Στέφανος Σοφολόγης

Φίλοι, ξαναβλέποντας τους χθεσινοβραδινούς μου υπολογισμούς διαπίστωσα ένα σοβαρό λάθος: θεώρησα κοινή τη γωνιακή ταχύτητα του αντικειμένου για παρατηρητή στην επιφάνεια της Γης με θεωρητικό παρατητή στο κέντρο της Γής. Φυσικά η γωνιακή ταχύτητα γιά τον παρατηρητή στην επιφάνεια είναι πολύ-πολύ μεγαλύτερη όταν ένας χαμηλός δορυφόρος περνά από πάνω του. Ζητώ συγνώμη για το λάθος. Έτσι λοιπόν, για ύψη δορυφόρων από 185km (κατώτατη σταθερή τροχιά), έως 1000km από το έδαφος υπολογίζουμε: - η περίοδος περιστροφής είναι από 88min-105min (θεωρώντας κυκλικές τροχιές) - οι γραμμικές ταχύτητες, είναι από 7,8km/sec (185km), μέχρι 7,4km/sec (1000km). -για ένα δορυφόρο σε τροχιά ύψους 300km-350km προκύπτει ότι θα περάσει από το οπτικό πεδίο των 1,3° σε 1sec, δηλ. στο χρόνο που αναφέρει ο GMAR! (ή σε ελαφρώς μεγαλύτερο χρόνο αν περνά μακριά από το ζενίθ. Για χαμηλότερες πτήσεις ο χρόνος μικραίνει κι άλλο). Είναι ενδιαφέρον ότι τα 300km είναι το τυπικό ύψος πτήσης ενός διαστημικού λεωφορείου (suttle) σε τροχιά, το οποίο μάλιστα έχει και το τριγωνικό σχήμα που αναφέρθηκε! Στο ύψος αυτό το σχήμα θα ήταν ορατό και με χαμηλή μεγέθυνση αφού θα είχε φαινόμενο μήκος της τάξης των 30-40arcsec. Δε γνωρίζω πάντως αν υπάρχει σε τροχιά κάτι τέτοιο αφού η NASA είχε παγώσει τέτοιες πτήσεις μετά την τραγωδία του Columbia. Ακόμη όμως και το σχήμα ενός μεσαίου δορυφόρου (ας πούμε 8m) θα μπορούσε να ήταν ορατό σ΄αυτό το ύψος αφού θα είχε φαινόμενο μήκος 5,5arcsec. Μετά τη μεγέθυνση των 1200mm/32mm=37,5Χ θα είχε φαινόμενο μήκος περίπου 200arcsec, δηλ. 2-3 φορές μεγαλύτερο από τη διακριτική ικανότητα του ματιού. Τελικά φίλε GMAR, φαίνεται ότι ήταν με πολύ μεγάλη πιθανότητα ένας τεχνητός δορυφόρος, όπως χωρίς κανένα υπολογισμό είχε προτείνει και ο Χρήστος αρχικά. Φιλικά, Στέφανος

