kkokkolis

Διπλό Post

Γιώργο, εσύ δεν θα έχεις πρόβλημα, εφ' όσον είσαι από την Καλαμάτα. Σύντομα θα μπορείς να ανταλλάζεις Astrophysics, Televue, Takahashi, Paramount, Obsession κλπ, με έναν τενεκέ λάδι το κομμάτι. Οι Γερμανοί ξανάρχονται...

Δεν τα γνωρίζω αυτά, ίσως είναι καλύτερα, αλλά στην τιμή αυτή θα αγόραζα Skymaster, ή ιαπωνικό 10x50. Τα καλύτερα zoom είναι τα Leica Duovid, επειδή... δεν είναι zoom, αλλά έχουν δύο σταθερές, λογικές για την διάμετρο, μεγεθύνσεις. Νομίζω πρέπει να δοκιμάσεις τα zoom για να δεις τι λέμε. Όλοι οι καλοί φακοί zoom με μεγάλο πεδίο είναι τεράστιοι. Υπάρχει λόγος γι' αυτό. http://en.leica-camera.com/sport_optics/duovid_binoculars/

Είναι σίγουρα καλή αγορά. M81-82 δεν είπες;

Δεν μπορώ να χωνέψω πως τα κιάλια δεν σου βγήκαν καλά. Nikon, ούτε συζήτηση. Κοίταξε μόνο τις επιστρώσεις των φακών. Τα Nikon είναι ιώδη, πολυεπιστρωμένα, ενώ τα Bresser πράσινα, απλή επίστρωση. Άλλωστε είσαι καμένος από Bresser. Η αναλογία zoom είναι 2 στα Nikon και 5 στα άλλα, που σημαίνει πως θα έχουν μικρό πεδίο στο 7x και μικρό exit pupil στα 35x (1.4), άρα θα είναι πολύ σκοτεινά. Τα καλύτερα Zoom προσοφθάλμια (Leica, Zeiss, Kowa, Baader, WO) έχουν λόγους 2-3. Φαντάζομαι έχουν τους... λόγους τους να έχουν τέτοιους λόγους.

Λοιπόν, η νύκτα ήταν τέλεια, φεγγάρι δεν έχει ανατείλει, έβαλα το Stallarvue F50 σε τρίποδα, πήρα το Pocket Sky Atlas και κόκκινο φακό, ήμουν >30 λεπτά στο σκοτάδι, έψαχνα για 20-30 λεπτά, η Μεγάλη Άρκτος είναι στο ζενίθ της και δεν είδα τίποτε. Νομίζω οι συνθήκες ήταν ιδανικές και αναγνώρισα πολλά σχήματα αστεριών στον ερευνητή. Οπότε σκούρα τα πράγματα.

Το πήρα από δεύτερο χέρι, αλλά ήταν σαν καινούριο. 100 Ευρώ. Είναι τέλειο. Είναι το F50W. Μόλις τώρα μπήκα μέσα από μια ώρα παρατήρησης με το SV στον τρίποδα του παιχνιδιού (είναι όμως από αλουμίνιο και σίδηρο και για το SV που είναι πανάλαφρο είναι μια χαρά). Σκέφτομαι να το βάλω και στην στήριξη Dobson του Skywatcher 130 Mini Dob, που έχει ομαλότερη κίνηση. Το χρησιμοποιώ και στο χέρι στα γρήγορα, όταν η μεγέθυνση είναι 10-15x. Αλλά εκεί θα βόλευε ένα Straight Through μοντέλο, ενώ αυτό είναι RACI. Το έχουν στο Optcorp.com και το site της Stellarvue

μα πως μπορει να ήτανε η αφροδίτη ?? Τόσο πολύ έξω έπεσα??? Τί αλλα μπρώ να δω στο ουρανό με αυτό το τηλεσκόπιο?? Εκτος βέβαια από το φεγγάρι που το έχω δει Μόνο το φεγγάρι. Στην πραγματικότητα δεν είναι καν 30mm, διότι βάζουν εσωτερικά field stop που το υποδιπλασιάζει, ώστε να αποκόπτεται το απαράδεκτο έξω τμήμα του φακού και να αυξάνει ο εστιακός λόγος, βελτιώνοντας την εικόνα. οποιοσδήποτε ερευνητής και οποιοδήποτε κιάλι είναι καλύτερο. Μπορείς να κάνει επίγεια παρατήρηση φυσικά, αλλά κουνάει πολύ. Εγώ στον τρίποδα από το παιχνίδι των 50mm έβαλα το Stellarvue Finder 50mm και η διαφορά είναι η ημέρα με τις 1000 και 1 νύκτες! Πάλι καλά που μου έμεινε ο τρίποδας... Με το SV δεν κουνάει, επειδή είναι κοντύτερο και χρησιμοποιείται σε πιο λογικές μεγεθύνσεις. Το 30mm διακοσμεί το δωμάτιο του υιού μου.

Ωπ! Τώρα είδα τον χάρτη. Εκεί ψηλά δεν είναι η Αφροδίτη. Κάποιον δορυφόρο μήπως είδες και εσύ;

Είδες και εσύ την χρυσοντυμένη Αφροδίτη. Αυτό που κουνιότανε μπορεί να ήταν ανάκλαση, πολύ πιθανό σε ένα τηλεσκόπιο παιχνίδι (και όχι μόνο). Έχω δύο τέτοια, 30 & 50mm, ξέρω τι σου λέω λοιπόν. Εδώ που είμαι εγώ υπάρχει μια ανηφόρα και, υπό ορισμένες γωνίες, τα τηλεσκόπια ή τα προσοφθάλμια συλλαμβάνουν φως από τους προβολείς.

Πριν από 5 λεπτά (21:00) παρατηρούσα την Κυψέλη με το Stellarvue F50 και τον Hyperion Zoom στα 8mm ενισχυμένο x1.5. Από την κάτω δεξιά γωνία είδα πάλι ένα δορυφόρο με την ίδια ταχύτητα να διατρέχει το πεδίο. Σήκωσα το βλέμμα και δεν ήταν ορατό δια γυμνού οφθαλμού. Ήταν το ISS; Ή κάποιος άλλος δορυφόρος. Δεν ήταν αεροπλάνο ούτε άλλο ιπτάμενο αντικείμενο, καθώς η μεγέθυνση (40x) θα μου έδειχνε κάτι περισσότερο από ένα σταθερό σημειακό φως. Που υπάρχουν χάρτες με τα περάσματά του να το επιβεβαιώσω; Το ίδιο έγινε και εχθές.

Με τα 15x70 είμαι πολύ ευχαριστημένος και χρησιμοποιούνται και χωρίς τρίποδα. Είναι καλύτερα για νύκτα από τα 20x80 γιατί έχουν μεγαλύτερο exit pupil (4.666 έναντι 4). Ο επιτραπέζιος τρίποδας δεν κάνει για τα κιάλια. κάνει μόνο για διόπτρες υπό γωνία. Τρίποδας καλός για βαριά κιάλια κάνει τουλάχιστον 250 ευρώ. Πρέπει να έχει επέκταση μεγάλου ύψους (μέχρι το μέτωπό σου περίπου) και μεταλλική κεφαλή, ή έστω, βαριά άκαμπτη πλαστική. Αν θες να αποφύγεις αυτό το έξοδο, πάρε τα 15x70 που δουλεύονται με το χέρι (κουράζουν λίγο, αλλά μαθαίνεις κόλπα!)

Είναι χωρίς τον τρίποδα φαντάζομαι; Πρόκειται για το Orion ST80; Νομίζω είναι f=400, f/5 Σε τι κατάσταση είναι;

Χρόνια Πολλά και καλή επιτυχία στον Πάρνωνα και τις μέλλουσες δραστηριότητές σας.

Όσο μεγαλώνει τόσο λαμπρότερος φαίνεται, καθώς προσθέτουν ανακλαστικές επιφάνειες. Κρίμα που ολοκληρώνεται σε λίγο. Ρε παιδιά, κάντε κανένα ''πανωσήκωμα'', δεν υπάρχει Διαστημική Πολεοδομία!* *Και αν υπάρχει, κάτι μου λέει πως θα ''λαδώνεται''

Τελικά πήρα τον BGO 9mm, σύμφωνα με την ρήση του Στεφάνου. Πράγματι είναι πολύ ωραίος, θα πάρω μάλλον και 1-2 άλλους. Κηφεύ, δεν μας είπες τι λέει το 180mm τώρα που, ενδεχομένως, το χρησιμοποίησες περρισσότερο; Σου είπα πως το ζηλεύω; Για τα Messier που λες θα τσεκάρω το βράδυ.

Δεν γνωρίζω αν το αγόρασε κανένας άλλος, εγώ όμως το δοκίμασα χθες και είναι άψογο. Παρατήρησα 10 φορές καλύτερα, αφού καθόμουν με τις ώρες στον προσοφθάλμιο, χωρίς να κουράζομαι. Έτσι είδα επιτέλους καλό Κρόνο, όταν οι διακυμάνσεις της ατμόσφαιρας το επέτρεπαν και έκανα και δοκιμές που μπορείτε να δείτε αλλού. Μόνο μειονέκτημα το οτι δεν μπορείς να ρυθμίσεις γρήγορα το ύψος, αλλά εκείνα που το επιτρέπουν αυτό κοστίζουν 5.5 φορές περισσότερα και κάποιοι αναφέρουν που τα φοβούνται γιατί, όταν καθίσει άτομο περίπου 100 κιλών, υπάρχει κίνδυνος να απασφαλίσουν. Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι αλήθεια, το σιδεραστροκάθισμα του Aldi όμως είναι σταθερό και αναπαυτικό!

Από τον Οκτώβριο του 2009, επηρεασμένος από τις ενθουσιώδεις αναφορές στο Astrovox, το Cloudy Nights και αλλαχού απέκτησα έναν Υπερίωνα Zoom. Ενθουσιάστηκα και εγώ από τις εικόνες του, ίσως και επειδή μέχρι τότε είχα παρατηρήσει αποκλειστικά με φθηνά Plossl. Ακόμη περισσότερο όμως ενθουσιάστηκα με την πολυμορφική του σχεδίαση, η οποία επιτρέπει πολλαπλές διαμορφώσεις. Ερεθισμένος και πάλι από διάφορες ιδέες που πήρα από το Cloudy Nights, αποφάσισα να χτίσω πάνω του. Κατ’ αρχάς αγόρασα έναν Hyperion 24mm για να τον χρησιμοποιήσω ως ερευνητικό προσοφθάλμιο. Δίνει την ίδια μεγέθυνση με την διαβάθμιση 24mm του zoom, αλλά έχει πεδίο 68 μοιρών έναντι 44 μοιρών του πολυπράγμονα αδελφού του. Απόκτησα και ένα διαγώνιο 2΄΄, οπότε πήρα και τον Hyperion Aspheric 31mm για ακόμη μεγαλύτερο πεδίο, προτίμησα δε τα 31mm έναντι των 36mm διότι ο δεύτερος δεν αξιοποιείται πλήρως λόγω στενού σωλήνα παρεμπόδισης διάχυσης του φωτός που έχει το Nexstar 6SE. Πήρα και δύο μειωτές εστιακού λόγου για να δοκιμάσω ευρύτερα πεδία με τον ίδιο τον Zoom. Επόμενο βήμα από την αύξηση του πεδίου ήταν η αύξηση της μεγέθυνσης. Απέκτησα έναν Powermate ο οποίος δίνει πολύ μεγάλη μεγέθυνση με τον Zoom: από 63-188 αυξάνεται 2.5 φορές στα 156-469. Αυτό αχρηστεύει τις μικρές του εστιακές αποστάσεις, όπου το πεδίο είναι και ευρύτερο. Πέραν της λύσης ενός 2x Barlow σε διάταξη 1.5x & 2x που χρησιμοποίησα, υπάρχει και άλλη λύση που την καταθέτω εδώ. Δεν είναι μόνο ο Zoom πολυμορφικός, αλλά και οι Hyperion σταθερής εστιακής απόστασης. Γνωρίζουμε πως αν αφαιρεθεί ο Barlow (το στοιχείο φακών του αντικειμενικού του άκρου) μετατρέπονται σε ένα (κακής ποιότητας) 2΄΄ προσοφθάλμιο περίπου 22mm. Εξαιρείται ο 21mm που μετατρέπεται σε 32mm. Αυτό δεν είναι και τόσο χρήσιμο, ειδικά όταν έχεις καλύτερα προσοφθάλμια 24 & 31 mm. Μπορεί όμως να χρησιμεύσει με άλλον τρόπο. Το στοιχείο των φακών αυτών (το ονομάζουν Smythe Group) βιδώνει στο σπείρωμα φίλτρων μιας κάνης 2΄΄. Τέτοια κάνη έχει εναλλακτικά και ο Hyperion Zoom όπως γνωρίζουμε! Αν λοιπόν βιδωθεί αυτό το στοιχείο στον Hyperion ο οποίος φορά την κάνη των 2΄΄ θα έχουμε ουσιαστικά την προσθήκη ενός Barlow και αυξημένη μεγέθυνση. Πόση είναι αυτή η μεγέθυνση; Δεν γνωρίζω ακριβώς, αυτό όμως που έχω καταλάβει είναι πως οι Hyperion 17, 13, 8, 5 και 3.5 mm αποτελούνται από ένα σχεδόν κοινό τμήμα με 6 φακούς σε 4 ομάδες, εστιακής απόστασης 21.8-22.9 (οι διαφοροποιήσεις υποθέτω πως προκύπτουν από τις οπτικές διορθώσεις) και μια διαφορετική για τον καθένα ομάδα 2 φακών Barlow η οποία ποικίλει σε μεγεθυντική ισχύ. Η ακριβής ρύθμιση της μεγέθυνσης γίνεται και μέσω της επιλογής της απόστασης στην οποία θα τοποθετηθεί αυτό το στοιχείο: έχετε προσέξει πως οι Hyperion ξεκινούν από τον βραχύσωμο 24mm και προοδευτικά ψηλώνουν; Αυτό μεγαλώνει την μεγέθυνση στην οποία αντιστοιχούν και ρυθμίζεται επιπλέον με τους δακτυλίους λεπτής ρύθμισης των 14 και 28mm. Ο 24mm ουσιαστικά είναι ένας Hyperion χωρίς Barlow και ο 21mm μοιάζει παραφωνία με το ύψος του, αλλά είναι λογικό αφού πίσω του κρύβεται ένας φακός 32.2mm και χρειάζεται μεγαλύτερη απόσταση για να κατέβει στα 21mm. Αν διαιρέσουμε τις τιμές που μας δίνει η Baader 32.2/21=1.53, 21.8/17= 1.28, 22.9/13=1.76, 21.8/8=2.725, 22.5/5=4.5 και 21.8/3.5=6.22. Δεδομένου του ότι τοποθετούνται σε μεγαλύτερη απόσταση στον zoom από ότι στο μητρικό προσοφθάλμιο, δίνουν κάπως μεγαλύτερη μεγέθυνση, την οποία στρογγυλεύω χάριν ευκολίας στα: Στοιχείο από τον 17mm: 1.5x Στοιχείο από τον 13mm: 2x Στοιχείο από τον 8mm: 3x Προχώρησα λοιπόν στην αγορά ενός καινούριου 17mm και μεταχειρισμένων 13mm και 8mm, τους οποίους άρχισα να χρησιμοποιώ αμέσως, αλλά κυρίως με τον κλασσικό τρόπο. Χθες την νύκτα, δοκίμασα την εφαρμογή αυτού του σκεπτικού καθώς είχα διάθεση να παίξω και είχα μπροστά μου το Skywatcher 130mm με 650 εστιακή, όπου πραγματικά ο Zoom χρειαζόταν κάποια ενίσχυση. Αποτέλεσμα: Όλα δουλεύουν άψογα! Δεν μπορώ να πω αν οι τιμές που έδωσα παραπάνω είναι ακριβείς (μάλλον δεν είναι) αλλά οι προσεγγίσεις των μεγεθύνσεων σίγουρα είναι, όπως δοκίμασα περιβάλλοντας τις 0.5 μοίρες της Σελήνης στο οπτικό πεδίο του κάθε συνδυασμού Zoom & Ακρορρίνιο (όπως το ονόμασα). Είδα τον Κρόνο στα περίπου 240x, και η εικόνα ήταν εντυπωσιακή, αν και το τηλεσκόπιο χρειάζεται λίγη ευθυγράμμιση κατόπτρων και το seeing δεν ήταν καλό, αλλά η εικόνα καθάριζε κατά διαστήματα αρκετά για να έχω μια άποψη. Όσοι έχετε τον Hyperion Zoom και έναν άλλον από τους 21, 17, 13 ή 8mm, μπορείτε να το δοκιμάσετε. Με τον 5 και τον 3.5 η προκύπτουσα μεγέθυνση νομίζω θα είναι υπερβολική. Εάν έχετε και τα Fine Tune Rings μπορείτε να ενισχύσετε αναλόγως την μεγέθυνση με τον κλασικό τρόπο. Προσοχή όμως: Ο Hyperion Zoom με την κάνη των 2 ιντσών, τα FTR και το Ακρορρίνιο μοιάζει περισσότερο με ένα μικρό τηλεσκόπιο παρά με προσοφθάλμιο. Τι νόημα έχουν όλα αυτά όταν έχεις και τόσες άλλες επιλογές (δηλαδή Nagler, Pentax, Nagler, Vixen, Nagler, Ethos και Nagler); Πέραν από το διασκεδαστικό του πράγματος (και κάθε χόμπυ οφείλει να είναι διασκεδαστικό) και την χαρά του πειραματισμού, δίνεται η δυνατότητα να προσαρμόσει κάποιος τον Zoom σε διαφορετικά τηλεσκόπια με τον συνήθη απολαυστικό τρόπο, ώστε να κάνει όσο λιγότερες αλλαγές φακών και Barlow γίνεται. Στο Nexstar f=1500 ιδανικός συνδυασμός: Zoom & Barlow από 17mm Στο SW 130 f=650 ιδανικός συνδυασμός: Zoom & Barlow από 13mm Στον Ερευνητή f=200 ιδανικός συνδυασμός: Zoom & Barlow από 8mm Ένα ακόμη πλεονέκτημα είναι πως επιτρέπεται έτσι στον Zoom να εστιάσει σε τηλεσκόπια με τα οποία υπήρχε πρόβλημα. Ενώ στο SW 130 εστιάζει μόνο στα 16-8mm, με την τροποποίηση αυτή εστιάζει σε όλες τις ρυθμίσεις του. Τέλος έχουμε βελτίωση των οπτικών σφαλμάτων σύμφωνα με την θεωρία. Μειονεκτήματα: 1. Αυξημένος όγκος, μέγεθος και (ελαφρά) βάρος 2. Θεωρητικά ελάττωση του Contrast λόγω προσθήκης των φακών, αλλά όχι περισσότερο από όσο με κάθε Barlow υποθέτω. ΥΓ: Αυτά τα Smythe Groups μπορούν να βιδωθούν σε οποιοδήποτε 2ιντσο προσοφθάλμιο. Απλώς, κερδίζοντας σε μεγέθυνση έχουμε αυξημένες απώλειες στο πεδίο, καθώς ένα μέρος του θα περικοπεί. Δοκιμάστε το και αυτό.

Επισήμως 18mm. Ανεπισήμως θα σου πω πως είναι εξαιρετικά άνετο. Δυστυχώς δεν μου εστιάζει στο SW 130, αλλά στο Nexstar είναι μια χαρά.

Το είδα και εγώ τυχαία αυτή την φορά στις 23:00, καθώς πέρασε από το πεδίο των κιαλιών μου και το παρακολούθησα. Μάλιστα δεν κατάλαβα αμέσως για τι πρόκειται και ας το είχα δει την προηγούμενη.

Hyperion Aspheric 31mm 2'' Hyperion 24mm 1.25'' Celestron Plossl 32mm Hyperion Zoom Stellarvue 23mm Widefield Αυτά για το Nexstar (f=1500) Στο Skywatchwer 130mm με f=650 οι επιλογές είναι πολλές. Επίσης με κιάλια και τον ερευνητή (τα λαμπρότερα από αυτά).

Πράγματι, πολύ όμορφο, όχι όμως σαν τις Πλειάδες. Χθες, μετά τον ISS, είδα τυχαία και τον Αντάρη δίπλα στην Σελήνη. Αυτό ήταν θέαμα!

Έχω διαβάσει και τα ακριβώς αντίθετα. Πχ ο Rod Molisse λέει πως τα περισσότερα μάτια δεν μπορούν να ξεχωρίσουν ένα ETX90 από ένα Questar 3.5. Η διαφορά τους συνοψίζεται στην ποιότητα κατασκευής και τις ευφυείς πρωτοτυπίες του Questar. Επίσης, όπως σε όλα τα Mak, η σύγκριση με μεγαλύτερα SCT τα ευνοεί, διότι οι περισσότεροι δεν ευθυγραμμίζουμε τέλεια τα SCT μας. Σχετικά με το βέλτιστο f θα απαντήσω παντοπωλικά πως, εφ' όσον ο φακός έχει δεδομένο σχήμα, αυτό ακούγεται απόλυτα λογικό. Ωστόσο οι ορθοσκοπικοί μου, οι Υπερίωνες και ο UWA δεν διαφοροποιύνται τρομερά μεταξύ του f/10 SCT, του F/5 Νευτωνίου και του f/4 ερευνητή μου. Στο Νευτώνιο βλέπεις έναν ήπιο αστιγματισμό, αντιληπτό (από εμένα) μόνο σε αστρικά σμήνη, και μόνο στον ερευνητή βλέπω ελαφρά κόμη στην άκρη του οπτικού πεδίου. Έχω δει κόμη χεβυμεταλλάδικη σε ένα απαράδεκτο κιάλι της Vivitar και η κόμη του ερευνητή συγκριτικά είναι στρατιωτική στην βασική εκπαίδευση. Μάλλον αυτό που ονομάζουν κόμη είναι ακριβέστερα ο αστιγματισμός. Ένας Barlow βελτιώνει τα πράγματα και αυτό φαίνεται μεταξύ των Hyperion, ο 24mm των οποίων δεν διαθέτει barlow και είναι ο λιγότερο συμπαθής (εγώ εξαιρούμαι και πάλι). Εν τέλει όλα αυτά έχουν λίγη σημασία. Θα πάρεις Brandon για το Questar και Orthos για το διοπτρικό σου. Τα Νευτώνια και δη τα Dob θέλουν ευρύ πεδίο και η επιτυχία των SWA, UWA και Ethos είναι σύγρονη της πορείας των Dobson.

ISS, 30 Απριλίου, εσπέρας, ώρα 9η Στον νεκρό αταξίδευτο βράχο, της καρτερίας ναυαγός, το σωτήριο πλοίο προσμένω. Να εκπληρωθεί η προφητεία λαχταρώντας, βάζω σημάδι το μόνο φως, έναν φασματώδη φάρο, πετράδι σπινθιροβόλο, προάγγελο μιας δευτέρας παρουσίας. Μα οι ελπίδες μου πνίγονται στο ανάλγητο νέφος, που καταπίνει αργά το λαμπρό ουράνιο κόσμημα. Τα γιάλινά μου μάτια απέδρασαν από τον μάταιο ορίζοντα, σαν χαμένο ζαρκάδι που νιώθει μοναχά από που φεύγει κι' όχι που πάει. Πιο πέρα, δίδυμοι σκόπελοι προβάλουν από την θάλασσα των ατμών. Διάπυροι γίγαντες, αιώνια δεμένοι μα ακατάδεχτοι, οι γιοί της Λήδας αρνούνται ψυχρά την συντροφιά μου. Ξένος, φυγάς, ασύλληπτα μικρός, απόβλητος της ουράνιας κοινωνίας, παρείσακτος στον αέναο χορό του κόσμου, άδραστο έρμαιο της τύχης, αδιάστατη κουκκίδα στο χάος, της ανάγκης μάταιος δραπέτης, απρόθυμος της σάρκας αχθοφόρος, είλωτας σε άγονο χωράφι, τσουκνίδα στον άνυδρο βραχότοπο, διψασμένο σκουλήκι, μονάχος, ερημίτης, άθλιος ζητιάνος στην αυλή των τρανών βασιλιάδων. Τιποτένιος. Μηδέν. Μηδέν… Μα…! Τι θαύμα να εμφανίζεται απρόσμενα αυτό που με προσήλωση προσμένεις! Άρμα επουράνιο, φως φτερωτό, αστέρι που σβύνει τους αστέρες. Αποκαλύπτεται σαν πρωτόγονος θεός που ξεπηδά από των πνευμάτων τον μαύρο κόσμο. Πατάσσει τον καιρό και στεφανωμένος την εσπερινή αχλύ υψιπετεί σε αλάνθαστη ρότα που του χάραξε ο κορυφαίος καπετάνιος. Αρμενίζει με βέβαιη χάρη, γλιστρά στην χούφτα της εξώσφαιρας, διαδράμει την παρτιτούρα του χωροχρόνου σαν αβίαστη μελωδία, περιπολεί την μεθόριο του παγωμένου κόσμου σαν στρατιώτης που πάει για πόλεμο σφυρίζοντας αμέριμνα. Άφωτο φως, τόσο μικρό, τόσο μεγάλο. Αυτό που αγγέλουν οι γραφές και αυτό που έπλασε ο νους, το κέλυφος ενός κοσμικού αυγού, ο τελάλης του πανανθρώπινου αύριο, ο προαγωγός της γνώσης, ο σπόρος του μέλλοντος, το μαγιάτικο λουλούδι ενός πάντοτε αβέβαιου εποικισμού, μια φωλιά στην αφιλόξενη τούνδρα του κενού, η σκέψη, η τέχνη, οι κόποι, τα μέταλλα και το γιαλί του, τα νεύρα του, οι κεραίες του, όλα συμπυκνώνονται σε ένα φωτεινό σημείο, μια αμύθητη πυγολαμπίδα που η κοιλιά της λάμπει με φως κλεμμένο απ’ τον κεραυνό του ήλιου. Ένα φως τόσο μικρό, τόσο μεγάλο. Σαν κάθε τι τόσο όμορφο που θα’ θελες να κρατήσει για πάντα, κράτησε μόνο λίγες στιγμές. Προτού χαθεί, κατάφερε ν’ αρπάξει και να ζέψει στο τροπαιοφόρο άρμα του, σαν λάφυρα, λίγο φόβο, αγωνία, έγνοια, μοναξιά. Μου άφησε μόνο έναν πόνο: αυτό το καράβι πέρασε και έφυγε και εγώ στον βράχο έμεινα δεμένος. Αυτό το πλοίο πέρασε και δεν με πήρε. Όμως, αυτόν τον κλέφτη της κρυμμένης ηλιαχτίδας, αυτό το άστρο το μικρό που λάμπει από τ’ άστρα περισσότερο, αυτό το φως το μέγα, θνητά χέρια το σκάρωσαν, με υλικά από τα εντόσθια της γης, με πέτρα από τον βράχο των δεσμών μου. Και αυτό είναι κάτι παραπάνω από το τίποτε. Αυτό δεν είναι μηδέν…