kkokkolis

Δοκίμασε πάλι...

Κάνε τον κόπο να μελετήσεις αυτό Αφορά το παρελθόν, αλλά όπως ξέρουμε το παρόν και το μέλλον εμπεριέχονται στο παρελθόν.

Maksutov κατασκευάζουν αρκετές εταιρίες, Schmidt Cassegrain πλέον μόνο η Celestron και η Meade. Υπήρξαν στο παρελθόν μοντέλα από Criterion, Bausch and Lomb και Quantum. Αυτά δεν ήταν καλύτερα από των δύο μεγάλων εταιρειών. Η έκπληξη ήταν το Takahashi TSC 225 το οποίο κόστιζε πολλά και δεν είναι σαφές πόσο καλύτερο ήταν από τα υπόλοιπα. Μόνο 100 κομμάτια κυκλοφόρησαν. Το πλεονέκτημα των SCT είναι πως έχουν (σχεδόν) όλα καλή ποιότητα επειδή το κάτοπτρό τους είναι σφαιρικό και όχι παραβολοειδές. Η γεωμετρία τους δηλαδή μπορεί να αναπαραχθεί σε μηχάνημα άψογα. Η πλάκα Scmidt φτιάχνεται και εκείνη με αυτόματο τρόπο, χάρη σε τεχνική που ανακάλυψε ο ιδρυτής της Celestron. Άρα αυτό που μένει να βελτιωθεί είναι η επίστρωση και η καμπυλότητα του πεδίου. Το δεύτερο γίνεται με διάφορους τρόπους, όπως η αλλαγή γεωμετρίας του πρωτεύοντος (που καταργεί το πλεονέκτημα της ευκολίας και άρα της λογικής τιμής) όπως στα Edge & ACF και με την αύξηση του εστιακού λόγου που αποφέρει ένα λίγο μακρύτερο σωλήνα. Στα περισσότερα το πρωτεύων είναι f/2 αλλά το 9.25" είναι f/2.3 και γιαυτό εκτιμάται ιδιαίτερα χωρίς να έχω προσωπική γνώμη. Όλα αυτά αφορούν κυρίως την αστροφωτογραφία όμως, καθώς στην παρατήρηση τα SCT δεν αφήνουν πολλούς παραπονεμένους σαν όργανα γενικής χρήσης. Γιατί χρειάζεσαι καλύτερη ποιότητα; Έχεις χρησιμοποιήσει SCT που δεν σε ικανοποίησε; Τα f/10 MCT της Intes είναι μια επιλογή, αλλά η παρεμπόδιση από το δευτερεύον μεγαλώνει όπως καταλαβαίνεις.

Τι εννοείς; Ο εστιαστής του WO66ED είναι παρόμοιος (πρακτικά είναι ο ίδιος απ'όσο μπορώ να καταλάβω) και σηκώνει άνετα τον ES100 20 που έχει παρόμοιο βάρος. Μόνο την βίδα της τάσης χρειάζεται να σφίξω λίγο σε ανύψωση >45 μοιρών. Τι παρατηρείς να συμβαίνει; Αν πάλι δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον ES με τίποτε, μπορείς να τον πουλήσεις και να πάρεις κάτι ελαφρύτερο.

Γη με κεφαλαίο Γ είναι ο πλανήτης μας. Γη με μικρό γ είναι το έδαφος, το χωράφι, κάποια πετρώματα (γη διατόμων) κα. Αν για κάθε βραχώδες σώμα στο οποίο προσεδαφιζόμαστε πρέπει να βρούμε καινούριες λέξεις (προστιτάνωση, ρεάλοφος, γανυμηδούχος, δείμεδο, ομπερονεός κλπ) θα εμπλακούμε. Προσεδάφιση (landing) αρκεί, εκτός αν σας αρέσει να παίζετε με τις λέξεις. Αλλά και προσγείωση (γη=έδαφος) δεν είναι έγκλημα.

Νέα προϊόντα. Κουκούλα για να την προσθέσετε στο κανονικό "δημοσιογραφικό" σας γιλέκο. Θερινή εκδοχή του γιλέκου (μόνο για την πόλη, καθώς στο βουνό χρειάζεται ακόμη και ισοθερμικό-φλις-μπουφάν) Προσέξατε τον γαλαξία στην πλάτη; Εξακολουθούν να υπάρχουν το ηλιακό και το απλό χωρίς κουκούλα.

Προτείνω το StarMap Media σε όσους διαθέτουν συσκευή iOS. Εξαιρετικά video με εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα και δωρεάν.

Όχι εμένα, τον κο Chu.

Χωρίς λόγια.

Αγόρασα ένα κάθισμα σιδερώματος για 18 ευρώ από τα Aldi προ τετραετίας και δεν χρειάστηκε να ξανασχοληθώ με το θέμα. Το χρησιμοποιώ συνέχεια. Στην αρχή θεωρούσα ως μειονέκτημα τον τρόπο που αλλάζει το ύψος αλλά πλέον το θεωρώ πλεονέκτημα, έχοντας διαβάσει για καταρρεύσεις των καθισμάτων που χρησιμοποιούν την τριβή (όπως η Skywatcher). Δεν γνωρίζω αν πρόκειται για υπερβολές ή όχι και δεν πρόκειται να το μάθω μάλλον, καθώς αυτή η απλή καρέκλα με καλύπτει απολύτως και φαίνεται πως είναι εξαιρετικά ανθεκτική. Μόνο μια πλαστική τάπα έχασα σε κάποιο βουνό. Το ξύλο είναι ελκυστικό αλλά χρειάζεται αδιαβροχοποίηση και απαιτείται μεγαλύτερο πάχος για να επιτευχθεί η ακαμψία του σιδηροσωλήνα. Παράλληλα πρέπει να δοθεί προσοχή στο να διατηρηθεί το βάρος σε ανεκτά επίπεδα. Αλλά η σταθεροποίηση με σφήνες εμπνέει εμπιστοσύνη. Το ίδιο και η μέθοδος του εγκάρσιου πείρου (πίρου κατά Μπαμπινιώτη) που ακολουθεί η καρέκλα σιδερώματος ή η μέθοδος του κοχλία που νομίζω ακολουθούν τα σκαμνιά των ντράμερ (με πλεονέκτημα την άμεση αλλαγή ύψους και μειονέκτημα την απουσία πλάτης). Η δική μου είναι σε μαύρο, αλλά κατά τ' άλλα ίδια με αυτή αριστερά.

Ευχαριστώ. Το είδα και στη φωτογραφία. Ήλπιζα να είναι ο Amici. Αυτός δεν μου κάνει δυστυχώς.

Ίσως με ενδιαφέρει ο διαγώνιος αν προσδιορίσεις ποιός ακριβώς είναι.

Καλύτερη χρονιά σε όλους. Με αγάπη.

Είναι μία καλή ευκαιρία για παρατήρηση και μελέτη της… σκοτεινής ύλης. Το Coalsack δεν αποτελεί πια μονοπώλιο του Σταυρού του Νότου, αφού πλέον διαθέτουμε εκτεταμένο σκοτεινό νεφέλωμα και στον Σταυρό Αγίας Παρασκευής. Αφήστε που θα βελτιωθούν οι δορυφορικές καταγραφές της φωτορρύπανσης και θα μπορεί ο ΕΟΤ να επενδύσει στον αστροτουρισμό, προβάλλοντας τον -δίκαιο- ισχυρισμό πως διαθέτουμε τους πλέον σκοτεινούς ουρανούς βορείως του Καΐρου. Επιτέλους, δείτε κάποτε και τη θετική πλευρά των πραγμάτων.

Αυτό ίσως. http://www.amazon.com/gp/aw/d/B008R1YG6I

Σύμφωνα με αυτό πρέπει να χρονολογούνται στα 1928-1929. Η απουσία επιστρώσεων Τ και το Jena στο logo συμφωνούν (και τα δύο σημαίνουν προ του 1945). Μάλλον δεν πρέπει να τα χρησιμοποιήσεις. Πρόκειται για κειμήλιο που καλό είναι να το διαφυλάξεις. Είχε άραγε προμηθευτεί Zeiss Jena ο ΕΣ ή τα χρησιμοποιούσε κάποιος στο κυνήγι (κλασσική χρήση των Decaris/ Decarem); Φωτογραφίες μην ξεχάσεις. ΥΓ: Τα Decaris άρχισαν να παράγονται το 1929, άρα το 1928 αποκλείεται. Σύμφωνα με αυτά, πρόκειται για δείγμα από την πρώτη παρτίδα του 1929, πριν κυκλοφορήσουν τα Decarem (1931) και πριν τους Ναζί. Αυτό μειώνει τη χρηστική τους αξία (αφού τα οπτικά είναι ξεπερασμένα και υπάρχει κίνδυνος καταστροφής) και ανεβάζει την ιστορική και συλλεκτική. ΥΓ2: Dekaris για Γερμανούς, Decaris για Αμερικανούς (που είναι και λατινικόμορφο), δημιουργείται κάποια σύγχυση.