Φίλε GMAR, Το οπτικό πεδίο ενός προσοφθαλμίου 32mm (ας πούμε Plossl) σχηματίζεται από ένα κύκλο (field stop) διαμέτρου 27mm. Με το εστιακό μήκος του τηλεσκοπίου σου, δηλ. 1200mm, ο κύκλος αντιστοιχεί σε πραγματικό πεδίο 1,3°. Αν αυτό διανύθηκε από το αντικείμενο σε περίπου 1 sec όπως γράφεις, σημαίνει ότι αν ήταν δορυφόρος θα έκανε μιά πλήρη περιστροφή γύρω από τη Γή σε περίπου 360/1,3=277sec ή 4,6 λεπτά. Υπερβολική ταχύτητα για τεχνητό δορυφόρο. Η περίοδος ενός τεχν. δορυφόρου είναι από περίπου 1,5 ώρες και πάνω. Συνεπώς ο τεχνητός δορυφόρος αποκλείεται. Αν είχα δεί ο ίδιος αυτό που περιγράφεις πιθανόν να μπορούσα να κάνω μιά υπόθεση για το τι άλλο μπορεί να ήταν (πχ. αεροπλάνο, έντομο ή πουλί σε χαμηλό ύψος και φωτισμένο τυχαία από προβολέα, μια εστιασμένη αντανάκλαση από την κίνηση του ματιού, ή κάτι άλλο) αλλά χωρίς να το έχω δει δεν μπορώ να προτείνω κάποια εξήγηση. Σίγουρα πάντως υπάρχουν πολλές λογικές εξηγήσεις πριν φτάσουμε στις παράλογες (UFO). Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ειρωνεία στην απάντηση του Χρήστου Μαρινού. Απλώς η γραπτή συνομιλία στερείται τονισμού και εκφραστικότητας που δίνουν μύριες σημασίες στην ίδια πρόταση. Φιλικά, Στέφανος ΠΡΟΣΟΧΗ: Ακολουθεί διόρθωση πιό κάτω

Φίλε Τάκη, Όσο διάστημα κατοικώ στην Αθήνα, έχω εγκαταλείψει την παρατήρηση άλλων αντικειμένων εκτός από Σελήνη-πλανήτες-φωτεινά αστρικά σμήνη με το 10ιντσό μου γιατί δεν έχει νόημα. Κι αυτό παρ' ό,τι στην περιοχή που μένω (μεταξύ Πανόρμου και Τουρκοβουνίων) τις διαυγείς νύχτες βλέπω με γυμνό μάτι αστέρες μέχρι μέγεθος 5,1 περίπου. Η παρομοίωση του φίλου nikfoe είναι καλή: 14" στη φωτορύπανση = Ferrari σε βραχονησίδα. Το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων σου θα πάει χαμένο αφού θα περιοριστείς σε λίγες δεκάδες αντικείμενα από τις πολλές χιλιάδες που μπορεί να δείξει ένα 14" σε σκοτεινό ουρανό. Αν ο ουρανός σε ενδιαφέρει τόσο ώστε να είσαι έτοιμος να δώσεις αρκετές χιλιάδες ευρώ για τηλεσκόπιο, βάλε στη ζωή σου τις εξορμήσεις σε σκοτεινό ουρανό και όχι ένα δεκατεσάρι σε ταράτσα με φωτορύπανση. Πάρε ένα νευτώνιο 10"-12" ή ένα 8"-10" καταδιοπτρικό και πάρε ...και τα βουνά! Όταν μπορείς. Δεν θα το μετανιώσεις... Φιλικά, Στέφανος

