Δροσος Γεωργιος

Τεχνητή νοημοσύνη της Google θριαμβεύει στο παιχνίδι Γκο. Πολλοί παίκτες και προγραμματιστές πίστευαν ότι οι υπολογιστές δεν θα κέρδιζαν ποτέ τους ανθρώπους στο κινεζικό επιτραπέζιο Γκο, μακράν πιο περίπλοκο από το σκάκι. Κι όμως, ένας αλγόριθμος μάθησης της Google νίκησε για πρώτη φορά επαγγελματία παίκτη, μια εξέλιξη που χαρακτηρίζεται κομβικής σημασίας για την τεχνητή νοημοσύνη. Η πρώτη μεγάλη νίκη των υπολογιστών ήρθε το 1997, όταν ο υπολογιστής Deep Blue της IBM νίκησε τον τότε παγκόσμιο πρωταθλητή στο σκάκι Γκάρι Κασπάροφ. Έκτοτε οι αλγόριθμοι έχουν κατατροπώσει τους ανθρώπους στη ντάμα, το τάβλι και το τηλεπαιχνίδι Jeopardy!. Η DeepMind, μια λονδρέζικη εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης που εξαγοράστηκε από τη Google πριν από δύο χρόνια, αναφέρει στο περιοδικό Nature ότι κατάφερε να κάνει το ίδιο με το Γκο. Ο αλγόριθμος AlphaGo της εταιρείας, ένα «νευρωνικό δίκτυο» που μιμείται την αρχιτεκτονική του ανθρώπινου εγκεφάλου, νίκησε τον Φαν Χούι, ευρωπαίο πρωταθλητή του Γκο, και στις πέντε αναμετρήσεις τους σε συνθήκες επίσημου τουρνουά. Κέρδισε επίσης στο 99,8% των παρτίδων ενάντια σε άλλα προγράμματα που παίζουν Γκο. «Πολλοί θα σοκαριστούν αφού για πολλά χρόνια θεωρούσαν ότι οι υπολογιστές δεν θα κατάφερναν ποτέ να κερδίσουν τους ανθρώπους στο Γκο» σχολιάζει στο δικτυακό τόπο του Science ο Ρεμί Κουλόμ, ερευνητής της τεχνητής νοημοσύνης στη Γαλλία, ο οποίος είχε δημιουργήσει το προηγούμενο καλύτερο πρόγραμμα στο Γκο με την ονομασία Crazy Stone. «Η δημοσίευση αυτή θα έχει τεράστιο και άμεσο αντίκτυπο» εκτιμά από την πλευρά του ο Τζόναθαν Σέφερμ, ειδικός του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα στο Έντμοντον. Εκ πρώτης όψεως το Γκο φαίνεται απλό. Το ταμπλό του είναι ένας πίνακας με 19 επί 19 τετράγωνα, στα οποία οι δύο παίκτες παίζουν εναλλάξ τοποθετώντας μαύρα ή άσπρα πετραδάκια. Κάθε παίκτης προσπαθεί να περικυκλώσει τα πούλια του αντιπάλου του έτσι ώστε να μην υπάρχουν ελεύθερες θέσεις γύρω του. Τα περικυκλωμένα πούλια απομακρύνονται από τον ταμπλό και η τελική βαθμολογία υπολογίζεται από την περιοχή που ελέγχει ο κάθε παίκτης και τον αριθμό των πετρών που κατάφερε να φυλακίσει. Το Γκο είναι δύσκολο για τους υπολογιστές για δύο λόγους: πρώτον, σε μια τυπική αναμέτρηση των 150 κινήσεων οι πιθανές διατάξεις των πετρών στο ταμπλό φτάνει τις 10170 -ένας αριθμός μεγαλύτερος από τον αριθμό όλων των ατόμων στο Σύμπαν. Αυτό σημαίνει ότι θα ήταν πρακτικά αδύνατο να εξετάσει ένας υπολογιστής όλες τις δυνατές κινήσεις και τις εκβάσεις τους. Δεύτερον, είναι δύσκολο να εκτιμήσει κανείς ποιος παίκτης έχει το πάνω χέρι απλά κοιτώντας το ταμπλό -σε αντίθεση με παιχνίδια σαν το σκάκι, όπου οι παίκτες έχουν μια εικόνα για το ποιος προηγείται από τον αριθμό των πιονιών που έχουν αποσπάσει από τον αντίπαλο. Σε αντίθεση με άλλα προγράμματα Γκο, τα οποία δημιουργήθηκαν ειδικά για να παίζουν το παιχνίδι, ο αλγόριθμος AlphaGo δεν διδάχθηκε καν τους κανόνες του παιχνιδιού -είναι ένας αλγόριθμος μάθησης που βελτιώνεται με την εμπειρία. Το πρόγραμμα αρχικά μελέτησε 50 εκατομμύρια κινήσεις από παιχνίδια επαγγελματιών παικτών και έμαθε έτσι να προβλέπει ποια είναι η καλύτερη κίνηση. Έπαιξε επίσης εκατομμύρια παρτίδες εναντίον του εαυτού του και διδάχτηκε να εκτιμά ποιος παίκτης έχει το πάνω χέρι υπολογίζοντας την πιθανότητα να κερδίσει τελικά το παιχνίδι η μία ή η άλλη πλευρά. Το AlphaGo μπορεί να μαθαίνει επειδή βασίζεται σε ένα δίκτυο από εικονικούς νευρώνες που συνδέονται μεταξύ τους με εικονικές συνάψεις, οι οποίες ισχυροποιούνται ή εξασθενίζουν ανάλογα με τα παραδείγματα και την εμπειρία. Παρόμοιες τεχνικές θα μπορούσαν να εφαρμοστούν τώρα σε άλλες εφαρμογές που απαιτούν λήψη αποφάσεων, σχεδιασμό στρατηγικής, μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και αναγνώριση περίπλοκων μοτίβων. Σύμφωνα με τον Ντέμις Χασάμπις, συνιδρυτή της DeepMind και μέλος της ερευνητικής ομάδας στην τελευταία δημοσίευση, τέτοιες πιθανές εφαρμογές είναι οι αυτόματες διαγνώσεις σε απεικονιστικές εξετάσεις, η βελτίωση των μοντέλων του παγκόσμιου κλίματος. Η επόμενη πρόκληση για το AlphaGo θα έρθει τον Μάρτιο, όταν ο αλγόριθμος θα αναμετρηθεί με τον νοτιοκορεάτη Λι Σέντολ, ο οποίος θεωρείται από πολλούς ο καλύτερος παίκτης Γκο του κόσμου. «Είμαστε αισιόδοξοι« λέει ο Χασάμπι, ο οποίος δεν έχει διευκρινίσει αν το AlphaGo θα κυκλοφορήσει στην αγορά ως παιχνίδι. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500054848

Ελληνίδα ερευνήτρια αποκαλύπτει πως τα ρομπότ θα "πεθαίνουν" σαν άνθρωποι. Μπορεί σαν ιδέα να θυμίζει ταινία, ωστόσο, σε τρία χρόνια θα είναι πραγματικότητα. Το πρώτο ρομπότ, που θα «πεθαίνει» σαν άνθρωπος, χάρη στα βιοδιασπώμενα υλικά του θα είναι γεγονός. Αυτό τουλάχιστον αποκαλύπτει η Ελληνίδα Αθανασία (Νάσια) Αθανασίου, ερευνήτρια του Ιταλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΙΙΤ) στη Γένοβα, ειδική στα νέα «θαυματουργά» υλικά, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Σύμφωνα με την κ. Αθανασίου, πέρα από τα ρομπότ, τα «έξυπνα» υλικά θα μεταμορφώσουν την καθημερινότητά μας με πλήθος εφαρμογών στις συσκευασίες, στις μεταφορές, στο περιβάλλον, στην ιατρική κ.α. Τονίζει ότι η έρευνα στο Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας -όπου εργάζονται περίπου 15 Ελληνες ερευνητές- συνδέεται στενά με τη βιομηχανική παραγωγή της χώρας, αντίθετα με την Ελλάδα, όπου γίνεται μεν ποιοτική έρευνα, αλλά συχνά χωρίς πρακτικό αντίκρυσμα. «Στην ερευνητική ομάδα των έξυπνων υλικών του Ιταλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας αναπτύσσουμε καινοτόμα υλικά με απόλυτα ελεγχόμενες ιδιότητες, συνδυάζοντας πολυμερή με νανοϋλικά. Χρησιμοποιούμε, όλο και περισσότερο, πολυμερή που προέρχονται από φυσικές πρώτες ύλες, όπως λαχανικά και φρούτα, κουκούλι του μεταξοσκώληκα, ζωικό μαλλί κ.α., ώστε να αντικαταστήσουμε σταδιακά τα συνθετικά πλαστικά που δεν είναι βιοδιασπώμενα. Τα υλικά που αναπτύσσουμε, μπορεί να είναι πολύ ανθεκτικά σε μηχανικές ή θερμικές αλλαγές, να άγουν το ηλεκτρικό ρεύμα, να αλλάζουν χρώμα σε διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες, να έχουν αντιβακτηριδιακές ή αντιοξειδωτικές ιδιότητες, να είναι υδρόφοβα και πολύ ανθεκτικά στην υγρασία, να απορροφούν τους ρύπους κλπ», αναφέρει ερωτηθείσα για τα «έξυπνα» υλικά και την πρακτική τους εφαρμογή και συνεχίζει: «Όλες αυτές οι ιδιότητες που μπορούμε να προσδώσουμε στα υλικά, είναι πολύ χρήσιμες για αναρίθμητες εφαρμογές, όπως συσκευασίες φαγητού, έξυπνα ενδύματα που μεταφέρουν πληροφορίες για την κατάσταση της υγείας μας, έξυπνα έμπλαστρα που ελευθερώνουν ελεγχόμενα τις ιαματικές ουσίες που περιέχουν, αισθητήρες τοξικών ουσιών στην ατμόσφαιρα ή στο φαγητό, μεμβράνες και φίλτρα για καθαρισμό του αέρα ή του νερού από ρύπους, ανθεκτικά και ελαφριά υλικά για κατασκευές ή μεταφορικά μέσα, ελαφριά και βιοδιασπώμενα υλικά για την ρομποτική κτλ.». Σχολιάζοντας σε ποιους τομείς αναμένεται μεγαλύτερη άνθηση, με σημαντικότερες ανακαλύψεις απαντά: «Δεν υπάρχει τομέας που θα μείνει ανεπηρέαστος από την ανάπτυξη των νέων έξυπνων υλικών. Φανταστείτε, για παράδειγμα, πόση ενέργεια θα μπορούμε να εξοικονομήσουμε καθημερινά, αν τα μεταφορικά μέσα μας γίνουν πολύ ελαφρύτερα, χωρίς να χάσουν την ανθεκτικότητα τους που εξασφαλίζει την ασφάλειά μας (ένας γενικευμένος κανόνας είναι ότι κάθε μείωση του βάρους ενός οχήματος κατά 10% αντιστοιχεί σε 6-7% μείωση στην κατανάλωση καυσίμων). Φανταστείτε, την ίδια στιγμή, τις θετικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, αν αυτά τα οχήματα βιοδιασπώνται στο τέλος της ζωής τους, χωρίς να επιβαρύνουν πια το οικοσύστημά μας». «Σημαντικότατος τομέας όπου τα νέα έξυπνα υλικά θα φέρουν μεγάλες αλλαγές, είναι αυτός της συσκευασίας τροφίμων, όπου σήμερα κατά κύριο λόγο χρησιμοποιούνται συνθετικά πλαστικά. Νέα βιοδασπώμενα υλικά, με παρόμοιες ιδιότητες με τα συνθετικά πλαστικά, θα μειώσουν τα μη βιοδιασπώμενα απορρίμματα, ενώ έξυπνες συσκευασίες με ενσωματωμένους αισθητήρες, που θα δίνουν πληροφορίες για την κατάσταση των τροφίμων ή που θα περιέχουν αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες θα απελευθερώνονται σταδιακά στα τρόφιμα, θα προστατεύουν την υγεία των καταναλωτών», τονίζει και συμπληρώνει: «Επίσης η χρήση έξυπνων υλικών στην ιατρική θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής πολλών ανθρώπων. Η ακριβής απελευθέρωση της ποσότητας της δραστικής ουσίας που χρειάζεται και στον χρόνο που χρειάζεται για την επούλωση χρόνιων πληγών ή η συνεχής μεταφορά πληροφοριών για την κατάσταση της υγείας μας, όπως η πίεση, οικαρδιακοί χτύποι ή η μυϊκή λειτουργία, μέσα από τα ρούχα που φοράμε, είναι μερικές από τις εφαρμογές των νέων υλικών που μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας. Τέλος, τα νέα βιοπλαστικά υλικά από τα υπολείμματα βρώσιμων φυτών που αναπτύσσουμε στο ΙΙΤ, θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αμέτρητους τομείς λόγω της ποικιλίας των ιδιοτήτων τους. Όχι μόνο θα περιορίσουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσες των πλαστικών, αλλά θα δώσουν και τη βέλτιστη λύση στη διαχείριση των αποβλήτων». Οσον αφορά τη σχέση που μπορεί να έχει η αποδοχή των ρομπότ με το ζήτημα των υλικών κατασκευή, βρίσκει πως υπάρχει σύνδεση με τους ανθρώπους να τα αποδέχονται πιο εύκολα. «Ο κόσμος μπορεί να αποδεχτεί πιο εύκολα τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις, αν γνωρίζει ότι δε θα επηρεάσουν το περιβάλλον στο οποίο ζει, πράγμα που δυστυχώς συνέβη στο παρελθόν. Τα ρομπότ εξελίσσονται και μπαίνουν όλο και περισσότερο στη ζωή μας για να την βελτιώσουν. Χρησιμοποιώντας βιοδιασπώμενα υλικά, μπορούμε να βοηθήσουμε στο να φέρουν μόνο θετικές αλλαγές στη ζωή μας», υπογραμμίζει. Η Αθ.Αθανασίου αποφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων το 1996, έκανε μεταπτυχιακά το 1997 στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και πήρε το διδακτορικό της το 2000 από το επίσης βρετανικό Πανεπιστήμιο του Σάλφορντ με θέμα τις «Επιδράσεις της υπεριώδους ακτινοβολίας λέιζερ σε Πολυμερικά Υλικά». Ακολούθως έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής & Λέιζερ του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) στο Ηράκλειο μέχρι το 2005. Το 2006 μετακινήθηκε στην Ιταλία, όπου έως το 2010 υπήρξε ερευνήτρια στο Εθνικό Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας του Ινστιτούτου Νανοεπιστημών στο Λέτσε. Τον Ιανουάριο του 2011 άρχισε να εργάζεται στο Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (ΙΙΤ) στο παράρτημα του Λέτσε ως κύρια ερευνήτρια υπεύθυνη για την Ομάδα Έξυπνων Υλικών (Smart Materials). Το Σεπτέμβριο του 2012 μετακινήθηκε, με όλη την ομάδα των Έξυπνων Υλικών, από το Λέτσε στο κεντρικό εργαστήριο του ΙΙΤ στη Γένοβα και τον Σεπτέμβριο του 2014 έγινε μόνιμη ερευνήτρια του ΙΙΤ. Η ομάδα της, των έξυπνων υλικών, αριθμεί αυτή τη στιγμή 40 άτομα. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 150 άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και έχει κατοχυρώσει 11 διπλώματα ευρεσιτεχνίας για τις εφευρέσεις νέων υλικών. Η ελληνίδα ερευνήτρια έχει πλέον μεγάλη πειραματική εμπειρία στην ανάπτυξη έξυπνων υλικών, κυρίως με την βοήθεια λέιζερ, δημιουργώντας νέου τύπου υλικά που έχουν μοναδικές οπτικές, μηχανικές, θερμικές, ηλεκτρομαγνητικές κ.α. ιδιότητες. «Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με την έρευνα, τελειώνοντας το πανεπιστήμιο στη Ελλάδα, ήξερα ότι γινόμουν πολίτης του κόσμου γιατί η έρευνα δεν έχει σύνορα. Έτσι έχω μετακινηθεί αρκετά στο παρελθόν, ψάχνοντας πάντα ένα καλό περιβάλλον για να κάνω έρευνα, αλλά και να την προωθήσω έξω από τα εργαστήρια. Έχω εργαστεί και στην Κρήτη στο ΙΤΕ σαν ερευνήτρια στο παρελθόν και το επίπεδο της έρευνας εκεί ήταν πολύ καλό. Στο ΙΤΕ, στον Δημόκριτο, αλλά και σε κάποιες πολυτεχνικές σχολές η έρευνα πάνω στα έξυπνα υλικά είναι πρωτοποριακή και έχουμε συνεργαστεί στο παρελθόν», σχολιάζει για την επιλογή της Ιταλίας ως χώρα δραστηριοποίησης της και επισημαίνει: «Η Ελλάδα δεν είναι πίσω στην έρευνα, αλλά στις εφαρμογές της. Η Ιταλία είναι μία χώρα με βιομηχανική παραγωγή, που ψάχνει καινοτόμες λύσεις στην έρευνα. Στο Ινστιτούτο μας η προώθηση των ευρημάτων μας στην παραγωγή είναι τόσο σημαντική όσο και η ερευνητική ποιότητα. Αξιολογούμαστε και για τα δύο και τα καλά αποτελέσματα είναι ελκυστικά και για πολλούς καλούς επιστήμονες από διάφορες χώρες». «Δεν είναι τυχαίο ότι στο ΙΙΤ βρίσκονται επιστήμονες από 57 διαφορετικές χώρες. Είμαστε σε συνεχή επαφή με παραγωγικούς φορείς από την Ιταλία, από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, από την Ιαπωνία, την Κίνα και την Αμερική και σε πολλές περιπτώσεις χρηματοδοτούν την έρευνά μας. Έτσι, λοιπόν, η έρευνά μας στα νέα υλικά καθοδηγείται και από τις ανάγκες της βιομηχανίας, δηλαδή της σύγχρονης κοινωνίας», προσθέτει. «Αυτή τη στιγμή είμαστε περίπου 15 άτομα. Κάποιοι είναι διδακτορικοί φοιτητές, κάποιοι μεταδιδακτορικοί ερευνητές, κάποιοι υπεύθυνοι ομάδων και μόνιμοι ερευνητές. Γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας και είναι πολύ ευχάριστο να βρισκόμαστε. Οργανώνουμε και ξεναγήσεις όλοι μαζί στην ελληνική γλώσσα σε Ελληνικά Λύκεια, που έρχονται να επισκεφτούν το ΙΙΤ», απαντά για το πόσοι Ελληνες εργάζονται στο IIT, αλλά και τη σχέση τους. http://www.pronews.gr/portal/20160201/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%80%CF%84%CE%B5%CE%B9-%CF%80%CF%89%CF%82-%CF%84%CE%B1-%CF%81%CE%BF%CE%BC%CF%80%CF%8C%CF%84-%CE%B8%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CE%B8%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%B9-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C

