Στέφανος Σοφολόγης

Γιώργο, ο αντάπτορας της Siebert Optics φαίνεται ιδανική επιλογή. Χαίρομαι που θα είσαι στον Πάρνωνα, θα είμαι κι εγώ τρείς βραδιές, Π-Σ-Κ. Θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε από κοντά και να συγκρίνουμε (και να απολαύσουμε) τα binoviewers μας. Ελπίζω να «παρασύρουμε» κι άλλους στο θαυμάσιο κόσμο της παρατήρησης με τα δύο μάτια (αγγλιστί: binoviewing), αν και ο κυριότερος στόχος - οι πλανήτες και η Σελήνη - δεν θα προσφέρονται για παρατήρηση. Όμως κάποια σφαιρωτά και κάποια νεφελώματα μιλούν μόνα τους για την ποιότητα και την απόλαυση της παρατήρησης με binos... Φιλικά, Στέφανος

Πάνω που έλεγα να μπώ στη συζήτηση, σκόνταψα γιατί δεν γνωρίζω το ανέκδοτο... Εγκαταλείπω! :lol: [Μ' όλο το σεβασμό, εγκαταλείψτε κι εσείς, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση...]

Όλο και κάποια εθελόντρια θα μας διαβάζει! Αντί για καλσόν μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς τούλι από μπομπονιέρα μονό ή διπλό για έντονα αποτελέσματα. Βέβαια οι παράλληλες ίνες του μπορεί να δημιουργήσουν φαινόμενα περίθλασης. Πάντως το άσπρο χρώμα του προκαλεί διάχυση του φωτός και συνεπώς «ομίχλιασμα» (fogging). Τα αποτελέσματα είναι πιό ομαλά και ομοιόμορφα όταν το διάφραγμα του φακού είναι ανοιχτότερο. Φιλικά, Στέφανος

Ή να καλύψεις με ριζόχαρτο (ημιδιαφανές χαρτί) ένα μέρος του φακού.

Stelaras1, όλες οι φωτογραφίες που έχω δημοσιεύσει μέχρι τώρα στο astrovox (κατηγορία "'Ηλιος-Σελήνη") είναι με την afocal μέθοδο, δηλ. με την ψηφιακή μηχανή να κοιτάζει μέσα από τον προσοφθάλμιο. Δείγματα εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/album_cat.php?cat_id=3&sort_method=pic_time&sort_order=DESC&start=60 Διάβασε τις περιγραφές για να πάρεις μιά ιδέα για τον τρόπο λήψης. Φιλικά, Στέφανος

Εν ολίγοις θα συνόψιζα ως εξής: Αν συγκρίνουμε ένα αποχρωματικό με ένα νευτώνειο ίδιας διαμέτρου, το αποχρωματικό θα υπερτερεί σε κοντράστ και συνολική «αισθητική» της εικόνας, λόγω απουσίας κεντρικής παρεμπόδισης και λόγω κλειστού, θερμοκρασιακά μή ευαίσθητου σχεδιασμού. Όμως ένα νευτώνειο υψηλής ποιότητας και κάπως μεγαλύτερο από ένα αποχρωματικό, αρχίζει να δείχνει περισσότερες λεπτομέρειες στους πλανήτες. Αν το seeing είναι πολύ καλό, οι εικόνες ενός νευτώνειου 10" είναι πολύ ανώτερες από το καλύτερο αποχρωματικό 4", καθαρά λόγω υψηλότερης διακριτικής ικανότητας του πρώτου. Ακόμη και με κακό seeing, το μάτι αξιοποιεί το περισσότερο φως του 10ιντσου και αντιλαμβάνεται ευκολότερα τη διαθέσιμη λεπτομέρεια απ' ό,τι με το 4ιντσο αποχρωματικό. Για πλανητική παρατήρηση, δεν υπάρχει δίλημμα μεταξύ των δύο τηλεσκοπίων που αναφέρθηκαν στο αρχικό ερώτημα. Το μεγάλο (και ποιοτικό) νευτώνειο είναι καταλληλότερο από το μικρό αποχρωματικό. Μην ξεχνάμε επίσης ότι ένα νευτώνειο είναι απολύτως αχρωματικό ή αλλιώς «αποχρωματικό». Φιλικά, Στέφανος

