Media σε όσους διαθέτουν συσκευή iOS. Εξαιρετικά video με εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα και δωρεάν.

Όχι εμένα, τον κο Chu.

Χωρίς λόγια.

Αγόρασα ένα κάθισμα σιδερώματος για 18 ευρώ από τα Aldi προ τετραετίας και δεν χρειάστηκε να ξανασχοληθώ με το θέμα. Το χρησιμοποιώ συνέχεια. Στην αρχή θεωρούσα ως μειονέκτημα τον τρόπο που αλλάζει το ύψος αλλά πλέον το θεωρώ πλεονέκτημα, έχοντας διαβάσει για καταρρεύσεις των καθισμάτων που χρησιμοποιούν την τριβή (όπως η Skywatcher). Δεν γνωρίζω αν πρόκειται για υπερβολές ή όχι και δεν πρόκειται να το μάθω μάλλον, καθώς αυτή η απλή καρέκλα με καλύπτει απολύτως και φαίνεται πως είναι εξαιρετικά ανθεκτική. Μόνο μια πλαστική τάπα έχασα σε κάποιο βουνό. Το ξύλο είναι ελκυστικό αλλά χρειάζεται αδιαβροχοποίηση και απαιτείται μεγαλύτερο πάχος για να επιτευχθεί η ακαμψία του σιδηροσωλήνα. Παράλληλα πρέπει να δοθεί προσοχή στο να διατηρηθεί το βάρος σε ανεκτά επίπεδα. Αλλά η σταθεροποίηση με σφήνες εμπνέει εμπιστοσύνη. Το ίδιο και η μέθοδος του εγκάρσιου πείρου (πίρου κατά Μπαμπινιώτη) που ακολουθεί η καρέκλα σιδερώματος ή η μέθοδος του κοχλία που νομίζω ακολουθούν τα σκαμνιά των ντράμερ (με πλεονέκτημα την άμεση αλλαγή ύψους και μειονέκτημα την απουσία πλάτης). Η δική μου είναι σε μαύρο, αλλά κατά τ' άλλα ίδια με αυτή αριστερά.

Ευχαριστώ. Το είδα και στη φωτογραφία. Ήλπιζα να είναι ο Amici. Αυτός δεν μου κάνει δυστυχώς.

Ίσως με ενδιαφέρει ο διαγώνιος αν προσδιορίσεις ποιός ακριβώς είναι.

Καλύτερη χρονιά σε όλους. Με αγάπη.

Είναι μία καλή ευκαιρία για παρατήρηση και μελέτη της… σκοτεινής ύλης. Το Coalsack δεν αποτελεί πια μονοπώλιο του Σταυρού του Νότου, αφού πλέον διαθέτουμε εκτεταμένο σκοτεινό νεφέλωμα και στον Σταυρό Αγίας Παρασκευής. Αφήστε που θα βελτιωθούν οι δορυφορικές καταγραφές της φωτορρύπανσης και θα μπορεί ο ΕΟΤ να επενδύσει στον αστροτουρισμό, προβάλλοντας τον -δίκαιο- ισχυρισμό πως διαθέτουμε τους πλέον σκοτεινούς ουρανούς βορείως του Καΐρου. Επιτέλους, δείτε κάποτε και τη θετική πλευρά των πραγμάτων.

Αυτό ίσως. http://www.amazon.com/gp/aw/d/B008R1YG6I

Σύμφωνα με αυτό πρέπει να χρονολογούνται στα 1928-1929. Η απουσία επιστρώσεων Τ και το Jena στο logo συμφωνούν (και τα δύο σημαίνουν προ του 1945). Μάλλον δεν πρέπει να τα χρησιμοποιήσεις. Πρόκειται για κειμήλιο που καλό είναι να το διαφυλάξεις. Είχε άραγε προμηθευτεί Zeiss Jena ο ΕΣ ή τα χρησιμοποιούσε κάποιος στο κυνήγι (κλασσική χρήση των Decaris/ Decarem); Φωτογραφίες μην ξεχάσεις. ΥΓ: Τα Decaris άρχισαν να παράγονται το 1929, άρα το 1928 αποκλείεται. Σύμφωνα με αυτά, πρόκειται για δείγμα από την πρώτη παρτίδα του 1929, πριν κυκλοφορήσουν τα Decarem (1931) και πριν τους Ναζί. Αυτό μειώνει τη χρηστική τους αξία (αφού τα οπτικά είναι ξεπερασμένα και υπάρχει κίνδυνος καταστροφής) και ανεβάζει την ιστορική και συλλεκτική. ΥΓ2: Dekaris για Γερμανούς, Decaris για Αμερικανούς (που είναι και λατινικόμορφο), δημιουργείται κάποια σύγχυση.

Τι χρώμα έχουν οι επιστρώσεις; Κυανό, πορτοκαλί ή άλλο; Δεν βάζεις και λίγες φωτογραφίες να δούμε; Έχω μια πληροφορία πως το 1700000 ξεκινά το 1936 και από το 1940 ξεκινά το 1980000. ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ. Αν συμβαίνει αυτό και πράγματι τα κιάλια είναι πριν το 1936 δεν θα πρέπει να έχουν τις μπλε (Τ) ή ελαφρώς πορτοκαλί (Τ3Μ) επιστρώσεις. Μπορεί όμως η VEB Carl Zeiss Jena (το ανατολικογερμανικό εργοστάσιο, μετά το 1945) να άλλαξε την αρίθμηση. Πως τα βρήκες; Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από αυτά; Σε ποιόν ανήκαν;

Δεν τα προτείνω εγώ αλλά ο Tonkin. Δεν ισχυρίζεται φυσικά πως είναι καλύτερες οι μέθοδοι από έναν καλό τρίποδα, απλώς εναλλακτικές πρόχειρες μέθοδοι όπως λέει ο τίτλος. Όποιος θέλει δοκιμάζει και κρατά ό,τι του αρέσει. Το thread φαίνεται ξεκάρφωτο αλλά πρόκειται για βιβλιογραφική παραπομπή επειδή μια παλαιότερη αναφορά στη μέθοδο έτυχε ειρωνικής αντιμετώπισης προσφάτως. Καλές εορτές και υγεία σε όλα τα επίπεδα. Credit: Bob King with help from the Hubble Space Telescope - See more at: http://astrobob.areavoices.com/2011/12/25/merry-christmas-and-may-your-nights-be-bright/#sthash.eHyOngVZ.dpuf

Αυτό περί σκουπόξυλου το προτείνει ο Steve Tonkin, συγγραφέας του βιβλίου Binocular Astronomy Εδώ ο συγγραφέας σε μία επίδειξη της τεχνικής: Ο ίδιος προτείνει και την "χιαστί" τεχνική κρατήματος την οποία αξίζει να δοκιμάσει κανείς. http://binocularsky.com/binoc_mount.php Αν δεν σας φαίνεται σοβαρό προσπερνάτε.

Ο Hama Star είναι ο Konus, με άλλο όνομα. Αυτόν είχα μάλιστα, όχι τον Konus.