Στέφανος Σοφολόγης

Κι εγώ νομίζω ότι τα 5mm είναι η ιδανική επιλογή για το 10ιντσο, με τους Baader genuine ortho 5mm ή Takahashi LE 5mm να είναι μάλλον οι μοναδικές επιλογές. Φυσικά, πολύ καλή επιλογή είναι και ο Nagler 5mm αν το μεγάλο πεδίο είναι αναγκαίο.

Λυπάμαι που το λέω αλλά αυτοί οι δύο ισχυρισμοί είναι λανθασμένοι. Στην πραγματικότητα ισχύουν ακριβώς τα αντίθετα. Οι Nagler και οι Powermate είναι κορυφαίοι φακοί, ότι καλύτερο υπάρχει μαζί με τους Pentax ΧW κι όχι επειδή είναι πανάκριβοι, αλλά επειδή τη διαφορά τιμής τη βλέπεις άμεσα στην παρατήρηση, ακόμα και με ένα μέτριο τηλεσκόπιο (πόσο μάλλον με ένα πολύ αξιόλογο). Επιπλέον οι Nagler (όπως κάθε φακός της Tele Vue) έχουν τη μέγιστη δυνατή φωτεινότητα (διαφάνεια οπτικών στοιχείων) γιατί χρησιμοποιούν πλήρεις, ακριβές επιστρώσεις, σε κάθε οπτική επιφάνεια. Τη φωτεινότητά τους και το κοντράστ δεν τα ξεπερνούν οι NLV της Vixen που αναφέρθηκαν, (και πως θα μπορούσαν άλλωστε στο 1/3 της τιμής) ωστόσο είναι και αυτοί αξιόλογοι φακοί. Σχετικά με την πλανητική παρατήρηση ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Ένα νευτώνειο τηλεσκόπιο 200mm μπορεί μεν να χρησιμοποιηθεί σε μεγεθύνσεις πάνω από 300Χ αλλά μόνο για πολύ ειδικούς λόγους, όπως η παρατήρηση κάποιου πολύ αμυδρού αστέρα (στα όρια του τηλεσκοπίου) ή για το διαχωρισμό πολύ κοντινών διπλών αστέρων (απόσταση μικρότερη από 1 ή 1.5 arcsec) και μόνο με άριστο seeing. Για πλανητική και σεληνιακή παρατήρηση το 8ιντσο θα δώσει τις καλύτερες εικόνες του (τη μέγιστη λεπτομέρεια) σε μεγέθυνση γύρω στα 200Χ με 240Χ. Πάνω από εκεί η εικόνα θα χάσει πολύ σε κοντράστ και τελικά σε λεπτομέρεια γιατί μπαίνουμε στην περιοχή της «άδειας» μεγέθυνσης (όπου δηλ. η λεπτομέρεια δεν αυξάνεται άλλο με τη μεγέθυνση και η εικόνα χειροτερεύει ακόμα και με άριστο seeing.) Αυτά προβλέπονται από τη θεωρία, αυτά διαπιστώνονται και στην πράξη. Ο συνδιασμός του (εξαιρετικού) Tele Vue Nagler 9mm με τον (ασύγκριτο) Powermate 2.5Χ θα δώσει μεγέθυνση 333Χ, υπερβολική για παρατήρηση πλανητών με 8ιντσο νευτώνειο. Επειδή ο Powermate 2.5Χ είναι ίσως ο καλύτερος "barlow" που φτιάχτηκε μέχρι σήμερα, (αφού την κορυφαία εικόνα του τη δίνει μέχρι τα άκρα του πεδίου και αυτή είναι η κύρια διαφορά των Powermate από τους barlow), κράτησέ τον για κάθε μελλοντική χρήση. Όμως για πλανητική παρατήρηση με το τηλεσκόπιό σου πρέπει να τον συνδυάσεις με έναν Nagler 13 mm κι όχι με τον 9 mm. Ανάποδα, αν θέλεις να χρησιμοποιήσεις τον 9 mm, πρέπει να βάλεις ένα barlow 2Χ κι όχι 2.5Χ. Και φυσικά ακόμη καλύτερη λύση θα ήταν ένας σκέτος Nagler 5mm. Όλες αυτές οι λύσεις κρατούν τη μεγέθυνση κάτω από 250Χ προσφέροντας ταυτόχρονα μεγάλο οπτικό πεδίο 82°. Η απόλυτη λύση θα ήταν ένα καλό πλανητικό προσοφθάλμιο στα 5 ή 6mm (π.χ. ορθοσκοπικό) αλλά το οπτικό πεδίο θα ήταν πολύ μικρότερο και ίσως σε δυσκόλευε με τη βάση dobsonian. Σε κάθε περίπτωση οι φακοί που παρήγγειλες θα χρησιμοποιηθούν πολύ και με το τωρινό σου τηλεσκόπιο αλλά όχι ιδιαίτερα σε συνδιασμό μεταξύ τους. Ο 9ης Nagler μόνος του σου δίνει ιδανική μεγέθυνση για πάρα πολλά αντικείμενα deep-sky. Θα τον αγαπήσεις. Ο Powermate 2.5X μπορεί να χρησιμοποιηθεί με άλλους μεγαλύτερους φακούς ή όποτε θέλεις πολύ αυξημένη μεγέθυνση για τις εφαρμογές που αναφέρθηκαν πιό πάνω.

Πολύ ωραία εκδήλωση! Αν και δεν ήμουν εκεί, από τα σχόλια των φίλων καταλαβαίνω πως ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη. Είχα κι εγώ την τύχη να επισκεφθώ το ιστορικό τηλεσκόπιο ως φοιτητής του Φυσικού Αθήνας κάπου γύρω στο 1991-92. Η καθηγήτριά μας κα Ελένη Λιβανίου-Ροβίθη και ο κος Πέτρος Ροβίθης μας διηγήθηκαν την ιστορία του και κατόπιν είχαμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε έναν ολόλαμπρο και τεράστιο Δία αλλά - αλλίμονο - με άνευ προηγουμένου κακό seeing. Με το ζόρι ξεχώριζαν οι δύο σκοτεινές ισημερινές ζώνες. Ο κος Ροβίθης μας είπε ότι δεν θα καταφέρναμε να τις δούμε εκείνη τη βραδιά αλλά πάνω που το είπε τις ξεχώρισα και τις έδειξα και στους υπόλοιπους. Από τότε δεν έχω ξαναδεί ...χειρότερο Δία! (Φυσικά η αιτία ήταν το seeing κι όχι το τηλεσκόπιο). Μας διηγήθηκαν τότε και την εξης ιστορία: Στη Γερμανική κατοχή, το τηλεσκόπιο απεγκαταστάθηκε και τοποθετήθηκε σε μιά κρύπτη στο βράχο που υπάρχει λίγο πριν φτάσει κανείς στο Αστεροσκοπείο (νομίζω στα αριστερά λίγο πριν τα σκαλάκια που ανεβαίνει όποιος προσεγγίζει το χώρο από τη μεριά του σημερινού "Αστεροσκοπείου Αθηνών". Ωστόσο δεν γλίτωσε κάποιες σφαίρες και τα σημάδια τους υπάρχουν ακόμη επάνω του. Ίσως στην πρόσφατη εκδήλωση να άκουσε κάποιος αυτή την ιστορία και να τη θυμάται καλύτερα από εμένα. Πάντως ο χώρος γύρω από τον θόλο του αστεροσκοπείου είναι πανέμορφος (λόφος των Νυμφών και η Πνύκα πιό κάτω) και είναι κρίμα που περιβάλλεται πιά από τη βουή, τη ρύπανση και τη φωτορύπανση της Αθήνας.

Οι κανόνες του forum δεν επιτρέπουν συζητήσεις περί θρησκειών και Θεού (ή θεού) ούτε την ανάπτυξη σχετικής επιχειρηματολογίας υπέρ ή κατά. Ασφαλώς οι σχετικοί προβληματισμοί ήταν και είναι πολύ σημαντικοί για τον άνθρωπο, αλλά σε ετούτο το thread πρέπει να περιοριστούμε σε ψύχραιμες προτάσεις βιβλιογραφίας, χωρίς περεταίρω κρίσεις και επικρίσεις.

Τελικά πολύς κόσμος ξενύχτησε για να χαρεί το φαινόμενο! Ωραία... Το να κάθεσαι δύο-τρείς ώρες ξαπλωμένος κάτω από ένα πλατύ, ξάστερο ουρανό δε συγκρίνεται με τίποτα! Όσο για τη φωτό, ας είναι καλά ο Νίκος που δεν βαρέθηκε (σαν εμένα) να κουβαλήσει μηχανή και τρίποδο κι έκανε μιά πολύ πετυχημένη έκθεση 43 δευτερολέπτων και με το κατάλληλο ISO (δεν βγήκε μόνο το "ASTROVOX" καλά αλλά και η "τσαγιέρα" του Τοξότη πάνω από το κεφάλι μου, καθώς και το ημιφωτισμένο οροπέδιο).

Μόλις γυρίσαμε από τα "Καμπιά", ένα μικρό, όμορφο οροπέδιο της Σκιάθου. Ο Νίκος Πασχάλης κι εγώ ανεβήκαμε ψηλά για να παρατηρήσουμε τους Περσείδες διάττοντες μακριά από τη φωτορύπανση των παράλιων περιοχών. Η παρατήρηση ξεκίνησε με μιά εντυπωσιακή βολίδα που διέγραψε πάνω από 70° στον ουρανό αφήνοντας μακριά, φωτεινή ουρά. Αυτός ο διάττων έμελλε να είναι και ο καλύτερος της βραδιάς. Στην πρώτη ώρα (21:30-22:30) καταγράψαμε 20 μετέωρα, αλλά στην επόμενη (22:30-23:30) καταγράψαμε 58! Μερικά από αυτά ήταν πολύ εντυπωσιακά και χρωματιστά (άλλα πρασινωπά, άλλα πορτοκαλοκίτρινα). Αν και η υγρασία που νότιζε τα πάντα (και η Σελήνη που ανέτειλε) μας ανάγκασαν να φύγουμε μετά από μόνο δύο ώρες παρατήρησης, η γαλήνη του τοπίου και ο καθαρός ουρανός συνέβαλλαν στο να θεωρώ αυτή την παρατήρηση Περσειδών την καλύτερη που έχω κάνει μέχρι τώρα. Πριν στρωθούμε στις σεζ-λόνγκ ο Νίκος θέλησε να βγάλει μια-δυό φωτογραφίες για να θυμόμαστε τη βραδιά. Παίζοντας, έγραψα με τον κόκκινο φακό στον αέρα "ASTROVOX", προσπαθώντας να γράφω ανάποδα (mirror) αλλά σωστά από τη μεριά της φωτ. μηχανής και σβήνοντας το φακό κατά την κίνηση του χεριού μεταξύ των γραμμάτων. Το αποτέλεσμα έχει πλάκα! (Και η έκθεση του Νίκου ιδανική.)

Μετά από δύο μήνες δοκιμών μπορώ πλέον να σας μεταφέρω με αρκετή βεβαιότητα τις πρώτες εντυπώσεις από την αναβάθμιση των κατόπτρων. Θυμίζω ότι τα παλιά κάτοπτρα είχαν μιά απλή επίστρωση προστασίας και ακρίβεια μετώπου κύματος λ/4, ενώ τα νέα έχουν επιστρώσεις "Hilux" που αυξάνουν τη συνολική ανακλαστικότητα του τηλεσκοπίου 20 με 25% και ακρίβεια μετώπου κύματος λ/10. Φωτεινότητα: Την πρώτη φορά που χρησιμοποίησα το τηλεσκόπιο με τα νέα κάτοπτρα το seeing δεν ήταν ιδιαίτερα καλό. Όμως εκείνο που μου τράβηξε την προσοχή παρατηρώντας π.χ. το Μ13 ήταν ότι η αύξηση της φωτεινότητας ήταν μάλλον αισθητή, σε βαθμό που να μην έχω αμφιβολία. Αυτή η αρχική εντύπωση επιβεβαιώθηκε και στις επόμενες παρατηρήσεις. Σχεδόν κάθε φορά, τα αντικείμενα που διάλεγα να παρατηρήσω (γνωστά και πολυπαρατηρημένα για σύγκριση) μου έδιναν την αίσθηση ελαφρώς αυξημένης λαμπρότητας. Αναμενόμενο βέβαια με μιά τέτοια αύξηση ανακλαστικότητας. Αντίθεση (κοντράστ) Αισθητή και εντυπωσιακή βελτίωση, τουλάχιστον στη Σελήνη! Την πρώτη φορά που παρατήρησα το φυσικό μας δορυφόρο έμεινα με ανοιχτό το στόμα (κυριολεκτικά)! Η αντίθεση μεταξύ «θαλασσών» και πιό ανώμαλων περιοχών ήταν πρωτόγνωρη. Επειδή έβαλα κατευθείαν μεγάλη μεγέθυνση (200Χ) περίμενα κάπως «επίπεδο» κοντράστ, αλλά η έκπληξη ήταν μεγάλη! Η εικόνα είχε τη ζωντάνια που αντιστοιχεί σε μικρότερες μεγεθύνσεις. Είχα την τύχη να είναι βραδιά με καλό seeing και έτσι συνέχισα με binoviewer (Mark V της Baader) + δύο Nagler 16mm T5 (126Χ) και δύο Takahashi LE 7.5 (268Χ). Η καλύτερη Σελήνη που είδα ποτέ μου. Ξεκάθαρα. Το κοντράστ (και μικροκοντράστ) ήταν τέτοιο που η αληθοφάνεια της εικόνας παρέμενε σε πολύ υψηλά επίπεδα ακόμα και στις 268Χ. Αλλά αυτό δεν οφείλεται μόνο στο βελτιωμένο κοντράστ αλλά και στην Ανάλυση που ήταν αναμφίβολα λίγο καλύτερη απ' ότι με τα προηγούμενα κάτοπτρα. Η πολύ προσεκτική εστίαση απέκτησε περισσότερο νόημα. Στις 268Χ η εικόνα συνεχίζει να έχει μικρολεπτομέρειες που σε προκαλούν να ανεβάσεις κι άλλο τη μεγέθυνση. Ήδη πάντως ήταν ορατοί οι πολύ μικροί κρατηρίσκοι στο εσωτερικό του κρατήρα Πλάτωνα, όχι σαν κουκίδες αλλά σαν κανονικοί δίσκοι. Με τα κάτοπτρα λ/4 αυτοί οι καρατηρίσκοι ήταν ορατοί μόνο σε συγκεκριμένες γωνίες φωτισμού που αυξάνουν το κοντράστ και συνήθως φαίνονταν απλά σαν φωτινές κουκίδες. Με τα νέα κάτοπτρα λ/10 το σχήμα τους διακρίνεται κάθε φορά που το seeing σταθεροποιείται. Είναι κλισέ αλλά θα το πώ: η αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε τροχιά πάνω από τη Σελήνη και κοιτάζεις από το καθαρό φινιστρίνι του σκάφους είναι έντονη. Βέβαια δεν είναι μόνο η ποιότητα της εικόνας που δίνεια αυτή την αίσθηση αλλά και η παρατήρηση με τα δύο μάτια. Το συνδιασμένο αποτέλεσμα πάντως είναι μαγικό! Τα ταξίδια και οι «διαδρομές» που μπορείς να κάνεις νοητά στην επιφάνειά της ατελείωτες. Πλανήτες: Θα ήθελα να είχα παρατηρήσει το Δία με πολύ καλό seeing αλλά αυτό δεν στάθηκε δυνατό ακόμη. Ωστόσο και εδώ οι διαφορές είναι αισθητές. Ακόμη και με απλώς καλό seeing αρχίζει να γίνεται αισθητό το γαλαζωπό χρώμα των στροβίλων στις ισημερινές περιοχές, κάτι που γενικά είναι σπάνιο και μη εφικτό με τα περισσότερα τηλεσκόπια τις κοινές νύχτες. Κάποιες ελάχιστες στιγμές όπου το seeing πάγωνε, η όψη του πλανήτη «καθάριζε» έντονα, σημάδι ότι τα οπτικά του τηλεσκοπίου είναι κάτι εξαιρετικό. Όμως αυτές οι στιγμές ήταν πολύ λίγες και επιφυλάσσομαι να γράψω περισσότερα στο μέλλον, μετά από περισσότερες παρατηρήσεις. Αστρικά είδωλα: Με τα προηγούμενα κάτοπτρα σπάνια το seeing επέτρεπε να δω τον δίσκο του Airy ενός τέλεια εστιασμένου αστεριού. Με τα καινούργια ο δίσκος του Airy είναι ορατός λίγο πιό συχνά, πράγμα που με ξάφνιασε (περίμενα ότι θα είναι το ίδιο). Σκέφτομαι όμως ότι αφού το βελτιωμένο Strehl number σημαίνει πιό «συμμαζεμένα» αστρικά είδωλα, μάλλον είναι λογικό αυτό το συγκριτικό «συμμάζεμα» να εμφανίζεται σε κάθε seeing. Για τις πρώτες εντυπώσεις επικέντρωσα κυρίως στην παρατήρηση σωμάτων που μπορούν να αναδείξουν τις βελτιώσεις. Μέχρι τώρα η αναβάθμιση δείχνει ότι άξιζε ξεκάθαρα τον κόπο, αλλά οι εντυπώσεις μου θα είναι πιό έγκυρες και ολοκληρωμένες μετά από σημαντικό χρόνο παρατήρησης.