Το «παράδοξο του Fermi» δεν είναι του Fermi κι ούτε είναι παράδοξο. Παρά τα όσα διαβάζουμε συχνά, ο νομπελίστας πυρηνικός φυσικός Εnrico Fermi ουδέποτε ισχυρίστηκε πως δεν υπάρχουν εξωγήινοι ή ότι οι προσπάθειες αναζήτησής τους είναι μάταιες Δυο μεγάλες ιδέες έρχονται και επανέρχονται στις συζητήσεις σχετικά με την αναζήτηση εξωγήινων πολιτισμών. Η πρώτη είναι η εξίσωση Drake, που εκτιμά ότι στον Γαλαξία μας πιθανώς να υπάρχουν ~χιλιάδες πολιτισμοί, των οποίων τα σήματα θα μπορούσαμε να ανιχνεύσουμε. Η δεύτερη είναι το επονομαζόμενο παράδοξο του Fermi. Σύμφωνα μ’ αυτό θα έπρεπε να είχαμε έρθει ήδη σε επαφή με τους εξωγήινους αν αυτοί υπήρχαν – διότι αναπόφευκτα θα είχαν εποικίσει τον Γαλαξία με διαστρικά ταξίδια – αλλά το γεγονός ότι δεν έχουμε δει κανένα τους ίχνος, κάνει την αναζήτησή τους είναι άσκοπη. O τίτλος «εξίσωση του Drake» είναι απολύτως γνήσιος: δημιουργήθηκε από τον αστρονόμο και πρωτοπόρο στην αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης Frank Drake. Όμως το παράδοξο του Fermi είναι ένας μύθος. Πήρε το όνομα από τον πυρηνικό φυσικό Enrico Fermi, αλλά ουδέποτε διατυπώθηκε από τον ίδιο. Το παράδοξο του Fermi είναι λάθος να θεωρείται ως η απόδειξη μη ύπαρξης εξωγήινων πολιτισμών και στο λάθος αυτό βασίστηκε η αναστολή της αναζήτησης εξωγήινης νοημοσύνης. Σ’ αυτό αναφέρθηκε ο γερουσιαστής William Proxmire σαν επιχείρημα για την κατάργηση του προγράμματος SETI της NASA το 1981. Το πρόγραμμα ξανάρχισε μετά από τον αγώνα του Carl Sagan, για να σταματήσει ξανά το 1993 από τον γερουσιαστή Richard Bryan. Έκτοτε καμία έρευνα αναζήτησης εξωγήινης νοημοσύνης δεν χρηματοδοτήθηκε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι χιλιάδες νέοι πλανήτες σε τροχιά γύρω από άστρα σαν τον ήλιο μας έχουν ανακαλυφθεί πέρα από το πλανητικό μας σύστημα. Ο Enrico Fermi, ο φυσικός που κατασκεύασε τον πρώτο πυρηνικό αντιδραστήρα, δεν δημοσίευσε ποτέ ούτε μια λέξη σχετική με τους εξωγήινους πολιτισμούς. Ο φυσικός Eric Jones κατέγραψε τις μαρτυρίες των Emil Konopinski, Edward Teller, και Herbert York που ήταν παρόντες στην περίφημη συζήτηση με τον Fermi , κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος στο Los Alamos το 1950 (ο Fermi πέθανε το 1954). Σύμφωνα μα τους αυτόπτες μάρτυρες, η συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από μια γελοιογραφία του περιοδικού The New Yorker, όπου εξωγήινοι μεταφέρουν κάδους σκουπιδιών, κλεμμένους από τους δρόμους της Νέας Υόρκης: Και τότε ο Fermi αναρωτήθηκε: «μα που είναι;». Οι συνομιλητές του κατάλαβαν ότι αναφερόταν στο γεγονός ότι δεν έχουμε δει κανένα εξωγήινο διαστημόπλοιο, και η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τις δυνατότητες διαστρικών ταξιδιών. Ο Υοrk θυμήθηκε ότι ο Fermi, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο λόγος που δεν μας έχουν επισκεφτεί είναι επειδή ένα διαστρικό ταξίδι είναι αδύνατο, ή ακόμα κι αν αυτό είναι δυνατό, μάλλον κρίνεται πως δεν αξίζει τον κόπο ή ότι οι τεχνολογικοί πολιτισμοί δεν διαρκούν αρκετά έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο. Και οι δυο, York και Teller θεώρησαν ότι ο Fermi αναρωτιόταν για τη δυνατότητα ενός διαστρικού ταξιδιού – κανείς τους δεν θεώρησε ότι ο Fermi αμφισβητούσε την ύπαρξη των εξωγήινων πολιτισμών. Έτσι το αποκαλούμενο «παράδοξο του Fermi» – ως επιχείρημα εναντίον της ύπαρξης εξωγήινων – παραποιεί την άποψη του Fermi για τους εξωγήινους. Ο σκεπτικισμός του σχετικά με τα διαστρικά ταξίδια δεν εκπλήσσει, διότι το 1950 η τεχνολογία του διαστήματος ήταν ακόμη στα σπάργανα. Η επιχειρηματολογία για το πεσιμιστικό συμπέρασμα «…οι εξωγήινοι δεν ήρθαν σε επαφή μαζί μας, άρα δεν υπάρχουν», εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε έντυπη μορφή το 1975, όταν ο αστρονόμος Michael Hart ισχυρίστηκε ότι αν υπάρχουν έξυπνοι εξωγήινοι, αυτοί αναπόφευκτα θα αποίκιζαν τον γαλαξία μας. Αν υπάρχουν κάπου, τότε θα έπρεπε να είναι κι εδώ. Εφόσον δεν είναι, σύμφωνα με τον Hart, οι άνθρωποι είναι μάλλον η μόνη ευφυής ζωή στον γαλαξία μας, οπότε η αναζήτηση εξωγήινων πολιτισμών είναι «μάλλον χάσιμο χρόνου και χρήματος». Η απόψη του Hart αμφισβητήθηκε με διάφορες εναλλακτικές προτάσεις – π.χ. την αδυναμία πραγματοποίησης διαστρικών ταξιδιών ή γιατί κανείς δεν επιλέγει να εποικίσει τον γαλαξία είτε γιατί μας επισκέφθηκαν στο παρελθόν αλλά τα ίχνη τους θάφτηκαν μαζί με τους δεινόσαυρους, είτε γιατί αυτοκαταστρέφονται κ.λπ. – όμως η ιδέα του εδραιώθηκε και επηρέασε τον τρόπο σκέψης για τους εξωγήινους πολιτισμούς. Το 1980 ο φυσικός Frank Tipler επέκτεινε την επιχειρηματολογία του Hart προτείνοντας ότι, ένας τεχνολογικά προηγμένος πολιτισμός θα ήταν σε θέση να κατασκευάσει αυτοαναπαραγόμενες μηχανές (μηχανές von Neumann) και να τις χρησιμοποιήσει σε ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα γαλαξιακού εποικισμού. Οι μηχανές μπορούν να πραγματοποιούν διαστρικά ταξίδια χωρίς να χρειάζονται οξυγόνο και τρόφιμα. Όταν θα έφταναν στο αστρικό σύστημα προορισμού τους, θα χρησιμοποιούσαν υλικά των αστεροειδών για να κατασκευάσουν αντίγραφα του εαυτού τους, επιπλέον διαστημόπλοια και θα συνέχιζαν για άλλα αστρικά συστήματα… Η απουσία τέτοιων μηχανών σύμφωνα με τον Tipler αποδεικνύει την μη ύπαρξη προηγμένων πολιτισμών σε ολόκληρο το σύμπαν, κι όχι μόνο στον γαλαξία μας. Οι Hart και Tipler διατύπωσαν αυτό που σήμερα θεωρούμε ως «παράδοξο Fermi», το οποίο με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να συγχέεται με την αρχική ερώτηση του Fermi. Η σύγχυση άρχισε το 1977 όταν ο φυσικός David G. Stephenson χρησιμοποίησε την έκφραση «παράδοξο Fermi» σε μια εργασία που αναφέρονταν στην ιδέα του Hart σαν πιθανή απάντηση στο ερώτημα του Fermi. To παράδοξο Fermi θα έπρεπε για την ακρίβεια να ονομάζεται «το επιχείρημα των Hart-Tipler ενάντια στην ύπαρξη τεχνολογικά ανεπτυγμένων εξωγήινων». Όσο για το παράδοξο, δεν υπάρχει ούτε και στα επιχειρήματα των Hart-Tipler. Δεν υπάρχει καμία λογική αντίφαση μεταξύ της δήλωσης: «οι εξωγήινοι πρέπει να υπάρχουν παντού» και της δήλωσης «οι εξωγήινοι δεν είναι εδώ» γιατί κανείς δεν γνωρίζει αν τα διαστρικά ταξίδια είναι δυνατά. Το επιχείρημα Hart-Tipler, κρυμμένο πίσω από κύρος του ονόματος Fermi, έχει κάνει πολλούς ανθρώπους απαισιόδοξους σχετικά με τις πιθανότητες επιτυχίας στην αναζήτηση εξωγήινων πολιτισμών. Αλλά η υπόδειξη ότι δεν πρέπει να ψάχνουμε για νοήμονα ζωή κάπου αλλού, γιατί δεν βλέπουμε εξωγήινους εδώ είναι απλά ανόητη. Τον τελευταίο καιρό φαίνεται πως αυτή η απαισιοδοξία υποχωρεί και υπάρχει κάποια χρηματοδότηση από ιδιώτες σε προγράμματα αναζήτησης εξωγήινης νοημοσύνης. Βέβαια η αναζήτηση σημάτων σε άγνωστες συχνότητες σε εκατομμύρια άστρα, σε έναν απέραντο ουρανό είναι πολύ δύσκολη και απαιτεί περισσότερους πόρους … διαβάστε περισσότερα «The Fermi Paradox Is Not Fermi’s, and It Is Not a Paradox«, Robert H. Gray http://blogs.scientificamerican.com/guest-blog/the-fermi-paradox-is-not-fermi-s-and-it-is-not-a-paradox/ Στην φωτογραφία το The Allen Telescope Array http://physicsgg.me/2016/01/30/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%ce%b4%ce%bf%ce%be%ce%bf-fermi-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-fermi/

