Δροσος Γεωργιος

Ο αστροναύτης του ISS-39/40 Oleg Artemyev πήρε μέρος σε επιστημονικά πειράματα. Στο Εκπαιδευτικό Κέντρο Ερευνών και Ελέγχων Yury Gagarin εγιναν μια σειρά από πειραματικές μελέτες, προς το συμφέρον των διαπλανητικών πτήσεων και την εξερεύνηση των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος με τον κοσμοναύτη Όλεγκ Artemyev, ο οποίος επέστρεψε στη Γη στις 11 Σεπτεμβρίου μετά από μια μακράς διάρκειας διαστημική πτήση στο ΔΔΣ. Στις 12 Σεπτεμβρίου τη δεύτερη ημέρα μετά την άφιξή του στο Star City ο Oleg Artemyev εργαστηκε σε χειροκίνητη-ελεγχόμενη κατάβαση από τροχιά προς την επιφάνεια του "άλλου κόσμου" σε μια φυγόκεντρο CF-18. Ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να εκτιμηθεί η δυνατότητα προσγείωσης με χειροκίνητη λειτουργία μετά από μια εξάμηνη διαστημική πτήση. Ο στόχος του πειράματος είναι να αξιολογήσει τη δυνατότητα των εργασιών του κοσμοναυτη για εκτός οχημάτων δραστηριότητες. Υπό αυτές τις συνθήκες ο Oleg Artemyev εργάστηκε σε τυπικές λειτουργίες που σχετίζονται με την πρόσβαση στην επιφάνεια του πλανήτη: - Στολές συστήματα ελέγχου και λοιπού εξοπλισμού κατά τη διαδικασία του κλειδώματος? - Η κίνηση των αστροναυτών στην επιφάνεια του "άλλου κόσμου"? - Ανύψωση και κατέβασμα της σκάλας? - Εφαρμογή του ελλιμενισμού τους συνδετήρες? - Εγκατάσταση και απομάκρυνση των κεραιών. Επιπλέον, για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια των πειραμάτων ο Oleg Artemyev οδήγησε ένα εικονικό μοντέλο του οχήματος (rover) και κινείται με αυτό στην "Αρειανή επιφάνεια" σε μια συγκεκριμένη τροχιά. Τα πειράματα CPC συνεχίζουν να δείχνουν τη δυνατότητα των αστροναυτών στην επιφάνεια του "άλλου κόσμου" μετά από μια πτήση από έξι μήνες σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Βίντεο. http://www.federalspace.ru/20927/

Ο Άρης δεν αποκλείεται να φιλοξενεί ζωή. Ένας βράχος που αποσπάστηκε από τον Άρη πριν από 1,3 δισεκατομμύρια χρόνια, και έπεσε στη Γη ως μετεωρίτης το 1911, περιέχει ενδείξεις ότι ο γειτονικός πλανήτης δεν αποκλείεται να φιλοξενούσε ή να φιλοξενεί και σήμερα ζωή, υποστηρίζει ελληνο-βρετανική μελέτη. Ακόμα και σήμερα, λένε οι ερευνητές, μικρόβια θα μπορούσαν να επιβιώνουν σε θερμές περιοχές του υπεδάφους όπου υπάρχει υγρό νερό. Είναι όμως μια μάλλον προκλητική υπόθεση, η οποία δύσκολα μπορεί να αποδειχθεί με τα σημερινά δεδομένα. Ο Ηλίας Χατζηθεοδωρίδης, επίκουρος καθηγητής Γεωλογίας στο ΕΜΠ, http://www.eliasch.gr/ ανακάλυψε έναν ύποπτο σχηματισμό σε θραύσμα του διάσημου μετεωρίτη του Νάκλα, ο οποίος έπεσε το 1911 κοντά στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και αποδείχθηκε αργότερα ότι προέρχεται από τον Άρη. Οι πρώτες ενδείξεις για ίχνη βιολογικής δραστηριότητας στον μετεωρίτη χρονολογούνται στο 1999, μέχρι σήμερα όμως η θεωρία της βιολογενούς προέλευσης παραμένει αναπόδεικτη. http://en.wikipedia.org/wiki/Nakhla_meteorite Η τελευταία μελέτη, η οποία έγινε εξώφυλλο τον Αύγουστο στην επιθεώρηση Astrobiology, εξετάζει μια δομή «σαν κύτταρο» που βρέθηκε μέσα σε θραύσμα του αργιλώδους μετεωρίτη. Ο σχηματισμός δεν φαίνεται να είναι απολιθωμένο κύτταρο, πρέπει όμως να περιείχε κάποτε νερό, αναφέρει ο Δρ Χατζηθεοδωρίδης και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, οι οποίοι μελέτησαν το θραύσμα με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης. Το συμπέρασμα είναι ότι η μικροσκοπική κοιλότητα στον μετεωρίτη περιείχε κάποτε νερό σε υψηλή θερμοκρασία. Σήμερα, νερό πιστεύεται ότι υπάρχει στον Άρη μόνο στη μορφή πάγου στο υπέδαφος και τους πόλους του πλανήτη. Η ερευνητική ομάδα διατυπώνει την υπόθεση ότι το νερό της κοιλότητας θερμάνθηκε ως αποτέλεσμα πρόσκρουσης αστεροειδή. Τα ευρήματα «έρχονται να προστεθούν στις προηγούμενες ενδείξεις ότι μεγάλοι αστεροειδείς χτύπησαν τον Άρη στο παρελθόν και δημιούργησαν μακρόβια υδροθερμικά πεδία που θα μπορούσαν να συντηρήσουν ζωή» αναφέρει ανακοίνωση του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ τη Δευτέρα. http://www.manchester.ac.uk/discover/news/article/?id=12797 Όπως ανέφερε ο Ίαν Λάιον του πανεπιστημίου, μέλος της ερευνητικής ομάδας, «η ζωή όπως την γνωρίζουμε, για παράδειγμα στη μορφή βακτηρίων, θα μπορούσε να υπάρχει στον Άρη, αν και δεν την έχουμε βρει ακόμα». Στην φωτογραφία του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου που δείχνει το ελλειπτικό βιόμορφο εύρημα. Αυτή η ύποπτη κοιλότητα στο μετεωρίτη πρέπει να περιείχε κάποτε υγρό νερό, λένε οι ερευνητές. http://physicsgg.me/2014/09/16/%ce%bf-%ce%ac%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%af%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%bd%ce%b1-%cf%86%ce%b9%ce%bb%ce%bf%ce%be%ce%b5%ce%bd%ce%b5%ce%af-%ce%b6%cf%89/ Ο βασιλιάς των φαραγγιών. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε πριν από λίγο καιρό στη δημοσιότητα τις πρώτες υψηλής ανάλυσης και έγχρωμες εικόνες του Valles Marineris, του μεγαλύτερου φαραγγιού του Αρη που πιθανότατα είναι το μεγαλύτερο φαράγγι του ηλιακού μας συστήματος. Οι νέες παρατηρήσεις του Valles Marineris δείχνουν ότι είναι πολύ βαθύτερο από όσο πιστεύαμε. Με βάση προηγούμενες παρατηρήσεις οι ειδικοί είχαν υπολογίσει αρχικά ότι το Valles Marineris έχει μήκος 3.000 χλμ., πλάτος 200 χλμ. και βάθος 7 χλμ. Λίγο αργότερα οι μετρήσεις αναθεωρήθηκαν και οι ειδικοί έκαναν λόγο για μήκος 4.000 χλμ. και βάθος 8 χλμ. Οι νέες παρατηρήσεις που έκανε ο δορυφόρος Mars Express της ESA δείχνουν ότι το μήκος και πλάτος του φαραγγιού είναι αυτά που έχουν υπολογιστεί μέχρι τώρα αλλά το βάθος του είναι ακόμη μεγαλύτερο αφού σε κάποια σημεία του φτάνει τα 10 χλμ.! Συγκριτικά, το Γκραν Κάνιον στην Αριζόνα έχει μήκος 446 χλμ., 29 χλμ. πλάτος, και το μέγιστο βάθος του φτάνει τα 1.800 μέτρα. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=631738

O ήχος ενός ατόμου. Επιστήμονες του Πολυτεχνείου Chalmers χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά ηχητικά κύματα για την επικοινωνία με τεχνητά άτομα. Με τη μέθοδό τους κατάφεραν να αναπαράγουν κβαντικά φαινόμενα στα οποία ο ήχος αντικατέστησε το φως, το συνήθη δηλαδή ύποπτο στα φαινόμενα του μικρόκοσμου. «Ανοίξαμε μία νέα πόρτα που οδηγεί στον κβαντικό κόσμο, μιλώντας στα άτομα και ακούγοντάς τα», εξηγεί ο Περ Ντέλσινγκ ο οποίος ηγήθηκε της ομάδας των πειραματικών και θεωρητικών φυσικών που δημοσιεύει τα αποτελέσματά της στο επιστημονικό περιοδικό Science. «Στο μέλλον σκοπεύουμε να εκμεταλλευτούμε τους νόμους της κβαντομηχανικής και να δημιουργήσουμε ισχυρότερους υπολογιστές. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε κατασκευάζοντας κβαντικά ηλεκτρικά κυκλώματα τα οποία για την ώρα μελετάμε και μαθαίνουμε να ελέγχουμε», συνέχισε ο Ντέλσινγκ. Ένα τεχνητό άτομο όπως αυτό που χρησιμοποίησαν οι ερευνητές είναι ένα παράδειγμα ενός ηλεκτρικού κυκλώματος, το οποίο μπορεί να φορτιστεί με ενέργεια και στη συνέχεια να την εκπέμψει με τη μορφή σωματιδίων. Συνήθως τα σωματίδια αυτά είναι φωτόνια, όμως στην προκειμένη περίπτωση το άτομο ήταν σχεδιασμένο ώστε να απορροφά και να εκπέμπει ενέργεια στη μορφή ηχητικών κυμάτων. Σύμφωνα με τη θεωρία, ο ήχος από το άτομο χωρίζεται κι εκείνος σε κβαντικά σωματίδια, το καθένα από τα οποία αντιπροσωπεύει τον ασθενέστερο ήχο που μπορεί να ανιχνευθεί. Από τη στιγμή που ο ήχος ταξιδεύει με ταχύτητα πολύ μικρότερη από αυτή του φωτός, οι επιστήμονες έχουν όλο το χρόνο ώστε να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο του συστήματος που μελετούν, κάτι που ανοίγει νέες δυνατότητες στη μελέτη αυτών των διατάξεων. H 100.000 φορές χαμηλότερη ταχύτητα του ήχου σε σχέση με το φως, υπονοεί επίσης και ένα μικρότερο μήκος κύματος, κάτι που σημαίνει πως τα άτομα με τα οποία αλληλεπιδρούν τα ηχητικά κύματα μπορούν να είναι επίσης μεγαλύτερα, δίνοντας περισσότερες επιλογές στους επιστήμονες που θέλουν να επιτύχουν απόλυτο έλεγχο της συμπεριφοράς των συστημάτων αυτών. Στο συγκεκριμένο πείραμα χρησιμοποιήθηκαν ήχοι με συχνότητα 4.8 GHz, κοντά δηλαδή στη συχνότητα των μικροκυμάτων, ή αλλιώς 20 οκτάβες πιο υψηλές συχνότητες από την πιο ψηλή νότα που μπορεί να παραγάγει ένα πιάνο. Σε μία τέτοια συχνότητα, το μέγεθος του ατόμου που ήλεγξαν οι ερευνητές ήταν της τάξης των 0.01 χιλιοστών του μέτρου, πολύ μεγαλύτερο δηλαδή σε σχέση με τα συνήθη άτομα. Στην εικόνα μικροσκοπίου: Το τεχνητό άτομο, γκρι-μπλε πάνω δεξιά, μπορεί να εκπέμπει και να απορροφά τον ήχο που κινείται κατά μήκος της επιφάνειας ενός μικροτσίπ. Η γκρι-μπλε δομή κάτω αριστερά είναι ο συνδυασμός ηχείο / μικρόφωνο που χρησιμοποιείται για την ακουστική επικοινωνία με το άτομο. Από τη στιγμή που ο ήχος ταξιδεύει με ταχύτητα πολύ μικρότερη από αυτή του φωτός, οι επιστήμονες έχουν όλο το χρόνο ώστε να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο του συστήματος που μελετούν. http://physicsgg.me/2014/09/15/o-%ce%ae%cf%87%ce%bf%cf%82-%ce%b5%ce%bd%cf%8c%cf%82-%ce%b1%cf%84%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%85/