Φίλε MV καλωσήρθες στο astrovox! Η έννοια ευθυγράμμιση στην ερασιτεχνική αστρονομία είναι πολύ συχνή αλλά δεν έχει νόημα αν δεν ξεκαθαρίσεις τι θέλεις να ευθυγραμμίσεις: α) Τον άξονα της βάσης του τηλεσκοπίου με τον άξονα της Γης; (= πολική ευθυγράμμιση) β) Τον ερευνητή (finder) του τηλεσκοπίου με το κυρίως τηλεσκόπιο ώστε να κοιτάζουν ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση (απαραίτητο για τη στόχευση οποιουδήποτε αντικειμένου με το κυρίως τηλεσκόπιο). γ) Τους άξονες των κατόπτρων του τηλεσκοπίου Για να είσαι σίγουρος ποιό άστρο κοιτάζεις, πρέπει πρώτα να ευθυγραμμίσεις απόλυτα τον ερευνητή με το κυρίως τηλεσκόπιο χρησιμοποιώντας κάποιο μακρινό επίγειο στόχο κατά προτίμηση κατά τη διάρκεια της ημέρας. Διάλεξε κάποιο αντικείμενο πιό μακριά από ένα-δύο χιλιόμετρα και προσπάθησε να ρυθμίσεις τις βιδίτσες του ερευνητή έτσι ώστε ο ερευνητής και το κυρίως τηλεσκόπιο να "κοιτάζουν" ακριβώς στό ίδιο αντικείμενο, έχοντάς το στο κέντρο του οπτικού τους πεδίου. Μόνο τότε θα μπορείς να είσαι σίγουρος ότι κάποιο άστρο που στοχεύεις και "τοποθετείς" στο κέντρο του ερευνητή είναι αυτό που θα δεις και στον προσοφθάλμιο του κυρίως τηλεσκοπίου. Εννοείται ότι το ίδιο άστρο φαίνεται πολύ πιό λαμπρό στο κυρίως τηλεσκόπιο απ' ό,τι στον ερευνητή. (Επίσης, τα άστρα όσο και να μεγεθυνθούν παραμένουν τελίτσες και στο κυρίως τηλεσκόπιο). Καλή συνέχεια!

Φυσικά πρόκειται για λάθος διατύπωση Ο μετεωρίτης περιείχε ίχνη που θα μπορούσαν να είναι ίχνη μικροβίων, όμως αυτό δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ αφού όμοια ίχνη σχηματίζονται και με ανόργανες διαδικασίες. Αν είχε επιβεβαιωθεί δεν θα συζητούσαμε ακόμη αν υπάρχει/υπήρξε ζωή στον Άρη.

Αυτό το ζευγάρι φωτογραφιών θα μείνει για πολύ καιρό στη μνήμη μας. Έξοχες, πρωτότυπες φωτό με πολύ έντονη "ατμόσφαιρα" και μεγάλη δυσκολία και προσεκτικό σχεδιασμό πίσω τους. Ιδίως όσοι έχουν ανεβεί στα σημεία των λήψεων το καταλαβαίνουν πολύ καλά αυτό. Χρήστο ...keep climbing! (αλλά να προσέχεις!)

Γιώργο, θα μπορούσες να ανεβάσεις μιά φωτό των Vixen Accessory Plate + Baader Clamps x2 ; Πιθανόν να με ενδιαφέρουν. Ευχαριστώ.

Μόνο που τώρα πια κανείς δεν καταλαβαίνει για τι ακριβώς μιλάτε! Όταν κάποιος επεξεργάζεται το αρχικό του μήνυμα (αγγελία ή άλλο) δεν πρέπει να αφαιρεί κείμενο με τρόπο που να γίνονται ακατανόητα τα μηνύματα που ακολουθούν. Είναι αντιδεοντολογικό. Γιώργο αν θέλεις ξαναγράψε τα προς πώληση αντικείμενα στο αρχικό μήνυμα, διατηρώντας την ενημέρωση περί απόσυρσης της αγγελίας.

Γιάννη, αν δεν σου χτυπήσω από πάνω, θα σου χτυπήσω από δίπλα!

Άντε αφού βιάζεστε ανοίγω εγώ θέμα για την πιό κοντινή έκλειψη! http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=114134#114134

Γιά... να ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά! Ολική έκλειψη και μάλιστα στην κεντρική Ελλάδα και Απρίλιο! Πήρα ήδη στην ΕΜΥ για καιρική πρόβλεψη Θεσσαλίας αλλά μου είπανε να καλύτερα να ξανατηλεφωνήσω το πρωί (της 20ης Απριλίου 2088) Μετά τη "Μητέρα όλων των εκλείψεων", την ανεπανάληπτη και ασύγκριτη εμπειρία της 29ης Μαρτίου 2006 στο Καστελλόριζο και καλομαθαίνοντας με την απλότητα του ταξιδιού (μεγαλύτερη πτήση 45 λεπτά), λέω ...να μη μετακινηθώ καθόλου για την επόμενη ολική μου έκλειψη. (Ενδεχομένως κιόλας να μην χρειαστεί να μετακινηθώ ούτε μέτρο...) Όπως και νά ΄χει το πράμα, σκοπεύω να τη δω και να την απολαύσω από την έδρα μου αφού τότε θα είμαι κάπως ηλικιωμένος και δε νομίζω να λείπω σε κανένα ταξίδι για δουλειές (ή ενταύθα θα είμαι ή ...εν τάφ-θα ) Το μόνο που με απασχολεί είναι αν θα λειτουργεί ακόμα η 450D ή αν θα πρέπει να την αναβαθμίσω με την 450000D. Ποιός διαβάζει πάλι manual από την αρχή... Σ.Σ. Ο κος Pasachoff έχει ήδη κλείσει για Λαμία που έχει 290 μέρες το χρόνο ηλιοφάνεια με εναλλακτική το Μεσολόγγι που έχει μόνο 289. Γιά Β. Σποράδες μην το σκέφτεστε η Σκιάθος είναι ήδη sold out ο κόσμος έχει έρθει από τώρα, αλήθεια λέω χαμός γίνεται στο λιμάνι!

Φοβερή φωτογραφία και άξιο epod! Μπράβο Πέτρο!

Παρατήρηση από τη Σκιάθο (39°09'47.6"Ν - 23°29'09.5"Ε) με τηλεσκόπιο 10" και μεγέθυνση 300Χ. Seeing μέτριο προς καλό. Α.Προηγήθηκε περίπου μισό λεπτό σταδιακής μείωσης λαμπρότητας του αστέρα. Β.Πρώτη απότομη εξαφάνιση αστέρα: 01:58:16 ± 0,5sec θερινή ώρα Ελλάδας (22:58:16 ± 0,5sec UTC) Ακολούθησαν 7-8 sec ακανόνιστων εμφανίσεων-εξαφανίσεων (seeing? ) Γ.Οριστική εξαφάνιση: 01:58:23,5 ± 0,5sec θερινή ώρα Ελλάδας (22:58:23,5 ± 0,5sec UTC) Δ.Πιθανή αναλαμπή-μόλις διακριτή με μεγάλο βαθμό αβεβαιότητας: 01:58:43 ± 1sec θερινή ώρα Ελλάδας (22:58:43 ± 1sec UTC) Ε.Καμμία άλλη αναλαμπή δεν παρατηρήθηκε στα επόμενα 8 λεπτά. ΣΤ.Δεν έγινε παρατήρηση της εξόδου. Πολύ όμορφη απόκρυψη που άξιζε να την παρατηρήσει κανείς έστω και χωρίς να κάνει κάποια καταγραφή. Τα τελευταία 2-3 λεπτά πριν την απόκρυψη συνέχεια νόμιζα πως είναι θέμα δευτερολέπτων να χαθεί το αστέρι αφού εμφανιζόταν πρακτικά σε επαφή με το χείλος του Δία, κι όμως εκείνο παρέμενε στη θέση του μέχρι που χάθηκε απότομα για να εμφανιστεί πάλι αμέσως με ένα παιχνίδισμα που κράτησε 7-8 δευτερόλεπτα. Δεν είχα ξαναδεί απόκρυψη αστεριού από πλανήτη και το θέαμα ήταν πολύ ενδιαφέρον!

Δημήτρη, συγχαρητήρια για τις κατασκευές! Σίγουρα θα αντιμετώπισες στην πορεία το πρόβλημα της εκτύπωσης πολύ λεπτών και πυκνών γραμμών σε διαφάνεια, αφού η άμεση εκτύπωση με κοινό ή lazer εκτυπωτή έχει περιορισμένα όρια λεπτομέρειας. Αυτό το πρόβλημα το έλυσα στις δικές μου κατασκευές χρησιμοποιώντας ασπρόμαυρο φίλμ (ISO 100 ή μικρότερο) ως εξής: Πρώτα εκτύπωσα σε λευκή σελίδα Α4 μαύρες-άσπρες γραμμές με ικανό πάχος (3-4 mm) ώστε να είναι σαφείς και ομοιόμορφες. Κατόπιν τις φωτογράφισα από κατάλληλα υπολογισμένες αποστάσεις (απλή εφαρμογή ομοίων τριγώνων) ώστε στο ασπρόμαυρο φίλμ να παραχθούν διάφορες πυκνότητες (π.χ. 100, 200, 300 γραμμές ανά cm). Το εμφανισμένο ασπρόμαυρο φίλμ αποτελεί τη διαφάνεια που θέλουμε και το αποτέλεσμα είναι άριστο. Μπορεί φυσικά να χρησιμοποιηθεί και φίλμ slides (θετικό). Με τόσο καλή μηχανική κατασκευή που έφτιαξες, αξίζει να βάλεις πολύ καλές διαφάνειες. (Σαν φορείς των διαφανειών μπορούν να χρησιμοποιηθούν και απλά κυλυνδρικά κουτάκια φιλμ. Το αποτέλεσμα στο τηλεσκόπιο είναι το ίδιο.)

Γιάννη, υπέροχο το βίντεο! Εμείς όλοι που δεν μπορέσαμε να βρεθούμε στην Κίνα σας ευχαριστούμε και σας παρακαλούμε να ανεβάσετε ό,τι υλικό έχετε! Άντε και στις επόμενες μαζί!

Συγχαρητήρια Τηλέμαχε! Έυχομαι η αγάπη σου για το θέατρο σκιών να βρίσκει πάντα χρόνο και έδαφος να εκφράζεται. Και πάλι συγχαρητήρια!

Με ευχαρίστηση διαπίστωσα σήμερα ότι σε πολλές περιοχές της Ελλάδας που είχαν φτωχή ανάλυση εικόνων στο google earth, "ανέβηκαν" νέες εικόνες με πολύ καλύτερη ανάλυση (επιτέλους). Ακόμη και σε περιοχές που είχαν ήδη υψηλή ανάλυση, ανέβηκαν πρόσφατες, καλύτερες φωτογραφίες. Δεν ξέρω αν είχε ανακοινωθεί κάτι σχετικό ή αν οι αναβαθμίσεις γίνονται σταδιακά και «αθόρυβα». Τσεκάρετε και τις δικές σας περιοχές που γνωρίζετε πως εμφανίζονταν μέχρι τώρα για να δείτε τι αλλαγές έγιναν.

