trex

Ο ήχος της βαρύτητας Μία ομάδα από 800 φυσικούς από όλο τον κόσμο αναφέρει τις πειραματικές εξελίξεις οι οποίες θα υπερκεράσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα τα εμπόδια για την ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων, που ενώ προβλέφθηκαν για πρώτη φορά από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν το 1916, παραμένουν άφαντα. Τα βαρυτικά κύματα είναι ρυτιδώσεις του χωροχρόνου που δημιουργούνται από ακραία κοσμικά φαινόμενα όπως συγκρούσεις αστέρων, μαύρες τρύπες και εκρήξεις σουπερνόβα. Μπορούν να μεταφέρουν υψηλές ποσότητες ενέργειας, αν και εξασθενούν καθώς απλώνονται, και ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός καθώς το σωματίδιο που φέρει τη βαρύτητα, το γκραβιτόνιο, θεωρείται πως δεν έχει μάζα, όπως και το φωτόνιο. Τη διεθνή συνεργασία των φυσικών συντονίζει από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας ο καθηγητής David Blair. «Η αστρονομία βαρυτικών κυμάτων θα είναι η αστρονομία του μέλλοντος, και πιθανά θα αλλάξει την κατανόησή μας για το Σύμπαν», δήλωσε. «Θα μας επιτρέψει να ακούσουμε τη Μεγάλη Έκρηξη και το σχηματισμό μαύρων τρυπών στο Γαλαξία. Θα επιτρέψει στην ανθρωπότητα να εξερευνήσει την αρχή και το τέλος του χρόνου». Σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα αντιλήψεις μας ο χρόνος ξεκινά με τη Μεγάλη Έκρηξη, ενώ σταματά, όταν καταρρέει το χωροχρονικό συνεχές σε μία ανωμαλία, μια μαύρη τρύπα δηλαδή. Η νέα τεχνική που υπόσχεται να κάνει τη διαφορά είναι η κβαντική συμπίεση, η οποία επιτρέπει στους επιστήμονες να σβήσουν το θόρυβο από τις κβαντικές παρεμβολές. Έτσι δεν υπάρχει πια ελάχιστο φράγμα για τις ενέργειες που μπορούν να παρατηρηθούν, επιτρέποντας την άμεση ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων για πρώτη φορά. http://www.axortagos.gr/ixos-tis-varititas.html

Λεύκιππος & Δημόκριτος: Οι πατέρες της ατομικής φυσικής και η θεωρία τους για τις μαύρες τρύπες! Οι ατομικοί φιλόσοφοι Λεύκιππος και Δημόκριτος θεωρούνται από όλους πατέρες της Ατομικής Φυσικής. Λίγοι γνωρίζουν όμως ότι η Κοσμολογία τους αποτελεί μια θεωρία ταυτόσημη με τη σύγχρονη Πληθωριστική Κοσμολογία. Το Σύμπαν για τους μεγάλους Έλληνες διανοητές αποτελείται από έναν άπειρο αριθμό κόσμων που σαν φυσαλίδες το γεμίζουν. Ας ταξιδέψουμε λοιπόν στα άδυτα του Σύμπαντος με οδηγούς τον Λεύκιππο και τον Δημόκριτο. Όλοι στην εποχή μας στεκόμαστε εντυπωσιασμένοι μπροστά στα επιτεύγματα της σύγχρονης επιστήμης και τεχνολογίας. Το περίεργο όμως είναι πολλοί επιστήμονες έχουν την εσφαλμένη εντύπωση πως όλα αυτά τα επιτεύγματα στηρίχτηκαν σε γνώσεις και φαινόμενα τα οποία για πρώτη φορά ανακαλύφθηκαν και διατυπώθηκαν την περίοδο της μεγάλης επιστημονικής επανάστασης των 16ου, 17ου και 18ου αιώνων. Η άποψη αυτή δεν είναι αληθινή και ως απόδειξη θα αναφερθούμε στην επιστημονική σκέψη δύο πολύ μεγάλων Ελλήνων θετικών επιστημόνων της αρχαιότητας, του Λεύκιππου και του Δημόκριτου. Βασικά θα αναφερθούμε στην Κοσμολογία την οποία ανέπτυξαν οι δύο μεγάλοι θετικοί φιλόσοφοι, η οποία υπήρξε εντελώς διαφορετική από τις κοσμολογίες όλων των άλλων προσωκρατικών φιλοσόφων. Γι’ αυτόν το λόγο θα αναφέρουμε μια σειρά επιστημονικών θέσεών τους που επαναδιατυπώθηκαν στη Δύση έπειτα από πολλούς αιώνες, ως κάτι καινούργιο, από επιστήμονες οι οποίοι κατά τεκμήριο υπήρξαν αναγνώστες των κειμένων τους. Οι σύγχρονες παλαιές γνώσεις Η ταύτιση των απόψεων της σύγχρονης Φυσικής και Κοσμολογίας με τις απόψεις των δύο ατομικών φιλοσόφων πολλές φορές είναι εκπληκτική. Ως παράδειγμα αναφέρουμε τη γνώση του τι είναι ένας Γαλαξίας. Όπως διαβάζουμε στα περισσότερα βιβλία, ο Γαλιλαίος χρησιμοποιώντας ένα μικρό τηλεσκόπιο ανακάλυψε ότι ένας γαλαξίας αποτελείται από πολλά αστέρια τα οποία λόγω της απόστασής τους φαίνονται σαν ένα ενιαίο σύνολο. Αυτό δεν είναι αλήθεια, αφού πολλούς αιώνες πριν ο Δημόκριτος [Αχιλλεύς Τάτιος Των Αράτου φαινομένων προς εισαγωγήν εκ του Αχχιλλέως περί του παντός 24, εκδ. Maas, 55, 24 (Περί του γαλαξίου)] έγραφε: «… Λένε ότι ο Γαλαξίας αποτελείται από πολύ μικρά και πυκνά αστέρια, που σ’ εμάς φαίνονται ενωμένα λόγω του μεγάλου διαστήματος από τον Ουρανό μέχρι τη Γη, όπως ένα αντικείμενο που πασπαλίζεται με πολλούς κόκκους αλατιού…» Ένα άλλο, που κινεί το ενδιαφέρον κάθε επιστήμονα, είναι ότι ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος είχαν κατανοήσει και διατυπώσει την πλάνη των ανθρωπίνων αισθήσεων, η οποία, μολονότι αποτελεί το σκληρό πυρήνα της σύγχρονης επιστημονικής σκέψης, δεν γίνεται κατανοητή από πολλούς. Όπως αναφέρει ο Σέξτος ο Εμπειρικός στο έργο του «Προς Μαθηματικούς» (Δημόκριτος, απόσπ. 11, Σέξτος, Προς Μαθηματικούς VII, 138): «ο Δημόκριτος στους Κανόνες λέγει ότι υπάρχους δύο μορφές γνώσης, μια γνήσια και μια νόθα. Στη νόθα ανήκουν όλα τα παρακάτω, η όραση, η ακοή, η οσμή, η γεύση, η αφή. Η άλλη μορφή γνώσης είναι γνήσια, που είναι ξέχωρη από αυτή». Ένα δεύτερο φαινόμενο το οποίο πολλοί θεωρούν επίτευγμα της σύγχρονης επιστήμης είναι το γεγονός ότι η εντύπωση της επαφής δύο υλικών αντικειμένων είναι μια πλάνη των αισθήσεων. Αυτό πιστεύαμε ότι είναι μια σχετικά νέα ανακάλυψη. Ωστόσο, για το θέμα αυτό ο Ιωάννης ο Φιλόπονος, στο έργο του «Υπόμνημα εις τα Αριστοτέλους – Περί γενέσεως και φθοράς» (Φιλόπονος, Υπόμνημα εις τα Αριστοτέλους Περί γενέσεως και φθοράς, σ. 158,26) αναφέρει: «όταν έλεγε ο Δημόκριτος ότι τα άτομα εφάπτονται αμοιβαία, δεν εννοούσε την επαφή με το καθαυτό νόημα της λέξης…Πράγματι αυτός ονομάζει επαφή το αμοιβαίο πλησίασμα των ατόμων και τη μικρή απόσταση ανάμεσα τους. Το κενό τα χωρίζει από όλες τις πλευρές». Ο Δημόκριτος, όμως, πού πριν από την μεγάλη επιστημονική επανάσταση του 17ου αιώνα είχε συνειδητοποιήσει διαισθητικά την έννοια της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που είναι το αίτιο της όρασης. Ο Αλέξανδρος ο Αφροδισιεύς στο «Σχόλιο στον Αριστοτέλη –Περί Αισθήσεως και Αισθητών» (Αλέξανδρος Αφροδισιεύς, Σχόλιο στον Αριστοτέλη, Περί Αισθήσεως και Αισθητών, σ. 24, 14) λέει: «ο Δημόκριτος πιστεύει, και πριν αυτόν ο Λεύκιππος και ύστερα από αυτόν οι οπαδοί του Επίκουρου, ότι κάποια ομοιώματα που ξεκολλούν από τα αντικείμενα έχοντας σχήμα όμοιο με αυτά πάνε και πέφτουν πάνω στα μάτια αυτών που βλέπουν κι έτσι παράγεται η αίσθηση της όρασης». Εκτός όμως όλων των προηγούμενων και η διατύπωση της αρχής «δράσης-αντίδρασης» που μαθαίνουμε ότι αποτελεί ανακάλυψη των μεγάλων επιστημόνων της Δύσης, διατυπώθηκε από τον Δημόκριτο. Γι’ αυτό ακριβώς το θέμα ο Αριστοτέλης στο έργο του «Περί γενέσεως και φθοράς» (Αριστοτέλης, Περί γενέσεως και φθοράς Α7.323b10.Δ.) αναφέρει: «ο Δημόκριτος διατύπωσε μια προσωπική θεωρία. Λέει πράγματι ότι αυτό που ενεργεί και αυτό που υφίσταται μιαν ενέργεια είναι το ίδιο και το όμοιο. Διότι (όντα) διαφορετικά και με άλλα γνωρίσματα δεν μπορούν να υποστούν το καθένα τις ενέργειες των άλλων, κι ακόμα κι αν διαφορετικά όντα ενεργούν κατά κάποιο τρόπο το καθένα πάνω στα άλλα, αυτό συμβαίνει όχι επειδή είναι διαφορετικά, αλλά επειδή έχουν κάτι όμοιο». Θα ολοκληρώσουμε τη σύντομη αναφορά μας στα θέματα τα οποία ανέλυσε ο Δημόκριτος αναφερόμενοι στην πλήρη κατανόηση της ψευδαίσθησης από τον σπουδαίο αυτόν σοφό, της έννοιας που ονομάζουμε ανθρώπινο χρόνο. Συγκεκριμένα, ο Σέξτος ο Εμπειρικός [Σέξτος X 181 (Δημόκριτος Α72)] γράφει: «Στους φυσικούς που ήταν οπαδοί του Επίκουρου και του Δημόκριτου αποδίδουν μια τέτοια επινόηση για τον χρόνο: “χρόνος (ο ανθρωπίνως μετρούμενος) είναι ένα φάντασμα όμοιο με την ημέρα και τη νύχτα”». Απλώς για τη σύγκριση αναφέρουμε την άποψη του Αϊνστάιν στο θέμα αυτό: «Για μας τους ορκισμένους φυσικούς, η διάκριση ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι μόνο μια ψευδαίσθηση, ακόμη κι αν είναι τόσο επίμονη». Η κοσμολογία των Λεύκιππου και Δημόκριτου Μεγάλο ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει η κοσμολογική άποψη που διατυπώθηκε από τον Λεύκιππο και τον Δημόκριτο [Διογένης, Φιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή ΙΧ 30 (Λεύκ. Α1)] που θεωρούν ότι τα τρία βήματα της κοσμικής δημιουργίας είναι τα επόμενα: Στην αρχή υπήρχε ένα μη αισθητό υλικό, ανάλογο του χάους και του ερέβους, το οποίο οι Λεύκιππος και Δημόκριτος ανέφεραν ότι αποτελούνταν από δύο οντότητες, το Ον και το Μη Ον. Το ενδιαφέρον είναι ότι στην περίπτωση αυτή οι δύο προσωκρατικοί φιλόσοφοι συγκεκριμενοποιούσαν το υλικό αυτό εφ’ όσον με τη έννοια Μη Ον αναφέρονταν σ’ αυτό που σήμερα ονομάζουμε μαθηματικό χώρο, ενώ με την έννοια Ον στα άτομα. Επαναλαμβάνουμε ότι –σύμφωνα με τη καταγεγραμμένη άποψή τους- τα άτομα και ο χώρος είναι αληθινές και αντικειμενικές πραγματικότητες οι οποίες όμως βρίσκονται έξω από το πεδίο των ανθρωπίνων αισθήσεων. Ο Κόσμος μας, λοιπόν, γεννήθηκε από ένα μη αισθητό υλικό το οποίο προϋπήρχε, όπως ακριβώς έψαλλε η κοσμολογία του ποιητή Αλκμάνα (7ος αι. π.Χ.). Η άποψη αυτή βρίσκει σύμφωνη τη σύγχρονη κοσμολογική άποψη που υποστηρίζει ότι το Σύμπαν γεννήθηκε από ένα μη αισθητό υλικό το οποίο ονομάζει «ψευδοκενό». Ο σχηματισμός των μεγάλων κενών Μέσα στο μη αισθητό αυτό υλικό του χώρου και των ατόμων –με κάποιον αδιευκρίνιστο τρόπο- σχηματίστηκαν πολλά μεγάλα κενά. Η άποψη αυτή ταυτίζεται με την άποψη της σύγχρονης Πληθωριστικής Κοσμολογίας, που διατυπώνει ομοίως την άποψη της δημιουργίας μεγάλων κενών (φυσαλίδες πραγματικού κενού) μέσα στο αρχικό μη αισθητό υλικό του ψευδοκενού. Βεβαίως, στην περίπτωση αυτή η δημιουργία των μεγάλων κενών αποδίδεται στην ύπαρξη ενός πεδίου, του «πεδίου πληθωρισμού», ενώ ένα άλλο αναπτυσσόμενο πεδίο, το «πεδίο Χιγκς» είναι το αίτιο της δημιουργίας των συγκεκριμένων φυσικών νόμων μέσα στα διαστελλόμενα μεγάλα κενά. Όπως είναι φανερό, τόσο η σύγχρονη Πληθωριστική Κοσμολογία όσο και οι ατομικοί φιλόσοφοι συμφωνούν ότι αρχικά δημιουργήθηκαν μεγάλα κενά μέσα στα οποία, στη συνέχεια, δημιουργήθηκαν Κόσμοι όπως αυτός που βλέπουμε γύρω μας και λανθασμένα ονομάζουμε Σύμπαν. Ειδικότερα, όπως καταγράφεται στην αρχαία Ελληνική Γραμματεία [Ελ. Ι. 13, 2 (DK 68a 40)]: «ο Δημόκριτος υποστηρίζει τα ίδια με τον Λεύκιππο, ότι υπάρχουν άπειροι κόσμοι με διαφορετικά μεγέθη. Σε μερικούς απ’ αυτούς δεν υπάρχει ούτε Ήλιος ούτε Σελήνη, σε άλλους τα δύο αυτά ουράνια αντικείμενα είναι μεγαλύτερα απ’ όσο στο δικό μας κόσμο, και σε άλλους περισσότερα. Τα διαστήματα μεταξύ των κόσμων είναι άνισα, σε μερικά μέρη υπάρχουν περισσότεροι κόσμοι, σε άλλα λιγότεροι, μερικοί αναπτύσσονται, μερικοί είναι στο αποκορύφωμα της ανάπτυξής τους και μερικοί παρακμάζουν. Αλλού οι κόσμοι γίνονται και αλλού αποσυντίθενται. Η καταστροφή τους οφείλεται στην αμοιβαία τους σύγκρουση». Η δημιουργία της υλικής σφαιρικής συμπύκνωσης Η συνέχεια της κοσμικής δημιουργίας του Λεύκιππου και του Δημόκριτου θεωρεί ότι αφού ανοίξουν μέσα στο μη αισθητό υλικό τα μεγάλα κενά, σώματα από το πρωταρχικό μη αισθητό υλικό αποσπώμενα από το άπειρο οδηγούνται στα μεγάλα κενά μέσω μιας αντίστοιχης δίνης. Στην άκρη της δίνης –λόγω της περιστροφής της- το υλικό που εξέρχεται γίνεται αισθητό, τακτοποιείται, ενώ στη συνέχεια σταματά η περιστροφή της δίνης και παύει να υφίσταται. Όταν σταματά η περιστροφή της γενεσιουργού δίνης το αισθητό υλικό έχει χωριστεί σε δύο ειδών σώματα, τα «λεπτά» και τα «αδρά» . Από αυτά, τα λεπτά εκτοξεύονται προς τα έξω, ενώ τα αδρά σχηματίζουν ένα «σφαιρικό συμπύκνωμα». Εδώ πλέον είναι σαφής η περιγραφή του πρωτοατόμου της θεωρίας της Μεγάλης Έκρηξης της σύγχρονης Κοσμολογίας και όχι μόνον. Η σύγχρονη Κοσμολογία δέχεται ότι μετά τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης υπήρξαν δύο φάσεις κατά την διάρκεια των οποίων δημιουργήθηκαν αντιστοίχως δύο είδη υποατομικών σωματιδίων, τα «αδρόνια» και τα «λεπτόνια». Οι αντίστοιχες κοσμολογικές φάσεις δημιουργίας πήραν το όνομα αυτών των σωματιδίων. Η αντιστοιχία των σύγχρονων ονομάτων των προηγούμενων στοιχειωδών σωματιδίων με την ορολογία των ατομικών φιλοσόφων είναι χαρακτηριστική. Οι Λεύκιππος και Δημόκριτος αναφέρουν ακόμη ότι η εκτόξευση του «λεπτού» υλικού δεν είναι αποτέλεσμα της έκρηξης του σφαιροειδούς συστήματος που σχηματίζουν τα «μη λεπτά» υλικά, άρα δεν ταυτίζεται με το φαινόμενο της Μεγάλης Έκρηξης. Συνεπώς, υποστηρίζουν ότι από ένα μίγμα «λεπτών» και «μη λεπτών» που ισορροπεί και δεν περιστρέφεται, η εκτόξευση των λεπτών προς τα έξω δημιουργεί μια αντίθετη κίνηση –συστολή- των «αδρών», τα οποία τείνουν να σχηματίσουν μια μικρή σε διαστάσεις, αλλά πυκνή, σφαιροειδή συγκρότηση ύλης. Η έκρηξη υπερκαινοφανούς Όπως αναφέραμε προηγουμένως, η εκτόξευση των λεπτών προς τα έξω δημιουργεί μια αντίθετη κίνηση –συστολή- των «αδρών» που τείνουν να σχηματίσουν μια μικρή σε διαστάσεις, αλλά πυκνή, σφαιροειδή συγκρότηση ύλης. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό σήμερα και αιτιολογεί σε επιστημονικό επίπεδο τα φαινόμενα που σύμφωνα με τους μεγάλους φιλοσόφους ακολούθησαν. Όπως πλέον γνωρίζουμε, μια έντονη συστολή της αρχικής σφαιρικής συμπύκνωσης ενός τόσο μεγάλου υλικού, όπως αυτή που περιγράφουν οι Λεύκιππος και Δημόκριτος, οδηγεί σε μια βίαιη έκρηξη ενός επιφανειακού στρώματος υλικού της σφαιρικής συμπύκνωσης. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται στην περίπτωση του σχηματισμού ενός υπερκαινοφανούς. Το περίεργο είναι ότι αυτό ακριβώς το φαινόμενο –το οποίο πιστεύαμε ότι ανακαλύφθηκε πριν λίγα χρόνια- περιγράφει ο Δημόκριτος, που αναφέρει ότι μετά την εκτόξευση των λεπτών προς τα έξω και τη συστολή της σφαιρικής συμπύκνωσης των αδρών: «Από την σφαιρική συμπύκνωση αποσπάται και κινείται προς τα έξω ένας λεπτός υμένας, ενώ η υπόλοιπη σφαίρα αρχίζει να περιστρέφεται εκ νέου και να συστέλλεται». Στο σημείο αυτό οι δύο σοφοί μας εκπλήττουν εκ νέου, εφ’ όσον αναφέρουν ένα φυσικό φαινόμενο που πιστεύαμε ότι ανακαλύψαμε σχετικά πρόσφατα. Αναφέρουν, λοιπόν, ότι η βίαιη εκτόξευση του λεπτού υμένα επιταχύνει τη συστολή του εναπομένοντος υλικού της σφαιρικής συμπύκνωσης και μάλιστα το αναγκάζει να περιστραφεί βιαίως. Το Σύμπαν σαν μια μελανή οπή Οι απόψεις τους συνεχίζονται και ολοκληρώνονται με την περιγραφή ενός φαινομένου το οποίο λογικά δεν θα έπρεπε να γνωρίζουν. Αναφέρουν, λοιπόν, ότι η βίαιη συστολή και περιστροφή της εναπομένουσας κεντρικής σφαιρικής συμπύκνωσης οδηγεί στη δημιουργία μιας νέας γιγάντιας δίνης, που τείνει εκ νέου να συγκεντρώσει το διασκορπισμένο υλικό προς το σημείο της σφαιρικής συμπύκνωσης. Με λίγα λόγια περιγράφουν ολόκληρο τον μηχανισμό δημιουργίας μιας μελανής οπής, εισηγούμενοι ότι το Σύμπαν μας εξελίσσεται στο πλαίσιο μιας γιγαντιαίας μελανής οπής… Αυτό είναι κάτι το εκπληκτικό, που το προτείνει πλέον μια σειρά σύγχρονων αστροφυσικών. Κάποιες σκέψεις Φτάνοντας στο τέλος των σκέψεών μας δεν μπορούμε παρά να διατυπώσουμε και τη δική μας έκπληξη για όσα διατυπώνουν οι προσωκρατικοί θετικοί φιλόσοφοι Λεύκιππος και Δημόκριτος τον 5ο αι. π.Χ. Το Σύμπαν, σύμφωνα με τις απόψεις τους, γεννήθηκε μέσω των διαδικασιών μιας λευκής οπής, ενώ μετά τη γέννησή του εξελίσσεται στο πλαίσιο μιας μελανής οπής, στη σημειακή ιδιομορφία της οποίας συνθλιβόμενο, κάποια στιγμή, θα διαλυθεί. Για να καταλήξουν στο συμπέρασμα αυτό, οι Λεύκιππος και Δημόκριτος, περιγράφουν έναν τεράστιο αριθμό φαινομένων τα οποία πιστεύαμε ότι είναι σύγχρονες ανακαλύψεις. Τι σημαίνει αυτό; Ασφαλώς στην ερώτηση αυτή καταθέτουμε την επιστημονική μας άγνοια. Δεν έχουμε στη διάθεσή μας κανένα επιστημονικό στοιχείο προκειμένου να λύσουμε μια σειρά από απορίες μας. Το βέβαιο είναι ένα. Ήλθε πλέον ο καιρός οι θετικοί επιστήμονες να σκύψουν με αγάπη, επιμονή και υπομονή πάνω από τα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Η μελέτη αυτών των κειμένων δεν έχει πια στόχο της την διερεύνηση ξεπερασμένων θεωριών και απόψεων που αποτελούν απλώς τις ρίζες της γνώσης της σύγχρονης θετικής επιστήμης. Η μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας ίσως μας βοηθήσει, όπως στην περίπτωση της Κοσμολογίας του Λεύκιππου και του Δημόκριτου, να βρούμε λύσεις για πολλά ανοιχτά θέματα του σύγχρονου επιστημονικού προβληματισμού. Ας ανακαλύψουμε εκ νέου τη γνώση του παρελθόντος με στόχο τη λύση των επιστημονικών προβλημάτων του μέλλοντός μας. http://www.axortagos.gr/lefkippos-dimokritos-pateres-tis-atomikis-fisikis-kai-theoria-tous.html

