Jump to content

Δροσος Γεωργιος

Μέλη
  • Αναρτήσεις

    14304
  • Εντάχθηκε

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    15

Όλα αναρτήθηκαν από Δροσος Γεωργιος

  1. DE-STAR: «Ασπίδα» εναντίον απειλητικών μετεωριτών. Με την απειλή των μετεωριτών να έχει επανέλθει έντονα στην επικαιρότητα λόγω των δύο περιστατικών της Παρασκευής 15 -2-2013 (το «βομβαρδισμό» πόλης στη Ρωσία από θραύσματα μετεωρίτη και το κοντινό πέρασμα του 2012 DA14, αστεροειδούς μεγέθους μισού γηπέδου), το ενδιαφέρον για συστήματα «άμυνας» έχει αυξηθεί. Σε αυτό το πλαίσιο, το «timing» της ανακοίνωσης των Φίλιπ Λούμπιν, φυσικού και καθηγητή του UC Santa Barbara και του Γκάρι Χιουζ, του California Polytechnic State University, δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο, καθώς η αποκάλυψη των σχεδίων για ένα πρωτοποριακό σύστημα προστασίας της Γης έλαβε χώρα μία ημέρα πριν τα περιστατικά, την Πέμπτη. Πρόκειται για το DE-STAR (Direct Energy Solar Targeting of Asteroids and exploRation), το οποίο, βάσει σχεδίου, θα μπορούσε να εξουδετερώνει τέτοιες απειλές. H δουλειά πάνω στο πρόγραμμα ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο. «Πρέπει να μάθουμε να συζητάμε αυτά τα θέματα με ένα λογικό τρόπο» λέει σχετικά ο Λούμπιν. «Πρέπει να είμαστε ενεργητικοί, όχι απλά να αντιδρούμε στις απειλές. Η αποφυγή και η κάλυψη δεν αποτελούν επιλογές. Μπορούμε όντως να κάνουμε κάτι σχετικά με αυτές» συμπληρώνει. Το DE-STAR χαρακτηρίζεται ως ένα σύστημα τροχιακής άμυνας κατευθυνόμενης ενέργειας. Είναι σχεδιασμένο να αξιοποιεί την ενέργεια του ήλιου, «παράγοντας» ακτίνες λέηζερ που θα είναι σε θέση να καταστρέψουν αστεροειδείς που απειλούν τον πλανήτη μας, ή να τους εκτρέψουν από την πορεία τους. Πέρα από τους «αμυντικούς» σκοπούς του, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για τους σκοπούς του αναδυόμενου τομέα εκμετάλλευσης αστεροειδών, αξιοποιώντας την τεχνολογία λέηζερ για εκτιμήσεις πάνω στη σύσταση αστεροειδών. Βασικό του πλεονέκτημα είναι ότι, όπως λέει ο Χιουζ, «δεν είναι κάποια ‘τραβηγμένη’ ιδέα από το Star Trek», καθώς βασίζεται σε υπάρχουσες τεχνολογίες. «Ακόμη και αν (τα εξαρτήματα) δεν υπάρχουν ακριβώς στην έκταση που θα χρειαζόμασταν- η μεγέθυνσή τους θα αποτελούσε πρόκληση- τα βασικά στοιχεία υπάρχουν, είναι έτοιμα. Απλά πρέπει να τα θέσουμε στο πλαίσιο ενός μεγαλύτερου συστήματος για να είναι αποτελεσματικά, και μόλις το σύστημα ολοκληρωθεί, θα μπορεί να κάνει πολλά πράγματα». Ο Λούμπιν και ο Χιουζ έχουν υπολογίσει τις απαιτήσεις και τις δυνατότητες συστημάτων DE-STAR διαφόρων μεγεθών, από «επιτραπέζιες» συσκευές μέχρι «γίγαντες» διαμέτρου χιλιομέτρων. Για σκοπούς προστασίας από αστεροειδείς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το DE-STAR 2, το οποίο έχει διαστάσεις αντίστοιχες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (διαμέτρου 100 μέτρων), για την εκτροπή αστεροειδών από την πορεία τους, ή το DE-STAR 4, διαμέτρου 10 χιλιομέτρων, που θα μπορούσε να χτυπάει το στόχο με 1,4 μεγατόνους ενέργειας κάθε ημέρα, καταστρέφοντας έναν αστεροειδή διαμέτρου 500 μέτρων εντός διαστήματος ενός έτους. Επίσης, η τεχνολογία DE-STAR θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για σκοπούς προώθησης διαστημοπλοίων, σε ταχύτητες πάρα πολύ υψηλότερες σε σχέση με τα σημερινά μέσα. http://physicsgg.me/2013/02/20/de-star-%ce%b1%cf%83%cf%80%ce%af%ce%b4%ce%b1-%ce%b5%ce%bd%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%ce%bf%ce%bd-%ce%b1%cf%80%ce%b5%ce%b9%ce%bb%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8e%ce%bd-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b5/ Εκτόξευση από την Ινδία για τον πρώτο δορυφόρο που επαγρυπνεί για αστεροειδείς. Ο πρώτος δορυφόρος που σχεδιάστηκε να επαγρυπνεί για εισερχόμενους αστεροειδείς, ο πρώτος δορυφόρος που τροφοδοτείται από κινητό τηλέφωνο, καθώς και τα μικρότερα διαστημικά τηλεσκόπια του κόσμου, περιλαμβάνονται στα επτά διαφορετικά φορτία που έθεσε σε τροχιά τη Δευτέρα ινδικός πύραυλος. Ο πύραυλος PSLV, εγχώριας τεχνολογίας, εκτοξεύτηκε στις 14.20 ώρα Ελλάδας από το διαστημικό κέντρο της Σριχαρικότα στη νοτιοανατολική Ινδία. Πρωτεύον φορτίο του πυραύλου ήταν ο γαλλο-ινδικός δορυφόρος γεωσκόπησης SARAL, ο οποίος θα παρακολουθεί τους ωκεανούς. Έξι ακόμα φορτία εκτοξεύτηκαν μαζί με τον SARAL, ανάμεσά τους ο δορυφόρος ΝΕΟSSat της καναδικής διαστημικής υπηρεσίας, ο οποίος θα παρακολουθεί αστεροειδείς που κινούνται σε τροχιές που διασταυρώνονται με την τροχιά της Γης. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=499306 Ο δορυφόρος, ο οποίος έχει μέγεθος βαλίτσας και κόστισε 25 εκατομμύρια δολάρια, θα παρακολουθεί διαστημικούς βράχους σε απόσταση έως 50 εκατ. χιλιομέτρων, δεν θα μπορούσε όμως να εντοπίσει έναν μικρό αστεροειδή στο μέγεθος αυτού που έπεσε στα Ουράλια στις 15 Φεβρουαρίου. Μαζί με τον ΝEOSSat εκτοξεύτηκαν οι δύο επίσης καναδικοί Brite, δύο μικροδορυφόροι σε σχήμα κύβου με πλευρά 20 εκατοστών, οι οποίοι θεωρούνται τα μικρότερα διαστημικά τηλεσκόπια που έχουν εκτοξευτεί μέχρι σήμερα. Αποστολή τους θα είναι να παρακολουθούν διακυμάνσεις στη λαμπρότητα των πιο φωτεινών άστρων για μελέτες αστροφυσικής. Sapphire: o πρώτος στρατιωτικός δορυφόρος του Καναδά, ο οποίος θα παρακολουθεί τους δορυφόρους που κινούνται σε απόσταση έως 40.000 χιλιομέτρων, καθώς και τα διαστημικά σκουπίδια. AAUSAT3: ένας επιστημονικός δορυφόρος που κατασκευάστηκε από φοιτητές του Πανεπιστημίου του Άαλμποργκ στη Δανία STRaND-1: ο πρώτος δορυφόρος που τροφοδοτείται από κινητό τηλέφωνο. Η συσκευή Android τρέχει εφαρμογές που λαμβάνουν φωτογραφίες, μετρούν το μαγνητικό πεδίο της Γης και επιτρέπουν σε χρήστες σε όλο τον κόσμο να ανεβάζουν βίντεο που θα παίζουν στο Διάστημα. Ο δορυφόρος αναπτύχθηκε στο Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ στη Βρετανία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231236863 Ευρωαμερικανική πρόταση για πείραμα αναχαίτισης αστεροειδή. Λίγες ημέρες μετά τη θεαματική πτώση του μετεώρου στη Ρωσία, αλλά και το πέρασμα ενός αστεροειδούς σε απόσταση αναπνοής από τη Γη, η NASA και η ευρωπαϊκή ESA ανακοίνωσαν λεπτομέρειες για την προτεινόμενη αποστολή AIDA, η οποία θα ήταν το πρώτο πείραμα αναχαίτισης ενός αστεροειδή. Εφόσον η πρόταση γίνει δεκτή, αναφέρει η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία, η αποστολή AIDA θα βάλει στο στόχαστρο τον αστεροειδή Δίδυμο όταν πλησιάσει σχετικά κοντά στη Γη το 2022. Ο Δίδυμος δεν απειλεί τη Γη, ωστόσο το πείραμα θα προσέφερε πολύτιμα στοιχεία για την περίπτωση που ο πλανήτης βρεθεί στο διάβα κάποιου αδέσποτου διαστημικού βράχου. Ο Δίδυμος είναι στην πραγματικότητα ένα δυαδικό σύστημα που αποτελείται από δύο αστεροειδείς σε τροχιά ο ένας γύρω από τον άλλο. Ο ένας βράχος έχει διάμετρο γύρω στα 800 μέτρα, ενώ ο δεύτερος γύρω στα 150. Η αποστολή θα αποτελείται από δύο σκέλη. Το πρώτο είναι το σκάφος DART, το οποίο που θα προσκρούσει στον μικρότερο αστεροειδή με ταχύτητα 6,25 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο (22.500 χλμ/ώρα). Το δεύτερο σκάφος, με την ονομασία AIM, θα παρακολουθήσει τα αποτελέσματα της σύγκρουσης προκειμένου να διαπιστωθεί πόσο άλλαξε η τροχιά του στόχου. Το διεθνές σχέδιο για την αποστολή AIDA προβλέπει ότι το σκάφος πρόσκρουσης DART θα αναπτυχθεί από το αμερικανικό Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς και τη NASA, ενώ το AIM θα κατασκευαστεί στην Ευρώπη. Οι ενδιαφερόμενοι ερευνητές σε όλο τον κόσμο καλούνται τώρα να υποβάλλουν έως τα μέσα Μαρτίου προτάσεις για τους επιστημονικούς στόχους της αποστολής και τα δεδομένα που θα μπορούσαν να συλλεχθούν. Οι προτάσεις θα ανακοινωθούν τον Απρίλιο, ωστόσο η τελική απόφαση για το εάν θα υλοποιηθεί η αποστολή μπορεί να καθυστερήσει ακόμα αρκετά χρόνια. Στο μεταξύ, επιστήμονες σε όλο τον κόσμο εξετάζουν διάφορες άλλες ιδέες για τη σωτηρία της Γης από αστεροειδείς που θα μπορούσαν να καταστρέψουν μια πόλη ή ολόκληρο τον πλανήτη. Η τακτική του «εμβολισμού» που θα επιχειρούσε η αποστολή AIDA πιστεύεται πάντως ότι θα ήταν επαρκής για την αναχαίτιση μόνο πολύ μικρών αστεροειδών. Για την περίπτωση μεγαλύτερων βράχων, οι ιδέες που έχουν προταθεί περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τη χρήση ισχυρών λέιζερ, τα οποία θα τροφοδοτούνταν με ηλιακή ενέργεια και σταδιακά θα εξέτρεπαν το αντικείμενο από την πορεία του παραμένοντας σε συνεχή λειτουργία για εβδομάδες ή και μήνες. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231237106