Μαθηματικές δομές στην κλασική λογοτεχνία. Οι δεσμοί των μαθηματικών με τη λογοτεχνία δεν περιορίζονται μόνο στη θεματολογία αρκετών λογοτεχνικών έργων, αλλά μοιάζουν να είναι αρκετά βαθύτεροι. Σύμφωνα με τη μελέτη που ολοκλήρωσαν πρόσφατα ερευνητές στο Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής της Πολωνίας, οι φράσεις ορισμένων σημαντικών λογοτεχνικών έργων συνθέτουν περίπλοκους μορφοκλασματικούς σχηματισμούς (fractal). Το έργο που ξεχωρίζει σε αυτή τη στατιστική ανάλυση, δεν είναι άλλο από το Finnegans Wake (Η Αγρύπνια των Φίννεγκαν) του Τζέιμς Τζόις. Στο περιεχόμενό του, στον τρόπο ανάπτυξης των προτάσεων του κειμένου, οι ερευνητές αναγνωρίζουν σχηματισμούς που μοιάζουν με τα ιδεατά μαθηματικά που μπορεί να εντοπίσει κάποιος σε σχηματισμούς της φύσης. Γεγονός για το οποίο δεν είναι ακόμα βέβαιοι ότι αποκαλύπτει κάποιες βαθύτερες ποιότητες της συνείδησης, η απλώς τη φαντασία των συγγραφέων. Το βιβλίο του Τζόις, ένα υβριδικό, παιγνιώδες, αινιγματικό, αταξινόμητο έργο, έχει δεχτεί ποικίλους χαρακτηρισμούς. Το έχουν αποκαλέσει μελέτημα θεολογίας και φιλοσοφίας, κοινωνιολογικό δοκίμιο, ανθρωπολογική πραγματεία και πολλά άλλα. Κανένας, όμως, χαρακτηρισμός δεν μπορεί να το περιγράψει. Η πολυσημία του ενισχύεται από τη δομή και το ύφος του, που ισορροπεί στο μεταίχμιο πραγματικότητας και ονείρου, παραληρήματος και γόνιμων ιδεών. Η σύνθετη δομή και, κυρίως, η γλώσσα του (περίπλοκες, πολυσύνθετες λέξεις και έννοιες), δυσκολεύουν περισσότερο την κατανόησή του. Βασικό πρόσωπο της ιστορίας είναι ο Τομ Φίννεγκαν, ήρωας ενός ιρλανδέζικου τραγουδιού, ο οποίος στην προσπάθειά του να ανέβει μεθυσμένος μια σκάλα κατακρημνίζεται και πεθαίνει. Οι συγγενείς και οι φίλοι του, για να τον τιμήσουν, τον ξαγρυπνούν βάζοντας στο νεκροκρέβατό του μπουκάλια ουίσκι. Η μαθηματική διάσταση δεν εντοπίστηκε μόνο το βιβλίο του Τζόις. Στην ίδια έρευνα εξετάστηκαν περισσότερα από 100 λογοτεχνικά έργα, ανάμεσα στα οποία και εκείνα των: Σαίξπηρ, Ντίκενς, Αλέξανδρου Δουμά, Τόμας Μαν, Ουμπέρτο Έκο, Σάμιουελ Μπέκετ κ.α. Εξετάζοντας το μήκος των προτάσεων και τον τρόπο που αυτές μεταβάλλονται στα λογοτεχνικά κείμενα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των κειμένων που μελέτησαν, οι συσχετισμοί στις παραλλαγές του μήκους των προτάσεων διέπονται από τη δυναμική μιας αλληλουχίας – πράγμα που σημαίνει ότι η δομή τους είναι ένα φράκταλ: το μαθηματικό αντικείμενο, δηλαδή, του οποίου κάθε μέρος όταν μεγεθυνθεί αποκτά δομή με μερική ή ολική επανάληψη του αρχικού αντικειμένου. Χαρακτηριστικό των φράκταλ είναι η λεγόμενη αυτό-ομοιότητα (self-similarity) σε κάποια μέρη τους, η οποία εμφανίζεται σε διαφορετικά επίπεδα μεγέθυνσης. Τα φράκταλ χρησιμοποιούνται στην επιστήμη για τη μοντελοποίηση των δομών που περιέχουν επαναλαμβανόμενα μοτίβα, όπως είναι νιφάδες του χιονιού και οι γαλαξίες. Το φαινόμενο της αυτό-ομοιότητας εντοπίστηκε, σε διαφορετική συχνότητα, στην οργάνωση όλων των κειμένων που εξετάστηκαν. Ορισμένα έργα, όμως, ήταν περισσότερο σύνθετα από μαθηματικής άποψης, και το περιεχόμενό τους είναι συγκρίσιμο με δομές πολυμορφοκλασματικές ή με τα φράκταλ των φράκταλ. Το έργο του Τζόις ανήκει σε αυτά. Δεν είναι τυχαίο που ο Ιρλανδός συγγραφέας αποκαλούσε τον εαυτό του υπέρτατο μηχανικό και έλεγε ότι έγραψε την Αγρύπνια των Φίννεγκαν για να κρατήσει τους κριτικούς απασχολημένους για 300 χρόνια. Σε μία από τις συζητήσεις του για το βιβλίο, έλεγε: «Είμαι πραγματικά ένας από τους σπουδαιότερους μηχανικούς, αν όχι ο σπουδαιότερος στον κόσμο, εκτός από μουσικός, φιλόσοφος κι ένα σωρό άλλα πράγματα. Όλες οι μηχανές που γνωρίζω είναι λάθος. Απλότητα. Φτιάχνω μια μηχανή με έναν μόνο τροχό…» Η μηχανή που επινόησε ο Τζόις με την Αγρύπνια των Φίννεγκαν είναι θαυμαστή, πρωτόγνωρη και επιτελεί πολλούς φιλόδοξους στόχους. Αν και από μαθηματικής άποψης είναι, μάλλον, ελαττωματική. Σύμφωνα με τη μελέτη, η μορφοκλασματικότητα ενός λογοτεχνικού κειμένου, από πρακτικής άποψης, δεν θα είναι ποτέ τόσο τέλεια όσο είναι στον κόσμο των μαθηματικών, αφού ένα μαθηματικό φράκταλ μπορεί να μεγεθυνθεί στο άπειρο, ενώ ο αριθμός των προτάσεων ενός βιβλίου είναι πεπερασμένος. http://physicsgg.me/2016/01/29/%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b4%ce%bf%ce%bc%ce%ad%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%bb%ce%b1%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%bf%cf%84/

Η πρώτη εκτόξευση Ariane 5 για το 2016. Ένας πύραυλος Ariane 5 παρέδωσε χθες το βράδυ τον δορυφόρο τηλεπικοινωνιών Intelsat-29e στην προγραμματισμένη τροχιά του. Η εκτόξευση της πτήσης VA228 του Ariane πραγματοποιήθηκε στις 27 Ιανουαρίου στις 23:20 GMT (20:20 τοπική ώρα, 00:20 ώρα Κεντρικής Ευρώπης στις 28 Ιανουαρίου) από το κοσμοδρόμιο της Ευρώπης στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας. Ο Intelsat-29e ήταν ο μοναδικός επιβάτης σε αυτή την εκτόξευση. Με μάζα 6552 κιλά στην απογείωσή του, απελευθερώθηκε περίπου 30 λεπτά μετά την έναρξη της αποστολής Τοποθετημένος στις 50ºW πάνω από τη Βραζιλία σε γεωστατική τροχιά, ο δορυφόρος έχει κατασκευαστική διάρκεια ζωής 15 ετών και είναι ο πρώτος από μια νέα γενιά τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων που θα παρέχει την ταχύτερη εμπορικά διαθέσιμη συνδεσιμότητα με φορείς εκμετάλλευσης κινητών δικτύων και των παρόχων αεροδυναμικών και ναυτιλιακών κινητών υπηρεσιών και κυβερνητικών πελατών. Η κάλυψη είναι στην Αμερική και πάνω από τον Βόρειο Ατλαντικό για τις διαδρομές της ναυτιλίας και της αεροπλοΐας. Αυτός είναι ο πρώτος από τους δύο δορυφόρους επόμενης γενιάς της Intelsat, που θα εκτοξευθούν από τον Ariane 5 εντός του τρέχοντος έτους. Η πτήση VA228 ήταν η 84η αποστολή Ariane 5. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_prhote_ekthoxeyse_Ariane_5_gia_to_2016

Νέφος Σμιθ. Ενα γιγάντιο νέφος βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τον γαλαξία μας. Η σύγκρουση αναμένεται να προκαλέσει τη γέννηση εκατομμυρίων νέων άστρων. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα καινούργια στοιχεία και εικόνες του νέφους από τις τελευταίες παρατηρήσεις που έγιναν σε αυτό με επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια. Οι επιστήμονες γνωρίζουν πλέον την προέλευση, την ταχύτητα, την πορεία αλλά και την κατάληξη του νέφους. Ξέρουν το χρόνο, το σημείο αλλά και το αποτέλεσμα της σύγκρουσης. Το νέφος ανακαλύφθηκε πριν από 50 χρόνια από τη νεαρή τότε αμερικανίδα αστρονόμο Γκέιλ Σμιθ και πήρε το όνομά της. Το νέφος «Σμιθ» εντοπίστηκε από την αστρονόμο να κινείται σε απόσταση δεκάδων χιλιάδων ετών φωτός από τον γαλαξία μας. Εκτοτε τα δεδομένα που είχαν συγκεντρώσει για το νέφος αυτό οι επιστήμονες δεν ήταν ικανά να αποκαλύψουν σημαντικά στοιχεία όπως η ταχύτητα, η κατεύθυνσή του κ.ά. Τα τελευταία χρόνια τα ολοένα και πιο ισχυρά επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια επέτρεψαν την καλύτερη παρατήρηση του. Πριν από λίγο καιρό ερευνητές χρησιμοποιώντας τα τηλεσκόπια VLA και GBT εντόπισαν το νέφος σε απόσταση 8.000 ετών φωτός από τον Γαλαξία. Οι υπολογισμοί που έκαναν δείχνουν ότι αν το νέφος συνεχίσει να κινείται έτσι θα πέσει πάνω στον Γαλαξία σε περίπου 30 εκατομμύρια έτη. Νέες παρατηρήσεις που έγιναν με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αποκαλύπτουν σημαντικά δεδομένα για το νέφος. Οι επιστήμονες με βάση τα νέα δεδομένα εκτιμούν ότι το νέφος ξεκίνησε το ταξίδι του προς τον γαλαξία μας πριν από περίπου 70 εκ. έτη. Υπολογίζουν ότι το νέφος κινείται με ταχύτητα μεγαλύτερη από 1 εκ. χλμ/ώρα και θα συγκρουστεί με τον γαλαξίας μας σε περίπου 30 εκατ. έτη. Η σύγκρουση αυτή εκτιμάται ότι θα οδηγήσει στη γέννηση περίπου δύο εκ. άστρων παρόμοιων με τον Ηλιο. Αναμένεται επίσης να οδηγήσει και στη γέννηση μεγάλου αριθμού άστρων που θα έχουν μικρή διάρκεια ζωής και θα αυτοκαταστρέφονται σε εκρήξεις σουπερνόβα. Με βάση τις πρόσφατες παρατηρήσεις NASA και ESA έφτιαξαν ένα χάρτη στο οποίο απεικονίζονται στην πρώτη εικόνα το που βρισκόταν το νέφος Σμιθ όταν ξεκίνησε την πορεία του προς τον γαλαξία μας, στη δεύτερη που βρίσκεται τώρα και στην τρίτη το σημείο στο οποίο θα συγκρουστεί και θα οδηγήσει στη γέννηση εκ. νέων άστρων. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=772587

Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ότι οι Βαβυλώνιοι γνώριζαν την τροχιά του Δία αιώνες πριν τους Ευρωπαίους αστρονόμους. Ήταν γνωστό ότι οι Βαβυλώνιοι ήταν εξαιρετικοί μαθηματικοί και χρησιμοποιούσαν τα μαθηματικά και στις αστρονομικές τους παρατηρήσεις. Είχαν κάνει πολλές και σημαντικές αστρονομικές ανακαλύψεις. Όπως φαίνεται οι Βαβυλώνιοι είχαν πολύ μεγαλύτερες γνώσεις και ικανότητες στα μαθηματικά και ειδικότερα στην γεωμετρία από όσο πιστεύαμε. Νέα μελέτη αναφέρει ότι οι Βαβυλώνιοι είχαν αναπτύξει ένα είδος «αστρονομικής γεωμετρίας» με την οποία κατάφερναν να παρατηρούν την κίνηση των ουράνιων σωμάτων. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι Βαβυλώνιοι είχαν καταφέρει να εντοπίσουν όχι μόνο την ακριβή θέση αλλά και την τροχιά του Δία. Η ανακάλυψη είναι πολύ σημαντική αφού μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι εκείνοι που εντόπισαν την ακριβή θέση και κίνηση του Δία ήταν μέλη του Κολεγίου Μέρτον στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης τον 14ο αιώνα. Αν τελικά η ανακάλυψη των ερευνητών επιβεβαιωθεί οι επιστήμονες θα πρέπει να εξετάσουν εκ νέου όλα τα σχετικά με την αστρονομία ευρήματα που υπάρχουν από την Βαβυλώνα αφού μπορεί να διαπιστωθεί ότι οι αστρονόμοι εκεί είχαν πολύ μεγαλύτερες γνώσεις του ηλιακού μας συστήματος και του Σύμπαντος γενικότερα από όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής ειδικούς του Πανεπιστημίου Humboldt στο Βερολίνο μελέτησε ένα θραύσμα μίας πήλινης επιγραφής που χρονολογείται ανάμεσα στο 350 π.Χ. και στο 50 π.Χ. Η επιγραφή αυτή είχε διαπιστωθεί ότι περιείχε αστρονομικά δεδομένα και οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι σε αυτή υπάρχει… προηγμένη γεωμετρία με την οποία οι δημιουργοί της επιγραφής κατέγραψαν την θέση αλλά και την τροχιά του Δία. Σύμφωνα με ειδικούς η γεωμετρία των Βαβυλώνιων ήταν πιο προχωρημένη από αυτή που ανέπτυξαν και χρησιμοποίησαν αργότερα οι Έλληνες. Όμως για κάποιο λόγο η βαβυλώνια γεωμετρία παρέμεινε για αιώνες κρυμμένη μέσα στις επιγραφές. Σύμφωνα με την ανακοίνωση των ερευνητών στην επιθεώρηση «Science» στο θραύσμα αυτό υπάρχουν καταγεγραμμένα δύο χρονικά διαστήματα εμφάνισης του Δία, την πρώτη φορά που εμφανίζεται στον ορίζοντα, και υπολογίζει την θέση του πλανήτη σε διάστημα 60 και 120 ημερών. Οι ερευνητές αναφέρουν επίσης ότι στην επιγραφή αυτή έχουν καταγραφεί και άλλα δεδομένα για τον Δία όπως ο χρόνος που ο Δίας καλύπτει το μισό της απόστασης των 60 ημερών, χρησιμοποιώντας και πάλι την γεωμετρία. Πιο συγκεκριμένα οι ερευνητές αναφέρουν ότι οι δημιουργοί της επιγραφής χρησιμοποιούσαν τραπεζοειδή σχήματα για να υπολογίζουν την θέση του Δία. Σε μία περίπτωση «μοίρασαν» στη μέση ένα τραπεζοειδές σχήμα που εμφανίζεται μεταξύ των δύο ακραίων θέσεων του πλανήτη στον ορίζοντα. Παρόμοιες μεθόδους με αυτές των Βαβυλώνιων είχαν χρησιμοποιήσει και οι ερευνητές του 14ου αιώνα για να παρατηρήσουν τον Δία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500054782

Το αντιυδρογόνο είναι ηλεκτρικά ουδέτερο; Το πείραμα ALPHA έχει ως στόχο την μελέτη του αντιυδρογόνου και της εύερσης πιθανών διαφορών με το άτομο του υδρογόνου. Το 2010, το ALPHA κατάφερε να παγιδεύει 38 άτομα αντιυδρογόνου για περίπου 0,2 δευτερόλεπτα. Οι διάφορες βελτιώσεις που έγιναν στο πείραμα οδήγησαν το 2011 στην παγίδευση 309 ατόμων αντιυδρογόνου για 1000 δευτερόλεπτα. Τα τελευταία αποτελέσματα από το πείραμα ALPHA (Antihydrogen Laser PHysics Apparatus) στο CERN επιβεβαιώνουν ότι το ηλεκτρικό φορτίο του αντιυδρογόνου είναι πράγματι ουδέτερο. Το αντιυδρογόνο είναι το μικρότερο άτομο της αντιύλης που συνίσταται από ένα αντιπρωτόνιο και σε τροχιά γύρω από αυτό ένα ποζιτρόνιο (αντιηλεκτρόνιο). Το πείραμα έχει βελτιώσει, κατά ένα συντελεστή 20 σε σύγκριση με παλαιότερα αποτελέσματα, την ακρίβεια της μέτρησης του φορτίου του αντιυδρογόνου [An improved limit on the charge of antihydrogen from stochastic acceleration]. http://physicsworld.com/cws/article/news/2016/jan/28/alpha-confirms-antihydrogen-is-neutral-as-charged Δεδομένου ότι το φορτίο του αντιπροτωνίου είναι ήδη γνωστό με παρόμοια ακρίβεια, το αποτέλεσμα βοηθά επίσης και στην βελτίωση της εκτίμησης του φορτίου του ποζιτρονίου. Ένα από τα μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα της φυσικής είναι γιατί στο σύμπαν σήμερα κυριαρχεί η ύλη σε σχέση με την αντιύλη, δεδομένου ότι κατά την Μεγάλη Έκρηξη σχηματίστηκαν ίσες ποσότητες ύλης και αντιύλης. Η αναζήτηση ασυμμετριών μεταξύ ύλης και αντιύλης, όπως κάποια ελάχιστη διαφορά στο ηλεκτρικό φορτίο, θα μπορούσε να βοηθήσει στην απάντηση του παραπάνω ερωτήματος. βίντεο: http://physicsgg.me/2016/01/29/%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%85%ce%b4%cf%81%ce%bf%ce%b3%cf%8c%ce%bd%ce%bf-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b7%ce%bb%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bf%cf%85%ce%b4%ce%ad/