Οι γαλαξίες εξελίχθηκαν πολύ νωρίς… Είχαν διαμορφωθεί στα είδη που γνωρίζουμε σήμερα μόλις 2,5 δισ. χρόνια μετά το Μπιγκ Μπανγκ Ουάσινγκτον Μια προσεκτική ματιά στα πληρέστερα σχετικά δεδομένα που διαθέτουμε αποκάλυψε κάτι απρόσμενο: ότι τα μορφολογικά και χρωματικά χαρακτηριστικά που καθορίζουν τα είδη των γαλαξιών έτσι όπως τα γνωρίζουμε σήμερα είχαν ήδη διαμορφωθεί μόλις 2,5 δισ. χρόνια μετά τη Μεγάλη Εκρηξη, και μάλιστα με την ίδια αναλογία. Η ανακάλυψη, η οποία υποδηλώνει ότι η εξέλιξη των γαλαξιών είναι ταχύτατη, προσφέρει στους αστροφυσικούς νέα στοιχεία για τη μελέτη του σχηματισμού των γαλαξιών ενώ επίσης θα βοηθήσει στη διερεύνηση της κατανομής της ύλης στο Σύμπαν. Γαλαξιακή κληρονομιά Θέλοντας να μελετήσουν την εξέλιξη της δομής των γαλαξιών ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης στο Αμχερστ με επικεφαλής τον Μάουρο Τζιαβαλίσκο έστρεψαν το βλέμμα τους πολύ μακριά στον χώρο και στον χρόνο. Ανέλυσαν δεδομένα από τη χαρτογράφηση CANDELS του τηλεσκοπίου Hubble (Cosmic Assembly Near-Infrared Deep Extragalactic Legacy Survey, το μεγαλύτερο δείγμα πολύ μακρινών γαλαξιών που έχει συλλεχθεί ως σήμερα) επικεντρώνοντας τις έρευνές τους στην περίοδο από 1,5 ως 3,5 δισ. χρόνια μετά το Μπιγκ Μπανγκ. Αναλύοντας 1.671 πολύ μεγάλους γαλαξίες αυτής της περιόδου (την οποία οι αστρονόμοι ονομάζουν «κοσμικό καταμεσήμερο» επειδή η δημιουργία άστρων μέσα στους γαλαξίες βρισκόταν στην κορύφωσή της) οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η διάκριση των γαλαξιακών δομών και χρωμάτων που γνωρίζουμε σήμερα (σπειροειδείς και ελλειπτικοί, γαλάζιο και κόκκινο) είχε διαμορφωθεί και μάλιστα με την ίδια αναλογία: το ίδιο με σήμερα ποσοστό γαλαξιών ήταν σπειροειδείς και γαλάζιοι ενώ οι υπόλοιποι ήταν ελλειπτικοί και κόκκινοι. «Ηδη δυόμισι δισεκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Εκρηξη οι γαλαξίες φαίνονται να έχουν τον ίδιο συσχετισμό μορφολογικών χαρακτηριστικών και σχετικών με τον σχηματισμό των άστρων ιδιοτήτων με αυτόν που βλέπουμε στο γειτονικό, σημερινό Σύμπαν» δήλωσε ο κ. Τζιαβαλίσκο στο «New Scientist». «Επομένως η διαδικασία της γαλαξιακής ποικιλομορφίας είναι πραγματικά ταχεία και αποτελεσματική». Κόκκινο μυστήριο Αν και προσφέρει νέες γνώσεις για τη μελέτη των γαλαξιών και του Σύμπαντος, η ανακάλυψη, όπως τονίζει ο ερευνητής, βαθαίνει ακόμη περισσότερο ένα ήδη σκοτεινό μυστήριο που περιβάλλει τους «στείρους» κόκκινους γαλαξίες. Η διάκριση των γαλαξιών είχε γίνει στη δεκαετία του 1920 από τον Εντουιν Χαμπλ με βάση το σχήμα και το χρώμα τους: οι σπειροειδείς γαλαξίες είναι ως επί το πλείστον γαλάζιοι, κάτι το οποίο σημαίνει ότι σχηματίζουν νέα άστρα, ενώ οι ελλειπτικοί είναι ως επί το πλείστον κόκκινοι, το οποίο σημαίνει ότι δεν παράγουν πια αστέρια. «Οι δυο τύποι είναι εξίσου μεγάλοι, επομένως έχουν την ίδια βαρύτητα» ανέφερε ο κ. Τζιοβαλίσκο. «Γιατί ο ένας τύπος είναι σε θέση να παράγει αέρια, να τα μετατρέπει σε άστρα και να εξακολουθεί να εξελίσσεται ενώ ο άλλος είναι κόκκινος, νεκρός και ανενεργός;». Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal», δεν δίνει απάντηση σε αυτό το ερώτημα, υποδηλώνει όμως ότι όποια και αν είναι η αιτία που εμποδίζει τη γέννηση των άστρων στους ελλειπτικούς γαλαξίες, αυτή θα πρέπει να επέρχεται πολύ γρήγορα αφού οι γαλαξίες του είδους εμφανίζονται τόσο νωρίς στο Σύμπαν. http://www.axortagos.gr/galaksies-ekselixthikan-poli-noris.html

