kkokkolis

Συνοψίζοντας: Αν δεν θές πολύ εκλαϊκευμένη προσέγγιση, ψάξε το Introductory Astronomy Course του Robert Nemiroff. Πρόκειται για βιντεοσκοπημένες παραδόσεις στο Michigan Tech University. Αν προτιμάς να διαβάσεις, τότε ο James Schombert του University of Oregon θα σε εισάγει βήμα- βήμα http://abyss.uoregon.edu/~js/ Αν είσαι ακουστικός τύπος θα σε καλύψει ο James Kaler του University of Illinois, με το audio book TMS Astronomy Course Αν αυτά είναι βαρετά και θέλεις performer, τότε αυτοί που σου είπε ο Δημήτρης. Ο Brian Cox είναι απολαυστικός σε μία εφαρμογή για iPhone. Αν δεν σου αρέσουν οι Αμερικανιές, ψάξε τις εκπομπές και τα βιβλία του Σιμόπουλου και των Δανέζη/ Θεοδοσίου. Από όλα έχει η κοινωνία των μέσων.

http://web.mit.edu/spectroscopy/events/newsletter/news_v21_n2.pdf Ο Αρχιμήδης ήταν εκτός του δικού μας βεληνεκούς. Ας κρίνουν οι ειδικοί επιστήμονες.

Το γεγονός περιγράφει ο Λουκιανός, τέσσερις αιώνες μετά. Υποτίθεται πως τα πλοία έρχονταν προς τις Συρακούσες (εμφανίζοντας σταθερό μέτωπο για αρκετό χρόνο), ή ήσαν πλέον στατικά κοντά σε αυτήν. Τα πλοία της εποχής ήταν πολύ εύφλεκτα (τα επάλειφαν πλήρως με πίσσα για στεγανοποίηση και είχαν και άλλα εύφλεκτα υλικά, όπως λέω παραπάνω) και δεν είχαν ακριβώς την ταχύτητα των σημερινών πυραυλακάτων. Μία από τις πρώτες δοκιμές έγινε (σύμφωνα με τη Wikipedia) από τον Ιωάννη Σακκά, το 1973, στη Ναυτική Βάση του Σκαραμαγκά. Χρησιμοποίησε 70 χάλκινα κάτοπτρα 1.5x1m τα οποία έκαψαν ένα ομοίωμα από κόντρα πλακέ σε απόσταση 50 μέτρων εντός δευτερολέπτων. Αλλά και εάν δεν πέτυχε, εκείνος (ή κάποιος άλλος αρχαίος Έλληνας) συνέλαβε την εφικτότητά του. Θα μπορούσε να πεί "Δως μοι Ζαμβούτειον κάτοπτρον ικανής διαμέτρου και τον στόλον καύσω". Και δεν θα είχε άδικο. Και το υγρόν πυρ δεν έχουμε καταφέρει να αναπαράγουμε, αλλά είναι βεβαιωμένο από διασταυρούμενες πηγές.

Ωραίο link Βασίλη. Φυσικά, άλλο ήλιος στη Σικελία και άλλο στον Άγιο Φραγκίσκο. Τα πλοία τότε ήταν ένα εύφλεκτο μίγμα από Κέδρο του Λιβάνου, ρητίνη, πίσσα, ιστία και προμήθειες σε ελαιόλαδο. Αλλά και να μην συνέβη το περιστατικό, είχαν συλλάβει την ιδέα της χρήσης της ηλιακής ενέργειας και της χειραγώγησης της ακτινοβολίας, σε αντίθεση με τους άλλους λαούς που θεωρούσαν τον Ήλιο μία θεότητα με δική της βούληση. Αυτό μετράει.

Με τον 47mm Clicklock εστιάζει πάντοτε. Με τον άλλον που βιδώνει επάνω στον εστιαστή το ίδιο, απλώς θα εστιάζεις περισσότερο προς τα έξω. Αν έχεις Flextube εστιάζουν τα πάντα. Απλώς χαμηλώνεις λίγο το τηλεσκόπιο αν χρειαστεί. Μόνο με τροχούς φίλτρων μπορεί να χρειάζεται αυτό.