Φίλε Sati, Ασφαλώς μπορείς να βρείς κάθε πληροφορία για την ευθυγράμμιση στο Internet. Υπάρχει όμως και ένα βιβλιαράκι (56 σελίδες) όπου αναλύονται όλες οι λεπτομέρειές της χωρίς να παραλείπεται τίποτα. Επίσης επισημαίνονται και αιτιολογούνται σ' αυτό κάποια κοινά λάθη και μύθοι (όπως πχ ότι η ακριβέστερη ευθυγράμμιση γίνεται με laser collimator - αυτά προσφέρουν γρήγορη διάγνωση και ταχύτητα ρύθμισης όχι όμως την απόλυτη ακρίβεια). Το βιβλιαράκι αυτό είναι το "NEW PERSPECTIVES ON NEWTONIAN COLLIMATION - Principles and Procedures" των Vic Menard και Tippy d' Auria. Δες εδώ: http://skyandtelescope.com/shopatsky/detail.asp?catalog%5Fname=SkyPub&category%5Fname=Books&subcategory%5Fname=Telescopes+%26+Telescope+Making&product%5Fid=NCOLL&search=NO Κατά την άποψή μου είναι βιβλίο αναφοράς για την ευθυγράμμιση, και αν το έχει κάποιος, δεν χρειάζεται καμία άλλη πληροφορία. Πάντως δεν είναι αναγκαίο να έχει κανείς ένα τέτοιο βιβλίο, αλλά να καταλάβει τα απλά βήματα της ευθυγράμμισης και από ένα απλούστερο έστω κείμενο. ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗΣ γιατί μπορεί να χρειαστεί οποτεδήποτε, ακόμη και μετά από κάθε μεταφορά του τηλεσκοπίου. Με ένα πολύ απλό εξάρτημα όπως τo λεγόμενo "Cheshire eyepiece" ή ένα ακριβές "sight tube" μπορείς να πετυχαίνεις απόλυτη ευθυγράμμιση σε λιγότερο από ένα λεπτό, αρκεί να έχεις τοποθετήσει στο κέντρο (ακριβώς) του πρωτεύοντος κατόπτρου ένα μικρό αυτοκόλλητο τετραγωνάκι ή κυκλάκι. Φυσικά αυτό δεν ενοχλεί την εικόνα στην παρατήρηση αφού βρίσκεται πάντα στη σκιά του δευτερεύοντος κατόπτρου. (Επειδή χωρίς αυτό απόλυτη ευθυγράμμιση δεν υπάρχει, κάποιοι κατασκευαστές το τοποθετούν οι ίδιοι στα κάτοπτρα των τηλεσκοπίων τους.) ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η ευθυγράμμιση είναι αποκλειστική υπόθεση του χρήστη. Φιλικά, Στέφανος

Φίλε Τάκη, αν το ΕΤΧ 125 έχει καλά οπτικά, θα δώσει θεαματικές εικόνες της Σελήνης και των πλανητών με ένα καλό binoviewer. Όμως για Deep Sky Objects (DSO) μάλλον θα αποδειχθεί λίγο μικρό, αφού όπως έγραψε και ο φίλος nikfoe, το φώς που φθάνει σε κάθε μάτι είναι ελαφρώς λιγότερο από το 50% του συνολικού φωτός που εισέρχεται στο τηλεσκόπιο. Ένα binoviewer αξιοποιείται καλύτερα με κάπως μεγαλύτερα τηλεσκόπια. Επειδή το κόστος ενός αξιόλογου binoviewer είναι πολύ μεγάλο (600-1000€ χωρίς τα πιθανά συνοδευτικά αξεσουάρ και σετ διπλών προσοφθάλμιων), είναι πιό λογικό να αποκτήσεις πρώτα ένα μεγαλύτερο τηλεσκόπιο και ύστερα ένα binoviewer. Εδώ και λίγες εβδομάδες έχω στα χέρια μου το νέο binoviewer της Baader Planetarium (αναφέρθηκα σ' αυτό πιο πάνω), αλλά κάποιες απανωτές υποχρεώσεις και ταξίδια με εμπόδισαν να ολοκληρώσω τις μετατροπές στο σύστημα εστίασης του τηλεσκοπίου μου ώστε να χρησιμοποιήσω το binoviewer εκτεταμένα. Οι πρώτες πρόχειρες εντυπώσεις μου ήταν εξαιρετικές. Σε λίγο καιρό θα αναφερθώ λεπτομερώς στα αποτελέσματα από τη χρήση του αλλά και γενικότερα στην παρατήρηση με binoviewer. Φιλικά, Στέφανος

