kkokkolis

Τα περισσότερα δεν φθάνουν στην γη. Καίγονται ολοκληρωτικά στην ατμόσφαιρα. Στην γη πέφτουν τα πραγματικά μεγάλα, αυτά που δημιουργούν εκρήξεις. Η θερμοκρασία τους είναι τόσο μεγάλη που, όταν συγκρουστούν με το έδαφος, λιώνουν τα πετρώματα και δημιουργούν τεκτίτες και μολδαβίτες. Γνωρίζετε πως για να υπολογιστεί η ηλικία της γης χρησιμοποιήθηκαν μετεωρίτες; Αυτό έγινε επειδή ο υπολογισμός βασίστηκε σε ραδιομετρικές μεθόδους και κυρίως στην μετάπτωση του ουρανίου σε μόλυβδο. Αλλά ήδη το 1956, σχεδόν όλα τα πετρώματα του φλοιού ήταν μολυσμένα από τον μόλυβδο της βενζίνης. Χρησιμοποιήθηκαν μετεωρίτες, κυρίως ο μετεωρίτης του φαραγγιού του διαβόλου, ο οποίος δημιούργησε τον κρατήρα Barringer, την δε μέτρηση έκανε ο Clair Patterson. Όταν οι αστροναύτες πήραν δείγματα από την σελήνη, στην οποία επίσης δεν υπάρχουν αυτοκίνητα, οι μετρήσεις επιβεβαιώθηκαν. Είναι μια πάρα πολύ ωραία ιστορία, η οποία εντέλει οδήγησε στην επικράτηση της... αμόλυβδης βενζίνης, καθώς ο μόλυβδος, πέρα από τις πέτρες, δηλητηριάζει το νερό και τα τρόφιμα, προκαλώντας εκφυλιστικές νευρολογικές και ψυχιατρικές παθήσεις. Οι περισσότεροι Ρωμαίοι αυτοκράτορες, όπως ο Νέρων, ο Κόμμοδος, ο Καλλιγούλας, έπιναν νερό που μετέφεραν μολύβδινοι σωλήνες. Η ιστορία του διαστήματος, του ηλιακού συστήματος, της Γης και του ανθρώπου, είναι ένα και το αυτό.

Ωραίο το αρχείο σου Κώστα. Σε Α4 το τυπώνεις;

Όχι, για να μην λέτε πως δεν έχω ήθος http://www.televue.com/engine/TV3_page.asp?id=128

Εγώ έχω κατασκευάσει ένα, από το προσοφθάλμιο ενός σπασμένου κιαλιού, σε συνδυασμό με κομμάτι από σωλήνα ενός ερευνητή 6x30. Βλέπεις τα πάντα, αλλά όχι όμορφα. Επίσης έχω παρατηρήσει με τον φακό ενός Victorinox Swiss Champ. Τώρα που το θυμήθηκα, θα δοκιμάσω και με μια λούπα που έχω.

Δεν γνωρίζω αν το άνοιγμα του MAK 180 επωφελείται από 2ιντσο διαγώνιο, πάντως με το παρακάτω εξάρτημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί, καθώς επίσης και Μειωτής Εστιακού Λόγου. http://www.planitario.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=1456 Αν το σκεφτείς, η εστιακή του 7'' Mak είναι η ίδια με του C11, οπότε οι ανάγκες για πλανητική ταυτίζονται. Το χρυσό ή το μαύρο είναι;

Έκανες ''double click''. Λοιπόν, για πλανήτες τα Plossl και ειδικά της Televue είναι μια χαρά. Πέραν αυτού και δεδομένου πως έχεις f/15 και 2700mm, δεν υπάρχει περίπτωση να βλέπεις τον καλύτερο δρόμο και να ακολουθείς τον χειρότερο. Το τηλεσκόπιό σου χρειάζεται προσοφθάλμια μεγάλου εστιακού λόγου, όπου τα Televue είναι πανάκριβα, αλλά ελέω εστιακού λόγου μπορείς να κάνεις μια χαρά την δουλειά σου με: 1. Baader (ή University Optics, ή Kokusai ή -στα όνειρά σου- Zeiss) Orthoscopics, όπου στα μεγάλα f έχουν και καλό eye relief, πχ 18mm, 12.5mm, 9mm, παρακάτω δεν χρειάζεται να πας, έχεις ήδη 150-216-300x και φοβερή πλανητική εικόνα. Ούτε χρειάζεσαι Barlow. Εκτός αν πάρεις το 18 και Barlow 2x (Televue, Celestron Ultima, Vixen) και όχι το 9. 2. Όποιο ευρυγώνιο μπορείς να αγοράσεις για να μεγαλώσει κάπως το πεδίο. Προτείνω Baader Aspheric 36mm (75x, 0.9 μοίρες) 3. Ένας Baader Hyperion Zoom πάει με όλα και σε εσένα θα είναι τέλειος και δεν χρειάζεσαι πάλι Barlow 4. Για γενική χρήση, εκτός από τον Zoom, οποιοδήποτε 68-82 μοιρών μπορείς να έχεις θα είναι καλό, συμπεριλαμβανομένων των Hyperion, SWA από William Optics, Meade κλπ). Και Panoptic ή Nagler φυσικά, αλλά στο τηλεσκόπιό σου χάνουν το βασικό τους πλεονέκτημα. Εκτός αν σκοπεύεις να πάρεις και Νευτώνιο αργότερα. Γενικά εσύ δεν χρειάζεσαι Barlow. Υπολόγισε τις μεγεθύνσεις που δίνει κάθε εστιακή και πάρε 2-3-4 προσοφθάλμια από 40mm- 8mm. Ένας zoom θα σε βοηθήσει να δεις ποιες μεγεθύνσεις προτιμάς και θα κάνει και πολλές άλλες ''βρωμοδουλειές"

Επίσης θα υπάρχει σημαντική παρεμπόδιση και αντιθετική έκπτωση σε περίπτωση... αφεστώτων ώτων. Τώρα που κυκλοφορούν πολλά μεταχειρισμένα SW ED80, όποιος χει ήδη ένα μπορεί να προμηθευτεί ένα δεύτερο και να κατασκευάσει ένα συμβατικότερο κιάλι 25-75*80, με 2 Baader zoom! Εναλλακτικά, ένα δεύτερο SW Dob 8'' θα έφτιαχνε ένα φοβερό κατοπτρικό κιάλι επίσης. Έχετε καιρό έως την αστροσύναξη του Πάρνωνα.

Πες μας τουλάχιστον ποιοί ήταν οι αντίπαλοι... 2 γνωρίζω και 2 υποθέτω.

Το κάλλος ήταν ιδιότητα και στοιχείο της γλώσσας αυτής. Και υπήρξαν πολλοί εξαίσιοι χειριστές του αρχαίου λόγου. Μερικοί δεν ήταν καν αρχαίοι, ούτε καν Έλληνες, όπως ο Λουκιανός, ένας από τους πρώτους ταξιδιώτες στην Σελήνη.

Κατά την Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής του Μιχάλη Οικονόμου, ΟΕΔΒ, είναι αττικόκλιτο καθώς προείπα, κλίνεται δε κατά την αττική δεύτερη κλίση: ΕΝΙΚΟΣ άλως άλω άλωι άλω(ν) άλως ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ άλωι άλων άλωις άλως άλωι ΔΥΙΚΟΣ άλω άλωιν Δασύτονο και ι=υπογεγραμμένη Τα αττικόκλιτα φυλάγουν στις καταλήξεις όλων των πτώσεων το ω της ονομαστικής και παίρνουν υπογεγραμμένο ι όπου στις αντίστοιχες της κοινής δεύτερης κλίσης υπάρχει ι, υπο- ή προσγεγραμμένο. Φυλάγουν επίσης τον τόνο της ονομαστικής ενικού και στην ίδια συλλαβή και η κλητική είναι ίδια με την ονομαστική. Η δε άλως, όπως Άθω, Κω, Μίνω, σχηματίζει αιτιατική ενικού, άνευ τελικού ν. Και στην αρχαία δεν είναι -οι άλω- αλλά -αι άλω- στην ονομαστική πληθυντικού.

Εκ του λεξικού Liddell and Scot, άπαντες οι τύποι Ενικός Ονομαστική: άλως Γενική: άλω, άλωος Δοτική: άλω, άλωι Αιτιατική: άλω, άλων Πληθυντικός Ονομαστική: άλω, άλωα Γενική: άλω, άλων Αιτιατική: άλω, άλωα Εκ του αλωή= αλώνι! Εκ του κυκλοτερούς σχήματος.

Τα αττικόληκτα (δεν) κλίνονταν έτσι μόνο στην Αττική, εξ ού και ο όρος. Στα άλλα ιδιώματα η κλίση διέφερε, έως ότου επικρατήσει η γλώσσα των πολιτιστικά ιμπεριαλιστών Αθηναίων και χτιστεί γύρω της η ελληνιστική και μεταγενέστερη Κοινή. Ιδιώματα και τύποι υπήρχαν πολλοί. Είναι εντυπωσιακή η αναζήτηση των τύπων στο λεξικό Liddell and Scot (θα το δω αργότερα). Όχι πως αυτό έχει αλλάξει. Πόσες φορές έχω ακούσει στο λεωφορείο: ''Του Αιγαλέου είναι αυτό;" http://www.perseus.tufts.edu/hopper/searchresults?q=a(%2Flws&target=greek

Με ή χωρίς γυαλιά, τα κιάλια πρέπει να εστιάζουν σωστά. Μάλιστα, με τα κιάλια η εστίαση είναι τελειότερη αυτής που έχεις μόνο με τα γυαλιά σου, καθώς υπάρχουν δύο συμπληρωματικοί μηχανισμοί εστίασης (φακός ματιού & εστιαστής στα κιάλια). Εξαιρείται ο αστιγματισμός φυσικά, όπου οι ειδικοί διορθωτικοί φακοί είναι απαραίτητοι. Εγώ με τα γιαλιά μου δεν βλέπω τέλεια τα αστέρια, ίσως χρειάζομαι νέα συνταγή. Ενώ με τηλεσκόπιο ή κιάλια εκστασιάζομαι. Νομίζω πως η αγάπη για την αστρονομία των διοπτροφόρων, σε ένα μεγάλο μέρος οφείλεται στην αγάπη και τον θαυμασμό μας για τα οπτικά, τα οποία διορθώνουν ως δια μαγείας αυτή μας την αναπηρία. Ενώ τα βλέπω όλα θαμπά, μέσα από τα οπτικά μου μπορώ να δω τους δακτυλίους του Κρόνου, τους κρατήρες της Σελήνης, ακόμη και υπερπόντιους γαλαξίες και αυτό είναι ένα θαύμα, τεχνολογικό ή μυστηριώδες, αλλά πάντοτε θαύμα.

Το πήρα και εγώ (όχι που δεν θα το έπαιρνα. Είναι πολύ συμπαθητικό και δεν κοστίζει τίποτε, αν μάλιστα το συγκρίνεις με ένα Suunto ή ακόμη και Casio Pathfinder. Αλλά δεν πιστεύω πως θα είναι μεγάλης ακριβείας και δεν χρειάζεται να είναι. Θεωρώ απίθανο να είχε τελειώσει η μπαταρία. Την αφήρεσα και ανατοποθέτησα και πήρε μπρος αμέσως. Δοκίμασε να την ξαναβάλεις...

Αυτό ονομάζεται υποτελορισμός ή στενωπία. Ωστόσο τα κιάλια χρησιμοποιούνται και από παιδιά. Μέτρησα την απόσταση από τα κέντρα των κορών εξόδου, στην στενότερη ρύθμιση. Η απόσταση είναι 5.7 cm ή 57mm. Δεν είναι δυνατό να έχεις στενότερη απόσταση. Προσπάθησε λοιπόν ξανά, ίσως κρατώντας τα ελαφρώς μακρύτερα από το πρόσωπό σου. Υποθέτω πως είδες πως ανοιγοκλείνουν, έτσι;

Ωραίο πράγμα! Και φοβερή τιμή! Ένοιωθα μια παρόρμηση να το αρπάξω, αλλά μετά θα έπρεπε να πάρω και διοφθάλμιο. Titi, με σώζεις.

Παιδιά, κάτι συμβαίνει με την ευθυγράμμισή σας. Προσέξτε τα παρεκτάματα να είναι εκτεταμένα στον ίδιο βαθμό, τα κιάλια οριζόντια, η διοπτρική ρύθμιση σωστή (διορθώνεται από το δεξί προσοφθάλμιο, διαβάστε τις οδηγίες), η διοφθάλμια απόσταση η κατάλληλη ώστε οι κόρες σας να είναι ευθυγραμμισμένες και να μην συγκλίνουν ή αποκλίνουν. Αν όλα αυτά είναι εντάξει και επιμένουν τα συμπτώματα, ελέγξτε την ευθυγράμμιση των φακών, παρατηρώντας την γωνία ενός κτιρίου. Αν εκεί υπάρχει πρόβλημα, να τα πάτε πίσω και αν δεν τα δέχονται, επιχειρήστε (τότε μόνο) την ευθυγράμμιση των φακών. Υπό την επίβλεψη ενός ενηλίκου πάντα. http://www.nightskyinfo.com/binoculars-tests/ http://www.cloudynights.com/item.php?item_id=416 http://www.oberwerk.com/support/collimate.htm

Η πυξίδες είναι πολύ αναξιόπιστες πλέον, τόσο επειδή το μαγνητικό πεδίο της γης είναι πιο αδύναμο (ενδεχομένως θα αναστραφεί σύντομα, με την γεωλογική έννοια του όρου βεβαίως και όχι την ανθρώπινη), όσο και επειδή ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει πολλά ισχυρότατα μαγνητικά πεδία (μεταλλικές κατασκευές, ηλεκτρικές εφαρμογές κλπ). Όταν δεν έχει συννεφιά, η παρατήρηση του ήλιου και των άλλων ουρανίων σωμάτων είναι πολύ πιο αξιόπιστη μέθοδος.

Λοιπόν, τα συνέκρινα με τα Roctrail και είναι εφαρμογή του ίδιου σχεδίου, αλλά φτιαγμένα από άλλα υλικά και με άλλες σχεδιαστικές λεπτομέρειες. Έχουν ακριβώς το ίδιο σχήμα και φυσικές διαστάσεις, αλλά τόσο το σώμα όσο και το περίβλημα κατασκευάστηκαν από άλλο υλικό, με σαφή υπεροχή του Bresser. Διαφοροποίηση υπάρχει και στις εργονομικές χαράξεις και τα χειριστήρια της εστίασης. Οι αορτήρες τελικά είναι οι ίδιοι, αν και από μνήμης ξεγελάστηκα. Απόλυτα ικανοποιητικοί για το βάρος των συσκευών. Τα οπτικά στοιχεία όμως δεν φαίνονται να έχουν διαφορά. Ίδιο χρώμα επιστρώσεων (πλήρεις απλές επιστρώσεις από αλουμίνιο), ίδιες ανακλάσεις, ίδιο οπτικό πεδίο, ίδια ανακουφιστική απόσταση. Προτιμώ την όψη των Roctrail αλλά την απτική αίσθηση των Bresser. Το βράδυ θα δούμε πως τα πάει και με τ' άστρα.

Τα πήρα και εγώ. Συγκρίνοντάς τα με τα Roctrail, τα Bresser υπερτερούν ως προς την ελαστική επικάλυψη, η οποία είναι από το ίδιο υλικό που επικαλύπτει τα Celestron Skymaster και έχει ικανοποιητικές αντιολισθητικές ιδιότητες χωρίς να καθίσταται λιποχνουδοκονεογυρεοσυλλέκτης. Οι κόρες εξόδου είναι τέλειοι κύκλοι, τα μηχανικά μέρη ανώτερα των Roctrail και οι επιστρώσεις ιώδεις με αντανάκλαση των λαμπτήρων φθορισμού του καταστήματος, αλλά θα πρέπει να δοκιμαστούν και την νύκτα. Ενώ το σώμα δεν διαφέρει από αυτό της προσφοράς, υπάρχουν διαφορές στις λεπτομέρειες, όπως είναι οι ενδείξεις διαβάθμισης της κλίσης των σωλήνων και ο καλύτερος αορτήρας. Αν και στην οπτική δοκιμή είναι ισάξια των Roctrail, ή ανώτερα , τότε τα νυν θα θρονιαστούν στο αστροερμάριο και τα τέως θα οδεύσουν προς το αυτοκίνητο.

Νομίζω πως αυτή είναι η πρώτη μας συμφωνία. Μια οπωσδήποτε καλή αρχή... Οκ, σοβαρεύομαι.Έχω την εντύπωση πως το εύρος που δίνεις στα διοπτρικά αποχρωματικά είναι ελαφρώς εκτός σημερινής ελληνικής πραγματικότητας. Έχεις δίκιο. Ανέβηκα στα 160 δεδομένου πως δεν έθεσα οικονομικούς περιορισμούς και θέλησα να συμπεριλάβω το αριστούργημα της AstroPhysics, το οποίο δεν έχει τίποτε υπερβολικό πέραν του χρόνου αναμονής του. Δεν υπαναχωρώ, τιμής ένεκεν στον μέγιστο Έλληνα αστροφωτογράφο. Αυτό πάντως που είναι εντυπωσιακό με σένα, είναι ο φρενήρης ρυθμός που διαβάζεις, μελετάς, εμβαθύνεις, συνδυάζεις, αφομοιώνεις, τόσες πολλές και διαφορετικές πληροφορίες. Διασκεδάζω στην αμμουδιά, σκαρώνω πύργους στην άμμο και δροσίζομαι στα παιχνιδιάρικα νερά. Τσαλαβουτώ στα ρηχά του άσωτου ωκεανού και γω. Δεν ξανοίγομαι βαθειά, φοβάμαι τον πνιγμό. Εύγε παιδί μου! Δυό γεμάτες δεκαετίες και πλέον έχω να ακούσω τέτοιο κοπλιμέντο. Ανταποδίδω δεσποινίς!

Μην αγχώνεστε πάντως. Την τελευταία φορά υπήρχαν αρκετά τεμάχια την πρώτη ημέρα. Αν πάτε την επομένη δεν υπόσχομαι. Τήνελλα καλλίνικοι!

Αν κάπου κολλήσει το θέμα, εδώ είμαι εγώ...

Ναι; Αν έτσι έγινε δεν το κατάλαβα. Λοιπόν, ας προσπαθήσω να απαντήσω την ενοχλητική αυτή ερώτηση, όχι φυσικά από εμπειρία, αλλά από την συλλογή στοιχείων μέσα από τις γραπτές πηγές, ηλεκτρονικές και έντυπες, άλλοτε άλλης αξιοπιστίας. Οπτικός Ερευνητής: 50-60mm f/4-f/5 Κιάλια άνευ τρίποδα: 42-70mm, 7x-15x Κιάλια επί τρίποδα: 70-120mm, 15x-25x Διοπτρικό Αχρωματικό: 80-125mm, f/8- f/20 Διοπτρικό Αποχρωματικό: 80-160mm, f/5- f/15 Νευτώνιο επί ισημερινής βάσης: 200-250mm, f/5-f/8 Νευτώνιο επί υψαζιμουθιακής βάσης Dobson: 250-400mm, f/4.5- f/5 Κατοδιοπτρικό SCT: 200-300mm, f/10 Κατοδιοπτρικό MCT: 125-180mm, f/12-f/15 Κάπως έτσι συνιστώνται. Αφαίρεσα τους αστρογράφους, αφού ελάχιστα έως τίποτε γνωρίζω γι’ αυτούς και στένεψα ελαφρά το παράθυρο, περικόπτοντας την διασπορά, τόσο προς τα κάτω (μικρότερες διάμετροι είναι ενδεχομένως λύσεις ανάγκης και όχι ιδανικές), όσο και προς τα πάνω (τα μεγαθήρια είναι μεν καλύτερα, αλλά για λίγους και όχι για λόγους αποκλειστικά οικονομικούς). Η περικοπή αφήνει απ’ έξω τα 6ιντσα Νευτώνια και SCT, με άλλα λόγια περιέκοψα τον εαυτό μου δις, οπότε μην θυμώσετε. Μια χαρά είναι για τους σκοπούς που εξυπηρετούν, αλλά αν δεν υπάρχει οικονομικός περιορισμός, οι 2΄΄ μέχρι τις 8΄΄ που τους λείπουν δεν βαρύνουν, ούτε ογκώνουν τόσο πολύ, ώστε να καθίστανται μη πρακτικές. Αν όμως κάποιος έχει ένα 10-12ρι στον στάβλο του ή κατά νου, έχουν να εκπληρώσουν αρκετούς ρόλους, παραπλήσιους με αυτούς των κατά τι μικρότερων διοπτρικών. Κάπως έτσι τα έχω καταλάβει.

Αντιθέτως, αν συνεχίσεις να τονίζεις πόσες ίντσες είναι το κατοδιοπτρικό σου, θα πείσω τον Φασούλα να γίνει μέλος του Astrovox. Δεν είναι καθόλου κακή ιδέα. Θα τον ευαισθητοποιούσε να κάνει κάτι για την φωτορύπανση της πόλης μας, αφού πρώτα ασχοληθεί με την απορριματορύπανση. Και ένα 24''Dob θα του πάει γάντι. ΥΓ: Το σχόλιό μου δεν είναι πολιτικό...