Μάνος Δανέζης "Όλα είναι ένα" ΑΒΑΤΟΝ: Μιλάτε για κάτι το καινούργιο, που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και τον πολιτισμό που καταρρέει. Αλλά νομίζω ότι πρέπει να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που έχει κάνει το σημερινό πολιτισμό να καταρρέει. Δ.Μ.: Ο πολιτισμός που έχουμε σήμερα στηρίζεται στη μεγάλη επανάσταση του 17ου αιώνα. Η επανάσταση αυτή προικοδότησε τον πολιτισμό μας με αρχές και δόγματα, που ήταν σωστά τότε, αλλά έχουν πάψει να υφίστανται. Ποια ήταν αυτά τα δόγματα; Το πρώτο δόγμα ήταν εκείνο της ύλης. Δηλαδή, όλα όσα βλέπουμε γύρω μας είναι ύλη. Δεν υπάρχει τίποτε πέρα από την ύλη. Έτσι δομήθηκε ο πολιτισμός με βάση τις υλικές ανάγκες, ξεχνώντας τις άλλες αξίες πέραν της ύλης. Δημιουργήθηκε, λοιπόν, ο πολιτισμός των αναγκών. Αλλά μόνο των υλικών αναγκών. Βέβαια, για τότε ήταν σωστό, γιατί ο κόσμος υπέφερε. Δεν είχε να φάει ένα κομμάτι ψωμί και πέθαινε στους δρόμους από τις αρρώστιες. Τι μπορούσαν να τον ενδιαφέρουν ο Χριστιανισμός, ο Βουδισμός και η φιλοσοφία; Έτσι γεννήθηκε ένας πολιτισμός πρωτογενούς ανάγκης. Αλλά αυτός ο πολιτισμός έχει ήδη ξεπεράσει αυτήν την ανάγκη. Οι έννοιες του φτωχού, του πλουσίου, του καπιταλιστή και του κουμουνιστή διαφέρουν από χώρα σε χώρα και από εποχή σε εποχή. ΑΒΑΤΟΝ: Σε τέτοιες όμως καταστάσεις απαιτούνται κοσμογονικές αλλαγές. Σε παρόμοιες ιστορικές στιγμές έχουν γίνει επαναστάσεις. Δ.Μ.: Μα κι εγώ για μια επανάσταση μιλάω. Μία μεγάλη, επιστημονική επανάσταση όμως. Και το κεντρικό συστατικό αυτής της μεγάλης επιστημονικής επανάστασης είναι: "Οτιδήποτε αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις, αυτό που ο εγκέφαλός μας (η βιολογία μας) έχει τη δυνατότητα να αντιλαμβάνεται ως πραγματικότητα, δεν είναι η πραγματικότητα". Και αυτό είναι γνωστό από τους προσωκρατικούς. Ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος τα είπαν με το όνομά τους: οτιδήποτε υποπίπτει στις αισθήσεις μας στην όραση, στη γεύση, στην ακοή κλπ. είναι ψευδές. Το μόνο που είναι αληθινό είναι αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας. Αυτό πήρε και ο Πλάτωνας και έκανε το μύθο του Σπηλαίου. Ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος έδωσαν επιστημονικά την έννοια στο ΟΝ και στο ΜΗ ΟΝ. Το ΟΝ είναι το άτομο και το ΜΗ ΟΝ είναι ο χώρος. Και τα άτομα και ο χώρος, μας λέει ο Δημόκριτος, είναι μη αισθητά. Δηλαδή, τα συστατικά του υλικού κόσμου αυτού που λέμε είναι μη αισθητά. ΑΒΑΤΟΝ: Για να φτάσουμε όμως στην επανάσταση, απαιτείται να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση που βιώνουμε. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Δ.Μ.: Κοιτάξτε τους τρεις βασικούς πυλώνες της συγκρότησης ενός πολιτισμικού ρεύματος και θα καταλάβετε. Οι τρεις αυτοί πυλώνες είναι, πολύ περιληπτικά, η επιστήμη, η θεολογία και η κοινωνική δομή και συνιστούν ένα ενιαίο και αδιάσπαστο σύνολο, μέσα στο οποίο κάθε συνιστώσα επηρεάζει και επηρεάζεται από τις δύο άλλες. Το αδιάσπαστο αυτό οικοδόμημα ονομάζεται Πολιτισμός. Αν ανατραπεί ένας από αυτούς τους πυλώνες, το πολιτισμικό σύστημα καταρρέει. Αν πάλι επαναπροσδιοριστεί ένας πυλώνας, τότε αυτό επηρεάζει όλο το οικοδόμημα. Οι βάσεις, πάλι, των θετικών επιστημών είναι οι επόμενες τρεις θεμελιώδεις έννοιες: η ύλη (μάζα), ο χρόνος και ο χώρος (διάσταση). Οι έννοιες αυτές δεν αποτελούν όμως τη βάση μόνο του πυλώνα της επιστημονικής κοσμοθεωρίας, αλλά και των άλλων δύο πυλώνων ενός πολιτισμικού ρεύματος, της θρησκευτικότητας και της κοινωνικής φιλοσοφίας. ΑΒΑΤΟΝ: Αυτές οι τρεις έννοιες δεν θεωρούνται δεδομένες; Δ.Μ.: Οι έννοιες αυτές δεν είναι χειροπιαστά και αντικειμενικά προσδιορισμένες, αλλά φιλοσοφικά κατηγορούμενα προσδιοριζόμενα με διαφορετικούς τρόπους, από διαφορετικούς πολιτισμούς, σε διαφορετικές εποχές. Αν ανατραπεί το εννοιολογικό περιεχόμενο αυτών των φυσικών εννοιών, θα αλλάξει σιγά σιγά η επιστημονική, θρησκευτική και κοινωνική βάση του δυτικού πολιτισμού και, αργά ή γρήγορα, ολόκληρη η δομή του πολιτισμού μας. Και μπορώ να σας πω, ότι η ανατροπή του εννοιολογικού περιεχομένου αυτών των φυσικών εννοιών έχει ήδη συντελεστεί. Οι κλασσικές επιστημονικές θέσεις έχουν ανατραπεί δραματικά. Και η κατάρρευση του πυλώνα της κλασσικής επιστημονικής κοσμοθεωρίας παρασύρει σε κατάρρευση ολόκληρο το δυτικό πολιτισμικό ρεύμα. ΑΒΑΤΟΝ: Και ποιο είναι το περιεχόμενο της ανατροπής αυτής; Δ.Μ.: Η θεωρία της σχετικότητας έχει αλλάξει δια παντός τη νευτώνεια αντίληψη της ύλης, η οποία με τη σειρά της είχε αλλάξει την αντίληψη που είχαν οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι/επιστήμονες. Και ακόμα, έχει αλλάξει η έννοια της ύλης, η οποία τελικά απεδείχθη ότι είναι μία κατάσταση ενέργειας. Αν πάμε δε στην έννοια του χρόνου, τότε πλέον μπορούμε να μιλάμε μόνο για το χωροχρονικό συνεχές. Το χωροχρονικό συνεχές του πραγματικού Σύμπαντος έχει δύο ιδιότητες: η πρώτη είναι ότι έχει 4 διαστάσεις και η δεύτερη ότι η Γεωμετρία που το μετράει και το περιγράφει δεν είναι η ευκλείδεια, αλλά η γεωμετρία Riemann. Και κάτι ακόμα σχετικά με την έννοια της ταχύτητας που σημαίνει πολλά: η ταχύτητα δεν είναι παρά ένα κριτήριο για το πόσο ο χώρος γύρω μας αποκλίνει της ευκλείδειας γεωμετρίας. Όσο μεγαλώνει η ταχύτητα, τόσο η γεωμετρία του χώρου και οι ιδιότητές του αποκλίνουν της ευκλείδειας γεωμετρίας. Η ταχύτητα του φωτός είναι το ανώτατο όριο μετά το οποίο ο χώρος παύει στο σύνολό του να είναι ευκλείδειος, άρα και να υποπίπτει στο πεδίο της ανθρώπινης βιολογίας. Ο χρόνος και ο χώρος όπως τους περιγράφουν και τους μετράνε τα ρολόγια, τα ημερολόγια και οι μεζούρες μας αντίστοιχα, δεν έχουν καμία σχέση, ούτε περιγράφουν την πραγματικότητα της Συμπαντικής Δημιουργίας. Αυτό σημαίνει ότι, αν το σπάσουμε σε χώρο και χρόνο, ούτε ο χρόνος ούτε ο χώρος περιγράφουν τη συμπαντική πραγματικότητα. Το μόνο πραγματικό μέσα στο Σύμπαν είναι το χωροχρονικό συνεχές, το οποίο είναι άτμητο και αδιαίρετο. ΑΒΑΤΟΝ: Ποιες είναι οι σημαντικότερες αλλαγές που θα έκαναν τον άνθρωπο, και κατ’ επέκταση τον πολιτισμό μας, να επαναπροσδιοριστεί; Δ.Μ.: Ας ξεκινήσουμε από το ΕΓΩ και το ΕΜΕΙΣ. Καταρχάς, έχουμε την ψευδαίσθηση, ότι μεταξύ "εσένα" και "εμένα" υπάρχει κενό. Το περιορισμένο των αισθήσεών μας, η βιολογία μας δηλαδή, δεν μας επιτρέπει να δούμε αυτό που υπάρχει μεταξύ μας. Μου δημιουργεί τηνπλαστή έννοια της διαιρετότητας και ότι εγώ και εσύ είμαστε κάτι άλλο. Έχω την ψευδή αίσθηση ότι είμαστε ύλη. Μα, το υλικό που υπάρχει γύρω μας και του αέρα, αν το αναλύσεις, είναι το ίδιο υλικό που είμαστε και εμείς. ΑΒΑΤΟΝ: Δηλαδή δεν υπάρχει κενό; Δ.Μ.: Όχι. Το κενό είναι το πιο γεμάτο πράγμα που μπορούμε να φανταστούμε. Εσύ και εγώ, ό,τι υπάρχει γύρω μας και αυτό ακόμα που νομίζουμε σαν κενό, είναι φτιαγμένο από τα ίδια σωματίδια. Λέγαμε μέχρι τώρα, ότι μεταξύ μας υπάρχει κενό, εννοώντας το τίποτα, αλλά αυτό δεν ήταν αλήθεια. Αυτό που χρειάζεται είναι να σπάσουμε τα δόγματα, να διαδώσουμε τη νέα πραγματικότητα. ΑΒΑΤΟΝ: Έτσι φτάνετε στις έννοιες του ΕΓΩ και του ΕΜΕΙΣ; Δ.Μ.: Βεβαίως. Το ΕΓΩ συνδέεται με κάτι πλαστό, συνδέεται με την πλαστή εικόνα μου. Τι νόημα έχει το ΕΓΩ, αφού εκφράζει μία πλάνη των αισθήσεών μας, κάτι που δεν υπάρχει; Το ΕΓΩ συνδέεται με την πλαστή έννοιας της διαίρεσης. Το ΕΓΩ τελείωσε, αφορά μια ψευδαίσθηση, η οποία δημιουργείται από τη βιολογίας μας. Πίσω από το ΕΓΩ κρύβεται η πραγματικότητα της δημιουργίας. ΑΒΑΤΟΝ: Η οποία είναι; Δ.Μ.: Η συνέχεια. Το άτμητο. Το όλον. Χάνουμε το ΕΜΕΙΣ. Το ΕΜΕΙΣ δεν είναι μια άθροιση μερών, αλλά ένα σύνολο... ΑΒΑΤΟΝ: Ενιαίο... Δ.Μ.: Ενιαίο, ναι. Και αυτή είναι η διαφορά που μας ανέτρεψαν οι δυτικοί. Οι δυτικοί λένε, ότι το ΕΜΕΙΣ είναι ένα σύνολο πολλών ΕΓΩ. Εμείς όμως οι Έλληνες, που φιλοδοξούμε πρωτεύοντα ρόλο στη δημιουργία και του νέου πολιτισμικού ρεύματος, οφείλουμε να τους πούμε: όχι κύριοι, έχετε καταλάβει λάθος την ελληνική φιλοσοφία, πάνω στην οποία δομήσατε αυτό που λέμε "δυτικός πολιτισμός". Εννοούμε, ότι υπάρχει ένα ΟΛΟΝ, που οι αισθήσεις μας το τέμνουν πλαστά σε πολλά ΕΓΩ. Το ΕΜΕΙΣ όμως είναι ενιαίο. ΑΒΑΤΟΝ: Δηλαδή, αυτό το ΕΜΕΙΣ υπάρχει αρχετυπικά μέσα μας αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε; Δ.Μ.: Ακριβώς! Και είναι η αδυναμία της βιολογίας μας που τέμνει το ΕΜΕΙΣ σε πολλά πλαστά ΕΓΩ. Αυτό είναι το ΕΜΕΙΣ της ελληνικής φιλοσοφίας. Είναι το ΕΝΑ. Και αυτό αποτελεί βασική διαφορά της ελληνικής με την ινδική φιλοσοφία. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, την έννοια του Κάρμα. Δεν μπορεί να έχει την έννοια που αποδίδει ο Ινδός. Δεν μπορεί να κοιτάς, τελείως ωφελιμιστικά, να βελτιώσεις το δικό σου κάρμα, ασχέτως με το τι γίνεται γύρω σου. Μέσα στο κάρμα πρέπει να υπάρχει και η έννοιας της αλληλεγγύης του ΕΝΟΣ και του ΕΜΕΙΣ. ΑΒΑΤΟΝ: Εννοείτε το συλλογικό κάρμα. Δ.Μ.: Ναι. Υπάρχει μόνο συλλογικό κάρμα. Αν κάνω κάτι, που κατά την ινδική φιλοσοφία βρομίζω ή επιβαρύνω το κάρμα μου σε ατομικό επίπεδο, αλλά το κάνω για το ΕΜΕΙΣ το παιδί μου, την πατρίδα μου τότε καθαρίζω το κάρμα μου. Γιατί αυτό είναι το κάρμα μου, το κάρμα του ΕΜΕΙΣ. Και το ΕΜΕΙΣ θέλει θυσίες. Αυτό διδάσκει η φύση. ΑΒΑΤΟΝ: Άλλο μεγάλο θέμα... Τι είναι η φύση; Δ.Μ.: Ζωή. Η έννοια της φύσης είναι η έννοια της ζωής. Σε τι διαφέρει ένα ζωντανό σκυλάκι από ένα πεθαμένο; Και τα δύο έχουν την ίδια βιολογία, το ίδιο DNA. Για να δω τι είναι αυτό που τα ξεχωρίζει, πρέπει να δω τι είναι η ύλη. Αν δεχθώ την παλιά έννοια της ύλης, δεν μπορώ να απαντήσω. Αν όμως δεχθώ τη νέα έννοιας της ύλης, ξέρω και πώς θα αναστήσω το νεκρό σκυλάκι. Θα ξανακαμπυλώσω το χώρο, θα ξαναδώσω ενέργεια δηλαδή. Επειδή όμως η ενέργεια είναι σαν πολύπλοκος οργανισμός, δεν μπορώ να δώσω μια ποσότητα ενέργειας έτσι αθροιστικά. ΑΒΑΤΟΝ: Αυτό ανάγεται στη νέα γνώση; Δ.Μ.: Βεβαίως. Η νέα γνώση πηγαίνει στα τσάκρας. Δεν μπορούμε να φτιάξουμε ένα σύστημα μηχανικό, σαν τον κατανεμητή του αυτοκινήτου που κατανέμει την ενέργεια της μπαταρίας κατάλληλα. Θα πρέπει να την κατανείμω κατάλληλα ποσοτικά και ποιοτικά. Άλλη η ποσότητα θα πάει στη καρδιά και άλλη σε κάθε διαφορετικό όργανο, γιατί αυτά έχουν διαφορετικής σύνθεσης μάζες. Έτσι ώστε να ζωντανέψει το σκυλάκι. Δεν λέω ότι τώρα μπορώ να το κάνω, αλλά ξέρω πως γίνεται. Το ίδιο συμβαίνει και με τον άνθρωπο, ο οποίος αποτελείται από πολλά πυκνώματα. Όταν λέω πυκνώματα, εννοώ ότι έχει πολλά κέντρα που χρειάζονται διαφορετικής ποιότητας και ποσότητας ενέργεια. Όταν παίρνω ελεύθερη ενέργεια από το περιβάλλον πρέπει, λοιπόν, να την κατανείμω κατάλληλα, με έναν τρόπο περίεργο, που μόνο η φύση ξέρει, στο σώμα μου. Αυτή τη δουλειά δεν κάνουν τα τσάκρας; ΑΒΑΤΟΝ: Αν καταλαβαίνω καλά, συνδέετε την επιστήμη με τον εσωτερισμό! Φαντάζομαι ότι η άποψή σας αυτή θα ξένιζε τους περισσοτέρους συναδέλφους σας, για να μην πω ότι θα την χαρακτήριζαν "αιρετική"... Δ.Μ.: Εγώ λέω: κύριοι, ξεχάστε ό,τι ξέρατε, ξεχάστε την παλιά γνώση, ξεχάστε και εσωτερισμούς, αποκρυφισμούς, μαγείες κλπ, διότι η γνώση είναι ΜΙΑ και αδιαίρετη. Διότι, αν κάποιοι κάποτε πήραν τη γνώση και τη μεταμόρφωσαν ντύνοντάς τη με παραδόσεις, με θρησκείες, με μυθικά στοιχεία και στην ουσία την κατακερμάτισαν ή κάποιοι την ξέχασαν, δεν ευθύνεται η γνώση γι’ αυτό. ΑΒΑΤΟΝ: Τότε γιατί μαλώνουμε; Δ.Μ.: Καλή ερώτηση. Μαλώνουμε, γιατί δεν καταλαβαίνουμε ότι μία είναι η γνώση. Εγώ αυτήν τη γνώση ζητάω. ΑΒΑΤΟΝ: Όταν αναζητούμε τη γνώση, πάμε εμείς προς τη γνώση ή η γνώση έρχεται προς εμάς; Δ.Μ.: Η γνώση έρχεται προς εμάς. Αλλά εμείς δεν ενδιαφερόμαστε για τη γνώση, αλλά για τις προσωπικές μας απόψεις. Προσπαθούμε να επιβεβαιωθούμε μέσα από τις γνώσεις μας. Γι’ αυτό, η γνώση μάς έχει εγκαταλείψει. Η γνώση είναι σαν τη γυναίκα και γραμματικά είναι θηλυκού γένους πρέπει να συμφιλιωθεί μαζί σου. Είναι σχέση έρωτα και θα σου αποκαλύπτεται, όσο βλέπει ότι δεν την εκμεταλλεύεσαι. Μια γυναίκα που την πλησιάζεις σαν εκμεταλλευτής, κουμπώνεται και φεύγει. Μόνο αν δει η γνώση ότι είσαι ερωτευμένος μαζί της, ερωτευμένος εσωτερικά, χωρίς σκοπιμότητες και ιδιοτέλεια, αρχίζει και σου ανοίγεται. Και θα σου ανοιχτεί όσο θέλει αυτή. Αυτή είναι η γνώση. ΑΒΑΤΟΝ: Από πού προέρχεται, όμως, η γνώση; Δ.Μ.: Το σύμπαν είναι ένας σκληρός δίσκος, που επάνω του είναι καταγεγραμμένα τα πάντα. Όταν καταλάβουμε ότι το σύμπαν είναι ένα και ότι παρελθόν, παρόν, και μέλλον δεν υπάρχει, διότι αυτός ο χρονικός διαχωρισμός είναι πλαστός και ανθρώπινος, τότε θα κατανοήσουμε ότι όλα είναι τώρα. Η γνώση ενυπάρχει σε ένα κλειστό σύστημα. Αυτό που ισχύει τώρα ίσχυε στο παρελθόν και θα ισχύει και στο μέλλον (κατά τον πλαστό διαχωρισμό). Όπως είχε πει και ο Αινστάιν, "για εμάς τους ορκισμένους φυσικούς όσο και φαίνεται παρόλογο οι έννοιες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος ταυτίζονται". Και αυτό δεν το λέει ένας φιλόσοφος, αλλά ένας επιστήμονας. Άρα, όλα είναι ένα τώρα. Και το λέω ανοιχτά. ΑΒΑΤΟΝ: Όπως το καταλαβαίνω, η γνώση ενυπάρχει μέσα μας και ανάλογα με τη προσέγγιση που επιχειρούμε, μας αποκαλύπτεται. Δ.Μ.: Και βέβαια ενυπάρχει. Θα σας αναφέρω το παράδειγμα των ερωτευμένων φωτονίων. Στα φωτόνια του σύμπαντος ενυπάρχει όλη η γνώση. Αν χωρίσουμε δύο φωτόνια και απομακρύνουμε το ένα από το άλλο, ό,τι πληροφορία φορτώσουμε στο ένα, αυτόματα καταγράφεται και στο άλλο. Η γνώση, λοιπόν, που υπάρχει στο Α' του Κενταύρου ή στο Σείριο υπάρχει και μέσα στο μυαλό μου. Τώρα, αν δεν την καταλαβαίνω, πρόβλημά μου. Η γνώση όμως υπάρχει στο μυαλό μου. ΑΒΑΤΟΝ: Μήπως όλα αυτά που λέμε είναι δευτερεύοντα και το κυρίαρχο ζήτημα είναι η πραγματικότητα που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε; Δ.Μ.: Σίγουρα. Αυτό που έχει σημασία είναι, ότι η επιστήμη λέει ότι υπάρχει δίπλα μας ένας άλλος κόσμος, που οι αισθήσεις μας δεν μπορούν να αντιληφθούν. Και το κυρίαρχο ερώτημα είναι: μπορείς να επικοινωνήσεις με αυτόν το χώρο; Μπορείς, δηλαδή, να καμπυλώσεις το χώρο σου και να επικοινωνήσεις με τον άλλο χώρο; Ίσως κάποτε η φύση βοηθήσει προς αυτή τη κατεύθυνση. ΑΒΑΤΟΝ: Επομένως, τι ψάχνουμε; Τι ψάχνει, πέρα από την ύπαρξη του σωματιδίου του Θεού, το CERN; Δ.Μ.: Ψάχνει να αποδείξει, όσο και αν αυτό εκπλήσσει, την επικυριαρχία του παλιού στο καινούργιο. Προσπαθεί, δηλαδή, να αποδείξει ότι η αρχή του κόσμου, του σύμπαντος, είναι η ύλη. Σε αντίθεση με τη θεωρία της σχετικότητας, που δεν πιστεύει ότι η αρχή είναι ο χώρος, ο οποίος καμπυλούμενος δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ύλης. ΑΒΑΤΟΝ: Ωραία είναι όλα αυτά, αλλά ο σημερινός άνθρωπος, ιδιαίτερα ο νέος, τι πρέπει να καταλάβει; Δ.Μ.: Δύο πράγματα. Πρώτα, να καταλάβει την πλάνη των αισθήσεων. Να καταλάβει ότι είναι φυλακισμένος στις αισθήσεις του. Να καταλάβει ότι το πραγματικό είναι το μη αισθητόν. Να καταλάβει, με επιστημονικούς όρους, μία άλλη συγκρότηση του σύμπαντος. Και το δεύτερο είναι να τον αφήσουμε πραγματικά ελεύθερο. Από εκεί και πέρα, θα φτάσει στην αλήθεια. Και, βέβαια, θα πρέπει να του λέμε σωστά πράγματα. Όλες οι θεωρίες, από πιο κλασική, τη νευτώνεια, μέχρι την πιο εξελιγμένη καταλήγουν στην πλάνη των αισθήσεων. Αλλά αυτό δεν το λένε. Όταν καταλάβει ο άνθρωπος ότι όλα είναι ένα matrix, μια εικόνα, θα καταλάβει ότι μια εικόνα δεν μπορεί να ευτυχίσει. Κάθεσαι μπροστά στον καθρέπτη και βλέπεις το είδωλό σου. Το είδωλό σου από μόνο του δεν μπορεί να ευτυχίσει. Θα ευτυχίσει, αν ευτυχίσεις και εσύ. ΑΒΑΤΟΝ: Μπορώ εγώ, ως εικόνα, να επηρεάσω το πραγματικό αντικείμενο του εαυτού μου; Δ.Μ.: Βεβαίως. Διότι εικόνα και εσύ είσαστε ένα. Απλώς, αντιλαμβάνεσαι μόνο την εικόνα. Δεν υπάρχει μερισμός της εικόνας και του "εγώ". Ο άνθρωπος, όμως, αντιλαμβάνεται μόνο την εικόνα. ΑΒΑΤΟΝ: Και πώς μπορώ να επηρεάσω το εγώ μου; Δ.Μ.: Αυτό το διδάσκουν πολλοί. Όταν ο άλλος σού λέει, "κάνε διαλογισμό", όταν οι θρησκείες σού λένε "προσευχήσου" αν, λοιπόν, καταλάβουμε το νόημα αυτών το τεχνικών και τα κάνουμε με πλήρη συνείδηση, τότε θα επικοινωνήσουμε. ΑΒΑΤΟΝ: Προηγουμένως αναφέραμε την επικοινωνία με το μη αισθητόν, αυτό δηλαδή που δεν μπορούν να αντιληφθούν οι αισθήσεις μας. Έχω την αίσθηση ότι και οι δύο υπαινιχθήκαμε το Θεό. Μπορούμε να κατανοήσουμε, τι είναι Θεός; Δ.Μ.: Αν όλη τη ζωή σου τη φας για να καταλάβεις την πρώτη αιτία, θα πεθάνεις χωρίς να έχεις μάθει τίποτα. ΑΒΑΤΟΝ: Δηλαδή θα πρέπει να δεχθούμε την ύπαρξή της a priori; Δ.Μ.: Δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά. ΑΒΑΤΟΝ: Μα αυτό δεν μοιάζει καθόλου επιστημονικό... Δ.Μ.: Επιστημονικότατο! Διότι, πίσω από κάθε γεγονός, υπάρχει μία αιτία, πίσω από κάθε αιτία μια άλλη αιτία, και πίσω από αυτήν κάποια άλλη. Και πίσω από αυτήν που θα θεωρήσεις πρωταρχική αιτία, κρύβεται κάποια άλλη. Έτσι, αν ψάχνεις πάντα για την αιτία πίσω από την αιτία, δεν θα καταφέρεις τίποτα, γιατί η αλυσίδα αυτή είναι άπειρη και η ζωή σου πεπερασμένη. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι είμαστε μέρος ή καλύτερα, συμμετέχουμε σε ένα κοσμικό παιχνίδι και ανάλογα με το ρόλο σου, σου αποκαλύπτονται πράγματα. http://www.axortagos.gr/manos-danezis-ola-einai-ena.html