Σεληνιακό πανόραμα από το κινεζικό ρόβερ Yutu. Η Κίνα στις 14 Δεκεμβρίου 2013 έγινε η τρίτη χώρα που έστειλε με επιτυχία διαστημικό σκάφος στη Σελήνη (μετά τις ΗΠΑ και την πρώην Σοβιετική Ένωση). Δυστυχώς όμως μια βλάβη χάλασε τα αρχικά σχέδια της αποστολής. Αλλά το Yutu παραμένει ακόμα ζωντανό στέλνοντας σήματα στη Γη, σύμφωνα με τον λογαριασμό στο Twitter της UHF Satcom http://www.uhf-satcom.com/ To βίντεο που ακολουθεί δείχνει τα ίχνη του ρόβερ Yutu και το διαστημικό σκάφος Chang’e-3 που μετέφερε στη Σελήνη το εξάτροχου ρόβερ: http://physicsgg.me/2014/09/13/%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%b1%ce%ba%cf%8c-%cf%80%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b5%ce%b6%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%81%cf%8c/ 55 χρόνια από την έναρξη λειτουργίας του πρώτου σταθμού στον κόσμο που έχει φτάσει στην επιφάνεια της Σελήνης. Στις 12 Σεπ. 1959 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ εκτοξεύτηκε το "Vostok-L" με τον αυτόματο διαπλανητικό σταθμό (AWS) "Luna 2". Στις 14 Σεπτεμβρίου το "Luna 2" έγινε ο πρώτος σταθμός στον κόσμο που έχει φτάσει στην επιφάνεια του φεγγαριού. Το"Luna 2" ήταν ένα αεροστεγές δοχείο σε σχήμα μπάλας, η οποία στεγαζε οργανα επιστημονικής μέτρησης και ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Στο επιστημονικό εξοπλισμό περιλαμβάνονται μέσα για την καταχώριση της πυρηνικής ακτινοβολίας και των στοιχειωδών σωματιδίων (μετρητές σπινθηρισμών), μετρητές Geiger, μαγνητόμετρα, ανιχνευτές μικρομετεωρίτες. Για τη μετάδοση πληροφοριών στη Γη το AMC είχε τρεις ραδιοπομπους που λειτουργούν σε διαφορετικές συχνότητες. Ο σταθμός παραδωσε στην επιφάνεια της σελήνης δύο μέταλλικες κούφιες σφαίρες που αποτελείται απο μια μπάλα ποδοσφαίρου από πεντάγωνα-σημαίες με το εθνόσημο της Σοβιετικής Ένωσης και την επιγραφή "ΕΣΣΔ" από τη μία πλευρά και «την ΕΣΣΔ. Σεπτέμβριο 1959 "στην άλλη. Σημαντικές επιστημονικό επίτευγμα ήταν η ανακάλυψη της σεληνιακής αποστολής του ηλιακού ανέμου και άμεση μέτρηση του. Η ανάλυση των πληροφοριών που λαμβάνονται έδειξαν ότι το φεγγάρι δεν έχει σχεδόν κανενα εγγενή μαγνητικό πεδίο και ζώνη ακτινοβολίας. http://www.federalspace.ru/20914/

Evariste Galois: ένας επαναστάτης μαθηματικός. «Την άνοιξη του 1832 το Παρίσι έβραζε, έτοιμο για μια επαναστατική έκρηξη, παρόλο που τρεις μήνες αδιάκοπης επιδημίας χολέρας είχαν αμβλύνει τα πνεύματα και σκεπάσει με μελαγχολική ηρεμία τα αναστατωμένα συναισθήματα του λαού. Η μεγάλη πολιτεία έμοιαζε με γεμάτο κανόνι που δεν ήθελε παρά μια σπίθα για να πυροδοτηθεί». Πρόκειται για ένα απόσπασμα από τους «Άθλιους» του Βίκτωρα Ουγκώ, αυτόπτη μάρτυρα των συνταρακτικών γεγονότων που ακολούθησαν. Στις αρχές του Ιουνίου ξέσπασε μια μεγάλη εξέγερση στο Παρίσι. Ελάχιστοι πρόσεξαν μια σύντομη είδηση που εμφανίστηκε στις παρισινές εφημερίδες εκείνες τις ταραγμένες ημέρες. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, το πρωί της 30ης Μαΐου ο Evariste Galois, ένας νέος 20 ετών, διάσημος για τους πολιτικές του ομιλίες και απόφοιτος του Βασιλικού Κολεγίου Louis-le-Grand, σκοτώθηκε σε μονομαχία. Θάφτηκε το Σάββατο, στις 2 Ιουνίου, στο κοιμητήριο του Μονπαρνάς. Σήμερα, δεν υπάρχει καμία ένδειξη για την τοποθεσία του τάφου του. Πεθαίνοντας άφησε ένα ανολοκλήρωτο μαθηματικό χειρόγραφο 60 σελίδων, που κατέληξε στα χέρια του φίλου του Auguste Chevalier, ο οποίος δεν έβρισκε κανέναν να το δημοσιεύσει. Έπρεπε να φτάσει το 1846 για να τυπωθεί το χειρόγραφο. Η θεωρία που αναπτυσσόταν στο άρθρο άσκησε βαθιά επίδραση όχι μόνο στα μαθηματικά αλλά και σε όλες τις φυσικές επιστήμες… ένθετο. http://physicsgg.me/2014/09/15/evariste-galois-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%ac%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82/

Τα πληρώματα TPK "Soyuz TMA-14M» ξεκίνησαν το τελικό στάδιο της προετοιμασίας. Τα κύρια και εφεδρικά πληρώματα του ISS-41/42 ξεκίνησαν το τελικό στάδιο της προετοιμασίας τους. Alexander Samokutyayev (Roscosmos, Ρωσία), Έλενα Serova (Roscosmos, Ρωσία) και Barry Παρίς (NASA, USA), Gennady Padalka (Roscosmos, Ρωσία), Mikhail Kornienko (Roscosmos, Ρωσία) και Scott Kelly (NASA, USA) εκαναν εκπαίδευση με ένα αποστασιόμετρο λέιζερ και ένα δορυφορικό τηλέφωνο, είδαν την τεκμηρίωση του σκάφους και τη σύνθεση της παραγωγής αγαθών και, επίσης, έκαναν προβα τοποθέτησης στα κοστούμια "Sokol KV-". http://www.energia.ru/ru/iss/iss41/photo_09-13.html Η εικόνα της Ελλάδας με τον φακό στο Διάστημα. «Γεια σας. Με λένε Κώστα, είμαι από την Ελλάδα και θέλω να βγάλω φωτογραφίες από το Διάστημα». Κάπως έτσι έμοιαζε το πρώτο μήνυμα που έστειλε ο Κώστας Ταματέας πριν από περίπου πέντε χρόνια στην πλατφόρμα του IRC, απευθυνόμενος στη διαδικτυακή κοινότητα ερασιτεχνών φωτογράφων της στρατόσφαιρας. Από τότε ο νεαρός προγραμματιστής από τη Θεσσαλονίκη πέρασε μερόνυχτα εξαντλητικής έρευνας και δοκιμών, ώσπου το 2012 έστειλε την πρώτη του φωτογραφική κάψουλα στη στρατόσφαιρα και τώρα ετοιμάζεται να φέρει για τρίτη φορά μαγευτικές εικόνες και βίντεο της Ελλάδας από το Διάστημα. «Η αποστολή είναι μια προσωπική ικανοποίηση. Ηθελα να φτιάξω κάτι με τα χέρια μου για να πάω όσο πιο κοντά γίνεται στο Διάστημα που τόσο θαυμάζω» λέει, καθώς με καλωσορίζει στο άτυπο εργαστήριό του, στο πατρικό του. Σ’ έναν χώρο περίπου 10 τ.μ., ο 29χρονος λάτρης του Διαστήματος έμαθε να σχεδιάζει κυκλώματα, να κατασκευάζει τα δικά του συστήματα τηλεμετρίας και να φωτογραφίζει τον Ολυμπο, τη Χαλκιδική, τη Θεσσαλία, την Εύβοια και τον Βόλο από τη στρατόσφαιρα. Πάνω στο γραφείο του βρίσκεται η νέα κάψουλα, ένα μικρό τετράγωνο κουτί από φελιζόλ, περασμένο με κόκκινη μονωτική ταινία, όπου διακρίνονται τρεις κεραίες συχνοτήτων (UHF, VHF, GSM), ένα μικρό θερμόμετρο και τέσσερις κάμερες. Το εσωτερικό του είναι γεμάτο με πλακέτες, σένσορες, μικροελεγκτές, τσιπάκια και ένα σωρό εξαρτήματα που θα διασφαλίσουν τη σωστή λειτουργία της συσκευής όταν βρεθεί στα 35 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γης και στους -40 βαθμούς Κελσίου. «Η κάψουλα ανεβαίνει περίπου τέσσερις φορές πιο ψηλά από το ύψος που πετάει ένα υπερατλαντικό αεροπλάνο και έξι φορές από το αεροπλάνο που κάνει το δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη», τονίζει. Στη νέα αποστολή που ετοιμάζει ο κ. Ταματέας θα προσπαθήσει να μεταδώσει ζωντανή εικόνα από το Διάστημα όσο η κάψουλα ανεβαίνει στη στρατόσφαιρα. «Αν πετύχει, θα είναι κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και θα το έχω σε live streaming. Θα έχει καθυστέρηση περίπου μισού λεπτού γιατί τα εξαρτήματα που έχω είναι φτηνά. Το οικονομικό είναι πάντα πρόβλημα», σημειώνει. Οταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέψουν, η μικρή κόκκινη κάψουλα θα προσαρμοστεί σε ένα μετεωρολογικό μπαλόνι και θα αρχίσει το ταξίδι της προς το Διάστημα με ταχύτητα 5 μέτρων ανά δευτερόλεπτο. Μετά από περίπου μία ώρα θα ανέβει, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του κ. Ταματέα, λίγο ψηλότερα από τα 35.000 μέτρα από την επιφάνεια της Γης. Εκεί το μπαλόνι θα σκάσει λόγω διαφοράς πίεσης και θα αρχίσει η κάθοδος με τη βοήθεια ενός μικρού αλεξίπτωτου. Μόλις φτάσει στο έδαφος, η κάψουλα θα στείλει μήνυμα στο κινητό του με τις ακριβείς συντεταγμένες της. Το «κόλλημα» του Κώστα Ταματέα με το Διάστημα ξεκίνησε στην παιδική του ηλικία στις αρχές του ’90 με τις sci-fi ταινίες και τα ντοκιμαντέρ της εποχής. Η πρώτη «διαστημική» ταινία που είδε ήταν μια βιντεοκασέτα με το Alien του Ρίντλεϊ Σκοτ και αντί να γουρλώνει τα μάτια στη θέα των τερατόμορφων εξωγήινων, είχε εντυπωσιαστεί από την ιδέα και μόνο του διαστημικού ταξιδιού. Αργότερα, μέσα από ταινίες και ντοκιμαντέρ, το ενδιαφέρον του για το Διάστημα ολοένα και μεγάλωνε. Οι καθηγητέ«Εβλεπα πολύ συχνά την εκπομπή “Το Σύμπαν που Αγάπησα”. Οι καθηγητές που παρουσίαζαν το ντοκιμαντέρ, Μάνος Δανέζης και Στράτος Θεοδοσίου, εξηγούσαν πολύπλοκες έννοιες τόσο απλά κι ένιωθα ότι μιλάνε σ’ εμένα», τονίζει. Τελειώνοντας το ΤΕΙ Πληροφορικής στη Θεσσαλονίκη περνούσε τη μέρα του σερφάροντας στο Διαδίκτυο. Τυχαία έπεσε πάνω σε μια φωτογραφία από τη στρατόσφαιρα και διαβάζοντας το σχετικό άρθρο ανακάλυψε μια μικρή κοινότητα ανθρώπων απ’ όλο τον κόσμο που έστελναν φωτογραφικές κάψουλες στο Διάστημα. «Οταν είδα ότι αυτά τα έφτιαχναν ερασιτέχνες πήρα την απόφασή μου. Φυσικά και δεν με πίστευε κανείς όταν τους έλεγα τι θα κάνω», λέει. Δεκάδες αρχεία pdf κατέβηκαν στον υπολογιστή του με οδηγίες, φωτογραφίες και τεχνογνωσία για την κατασκευή της κάψουλας. Ενας 20χρονος Βέλγος του έμαθε, μέσω Διαδικτύου, πώς να σχεδιάζει κυκλώματα και τώρα έχει αποκτήσει γνώσεις ηλεκτρονικού. Στέλνει τα σχέδιά του στην Κίνα για να πάρει τις πλακέτες κι έπειτα συναρμολογεί τα εξαρτήματα που παραγγέλνει από διάφορες χώρες της Ευρώπης. «Στις πρώτες δοκιμές είχα κάψει δύο GSM modules, δηλαδή δύο τσιπάκια από κινητό τηλέφωνο, που μου κόστισαν 200 ευρώ και μόνο που δεν έκλαιγα. Τα λεφτά ήταν από χαρτζιλίκι και δεν ήξερα πότε θα μπορέσω να τα ξαναμαζέψω», λέει. Το όνομα του SlaRos project, προέρχεται από τα ονόματα των ηρώων του. «Θαυμάζω πολύ τον Νίκολας Τέσλα για τις εφευρέσεις του και τον μυθικό Ικαρο για την τόλμη του. Οπως στον Ικαρο έτσι και στη δική μου συσκευή το σύστημα πτήσης κάποια στιγμή μας προδίδει και πέφτουμε στη Γη. Τουλάχιστον εγώ κρατάω τις φωτογραφίες», τονίζει. Οσο βλέπουμε τις εντυπωσιακές φωτογραφίες του από διάφορα μέρη της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας ο Κώστας Ταματέας εξηγεί τις πρακτικές εφαρμογές που μπορεί να έχει η κάψουλα του SlaRos. «Το SlaRos μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τα ελληνικά πανεπιστήμια, οργανισμούς και εταιρείες για επιστημονικές μετρήσεις στην τροπόσφαιρα και τη στρατόσφαιρα. Μπορεί π.χ. να μετρηθούν μετεωρολογικά δεδομένα ή ακόμη και τα επίπεδα ακτινοβολίας του ήλιου ή ραδιενέργειας πάνω από συγκεκριμένες περιοχές», σημειώνει. Ο ίδιος πάντως φαίνεται διατεθειμένος να συνεχίσει τις αποστολές του στη στρατόσφαιρα και από άλλες περιοχές της Ελλάδας τις οποίες θα επισκεφτεί με αυτοκίνητο διότι, όπως μας αποκάλυψε, τον φοβίζει το... αεροπλάνο. http://www.kathimerini.gr/783410/article/epikairothta/ellada/h-eikona-ths-elladas-me-ton-fako-sto-diasthma

Σε νέα φάση η αναζήτηση βαρυτικών κυμάτων. Σε νέα επίπεδα ακρίβειας και ευαισθησίας θα λειτουργεί σύντομα το αμερικανικό LIGO, ένα από τα μεγαλύτερα πειράματα για την ανίχνευση των λεγόμενων βαρυτικών κυμάτων, ρυτιδώσεων στο χωροχρόνο που προβλέφθηκαν από τον Αϊνστάιν αλλά παραμένουν άφαντες μέχρι σήμερα. Η αναβάθμιση των δύο ανιχνευτών LIGO -ένας στην πολιτεία της Ουάσινγκτον και ένας ακόμα στη Λουιζιάνα- αναπτερώνει τώρα τις ελπίδες των φυσικών για την ανίχνευση του θεωρητικού φαινομένου, έπειτα από μια δεκαετία άκαρπης αναζήτησης με τους αρχικούς ανιχνευτές. Όπως αναφέρει το BBC, η αναβάθμιση των ανιχνευτών ανακοινώθηκε στο Βρετανικό Φεστιβάλ Επιστήμης που πραγματοποιείται στο Μπέρμιγχαμ, και τα αναβαθμισμένα συστήματα προγραμματίζεται να λειτουργήσουν σε πλήρη ισχύ από το καλοκαίρι του 2015. Η ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων είχε προβλεφθεί το 1916 από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν ως συνέπεια της Γενικής Σχετικότητας. Ο μεγάλος φυσικός είχε υπολογίσει ότι η περιστροφή σωμάτων μεγάλης μάζας, όπως μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίων που οποία κινούνται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο, δημιουργούν κυματισμούς στο χωροχρόνο που διαδίδονται με την ταχύτητα του φωτός. Τον περασμένο Μάρτιο, διεθνής ερευνητική ομάδα προκάλεσε σάλο όταν ανακοίνωσε ότι εντόπισε ίχνη μιας ιδιαίτερης κατηγορίας βαρυτικών κυμάτων, τα οποία πρέπει να εμφανίστηκαν μια στιγμή μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Η μελέτη όμως τέθηκε υπό αμφισβήτηση, και ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων παραμένει ανεπιβεβαίωτη. Τα βαρυτικά κύματα, εφόσον υπάρχουν, ουσιαστικά τεντώνουν το χώρο σε μια διάσταση (ας πούμε κατά μήκος) και τον συμπιέζουν σε μια άλλη (ας πούμε κατά πλάτος) Αυτό είναι το φαινόμενο που προσπαθούν να καταγράψουν οι ανιχνευτές LIGO. Καθένας από τους δύο ανιχνευτές αποτελείται από δύο σωλήνες τοποθετημένους κάθετα ο ένας στον άλλο, μέσα στους οποίους υπάρχουν δέσμες λέιζερ που μετρούν το μήκος των σωλήνων με εξαιρετικά μεγάλη ακρίβεια. Τα βαρυτικά κύματα θα γίνονταν θεωρητικά αντιληπτά από μικρές μεταβολές στο μήκος των δύο σωλήνων, λόγω της παραμόρφωσης του χώρου. Οι σωλήνες έχουν μήκος 4 χιλιόμετρα, όμως η πειραματική διάταξη μπορεί να μετρά μεταβολές τουλάχιστον 1.000 φορές μικρότερες από τη διάμετρο ενός ατόμου. Η αναβάθμιση των συστημάτων με ισχυρότερα λέιζερ και νέα οπτικά επιτρέπει θεωρητικά την ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων από απόσταση περίπου 88 εκατομμυρίων ετών φωτός. Τελικός στόχος είναι η αύξηση αυτής της απόστασης στα 650 εκατομμύρια έτη φωτός -αυτό σημαίνει ότι οι ανιχνευτές θα μπορούν να σαρώνουν μια σφαίρα στο Διάστημα 1.000 φορές μεγαλύτερη από ό,τι η αρχική μορφή των συστημάτων. Στην Ευρώπη λειτουργούν στο μεταξύ οι ανιχνευτές GEO600 και Virgo, ενώ ανάλογο ερευνητικό πρόγραμμα, με την ονομασία Indigo, ανακοίνωσε πρόσφατα και η Ινδία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231347157

Gaia14aaa: το πρώτο σουπερνόβα που ανακάλυψε η Γαία. Η Γαία (Gaia), το νέο ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο που θα καταγράψει με ακρίβεια τη θέση και την ταχύτητα τουλάχιστον ενός δισεκατομμυρίου άστρων του Γαλαξία μας, εντόπισε τυχαία την πρώτη της έκρηξη υπερκαινοφανούς (σουπερνόβα) η οποία συνέβη σε ένα μακρινό γαλαξία. Η Γαία, η οποία ξεκίνησε να λαμβάνει παρατηρήσεις στις 25 Ιουλίου, σαρώνει τον ουρανό ανά τακτά χρονικά διαστήματα έτσι ώστε το καθένα από το ένα δισεκατομμύριο άστρα που έχει στο στόχαστρό της να καταγραφεί τουλάχιστον 70 φορές στα επόμενα πέντε χρόνια, με στόχο την εξακρίβωση της τροχιάς και της ταχύτητάς του εντός του Γαλαξία. Κατά τη διάρκεια δύο διαδοχικών παρατηρήσεων με διαφορά ενός μήνα, η Γαία κατέγραψε στις 30 Αυγούστου μία εντυπωσιακή αύξηση της φωτεινότητας ενός γαλαξία που βρίσκεται 500 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά μας. Η δραματική αυτή αλλαγή, όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες οφειλόταν σε μία έκρηξη υπερκαινοφανούς, έκρηξη ενός άστρου δηλαδή που έχει φθάσει στο τέλος της ζωής του και καθώς εκρήγνυται απελευθερώνει τεράστιες ποσότητες ακτινοβολίας. Το συμβάν, που πήρε το όνομα Gaia14aaa αποτελεί το πρώτο εύρημα της Γαίας που δεν εμπίπτει στο κύριο επιστημονικό της σκοπό, αν και στο μέλλον μας επιφυλάσσει πολλές παρόμοιες ανακαλύψεις. «Καθώς η Γαία κοιτάει κάθε τμήμα του ουρανού ξανά και ξανά, έχουμε μία ευκαιρία να εντοπίσουμε χιλιάδες άλλες παροδικές πηγές που μπορεί να είναι σημάδια ορισμένων από τα πιο ισχυρά φαινόμενα στο Σύμπαν, όπως αυτή η σουπερνόβα», εξηγεί ο Δρ. Σάιμον Χόντζκιν, από το ινστιτούτο αστρονομίας του Κέμπριτζ και μέλος της επιστημονικής ομάδας της Γαίας. http://physicsgg.me/2014/09/15/gaia14aaa-%cf%84%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%bf-%cf%83%ce%bf%cf%85%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%bd%cf%8c%ce%b2%ce%b1-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b5-%ce%b7/

Βρέθηκε θέση στάθμευσης για τον κυνηγό κομητών Rosetta. Έπειτα από αρκετές εβδομάδες προσεκτικής χαρτογράφησης και ανάλυσης, οι υπεύθυνοι της ευρωπαϊκής αποστολής Rosetta επέλεξαν τη Δευτέρα το καταλληλότερο σημείο προσεδάφισης στην επιφάνεια του κομήτη 67P. Θα είναι πάντως ένα δύσκολο εγχείρημα, για το οποίο θα υπάρξει μία και μοναδική ευκαιρία. Η μικρή συσκευή Philae που θα απελευθερώσει το σκάφος Rosetta στις 11 Νοεμβρίου θα επιχειρήσει την πρώτη, ιστορική προσεδάφιση στην επιφάνεια κομήτη -οι αναλύσεις των αρχέγονων πάγων από τους την οποία αποτελείται ο 67P θα μπορούσαν να προσφέρουν νέα στοιχεία για τη γέννηση του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια. To πρόβλημα είναι ότι η επιφάνεια του κομήτη είναι ανώμαλη, γεμάτη κοιλότητες και γκρεμούς, και η βαρύτητα είναι τόσο ασθενής ώστε το Philae κινδυνεύει να χαθεί στο Διάστημα, παρόλο που θα επιχειρήσει να συγκρατηθεί εκτοξεύοντας ένα καμάκι στην επιφάνεια. Το Philae θα επιχειρήσει να προσεδαφιστεί στις 11 Νοεμβρίου (Πηγή: ESA) Έπειτα από δύο ημέρες κρίσιμων συσκέψεων στην Τουλούζη της Γαλλίας, οι υπεύθυνοι της αποστολής στην ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA επέλεξαν την καταλληλότερη από τις πέντε υποψήφιες τοποθεσίες προσεδάφισης. Η περιοχή, που εμφανίζεται ως «J» στους χάρτες της ESA, είναι μια σχετικά ομαλή έκταση στον μεγαλύτερο από τους δύο λοβούς στους οποίους χωρίζεται ο κομήτης 67P/Churyumov-Gerasimenko. Μια δεύτερη περιοχή στον μικρότερο λοβό, γνωστή ως «J» επελέγη ως εναλλακτική λύση στην περίπτωση που κάτι πάει στραβά. Το Rosetta, το οποίο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον κομήτη σε απόσταση μόλις 30 χιλιομέτρων, συνεχίζει τώρα να συλλέγει εικόνες των δύο περιοχών. Δεδομένου ότι ο κομήτης και το σκάφος βρίσκονται σε απόσταση περίπου 440 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, και τα σήματα από τη Γη χρειάζονται μερικά λεπτά για να φτάσουν την αποστολή, το όλο εγχείρημα της προσεδάφισης θα πρέπει να πραγματοποιηθεί αυτόματα. Το ρομπότ Philae θα απελευθερωθεί από το Rosetta σε απόσταση περίπου 10 χιλιομέτρων από τον κομήτη και θα πλησιάσει με μικρή ταχύτητα. Οι τελικές εντολές για την προσεδάφιση θα έχουν μεταδοθεί από τους μηχανικούς της ESA αρκετές μέρες νωρίτερα. Οι υπεύθυνοι της αποστολής αναγνωρίζουν ότι η πιθανότητα αποτυχίας στην ιστορική προσπάθεια είναι μεγάλη. Ακόμα όμως κι αν το Philae δεν καταφέρει να προσεδαφιστεί, το Rosetta θα παραμείνει σε τροχιά γύρω από τον κομήτη για ακόμα έναν χρόνο, και θα τον δει να αχνίζει και να ξεδιπλώνει την κόμη του καθώς πλησιάζει στον Ήλιο. Είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες θα μπορέσουν να παρατηρήσουν από κοντά αυτή τη δυναμική διαδικασία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231347647

Η NASΑ θα φέρει δείγματα από αστεροειδή που απειλεί τη Γη. Στην πρώτη της απόπειρα να φέρει στη Γη δείγματα από έναν αστεροειδή, η NASA θα εκτοξεύσει του χρόνου την αποστολή Osiris-Rex, η οποία θα επιχειρήσει να συλλέξει δείγματα από έναν βράχο που θα μπορούσε να χτυπήσει τη Γη τον 22ο αιώνα. Το φιλόδοξο εγχείρημα θα είναι μια πρόβα για μια μελλοντική αποστολή συλλογής δειγμάτων από τον Άρη, καθώς και για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή σε αστεροειδή, η οποία προγραμματίζεται για την επόμενη δεκαετία. Το Osiris-Rex, μια αποστολή συνολικού κόστους 800 εκατομμυρίων δολαρίων, θα εκτοξευτεί το Σεπτέμβριο του 2016 με πύραυλο Atlas V. Θα χρειαστεί περίπου δύο χρόνια να φτάσει τον αστεροειδή Bennu, με μήκος γύρω στα 200 μέτρα. Η NASA εκτιμά ότι υπάρχει αρκετά μεγάλη πιθανότητα να προσκρούσει ο Bennu στη Γη σε περίπου δύο αιώνες -μέχρι τότε, όμως, η ανθρωπότητα πιθανώς θα διαθέτει την τεχνολογία για να αποτρέψει μια μεγάλη καταστροφή. Συγκριτικά, το μετέωρο του Τσελιαμπίνσκ που τραυμάτισε 1.500 ανθρώπους όταν εξερράγη πάνω από τη Ρωσία το Φεβρουάριο εκτιμάται ότι είχε διάμετρο 20 μέτρα, ενώ ο αστεροειδής που εξόντωσε τους δεινόσαυρους όταν έπεσε στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού, πριν από περίπου 65 εκατ. χρόνια, υπολογίζεται ότι είχε διάμετρο 10 χιλιομέτρων. Το Osiris-Rex, το οποίο κατασκευάζεται στο Ντένβερ από την εταιρεία Lockheed Martin, θα μπορούσε τώρα να προσφέρει νέα στοιχεία για τους εκατομμύρια αστεροειδείς που υπολογίζεται ότι υπάρχουν στο Ηλιακό Σύστημα -από τους οποίους έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα περίπου 500.000. Εκτός του ότι θα βοηθήσει την ανθρωπότητα να προστατευτεί από ενδεχόμενο χτύπημα, η μελέτη των αστεροειδών προσφέρει πολύτιμα στοιχεία για τη γέννηση και την εξέλιξη του Ηλιακού Συστήματος. Οι αστεροειδείς, ορισμένοι από τους οποίους αποτελούνται κυρίως από πετρώματα, ενώ άλλοι από σίδερο και νικέλιο, θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό των πλανητών πριν από 4,5 δισ. χρόνια. Αποτελούνται επομένως από αρχέγονα υλικά, τα οποία μάλιστα περιέχουν σημαντικά οργανικά μόρια, τα οποία δεν αποκλείεται να έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στην εμφάνιση ζωής στη Γη. Ο Bennu είναι πλούσιος σε οργανικά υλικά, λόγω όμως της σύστασής του είναι πραγματικά κατάμαυρος -μια επιπλέον δυσκολία για το σχεδιασμό καμερών κατάλληλων για τη μελέτη ενός τόσο σκοτεινού σώματος. «Μας ζήτησαν να αναπτύξουμε κάμερες για τη λήψη εικόνων από έναν αστεροειδή πιο μαύρο κι από κάρβουνο» σχολιάζει στο περιοδικό Scientific American o Πίτερ Σμιθ, κορυφαίος διαστημικός εικονολήπτης με έδρα το Τούσον. «Είναι σας να προσπαθείς να φωτογραφήσεις μια μαύρη γάτα μέσα σε καρβουναποθήκη» λέει. Αν όλα πάνε καλά, το Osiris-Rex αρχικά θα χαρτογραφήσει το σώμα και αργότερα θα ακουμπήσει την επιφάνειά του. Μια ριπή πεπιεσμένου αερίου θα εκτινάξει από την επιφάνεια σκόνη και μικρές πέτρες, οι οποίες θα κυλήσουν μέσα σε ένα κάνιστρο συλλογής. Το κάνιστρο θα απελευθερωθεί από το σκάφος και θα πέσει με αλεξίπτωτο στη Γη το 2023. Τα δείγματα του Osiris-Rex, πάντως, δεν θα είναι το πρώτο υλικό αστεροειδή που πιάνουν στα χέρια τους οι επιστήμονες. Η πρωτιά ανήκει στο ιαπωνικό Hayabusa, το οποίο, παρά τα πολλαπλά τεχνικά προβλήματα που αντιμετώπισε, έστειλε στη Γη το 2010 απειροελάχιστες ποσότητες υλικού από τον μικρό αστεροειδή Itokawa. Μάλιστα η επόμενη ιαπωνική αποστολή, το Hayabusa 2, δεν αποκλείεται να ολοκληρωθεί πριν φτάσουν στη Γη τα δείγματα του Osiris-Rex. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231347071

Εντυπωσιακές εικόνες της Γης από τον Διαστημικό Σταθμό. Βίντεο από τον αστροναύτη Alexander Gerst της αποστολής Expedition 40. http://physicsgg.me/2014/09/11/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b5%ce%bd%cf%84%cf%85%cf%80%cf%89%cf%83%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b5%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b7%cf%82-%ce%b1/ Η Μυθολογία των Αστερισμών. Σεμινάριο στον Όμιλο Φίλων Αστρονομίας, Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου. Ωρίων, Βοώτης, Δράκοντας, Κυνηγητικοί Κύνες, Παρθένος… Όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα σου μέσα στις σάρκες της νύχτας, ένας αστερισμός θα σου αφηγηθεί μια πρωτάκουστη ιστορία απ’τον ωκεανό της Ελληνικής Μυθολογίας. Από πού προήλθαν όλα αυτά; Ποιους έρωτες, πολέμους, πάθη θνητών τε και θεών αφηγούνται τα ουράνια; Σύρε την Αργώ από την Τρόπιδα και ρίξτη στη θάλασσα του διαστήματος. Η Ανδρομέδα αλυσοδεμένη στα βράχια περιμένει απελπισμένα τον Περσέα πάνω στον φτερωτό του Πήγασο. Προσοχή στους Διόσκουρους, Κάστορα και Πολυδεύκη. Ο Κηφέας κι η Κασσιόπη, σύντροφοι παντοτινοί της Καλλιστούς που ανάλγητα η Ήρα, μεταμόρφωσε σε αρκούδα… Καπετάνιος στο πρώτο μας ταξίδι ο… θαλασσοδαρμένος Δημόκριτος Τσουκάπας, σκληρός αλλά κι έμπιστος παραμυθολόγος… Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου στις 6 το απόγευμα στα γραφεία του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας. Το πλήρες πρόγραμμα των σεμιναρίων και διαλέξεων. http://www.ofa.gr/seminaria/ Όμιλος Φίλων Αστρονομίας Αλεξανδρείας 113, (περιοχή Μαρτίου) 546 46 Θεσσαλονίκη τηλ./fax: 2310 423133 http://physicsgg.me/2014/09/12/%ce%b7-%ce%bc%cf%85%ce%b8%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8e%ce%bd-%cf%83%ce%b5%ce%bc%ce%b9%ce%bd%ce%ac%cf%81%ce%b9%ce%b1/

Nέα ισχυρή ηλιακή καταιγίδα κατευθύνεται προς τη Γη. Σύμφωνα με τους αστρονόμους ο Ήλιος βρίσκεται στην κορύφωση της δραστηριότητάς του, στον ενδεκαετή κύκλο που διανύει, ο οποίος είναι ο πιο «ήρεμος» των τελευταίων 100 ετών. Ο Ήλιος έστειλε προς την Γη μία πολύ ισχυρή «καταιγίδα» φορτισμένων σωματιδίων, που σύμφωνα με τη NASA, αναμένεται σύντομα να πλήξει τη Γη. Το Solar Dynamics Observatory (SDO) της NASA, κατέγραψε μια ηλιακή έκλαμψη τύπου Χ1.6, που κορυφώθηκε την Τετάρτη στις 20:45 ώρα Ελλάδος: Η γεωμαγνητική καταιγίδα αναμένεται να χτυπήσει τη Γη μέσα στις επόμενες δυο ημέρες. Δεν μπορούμε να ξέρουμε ακόμα αν θα δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα σε δορυφόρους, συστήματα τηλεπικοινωνιών, σύστημα GPS κ.λπ. Μάλλον όμως θα δημιουργήσει εκπληκτικό σέλας στους πόλους όπως στο παρελθόν. Οι ηλιακές εκλάμψεις κατατάσσονται σε 3 κατηγορίες: τις ασθενείς ©,τις μεσαίες (Μ) και τις ισχυρές (Χ). Η σημερινή χαρακτηρίζεται ως Χ1.6, που ναι μεν είναι αρκετά ισχυρή, όχι όμως όσο η τερατώδης Χ4.9, που έγινε τον Φεβρουάριο 2014. (Ο αριθμός που ακολουθεί την κατηγορία χαρακτηρίζει την ένταση. Για παράδειγμα, μια ηλιακή έκλαμψη τύπου Χ2 έχει διπλάσια ένταση από την Χ1) http://physicsgg.me/2012/03/12/%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%86%CE%B1%CF%84/ http://physicsgg.me/2012/01/23/b%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CF%82-%CF%89%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%B1/ Βίντεο. http://physicsgg.me/2014/09/11/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%b9%cf%83%cf%87%cf%85%cf%81%ce%ae-%ce%b7%ce%bb%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b9%ce%b3%ce%af%ce%b4%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/

Η selfie του διαστημικού σκάφους Rosetta. Μια εντυπωσιακή φωτογραφία ενός τμήματος του διαστημικού σκάφους Rosetta. Βλέπουμε έναν ηλιακό συλλέκτη του σκάφους, μήκους 14 μέτρων, και στο βάθος, σε απόσταση περίπου 50 χιλιόμετρα, τον κομήτη Churyumov-Gerasimenko. Στις αρχές Νοεμβρίου, η διαστημοσυσκευή Philae που μεταφέρει η Rosetta, θα επιχειρήσει προσεδάφιση στην ανώμαλη επιφάνεια του κομήτη. Κάτι που τελικά θα είναι πολύ δυσκολότερο από ότι νόμιζαν αρχικά οι επιστήμονες. http://physicsgg.me/2014/09/11/%ce%b7-selfie-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%83%ce%ba%ce%ac%cf%86%ce%bf%cf%85%cf%82-rosetta/

Τηλεσκόπιο με "μάτια εντόμου" από την ESA θα εντοπίζει επικίνδυνους αστεροειδείς. Ο εντοπισμός αστεροειδών που απειλούν τη Γη είναι δύσκολος, εν μέρει επειδή ο ουρανός είναι τόσο μεγάλος. Ωστόσο μια απάντηση μπορεί να προέλθει από τα έντομα, δεδομένου ότι έχουν αναπτύξει από καιρό τρόπους να βλέπουν σε πολλές κατευθύνσεις ταυτόχρονα. Ως μέρος της παγκόσμιας προσπάθειας να κυνηγήσουμε επικίνδυνα ουράνια αντικείμενα, όπως αστεροειδείς και κομήτες, η ESA αναπτύσσει ένα αυτοματοποιημένο τηλεσκόπιο για νυχτερινές έρευνες του ουρανού. Αυτό το τηλεσκόπιο είναι το πρώτο ενός μελλοντικού δικτύου που θα σαρώνει πλήρως τον ουρανό και θα εντοπίζει αυτόματα πιθανά νέα κοντά-στη-Γη αντικείμενα, ή NEOs (Near Earth Objects), για την μετέπειτα παρακολούθηση και έλεγχο από τους ερευνητές. Ωστόσο ένα δίκτυο παραδοσιακών τηλεσκοπίων θα ήταν περίπλοκο και δαπανηρό, λόγω του αριθμού που απαιτείται. Ακόμη, το σύστημα πρέπει να είναι σε θέση να ανακαλύπτει αντικείμενα πολλές φορές πιο αμυδρά από ότι μπορεί να αντιληφθεί το γυμνό μάτι. Ενώ δεν υπάρχει δίκτυο που να μπορεί να εντοπίσει όλα τα δυνητικά επικίνδυνα αντικείμενα, θα πρέπει, κάτω από ευνοϊκές συνθήκες, να ανιχνεύει τα πάντα για διάμετρο περίπου 40 μέτρων σε τουλάχιστον τρεις εβδομάδες πριν από την πρόσκρουση. Η απάντηση είναι ένα νέο, ευρωπαϊκό τηλεσκόπιο με παρατσούκλι «fly-eye» (στα ελληνικά «μάτι της μύγας»), που χωρίζει την εικόνα σε 16 μικρότερες υπό εικόνες ώστε να επεκτείνει το πεδίο της όρασης, παρόμοια με την τεχνική που εκμεταλλεύεται ο σύνθετος οφθαλμός μιας μύγας. Ο σχεδιασμός είναι αρθρωτός, και επιτρέπει την μαζική και τη φθηνότερη παραγωγή και το χαμηλότερο κόστος συντήρησης. Θα χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή του πρωτοτύπου, ώστε να τοποθετηθεί από το πρόγραμμα της ESA Space Space Situational Awareness (SSA) στις αρχές του επόμενου έτους. "Αυτή η νέα τεχνολογία είναι το κλειδί για το μελλοντικό δίκτυο παρατήρησης NEO," λέει ο Gian Maria Pinna του τμήματος SSA. Αυτά τα τηλεσκόπια παρατήρησης που εκμεταλλεύονται τις ιδιότητες του σύνθετου ματιού προσφέρουν απόδοση που αντιστοιχεί σε τηλεσκόπιο διαμέτρου 1 μέτρου, και παρέχει ένα πολύ μεγάλο οπτικό πεδίο: 6.7 ° x 6.7 ° ή περίπου 45 τετραγωνικές μοίρες. 6.7 ° είναι περίπου 13 φορές η διάμετρος της Σελήνης, όπως φαίνεται από τη Γη. "Τα νέα τηλεσκόπια θα παρέχουν την απαραίτητη ανάλυση για να καθοριστούν οι τροχιές των τυχόν εντοπισμένων αντικειμένων», λέει ο Gian Maria. "Αν το πρωτότυπο επιβεβαιώνει την αναμενόμενη απόδοση, θα ανοίξει το δρόμο για την πλήρη προμήθεια και την εγκατάσταση του λειτουργικού του δικτύου των τηλεσκοπίων." Αυτό το καλοκαίρι, η ESA υπέγραψε συμβόλαιο για περίπου € 1,000,000 με μια κοινοπραξία με επικεφαλής την CGS SpA (Ιταλία), η οποία περιλαμβάνει την Creotech Instruments SA (Πολωνία), την SC EnviroScopY SRL (Ρουμανία) και την Pro Optica SA (Ρουμανία) για το λεπτομερή σχεδιασμό του προηγμένου τηλεσκοπίου. Αναμένεται ότι ο λεπτομερής σχεδιασμός θα ακολουθηθεί από αρκετές επιπλέον συμβάσεις με ευρωπαϊκές εταιρείες που αποτιμώνται έως τα € 10 εκατομμύρια για την κατασκευή και την εγκατάσταση του πρώτου πρωτοτύπου τηλεσκοπίου παρατήρησης. "Η ανάπτυξη του πρώτου οπτικού αισθητήρα ειδικού για τις δραστηριότητες αναζήτησης και ανακάλυψης NEO της ESA είναι ένα θεμελιώδες βήμα προς τη συμβολή της Ευρώπης στην προστασία του πλανήτη μας από πιθανές συγκρούσεις με επικίνδυνα αντικείμενα", σημειώνει ο Nicolas Bobrinsky, επικεφαλής του προγράμματος SSA. Σχετικά με το πρόγραμμα SSA - τομέας Near Earth Objects http://www.esa.int/Our_Activities/Operations/Space_Situational_Awareness/Near-Earth_Objects_-_NEO_Segment Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/08/Future_telescope_in_operation http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Teleskhopio_me_mhatia_enthomoy_apho_ten_ESA_tha_entophizei_epikhindynoys_asteroeidehis

Εφτασε στο όρος Σαρπ του Αρη το Curiosity. Με αργό, αλλά σταθερό «βήμα» το ρόβερ Curiosity της NASA έφτασε τελικά στον προορισμό του, το όρος Σαρπ του Άρη , στο κέντρο του κρατήρα, όπου και θα εκτελέσει το κυρίως ερευνητικό έργο του «Το Curiosity θα ξεκινήσει τώρα ένα νέο κεφάλαιο ερευνών. Μετά από μια ιστορική και πρωτοποριακή προσεδάφιση και έπειτα από τις ως τώρα επιτυχημένες επιστημονικές ανακαλύψεις, έπεται η επιστημονική συνέχεια», δήλωσε ο Τζιμ Γκρίν, διευθυντής του Τμήματος Πλανητικής Επιστήμης της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας. Το ρόβερ, που βρίσκεται πλέον στους πρόποδες του όρους, θα αρχίσει να μελετά το κάτω μέρος της πλαγιάς και μετά θα επιχειρήσει μια μικρή ανάβαση. Το Curiosity θα χρησιμοποιήσει το μικρό γεωτρύπανό του για να συλλέξει δείγματα του υπεδάφους, τα οποία στη συνέχεια θα αναλύσει με τα όργανά του. Η επιλογή της διαδρομής του οχήματος γίνεται από τους επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech), με επικεφαλής τον Τζον Γκρότζινγκερ, με τη βοήθεια εικόνων που τραβά συνεχώς από ψηλά ο δορυφόρος ΜRO, που κινείται σε τροχιά γύρω από τον «κόκκινο πλανήτη». Οι επιστήμονες χρειάστηκε πάντως να κάνουν υποχρεωτικές αλλαγές στο «δρομολόγιο», όταν αντιλήφθηκαν προ μηνών ότι τα κοφτερά βράχια του αρειανού εδάφους προκαλούσαν φθορά στους τροχούς του ρόβερ, με αποτέλεσμα να το στρέψουν πρόσφατα σε πιο μαλακό έδαφος, πιο νότια, εκεί που βρίσκεται τώρα. Το κόστους 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων Curiosity προσεδαφίστηκε στο εσωτερικό του κρατήρα Γκέιλ τον Αύγουστο του 2012. Ο βασικός στόχος του είναι να μελετήσει γενικότερα το αρειανό περιβάλλον και ειδικότερα να εντοπίσει ίχνη αρχαίας ζωής. Πάντως, μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τα πορίσματα μιας ανεξάρτητης επιστημονικής επιτροπής που έγιναν γνωστά το καλοκαίρι, δεν λείπουν τα παράπονα ότι τα μέχρι στιγμής ευρήματα της αποστολής είναι μάλλον κατώτερα των αναμενομένων. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64062903

Το πλήρωμα TPK "Soyuz TMA-12M» επέστρεψε στη Γη. Στις 11 Σεπτεμβρίου στις 6:00 ώρα Μόσχας και 23 λεπτά νότια-ανατολικά της πόλης Zheskazgan (Καζακστάν) προσγειώθηκε το επανδρωμένο όχημα (WPK) "Soyuz TMA-12M." Επέστρεψε στη Γη το πλήρωμα ISS-39/40,ο κοσμοναύτης Alexander Skvortsov (Roscosmos), ο κοσμοναύτης Όλεγκ Artemyev (Roscosmos) και ο αστροναύτης Steven Swanson (NASA). Για τον Αλέξανδρο Skvortsov ηταν η δεύτερη πτήση στην καριέρα του, και για τον Oleg Artemyev ντεμπούτο. Ο αστροναύτης, διοικητής του ISS-40 Steven Swanson έκανε την τρίτη πτήση του. Σε τροχιά συνεχίζουν ISS-40/41 ο διοικητής Maxim Σουράγιεφ (Roscosmos), οι μηχανικοί πτήσης Reid Wiseman (NASA) και Alexander Gerst (ESA). Το διαστημόπλοιο "Soyuz TMA-12M» ξεκίνησε στις 26 Μαρτίου 2014, με τη βοήθεια του πυραύλου "Soyuz-FG", που ξεκίνησε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Συνδεθηκε με την ερευνητική μονάδα "Αναζήτηση" (MRM2) στις 28 Μαρτίου. Το συνολικό διάστημα της πτήσης ISS-39/40 ήταν 169 ημέρες. Κατά τη διάρκεια της ISS-39/40 ο Alexander Skvortsov και ο Oleg Artemyev εκαναν 648 εργασιες στα 50 επιστημονικά πειράματα και δύο διαστημικούς περιπάτους συνολικά 12 ώρες 24 λεπτά. http://www.federalspace.ru/20910/

Η ΝΑΣΑ σχεδιάζει να αποικίσει τον Αρη. Μπορεί η NASA να μη σχεδιάζει να στείλει ανθρώπους στον Άρη μέχρι τη δεκαετία του 2030, όμως η επικεφαλής επιστήμονας της Υπηρεσίας δήλωσε ότι η αποίκιση του πλανήτη αποτελεί ένα βασικό μέρος της ατζέντας, όπως και η αναζήτηση για εξωγήινες μορφές ζωής. Σε συνέντευξή της στον Guardian, η επικεφαλής επιστήμονας της NASA Ellen Stofan τόνισε ότι η προσπάθεια να βρεθεί εξωγήινη ζωή επικεντρώνεται κυρίως στο δικό μας ηλιακό σύστημα, ενώ στους πιθανούς στόχους περιλαμβάνεται , ο Άρης, ο δορυφόρος του Δία, Ευρώπη και ο δορυφόρος του Κρόνου, ο Τιτάνας. Για να καταστεί δυνατή η πιο αποτελεσματική έρευνα για σημάδια ζωής, όμως, προτεραιότητα είναι να εγκατασταθούν εκεί άνθρωποι, ανέφερε η Stofan. «Προτιμούμε να μιλάμε για πρωτοπορία στον Άρη παρά απλώς για εξερεύνησή του, γιατί από τη στιγμή που θα φτάσουμε στον πλανήτη θα εγκαταστήσουμε ένα είδος μόνιμης παρουσίας», πρόσθεσε. Πρόσφατα η NASA πρότεινε να σταλεί ένα μικρό θερμοκήπιο στον πλανήτη ώστε να δοκιμαστεί η καλλιέργεια φυτών, κάτι που είναι απαραίτητο για τη δημιουργία μιας μόνιμης αποικίας στον Άρη στο μέλλον. Παρόλο που ο Άρης επί του παρόντος δεν φαίνεται να αποτελεί ένα καλό περιβάλλον για τις υπάρχουσες μορφές ζωής, η Stofan υποστηρίζει ότι είναι δυνατό αυτές να υπάρχουν μορφές ζωής κάτω από την επιφάνειά του, κάτι που μπορεί να διερευνηθεί αποτελεσματικό μόνο από ανθρώπους και όχι από ρομπότ. «Έχοντας ανθρώπους στον Άρη είναι νομίζω ο τρόπος με τον οποίο θα μπορέσουμε να αποδείξουμε με απόλυτα πειστικό τρόπο ότι η ζωή στον Άρη εξελίχθηκε». Προς το παρόν, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία σχεδιάζει να στείλει ανθρώπους στον Άρη το 2035, σχέδιο το οποίο εξαρτάται από την επιτυχή ολοκλήρωση διάφορων αποστολών, καθώς και από τη σταθερή χρηματοδότηση του εγχειρήματος στις επόμενες δύο δεκαετίες. Από οικονομική άποψη «δεν είναι ρεαλιστικό να πιστέψουμε ότι μπορούμε να επιτύχουμε το στόχο να φτάσουμε στον Άρη», δήλωσε ο Mitch Daniels, πρώην κυβερνήτης της Ιντιάνα και συμπρόεδρος της Επιτροπής για της Επανδρωμένες Διαστημικές Πτήσεις του αμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου Ερευνών. Η Stofan πάντως υποβάθμισε της ανησυχίες λέγοντας ότι η Υπηρεσία έχει «εξαιρετικά ευνοϊκούς προϋπολογισμούς τα τελευταία χρόνια». Στο μεταξύ, η μόλυνση είτε της Γης είτε του Άρη παραμένει «μια τεράστια ανησυχία». «Καταρχάς, δεν θα θέλαμε να φέρουμε κανένα παράξενο μικρόβιο από τον Άρη στη Γη το οποίο θα μπορούσε να είναι ενδεχομένως επιβλαβές για τον άνθρωπο», τόνισε η Stofan. «Στο μέλλον, όταν θα έχουμε στη διάθεσή μας δείγματα από τον Άρη, αυτά θα περάσουν από μια ενδελεχής διαδικασία καραντίνας ώστε να σιγουρευτούμε ότι δεν πρόκειται να μολύνουν τη Γη», σημείωσε. «Μετά, είναι και το θέμα της μόλυνσης του Άρη. Ψάχνουμε για ζωή στον Άρη οπότε δεν θέλουμε να μεταφέρουμε μαζί μας μικρόβια», ανέφερε η ίδια. Πάντως, σύμφωνα με την επικεφαλής επιστήμονα της NASA μια επίσκεψη στην Ευρώπη (τον δορυφόρο του Δία) είναι «ξεκάθαρα το επόμενο βήμα μας», με τον Τιτάνα να ακολουθεί. «Τα τελευταία χρόνια έχουμε αρχίσει να διαμορφώνουμε την επόμενη αποστολή μας στην Ευρώπη. Ξέρουμε ότι εκεί υπάρχει ένας ωκεανός κάτω από παγωμένη επιφάνεια», επεσήμανε. Στο μεταξύ, μόλις την περασμένη εβδομάδα, οι επιστήμονες της NASA παρουσίασαν ένα νέο σχέδιο το οποίο θα μπορούσε να επιτρέψει στην Υπηρεσία να στείλει ένα drone στον Τιτάνα ψάχνοντας για μορφές ζωής. http://www.prisonplanet.gr/conspiracy/63810-h-nasa-σχεδιάζει-να-αποικίσει-τον-άρη

Νέα εντυπωσιακή εικόνα του υπερκαινοφανούς Puppis A. O υπερκαινοφανής αστέρας Puppis A στον αστερισμό της Πρύμνας βρίσκεται σε απόσταση περίπου επτά χιλιάδων ετών φωτός από εμάς. Η έκρηξη σουπερνόβα σύμφωνα με τους επιστήμονες είναι πιθανό να έγινε ορατή στον πλανήτη μας πριν από περίπου 3,700 έτη. Τα διαστημικά τηλεσκόπια Chandra και XMM Newton έστρεψαν τους φακούς τους και φωτογράφησαν τον Puppis A. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή φωτογραφία που αποτελεί σύνθεση των εικόνων και δεδομένων που κατέγραψαν τα δύο τηλεσκόπια. Σε αυτή απεικονίζονται τα απομεινάρια του άστρου τα οποία υπολογίζεται ότι καλύπτουν μια έκταση δέκα ετών φωτός. Τα νέα δεδομένα θα φωτίσουν περισσότερο τον μηχανισμό και την εξέλιξη των υπερκαινοφανών. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=630364

Πετώντας μέσα στο σέλας! Μια ακόμη εντυπωσιακή εικόνα κατέγραψαν τα μέλη του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο Σταθμός κατά την τροχιακή του κίνηση γύρω από τη Γη βρέθηκε κάποια στιγμή «πρόσωπο με πρόσωπο» με το βόρειο σέλας και για λίγη ώρα έγινε... μέρος του. Ο γερμανός αστροναύτης του ISS Αλεξάντερ Γκερστ κατέγραψε εικόνες από τη σύμπλευση του Σταθμού με το σέλας και δημοσίευσε ορισμένες από αυτές. «Δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψω την εμπειρία του να πετάς μέσα στο σέλας. Δεν ξέρω καν από που να ξεκινήσω...» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γκερστ. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=629986 Σειρά εκδηλώσεων για τη Βραδιά Ερευνητή 2014 Η Αθήνα και ακόμα οκτώ πόλεις της Ελλάδας φιλοξενούν τις επόμενες ημέρες εκδηλώσεις για τη Βραδιά Ερευνητή 2014, μια γιορτή για την επιστήμη και την έρευνα που πραγματοποιείται κάθε χρόνο σε 24 ευρωπαϊκές χώρες. Η κύρια εκδήλωση της Βραδιάς Ερευνητή θα πραγματοποιηθεί στις 26 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα (στο ερευνητικό κέντρο «Δημόκριτος» στην Αγία Παρασκευή) τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τη Λάρισα, την Κόρινθο, την Πύλο, τη Ρόδο, το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο. Δύο προκαταρκτικές εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν τις επόμενες ημέρες στην Αθήνα. Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Λεωφόρος Βασιλέως Κωνσταντίνου Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου: «Αθηνά» - Ερευνητικό Κέντρο Καινοτομίας στις Τεχνολογίες της Πληροφορικής, των Επικοινωνιών και της Γνώσης Στην εκδήλωση που διοργανώνεται στις 12/9 στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, από τις 18.00 έως τις 22.00, ερευνητές του ιδρύματος θα μιλήσουν για τη σπουδαιότητα της έρευνας στην καθημερινή ζωή, θα περιγράψουν το επάγγελμα του ερευνητή και θα εξηγήσουν πώς η έρευνα συνδέεται με την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα. Θα παρουσιαστούν επίσης ντοκιμαντέρ, διαδραστικά πειράματα/δραστηριότητες για το σχεδιασμό φαρμάκων, τα μαγνητικά νανοσωματίδια και τα μυστικά του εγκεφάλου, μεταξύ άλλων. Αναλυτικά το πρόγραμμα της εκδήλωσης εδώ. http://news.in.gr/files/1/2014/Sci2/Ren14_pre-event_program_2Sep14_NHRF.pdf http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231346428

Η επανάσταση των δισδιάστατων υλικών συνεχίζεται με το «γερμανένιο» Ένα υποσχόμενο «δισδιάστατο» υλικό, του οποίου η ύπαρξη είχε προταθεί θεωρητικά πριν από μια πενταετία, δημιουργήθηκε για πρώτη φορά από ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες σε Ευρώπη και Κίνα. Είναι το «γερμανένιο», ξάδελφος του περίφημου γραφένιου που υπόσχεται επανάσταση στην ηλεκτρονική. Την τελευταία δεκαετία, ερευνητές σε όλο τον κόσμο αναπτύσσουν μια σειρά νέων υλικών στα οποία όλα τα άτομα βρίσκονται διατεταγμένα στο ίδιο επίπεδο -πρόκειται ουσιαστικά για φύλλα πάχους ενός μόλις ατόμου, τα οποία θεωρούνται «δισδιάστατα» και δεν απαντώνται στη φύση. Το πιο διάσημο υλικό της νέας κατηγορίας είναι το γραφένιο, χημικός ξάδελφος του γραφίτη, του οποίου η ανακάλυψη το 2004 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Φυσικής του 2010. Έκτοτε έχουν παρουσιαστεί δισδιάστατες μορφές του κασσίτερου, του πυριτίου και άλλων στοιχείων, ακόμα και δισδιάστατα πολυμερή. Το νέο μέλος της οικογένειας είναι τα μονοατομικά φύλλα γερμανίου, ενός σχετικά σπάνιου στοιχείου που χρησιμοποιείται σήμερα στις οπτικές ίνες και την ηλεκτρονική. Ευρωπαίοι ερευνητές αναφέρουν στo New Journal of Physics (μια επιθεώρηση του γερμανικού Ινστιτούτου Φυσικής και του Γερμανικής Εταιρείας Φυσικής) ότι δημιούργησαν γερμανένιο ακολουθώντας την ίδια τεχνική που είχε εφαρμοστεί για το «πυριτένιο», το αντίστοιχο υλικό από πυρίτιο. Το νέο υλικό παράχθηκε με την απόθεση μεμονωμένων ατόμων γερμανίου πάνω σε ένα λεπτό υπόστρωμα από χρυσό σε συνθήκες κενού και υψηλής θερμοκρασίας. Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι πρόκειται για γερμανένιο με φασματοσκοπικές μετρήσεις και με την εξέταση της δομής του με μικροσκόπιο σήραγγας, ικανό να διακρίνει μεμονωμένα άτομα. Τη δημιουργία γραφενίου αναφέρει ότι πέτυχαν ανεξάρτητα ερευνητές στην Κίνα. Αυτό που μένει τώρα είναι να επιβεβαιωθούν οι θεωρητικοί υπολογισμοί για τις ιδιότητες του νέου υλικού. Το γερμανένιο «αναμένεται να παρουσιάσει εντυπωσιακές ηλεκτρικές και οπτικές ιδιότητες και θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ευρέως σε όλη τη βιομηχανία ηλεκτρονικών» αναφέρει η ερευνητική ομάδα στη Γερμανία, την Ισπανία και τη Γαλλία. Μια από τις πιθανές εφαρμογές θα ήταν η χρήση του γραφενίου ως «τοπολογικού μονωτή» στους μελλοντικούς κβαντικούς υπολογιστές. Το πρόβλημα βέβαια με το γερμάνιο είναι ότι δεν υπάρχει σε άφθονες ποσότητες όπως ο άνθρακας που χρησιμοποιείται στο γραφένιο: η ετήσια παραγωγή σε παγκόσμιο επίπεδο δεν ξεπερνά τους 120 τόνους το χρόνο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231346388

Μερικά στοιχεία για το φεγγάρι!!! 1. Η Σελήνη μας είναι το 5ο μεγαλύτερο φεγγάρι στο ηλιακό μας σύστημα μετά: Το Γανυμήδη (φεγγάρι του Δία), τον Τιτάνα (φεγγάρι του Κρόνου), την Καλλιστώ και την Ιώ (επίσης φεγγάρια του Δία). 2. Η Σελήνη δεν ήταν πάντα εκεί. Σύμφωνα με την επικρατέστερη επιστημονική θεωρία, το φεγγάρι σχηματίστηκε όταν ένα ουράνιο σώμα στο μέγεθος του πλανήτη Άρη προσέκρουσε στη Γη. Τα ελαφρότερα υλικά που αποτελούσαν τότε τη Γη εκτοξεύτηκαν στο διάστημα κι από αυτά σχηματίστηκε η Σελήνη, πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. 3. Θα έδειχνε 17 φορές μεγαλύτερο από τώρα αν... έμενε εκεί που γεννήθηκε! Το φεγγάρι άρχισε να δημιουργείται σε απόσταση μόλις 26.000 χλμ από τη Γη αλλά... 4. ... από τη δημιουργία του και μετά, το φεγγάρι απομακρύνεται διαρκώς από τη Γη Όπως έχει μετρηθεί, η Σελήνη φεύγει μακριά από τον πλανήτη μας, περίπου 3,8 εκατοστά το χρόνο (εντάξει, θέλει πάρα πολύ καιρό μέχρι να μην τη βλέπουμε, μην ανησυχείτε). 5. Πλέον βρίσκεται 384.400 χλμ μακριά από τον πλανήτη Γη Ο πρώτος που μέτρησε την απόσταση του φεγγαριού από τη Γη ήταν ο Έλληνας αστρονόμος Ίππαρχος, το 150 π.Χ. 6. Μας δείχνει πάντα το ίδιο "πρόσωπο" του Η Σελήνη κοιτά πάντοτε τη Γη με την ίδια μεριά. 7. Η λέξεις "μήνας" και "φεγγάρι" έχουν την ίδια ρίζα στην Αγγλική "Month" και "moon"! Όντως μπορεί να παρατηρήσει κανείς κάποια ομοιότητα. Αυτό συμβαίνει γιατί οι δυο λέξεις έχουν κοινή ετυμολογική ρίζα. Γιατί; Διότι από αρχαιοτάτων χρόνων οι άνθρωποι μετρούσαν τους μήνες σε συνάρτηση με τους κύκλους του φεγγαριού. 8. Έχουν σταλεί 117 αποστολές στο φεγγάρι Οι περισσότερες μη επανδρωμένες. Κάποιες μάλιστα κατέληξαν σε μεγάλες αποτυχίες, ακόμη και συντριβή των διαστημικών σκαφών. 9. Και στη Σελήνη γίνονται σεισμοί και μάλιστα με διάρκεια ωρών! Όπως έχουν καταγράψει οι αστρονόμοι, και στο φεγγάρι γίνονται σεισμοί και μάλιστα τρομεροί! Από το 1969 μέχρι το 1977, οι επιστήμονες κατέγραψαν αλλεπάλληλους σεισμούς στη Σελήνη. Ένας μάλιστα είχε ένταση 5,5 Ρίχτερ και διάρκεια μιας ώρας! Επομένως, οποιαδήποτε μελλοντική βάση που θα εγκατασταθεί στο φεγγάρι πρέπει να είναι εξόχως... αντισεισμική! http://www.defencenet.gr/defence/item/9-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B5-%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%86%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CF%81%CE%B9

Ο υπεραγώγιμος συγγενής του μποζονίου Χιγκς. Επιστήμονες εντόπισαν για πρώτη φορά μέσα σε υπεραγωγούς ένα σωματίδιο που σχετίζεται με το μποζόνιο Χιγκς, το φευγαλέο σωματίδιο του οποίου η ύπαρξη επιβεβαιώθηκε πειραματικά στο CERN το 2012, έπειτα από δεκαετίες ερευνών. To πεδίο Χιγκς, το οποίο είναι υπεύθυνο για την ύπαρξη του ομώνυμου σωματιδίου, διακατέχει όλο το Σύμπαν και είναι αυτό που δίνει τη μάζα στα υπόλοιπα σωματίδια, «εμποδίζοντας» την κίνησή τους στο χώρο: ένα σωματίδιο με μικρή μάζα κινείται σχετικά ανενόχλητο στο πεδίο Χιγκς, ενώ ένα βαρύ σωματίδιο κινείται σα να βρίσκεται μέσα σε ένα παχύρευστο υγρό. Η αρχική ιδέα όμως για το συγκεκριμένο σωματίδιο, σχετίζεται άμεσα με τη μελέτη της συμπεριφοράς των φωτονίων μέσα στους υπεραγωγούς. Οι υπεραγωγοί είναι σώματα που επιτρέπουν υπό συνθήκες τη διέλευση των ηλεκτρονίων από το εσωτερικό τους δίχως αντίσταση και σε αυτούς τα φωτόνια συμπεριφέρονται διαφορετικά από ότι συνήθως, αφού αν και κανονικά έχουν μηδενική μάζα εντός των υπεραγωγών που έχουν ψυχθεί σε θερμοκρασία κοντά στο απόλυτο μηδέν (-273ο Κ) επιβραδύνονται από τις δονήσεις του υλικού και αποκτούν μάζα. Οι δονήσεις που δίνουν τη μάζα στα φωτόνια είναι μαθηματικά ισοδύναμες με τα σωματίδια Χιγκς και είναι ακριβώς αυτές που παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά σε υπεραγωγούς σε θερμοκρασία δωματίου στο πανεπιστήμιο του Τόκιο από το Ρίο Σιμάνο και την ομάδα του. Για να δημιουργήσουν τις κατάλληλες δονήσεις στον υπεραγωγό, οι ερευνητές τον «ταρακούνησαν» με παλμούς φωτός. Με τον τρόπο αυτό παρήγαγαν τα πρώτα υπεραγώγιμα σωματίδια Χιγκς πριν από ένα χρόνο και έκτοτε μελετούν τις ιδιότητές τους οι οποίες όλα δείχνουν πως συμπίπτουν μαθηματικά με αυτές του μποζονίου Χιγκς. Οι ομοιότητες στη συμπεριφορά των δύο διαφορετικών σωματιδίων μπορούν να αποβούν επίσης χρήσιμες για τη μελέτη του ίδιου του μποζονίου Χιγκς, καθώς όπως περιγράφουν οι ερευνητές στη δημοσίευσή τους στο επιστημονικό περιοδικό Science «φαινόμενα που δε μπορούν να υλοποιηθούν σε πειράματα φυσικής σωματιδίων μπορούν πλέον να παρατηρηθούν σε ένα απλό τραπέζι. Ευελπιστούμε να ανακαλύψουμε όντως νέα φυσική, παρέχοντας δεδομένα και σε άλλους κλάδους», κατέληξαν. http://www.naftemporiki.gr/story/853773/o-uperagogimos-suggenis-tou-mpozoniou-xigks

