Με τα χρόνια έχω αλλάξει γνώμη για το ποιά είναι η καλύτερη προσέγγιση στο θέμα "Τηλεσκόπιο για αρχαρίους". Συνήθως ο αρχάριος υποθέτει πως υπάρχει ένα τηλεσκόπιο που τα κάνει όλα και ελπίζει πως θα του αρκεί ένα και μόνο τέτοιο τηλεσκόπιο. Προβληματιζόμουν επίσης καιρό γιατί άραγε να προτείνονται κιάλια διαμέτρου 50mm σε έναν αρχάριο ενώ τα τηλεσκόπια θα έπρεπε να είναι αρκετά μεγαλύτερα. Τελικά πολλοί αρχάριοι θα αγοράσουν ένα διοπτρικό 60-70mm (ειδικά εκείνοι που δεν συχνάζουν εδώ) αλλά με το στενό πεδίο (f/10 γαρ) και την αναιμική στήριξη θα δυσκολευτούν ψάχνοντας κάτι πέρα από τη Σελήνη. Πως να μάθεις τον ουρανό με πεδίο 30'; Το ίδιο ισχύει για τα GOTO Maksutov, όπως τα ETX. Νομίζω πως η εναλλακτική είναι ένα μικρό τηλεσκόπιο με αποδεκτά καλή ποιότητα και εστιακή 400-650mm και μία επαρκή βάση. Με έναν φακό Plössl 32mm έχεις αρκετό πεδίο (4 μοίρες) για να ταυτίσεις κάποιους σχηματισμούς με τους χάρτες, αλλά και να χαρείς εντυπωσιακά αστρικά σμήνη, όπως οι Πλειάδες. Περίπου όπως με τα κιάλια αλλά χωρίς να κουράζονται χέρια και αυχένας και με δυνατότητα αύξησης της μεγέθυνσης ώστε να πρωτοδείς τον Δία, τον Κρόνο, το νεφέλωμα του Ωρίωνα, το σφαιρωτό του Ηρακλή και άλλα πολλά. Ταυτόχρονα παραμένει φορητό και, αν είναι διοπτρικό, κατάλληλο για επίγεια παρατήρηση. Στην Ελληνική αγορά μπορεί να βρει κανείς τα 80 & 102ST με βάση AZ3 ή διάφορα ED (66-72-80) μεταχειρισμένα ώστε να τα συνδυάσει με βάση Porta. Μία περισσότερο αστρονομική λύση είναι το mini-Dob της Skywatcher, το 130 Heritage. Όλα αυτά και πολλά άλλα (όπως της Orion) είναι Giant "μονοκιάλια" με καλύτερο φακό/κάτοπτρο από τα φθηνά πραγματικά κιάλια, προσοφθάλμιο φακό υπό γωνία και ικανή για το μέγεθός τους βάση, τα οποία μπορούν να μεγεθύνουν 10-160 φορές. Και όταν (αν) αγοραστεί το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο, δεν παύουν να είναι χρήσιμα. Το Turn Left at Orion είναι γραμμένο γιαυτά ακριβώς.