Συναρπαστικός επίλογος του Zero Robotics 2015 Challenge. Οι Συμμαχίες CrabNebulaMVZeroVADARS και TheFermiFloatingTeamTachyonsJuggler, και οι δυο αποτελούμενες από μαθητές από την Ιταλία και τις ΗΠΑ, κατάφεραν να κερδίσουν από κοινού το βραβείο στους τελικούς στο ζωντανό τουρνουά 2015 ISS Zero Robotics που πραγματοποιήθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) τη Δευτέρα. Περισσότεροι από 100 μαθητές της ανώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από όλη την Ευρώπη και τη Ρωσία συναντήθηκαν στο Ευρωπαϊκό Διαστημικό Κέντρο στο Βέλγιο, κοντά στον σταθμό Redu του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), ώστε να συμμετάσχουν στο τουρνουά. Αυτή είναι η τέταρτη φορά που ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός μετατρέπεται σε πίστα παιχνιδιού για το απόλυτο ρομποτικό παιχνίδι. Οι ομάδες πέρασαν αρκετούς μήνες εφαρμόζοντας τις δεξιότητες τους στην επίλυση προβλημάτων στα μαθηματικά και τη φυσική και τη σύνταξη κώδικα για τον έλεγχο των SPHERES μέσα στον ISS. SPHERES – Synchronised Position Hold, Engage, Reorient, Experimental Satellites, είναι πειραματικοί δορυφόροι μεγέθους μπάλας βόλεϊ που αιωρούνται στον αβαρή Διαστημικό Σταθμό χρησιμοποιώντας 12 κινητήρες αεριώθησης που κινούνται με συμπιεσμένο αέριο. Αυτά τα αυτόνομα ρομπότ έχουν δική τους ισχύ και πρόωση αλλά χρησιμοποιούν τον κώδικα των μαθητών για να περιηγηθούν. Οι συμμετέχοντες μαθητές των Zero Robotics παρακολουθούν το ζωντανό παιχνίδι στην οθόνη‘SpySPHERES’ (ΣΦΑΙΡΕΣ Κατάσκοποι) ήταν το θέμα του παιχνιδιού για το τουρνουά του 2015. Σε μια πίστα γεμάτη εμπόδια και προκλήσεις, τα ζεύγη των ομάδων ανταγωνίζονταν μεταξύ τους για να τραβήξουν φωτογραφίες του άλλου δορυφόρου και να τις αναμεταδώσουν πίσω στη Γη αποφεύγοντας να φωτογραφηθούν οι ίδιοι. Ο διαγωνισμός ξεκίνησε το περασμένο έτος και προχώρησε μέσω πολλαπλών γύρων αυξανόμενης πολυπλοκότητας. Οι προηγούμενοι γύροι παίχτηκαν σε μια online πλατφόρμα απεικόνισης, στην οποία οι μαθητές είχαν πρόσβαση για να δοκιμάσουν και να βελτιώσουν τους κώδικές τους. Ο τελικός γύρος του διαγωνισμού άρχισε τον Δεκέμβριο όταν οι ομάδες σχημάτισαν Διεθνείς Συμμαχίες τριών ομάδων με βάση τα αποτελέσματα που έλαβαν στους προηγούμενους γύρους. Τη Δευτέρα οι Ζωντανοί τελικοί 2015 μεταξύ των τελικών 14 Διεθνών Συμμαχιών πραγματοποιήθηκε στον ISS. Είκοσι από τις ομάδες εντός των Συμμαχιών προέρχονταν από κράτη μέλη της ESA όπως η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ρουμανία, η Ελλάδα και η Γερμανία. Ένας εικονικός διαγωνισμός για μεμονωμένες ομάδες που δεν συμμετείχαν στις Συμμαχίες πραγματοποιήθηκε επίσης παράλληλα και φιλοξενήθηκε στην ηλεκτρονική πλατφόρμα απεικόνισης. Οι ευρωπαϊκές ομάδες συνδέθηκαν μέσω τηλεδιάσκεψης με τις άλλες ομάδες που συμμετείχαν σε παράλληλες εκδηλώσεις των τελικών στις ΗΠΑ (που φιλοξενείται από το Massachusetts Institute of Technology στη Βοστόνη) και την Αυστραλία. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης οι Συμμαχίες παρακολουθούσαν με αγωνία καθώς οι SPHERES αγωνίζονταν με τη χρήση των κωδίκων τους. Οι ευρωπαϊκές πρωταθλήτριες ομάδες των Zero Robotics. Fermi Floating Team (Ιταλία), Tachyons (ΗΠΑ), και Juggler (Ιταλία). Το Γραφείο Εκπαίδευσης της ESA συγχαίρει όλες τις ομάδες για τη σκληρή δουλειά τους. Στον εικονικό τελικό, η πρώτη θέση πήγε στους ZirconiuM_Paly_Eagles που απαρτιζόταν από τις ομάδες του ZiRconiuM (Ιταλία), Paly Robotics (ΗΠΑ) και Space Eagles (ΗΠΑ). Η Συμμαχία Space::Yabadabad0rs! που απαρτιζόταν από τις ομάδες Code::Space (Ρουμανία), Team y0b0tics! (ΗΠΑ) και Mira Loma Metadors (ΗΠΑ) πήρε τη δεύτερη θέση. Εκτός από τους τελικούς, οι μαθητές που παρακολούθησαν την εκδήλωση είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστήματος, τον σταθμό Redu της ESA, και το κάστρο Bouillon. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Synarpastikhos_ephilogos_toy_Zero_Robotics_2015_Challenge Όλοι οι διαστημικοί σταθμοί της Ιστορίας. Από τις απαρχές της κατάκτησης του διαστήματος από τον άνθρωπο, στέλνουμε διάφορα εκεί ψηλά τα οποία πρέπει να μείνουν εκεί, να είναι σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας και να φιλοξενούν ανθρώπους. Η κατασκευή ενός διαστημικού σταθμού-δορυφόρου που θα είναι ιδανικός να φιλοξενήσει ανθρώπους είναι ένα καταπληκτικό επίτευγμα της μηχανικής, του σχεδιασμού και της εφευρετικότητας. Δείτε όλους τους διαστημικούς σταθμούς που έχουν μπει σε τροχιά γύρω από τη Γη, από τους σταθμούς του ρωσικού προγράμματος Σαλιούτ (ο Σαλιούτ 1 εκτοξεύτηκε στις 19 Απριλίου 1971 και ήταν ο πρώτος διαστημικός σταθμός που τέθηκε ποτέ σε τροχιά) μέχρι το Skylab και τον ΔΔΣ. Βίντεο. http://www.pronews.gr/portal/20160127/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%BC%CE%BF%CE%AF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF Challenger: Το ατύχημα που συγκλόνισε τον κόσμο. Ήταν 28 Ιανουαρίου του 1986, τα βλέμματα όλου του κόσμου ήταν στραμμένα στο διαστημικό κέντρο Κένεντι των ΗΠΑ. Τα μεγαλύτερα δίκτυα,όπως το CNN, είχαν συνδεθεί, η αντίστροφη μέτρηση άρχισε, οι πύραυλοι του διαστημικού λεωφορείου άρχισαν να το οδηγούν με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς το διάστημα... Τότε ήρθε η καταστροφή. Η έκρηξη στον αέρα 73 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους και τα 7 μέλη του πληρώματος.Ολόκληρος ο κόσμος πάγωσε παρακολουθώντας το διαστημικό λεωφορείο να μετατρέπεται σε εκατομμύρια κομμάτια. Ήταν 16:39 ώρα Γκρίνουϊτς. Η ταινία «The Challenger Disaster» πραγματεύεται τον ρόλο του Ρίτσαρντ Φάινμαν στην εξιχνίαση του μυστηρίου της έκρηξης του διαστημικού λεωφορείου Challenger. Αν μπορεί μία φράση του Φάινμαν να δώσει τον τόνο όλης της ταινίας, ίσως αυτή είναι το «από πολύ νωρίς σχημάτισα την εικόνα ότι οι περισσότεροι στην επιτροπή και στη NASA δεν ήθελαν πραγματικά να βρούμε τι έγινε » …. Κρατάει μιάμιση ώρα και πέρα από ενδιαφέρον σενάριο έχει και πολύ ωραίο ρυθμό. Τις σκηνές που παρουσιάζουν το πώς μπλέκονται οι πολιτικές των ανώτερων γραφειοκρατών της NASA, τις διαδέχονται σκηνές όπου ο Φάινμαν συναντιέται με μηχανικούς της NASA για να μάθει πώς κατασκευάζονται τα διαστημόπλοια, και προσωπικές του συναντήσεις με άλλα μέλη της επιτροπής. Σιγά σιγά το νήμα ξετυλίγεται, αλλά τότε μπαίνουν στην υπόθεση και τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε ο Φάινμαν τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Αν μπορεί μία φράση να δώσει τον τόνο όλης της ταινίας, ίσως αυτή είναι το "από πολύ νωρίς σχημάτισα την εικόνα ότι οι περισσότεροι στην επιτροπή και στη NASA δεν ήθελαν πραγματικά να βρούμε τι έγινε". Στη σκηνή της πρώτης συνεδρίασης της νεοσυσταθείσας επιτροπής για τη διαλεύκανση των αιτίων του ατυχήματος, αυτή η φράση γύριζε συνεχώς στο μυαλό μου. Κάπου το έχει γράψει ο ίδιος ο Φάινμαν, αλλά δε θυμάμαι πού. Ίσως στο What do you care what other people think, στο οποίο έχει βασιστεί η ταινία. Αλλά μπορεί και στο The pleasure of finding things out. Δε θυμάμαι. Τον Φάινμαν υποδύεται πολύ πετυχημένα ο Γουίλιαμ Χερτ. Από τον τόνο της φωνής του και τις κινήσεις του, φαίνεται ότι αφιέρωσε κάμποσο χρόνο βλέποντας βίντεο με διαλέξεις και συνεντεύξεις, ώστε να τον μιμείται πειστικά. Και το υπόλοιπο καστ όμως είναι χολυγουντιανών προδιαγραφών και πολυ δυνατό, δεν έχουμε να κάνουμε με one man show. Η ταινία «The Challenger Disaster»: http://physicsgg.me/2016/01/28/%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%ae-%cf%84%ce%bf%cf%85-challenger-%cf%80%cf%81%ce%b9%ce%bd-30-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1/

Ο Hawking παίζει κβαντικό σκάκι εναντίον του Paul Rudd. O ηθοποιός Keanu Reeves από το …. έτος 2716 επικοινωνεί με τον Paul Rudd, πρωταγωνιστή της ταινίας Ant-Man, ο οποίος στη συνέχεια εμπλέκεται σε ανηλεή αγώνα … κβαντικού σκακιού με τον Stephen Hawking, σ’ ένα παιχνίδι με υψηλό διακύβευμα για το μέλλον της ανθρωπότητας. Μπορεί ένας ηθοποιός να κερδίσει τον μεγάλο Hawking; Πρόκειται για μια ταινία μικρού μήκους σε σκηνοθεσία του Alex Winter, που προβλήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2016 στο Caltech σε εκδήλωση αφιερωμένη στη ζωή και το έργο του νομπελίστα φυσικού Richard Feynman. http://iqim.caltech.edu/one-entangled-evening/ Βίντεο. http://physicsgg.me/2016/01/27/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%bf-hawking-%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%ce%ba%ce%ac%ce%ba%ce%b9/

Δωδέκατα γενέθλια για το ρομπότ Opportunity στον Άρη. Ο βετεράνος της εξερεύνησης Opportunity, το ρομπότ που σχεδιάστηκε να λειτουργήσει μόλις για τρεις μήνες, γιορτάζει αυτή την εβδομάδα τα δώδεκα χρόνια από την άφιξή του στον Άρη. Το Opportunity και το πανομοιότυπο ρομπότ Spirit προσεδαφίστηκαν σε διαφορετικές περιοχές του Άρη στις 25 Ιανουαρίου 2004. Το Spirit επέζησε για δύο χρόνια, το αδερφάκι του όμως συνεχίζει και συνεχίζει. Η άκρως πετυχημένη αποστολή προσέφερε τις πρώτες άμεσες ενδείξεις για το υγρό, φιλόξενο παρελθόν του γειτονικού πλανήτη. Αν και έχει συμπληρώσει 12 γήινα χρόνια εξερεύνησης, ο ρομποτικός γεωλόγος διανύει μόλις το έβδομο αρειανό έτος από την άφιξη της αποστολής στον πλανήτη. Ο λόγος είναι ότι ο Άρης βρίσκεται πιο μακριά από τον Ήλιο από ό,τι η Γη και χρειάζεται 1,9 γήινα χρόνια για να ολοκληρώσει μια πλήρη περιφορά. Αυτό σημαίνει ότι στον Άρη οι εποχές διαρκούν περίπου διπλάσιο χρόνο σε σχέση με τις εποχές της Γης. Στη διάρκεια του χειμώνα η ενέργεια που προσέφεραν οι ηλιακοί συλλέκτες του ρομπότ ήταν μειωμένη, πλέον όμως έχει αρχίσει να αυξάνεται. Οι άνεμοι που καθάρισαν τους συλλέκτες από τη σκόνη έπαιξαν σημαντικό ρόλο, επισημαίνει η NASA.http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500054570

Ο πρώτος αυτόνομος ελιγμός δορυφόρου στην ιστορία. Την πρώτη επίδεξη αυτόνομων ελιγμών από διαστημόπλοια πραγματοποίησαν η Deep Space Industries (DSI- Σίλικον Βάλεϊ) και η Space Flight Laboratory (SFL- Τορόντο, Καναδάς). Χρησιμοποιώντας τους νανοδορυφόρους CanX-4 και CanX-5, οι χειριστές των δορυφόρων πραγματοποίησαν ένα πείραμα σε τροχιά, κατά το οποίο ο πρώτος ελιγμός «spacecraft-to-spacecraft» σε τροχιά έλαβε χώρα, με εντολή από τον έναν δορυφόρο και εκτέλεση από τον άλλον. Κατά το πείραμα, το ένα από τα δύο σκάφη (CanX-4) αυτόνομα προγραμμάτισε το άλλο (CanX-5) έτσι ώστε να προβεί σε αλλαγή τροχιάς μέσω του ενσωματωμένου συστήματος προώθησής του. Το CanX-5 στη συνέχεια πραγματοποίησε τον ελιγμό, ανεβαίνοντας σε υψηλότερη τροχιά, όπως επιβεβαιώθηκε από το κέντρο ελέγχου στο Τορόντο και από την αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ. Όπως σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση, πρόκειται για την πρώτη γνωστή φορά στην ιστορία κατά την οποία ένας δορυφόρος αυτόνομα δίνει εντολή σε έναν άλλον να πραγματοποιήσει ελιγμούς προώθησης, χωρίς χειριστή στο «κύκλωμα». «Το πείραμα αυτό ήταν επίδειξη- κλειδί μιας κρίσιμης δυνατότητας για αποστολές με συμμετοχή πολλαπλών διαστημοπλοίων σε αστεροειδείς, καθώς και αστερισμούς διαστημοπλοίων σε γήινη τροχιά» αναφέρει ο Γκραντ Μπόνιν, επικεφαλής μηχανικός της DSI. Σημειώνεται πως η εταιρέια σκοπεύει να χρησιμοποιήσει μικρά διαστημόπλοια για αποστολές ερευνών σε αστεροειδείς μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια. «Η δυνατότητα αποστολής εντολών από διαστημόπλοιο σε διαστημόπλοιο, και η πραγματοποίηση ελιγμών στο Διάστημα αυτόνομα, χωρίς παρέμβαση χειριστή, είναι μια κρίσιμη δυνατότητα...τόσο για αποστολές σε αστεροειδείς, όσο και για αστερισμούς χαμηλού κόστους σε τροχιά γύρω από τη Γη. Δείχνει επίσης ότι, αν είναι απαραίτητο, μπορούμε να βγάλουμε τελείως τον χειριστή από το “κύκλωμα” κατά τη διάρκεια μιας αποστολής, κάτι που μπορεί να “μεταφραστεί” σε σημαντική μείωση κόστους». http://www.naftemporiki.gr/story/1059443/o-protos-autonomos-eligmos-doruforou-stin-istoria Έρχεται πραγματικός "πόλεμος των άστρων"; Μπορεί η ανθρωπότητα να απέχει ακόμα πολύ από το να εξαπλωθεί σε άλλους πλανήτες και γαλαξίες, ωστόσο τα τεκταινόμενα στο διάστημα γύρω από τον πλανήτη μας θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν εντάσεις, ακόμα και πολεμικές αναμετρήσεις, στη Γη. Σύμφωνα με τον Independent η δραματική αύξηση των διαστημικών αποβλήτων, που έχουν μείνει να περιφέρονται σε τροχιά γύρω από τη Γη μετά από μισό αιώνα εξερεύνησης του διαστήματος, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένοπλη σύγκρουση μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη. Επιστήμονες της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών εκτιμούν ότι ένα πιθανό χτύπημα σε δορυφορική εγκατάσταση από «διαστημικό σκουπίδι» θα μπορούσε να εκληφθεί ως εχθρική ενέργεια από αντίπαλο κράτος, γεγονός που θα μπορούσε να πυροδοτήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις με ανυπολόγιστες συνέπειες. Χιλιάδες κομμάτια μεγέθους 10 εκατοστών περιφέρονται σε τροχιά γύρω από τη Γη, ενώ εκτιμάται ότι τα ακόμα μικρότερα διαστημικά σκουπίδια αριθμούς μερικά τρισεκατομμύρια. Ακόμα και το πιο μικρό διαστημικό σκουπίδι όμως ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρή βλάβη σε διαστημικό αεροσκάφος, καθώς ενδεχόμενη σύγκρουση θα γινόταν σε εξαιρετικά υψηλές ταχύτητες. Η προειδοποίηση έρχεται μετά από τις ζημιές που προκλήθηκαν το 2013 σε ρωσικό δορυφόρο από διαστημικά σκουπίδια που προκλήθηκαν όταν η Κίνα διέλυσε έναν παλιό δορυφόρο παρακολούθησης του καιρού, το 2007, που εκτόξευσε 3.000 κομμάτια στο διάστημα. Η Ρωσική Αεροδιαστημική Εταιρεία ανέφερε ότι το 2014 οι αστροναύτες του ISS αναγκάστηκαν να αναλάβουν άμεση δράση για να αποφύγουν σύγκρουση με διαστημικά σκουπίδια πέντε φορές. http://www.pronews.gr/portal/20160126/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%AD%CF%81%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%AC%CF%83%CF%84%CF%81%CF%89%CE%BD Blue Origin: Εκτόξευση προσγείωση και επανάληψη. Η Blue Origin του Τζεφ Μπέζος που είχε επιτύχει προσγείωση του φορέα New Shepard τον περασμένο Νοέμβριο μετά από υποτροχιακή πτήση, κατόρθωσε στις 22 Ιανουαρίου να επαναλάβει την διαδικασία χρησιμοποιώντας τον ίδιο (ανακατασκευασμένο) πύραυλο. http://www.pronews.gr/portal/20160126/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/blue-origin-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BE%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%88%CE%B7-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%BF

Οι υπερυπολογιστές «όπλο» για την εξιχνίαση της σκοτεινής ενέργειας στο σύμπαν. Εκτός από τις κορυφές απόμερων βουνών, και τα τηλεσκόπια που βρίσκονται εγκατεστημένα σε αυτές, ολοένα περισσότερο τα τελευταία χρόνια το «κυνήγι» της σκοτεινής ενέργειας «περνά» και από ψυχρές αίθουσες όπου φιλοξενούνται μερικοί από τους πλέον σύγχρονους υπερυπολογιστές. Ο λόγος είναι πως σε τέτοια πανίσχυρα μηχανήματα δίνουν τη δυνατότητα στους επιστήμονες να ελέγξουν τις θεωρίες τους σχετικά με τη φύση της σκοτεινής ενέργειας, «τρέχοντας» μαθηματικά μοντέλα που προσομοιώνουν την εξέλιξη του σύμπαντος αν ίσχυαν αυτές τις θεωρίες. Έτσι, συγκρίνοντας το αποτέλεσμα αυτών των εικονικών πειραμάτων με την πραγματική εικόνα του «κόσμου», μπορούν να διαπιστώσουν κατά πόσο έχουν βάση οι υποθέσεις τους. «Καθώς είναι άγνωστη η φύση της σκοτεινής ενέργειας, όταν αναλύουμε παρατηρησιακά δεδομένα για το σύμπαν, δεν ξέρουμε ποιο είναι το μοντέλο ερμηνείας τους», αναφέρει στην ηλεκτρονική έκδοση του αμερικανικού περιοδικού Cosmos η Κάτριν Χάιτμαν, φυσικός από το Εθνικό Εργαστήριο Argonne στις ΗΠΑ. «Σε μια προσομοίωση όμως σε υπερυπολογιστή, ξέρουμε σε ποιο μοντέλο έχει αυτή βασισθεί, με συνέπεια να μπορούμε να το συσχετίσουμε με τις πραγματικές μετρήσεις», συμπληρώνει. Οι κοσμολόγοι γνωρίζουν με βεβαιότητα ότι η γέννηση του Σύμπαντος τοποθετείται πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια, από έναν «κοσμικό σπόρο» τεράστιας πυκνότητας που άρχισε να διαστέλλεται. Αστρονομικές παρατηρήσεις έχουν επίσης δείξει πως, περίπου 9 δισεκατομμύρια έτη αργότερα, η διαστολή άρχισε να αυξάνεται με επιταχυνόμενο ρυθμό. Η επιτάχυνση αποδίδεται από τους επιστήμονες στη σκοτεινή ενέργεια, η οποία δρα αντίθετα από τη βαρύτητα. Ωστόσο, παραμένει ακόμη μυστήριο το κατά πόσο πίσω από αυτό τον όρο κρύβεται μία σταθερή πυκνότητα ενέργειας που κατακλύζει ομογενώς τον χώρο, όπως είχε προτείνει ο Αϊνστάιν πριν από 100 χρόνια, ή κάποιο άλλο φυσικό φαινόμενο. Μαζί με συναδέλφους της, η Χάιτμαν έχει δημιουργήσει ένα κοσμολογικό υπολογιστικό μοντέλο για τη δομή και την εξέλιξη του σύμπαντος. Το μοντέλο αυτό μπορεί να «τρέξει» σε μηχανήματα με εκατοντάδες χιλιάδες επεξεργαστές, ώστε να πραγματοποιούν τρισεκατομμύρια υπολογισμούς κάθε δευτερόλεπτο. Η ομάδα του εργαστηρίου ολοκλήρωσε πρόσφατα μία προσομοίωση των πρώτων 13 δισεκατομμυρίων ετών της «ιστορίας» του σύμπαντος. Τα αποτελέσματα της προσομοίωσης θα διατεθούν σε όλους τους κοσμολόγους που δεν έχουν πρόσβαση σε κάποιον υπερυπολογιστή. Επίσης, θα χρησιμοποιηθούν για να δημιουργηθούν εργαλεία ανάλυσης των δεδομένων που θα προκύψουν από το τηλεσκόπιο LSST (Large Synoptic Survey Telescope), το οποίο θα ξεκινήσει να λειτουργεί στη Χιλή από το 2022. Για 10 χρόνια, το LSST θα χαρτογραφήσει δισεκατομμύρια αστέρες και γαλαξίες, εξασφαλίζοντας έτσι στους επιστήμονες στοιχεία για τη λειτουργία της σκοτεινής ενέργειας. Οι υπερυπολογιστές είναι εξαιρετικά πολύτιμοι για τη μελέτη της σκοτεινής ενέργειας, επειδή αυτή η «εξωτική» μορφή ενέργειας δρα σε γαλαξιακές κλίμακες. Αντίθετα η σκοτεινή ύλη, που επίσης είναι άγνωστη, θα μπορούσε ενδεχομένως να δημιουργηθεί και σε επιταχυντές σωματιδίων. http://www.naftemporiki.gr/story/1059538/oi-uperupologistes-oplo-gia-tin-eksixniasi-tis-skoteinis-energeias-sto-sumpan

RSC «Energia»= ΙΒΜΡ - Συμφωνία Εταιρικής Σχέσης. Ο Πρόεδρος της Rocket and Space Corporation "Energia" Βλαντιμίρ Kopilev και ο διευθυντής του κρατικού επιστημονικού κέντρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας "Ινστιτούτο Βιοϊατρικών Προβλημάτων," Oleg Orlov, της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών υπέγραψαν συμφωνία για στρατηγική εταιρική σχέση. Το κείμενο της συμφωνίας ορίζει ότι η συνεργασία της Επιχείρησης και της ΙΒΜΡ αποσκοπεί στην υλοποίηση των έργων που συνδέονται με τη βιοϊατρική υποστήριξη σε επανδρωμένη διαστημική πτήση σε τροχιά γύρω από τη Γη και πέρα, συμπεριλαμβανομένης της σεληνιακής τροχιάς και σεληνιακής επιφάνειας, οι πτήσεις στον Άρη και σε άλλα ουράνια σώματα του Ηλιακού Συστήματος. Το πρόγραμμα συνεργασίας, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει τη διεξαγωγή έρευνας και πολύπλοκα πειράματα για την αξιολόγηση των δυσμενών επιπτώσεων της διαστημικής πτήσης στο ανθρώπινο σώμα. Το Πείραμα μόνωσης, «Luna-2015» πραγματοποιήθηκε στο Ινστιτούτο Βιοϊατρικών Προβλημάτων της RAS τον Οκτωβρίου 28 μεχρι 6 Νοεμ 2015. Το πλήρωμα των έξι γυναικών πέρασε εννέα μέρες σε ένα πολύπλοκο έδαφος για να προσομοιώσει μια πτήση στο φεγγάρι. Έτσι, οι επιστήμονες έχουν μελετήσει τους μηχανισμούς προσαρμογής του γυναικείου σώματος για τις συνθήκες απομόνωσης και να λαμβάνουν δεδομένα σχετικά με την υγεία των αστροναυτών με τη βοήθεια ενός πλήρους επιστημονικού εξοπλισμού στο ΔΔΣ. http://www.energia.ru/ru/news/news-2016/news_01-27.html

Μοναχικός εξωπλανήτης απέχει έναν μήνα φωτός από το άστρο του. Το 2008 οι κυνηγοί εξωπλανητών ανακοίνωσαν την ανακάλυψη ενός ακόμη σε απόσταση περίπου 105 ετών φωτός από εμάς. Επρόκειτο για ένα γίγαντα αερίου με μάζα 12-15 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Δία. Ο πλανήτης έλαβε την κωδική ονομασία 2MASS J2126-8140 και θεωρήθηκε ένας από τους περίπου 45 «ορφανούς» εξωπλανήτες. Πρόκειται για πλανήτες που βρίσκονται απομονωμένοι σε κάποια περιοχή του Διαστήματος έχοντας για διαφόρους λόγους εγκαταλείψει το πλανητικό σύστημα στο οποίο δημιουργήθηκε. Διεθνής ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε ότι ο πλανήτης 2MASS J2126-8140 ανήκει σε πλανητικό σύστημα απλά βρίσκεται σε πρωτοφανή απόσταση από το μητρικό του άστρο. Σύμφωνα με τους ερευνητές ο πλανήτης κινείται σε τροχιά γύρω από ένα ερυθρό νάνο που βρίσκεται σε απόσταση περίπου ενός τρισεκατομμυρίων χλμ. από αυτόν. Ο πλανήτης βρίσκεται σε τόσο μεγάλη απόσταση από το μητρικό του άστρο, το TYC 9486-927-1, που χρειάζεται ένα εκατομμύριο (γήινα) έτη για να ολοκληρώσει μια περιστροφή γύρω από αυτό. Είναι χαρακτηριστικό της τρομερής απόστασης που χωρίζει τα δύο σώματα ότι το φως του άστρου χρειάζεται ένα μήνα για να φτάσει στον πλανήτη. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το φως του Ήλιου χρειάζεται περίπου πέντε ώρες για να φτάσει στον Πλούτωνα. Όπως είναι ευνόητο έχουμε να κάνουμε με το μεγαλύτερο σε εύρος πλανητικό σύστημα που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στο Σύμπαν και οι επιστήμονες προσπαθούν τώρα να βρουν απαντήσεις για το πώς δημιουργήθηκε. Μια πρώτη εκτίμηση που κάνουν είναι ότι αυτό το πλανητικό σύστημα δεν σχηματίστηκε όπως τα συμβατικά πλανητικά συστήματα δηλαδή από τον δίσκο κοσμικής ύλης (σκόνη, αέρια) που σχηματίζεται γύρω από το μητρικό άστρο. Αναμένονται έτσι με ενδιαφέρον οι επόμενες παρατηρήσεις σε αυτό το σύστημα που μπορεί να κρύβει και άλλες εκπλήξεις. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500054222

Η CIA δίνει 5 κρίσιμα Top Secret στους... πρωταγωνιστές των X-Files. The thuth is out there... Με αφορμή την επανεμφάνιση της θρυλικής σειράς X-Files, η CIA εμπλουτίζει την επιχειρηματολογία αμφότερων των πρακτόρων Μόλντερ και Σκάλι, με πέντε αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του παρελθόντος για τον καθένα. Η αλήθεια για τα ΑΤΙΑ είναι εκεί έξω -κάντε κλικ για να τη βρείτε, γράφει χαρακτηριστικά η αμερικανική μυστική υπηρεσία. H CIA αποχαρακτήρισε το 1978 εκατοντάδες έγγραφα στα οποία περιγράφονται με λεπτομέρεια οι έρευνές της για τα Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα -έγγραφα που χρονολογούνται κυρίως από τα τέλη των δεκαετιών του 1940 και του 1950. «Ανάμεσά τους, πέντε έγγραφα που θα έβρισκε ενδιαφέροντα ο πράκτορας Μόλντερ και πέντε ακόμα για να εμπλουτίσει την επιστημονική επιχειρηματολογία της η Σκάλι. Η αλήθεια είναι εκεί έξω -κάντε κλικ για να τη βρείτε», γράφει στην επίσημη ιστοσελίδα της αμερικανικής μυστικής υπηρεσίας, όπου αναρτήθηκαν τα ακόλουθα έγγραφα: Για τον Μόλντερ: "Τop 5 CIA Documents Mulder Would Love To Get His Hands On": 1.Flying Saucers Reported Over East Germany, 1952 (PDF 325 KB) http://www.foia.cia.gov/sites/default/files/document_conversions/89801/DOC_0000015464.pdf 2.Minutes of Branch Chief’s Meeting on UFOs, 11 August 1952 (PDF 162 KB) http://www.foia.cia.gov/sites/default/files/document_conversions/89801/DOC_0000015441.pdf 3.Flying Saucers Reported Over Spain and North Africa, 1952 (PDF 266 KB) http://www.foia.cia.gov/sites/default/files/document_conversions/89801/DOC_0000015465.pdf 4.Survey of Flying Saucer Reports, 1 August 1952 (PDF 175 KB) http://www.foia.cia.gov/sites/default/files/document_conversions/89801/DOC_0000015341.pdf 5.Flying Saucers Reported Over Belgian Congo Uranium Mines, 1952 (PDF 262 KB) http://www.foia.cia.gov/sites/default/files/document_conversions/89801/DOC_0000015463.pdf Για την Σκάλι: "Top 5 CIA Documents Scully Would Love To Get Her Hands On": 1.Scientific Advisory Panel on Unidentified Flying Objects, 14-17 January 1953 (PDF 907 KB) http://www.foia.cia.gov/sites/default/files/document_conversions/89801/DOC_0000015458.pdf 2.Office Memorandum on Flying Saucers, 15 March 1949 (PDF 110 KB) http://www.foia.cia.gov/sites/default/files/document_conversions/89801/DOC_0000015337.pdf 3.Memorandum to the CIA Director on Flying Saucers, 2 October 1952 (PDF 443 KB) http://www.foia.cia.gov/sites/default/files/document_conversions/89801/DOC_0000015339.pdf 4.Meeting of the OSI Advisory Group on UFOs, 21 January 1953 (PDF 194 KB) http://www.foia.cia.gov/sites/default/files/document_conversions/89801/DOC_0000015352.pdf 5.Memorandum for the Record on Flying Saucers, 3 December 1952 (PDF 179 KB) http://www.foia.cia.gov/sites/default/files/document_conversions/89801/DOC_0000015345.pdf Στο υλικό που επέλεξε προσεκτικά η CIA περιλαμβάνονται σπάνιες φωτογραφίες όπως αυτή στο Σέφιλντ της Αγγλίας, με ημερομηνία 4 Μαρτίου 1962. http://tech.in.gr/news/article/?aid=1500054169

ESA Euronews: Ο μεγάλος κόσμος των νανοδορυφόρων. Γεια σας και καλώς ήλθατε στην εκπομπή «Space». Σήμερα, εστιάζουμε στους νανοδορυφόρους, σε μικροσκοπικούς κύβους που κρύβουν τα μυστικά της νανοτεχνολογίας. Αυτά τα νέα εργαλεία θα συμβάλλουν στην εξερεύνηση του διαστήματος. Από την εξερεύνηση του Άρη μέχρι την επιτήρηση των αστεροειδών που απειλούν τον πλανήτη μας. Βρισκόμαστε στο Mektory, στο Διαστημικό Κέντρο του Ταλίν, στην Εσθονία, όπου φοιτητές δημιουργούν τον πρώτο τους νανοδορυφόρο. Οι νανοδορυφόροι είναι μικροσκοπικοί δορυφόροι που ανοίγουν ένα τεράστιο κόσμο δυνατοτήτων για όσους θέλουν να εξερευνήσουν το διάστημα. Η δυναμική τους αναγνωρίζεται από μεγάλες διαστημικές υπηρεσίες, αλλά και από μικρές ομάδες φοιτητών, όπως του Διαστημικού Κέντρου Mektory στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Ταλίν, στην Εσθονία. «Ποτέ μου δεν πίστευα πως θα μπορούσα να φτιάξω ένα δορυφόρο. Νόμιζα πως μόνο στη NASA μπορούν να φτιάξουν δορυφόρους. Όμως πλέον, μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο, ακόμη και στο πανεπιστήμιό μου» δήλωσε η Μάρτα Χάνγκ,ερευνήτρια στο διαστημικό κέντρο Mektory. «Όσοι συμμετέχουμε σε αυτό το project, έχουμε διαφορετικές πορείες και επιρροές. Όμως δουλεύουμε σαν ομάδα. Όλοι δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό» υποστηρίζει η Τασί Ντόλμα Γκάιλτσεν, μεταπτυχιακή φοιτήτρια βιομηχανικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Ταλίν. Το πρόγραμμα νανοδορυφόρων του Mektory υλοποιείται με τη συνεργασία πανεπιστημίων, βιομηχανιών και τεχνολογικών ινστιτούτων. Στόχος είναι η εκπαίδευση των φοιτητών, ώστε μελλοντικά να εργαστούν στην διαστημική βιομηχανία. «Αναπτύσσουμε μια μονάδα με νανοδορυφόρους με στόχο μια μακρινή αποστολή. Αυτό σημαίνει ότι ο δορυφόρος θα τραβήξει εικόνες της Γης» δήλωσε ο Μάρτ Βιχμάντ, επικεφαλής του διαστημικού κέντρου Mektory. Αυτοί οι δορυφόροι χωρούν στην παλάμη μας και ζυγίζουν από 1 ως 10 κιλά. Είναι χαμηλού κόστους, διότι σε μεγάλο βαθμό βασίζονται σε υπάρχοντα ηλεκτρονικά εξαρτήματα. Το διαστημικό ταξίδι του νανοδορυφόρου χρειάζεται ακόμη δυο χρόνια εργασίας. «Το ταξίδι από τον σχεδιασμό μέχρι την ολοκλήρωση του δορυφόρου, διαρκεί 3 χρόνια, εκ των οποίων το 80% του χρόνου είναι συνήθως συναντήσεις και δουλειά μπροστά σε έναν υπολογιστή. Στην πραγματικότητα, όταν αρχίζουμε να παράγουμε τον δορυφόρο που θα πετάξει στο διάστημα, χρειαζόμαστε ελάχιστο χρόνο. Στο τελικό στάδιο, αρκεί 1 λεπτό για να ολοκληρώσουμε την δουλειά μας» δήλωσε ο Μάρτ Βιχμάντ, επικεφαλής του διαστημικού κέντρου Mektory. Οι νανοδορυφόροι έχουν τραβήξει την προσοχή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος.Η ESA που θέλει να στείλει αυτούς τους μικροσκοπικούς δορυφόρους βαθιά στο ηλιακό σύστημα. Ο Ρότζερ Γουόλκερ συντονίζει το πρόγραμμα στο τεχνικό κέντρο της υπηρεσίας στην Ολλανδία. «Οι υπολογιστές συρρικνώνονται. Όλα αυτά τα χρόνια, όλο και μικραίνουν. Από έναν υπολογιστή που κάποτε χρειαζόταν ένα δωμάτιο για να χωρέσει, τώρα πλέον έχουμε υπολογιστές που μπορούν να μπουν ακόμα και σε ένα κινητό τηλέφωνο. Στον τομέα του διαστήματος βλέπουμε τα δορυφορικά συστήματα να συρρικνώνονται από το μέγεθος ενός πλυντηρίου ρούχων, σε ένα μικρό κουτί. Σκεφτείτε, έναν δορυφόρο που χωράει σε σε ένα κουτί παπουτσιών» δήλωσε ο Ρότζερ Γουόλκερ, Μηχανικός συστημάτων και νανοδορυφόρων. Πέρα από την αξία τους ως εκπαιδευτικά εργαλεία, οι νανοδορυφόροι μπορούν να έχουν και άλλες εφαρμογές. Για παράδειγμα, μπορούν να πραγματοποιήσουν παρατηρήσεις και μετρήσεις στο διάστημα. «Ο νανοδορυφόρος είναι απολύτως λειτουργικός. Έχει τη δυνατότητα να παράγει ενέργεια με ηλιακά πάνελ, να διανέμει ρεύμα στο εσωτερικό του και να επικοινωνεί με επίγειο σταθμό στη γη. Ακόμα μπορεί να πραγματοποιεί πειράματα και να διαβιβάζει τα δεδομένα στο έδαφος» δήλωσε ο Ρότζερ Γουόλκερ, μηχανικός συστημάτων και νανοδορυφόρων. Ένας νανοδορυφόρος, με το όνομα QARMAN ετοιμάζεται για το μεγάλο του ταξίδι. Εντός του 2016, θα χρησιμοποιηθεί για τη δοκιμή τεχνολογιών επαναφοράς και υλικά που λειτουργούν ως ασπίδα θερμότητας. Όμως το μέλλον αυτών των μικροσκοπικών δορυφόρων είναι ακόμη μεγαλύτερο, καθώς τα επόμενα χρόνια η NASA έχει ως στόχο να επηρεάσει και να ανακατευθύνει έναν αστεροειδή. «Μελετούμε την χρήση νανοδορύφορων για επιστημονικούς σκοπούς καθώς και για την εξερεύνηση του διαστήματος. Σχεδιάζουμε μια αποστολή, όπου ένας νανοδορυφόρος ουσιαστικά θα κουμπώσει σε έναν αστεροειδή και θα καταγράψει το ταξίδι του» υποστηρίζει ο Ρότζερ Γουόλκερ, μηχανικός συστημάτων και νανοδορυφόρων. Οι νανοδορυφόροι καταγράφουν τις κινήσεις και τις αντιδράσεις του αστεροειδή, πριν και αμέσως μετά την συνάντηση του με το διαστημικό σκάφος της NASA. Αυτά τα μικροσκοπικά διαστημόπλοια έχουν μεγάλες δυνατότητες. Οι νανοδορυφόροι μπορούν να βοηθήσουν στην περισυλλογή διαστημικών συντριμμιών, καθώς και στις τηλεπικοινωνίες. Τα επόμενα χρόνια, αναμένεται να ενσωματωθούν σε αποστολές εξερεύνησης της Σελήνης και του Άρη. Το χαμηλό κόστος παραγωγής τους και η ευελιξία τους, έχουν κερδίσει το ενδιαφέρον μεγάλων εταιριών. «Η νέα γενιά, οι νέοι άνθρωποι που τώρα μεγαλώνουν, είναι εκείνοι που θα κατανοήσουν τι μπορούν να κάνουν με αυτή την τεχνολογία. Κατά πάσα πιθανότητα, θα δούμε πράγματα που ποτέ δεν μπορούσαμε να φανταστούμε, που δεν μπορούμε καν να σκεφτούμε» υποστηρίζει ο Ρότζερ Γουόλκερ, Μηχανικός συστημάτων και νανοδορυφόρων. «Απλά δεν μπορώ να περιμένω. Ανυπομονώ για την εκτόξευση του μικροδορυφόρου. Θα είναι για όλους μας, ένα σημαντικό επίτευγμα» υποστηρίζει η Τασί Ντόλμα Γκάιλτσεν, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Βιομηχανικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Ταλίν. «Βοηθάμε τους αστροναύτες να κάνουν περισσότερα πράγματα στο διάστημα, ενώ μπορούν να κάνουν και μεγαλύτερες αποστολές» σημειώνει ο Ρότζερ Γουόλκερ, μηχανικός συστημάτων και νανοδορυφόρων. «Ελπίζω πως κάποια μέρα, το πανεπιστήμιο μας θα κατασκευάσει ένα μεγαλύτερο δορυφόρο και, γιατί όχι, κάποιοι από τους φοιτητές μας ίσως φτάσουν στο φεγγάρι. Γιατί όχι;» δήλωσε η Μάρτα Χάνγκ,ερευνήτρια στο διαστημικό κέντρο Mektory «Καθ 'όλη τη διάρκεια της χρονιάς, θα ακολουθήσουμε μια αποστολή που ονομάζεται ExoMars. Είναι η πρώτη ολοκληρωμένη απόπειρα αναζήτησης ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη. Η πρώτη από τις δύο εκτοξεύσεις διαστημοπλοίων θα πραγματοποιηθεί σε λίγες εβδομάδες. Η εκπομπή μας έχει αποκλειστική πρόσβαση στην ομάδα «Προορισμός Άρη», που το τρέχει το πρόγραμμα» μεταδίδει ο απεσταλμένος μας στο Ταλίν, Κλαούντιο Ροσμίνο. «Είμαι ο Χόρχε Βάγκο, ένας από τους επιστήμονες του προγράμματος ExoMars. Ο Άρης είναι μια κρύα ψυχρή έρημος, με μια πολύ λεπτή ατμόσφαιρα. Τον πλανήτη χτυπάει κοσμική ακτινοβολία και έντονη υπεριώδης ακτινοβολία. Δεν είναι το μέρος που θα θέλατε να είστε. Τον Μάρτιο ένας ρωσικός πύραυλος Proton, πρόκειται να στείλει το πρώτο μας διαστημόπλοιο στον Άρη. Θέλουμε να λύσει το μυστήριο του μεθανίου, ουσιαστικά των αερίων στον Άρη. Σε μερικά χρόνια, θα έχουμε μια δεύτερη αποστολή που θα μεταφέρει μια πλατφόρμα, μια επιφάνεια με εξειδικευμένα όργανα μέτρησης.Πραγματικά πρόκειται να αναζητήσουμε ίχνη ζωής με το rover του ExoMars. Μόλις φτάσει στον Άρη, θα συναντήσει λεπτή σκόνη, κάτι που δυσκολεύει την μετακίνηση του ανάμεσα στα βράχια. Έτσι, η σκόνη, η λεπτή σκόνη δεν είναι φίλη μας σε αυτήν την αποστολή. Είναι τεχνικά δύσκολο, επιστημονικά φιλόδοξο. Όσον αφορά τον προγραμματισμό, δεν συνηθίζεται δύο οργανισμοί να συνεργάζονται σε μια αποστολή σε έναν άλλο πλανήτη» «Αυτά για σήμερα. Μπορείτε να βρείτε όλα τα επεισόδια του Space, στην ιστοσελίδα του euronews. Σας ευχαριστούμε που μας παρακολουθήσατε. Αντίο» μεταδίδει ο απεσταλμένος μας στο Ταλίν, Κλαούντιο Ροσμίνο. Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2016/01/ESA_Euronews_CubeSat_a_satellite_in_a_shoe_box http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/ESA_Euronews_O_meghalos_khosmos_ton_nanodoryphhoron Το Integral ακτινογραφεί το Σέλας της Γης. Συνήθως απασχολημένο με την παρατήρηση υψηλής ενέργειας μαύρων τρυπών, σουπερνόβα και άστρων νετρονίων, το διαστημικό παρατηρητήριο της ESA Integral, είχε πρόσφατα την ευκαιρία να κοιτάξει πίσω το Σέλας στον δικό μας πλανήτη. Το Σέλας είναι γνωστό ως τα όμορφα φωτεινά εφέ που φαίνονται στα πολικά γεωγραφικά πλάτη καθώς ο ηλιακός άνεμος αλληλεπιδρά με το μαγνητικό πεδίο της Γης. Δεδομένου ότι τα ενεργητικά σωματίδια από τον Ήλιο έλκονται από το μαγνητικό πεδίο της Γης, συγκρούονται με διαφορετικά μόρια και άτομα στην ατμόσφαιρα για να δημιουργήσουν δυναμικά, πολύχρωμα φωτεινά εφέ στον ουρανό, συνήθως πράσινου και κόκκινου χρώματος. Αλλά αυτό που μπορεί να είναι λιγότερο γνωστό είναι ότι το Σέλας εκπέμπει ακτίνες-Χ που παράγονται καθώς τα εισερχόμενα σωματίδια επιβραδύνονται. Το Integral ανίχνευσε υψηλής ενέργειας ακτίνες-Χ σέλαος στις 10 Νοεμβρίου 2015, καθώς γύρισε προς τη Γη - αν και έψαχνε για κάτι άλλο εκείνη την εποχή. Καθήκον του ήταν να μετρήσει τη διάχυτη κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου ακτίνων-Χ που κανονικά προκύπτει από υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες που απορροφούν υλικό στα κέντρα μερικών γαλαξιών. Για να επιτευχθεί αυτό, το Integral καταγράφει τη φωτεινότητα ακτίνων-Χ με και χωρίς τη Γη ενδιάμεσα, μπλοκάροντας το παρασκήνιο. Αυτοί οι τύποι μετρήσεων βοηθούν τους αστρονόμους να εκτιμήσουν πόσοι μακρινές υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες υπάρχουν στο Σύμπαν. Δυστυχώς, σε αυτή την περίπτωση, οι ακτίνες-Χ από το Σέλας της Γης έπνιξαν το κοσμικό υπόβαθρο - αλλά οι παρατηρήσεις δεν πήγαν χαμένες. Μας βοηθούν επίσης να κατανοήσουμε την κατανομή της βροχής των ηλεκτρονίων στην ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης και αποκαλύπτουν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ του ηλιακού ανέμου και της προστατευτικής μαγνητικής φυσαλίδας της Γης, ή μαγνητόσφαιρα. "Το Σέλας είναι παροδικό και δεν μπορεί να προβλεφθεί εγκαίρως ώστε να προγραμματιστούν δορυφορικές παρατηρήσεις, γι 'αυτό ήταν σίγουρα μια απροσδόκητη παρατήρηση", σχολιάζει ο Erik Kuulkers, επιστήμονας του έργου Integral. "Είναι επίσης αρκετά ασυνήθιστο για εμάς να προσανατολίζουμε το διαστημικό σκάφος στη Γη: απαιτεί καινοτόμο σχεδιασμό από τις ομάδες επιχειρήσεων για να συντονιστεί μια τέτοια ειδική σειρά ελιγμών ώστε να βεβαιωθεί ότι μπορεί να λειτουργήσει με ασφάλεια με τη Γη εντός του οπτικού πεδίου των οργάνων του και στη συνέχεια να επιστρέψει στο κανονικό πρόγραμμα παρατήρησης. "Παρά το γεγονός ότι οι μετρήσεις ακτίνων-Χ υποβάθρου δεν πήγαν ακριβώς όπως είχε προγραμματιστεί αυτή τη φορά, ήταν συναρπαστικό να συλλάβουμε τόσο έντονη δραστηριότητα σέλαος κατά τύχη." http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_Integral_aktinographehi_to_Shelas_tes_Ges

Πως δημιουργήθηκαν τα στοιχεία του περιοδικού πίνακα; Με ιώδες χρώμα και την ένδειξη Β βλέπουμε τα στοιχεία που δημιουργήθηκαν λίγα λεπτά μετά τη Μεγάλη Έκρηξη (Υδρογόνο και Ήλιο). Με γαλάζιο χρώμα και ένδειξη C τα στοιχεία που προκύπτουν κυρίως από τη διάσπαση πυρήνων στο διάστημα από κοσμικές ακτίνες (π.χ Λίθιο, Βηρύλλιο και Βόριο). Τα στοιχεία με κίτρινο χρώμα και την ένδειξη S δημιουργούνται στο εσωτερικό μικρών άστρων και αυτά με το πράσινο χρώμα και ένδειξη L στο εσωτερικό μεγάλων άστρων. Τα στοιχεία με το κοκκινωπό χρώμα (με το σύμβολο $) σχηματίζονται κατά την έκρηξη των σουπερνόβα. Τα στοιχεία στο μωβ χρώμα και την ένδειξη Μ κατασκευάστηκαν (-ζονται) στους επιταχυντές σωματιδίων. http://physicsgg.me/2016/01/25/%cf%80%cf%89%cf%82-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%ae%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%b9%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b5/

Φαίη Χριστοδούλου: Πρωτοπόρος μοριακή βιολόγος στη Σίλικον Βάλεϊ. Η Φαίη Χριστοδούλου είναι μοριακή βιολόγος με εξειδίκευση στη βιολογία των RNA. Μετά την έρευνά της στο Ιδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών συνιδρύει τη νεοφυή επιχείρηση βιοτεχνολογίας Miroculus, με έδρα τη Σίλικον Βάλεϊ, στο Σαν Φρανσίσκο. Πότε νιώσατε τελευταία φορά υπερήφανη ως Ελληνίδα; Κάθε μέρα, ειδικά τώρα που βρίσκομαι μακριά από τα αρνητικά νέα, τις προκαταλήψεις των γειτόνων Ευρωπαίων και το εγχώριο αυτομαστίγωμα. Νιώθω υπερήφανη ως Ελληνίδα για ό,τι έχω καταφέρει με κόπο στη μέχρι τώρα πορεία μου αλλά και για όσα έχω μάθει - όσα έχω κληρονομήσει και άρα πρεσβεύω ως Ελληνίδα κόρη, αδερφή και φίλη. Σε τι σας έκανε καλύτερη η διεθνής εμπειρία σας; Εμαθα να μην κρίνω τους άλλους και να ασχολούμαι με τη δουλειά μου. Να μην μπαίνω σε διαδικασία σύγκρισης με κανέναν. Αυτό είναι μια μετάβαση-καταπέλτης, διότι επιτρέπει τη συγκέντρωση όλης μας της ενέργειας στην επίτευξη των στόχων μας και όχι στη σπατάλη του κόπου και του χρόνου μας. Τι πιο πολύτιμο σας έδωσε η ελληνική παιδεία; Τη γλώσσα μου. Τώρα που μεγαλώνω, αντιλαμβάνομαι πώς η δομή της σκέψης μου έχει διαμορφωθεί τόσο πολύ από την ελληνική γλώσσα, που τη βρίσκω σπουδαία - και την επιρροή της στον τρόπο σκέψης μου φοβερά ενδιαφέρουσα. Πού υπερέχουμε και σε τι υστερούμε ως Ελληνες; Απίστευτα αντισυμβατικός, σύνθετος και ευέλικτος είναι ο τρόπος που σκεφτόμαστε. Ακριβώς δηλαδή ό,τι απαιτεί η επίλυση των προβλημάτων και η καινοτομία. Υστερούμε στο ότι δεν αναγνωρίζουμε τη σημασία της συναδελφικότητας. Δεν στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, αλλά ανταγωνιζόμαστε μάταια και μόνοι μας. Το έκανα κι εγώ κάποτε, αλλά ευτυχώς αντιλήφθηκα ότι έτσι δεν μπορείς να φτάσεις μακριά. Πώς θα γίνει πιο ανταγωνιστικό το ελληνικό πανεπιστήμιο; Δεν φοίτησα σε ελληνικό πανεπιστήμιο για να γνωρίζω εκ πείρας τα δυνατά και αδύνατα σημεία του. Για να γίνει ωστόσο πιο ανταγωνιστική η οποιαδήποτε ομάδα ή θεσμός, πρέπει να είναι συνεργατικά τα μέλη που το απαρτίζουν - ο συναγωνισμός με κοινό στόχο το υψηλότερο δυνατό επίπεδο σπουδών είναι ο σημαντικότερος. Τι θα κάνατε για να δώσετε ώθηση στην ελληνική καινοτομία; Ως μη ειδικός, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να μοιραστώ την εμπειρία μου δίνοντας διαλέξεις. Με την ελπίδα πως ίσως εμπνεύσει από λίγους κάθε φορά ώστε να τολμήσουν να επιλύσουν ένα πρόβλημα που τους αφορά πραγματικά. Η καινοτομία δεν έχει προέλευση και ταυτότητα, διότι είναι ανθρώπινο ένστικτο και χάρισμα. Ολόκληρη η ανθρωπότητα είναι αντιμέτωπη με πολύ σοβαρά προβλήματα και πρέπει όλοι να δοκιμάζουν να βρουν τις λύσεις τους, αφού οι ειδικοί μόνο, συχνά, δεν επαρκούν. Η έννοια της αριστείας πού εκφράζεται στην Ελλάδα; Οποιος ακολουθεί το «αιέν αριστεύειν» των ομηρικών επών βρίσκεται στο σωστό μονοπάτι. Τα φωτεινά παραδείγματα αριστείας παγκοσμίως ήταν και θα είναι άνθρωποι και ομάδες που μάχονται μέχρι τελικής πτώσεως για να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους και τους προγενεστέρους τους - είτε σε επαγγελματικό είτε σε προσωπικό επίπεδο. Τι ουσιαστικό μπορούν να δώσουν στη χώρα οι διακεκριμένοι του εξωτερικού; Ο,τι και οι διακεκριμένοι του εσωτερικού: παράδειγμα προς μίμηση αλλά και ευκαιρίες στους νέους. Τι θα συμβουλεύατε έναν συνάδελφό σας που παραμένει και βιώνει την ελληνική πραγματικότητα; Να μην καταβάλλεται από το αρνητικό κλίμα και την απελπισία των γύρω του και να συγκεντρωθεί στο έργο του. Να συνεχίσει να αγωνίζεται για ό,τι είναι αυτό που εκπροσωπεί και οραματίζεται χωρίς να αποσπάται από κανέναν και τίποτα. Βγήκε κάτι θετικό από την κρίση - και ποιο είναι; Στις κρίσεις διαφαίνεται ο πραγματικός εαυτός μας. Πέφτουν οι μάσκες και των άλλων αλλά και οι δικές μας. Με λίγη αυτοκριτική ίσως αναθεωρήσουμε αξίες που δεν μας ταίριαζαν τόσο, έτσι ώστε να μη χρειαστούμε ποτέ ξανά μάσκες. Με τι προϋποθέσεις θα γυρίζατε στην πατρίδα; Θα επιστρέψω με το που θα εκπληρώσω την αποστολή μου. Εχω φύγει αποκλειστικά και μόνο για να στήσω την εταιρεία μου σε γερά θεμέλια, με στόχο να γίνει δυνατή η έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση του καρκίνου. Ποια ελληνική συνήθειά σας κρατήσατε; Να παίρνω πάντα το μέρος του αδύναμου χωρίς δεύτερη σκέψη. Ο Ελληνας ήρωάς σας. Ολοι οι Ελληνες που, παρότι δυσκολεύονται να επιβιώσουν, βοηθούν τους πρόσφυγες που εισρέουν στη χώρα μας. Συν-άνθρωποι. Παιχνίδι με τις λέξεις Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα. Παξιμαδάκι. Το πρόσωπο που νοσταλγώ. Η αδερφή μου. Η γεύση που συχνά ανακαλώ. Οι λαχανοντολμάδες της γιαγιάς μου. Η πιο ελληνική μου λέξη. Ψυχή. Τι παίρνω μαζί μου φεύγοντας απ’ την Ελλάδα. Φιλιά και ευχές από οικογένεια και φίλους.Μέλι και ταχίνι Λήμνου. Σταθμοί στη ζωή της 1983 Γεννιέται στην Αθήνα. 2000 Διδάσκεται την ομοιόσταση και το έργο των κατόχων Νομπέλ Μονό και Ζακόμπ και αλλάζει τα σχέδιά της για να σπουδάσει Μοριακή Βιολογία αντί για Οικονομικά στο πανεπιστήμιο Singularity. 2009 Χαϊδελβέργη, διδακτορική διατριβή για τον εξελικτικό ρόλο των μικρών RNA (μη κωδικοποιούντων μορίων στα γονιδιώματα) στο European Molecular Biology Laboratory. 2015 Στο Σαν Φρανσίσκο δημιουργεί τη start-up Miroculus για προσβάσιμη διάγνωση του καρκίνου και άλλων ασθενειών με την αξιοποίηση τεχνολογιών όπως η πρωτοποριακή συσκευή Miriam, την οποία με την ομάδα της κατασκεύασε (απαιτεί μόνο τεστ αίματος). http://www.kathimerini.gr/847058/article/proswpa/synentey3eis/faih-xristodoyloy-prwtoporos-moriakh-viologos-sth-silikon-valei

Εντοπίσθηκαν άγνωστες αέριες μάζες σε... παράξενους σχηματισμούς. Μια ακόμη εντυπωσιακή ανακάλυψη για την δομή και τα συστατικά του γαλαξία μας έκαναν ερευνητές του Κοινοπολιτειακού Οργανισμού Επιστημονικής και Βιομηχανικής Έρευνας (CSIRO). Εντόπισαν άγνωστες μέχρι σήμερα τεράστιες μάζες αερίων που κινούνται ελεύθερα στο διαστρικό κενό. Οι μάζες αυτές φαίνεται ότι παίζουν σημαντικό ρόλο σε κοσμικές διεργασίες και ειδικότερα στην παραγωγή νέων άστρων. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι μάζες αυτές αν και κινούνται στις πιο σκοτεινές περιοχές του Διαστήματος και για αυτό δεν είναι ορατές φαίνεται ότι έχουν διάφορα σχήματα που σύμφωνα με τους ερευνητές άλλες φορές μοιάζουν με... λαζάνια, άλλες με νουντλς και άλλες με φουντούκια! «Τα αέρια αυτά μπορούν να αλλάξουν δραστικά τα όσα γνωρίζουμε για τα διαστρικά αέρια που αποτελούν στην ουσία τα αποθέματα των υλικών ανακύκλωσης των άστρων του γαλαξία μας. Πρόκειται για ύλη από παλαιά άστρα που θα χρησιμοποιηθεί στον σχηματισμό νέων άστρων» αναφέρει ο Κιθ Μπάνιστερ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που έκανε την ανακάλυψη αναπτύσσοντας μια νέα επαναστατική τεχνική παρατήρησης. Οι αστρονόμοι είχαν εντοπίσει ίχνη αυτών των μυστηριωδών αερίων πριν από 30 έτη και κατέληξαν τότε στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για ύλη που παράγεται στην λεγόμενη «αόρατη ατμόσφαιρα» του γαλαξία μας, ένα λεπτό στρώμα αέρα ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων που γεμίζει τον χώρο ανάμεσα στα άστρα. «Μπορεί αυτό που βλέπουμε και έχει αυτά τα παράξενα σχήματα να είναι απλά η άκρη ή κάποια από τις πλευρές αυτής της αέριας δομής. Οι επόμενες παρατηρήσεις θα μας επιτρέψουν να μάθουμε περισσότερα για τη γεωμετρία της» δηλώνει ο Κόρμακ Ρέινολντς, μέλος της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει την ανακάλυψη της στην επιθεώρηση «Science». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=771633

Οι εξωγήινοι αμμόλοφοι. Ενα από τα αινίγματα του κομήτη 67P που εξερευνά το διαστημικό σκάφος Rosetta φαίνεται ότι λύνεται από τους ειδικούς. Οι παρατηρήσεις αποκάλυψαν στην επιφάνεια του κομήτη την παρουσία αμμόλοφων ο σχηματισμός των οποίων δεν μπορούσε να εξηγηθεί, αφού στον κομήτη δεν φυσούν άνεμοι που θα μπορούσαν να είναι υπεύθυνοι για τη δημιουργία τους. Κάποιοι επιστήμονες υποστήριξαν ότι κατά την κίνηση του κομήτη παράγονται κάποιες ριπές ανέμου οι οποίες είναι αυτές που δημιουργούν τους αμμόλοφους. Τα μέλη της αποστολής Rosetta τελικά φαίνεται ότι βρήκαν την απάντηση στο μυστήριο. Υποστηρίζουν ότι οι αμμόλοφοι σχηματίζονται από τους μεγάλους «σβόλους» ύλης που υπάρχουν στον κομήτη και οι οποίοι μετακινούνται μόνοι τους αναταράσσοντας την επιφάνειά του. Ο κομήτης 67P φαίνεται να αποτελείται από σχεδόν ισομεγέθεις «σβόλους», οι οποίοι πιθανώς αποτελούν τους αρχικούς δομικούς λίθους του ηλιακού μας συστήματος. Αν αυτό επιβεβαιωθεί, θα πρόκειται για σημαντική ανακάλυψη, κατά τους επιστήμονες. Η αρχική σκόνη και τα αέρια πιθανώς δημιούργησαν τα πρώτα «βότσαλα», και αυτά, με τη σειρά τους, τους μεγαλύτερους «σβόλους» διαμέτρου περίπου τριών μέτρων ο καθένας. Από τη συγκόλλησή τους τελικά δημιουργήθηκε ο πυρήνας του κομήτη. O πυρήνας αυτός είναι πολύ πιο «αφράτος» και πορώδης από ό,τι προβλεπόταν (κατά 70% ως 80% το εσωτερικό του πιστεύεται ότι είναι κενός χώρος). Υπάρχει μια περίπτωση να πρόκειται για δύο μικρότερους κομήτες που κάποια στιγμή συνενώθηκαν. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=771729

Οι εξωγήινοι αμμόλοφοι. Το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά από το 2004 το σύστημα του Κρόνου εντόπισε και φωτογράφισε στον πιο ενδιαφέροντα γεωλογικά δορυφόρο του, τον Τιτάνα, κάποιες περιοχές που μοιάζουν με τις ερήμους στη Γη. Υπάρχουν μάλιστα σε αυτές κάποιοι σχηματισμοί που μοιάζουν με τους αμμόλοφους των ερήμων. Σύμφωνα με τους επιστήμονες που μελετούν τον Τιτάνα οι περιοχές που μοιάζουν με τις ερήμους της Γης καλύπτουν έκταση ανάλογη με εκείνη των ΗΠΑ. Οπως αναφέρουν, οι σχηματισμοί δεν αποτελούνται φυσικά από άμμο αλλά από παγωμένους υδρογονάνθρακες. Το ύψος τους είναι περίπου 100 μέτρα και η διάμετρός τους κοντά στα δύο χιλιόμετρα. Η μελέτη αυτών των σχηματισμών θα φωτίσει τις μυστηριώδεις καιρικές συνθήκες του δορυφόρου και θα προσφέρει νέα στοιχεία για την κλιματική και γεωλογική του ιστορία. Η μελέτη του Τιτάνα και η ανακάλυψη όσο το δυνατόν περισσότερων στοιχείων για αυτόν θεωρείται εξαιρετικά σημαντική επειδή οι ειδικοί θεωρούν ότι ο δορυφόρος βρίσκεται σε μια κατάσταση ανάλογη με εκείνη της Γης στη βρεφική της ηλικία. Μέσω αυτής θα μπορέσουμε να μάθουμε πολλά για το παρελθόν του πλανήτη μας αλλά και να προβλέψουμε το μέλλον του Τιτάνα. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=771729

Το «ξύπνημα» της δύναμης Higgs. To μποζόνιο Higgs αλληλεπιδρά με τα σωματίδια που συνιστούν την γνωστή μας ύλης, τα ηλεκτρόνια, τα πρωτόνια και νετρόνια. Τα εικονικά του κβάντα ανταλλάσσονται συνεχώς με αυτά τα σωματίδια. Με άλλα λόγια εμφανίζεται μια δύναμη – η δύναμη Higgs. Tα μποζόνια Higgs μεταφέρουν την δύναμη Higgs με τον ίδιο τρόπο που τα βαρυτόνια, τα γλοιόνια, τα φωτόνια, τα μποζόνια W και Ζ μεταφέρουν αντίστοιχα την βαρυτική, την ισχυρή, την ηλεκτρομαγνητική και την ασθενή δύναμη. Ακριβώς όπως η βαρύτητα, η δύναμη Higgs είναι πάντα ελκτική και το μέτρο της είναι ανάλογο, σε πρώτη προσέγγιση με τη μάζα του σωματιδίου. Η δύναμη Higgs δεν ανιχνεύθηκε ποτέ μέχρι σήμερα και τούτο διότι πρόκειται για μια εξαιρετικά ασθενή δύναμη. Δεδομένου ότι ο φορέας της έχει μάζα, όπως συμβαίνει και με την ασθενή πυρηνική δύναμη, η ακτίνα δράσης της είναι πολύ μικρή – η ένταση μειώνεται εκθετικά και δράση της φτάνει έως 10-18 m, περίπου το 0,1% της διαμέτρου του πρωτονίου. Επιπλέον, για την συνηθισμένη ύλη η ασθενής δύναμη είναι πιο σημαντική εξαιτίας της ελάχιστης σύζευξης του Higgs με ελαφρά κουάρκ και ηλεκτρόνια. Έτσι π.χ. για το πρωτόνιο η δύναμη Higgs είναι χιλιάδες φορές ασθενέστερη από την ασθενή πυρηνική δύναμη, και για το ηλεκτρόνιο εκατοντάδες χιλιάδες φορές ασθενέστερη. Τέλος, δεν υπάρχουν γνωστά σωματίδια που αλληλεπιδρούν μόνο μέσω της δύναμης Higgs και της βαρύτητας (σε κάποια μοντέλα σκοτεινής ύλης υπάρχουν σωματίδια με αυτή την ιδιότητα), οπότε στην πράξη η δύναμη Higgs είναι πάντα μια ελάχιστη διόρθωση στις γνωστές μας δυνάμεις που διαμορφώνουν την δομή των ατόμων και των πυρήνων. Παρόλα αυτά σε μια πρόσφατη εργασία [«Probing the Atomic Higgs Force» , Delaunay et al] http://arxiv.org/pdf/1601.05087v1.pdf υποστηρίζεται ότι η κατάσταση δεν είναι και τόσο απελπιστική, και ότι η τρέχουσα πειραματική ευαισθησία είναι ικανή να αρχίσει το ψάξιμο της δύναμης Higgs. Οι συγγραφείς προτείνουν να γίνει αυτό διαμέσου της ατομικής φασματοσκοπίας. Οι μετρήσεις συχνότητας των ατομικών μεταβάσεων έχουν φτάσει στην εκπληκτική ακρίβεια της τάξης του 10-18. Η δύναμη Higgs δημιουργεί ένα δυναμικό τύπου Yukawa μεταξύ του πυρήνα και των ηλεκτρονίων που οδηγεί σε μια μετατόπιση των ενεργειακών σταθμών του ατόμου. Η μετατόπιση είναι ελάχιστη, και κυρίως είναι πάντα μικρότερη σε σχέση με την ανάλογη μετατόπιση που οφείλεται στην ασθενή δύναμη. Αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, γιατί οι υπολογισμοί των κυρίαρχων συνεισφορών μπορεί να μην είναι αρκετά ακριβείς για να εξαχθεί η δευτερεύουσα συνεισφορά Higgs. Ευτυχώς όμως υπάρχουν οι τρόποι να μειωθούν οι αβεβαιότητες. Ένας τρόπος είναι να μετρηθεί η μετατόπιση των συχνοτήτων μετάβασης για διάφορα ζεύγη ισοτόπων. Η θεωρία λέει ότι οι βασικές ατομικές αλληλεπιδράσεις πρέπει να οδηγούν σε μια παγκόσμια γραμμική σχέση (την επονομαζόμενη σχέση του Κing) μεταξύ των ισοτοπικών μετατοπίσεων για διαφορετικές μεταβάσεις. Η δύναμη Higgs και οι ασθενείς αλληλεπιδράσεις θα οδηγήσουν σε παραβίαση της σχέσης του Κing. Παίρνοντας υπόψιν τις αβεβαιότητες που υπεισέρχονται στους υπολογισμούς των ενεργειακών ατομικών σταθμών, θα είναι πολύ δύσκολο να επιτύχει κανείς ανίχνευση της δύναμης Higgs. Μπορεί όμως να θέσει βελτιωμένους περιορισμούς και όρια στις συζεύξεις Higgs με ελαφρά φερμιόνια, σε σχέση με τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC). Σύμφωνα με τους Delaunay et al, θα μπορούσε η ένταση των αλληλεπιδράσεων Higgs-φερμιονίων να είναι πολύ ισχυρότερη από τις υπάρχουσες θεωρητικές προβλέψεις, γεγονός που θα έκανε δυνατή την ανίχνευση της δύναμης Higgs μέσω ατομικής φασματοσκοπίας. Ή αντιθέτως οι μάζες των ελαφρών φερμιονίων να μην οφείλονται στον μηχανισμό Higgs, με αποτέλεσμα πολύ μικρότερη ένταση αλληλεπιδράσεων Higgs-φερμιονίων και αδυναμία ανίχνευσης της δύναμης Higgs. Είτε ισχύει το πρώτο είτε το δεύτερο, το σίγουρο είναι πως οδηγούμαστε σε νέα φυσική διαμέσου μιας πρωτότυπης μεθόδου εντοπισμού της δύναμης Higgs, η οποία δεν έχει ανάγκη τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων. διαβάστε περισσότερα στο άρθρο του Jester με τίτλο: «Higgs force awakens« http://resonaances.blogspot.fr/2016/01/higgs-force-awakens.html http://physicsgg.me/2016/01/25/%cf%84%ce%bf-%ce%be%cf%8d%cf%80%ce%bd%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b4%cf%8d%ce%bd%ce%b1%ce%bc%ce%b7%cf%82-higgs/

Δοκιμές αιώρησης για την κάψουλα νέας γενιάς Dragon V2 της Space X Η αμερικανική ιδιωτική εταιρεία τοποθέτησης φορτίων σε τροχιά και πραγματοποίησης επανδρωμένων πτήσεων προς τον ISS με επαναχρησιμοποιούμενα πυραυλικά συστήματα, δε χάνει καθόλου χρόνο στην παράλληλη ανάπτυξη της κάψουλας Dragon V2. Αν και η εταιρεία έχει αναφέρει ότι οι αρχικές πτήσεις της κάψουλας θα καταλήγουν με αλεξίπτωτο στη θάλασσα όπως και τα αμερικανικά προγράμματα της δεκαετίας του ΄60 και ΄70 η Space X έχει ξεκινήσει την ανάπτυξη της επανδρωμένης έκδοσης της Dragon V2 η οποία θα προσγειώνεται με τη χρήση ανασχετικών πύραυλων και ο έτερος φορέας Falcon X. Η ανάπτυξη εστιάζεται στην δοκιμή σε φάση αιώρησης των κινητήρων SuperDraco της κάψουλας όπως στο σχετικό βίντεο. http://www.pronews.gr/portal/20160122/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CE%BC%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%AC%CF%88%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B1-%CE%BD%CE%AD%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%AC%CF%82-dragon-v2-%CF%84%CE%B7%CF%82-space-x Αστροναύτης φωτογραφίζει την καταιγίδα Jonas από το διάστημα- Ορατοί οι κεραυνοί! Ο Αμερικανός αστροναύτης Σκοτ Κέλι ανέβασε στο λογαριασμό του στο Twitter φωτογραφίες που μας δίνουν μια σπάνια εικόνα του καιρικού φαινομένου Jonas. Ο αστροναύτης που βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, κατάφερε να συλλάβει μια σειρά από εντυπωσιακές εικόνες της καταιγίδας Jonas που πλήττει την ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι εντυπωσιακό, το πόσο ορατοί είναι οι κεραυνοί από το διάστημα. http://www.pronews.gr/portal/20160124/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%B9%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%B3%CE%AF%CE%B4%CE%B1-jonas-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%AF-%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%AF-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C Πιγκ-πογκ με μπαλάκι νερού στο διάστημα. O αστροναύτης Scott Kelly, που στις 21 Ιανουαρίου 2016 συμπλήρωσε 300 μέρες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, μας επιδεικνύει κι άλλο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό της ζωής σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Παίζει πιγκ-πογκ με μια σχετικά μεγάλη σφαιρική σταγόνα νερού χρησιμοποιώντας ρακέτες με υδρόφοβη επιφάνεια. http://physicsgg.me/2016/01/27/%cf%80%ce%b9%ce%b3%ce%ba-%cf%80%ce%bf%ce%b3%ce%ba-%ce%bc%ce%b5-%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%ac%ce%ba%ce%b9-%ce%bd%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%8d-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc/

Ένα «τεστ ταχύτητας» για την σκοτεινή ύλη. Ένα από τα πιο συναρπαστικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης φυσικής είναι το γεγονός ότι παρότι δεν μπορεί ακόμα να δώσει απάντηση στο ερώτημα «τι ακριβώς είναι η σκοτεινή ύλη;», τουναντίον μπορεί να αποδείξει πειραματικά και θεωρητικά ότι η σκοτεινή ύλη αποτελεί το 84.5% της συνολικής ύλης του σύμπαντος και το 26.8% του συνολικού περιεχομένου του σύμπαντος (το 68,3% είναι η σκοτεινή ενέργεια). Ένας καλός υποψήφιος για σωματίδια σκοτεινής ύλης είναι τα επονομαζόμενα στείρα νετρίνα που δεν αλληλεπιδρούν τα μποζόνια W και Ζ, εφόσον έχουν μάζα της τάξης των keV και διαθέτουν τον κατάλληλο χρόνο ζωής. Σύμφωνα με θεωρίες πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου, όταν ένα τέτοιο νετρίνο διασπάται παράγει φωτόνιο με ενέργεια από 1 έως 50 keV. Οι θεωρίες αυτές απέκτησαν ενδιαφέρον πριν από 2 χρόνια περίπου, εξαιτίας της ανίχνευσης μιας μονοχρωματικής γραμμής φωτονίων ενέργειας 3,6 keV που εκπέμπονται από το κέντρο του γαλαξία μας, τον γαλαξία της Ανδρομέδας και γαλαξιακά σμήνη, τα οποία θεωρούνται ότι περιβάλλονται από μια σφαιρική «άλω» σκοτεινής ύλης. Ένα από τα θεωρητικά μοντέλα εξηγεί την γραμμή εκπομπής υποθέτοντας ότι τα σωματίδια σκοτεινής ύλης είναι «στείρα» νετρίνα μάζας 7.1 keV, τα οποία όταν διασπώνται παράγουν ένα φωτόνιο και ένα ελαφρύτερο νετρίνο. Υπάρχουν όμως κι άλλα θεωρητικά μοντέλα σκοτεινής ύλης, που δεν περιλαμβάνουν στείρα νετρίνα, αλλά επίσης προβλέπουν μια γραμμή 3.55 keV. Αυτά τα μοντέλα μπορούν να εξηγήσουν καλύτερα την χαρακτηριστική απουσία εκπομπών ακτίνων Χ στα φάσματα γαλαξιών που κυριαρχούνται από την σκοτεινή ύλη. Η προαναφερθείσα παρατήρηση των φωτονίων ενέργειας 3.55 keV μπορεί να θεωρείται ως ένδειξη ανίχνευσης σκοτεινής ύλης, όμως οι αστροφυσικοί δεν έχουν ακόμα αποκλείσει την πιθανότητα μιας πιο συνηθισμένης ερμηνείας γι αυτά τα φωτόνια. Να εκπέμπονται δηλαδή φωτόνια με την συγκεκριμένη ενέργεια από την γνωστή ύλη, μέσα από διάφορες γνωστές διαδικασίες [π.χ. η παρατηρηθείσα ροή φωτονίων στα 3.55 keV θα μπορούσε να εξηγηθεί από φωτόνια εκπομπής των στοιχείων Καλίου και Χλωρίου]. http://arxiv.org/abs/1405.7943 Σε μια νέα ανάλυση [Dark Matter Velocity Spectroscopy] ο Eric Speckhard και οι συνεργάτες του προτείνουν μια μέθοδο για την διάκριση των φασματικών γραμμών εκπομπής που οφείλονται στην σκοτεινή ύλη. http://journals.aps.org/prl/abstract/10.1103/PhysRevLett.116.031301 Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζουν ότι μια συγκεκριμένη φασματική γραμμή που παράγεται από σωματίδια σκοτεινής ύλης θα παρατηρείται σε μια λίγο διαφορετική συχνότητα σε σχέση με αυτή που παράγεται από εκπομπή συνήθους αερίου. Ο λόγος είναι ότι τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης και τα σωματίδια του αερίου έχουν διαφορετικές κατανομές ταχύτητας ως προς το σύστημα αναφοράς του ηλιακού μας συστήματος. Τα σωματίδια του αερίου περιστρέφονται με τον γαλαξιακό δίσκο και έχουν μια ευρεία κατανομή ταχυτήτων που εξαρτάται από τη θερμοκρασία και την τυρβώδη δυναμική του αερίου. Όπως φαίνεται στην παραπάνω εικόνα, αν η ανίχνευση της ακτινοβολίας που εκπέμπουν αυτά τα σωματίδια γίνεται προς την κατεύθυνση της περιστροφής του γαλαξία, θα φαίνονται σαν να απομακρύνονται , οπότε η συχνότητά τους θα μετατοπίζεται προς το ερυθρό. Όμως, όταν τα σωματίδια του αερίου παρατηρούνται προς την αντίθετη με την περιστροφή του γαλαξία κατεύθυνση, τότε η συχνότητα θα μετατοπίζεται προς το μπλε. Σε αντίθεση με το αέριο, τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης κινούμενα μέσα στην γαλαξιακή άλω αναμένεται να έχουν μια πιο ισότροπη κατανομή ταχυτήτων, περίπου σαν την κατανομή Maxwell. Σε σχέση με το σύστημα ηρεμίας του γαλαξία μας, οι ταχύτητές τους κατά μέσο όρο θα είναι μηδέν. Οι μετατοπίσεις Doppler της ακτινοβολίας από τις εκπομπές της σκοτεινής ύλης λόγω της κίνησης του Ήλιου, θα έχουν αντίθετο πρόσημο σε σύγκριση με αυτές του αερίου: μετατοπίσεις στο μπλε όταν ανιχνεύονται προς την κατεύθυνση της περιστροφής και μετατόπιση στο ερυθρό όταν ανιχνεύονται αντίθετα με αυτήν. http://arxiv.org/pdf/1507.04744v2.pdf Υποθέτοντας τυπικές γαλαξιακές ταχύτητες 200 με 300 km/s (περίπου το 0.1% της ταχύτητας του φωτός), οι ερευνητές εκτίμησαν ότι αν τα φάσματα που θα συλλεχθούν έχουν ακρίβεια 0.1% ως προς την ενέργεια των φωτονίων, τότε είναι δυνατός ο διαχωρισμός των φωτονίων που οφείλονται στη σκοτεινή ύλη από με αυτά που παράγονται από τη συνηθισμένη ύλη. Ένας παρόμοιος έλεγχος θα μπορούσε να γίνει και στις αντίστοιχες φασματικές γραμμές του γαλαξία της Ανδρομέδας. Ας σημειωθεί ότι, ο φασματογράφος μαλακών ακτίνων Χ (SXS) της αποστολής Astro-H, που θα εκτοξευθεί στις 12-2-2016, διαθέτει την ικανότητα ανίχνευσης φωτονίων με ακρίβεια 0,1%. Σύμφωνα με τους ερευνητές θα αρκούσαν μετρήσεις διάρκειας 23 ημερών για να αποκτηθούν φάσματα ικανοποιητικής στατιστικής που θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν αν η γραμμή των 3,6 KeV προέρχεται από τη σκοτεινή ύλη ή όχι… Διαβάστε περισσότερα: A Speed Test for Dark Matter https://physics.aps.org/articles/v9/7 http://physicsgg.me/2016/01/22/%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%cf%84%ce%b5%cf%83%cf%84-%cf%84%ce%b1%cf%87%cf%8d%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae/