Και μην ρίχνεις βιαστικές ματιές σε αυτά τα αντικείμενα. Μπορεί να είναι ήδη στο πεδίο σου και να μην τα βλέπεις. Περίμενε να συνηθίσουν οι οφθαλμοί σου το σκοτάδι. Κράτα το "καλό" σου μάτι συνέχεια κλειστό εν ανάγκη (σαν του πειρατές για παράδειγμα). Κοίταξε αρκετή ώρα στο προσοφθάλμιο. Κοίταξε προς την άκρη του πεδίου, ώστε το κέντρο να το βλέπεις με την άκρη του ματιού. η περιφερική όραση είναι πιο ευαίσθητη στον χαμηλό φωτισμό. Αν δεν είσαι σίγουρη αν βλέπεις κάτι, κούνα λίγο τον σωλήνα, ώστε να δονηθεί ελαφρά, χωρίς να κουνηθεί. Τα μάτια είναι πιο ευαίσθητα στην κίνηση, ιδίως στην περιφέρεια. Δες πρώτα τα Deep Sky, πριν δεις τους πλανήτες και όταν η σελήνη δεν είναι ορατή. Αν είσαι σίγουρη πως σημαδεύεις στο σωστό σημείο, ανέβασε την μεγέθυνση, ώστε να μαυρίσει το φόντο. Πήγαινε στο 100-150x. Με έναν καλό zoom σαν τον Hyperion Zoom 24-8 ή τον William Optics Zoom 22.5-7.5, αυτό είναι ένα διασκεδαστικό παιχνιδάκι. Προσοφθάλμια 68-82 μοιρών αυξάνουν την πιθανότητα να είναι το αντικείμενο στο πεδίο σου για αρκετή ώρα. Τα 100 είναι καλύτερα, αλλά... Τα πρώτα μου Deep Sky τα είδα μήνες μετά από τους πλανήτες και τα άστρα. Εντάξει, είχα δει τα πολύ φωτεινά από την πρώτη ημέρα, αλλά τα υπόλοιπα νόμιζα πως δεν μπορούσε να τα δει το τηλεσκόπιο από την πόλη (μιλάμε για Messier κυρίως). Κατόπιν κατάλαβα πως ήταν εκεί, αλλά δεν είχα εμπεδώσει την τεχνική. Και τώρα, αυτά που βλέπω, σίγουρα μπορώ να τα δω και καλύτερα.