Μανούσος

Επειδή παραπάνω περιγράψαμε το "απόλυτο" εργαλείο και για να μην αδικήσουμε και τις άλλες λύσεις που υπάρχουν, ναι εννοείται ότι υπάρχουν πολύ πιο φτηνά εργαλεία που κάνεις τη δουλειά σου αρκετά καλά. Το πιο απλό εργαλείο πριν την "έφοδο" των laser είναι το κλασσικό φιλμοκαπάκι με μια τρύπα στη μέση το οποίο εφαρμόζει ακριβώς στον εστιαστή 1,25". Το φτιάχνεις μόνος σου, δεν κοστίζει τίποτα και δουλεύει με τον ίδιο τρόπο όπως το concenter μόνο που δεν έχει ομόκεντρους κύκλους. Παλιά είχα γράψει ένα μικρό οδηγό για το Concenter, ελπίζω να σε βοηθήσει: https://astronomy-with-your-hands.blogspot.com/2015/07/blog-post.html

Κανονικά η σειρά είναι: 1. Eυθυγράμμιση εστιαστή με 2ον (το κάνεις 1 φορά) 2. Eυθυγράμμιση 2ον με 1ον 3. Ευθυγράμμιση 1ον Το Concenter είναι ένα εργαλείο που κυρίως είναι χρήσιμο στην ευθυγράμμιση του δευτερεύοντος με το πρωτεύον ή με τον εστιαστή. Την ευθυγράμμιση με τον εστιαστή δεν ξέρω αν μπορείς να την κάνεις με άλλο εργαλείο. Μπορείς να το χρησιμοποιήσεις και για το πρωτεύον αλλά θέλει μια σχετική εξοικείωση γιατί είναι εύκολο να μπερδευτείς με τις αντανακλάσεις των κύκλων και το θέμα του offset όπως λέει ο Ηλίας παραπάνω. Το απόλυτο εργαλείο ευθυγράμμισης για μένα είναι το Glatter με Tublug. Εύκολο στη χρήση, γρήγορη ευθυγράμμιση, μπορείς να το χρησιμοποιήσεις και μέρα και νύχτα (το Concenter μόνο τη μέρα) και κυρίως ακρίβεια που δεν τη δίνει κανένα άλλο laser. Πάντως θεωρώ ότι το Concenter δεν θα πρέπει να λείπει από κανένα ερασιτέχνη που έχει νευτώνειο γιατί κάποια στιγμή θα του χρειαστεί όταν πχ θα θέλει να καθαρίσει το δευτερεύον ή αν θέλει να βγάλει τον εστιαστή για κάποιο λόγο.

Βασικά δεν είναι ακριβώς truss αυτό, είναι αναδιπλούμενο και έχει μεγάλες διαφορές από το πραγματικό truss και αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε. Το truss ή αλλιώς χωροδικτύωμα είναι μια διάταξη από ράβδους ή σωλήνες που κουμπώνουν διαγώνια και ενώνουν το κουτί του πρωτεύοντος κατόπτρου (mirror box) με τον άνω κλωβό (upper cage) που έχει το δευτερεύον, εστιαστή και αξεσουάρ. Είναι 3 ή πιο συνηθέστερα 4 ζεύγη σωλήνων τα οποία με τον τρόπο που κουμπώνουν σχηματίζουν ένα πολύ στιβαρό "σώμα". Το αναδιπλούμενο έχει 4 ράβδους σε παράλληλη διάταξη και όχι διαγώνια. Επίσης τα original truss έχουν μεγάλες καμπύλες κλίσης Alt και πολύ πιο χαμηλή βάση (και άρα πιο ελαφιά και στιβαρή). Αν θέλεις απαραίτητα και το goto τότε πάρε το αναδιπλούμενο γιατί αν πάρεις truss θα πρέπει να κάνεις πατέντα για να εγκαταστήσεις μετά κάποιο goto kit. Για να καταλάβεις καλύτερα ένα truss τηλεσκόπιο είναι αυτό: https://explorescientificusa.com/collections/dobsonians/products/16-truss-tube-dobsonian Πριν αποφασίσεις για αναδιπλούμενο πήγαινε από κοντά να δεις ένα (αν είναι αυτό εφικτό).