΅Η σειρά LVW είναι πιό προσεγμένη οπτικά και καταλληλότερη για γρήγορα τηλεσκόπια απ' ό,τι οι WO και οι Hyperion. Είναι ότι καλύτερο έχει βγάλει η Vixen σε προσοφθάλμιους και συστήνεται ανεπιφύλακτα (αν ο αυξημένος όγκος δεν είναι πρόβλημα).

Όποιο και να είναι το τηλεσκόπιο, το binoviewer πρέπει να είναι προσεγμένο και ποιοτικό για να απολαύσει κανείς στο μέγιστο αυτά που προσφέρει η παρατήρηση με τα δύο μάτια (κι αυτό γιατί οι οπτικές επιφάνειες σε ένα binoviewer είναι πολλές και μπορεί να μειώσουν σημαντικά το κοντράστ και την οξύτητα αν δεν έχουν ποιοτική λείανση και επιστρώσεις. Επιπλέον απαιτείται άριστη ευθυγράμμιση των πρισμάτων, χαρακτηριστικό όχι και τόσο συχνό σε φθηνά bino). Από την εμπειρία μου επειδή ακόμη και μεσαίας λαμπρότητας dso είναι πολύ εντυπωσιακά με το binoviewer, πρέπει να χρησιμοποιηθεί τηλεσκόπιο με μεγάλη διάμετρο (θυμηθείτε ότι η φωτεινότητα μειώνεται στο μισό αφού το φως μοιράζεται στα δύο μάτια). Θεωρώ minimum ένα τηλεσκόπιο 8" και αληθινή απόλαυση ένα 12" ή 14". Απαραίτητο είναι να κάνει κανείς τις σωστές επιλογές/τροποποιήσεις στη θέση του εστιαστή για να μην αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει κάποιο διορθωτικό φακό με συντελεστή μεγέθυνσης πάνω από 1,7 - 2,0 (για την επίτευξη εστίασης) που θα δώσει πολύ μεγάλη τελική μεγέθυνση και περιορισμένο πεδίο. Στο δικό μου νευτώνειο (10") πλανήτες και Σελήνη είναι φανταστικοί με το bino αλλά τα αντικείμενα βαθέως ουρανού που παρατηρούνται καλύτερα με δύο μάτια απ' ό,τι με ένα, είναι λίγες δεκάδες (εντυπωσιακές όμως). 'Οσο πάμε σε πιό αμυδρά αντικείμενα η ανάγκη για μέγιστη φωτεινότητα απαιτεί τη συγκέντρωση όλου του φωτός σε ένα μάτι. Με ένα τηλεσκόπιο 16" το binoviewer θα μπορούσε να είναι μόνιμο αφού σε κάθε μάτι θα κατέληγε φώς αντίστοιχο με αυτό ενός τηλεσκοπίου 11" ( = 16 διά ρίζα του 2). Αρκετοί φανατικοί της παρατήρησης του ηλιακού συστήματος θεωρούν πως ένα μεγάλο αποχρωματικό (6" και πάνω) και ένα κορυφαίο binoviewer είναι το απόλυτο στην πλανητική/σεληνιακή παρατήρηση. Νομίζω πως πραγματικά τίποτα από ότι γνωρίζουμε δεν θα μπορούσε να φτάσει το κοντράστ και την αληθοφάνεια ενός αποχρωματικού 8" με ένα binoviewer Baader Mark V ή ένα Denkmeier II. Όνειρο εφικτό γιά ελάχιστους βέβαια. Πάντως προκειμένου να χρησιμοποιήσει κανείς αποχρωματικό κάτω των 6", καλύτερα να διαλέξει ένα νευτώνειο 8" και άνω, είτε για πλανητική παρατήρηση είτε για dso.

Σε μιά μεγάλη χώρα, δυτικά από το αντιδιαμετρικό μας σημείο. Για πιό σύνθετο γρίφο απευθυνθείτε στον κο Τρεμούλη.