  2. Ζητείται ζευγάρι για βόλτα στον Αρη. Εναν άνδρα και μια γυναίκα, κατά προτίμηση ένα παντρεμένο ζευγάρι- σκοπεύει να προσλάβει ένα κερδοσκοπικό ίδρυμα για ένα ταξίδι 501 ημερών μετ' επιστροφής στον Άρη, όπως δήλωσαν οι διοργανωτές του εγχειρήματος την Τετάρτη. Η αποστολή, η οποία αναμένεται να κοστίσει πάνω από 1 δισεκατομμύρια δολάρια, θα χρηματοδοτηθεί από ιδιωτικές δωρεές και χορηγίες. Ο «εγκέφαλος» της αποστολής, Ντένις Τίτο, ένας πολυεκατομμυριούχος ο οποίος το 2001 κατέβαλε το ποσό των 20 εκατομμυρίων δολαρίων για ένα ταξίδι στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, δήλωσε ότι σκοπεύει να χρηματοδοτήσει τα έξοδα της αποστολής για δύο χρόνια, έως ότου ξεκινήσει η πλήρης ανάπτυξη των απαιτούμενων των συστημάτων και τεχνολογιών. Επί του παρόντος δεν υπάρχουν αμερικανικά διαστημόπλοια σε λειτουργία, ωστόσο πολλά βρίσκονται υπό ανάπτυξη και αναμένεται να είναι έτοιμα για πτήση το 2017. Αυτό αφήνει ελάχιστα χρονικά περιθώρια προκειμένου η αποστολή να επωφεληθεί από μια σπάνια πλανητική ευθυγράμμιση που θα επιτρέψει στο σκάφος να κάνει τον γύρω του Άρη, φτάνοντας μόλις 240 χιλιόμετρα από την επιφάνεια του πλανήτη, πριν επιστρέψει στη Γη. Το χρονικό περιθώριο για την εκτόξευση του διαστημικού σκάφους θα ξεκινήσει στις 5 Ιανουαρίου του 2018, ενώ η επόμενη ευκαιρία για μια τέτοια ευθυγράμμιση θα είναι το 2031. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63789361 Η Ινδία θα ξεκινήσει έρευνες στον Άρη. Ο ινδικός Οργανισμός Διαστημικών Ερευνών σχεδιάζει να εκτοξεύσει ένα ερευνητικό σκάφος με προορισμό τον Άρη τον Οκτώβριο του 2013, ανακοίνωσε σήμερα Πέμπτη ο πρόεδρος της Ινδίας Πρανάμπ Μουκερντζί. Σκοπός της αποστολής είναι να εντοπιστούν ενδείξεις ζωής και οι αιτίες της εξαφάνισης της ατμόσφαιρας από τον Ερυθρό Πλανήτη. Οι Ινδοί ειδικοί επίσης σκοπεύουν να θέσουν σε περίγεια τροχιά τον πρώτο από τους 7 δορυφόρους του ινδικού εθνικού δορυφορικού συστήματος πλοήγησης. http://greek.ruvr.ru/2013_02_21/105620894/
  3. Εντυπωσιακή φωτογραφία του γαλαξία Μ51Α. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή φωτογραφία του γαλαξία Μ51Α, στον οποίο οι επιστήμονες έχουν προσδώσει, λόγω του σχήματός του, το όνομα «Γαλαξίας της Δίνης». Ο σπειροειδής γαλαξίας διαθέτει ιδιαίτερα καθαρή δομή βραχιόνων για αυτό και μοιάζει με μια κοσμική δίνη. Νέες παρατηρήσεις στον συγκεκριμένο γαλαξία ανέτρεψαν τα δεδομένα που γνωρίζαμε για αυτόν. Οπως αναφέρει η NASA ο γαλαξίας δεν βρίσκεται σε απόσταση 23 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς αλλά σε απόσταση 30 εκατομμυρίων ετών φωτός. Η διάμετρός του δεν είναι 40 χιλιάδες έτη φωτός αλλά 60 χιλιάδες. Το τηλεσκόπιο των 0.9 μέτρων του Εθνικού Αστεροσκοπείου Kitt Peak στην Αριζόνα κατέγραψε μια εντυπωσιακή κοντινή εικόνα του γαλαξία. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=500327
  4. Εντοπίστηκαν άστρα-απομεινάρια κοσμικού κανιβαλισμού. Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανακάλυψη έκανε ομάδα αστρονόμων στις ΗΠΑ. Μελετώντας δεδομένα από παρατηρήσεις επτά ετών που έκανε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble οι ερευνητές εντόπισαν μια ομάδα απομακρυσμένων άστρων τα οποία όπως υποστηρίζουν είναι τα απομεινάρια γαλαξιακού κανιβαλισμού. Σύμφωνα με τους ερευνητές ο γαλαξίας μας «κατάπιε» κάποτε ένα μικρότερο γειτονικό γαλαξία και τα άστρα που εντοπίστηκαν είναι «αυτόπτες μάρτυρες» του τι συνέβη. Την ανακάλυψη έκανε ομάδα αστρονόμων από μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα. Εντόπισαν σε απόσταση 80 χιλιάδων ετών φωτός από το κέντρο του γαλαξία μας μια κοσμική δομή, ένα «κέλυφος» όπως το χαρακτηρίζουν μέσα στο οποίο βρίσκονται 13 άστρα. Σύμφωνα με τους ερευνητές τα άστρα αυτά είναι ότι απέμεινε από την «επίθεση» του Γαλαξία σε ένα μικρότερο τον οποίο τελικά και απορρόφησε. Η ανακάλυψη θεωρείται πολύ σημαντική για δύο λόγους. Πρώτον γιατί ενισχύει τη θεωρία ότι ο γαλαξίας μας αναπτυσσόταν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα «κανιβαλίζοντας» μικρότερους γαλαξίες που βρίσκονταν στη κοσμική μας γειτονιά. Δεύτερον γιατί τα συμπεράσματα της έρευνας μπορεί να βοηθήσουν τους επιστήμονες να το πώς η μάζα κατανέμεται μέσα στον γαλαξία μας κάτι που με τη σειρά του θα αποκαλύψει στοιχεία για τη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη που πιστεύεται ότι αποτελεί το 80% της ύλης του Σύμπαντος. «Η ανακάλυψη μιας χούφτας απομακρυσμένων άστρων στον γαλαξία μας δεν ήταν κάτι εύκολο. Ηταν πραγματικά σαν να ψάχνεις βελόνα μέσα στα άχυρα» αναφέρει σε ανακοίνωση του ο Ρόλαντ βαν ντε Μάρελ του Space Telescope Science Institute στη Βαλτιμόρη, μέλος της ερευνητικής ομάδας Η κοσμική δομή εντός της οποίας κινούνται τα 13 άστρα, αυτό το «κέλυφος», καθώς και ο τρόπος που κινείται η ομάδα των άστρων είναι φαινόμενα που σύμφωνα με τους ειδικούς μπορούν να υπάρξουν μετά από την απορρόφηση ενός μικρότερου γαλαξία από ένα κοντινό μεγαλύτερο από αυτόν. «Αυτό που μπορεί να συμβαίνει είναι ότι τα άστρα αυτά κινούνται πολύ αργά επειδή βρίσκονται στο απόκεντρο, στο πιο απομακρυσμένο σημείο της τροχιάς τους από το κέντρο του γαλαξία μας. Η ακτινική κίνηση των άστρων μειώνεται σε σχέση με την εφαπτόμενη κίνηση αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουν μια περίεργη ομαδοποιημένη συμπεριφορά όταν κινούνται προς το κέντρο του Γαλαξία» αναφέρει η Άλις Ντίσον, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, που ήταν επικεφαλής των ερευνητών. Οι ερευνητές μελετούν τα άστρα και τη συμπεριφορά τους ευελπιστώντας ότι θα βρουν νέα στοιχεία για τη δημιουργία και εξέλιξη του Γαλαξία. Ελπίζουν επίσης ότι θα μπορέσουν να υπολογίσουν με ακρίβεια τη μάζα του γαλαξία μας. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=500339
  5. Από που ήρθε ο αστεροειδής του Τσελιαμπίνσκ; Το μετέωρο του Τσελιαμπίνσκ ήταν ένας αστεροειδής της «ομάδας του Απόλλωνα» Αστρονόμοι που ανέλυσαν τα βίντεο από κάμερες σε διάφορες πόλεις της Ρωσίας εκτιμούν ότι το διαβόητο πλέον μετέωρο του Τσελιαμπίνσκ ήταν ένας αστεροειδής της «ομάδας του Απόλλωνα», η οποία περιλαμβάνει διαστημικούς βράχους των οποίων οι τροχιές διασταυρώνονται με την τροχιά της Γης. Στο μέλλον, κάποιο άλλο μέλος της ίδιας παρέας θα μπορούσε να βάλει και πάλι τον πλανήτη στο στόχαστρο. Η προκαταρκτική ανάλυση, για την οποία οι ερευνητές τονίζουν ότι υπάρχει σημαντικός βαθμός αβεβαιότητας, χρησιμοποίησαν μεθόδους γεωμετρίας για να υπολογίσουν την τροχιά του βράχου, ο οποίος εξερράγη μερικά χιλιόμετρα πάνω από την πόλη του Τσελιαμπίνσκ στις 15 Φεβρουαρίου, και τραυμάτισε πάνω από 1.000 άτομα με το ωστικό του κύμα. Η ΝASA εκτίμησε ότι ο αδέσποτος βράχος είχε διάμετρο γύρω στα 17 μέτρα, μάζα επτά με δέκα χιλιάδες τόνους και ταχύτητα 54.000 χιλιόμετρα την ώρα. Η έκρηξη ψηλά στην ατμόσφαιρα υπολογίζεται ότι απελευθέρωσε ενέργεια έως και 500 κιλοτόνων ΤΝΤ, όσο ένα ισχυρό πυρηνικό όπλο. Η νέα μελέτη, την οποία υπογράφουν Κολομβιανοί αστρονόμοι, δεν έχει γίνει ακόμα δεκτή για επίσημη δημοσίευση, έχει όμως αναρτηθεί στην υπηρεσία προδημοσίευσης ArXiv. http://arxiv.org/abs/1302.5377 Οι ερευνητές υπολόγισαν την τροχιά του σώματος με βάση τις εικόνες από κάμερες σε ανοιχτούς χώρους, καθώς και με βάση τις σκιές που άφησε το εκτυφλωτικό φως του καθώς εξερράγη. Σε συνδυασμό με τη θέση ενός μικρού κρατήρα που βρέθηκε στη λίμνη Τσεμπαρκούλ, οι μέθοδοι τριγωνομετρίας που εφαρμόστηκαν έδωσαν την πιθανή πορεία του μετεώρου μέσα στην ατμόσφαιρα. Και, από την πορεία του αντικειμένου στην ατμόσφαιρα, οι ερευνητές μπόρεσαν να υπολογίσουν την τροχιά στην οποία κινούνταν ο αστεροειδής πριν συναντήσει τη Γη. Το πιθανότερο είναι ότι επρόκειτο για ένα μέλος της οικογένειας του Απόλλωνα, μιας ομάδας αστεροειδών που κινούνται γύρω από τον Ήλιο, με τις ελλειπτικές τροχιές τους να διασταυρώνονται με την τροχιά της Γης. Από τους σχεδόν 10.000 αστεροειδείς που έχουν βρεθεί ως σήμερα σχετικά κοντά στη Γη, περίπου 5.200 εκτιμάται ότι ανήκουν στην ομάδα του Απόλλωνα. Όπως συμβαίνει και με άλλες ομάδες αστεροειδών, τα σώματα της οικογένειας του Απόλλωνα πιστεύεται ότι βρίσκονταν αρχικά στην κύρια Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία. Πιστεύεται ότι έφυγαν από αυτή τη θέση και πλησίασαν πιο κοντά στη Γη λόγω της βαρυτικής επίδρασης του γιγάντιου Δία. Το γεγονός ότι η τροχιά της Γης διασταυρώνεται με τις τροχιές των αστεροειδών του Απόλλωνα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο πρόσκρουσης στο μακρινό μέλλον, για αυτό και τα μέλη της ομάδας αντιμετωπίζονται ως δυνητική απειλή. Οι ερευνητές πάντως τονίζουν ότι τα συμπεράσματά τους πάσχουν από υψηλό βαθμό αβεβαιότητας λόγω διαφόρων παραγόντων: μεταξύ άλλων, τα ρολόγια στις κάμερες που κατέγραψαν την πτώση δεν ήταν συγχρονισμένα, ενώ το θραύσμα που έπεσε στη λίμνη Τσεμπαρκούλ μπορεί να είχε εντελώς διαφορετική πορεία από άλλα θραύσματα. Όλα αυτά σημαίνουν ότι η ακριβής τροχιά του αστεροειδή ενδέχεται να μην υπολογιστεί ποτέ με ακρίβεια. Στο σχεδιο η πιθανότερη τροχιά (η μπλε συνεχής καμπύλη) του μετεώρου του Chelyabinsk. Το μετέωρο (ChM) ακολουθούσε μια ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο, η οποία διασταυρωνόταν με την τροχιά της Γης http://physicsgg.me/2013/02/26/%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%ae%cf%81%ce%b8%ce%b5-%ce%bf-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%ae%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%84%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%b1%ce%bc/
  6. Η εξαγωνική καταιγίδα του Κρόνου. Ενα ακόμη εντυπωσιακό φαινόμενο στον Κρόνο κατέγραψε το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά τον πλανήτη και τα δεκάδες φεγγάρια του από το 2004. Αυτή τη φορά το Cassini κατέγραψε με τον φωτογραφικό του φακό μια καταιγίδα που εξελίσσεται στον Βόρειο Πόλο του Κρόνου. Η καταιγίδα έχει λάβει εξαγωνικό σχήμα και «λούζεται» στο ηλιακό φως που, λόγω της «άνοιξης» που υπάρχει τώρα στο Βόρειο Ημισφαίριο του Κρόνου, είναι πιο έντονο. Πέριξ του εξαγώνου εξελίσσονται και άλλες μικρότερες καταιγίδες ενώ στο βάθος της εικόνας διακρίνονται τα δαχτυλίδια του Κρόνου. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=500137
  7. Τελικά. Έλαβαν: 38,6% ο Vulcan και 22,1% ο Κέρβερος. Στο σύνολο των 450.324 ψήφων το όνομα Vulcan έλαβε 174.062 ψήφους και το όνομα Κέρβερος 99432.
  8. Το Internet «βάφτισε» τα φεγγάρια του Πλούτωνα. Ηφαιστος και Κέρβερος είναι τα ονόματα που επέλεξαν οι χρήστες του Internet για τους δύο δορυφόρους του Πλούτωνα. Ολοκληρώθηκε η ψηφοφορία για την ονοματοδοσία των δύο μικρών δορυφόρων του Πλούτωνα που ανακαλύφτηκαν το 2011 και το 2012. Ο Πλούτωνας διαθέτει πλέον 5 φεγγάρια, τον Χάροντα, τη Νύχτα, την Υδρα και τα καινούργια Ρ4 και Ρ5 που αναμένουν τα ονόματα τους. Η ομάδα ερευνητών από το Ινστιτούτο αναζήτησης εξωγήινης ζωής SETI έφτιαξε μια λίστα με υποψήφια ονόματα και δημιούργησε έναν δικτυακό τόπο στον οποίο οι επισκέπτες μπορούσαν να ψηφίσουν δύο από αυτά. Η διαδικασία ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα και τα δύο ονόματα που έλαβαν τις περισσότερες ψήφους ήταν το «Ηφαιστος» και «Κέρβερος». Το Ηφαιστος ξεχώρισε λαμβάνοντας περίπου 175 χιλιάδες ψήφους χιλιάδες ψήφους, σχεδόν διπλάσιες από τον δεύτερο Κέρβερο. Βέβαια θα πρέπει να σημειωθεί ότι το Ηφαιστος επικράτησε μετά τη δημόσια παρέμβαση του διάσημου ηθοποιού Ουίλιαμ Σάτνερ που δήλωσε ότι αυτό είναι το ιδανικότερο όνομα για να δοθεί σε ένα από τους δύο δορυφόρους. Ο Σάτνερ έγινε γνωστός με τον ρόλο του «Κάπτεν Κερκ» στη θρυλική διαστημική σειρά Σταρ Τρεκ και μάλιστα την Κυριακή έκανε εμφάνιση έκπληξη στα Οσκαρ συμμετέχοντας σε αυτά ως Κάπτεν Κερκ. Ο Σάτνερ υποστήριξε το Ηφαιστος (Vulcan στα λατινικά) όχι μόνο επειδή του άρεσε το όνομα αλλά και επειδή ο έτερος πρωταγωνιστής του Σταρ Τρεκ, ο μίστερ Σποκ, είχε γεννηθεί στον πλανήτη Vulcan. Θα πρέπει να σημειωθεί πάντως ότι την τελική επιλογή για το όνομα των δύο δορυφόρων (όπως και για κάθε διαστημικό όνομα) έχει η Διεθνής Αστρονομική Ενωση τα μέλη της οποίας μπορούν να επιλέξουν άλλα ονόματα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=500131 Τελικά. Έλαβαν: 38,6% ο Vulcan και 22,1% ο Κέρβερος Στο σύνολο των 450.324 ψήφων το όνομα Vulcan έλαβε 174.062 ψήφους και το όνομα Κέρβερος 99432.
  9. Η αστάθεια του σύμπαντος και το μποζόνιο Higgs. “Είναι το μποζόνιο Higgs ένας προάγγελος της αποκάλυψης; Ναι, σύμφωνα με μια θεωρία που διατυπώθηκε πριν από τριάντα και πλέον χρόνια και βρίσκεται πίσω από ειδήσεις αυτής της εβδομάδας. Η τιμή της μάζας του σωματιδίου Higgs που ανακοινώθηκε πέρυσι το καλοκαίρι βρίσκεται σε συμφωνία με μια θεωρία που υποστηρίζει ότι το σύμπαν μας βρίσκεται στα όρια της σταθερότητάς του – όπως ένα μολύβι ισορροπεί κατακόρυφα στην λεπτή μύτη του. «Μπορεί ο κόσμος στον οποίο ζούμε να είναι εγγενώς ασταθής. Ίσως σε κάποια στιγμή μετά από δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα, να εξαφανιστούν τα πάντα» δήλωσε ο Joseph Lykken, από το Fermi National Accelerator Laboratory στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικάνικου Συνδέσμου για την Προώθηση των Επιστημών. Το σενάριο αυτό βρίσκεται στα χέρια των φυσικών εδώ και χρόνια – από το 1982 – όταν οι θεωρητικοί Michael Turner και Frank Wilczek δημοσίευσαν την εργασία τους στο Nature με τίτλο: “Is our vacuum metastable?“. http://ctp.lns.mit.edu/Wilczek_Nature/%2872%29vacuum_metastable.pdf Οι ερευνητές δείχνουν ότι το κενό μπορεί να βρίσκεται σε διαφορετικές ενεργειακές καταστάσεις, και η πιο σταθερή από αυτές αντιστοιχεί στην χαμηλότερη ενέργεια. Το πρόβλημα προκύπτει αν δεν βρισκόμαστε σ’ αυτήν, και ζούμε σε μια προσωρινά σταθερή κατάσταση η οποία τελικά πρόκειται να καταρρεύσει. Σύμφωνα με τον Lykken: «το σύμπαν τείνει να βρεθεί σε μια διαφορετική κατάσταση και μια μικρή φυσαλίδα κενού μπορεί να εξελιχθεί σε ένα εναλλακτικό σύμπαν που θα εξαπλωθεί καταστρέφοντας τα πάντα». Το φαινόμενο σήραγγας μεταξύ κενών είναι μια ιδέα παρόμοια με το υπέρθερμο νερό και τον σχηματισμό φυσαλίδων σ’ αυτό (διαβάστε λεπτομέρειες για τέτοιου είδους πρώτης τάξης μεταβάσεις μεταξύ δυο φάσεων ΕΔΩ: diracseashore.wordpress.com via motls.blogspot.com) Tο υπέρθερμο νερό, στο βίντεο που ακολουθεί, εκρήγνυται όταν σ’ αυτό προστίθενται προσμίξεις, όπως ζάχαρη – ελπίζουμε να μην υπάρχει κοσμική ζάχαρη) Είναι γνωστό πως το πεδίο Higgs ευθύνεται για την μάζα θεμελιωδών σωματιδίων. Το πεδίο Higgs διαποτίζει ομοιόμορφα το κενό και η μάζα του μποζονίου του είναι άμεσα συνυφασμένη με την σταθερότητα του κενού. Η θεωρία προέβλεπε πως αν το μποζόνιο Higgs είχε μάζα μεγαλύτερη από 129 GeV, τότε το σύμπαν είναι «ασφαλές». Όμως τον Ιούνιο του 2012 οι ερευνητές του CERN ανακοίνωσαν την ανακάλυψη ενός σωματιδίου που μοιάζει πολύ με το Higgs, με μάζα 126 GeV – αρκετά ελαφρύ ώστε να αυξηθεί ο φόβος της αστάθειας του σύμπαντος. (Στο συνέδριο Moriond , στις αρχές Μαρτίου, αναμένεται να ανακοινωθεί ακριβέστερη τιμή για τη μάζα του μποζονίου Higgs). http://moriond.in2p3.fr/ Όμως υπάρχει ελπίδα για το γνωστό μας σύμπαν. Κάποιοι θεωρητικοί φυσικοί επισημαίνουν ότι η σχέση μεταξύ της μάζας του Higgs και του κενού χώρου εξαρτάται από τη μάζα του top κουάρκ. Αν η μάζα του top κουάρκ είναι διαφορετική τότε η σταθερότητα του σύμπαντος ζει και βασιλεύει. Σύμφωνα με άλλους ερευνητές η θεωρία της υπερσυμμετρίας, σύμφωνα με την οποία κάθε γνωστό σωματίδιο αντιστοιχεί σε ένα βαρύτερο υπερσυμμετρικό – και αν ισχύει κάτι τέτοιο και για το Higgs – τότε αυτό θα μπορούσε να μας «σώσει από την καταστροφή». Οι ανησυχίες θα παραμείνουν ανεπιβεβαίωτες προς το παρόν. Ο LHC κλείνει για αναβάθμιση και θα λειτουργήσει μετά από δύο χρόνια, με καλύτερη απόδοση και σε υψηλότερες ενέργειες, που πιθανόν να αποκαλύψουν τα υπερσυμμετρικά σωματίδια, τους υπερ-συντρόφους. newscientist.com http://physicsgg.me/2013/02/22/%ce%b7-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%ac%ce%b8%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%8d%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%cf%80%ce%bf%ce%b6%cf%8c%ce%bd/
  10. Μια «δεύτερη» Γη ίσως είναι κοντά, περιμένοντας να την ανακαλύψουμε. Ενας πλανήτης που φιλοξενεί ζωή μπορεί να βρίσκεται πολύ πιο κοντά στη Γη απ’ ό,τι θεωρούνταν μέχρι σήμερα. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν Αμερικανοί αστροφυσικοί από το Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics στο Cambridge των ΗΠΑ, μελετώντας δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler της NASA. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα των επιστημόνων δείχνει ότι το 6% των ερυθρών νάνων διαθέτουν πλανήτες με το ίδιο μέγεθος με τη Γη και συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη έμβιων όντων. Καθώς οι ερυθροί νάνοι είναι οι πιο συνηθισμένοι τύποι αστέρων που υπάρχουν στον γαλαξία μας, αυτό σημαίνει ότι ένας πλανήτης παρόμοιος με τη Γη ενδεχομένως να απέχει από το ηλιακό μας σύστημα «μόλις» 13 έτη φωτός - νούμερο που, για τα δεδομένα της αστρονομίας, είναι εξαιρετικά μικρό. «Μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι θα έπρεπε να ψάξουμε σε τεράστιες αποστάσεις για να εντοπίσουμε κάποιον πλανήτη παρεμφερή με τη Γη. Τώρα όμως συνειδητοποιούμε ότι μια «δεύτερη» Γη ίσως να βρίσκεται στην αυλή μας, περιμένοντας να την ανακαλύψουμε», ανέφερε η επικεφαλής της έρευνας, Courtney Dressing. Οι ερυθροί νάνοι είναι ένας τύπος αστέρων με μικρό μέγεθος και χαμηλή θερμοκρασία - ένας τυπικός ερυθρός νάνος έχει τρεις φορές μικρότερες διαστάσεις από τον Ηλιο και 1.000 φορές μικρότερη θερμοκρασία. Αν και η μικρή φωτεινότητά τους συνεπάγεται ότι δεν είναι ορατοί με γυμνό μάτι, συνιστούν ένα πολύ καλό στόχο για την αναζήτηση γήινων πλανητών. Κι αυτό όχι μόνο γιατί αποτελούν το 75% των αστέρων στον γαλαξία μας, κάτι που σημαίνει ότι ο αριθμός τους ξεπερνά τα 75 εκατομμύρια, αλλά και επειδή στην περίπτωσή τους είναι πιο εύκολο να εφαρμοσθούν οι τεχνικές εντοπισμού πλανητών. Χρησιμοποιώντας αυτές τις τεχνικές, οι Αμερικανοί επιστήμονες μελέτησαν μία βάση δεδομένων του Kepler για τον γαλαξία μας, ανακαλύπτοντας 95 πλανήτες να περιστρέφονται γύρω από ερυθρούς αστέρες. Το νούμερο αυτό σημαίνει ότι το 60% των αστεριών-νάνων από το δείγμα που ανέλυσαν έχουν πλανήτες με μέγεθος μικρότερο από τον Ποσειδώνα. Στη συνέχεια, οι αστροφυσικοί υπολόγισαν ότι τρεις από αυτούς τους πλανήτες έχουν παρόμοιες διαστάσεις και θερμοκρασία με τη Γη - ένας αριθμός που μεταφράζεται στο 6% του δείγματος. Με δεδομένο ότι στη «γειτονιά» του ηλιακού μας συστήματος βρίσκονται αναρίθμητοι ερυθροί αστέρες, είναι πολύ πιθανό το πιο κοντινό αστέρι-νάνος με γήινο πλανήτη να μην απέχει περισσότερο από 13 έτη φωτός. Η ανακάλυψη αυτή υποδεικνύει πως ο εντοπισμός ζωής έξω από το ηλιακό μας σύστημα μπορεί να αποδειχθεί τελικά πιο εύκολη υπόθεση απ’ ό,τι θεωρούσαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες. Βέβαια, το ουράνιο σώμα θα πρέπει να περιστρέφεται σε μικρή ακτίνα από τον ερυθρό αστέρα, για να δέχεται επαρκή ποσότητα φωτός. Ωστόσο, αν έχει αρκετά πυκνή ατμόσφαιρα, αυτή θα μπορούσε να το προστατεύσει από τις υπεριώδεις ακτίνες ή η ακτινοβολία ενδεχομένως να έχει προκαλέσει την ανάπτυξη «εξωτικών» έμβιων όντων. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_16/02/2013_483388
  11. Η Ελλάδα δημιουργεί το πρώτο εθνικό cluster για το διάστημα: si-Cluster Το πρώτο ελληνικό cluster για το διάστημα είναι γεγονός. Η Ελλάδα, μετέχοντας ενεργά στα προγράμματα της ESA ,συσσώρευσε σημαντική τεχνογνωσία και εμπειρία σε όλους τους σχετικούς με το διάστημα τομείς. Αυτό αποτέλεσε και την πηγή της δυναμικής που ευνόησε το σχηματισμό αξιοσημείωτων αλυσίδων αξίας στη χώρα μας. Μια τέτοια συνεργατική αλυσίδα είναι και το si- Cluster . Ήδη από το 2005 που η Ελλάδα έγινε κράτος μέλος της ESA , πολλοί οργανισμοί κρατικοί και μη καθώς και πολλές εταιρείες συμμετείχαν επιτυχώς σε πολλά προγράμματα,συλλογικά αλλά και ανεξάρτητα. Μέχρι σήμερα, μόνο τα μέλη του si-Cluster έχουν συμμετάσχει με επιτυχία σε περισσότερα από 50 έργα της ESA .Τα σημαντικά αποτελέσματα της συμμετοχής αυτής φαίνονται σήμερα με τη δημιουργία του πρώτου Ελληνικού cluster για το διάστημα. Περισσότερα: http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_Ellhada_demioyrgehi_to_prhoto_ethnikho_cluster_gia_to_dihastema_si-Cluster Κοσμοναύτες: εκπαίδευση στη χειμερινή διαβίωση. Τριήμερη εκπαίδευση στη χειμερινή διαβίωση πραγματοποιούν οι ρώσοι κοσμοναύτες Αλεξάντρ Σκοβρτσόφ, Ολέγκ Αρτέμιεφ και ο αμερικανός αστροναύτη Στίβεν Σουόνσον, στο κέντρο εκπαίδευσης κοσμοναυτών «Γκαγκάριν», ενόψει την επόμενης μακράς διάρκειας αποστολής τους το 2013. Πρόκειται για το πρώτο πλήρωμα της αποστολής του διεθνούς διαστημικού σταθμού (MKS-39/40) Στη συνέχεια, θα ακολουθήσουν τα πληρώματα του MKS-40/41 και του MKS-41/42. Σύμφωνα με ανακοίνωση του κέντρου εκπαίδευσης «Γκαγκάριν» από τις 30 Ιανουαρίου θα ξεκινήσουν εκπαίδευση και τα πληρώματα του διεθνούς διαστημικού σταθμού, που οι πτήσεις τους έχουν προγραμματιστεί για το 2014. http://rbth.gr/multimedia/slideshows/2013/02/16/untitled_resource_20063.html Την κοσμική ακτινοβολία θα τη δοκιμάσουν πάνω σε σαύρες. Ρώσοι επιστήμονες θα δοκιμάσουν την επίδραση της κοσμικής ακτινοβολίας πάνω σε ποντίκια και σαύρες στα πλαίσια του προγράμματος «Bion-M1», κάτι που είναι σημαντικό για την εκτίμηση του κινδύνου της ακτινοβολίας στον διαπλανητικό χώρο, καθώς και των συστημάτων προστασίας των διαστημικών οχημάτων, ανέφεραν σήμερα Παρασκευή στο Ινστιτούτο Ιατρικο-βιολογικών Προβλημάτων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Στα πλαίσια του πειράματος θα μελετήσουν και τις μεταβολές στις γενετικές δομές, τις βλάβες στην όραση και στο νευρικό σύστημα των βιολογικών αντικειμένων. Το ερευνητικό σύστημα «Bion-M1», που έχει κατασκευαστεί από το Πυραυλικό και Διαστημικό Κέντρο «Progress» (Ρωσία), αποτελείται από ένα όχημα προσγείωσης, ένα διαμέρισμα με εξοπλισμό και δεξαμενή με πηγές ρεύματος. http://greek.ruvr.ru/2013_02_22/105754086/ Κι άλλο εκπληκτικό βίντεο από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το βίντεο που ακολουθεί δημιουργήθηκε από τον Brian Tomlinson , ο οποίος συνδύασε διάφορα στιγμιότυπα (του NASA Johnson Space Center) από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό: http://physicsgg.me/2013/02/20/%ce%ba%ce%b9-%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%bf-%ce%b5%ce%ba%cf%80%ce%bb%ce%b7%ce%ba%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83/
  12. ΝΑΣΑ: Ο Άπωφις μπορεί να συγκρουστεί με τη Γη το 2068. Ο αστεροειδής Άπωφις, ο οποίος με ασφάλεια θα συναντηθεί με τη Γη το 2029 και το 2036, στις 12 Απριλίου του 2068 μπορεί να συγκρουστεί με τον πλανήτη μας, αν και η πιθανότητα αυτού του συμβάντος είναι πολύ μικρή – λιγότερο από 2,3 στο εκατομμύριο, προσδιόρισαν οι ειδικοί του Εργαστηρίου Αεριωθούμενης Κίνησης της ΝΑΣΑ. Ο αστεροειδής Άπωφις μεγέθους 325 μέτρων ανακαλύφθηκε το 2004. Η ανακάλυψη προκάλεσε σάλο – οι υπολογισμοί έδειξαν ότι υπάρχει μία πιθανότητα της τάξης του 2,7% ο Άπωφις να συγκρουστεί με τη Γη το 2029. Στη συνέχεια οι επιστήμονες απέκλεισαν αυτήν την απειλή, ενώ τον Ιανουάριο οι ειδικοί της ΝΑΣΑ προσδιόρισαν, ότι ο κίνδυνος σύγκρουσης κατά την επόμενη προσέγγιση το 2036 επίσης πρακτικά αποκλείεται. http://greek.ruvr.ru/2013_02_24/105958568/
  13. Ετοιμα τα πρώτα αποτελέσματα του διαστημικού LHC. Οπως έγινε γνωστό τις προσεχείς εβδομάδες θα ανακοινωθούν τα πρώτα αποτελέσματα του σημαντικότερου και ακριβότερου επιστημονικού πειράματος που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στο Διάστημα. Το Άλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο ή AMS είναι «παιδί» του νομπελίστα φυσικού Σάμιουελ Τινγκ και μεταφέρθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το 2011. Εγκατεστημένο σε μια εξωτερική πλευρά του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, το γιγάντιο όργανο καταγράφει φαινόμενα υψηλότερης ενέργειας από ό,τι ο επιταχυντής LHC του CERN σε μια προσπάθεια να ανακαλύψει νέες, εξωτικές μορφές ύλης. Μέχρι σήμερα έχει καταγράψει δισεκατομμύρια προσκρούσεις κοσμικών ακτίνων και όπως ανακοίνωσε ο Τινγκ σε λίγες εβδομάδες θα δημοσιοποιηθούν στοιχεία που αφορούν τη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη. Από τη δεκαετία του 1930 οι φυσικοί γνωρίζουν ότι η ύλη που βλέπουμε στο Σύμπαν δεν είναι αρκετή για να εξηγήσει την κίνηση των γαλαξιών: η ταχύτητα περιστροφής των γαλαξιών εξαρτάται από τη συνολική τους μάζα, και η μάζα αυτή πρέπει να είναι πολύ περισσότερη από την κανονική ύλη που παρατηρούμε στους γαλαξίες. Η μόνη εξήγηση είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της μάζας του Σύμπαντος, και συγκεκριμένα το 83%, αντιστοιχεί σε μια μυστηριώδη μορφή της ύλης, η οποία δεν εκπέμπει, δεν απορροφά και δεν διαθλά το φως. Πρόκειται για την υποθετική «σκοτεινή ύλη», η οποία εξ ορισμού είναι κυριολεκτικά αόρατη. Τα υπολογιστικά μοντέλα των κοσμολόγων δείχνουν ότι η σκοτεινή ύλη πρέπει να είναι κατανεμημένη σχετικά ομοιόμορφα στο Σύμπαν. Με άλλα λόγια, η σκοτεινή ύλη πρέπει να υπάρχει παντού, ίσως και στη Γη, χωρίς όμως να αντιλαμβανόμαστε την παρουσία της. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πολλά πράγματα για τη σκοτεινή ύλη. Ενα από τα ερωτήματα που ζητούν απάντηση είναι από τι αποτελείται αυτή η ύλη. Μια δημοφιλής θεωρία κάνει λόγο για υποθετικά σωματίδια, τα WIMP (σωματίδια μεγάλης μάζας και ασθενούς αλληλεπίδρασης), από τα οποία ίσως αποτελείται η λεγόμενη σκοτεινή ύλη. Κανένα τηλεσκόπιο ή άλλο όργανο μέχρι σήμερα δεν έχει μπορέσει να εντοπίσει την ύπαρξη των WIMP. Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι το AMS θα καταφέρει να επιβεβαιώσει την ύπαρξη των WIMP και να φωτίσει ορισμένες από τις ιδιότητες τους. Ετσι η επιστημονική κοινότητα αναμένει με ενδιαφέρον την ανακοίνωση για να δει την πρόοδο που έχει επιτευχθεί. Ο Τινγκ, που εργάζεται στο ΜΙΤ, θα δημοσιεύσει σε κάποιο επιστημονικό περιοδικό τα πρώτα αποτελέσματα των ερευνών αλλά δεν έχει ακόμη αποφασίσει σε ποιο. «Περιμέναμε 18 ολόκληρα χρόνια για να γράψουμε αυτή τη μελέτη και τώρα πλέον είμαστε στη φάση των τελικών ελέγχων των δεδομένων της. Υπάρχουν έξι ομάδες αναλυτών που τσεκάρουν τα ίδια αποτελέσματα ώστε να είμαστε απόλυτα βέβαιοι για την ορθότητα τους. Πιστεύω ότι σε 2-3 εβδομάδες θα είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τη δημοσίευση» δήλωσε στους εκπροσώπους του Τύπου. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=498914
  14. Πράσινο φως για αποστολή στην Ευρώπη. Οπως έγινε γνωστό η NASA ενέκρινε την πρόταση για μια αποστολή εξερεύνησης της Ευρώπης, του δορυφόρου του Δία. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης υπάρχει ένας ωκεανός που πιθανώς να φιλοξενεί κάποιες μορφές ζωής. Η αποστολή θα ονομαστεί Clipper και αν όλα πάνε σύμφωνα με τον προγραμματισμό το σκάφος που θα εξερευνήσει τον δορυφόρο θα ξεκινήσει το ταξίδι του το 2021 ή το 2022. Θα χρειαστεί περίπου έξι χρόνια για να φτάσει στην Ευρώπη και στη συνέχεια θα τεθεί σε τροχιά γύρω της για να μελετήσει λεπτομερώς την επιφάνεια της. Οι επιτελείς της NASA είδαν και ενέκριναν τα σχέδια του σκάφους που θα κατασκευαστεί για την αποστολή. Θα διαθέτει ειδικά όργανα (ραντάρ, αισθητήρες κ.α) τα οποία θα μπορέσουν να χαρτογραφήσουν την επιφάνεια της Ευρώπης αλλά και να διεισδύσουν στο εσωτερικό της. Τα δεδομένα που θα συλλέξει το σκάφος θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να σχεδιάσουν στη συνέχεια μια νέα αποστολή στην Ευρώπη. Μια αποστολή που αυτή τη φορά θα αφορά την προσεδάφιση ενός σκάφους και την προσπάθεια διείσδυσης στον ωκεανό για εξερεύνηση. «Η Ευρώπη είναι το πιθανότερο μέρος για την ύπαρξη ζωής μακριά από τη Γη και για αυτό υπάρχει υψηλό ενδιαφέρον από την επιστημονική κοινότητα αλλά και από το Αμερικανικό Κογκρέσο για μια αποστολή εκεί» ανέφερε σε επιστημονικό συνέδριο που γίνεται αυτές τις μέρες στη Βοστόνη ο Ρόμπερτ Παπαλάρντο, στέλεχος του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης (JPL) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας. Οι πρώτες εκτιμήσεις των στελεχών της NASA κάνουν λόγο για μια αποστολή το κόστος της οποίας θα αγγίξει τα δύο δισεκατομμύρια δολάρια. Το υψηλό κόστος πάντως κάνει ορισμένους να διατηρούν επιφυλάξεις αναφέροντας ότι μπορεί στο προσεχές μέλλον η ύπαρξη της αποστολής να τεθεί σε αμφισβήτηση αν υπάρξουν προβλήματα με τον προϋπολογισμό της NASA Αν υπάρχει ωκεανός στην Ευρώπη αυτός βρίσκεται σε βάθος αρκετών χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια της. Αυτό κάνει ορισμένους ειδικούς να εκτιμούν ότι θα είναι από εξαιρετικά δύσκολο ως απίθανο να βρεθεί τρόπος να διεισδύσει κάποιο ρομποτικό σύστημα τόσο βαθιά. Κάποιοι άλλοι στην επιστημονική κοινότητα υποστηρίζουν ότι ο Εγκέλαδος, ο παγωμένος δορυφόρος του Κρόνου, είναι το πιθανότερο σημείο να υπάρχει ζωή στο ηλιακό μας σύστημα και εκεί και όχι στην Ευρώπη πρέπει να γίνει μια αποστολή εξερεύνησης. Κάποιες μελέτες έχουν υποδείξει μεν την παρουσία νερού σε υγρή μορφή κάτω από τους πάγους της Ευρώπης αλλά όχι και ζωής. Εδώ δείτε ένα εκπληκτικό βίντεο για το πώς θα μοιάζει μια επανδρωμένη αποστολή εξερεύνησης στην Ευρώπη http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=498941