Θα σου πρότεινα να στραφείς σε truss dob αν σκέφτεσαι 16". O όγκος και τα βάρη των κομματιών ακόμη και του αναδιπλώμενου είναι μεγάλα και δύσκολα διαχειρίσιμα (ειδικά η βάση του είναι τέρας). Σκέψου ότι κάνεις μια αγορά μεγάλη και σε ένα μακροχρόνιο ορίζοντα 10ετίας+. Θα μπορείς να σηκώνεις τόσο βαριά και ογκώδη αντικείμενα στο μέλλον; Επίσης σκέψου ότι δεν θα κουβαλάς μόνο το τηλεσκόπιο αλλά και μια σειρά άλλων παρελκόμενων (καρέκλα, τραπεζάκι, βαλιτσάκι, χάρτες, βιβλία) που πολύ πιθανό να μην χωράνε σε άλλο αυτοκίνητο πέραν του βαν. Το truss είναι πολύ πιο ελαφριά κατασκευή και υπερτερεί και σε ποιότητα σε πολλά τεχνικά σημεία. Μεταφέρεται πολύ εύκολα, χωράει άνετα σε ένα συμβατικό αυτοκίνητο και δεν σε "κουράζει" στο στήσιμο. Είναι λίγο πιο ακριβό αλλά θεωρώ ότι αξίζει να επενδύσεις αφού σκέφτεσαι μια τέτοια αγορά. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι ίσως να χρειάζεσαι περισσότερο χρόνο στο στήσιμο του αφού το συναρμολογείς κάθε φορά. Εννοείται ότι σε αυτές τις ίντσες ξεχνάς την ισημερινή.

Δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα στην πράξη πίστεψε με. Δεν έχει να κάνει με τη διάμετρο του κατόπτρου αλλά περισσότερο με το υλικό του (πχ plate glass ή borosilicate) και το πάχος του. Φυσικά παίζει ρόλο και η εποχή καθώς και που το έχεις αποθηκευμένο. 1 με 2 ώρες το πολύ φτάνουν για να δεις διαφορά δεν χρειάζεται να περιμένεις τόσο πολύ.

Πραγματικά δεν γνώριζα ότι υπάρχει κρατικός φορέας που ασχολείται με το φωτισμό και με εκπλήσει θετικά το γεγονός ότι υπάρχει επιτροπή φωτισμού. Ωστόσο, η αυθαιρεσία ορισμένων στο βωμό του "φαίνεσθαι" καλά κρατεί. Προχτές στο Ηράκλειο στην παραλιακή ο δήμος ξεκίνησε να αλλάζει τις λάμπες υδραργύρου με LED ψυχρού φωτός και δεν φτάνει αυτό, αλλά κάποια φωτιστικά δεν ήταν καν ευθυγραμμισμένα προς τα κάτω αλλά με μια κλίση προς τα πάνω περίπου 30 μοιρών. Προφανώς ο τεχνικός που τα τοποθέτησε δεν φρόντισε να τα έχει ευθυγραμμισμένα προς τα κάτω γιατί προφανώς δεν υπήρξε κανείς να του το πει οπότε τα έβαλε όπως να 'ναι. Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω αφού υπάρχουν λαμπτήρες φωτισμού LED με θερμό φως γιατί επιλέγουν το ψυχρό. Μπορεί άραγε κάποιος να απευθυνθεί στην Ελληνική Επιτροπή Φωτισμού και να ενημερώσει ώστε να ληφθούν κάποια μέτρα (λέω τώρα εγώ);

Θα ήθελα πάρα πολύ να το δοκιμάσω, αλλά θεωρώ ότι η απουσία του tracking κάνει εξαιρετικά δύσκολο το εγχείρημα ειδικά σε τόσο μεγάλη εστιακή (2 μέτρα) και με τόσο μικρό αισθητήρα. Επίσης αμφιβάλω πολύ αν μπορεί να εστιάσει η κάμερα γιατί ο εστιαστής είναι low profile και δεν έχει μεγάλη "διαδρομή". Από την άλλη με το setup που έχω τώρα με το αχρωματικό δεν μπορώ να κάνω πλανητική γιατί έχω πρόβλημα με τον barlow και την εστίαση οπότε ίσως να αξίζει μια δοκιμή.

Αυτό που μου αρέσει με το συγκεκριμένο setup είναι ότι μπορώ πολύ εύκολα να το μεταφέρω στο βουνό και να κάνω μικρές εξορμήσεις που σημαίνει ότι μπορώ να πηγαίνω πολύ πιο τακτικά ακόμη και καθημερινές που την επόμενη πρέπει να σηκώνομαι πολύ πρωί. Με το 20" δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Θέλω πολύ περισσότερο χρόνο στην προετοιμασία και κόπο (φόρτωμα-ξεφόρτωμα, στήσιμο-ξεστήσιμο) που δεν μπορώ να το κάνω για 2 ώρες παρατήρηση. Φυσικά η χάρη της οπτικής παρατήρησης είναι άλλη αλλά με αυτό τον τρόπο αφιερώνω περισσότερο χρόνο στο χόμπι μου και αυτό για μένα έχει αξία.

Χτες το βράδυ είχα την ευκαιρία να κάνω μια μίνι εξόρμηση και να δοκιμάσω από σκοτεινό ουρανό 2 πράγματα. Το ένα ήταν ότι ήθελα να δω πώς φαίνονται τα αντικείμενα που έχω δει σαν στόχους μέσα από την πόλη και να συγκρίνω. Το άλλο ήταν ότι ήθελα να δοκιμάσω το ASIAIR Pro που πρόσφατα ήρθε στα χέρια μου. Το ASIAIR Pro στο βουνό. Το ASIAIR Pro για όσους δεν γνωρίζουν, στην ουσία είναι ένα αστροφωτογραφικά σεταρισμένο Raspberry το οποίο έχει μέσα έναν proprietary indi server και μπορείς να ελέγχεις κάμερα, στήριξη και οδήγηση να κάνεις polar alignment, focus assistant και γενικά ότι σου παρέχει ένα laptop με σεταρισμένο το Sharpcap και το πιο βασικό για μένα είναι ότι σου παρέχει και τη δυνατότητα να κάνεις live stacking κάτι που οι open source λύσεις μέχρι στιγμής δεν το υποστηρίζουν επαρκώς ή αν θέλετε θα πρέπει να ασχοληθείς λίγο στο να το στήσεις (κάτι που δεν είχα τη διάθεση να το κάνω). Όλα αυτά ελέγχονται από μια εφαρμογή η οποία τρέχει σε κινητό ή tablet και κάνει το setup πολύ πιο μεταφέρσιμο διότι δεν κουβαλάς πλέον laptop στο βουνό ενώ το device είναι πάνω στο τηλεσκόπιο. Οι εικόνες που πήρα από σκοτεινό ουρανό ήταν κλάσης ανώτερες από αυτές που έπαιρνα τόσο καιρό στην πόλη. Όλες οι εκθέσεις ήταν 60 με 70 των 5 sec με 300 gain και dark. NGC246 M33 NGC891 M57 M27 NGC6888 NGC6946 NGC281 NGC253 Stephan's Quintet NGC7331 Το setup με το ASIAIR Pro στημένο στο σπίτι μου.

Κοίταξε τέτοιες εικόνες με κάμερα μπορείς να δεις και με πολύ μικρότερο τηλεσκόπιο. Η κάμερα είναι πολύ πιο ευαίσθητη στο κόκκινο χρώμα από το μάτι. Στο συγκεκριμένο βίντεο βέβαια με το Μ42 είναι υπερβολικά "καμένο" στο κέντρο του νεφελώματος με αποτέλεσμα να μην μπορείς να δεις λεπτομέρεια στο κέντρο (πχ το τραπέζιο). Κάποια στιγμή που μειώνει την ευαισθησία βλέπεις το τραπέζιο στο κέντρο αλλά δεν βλέπεις τίποτε άλλο. Με το μάτι βλέπεις και το τραπέζιο αλλά και λεπτομέρειες στα άκρα με όμως με πρασινο-μπλε απόχρωση. Έχω κοιτάξει μέσα από 24" και έχω κάνει και αρκετές παρατηρήσεις με το δικό μου τηλεσκόπιο 20". Ακόμη και στα πιο φωτεινά αντικείμενα δεν μπορείς να δεις κόκκινο χρώμα ή μπορεί να έχεις μια υποψία πολύ αμυδρή μόνο στο Μ42. Όμως βλέπεις λεπτομέρειες και δομές οι οποίες σε τέτοια αντικείμενα όπως το Μ42, Μ51, Μ27 κτλ φαίνονται αβίαστα και με ευθεία όραση οπότε η απάντηση είναι, ΝΑΙ βλέπεις πράγματα αλλά όχι κόκκινο χρώμα. Η εμπειρία μου βέβαια φτάνει μέχρι τις 24".