Το αν θα βλέπεις την αράχνη σχετίζεται με τη μυδρίαση που έχει επιτύχει η κόρη σου, δηλαδή την κόρη εισόδου και τη σχέση αυτής με την κόρη εξόδου. Η κεντρική παρεμπόδιση είναι ένα ποσοστό του διαμετρήματος, αντιστρόφως ανάλογο με τον εστιακό λόγο. Αν ας πούμε έχεις παρεμπόδιση 33% και η κόρη εξόδου με τον Aspheric είναι 6mm, ενώ η κόρη σου είναι επίσης 6mm, τότε δεν θα την δεις, παρά μόνο αν το μάτι σου βρίσκεται μακρύτερα από το eye relief, ώστε η κόρη εξόδου να καταλαμβάνει το κεντρικό μόνο τμήμα της κόρης εισόδου. Αν όμως παρατηρείς την ημέρα και η κόρη εισόδου είναι 2mm που αντιστοιχεί στο 33% της κόρης εξόδου, τότε η παρεμπόδιση καλύπτει (επειδή είναι στο κέντρο) όλη την κόρη εισόδου. Με απλά λόγια: αν έχεις προσαρμοστεί στο σκοτάδι, μπορείς να χρησιμοποιήσεις φακό 30 αλλά και 40mm. Αν κάνεις δοκιμές την ημέρα, τότε το φαινόμενο θα εμφανιστεί. Η κάννη 1.25" του Aspheric μετακινεί την παύση πεδίου πιό έξω και χρειάζεται περισσότερη εσεστίαση. Πραγματικά όμως, αν πάρεις 2" φακό, τον παίρνεις επειδή χρειάζεσαι 2". Μόνο σε Maksutov με διαγώνιο 1.25" έχει νόημα αυτή η κάννη, αν δεν σου βρίσκεται κάποιος Plössl 32mm. Σε Maksutov και Schmidt εστιάζει άνετα και σαν 1.25".

Και φυσικά ο James Schombert και ο Brian Cox

Επί τη ευκαιρία να αποδώσω τα εύσημα στον διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου Διονύση Σιμόπουλο, με τη ζεστή φωνή, τα εμπνευσμένα σενάρια και τις επιστημονικές πληροφορίες του οποίου μεγάλωσα από την ηλικία των 5 ετών και μαζί με εμένα πολλές γενιές αστρόφιλων Ελληνοπαίδων. Διονύσης Σιμόπουλος Είναι ο Έλληνας Σαγκάν, από την εποχή του Zeiss προτζέκτορα, τότε που τηλεόραση δεν σήμαινε σαβούρα, κατόπιν πρωτοπόρος των πολυμεσικών δίσκων (τους θυμόσαστε; ) και τελικά εκείνος που άνοιξε ορθά πλατιά το Παράθυρο στο Σύμπαν μέσω του iMax. Ένα τεράστιο ταλέντο. Και συνεχίζει να μας ταξιδεύει στα Μονοπάτια των Άστρων.

Σφίξε λίγο τον Crayford και ξαναδοκίμασε.

Παραμένει το θέμα της εστίασης. Ποιός φακός είναι; Άλλαξες κάτι στον εστιαστή; Φαίνεται να θέλει πιο μέσα ή πιο έξω για να εστιάσει. Ο Hyperion 31 Aspheric με κάννη 1.25" δεν εστιάζει σε νευτώνια. 31 είναι συνήθως ο Hyperion και ο Nagler Τ5. Δεν πιστεύω να έχεις τον Nagler και να ντρέπεσαι να το πεις. Εάν ναι, τότε ίσως χρειάζεται να ρυθμίσεις την τριβή του Crayford. Αλλιώς το γουρούνι τσουλάει προς τα έσω από το βάρος. Αν αντιθέτως πρέπει να βγει πιο έξω, τράβα το έξω και ξανασφίξε τη βιδούλα. Η οριστική λύση είναι Baader parfocalizing ring, φλάντζες ερευνητή 50mm (οι παχιές), ή προέκταση 2" 35mm (εναλλακτικά η κάννη του Barlow 2" των GSO/ Skywatcher, χωρίς τους φακούς).

Αν δεν αποκαλυφθεί εδώ όλη η υπόθεση, το υπόσχομαι.