αυτο το βρισκω υπερβολικο,το πολυ 1 μεγεθος συνολικα να κερδισεις ως τα 3000-3500m γιατι απο κει και πανω το μειωμενο οξυγονο αποβαινει εις βαρος της ικανοτητας να διακρινουμε αμυδρα αστρα. Εξαλλου εφαρμοζοντας μηχανιστικα τον τυπο αν πχ στο επιπεδο της θαλασσας διακρινουμε 6 ου μεγεθους αστερες θα πρεπε στα 3000m να διακρινουμε 9 ου πραγμα φυσικα αδυνατον. Γιώργο, συμφωνώ κι εγώ με τη σειρά μου. Πιο σωστά θα έπρεπε να είχα γράψει "0,5-1 μέγεθος ανά 1000m". Το όφελος με το υψόμετρο είναι όμως πολύ σημαντικό όταν τα κατώτερα στρώματα είναι επιβαρημένα με υγρασία και αερολύματα (σκόνη) που οδηγούν σε σημαντική ελάττωση της διαφάνειας. Ασφαλώς, και για τον λόγο που έγραψες, το συνολικό όφελος μέχρι τα 3.500m δεν μπορεί να είναι πάνω από 1-2 μεγέθη. Γι' αυτό έγραψα "μέγεθος 7+" και όχι 9. Παραθέτω και την εμπειρία του Stephen J. O'Meara από το προαναφερθέν βιβλίο του: "Altitude also has a significant effect on how faint you can see. The higher you are the fainter you can see, up to a point. I gain roughly 1/2 to 1 magnitude for every 3,000 feet above sea level. The improvement levels off at about 9,000 feet (=3km περίπου), for two reasons. First, you're above the densest layers of the earth's atmosphere (which greatly affect the visual limit), and second, the relative lack of oxygen in the air at that altitude means less oxygen gets to the eyes, thus adversely affecting vision." H μέχρι τώρα εμπειρία μου (μέχρι τα 1.700 m όπου έχω βρεθεί με τηλεσκόπιο) συμφωνεί πολύ καλά με τα παραπάνω εκτός βέβαια από την επίδραση της σχετικής έλλειψης οξυγόνου γιά την οποία δεν έχω καμία εμπειρία, αφού γίνεται αισθητή σε μεγαλύτερα υψόμετρα από το παραπάνω. Νίκο, θα απαντήσω σε ξεχωριστό thread για να βρίσκεται εύκολα στο μέλλον. Φιλικά, Στέφανος

Μηνά, μιά μικρή διόρθωση: η afocal φωτογράφηση γίνεται με το φακό της μηχανής και με τον προσοφθάλμιο στη θέση τους! Μόνο στην prime focus φωτογράφηση βγαίνει ο φακός της μηχανής και ο προσοφθάλμιος, και η μηχανή συνδέεται στον εστιαστή χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο ως τηλεφακό. Στην piggy-back φωτογράφηση η μηχανή φωτογραφίζει με τον δικό της φακό και το τηλεσκόπιο χρησιμοποιείται μόνο για την ακριβή οδήγηση. Φίλε Σάββα, αν προσπαθήσεις να συνδυάσεις όλα αυτά που περιγράφεις μάλλον θα απογοητευθείς: α) Κατ' αρχήν η Canon G6 (υπέροχη μηχανή) δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει κανένα τηλεσκόπιο σαν τηλεφακό, γιατί ο δικός της φακός δεν αφαιρείται. Απλώς δέχεται έναν ειδικό φακό της Canon πάνω από τον δικό της γιά λίγο μεγαλύτερη μεγέθυνση (ούτε καν διπλάσια). Μπορείς να φωτογραφίσεις μόνο με τη μέθοδο afocal αλλά σίγουρα δεν είναι αυτό που ζητάς. Η afocal μέθοδος έχει συγκεκριμένες και περιορισμένες εφαρμογές, δεν προσφέρεται για επίγεια φωτογράφηση. β)Λίγα τηλεσκόπια κάνουν για (άνετη) επίγεια παρατήρηση. Τα περισσότερα θα σε παιδέψουν αρκετά σε τέτοια χρήση, παρά τις εντυπωσιακές επίγειες εικόνες τους. Γιά επίγεια χρήση διάλεξε μικρά διοπτρικά ή Maksutov-Cassegrain σε αλταζιμουθιακή βάση (κίνηση πάνω-κάτω και δεξιά-αριστερά). Τα Meade και Celestron δεν είναι σε καμμία περίπτωση τα Mercedes των τηλεσκοπίων! Είναι, ας πούμε, τα Fiat/Ford. Άλλες είναι οι πολύ ποιοτικές και ακριβές εταιρίες όπως π.χ. Takahashi, Astro-Physics, Obssesion, TMB, TeleVue, Vixen, και πολλές άλλες μικρές αλλά σημαντικές. Βέβαια, τα πολύ ακριβά Meade/Celestron είναι πολύ αξιόλογα όργανα. Σ΄αυτό το forum αλλά και αλλού θα βρείς όλες τις πληροφορίες που χρειάζεσαι. Μια βιαστική αγορά από Μπαχρέιν/Μπανγκογκ δεν θα σου προσφέρει αυτά που ζητάς αλλά το πιθανότερο θα σε δεσμεύσει με λάθος όργανα. Ενημερώσου όσο μπορείς και το αποτέλεσμα θα είναι να αποκτήσεις αυτά που χρειάζεσαι χωρίς σημαντικά λάθη (που είναι πολύ εύκολα στην αγορά οπτικών οργάνων). Καλή αρχή, και υπόσχομαι το επόμενό μου μήνυμα να έχει λιγότερα "μη" και "δεν" ! Φιλικά, Στέφανος

Θανάση, γιά παρατήρηση στο χέρι, ανεπιφύλακτα 7Χ50 (ή και 10Χ50), 8Χ56, 9Χ63. Ta Ultima 8X56 (Vixen/Celestron) είναι ίσως η χρυσή τομή. Επιπλέον, τα Ultima είναι fully multi coated και έχουν πολύ καλή οπτική και μηχανική συμπεριφορά. Είναι ίσως ακριβότερα απ' ό,τι υπολογίζεις να πληρώσεις, αλλά θα είναι ανάμεσα στις καλύτερες αγορές που θα έχεις κάνει ποτέ. Η παρατήρηση μ' αυτά είναι καθαρή απόλαυση. Φιλικά, Στέφανος

Παύλο, οι υποθέσεις σου είναι σωστές. Η φωτεινότητα του (εκτεταμένου) ειδώλου αλλάζει όπως ακριβώς η δέσμη ενός φανού που «εξασθενεί» όταν ανοίγει σε μεγάλη γωνία, και γίνεται λαμπρή όταν συγκεντρώνεται σε σπότ, χωρίς να μειωθεί το συνολικό φώς. Η φωτεινότητα όμως των αστεριών δεν επηρεάζεται από τη μεγέθυνση, γιατί αυτά είναι πάντα σημεία. Επιπλέον, το σκοτείνιασμα του ουρανού με την αύξηση της μεγέθυνσης αναδεικνύει καλύτερα τα αμυδρά αστέρια. Εξετάζοντας το θέμα από άλλη οπτική γωνία, ένας Barlow μειώνει λίγο τη φωτεινότητα (2%-10%) λόγω απορρόφησης στo γυαλί των οπτικών του στοιχείων και λόγω ελλειπών επιστρώσεων όταν δεν είναι fully multi coated. Οι καλύτεροι barlow επιτρέπουν να περνά το 97-98% του φωτός. Οι ανεπίστρωτοι μπορεί να επιτρέπουν γύρω στο 90%. Φιλικά, Στέφανος

Γειά σου Γιώργο, Η Baader βγάζει τέσσερις "glasspath correctors": α) Στις 1.25": 1.25Χ, 1.7Χ, 2.6Χ β) Στις 2": 1.7Χ Όλες οι μεγεθύνσεις αναφέρονται στη χρήση με το binocular viewer και οι φακοί δεν χρησιμοποιούνται σαν σκέτοι barlow. Οι τρεις πρώτοι δεν έχουν καν υπολογίσιμο οπτικό σωλήνα, ενσωματώνονται στο εμπρόσθιο άνοιγμα του binoviewer. Ο 1.7Χ, 2" είναι νέα εξελιγμένη σχεδίαση και σύμφωνα με τη Baader υπερτερεί σαφώς των μικρότερων (είναι και αρκετά ακριβότερος). Είναι αυτός που έχω κι εγώ και μου δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα. Η ονομαστική του μεγέθυνση συμφωνεί ακριβώς με τις μετρήσεις μου (περ. 1,69-1,72 ανάλογα με τη θέση του εστιακού επιπέδου κάθε προσοφθάλμιου). Το κακό είναι ότι οι παραπάνω φακοί προσαρμόζονται μόνο στο σύστημα της Baader. Έχε όμως το νού σου μήπως βγάλει κάτι ανάλογο γιά το νέο οικονομικό της binoviewer (http://www.aktistar.com/tsnew/baader_maxbright_binoviewer.htm) και τύχει να ταιριάζει στο παρόμοιο δικό σου. Επιλέγοντας κάποιον barlow-διορθωτή γιά το binoviewer σου, ο στόχος είναι διττός: να επιτρέπει την εστίαση δίνοντας όμως τη χαμηλότερη δυνατή μεγέθυνση. Έτσι θα έχεις το μεγαλύτερο δυνατό μέγιστο οπτικό πεδίο. Για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία στη διάθεσή σου. (Έχεις καμμιά πιθανότητα για Πάρνωνα; ) Φιλικά, Στέφανος

Γιώργο, πιστεύω ότι το Optical Corrector Adaptor είναι η μόνη λύση. Από κεί και πέρα αν χρειαστεί, μπορείς να μετακινήσεις τον εστιαστή και το δευτερεύον κάτοπτρο προς το εσωτερικό του τηλεσκοπίου κατά 1-2 cm εφαρμόζοντας όμως λίγη γεωμετρία για να είσαι σίγουρος ότι το δευτερεύον θα συνεχίσει να ανακλά ολόκληρη τη δέσμη που έρχεται από το πρωοτεύον Φιλικά, Στέφανος

Ηλία, στο τηλεσκόπιό μου δεν κάνω συχνό collimation, αλλά συχνό έλεγχο του collimation (πριν κάθε παρατήρηση). Και διαπιστώνω συνεχώς πόσο καλά κρατά την ευθυγράμμισή του, παρά τις συχνές μεταφορές του. Όσο για τα μεγάλα νευτώνια στον Πάρνωνα, μου φάνηκε ότι όλα είχαν εξαιρετική εικόνα αλλά διέφεραν ως προς τη λειτουργικότητα και την ευκολία χρήσης. Φιλικά, Στέφανος

Ηλία, τα περισσότερα εισαγωγικά βιβλία και άρθρα για την αστρονομική παρατήρηση αναφέρουν ότι σε σκοτεινό ουρανό το όριο παρατήρησης με γυμνό μάτι είναι 6-6,5. Αυτό για κοινά υψόμετρα. Αν προστεθεί και το όφελος από το υψόμετρο (περίπου 1 μέγεθος ανά 1000m, γιατί αφαιρείται το κατώτερο και πιό αποροφητικό τμήμα της ατμόσφαιρας), φτάνουμε εύκολα σε μέγεθος 7 ή 7+. Όμως προϋποτίθεται άριστη όραση, "20/20" ώστε το φως ενός αστεριού να συγκεντρώνεται όλο σε σημείο και να μή σκορπά από ελάχιστη έστω μυωπία ή αστιγματισμό. Αλλιώς δεν είναι ορατό ούτε το 6,5 (0,25 βαθμοί μυωπίας ή αστιγματισμού αρκούν για να «σκορπίσουν» τους αμυδρότερους αστέρες). Φυσικά τα σωστά γυαλιά σώζουν την κατάσταση. Γιώργο, ακριβώς το ότι με το τηλεσκόπιο παύει η μεγέθυνση να είναι 1Χ κάνει όλη τη διαφορά! Επίσης, οι τύποι για το οριακό μέγεθος χρησιμοποιούν την τιμή 7mm για τη διάμετρο του ματιού, ώστε να φτάσουν στην τελική τους μορφή που έχω δώσει παραπάνω. Αν χρησιμοποιούσαν μικρότερη τιμή, το θεωρητικό όριο με το τηλεσκόπιο θα προέκυπτε ακόμη πιό αισιόδοξο! Ενδεικτικά αναφέρω ότι τώρα στα τριανταπέντε μου η μέγιστη διάμετρος της κόρης των ματιών μου είναι ακόμη 6,9cm και 7,1 cm. [Αν υπάρχει ενδιαφέρον μπορώ να περιγράψω 2 απλούς τρόπους για την ακριβή μέτρηση της μέγιστης διαμέτρου της κόρης]. Έχω ήδη υποσχεθεί ότι θα επανέλθω περιγράφοντας τη λογική και την εξήγηση των σχέσεων που δίνουν το οριακό μέγεθος παρατήρησης (μόλις βρώ λίγο παραπάνω χρόνο για να τα γράψω όσο πιό απλά γίνεται). Από την περιγραφή αυτή θα γίνει φανερό ότι το οριακό μέγεθος δεν είναι σε καμμία περίπτωση «μαχαίρι» σε κάποια τιμή, αλλά είναι μιά πολύ «ελαστική» τιμή που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες (θετικά ή αρνητικά). Φιλικά, Στέφανος

Νίκο, και για μένα ήταν χαρά που σε γνώρισα από κοντά. Ελπίζω να παρέλαβες ήδη το καινούργιο σου Οrion Οptics και νά 'χεις γιορτή! Η μουσική που άκουσες ήταν το άλμπουμ "The Songs Of Distant Earth" του Mike Olfield. Το είχα φέρει μαζί μου με ελαφρώς χιουμοριστική διάθεση μια που ο ήχος του είναι εντελώς «space» (και θαυμάσιος), και μάλιστα στην εισαγωγή χρησιμοποιεί την απαγγελία του αστροναύτη Frank Borman από τροχιά γύρω από τη Σελήνη το 1968: "In the beginning God created the Heaven and the Earth..." (από τη Γέννεση). Ιδανική background music για ...αμετανόητους τηλεσκοπιάκηδες (ΟΚ, ελαφρώς καλύτερη η ησυχία). Ραντεβού τον Άυγουστο με τα νέα μας παιχνίδια! Φιλικά, Στέφανος

Γιώργο, καλώς ήλθες στο θαυμάσιο κόσμο του binoviewing! Σε περιμένουν πολύ όμορφες εκπλήξεις...! Οι φίλοι που παρατήρησαν με το Grossfeld binoviewer της Baader στον Πάρνωνα, έμειναν κατάπληκτοι από την εμπειρία. (Η Baader βγάζει πλέον κι ένα πολύ φθηνό bino στη ίδια κατηγορία τιμής με το δικό σου.) Ελπίζω να έχεις πολύ καλά αποτελέσματα και με το dobsonian εφόσον λυθούν πιθανά ζητήματα της εστίασης. Καλές παρατηρήσεις και συγχαρητήρια για την αγορά binoviewer! Φιλικά, Στέφανος

Θανάση, χαίρομαι που οι παρατηρήσεις μας συμφωνούν και με πολλές άλλες καταγεγραμμένες επίσημα (βιβλία, περιοδικά αστρονομίας,) δείχνοντας ότι τα θεωρητικά όρια είναι μέσος όρος για κανονικές συνθήκες και μπορούν να ξεπεραστούν κατά πολύ (π.χ. 1-1,5 μεγέθη) όταν συνυπάρχουν ευνοϊκές συνθήκες: διαυγής και σκοτεινός ουρανός, καλό seeing, εμπειρία παρατήρησης κλπ. Σημειωτέον ότι ο ουρανός στον Πάρνωνα, παρότι πολύ σκοτεινός, έτυχε να έχει απλώς καλή διαύγεια το Σαββατοκύριακο που πέρασε κι όχι κάτι το εξαιρετικό. Αυτό φάνηκε άνετα κι από το γεγονός ότι η υγρασία έκανε τον ουρανό να είναι κάπως ασπρουδερός κατά το σούρουπο (στο ζενίθ) ενώ με εξαιρετική διαύγεια θα ήταν βαθύ, κορεσμένο μπλέ. Συνεπώς είναι πολύ πιθανό στο μέλλον να δείς και πιό αμυδρούς αστέρες αν ο ουρανός έχει ελάχιστη υγρασία και είσαι και ξεκούραστος. Ένα ενδιαφέρον πείραμα με αποτελέσματα-έκπληξη: Όλοι ξέρουμε ότι με τα 7mm της κόρης του ματιού συλλέγεται τόσο φως ώστε να βλέπουμε με γυμνό μάτι αστέρες μέχρι μέγεθος 6,5 το πολύ 7, σωστά; Αν όμως στο τηλεσκόπιό μας αφήσουμε μόνο ένα άνοιγμα 7mm (χρησιμοποιώντας κατάλληλο παξιμάδι ή ροδέλα πάνω σε χαρτονένιο κάλυμμα) θα εκπλαγούμε διαπιστώνοντας ότι βλέπουμε αστέρες ακόμη πιό αμυδρούς από της παραπάνω τιμές, με όριο σχεδόν mag 8,0 - 8,4 και όχι 6,5-7! Οι θεωρητικές τιμές καταστρατηγούνται γιά άλλη μιά φορά! ΄ Άυριο περιμένω από την ΑΚΤΙS τον TeleVue Powermate 2.5X, οπότε θα έχω πάλι τη δυνατότητα για μεγεθύνσεις στο εύρος 300Χ-500Χ. Θα επαναλάβω κι εγώ τις δοκιμές με πολύ σκοτεινό οπτικό πεδίο πλέον (λόγω μεγάλης μεγέθυνσης) και θα ενημερώσω πάλι για τα αποτελέσματα. Φιλικά, Στέφανος

Και μάλιστα, η «σκοτεινή» πλευρά της Σελήνης δεν σκοτεινιάζει ποτέ από εκλείψεις Ηλίου εκεί, ενώ στη γνωστή μας πλευρά συμβαίνουν εκλείψεις. Μήπως είναι καλύτερα να συζητήσουμε εδώ για τον υπέροχο αυτό δίσκο των Floyd, επιδεικνύοντας έτσι μια συμβολική περιφρόνηση για τις θεωρίες συνομωσίας που εφευρίσκει ο κάθε ανόητος για να αποκτήσει χρήμα ή προβολή; Η αμφισβήτηση των αποστολών Apollo δεν αγγίζει όποιον έχει λίγες έστω γνώσεις Αστρονομίας, Φυσικής και φωτογραφίας. Αντίθετα, αυτός ο δίσκος με άγγιξε έντονα όταν ήμουν ακόμη παιδί και με συνοδεύει ακόμη σταθερά. Ξεπερνά οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε (αν μπορούσε) να συγκριθεί μαζί του. Οι Pink Floyd άλλωστε ανήκουν σε μιά άφταστη κατηγορία που έχει μόνο ένα συγκρότημα, τους ίδιους. Η μουσική τους ευφυϊα και ο ήχος τους κάνει πολλά άλλα αριστουργήματα να ακούγονται σχεδόν σαν παιδικά τραγουδάκια και το έργο τους να αποτελεί μιά αξιοπερίεργη αιχμή (κορυφή) στα μουσικά επιτεύγματα του 20ου αιώνα. Όσο για κείνους που εφευρίσκουν τις θεωρίες συνομωσίας για τη Σελήνη, τους αφιερώνω τον τίτλο του τελευταίου κομματιού από το "The Dark Side of the Moon" Φιλικά, Στέφανος _____________ ...and everything under the sun is in tune, but the sun is eclipsed by the moon. - Pink Floyd

Φίλοι, πόσο έντονα φαίνεται στις περιγραφές σας ο ενθουσιασμός που μας κυρίευσε στο βουνό! Είμασταν πραγματικά ένα ζωηρό νυχτερινό μελίσσι ή μάλλον «κόκκινες πυγολαμπίδες*» που κινούνταν από τηλεσκόπιο σε τηλεσκόπιο κι από πηγαδάκι σε πηγαδάκι, φτιάχνοντας με τους φακούς μας μια σπάνια εικόνα για τα ελληνικά δεδομένα. Θα μας άξιζε μια «μακρά έκθεση» για να καταγράψει την κινητικότητα και το πλήθος μας! Νομίζω όμως ότι πιό πολύ κι από τον εκπληκτικό ουρανό του Πάρνωνα, μας γοήτευσε η χαρά της κοινής εμπειρίας, η επικοινωνία, οι συζητήσεις μας, ακόμα και τα εν χορώ "ΦΩΤΑΑΑΑ!!" προς τους αφηρημένους καταστροφείς της νυχτερινής όρασης! (Ομολογώ ότι υπήρξα ένας απ΄αυτούς ξεκλειδώνοντας το αυτοκίνητο με τον τηλεχειρισμό μιά φορά ) Ιδιαίτερα απολαυστική ήταν η αυλή των μεγάλων dobs, το «καφενείο των ιδεών και των θεωριών» πιό δίπλα, οι χειραψίες της πρώτης γνωριμίας, ακόμη και το μικρό χωριό με τις σκηνές. Αξέχαστη και η αυγή της Κυριακής παρέα με τους λίγους φίλους που αρνούνταν ακόμη να πάνε για ύπνο... Όλοι είδαμε κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί. Μεγάλος ο ενθουσιασμός μας με το κεντρικό αστέρι του Ring Nebula που μας χάρισε -σχετικά εύκολα αυτή τη φορά- το 15άρι του Άγγελου, τις ξαφνικές λάμψεις των Ιridium, αλλά και με τα «δύσκολα» dso και αστεράκια (Θανάση, το νέο σου ρεκόρ με το 10ιντσο -mag 15.3- περιμένει να το ξανακαταρρίψεις!) Συγχαρητήρια λοιπόν στα μέλη της Ε.Α.Ε. αλλά και στα μέλη του Astrovox που είχανε φανερά μεγάλη παρουσία! Στο επανειδείν τον Άυγουστο! Φιλικά, Στέφανος * Κατοχυρώνω από τώρα το όνομα για μελλοντικό σύλλογο στη Λάρισα, άν και όταν... :lol:

Δημήτρη, καλώς ήρθες στο forum! Έχω κι εγώ την EQ5. Για να είναι σωστή η ένδειξη του γ. πλάτους (± 1°, επειδή ο πολικός απέχει σχεδόν 1° από τον ουράνιο Βόρειο Πόλο) πρέπει: 1. Η βάση να είναι οριζοντιωμένη (αλφαδιασμένη) και 2. Ο δίσκος με τη χάραξη των μοιρών να έχει κολληθεί με ακρίβεια πάνω στη βάση από το εργοστάσιο. Στη δική μου βάση χρειάστηκε να τον ξεκολλήσω και να τον περιστρέψω 1,5° πριν τον ξανακολλήσω. Αν χρειαστεί να το κάνεις, η διαδικασία είναι: - α) Οριζοντίωση της βάσης με αλφάδιασμα στην κορυφή του τρίποδα. - β) Πολική ευθυγράμμιση - γ) Ξεκόλλημα του δίσκου μοιρών και ξανακόλλημα ώστε να δείχνει το γεωγραφικό σου πλάτος. Μη σε απασχολούν οι ενδείξεις της βάσης. Φρόντισε τις ανεπιθύμητες ταλαντώσεις αλλάζοντας τον «ελαστικό» αλουμινένιο τρίποδα με μασίφ ξύλινο ή άλλο βαρέως τύπου (http://www.aktistar.gr). H βάση θα μεταμορφωθεί! Φιλικά, Στέφανος

Φώτη, καλωσήρθες και επώνυμα στο forum του astrovox. Μπορεί να έχεις μόνο έξι μήνες παρουσία εδώ, αλλά η συμμετοχή σου είναι ήδη πολύ σημαντική γιατί μεταφέρεις πείρα και γνώση με αντικειμενικό και υπεύθυνο τρόπο, και παρά τις δυσκολίες της ελληνικής γλώσσας. Χαίρομαι που είσαι μαζί μας και εύχομαι να εκπληρωθούν τα σχέδιά σου για επάνοδο στην πατρίδα. Να είσαι καλά, Στέφανος ΥΓ. Πως προτιμάς να σε λέμε, Frank ή Φώτη;

Δημήτρη, σύμφωνα με κάποιο τέστ του S&T η διαφορά είναι μικρότερη από το 20% που διαφημίζει η Meade. O μέσος όρος αύξησης της φωτεινότητας στα διάφορα μήκη κύματος είναι περίπου 15%. Η διαφορά αυτή γίνεται αισθητή σχεδόν μόνο αν έχεις δύο τηλεσκόπια δίπλα-δίπλα. Για να καταλάβεις άμεσα τη διαφορά, σκέπασε και ξεσκέπασε διαδοχικά το τηλεσκόπιό σου κατά 15% της επιφάνειάς του. Προϋποθέτει λίγη γεωμετρία του κύκλου, αλλά υπάρχει και άμεσος τρόπος: Αν δεις το άνοιγμα του τηλεσκοπίου σαν ...πίτσα, φτιάξε ένα κομμάτι πίτσας από χαρτόνι με γωνία ίση με 360° Χ 100/15= 54° ή αλλιώς σαν κομμάτι πίτσας που κόπηκε σε 7 περίπου κομμάτια. Μ' αυτό σκέπασε και ξεσκέπασε το άνοιγμα του τηλεσκοπίου παρατηρώντας τη διαφορά φωτεινότητας. (Αγνόησε τη μείωση του κοντράστ λόγω της πρόσθετης παρεμπόδισης από το κομμάτι της πίτσας.) Από μαθηματική σκοπιά, η αύξηση της φωτεινότητας (ή της συλλεκτικής επιφάνειας) κατά 15%, ισοδυναμεί με αύξηση της διαμέτρου κατά 7,2% [(τετραγωνική ρίζα του 1,15) - 1]. Με άλλα λόγια, ένα επιστρωμένο με UHTC 8ιντσο έχει τη φωτεινότητα ενός μή επιστρωμένου τηλεσκοπίου 8,58". Και «βλέπει» μέχρι αστέρες κατά ln1.15/ln2.518=0.15 μεγέθη αμυδρότερους, μάλλον ασήμαντη διαφορά όπως είπε και ο Γιώργος. Η σημασία των επιστρωμένων οπτικών είναι μεγαλύτερη στην παρατήρηση των πλανητών όπου τα επιστρωμένα οπτικά υπερέχουν σε κοντράστ, γιατί αποφεύγουν τις έντονες, ανεστίαστες ανακλάσεις που «ξεθωριάζουν» ελαφρά την εικόνα. Επίσης είναι μεγάλη η σημασία των επιστρώσεων στους προσοφθάλμιους φακούς όπου υπάρχουν πολλές επιφάνειες που προκαλούν ανακλάσεις. Φιλικά, Στέφανος

...Oh dear!!!

Να τολμήσω να ρωτήσω πόσες φορές έχεις πάει από το δρόμο των 4,5 ωρών;