Αδοξο τέλος για τον κυνηγό πλανητών Kepler Το διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA έχασε την «όρασή» του λόγω βλάβης Ουάσινγκτον Οι μηχανικοί της ΝASA δεν κατάφεραν τελικά να επιδιορθώσουν τη βλάβη στο διαστημικό τηλεσκόπιο Κepler, το οποίο δεν μπορεί πια να κρατά σταθερό το βλέμμα του για να εντοπίσει νέους εξωπλανήτες. Παρόλο όμως που το κυνήγι πλανητών έχει πια τελειώσει, η υπηρεσία ενδέχεται να αναθέσει στο μισοχαλασμένο όργανο κάποια απλούστερη αποστολή. Το Κepler διέθετε τέσσερις περιστρεφόμενους «τροχούς αντίδρασης» που ρύθμιζαν την κίνηση και τον προσανατολισμό του οργάνου. Ένας από αυτούς χάλασε τον Ιούλιο του 2012 και ένας δεύτερος σταμάτησε να λειτουργεί τον περασμένο Μάιο. Δεδομένου ότι το τηλεσκόπιο χρειάζεται τουλάχιστον τρεις τροχούς για να διατηρείται απόλυτα σταθερό, η αποστολή αναζήτησης πλανητών δεν μπορεί να συνεχιστεί, ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοι του τηλεσκοπίου στο ερευνητικό κέντρο Ames της NASA στην Καλιφόρνια. Ο πρώτος εξερευνητής των εξωπλανητών Το Κepler, το πρώτο διαστημικό τηλεσκόπιο που σχεδιάστηκε ειδικά για τον εντοπισμό πλανητικών συστημάτων, εκτοξεύτηκε το 2009 με κύριο στόχο να ανακαλύψει μια νέα Γη: έναν πλανήτη στο ίδιο μέγεθος, ο οποίος περιφέρεται στη σωστή απόσταση γύρω από το μητρικό του άστρο ώστε να διαθέτει υγρό νερό. Μέχρι σήμερα, το Kepler έχει επιβεβαιώσει την ύπαρξη 135 πλανητών εκτός του Ηλιακού Συστήματος, καθώς και ακόμα 3.500 πιθανούς πλανήτες που περιμένουν τώρα επιβεβαίωση. Αν και ορισμένοι πλανήτες έχουν το μέγεθος της Γης ή και μικρότερο, και άλλοι έχουν εντοπιστεί εντός της λεγόμενης «κατοικήσιμης ζώνης», μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί ένα τέλειο ανάλογο της Γης. Ένας τέτοιος πλανήτης θα μπορούσε πάντως να κρύβεται σε δεδομένα που αντιστοιχούν σε δύο χρόνια παρατηρήσεων με το Kepler και δεν έχουν ακόμα αναλυθεί. Το τηλεσκόπιο ήταν σχεδιασμένο να καταγράφει μικρές μειώσεις στη φωτεινότητα των άστρων στόχων -σε πολλές περιπτώσεις αυτές οι μειώσεις οφείλονται στο πέρασμα ενός πλανήτη μπροστά από το μητρικό του άστρο. Η τεχνική αυτή απαιτεί εξαιρετική ακρίβεια στον προσανατολισμό του τηλεσκοπίου, κάτι που δεν είναι πια εφικτό. Πλώρη για νέα αποστολή; Η NASA θα μπορούσε ωστόσο να αναθέσει στο Kepler μια νέα, λιγότερο απαιτητική αποστολή, όπως η μελέτη αστεροειδών, κομητών και άλλων σωμάτων. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, θα πρέπει να συνεχιστεί η χρηματοδότηση της αποστολής με περίπου 18 εκατ. δολάρια το χρόνο. Η NASA θα εξετάσει τις προτάσεις των επιστημόνων της και αναμένεται να λάβει την τελική απόφαση στις αρχές του νέου έτους. http://www.axortagos.gr/adokso-telos-gia-ton-kinigo-planiton-kepler.html

Η σκόνη από το μετέωρο της Ρωσίας έκανε τον γύρο της Γης! Το νέφος από την έκρηξη διέτρεξε ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο μέσα σε τέσσερις ημέρες Ουάσινγκτον Το νέφος σκόνης που δημιουργήθηκε από την έκρηξη ενός μετεώρου επάνω από το Τσελιαμπίνσκ της Ρωσίας τον περασμένο Φεβρουάριο «ταξίδεψε» γρήγορα στην ατμόσφαιρα κάνοντας τον γύρο της Γης μέσα σε μόλις τέσσερις μέρες. Η πορεία του καταγράφηκε για πρώτη φορά από ερευνητές της NASA οι οποίοι διαπίστωσαν ότι τα «διαστημικά» υπολείμματα εξακολουθούσαν να «περικυκλώνουν» τον πλανήτη μας επί τρεις μήνες μετά το περιστατικό. Υψηλή ενέργεια και σκόνη Το μετέωρο, το οποίο είχε πλάτος 18 μ. και ζύγιζε 11.000 τόνους, «εισέβαλε» στην ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητα 18,6 χλμ. το δευτερόλεπτο τα ξημερώματα της 15ης Φεβρουαρίου του 2013. Φλεγόμενο από την τριβή με τον γήινο αέρα, εξερράγη ενώ βρισκόταν περίπου 23 χλμ επάνω από το Τσελιαμπίνσκ της Ρωσίας, εκλύοντας ενέργεια 30 φορές μεγαλύτερη από την ατομική βόμβα της Χιροσίμα. Το ωστικό κύμα και τα συντρίμμια που έπεσαν στο έδαφος προκάλεσαν τον τραυματισμό περισσοτέρων από 1.000 ατόμων και υλικές ζημιές. Παράλληλα όμως η έκρηξη διασκόρπισε εκατοντάδες τόνους σκόνης στη στρατόσφαιρα, επιτρέποντας στον μετεωρολογικό δορυφόρο Suomi National Polar-orbiting Partnership και τους ερευνητές της NASA να «χαρτογραφήσουν» για πρώτη φορά πώς τα υλικά που παράγονται από τέτοιου είδους γεγονότα εξαπλώνονται στην ατμόσφαιρα της Γης. «Θελήσαμε να δούμε αν ο δορυφόρος μας μπορούσε να ανιχνεύσει τη σκόνη του μετεώρου» δήλωσε ο Νικ Γκορκάβιλ του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκοντάρ της NASA, επικεφαλής της σχετικής μελέτης η οποία έχει γίνει δεκτή προς δημοσίευση στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters». «Πραγματικά είδαμε τον σχηματισμό μιας νέας ζώνης από σκόνη στη στρατόσφαιρα της Γης και επιτύχαμε την πρώτη από το Διάστημα παρατήρηση της μακροπρόθεσμης εξέλιξης του νέφους ενός μετεώρου». Η πορεία της σκόνης Περίπου τρεισήμισι ώρες μετά την αρχική έκρηξη τα όργανα του Suomi NPP ανίχνευσαν το νέφος της σκόνης στην ατμόσφαιρα, σε ύψος περίπου 40 χλμ., να κινείται γρήγορα προς τα ανατολικά με ταχύτητα μεγαλύτερη των 300 χλμ. την ώρα. Την επόμενη ημέρα το νέφος εξακολουθούσε την πορεία του προς ανατολάς μέσω του αεροχειμάρρου της στρατόσφαιρας, φθάνοντας στις Αλεούτιες Νήσους. Σε αυτό το στάδιο τα μεγαλύτερα και βαρύτερα σωμάτια άρχισαν να χάνουν ύψος και να κινούνται πιο αργά, τα μικρότερα και πιο ελαφρά σωμάτια διατήρησαν το ύψος και την ταχύτητά τους, ακολουθώντας τις μεταβολές της ταχύτητας των ανέμων στα διάφορα υψόμετρα. Στις 19 Φεβρουαρίου, τέσσερις ημέρες μετά την έκρηξη, το τμήμα του νέφους που βρισκόταν ψηλότερα και κινείτο με μεγαλύτερη ταχύτητα είχε περάσει επάνω από ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο και είχε φθάσει και πάλι στο Τσελιαμπίνσκ, έχοντας κάνει τον γύρο της Γης. Τουλάχιστον τρεις μήνες αργότερα το νέφος του μετεώρου εξακολουθούσε να είναι ανιχνεύσιμο γύρω από τον πλανήτη. «Πριν από τριάντα χρόνια λέγαμε μόνο θεωρητικά ότι το νέφος θα πρέπει να ενσωματώνεται στον στρατοσφαιρικό αεροχείμαρρο» δήλωσε ο Πολ Νιούμαν, επικεφαλής του Εργαστηρίου Ατμοσφαιρικών Επιστημών του Κέντρου Γκοντάρ. «Σήμερα τα μοντέλα μας μας επιτρέπουν να ανιχνεύσουμε επακριβώς τη σκόνη από ένα μετέωρο και να κατανοήσουμε την εξέλιξή της καθώς κινείται γύρω από τον πλανήτη». ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: http://www.axortagos.gr/skoni-apo-meteoro-tis-rosias-ekane-ton-giro-tis-gis.html

Σύνδεση της σκοτεινής ενέργειας με τον μηχανισμό Higgs; Σε μια πρωτότυπη ιδέα κατέληξαν δύο φυσικοί από τις Ηνωμένες Πολιτείες, στην οποία συνδέουν το σωματίδιο Χιγκς με το φαινόμενο της σκοτεινής ενέργειας. Σύμφωνα με τους Lawrence Krauss του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, και James Dent του Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα, το ίδιο το μποζόνιο Χιγκς μπορεί να συμμετέχει στην επιταχυνόμενη διαστολή του Σύμπαντος. [Phys. Rev. Lett. 111, 061802 (2013): Higgs Seesaw Mechanism as a Source for Dark Energy] Το Καθιερωμένο Πρότυπο περιλαμβάνει, πέρα από τα σωματίδια που αποτελούν την ύλη, τα σωματίδια-φορείς των δυνάμεων στη Φύση, πλην της βαρύτητας. Κάθε ένα από αυτά τα σωματίδια (μποζόνια), είναι αλληλένδετο μεένα αντίστοιχο πεδίο. Το μποζόνιο Χιγκς αν και δεν είναι φορέας κάποιας δύναμης είναι φορέας του πεδίου Χιγκς, που θεωρείται πως υπάρχει παντού στο Σύμπαν. Αντίθετα από τα υπόλοιπα πεδία της φύσης, δεν είναι διανυσματικό πεδίο, αλλά βαθμωτό, δεν έχει δηλαδή κατεύθυνση. Όλα αυτά τα πεδία, δημιουργούν μια πυκνότητα ενέργειας που διαπερνά το Σύμπαν. Πριν την ανακάλυψη της σκοτεινής ενέργειας, οι φυσικοί ανησυχούσαν πως ακόμη και οι πιο απλές εκδοχές του Καθιερωμένου Προτύπου έδιναν τεράστιες ποσότητες ενέργειας, που θα οδηγούσαν το Σύμπαν σε μια αυξανόμενη διαστολή. Αυτό έδειχνε σχετικά απίθανο, μέχρις ότου παρατηρήσεις μακρινών σουπερνόβα έδειξαν πως το Σύμπαν όντως επιταχύνει τη διαστολή του. Όμως, το φαινόμενο που σήμερα αποκαλούμε σκοτεινή ύλη, δε συνάδει με τις προβλέψεις της πυκνότητας ενέργειας που δίνει το Καθιερωμένο Πρότυπο: η επιτάχυνση στη διαστολή είναι πολύ μικρότερη από την αναμενόμενη. Αυτό που έδειξαν οι δύο φυσικοί, είναι πως το σωματίδιο Χιγκς μπορεί να συνδυαστεί με ένα νέο βαθμωτό πεδίο το οποίο θα έδινε τη σωστή πυκνότητα ενέργειας για το Σύμπαν. Σε περίπτωση που κάτι τέτοιο ισχύει, θα οδηγούσε στην ανακάλυψη νέων φυσικών φαινομένων. Πρόκειται για ένα πεδίο εκτός του Καθιερωμένου Προτύπου, που εν απουσία του πεδίου Χιγκς έχει μηδενική πυκνότητα ενέργειας. Στο σημείο αυτό οι δύο φυσικοί κάνουν την πιο τολμηρή τους σκέψη, υιοθετώντας ένα ακόμη πεδίο, το πεδίο ενοποίησης, που υποτίθεται πως είναι το πεδίο που σχηματίζεται στις υψηλές ενέργειες από την ένωση όλων των υπόλοιπων πεδίων. Πρόκειται για μια ιδέα εμπνευσμένη από το όνειρο των φυσικών να ενοποιήσουν όλες τις θεμελιώδεις δυνάμεις σε μία ενοποιημένη θεωρία πεδίου. Το νέο βαθμωτό πεδίο, μέσω του πεδίου Χιγκς θα αλληλεπιδρά τότε με το ενοποιημένο πεδίο και θα αποκτά ενέργεια. Οι ενέργειες των δύο πεδίων είναι τότε αντίστροφες: όσο πιο ισχυρό είναι το ένα, τόσο πιο ασθενές είναι το άλλο. Σε αυτή την περίπτωση, το τελικό αποτέλεσμα είναι η σωστή πυκνότητα ενέργειας για το Σύμπαν, που θα εξηγούσε αυτή τη μικρή επιτάχυνση στη διαστολή του, και συνεπώς, το φαινόμενο της σκοτεινής ενέργειας. Αν και πρόκειται για μια αξιόλογη εργασία, πέρα από το θεωρητικό κομμάτι θα πρέπει να δείξει την ισχύ της και πειραματικά, καθώς προβλέπει πεδία που δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ στη φύση. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για την πρώτη φορά που ένας ακριβής υπολογισμός δίνει τόσο μικρές ποσότητες πυκνότητας ενέργειας για το Σύμπαν, που συμφωνούν με τις παρατηρήσεις για τη Σκοτεινή Ενέργεια. http://physicsgg.me/2013/08/16/%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B4%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%82-%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF/

Οι καύσωνες θα διπλασιαστούν μέχρι το 2020 σύμφωνα με επιστήμονες Οι περιοχές ανά τον κόσμο που θα πλήγονται από καύσωνες αναμένεται να διπλασιαστούν έως το 2020 και θα συνεχίσουν θα αυξάνονται μέσα στις επόμενες δεκαετίες, καθώς το φαινόμενο του θερμοκηπίου προκαλεί άνοδο των θερμοκρασιών, ανακοίνωσαν την Πέμπτη επιστήμονες από τη Γερμανία και την Ισπανία σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγαν. Τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την πρόσφατη έρευνα είναι πιο δυσοίωνα από αυτά που είχε προβλέψει η ειδική ομάδα επιστημόνων του ΟΗΕ σε σχετική έρευνα που είχε διεξάγει πέρυσι. Στην έκθεση της Διακρατικής Επιτροπής για τις Κλιματικές Αλλαγές (IPCC) δεν δινόταν ιδιαίτερη σημασία στους καύσωνες: «Είναι πολύ πιθανό η διάρκεια, η συχνότητα και η ένταση των θερμών περιόδων να αυξηθούν στις περισσότερες περιοχές της Γης», αναφερόταν. Οι καύσωνες κατά την καλοκαιρινή περίοδο επηρεάζουν πλέον το 5% των περιοχών στον παγκόσμιο χάρτη, αναφέρεται στην έκθεση. «Αυτό αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2020 και να τετραπλασιαστεί έως το 2040». Οι τροπικές περιοχές, όπως η Μεσόγειος, η Μέση Ανατολή, περιοχές της Δυτικής Ευρώπης, της Κεντρικής Ασία και των ΗΠΑ, αναμένεται να επηρεαστούν περισσότερο από τους αυξανόμενους καύσωνες,. «Σε πολλές περιοχές οι πιο κρύοι μήνες του καλοκαιριού θα είναι πιο ζεστοί σε σχέση με ότι έχουμε ζήσει έως τώρα», εκτός εάν μειωθούν οι εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, δήλωσε ο Ντιμ Κούμου, του Ινστιτούτου Ερευνών για τις Κλιματικές Επιπτώσεις στο Πότσδαμ. Η IPCC αναφέρει ότι εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου, είναι πιθανό τα επόμενα χρόνια να προκληθούν σοβαρές καταιγίδες, καύσωνες, πλημμύρες και άνοδο της στάθμης των θαλάσσιων υδάτων. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της Γης παγκοσμίως έχει αυξηθεί κατά 0,8 βαθμούς Κελσίου από την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης. http://www.axortagos.gr/kafsones-diplasiastoun-mexri-2020-simfona-epistimones.html

Οι δίδυμοι αστροναύτες «πειραματόζωα» Οι Μαρκ και Σκοτ Κέλι θα μελετηθούν παράλληλα το 2015 ενόσω ο πρώτος θα βρίσκεται στη Γη και ο δεύτερος στο Διάστημα Το 2015 ένας «κλώνος» θα περάσει 12 ολόκληρους μήνες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) ενώ ο... δεύτερος θα παραμείνει στη Γη. Ο λόγος για τους Μαρκ και Σκοτ Κέλι, τα μόνα ταυτόσημα δίδυμα που είναι συγχρόνως αστροναύτες. Οι δύο άνδρες έθεσαν εαυτούς στην υπηρεσία της επιστήμης παρέχοντας μια μοναδική ευκαιρία στους ειδικούς να διαχωρίσουν τις επιδράσεις του Διαστήματος στην υγεία από εκείνες που οφείλονται στα γονίδια. «Θα έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε την καλύτερη δυνατή σύγκριση που μπορεί να ονειρευτεί κάποιος» ανέφερε ο Γκράχαμ Σκοτ από το Κολέγιο Ιατρικής Baylor στο Χιούστον του Τέξας που βοηθά τη NASA να διεξαγάγει το πείραμα. Ενα πείραμα άκρως επίκαιρο αφού το ερώτημα σχετικά με την υγεία του ανθρώπου στο Διάστημα γίνεται ολοένα εντονότερο καθώς συζητούνται ήδη αυτή τη στιγμή ταξίδια του ανθρώπου στον Αρη. Πέρυσι ο Σκοτ Κέλι επελέγη να συμμετάσχει στην πρώτη ετήσια αποστολή στον ISS - το διάστημα παραμονής είναι διπλάσιο από το συνηθισμένο - μαζί με τον ρώσο κοσμοναύτη Μιχαήλ Κορνιένκο. Πρόσφατα όμως η NASA έβαλε και το «κερασάκι» στην ήδη πρωτοποριακή αυτή αποστολή: ανακοίνωσε ότι ο αδελφός του Σκοτ, Μαρκ, θα μελετάται σχετικά με τις ζωτικές λειτουργίες του καθ' όλο το διάστημα της αποστολής, όντας όμως... επί γης. Τι θα εξετάσουν οι ειδικοί Οι επιστήμονες θα λάβουν δείγματα αίματος και σάλιου από τα δύο αδέλφια πριν από την αποστολή, κατά τη διάρκειά της, καθώς και μετά από αυτήν. Θα διεξάγουν επίσης τεστ της όρασης των δύο ανδρών, των μοτίβων του ύπνου τους, καθώς και της καρδιαγγειακής λειτουργίας τους. Θα μετρήσουν και την οστική μάζα τους πριν και μετά την αποστολή. Αυτού του είδους τα στοιχεία αναμένεται να βοηθήσουν στον προσδιορισμό του πώς η γενετική επιδρά στα προβλήματα υγείας που εμφανίζονται συνήθως στον ανθρώπινο οργανισμό στο Διάστημα, όπως η απώλεια οστικής μάζας και τα προβλήματα όρασης που έχουν ως «ρίζα» τους τα χαμηλά επίπεδα βαρύτητας, ο αυξημένος κίνδυνος καρκίνου που πηγάζει από την έκθεση στην κοσμική ακτινοβολία αλλά και οι διαταραχές ύπνου που εμφανίζουν συχνά οι αστροναύτες. Δεν είναι η πρώτη φορά που «παντρεύεται» η έρευνα του Διαστήματος με... διδύμους. Ο Αλαν Χάργκενς από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο ζήτησε από 15 ζεύγη διδύμων να ξαπλώσουν σε κρεβάτια με κλίση (έτσι που το κεφάλι τους είχε κλίση προς τα κάτω) επί έναν μήνα. Η έλλειψη δραστηριότητας σε συνδυασμό με την κλίση η οποία προσομοίαζε στην επίδραση που έχει η μικροβαρύτητα στα υγρά του σώματος προκαλεί πτώση της καρδιαγγειακής λειτουργίας, καθώς και μείωση της οστικής και μυϊκής μάζας αντίστοιχη με εκείνη που καταγράφεται στους αστροναύτες. Σε έναν από τους διδύμους κάθε ζεύγους ζητήθηκε να γυμνάζεται συστηματικά ενώ ήταν ξαπλωμένος, ενώ ο δεύτερος από τους διδύμους παρέμενε ακίνητος. Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν το πόσο πολύ η άσκηση μπορεί να μειώσει την απώλεια της καρδιαγγειακής λειτουργίας που εμφανίζεται υπό... διαστημικές συνθήκες. Οι αδυναμίες του πειράματος Η NASA δεν έχει την πολυτέλεια να στείλει εκατοντάδες άτομα στο Διάστημα, έτσι μία από τις αδυναμίες της μελέτης των αδελφών Κέλι είναι το τόσο μικρό δείγμα της - για την ακρίβεια, στο Διάστημα θα βρίσκεται μόνο ένας εθελοντής. Ο Τιμ Σπέκτορ από το Τμήμα Ερευνας στους Διδύμους του King's College στο Λονδίνο τονίζει ότι επιγενετικές αλλαγές οι οποίες εμφανίζονται εξαιτίας έκθεσης σε περιβαλλοντικούς παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν αλλαγές στην έκφραση των γονιδίων μεταξύ ταυτόσημων αλληλουχιών DNA. Ετσι, ακόμη και τα μονοζυγωτικά δίδυμα έχουν μία στις τρεις πιθανότητες να εμφανίσουν την ίδια νόσο. Μια άλλη αδυναμία της μελέτης είναι ότι και οι δύο αδελφοί Κέλι έχουν ήδη ταξιδέψει πολύ στο Διάστημα και έχουν εκτεθεί στην κοσμική ακτινοβολία. «Ιδανικά ο ένας από τους δύο δεν θα έπρεπε να έχει ταξιδέψει ποτέ στο Διάστημα. Ωστόσο, τι να κάνουμε; Οι δύο εθελοντές της μελέτης μας είναι αμφότεροι αστροναύτες» λέει ο Τσαρλς. Πάντως, όταν ο Σκοτ ολοκληρώσει την ετήσια αποστολή του στον ISS, θα έχει συνολικά παραμείνει για περισσότερο χρόνο στο Διάστημα σε σύγκριση με τον Μαρκ, ο οποίος αποσύρθηκε το 2011 προκειμένου να σταθεί στο πλευρό της συζύγου του, πρώην γερουσιαστού Γκάμπριελ Γκίφορντς, η οποία εκείνη τη χρονιά πυροβολήθηκε από κοντινή απόσταση στο κεφάλι κατά τη διάρκεια δημόσιας εκδήλωσης στην Αριζόνα. Η σύγκριση της επίδρασης των μικρότερων με τα μεγαλύτερα ταξίδια στο Διάστημα μπορεί να είναι άκρως ενδιαφέρουσα αποκαλύπτοντας πιθανότατα αν η απώλεια οστικής μάζας επιταχύνεται με κάθε ταξίδι. http://www.axortagos.gr/didimoi-astronaftes-peiramatozoa.html

Έξι Έλληνες θέλουν να πάνε στο ταξίδι χωρίς επιστροφή στον Άρη Ένα εισιτήριο, χωρίς επιστροφή για τον Άρη ελπίζουν να κερδίσουν έξι ριψοκίνδυνοι Έλληνες, οι οποίοι φέρονται να δηλώνουν έτοιμοι να εγκαταλείψουν τα πάντα για χάρη των ερευνών για την ανθρωπότητα. Οι έξι ριψοκίνδυνοι άνδρες ελπίζουν ότι θα επιλεγούν ανάμεσα στις 100.000 αιτήσεις συμμετοχής στο φιλόδοξο πρόγραμμα Mars One, το οποίο αναζητά τέσσερις ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να αφήσουν πίσω τους τις... γήινες απολαύσεις και να πάνε στον «κόκκινο πλανήτη» για πάντα. Οι συμμετέχοντες από τη χώρα μας έχουν αναρτήσει στην ιστοσελίδα του Mars One προσωπικά βίντεο με τους λόγους για τους οποίους θέλουν να λάβουν μέρος στο διαστημικό ριάλιτι. Οι 40 εκπαιδευόμενοι από όλον τον κόσμο που θα επιλεγούν συνολικά, θα κερδίσουν μια θέση στο διαστημικό αεροσκάφος που θα εκτοξευθεί το 2022. http://www.axortagos.gr/eksi-ellines-theloun-pane-sto-taksidi-xoris-epistrofi-ston-ari.html

100.000 άνθρωποι θέλουν να κατοικήσουν στον Άρη Η άνευ επιστροφής αποστολή στον Άρη στα πλαίσια του προγράμματος MarsOne ξεκίνησε επίσημα την επιλογή των υποψηφίων τον Απρίλιο του 2013 και μέσα σε 4 μήνες έλαβε ήδη περισσότερες από 100000 αιτήσεις από εθελοντές. Οι αιτήσεις θα γίνονται δεκτές μέχρι το τέλος Ιουλίου 2015, όταν θα γίνει η τελική επιλογή των πρώτων υποψηφίων. Από όλους τους υποψηφίους θα επιλεγούν 24 άτομα. Το σχέδιο MarsOne που εδρεύει στην Ολλανδία έχει ως στόχο να μεταφέρει ανθρώπους στον Άρη τον Απρίλιο του 2023. Σύμφωνα με τα σχέδια οι κάτοικοι της γης και τα φορτία θα μεταφέρονται στον «κόκκινο πλανήτη» κάθε δύο χρόνια.

Το Ρεύμα των Μαγγελάνων Εντοπίστηκε η πηγή της γιγάντιας λωρίδας αερίων στον Γαλαξία Βαλτιμόρη Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι μια γιγάντια κοσμική λωρίδα διαπερνά σχεδόν τον μισό γαλαξία μας. Η λωρίδα αποτελείται από αέρια και οι επιστήμονες προσπαθούσαν όλα αυτά τα χρόνια να εντοπίσουν την πηγή της. Τα στοιχεία που είχαν στη διάθεση τους οι ειδικοί έδειχναν ότι η λωρίδα αυτή σχετίζεται άμεσα με δύο μικρότερους γειτονικούς μας γαλαξίες, το Μεγάλο και το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου. Για αυτό και οι επιστήμονες την ονόμασαν «Το Ρεύμα του Μαγγελάνου». Ομάδα ειδικών με επικεφαλής επιστήμονες του Space Telescope Science Institute στη Βαλτιμόρη ανέλυσε πρόσφατες παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble και επίγειων τηλεσκοπίων. Οι ερευνητές εντόπισαν νέα ενδιαφέροντα στοιχεία για αυτή τη μυστηριώδη κοσμική δομή. H λωρίδα των αερίων φαίνεται ότι δημιουργήθηκε πριν από περίπου δύο δισεκατομμύρια έτη στο Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου. Οπως όμως προκύπτει από τις νέες παρατηρήσεις κάποια στιγμή σε πιο πρόσφατους χρόνους το ρεύμα των αερίων που κινούνται με μεγάλες ταχύτητες άρχισε να τροφοδοτεί και το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου γεγονός που εξέπληξε τους επιστήμονες αφού το ρεύμα φαίνεται να έχει τώρα δύο πηγές. Η μελέτη του ρεύματος συνεχίζεται ώστε να αποκαλυφθούν και άλλα δεδομένα για αυτό. http://www.axortagos.gr/revma-ton-maggelanon.html

Η νέα παγκόσμια απειλή λέγεται μεθάνιο Νέα ενδιαφέροντα αλλά και ανησυχητικά ευρήματα σχετικά με το επικίνδυνο για τον πλανήτη αέριο Τα τελευταία χρόνια η επιστημονική κοινότητα έχει στρέψει το ενδιαφέρον της σε μια τεράστια έκταση της Σιβηρίας η οποία λιώνει με ταχείς ρυθμούς. Πρόκειται για μια περιοχή μόνιμου πάγου που εκτείνεται σε πολλά εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και έχει αρχίσει να λιώνει από τότε που πρωτοδιαμορφώθηκε πριν από 11.000 έτη, στο τέλος της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων. Στο εσωτερικό των μόνιμων πάγων βρίσκεται παγιδευμένο μεθάνιο, ενώ τεράστιες ποσότητες του αερίου είναι εγκλωβισμένες και κάτω από τον θαλάσσιο πυθμένα της Σιβηρίας. Κάτω από τον πυθμένα υπάρχει επίσης ένα μόνιμο στρώμα πάγου το οποίο και εμπόδιζε ως σήμερα το μεθάνιο να ανεβεί προς την επιφάνεια μέσα από υποθαλάσσια φουγάρα. Το μεθάνιο παράγεται από μικροοργανισμούς που διασπούν αποθέσεις οργανικής ύλης απουσία οξυγόνου. Οπως φαίνεται, έχουν αρχίσει να λιώνουν τόσο οι μόνιμοι παγετώνες στις ηπειρωτικές περιοχές της Σιβηρίας όσο και το στρώμα πάγου κάτω από τον πυθμένα, με αποτέλεσμα να έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του το επικίνδυνο αέριο. Το πρόβλημα είναι διπλό, διότι η αύξηση της θερμοκρασίας λιώνει τους πάγους επιτρέποντας στο μεθάνιο να ανεβεί προς την επιφάνεια και η παρουσία του εκεί στη συνέχεια εμποδίζει την επιφάνεια να ξαναπαγώσει. Ετσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την απελευθέρωση όλο και μεγαλύτερων ποσοτήτων μεθανίου στην ατμόσφαιρα - η έκλυση αυτή είναι πιθανόν να επιταχύνει σημαντικά τον ρυθμό αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Το αέριο είναι 20 φορές πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα και οι επιστήμονες εκτιμούν ότι, αν συνεχιστεί το λιώσιμο των μόνιμων πάγων στη Σιβηρία, θα απελευθερωθούν στην ατμόσφαιρα δισεκατομμύρια τόνοι μεθανίου. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι σε περίπτωση που η κατάσταση συνεχιστεί το πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη θα διογκωθεί και είναι πιθανόν να οδηγήσει σε μαζική εξόντωση ειδών. Οικονομική βόμβα Διάφορες έρευνες τα τελευταία χρόνια έχουν προσπαθήσει να εκτιμήσουν τις επιπτώσεις που θα έχει στον πλανήτη η διαρροή μεθανίου στην ατμόσφαιρα. Μια νέα μελέτη για πρώτη φορά κάνει εκτιμήσεις σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις μιας τέτοιας εξέλιξης. Ομάδα ειδικών με επικεφαλής τον Γκέιλ Γουάιτμαν, καθηγητή του Πανεπιστημίου Erasmus στην Ολλανδία, χρησιμοποίησε ένα οικονομικό μοντέλο και σχεδίασε μια προσομοίωση στην οποία ελήφθησαν υπόψη οι επιπτώσεις που θα έχουν στην οικονομία οι φυσικές καταστροφές οι οποίες συνοδεύουν τις κλιματικές αλλαγές. «Πρόκειται για μια οικονομική βόμβα την επικινδυνότητα της οποίας δεν έχει κατανοήσει ακόμη η παγκόσμια κοινότητα. Οι ηγέτες του πλανήτη και οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί όπως το ΔΝΤ και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ πρέπει να ασχοληθούν με αυτή την αόρατη ωρολογιακή βόμβα» αναφέρει ο Γουάιτμαν. Μικρόβια τα οποία σιγοτρώνε τα υπολείμματα των δασών που κάλυπταν κάποτε την Ανταρκτική παράγουν δισεκατομμύρια τόνους μεθανίου, το οποίο θα μπορούσε να επιδεινώσει σημαντικά την κλιματική αλλαγή, υποστηρίζουν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ στη Βρετανία. Οι επιστήμονες υποψιάζονταν ότι τέτοια αναερόβια μικρόβια ζουν κάτω από το κάλυμμα πάγου της Ανταρκτικής, θα ήταν όμως μια εξαιρετικά δύσκολη και μεγάλου κόστους επιχείρηση ο εντοπισμός τους, αφού θα πρέπει να φτάσει το ερευνητικό τρυπάνι σε βάθος 3-4 χλμ. κάτω από την παγωμένη επιφάνεια. Οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα ιζημάτων στην άκρη ενός παγετώνα, εκεί όπου ο πάγος είναι πολύ λεπτότερος. Ελιωσαν στη συνέχεια τα δείγματα στο εργαστήριο και αναγνώρισαν μεθανογόνα αρχαιοβακτήρια. Επιπλέον άφησαν τη λάσπη των ιζημάτων σε ένα σκοτεινό, αναερόβιο περιβάλλον για δύο χρόνια και μετρούσαν ανά διαστήματα την παραγωγή μεθανίου. Συνδυάζοντας τις μετρήσεις με γεωλογικά μοντέλα της Ανταρκτικής, η ερευνητική ομάδα υπολογίζει ότι η Ανταρκτική ενδέχεται να κρύβει εκατοντάδες δισεκατομμύρια τόνους μεθανίου. Και οι σεισμοί «Σύμμαχοι» του θαμμένου στα έγκατα της Γης μεθανίου είναι, όπως αποδεικνύεται, και οι σεισμοί. Αυτό αναφέρει η πιο πρόσφατη μελέτη για το μεθάνιο που έγινε από ομάδα ειδικών από τη Γερμανία και την Ελβετία και δημοσιεύθηκε στα τέλη Ιουλίου στην επιθεώρηση «Nature Geoscience». Οταν οι ήπειροι απομακρύνονται η μία από την άλλη, σχηματίζονται ανάμεσά τους οι λεγόμενες μεσοωκεάνιες ράχες, βαθιές ρωγμές από τις οποίες αναβλύζει μάγμα που κλείνει έτσι το κενό. Αντίθετα, στην περίπτωση που οι ήπειροι πλησιάζουν η μία την άλλη, σχηματίζεται ανάμεσά τους μια ζώνη υποβύθισης - μια ζώνη στην οποία η τεκτονική πλάκα της μιας ηπείρου βυθίζεται αργά κάτω από την πλάκα της δεύτερης. Σύμφωνα με τη μελέτη, όταν προκαλούνται σεισμικές δονήσεις στις ζώνες υποβύθισης το μεθάνιο βρίσκει τρόπο να διαρρεύσει, κυρίως με τη μορφή φυσαλίδων. http://www.axortagos.gr/nea-pagkosmia-apeili-legetai-methanio.html

Ξεκινά η συναρμολόγηση του Διεθνούς Θερμοπυρηνικού Αντιδραστήρα Θα δείξει αν το όνειρο της πυρηνικής σύντηξης μπορεί να γίνει πραγματικότητα Κανταράς, Γαλλία Ένα από τα μεγαλύτερα τεχνικά πειράματα του κόσμου, σχεδιασμένο να δείξει αν το όνειρο της πυρηνικής σύντηξης μπορεί να γίνει πραγματικότητα, δείχνει να ξεπερνά τα γραφειοκρατικά και τεχνικά εμπόδια: τα πρώτα εξαρτήματα του ITER (Διεθνής Πειραματικός Θερμοπυρηνικός Αντιδραστήρας) έφτασαν στο χώρο που θα φιλοξενήσει την εγκατάσταση στη νότια Γαλλία. Η συναρμολόγηση Εδώ και δεκαετίες, η πυρηνική σύντηξη -η αντίδραση που τροφοδοτεί τα άστρα- υπόσχεται την παραγωγή ανεξάντλητης καθαρής ενέργειας από ισότοπα υδρογόνου που υπάρχουν σε σχετική αφθονία στο θαλασσινό νερό. Όμως οι ακραίες συνθήκες που απαιτούν οι αντιδράσεις σύντηξης θέτουν σχεδόν ανυπέρβλητα τεχνικά εμπόδια -στα πειράματα που έχουν πραγματοποιηθεί ως σήμερα, η ενέργεια που απαιτείται για λίγα μόνο δευτερόλεπτα πυρηνικής σύντηξης είναι περισσότερη από αυτή που τελικά παράγεται από την αντίδραση. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει με τον ITER, ο οποίος είναι σχεδιασμένος να προσφέρει ισχύ 500 Megawatt, δέκα φορές υψηλότερη από την ισχύ που θα καταναλώνει. Το κτήριο στο Κανταράς, μεγαλύτερο από γήπεδο ποδοσφαίρου, θα στεγάσει έναν αντιδραστήρα σύντηξης βασισμένο στο σχεδιασμό tokamak. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα θωρακισμένο κάνιστρο που χρησιμοποιεί μαγνητικά πεδία για να συγκρατεί μετέωρο ένα σύννεφο από ιόντα υδρογόνου σε θερμοκρασία 100 εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου. Τα σχέδια Οι τεχνικές προδιαγραφές για μια τέτοια διάταξη είναι εξαιρετικά υψηλές: το μαγνητικό πεδίο πρέπει να συγκρατεί το υπέρθερμο πλάσμα μακριά από τα τοιχώματα του αντιδραστήρα, και κάθε ατέλεια θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφική για το πείραμα. Οι απαιτήσεις αυτές, σε συνδυασμό με διάφορα γραφειοκρατικά εμπόδια, τα οποία αφορούν για παράδειγμα την εξαγωγή εξαρτημάτων και τους δασμούς, έχουν ήδη προκαλέσει σημαντικές καθυστερήσεις, και πολλοί πιστεύουν ότι είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν νέες αναβολές στο μέλλον. Στο σχέδιο συμμετέχουν η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίες καλύπτουν περίπου το μισό κόστος, μαζί με τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότιο Κορέα. Λόγω των καθυστερήσεων, τα σχέδια του κτηρίου του αντιδραστήρα άλλαξαν ώστε να δημιουργηθούν ανοίγματα από τα οποία θα περάσουν μεγάλα εξαρτήματα που αναμένεται πλέον να παραδοθούν με μεγάλη καθυστέρηση. Ακόμα και αν τα πειράματα ξεκινήσουν το 2021 και δώσουν ικανοποιητικά αποτελέσματα, η αξιοποίηση της σύντηξης σε εμπορική κλίμακα πιστεύεται ότι θα απαιτούσε μερικές ακόμα δεκαετίες Παρόλα αυτά, η άφιξη των πρώτων εξαρτημάτων φέρνει το όραμα της σύντηξης πιο κοντά από ποτέ. http://www.axortagos.gr/ksekina-sinarmologisi-tou-diethnous-thermopirinikou-antidrastira.html

Ο Ήλιος ετοιμάζεται να αναποδογυρίσει ξανά το μαγνητικό πεδίο του Κάτι «μεγάλο» ψήνεται στον Ήλιο μας, ο οποίος βρίσκεται στην τελική φάση του προτού αντιστρέψει για μια ακόμη φορά τους πόλους του πανίσχυρου μαγνητικού πεδίου του, σύμφωνα με τη NASA. Η διαδικασία, που αναμένεται να ολοκληρωθεί σε τρεις έως τέσσερις μήνες, συμβαίνει περιοδικά κάθε περίπου 11 χρόνια και σηματοδοτεί το αποκορύφωμα του 11ετούς ηλιακού κύκλου και το ενδιάμεσο σημείο του «ηλιακού μέγιστου». Η αναστροφή των ηλιακών μαγνητικών πόλων θα γίνει αισθητή σε όλο το ηλιακό σύστημα, μέχρι εκεί που εκτείνεται η ηλιόσφαιρα, δηλαδή η μαγνητική επίδραση του άστρου μας στο διάστημα, δισεκατομμύρια χιλιόμετρα πέρα από τον Πλούτωνα. Καθώς το μαγνητικό πεδίο θα μετακινείται στη νέα θέση του, αναμένεται ο διαστημικός «καιρός» γύρω από τη Γη να γίνει πιο ταραγμένος. Όπως δήλωσε ο φυσικός Φιλ Σέρερ του Ηλιακού Παρατηρητηρίου του πανεπιστημίου Στάνφορντ, «τα πολικά μαγνητικά πεδία του Ήλιου εξασθενούν σε σημείο μηδενισμού τους και μετά επανεμφανίζονται, αλλά με αντίθετη πολικότητα, μια διαδικασία που συνιστά περιοδικό μέρος του ηλιακού κύκλου». Ήδη ο βόρειος μαγνητικός ηλιακός πόλος έχει αλλάξει «πρόσημο» και ο νότιος επισπεύδει να κάνει το ίδιο. Σύντομα και οι δύο πόλοι θα έχουν αναστρέψει πλήρως τους έως τώρα ρόλους τους και το δεύτερο ήμισυ του «ηλιακού μέγιστου» θα βρίσκεται πλέον σε εξέλιξη. Πάντως το τρέχον «ηλιακό μέγιστο» θεωρείται το πιο ασθενές των τελευταίων 100 ετών. Συνήθως, σύμφωνα με τους αστρονόμους, στο αποκορύφωμα του ηλιακού κύκλου αυξάνονται οι ηλιακές κηλίδες (οι σκοτεινές περιοχές στην επιφάνεια του άστρου μας, που γεννούν τις ηλιακές εκλάμψεις και εκρήξεις), όμως φέτος έχουν παρατηρηθεί λιγότερες κηλίδες από ό,τι στη διάρκεια προηγούμενων ηλιακών κύκλων. http://www.axortagos.gr/ilios-etoimazetai-anapodogirisei-ksana-magnitiko-pedio-tou.html

Μια εκπληκτική φωτογραφία της Σελήνης … … από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Tην φωτογραφία ανέβασε χτες στο twitter ο Ιταλός αστροναύτης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Luca Parmitano. http://physicsgg.me/2013/08/06/%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7/

Στον ISS το πρώτο ρομπότ που μιλά Το έστειλε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό η Ιαπωνία για να κρατά παρέα στον αστροναύτη της Το πρώτο ρομπότ που μιλά απέστειλε η Ιαπωνία στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για να κρατά παρέα στον αστροναύτη της που θα μεταβεί εκεί το Νοέμβριο. Το μικρό ρομποτάκι ονομάζεται Κιρόμπο (από τις ιαπωνικές λέξεις για την ελπίδα και το ρομπότ) και είναι μόλις 34 εκατοστά. Ήταν στον πύραυλο με τα εφόδια για τον ISS που εκτοξεύτηκε με επιτυχία από το νησί Τανεγκασίμα και αναμένεται να φτάσει την Παρασκευή. Ο αστροναύτης Κόχι Ουακάτα αναμένεται στον ISS τον Νοέμβριο. Ο Κιρόμπο εντάσσεται στο πλαίσιο έρευνας για την συναισθηματική υποστήριξη ανθρώπων που είναι απομονωμένοι για μεγάλα διαστήματα, έρευνα που θα είναι χρήσιμη σε μελλοντικά ταξίδια στο διάστημα. Το ρομπότ μιλά ιαπωνικά και είναι προγραμματισμένο να θυμάται τις συνομιλίες του, όπως και πρόσωπα. Θα μπορεί μάλιστα να μεταφέρει μηνύματα από τον σταθμό ελέγχου στον Ουακάτα. http://www.axortagos.gr/ston-iss-proto-rompot-pou-mila.html

Δεν θα φτάσει ποτέ στον ήλιο ο κομήτης της χιλιετίας Πρόκειται για τον κομήτη ISON που είχε κατεύθυνση προς τον Ήλιο και αν έφτανε θα μας παρείχε σημαντικές πληροφορίες για το ηλιακό στέμμα. Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις αυτό το σενάριο δεν θα πραγματοποιηθεί. Ο κομήτης της χιλιετίας, είναι πιθανό να μην καταφέρει να διασχίσει τον Ήλιο και ίσως ούτε καν να τον φτάσει, όπως εξηγεί ο αστρονόμος Ιγκνάσιο Φερίν από το Πανεπιστήμιο της Αντιόχεια στο Μεντελίν της Κολομβίας, ο κομήτης C/2012 S1 ISON είναι πιθανό να καταστραφεί πριν ακόμα φτάσει κοντά στον Ήλιο αργότερα αυτό το φθινόπωρο. Οι ερευνητές ήταν αρχικά πολύ ενθουσιασμένοι όταν υπολόγισαν την τροχιά του κομήτη και συνειδητοποίησαν ότι θα έφτανε στον Ήλιο στις 28 Νοεμβρίου 2013. Οι νέες παρατηρήσεις τόσο από επαγγελματικό όσο και από ερασιτεχνικά τηλεσκόπια, όπως το Χαμπλ, δείχνουν ότι ο κομήτης δεν θα καταφέρει να κάνει την υπέρβαση. Το αν τελικά θα καταφέρει να φτάσει ή και να περάσει τον Ήλιο ο κομήτης θα εκτιμηθεί στις αρχές Σεπτεμβρίου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε λίγους μήνες οι παρατηρητές του ουρανού θα γίνουν μάρτυρες σε ένα μοναδικό και σπάνιο θέαμα που θα αφορά είτε την πρώτη φορά που ένας κομήτης περνάει τον Ήλιο είτε την καταστροφή του κομήτη της χιλιετίας. http://www.axortagos.gr/den-ftasei-pote-ston-ilio-komitis-tis-xilietias.html

Τεχνητή νοημοσύνη μέσα από τους κβαντικούς υπολογιστές του μέλλοντος Σύμφωνα με μελέτες, οι υπολογιστές του μέλλοντος θα είναι οι κβαντικοί οι οποίοι θα έχουν την δυνατότητα να μας παρέχουν τεχνητή νοημοσύνη. Οι συγκεκριμένοι υπολογιστές θα έχουν την δυνατότητα να κωδικοποιούν τις πληροφορίες όπως επίσης και να σπάνε τους κωδικούς αποκρυπτογράφησης πράγμα που δεν συμβαίνει στους κλασσικούς υπολογιστές του σήμερα. Πρόκειται για την κβαντική έκδοση της μηχανικής μάθησης, την οποία δημιουργεί μια ερευνητική ομάδα. Μέσα από μια σειρά αλγόριθμων οι προγραμματιστές ευελπιστούν να καταφέρουν να περάσουν μια μορφή τεχνητής νοημοσύνης στον άνθρωπο. http://www.axortagos.gr/texniti-noimosini-mesa-apo-tous-kvantikous-ipologistes-tou-mellontos.html

H κοσμική... μεζούρα Οι αστρικές ταλαντώσεις αποκαλύπτουν δεδομένα και για πλανήτες Λιντάου, Γερμανία Το φαινόμενο των αστρικών ταλαντώσεων ανακαλύφθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και αποτέλεσε τη βάση για τον κλάδο της ηλιακής σεισμολογίας, της μελέτης δηλαδή της κίνησης και της μεταφοράς θερμότητας μέσα και γύρω από τα άστρα. Ερευνητές στη Γερμανία κατάφεραν αναλύοντας αστρικές ταλαντώσεις να ανακαλύψουν στοιχεία και για έναν πλανήτη, εξέλιξη που αναμένεται να ανοίξει νέους δρόμους στη διαστημική εξερεύνηση. H ανακάλυψη Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα που έχει καταγράψει το διαστημικό παρατηρητήριο COROT από έναν πλανήτη και το μητρικό του άστρο. Πρόκειται για το άστρο HD 52265 που βρίσκεται σε απόσταση 90 ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Μονόκερου. Το HD 52265 ανήκει στο ίδιο είδος άστρων με τον Ηλιο, έχει παρόμοιο μέγεθος με αυτόν αλλά είναι πολύ νεότερο αφού υπολογίζεται ότι έχει ηλικία 2,1-2,7 δισ. ετών. Μέχρι στιγμής έχει εντοπιστεί να κινείται γύρω από το HD 52265 ένας πλανήτης. Αναλύοντας τις αστρικές ταλαντώσεις οι ερευνητές υπολόγισαν την ταχύτητα περιστροφής του άστρου.Η ταχύτητα περιστροφής είναι παράγοντας που παίζει καθοριστικό ρόλο στα φαινόμενα που παράγονται σε ένα άστρο. Κατάφεραν επίσης να υπολογίσουν το μέγεθος του πλανήτη. Πρόκειται για έναν γίγαντα αερίου με μάζα 1,85 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Δία. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PNAS». http://www.axortagos.gr/kosmiki-mezoura.html

To Cassini φωτογραφίζει τον Μίμα δίπλα στην Πανδώρα Τα δυο φεγγάρια του Κρόνου, ο Μίμας και η Πανδώρα, φαίνονται τόσο διαφορετικά, όταν εμφανίζονται μαζί, όπως για παράδειγμα στην παραπάνω φωτογραφία από το διαστημικό σκάφος Cassini της NASA. Από την μια το μικρό μέγεθος (81 χιλιόμετρα πλάτος) και η έλλειψη σφαιρικότητας (λόγω μη επαρκούς βαρύτητας) της Πανδώρας, και από την άλλη ο μεγαλύτερος και σφαιρικότερος Mίμας (396 χιλιόμετρα πλάτος). Όταν λήφθηκε η φωτογραφία, στις 14 Μαΐου 2013, το Cassini απείχε 1.100.000 χιλιόμετρα απόσταση από τον Μίμα και 1.200.000 χιλιόμετρα από την Πανδώρα. Η κλίμακα της εικόνας είναι 7 χιλιόμετρα ανά pixel. http://physicsgg.me/2013/07/30/to-cassini-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BC%CE%AF%CE%BC%CE%B1-%CE%B4%CE%AF%CF%80%CE%BB%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1/

Εντοπισμός εξωπλανήτη μέσω ακτίνων Χ για πρώτη φορά ... από τo διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra της NASA και το XMM Newton του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) Αμερικανοί και ευρωπαίοι αστρονόμοι πρώτη φορά κατάφεραν να εντοπίσουν έναν εξωπλανήτη μέσω διαστημικών τηλεσκοπίων ακτινών-Χ και όχι μέσω οπτικών παρατηρητηρίων, όπως μέχρι τώρα. Συγκεκριμένα, το τηλεσκόπιο ακτινών-Χ «Chandra» της αμερικανικής NASA και το ανάλογο τηλεσκόπιο ακτινών-Χ «XMM Newton» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) παρατήρησαν έναν εξωπλανήτη να περνά μπροστά από το μητρικό άστρο του (HD 189733), που βρίσκεται σε απόσταση 63 ετών φωτός από τη Γη. Η τυχαία παρεμβολή του εξωπλανήτη μεταξύ της Γης και του άστρου του (το οποίο επισκίασε ελαφρά κατά τη διάβασή του), έγινε αντιληπτή από τα δύο διαστημικά τηλεσκόπια ως μικρή εξασθένηση της έντασης των εκπεμπόμενων από το άστρο ακτινών -Χ. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Κάτια Ποπενχέγκερ του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ- Σμιθσόνιαν, που πρόκειται να κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal» [Transit observations of the Hot Jupiter HD 189733b at X-ray wavelengths, K. Poppenhaeger, J.H.M.M. Schmitt, S.J. Wolk], δήλωσαν ότι «μέχρι σήμερα χιλιάδες υποψήφιοι (σ.σ. μη επιβεβαιωμένοι) εξωπλανήτες έχουν παρατηρηθεί σε φάση διάβασης μόνο στο οπτικό φως. Τελικά, κατέστη δυνατό να δούμε κι έναν με ακτίνες-Χ, πράγμα σημαντικό, επειδή θα μας αποκαλύψει νέες πληροφορίες για τις ιδιότητες ενός εξωπλανήτη». Ο εξωπλανήτης HD 189733b είναι ένας «καυτός Δίας», δηλαδή έχει πολύ μεγάλο μέγεθος και ταυτόχρονα βρίσκεται σε πολύ κοντινή τροχιά στο άστρο του (περίπου 30 φορές πιο κοντά από ό,τι η Γη στον Ήλιο), με συνέπεια η ημέρα του, δηλαδή μια πλήρης περιφορά του, να διαρκεί μόνο 2,2 γήινες ημέρες και η θερμοκρασία του να είναι πολύ υψηλή. Πρόκειται για τον πλησιέστερο στη Γη «καυτό Δία» που έχει μέχρι σήμερα ανακαλυφθεί, κάτι που τον καθιστά κατ’ εξοχήν μελλοντικό στόχο των αστρονόμων, οι οποίοι θέλουν να μελετήσουν καλύτερα αυτή την κατηγορία εξωπλανητών και την ατμόσφαιρά τους. Ήδη, με τη βοήθεια των δύο οπτικών διαστημικών τηλεσκοπίων «Χαμπλ» και «Κέπλερ» της NASA, οι αστρονόμοι διαπίστωσαν ότι ο εν λόγω κοντινός «καυτός Δίας» έχει μπλε χρώμα στη μεγάλη ατμόσφαιρά του, η οποία υφίσταται διαρκείς απώλειες εξαιτίας της επίδρασης της υπεριώδους και άλλης ακτινοβολίας που δέχεται από το εγγύς μητρικό άστρο του. http://physicsgg.me/2013/07/30/%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CE%BE%CF%89%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%AD%CF%83%CF%89-%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%AF%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%87/

Τι λάμπει στο κέντρο του γαλαξία; Το Hubble εντόπισε μια μυστηριώδη κοσμική δομή Χιούστον Συνήθως στο κέντρο των γαλαξιών βρίσκονται μελανές οπές. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Ηubble έκανε μια ακόμη εντυπωσιακή ανακάλυψη εντοπίζοντας μια μυστηριώδη κοσμική δομή στο κέντρο ενός γαλαξία. Η δομή αυτή που μοιάζει με μια υπέρλαμπρη δίνη φαίνεται να πηγάζει από το κέντρο του γαλαξία NGC 524. Πρόκειται για έναν φακοειδή γαλαξία (ένα ενδιάμεσο είδος γαλαξία, κάτι ανάμεσα σε σπειροειδή και ελλειπτικό) που βρίσκεται σε απόσταση 90 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό των ιχθύων. Οι επιστήμονες δεν μπορούν ακόμη να κάνουν έστω και κάποια εικασία για το τι μπορεί να συμβαίνει στο κέντρο του γαλαξία και τι είδους αντικείμενο ή φαινόμενο είναι αυτή η «δίνη». http://www.axortagos.gr/lampei-sto-kentro-tou-galaksia.html

Κατοικήσιμοι οι πλανήτες «οφθαλμοί» Νέα θεωρία για αυτά τα σπάνια και εντυπωσιακά σώματα Νέα Υόρκη Η πρόοδος στις επιστημονικές μεθόδους εξερεύνησης του Σύμπαντος και η συνεχής αναβάθμιση των δυνατοτήτων επίγειων και διαστημικών τηλεσκοπίων είχαν ως αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να ανακαλύπτονται συνεχώς νέοι πλανήτες. Ως σήμερα έχουν εντοπιστεί εκατοντάδες εξωπλανήτες, ορισμένοι από τους οποίους δεν θυμίζουν σε τίποτα αυτούς που υπάρχουν στο ηλιακό μας σύστημα. Ανάμεσα στα νέα είδη πλανητών που εντοπίστηκαν είναι και ένας περίεργος τύπος πλανήτη που οι ειδικοί ονόμασαν «πλανήτης οφθαλμός». Αστρονόμοι στις ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι αυτού του είδους οι πλανήτες είναι κατοικήσιμοι. Μονόπλευροι Πρόκειται για πλανήτες οι οποίοι, εξαιτίας ισχυρών παλιρροϊκών δυνάμεων που ασκούνται επάνω τους, στρέφουν μόνο τη μία πλευρά της επιφάνειάς τους προς το μητρικό τους άστρο. Ετσι η μια πλευρά τους είναι μονίμως φωτεινή και σε αυτήν αναπτύσσονται ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες ενώ η άλλη πλευρά είναι μονίμως σκοτεινή και ψυχρή. Η όψη αλλά και τα χαρακτηριστικά αυτών των πλανητών «θύμισε» στους πρώτους επιστήμονες που ασχολήθηκαν μαζί τους τους οφθαλμούς του ματιού, για αυτόν τον λόγο και τους προσέδωσαν το συγκεκριμένο «παρατσούκλι». Μέχρι στιγμής τέτοιοι πλανήτες έχουν εντοπιστεί να κινούνται μόνο γύρω από κόκκινους νάνους που, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι ο τύπος πλανητών που κυριαρχεί στον γαλαξία μας αφού αντιστοιχεί περίπου στο 80% των άστρων που υπάρχουν σε αυτόν. Μερικώς φιλόξενοι Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα που έχουν προκύψει από τη μελέτη των πλανητών- «οφθαλμών», οι συνθήκες για την ανάπτυξη και επιβίωση της ζωής δεν είναι ευνοϊκές σε αυτούς. Στη μια πλευρά που «βλέπει» συνεχώς το μητρικό άστρο αναπτύσσονται τέτοιες θερμοκρασίες που δεν επιτρέπουν την παρουσία του νερού σε υγρή μορφή - στοιχείο απαραίτητο (με βάση τα όσα γνωρίζουμε) για τη δημιουργία και επιβίωση της ζωής. Η άλλη μόνιμα παγωμένη πλευρά επίσης δεν μπορεί να επιτρέψει την ανάπτυξη και επιβίωση της ζωής. Ωστόσο, αστρονόμοι του Πανεπιστημίου Κολούμπια στις ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι υπάρχει μια περιοχή σε αυτούς τους πλανήτες όπου υπάρχουν συνθήκες ευνοϊκές για την παρουσία της ζωής. Πρόκειται για την περιοχή που βρίσκεται στα όρια ανάμεσα στις δύο πλευρές των πλανητών. Κατά τη θεωρία των αστρονόμων του Κολούμπια, στα σύνορα των δύο πλευρών είναι πιθανό να υπάρχει μια στενή ζώνη όπου οι συνθήκες είναι τέτοιες ώστε το νερό ούτε να εξατμίζεται ούτε να παγώνει και να παραμένει μόνιμα σε υγρή μορφή. Η παρουσία του νερού σε υγρή μορφή συνδέεται άμεσα και με την παρουσία ζωής έστω και σε μικροβιακή μορφή. Οι αστρονόμοι που ανέπτυξαν αυτή τη θεωρία αναφέρουν μάλιστα ότι οι συνθήκες στη συγκεκριμένη ζώνη είναι τέτοιες που θα μπορούσαν πιθανότατα να υποστηρίξουν την παρουσία του ανθρώπου. http://www.axortagos.gr/katoikisimoi-planites-ofthalmoi.html

Το BBC στέλνει ανταποκριτές στον… Αρη Το τηλεοπτικό δίκτυο συμμετέχει στον σχεδιασμό επανδρωμένης αποστολή Λονδίνο Ενα νέο σχέδιο για μια επανδρωμένη αποστολή στον Αρη προστίθεται σε αυτά που έχουν εκπονήσει διαστημικές υπηρεσίες και ιδιωτικές εταιρείες. Το ενδιαφέρον αυτή τη φορά είναι ότι στον σχεδιασμό αυτής της αποστολής συνεργάζονται επιστήμονες του Imperial College London με το BBC. Πρόκειται μάλιστα για την πλέον σύνθετη και περίπλοκη αποστολή από όσες έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Η πρώτη φάση Η αποστολή έχει σχεδιαστεί να ολοκληρωθεί σε τρεις φάσεις. Αρχικώς θα σταλούν στην επιφάνεια του Αρη μια μονάδα διαβίωσης, οχήματα μετακίνησης, ρομποτικές συσκευές εργασιών καθώς και ένα διαστημόπλοιο. Η μονάδα διαβίωσης και τα οχήματα μετακίνησης θα προσεδαφιστούν σε μια περιοχή του ισημερινού του Αρη όπου οι συνθήκες διαβίωσης για τους αστροναύτες που θα καταφτάσουν αργότερα είναι πιο ευνοϊκές από άλλες περιοχές του Κόκκινου Πλανήτη. Το διαστημόπλοιο και τα οχήματα εργασιών θα προσεδαφιστούν σε κάποια περιοχή του Αρη όπου σε μικρή απόσταση κάτω από την επιφάνεια θα υπάρχει πάγος νερού. Το ταξίδι Επόμενη φάση είναι η αναχώρηση τριμελούς πληρώματος που θα ξεκινήσει για το ταξίδι σε ένα σκάφος το οποίο θα αποτελείται από δύο μέρη. Το ένα μέρος θα είναι στην ουσία το σκάφος με το οποίο θα ταξιδέψει το πλήρωμα στον Αρη ενώ το δεύτερο θα είναι η κάψουλα στην οποία θα εισέλθουν οι αστροναύτες όταν φτάσουν στον πλανήτη για να προσεδαφιστούν σε αυτόν. Τα δύο μέρη θα είναι ανεξάρτητα και μάλιστα θα διαχωρίζονται με ένα ατσάλινο καλώδιο. Οι δύο μονάδες θα είναι έτσι σχεδιασμένες ώστε, σε περίπτωση που απαιτείται, να μπορούν να περιστρέφονται για να δημιουργούν τεχνητή βαρύτητα. Επίσης θα διαθέτουν μια πολύ ισχυρή ασπίδα προστασίας από την ηλιακή θερμότητα και την κοσμική ακτινοβολία. Στη διάρκεια του ταξιδιού η υγεία, η πνευματική και ψυχολογική κατάσταση του πληρώματος θα παρακολουθούνται συνεχώς από το κέντρο ελέγχου της αποστολής. Η αποστολή Το πλήρωμα θα προσεδαφιστεί στο σημείο που θα βρίσκεται η μονάδα όπου θα ζήσει. Θα παραμείνουν στην περιοχή για μίνιμουμ διάστημα δύο μηνών με τους ειδικούς που σχεδιάζουν την αποστολή να αναφέρουν ότι είναι εφικτό οι αστροναύτες να παραμείνουν αν χρειαστεί στον Αρη για διάστημα 24 μηνών. Εκεί θα πραγματοποιήσουν σειρά μελετών, πειραμάτων και εξερευνήσεων. Φυσικά κάθε μέρα που θα περνά ακόμη και αν οι αστροναύτες δεν κάνουν κάτι και παραμένουν στη μονάδα διαβίωσης θα προσφέρει από μόνη της νέα στοιχεία για τις συνθήκες στον Κόκκινο Πλανήτη. Οταν θα αποφασιστεί η αναχώρηση τους οι αστροναύτες θα μπουν στα οχήματα μετακίνησης και θα πάνε στο σημείο που βρίσκεται το διαστημόπλοιο με το οποίο θα επιστρέψουν.Το σκάφος αυτό θα είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να χρησιμοποιήσει ως καύσιμο τον πάγο νερού. Οι ρομποτικές συσκευές θα σκάψουν την επιφάνεια για να ανασύρουν τον πάγο νερού και στη συνέχεια μέσω ηλεκτρόλυσης αυτός θα διαχωριστεί σε υδρογόνο και οξυγόνο. Τα δύο αέρια είτε μόνα τους είτε με πρόσμιξη άλλων αερίων που υπάρχουν στον Αρη (π.χ διοξείδιο του άνθρακα) θα αποτελέσουν τα καύσιμα του σκάφους επιστροφής. Η αποστολή θα παρουσιαστεί τις επόμενες μέρες από το BBC με τη μορφή ντοκιμαντέρ που έχει τον τίτλο «Πώς να τοποθετήσεις ένα άνθρωπο στον Αρη». http://www.axortagos.gr/bbc-stelnei-antapokrites-ston-ari.html