Εντάξει, πείτε τα όλα να γλυτώσω το εισιτήριο. Μόνο πείτε τα παρακαλώ σε… 3D!

Αφού σας αρέσει η Σάντρα, χάρισμά σας. Εγώ πάντως την υποκριτική της μανιέρα δεν αντέχω, δεν την σχολίασα ως γυναίκα (που θα ήταν και off topic). Τελικά υπερτερούν εκείνοι που τους άρεσε η ταινία, το δίχως άλλο.

Σε τί μέγεθος; Για τί χρήση; Θα βάλεις φωτιά σε κανένα στόλο; Καθρέφτης ξυρίσματος δεν σου αρκεί;

Η απάντησή σου είναι σε εμένα αγαπητέ; Αν ναι, ή εσύ δεν με κατάλαβες ή εγώ δεν καταλαβαίνω τι εννοείς. Ας το πω λιανά: υπάρχουν λίγες ανάλογες ταινίες και ως εκ τούτου δεν έχουμε άλλη επιλογή οι διαστημόφιλοι από το να την δούμε, είτε είναι καλή είτε κακή -γνώμη δεν έχω αφού δεν την έχω δει. Ελπίζω να λύθηκε η παρεξήγηση. Το έλεος παρακαλώ για την Sandra.

Μήπως είναι και πολλές οι αντίστοιχες ταινίες; Με επαναλήψεις των Solaris, 2001 Space Odyssey & Apollo 13 θα τη βγάζουμε; Και το Space 1999 ευχαρίστως θα ξαναέβλεπα. Γιατί όχι και αυτή και ας παίζει αυτή η Bullocks. Μα, δεν τους έφτανε το budget για Sigourney?

Εγώ σκεπτόμουν μία κινέζικη βαλίτσα των 10-30€ αλλά και αυτό θα σου μείνει. Το 8" λένε είναι οριακό, το 6" είναι πολύ μικρό αν το δεις από κοντά. Ο κος στο link παραπάνω ισχυρίζεται πως το μετέφερε πάντως το 8". Δεν γνωρίζω αν αρκεί η αναφορά του για να το ριψοκινδυνεύσεις. Πάρε μία μεζούρα και μέτρησε τους χώρους στα ερμάρια κατά τον πηγαιμό καλού κακού. Τα διηπειρωτικά αεροσκάφη έχουν πιο άνετους χώρους.

Δεν είμαι σπίτι για να τα μετρήσω. Η βάση είναι μικρή. Χωρούν σε μεσαία βαλίτσα, μεγάλη αν βάλεις προστατευτικό υλικό. Ο τρίποδας μπορεί να μεταφερθεί στο χέρι, γυμνός η τυλιγμένος. Ένα μέτρο περίπου. Έχω δει πολλές φορές να μεταφέρουν τρίποδες στα αεροδρόμια, τυπικούς φωτογραφικούς και ξύλινους. Περίπου στο μήκος θήκης πόστερ συνεδρίου ή αρχιτεκτονικού σχεδίου, αλλά παχύτερος και βαρύτερος. Πρέπει να τον δέσεις γιατί τα πόδια κινούνται ελεύθερα. Σχέδιο. 1) Αγοράζεις βαλίτσα. - Μικρομεσαία αν το βάλεις στην καμπίνα. Χωράει χωρίς πολύ προτατευτικό υλικό (θα την κουβαλήσεις μόνο εσύ με προσοχή). - Μεσαία- μεγάλη αν το βάλεις στις αποσκευές με όλο το αφρώδες υλικό. Έχει θήκες για διαγώνιο, RDF κλπ και τον φακοβαστό θα τον χώσεις στην μπροστινό θήκη. 2) Τον τρίποδα στην καμπίνα από άλλο άτομο. Προτιμητέα η καμπίνα. Έχω δει πως πετάνε τις βαλίτσες. Buy- buy Scmidt lens. Θα πρέπει να εξηγήσεις τι είναι στον υπάλληλο x-ray των ΗΠΑ. Στην Αθήνα δεν θα σε ενοχλήσουν μάλλον. Εκτός κυτίων είναι ήδη μεταχειριμένο. Ελπίζω.

Κατά σύμπτωση, σημερινό post στο Cloudy Nights: http://www.cloudynights.com/ubbthreads/showflat.php?Cat=0&Number=6194228&page=0&view=collapsed&sb=5&o=all&fpart=1&vc=&PHPSESSID= Αν το μοιράσεις, πετάξεις τα κουτιά και θυσιάσεις τα τιμολόγια, ίσως.

Έχουν περάσει χρόνια αλλά θυμάμαι πως πρόκειται για μία μεγάλη κούτα. Το βάρος είναι περισσότερο από το μισό από όσο δικαιούται ο κάθε επιβάτης. Εγώ χρησιμοποίησα μία βαλίτσα όπου προσάρμοσα το αφρώδες υλικό ώστε να υποδέχεται την βάση με τον σωλήνα. Τον τρίποδα τον κουβαλούσα στο χέρι. Το σύνολο είναι αρκετά μικρότερο από την μητρική κούτα. Αν το δουν στο αεροδρόμιο κινδυνεύεις να πληρώσεις τελωνείο. Δύσκολο να το κρύψεις. Το 8" είναι αρκετά καλύτερο από το 6", σχεδόν 2 φορές καλύτερο. Αλλά το 6", πέραν του οικονομικού, είναι καταλληλότερο για την παρεχόμενη βάση. Αν ποτέ πάρεις και μεγαλύτερο τηλεσκόπιο, πχ 10"-12" Dobson, προτείνω το 6". Αν βασιστείς στο Nexstar για αρκετά χρόνια, καλύτερα το 8".

Τα πρώτα δύο χρόνια αυτό έκανα, με 6" SCT. Δεν είχες και πολλά να δεις στον Πειραιά. Τώρα με ενδιαφέρει η χαμηλή μεγέθυνση περισσότερο, αν και με το MFS μοιραία θα ξαναδώ τους πλανήτες από την αρχή. Πρέπει να καταγράφει τι είδε ο ένας (σε σκίτσο για να μπορεί να ελέγξει και ο άλλος αν βλέπει το ίδιο.

Αυτό είναι το αμφιλεγόμενο. Τι είναι αίσθηση, τι παραίσθηση και τι ψευδαίσθηση σε οριακές συνθήκες. Μην ξεχνούμε και τα παρειδώλεια και την ψευδοψευδαίσθηση. Η επικοινωνία των συνειρμικών πεδίων με τα οπτικά προκβλητικά πεδία είναι αμφίδρομη, άρα ο συνειρμός προβάλει εικόνες στο αισθητικό πεδίο (όνειρα, ονειροπόληση, ανάμνηση, φαντασία, ενόραση κλπ). Και επειδή το δικό μου και το δικό σου γνωστικό όργανο δεν ταυτίζονται, πιθανώς δεν θα δούμε τα ίδια πράγματα (αυτό είναι η μη μοιραζόμενη εμπειρία, δεν σημαίνει να μην πεις τι είδες, αλλά πως δεν είναι ίσως εφικτό να αναπαραχθεί το ίδιο αποτέλεσμα από άλλο άτομο σε οριακές συνθήκες). Η ανθρώπινη προσοχή και συγκέντρωση επίσης διαθέτουν όρια προσήλωσης. Αν τα υπερβείς τα μάτια έρχονται σε αποσύγκλιση (βλέπεις διπλά) και χαλά η εστίαση. Ο άνθρωπος είναι πρωτεύον, όχι αίλουρος. Η ελευθέρως επιπολάζουσα προσοχή είναι εγγενής σε εμάς. Η ασκαρδαμυκτί προσήλωση προκαλεί κόπωση στο αισθητήριο όργανο. Τα κανάλια του Άρη προέκυψαν από τέτοιες παρατηρήσεις. Μετά τον Lowell τα είδαν αρκετοί άλλοι. Όχι όμως όλοι (πχ ο Αντωνιάδης). Όταν βγήκαν οι πρώτες φωτογραφίες πάψαμε να τα βλέπουμε. Σκεφτείτε το αυτό. Ο Lowell τα είδε μάλλον τα κανάλια, δεν έλεγε ψέμματα.

Δεν κατανόησες τι είπα και για το τι δικαιούμαι εμπιστεύομαι τη δική μου κρίση.