Όσον αφορά τα μεγάλα τηλεσκόπια της Meade (8"-16") δεν μπορώ να πώ κάτι αφού δεν έχω χρησιμοποιήσει κανένα. Μερικές φορές σκέφτομαι ό,τι «δεν μπορεί, όταν κανείς δίνει τόσα λεφτά θα παίρνει κάτι πολύ προσεγμένο και αξιόπιστο», αλλά αυτό δεν είναι και πολύ ασφαλές κριτήριο, ιδίως όταν οι αμερικανικές εταιρίες μαζικής παραγωγής μας εκνευρίζουν με συχνά «λάθη» στα φθηνότερα προϊόντα τους. Πάντως, αν κάποτε αποφάσιζα να πάρω ένα μεγάλο καταδιοπτρικό, νομίζω πως δεν θα ριψοκινδύνευα μια αγορά απ' αυτές αλλά θα προτιμούσα κάποια από τις πιο αξιόλογες και αξιόπιστες εταιρίες όπως οι Ιαπωνικές (πχ Vixen, Takahashi) ή εταιρίες που στήριξαν την επιτυχία τους στις αυστηρές προδιαγραφές και στο «ένα προς ένα» quality control (πχ Orion Optics, Astro-Physics). Το after sales service επίσης δείχνει πάρα πολλά για την ποιότητα και τις αρχές μιας εταιρίας (είτε κατασκευαστικής, είτε εισαγωγικής/εμπορικής). Το ζήτημα απλουστεύεται αρκετά αν θυμάται κανείς ότι συνήθως «ό,τι πληρώνεις παίρνεις» - συγκρίνοντας όμως τιμές χώρας παραγωγής. Φιλικά, Στέφανος

Γειά σε όλους. Για να είμαι ειλικρινής, είμαι λίγο «θυμωμένος» με τη Meade. Ενώ μπαίνει στον κόπο να σχεδιάσει και να παράγει πολύ ενδιαφέροντα, έξυπνα και ελκυστικά προϊόντα και μάλιστα σε καλές τιμές, όλο κάτι κάνει και χαλάει τη «μαγιά». Για παράδειγμα, είναι γνωστό στα αστρονομικά forum ότι τα περισσότερα ΕΤΧ πάσχουν στα μηχανικά τους μέρη, και μόνο εκείνοι που έχουν αυξημένες ικανότητες στις βελτιώσεις και επιδιορθώσεις μπορούν να τα φέρουν στην κατάσταση στην οποία θα έπρεπε να βγαίνουν από το εργοστάσιο. Έτσι πρέπει να είναι ένα προϊόν; Να υπόσχεται ως δεδομένα εκείνα που κατόπιν απαιτείται κόπος για να τα απολαύσεις; Είναι προφανές ό,τι η Meade δεν ξοδεύει στο quality control. To ίδιο δείχνει και όταν πωλεί ένα φίλτρο nutral density με ονομαστική διαφάνεια 13% και η πραγματική του δεν είναι με τίποτα πάνω από 8%, δηλ. 40% μικρότερη. Ή όταν διατείνεται ότι με τη χρήση ενός Barlow 2X, #140, ένας προσοφθάλμιος 26mm γίνεται ισοδύναμος με 13mm, ενώ στην πραγματικότητα γίνεται 11.3mm αφού η πραγματική μεγένθuση του Barlow #140 είναι 2.3Χ με τους περισσότερους προσοφθάλμιους Meade. Με αρκετά πρoϊόντα της δείχνει να απευθύνεται σε ένα κοινό που δεν θα ψάξει και δεν θα αναρωτηθεί για τίποτα παραπάνω απ' αυτά που γράφει το manual. Ακόμη κι αν ο μέσος αγοραστής είναι ακριβώς αυτό, η πολιτική αυτή είναι κατά τη γνώμη μου εσφαλμένη αφού δημιουργεί προβλήματα σε πολλούς άλλους χρήστες. Εν τέλει όμως φαίνεται ότι η Meade παραμένει πολύ ανταγωνιστική μια που τα περισσότερα προϊόντα της αποδίδουν πολύ καλά για τα λεφτά τους, απλά αυτό που παίρνεις μπορεί να είναι κάπως διαφορετικό απ' αυτό που περίμενες. Ο ίδιος χρησιμοποιώ αποτελεσματικά αρκετούς προσοφθάλμιους και αξεσουάρ Meade, κι αν γκρινιάζω είναι επειδή όταν αγοράζω κάτι, δεν θέλω να υπεισέρχεται ο παράγοντας τύχη στις προδιαγραφές. Η Meade ως πολύ μεγάλος και σημαντικός κατασκευαστής έχει τη δυνατότητα να είναι πιό αυστηρή στον ποιοτικό έλεγχο και πιο συνεπής ως προς τις δημοσιευμένες προδιαγραφές. Ελπίζω να γίνεται κατανοητό ότι η παραπάνω κριτική είναι καλοπροαίρετη και ειλικρινής. Φιλικά, Στέφανος

Πολύ ενδιαφέρουσα είδηση, φίλε Vegan! Στέφανος

Γειά σου Γιάννη, το καινούργιο C6-N Advanced της Celestron φαίνεται ακόμη καλύτερη επιλογή από το προηγούμενο μοντέλο, και είναι πολύ κοντά σ' αυτά που ζητάς. Μια περιγραφή και δοκιμή του βρίσκεται στο site της aktistar. Σαν γενική συμβουλή, με τα πρώτα χρήματα που θα διαθέσεις αγόρασε τα καλύτερα δυνατά οπτικά (και τα μεγαλύτερα) και σιγά-σιγά τα επιπλέον αξεσουάρ. Αυτό πετυχαίνεται πιό εύκολα μάλλον με ένα νευτώνιο τηλεσκόπιο, είτε Dobsonian, είτε ισημερινής στήριξης. Αν ανεβείς λίγο ακόμη σε χρήματα μπορείς να πας στα εξαιρετικά και αναβαθμίσιμα νευτώνια τηλεσκόπια της Οrion Optics. Επίσης, οποιοδήποτε σχεδόν σύγχρονο Dobsonian μπορεί εύκολα να μετατραπεί αργότερα σε ισημερινό τηλεσκόπιο, αρκεί τα οπτικά του να αξίζουν τον κόπο. Φιλικά, Στέφανος

Φίλε Αντώνη, αν και μπορεί να έχεις ήδη συσκευάσει το C-14, (για λίγες μέρες ήμουν μακριά από P/C), νομίζω ότι στα είδη συσκευασίας γύρω από την οδό Αθηνάς θα βρείς ότι χρειάζεσαι. Νομίζω ότι τις καλύτερες αποσβέσεις (σε μεγάλο εύρος συχνοτήτων ταλάντωσης και σε δυνατά χτυπήματα) προσφέρει η εξής μέθοδος: τύλιγμα με πολύ bubble plastic, χαρτονένιο κουτί, ξανά τύλιγμα με bubble plastic και πάλι χαρτόκουτο, με πρόσθετο κυματιστό χαρτόνι από μέσα. Η μέθοδος καταλήγει σε μεγάλο όγκο, αλλά πολύ αυξημένη ασφάλεια. Υποθέτω ότι θα συζητήσεις με τη Celestron τη συσκευασία επιστροφής. Οι μεγάλες διαστάσεις μπορεί να είναι ζήτημα για κάποιες μεταφορικές εταιρίες. Καλό ταξίδι στο αγαπημένο σου τηλεσκόπιο και κυρίως γρήγορη επιστροφή! Φιλικά, Στέφανος

Παιδιά, εγώ σκεφτόμουν κατάλυμα στη Νοτοανατολική Κρήτη και μια ολική έκλειψη μέγιστης διάρκειας πάνω σε πλοίο, στο κέντρο της ζώνης της έκλειψης. Φυσικά ακατάλληλη λύση για φωτογράφηση του φαινομένου, όμως ο ορίζοντας θα είναι απεριόριστος προς όλες τις κατευθύνσεις και ο συνδιασμός νύχτας από πάνω και μέρας κυκλικά στον ορίζοντα θα είναι υπέροχος (καιρού θέλοντος). Σκέφτεται κανείς αυτή τη λύση; Σαν δεύτερη λύση σκέφτομαι το Καστελλόριζο. Στέφανος

Αντώνη, μόλις διάβασα για την σημαντική απώλεια με το C-14. Ελπίζω τουλάχιστον να μην καθυστερήσει άλλο το Astro-Physics. Κουράγιο... Αν τελικά είναι δυνατή (ή συμφέρουσα) η αντικατάσταση του πρωτεύοντος, είναι χρήσιμο να ξέρει κανείς ό,τι τα κάτοπτρα σπάνια κατασκευάζονται με πραγματικό εστιακό μήκος ακριβώς ίδιο με το ονομαστικό τους. Για ένα μεγάλο κάτοπτρο σαν του C-14, η διαφορά εστιακού μήκους από το προηγούμενο, μπορεί να είναι αρκετά εκατοστά. Ελπίζω κάτι τέτοιο να μή σου δημιουργήσει επιπλέον προβλήματα. Η Celestron αναλαμβάνει την αντικατάσταση; Φιλικά, Στέφανος

Δεν μπορώ να μην τονίσω για άλλη μιά φορά ότι παρόμοια προϊόντα είναι (με το ζόρι) παιχνίδια και δεν έχουν καμιά σχέση με οπτικά όργανα. Όποια κι αν είναι η εξωτερική τους εμφάνιση, όπως και να αποκαλούνται στα ταμπελάκια τους, όλο τους το κόστος έχει ξοδευτεί στο να μοιάζουν με τηλεσκόπια ή κυάλια, και προορίζονται για άτομα άσχετα με την παρατήρηση που δυστυχώς θα παραμείνουν άσχετα άν περιοριστούν σε τέτοιες αγορές. Καλύτερα κανείς να παρατηρεί με γυμνό μάτι, παρά να παιδεύεται και να συγχύζεται με τα υπερβολικά οπτικά και μηχανικά προβλήματα που παρουσιάζουν τα περισσότερα απ' αυτά. Παρ' όλα αυτά, ίσως υπάρχει μια χρησιμότητα για τον αντικειμενικό φακό 60mm ενός τέτοιου κατασκευάσματος. Φυσικά όχι για οδηγός (guider) αφού ο δίσκος του Airy είναι άγνωστη έννοια για τέτοιους φακούς. Άν είναι γυάλινος, με μικρό εστιακό μήκος και κάποια στοιχειώδη επίστρωση, μπορεί να φτιαχτεί ένας θαυμάσιος ερευνητής (finder). Πριν λίγα χρόνια αγόρασα για 5.000 δρχ ένα επίγειο κυάλι (spotting scope) 20-45Χ60 της KONUS με σπασμένο εστιαστή, για να χρησιμοποιήσω τον άθικτο αντικειμενικό φακό του (D=60mm/F=250mm). Όπως περίμενα ήταν άχρηστος για οποιαδήποτε μεγέθυνση πάνω από 30Χ, ενώ ένας καλός φακός 60mm μπορεί να δώσει μεγεθύνσεις μέχρι 120Χ περίπου. Όμως σε μεγέθυνση 10Χ τα αστέρια έδειχναν σημειακά στην κεντρική περιοχή του οπτικού πεδίου, και έτσι με έναν προσοφθάλμιο Plossl 25mm έφτιαξα ένα θαυμάσιο finder 10X60, 5°, πολύ καλύτερο από ένα σύνηθες finder 6Χ30. Μάλιστα η μιά πλευρά του φακού ήταν επιστρωμένη. Άριστη συνοδεία για ένα 10ιντσο νευτώνιο. Κατά τα άλλα, η διαφορά κατά τη χρήση ενός καλού τηλεσκοπίου 60mm και ενός παιχνιδιού από το Carrefour με 50 € (μέσα και ισημερινή βάση και φίλτρα!) είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ. Ας μην αναφερθώ καθόλου στα κυάλια των 15 €... Οι περισσότεροι φακοί τους είναι πλαστικοί. Μακριά! Φιλικά, Στέφανος

Γιώργο, θεωρώ κάτι παραπάνω από αυτονόητο ότι πριν κάθε τέτοιο ταξίδι προηγούνται σχολαστικές ιατρικές εξετάσεις και πλήρες πρόγραμμα εκπαίδευσης. Ασφαλώς δεν μπορεί να πετάξει ο καθένας. Όσο για τους υπόλοιπους κινδύνους που είναι όντως υπολογίσιμοι, είναι προσωπική επιλογή και ευθύνη του καθενός να εκτεθεί σ' αυτούς ή όχι. Όσο η τεχνολογία και οι κατακτήσεις του ανθρώπου διευρύνονται, είναι αναπόφευκτο να διευρύνονται και οι «τουριστικοί» προορισμοί. Αυτό που σήμερα φαίνεται ακραίο ή μη αποδεκτό, αύριο θα είναι εφικτό και αυτονόητο. Κάποτε οι αποστολές στους πόλους απαιτούσαν πολύχρονες προετοιμασίες και ανθρώπινες θυσίες. Σήμερα η τεχνολογία επιτρέπει σύντομα ταξίδια εκεί με υπερσύγχρονα μέσα και για κοινούς θνητούς. Αν οι ανόητοι κάτοικοι αυτού του πλανήτη δεν αυτοαναλωθούν με πολεμικές συρράξεις και άλλες καταστρεπτικές συνήθειες, πιθανόν μετά από δεκαετίες ή αιώνες τα μή επιστημονικά/κυβερνητικά ταξίδια στο φεγγάρι να είναι δεδομένα. Πιθανότατα πάντως μόνο για τους «έχοντες». Η διάθεση του ανθρώπου για εξερευνήσεις είναι απεριόριστη και σκοντάφτει μόνο στην έλλειψη μέσων, πόρων και στους περιορισμούς που επιβάλλουν οι φυσικοί νόμοι. Όπου αυτά θα ξεπερνιούνται, ο άνθρωπος θα «επεκτείνεται». Αν σκεφτούμε ότι οι επιστήμονες ήδη συζητούν επανδρωμένη αποστολή στον Άρη, γιατί πρέπει η στρατόσφαιρα να είναι απαγορευμένη για τους υπόλοιπους; Φιλκά, Στέφανος

Φίλε Γιώργο, για να είμαι ειλικρινής, δεν βρίσκω τίποτε ανίερο και ανόσιο στην παραπάνω επιχειρηματική εκμετάλλευση, αφού υπάρχουν άλλες πολύ-πολύ χειρότερες. Καλύτερα αυτά τα αεροπλάνα να χρησμοποιούνται για διαστημικό τουρισμό παρά για πολεμικές αναμετρήσεις. Άλλωστε ο διστημικός τουρισμός είναι κάτι που είχε προβλεφθεί και αναμένονταν εδώ και δεκαετίες. Σίγουρα υπάρχουν πελάτες και γι' αυτό το προϊόν, μιά που απευθύνεται σε μιά από της αρχαιότερες επιθυμίες του ανθρώπου, αυτή της χωρίς όρια πτήσης. Οι υποψήφιοι πελάτες δεν πιστεύω ότι κατ' ανάγκη θα πλήττουν στα επίγεια ενδιαφέροντά τους, απεναντίας μάλιστα (σίγουρα όμως θα έχουν άλλη σχέση με το χρήμα από μας!) Πάντως αν μου ...δώριζαν την εμπειρία της θέας του πλανήτη μας από ψηλά θα τη δεχόμουν ευχαρίστως! Προς το παρόν περιορίζομαι στο σηματάκι μου, αριστερά! Διαβάζει κανένας ευγενικός χορηγός;

Φίλε Γώργο, καλώς όρισες στο Astrovox. Αυτό που ρωτάς γίνεται εύκολα με τα κατάλληλα προγράμματα. Δεν ξέρω ποιό είναι καταλληλότερο γι' αυτή τη δουλειά, πάντως άν έχεις π.χ. τα registax και photoshop σίγουρα μπορείς να το κάνεις. Ανάλογα με τις συνθήκες, μπορεί να έχεις βελτίωση στον ψηφιακό θόρυβο σε σχέση με μία φωτογραφία των 4 δευτερολέπτων. Η άθροιση μπορεί ασφαλώς να γίνει και για πολύ περισσότερα από δύο καρέ. Φιλικά, Στέφανος

Φίλε Παύλε, ο Γιώργος έχει δίκιο, το φως δεν πρέπει να περνά μέσα από κοινό γυαλί όπως αυτό ενός καθρέφτη (όπου μάλιστα περνά δυό φορές), αλλά να ανακλάται στην πάνω επιφάνεια ενός τέλειου, επίπεδου κατόπτρου. Η λύση που προτείνεις είναι σαν ιδέα τόσο αποτελεσματική ώστε την έχει ήδη κάνει προϊόν η Tricomachine: http://www.tricomachine.com/skywindow/. Φυσικά χρησιμοποιεί κατάλληλο κάτοπτρο και όχι κοινό καθρέφτη που θα δημιουργούσε έντονα προβλήματα (ευθυγράμμισης, εστίασης, οξύτητας, φωτεινότητας, διπλού ειδώλου). Αυτή η λύση πάντως δίνει αντεστραμμένη εικόνα που δεν συμφωνεί με τους κοινούς χάρτες του ουρανού. Επειδή αντιμετώπιζα τα ίδια προβλήματα όπως εσύ με την παρατήρηση κοντά στο ζενίθ, κατέφυγα στην ακριβή αλλά δραστική λύση των κυαλίων με προσοφθάλμιους γωνίας 45°. Δες τη σχετική συζήτηση εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=577. Τα κυάλια με γωνία 90° είναι εξαιρετικά σπάνια και πανάκριβα, εκτός από ένα νέο μοντέλο της Apogee που έχει «μόνο» 1000$. Φιλικά, Στέφανος

Φίλε CarlSagan, υπάρχουν δύο τύποι AstroSolar: ένας πολύ σκοτεινός (μειώνει το φως 100.000 φορές) και προορίζεται για οπτική παρατήρηση, και ένας πιό φωτεινός (μειώνει το φως 6.500 φορές) που προορίζεται για φωτογράφιση. Μέσα από το πρώτο μόνο ο Ήλιος και τα πυρακτωμένα νήματα των κοινών λαμπτήρων είναι ορατά, και με αρκετή προσπάθεια κάποιοι λαμπτήρες φθορισμού και κάποιοι γαλακτώχρωμοι πυρακτώσεως (οι αδιαφανείς λευκοί.) Μέσα από το δεύτερο φαίνονται εύκολα οι λαμπτήρες φθορισμού και οι γαλακτώχρωμοι λαμπτήρες πυρακτώσεως, και ΑΝ εσύ και το φίλτρο είστε σε σκοτεινό χώρο φαίνονται και ηλιόλουστες σκηνές. Πάντως θεωρώ απίθανο να σου δόθηκε κατά λάθος το δεύτερο. Ακόμα κι αυτό όμως είναι ακίνδυνο, ιδίως αν δε χρησιμοποιηθεί όλο το άνοιγμα του τηλεσκοπίου. Ο δεύτερος τύπος είναι απλώς 16 φορές φωτεινότερος από τον πρώτο (16Χ6.500=104.000), δηλ. μόνο 4 φωτογραφικά «stop». Κανένα φίλτρο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί διπλό. Αν ο πρώτος τύπος χρησιμοποιηθεί διπλός, θα μειώνει το φως κατά 100.000Χ100.000=10.000.000.000 φορές και δεν θα φαίνεται απολύτως τίποτε από τον Ήλιο. Προσοχή στην κατασκευή του πλαισίου, δεν πρέπει να υπάρχει περίπτωση να πέσει από τον άνεμο ή απρόσεκτο δεύτερο άτομο (π.χ. μικρό παιδί). Φιλικά, Στέφανος