Τι χρώμα έχουν οι επιστρώσεις; Κυανό, πορτοκαλί ή άλλο; Δεν βάζεις και λίγες φωτογραφίες να δούμε; Έχω μια πληροφορία πως το 1700000 ξεκινά το 1936 και από το 1940 ξεκινά το 1980000. ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ. Αν συμβαίνει αυτό και πράγματι τα κιάλια είναι πριν το 1936 δεν θα πρέπει να έχουν τις μπλε (Τ) ή ελαφρώς πορτοκαλί (Τ3Μ) επιστρώσεις. Μπορεί όμως η VEB Carl Zeiss Jena (το ανατολικογερμανικό εργοστάσιο, μετά το 1945) να άλλαξε την αρίθμηση. Πως τα βρήκες; Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από αυτά; Σε ποιόν ανήκαν;

Δεν τα προτείνω εγώ αλλά ο Tonkin. Δεν ισχυρίζεται φυσικά πως είναι καλύτερες οι μέθοδοι από έναν καλό τρίποδα, απλώς εναλλακτικές πρόχειρες μέθοδοι όπως λέει ο τίτλος. Όποιος θέλει δοκιμάζει και κρατά ό,τι του αρέσει. Το thread φαίνεται ξεκάρφωτο αλλά πρόκειται για βιβλιογραφική παραπομπή επειδή μια παλαιότερη αναφορά στη μέθοδο έτυχε ειρωνικής αντιμετώπισης προσφάτως. Καλές εορτές και υγεία σε όλα τα επίπεδα. Credit: Bob King with help from the Hubble Space Telescope - See more at: http://astrobob.areavoices.com/2011/12/25/merry-christmas-and-may-your-nights-be-bright/#sthash.eHyOngVZ.dpuf

Αυτό περί σκουπόξυλου το προτείνει ο Steve Tonkin, συγγραφέας του βιβλίου Binocular Astronomy Εδώ ο συγγραφέας σε μία επίδειξη της τεχνικής: Ο ίδιος προτείνει και την "χιαστί" τεχνική κρατήματος την οποία αξίζει να δοκιμάσει κανείς. http://binocularsky.com/binoc_mount.php Αν δεν σας φαίνεται σοβαρό προσπερνάτε.

Ο Hama Star είναι ο Konus, με άλλο όνομα. Αυτόν είχα μάλιστα, όχι τον Konus.

Χωρίς αστεία τώρα. Αν είναι 1929-1945 πρόκειται για μουσειακό είδος με σημαντική πιθανώς αξία. Αν για 1946-1978, τότε έχουν καλές επιστρώσεις και μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Αν 1979-1991 τότε είναι κιάλια με πολυεπιστρώσεις υψηλής ποιότητας (αν και παρωχημένες σήμερα). Μετά το 1991 κυκλοφόρησαν ως Docter. Αφού τα έχεις θα τα χρησιμοποιήσεις. Έχεις serial number ή ημερομηνία; Τι χρώμα έχουν οι επιστρώσεις; Πρέπει να έχουν ξεχωριστή εστίαση σε κάθε φακό (με κεντρική εστίαση λέγονταν Decarem).

Είναι για πέταμα. Στα αγοράζω 20€ (η γυναίκα μου μαζεύει παλιατζούρες).

Δεν νομίζω. Τον είχα και αποδείχθηκε αρκετά βολικός για μία κάμερα DSC αλλά τρέμει από δέος ακόμη και μπροστά σε μικρότερα κιάλια. Είναι αρκετά έξυπνα σχεδιασμένος, με τον γάντζο, τη λαβή, τη θήκη και την μανιβέλα. Αν ήταν φτιαγμένος από βαρύτερα υλικά θα τον κρατούσα.

12 τον αριθμό. http://books.google.gr/books?id=tBshAQAAIAAJ&q=hasselblad+left+on+moon&dq=hasselblad+left+on+moon&hl=el http://history.nasa.gov/ap16fj/02photoequip.htm

Εντυπωσιακό. Τότε μπουσουλούσα ακόμη και πολλοί από εσάς δεν είχατε γεννηθεί. Όλες οι φωτογραφίες που τράβηξε το πλήρωμα του Apollo 8 με τις φοβερές Hasselblad (τις οποίες απαιτούσαν οι προδιαγραφές των Ελληνικών Μουσείων για επαγγελματική φωτογράφηση των εκθεμάτων, απ' όσο θυμάμαι): http://www.lpi.usra.edu/resources/apollo/catalog/70mm/mission/?8 Η πρώτη, Α/Μ φωτογραφία Και η πλέον δημοσιευμένη