«Κάρβουνο» ο κομήτης του Rosetta. Πριν από ένα μήνα το διαστημικό σκάφος Rosetta έφθασε μετά από ταξίδι δέκα ετών στον κομήτη 67/Ρ Τσουριούμοφ-Γερασιμένκο και ξεκίνησε αμέσως την μελέτη του με τα ειδικά όργανα που διαθέτει. Η πρώτη μέτρηση που έκανε η Rosetta ήταν αυτή που αφορούσε τη μάζα του κομήτη. Τώρα αποκαλύπτει στοιχεία για τη σύσταση και το περιβάλλον του ορισμένα από τα οποία προκαλούν έκπληξη στους επιστήμονες. Μετά από ένα μήνα εξερεύνησης και αναλύσεων με τα εξειδικευμένα όργανα του (όπως το Alice) το Rosetta δεν κατάφερε να εντοπίσει κανένα ίχνος πάγου στον κομήτη. Το εύρημα εξέπληξε τους επιστήμονες αφού ο κομήτης κινείται σε μεγάλη απόσταση από τον Ηλιο και θεωρούσαν ότι θα υπάρχει λιγότερος ή περισσότερος πάγος σε αυτόν. Επίσης θεωρούσαν ότι ο κομήτης θα έχει αυξημένη φωτεινότητα. Οπως διαπιστώνεται ο κομήτης είναι όπως αναφέρουν οι υπεύθυνοι της αποστολής «πιο σκούρος και από το κάρβουνο» σε ορισμένα τουλάχιστον μήκη κύματος του φωτός. Άλλη μια απρόσμενη ανακάλυψη του Rosetta είναι ότι γύρω από τον κομήτη έχει αναπτυχθεί μια ατμόσφαιρα που αποτελείται από υδρογόνο και οξυγόνο. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι γύρω από τους κομήτες δημιουργείται ένα είδος ατμόσφαιρας που αποτελείται κατά βάση από υδρατμούς και σκόνη. Η θερμοκρασία στην επιφάνεια του κομήτη κυμαίνεται πέριξ των -70 βαθμών Κελσίου που διαφέρει από εκείνη που πίστευαν οι ειδικοί ότι διαθέτει ο 67/Ρ Τσουριούμοφ-Γερασιμένκο. Με βάση την πορεία που ακολουθεί στο ηλιακό σύστημα οι ειδικοί εκτιμούσαν ότι ο κομήτης έχει μια θερμοκρασία πέριξ των -100 βαθμών Κελσίου. Την επόμενη εβδομάδα οι επιτελείς της αποστολής θα ανακοινώσουν τα πιθανά σημεία προσεδάφισης μιας συσκευής που θα απελευθερώσει η Rosetta η οποία θα επιχειρήσει να αγκιστρωθεί στην επιφάνεια του κομήτη. Η συσκευή θα συλλέξει και θα αναλύσει δείγματα του εδάφους του. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=629678

Γιατί ο Hawking δηλώνει ότι το Higgs θα καταστρέψει το σύμπαν; Τα φώτα της δημοσιότητας συγκεντρώνει για μια ακόμη φορά ο διάσημος αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ. που ως γνωστόν είναι παράλυτος και επικοινωνεί μέσω ειδικά σχεδιασμένου για αυτόν τον σκοπό υπολογιστή. Ο Χόκινγκ προλογίζει το βιβλίο «Starmus, 50 Years of Man in Space» http://www.starmus.com/en/starmus-festival-and-stephen-hawking-launch-the-book-starmus-50-years-of-man-in-space/ στο οποίο περιέχονται δοκίμια και διαλέξεις του φεστιβάλ αστρονομίας Starmus που διεξάγεται τα τελευταία χρόνια στα Κανάρια Νησιά. Ο Βρετανός επιστήμονας κάνει σε αυτόν τον πρόλογο κάνει ειδική αναφορά στο περίφημο μποζόνιο Χιγκς, το επονομαζόμενο «σωματίδιο του Θεού», υποστηρίζοντας ότι είναι πιθανό να προκαλέσει την καταστροφή του Σύμπαντος. Ο Χόκινγκ είναι όπως φαίνεται υποστηρικτής της θεωρίας του λεγόμενου «κυκλικού Σύμπαντος». Πρόκειται για μια θεωρία που αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 σύμφωνα με την οποία υπάρχει ένας αέναος κύκλος δημιουργίας συμπάντων. Η θεωρία αυτή βασίζεται στην ιδέα ενός κοσμικού «κενού» ή ενός «ασταθούς κενού» όπως το ονομάζουν οι ειδικοί. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία εκτός από τον τρισδιάστατο κόσμο που εμείς βιώνουμε και αντιλαμβανόμαστε υπάρχει και ένας ακόμη τρισδιάστατος κόσμος που δεν μπορούμε να δούμε και να αντιληφθούμε. Τους δύο κόσμους χωρίζει μια τέταρτη διάσταση που λειτουργεί ως ένα αδιαπέραστος κοσμικός φράχτης. Σε αυτόν τον φράχτη όμως υπάρχει ένα κενό, μικρό μεν αλλά ικανό, όταν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, να επιτρέψει την αλληλεπίδραση των δύο κόσμων με τρόπο τέτοιον που τελικά να οδηγήσει στην αντικατάσταση του δικού μας σύμπαντος. Η συμπαντική εναλλαγή γίνεται σύμφωνα με αυτή τη θεωρία μέσω μιας φυσαλίδας που κβαντικές διακυμάνσεις δημιουργούν σε κάποιο κενό του υπαρκτού σύμπαντος. Αυτή η φυσαλίδα αρχίζει να μεγαλώνει και καθώς μεγαλώνει «καταπίνει» τον χώρο, δηλαδή το σύμπαν, στο όποιο δημιουργήθηκε επιτρέποντας έτσι σε ένα νέο σύμπαν να εγκατασταθεί στη θέση του προηγούμενου. Η θεωρία αυτή δεν είχε βρει πολλούς υποστηρικτές στην επιστημονική κοινότητα μέχρις ότου το 2012 επετεύχθη ο εντοπισμός του μποζονίου Χιγκς, του ιερού δισκοπότηρου της Φυσικής. Πρόσφατες αναλύσεις υποδεικνύουν ότι το μποζόνιο Χιγκς διαθέτει ενέργεια 126 δισεκατομμύρια ηλεκτροβόλτ (eV), ή αλλιώς ότι έχει 126 φορές μεγαλύτερη μάζα από το πρωτόνιο. Αυτό σημαίνει ότι το σύμπαν μπορεί να είναι θεμελιωδώς ασταθές αφού για να είναι σταθερό θα έπρεπε (θεωρητικώς) η ενέργεια του μποζονίου Χιγκς να είναι περίπου 130 δισ. eV. Αυτή η εξέλιξη έφερε στο προσκήνιο τη θεωρία του κυκλικού Σύμπαντος με αρκετούς επιστήμονες, ανάμεσα τους και μεγάλα ονόματα όπως ο Χόκινγκ, να τη βρίσκουν ιδιαίτερα ελκυστική και να θεωρούν πιθανό το μποζόνιο Χιγκς να προκαλέσει το τέλος του Σύμπαντος (μας). Βέβαια ακόμη και αν το κυκλικό Σύμπαν είναι τελικά ένα υπαρκτό φαινόμενο οι επιστήμονες αναφέρουν ότι είμαστε ασφαλείς για πάρα πολλά δισεκατομμύρια έτη. Οπως αναφέρουν ακόμη και αν αυτή η καταστροφική φυσαλίδα έκανε την εμφάνιση της σήμερα η επέκταση της στο Σύμπαν θα γινόταν με την ταχύτητα του φωτός (αν δεχτούμε τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν) και έτσι θα χρειαζόταν περί τα δέκα δις έτη μέχρι να φτάσει στο ηλιακό μας σύστημα. Ετσι και αλλιώς η Γη θα έχει καταστραφεί πολύ νωρίτερα αφού υπολογίζεται ότι σε 4,5 δισ. έτη ο Ηλιος που θα βρίσκεται τότε στη φάση του «κόκκινου γίγαντα» θα μετατρέψει τον πλανήτη μας σε ένα πυρακτωμένο βράχο ή θα διογκωθεί τόσο πολύ που τελικά θα τον καταπιεί. Ό,τι υπάρχει στο Σύμπαν πιστεύεται ότι χωρίζεται σε δύο κατηγορίες στοιχειωδών σωματιδίων. Η πρώτη είναι τα φερμιόνια, τα οποία είναι συστατικά της ύλης. Η δεύτερη είναι τα μποζόνια, τα οποία λειτουργούν ως φορείς των φυσικών δυνάμεων και των αντίστοιχων πεδίων τους. Το φωτόνιο, για παράδειγμα, μεταδίδει την ηλεκτρομαγνητική δύναμη στη μορφή φωτός και είναι φορέας του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου. Το μποζόνιο του Χιγκς είναι το σωματίδιο που αντιστοιχεί στο πεδίο του Χιγκς, το οποίο προσδίδει μάζα στην ύλη. Είναι στοιχειώδες σωματίδιο, δηλαδή δεν έχει εσωτερική δομή και δεν αποτελείται από άλλα, συστατικά σωματίδια. Παρόλα αυτά, είναι εξαιρετικά ασταθές και όταν σχηματιστεί καταρρέει σχεδόν ακαριαία και δίνει άλλα υποατομικά σωματίδια. Αν και λέγεται και γράφεται ευρέως ότι το μποζόνιο του Χιγκς δίνει στα στοιχειώδη σωματίδια τη μάζα τους, αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό. Τη μάζα τη δίνει το πεδίο του Χιγκς, το οποίο δεν τη δημιουργεί εκ του μηδενός αλλά την εμπεριέχει από πριν ως ενέργεια. Τη στιγμή που εμφανίστηκε το Σύμπαν, τα στοιχειώδη σωματίδια δεν είχαν μάζα. Αυτό άλλαξε ένα τρισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου αργότερα, όταν εμφανίστηκε το πεδίο του Χιγκς, λέει η θεωρία, την οποία πρότειναν τη δεκαετία του 1960 οι Χιγκς και Ενγκλέρ και άλλοι θεωρητικοί φυσικοί. Είναι δυνατόν το πεδίο Higgs να προκαλέσει την καταστροφή μας; Πρέπει να ανησυχούμε; Την απάντηση δίνει ο φυσικός Gian Giudice στο βίντεο που ακολουθεί: http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=629745

ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ!!! Ο Albert Einstein και J. Robert Oppenheimer έγραψαν μαζί ένα ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟ έγγραφο έξι σελίδων, τον Ιούνιο του 1947 με τίτλο "Οι σχέσεις με τους κατοίκους των ουρανίων σωμάτων». Το έγγραφο αυτό αναφέρεται στην παρουσία αγνώστων διαστημικών σκαφών που είναι αποδεκτή από το στρατό.Ασχολείται επίσης με θέματα που απασχολούν ικανούς επιστήμονες για να τα αντιμετωπίσουν - όπως από πού προέρχονται, τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση αποικισμού ή / και στην ενσωμάτωση των λαών, και γιατί είναι εδώ; Τέλος, το έγγραφο εξετάζει την παρουσία των ουράνιων αστρόπλοιων στην ατμόσφαιρα, ως αποτέλεσμα ενεργειών στρατιωτικών πειραμάτων, με σχάση, σύντηξη, και συσκευές πολέμου. Το έγγραφο εμφανίζεται στο βίντεο, εσείς απλά πατήστε το κουμπί παύσης για να διαβάσετε τη σελίδα σε ελεύθερο χρόνο. http://www.youtube.com/watch?v=lpFjiYw0Zu0 http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%BF-%CE%AC%CE%BA%CF%81%CF%89%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%81%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%BF-%CE%AD%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-albert-einstein-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-robert-oppenheimer-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%83%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-0