Θανάση ένας τυπικός projector καταναλώνει 250W στα 220V. Αν προσθέσεις άλλα 100W για τον υπόλοιπο εξοπλισμό (χονδρικά) πας στα 350W. Αν κάνω σωστά τους υπολογισμούς θέλεις 29A την ώρα στα 12V και για να μην "ξελιγώσεις" την μπαταρία για 2 ώρες θέλεις μια μπαταρία 90Αh για να έχεις την μπαταρία στο 1/3 φορτισμένη και φυσικά έναν βαρβάτο inverter 1000W. Αν κάνω κάποιο λάθος να με διορθώσουν οι ηλεκτρολόγοι του forum

Θανάση ένα άλλο πρόβλημα που ενδεχομένως να έχεις αν κάνεις παρουσίαση στο βουνό είναι το ρεύμα. Ο projector καίει πάρα πολύ ρεύμα σε σχέση με το laptop και τον υπόλοιπο εξοπλισμό οπότε θα χρειαστείς σίγουρα πολύ μεγάλες μπαταρίες, μη σου πω γεννήτρια. Φυσικά αν οι παρουσιάσεις γίνοντε σε κάποιο σπίτι-κτήριο με παροχή ρεύματος τότε είσαι οκ.

Το συγκεκριμένο layer που κοιτάζεις είναι λίγο παλιό του 2015 αλλά σου δίνει μια εικόνα για το πού μπορείς να πας. Βέβαια το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αφού βρεις ένα σημείο να μπορείς να πας με το αυτοκίνητο δηλαδή να έχει καλό δρόμο γιατί δυστυχώς στα σκοτεινά σημεία έχει συνήθως δύσβατους δρόμους. Εκτός αν έχεις ψηλό αυτοκίνητο. Σε κάθε περίπτωση ο χάρτης βοηθάει.

Στέφανε δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία ο συντελεστής τριβής να είναι 0,06. Και λίγο μεγαλύτερος να είναι δεν έχει ιδιαίτερη διαφορά. Αυτό που έχει σημασία είναι η στατική με τη δυναμική τριβή να είναι όσο γίνεται πιο "κοντά" για να μπορείς να κάνεις μικροκινήσεις και να μην έχεις "κολλήματα". Δυστυχώς τα υλικά που περιγράφει στο βιβλίο του ο David Kriege δεν υπάρχουν πλέον στην αγορά και θα πρέπει να βρεις εναλλακτικές λύσεις. Κι εγώ παλαιότερα είχα αφιερώσει πάρα πολύ χρόνο στο να καταλήξω, είχα αγοράσει πολλά φύλλα laminate και δεν βρήκα ποτέ τα laminate που περιγράφει μέσα το βιβλίο. Γενικά υπάρχουν 3 είδη Laminate: λεία υφή, τραχειά υφή και υφή πέτρας. Σε εμένα η τραχειά υφή και η υφή πέτρας είχα την καλύτερη συμπεριφορά. Η λεία επιφάνεια μου έκανε κολλήματα στην κίνηση. Διάβασε λίγο ένα παλαιότερο post: /forum/viewtopic.php?p=214764

Εγώ έχω περιέργεια να δω πώς θα αντιδράσει η επιστημονική κοινότητα σε αυτό. Εμείς ερασιτέχνες είμαστε και ότι κάνουμε το κάνουμε από χόμπι, αλλά οι επιστήμονες που παράγουν έρευνα και που σε κάθε περίπτωση είναι η δουλειά τους θα πρέπει να αντιδράσουν πριν είναι πολύ αργά. Προσωπικά δεν θα με έπειθε καθόλου η ιδέα ότι το λογισμικό θα μου δώσει την ίδια ποιότητα-ποσότητα πληροφορίας σε σύγκριση με αυτή που θα έπαιρνα αν δεν υπήρχαν trails καταβάλλοντας μάλιστα περισσότερο χρόνο επεξεργασίας.

Ανδρέα η έκθεση δυστυχώς περιγράφει μια πραγματικότητα που επηρεάζει όχι μόνο τους ερασιτέχνες αστρονόμους αλλά περισσότερο τους επαγγελματίες. Η συλλογή της πληροφορίες πλέον θα είναι δυσκολότερη και σε κάποιες περιπτώσεις αδύνατη όπως περιγράφει μέσα το άρθρο. Βαρυτικά κύματα, NEOs, φωτογράφηση χαμηλής επιφανειακής λαμπρότητας αντικείμενα, εξωπλανήτες είναι μερικοί από τους τομείς που θα επηρεαστούν. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός που περιγράφει ότι μπροστά από το γαλαξία της Ανδρομέδας θα περνάει κάθε 30 δευτερόλεπτα και ένας δορυφόρος αφήνοντας ίχνος. Μέσα στην έκθεση προτείνονται κάποιες λύσεις όπως η υλοποίηση λογισμικού που θα αφαιρεί στην ουσία το ίχνος στις φωτογραφίες μακράς έκθεσης αλλά το να μοντελοποιήσεις τις τροχιές 80000+ δορυφόρων νομίζω απαιτεί τεράστια προσπάθεια τόσο σε υλικό όσο και σε λογισμικό. Η προσομοίωση είναι πραγματικά τρομακτική. Όλος ο ουρανός καλυμμένος από δορυφόρους με περιοχές που όπως λέει μέσα το άρθρο δεν θα μπορούν πλέον να παρατηρηθούν. Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω:

Το δευτερεύον κάτοπτρο σε συνδυασμό και με άλλα χαρακτηριστικά του τηλεσκοπίου (διάμετρο του πρωτεύοντος, εστιακό λόγο, διαφράγματα, μήκος εστιαστή κτλ.) μας δίνουν το πόσο μεγάλο πεδίο θα είναι 100% φωτισμένο (100% field illumination). Από εκεί και πέρα όσο μεγαλύτερο είναι το πεδίο (όταν χρησιμοποιούμε μεγάλης εστιακής προσοφθάλμια) τόσο στα άκρα του θα χάνει φως και θα "βινιετάρει" όπως λέμε. Δηλαδή όσο πλησιάζει στα άκρα τόσο θα σκοτεινιάζει το είδωλο που βλέπεις. Όσο πιο μεγάλο είναι το δευτερεύον κάτοπτρο τόσο λιγότερο θα βινιετάρει ΟΜΩΣ από ένα σημείο και μετά όταν το δευτερεύον είναι υπερβολικά μεγάλο θα έχουμε πολύ μεγάλη κεντρική παρεμπόδιση. Αντίθετα όταν έχουμε πολύ μικρό δευτερεύον κάτοπτρο τότε η κεντρική παρεμπόδιση θα είναι λιγότερη σε βάρος όμως του να βινιετάρει περισσότερο. Οπότε χρειάζεται μια χρυσή τομή. Ούτε πολύ μικρό ούτε πολύ μεγάλο. Συνήθως οι κατασκευαστές έχουν φροντίσει αυτή τη χρυσή τομή οπότε η γνώμη μου είναι να μην αλλάξεις πολύ σε διάμετρο. Προσωπικά δεν θα επέλεγα ένα δευτερεύον με κεντρική παρεμπόδιση κάτω από 20% γιατί στην πράξη δεν θα δεις διαφορά και πολύ πιθανό να προκύψει βινιετάρισμα.

Για πιο lightweight λύση υπάρχουν και τα Sumerian που μαζεύουν σαν βαλιτσάκι. Είναι λίγο τσιμπημένα στην τιμή αλλά σου λύνουν κάπως το πρόβλημα της μεταφοράς τους. https://www.sumerianoptics.com/

Η διάμετρος του τηλεσκοπίου μας θα πρέπει να είναι ίδια ή μεγαλύτερη με την ηλικία μας σε εκατοστά. Για παράδειγμα 20 χρονών >=20 εκατοστά διάμετρος, 40 χρόνων >=40 εκατοστά και πάει λέγοντας. Εντάξει πλάκα κάνω. Δημήτρη κι εμένα μου αρέσει πολύ αυτή η ανεπαίσθητη εμφάνιση του γαλαξία μέσα από το προσοφθάλμιο. Keep going

Οι κουκουνάρες που υπάρχουν για τα ποδήλατα βγαίνουν σε 1" (25,4mm) και 1-1/8" (28,6mm). Η μοναδική σωλήνα που βρίσκω στα τοπικά καταστήματα στο Ηράκλειο και που ταιριάζει με την 1-1/8" είναι η 30Χ26mm (2 χιλιοστά πάχος). Δεν έχω βρει άλλο συνδιασμό που να ταιριάζει καλύτερα. Επίσης για να γλυτώσεις κόστος μην πάρεις ανοδιωμένες σωλήνες γιατί έτσι κι αλλιώς αργότερα θα τις καλύψεις με μαύρο μονωτικό υλικό που τις προστατεύει και από χτυπήματα όταν θα τις μεταφέρεις. Καλό ψάξιμο...

Τα παξιμάδια αυτά λέγονται "κουκουνάρες" και θα τα βρεις σε μαγαζιά με ανταλλακτικά ποδηλάτων. Μπαίνουν στη σωλήνα του τιμονιού στα ποδήλατα μπροστά. Κυκλοφορούν σε 2 μεγέθη (δεν θυμάμαι ακριβώς αυτή τη στιγμή). Το μεγαλύτερο μέγεθος εφαρμόζει σε 30mm σωλήνα αλουμινίου. Πρόσεξε στις σωλήνες αλουμινίου το τοίχωμα τους να είναι το λεπτό και όχι το παχύ γιατί δεν θα μπαίνουν και θα σου βγουν πολύ βαριές οι σωλήνες μετά. Μέτρησε την εσωτερική διάμετρο της σωλήνας σου και πάρε κουκουνάρες λίγο πιο μεγάλες. Επίσης θέλουν λίγο προσοχή στην τοποθέτησή τους να μπουν ίσια μέσα στη σωλήνα. Χρησιμοποίησε μια βίδα για οδηγό και καλού κακού πάρε 2-3 επιπλέον. Με μια γρήγορη αναζήτηση υπάρχουν εδώ: https://www.podilatis.gr/antallaktika-podilatou/koykoynares-piroynioy.html

Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες με κάποιο χρόνο έκθεσης γι' αυτό και φαίνεται ενώ με το μάτι δεν είναι ορατός.

Θέλω να καταθέσω και τη δική εμπειρία για να βοηθήσω όσο μπορώ στη συζήτηση. Από το 2004 περίπου που έχω ξεκινήσει να παρατηρώ τον ουρανό, έχω κοιτάξει από αρκετά τηλεσκόπια (κυρίως νευτώνεια). Συγκεκριμένα από 6, 8, 12, 16, 20 και 24 ιντσών. Σε όλα αυτά τα χρόνια λοιπόν, στο 90% των παρατηρήσεων σε πλανήτες η ιδανική μεγέθυνση που "έβλεπα καλύτερα" έπαιζε στα 200Χ με 250Χ ανεξαρτήτως τηλεσκοπίου. Σε αυτές τις μεγεθύνσεις έβλεπα τις πιο καθαρές και σε οξύτητα εικόνες. Σπάνιες ήταν οι φορές που είχα δει "καλύτερες εικόνες" με μεγαλύτερες μεγεθύνσεις. Θυμάμαι μια βραδιά πριν από πολλά χρόνια που είχαμε δει Άρη μέσα από 8" του planetman στα 400Χ και μας είχαν πέσει τα σαγόνια. Και αναφέρω συγκεκριμένα τον Άρη γιατί είναι από τους πιο "δύσκολους" πλανήτες. Αυτές όμως οι βραδιές είναι σπάνιες.

Υπάρχουν εποξικές κόλλες 2 συστατικών για μέταλλα. Θα τις βρεις σε καταστήματα με χρώματα-σιδηρικά. Δοκίμασε πρώτα να κολλήσεις το κομμάτι και αν δεις ότι δεν πιάνει τότε πας σε μηχανουργείο.

Ναι μπορείς να το χρησιμοποιήσεις. Το χρησιμοποιώ κι εγώ και το προτιμώ από το CdC. Θέλεις και το stellariumscope. Εννοείται ότι θέλεις και ASCOM drivers για να συνδεθούν όλα αυτά μεταξύ τους. Με Ctrl-1 μέσα από το stellarium σε πάει στο στόχο που έχεις επιλέξει με το mouse. Μετά πατάς το κουμπί plate solving στο sharpcap και αφού εντοπίσει το πεδίο και σε πάει, κάνει sync και τη στήριξη.