  15. To διαστημικό μεταγωγικό σκάφος «Προγκρές» ολοκλήρωσε τον κύκλο του. Το ρωσικό μεταγωγικό διαστημόπλοιο «Προγκρές Μ-16Μ» αποσυνδέθηκε από τη μονάδα «Πιρς» του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, ώστε να απελευθερώσει το χώρο για το νέο «φορτηγό» διαστημόπλοιο, ανακοίνωσε η Ιρίνα Ρομάνοβα, επικεφαλής της υπηρεσίας Τύπου του Κεντρικού Επιστημονικού-Ερευνητικού Ινστιτούτου Μηχανοκατασκευών, στο οποίο είναι ενταγμένο το Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων. Το «Προγκρές», στο οποίο οι κοσμοναύτες έχουν φορτώσει διάφορα απορρίμματα από το Σταθμό, ουσιαστικά θα καεί πλήρως καθώς θα διέρχεται από τα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας. Μόνο τα πυρίμαχα υλικά από την κατασκευή του «Προγκρές» θα φθάσουν έως το λεγόμενο «νεκροταφείο των διαστημοπλοίων», μια ζώνη του Ειρηνικού Ωκεανού, σε απόσταση περίπου 3.000 χλμ. από τη Νέα Ζηλανδία, από όπου δεν διέρχονται γραμμές ναυσιπλοΐας. http://greek.ruvr.ru/2013_02_09/104183188/ Το διαστημόπλοιο Progress αναχώρησε για το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο πύραυλος μεταφορέας Soyuz-U με το διαστημόπλοιο Progress ξεκίνησε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ για το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ). Το τρίτο στάδιο διαχωρισμού του πυραύλου πραγματοποιήθηκε κανονικά την προγραμματισμένη ώρα. Η σύνδεση πραγματοποιήθηκε στο ΔΔΣ 00:35:21 ώρα Μόσχας - έξι ώρες μετά την έναρξη του διαστημικού σκάφους σε τροχιά, όπως προβλέπεται από το πρότυπο πρόγραμμα της πτήσης του. Η εκτόξευση του δορυφόρου Landsat 8 Πρόκειται για έναν νέο δορυφόρο, τον Landsat 8, ο οποίος θα κρατά αρχείο από τις αλλαγές που υφίσταται το τοπίο της Γης, διασφαλίζοντας τη συνέχιση ενός 40ετούς φωτογραφικού αρχείου τεκμηρίωσης της εξάπλωσης των πόλεων, της τήξης των παγετώνων, των φυσικών καταστροφών και άλλων περιβαλλοντικών αλλαγών. Ο δορυφόρος εκτοξεύτηκε με τον μη επανδρωμένο πύραυλο Atlas 5 από την αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ της Καλιφόρνια, ενώ η εκτόξευση μεταδόθηκε από την τηλεόραση της NASA. Οι μηχανικοί της NASA θα χρειαστούν περίπου τρεις μήνες για να ολοκληρώσουν τις απαραίτητες δοκιμές της πλατφόρμας και να θέσουν σε λειτουργία τον δορυφόρο. Η επονομαζόμενη LDCM αποστολή θα προσδεθεί στο μοναδικό λειτουργικό -επί 14 χρόνια- διαστημικό σκάφος Landsat 7 και θα παρέχει εικόνες σε φυσικό και υπέρυθρο φως από απόσταση 705 χιλιομέτρων πάνω από τη Γη. Επιπλέον, οι δύο δορυφόροι διαθέτουν έναν θερμικό υπέρυθρο αισθητήρα, που μετρά τη θερμική ακτινοβολία που εκλύεται από την επιφάνεια της Γης. Οι δορυφόροι κάνουν κύκλο γύρω από τη Γη κάθε 99 λεπτά, και τραβούν φωτογραφίες με λεπτομέρειες που φτάνουν το μέγεθος μίας μπάλας του μπέηζμπολ, ανάλογα με το μήκος κύματος του φωτός με το οποίο μετρούν. Τα δύο διαστημικά σκάφη κάποια στιγμή θα διαχωριστούν ώστε να επισκέπτονται κάθε σημείο της επιφάνειας της Γης κάθε οκτώ ημέρες. Τα δεδομένα αυτά διανέμονται ώστε να εκτιμηθούν οι καταστροφές που έχει υποστεί το τοπίο της Γης από τις φωτιές, τις πλημμύρες και άλλες φυσικές καταστροφές, αλλά και για να καταγραφούν οι καλλιέργειες, οι ακτογραμμές, οι παγετώνες και άλλες περιοχές που υφίστανται επιπτώσεις από την υπερθέρμανση του πλανήτη, τον ολοένα αυξανόμενο πληθυσμό και την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Ο επικεφαλής του προγράμματος, Ken Schwer, δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου, πως η αποστολή LDCM (Landsat Data Continuity Mission) θα συνεχίσει να καταγράφει τις ανθρώπινες επιπτώσεις στη Γη, καθώς και τις επιπτώσεις της Γης στην ανθρωπότητα, ώστε να μπορέσουμε να προσαρμοστούμε σε αυτές τις αλλαγές και να λάβουμε τις κατάλληλες αποφάσεις σχετικά με το τί κάνουμε στην επιφάνεια του πλανήτη. Ολόκληρο το φωτογραφικό αρχείο είναι ανοιχτό και ελεύθερο, ενώ οι επιστήμονες σε κάθε γωνιά του πλανήτη μπορούν να εκμεταλλευτούν αυτές τις πληροφορίες με άπειρους τρόπους. Μπορούν να παρακολουθήσουν κατά πόσο μία καλλιέργεια είναι υγιής, μέχρι την κατάσταση ενός ηφαιστείου, να μετρήσουν την ανάπτυξη των πόλεων, μέχρι την έκταση ενός παγετώνα. Μεταξύ των εμπορικών πελατών του Landsat είναι η Google, που χρησιμοποιεί τις φωτογραφίες για το γνωστό πρόγραμμα Google Earth, αλλά και ο ασφαλιστικός κλάδος, που χρησιμοποιεί τα δεδομένα των δορυφόρων για να εκτιμήσει τον κίνδυνο πυρκαγιών αλλά και να μετρήσει τη φυτική παραγωγή. Το πρόγραμμα Landsat παρέχει φωτογραφίες από το 1972, από τότε δηλαδή που εκτοξεύτηκε ο πρώτος δορυφόρος. Ο τελευταίος δορυφόρος, που κόστισε στη NASA 855 εκατ. δολάρια, μόλις τεθεί σε λειτουργία, θα μπορεί να στέλνει 400 φωτογραφίες την ημέρα σε επίγειους σταθμούς στη Νότια Ντακότα, την Αλάσκα και τη Νορβηγία. Βιντεο http://physicsgg.me/2013/02/12/%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%8c%ce%be%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%bf%cf%81%cf%85%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%bf%cf%85-landsat-8/ Oι ΗΠΑ θα εκτοξεύσουν έναν αμερικανο-ουκρανικό πύραυλο Οι δοκιμές πυρός του πυραύλου «Ανταρές», ο οποίος κατασκευάστηκε από την εταιρεία Orbital Sciences με τη συμμετοχή της ουκρανικής επιχείρησης «Yuzmash» με σκοπό να θέτει σε τροχιά μεταγωγικά διαστημόπλοια μάρκας Cygnus, έχουν οριστεί να γίνουν στις 12 Φεβρουαρίου στη νήσο Ουόλοψ της Πολιτείας της Βιρτζίνια, γράφει η διαδικτυακή έκδοση Universe Today. Εάν οι δοκιμές ολοκληρωθούν με επιτυχία, τότε σε 4-6 εβδομάδες, το Μάρτιο, θα πραγματοποιηθεί η πρώτη δοκιμαστική εκτόξευση του πυραύλου, ο οποίος θα κατευθυνθεί στο Διάστημα με μια μακέτα του διαστημοπλοίου Cygnus σε κανονικές διαστάσεις και βάρος, εξοπλισμένη με μέσα συλλογής πληροφοριών και σχετικούς αισθητήρες Η πρώτη, δοκιμαστική πτήση του διαστημοπλοίου Cygnus στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα γίνει το Μάιο-Ιούνιο του 2013. http://greek.ruvr.ru/2013_02_09/104193628/ Συμβιβασμός στη διαμάχη Ρωσίας Καζακστάν για το διαστημικό κέντρο Μπαϊκονούρ. Η ανοικοδόμηση της νέας βάσης εκτόξευσης, Baiterek, που πραγματοποιούν από κοινού Καζακστάν και Ρωσία, θα τροποποιηθεί, ώστε να υποστηρίζει την εκτόξευση των πυραύλων Zenit, δήλωσε ο επικεφαλής του Εθνικού Διαστημικού Οργανισμού του Καζακστάν, Kazcosmos, Ταλγκάτ Μουαμπάγιεβ, αναφέροντας ότι οι δύο πλευρές κατέληξαν τελικά σε συμβιβασμό. Αρχικά, η βάση Baiterek σχεδιάστηκε για την εκτόξευση των πυραύλων Angara, οι οποίοι μπορούν να μεταφέρουν έως και 40 μετρικούς τόνους ωφέλιμου φορτίου σε χαμηλή γήινη τροχιά. H Ρωσία, ωστόσο, σκοπεύει να αφήσει το Μπαϊκονούρ και να πραγματοποιεί εκτοξεύσεις από το διαστημικό κέντρο Vostochny της Άπω Ανατολής, γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Kazcosmos. Τριβές μεταξύ της Ρωσίας και Καζακστάν σημειώνονται επίσης και για τους όρους χρήσης του διαστημικού κέντρου Μπαϊκονούρ, καθώς το Καζακστάν φέρεται να επιβάλλει περιορισμούς στις ρωσικές εκτοξεύσεις. Το Μπαϊκονούρ διαθέτει 15 εξέδρες εκτόξευσης για επανδρωμένα και μη επανδρωμένα διαστημικά οχήματα. Από εκεί πραγματοποιήθηκε η πρώτη διαστημική αποστολή του Σπούτνικ το 1957, καθώς επίσης και η πρώτη επανδρωμένη πτήση με τον Γιούρι Γκαγκάριν το 1961. http://rbth.gr/news/2013/02/13/symbibasmo_sti_diamaxi_rosia_kazakstan_gia_to_diastimiko_kentro_mpaikono_20025.html
  16. Στόχος: θερμοπυρηνική μικροέκρηξη. Η πιο ισχυρή στον κόσμο εγκατάσταση λέιζερ θα τεθεί σε λειτουργία στη Ρωσία το 2020. Θα κατασκευαστεί στην περιοχή Νίζνι Νόβγκοροντ (Βόλγας), κοντά στην πόλη Σαρώφ. Θα μπορούν να την χρησιμοποιούν τόσο οι Ρώσοι, όσο και οι ξένοι επιστήμονες. Το λέιζερ θα έχει μήκος 360 μέτρα και το ύψος του θα ισοδυναμεί με το ύψος ενός δεκαώροφου κτιρίου. Η πόλη Σαρώφ δεν επιλέχθηκε τυχαία: εκεί έχει δημιουργηθεί μια προηγμένη επιστημονικο-τεχνική βάση για την κατασκευή λέιζερ. Το νέο λέιζερ προορίζεται πρώτ’ απ’ όλα για τη μελέτη των διαδικασιών που σχετίζονται με την ανάφλεξη και την καύση του θερμοπυρηνικού καυσίμου. Η ουσία του ζητήματος συνίσταται στο ότι οι ανάγκες της ανθρωπότητας στον τομέα της ενέργειας αυξάνονται, ενώ τα αποθέματα των ορυκτών καυσίμων θα εξαντληθούν μέσα σε μερικές δεκαετίες. Διέξοδος απ’ αυτή την κατάσταση θα μπορούσε να γίνει η κατασκευή μεγάλου αριθμού των πυρηνικών σταθμών παραγωγής ενέργειας, αλλά η επιλογή αυτή είναι απαράδεκτη για πολλές χώρες, ιδιαίτερα μετά τα ατυχήματα στο Τσερνόμπιλ και τη Φουκουσίμα. Για αυτό τον λόγο οι ειδικοί συνδέουν το μέλλον της ενέργειας με τον θερμοπυρηνικό αντιδραστήρα, επειδή αποτρέπει την ραδιενεργό μόλυνση και λειτουργεί τέτοιος αντιδραστήρας με βάση τα ισότοπα υδρογόνου από το σύνηθες νερό. Εν τω μεταξύ, οι επιστήμονες ήλπιζαν να κατασκευάσουν τέτοιο αντιδραστήρα αμέσως μετά την εφεύρεση της βόμβας υδρογόνου, αλλά το καθήκον αυτό αποδείχτηκε εξαιρετικά δύσκολο. Από τότε έχουν περάσει σχεδόν 6 δεκαετίες, αλλά και σήμερα τέτοιος αντιδραστήρας δεν υπάρχει. Η εγκατάσταση λέιζερ μπορεί να φέρει πιο κοντά την ημέρα της κατασκευής του,- είπε ο Σεργκέι Γκαράνιν, ειδικός σε συστήματα λέιζερ. - Ακόμα το 1963, οι σοβιετικοί επιστήμονες Νικολάι Μπάσοφ και Ολέγκ Κρόχιν είχαν προτείνει μια ιδέα για το άναμμα του θερμοπυρηνικού στόχου με λέιζερ. Αυτό προκαλεί την σύντηξη του θερμοπυρηνικού μίγματος σε υψηλό βαθμό πυκνότητας και υψηλής θερμοκρασίας για πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Συντελείται η λεγόμενη διαδικασία μιας ιδιόμορφης ελεγχόμενηςμικροέκρηξης, η οποία συνοδεύεται από την εξαγωγή τεράστιων ποσοτήτων ενέργειας. Το γεγονός αυτό μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη δημιουργία θερμοπυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας. Για να γίνει ωφέλιμη η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, χρειάζεται το λέιζερ να πυροβολεί με συχνότητα περίπου 10 βολές το δευτερόλεπτο,- είπε στη συνέχεια ο Σεργκέι Γκαράνιν. - Τέτοια λέιζερ δεν υπάρχουν προς το παρόν, αλλά η ανάπτυξη της τεχνολογίας λέιζερ, που χρησιμοποιούμε κατά την κατασκευή της εν λόγω εγκατάστασης, θα συντελεί στην εμφάνιση νέων υλικών και νέων προσεγγίσεων κατασκευής λέιζερ. Σύμφωνα με τον επιστήμονα Γκαράνιν, οι διαδικασίες που θα προσομοιωθούν στη νέα εγκατάσταση στην πόλη Σαρώφ, θα πρέπει να είναι αρκετά όμοιες με τις διαδικασίες που συντελούνται μέσα στον Ήλιο και άλλα αστέρια. Εξάλλου, οι ιδιότητες της ύλης σε συνθήκες υψηλών πυκνοτήτων και τεράστιας πίεσης έχουν μελετηθεί πολύ λίγο ακόμη. Απ'αυτή την άποψη το νέο λέιζερ θα προσελκύσει το ενδιαφέρον τόσο των αστροφυσικών όσο και των θεωρητικών φυσικών, όπως και των επιστημόνων άλλων ειδικοτήτων. http://greek.ruvr.ru/2013_02_14/104724049/
  17. Δεκάδες τραυματισμοί από πτώση μετεωρίτη στα Ουράλια. Βροχή μετεωριτών προκάλεσε βίαιες εκρήξεις στα χαμηλά στρώματα της ατμόσφαιρας πάνω από τα Ουράλια και περιοχές της κεντρικής Ρωσίας με αποτέλεσμα να σπάσουν τα τζάμια σε πολλά κτίρια προκαλώντας μέχρι και 400 μικροτραυματισμούς, σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Εσωτερικών. Οι περισσότερες αναφορές, έστω και συγκεχυμένες, έρχονται από το Τσελιάμπινσκ. Όπως αναφέρει το ρωσικό υπουργείο Εσωτερικών, σύμφωνα με το ρωσικό RT, οι τραυματισμοί οφείλονται σε σπασμένα τζάμια ή χτυπήματα ενώ δεν έχουν αναφερθεί σοβαροί τραυματισμοί. H τελευταία αναφορά του υπουργείου κάνει λόγο για 400 τραυματισμούς. Σαφές δεν είναι ακόμη εάν επρόκειτο για βροχή μετεωριτών ή έναν μετεωρίτη που έσπασε σε πολλά κομμάτια λίγο πριν φτάσει στο έδαφος: Εκπρόσωπος του υπουργείου Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών μίλησε στο Associated Press για βροχή μετεωριτών ενώ εκπρόσωπος άλλου υπουργείου ανέφερε στο Ίντερφαξ ότι επρόκειτο για έναν μετεωρίτη. Θραύσματα φέρεται να έχουν πέσει στην Σάτκα. Το ρωσικό RT υποστηρίζει, επικαλούμενο ανώνυμη στρατιωτική πηγή, ότι ο μετεωρίτης επλήγη από τα συστήματα ρωσικής αεράμυνας και έσπασε σε κομμάτια κατά την πτώση του -αναφορά που δεν επιβεβαιώνεται ακόμη. Ανεπιβεβαίωτης γνησιότητας βίντεο στο Διαδίκτυο δείχνει φλεγόμενους μετεωρίτες να διασχίζουν τον ουρανό σε μικρό ύψος και η πορεία τους να δείχνει ότι θα πέσουν στο έδαφος. Σε άλλο βίντεο, οι κάτοικοι παρατηρούν το φαινόμενο στον ουρανό πάνω από τα σπίτια τους και ακούγονται εκρήξεις. «Ο μετεωρίτης διασπάστηκε πάνω από τα Ουράλια και ανεφλέγη στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Κομμάτια του μετεωρίτη έπεσαν σε αραιοκατοικημένες ζώνες της περιοχής του Τσέλιαμπινσκ», ανακοίνωσε το τοπικό γραφείο του ρωσικού υπουργείου Εκτάκτων Αναγκών. Αναφορές θέλουν επίσης να υπάρχουν ορισμένοι τραυματίες σε σχολείο του Τσελιάμπινσκ. Το Ίντερφαξ αναφέρει επίσης ότι τοίχος κατέρρευσε σε εργοστάσιο στην ίδια πόλη, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν ελαφρά τρεις ή τέσσερις άνθρωποι, μετέδωσε το Ιντερφαξ. Το υπουργείο Εκτάκτων Αναγκών έχει κινητοποίησει 20.000 υπαλλήλους και τρία αεροσκάφη για να επιθεωρήσουν τις περιοχές. http://news.in.gr/world/article/?aid=1231235352 Διαστημικά δισεκατομμύρια. Ενα… τσουβάλι με 195 δισεκατομμύρια δολάρια είναι ο αστεροειδής 2012 DA14 που σήμερα το βράδυ, λίγο μετά τις 8, θα περάσει «ξυστά» από τη Γη, σε απόσταση περίπου 28.000 χιλιομέτρων. Την αποτίμηση της αξίας του αστεροειδούς, που εικάζεται ότι περιέχει νερό και μέταλλα όπως σίδερο και νικέλιο, έκανε η αμερικανική εταιρεία Deep Space Industries. Είναι μια από τις εταιρείες που φιλοδοξεί στο άμεσο μέλλον να οργανώσει μια επιχείρηση παγίδευσης κάποιου αστεροειδούς και εξόρυξης των πολύτιμων συστατικών του. Ο συγκεκριμένος αστεροειδής, βάρους περίπου 130.000 τόνων, είναι ο πρώτος που γνωρίζουμε ότι περνάει τόσο κοντά σε εμάς. Θα πλησιάσει τη Γη σε απόσταση 27.680 χιλιομέτρων. Δηλαδή θα διέλθει χαμηλότερα από το ύψος που βρίσκονται οι δορυφόροι στη γεωσύγχρονη τροχιά, 36.000 χιλιόμετρα μακριά από το έδαφος της Γης. Από το πέρασμα αυτό δεν θα πάθει τίποτα η Γη. Η τροχιά του αποτυπώθηκε με κάθε λεπτομέρεια από τη NASA, που αποφάνθηκε ότι κίνδυνος δεν υπάρχει. Στο παρελθόν, βέβαια, τέτοιοι βράχοι έχουν πέσει στη Γη, με πιο πρόσφατο περιστατικό εκείνο στη Σιβηρία, πάνω από τον ποταμό Τουνγκούσκα, το 1908. Εξερράγη ο αστεροειδής στην ατμόσφαιρα και από το ωστικό κύμα καταστράφηκαν εκατομμύρια στρέμματα δασικής έκτασης. ΘΗΣΑΥΡΟΙ. Η ουσία είναι ότι πλέον στη Γη πολλοί βλέπουν τους αστεροειδείς σαν ξερολούκουμα. Πιστεύουν ότι τα συστατικά τους μπορεί να αποτελέσουν μελλοντικά πηγή καυσίμων για διπλανητικές αποστολές. Το νερό που περιέχουν μπορεί να διασπαστεί σε υδρογόνο και οξυγόνο που είναι δύο βασικά στοιχεία των πυραυλικών καυσίμων. Τα μέταλλα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή νέου διαστημικού εξοπλισμού. Κι εδώ βρίσκεται η αξία της εκμετάλλευσης των αστεροειδών. Για να μεταφερθούν αυτά τα υλικά σήμερα σε τροχιά γύρω από τη Γη, ώστε να συναρμολογηθούν ή επισκευαστούν σταθμοί ανεφοδιασμού, δορυφόροι ή διαστημόπλοια, το κόστος είναι περίπου 10 εκατομμύρια δολάρια για κάθε τόνο. Αν όμως εξορύσσονταν τα υλικά στο Διάστημα και αξιοποιούνταν εκεί, τότε το κέρδος θα ήταν μεγάλο. Εχοντας υπόψη το κόστος μεταφοράς από τη Γη στο Διάστημα, οι ειδικοί της Deep Space Industries υπολόγισαν ότι αν από την ποσότητα νερού που εικάζεται ότι περιέχει ο αστεροειδής, μπορούσε να αντληθεί το 5%, τότε η αξία του θα έφθανε τα 65 δισεκατομμύρια δολάρια. Και αν μπορούσε να εξορυχθεί το 10% των μετάλλων που εικάζεται ότι περιέχει, τότε η αξία τους θα έφθανε τα 130 δισεκατομμύρια δολάρια. ΑΠΡΟΣΙΤΟΣ. Ο συγκεκριμένος πάντως αστεροειδής δεν προσφέρεται για εκμετάλλευση των... πλουτοπαραγωγικών του πηγών επειδή η τροχιά που ακολουθεί είναι κεκλιμένη σε σχέση με της Γης, γεγονός που σημαίνει ότι θα απαιτούνταν τεράστια ποσά ενέργειας για κάποιο διαστημόπλοιο να τον πλησιάσει. http://www.tanea.gr/news/world/article/5001268/diasthmika-disekatommyria/ Αδέσποτα άστρα διασχίζουν το Γαλαξία με 3 εκατ. χιλιόμετρα την ώρα. Άστρα που εκτινάχθηκαν από τη θέση τους λόγω της μαύρης τρύπας που κρύβεται στην καρδιά του Γαλαξία μας βρέθηκαν να τρέχουν σαν δαιμονισμένα στο Διάστημα με ταχύτητα 3,2 εκατομμυρίων χιλιομέτρων την ώρα. Τα έξι αδέσποτα άστρα που ανακάλυψε διεθνής ομάδα αστρονόμων πιστεύεται ότι σχηματίστηκαν στο κέντρο του Μίλκι Ουέι, μια περιοχή έντονης αστρογένεσης που καλύπτεται όμως από ένα αδιαφανές πέπλο σκόνης. Άστρα που κινούνται με αυτές τις ασύλληπτες ταχύτητες είχαν βρεθεί λίγες φορές και στο παρελθόν, όλα τους όμως ήταν γαλάζιοι, νεογέννητοι γίγαντες. Αυτή είναι η πρώτη φορά που εντοπίζονται άστρα-σπρίντερ στην κατηγορία του δικού μας Ήλιου. Η μελέτη των έξι άστρων θα μπορούσε να προσφέρει λεπτομέρειες για το περιβάλλον του γαλαξιακού πυρήνα, ανέφεραν οι ερευνητές στο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Αστρονομίας, το οποίο ολοκληρώθηκε τον περασμένο μήνα. Όπως αναφέρει το Space.com, http://www.space.com/19748-hypervelocity-stars-milky-way.html τα έξι άστρα πιστεύεται ότι ήταν κάποτε μέλη δυαδικών συστημάτων -πρόκειται για ζευγάρια άστρων που κινούνται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο. Η πιθανότερη εξήγηση για το μηχανισμό που επιτάχυνε τα μοναχικά άστρα σε αυτές τις ταχύτητες είναι η βαρυτική επίδραση του Τοξότη Α*, της τερατώδους μαύρης τρύπας που πιστεύεται ότι κρύβεται στο κέντρο του Γαλαξία. Τα μαθηματικά μοντέλα των ερευνητών δείχνουν ότι η μελανή οπή μπορεί να καταπιεί το ένα από τα δύο μέλη ενός δυαδικού συστήματος και ταυτόχρονα να εκτινάξει το άλλο στο Διάστημα με αστρονομικές ταχύτητες. Σήμερα, τα έξι εκδιωγμένα άστρα συνεχίζουν να κινούνται μέσα στον Μίλκι Ουέι, χωρίς όμως να κινούνται σε τροχιά γύρω από το βαρυτικό κέντρο του, όπως συμβαίνει με όλα τα άλλα άστρα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231235300
  18. Φωτογραφία νεφελώματος που μοιάζει με τριαντάφυλλο. Η αστρονομική κοινότητα εορτάζει την ημέρα του Αγ.Βαλεντίνου δημοσιεύοντας μια φωτογραφία που τράβηξε το τηλεσκόπιο Mayall στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Kitt Peak στην Αριζόνα. Το τηλεσκόπιο κατέγραψε μια εικόνα του πλανητικού νεφελώματος Sh2-174 που θυμίζει... τριαντάφυλλο, αν και αρκετοί αναφέρουν ότι μοιάζει περισσότερο με τουλίπα. Τα πλανητικά νεφελώματα δημιουργούνται από την ύλη των εξωτερικών στρωμάτων άστρων που βρίσκονται στα τελευταία στάδια της ζωής τους. Το Sh2-174 βρίσκεται σε απόσταση χιλίων ετών φωτός από τη Γη και οι διεργασίες εκεί του προσδίδουν μια ερυθρή απόχρωση με ολίγον γαλάζιο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=498232
  19. Καταπληκτική φωτογραφία ενός νέου και πολύ δυναμικού δυαδικού συστήματος. Aλλη μια εντυπωσιακή φωτογραφία από το Σύμπαν έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Η εικόνα απεικονίζει ένα κοσμικό αντικείμενο που οι επιστήμονες έχουν ονομάσει LRLL 54361. Μοιάζει με ένα υπέρλαμπρο νεφέλωμα αλλά οι επιστήμονες της NASA εκτιμούν ότι στην πραγματικότητα αυτό που βλέπουμε είναι ένας πυκνός δίσκος ύλης μέσα στον οποίο βρίσκονται δύο νεογέννητα άστρα. To «ολοκαίνουργιο» δυαδικό αστρικό σύστημα βρίσκεται σε απόσταση 950 ετών φωτός από τη Γη. Οι επιστήμονες που παρατηρούν τον δίσκο βλέπουν ότι ανά τακτά χρονικά διαστήματα «αστράφτει» φαινόμενο που εκτιμούν ότι οφείλεται στην αλληλεπίδραση της ύλης του δίσκου με τα δύο άστρα. Τα άστρα απορροφούν και απορρίπτουν ύλη παράγοντας αυτές τις έντονες εκλάμψεις. Επιπλέον κάθε φορά που τα δύο άστρα πλησιάζουν το ένα το άλλο εκπέμπεται έντονη ακτινοβολία. Στο παρελθόν έχουν εντοπιστεί βρεφικά δυαδικά συστήματα αλλά αυτό είναι το πιο «ζωηρό», εκείνο με την πιο έντονη δραστηριότητα από όσα έχουμε εντοπίσει. Οι ειδικοί το χαρακτηρίζουν τον πιο ισχυρό «φάρο» του είδους. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=497229
  20. Ξεκίνησε η online διαδικασία ονοματοδοσίας δύο δορυφόρων του Πλούτωνα. Το 1978 οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο μακρινός, παγωμένος Πλούτωνας διέθετε ένα δορυφόρο τον οποίο ονόμασαν Χάροντα. Πέρασαν 27 χρόνια για να εντοπιστούν άλλοι δύο, η Νύχτα και η Υδρα. Ομάδα ερευνητών από το Ινστιτούτο αναζήτησης εξωγήινης ζωής SETI εντόπισε το 2011 και το 2012 άλλα δύο σώματα που κινούνται σε τροχιά γύρω από τον Πλούτωνα. Η ομάδα των ερευνητών ζητά τώρα από τους φίλους του Διαστήματος να τους βοηθήσουν στην επιλογή των ονομάτων των δύο φεγγαριών. Εφτιαξαν μια λίστα από υποψήφια ονόματα και δημιούργησαν έναν δικτυακό τόπο http://www.plutorocks.com/ στον οποίο οι επισκέπτες μπορούν να ψηφίσουν δύο από αυτά. Τα υποψήφια ονόματα σχετίζονται φυσικά με τον μυθικό κόσμο του Πλούτωνα, τον κάτω κόσμο όπου μεταβαίνουν οι ψυχές μετά τον θάνατο. Η λίστα περιέχει ονόματα όπως: Κέρβερος, Αχέροντας, Ορφέας, Περσεφόνη, Υπνος, Ευριδίκη. Σχόλιο:Ορφέας, Περσεφόνη. Στην φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση του Πλούτωνα και των φεγγαριών του. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=497811
  21. Ο επιθανάτιος ρόγχος των άστρων. Μια πολύ σημαντική παρατήρηση έκανε διεθνής ομάδα ερευνητών. Είδαν την τελευταία «δράση» ενός άστρου λίγο πριν μετατραπεί σε υπερκαινοφανή αστέρα. Οι ερευνητές είδαν το άστρο να εκτοξεύει μεγάλες ποσότητες ενέργειας και ύλης 40 ημέρες προτού εκραγεί. Επρόκειτο, όπως λένε, για μια «προ-έκρηξη» που εκδηλώθηκε στο άστρο πριν από εκείνη που το κατέστρεψε. Η ανακάλυψη αναμένεται να προσφέρει νέα στοιχεία για τις εκρήξεις σουπερνόβα, το πιο βίαιο κοσμικό φαινόμενο. Βασικό εργαλείο των αστρονόμων για την παρατήρηση της διαστολής του Σύμπαντος αλλά και την αποκάλυψη απομακρυσμένων και χαμηλής φωτεινότητας γαλαξιών είναι οι εκρήξεις σουπερνόβα. Ομως ακόμη δεν έχουν καταφέρει να κατανοήσουν πλήρως τις διεργασίες και τα στάδια που οδηγούν στην έκρηξη. Μέχρι σήμερα είναι ελάχιστες οι φορές που οι επιστήμονες κατάφεραν να έχουν εικόνα ενός άστρου λίγο πριν αυτοκαταστραφεί. Την ερευνητική ομάδα αποτελούν επιστήμονες από μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια και από επιστημονικά ιδρύματα και οργανισμούς του Ισραήλ. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τα όργανα παρατήρησης του προγράμματος PTF στο Αστεροσκοπείο Palomar στη Καλιφόρνια. Το πρόγραμμα αυτό παρατηρεί κάθε βράδυ για πολλές εβδομάδες ή μήνες την ίδια περιοχή του ουρανού. Με αυτόν τον τρόπο υπάρχει δυνατότητα καταγραφής της εξέλιξης κάποιων κοσμικών φαινομένων. Οι ερευνητές εντόπισαν μια περίεργη έκρηξη από το σημείο όπου βρίσκεται ο υπερκαινοφανής αστέρας SN 2010mc. Αυτό το σουπερνόβα βρίσκεται σε απόσταση 500 εκατομμυρίων ετών από τη Γη και ανήκει στην κατηγορία Τύπου ΙΙ. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν άστρα με υλικά πολλαπλάσια του Ήλιου τα οποία στο τέλος της ζωής τους δεν μπορούν να δημιουργήσουν αρκετή ενέργεια για να αντισταθούν στη βαρυτική κατάρρευση των εξωτερικών τους υλικών. Η βαρυτική κατάρρευση προκαλεί τελικά και την έκρηξη που τα καταστρέφει. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτή η προ-έκρηξη στο SN 2010mc σημειώθηκε 40 μέρες πριν την καταστροφή του άστρου και με αυτήν εκτοξεύθηκε στο Διάστημα μεγάλο μέρος της μάζας που του είχε απομείνει. Προσομοιώσεις που είχαν γίνει στο παρελθόν είχαν υποδείξει την εκδήλωση τέτοιων προ-εκρήξεων αλλά ήταν πολύ δύσκολο να γίνει απευθείας παρατήρηση τους. «Αυτό που προκαλεί μεγάλη εντύπωση είναι το εξαιρετικά σύντομο διάστημα μεταξύ της προ-έκρηξης και της έκρηξης σουπερνόβα αν λάβουμε υπόψη τη διάρκεια ζωής ενός άστρου. Η ανακάλυψη μας στο SN 2010mc σημαίνει ότι μπορούμε να προβλέψουμε την ημερομηνία του θανάτου ενός άστρου, γεγονός που θα μας επιτρέψει να παρατηρήσουμε το φαινόμενο όταν συμβεί» αναφέρει ο Μάνσι Κάσλιβαλ, του Ινστιτούτου Carnegie που είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η έρευνα δημοσιεύεται http://www.nature.com/nature/journal/v494/n7435/full/nature11877.html στην επιθεώρηση «Nature». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=497070
  22. Δροσος Γεωργιος

    CURIOSITY Rover

    Έτοιμο για ανάλυση το πρώτο δείγμα από πέτρωμα στον Άρη. Έξι ολόκληρους μήνες μετά την άφιξη του ρομπότ στον Άρη, οι μηχανικοί της NASA έκριναν ότι το Curiosity ήταν πια έτοιμο να βάλει μπρος το τρυπάνι του. Για πρώτη φορά στην ιστορία της διαστημικής εξερεύνησης, οι ερευνητές θα μπορέσουν να μελετήσουν δείγματα από το εσωτερικό ενός εξωγήινου βράχου. Έπειτα από την πρόβα της περασμένης εβδομάδας, το περιστροφικό-κρουστικό δράπανο του Curiosity άνοιξε μια τρύπα βάθους 6 εκατοστών σε έναν επίπεδο, ιζηματογενή βράχο. Τις επόμενες ημέρες το δείγμα λεπτόκοκκης σκόνης θα μεταφερθεί στα ενσωματωμένα εργαστηριακά όργανα του ρομπότ προκειμένου να επιβεβαιωθεί ότι το πέτρωμα σχηματίστηκε παρουσία νερού. Στη λεκάνη του Κρατήρα Γκέιλ τον οποίο εξερευνά, το Curiosity είχε ήδη εντοπίσει στρογγυλεμένες πέτρες που πιστεύεται ότι είναι βότσαλα ενός αρχαίου ποταμού. Οι χημικές αναλύσεις αναμένεται τώρα να προσφέρουν νέες ενδείξεις για το υγρό παρελθόν του Άρη, και ίσως οδηγήσουν στην ανακάλυψη οργανικών ουσιών που σχετίζονται με τη ζωή. Το τρυπάνι του ρομπότ -το πρώτο τρυπάνι σε οποιαδήποτε διαστημική αποστολή μέχρι σήμερα- είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε η σκόνη που δημιουργείται να περνά μέσα τα αυλάκια της μύτης και να καταλήγει σε μικρούς θαλάμους. Από εκεί μπορεί να μεταφερθεί στο ChemCam, μια κάμερα που προσδιορίζει τη χημική σύσταση, καθώς και στο SAM, μια σειρά από φασματόμετρα που δίνουν περισσότερες πληροφορίες για τη χημεία των δειγμάτων. Σε πρώτη φάση, όμως, η σκόνη που συλλέχθηκε από την πρώτη τρύπα θα περιστραφεί μέσα στο εσωτερικό του τρυπανιού, προκειμένου να ξύσει και να απομακρύνει τυχόν σωματίδια γήινης σκόνης, τα οποία θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα των αναλύσεων. H διαδικασία καθυστερεί και λόγω της ελαφρώς μεγαλύτερης διάρκεια της ημέρας του Άρη σε σχέση με τη Γη. Κάθε αρειανή μέρα, γνωστή ως sol, διαρκεί 24 ώρες και 40 λεπτά, διαφορά που σταδιακά αποσυντονίζει την επικοινωνία με τους ερευνητές. Αυτό σημαίνει ότι κάθε κίνηση του ρομπότ να πρέπει να προγραμματίζεται δύο sol νωρίτερα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231234612 Το παραπάνω animation μας δείχνει πως το Curiosity πραγματοποίησε την γεώτρηση στην τοποθεσία που φέρει το όνομα John Klein
  23. Προς τη Γη κατευθύνεται πράσινος κομήτης με δηλητηριώδη ουρά. Το 2013 η ανθρωπότητα θα μπορέσει να θαυμάσει πολλούς όμορφους κομήτες. Ένας από αυτούς ήδη από τις αρχές Απριλίου θα έχει προσεγγίσει τόσο πολύ τη Γη, ώστε οι κάτοικοι του Βόρειου Ημισφαιρίου θα είναι σε θέση να τον παρατηρήσουν με γυμνό μάτι. Ο αριθμός του είναι ο C/2012 F6. Επίσης, τον ονομάζουν και ως Λέμμον. Έχει ένα ασυνήθιστα πράσινο χρώμα. Κινείται εντελώς αθόρυβα και τώρα βρίσκεται σε απόσταση περίπου 92 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, στο Νότιο Ημισφαίριο. Ο έντονος χρωματισμός του ουράνιου σώματος δημιουργείται λόγω της σύστασης διατομικού άνθρακα και κυανίου στο φάσμα του. http://greek.ruvr.ru/2013_02_06/103836410/
  24. Πτήση πάνω από σεληνιακό κρατήρα. O κρατήρας Linne στη Σελήνη είναι ένας από τα νεότερους, και πιο καλοδιατηρημένους σεληνιακούς κρατήρες. Θεωρείται πως δημιουργήθηκε από πρόσκρουση πριν από σχεδόν 10 εκατομμύρια χρόνια – χρόνος μηδαμινός όσον αφορά τους κρατήρες. Το βίντεο που ακολουθεί δημιουργήθηκε από τα δεδομένα του Lunar Reconnaissance Orbiter, τα οποία βοήθησαν στο να διακρίνουμε το πραγματικό σχήμα του κρατήρα. http://physicsgg.me/2013/02/06/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%cf%80%cf%84%ce%ae%cf%83%ce%b7-%cf%80%ce%ac%ce%bd%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%b1%ce%ba%cf%8c-%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%ae/
  25. Διαστημικό εργαστήριο. Η διαστημική πόλη μεγαλώνει. Σύντομα ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός θα αποκτήσει γείτονες. Το διαστημικό εργαστήριο πολλαπλών χρήσεων. Σε γήϊνη διαστημική τροχιά βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια μόνο ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ΔΣΣ). Αλλά σύντομα το «διαστημικό συγκρότημα», μπορεί να αποκτήσει γείτονες. Η μεγάλη ρωσική πυραυλική και διαστημική εταιρεία «Energia», υπέγραψε ένα νέο συμβόλαιο με τη Ρώσικη Ομοσπονδιακή Διαστημική Υπηρεσία (Roscosmos), συνολικής αξίας 350 εκατομμυρίων ρουβλιών (περί τα 8,5 εκατομμύρια ευρώ), για τη σχεδίαση του τροχιακού εργαστηρίου OKA-T-ISS. Το συγκεκριμένο έργο, αφορά στο σχεδιασμό ενός διαστημικού εργαστηρίου πολλαπλών χρήσεων, το οποίο θα λειτουργεί αυτόνομα σε τροχιά, προσκολλούμενο κατά καιρούς στο ΔΣΣ, το πλήρωμα του οποίου θα ασχολείται με τη λειτουργία του επιστημονικού εξοπλισμού, τον ανεφοδιασμό και με άλλες σχετικές λειτουργίες του διαστημικού οχήματος. Η συνολική μάζα των επιστημονικών οργάνων θα πρέπει να είναι περίπου 850 κιλά. Ο εξοπλισμός θα τοποθετηθεί τόσο εντός του εργαστηρίου, αλλά και στην εξωτερική επιφάνεια της μονάδας. Στο εργαστήριο θα μπορούν να πραγματοποιηθούν πειράματα βασικής και εφαρμοσμένης έρευνας, στους τομείς της διαστημικής επιστήμης υλικών, φυσικής πλάσματος, βιολογίας και ιατρικής. Το συγκρότημα του εργαστηρίου θα αποτελείται από ένα στεγανό διαμέρισμα με κόμβο (θάλαμος διασύνδεσης) και βραχίονα - προσαρμογέα σύνδεσης, απ’ όπου οι αστροναύτες θα μπορούν να εισέλθουν για τη συντήρηση των οργάνων. Το «Μάτι» (όπως ονομάζεται στα ρώσικα το εργαστήριο), μπορεί να πετάξει αυτόνομα από 90 έως 180 ημέρες και στη συνέχεια θα «δένει» με το ΔΔΣ. Ταυτόχρονα, ο διεθνής σταθμός συνεχίζει να επεκτείνεται, τουλάχιστον στο ρώσικο τμήμα του. Το ρώσικο «διαμέρισμα» του ΔΔΣ, αποτελείται από πέντε μονάδες: Τον θάλαμο εξυπηρέτησης «Zvezda» (Αστέρι), το λειτουργικό – cargo μπλοκ «Zarya» (Αυγή), που τεχνικά είναι αμερικάνικο, αφού κατασκευάστηκε με αμερικανικά κεφάλαια, τον κόμβο (διάδρομο σύνδεσης) «Pierce», τον επιστημονικό θάλαμο «Poisk» (Αναζήτηση) και τον μικρό επιστημονικό θάλαμο «Rassvet» (Χαραυγή). Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του διαστημικού Κέντρου «Khrunichev», οι ειδικοί επιστήμονες έχουν ολοκληρώσει από τα μέσα Δεκεμβρίου (2012) τη συναρμολόγηση του πυρήνα του εργαστηρίου πολλαπλών χρήσεων «Nauka – MLM» (Επιστήμη) και τον έχουν ήδη παραδώσει για δοκιμές στην εταιρεία «Energia». Η εκτόξευση της μονάδας στο διάστημα με τον πύραυλο – φορέα «Proton», θα μπορεί να γίνει τον Μάρτιο του 2014. Η μονάδα ζυγίζει 20,3 τόνους, και το βάρος του επιστημονικού εξοπλισμού θα είναι μέχρι τρεις τόνους. Η «Επιστήμη» έχει προγραμματιστεί να διασυνδεθεί στον θάλαμο «Zvezda» του ΔΔΣ. Η «Επιστήμη» έχει σχεδιαστεί για να φιλοξενήσει και να διασφαλίσει τη λειτουργία του επιστημονικού εξοπλισμού και του ευρωπαϊκού ρομποτικού βραχίονα ERA, για την αποθήκευση φορτίων, για τη συντήρηση των επιμέρους λειτουργιών υποστήριξης της ζωής, τη διαχείριση του ΔΔΣ με κινητήρες που είναι εγκατεστημένοι σε ερμητικά στεγανό προσαρμογέα, για την παροχή κόμβου σύνδεσης των μεταφορικών σκαφών και των ερευνητικών μονάδων, καθώς και για τη μεταφορά καυσίμων από το φορτηγό διαστημικό σκάφος «Progress» (Πρόοδος) στον θάλαμο εξυπηρέτησης «Zvezda». Με τη βοήθεια ενός ειδικού θαλάμου σύνδεσης, που είναι εγκαταστημένος σε μία από τις πλευρικές θύρες του MLM και του βραχίονα ΕRA, καθίσταται δυνατή η μεταφορά του εξοπλισμού και των υλικών από το σφραγισμένο τμήμα του σταθμού στην επιφάνεια του, χωρίς να χρειαστεί να πραγματοποιηθούν οι εργασίες αυτές με έξοδο αστροναυτών στο ανοιχτό διάστημα. Επιπλέον, η μονάδα «Nauka» θα είναι εξοπλισμένη με τουαλέτα. Η μονάδα αναμένεται να εξοπλίσει τρεις γενικές θέσεις εργασίας για τους κοσμοναύτες. Εκτός από τις νέες επιστημονικές μονάδες για το ΔΔΣ, η Roscosmos ανακοίνωσε ένα διαγωνισμό για τη δημιουργία ενός επιστημονικο-ενεργειακού πυρήνα (ΝΕΜ-1). Σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές, η διάρκεια λειτουργίας της μονάδας θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 17 έτη, από τα οποία τα δύο χρόνια είναι μέχρι την εκτόξευση και τα υπόλοιπα 15 χρόνια η διάρκεια της επιχειρησιακής ζωής και λειτουργίας του συστήματος στο ρώσικο τμήμα του ΔΔΣ. Οι συστοιχίες ηλιακών στοιχείων της μονάδας, θα πρέπει να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια (ισχύ) με μέσο όρο ισχύος τουλάχιστον 18 κιλοβάτ ετησίως, κατά την έναρξη της λειτουργίας. Μέσα στη μονάδα NEM-1 θα τοποθετηθούν ράφια για τον ιατρικό εξοπλισμό, τον εξοπλισμό γυμναστικής και για τα μέσα πρόληψης των αρνητικών παραγόντων της διαστημικής πτήσης, καθώς και άλλα όργανα και μηχανήματα. Παράλληλα, η Ρωσία μπορεί να χτίσει και το δικό της διαστημικό σταθμό. Σύμφωνα με δήλωση του επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας, Βλαντίμιρ Ποπόβκιν, στη διάρκεια της αεροπορικής επίδειξης, Farnborough – 2012, «αναπτύσσουμε μια σειρά νέων μονάδων – θαλάμων για το ΔΔΣ, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βασικά δομικά στοιχεία για την επόμενη γενιά των επανδρωμένων σταθμών. Αν δεν βρούμε κοινές γραμμές για τη μελλοντική διεθνή συνεργασία στο διάστημα, οι μονάδες αυτές θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν αυτόνομα, σαν ένας ρώσικος σταθμός». Όπως είπε ο ίδιος, στην κοινοπραξία των χωρών που εκμεταλλεύονται το ΔΔΣ, συστάθηκε μετά από πρόταση της ρωσικής πλευράς μια ομάδα εργασίας, η οποία στοχεύει να βρει λύση στη μελλοντική τύχη του σταθμού και να καθορίσει το χρόνο παροπλισμού του. Σύμφωνα με τις προκαταρκτικές διαβουλεύσεις, οι χώρες εταίροι του ΔΔΣ υπολογίζουν σε παράταση της διάρκειας ζωής του σταθμού μέχρι το 2020, οπότε ο σταθμός θα μπορεί να τεθεί εκτός τροχιάς και να εισέλθει στην ατμόσφαιρα, καταλήγοντας σε προκαθορισμένη πτώση σε θαλάσσια περιοχή. «Οι συζητήσεις ακόμα είναι ανεπίσημες. Εξετάζονται διάφορες ιδέες, όπως η δημιουργία ενός δικτύου μικρών σταθμών για ειδικές εργασίες σε χαμηλή γήϊνη τροχιά, διεθνών διαστημικών σταθμών, στα σημεία βαρυτικής ισορροπίας μεταξύ της Σελήνης και της Γης, ή στην πίσω (αθέατη) πλευρά του φεγγαριού», είπε ο επικεφαλής της Roscosmos. http://rbth.gr/tecnology/2013/02/06/diastimiko_ergastirio_19815.html Ένας Έλληνας γιατρός στην Ανταρκτική. Ο νέος γιατρός που χρηματοδοτείται από την ESA για να προσφέρει τις ερευνητικές του υπηρεσίες στο Concordia , ο Ευάγγελος Καϊμακάμης, έφτασε στις 22 Ιανουαρίου. Αποφασίσαμε να περιμένουμε τη δημοσίευση της πρώτης καταχώρησής του στο blog που γράφτηκε λίγο μετά την άφιξή του, λόγω του αεροπορικού δυστυχήματος στην Ανταρκτική στα τέλη Ιανουαρίου. Η συντριβή αυτή περαιτέρω αποδεικνύει – αν και δεν χρειάζονταν άλλες αποδείξεις – ότι η Ανταρκτική είναι μια σκληρή και επικίνδυνη ήπειρος. Οι σκέψεις μας ανατρέχουν στους ανθρώπους και τις οικογένειες που εμπλέκονται στη σύγκρουση, καθώς και όλους όσους εργάζονται στην Ανταρκτική. Περισσότερα: http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Henas_Hellenas_giatrhos_sten_Antarktikhe Ρεκόρ από διαστημικό «μπαλόνι» έρευνας. Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η αποστολή του Super-Tiger, ενός ερευνητικού αερόστατου της NASA που συνέλεξε δεδομένα για την κοσμική ακτινοβολία που φθάνει στη Γη από διάφορες περιοχές του Γαλαξία. Το «μπαλόνι» κινούνταν στα ανώτερα στρώματα της στρατόσφαιρας σε ύψος 40 χλμ από την επιφάνεια της Γης για 55 μέρες μία ώρα και 34 λεπτά σπάζοντας το ρεκόρ συνεχούς παραμονής στον αέρα για αυτού του είδους τις πτήσεις. Το Super-Tiger ξεκίνησε το ταξίδι του από τον Νότιο Πόλο και διέθετε νέα όργανα παρατήρησης και μετρήσεων. Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι τα στοιχεία που συνέλεξε θα τους βοηθήσουν να διαπιστώσουν την προέλευση της ακτινοβολίας αλλά και των φορτισμένων σωματιδίων της. «Ηταν μια πολύ πετυχημένη αποστολή εξαιτίας της διάρκειας της πτήσης του αερόστατου που μας επέτρεψε να εντοπίσουμε μεγάλο αριθμό κοσμικών ακτίνων» αναφέρει ο Μπομπ Μπινς, επικεφαλής της αποστολής. Είναι τόσο μεγάλος ο όγκος των δεδομένων που συνέλεξε το αερόστατο ώστε υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί η επεξεργασία και ανάλυση τους. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=496756 Στατικός ηλεκτρισμός στον Διαστημικό Σταθμό. Οι συνθήκες έλλειψης βαρύτητας που επικρατούν στο διάστημα επιτρέπουν την διασκεδαστική επίδειξη φαινομένων όπως ο στατικός ηλεκτρισμός. Ο αστροναύτης Don Pettit – μέλος του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού της Expedition 30 – φορτίζει ηλεκτρικά …. βελόνες πλεξίματος (!!) και αφήνει σταγονίδια νερού με αντίθετο φορτίο κοντά στη βελόνα. Τα σταγονίδια έλκονται από τη βελόνα, “μπαίνουν σε τροχιά” γύρω απ’ αυτή για να κολλήσουν στο τέλος πάνω της … Πώς να πλύνετε τα χέρια σας στο Διάστημα. Είναι γνωστό ότι η έλλειψη βαρύτητας δημιουργεί διάφορα προβλήματα στις καθημερινές κινήσεις του ανθρώπου. Τα πληρώματα των επανδρωμένων διαστημικών αποστολών αλλά και εκείνα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) πρέπει να προσαρμόζονται σε αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες για να κάνουν ακόμη και τις πιο απλές εργασίες όπως παραδείγματος χάριν, να πλένουν τα χέρια τους. Ο Καναδός αστροναύτης Κρις Χάτφιλντ που βρίσκεται αυτή την εποχή στον ISS δέχτηκε να συμμετάσχει σε ένα σεμινάριο που διοργάνωσε η Υπηρεσία Διαστήματος του Καναδά. Κάποια στιγμή δέχτηκε ερώτημα για το πώς πλένουν τα χέρια τους στον Διαστημικό Σταθμό και αποφάσισε να κάνει μια επίδειξη βήμα προς βήμα. Σε ένα σακουλάκι υπάρχει ένα διάλυμα ζεστού/κρύου νερού και σαπουνιού. Οι αστροναύτες ανοίγουν το σακουλάκι και το περιεχόμενο αρχίζει να «επιπλέει» στον αέρα, γίνεται ένα μπαλάκι το οποίο πιάνουν με τα χέρια τους οι αστροναύτες και το τρίβουν ώστε να τα καθαρίσουν. Ενδιαφέρον έχει επίσης ότι οι αστροναύτες την πετσέτα που χρησιμοποιούν για να σκουπίσουν τα χέρια τους την απλώνουν αμέσως μετά ώστε το νερό που θα εξατμιστεί από αυτή να απορροφηθεί από τα ειδικά συστήματα του Σταθμού και να επαναχρησιμοποιηθεί. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=496573 Από το Μπαϊκονούρ εκτοξεύθηκε πύραυλος-φορέας «Σογιούζ» Ο πύραυλος-φορέας «Σογιούζ» με τη μονάδα επιτάχυνσης «Φρεγκάτ» και τις έξι τηλεπικοινωνιακές συσκευές Globalstar-2 εκκίνησε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ (Καζαχστάν). Οι δορυφόροι του συστήματος Globalstar προορίζονται για την παροχή υπηρεσιών της δορυφορικής κινητής τηλεφωνίας. Καθένας από αυτούς έχει σχεδιαστεί για 15 χρόνια εργασίας σε τροχιά. Τα εικοσιτέσσερα νέα δορυφορικά συστήματα Globalstar θα συνδεθούν με τις οχτώ συσκευές, που είχαν εκτοξευθεί το 2007. Η ομάδα που θα δημιουργηθεί θα λειτουργεί σε τροχιά τουλάχιστον μέχρι το 2025. http://greek.ruvr.ru/2013_02_06/103841836/ Το Αζερμπαϊτζάν έγινε διαστημική χώρα. Ο πύραυλος Ariane 5 τοποθέτησε σε τροχιά 2 δορυφόρους τηλεπικοινωνίας, ένας από τους οποίους - ο εθνικός δορυφόρος του Αζερμπαϊτζάν Azerspace-1 της αμερικανικής εταιρείας Orbital Sciences, θα εξυπηρετεί τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής, της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών, της Κεντρικής και της Ανατολικής Ασίας. Ο άλλος - ο ισπανικός δορυφόρος Amazonas-3, η περιοχή λειτουργίας του οποίου είναι οι χώρες της Αμερικής, της Ευρώπης και της Βόρειας Αφρικής, ανήκει στην εταιρεία τηλεπικοινωνιών Hispasat. Η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε από το κοσμοδρόμιο του Κουρού στη Γαλλική Γουιάνα. http://greek.ruvr.ru/2013_02_08/104002876/ Η Ολυμπιακή φλόγα του Σότσι θα φτάσει στο Διάστημα. «Η Ολυμπιακή φλόγα θα βρεθεί στο βυθό της λίμνης Βαϊκάλης, θα ανεβεί στο Ελμπρούς, το ψηλότερο βουνό της Ευρώπης, σχεδιάζουμε να επισκεφθεί το Βόρειο Πόλο και μάλιστα έχουμε το φιλόδοξο σχέδιο για την αποστολή της Ολυμπιακής φλόγας στο Διάστημα», δήλωσε ο επικεφαλής της Οργανωτικής Επιτροπής Σότσι 2014 Ντμίτρι Τσερνισένκο στο συνέδριο, που διοργανώθηκε από τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν για την πορεία της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Ολυμπιακή λαμπαδηδρομία θα ξεκινήσει στις 7 Οκτωβρίου του 2013 και θα διανύσει απόσταση 65.000 χιλιομέτρων. Ο πυρσός με τη Ολυμπιακή φλόγα θα επισκεφθεί 2.900 κατοικημένες περιοχές. http://greek.ruvr.ru/2013_02_07/103974599/
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης